Ποιος είπε ότι ο χρόνος είναι γιατρός?

[vsfairy]

Πρέπει να διαβείς πολλά μονοπάτια και κάθε φορά θα κάνεις ένα μικρό βηματάκι μπροστά...Και όλο αυτόν τον καιρό έμαθα κάτι...Είναι πολύ δύσκολο να σε καταλάβει κάποιος που δεν έχει βιώσει κάτι παρόμοιο.....

 

Ντόλη, καλημέρα! πόσο δίκαιο έχεις... και έτσι νιώθω και γι΄αυτό βρίσκομαι εδώ ανάμεσα σε όλες που το βίωσαν και παίρνω κουράγιο!!! άλλες μέρες είμαι καλά και δυνατή και άλλες όταν πέφτει λίγο αλάτι στη πληγή γίνομαι χάλια.... όπως τώρα!!!!

[manoutita]

Καμια φορα απορω ποιος και ορμωμενος απο τι εβγαλε τη φραση:ο χρονος ειναι γιατρος.........

Εχω χασει 2 μωρακια,το πρωτο μετα απο αναγκαστικη διακοπη κυησης,λογω CMV στο 1ο τριμηνο και το 2ο γιατι παλλινδρομησε........κι αυτο ενω ειχα ηδη ενα κοριτσακι.Ηθελα να κλεισω τα αυτια μου στον καθενα που μου'λεγε τη συγκεκριμενη φραση,κι αυτο εκανα.Νομιζω πως αυτο που με κρατησε ηταν η κορη μου,κανενας χρονος δεν ειναι γιατρος....εχουν περασει σχεδον 7 χρονια κι ομως ποτε δεν θα ξεχασω πως εκει ψηλα ειναι τα 2 αγγελακια μου,ποτε δεν κρατησα στην αγκαλια μου.Το μονο που κανει ο χρονος ειναι απλα να ξεθωριαζει λιγο τις μνημες.......αυτο που νομιζω ομως κοριτσακια μου γλυκα ειναι πως απο τη στιγμη που θελουμε τοσο πολυ να αποκτησουμε ενα μωρακι τοτε θα τα καταφερουμε.Αυτο που χρειαζεται ειναι να το πιστεψουμε βαθια μεσα μας κι ειμαι σιγουρη πως το θαυμα θα γινει.Καποιος γιατρος καποτε μου ειχε πει:μια φορα μανα,για παντα μανα.

Ξερω πως ισως ειναι δυσκολο,γιατι οι πληγες ειναι ακομα ανοιχτες,ισως για καποιες,αλλα πρεπει να βρειτε τη δυναμη για να κανετε το ονειρο πραγματικοτητα.

Ευχομαι ολοψυχα σε ολες μας να τα καταφερουμε να κρατησουμε γερα μωρακια στην αγκαλια μας,αργα ή γρηγορα και τοτε ο πονος θα μαλακωσει και η ψυχη μας θα ηρεμησει.

[σπουργίτι]

Καλησπέρα σε όλες σας! Δεν ξέρω αν ο χρόνος είναι γιατρός και εύχομαι να μην το μάθω... Ούτε εγώ ξεχνάω το πρώτο μωράκι μου που παλινδρόμησε στη 16η εβδομάδα και πόνεσα πολύ! Άργησα να μαζέψω τα κομμάτια μου και μου την "έδιναν" όλα αυτά τα βλέμματα συμπόνοιας και οι αντίστοιχες επισκέψεις! Όταν η αγαπημένη μου ξαδέρφη θέλησε να έρθει να με επισκεφτεί (από άλλη πόλη), επειδή σε αυτή είχα το θάρρος της είπα να μην το κάνει! Είχα όμως πάντα δίπλα μου το σύζυγό μου που με αγκάλιασε με τη στοργή, την αγάπη του και τη θετική του στάση για το μέλλον.

Για αρκετούς μήνες κάναμε διάφορες εξετάσεις και όταν μας έδωσαν το "πράσινο φως", φροντίσαμε πρώτα να κάνουμε όμορφες διακοπές και όταν νιώσαμε έτοιμοι ψυχολογικά ξεκινήσαμε για παιδάκι! Όλα πήγαν καλά (αν και με πολύ άγχος λόγω της προηγούμενης εμπειρίας). Όταν γύρισα με το παιδάκι μου στο σπίτι, οφείλω να πω ότι περισσότερο ένιωθα ανακούφιση παρά χαρά, τόσο πολύ ήταν το άγχος μου όλο αυτό τον καιρό (είχε και δυσκολίες η εγκυμοσύνη).

