τα πεθερικά μου....γκρρρρρρρ

[mazitafagate]

Να διευκρινίσω πως το συζητήσαμε με τον άντρα μου και καταλήξαμε στη λύση του να πάρει την μάνα του τηλέφωνο. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έκανε μόνος του!

Ο άντρας μου γενικά προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες. Πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο! Τους τα έχει πει και από την καλή και απ την ανάποδη πολλές φορές, αλλά δεν καταλαβαίνουν. Τα πεθερικά μου είνι χωρισμένοι εδω και 35 χρόνια (οταν ήταν 5 ο άντρας μου). Θέλουν να παρεμβουν γιατί θέωρούν πως μπορούν να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία με τον εγγονό τους. Εννοώ πως όσο δεν ασχολήθηκαν με τον γιό τους, θέλουν να ασχοληθούν με τον εγγονό τους, καθ ότι ο άντρας μου μεγάλωσε με μια γιαγιά ουσιαστικά.

Επίσης όταν γνωρισα τον άντρα μου νόμιζα για καιρό πως δεν είχε μανα γιατί πολύ απλά ποτέ δεν μίλαγε γι αυτή. Για την ακρίβια, μιλάγανε 2-3 φορές το χρόνο εκ των οποίων τη μια βλέπονταν. Με τον πατέρα του πάντα είχαν συγκρουσιακή σχέση. Ο πεθερός μου είναι πολύ επίμονος και αυτό που εμένα με ενοχλεί πάρα πολύ (και τον άντρα μου βέβαια) είναι ότι όταν δεν κάνεις αυτό που θέλει, ξεκινάει ότι είδους εκβιασμό μπορείτε να φανταστείτε. Είμαι σίγουρη πως δεν εννοεί ότι θα πραγματοποιήσει ποτέ οποιονδήποτε ενβιασμό, αλλά το πρήξημο και μόνο είναι ψυχοφθόρο.

Ο άντρας μου είχε φτάσει στο σημείο να θέλει να τους αποκλείσει απο τη ζωή μας. Να μην τους βλέπουμε καθόλου. Εγω όμως δεν θα το ήθελα αυτό με τίποτα. Του είπα πως δεν είναι σωστό ούτε για το παιδί να στερηθεί τους παπούδες του, ούτε για εκείνους που οκ με όποια ελαττωματα έχουν, δεν παύουν να είναι οι γονείς του.

Το τι έχουν πεί κατα καιρούς, είναι απίθανο! Για τον εγγονό που τόσο σκίζεται ο πεθερός μου δε....

Οταν είχα κάνει β επιπέδου, είχαν βρεί ένα προβληματάκι στα πόδια μωρού και η άποψη του πεθερού μου τότε ήταν πως πρέπει να κάνω διακοπή κύησης....

 

Μάλιστα....αφού δηλαδή έκλ@σαν το παιδί τους, 30 χρόνια μετά θυμήθηκαν να παραστήσουν τους γονείς στο δικό σου παιδί.

[EvaBar]

Μάλιστα....αφού δηλαδή έκλ@σαν το παιδί τους, 30 χρόνια μετά θυμήθηκαν να παραστήσουν τους γονείς στο δικό σου παιδί.

 

Δυστυχως κάπως έτσι είναι. Δεν αφιέρωσαν αρκετό χρόνο στο παιδί τους. Η πεθερά μου έχει τύψεις γι αυτό και νοιώθει πως θα εξηλεωθεί αν ασχοληθεί όσο περισσότερο μπορεί με τον εγγονό της. Ο πεθερός μου από την άλλη, δεν έχει καθόλου τύψεις. Θεωρεί πως ήταν υποδειγματικός πατέρας για το παιδί του και ότι δεν έκανε κανένα λάθος.

Η ιστορία είναι μακριά. Ειδικά ο πεθερός μου έχει πεί πολλά και ενώ προσπαθώ να τον καταλάβω, ώρες ώρες μου είναι αδύνατο! Ξέρω πως αυτό είναι απλά άλλο ένα επισόδιο στο σίριαλ. Μολις ηρεμίσουμε από αυτή την ιστορία, θα βρεθεί άλλη ιστορία. Ειδικά με τον ερχομό και της εγγονής, είμαι σίγουρη πως θα ακούσω πολλά! Ηδη υπάρχει ένα θέμα και αυτό είναι του ονόματος... Ούτε θέλω να σκέφτομαι τι έχω να ακούσω ακόμα.

Από την άλλη, είναι οι γονείς του άντρα μου που πραγματικά τον λατρεύω και γι αυτό προσπαθώ να βρήσκω τρόπους να μην έρχομαι σε αντιπαράθεση μαζί τους, αλλά μερικές φορές είναι αδύνατο. Πόση υπομονή να κάνω πια;

Παρεπιπτώντως, κλείσαμε ραντεβού τελικά με έναν αναπληρωτή καθηγητή παιδιατρικής την επόμενη βδομάδα. Ούτε ξέρω τι πρέπει να του πούμε του ανθρώπου. Οτι του πήγαμε το παιδί γιατί έχει ένα κρύωμα; Οτι το παιδί είναι μέσα στις καμπύλες ανάπτυξης αλλά εμείς ανησυχούμε γιατί δεν είναι τόσο ψηλός όσο θα θέλαμε; Θα είναι σουρεαλιστική η επίσκεψη...

