Απο ποτε τρωνε μονα τους???

[Astrien]

@Mama_Anesti_   κι εμένα μου φαίνεται καλό σε αυτή την ηλικία να αρχίσει να μαθαίνει μόνος του. Αυτό που θα πρότεινα είναι να του δώσεις και το πιρουνακι/κουταλάκι  κι ας φάει όπως θέλει. Κι επίσης μπορείς κι εσύ να τρως δίπλα του. Αν σε βλέπει να τρως με πιρούνι ίσως του κινήσει το ενδιαφέρον και θελήσει να προσπαθήσει. Αυτό συμβαίνει και με τη δική μου. Ξεκινάει με τα χέρια, μετά με βλέπει που τρώω με το πιρούνι και προσπαθεί κι αυτή. Βέβαια εμένα είναι και πιο μικρή και δεν τα καταφέρνει πολύ καλά/ δεν έχει και μεγάλη υπομονή. Έτσι εκνευρίζεται και δε θέλει να φάει άλλο μόνη της και ξεκινάμε το τάισμα. 

[Nefeli2014]

Εμένα η μικρή ήδη προσπαθεί με κουτάλι και είναι έτους. Γενικά είναι πολύ προχωρημένο μωρό, η μεγάλη κοντά στα 2 αν θυμάμαι καλά άρχισε να τρώει μόνη κι αυτό γιατί εγώ την καθηστερησα γιατί φοβόμουν 

[Mama_Anesti_]

On 25/9/2019 at 11:52 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Προσωπικά παιδί τριών ετών να τρώει με τα χέρια, δε θα το άφηνα. Βέβαια να τρώει το μακαρόνι με τη σάλτσα με τα χέρια δε θα το άφηνα ούτε ενός έτους. Αλλά στα τρία, εδώ ετοιμάζεται σιγά σιγά για προνήπιο, γιατί να κάνεις πισωγύρισμα και να τρώει σαν "γουρουνάκι"; Άλλο να είναι σουβλάκι και πατάτες π.χ. 

Σκέφτηκα να τον αφήσω να φάει όπως επιθυμεί, δηλαδή με τα χέρια, γιατί διαφορετικά πέρα από δύο τρεις πηρουνιες στην αρχή δεν τρώει μονος του. Αφήνει το πηρούνι και λέει "τάισε με μαμα!". Κάποιες φορές επιμενω και λέω πως δεν μπορώ γιατί θέλω κι εγώ να κρατάω το δικό μου πηρούνι. Τρώει πάλι δύο μπουκιες και σηκωνεται "εντάξει μαμά έφαγα!" 

  Πως θα φάει μόνος του? Ή αλήθεια ειναι πως χειρίζεται αρκετά καλά το κουταλοπηρουνο αλλά βαριέται την όλη διαδικασία γιατί έχει μάθει πώς θα τον ταισω εγώ και παράλληλα θα λέμε ιστορίες, θα χαζευουμε βιβλία κτλ. 

 

 

Just now, Astrien είπε:

@Mama_Anesti_   κι εμένα μου φαίνεται καλό σε αυτή την ηλικία να αρχίσει να μαθαίνει μόνος του. Αυτό που θα πρότεινα είναι να του δώσεις και το πιρουνακι/κουταλάκι  κι ας φάει όπως θέλει. Κι επίσης μπορείς κι εσύ να τρως δίπλα του. Αν σε βλέπει να τρως με πιρούνι ίσως του κινήσει το ενδιαφέρον και θελήσει να προσπαθήσει. Αυτό συμβαίνει και με τη δική μου. Ξεκινάει με τα χέρια, μετά με βλέπει που τρώω με το πιρούνι και προσπαθεί κι αυτή. Βέβαια εμένα είναι και πιο μικρή και δεν τα καταφέρνει πολύ καλά/ δεν έχει και μεγάλη υπομονή. Έτσι εκνευρίζεται και δε θέλει να φάει άλλο μόνη της και ξεκινάμε το τάισμα. 

Στην ηλικία σας κάναμε κι εμείς τα ίδια και μάλιστα τότε έδειχνε μεγαλο ενθουσιασμό για το πηρούνι που έλεγα πως σύντομα θα τρώει μόνος. 

   Τρώμε όλοι μαζί, οικογενειακά ευτυχώς συμπίπτουν οι ώρες.  Τον ταιζω και ανάμεσα τρώω και γω, δηλαδή με βλέπει να χρησιμοποιώ κουταλοπηρουνα αλλά πια δεν συγκινείται, ενώ με τα χέρια ενθουσιάστηκε!

Just now, Nefeli2014 είπε:

Εμένα η μικρή ήδη προσπαθεί με κουτάλι και είναι έτους. Γενικά είναι πολύ προχωρημένο μωρό, η μεγάλη κοντά στα 2 αν θυμάμαι καλά άρχισε να τρώει μόνη κι αυτό γιατί εγώ την καθηστερησα γιατί φοβόμουν

Ήθελε ή μεγάλη σου να την βοηθάς στην αρχη ή δεν δεχόταν βοήθεια? Πως ξεκινασατε? Εμένα βαριέται να φαει μόνος. Φοβάμαι μήπως εχει επαναπαυτει. 

Μπράβο στην μικρή σου!

[ΑΡΓΚ]

3 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Σκέφτηκα να τον αφήσω να φάει όπως επιθυμεί, δηλαδή με τα χέρια, γιατί διαφορετικά πέρα από δύο τρεις πηρουνιες στην αρχή δεν τρώει μονος του. Αφήνει το πηρούνι και λέει "τάισε με μαμα!". Κάποιες φορές επιμενω και λέω πως δεν μπορώ γιατί θέλω κι εγώ να κρατάω το δικό μου πηρούνι. Τρώει πάλι δύο μπουκιες και σηκωνεται "εντάξει μαμά έφαγα!" 

  Πως θα φάει μόνος του? Ή αλήθεια ειναι πως χειρίζεται αρκετά καλά το κουταλοπηρουνο αλλά βαριέται την όλη διαδικασία γιατί έχει μάθει πώς θα τον ταισω εγώ και παράλληλα θα λέμε ιστορίες, θα χαζευουμε βιβλία κτλ. 

 

 

Στην ηλικία σας κάναμε κι εμείς τα ίδια και μάλιστα τότε έδειχνε μεγαλο ενθουσιασμό για το πηρούνι που έλεγα πως σύντομα θα τρώει μόνος. 

   Τρώμε όλοι μαζί, οικογενειακά ευτυχώς συμπίπτουν οι ώρες.  Τον ταιζω και ανάμεσα τρώω και γω, δηλαδή με βλέπει να χρησιμοποιώ κουταλοπηρουνα αλλά πια δεν συγκινείται, ενώ με τα χέρια ενθουσιάστηκε!

Ήθελε ή μεγάλη σου να την βοηθάς στην αρχη ή δεν δεχόταν βοήθεια? Πως ξεκινασατε? Εμένα βαριέται να φαει μόνος. Φοβάμαι μήπως εχει επαναπαυτει. 

Μπράβο στην μικρή σου!