Νομίζω ότι ο μόνος γιατρός είναι το παιδάκι που καταφέρνεις τελικά να αποκτήσεις! Και σε όλες εσάς που χάσατε τα παιδάκια σας εύχομαι σύντομα να γίνετε μανούλες! Να θυμάστε ότι αν είχατε μία φορά εγκυμοσύνη (έστω ανεπιτυχή) θα έχετε και άλλες και αυτή τη φορά με πολλές πολλές πιθανότητες να πάνε όλα καλά! Μην το ξεχνάτε και μην βουλιάζετε στη θλίψη, αλλά κάντε φόκους στο στόχο σας! Σας φιλώ

[κατσαρόλα]

Κοριτσάκι μου είναι εξαιρετικά νωρίς...μόλις 12 ημέρες!!!!! Πρέπει να διαβείς πολλά μονοπάτια και κάθε φορά θα κάνεις ένα μικρό βηματάκι μπροστά...Και όλο αυτόν τον καιρό έμαθα κάτι...Είναι πολύ δύσκολο να σε καταλάβει κάποιος που δεν έχει βιώσει κάτι παρόμοιο.....Μόλις τώρα, μετά από ένα χρόνο κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου και να πω είμαι καλά...Βέβαια δεν στάθηκα τυχερή αυτόν το χρόνο με μια νέα εγκυμοσύνη η οποία θα με βοηθούσε να το ξεπεράσω γρηγορότερα αλλά δεν πειράζει....Όσο για το δικό μας σύνδρομο φαντάσου δεν έχει ονομαστεί με βεβαιότητα ακόμη...το θέμα είναι μέχρι τώρα στη γενετίστρια...Η παθολογοανατόμος έκανε λόγο για ατελή οστεογέννεση και σύνδρομα κυφομελίας...σπανιότατο σύνδρομο με ποσοστό επανεμφάνισης 25% σε κάθε εγκυμοσύνη...Εσένα σου μίλησαν για τυχαίο περιστατικό;

Και σχετικά με την αγκαλιά...πάντα θα είναι εδώ ανοικτή να σε δεχτεί όποτε και όσες φορές την έχεις ανάγκη.

 

Ναι μας είπαν μόνο ότι οι πιθανότητα είναι 1 στις 100.000 και ότι είναι μία ανωμαλία στο dna που γίνεται από μόνη της.Τυχαία..Περιμένουμε τα νέα του γενετιστή ο οποίος είπε ότι από φυσιολογικούς γονείς δεν κληρονομείται το γονίδιο.Άρα εφόσον είμαστε εμείς γεροί δεν το κληροδοτήσαμε..Αν βρεθεί το ταυτοποίηση του γονιδίου στην επόμενη τροφοβλάστη θα το αναζητούμε για να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει..Μάλιστα μας μιλούν για τύχη μεσα στην ατυχία μας καθώς η θανατηφόρος δυσπλασία διαγιφνώσκεται μετά τον 8ο μήνα και μόνο σε μένα έτυχε στον 6ο..Φοβασαι για την επόμενη;Ενώ πιστέυω ότι μία νέα εγκυμοσύνη θα είναι καλό(μετά από μήνες βέβαια..)είναι κάτι που ταυτόχρονα φοβάμαι..Σπουργίτι μου έδωσες πολύ κουράγιο..

[κατσαρόλα]

Και αυτό που δεν αντέχω είναι τα ανόητα σχόλια του καθενός..Η ερώτηση που άκουσα από φίλη χθες και με έκανε να μουδιάσω;Η μοναδική της απορία ήταν :"Αυτό τι το κάνανε;Το κήδεψε η κλινική..;"Αυτό ποιό είπε..;;;Αυτή ήταν η μεγάλη της απορία..Και έχω γίνει αντικοινωνική..Δεν θέλω κανέναν άσχετο..

[mavia]

Αχ κατσαρόλα από ηλίθιες ερωτήσεις άλλο τίποτα! Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, όταν είπα σε μια φίλη μου ότι το μωρό είχε ήδη πεθάνει εδώ κ 10 μέρες, το μόνο που βρήκε να πει ήταν: "ιχχχχ, κ 10 μέρες το είχες νεκρό μέσα σου? Γιάκ!"!!!!!!! Ε, στη δεύτερη αποφασίσαμε να μην το πούμε παρά μόνο στους γονείς, αλλά κ πάλι μετά την αποτυχία μαθεύτηκε, οπότε τώρα όλες οι ξαδέρφες μου που έχουν παιδιά ή είναι έγκυες με αποφεύγουν! Δεν με πειράζει καλύτερα αντικοινωνική που λες κ εσύ κατσαρόλα παρά με ηλίθιους ανθρώπους δίπλα μου!

[ValiaK]

Και αυτό που δεν αντέχω είναι τα ανόητα σχόλια του καθενός..Η ερώτηση που άκουσα από φίλη χθες και με έκανε να μουδιάσω;Η μοναδική της απορία ήταν :"Αυτό τι το κάνανε;Το κήδεψε η κλινική..;"Αυτό ποιό είπε..;;;Αυτή ήταν η μεγάλη της απορία..Και έχω γίνει αντικοινωνική..Δεν θέλω κανέναν άσχετο..