[malecon]

Δυστυχως κάπως έτσι είναι. Δεν αφιέρωσαν αρκετό χρόνο στο παιδί τους. Η πεθερά μου έχει τύψεις γι αυτό και νοιώθει πως θα εξηλεωθεί αν ασχοληθεί όσο περισσότερο μπορεί με τον εγγονό της. Ο πεθερός μου από την άλλη, δεν έχει καθόλου τύψεις. Θεωρεί πως ήταν υποδειγματικός πατέρας για το παιδί του και ότι δεν έκανε κανένα λάθος.

Η ιστορία είναι μακριά. Ειδικά ο πεθερός μου έχει πεί πολλά και ενώ προσπαθώ να τον καταλάβω, ώρες ώρες μου είναι αδύνατο! Ξέρω πως αυτό είναι απλά άλλο ένα επισόδιο στο σίριαλ. Μολις ηρεμίσουμε από αυτή την ιστορία, θα βρεθεί άλλη ιστορία. Ειδικά με τον ερχομό και της εγγονής, είμαι σίγουρη πως θα ακούσω πολλά! Ηδη υπάρχει ένα θέμα και αυτό είναι του ονόματος... Ούτε θέλω να σκέφτομαι τι έχω να ακούσω ακόμα.

Από την άλλη, είναι οι γονείς του άντρα μου που πραγματικά τον λατρεύω και γι αυτό προσπαθώ να βρήσκω τρόπους να μην έρχομαι σε αντιπαράθεση μαζί τους, αλλά μερικές φορές είναι αδύνατο. Πόση υπομονή να κάνω πια;

Παρεπιπτώντως, κλείσαμε ραντεβού τελικά με έναν αναπληρωτή καθηγητή παιδιατρικής την επόμενη βδομάδα. Ούτε ξέρω τι πρέπει να του πούμε του ανθρώπου. Οτι του πήγαμε το παιδί γιατί έχει ένα κρύωμα; Οτι το παιδί είναι μέσα στις καμπύλες ανάπτυξης αλλά εμείς ανησυχούμε γιατί δεν είναι τόσο ψηλός όσο θα θέλαμε; Θα είναι σουρεαλιστική η επίσκεψη...

 

Μάλλον πρέπει να καταλάβεις εσύ πρώτα απ'όλους ότι τα παιδιά σου δεν ήρθαν στη ζωή για να εξιλεωθούν κάποιοι άλλοι για ό,τι στραβό έκαναν και δεν πρέπει να δώσεις τα περιθώρια στα πεθερικά σου να πιστέψουν ότι μπορούν να το κάνουν. Ο τρόπος που θα το κάνεις είναι αλλο θέμα, μπορεί να το παιξεις αδιάφορη, αυστηρή, τρελλή, να βάλεις μπροστά τον άντρα σου, θα το βρεις.

Καλά κάνεις που προσπαθείς να κατανοήσεις τα πεθερικά σου αλλά δεν έχεις τη δύναμη να συμβιβάσεις όλες τις καταστάσεις και να αποφύγεις όλες τις συγκρούσεις (δεν είσαι και Θεός)

Επειδή γραφω, ο τόνος μου δεν είναι επικριτικός, σου μιλάω όπως θα μιλούσα σε μια φίλη μου

Όσο για τον γιατρό να είσαι σίγουρη πως θα του έχουν τύχει ακόμα πιο σουρεαλιστικά περιστατικά

[EvaBar]

Μάλλον πρέπει να καταλάβεις εσύ πρώτα απ'όλους ότι τα παιδιά σου δεν ήρθαν στη ζωή για να εξιλεωθούν κάποιοι άλλοι για ό,τι στραβό έκαναν και δεν πρέπει να δώσεις τα περιθώρια στα πεθερικά σου να πιστέψουν ότι μπορούν να το κάνουν. Ο τρόπος που θα το κάνεις είναι αλλο θέμα, μπορεί να το παιξεις αδιάφορη, αυστηρή, τρελλή, να βάλεις μπροστά τον άντρα σου, θα το βρεις.

Καλά κάνεις που προσπαθείς να κατανοήσεις τα πεθερικά σου αλλά δεν έχεις τη δύναμη να συμβιβάσεις όλες τις καταστάσεις και να αποφύγεις όλες τις συγκρούσεις

 

Εχεις απόλυτο δίκιο! Η αλήθεια είναι ότι συχαίνομαι τις συγκρούσεις και όταν δεν μπορώ να τις αποφύγω αποδιοργανώνομαι. Συναισθηματικά με κουράζουν πάρα πολύ. Η πεθερά μου εχει καταλάβει νομίζω πως δεν θα της δοθεί η ευκαιρία να εξιλεωθεί μέσω των εγγονιών της. Ο πεθερός μου δεν θέλει να εξιλεωθεί. Θέλει απλά να γίνει το δικό του όταν εκφέρει την άποψή του.

Στενοχωριέμαι γιατί από τότε που γνωριστήκαμε με τον άντρα μου, έχει αλλάξει και η συμπεριφορά του απέναντι στους γονείς του. Έκανε ο ίδιος πολλές αλλαγές. Πάτησε πόδι σε πολλά θέματα. Τσακώθηκε και ξανατσακώθηκε μαζί τους για διάφωρα θέματα. Μέχρι που γνωριστήκαμε έμενε με τον πατέρα του. Για πρώτη φορά έφυγε από το σπίτι των γονιών του (ή της μητέρας ή του πατέρα του) όταν ξεκινήσαμε να συζούμε. Νομίζω πως ο πατέρας του ως ένα βαθμό βίωσε αυτή την αλλαγή ως απομάκρυνση του παιδιού του από κοντά του. Από τη μία η λογική τους τους λέει πως το παιδί τους λογικό είναι πως προχώρησε και έφυγε απο κοντά τους, αλλά από τηνάλλη το συναίσθημα υπερισχύει και αυτό λέει πως δεν θέλουν να τον αφήσουν να μεγαλώσει.

