…κάπως έτσι ξύπνησα

[yasemi]

Λοιπόν...για να σκεφτώ...έχω να στολίσω δέντρο από το '99 που πέθανε ο μπαμπάς μου...έχω να πάω διακοπές από το 2001 που αρρώστησε η μαμά μου...έχω να βουτήξω στην θάλασσα από το 2002 και αυτό για μια και μοναδική φορά...έχω να κοιμηθώ ήρεμα τα βράδια από το 2004 που διασωληνώθηκε η μάνα μου,γιατί συνέχεια βλέπω εφιάλτες και σκέφτομαι πώς θα αντέξω και την επόμενη ημέρα...έχω να νιώσω ήρεμη και ελεύθερη επίσης από το 2004,γιατί το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι να προλάβω να την σώσω την ώρα που βουλώνει ο σωλήνας στην τραχεία της και είναι ένα βήμα πριν τον πνιγμό...έχω άλλα τόσα χρόνια να πάω κάπου που θέλω απρογραμμάτιστα και χωρίς να ενημερώσω κανέναν και είμαι 36 χρονών...εδώ και πολλά χρόνια δεν κάνω όνειρα,δεν ελπίζω καν σε κάτι καλύτερο και δεν έχω τίποτα να περιμένω...απλά βλέπω τους άλλους να ζούνε την ζωή τους και εγώ μόνο κοιτάω...πολλά βράδια παρακαλάω να πεθάνω γιατί δεν αντέχω άλλο μια κατάσταση που δεν αλλάζει,αλλά φυσικά ούτε αυτό γίνεται...

Και όλα αυτά σας τα λέω μόνο και μόνο για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι έχετε την υγεία σας,τους άντρες σας,τα παιδιά σας και τους γονείς σας,ελπίζω...και όλα τα άλλα έχουν λιγότερη ή καθόλου σημασία και όπως άλλαξαν προς το χειρότερο,σίγουρα θα ξαναλλάξουν προς το καλύτερο.

Καλά Χριστούγεννα σε όλες.

 

δενε χω λογια...απλα ευχομαι καθε μερα να ειναι καλυτερη απο τη προηγουμενη....και ακομη πιοπ χαρουμενη....και ευτυχως βλεπω οτι καπου εκει μακρια δεν εχεις χασει και εσυ το κουραγιο σου...εστω και αν ειναι καπυ βαθια χωμενο....

[cristina112]

Κορίτσια σας ευχαριστώ για τις ευχές σας και τα λόγια σας...δεν σας κρύβω ότι με τρόμο σκέφτομαι την αυριανή μέρα,καθώς και την πρωτοχρονιά...

1 Ιανουαρίου του 2006 έτρεχα σε μια άδεια πόλη,να πάρω από ένα νοσοκομείο φάρμακα για το δέρμα της μάνας μου που είχε ανοίξει με το που μπήκε ο χρόνος...

2 Ιανουαρίου του 2007 πάλι έτρεχα στους άδειους δρόμους να βρω ένα Π για την θεία μου που δεν μπορούσε να περπατήσει,γιατί δεν άντεξε το πόδι της από την κούραση που τραβάει με την μάνα μου...

24 Δεκεμβρίου του 2009,όλοι ετοιμαζότανε για ρεβεγιόν και εγώ πάλι έτρεχα(κλαίγοντας αυτή την φορά μέσα στο άδειο λεωφορείο)να βρω μηχάνημα αναρρόφησης,για να συνεχίσει να ζει και να μην πνιγεί.

Όλα τα στραβά τυχαίνουν τις μέρες που τα πάντα είναι κλειστά...από τώρα ετοιμάζομαι ψυχολογικά για αύριο και σκέφτομαι πού θα βρεθώ και τί θα ψάχνω.Ναι,τελικά η ζωή μου απέκτησε ενδιαφέρον...Γι'αυτό κορίτσια μου προσέξτε τί εύχεστε...γιατί μπορεί να συμβεί...

[Morchelina]

Μου φαινεται θα σας βαλω ολες σε ενα πουλμανακι να κανουμε ενα tour απο δυο τρια νοσοκομεια να παρετε μια γευση τι σημαινει να μην μπορεις να νιωσεις χαρα και θα συνελθετε στο πι και φι.