Nα σου πω προσωπικά το να είναι το φαγητό μία διαδικασία όπου μιλάτε και λέτε ιστορίες και βοηθά και ένας ενήλικας με το δεύτερο πηρούνι, καλό μου φαίνεται, όχι κακό. Άλλο να πεις ότι βλέπει τηλεόραση ή τάμπλετ. Αλλά το φαγητό είναι κοινωνική διαδικασία. Ειδικά σε μικρές ηλικίες, πιο πολύ θα με "ανησυχούσε" το παιδί που δεν αποζητά το να μπει μέσα στη διαδικασία το παιχνίδι με τη μαμά ή τα άλλα παιδιά.

[Nefeli2014]

4 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Σκέφτηκα να τον αφήσω να φάει όπως επιθυμεί, δηλαδή με τα χέρια, γιατί διαφορετικά πέρα από δύο τρεις πηρουνιες στην αρχή δεν τρώει μονος του. Αφήνει το πηρούνι και λέει "τάισε με μαμα!". Κάποιες φορές επιμενω και λέω πως δεν μπορώ γιατί θέλω κι εγώ να κρατάω το δικό μου πηρούνι. Τρώει πάλι δύο μπουκιες και σηκωνεται "εντάξει μαμά έφαγα!" 

  Πως θα φάει μόνος του? Ή αλήθεια ειναι πως χειρίζεται αρκετά καλά το κουταλοπηρουνο αλλά βαριέται την όλη διαδικασία γιατί έχει μάθει πώς θα τον ταισω εγώ και παράλληλα θα λέμε ιστορίες, θα χαζευουμε βιβλία κτλ. 

 

 

Στην ηλικία σας κάναμε κι εμείς τα ίδια και μάλιστα τότε έδειχνε μεγαλο ενθουσιασμό για το πηρούνι που έλεγα πως σύντομα θα τρώει μόνος. 

   Τρώμε όλοι μαζί, οικογενειακά ευτυχώς συμπίπτουν οι ώρες.  Τον ταιζω και ανάμεσα τρώω και γω, δηλαδή με βλέπει να χρησιμοποιώ κουταλοπηρουνα αλλά πια δεν συγκινείται, ενώ με τα χέρια ενθουσιάστηκε!

Ήθελε ή μεγάλη σου να την βοηθάς στην αρχη ή δεν δεχόταν βοήθεια? Πως ξεκινασατε? Εμένα βαριέται να φαει μόνος. Φοβάμαι μήπως εχει επαναπαυτει. 

Μπράβο στην μικρή σου!

Δε δεχόταν Καμμια βοήθεια και ούτε δέχεται. Γενικά δε δέχεται βοήθεια αυτό το παιδί όλα μόνη της θέλει να τα κάνει ακόμα και μπάνιο... Κι εκεί διαπληκτιζομαστε. Και δόντια και ντύσιμο.. Μόνο ρούχα που σπάνια επιλέγει εκείνη ενώ εκεί θέλω να επιλέγει.. Τι να πεις.. Οπότε την άφηνα γινόταν όχι το καρεκλάκι αλλά η μισή κουζίνα χάλια αλλά λέω αστην αφού θέλει.. Το ίδιο και η μικρή αλλά φοβάμαι και της τα παίρνω μετά από λίγο.. Βάζει ώρες ώρες ή μικρή πολύ βαθιά το κουτάλι και φοβάμαι κατά λάθος μην έχουμε κανένα ατύχημα. Προσπαθεί όμως...

[Lenia16]

4 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Πως θα φάει μόνος του? Ή αλήθεια ειναι πως χειρίζεται αρκετά καλά το κουταλοπηρουνο αλλά βαριέται την όλη διαδικασία γιατί έχει μάθει πώς θα τον ταισω εγώ και παράλληλα θα λέμε ιστορίες, θα χαζευουμε βιβλία κτλ. 

Προσωπικά θεωρώ λάθος να διαβάζετε βιβλία την ώρα του φαγητου. Είναι σα να μην αναγνωρίζεις τις δύο ξεχωριστές διαδικασίες, δηλ σα να του λες τώρα διαβάζουμε το ωραίο μας βιβλίο κ μιας που το φέρε η ώρα ας τσιμπήσουμε κ κάτι. Νομίζω πρέπει να τα διαχωρίσεις, η ώρα που κάθεστε στο τραπέζι είναι ώρα για φαγητό κ μόνο. Εννοείται πως αν θέλει θα του μιλάς, θα του λες ιστοριουλες κλπ παράλληλα, αλλά διαβασμα, τηλεόραση, βιντεάκια (γενικά μιλάω τώρα) θα πρότεινα όχι.

Επίσης, εγώ αυτο που κανω είναι αν φάει 3 μπούκες ή δεν της αρεσει το φαγητό κ δε φάει καθόλου, την αφήνω λέγοντας της οκ, το τρως μετά. Κάποια στιγμή πεινάει κ αναγκάζεται να φάει κανονικά. Εννοείται πως δεν αναφέρομαι σε φαγητά που δεν τρώει με τπτ κ το ξέρω, πχ γεμιστά, εκεί προνοω κ της φτιάχνω κάτι άλλο. Όλοι έχουμε δικαίωμα να μη μας αρέσει κάποιο φαγητό.

[Chrysoum]

Just now, Lenia16 said:

Προσωπικά θεωρώ λάθος να διαβάζετε βιβλία την ώρα του φαγητου. Είναι σα να μην αναγνωρίζεις τις δύο ξεχωριστές διαδικασίες, δηλ σα να του λες τώρα διαβάζουμε το ωραίο μας βιβλίο κ μιας που το φέρε η ώρα ας τσιμπήσουμε κ κάτι. Νομίζω πρέπει να τα διαχωρίσεις, η ώρα που κάθεστε στο τραπέζι είναι ώρα για φαγητό κ μόνο. Εννοείται πως αν θέλει θα του μιλάς, θα του λες ιστοριουλες κλπ παράλληλα, αλλά διαβασμα, τηλεόραση, βιντεάκια (γενικά μιλάω τώρα) θα πρότεινα όχι.

Επίσης, εγώ αυτο που κανω είναι αν φάει 3 μπούκες ή δεν της αρεσει το φαγητό κ δε φάει καθόλου, την αφήνω λέγοντας της οκ, το τρως μετά. Κάποια στιγμή πεινάει κ αναγκάζεται να φάει κανονικά. Εννοείται πως δεν αναφέρομαι σε φαγητά που δεν τρώει με τπτ κ το ξέρω, πχ γεμιστά, εκεί προνοω κ της φτιάχνω κάτι άλλο. Όλοι έχουμε δικαίωμα να μη μας αρέσει κάποιο φαγητό.

Τα ίδια και εδώ και συμφωνώ ότι πρέπει να διαχωριζονται οι ώρες φαγητού με κάνω κάτι άλλο. Όταν τρώμε, τρώμε και γενικά δεν την αφήνουμε ούτε να παίζει με το φαγητό πια. Όταν έχει τελειώσει το φαγητό της που είναι πολύ πιο γρήγορα από εμάς τότε της μαζεύουμε το πιάτο της, σκουπιζουμε το τραπέζι και της δίνουμε το βιβλίο της που είναι και η αγαπημένη της ασχολία να διαβάσει / διαβάσουμε μέχρι να τελειώσουμε και εμείς με το φαγητό μας. 