Θα μου πείτε τώρα, δεν είναι δική μου δουλειά να κάνω ψυχανάλυση στα πεθερικά μου. Είναι όμως ο τρόπος μου για να τους καταλάβω. Γιατί πραγματικά προσπαθώ να τους καταλάβω, να τους δικαιολογήσω για τη συμπεριφορά τους.

Βέβαια δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τους αφήσω να εισβάλουν στη ζωή μας με τον παρεμβατικό τρόπο που θέλουν να το κάνουν. Ετσι είμαι πάντα σε ένα δίλλημα. Ουφ....σας επρηξα...

[malecon]

Θα μου πείτε τώρα, δεν είναι δική μου δουλειά να κάνω ψυχανάλυση στα πεθερικά μου. Είναι όμως ο τρόπος μου για να τους καταλάβω. Γιατί πραγματικά προσπαθώ να τους καταλάβω, να τους δικαιολογήσω για τη συμπεριφορά τους.

Βέβαια δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τους αφήσω να εισβάλουν στη ζωή μας με τον παρεμβατικό τρόπο που θέλουν να το κάνουν. Ετσι είμαι πάντα σε ένα δίλλημα. Ουφ....σας επρηξα...

 

Αυτό θα έλεγα, μιλάς για καταστάσεις που προϋπάρχουν και ούτε τις ξέρεις ούτε σε αφορούν. Και γιατί σε παρακαλώ δεν συμβιβάζεται το να καταλάβεις τα πεθερικά σου και ταυτόχρονα να μην τους αφήσεις να εισβάλουν στη ζωή σου???? ε γιατι????

[EvaBar]

Αυτό θα έλεγα, μιλάς για καταστάσεις που προϋπάρχουν και ούτε τις ξέρεις ούτε σε αφορούν. Και γιατί σε παρακαλώ δεν συμβιβάζεται το να καταλάβεις τα πεθερικά σου και ταυτόχρονα να μην τους αφήσεις να εισβάλουν στη ζωή σου???? ε γιατι????

 

Ως ένα βαθμό συμβιβάζεται να τους κατανοώ και να μην τουςαφήνωνα επεμβένουν, αλλά από την άλλη ξέρω πως δεν πρόκειται να σταματήσουν να επιμένουν και να δημιουργούν καταστάσεις. Αυτό είναι που δεν μπορώ να αποδεχτώ ακόμα. Οτι όσο και να τους καταλαβαίνω, όσο και να προσπαθώ να κρατήσω ισορροπίες, και εγω και ο άντρας μου, αυτοί θα συνεχίσουν το ίδιο σύστημα που θα καταλήγει σε εντάσεις μερικές φορές.

[boy'smam]

Eva στον γιατρο παρε την πεθερα σου μαζι να εξηγησει αυτη στον γιατρο ποιο ειναι το "προβλημα"και ασε τον γιατρο να εξηγησει σε αυτην οτι δεν υπαρχει προβλημα!Καποιοι γιατροι εχουν τον τροπο τους να βαζουν τους ανθρωπους στη θεση τους!!!

Οταν γεννησα ειχαν λυσαξει οτι δεν εχω γαλα,οτι δεν ντυνω το παιδι σωστα και αλλα τετοια...οποτε κανονισα να ειναι η πεθερα μου μπροστα σε μια επισκεψη του παιδιατρου και απο τοτε και για πολυ καιρο δε ξαναπε ΤΙΠΟΤΑ!την κοψε τι "γνωσεις"εχει επειδη εχει μεγαλωσει 2παιδια και την...κατατοπισε για το τι ισχυει και τι οχι!

[jannis]

Ο μικρός είναι 3 έχει ύψος 94 εκ. και ζυγίζει 13 κιλα. Είναι μικρόσωμος εν ολίγις. Ο παιδίατρος μου είχε πει από νωρίς πως φαίνεται πως θα γίνει μετρίου αναστήματος και πως αυτός είναι ο ρυθμός ανάπτυξής του.

Μικρόσωμος? Δεν θα τον έλεγα,

αυτά που λες με βάση το βιβλιάριο του υπουργείου υγείας και τις καμπύλες είναι κοντά στο 40 -50 %.

Ρώτα λοιπον την πεθερά σου - που είναι και στον ιατρικό χώρο- τα παιδιά που είναι στο 40 -50 % πρέπει να πάνε στον αναπτυξιολόγο????

Όσο για τα κιλά, μάλλον θα είναι στο "ιδεώδες" βάρος για το ύψος του! Απλώς σήμερα τα περισσότερα παιδιά είναι υπέρβαρα και έτσι νομίζουμε ότι αυτά με κανονικό βάρος είναι αδύνατα!

Δεν είναι κακό να πας στον αναπτυξιολόγο,μάλλον καλό τώρα αφού "θα σας έχουν μπει ιδέες", αλλά εγώ δεν θα την έπαιρνα μαζί, θα της το έκοβα, βαθιές ανάσες και ευγενικά να κόβεις την κουβέντα πριν πει πολλά πολλά, προσπαθώντας να μήν ανησυχείς για πράγματα που δεν πρέπει. Έχεις τον παιδίατρο σου για συμβουλές και μπορείς αυτό να της το υπενθυμίζεις

[MiLoupaki]

Απο εχθές δεν μπορώ να ηρεμίσω. Το στομάχι μου έχει γίνει κόμπος, με πιάνουν κάτι πονάκια στη δουλειά και είμαι θυμομένη!!! Ολα αυτά οφείλονται στον πεθερό μου και την πεθερά μου αλλά κυρίως στον πεθερό μου.