 

Mες στο μυαλό μου είσαι. Εμείς το κάναμε το τουρ αστραπή και χαίρομαι απλά που είμαι σπίτι μου με τα παιδάκια μου και είμαστε όλοι καλά. Και όπως ελεγε η γιαγιά μου "Τα προβλήματα από το Θεό" μόνο αυτά μετράγανε δηλ. υγείας, φυσικές καταστροφές και τέτοια. Βρε κορίτσια ήταν πολύ φιλοσοφημένες αυτές οι ταλαιπωρημένες γυναίκες, εμείς κουκούτσι μυαλό δεν έχουμε. Και η μάνα μου είναι πολύ καρτερική, ελπίζω να της μοιάσω λίγο με τα χρόνια.

[ζώπυρον]

Για μένα, ούτως ή άλλως, οι γιορτές είχαν πάντα μια μελαγχολία... Πόσο μάλλον...

 

Τις στιγμές όμως που με παίρνει (πολύ) από κάτω, προσπαθώ να σκέφτομαι αυτό που έλεγε η γιαγιά του άντρα μου :

 

"Παντού η θάλασσα είναι αλμυρή αλλά τόπους-τόπους είναι φούρκα..."

 

Δηλαδή, για όλους τους ανθρώπους η ζωή είναι δύσκολη αλλά για μερικούς είναι πολύ δύσκολη...

 

Ως εκ τούτου, στέλνω τα φιλιά μου στη "Κουβανή" Χριστίνα που έγραψε σε αυτό εδώ το θέμα αλλά και σε όλα τα κορίτσια και αγόρια του φόρουμ που δοκιμάζονται - μέσω ασθένειας ή απώλειας...

 

Οι υπόλοιποι θα τα (κουτσο)καταφέρουμε... Εύχομαι...

[cristina112]

Ανταποδίδω τα φιλιά και σας περιμένω όλες στην Κούβα!!!(μέχρι και ο Φιντέλ Κάστρο κρατιέται και δεν κλείνει τα μάτια του αν δεν με δει!!!:lol:)

Κορίτσια μου,να σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα,ακόμα και από την δική μου περίπτωση και να είμαστε έστω λίγο χαρούμενες για όσα καλά έχουμε!

[Ioan B]

Μου φαινεται θα σας βαλω ολες σε ενα πουλμανακι να κανουμε ενα tour απο δυο τρια νοσοκομεια να παρετε μια γευση τι σημαινει να μην μπορεις να νιωσεις χαρα και θα συνελθετε στο πι και φι.

 

Μην αφηνετε τις στιγμες να χανονται, η καθε ημερα μπορει να ειναι ιδιαιτερη χωρις πολλα χρηματα κοιταξτε γυρω σας τα χαμογελα των παιδιων σας και βαλτε λιγη απο την αθωοτητα τους και την γλυκητητα τους στην ψυχη σας.

 

Ειστε γερες ορθιες και καμια στιγμη δεν πρεπει να πηγαινει χαμενη. Η ζωη ειναι στιγμες που μονοι μας τις χαλαμε και μονοι μας μπορουμε να τις φτιαξουμε. Μονο την υγεια σου να εχεις και ολα τα αλλα ειναι στο χερι σου αν θα τα δεις ροζ η αν θα αφησεις να γινουν μαυρα.

 

Ελα να σας βλεπω να περνετε τα πανω σας, μια ζωη εχουμε και ειναι κριμα να την σπαταλαμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

Μπράβο σου ΜάρκοΠόλο...

Καλές γιορτές σε όλες..!

[MarcoPolo]

Στην Κουβα αδερφες μου στην Κουβα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Ευχαριστω Ioan B να εισαι και εσυ καλα και να χαιρεσαι την οικογενεια σου!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Καλες γιορτες!!!!!!!!!!!!!!

[babystar]

Εμένα που οι μπουρμπουλήθρες μου αρέσουν πολύ και με κάνουν και χαμογελάω -ακόμα- πειράζει???

 

Στην πόλη μας έχει ανοίξει Παραμυθούπολη, με καρουζέλ, τρενάκια και σπιτάκια...Πάμε κάθε μέρα με τη μικρή, είχε και μια παράσταση για παιδάκια παιδικού σήμερα, πήγαμε επίσης...Τα απολαμβάνω όλα και γίνομαι πάλι παιδί, ανεβαίνω με την κόρη μου στο καρουζέλ και γελάμε...Βλέπω γύρω μου τους πιο πολλούς γονείς που βαριούνται και νιώθω τελείως χαζοχαρούμενη...