 

Αχ κατσαρόλα από ηλίθιες ερωτήσεις άλλο τίποτα! Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, όταν είπα σε μια φίλη μου ότι το μωρό είχε ήδη πεθάνει εδώ κ 10 μέρες, το μόνο που βρήκε να πει ήταν: "ιχχχχ, κ 10 μέρες το είχες νεκρό μέσα σου? Γιάκ!"!!!!!!! Ε, στη δεύτερη αποφασίσαμε να μην το πούμε παρά μόνο στους γονείς, αλλά κ πάλι μετά την αποτυχία μαθεύτηκε, οπότε τώρα όλες οι ξαδέρφες μου που έχουν παιδιά ή είναι έγκυες με αποφεύγουν! Δεν με πειράζει καλύτερα αντικοινωνική που λες κ εσύ κατσαρόλα παρά με ηλίθιους ανθρώπους δίπλα μου!

 

Έχω τσακωθεί με φίλη 15ετίας γιατί μετά την παλλίνδρομη πέταξε μεγάλες χοντραδες, ούσα και έγκυος στον 5ο μήνα. Επίσης, δεν ξαναμιλησα (και ούτε θα το κανω στο μελλον) στους κουμπάρους του άντρα μου. Μονο μια γυναικα που εχει χασει καταλαβαινει! Και ναι, ας ειμαστε αντικοινωνικες! Απο το να ακουμε λαμακιες που μας ξαναριχνουν στα πατώματα, ε καλύτερα στην ησυχία μας!

[ΑΝΝΑ4]

κοιτσια γεια σας,ειμαι νεα στο forum και διαβαζοντας τα μυνηματα σας ενιωσα την αναγκη να σας γραψω και να σας πω οτι εχω χασει 4 μωρακια.ο πονος ,η στενοχωρια,ο θυμος,η απογοητευση και ολα αυτα που ενιωθα στα 7 χρονια προσπαθειων ηταν απεριγραπτα!εφτασα σε σημειο να μην με ενδιαφερει τιποτα αλλο,πηγα και σε ψυχολογο καποιες φορες.ολο αυτο που μου συνεβαινε ενιωθα οτι δεν μπορω να το αντεξω!θα μπορουσα να γραφω μερες για οτι περασα αλλα αυτο που θελω να σας πω ειναι οτι θελει υπομονη,επιμονη και πιστη στο ονειρο.πιστεψτε το κοριτσια θα ερθει!μπορει να αργησει αλλα θα ερθει!αυτη τη στιγμη κοιμαται διπλα μου το 4 μηνων μωρακι μου!νιωθω τοσο ομορφα!μολις το αγγιξα τα αφησα πισω,δεν τα ξεχασα αλλα δεν με πονανε πια!δεν θα ξεχασω ποτε, ηρεμησε ομως η ψυχη μου!θα ερθει κοριτσια και σε σασ.θα ερθει μια ψυχουλα και με το χαμογελακι της,θα σας παρει τον πονο μακρυα!

 

μακαρι κοριτσια να αποκτησουμε ολες τα θαυματακια μας!κ ναι θελω να πιστευω οτι θα νιωσουμε ΑΚΡΙΒΩς ΕΤΣΙ(ΦΥΣΙΚΑ το παρελθον δεν ξεχνιετ ποτε,αλλα το μελλον πρεπει να μας βρει ΔΥΝΑΤΕΣ)!!!!!!

[mensta]

Εμενα η αποψη μου ειναι, τουλαχιστον αυτο που θα κανω εγω την επομενη φορα, οτι δεν πρεπει να ξερει κανενας τιποτα εκτος απο τον συζυγο και τον γιατρο. ολοι οι υπολοιποι μπορει αθελα τους να μας πληγωσουν με μια κουβεντα νομιζοντας οτι μας κανουν καλο. Αθελα τους βεβαια. Εμένα η μάνα μου, μου ελεγε συνεχεια μην στεναχωριεσαι. Μολις το ακουγα εκλαιγα σαν μωρο. δεν ηθελα κανενα να μου λεει πως να νιωθω. ηθελα απλα το χρονο μου. Ηθελα να στεναχωριεμαι να χτυπιεμαι και να μην δινω λογαριασμο. Καθε φορα που εσκαγα κανενα χαμογελο ακουγα το κλασσικο "ετσι μπραβο παρε τα πανω σου λιγο" και εκει ξαναεπεφτα γιατι ενιωθα ενοχη που χαμογελουσα. Μακαρι καμια να μην περναει τετοιες φασεις μακαρι να βρεθει το χρυσο χαπι που θα χαριζει παιδια σε ολες μας χωρις κοπο και χωρις να σκοτωνουμε τον εαυτο μας σε καθε χοριακη που δεν ειναι καλη σε καθε καρδια που δεν ακουγεται και σε καθε μωρο που δεν γεννιεται μακαρι

[someday...]