Τα πεθερικά μου έχουν φάει κόλλημα εδω και κανα μήνα πως ο μικρός μου που είναι 3 ετών δεν αναπτύσεται σωστά (δηλαδή δεν αναπτύσεται σήμφωνα με τις προσδοκίες τους). Εξηγώ τί εννοώ:

Ο μικρός είναι 3 έχει ύψος 94 εκ. και ζυγίζει 13 κιλα. Είναι μικρόσωμος εν ολίγις. Ο παιδίατρος μου είχε πει από νωρίς πως φαίνεται πως θα γίνει μετρίου αναστήματος και πως αυτός είναι ο ρυθμός ανάπτυξής του. Να υπογραμίσω πως το παιδί τρώει απ όλα και σε πολύ ικανοποιητικές ποσότητες. Επίσης δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας ούτε έχει κάποιο πρόβλημα νοητικής ανάπτυξης.

Πρίν τις γιορτές λοιπόν μας ξεφούρνισαν το παραμύθι περι ανάπτυξης και πως το παιδί πρέπει να πάμε το παιδί να το δεί κάποιος γιατρός. Τους εξήγισα πως ο παιδίατρος που το παρακολουθεί δεν θεωρεί πως υπάρχει πρόβλημα αλλά βέβαια αυτό δεν τους ηρέμισε. Θέλουν να πάμε σε μεγαλογιατρό ειδικό λέει. Τέλος πάντων πέρασαν οι γιορτές και κάπως είχε ξεχαστεί το θέμα.

Πριν 3 μέρες όμως ο μικρός αρρώστησε (ένα κρυοματάκι). Τα κλασικά που ξέρετε όλες. Βήχας, μυξες, πυρετός (μέχρι 39 για 2 μέρες). Αμέσως άρχισαν να με παίρνουν τηλεφωνο αν πήγα το παιδί στο γιατρό. Τυχαίνει να έχω εξαδέρφη πνευμονολόγο την οποία πήρα τηλ, μου είπε τι να δώσω στο παιδί και αν δεν βελτιωθεί σε 3-4 μέρες να τον πάω να τον δεί. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τον πεθερό μου και άρχισε να μου λέει ότι αποφεύγουμε να πάμε το παιδί στο γιατρό. Του εξήγισα πως δεν το αποφεύγουμε απλά μιλήσαμε με τη γιατρό και μας εδωσε τις παραπάνω οδηγείες και πως αν χρειαστεί και βέβαια θα τον πάμε. Εκείνος άρχισε τότε πάλι την ιστορία με την ανάπτυξη του πιαδιού και πως πρέπει να τον πηγαίνιυμε τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο στο γιατρό (άσχετα αν έχει να κάνει εμβόλιο ή είναι άρρωστος) μόνο και μόνο για να βλέπει ο γιατρός αν αναπτύσεται σωστά,γιατί αυτός λέει έτσι έκανε με τον άντρα μου. Και κάπου εκεί λοιπόν, έπεσε η γραμμή του τηλεφώνου. Πραγματικά νόμιζα πως μου το έκλεισε. Ελα όμως που απλά έπεσε η γραμμή... και βέβαια ο πεθερός μου θεώρησε ότι του το έκλεισα εγω. Ο άντρας μου ήταν δίπλα μου εκείνη την ωρα εν το μεταξύ και μίλαγε στο κινητό. Εκλεισε το κινητό και απάντησε στο τηλ που πήρε αμέσως πίσω ο πεθερός μου, οριόμενος!

Τι να σας πω... ότι φώναζε ότι του το έκλεισα...ότι δεν πάμε το παιδί σε ένα γιατρό να το δεί και και και... Οτι και να του έλεγε ο άντρας μου έπεφτε στο βρόντο όπως φαντάζεστε. Το αποτέλεσμα είναι πως ο άντρας μου έβαλε την πεθερά μου (που έχει άκρες στον ιατρικό χώρο στα παιδιάτρικά νοσοκομεία λόγω επαγγέλματος) να βρει έναν αναπτυξιολόγο και έναν παιδίατρο για να πάμε το παιδί.

Εγω λοιπόν είμαι εκνευρισμένη και θυμωμένη και στενοχωριμένη και δεν ξέρω και εγω τι αλλο! Γιατί πρέπει το παιδί να μπεί στη διαδικασία να τον τρέχουμε στους γιατρούς χωρίς λόγο, μόνο και μόνο για να σταματήσουν τα πεθερικά μου; Και είμαι σίγουρη πως μετά από αυτό θα βρουν κάτι άλλο για να παρέμβουν γιατί είναι παρεμβατικοί τύποι γενικά.

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά έχω ακόμα τα νεύρα μου

 

Καλησπέρα! δίκιο εχεις να είσαι θυμωμένη και καλό θα είναι να τους κόψεις τον αερα! οπου μαζευοντε πολλα κοκόρια αργει να ξημερώσει λεω εγώ! εσυ και ο αντρας σου θα αποφασισετε τι είναι σωστό και τι όχι ακόμη κι αν λένε κάτι απο ενδιαφέρον! Ε δεν γίνεται να σπάνε τα νευρα τα δικα σου επειδη νομίζουν οτι τα ξέρουν όλα...σκέψου πως κάποια στιγμή θα ανακατευτουν και σε αλλα πράγματα..