 

Επίσης ναι, όταν δεν θέλει ούτε καν να δοκιμάσει ενα φαγητό που ξέρω ότι γενικά το τρώει, τότε της λέω εντάξει θα το φας μετά αν θέλεις. Συνήθως πειναει και το τρώει. 

 

Με κουτάλι άρχισε να τρώει γύρω στους 14-15 μήνες και μόνη της πιο πριν με τα χέρια από 6 μηνών. Ακόμη και σήμερα θέλει να τρώει με το κουτάλι / πηρουνι εκτός κι αν πρόκειται για φαγητό που της αρέσει πολύ και πειναει πολύ οπότε το τρώει απλά με τα χέρια γιατί είναι ανυπομονη. 

 

[Sentir...natureza]

@Mama_Anesti_

 προσωπικα δεν με ενοχλει να τρωει με τα χερια. Το κανει ελαχιστα πλεον, συνηθως με φαγητα που δεν εχει την υπομονη να χρησιμοποιησει κουταλι/πιρουνι ή με το γιαουρτι (παλι σπανια ομως) που παντα του αρεσε να το πιανει. Δεν θεωρω οτι ειναι κατι κακο. Σαν αυθορμητη αντιδραση παντα παει να μου βγει το "Οχι με τα χερια" αλλα εχω εκπαιδευσει τον εαυτο μου να σταματαει τις παρορμησεις του και απλα αναρωτιεμαι "Για ποιον λογο να μην το κανει;". Αν μπορει να μου απαντησει καποιος λογικα περιμενω με ανυπομονησια! Καποιες φορες του λεω για να μην χρειαζεται να πλενεται μετα μια ωρα, αλλα αν μου απαντησει "Δεν πειραζει μαμα, θα τα πλυνω" τοτε οκ. Δεν θα τρωει 18 χρονων με τα χερια κι ακομη κι αν το κανει ας επικαλεστει "ινδος" για να μην τον παρεξηγουν οι δυτικοι "αριστοκρατες". Εχετε φαει με τα χερια να δειτε την διαφορα; Σας προκαλω! Συνδεθειτε με τον πρωτογονο εαυτο σας! Η σιτιση περνα σε αλλο επιπεδο, νιωθεις μια "συνδεση" που τα μαχαιροπιρουνα διαλυουν. Εγω παντως σκεφτομαι να καθιερωσω μια μερα της εβδομαδας να τρωμε με τα χερια. Να διαχωρισω ομως οτι δεν εννοω απλα να παιζει και να το επεξεργαζεται, πλεον δεν το αφηνω, τον αφηνα μεχρι 1,5 ετους. Εννοω να τρωει κανονικα απλα με τα χερια. 

 

Το βιβλιο θα σου προτεινα κι εγω να το βγαλεις απο το τραπεζι. Καμια ιστοριουλα προφορικη δεν πειραζει. Εγω του λεω ιστοριες απο οταν ημουνα μικρη συνηθως στο τραπεζι και του αρεσει πολυ! Αν θελει να παιξει με καποιο παιχνιδι, δεν τον αφηνω αλλα του λεω αν θελει να το βαλει στο τραπεζι σε μια γωνιτσα να μας βλεπει που τρωμε.

 

[samsympan]

@Mama_Anesti_ και εμείς το βιβλίο το αποσυνδέσαμε σταδιακά από την ώρα του φαγητού. Περάσαμε στις προφορικές ιστορίες και πλέον στη συζήτηση για τα νέα μας, τα σχέδια για την υπόλοιπη/επόμενη ημέρα κλπ. Βέβαια είναι στην ηλικία του ακατάπαυστου μπλα μπλα (3μισι), την συνεπαίρνει η κουβέντα και ο ενθουσιασμός της και ενώ πεινάει μπορεί να κάνει πολλή ώρα να τελειώσει το φαγητό της (εκτός από όταν τρώει παγωτό... εκεί επικρατεί ησυχία και προσήλωση ). Οπότε της θυμίζω ανά τακτά διαστήματα να συνεχίσει με το φαγητό της.

 

Επίσης @Sentir...natureza γέλαω τόσο πολύ με το post σου! Εγώ όποιο φαγητό προσφέρεται το τρώω με τα χέρια. Οπότε πολλές φορές και την μεγάλη την παροτρύνω να φάει με τα χέρια. Όχι την σούπα ή τα λαδερά ή το ρύζι κλπ αλλά πχ όταν έχουμε κοτόπουλο με sticks πατάτας-καρότου-κολοκυθιού ή ψάρι με λαχανικά στον ατμό οικογενειακώς τρώμε με τα χέρια .

[Mama_Anesti_]

Μάλλον θα ελαττωσω για αρχη το βιβλίο για να μπορεί να επικεντρωθεί στο φαγητό. Οθόνες δεν χρησιμοποιώ μόνο βιβλία με εικόνες κ το ενθάρρυνα γιατί ήταν μία πολύ ευχάριστη διαδικασία, με πολλή κουβέντα αλλά έτσι σταμάτησε να ασχολείται με το πιρούνι. 

  Ή ιδέα για τις προσωπικές ιστορίες απ την δική μας παιδική ηλικία είναι φανταστική. Βασικά υπάρχουν άπειρες συζητήσεις που μπορείς να κάνεις στο τραπέζι χρειάζεται μόνο φαντασία κ όρεξη! 

 

Για την ιστορία πολλές φορές τρωω κι εγώ στερεές τροφές με τα χέρια ενώ ο άνδρας μου μόνο το ψωμί. Ή αλήθεια είναι πως έτσι το φαγητό αποκτα αλλη διάσταση, το γευονται όλες οι αισθήσεις. 

[xaroumenh mama]

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

@Mama_Anesti_

 προσωπικα δεν με ενοχλει να τρωει με τα χερια. Το κανει ελαχιστα πλεον, συνηθως με φαγητα που δεν εχει την υπομονη να χρησιμοποιησει κουταλι/πιρουνι ή με το γιαουρτι (παλι σπανια ομως) που παντα του αρεσε να το πιανει. Δεν θεωρω οτι ειναι κατι κακο. Σαν αυθορμητη αντιδραση παντα παει να μου βγει το "Οχι με τα χερια" αλλα εχω εκπαιδευσει τον εαυτο μου να σταματαει τις παρορμησεις του και απλα αναρωτιεμαι "Για ποιον λογο να μην το κανει;". Αν μπορει να μου απαντησει καποιος λογικα περιμενω με ανυπομονησια! Καποιες φορες του λεω για να μην χρειαζεται να πλενεται μετα μια ωρα, αλλα αν μου απαντησει "Δεν πειραζει μαμα, θα τα πλυνω" τοτε οκ. Δεν θα τρωει 18 χρονων με τα χερια κι ακομη κι αν το κανει ας επικαλεστει "ινδος" για να μην τον παρεξηγουν οι δυτικοι "αριστοκρατες". Εχετε φαει με τα χερια να δειτε την διαφορα; Σας προκαλω! Συνδεθειτε με τον πρωτογονο εαυτο σας! Η σιτιση περνα σε αλλο επιπεδο, νιωθεις μια "συνδεση" που τα μαχαιροπιρουνα διαλυουν. Εγω παντως σκεφτομαι να καθιερωσω μια μερα της εβδομαδας να τρωμε με τα χερια. Να διαχωρισω ομως οτι δεν εννοω απλα να παιζει και να το επεξεργαζεται, πλεον δεν το αφηνω, τον αφηνα μεχρι 1,5 ετους. Εννοω να τρωει κανονικα απλα με τα χερια. 