Πόσο δίκιο έχετε κορίτσια!Κι εγώ χαρακτηρίστηκα αντικοινωνική και ιδιότροπη μετά την πρώτη παλλίνδρομη που δυστυχώς είχα κάνει το λάθος να ανακοινώσω την εγκυμοσύνη μου σε φίλους και συγγενείς, το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό. Ήταν οι χοντράδες που άκουσα από ανθρώπους που υποτίθεται με νοιάζονταν.

"Γιατί ρε συ?Τι έκανες??????Σήκωσες βάρος?" ήταν ένα απο τα πολύ καλά!!!

Άλλη αντίδραση ήταν να πάρουν ένα κουτί γλυκά και να μου έρθουν επίσκεψη παρηγοριάς το βράδυ μετά την απόξεση!Φυσικά τους έδιωξε ο άντρας μου-ευγενικά πάντα!

Όσο για τα βλέμματα οίκτου από κάποιες 'φίλες" ή τα σχόλια του τύπου "άντε, τι περιμένετε και δεν κάνετε ένα παιδάκι?" τα αφήνω ασχολίαστα.

[mensta]

Ειναι ολα αυτα που σε κανουν να νιωθεις χαλια. οταν ξεκινησα την εξωσωματικη δεν ηθελα να το μαθει κανενας γιατι δεν ηθελα αυτα τα βλεμματα "σε λυπαμαι" Βεβαια σε μενα το πιο απαισιο ηταν οταν την ημερα που ειδα οτι η χοριακη μου δεν ανεβαινε κανονικα ηρθε ο πεθερος μου με γλυκα και λουλουδια για τα συγχαρητησια

[xrysa1981]

εγω δεν ειχα ειπα σε κανεναν τιποτα μονο οι γονεις μας το ηξεραν και αυτο γιατι ακουγα τα σχολια καποιων υποτηθεται φιλων πολυ πιο νωρις!οπως ας πουμε "μωρο γρηγορα τι περιμενεις ξερεις ποσο χρονων εισαι;" και πετυχαν με ανχωσουν ακομα πιο πολυ οσο περνουσε ο καιρος...εγινα και εγω αντικοινονικη και τωρα ακομα περισσοτερο!προσπαθω να ηρεμησω!ο αντρουλης μου η μανουλα μου και οι αδερφουλες μου ειναι οτι χρειαζομαι!και ευτυχως κοριτσια μπορουμε να γραψουμε τον πονο μας εδω και ξερουμε πως υπαρχουν ανθρωποι που μας καταλαβαινουν εστω και μεσα απο εναν υπολογιστη!καληνυχτα...

[κατσαρόλα]

Έχω τσακωθεί με φίλη 15ετίας γιατί μετά την παλλίνδρομη πέταξε μεγάλες χοντραδες, ούσα και έγκυος στον 5ο μήνα. Επίσης, δεν ξαναμιλησα (και ούτε θα το κανω στο μελλον) στους κουμπάρους του άντρα μου. Μονο μια γυναικα που εχει χασει καταλαβαινει! Και ναι, ας ειμαστε αντικοινωνικες! Απο το να ακουμε λαμακιες που μας ξαναριχνουν στα πατώματα, ε καλύτερα στην ησυχία μας!

 

 

Αυτό είπα και εγώ.Ότι από το να είμαι στα πατώματα καλύτερα εγώ και ο άντρας μου.Μόνο όποια τα έχει περάσει ξέρει.Γι'αυτό σας νιώθω δικές μου και με ηρεμεί να σας μιλώ..Mavia πόσο σε καταλαβαίνω με την ανόητη κουβέντα της φίλης σου..Το πρόβλημά μου είναι ότι όταν οι άλλοι μου λένε κάτι που με ενοχλεί και μου θυμίζει όσα πέρασα δεν μπορώ να τους αλλάξω την κουβέντα ή να τους πω ότι με ενοχλεί.Και πάλι χθες μία καλή φίλη που τα ξέρει όλα μου έλεγε για την δική της εγκυμοσύνη.Και εγώ δεν είχα το θάρρος να της πω να αλλάξουμε θέμα συζήτησης..Δεν θ'ελω να με αντιμετωπίζουν σαν την προβληματική που δεν μπορούν να μιλήσουν μαζί της..Δεν αντέχω όμως όσα λένε..