[EvaBar]

Μικρόσωμος? Δεν θα τον έλεγα,

αυτά που λες με βάση το βιβλιάριο του υπουργείου υγείας και τις καμπύλες είναι κοντά στο 40 -50 %.

Ρώτα λοιπον την πεθερά σου - που είναι και στον ιατρικό χώρο- τα παιδιά που είναι στο 40 -50 % πρέπει να πάνε στον αναπτυξιολόγο????

Όσο για τα κιλά, μάλλον θα είναι στο "ιδεώδες" βάρος για το ύψος του! Απλώς σήμερα τα περισσότερα παιδιά είναι υπέρβαρα και έτσι νομίζουμε ότι αυτά με κανονικό βάρος είναι αδύνατα!

Δεν είναι κακό να πας στον αναπτυξιολόγο,μάλλον καλό τώρα αφού "θα σας έχουν μπει ιδέες", αλλά εγώ δεν θα την έπαιρνα μαζί, θα της το έκοβα, βαθιές ανάσες και ευγενικά να κόβεις την κουβέντα πριν πει πολλά πολλά, προσπαθώντας να μήν ανησυχείς για πράγματα που δεν πρέπει. Έχεις τον παιδίατρο σου για συμβουλές και μπορείς αυτό να της το υπενθυμίζεις

 

Βασικά δεν είναι στο 40-50%, αλλά στο 25% περίπου. Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτό. Για ενα παιδί που τρώει απ όλα είναι ζωηρό και δραστηριο και είναι μέσα στις καμπύλες ανάπτυξης, δεν τιθεται θέμα μειωμένης ανάπτυξης. Αυτό το λέω πρώτον επειδή είναι η άποψη του παιδιάτρου του, αλλά και επειδή το έχω διαβάσει σε διάφορα άρθρα. Τις περισσότερες δε φορές που ένα παιδάκι έχει μειωμένη σωματική ανάπτυξη αλλά κανονική νοητική ανάπτυξη, οι γιατροί δεν κάνουν κάτι πριν την ηλικία των 4-5 ετων και αυτό αν χρειαστεί. Όπως και να χει αυρίο θα πάμε στον παιδίατρο που "επέλεξε" η πεθερά μου ως πιο αξιόπιστο (και εννοειται πως δεν θα έρθει) και το ζήτημα θα λήξει μεν, αλλά εγω θα έχω περάσει όλη την κούραση ούτως ή άλλως (σωματική και συναισθηματική).

[Aeriko]

Ναι αλλά θα έχεις ένα "ατού" στο χέρι για το μέλλον που θα εξασφαλίσει την ησυχία σου Γιατί την περιπέτεια που περνάς τώρα για "χάρη τους" θα τους την τρίψεις στα μούτρα αργότερα

[EvaBar]

Καλησπέρα κορίτσια

Την Τρίτη λοιπόν πήγαμε στον παιδίατρο (αναπληρωτής καθηγητής). Όπως ήταν αναμενώμενο, βρήκε πως το παιδί δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Για την ακρίβια μας είπε τα καλύτερα. Ειπε πως τον βλέπει ανεξάρτητο, ασφαλή και άνετο σε ένα εντελώς ξένο περιβάλον και αυτό του δείχνει πως τον μεγαλώνουμε σωστά. Από θέμα ανάπτυξης, είπε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, και ότι το ύψος του είναι στο 50% (96εκ). Το βάρος του είναι 13 κιλά (στο 10% περίπου) αλλά δεν του φάνηκε καθόλου περίεργο από τη στιγμή που τρώει απ όλα.

Μετά από αυτά, πήραμε τα πεθερικά μου. Ο πεθερός μου σχολίασε...."τα λεγα εγω" (τι έλεγε; σε ποιόν έλεγε; γιατί εμείς καλή κουβέντα δεν ακούσαμε τόσο καιρό). Το μόνο που ρώτησε ήταν αν ρωτήσαμε το γιατρό για το θέμα του γάλακτος (ο μικρός πίνει φρέσκο μειωμένων λυπαρών). Του είπε ο άντρας μου πως ο γιατρός είπε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε σε όλους τους τομείς και τέλος. Αφήστε που το ιατρείο ήταν μια διαφήμιση από γάλατα σε σκόνη... Ποτέ δεν θα τον ρώταγα για γάλα τον συγκεκριμένο.

Η πεθερά μου σχολίασε " πάντα τέτοια θέλουμε να ακούμε" και ο άντρας μου της είπε πως εμείς πάντα τέτοια λέγαμε και χωρίς να μας πληρώνουν 80 ευρώ για να επιβεβαιωθεί το προφανές.

Αυτά. Δεν νιώθω ούτε δικαιωμένη ούτε τίποτα. Απλά μια κούραση.

[malecon]

Κατ'αρχήν το ότι επιβεβαιώθηκε πως το παιδί σου είναι υγιέστατο είναι πολύ ευχάριστο . Δεν είναι όμως αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημά σου, αλλά η συμπεριφορά των πεθερικών σου. Προφανώς είναι άνθρωποι που θέλουν να χώνονται και να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.