 

Και κάτι μαγικό έγινε σήμερα...Την ώρα που κάναμε καρουζέλ, μια γυναίκα πουλούσε από αυτά που κάνουν μπουρμπουλήθρες και έφτασαν μέχρι εμάς που γυρνούσαμε γύρω γύρω...Φυσικά ξετρελλάθηκε η μικρή με τον συνδυασμό μπουρμπουλήθρες-καρουζέλ και μαζί της κι εγώ...

 

(Μην απορείτε πού βρίσκω τη διάθεση...Όχι, ούτε πλούσια είμαι, ούτε χωρίς προβλήματα...Αλλά έχω την ΥΓΕΙΑ μου και αυτό φτάνει...Όλα τα άλλα φτιάχνονται ή διορθώνονται...)

 

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε, με υγεία πάνω από όλα!!

[agentP]

Πέρασα πολύ άσχημα την προηγούμενη βδομάδα και Δευτέρα - Τρίτη, κολλημένη για τρεις ώρες κάθε πρωί στο αυτοκίνητο λόγω απεργιών, έκανα μισή δουλειά μισής ώρας και έτρωγα άλλες δύο ώρες στην επιστροφή. Φυσικά καμία δουλειά δεν τελείωσε και φυσικά δεν πληρώθηκα... Τίποτα δεν προχωράει, τίποτα δεν τελειώνει.

Σήμερα κάθησα σπίτι, καθάρισα, έφτιαξα κουραμπιέδες, φύτεψα στις γλάστρες κυκλάμινα που είχα αγοράσει τρεις εβδομάδες πριν και ένιωσα λίγο να μπαίνουν τα πράγματα σε σειρά. Δώρα φέτος πήρα μόνο για τα παιδιά μου και θα πάρω για το βαφτιστήρι μου, δεν με παίρνει για παραπάνω.

Ανασφάλεια και φόβο έχω κι εγώ, όπως όλος ο κόσμος. Πρώτη φορά τόσο πολύ και πρώτη φορά τόσο στριμωγμένα. Τα δικά μας "πέτρινα χρόνια" δεν συγκρίνονται μ' αυτά που περάσαν οι παλιότεροι.

Υγεία να έχουμε λοιπόν, όπως είπαν και τα κορίτσια παραπάνω κι άμα πιάσετε τιμή γκρουπ για Κούβα να με ειδοποιήσετε...

Ευκαιρία να δούμε και τα Χριστούγεννα χωρίς αυτήν την τρέλα της κατανάλωσης που μας έπιανε, πάλι ωραία θα είναι.

[sternchen]

Κορίτσια κι εγώ έχω ψυχοπλάκωμα με όλα αυτά που συμβαίνουν και με πειράζει πολύ, που όλοι είναι τόσο προβληματισμένοι και στενοχωρημένοι.

Θέλω να πιστεύω πως μπορεί να μας λείψουν τα πολλά, αλλά να μην φτάσουμε να χάσουμε και τα βασικά.

Κάθε μέρα οδηγώντας για την δουλειά μου, κοιτάζω τον γαλάζιο ουρανό και τον ήλιο που λούζει τους ελαιώνες και λέω πόσο ευλογημένη είμαι, που έχω την υγειά μου και τα παιδιά μου.

Προσπαθώ να αντλώ χαρά μέσα από απλά πράγματα και να μην θεωρώ τίποτε δεδομένο.

[μπου-μπουμ]

Τα βασικα χαθηκαν!Εργασιακος μεσαιωνας.

[DALIA]

Christina112 πραγματικά σε διάβασα και ντράπηκα...

Κορίτσια δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά που έχουν λιγοστέψει, έτσι και αλλιώς ποτέ δεν είχαμε πολλά...Ξεκινήσαμε με ελάχιστα και απλά κάτι καταφέραμε...οπότε ξέρουμε να ζούμε και με τα λίγα...το ταξιδάκι το κάναμε πάντα κάπου ενδιάμεσα στις γιορτές ή προς φώτα για κανα δυο μερούλες έτσι για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα και να'χουμε κάτι να περιμένουμε...

....ευχαριστώ που με διαβάσατε...

απ'οτι βλέπω δεν είμαι η μόνη που νιώθω έτσι...

Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους και πάνω απ'ολα οι μπουρμπουλήθρες να μπορέσουν να μας χαρίσουν όση ευτυχία λείπει από τον καθένα

[κλάρα]

Christina112 πραγματικά σε διάβασα και ντράπηκα...