 

Το βιβλιο θα σου προτεινα κι εγω να το βγαλεις απο το τραπεζι. Καμια ιστοριουλα προφορικη δεν πειραζει. Εγω του λεω ιστοριες απο οταν ημουνα μικρη συνηθως στο τραπεζι και του αρεσει πολυ! Αν θελει να παιξει με καποιο παιχνιδι, δεν τον αφηνω αλλα του λεω αν θελει να το βαλει στο τραπεζι σε μια γωνιτσα να μας βλεπει που τρωμε.

 

Πάνω σε αυτό που λες εγώ από πολύ μικρή δεν ήθελα να λερώνω τα χέρια μου με το φαγητό ειμουν πολύ προσεχτική κ κρατούσα μαχαίρι από 6 χρόνον κ όλοι απορούσαν πως τρώω το παιδακι με το μαχαιρο πιρουνο γενικά μαρεσει να τρώω πολύ αργά να παίζω με το πιρούνι κ το μαχαίρι 

Βέβαια από τότε που έκανα παιδιά άλλαξαν αυτές οι ωραίες συνήθειες κ ξεκίνησα να τρώω με τα χέρια ..!!! 

Μαρεσει η παιδικοτητα που έχουν αυτές οι ηλικίες κ παροτρύνω τα παιδιά μου να κάνουν πράγματα κ να το απολαύσουν θυμάμαι σαν παιδί κάποιες φορές όταν έτρωγα σούπα μερεσε στο τέλος να σηκώνω το πιάτο να πίνω τις τελευταίες γουλιες από εκεί .. κ έχω παροτρύνει κ τον μεγάλο να το κάνει αυτό κ γελάμε μετά .. πιστεύω έχουν χρόνια μπροστά τους να μάθουν το σαβουάρ βιβρ ( δε ξέρω καλά πως λέγετε η λέξη ..) 

[Astrien]

19 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Τα ίδια και εδώ και συμφωνώ ότι πρέπει να διαχωριζονται οι ώρες φαγητού με κάνω κάτι άλλο. Όταν τρώμε, τρώμε και γενικά δεν την αφήνουμε ούτε να παίζει με το φαγητό πια. Όταν έχει τελειώσει το φαγητό της που είναι πολύ πιο γρήγορα από εμάς τότε της μαζεύουμε το πιάτο της, σκουπιζουμε το τραπέζι και της δίνουμε το βιβλίο της που είναι και η αγαπημένη της ασχολία να διαβάσει / διαβάσουμε μέχρι να τελειώσουμε και εμείς με το φαγητό μας. 

 

Επίσης ναι, όταν δεν θέλει ούτε καν να δοκιμάσει ενα φαγητό που ξέρω ότι γενικά το τρώει, τότε της λέω εντάξει θα το φας μετά αν θέλεις. Συνήθως πειναει και το τρώει. 

 

Με κουτάλι άρχισε να τρώει γύρω στους 14-15 μήνες και μόνη της πιο πριν με τα χέρια από 6 μηνών. Ακόμη και σήμερα θέλει να τρώει με το κουτάλι / πηρουνι εκτός κι αν πρόκειται για φαγητό που της αρέσει πολύ και πειναει πολύ οπότε το τρώει απλά με τα χέρια γιατί είναι ανυπομονη. 

 

Κορίτσια να σας ρωτήσω.. πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το "θα το φας μετα";δλδ δεν τρώει στη 13⁰⁰και μετα ρωτάτε κάθε μία  ώρα αν πεινάει και αν απαντήσει θετικά ξαναβαζετε το παιδι στο τραπέζι και τρώει μόνο του; προσφέρετε οι ίδιες μετα απο 1-2 ώρες πάλι το ίδιο φαγητό χωρίς να ρωτησετε;  το δίνετε αντί του επόμενου γεύματος στη συνηθισμένη ωρα; προσφέρετε κάτι άλλο για απογευματινό και δίνετε το ίδιο για βραδινο; εγώ όσες φορές δεν έφαγε το μεσημεριανό επειδή δεν είναι κι από τα αγαπημένα της, αργότερα της το ταΐσα με παιχνίδια. Αλλά όσο και να τη ρωτουσα αν θέλει να φάει έπαιρνα αρνητική απάντηση.

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Κορίτσια να σας ρωτήσω.. πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το "θα το φας μετα";δλδ δεν τρώει στη 13⁰⁰και μετα ρωτάτε κάθε μία  ώρα αν πεινάει και αν απαντήσει θετικά ξαναβαζετε το παιδι στο τραπέζι και τρώει μόνο του; προσφέρετε οι ίδιες μετα απο 1-2 ώρες πάλι το ίδιο φαγητό χωρίς να ρωτησετε;  το δίνετε αντί του επόμενου γεύματος στη συνηθισμένη ωρα; προσφέρετε κάτι άλλο για απογευματινό και δίνετε το ίδιο για βραδινο; εγώ όσες φορές δεν έφαγε το μεσημεριανό επειδή δεν είναι κι από τα αγαπημένα της, αργότερα της το ταΐσα με παιχνίδια. Αλλά όσο και να τη ρωτουσα αν θέλει να φάει έπαιρνα αρνητική απάντηση.

Και σ εμάς αυτό το θα φας αργότερα λίγες φορές έχει πιάσει. Δλδ μπορεί να μην τρώει ή να φάει επιλεκτικά και να σταματήσω κ να το προσφέρω μετά από ένα δίωρο ή αν μου ζητήσει φαγητό. Κάποιες φορές το τρώει, άλλες όχι, όποτε το αφήνω κ δίνω το γιαουρτι. Δεν εχω καταλΒει ομως το κριτηριο του ποιο ειναι. Σιγουρα εχω καταλαβει οτι αν αφιερώσω χρονο κ συζητηση στο να φαει, ειναι δεδομενο οτι δεν θα το αγγίξει και μια φορα απο νευρα δεν αγγίξει ουτε το γιαουρτι. Συζητηση δεν εννοω πιεση αλλα σνάλυση για το τι προσφερει το κρεας ή το ψαρι κ καποιες προσπαθειες να του το δειξω οτι υπαρχει κ καλα σαν υπενθύμιση.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Κορίτσια να σας ρωτήσω.. πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το "θα το φας μετα";δλδ δεν τρώει στη 13⁰⁰και μετα ρωτάτε κάθε μία  ώρα αν πεινάει και αν απαντήσει θετικά ξαναβαζετε το παιδι στο τραπέζι και τρώει μόνο του; προσφέρετε οι ίδιες μετα απο 1-2 ώρες πάλι το ίδιο φαγητό χωρίς να ρωτησετε;  το δίνετε αντί του επόμενου γεύματος στη συνηθισμένη ωρα; προσφέρετε κάτι άλλο για απογευματινό και δίνετε το ίδιο για βραδινο; εγώ όσες φορές δεν έφαγε το μεσημεριανό επειδή δεν είναι κι από τα αγαπημένα της, αργότερα της το ταΐσα με παιχνίδια. Αλλά όσο και να τη ρωτουσα αν θέλει να φάει έπαιρνα αρνητική απάντηση.