[vsfairy]

καλημέρα!! νομίζω ότι εδώ δεν είναι η ανωνυμία που σε κάνει να είσαι πιο άνετα, αλλά το γεγονός ότι έχουμε κοινό βίωμα και αυτό μας ενώνει!!! Μακάρι να έλεγαν όλοι μια καλή κουβέντα, αλλά δυστυχώς ... αυτό το εκ του ασφαλούς να λένε διάφορα είναι πολύ μικρόψυχο... εγώ όπως έχω ήδη ξανά πει δεν είχα ανακοινώσει την εγκυμοσύνη και οπότε η διακοπή δεν ήταν γνωστή, αλλά ακούω αυτό το "άντε και κάνετε ένα μωρό τι κάθεστε, ακόμη!!!" και μου έρχετε να ουρλιάξω... Δώσε χρυσή μου μια καλή ευχή... "να είστε καλά και με το καλό ένα γερό μωρό". Θέλει ψυχικά αποθέματα να λες μια καλή κουβέντα τελικά, η οποία εδώ που τα λέμε, αυτή μένει και αυτή έχουμε όλοι ανάγκη να ακούσουμε... αν η μλκ βγει δεν γυρίζει... και κυρίως τα ακούς από γυναίκες... επειδή σε σένα ήρθαν βολικά μην το παίζει και άνετη, να λες δόξα το Θεό και πες μια παρήγορη κουβέντα ή μη λες τίποτα κράτα απλά το χέρι, δώσε μια αγκαλιά... Εμένα σε φίλες μου που το είχα πει ( οι δυο είχαν βιώσει παλλίνδρομες και η άλλη 3 εξωσωματικες) τα λόγια τους ήταν " να προσέχεις τον εαυτό σου και θα έρθει η επόμενη που θα είναι όλα καλά, αν θέλεις να μιλήσεις εγώ είμαι εδώ", αυτό ήθελα να ακούσω... μετά από όλη αυτή τη διαδικασία όσο δυνατή και να είσαι αισθάνεσαι ανασφάλεια και φόβο...(για την οικογένεια μου δεν αναφέρομαι εκεί είμαστε ένα)...

Φιλιά σε όλες!!!

[ΑΝΝΑ4]

καλημέρα!! νομίζω ότι εδώ δεν είναι η ανωνυμία που σε κάνει να είσαι πιο άνετα, αλλά το γεγονός ότι έχουμε κοινό βίωμα και αυτό μας ενώνει!!! Μακάρι να έλεγαν όλοι μια καλή κουβέντα, αλλά δυστυχώς ... αυτό το εκ του ασφαλούς να λένε διάφορα είναι πολύ μικρόψυχο... εγώ όπως έχω ήδη ξανά πει δεν είχα ανακοινώσει την εγκυμοσύνη και οπότε η διακοπή δεν ήταν γνωστή, αλλά ακούω αυτό το "άντε και κάνετε ένα μωρό τι κάθεστε, ακόμη!!!" και μου έρχετε να ουρλιάξω... Δώσε χρυσή μου μια καλή ευχή... "να είστε καλά και με το καλό ένα γερό μωρό". Θέλει ψυχικά αποθέματα να λες μια καλή κουβέντα τελικά, η οποία εδώ που τα λέμε, αυτή μένει και αυτή έχουμε όλοι ανάγκη να ακούσουμε... αν η μλκ βγει δεν γυρίζει... και κυρίως τα ακούς από γυναίκες... επειδή σε σένα ήρθαν βολικά μην το παίζει και άνετη, να λες δόξα το Θεό και πες μια παρήγορη κουβέντα ή μη λες τίποτα κράτα απλά το χέρι, δώσε μια αγκαλιά... Εμένα σε φίλες μου που το είχα πει ( οι δυο είχαν βιώσει παλλίνδρομες και η άλλη 3 εξωσωματικες) τα λόγια τους ήταν " να προσέχεις τον εαυτό σου και θα έρθει η επόμενη που θα είναι όλα καλά, αν θέλεις να μιλήσεις εγώ είμαι εδώ", αυτό ήθελα να ακούσω... μετά από όλη αυτή τη διαδικασία όσο δυνατή και να είσαι αισθάνεσαι ανασφάλεια και φόβο...(για την οικογένεια μου δεν αναφέρομαι εκεί είμαστε ένα)...

Φιλιά σε όλες!!!

 

καλημερα κοριτσια!!!!ποτε μα ποτε δεν θα ξεχασω την ατακα μια πρωην κολλητης μου οταν εχασα το μωρακι που στην 23εβδομαδα...μου εστειλε μηνυμα για να δει πως παει η εγκυμοσυνη μου,κ οταν της εστειλα απαντηση οτι τελειωσε...μου ειπε(με μηνυμα φυσικα!!!!) ''α καλα γιατι,εκανες κατι.αφου πρεπει να προσεχεις...κριμα το μωρακι..την επομενη φορα να εισαο πιο προσεχτικη κ μαλλον θα πανε ολα καλα''!!!!αυτη φυσικα ηταν κ η τελευταια επικοινωνια μας!!!!

ομως πρεπει να ομολογησω πως μεσα απο την περιπετεια μας βρεθηκαν κοντα μας οι πιο καλοι μας φιλοι...(περα φυσικα απο τις οικογεν μας)...κ αυτοι οι φιλοι ειναι πλεον τα αδερφια μας....ειναι οι ανθρωποι που πονεσαν,αλλα κ που μας εκαναν να κοιταξουμε γρηγορα μπροστα...χασαμε αρκετους γνωστους αλλα αποκτησαμε τους πραγαμτικους κολλητους μας,κ δεν τους αλλαζουμε με τιποτααααααααα!!!!