Κορίτσια δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά που έχουν λιγοστέψει, έτσι και αλλιώς ποτέ δεν είχαμε πολλά...Ξεκινήσαμε με ελάχιστα και απλά κάτι καταφέραμε...οπότε ξέρουμε να ζούμε και με τα λίγα...το ταξιδάκι το κάναμε πάντα κάπου ενδιάμεσα στις γιορτές ή προς φώτα για κανα δυο μερούλες έτσι για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα και να'χουμε κάτι να περιμένουμε...

....ευχαριστώ που με διαβάσατε...

απ'οτι βλέπω δεν είμαι η μόνη που νιώθω έτσι...

Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους και πάνω απ'ολα οι μπουρμπουλήθρες να μπορέσουν να μας χαρίσουν όση ευτυχία λείπει από τον καθένα

Και σε σενα κοπέλα μου καλα χριστουγεννα.....και σε ολα τον κοσμο υγεια και ευτυχια......γιατι και με λιγοτερα θα μπορεσουμε να ζησουμε....!!!!

[fenaki]

Φενάκι Δεν ξέρω την ηλικία σου αλλά με βάση την δική μου ηλικία που είμαι 30 το 40-45 είναι λιιιιιιγοοοοοο....(Δηλαδή δεν το κόβω για μόνο μια 15 ετια)

 

Δεν είμαι απαισιόδοξη απλά έτσι είναι...θα μας γονατίσουν για πολλα πολλά χρόνια!!!

 

είμαι 32....δουλευω απο τα 20 απο φοιτητρια....(χωρίς να υπάρχει άμεση ανάγκη) είχα πάντα οράματα...δεν χάρηκα να πω και πολυ το φοιτητιλικη στα 22 μου τελειωνοντας σπουδες ειχα πάρει και το αυτοκινητο μου και απο τοτε παλευω....γιατι έιμαι τρελλά εγωιστρια......θέλω να τα αποκτισω όλα μονη μου δεν δέχομαι βοήθεια απο τους γονεις μου....θέλω να κάνω τι δική μου περιουσία και όχι του μπαμπά μου.....και για αυτο έθεσα 40-45 ε...μέχρι τόε κουτσά στραβά μια αξιοπρεπή δουλεια θα την έχω.....

[Ellemphriem]

Μου φαινεται θα σας βαλω ολες σε ενα πουλμανακι να κανουμε ενα tour απο δυο τρια νοσοκομεια να παρετε μια γευση τι σημαινει να μην μπορεις να νιωσεις χαρα και θα συνελθετε στο πι και φι.

 

Ειπα να μην μιλησω αλλα μου εδωσες εκιννηση.......ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!. Ως ανθρωπος που εζησε ολο το πρωτο μερος της ζωης του μεσα σε νοσοκομεια με δικους του να ψυχοραγουν, και εμαθε το νοσοκομιακο απο μεσα καλυτερα απο την κουζινα του, σας λεω οτι η υγεια αν δεν υπαρχει ΟΛΑ ειναι τελειωμενα. Οποτε δεν με νοιαζει και αν δεν παω ταξιδια (που δεν παω), ουτε shopping (που δεν παω)......και στολισα φετος και απαξ και εχω σκεπη πανω απο το παιδι μου και φαι να του δωσω ειμαι καλα. Και αν ειμαι και με τον αντρα μου καλα τοτε δεν χρειαζομαι τπτ αλλο.........μα τπτ.......ξεκοληστε.....τα πραγματικα προβληματα δεν ειναι αυτα που λεμε εδω. Ειναι αλλου και κρυβονται πισω απο κλειστες πορτες με ανθρωπους να κλαινε απεξω.......

[fenaki]

πολλά βράδια παρακαλάω να πεθάνω γιατί δεν αντέχω άλλο μια κατάσταση που δεν αλλάζει,αλλά φυσικά ούτε αυτό γίνεται...

 

συγνωμη όλα αυτά που περνάς ειναι άσχημα....και κουραστηκά αλλά...

πολυ χοντρο....αυτό που εύχεσαι............γιατι χτυπα ξυλο αν βρεθεις άρρωστη θα λες τι μαλ.....ιες έλεγα....και δεν κοιτουσα τα 10λεπτα του χρονουμου πχ να τα είχα περάσει ξέγνιαστα...