 

Mε εξαίρεση ασθένειες και διαταραχές ανάπτυξης, ένα παιδί που πεινάει θα σου το πει και θα σου το δείξει. Δε χρειάζεται καν να ρωτήσεις. Μπορεί να είναι μετά από 5 ώρες, αλλά ειλικρινά, γνωρίζετε πολλά υγιή Ελληνόπουλα που είναι στα όρια του υποσιτισμού και θα πάθουν κάτι αν δε φάνε για λίγες ώρες; Αν τώρα μιλάμε για προβλήματα υγείας, προφανώς αλλάζει το πράγμα τελείως. Δε θα το κάνεις με ένα φαγητό που πραγματικά αναγουλιάζει το παιδί, αλλά αν απλά δεν του πολυαρέσει, όταν πεινάσει και έχει βεβαιωθεί ότι δε θα εμφανιστεί τελικά παγωτό, τοστ, γιαούρτι, μπανάνα και δεν ξέρω τι άλλο, θα φάει.

[Chrysoum]

On 9/28/2019 at 10:42 AM, Astrien said:

Κορίτσια να σας ρωτήσω.. πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το "θα το φας μετα";δλδ δεν τρώει στη 13⁰⁰και μετα ρωτάτε κάθε μία  ώρα αν πεινάει και αν απαντήσει θετικά ξαναβαζετε το παιδι στο τραπέζι και τρώει μόνο του; προσφέρετε οι ίδιες μετα απο 1-2 ώρες πάλι το ίδιο φαγητό χωρίς να ρωτησετε;  το δίνετε αντί του επόμενου γεύματος στη συνηθισμένη ωρα; προσφέρετε κάτι άλλο για απογευματινό και δίνετε το ίδιο για βραδινο; εγώ όσες φορές δεν έφαγε το μεσημεριανό επειδή δεν είναι κι από τα αγαπημένα της, αργότερα της το ταΐσα με παιχνίδια. Αλλά όσο και να τη ρωτουσα αν θέλει να φάει έπαιρνα αρνητική απάντηση.

Της το δίνω μετα από μια με μιάμιση ώρα. Μιλαμε πάντα για φαγητά που ξέρω ότι γενικά τρώει αν και δεν είναι τα αγαπημένα της. Μετα από 1,5 ωρα λοιπόν της το δίνω ξανά. Συνήθως τότε το τρώει, αν δεν το φάει δεν της δίνω κάτι άλλο αμέσως. Αν της δώσω πχ γιαούρτι θα αφήσω πρώτα να περάσει κάποια ώρα και μετά. Δεν της δίνω ποτέ φαγητό με παιχνίδια, δεν προσπαθώ να την ξεγέλασω για να φάει, ούτε και την πιέζω γενικά. Της το βάζω απλά μπροστά της και επιλέγει τι θα κάνει. Δεν θέλεις να φας, οκ δεν χρειάζεται να φας. Γενικά όμως έχω ένα καλοφαγο παιδι αν και πάντα τρώει λιγο, έχει τα θέματα της πολλές φορές για παράδειγμα δεν θέλει καν να δοκιμάσει κάτι ή τρώει μόνο ένα φαγητό από το πιάτο και αγνοεί τα άλλα, αλλά τρώει πολλά πράγματα που ακούω ότι αλλά παιδάκια δεν τρώνε. Τρώει κρέας, ψάρι, όσπρια, λαχανικά. Αν δεν ήταν καλοφαγη ίσως να έμπαινα στην διαδικασία να την πιέσω να φάει, χωρίς να με δει ο άντρας μου βέβαια που θα μου έβαζε τις φωνές αν με έβλεπε να κάνω κάτι τέτοιο. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Αν δεν ήταν καλοφαγη ίσως να έμπαινα στην διαδικασία να την πιέσω να φάει, χωρίς να με δει ο άντρας μου βέβαια που θα μου έβαζε τις φωνές αν με έβλεπε να κάνω κάτι τέτοιο. 

 

Η το ανάποδο: επειδή δεν την πιέζεις και δεν την καλοπιάνεις, έχεις ένα παιδί που δεν είναι γενικά περίεργο με το φαγητό

 

[Astrien]

Το θέμα είναι πως αν δεν το γνωρίζει ενα φαγητό δε λέει να το δοκιμάσει. Εκτός αν είμαστε σε μεγάλο τραπέζι και δει άλλους να τρώνε.  ΚΙ αυτο οχι παντα. Επομένως φαγητά που δεν τα έκανα μέχρι τώρα πολύ συχνά είτε γτ δεν τα τρώμε εμεις πολυ ευχαριστα είτε γτ τα θεωρούσα βαριά για τοσο μικρά παιδιά  δεν τα δοκιμάζει με τπτ. Επομένως χωρίς να πιέζω ιδιαίτερα αρχίζω τα παιχνίδια. Π.χ. για κάποια περίοδο δεν έτρωγε τον αρακά. Άρχισα να της λέω πως είναι μικρές μπαλίτσες και θα κάνουμε γκολ στο στόμα. Έτσι της έδωσα κάποιες φορές εγώ και τις επόμενες έφαγε μόνη της. Βέβαια ακόμα δεν είναι από τα αγαπημένα της αλλά θα φάει λίγο ανάμεσα στα άλλα. Το ίδιο και με τα φασολακια. Της έλεγα ότι τα φασολάκια έχουν μέσα μωράκια και θα φάμε πρώτα τα μωράκια και μετά τις μαμάδες. Έτσι άρχισε να τα τρώει και πλέον όταν έχουμε φασολάκια τα ανοίγει και παίζει μαμά και μωράκια και τρώει.  Απλά τώρα ας πούμε φαγητά σαν το παστίτσιο ή τα γεμιστά ακόμα δεν της αρέσουν γτ δεν τα έφτιαχνα και ιδιαίτερα μέχρι τώρα. Έτσι προσπαθώ να βρω τρόπο να τα δοκιμάσει 3-4 φορές ώστε να συνηθίσει τη γεύση και μετά αν δω ότι επιμένει να μην της αρεσει δεν προσφέρω για ένα διάστημα. Επίσης με εποχικά φρούτα και λαχανικα όπως η κολοκυθα συμβαίνει το ίδιο. Κολοκυθάκι όμως δεν το τρώει καθόλου και σε καμία μορφή επομένως δεν πιέζω ούτε κι εγώ. Έτυχε όμως τελευταία να μη φάει φαγητά που κανονικά έτρωγε.  Είμαστε γενικά σε μεταβατικό στάδιο με τον παιδικο και άλλαξαν και οι ώρες που τρώει.  Γι αυτό έχω πελαγωσει λίγο. 