 

υ.σ.για εμενα μεγαλη δυναμη ηταν κ οι φιλες μου απο το φορουμ,ειναι οι φιλεναδουλες μου κ τις αγαπωωωωω!!!!

[someday...]

Όλοι πάντα κάτι έχουν να πουν άλλοι καλοπροαίρετα κι άλλοι όχι.Απλά εμείς τελικά πρέπει να μάθουμε να κλείνουμε τ'αυτιά μας και φυσικά να κρατάμε δίπλα μας αυτούς που μας καταλαβαίνουν. Τις περισσότερες φορές μια αγκαλιά ή ένα βλέμμα κατανόησης / συμπαράστασης και όχι οίκτου είναι αυτό που μας βοηθά να πάμε μπροστά. Δεν σας κρύβω ότι εγώ προσωπικά πήρα τα πάνω μου όταν άρχισα να γράφω και να διαβάζω εσάς. Όταν ένιωσα ότι κάποιος θα με καταλάβει, δεν θα με κρίνει, δεν θα μου αραδειάσει μια λίστα με τα πρέπει και δεν πρέπει, δεν θα μου βάλει όρια για το πότε πρέπει να νιώσω καλά, για το πώς θα βιώσω εγώ την απώλεια. Γιατί στο κάτω κάτω δική μου είναι η απώλεια.Όλοι οι άλλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς, γιατί ανήκουν στην κατηγορία των τυχερών που κατάφεραν να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους αυτή χωρίς κόπο-και δεν το λέω ούτε με κακία ούτε με πικρία.Μετά την πρώτη παλλίνδρομη ίσως και να ήμουν λίγο κάπως. Τώρα πια όμως τα χω βρει με τον εαυτό μου και ξέρω ότι δεν έχει νόημα να λυπάμαι τον εαυτό μου.Πόσο θα ήθελα βέβαια να ανήκα κι εγώ σε κείνη την κατηγορια!!!

Έχετε σκεφτεί όμως ότι ίσως με αυτό τον τρόπο θα βιώσουμε και θα εκτιμήσουμε αλλιώς τη μητρότητα? Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι τα κορίτσια που έγιναν μανούλες εύκολα δεν εκτιμούν κι αγαπάνε τα παιδάκια τους, αλλά να...πώς να το πω.....όταν έχεις περάσει κάποιες δύσκολες καταστάσεις, έχεις άλλη λαχτάρα.....Φαντάζομαι....

[sofia 1980]

Καλησπέρα σας και απο μένα!!!Στέλνω σε όλες σας μια μεγάλη αγκαλιά!!!!Αυτό που θα ήθελα εγω να προσθέσω είναι ότι όντως δικαιολογώ μέχρι ένος σημείου τους ανθρώπους για αυτά που ξεστομίζουν μιας και μπορεί να μην ξέρουν πως να μας "παρηγορήσουν", βέβαια εγώ είμαι της γνώμης πως αν δεν ξέρεις τι να πεις, κάτσε εκεί μην πεις τίποτα!Απλά να είσαι εκεί, οι σιωπές μερικές φορές είναι αρκετές. Όταν είμουν στο νοσοκομείο σε γνωστό ιδιωτικό, ο γιατρός μου μου έκανε αναβάθμιση και μιας και υπήρχαν κενά δωμάτια με έβαλε μόνη μου σε μονόκλινο, ο γαμπρός του άντρα μου μετά απο 3 μέρες, 1 μέρα πριν βγώ δηλαδή, αποφάσισε να έρθει να μας κάνει επίσκεψη με την αδελφή του άντρα μου,να σημειώσετε ότι ουτε καν τηλεφωνική επικοινωνία δεν είχε η κουνιάδα μου, τουλάχιστον να μάθει τι κάνει ο αδελφός της ρε παιδί μου..Τέλος πάντων έρχονται λοιπόν ,μπαίνουν μέσα κάθονται, τι κάνετε μας λένε?Προσπαθούμε απαντα ο άντρας μου, εγώ έβλεπα τηλεόραση, πείτε με κακιά αλλά δεν είχα καμία όρεξη. Η μόνη διαπίστωση του γαμπρού ήτανε: Α!!Μια χάρα είσαι εσύ εδώ!!Πολύ χλιδή!!Τίποτα δε σου λείπει!!Είσαι και μόνη σου στο δωμάτιο!!!Μπράβο!!!Λεφτά που θα δώσετε όμως ε???Αλλά εντάξει τι ανάγκη έχετε εσείς????????????????????????Τα σχόλια δικά σας!!!!Σημαντική σημείωση : Ο άντρας μου και εγώ είμαστε μισθωτοί ιδιωτικοι υπάλληλοι δεν μας λες και Ωνάσηδες!!!!Κάθε άλλο!!!!Αυτά!!!