 

θες να σου πω για την αγαπημένη μου γιαγιά το τι πέρασε....?

έμεινε χηρα στα 36 της ο παπους που δεν γνωρισα....πέθανε 43 χρονων απο ανακοπή.... έσπασε η χολή της και για 3 χρόνια ήταν σε κώμα...η μάνα μου ήταν εγκυος και με τον αδερφο μου τον μεγαλο περιπου ενος ετους....ο αδερφός της ανήλικος 16 χρονων......

η γιαγιά μου δεν έχει πάει πουθενα μια ζωη μέσα στο σπιτι και ειδικά όταν χηρεψε ακόμη χειροτερα.....ο θειος μου αφου παντρευτηκε της φορτωσαν τα εγγονια δουλευε και στα χωράφια και τωρα που ειναι 70 χρονων και αφιέρωσε όλη της, τη ζωη στον γιο της......ουτε την συνταξη της δεν της αφηνουν....ότι της δινω εγω ή μανα μου τα αδερφια μου όλοι κρυφα.....

ουτε φαγητο δεν τρωει για να μην τους ξοδευει μιας και δεν είναι άνετοι οικονομικά....όχι λογω κρίσης...αλλά για άλλους λόγους....

και μια ζωή με χαρά να μας υποδεχτεί ποτε μα ποτε δεν την άκουσα να μου κάνει ένα παράπονο.....ρε παιδί μου να πει κατι....να μας κεντησει να μας πλέξει ρουχα να κάνει με το βελονάκι εργα τεχνης....

οπότε πρόσεχε τι ευχεσαι....σίγουρα περασες δυσκολα αλλά αυτο το να έυχεσαι να πεθάνεις για μενα είναια απαράδεκτο.....φιλικά στα λέω όλα αυτα και όχι για να σε κράξω

και εγω διακοπές έιχα να πάω απο το 2001 αλλά απο επιλογη μου πάντα έλεγα αντε να δουλεψω λιγο ακομη να αποκτησω κι αλλη εμπειρία στο επάγγελμα μου πηγα αφοθ γεννησα το 2008 για 3 μέρες και δεν έκανα και μπάνιο και γενικά κάθε καλοκαιρι ότι ευκαιρια για δουλειά έχω την παιρνω δεν λεω α....όχι θα πάω διακοπές....

και δεν το λέω έτσι για να το παιξω κάποια απλά όλοι μας κουβαλάμε ένα σταυρο....μα μικρο μα μεγάλο.....δεν διαφωνω ορισμένες φορες δεν έχουμε επιλογη....αλλά τι να κάνουμε....

[Ράνια 36]

Δεν ξέρω τι να γράψω όλες έχετε δίκιο πρέπει να κοιτάμε και λίγο δίπλα μας, απλά μερικές φορές μπορεί να «τα έχουμε όλα» και παρόλα αυτά να νιώθουμε άδειοι. Και εγώ νιώθω όπως όλοι σας!!!

Εύχομαι όλος ο κόσμος να γίνει λίγο καλύτερος και να υπάρχει τροφή και ζεστασιά για όλον τον κόσμο.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες.

[cristina112]

συγνωμη όλα αυτά που περνάς ειναι άσχημα....και κουραστηκά αλλά...

πολυ χοντρο....αυτό που εύχεσαι............γιατι χτυπα ξυλο αν βρεθεις άρρωστη θα λες τι μαλ.....ιες έλεγα....και δεν κοιτουσα τα 10λεπτα του χρονουμου πχ να τα είχα περάσει ξέγνιαστα...

 

 

Μπορεί όπως το βλέπεις εσύ να θεωρείς ότι έχεις δίκιο...αλλά αν ήσουν έστω ένα λεπτό στην θέση μου,ίσως και να με καταλάβαινες...

Αν βρεθώ άρρωστη...δεν χρειάζεται...από 3 ημερών ξεκίνησα τις εγχειρήσεις...ξανά 3 χρονών και ξανά στα 8...κάτι ξέρω από αρρώστιες... και έχω αρκετά προβλήματα υγείας ακόμα.

Όσο για τα δέκα λεπτά που θα μπορούσα να είχα περάσει ξέγνοιαστα...

δυστυχώς δεν θυμάμαι καν πώς είναι αυτό,εδώ και πολλά χρόνια,συγκεκριμένα από το 1994 που ξεκίνησα να μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία,αρχικά με τον μπαμπά μου και ύστερα με την μάνα μου.