[Έσπερος]

1 hour ago, Astrien είπε:

Το θέμα είναι πως αν δεν το γνωρίζει ενα φαγητό δε λέει να το δοκιμάσει. Εκτός αν είμαστε σε μεγάλο τραπέζι και δει άλλους να τρώνε.  ΚΙ αυτο οχι παντα. Επομένως φαγητά που δεν τα έκανα μέχρι τώρα πολύ συχνά είτε γτ δεν τα τρώμε εμεις πολυ ευχαριστα είτε γτ τα θεωρούσα βαριά για τοσο μικρά παιδιά  δεν τα δοκιμάζει με τπτ. Επομένως χωρίς να πιέζω ιδιαίτερα αρχίζω τα παιχνίδια. Π.χ. για κάποια περίοδο δεν έτρωγε τον αρακά. Άρχισα να της λέω πως είναι μικρές μπαλίτσες και θα κάνουμε γκολ στο στόμα. Έτσι της έδωσα κάποιες φορές εγώ και τις επόμενες έφαγε μόνη της. Βέβαια ακόμα δεν είναι από τα αγαπημένα της αλλά θα φάει λίγο ανάμεσα στα άλλα. Το ίδιο και με τα φασολακια. Της έλεγα ότι τα φασολάκια έχουν μέσα μωράκια και θα φάμε πρώτα τα μωράκια και μετά τις μαμάδες. Έτσι άρχισε να τα τρώει και πλέον όταν έχουμε φασολάκια τα ανοίγει και παίζει μαμά και μωράκια και τρώει.  Απλά τώρα ας πούμε φαγητά σαν το παστίτσιο ή τα γεμιστά ακόμα δεν της αρέσουν γτ δεν τα έφτιαχνα και ιδιαίτερα μέχρι τώρα. Έτσι προσπαθώ να βρω τρόπο να τα δοκιμάσει 3-4 φορές ώστε να συνηθίσει τη γεύση και μετά αν δω ότι επιμένει να μην της αρεσει δεν προσφέρω για ένα διάστημα. Επίσης με εποχικά φρούτα και λαχανικα όπως η κολοκυθα συμβαίνει το ίδιο. Κολοκυθάκι όμως δεν το τρώει καθόλου και σε καμία μορφή επομένως δεν πιέζω ούτε κι εγώ. Έτυχε όμως τελευταία να μη φάει φαγητά που κανονικά έτρωγε.  Είμαστε γενικά σε μεταβατικό στάδιο με τον παιδικο και άλλαξαν και οι ώρες που τρώει.  Γι αυτό έχω πελαγωσει λίγο. 

Κι εγώ αυτό το θέμα με το καινούργιο. Μουσακά πχ. γιατι δεν ζηλευει κιολας απο εμας. ετσι δεν ειναι οτι θα το δει κ θα το ζητησει καποια στιγμη. Και δεν θεωρω σωστο να του βγαλω ενα αγνωστο πραγμα κ να τον αφησω κ νηστικό. Τωρα το βασικο μου θεμα ομως ειναι οτι δεν τρωει καθολου το κρεας. Οποτε εστιάζω σε αυτο. Παντως στον δικο μου η φαση να πουμε ιστοριες ή να επινοήσουμε παιχνιδια για το φαγητο, δεν παιζει. Αν θελει να φαει κατι απο ολα, θα φαει. Αν δεν θελει, δεν θα φαει. Αν δειξω οτι ασχολουμαι με το τι (δεν) τρωει, πολυ πιθανο να μην το αγγίξει. Απο την αλλη σκεφτομαι οτι τρωει πραγματα που εχουν περιεργη γευση οπως πχ τα χόρτα, ακομα κ πίκρα. Γενικα το μονο που με παρηγορεί τωρα πιυ εβγαλε ιδιορρυθμίες, ειναι οτι εξακολουθει να απολαμβανει τη διαφικασια του φαγητου κ να θελει να τρωει κ ου αρεσει κ η παρεα κ δεν ξεμυελιζεται κ απο παιδακια που παιζουν,  θα φαει αυτα που θελει θα τα ευχαριστηθει κ μετα θα σηκωθει να παιξει. 

[Astrien]

21 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Της το δίνω μετα από μια με μιάμιση ώρα. Μιλαμε πάντα για φαγητά που ξέρω ότι γενικά τρώει αν και δεν είναι τα αγαπημένα της. Μετα από 1,5 ωρα λοιπόν της το δίνω ξανά. Συνήθως τότε το τρώει, αν δεν το φάει δεν της δίνω κάτι άλλο αμέσως. Αν της δώσω πχ γιαούρτι θα αφήσω πρώτα να περάσει κάποια ώρα και μετά. Δεν της δίνω ποτέ φαγητό με παιχνίδια, δεν προσπαθώ να την ξεγέλασω για να φάει, ούτε και την πιέζω γενικά. Της το βάζω απλά μπροστά της και επιλέγει τι θα κάνει. Δεν θέλεις να φας, οκ δεν χρειάζεται να φας. Γενικά όμως έχω ένα καλοφαγο παιδι αν και πάντα τρώει λιγο, έχει τα θέματα της πολλές φορές για παράδειγμα δεν θέλει καν να δοκιμάσει κάτι ή τρώει μόνο ένα φαγητό από το πιάτο και αγνοεί τα άλλα, αλλά τρώει πολλά πράγματα που ακούω ότι αλλά παιδάκια δεν τρώνε. Τρώει κρέας, ψάρι, όσπρια, λαχανικά. Αν δεν ήταν καλοφαγη ίσως να έμπαινα στην διαδικασία να την πιέσω να φάει, χωρίς να με δει ο άντρας μου βέβαια που θα μου έβαζε τις φωνές αν με έβλεπε να κάνω κάτι τέτοιο. 

Ναι αυτή ακριβώς ήταν η ερώτηση. Δλδ απλά την ξαναβάζεις στο τραπέζι και αν πεινάει θα φάει. Δεν ξέρω γτ το σκέφτομαι τόσο. Μου φαίνεται λίγο κουραστική  η διαδικασια ίσως. Δλδ ξαναζέστανε φαγητό, βάλτην στο καρεκλάκι, φορά τη σαλιάρα(τελευταία δυσανασχετεί και με αυτό ) και μετά να μου πει δε θέλω..  Ίσως το έχω μεγαλοποιησει στο μυαλό μου το θέμα! Πρέπει να το δω λίγα χαλαρά. Απλά όπως είπα έχουμε θέμα στον παιδικό που δεν τρώει σχεδόν τπτ τόσες ώρες και μετά με πιάνει στεναχώρια αν δε φάει και στο σπίτι. Τεσπα άλλαξα πάλι θέμα. Σε ευχαριστώ. Με κάλυψες!

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Ναι αυτή ακριβώς ήταν η ερώτηση. Δλδ απλά την ξαναβάζεις στο τραπέζι και αν πεινάει θα φάει. Δεν ξέρω γτ το σκέφτομαι τόσο. Μου φαίνεται λίγο κουραστική  η διαδικασια ίσως. Δλδ ξαναζέστανε φαγητό, βάλτην στο καρεκλάκι, φορά τη σαλιάρα(τελευταία δυσανασχετεί και με αυτό ) και μετά να μου πει δε θέλω..  Ίσως το έχω μεγαλοποιησει στο μυαλό μου το θέμα! Πρέπει να το δω λίγα χαλαρά. Απλά όπως είπα έχουμε θέμα στον παιδικό που δεν τρώει σχεδόν τπτ τόσες ώρες και μετά με πιάνει στεναχώρια αν δε φάει και στο σπίτι. Τεσπα άλλαξα πάλι θέμα. Σε ευχαριστώ. Με κάλυψες!