[xrysa1981]

ετσι ειναι someday και εγω πιστευω πως η λαχταρα μας ειναι τοση μεγαλη που οταν με το καλο εχουμε φουσκωτη κοιλιτσα αλλιως θα βιωσουμε το γεγονος αυτο!οχι οτι και οι κοπελες στην "αλλη κατιγορια" δεν νοιαζονται απλα πολλες φορες οταν δεν παιδευεσαι να αποκτησεις κατι το θεωρεις λογικο ευκολο και δεδομενο...

εμενα η αδερφουλα μου εχασε 3 μωρακια...τα καταφερε ομως και τωρα εχει δυο!εναν παιδαρο 9 χρονων και μια κορακλα 5 χρονων!οταν εχασα το μωρακι μου στην 7η εβδομαδα και με παρηγορουσε την ρωτησα "πως αντεξες;;;" και μου ειπε "αντεξα και τα καταφερα γιατι το ηθελα πολυ!και ετσι θα τα καταφερεις και εσυ!"

ακουσα πολλα λογια παρηγοριας μονο η αδερφη μου ομως με εκανε να πιστεψω πως θα τα καταφερω τελικα...γιατι αυτη ξερει πως αισθανομαι!και φυσικα ολες εσεις κοριτσια... γιατι εμεις που γραφουμαι εδω ξερουμε πως ειναι... και δυστιχως ειμαστε πολλες!

[vsfairy]

Καλή μου Σοφία, δυστυχώς μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό.... εγώ θα είχα γίνει πύραυλος!!!! δεν θα τους έκρινα τόσο επιεικώς, πως δεν ξέρουν πως να παρηγορήσουν, απλά θέλει ψυχικό απόθεμα όπως ξαναέγραψα, να κατανοήσεις λίγο σε τι θέση είναι ο άλλος και να πεις δυο λόγια σωστά και από καρδιάς...

Θέλει λίγο εξάσκηση από μέρους μας να μάθουμε να κλείνουμε τα αυτιά μας και να τα κάνουμε αλεξίσφαιρα στις μλκ!!!

Πάντως μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε και ανεξάντλητη... από την πλευρά μου θα πώ ας είμαστε καλά και να έχουμε την υγεία μας και να δεχτούμε με το καλό όλες μας χαρμόσυνα νέα και ας τους αφήσουμε να λένε....

[mensta]

Για να συμπληρώσω και εγώ τις ωραίες κουβέντες που έχουμε ακούσει: Αρχικά δεν είχαμε πει οτι πηγαίνουμε μέρα παρά μέρα Αθήνα για την εξωσωματική,συγγενής του αντρα μου ανέφερε σε όλο τον κόσμο οτι τον πηγαίνω για ψώνια και του τρώω όλα τα λεφτά του. Όταν έμαθε για την εξωσωματική η απάντηση της ήταν " ε μην κάνετε πάνω απο 3 προσπάθειες και σας φύγουν τα λεφτά σας για να κάνετε παιδί. Στην τελική έχετε και τα ανήψια σας, παιδιά είναι και αυτά"

[κατσαρόλα]

Συμφωνώ με όλες σας και είμαι άναυδη με το τι έχει ακούσει η καθεμιά σας..Εκείνο που με προβληματίζει είναι το εξής:Δεν μπορώ να βλέπω έγκυες και βρέφη στο δρόμο..Δεν μπορώ να μου λένε νέα από έγκυες..Από την άλλη μεριά δεν θέλω να ανήκω σε μια ειδική κατηγοτία που όλοι θα λένε μην της το λες αυτό δεν το αντέχει..Το νιώθετε ακόμη;Θέλω να το αφήσω πίσω μου και και δεν μπορώ..Να σημειώσω ότι καθότι σας νιώθω όλες τόσο δικές μου πριν 2 μέρες έκανα μία συνεδρία με μία ψυχολόγο η οποία με βοήθησε αρκετά..Εσείς πώς το αφήσατε όσο πιο πίσω γίνεται(το αφήνεις μα δεν το ξεχνάς ποτέ..)

["φασολακι"]

θα σας πω μια μικρη αλλα αληθινη ιστοριουλα

 

η κοπελα ταλαιπωριοταν χρονια με εξωσωματικες...εκανε περιπου 6 και δοκιμασε σε διαφορες γνωστες και φημησμενες κλινικες....

μετα απο τοση προσπαθεια ειπε να παει σε εναν γιατρο στην αθηνα (δεν γνωριζω ονομα και τα σχετικα) ο γιατρος κοιταξε ολα τα σχετικα εγγραφα απο εξετασεις και τις ειπε οτι ηταν φυσιολογικο να μην συλλαβει αφου τα ωαρια που χρησιμοποιησαν ηταν τα πιο αδυναμα....

(αυτο εγινε φυσικα για να παρουν τα χρηματα που απο οσο ξερω ειναι αρκετα)

με την βοηθεια του γιατρου αυτου λοιπον, εμεινε εγκυος!!!