Πιστεύω πως ό,τι και να κάνεις δεν θα τους αλλάξεις, είναι και μεγάλοι άνθρωποι, τώρα θα αλλάξουν? Άρα αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να αλλάξεις εσύ η ίδια. Μπορείς να τους αγνοείς ό,τι και αν σου λένε? Μπορείς να φαντάζεσαι την ώρα που σου μιλάνε ότι βαράει ένα κομπρεσέρ δίπλα σου και απλά να κάνεις υπομονή να σταματήσει? Αυτοί μπορεί να θέλουν να είναι παρεμβατικοί, εσύ όμως σε καμία περίπτωση δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις αυτό που θέλουν. Πες ένα "ναι έχετε δίκιο" και κάνε αυτό που εσυ πιστευεις σωστό

[Aeriko]

Έλα πάει πέρασε και από δω και πέρα να είστε πιο "ενωμένοι" απέναντι στο τσουνάμι

[Marigoula]

Το βασικό είναι ότι το αγοράκι σας είναι μια χαρά και με τη βούλα του γιατρου!! ;)

Τα υπόλοιπα είναι δευτερευοντα....Γλυκιά μου μου όσο τετριμμένο και αν ακούγεται υγεία να υπάρχει πάνω απ΄ολα και όλα τα άλλα δεν βαριέσαι, μη δίνεις και τόση σημασία.....Τα λέω να τα ακούω κι εγώ που πάντα πιάνομαι από τις λεπτομέρειες. Τελευταία ακουσα 2 πολυ δυσάρεστα γεγονότα (το 1 είχε ενα κανει με παιδάκι) και γι'αυτό σου λέω...υγεία σε όλους!!!

[tanoyla]

Εμένα αυτό θα με εκνεύριζε πιο πολύ από όλα....Όχι αν τα πεθερικά είπαν μια μπούρδα, όχι αν επεμβαίνουν, αλλά το ότι ο άντρας μου χωρίς να με ρωτήσει έκανε αυτό που περιγράφεις...ΜΑΖΙ εγώ και ο άντρας μου αποφασίζουμε για το παιδί, όχι ο άντρας μου και η μαμά του...Άρα με τον άντρα μου θα τα έβαζα...

 

 

Συμφωνώ κι επαυξάνω! Έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις η πεθερά μου νοσηλεύτρια γαρ. Μια μου ατάκα την έστειλε και δεν έχει τολμήσει να ξαναφέρει γνώμη! "Με συγχωρείτε αλλά θα εμπιστευτώ καλύτερα το πτυχίο παιδιατρικής από το πτυχίο νοσηλευτικής. Η παιδίατρος ξέρει!". Μώκο η πεθερά. Άντε ένας ένας... Παππούδες και κουραφέξαλα. Οι γονείς ξέρουν καλύτερα απ' όλους . Δεν τα ξεραν κι εκείνοι όλα. Μην τρελλαθούμε

[Κωνσταντίνα Διονυσία]

για τα πεθερικά σου καταλαβαίνω απόλυτα τον εκνευρισμό σου γιατί βιώνω(όπως πολλές από εμάς) ανάλογη κατάσταση. απλά η απόσταση και ότι τους βλέπω μια ή δύο φορές την εβδομάδα μου δίνουν τη δύναμη και δίνω τόπο στην οργή

γενικότερα όμως δεν είναι κακό να παίρνεις μια δεύτερη γνώμη. οι γιατροί είναι άνθρωποι και μπορεί να κάνουν λάθοι(κάποιες φορές και θανάσιμα!).στο λέω από προσωπική πείρα. πρόσφατα χάσαμε το ανηψάκι μου, που είχε μια εκ γενετής ασθενεία(αναιμία φανκόνι).Ο παιδίατρος μας διαβεβαίωνε ότι δεν είναι ανυσηχητικό που δεν παίρνει κιλά και ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε περεταίρω εξετάσεις. τελικά και μετά από πρωτοβουλία των γονιών, το ανηψάκι μου έκανε εξετάσεις που έδειξαν την ασθένειά του και ότι χρειαζόταν επειγόντως μεταμόσχευση μυελού. ήταν όμως ήδη αργά...

[EvaBar]

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις δευτερες γνώμες. Απλά και που πήγαμε στον καθηγητή δεν νομίζω πως έγινε και κάτι. Και εξηγώ... ο άνθρωπος είχε στο ιατρείο του ένα κάρο διαφημιστικά για όλα τα πιθανά γάλατα σκόνες. Εμένα αυτό μου λέει πως τα "παίρνει" από τις συγκεκριμένες εταιρίες και προφανως αμα τον ρωτήσεις για γάλα, θα σου προτείνει ένα από αυτά. Κατά την ταπεινή μου άποψη όμως, ούτε καλύτερα είναι από τα φρέσκα ούτε τίποτα (έχετε κοιτάξει τι έχουν μέσα φαντάζομαι...).

Ο άνθρωπος, έκανε μετρήσεις ύψους και βάρους, όπως ήταν φυσικό, και όταν πήγε να κοιτάξει που βρήσκεται ο μικρός στις καμπύλες, έκανε λάθος. Στα κιλά συγκεκριμένα, έχει σημειώσει πως τα 13 κιλά αντιστοιχούν στο 50% ενώ αντιστοιχούν στο 10%. Με ποιόν τρόπο λοιπόν είναι αυτός ο γιατρός πιο αξιόπιστος από τον παιδίατρο που παρακολουθεί ούτως ή άλλως τον μικρό μου και ξέρει πως τα 13 κιλά είναι στο 10% και με βεβαιώνει πως αυτό δεν είναι κάτι κακό;

Προφανως παθήσεις υπάρχουν ένα σορό. Και σπάνιες και συνηθισμένες. Σαν άνθρωπος και γονιός, δεν μπορώ να ζώ με το άγχος αν το παιδί μου έχει κάτι σπάνιο και να ταλαιποριέμαι και εγω και το παιδί για το τίποτα.