ΕΓώ δεν το ξαναζεσταίνω. το βάζω σε πιάτο που ζεσταίνεται με βραστό νερό κ το σκεπάζω για να παραμείνει έτσι. Βέβαια έχω κ παιδί που τα τρώει σχετικά χλιαρά όλα. Δεν είναι κουραστικό ακριβώς, ψυχοφθόρο είναι πιστεύω. Δλδ αν φθείρομαι εγώ που ξέρω ότι τρώει απλώς δεν τρώει το κρέας ή σπανιότερα το ψάρι,  φαντάζομαι πώς έιναι για τον γονιό που ξέρει ότι δεν έχει φάει γενικά. Καποιες φορές πάντως εμένα μου ζητάει φαγητό. Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι θα φάει αυτό που άφησε. Εκεί λίγο μπλοκάρω. Αν πρέπει να δώσω γιαούρτι ή να μη φάει τίποτα μέχρι να φάει φαγητό. Τελικά υποκύπτω κ δίνω το γιαούρτι όμως γιατί τον λυπάμαι να μείνει νηστικός. σωστό ή λάθος δεν ξέρω, αλλά τον λυπάμαι. γιατί κάποιες φορές από την πίεση δεν μου έφαγε ούτε το γιαούρτι. κι επειδή γενικά του αρέσει να τρώει, προτιμώ να δεχτώ ότι σε μια συγκεκριμένη περίοδο έχει ένα κόλλημα με κάτι και δεν το θέλει και απλά να το αγνοήσω. 

On 27/9/2019 at 10:41 ΠΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Ειδικά σε μικρές ηλικίες, πιο πολύ θα με "ανησυχούσε" το παιδί που δεν αποζητά το να μπει μέσα στη διαδικασία το παιχνίδι με τη μαμά ή τα άλλα παιδιά.

Αυτό γιατί το λες; με προβληματίζεις. ο δικός μου δεν θέλει καμία ενόχληση όταν τρώει. δείχνει το φαγητό του κ λέμε τι είναι, ή κάνει τα διάφορα επιφωνήματα χαράς, έχει δλδ μια αλληλεπίδραση, και μπορεί να μας τα΅Ισει και λίγο γιαούρτι (τα άλλα δεν τα μοιράζεται, χαχαχα), αλλά μέχρι εκεί. ακόμα κ να τον χαϊδέψεις την ώρα που τρώει, θυμώνει. ειδικά στην αρχή που είναι πεινασμένος. εννοείται ότι αν είμαστε έξω κ τρώμε αργά κ έχει χορτάσει αρκετά κ συνεχίζει έτσι χαλαρά, υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση. αλλά εχει τύχει  κνα τον ρωτήσω αν θέλει να κατέβει κ να παίξει κ να συνεχίσει μετά, κ αρνείται, παρόλο που από μακριά γελάει κ χαιρετάει τα παιδάκια που παίζουν.

[Chrysoum]

Just now, Astrien said:

Ναι αυτή ακριβώς ήταν η ερώτηση. Δλδ απλά την ξαναβάζεις στο τραπέζι και αν πεινάει θα φάει. Δεν ξέρω γτ το σκέφτομαι τόσο. Μου φαίνεται λίγο κουραστική  η διαδικασια ίσως. Δλδ ξαναζέστανε φαγητό, βάλτην στο καρεκλάκι, φορά τη σαλιάρα(τελευταία δυσανασχετεί και με αυτό ) και μετά να μου πει δε θέλω..  Ίσως το έχω μεγαλοποιησει στο μυαλό μου το θέμα! Πρέπει να το δω λίγα χαλαρά. Απλά όπως είπα έχουμε θέμα στον παιδικό που δεν τρώει σχεδόν τπτ τόσες ώρες και μετά με πιάνει στεναχώρια αν δε φάει και στο σπίτι. Τεσπα άλλαξα πάλι θέμα. Σε ευχαριστώ. Με κάλυψες!

Ναι τα κανω ολα αυτα ξανα! Αν και συνηθως ζεσταινω μονο ενα δειγμα για να δω αν θα φαει, μην πεταξω μετα ολο το φαγητο που εμεινε επειδη δεν το εφαγε. Ειναι δυσκολη η αποφαση και καταλαβαινω απολυτα οτι δεν της δινεις φαγητα που δεν θελει, αλλα πας σε πιο safe επιλογες προκειμενου να φαει ειδικα επειδη δεν τρωει στον παιδικο. Οπως σου ειπα εμενα ο αντρας μου ειναι πιο αυστηρος σε αυτο το θεμα και  μου βαζει ορια για το τι θα πρεπει να της προσφερουμε. Ενας απο τους μεγαλυτερους του φοβους ειναι οτι θα εχουμε ενα πολυ δυστροπο παιδι στο φαγητο που θα θελει να του φτιαχνουμε εξτρα φαγητα ή που θα αποκλειει ολοκληρες κατηγοριες τροφιμων (για παραδειγμα καθολου ψαρι). Συμφωνω μαζι του, αλλα οπως και η @Έσπερος και εγω την λυπαμαι και πολλες φορες θα της εδινα κατ ευθειαν το γιαουρτι αν δεν ηταν ο αντρας μου! Τωρα οπως ειπα πρωτα φαγητο για δευτερη φορα και μετα γιαουρτι.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

 

Αυτό γιατί το λες; με προβληματίζεις. ο δικός μου δεν θέλει καμία ενόχληση όταν τρώει. δείχνει το φαγητό του κ λέμε τι είναι, ή κάνει τα διάφορα επιφωνήματα χαράς, έχει δλδ μια αλληλεπίδραση, και μπορεί να μας τα΅Ισει και λίγο γιαούρτι (τα άλλα δεν τα μοιράζεται, χαχαχα), αλλά μέχρι εκεί. ακόμα κ να τον χαϊδέψεις την ώρα που τρώει, θυμώνει. ειδικά στην αρχή που είναι πεινασμένος. εννοείται ότι αν είμαστε έξω κ τρώμε αργά κ έχει χορτάσει αρκετά κ συνεχίζει έτσι χαλαρά, υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση. αλλά εχει τύχει  κνα τον ρωτήσω αν θέλει να κατέβει κ να παίξει κ να συνεχίσει μετά, κ αρνείται, παρόλο που από μακριά γελάει κ χαιρετάει τα παιδάκια που παίζουν.