στην διαρκεια της εγκυμοσυνης την επισκεφτηκα για να τα πουμε γιατι ειχαμε μηνες να ειδωθουμε..

μου ειπε οτι ειχε 2 μωρακια αλλα το ενα δεν επιβιωσε,βρισκεται ακομη μεσα της αλλα δεν επηρεαζει το αλλο και οταν με το καλο γεννησει θα αφαιρεθει...

ηρθε ο καιρος και με το καλο γεννησε το μπουμπουκακι της....

το θεμα ειναι οτι το μωρακι της εχει μογγολισμο.λογικα θα το ηξερε αφου υπαρχουν εξετασεις που σου δειχνουν κατι τετοιο (απο κει και περα η αποφαση δικη τους)

τωρα ειναι σε φαση φυσιοθεραπειας ωστε να μπορεσει να περπατησει το ζουζουνακι και θα περπατησει σιγουρα ειπε ο γιατρος μεχρι να γινει 2 ετων θα εχει παρπατησει

θελω να ρωτησω αν ξερετε κατι σχετικο με τετοια περιπτωση,εαν υπαρχουν κατηγοριες της παθησης (βαριας μετριας μορφης κτλ) εαν εχουν φυσιολογικη διαρκεια ζωης?(σορρυ που ρωταω κατι τετοιο απλα δεν ξερω σε τετοιες περιπτωσεις τις επιπτωσεις)

παντως τους βλεπω πολυ χαρουμενους και χαιρομαι και εγω μαζι τους γιατι επιτελους απεκτησαν κατι που επιθυμουσαν και εχουν παρει κουραγιο ωστε μετα απο καιρο να μπουνε σε διαδικασια για δευτερο!!!!

 

οποιος μπορει ας με διαφωτισει!

ευχαριστω

[xrysa1981]

Συμφωνω κατσαρολα μου!και εγω ακουω για εγκυμοσυνες ή βλεπω στο δρομο γυναικες με τις κοιλιτσες τους και με τα μωρακια τους και κατι με πιανει!μετα σκεφτομαι πως δεν ξερω τι εχει περασει καθε μια απο αυτες για να αποκτησει τα παιδακια της!ισως και μην περασε και τιποτα αλλα αυτο δεν κακο!απλως ειναι τυχερες!δεν φταινε αυτες που βανιζομαστε εμεις!απο την αλλη οπως λες δεν θελω να μου κρυβουν πραγματα!ή να μου τα λενε διακριτικα!δεν θελω να φοβουνται την αντιδραση μου!ειληκρινα δεν ξερω και εγω πως πρεπει να με αντιμετωπιζουν!ειναι ολα μπερδεμενα...

[goutsounaki]

Ετση ακρηβως νηωθω και εγω κορητσηα πανω σ αυτο το θεμα και δεν ξερω πως να το χειρηστο οταν ερχωμαι σ επαφη με καπηα εγκυο και τα χανω θελω να ξεσπασω σε ληγμους .Την προηγουμενη Κυρηακη πηγα στον αδερφο μου και ενω ημουνα μηα χαρα ξαφνηκα οταν πηρε τηλεφωνω μηα φηλη τους εγκυμονουσα γηα να ερθη εγω ηθελα να το βαλω στα ποδηα ο αντρας που το καταλαβε αμεσως βρηκε μηα δηκαιολογηα και φηγαμαι νηωθω τοσο απεσηα γ αυτο Επησης η φηλη μου ειναι εγκυος και ειμασταν μαζη καναμαι ονηρα οτη θα μεγαλοσουν μαζη τα μωρα μας ......Απο την μερα που απεβαλα παη εναμηση μηνας και δεν μπορω ουτε καν να την παρω τηλεφωνω Δεν ξερω βρε κορητσηα δεν ειναι ζηληα και μοχθηρηα αυτο που νηωθω αλλα ποναω πολλη θα ηθελα να ημουνα και εγω στη θεση τους !

[mensta]

Εγώ αυτό που έκανα ήταν να αφήσω έξω όσους με πλήγωσαν με τα λόγια τους και τις πράξεις τους. Και όταν λέω έξω εννοώ απο την ζωή μου και το σπίτι μου γιατί πιστεύω οτι όταν ένας άνθρωπος σε πληγώσει μια φορά θα το ξανακάνει. Και βέβαια το πιο σημαντικό ακόμα και χάλια να είμαι μπροστά τους δεν το δείχνω βάζω την μάσκα με το μεγάλο χαμόγελο και τους αφήνω να ψάχνουν γιατί είμαι χαρούμενη. Δεν εξίζει να ασχολούμαστε μαζί τους. Οι πιο πολλοί απο αυτούς έχουν την ικανοποίηση οτι τα δικά τους προβλήματα είναι μικρότερα απο το δικό τους.

 

Χαμογέλα και κάνε τους άλλους να ανησυχούν το έχω εφαρμόσει και πραγματικά αξίζει