Ο μικρός όταν πήγαμε στον παιδίατρο, αναρρωτιόταν γιατί είμαστε εκεί. Είχε άγχος και με το δίκιο του. Σου λέει...τί έχω και με φέρανε στο γιατρό; Δεν θα τον κάνω πειραματόζωο επειδή τα πεθερικά μου φαντάζονται διάφορα.

[Nefelirene]

Καλησπέρα κορίτσια

Την Τρίτη λοιπόν πήγαμε στον παιδίατρο (αναπληρωτής καθηγητής). Όπως ήταν αναμενώμενο, βρήκε πως το παιδί δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Για την ακρίβια μας είπε τα καλύτερα. Ειπε πως τον βλέπει ανεξάρτητο, ασφαλή και άνετο σε ένα εντελώς ξένο περιβάλον και αυτό του δείχνει πως τον μεγαλώνουμε σωστά. Από θέμα ανάπτυξης, είπε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, και ότι το ύψος του είναι στο 50% (96εκ). Το βάρος του είναι 13 κιλά (στο 10% περίπου) αλλά δεν του φάνηκε καθόλου περίεργο από τη στιγμή που τρώει απ όλα.

Μετά από αυτά, πήραμε τα πεθερικά μου. Ο πεθερός μου σχολίασε...."τα λεγα εγω" (τι έλεγε; σε ποιόν έλεγε; γιατί εμείς καλή κουβέντα δεν ακούσαμε τόσο καιρό). Το μόνο που ρώτησε ήταν αν ρωτήσαμε το γιατρό για το θέμα του γάλακτος (ο μικρός πίνει φρέσκο μειωμένων λυπαρών). Του είπε ο άντρας μου πως ο γιατρός είπε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε σε όλους τους τομείς και τέλος. Αφήστε που το ιατρείο ήταν μια διαφήμιση από γάλατα σε σκόνη... Ποτέ δεν θα τον ρώταγα για γάλα τον συγκεκριμένο.

Η πεθερά μου σχολίασε " πάντα τέτοια θέλουμε να ακούμε" και ο άντρας μου της είπε πως εμείς πάντα τέτοια λέγαμε και χωρίς να μας πληρώνουν 80 ευρώ για να επιβεβαιωθεί το προφανές.

Αυτά. Δεν νιώθω ούτε δικαιωμένη ούτε τίποτα. Απλά μια κούραση.

 

Ακόμα δεν έχω καταλάβει βέβαια γιατι πήγατε σε δευτερο γιατρό και αφού το παιδάκι σου έχει κάνει τις εξετάσεις και σε διαβεβαίωσαν οτι όλα είναι οκ.:evil:Τελος παντων η κόρη μου άντε να ρίχνει κανα δυο πόντους στον γιο σου αλλά τα΄κιλάκια τους είναι ακριβώς ιδια και η πεθερά μου αφου κάναμε όλες τις εξετάσεις επιμένει οτι το παιδί έχει πάρει απο εμένα που είμαι κοντούλα και ευτυχώς ικανοποιείτε και δεν συνεχίζει.Αντε λοιπόν ευτυχώς τελειώσατε και απο αυτό και πάντα υγιής να είναι τα πιτσιρίκια μας.

Α και εμείς Light πίνουμε και αυτο συστήνει ο παιδιάτρος μας και στα αλλά παιδάκια που κουράρει οποιαδήποτε φρέσκο αλλά χαμηλών λιπαρών.

[DALIA]

Ρε παιδιά τι είναι αυτά που λέτε στην κοπέλα για 2η γνώμη, το παιδάκι είναι μια χαρά...

Και τα δικά μου πεθερικά έχουν γενικά κόλλημε με γιατρούς κ.τ.λ....

Εγώ για να είμαι εγώ καλά ξέρες τι κάνω ? λέω σε όλους ναι...ναι...ναι θα πάμε στο γιατρό ( φυσικά δεν πάμε ποτέ αλλά έχουν ησυχάσει και είμαστε όλοι καλά )

[malecon]

Ρε παιδιά τι είναι αυτά που λέτε στην κοπέλα για 2η γνώμη, το παιδάκι είναι μια χαρά...

Και τα δικά μου πεθερικά έχουν γενικά κόλλημε με γιατρούς κ.τ.λ....

Εγώ για να είμαι εγώ καλά ξέρες τι κάνω ? λέω σε όλους ναι...ναι...ναι θα πάμε στο γιατρό ( φυσικά δεν πάμε ποτέ αλλά έχουν ησυχάσει και είμαστε όλοι καλά )

Την καλύτερη δουλεια κάνεις

[DALIA]

Την καλύτερη δουλεια κάνεις

 

είναι απίστευτο το πόσο πιάνει...

το λέω πάντα και με γλυκήτατο ύφος και είμαστε ΌΛΟΙ ευτυχισμένοι...

[EvaBar]

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα των πεθερικών μου και αυτη τη φορά συγκεκριμένα του πεθερού μου. Το νέο του project ειναι πως θα μου σπάσει τα νεύρα σχετικά με το τί όνομα θα δώσουμε στην μικρή μας (που δεν έχει γεννηθεί ακόμα).

Απ όταν έμεινα έγκυος (μιλάμε για τον 2ο μηνα) άρχισε να προτείνει διάφορα ονόματα. Εγω λοιπόν του το έκοψα λέγοντάς του πως ο γιος μας πήρε το όνομα που ο ίδιος θέλησε και πως τώρα είναι η σειρά μου να διαλέξω όνομα. Εν ολίγις απέριψα όλα τα ονόματα που πρότεινε. Απο τότε δεν σταματάει κατα καιρούς να προτείνει με έμεσους τρόπους διάφορα ονοματα που του αρέσουν.