Πόσο ξέγνοιαστα μπορώ να νιώσω όταν καθημερινά καλούμαι να είμαι σε ετοιμότητα για να σώσω κάποιον που πνίγεται από τους τόνους σάλια που τρέχουν,λόγω των παράλυτων μυών του λαιμού που δεν επιτρέπουν να μπορεί να καταπιεί...που γίνεται μπλε μαρέν από το ζόρι που τραβάει εκείνη την ώρα και τους 150 σφυγμούς που έχει?Και καλούμαι να το κάνω χωρίς να έχω ιατρικές γνώσεις,μια και δεν είχα προβλέψει το μέλλον μου και σπούδασα αγγλική φιλολογία...γιατί μπορεί να της συμβεί 4 τα ξημερώματα και μέχρι να έρθει γιατρός να είναι πολύ αργά...

Αν εσύ θεωρείς ότι θα μπορούσες να αντέξεις τόσο δύσκολες καταστάσεις για τόσα πολλά χρόνια,σου βγάζω το καπέλο και φυσικά σου εύχομαι ποτέ να μην συμβεί κάτι τέτοιο.Εγώ όμως κορίτσια κουράστηκα...πέρασε πολύς καιρός και δεν έχω άλλες αντοχές...θα έπρεπε να είχα ήδη παιδάκια και να αλλάζω πάνες σ'αυτά και όχι στην μάνα μου...γι'αυτό λέω ότι πολλές φορές εύχομαι να μην ξυπνήσω το πρωί και συμφωνώ ότι η ζωή είναι ωραία,αλλά εγώ έχω να το νιώσω πολύ καιρό και δεν θυμάμαι καν πώς είναι.Και δεν σας τα γράφω όλα αυτά,ούτε για να με λυπηθείτε,ούτε για να σας ψυχοπλακώσω...απλά κάποτε γκρίνιαζα και στεναχωριόμουν για λιγότερο σημαντικά πράγματα και τώρα που είδα τα χειρότερα,εύχομαι να είχα μόνο εκείνα που κάποτε μου φαινόταν βουνό,αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν και τόσο τραγικά.

Καλά Χριστούγεννα εύχομαι και πάλι σε όλες...

(Θα ανοίξω λίστα για Κούβα...)

[ζώπυρον]

Χριστίνα,

 

σου εύχομαι να ξανανοιώσεις σύντομα πως η ζωή είναι ωραία. Γιατί ναι, είναι ωραία, παρ' όλα αυτά...

 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την γιορτή σου αύριο (μιας και θάμαι μάλλον μακριά από κομπιούτερ)!

 

Μ' έχεις γράψει στη λίστα, έτσι δεν είναι?

[cristina112]

Χριστίνα,

 

σου εύχομαι να ξανανοιώσεις σύντομα πως η ζωή είναι ωραία. Γιατί ναι, είναι ωραία, παρ' όλα αυτά...

 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την γιορτή σου αύριο (μιας και θάμαι μάλλον μακριά από κομπιούτερ)!

 

Μ' έχεις γράψει στη λίστα, έτσι δεν είναι?

 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές!Καλά Χριστούγεννα και σε σένα,να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να έχετε πάνω απ'όλα υγεία!!

Σε καταχωρώ αυτή την στιγμή στην λίστα και περιμένω εγγραφές!Άντε και αν είστε καλά κορίτσια,θα σας κάνω και ταχύρυθμα μαθήματα κουβανέζικων χορών!Τί,έτσι απροετοίμαστες θα σας αφήσω???:lol:

[ζώπυρον]

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!!

 

"ταχύρυθμα μαθήματα κουβανέζικων χορών"???

 

(κύριοι διαχειριστές, δείξτε λίγη κατανόηση για το λιγουλάκι εκτός θέματος - Χριστούγεννα είναι )

[THEODOSI]

Τον τελευταίο καιρό δεν περνάω και την καλύτερη φάση της ζωής μου, παρόλο που γενικά είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος.

Μνημόνια, οικονομική κρίση, οργή κ.τ.λ με έχουν σαλτάρει.

Να φανταστείτε τις τελευταίες μέρες οι μόνες ειδήσεις που ακούω, διαβάζω είναι ότι έχει να κάνει με ποδόσφαιρο. Κουράστηκα πολύ ψυχολογικά.