 

Φαντάζομαι γιατί η συνήθης εικόνα που έχω από μικρά παιδιά που τρώνε είναι να ταϊζουν τη μαμά, μπαμπά, γιαγια, να δοκιμάζουν από τα πιάτα των άλλων τα ίδια, σε βαθμό που το πιάτο του άλλου να είναι καμιά φορά το βασικό τους φαγητό, να θέλουν ιστορίες, παιχνίδια στο τραπέζι κλπ, όπως και οι ενήλικες με παρέα δεν τρώμε απερίσπαστοι, αλλά μιλάμε για τη μέρα μας, δοκιμαζουμε ό,τι πήραν οι γύρω μας στην ταβέρνα, ή ανοίγουμε το κινητό, τηλεόραση, βιβλίο κλπ αν τρώμε μόνοι στο τραπέζι (κανονικό γεύμα, όχι σνακ των 2 λεπτών). Λογικά και αυτό που περιγράφεις γίνεται, αλλά θα είναι η εξαίρεση. 

[Astrien]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

ΕΓώ δεν το ξαναζεσταίνω. το βάζω σε πιάτο που ζεσταίνεται με βραστό νερό κ το σκεπάζω για να παραμείνει έτσι. Βέβαια έχω κ παιδί που τα τρώει σχετικά χλιαρά όλα. Δεν είναι κουραστικό ακριβώς, ψυχοφθόρο είναι πιστεύω. Δλδ αν φθείρομαι εγώ που ξέρω ότι τρώει απλώς δεν τρώει το κρέας ή σπανιότερα το ψάρι,  φαντάζομαι πώς έιναι για τον γονιό που ξέρει ότι δεν έχει φάει γενικά. Καποιες φορές πάντως εμένα μου ζητάει φαγητό. Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι θα φάει αυτό που άφησε. Εκεί λίγο μπλοκάρω. Αν πρέπει να δώσω γιαούρτι ή να μη φάει τίποτα μέχρι να φάει φαγητό. Τελικά υποκύπτω κ δίνω το γιαούρτι όμως γιατί τον λυπάμαι να μείνει νηστικός. σωστό ή λάθος δεν ξέρω, αλλά τον λυπάμαι. γιατί κάποιες φορές από την πίεση δεν μου έφαγε ούτε το γιαούρτι. κι επειδή γενικά του αρέσει να τρώει, προτιμώ να δεχτώ ότι σε μια συγκεκριμένη περίοδο έχει ένα κόλλημα με κάτι και δεν το θέλει και απλά να το αγνοήσω. 

Αυτό γιατί το λες; με προβληματίζεις. ο δικός μου δεν θέλει καμία ενόχληση όταν τρώει. δείχνει το φαγητό του κ λέμε τι είναι, ή κάνει τα διάφορα επιφωνήματα χαράς, έχει δλδ μια αλληλεπίδραση, και μπορεί να μας τα΅Ισει και λίγο γιαούρτι (τα άλλα δεν τα μοιράζεται, χαχαχα), αλλά μέχρι εκεί. ακόμα κ να τον χαϊδέψεις την ώρα που τρώει, θυμώνει. ειδικά στην αρχή που είναι πεινασμένος. εννοείται ότι αν είμαστε έξω κ τρώμε αργά κ έχει χορτάσει αρκετά κ συνεχίζει έτσι χαλαρά, υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση. αλλά εχει τύχει  κνα τον ρωτήσω αν θέλει να κατέβει κ να παίξει κ να συνεχίσει μετά, κ αρνείται, παρόλο που από μακριά γελάει κ χαιρετάει τα παιδάκια που παίζουν.

Ναι ψυχοφθόρο. Ξέρω ότι δεν θα πεθάνει από ασιτία όπως είπε και η @ΑΡΓΚ αλλά δε μ αρεσει να μάθει ότι μπορεί να μένει νηστική τόσες ώρες. Δεν είναι καλό για τη λειτουργία του οργανισμού. Ωραία πάντως η ιδέα με το τάπερ με ζεστό νερό. Το είδα κι εγώ κάπου αλλά είχα αμφιβολίες αν αξίζει.  Ίσως το δοκιμάσω..

[Έσπερος]

On 30/9/2019 at 4:15 ΜΜ, Chrysoum είπε:

Οπως σου ειπα εμενα ο αντρας μου ειναι πιο αυστηρος σε αυτο το θεμα και  μου βαζει ορια για το τι θα πρεπει να της προσφερουμε. Ενας απο τους μεγαλυτερους του φοβους ειναι οτι θα εχουμε ενα πολυ δυστροπο παιδι στο φαγητο που θα θελει να του φτιαχνουμε εξτρα φαγητα ή που θα αποκλειει ολοκληρες κατηγοριες τροφιμων (για παραδειγμα καθολου ψαρι). Συμφωνω μαζι του, αλλα οπως και η @Έσπερος και εγω την λυπαμαι και πολλες φορες θα της εδινα κατ ευθειαν το γιαουρτι αν δεν ηταν ο αντρας μου!

Κ εεμείις το έχουμε αυτό το άγχος! αλλά ο άντρας μου έχει κ το άγχος να μην καταπιέσουμε κ μας βγάλει αντίδραση και γενικά να μην υπαρχει πίεση στο φαγητό, κ έτσι κάπως έχουμε μπερδευτεί. Τώρα πάντως θα είμαστε αυστηροί όσο γίνεται στο να μαγειρεύουμε το ίδιο γεύμα για όλους τουλάχιστον για 4-5 μέρες την εβδομάδα ώστε να τρώμε το ίδιο, για να το βλέπει κ έτσι να παρακινηθεί για να δοκιμάσει πράγματα. Και όταν είναι κάτι που κατά καιρούς το απορρίπτει, θα το προσφέρουμε μαζί με κάτι άλλο, χωρίς σχόλια ότι πρέπει να φάει το χ ή το ψ, και ας διαλέξει μ΄΄ονος του, και  λογικά καποια στιγή θα φάει κ αυτό που απέρριπτε. 

 

πάντως είναι κάπως περίεργη κ η αυστηρότητα. δλδ καταλαβαίνω ότι αγωνιούμε να τρώει όπως πρέπει κ να μην περάσει η συνήθεια του πρόχειρου κ του τσιμπολογήματος κλπ, αλλά από την άλλη ανθρωπάκια είναι κ αυτά, δικαιούνται να έχουν προτιμήσεις, ή σε κάποια περίοδο να βαρεθούν κάτι, ή να θέλουν ποικιλία. Είναι λίγο δύσκολη η ισορροπία. 

 

 

[ΑΡΓΚ]

17 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Ναι ψυχοφθόρο. Ξέρω ότι δεν θα πεθάνει από ασιτία όπως είπε και η @ΑΡΓΚ αλλά δε μ αρεσει να μάθει ότι μπορεί να μένει νηστική τόσες ώρες. Δεν είναι καλό για τη λειτουργία του οργανισμού. Ωραία πάντως η ιδέα με το τάπερ με ζεστό νερό. Το είδα κι εγώ κάπου αλλά είχα αμφιβολίες αν αξίζει.  Ίσως το δοκιμάσω..

Χμμ, μάλλον το ακριβώς αντίθετο ισχύει, το να μην προλαβαίνουν ποτέ τα παιδιά να πεινάσουν και απλά να νιώθουν συνεχώς χορτάτα και κάποιος να τους προσφερει φαγητό, λογικά είναι μία καλή βάση για ένα μέλλον με πολλά έξτρα κιλά.