Εγω τόσο καιρό δεν του έδεινα απλά σημασία.

Προχθές λοιπόν παίρνει τηλέφωνο και εκεί που μιλάγαμε μου πετάει το εξής:

"εεε να γεννηθεί και η Λήδα με το καλο....". Εκείνη τη στιγμή μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι αλλά συγκρατήθηκα. Εκανα πως δεν τον άκουσα και πάσαρα το τηλέφωνο το συντομότερο στον άντρα μου.

Με το που το κλείσανε ειπα στον άντρα μου να μαζέψει τον πατέρα του γιατί θα τσακωθούμε! Σημειωτέον πως με τον άντρα μου διαφωνούμε για το όνομα.

Οπως φαντάζεστε, αυτη ειδικά τη στιγμή που μπαίνω στο μήνα μου να γεννήσω, δεν έχω καμία όρεξη για τσακωμούς και εκνευρισμούς και τέτοιου είδους κουβέντες δεν με βοηθάνε καθόλου. Ο πεθερός μου όμως δεν χαμπαριάζει απο αυτά. Δεν τον νοιάζει τίποτα παρά να περάσει το δικό του.

[spring]

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα των πεθερικών μου και αυτη τη φορά συγκεκριμένα του πεθερού μου. Το νέο του project ειναι πως θα μου σπάσει τα νεύρα σχετικά με το τί όνομα θα δώσουμε στην μικρή μας (που δεν έχει γεννηθεί ακόμα).

.....

Οπως φαντάζεστε, αυτη ειδικά τη στιγμή που μπαίνω στο μήνα μου να γεννήσω, δεν έχω καμία όρεξη για τσακωμούς και εκνευρισμούς και τέτοιου είδους κουβέντες δεν με βοηθάνε καθόλου. Ο πεθερός μου όμως δεν χαμπαριάζει απο αυτά. Δεν τον νοιάζει τίποτα παρά να περάσει το δικό του.

 

Τι άνθρωπος είναι αυτός!!!!!!! Πες στον άντρα σου να του κόψει την φόρα όσο είναι καιρός... Σε αυτές τις περιπτώσεις οι σύζυγοι φταίνε που δεν βάζουν όρια στους γονείς τους. Δική σας η οικογένεια, δικό σας το μωρό, δικό σας και το όνομα. Δεν έχει καμιά δουλειά ο καθένας, κι ας είναι γονιός σας, να κάνει κουμάντο στην οικογένεια που δημιουργήσατε.

 

Άντε γιατί αν δεν μπει φρένο από νωρίς, μετά όλα αυτά τα σκηνικά παίρνουν την κατηφόρα και δεν σταματάνε με τίποτα. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί οι περισσότεροι άντρες επιτρέπουν τέτοια σκηνικά!!!!!!!! Πάλι συγχύστηκα!!!! (κανονικά αντί για "spring" έπρεπε να έχω username "πεθερόπληκτη"!)

[nana_40]

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα των πεθερικών μου και αυτη τη φορά συγκεκριμένα του πεθερού μου. Το νέο του project ειναι πως θα μου σπάσει τα νεύρα σχετικά με το τί όνομα θα δώσουμε στην μικρή μας (που δεν έχει γεννηθεί ακόμα).

Απ όταν έμεινα έγκυος (μιλάμε για τον 2ο μηνα) άρχισε να προτείνει διάφορα ονόματα. Εγω λοιπόν του το έκοψα λέγοντάς του πως ο γιος μας πήρε το όνομα που ο ίδιος θέλησε και πως τώρα είναι η σειρά μου να διαλέξω όνομα. Εν ολίγις απέριψα όλα τα ονόματα που πρότεινε. Απο τότε δεν σταματάει κατα καιρούς να προτείνει με έμεσους τρόπους διάφορα ονοματα που του αρέσουν.

Εγω τόσο καιρό δεν του έδεινα απλά σημασία.

Προχθές λοιπόν παίρνει τηλέφωνο και εκεί που μιλάγαμε μου πετάει το εξής:

"εεε να γεννηθεί και η Λήδα με το καλο....". Εκείνη τη στιγμή μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι αλλά συγκρατήθηκα. Εκανα πως δεν τον άκουσα και πάσαρα το τηλέφωνο το συντομότερο στον άντρα μου.

Με το που το κλείσανε ειπα στον άντρα μου να μαζέψει τον πατέρα του γιατί θα τσακωθούμε! Σημειωτέον πως με τον άντρα μου διαφωνούμε για το όνομα.

Οπως φαντάζεστε, αυτη ειδικά τη στιγμή που μπαίνω στο μήνα μου να γεννήσω, δεν έχω καμία όρεξη για τσακωμούς και εκνευρισμούς και τέτοιου είδους κουβέντες δεν με βοηθάνε καθόλου. Ο πεθερός μου όμως δεν χαμπαριάζει απο αυτά. Δεν τον νοιάζει τίποτα παρά να περάσει το δικό του.

Πες του πεθερού σου κανα δυο φορες ο γιατρος μου ειπε να σας λεω ολο ναι και κοιτα τον με ύφος σαν να κοιτάς κανέναν χαζό κι αν δεν σταματήσει εμένα να με χ......

και μην σκας για τέτοια πράγματα κοίτα να γεννήσεις με το καλό !!!!