Θεωρώ ότι είναι από τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωή μου, πάντα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή.

Από τη μία ένα τεράστιο βάρος που μου ανατέθηκε στη δουλειά, η αποχώρηση από τη δουλειά ενός ατόμου όπου περνούσαμε πολύ καλά και γελούσαμε πολύ, από την άλλη είναι η πρώτη φορά που τέτοιες μέρες από ψώνια πολύ σχεδόν τίποτα ( πάει το shoping therapy χα χα ). Ταξιδάκι επίσης δεν παίζει φέτος να ξελαμπικάραμε λίγο

Γενικά είμαι πολύ dawn και δεν έχω διάθεση για απολύτως τίποτα, ανεβάζω πολύ πίεση…

Αυτό που μου τη δίνει είναι ότι ο κόσμος έχει πολύ περισσότερα προβλήματα και εγώ τρώγομαι με τα ρούχα μου…

Από την άλλη όμως σκέφτομαι ότι όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού κάποια στιγμή θα καεί και το δικό σου.

Εν τω μεταξύ έβλεπα χθες το βράδυ το ράδιο αρβύλα και έδειχνε ένα κοριτσάκι όπου δημοσιογράφος το ρωτούσε τι δώρο θέλεις από τον αη-βασίλη και εκείνο απαντάει ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΣ, όπου λέει ο Κανάκης ευχή σε όλους να μπορούν να γίνουν ευτυχισμένοι με μπουρμπουλήθρες.

Αλήθεια πιστεύεις οτι αξίζει τον κόπο να αισθάνεσαι άσχημα για τέτοια πράγματα; Εχω τρία παιδιά και πάρα πολλά προβλήματα υγείας, ομικρός μου με κάποιο σκελετικό σύνδρομο ευτυχώς αντιμετωπίσιμο, ο μεγάλος με asperger και η δίδυμη αδελφή του μικρού με προβλήματα άρθρωσης. Κάνουμε 9 ώρες θεραπεία την εβδομάδα και φέρνουμε και ψυχολόγο στο σπίτι για να βοηθάει τον μεγάλο. Τον μικρό μου τον παρακολουθούν 5 γιατροί επιπληρωμή και κάνει άπειρες εξετάσεις κάθε χρόνο. Στην δουλειά μου πιέζομαι αφόρητα καθώς έχω επωμιστεί πολύ μεγάλος ευθύνης και τεράστιο όγκο δουλειάς και πραγματικά δεν παίρνω ανάσα. Κανείς δεν με ρωτάει ποτέ αν μ πορώ να μείνω παραπάνω καθώς το θεωρούν δεδομένο. Το εαν θα παραμείνεις και την επόμενη ημέρα στην δουλειά εξαρτάται από την διάθιεση του διευθυντή που είναι πολύ μα πάρα πολύ ευμετάβλητη, δουλεύουμε σε καθεστώς τρόμου εν ολίγοις. Και όμως απόψε είμαι χαρούμενη γιατί όλα μου τα παιδιά είναι καλά και θα περάσουμε Χριστούγεννα με τους δικούς μας, και ξέρω οτι κάθε στιγμή είναι πολύτιμη γιατί δεν θα είναι για πάντα μαζί μας ( ο πατέρας μου πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα). Ο άντρας μου είναι δίπλα μου και παλεύουμε παρέα, δόξα το θεό έχουμε και οι δύο τις δουλειές μας και τα βγάζουμε πέρα. Αρνούμαι να υποκύψω στην κατήφεια που βλέπω γύρω μου γιατί ξέρω ποια είναι τα βασικά για να είναι ο άνθρωπος ευτυχυσμένος να έχει υγεία και φαί στο τραπέζι του.Αυτά τα έχουμε οπότε είμαστε καλά. Απλά θα περάσουμε τα Χριστούγεννα με πιό λίγα, δώρα πήρα για όλους απλά είναι πιο φτηνά από περυσι αυτό είναι όλο. Τα Χριστούγεννα δεν είναι γιορτή για shopping therapy αλλά γιορτή για αγάπη, να δώσεις και να πάρεις. Αυτό που είναι σημαντικό στην ζωή μας είναι η ποιότητα και οχι η ποσότητα. Μου αρέσουν τα ρούχα τα αρώματα οι βόλτες στα μαγαζιά και τα ατελείωτα ψώνια, αλλά πάντα μπορώ να ζήσω και με λιγότερα. Εχω μάθει από μικρή την αξία της υγείας και της ύπαρξης των ανθρώπων που αγαπάμε δίπλα μας, γιατί σαν οικογένεια έχουμε περάσει πολλά και περνάμε ακόμη οπότε απόψε είμαι χαρούμενη που έχω γύρω μου όλες μου τις αγαπούλες μικρές και μεγάλες και ας μην έχω λεφτά να τους πάω ταξίδι, παρότι είναι κάτι που ονειρεύομαι.

[cristina112]

Theodosi σου εύχομαι καλά Χριστούγεννα και καλή δύναμη σε όσα αντιμετωπίζεις...και τα δικά σου δεν είναι και λίγα...ελπίζω κάθε χρονιά να φέρνει κάτι καλύτερο για όλους.Και σχετικά με τα ψώνια κορίτσια...σιγά το πράγμα...σίγουρα είναι ωραίο να αγοράζεις ό,τι σου αρέσει,αλλά πιο μεγάλη αξία έχει το να περνάς όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάς...Τα ρούχα μας πολλές φορές μένουν στις ντουλάπες με τα ταμπελάκια τους(όπως βλέπω και στις αγγελίες σας στην σχετική ενότητα),αλλά όσα ζούμε μένουν για πάντα στο μυαλό και την καρδιά μας.

Γι'αυτό κι εγώ σας εύχομαι να έχετε μόνο όμορφα πράγματα να θυμάστε από δω και πέρα.Πολλά φιλιά σε όλες!!

(Άλλος με την βάρκα μας για Κούβα???:lol:)

[Ellemphriem]

Εγώ όμως κορίτσια κουράστηκα...πέρασε πολύς καιρός και δεν έχω άλλες αντοχές...θα έπρεπε να είχα ήδη παιδάκια και να αλλάζω πάνες σ'αυτά και όχι στην μάνα μου...

 

Κουκλα μου θα σου πω μονο οτι σε καταλαβαινω μιας και μανα παππου γιαγια τους γειροκομησα μεχρι θανατου ολους. Τον παππου μου τον επλενα μεχρι να πεθανει μονη μου. Δεν ειχα βοηθεια απο ΠΟΥΘΕΝΑ. 'γερασα' να γειροκομω και ειμαι απιστευτα κουρασμενος ανθρωπος. Εζησα μεσα στα νοσοκομεια ολα τα ομορφα χρονια της ζωης μου 23 - 32.....βλεποντας να πεθαινουν, να ζωντανευουν, να λιωνουν......και να μην μπορω να κανω τπτ.....απο το να πηγαινοερχομαι μαζι τους. Δεν θελω να τις θυμαμαι αυτες τις εποχες. Θυμαμαι καθαρα μονο οτι ειχε μεινει ΜΟΝΟ η μανα μου ζωντανη με διαγνωση βαρειας καταθλιψης και φορτωμενη στα ψυχοφαρμακα που δεν ηξερε αν ειναι μερα ή νυχτα.....με διαβητη μη ελεγχομενο 30 χρονια και καρδιακο προβλημα (το οποιο ΔΕΝ γνωριζαμε)......και ηξερα οτι δεν θα παντρευτω και δεν θα κανω παιδια συνειδητα γιατι απλα δεν θα την αφηνα ποτε και ας ειμαστα σκατα μεταξυ μας. Και ενα απογευμα την βρηκα με το κεφαλι στο πατωμα μπρουμυτα, να μπλαβιαζει ολο της το σωμα και να ειναι κοκκαλομενη η γλωσσα της....και δεν συνειδητοποιησα οτι πεθανε (παρολο που φαινοταν) παρα μονο οταν μου το ειπαν απο το ασθενοφορο τα παληκαρια......πεθανε μονη της....και η τελευταια μου κουβεντα προς αυτην ηταν 'αντε γαμησου'......και δεν θα το ξεχασω ποτε. Ενα μικρο δειγμα πως εζησα (πολυ μικρο).....και ομως τελικα παντρευτικα και εκανα παιδι....και τωρα αλλαζω πανες στο μωρο και οχι στην μανα μου.......ποιος ο λογος που 'εφτυσα' την καρδια μου εδω μεσα? Για να σου πω ρε κοριτσι οτι εισαι ηρωας......και να μην φοβασε......αυτο που κανεις ειναι ιερο.....και υπαρχει παντα ελπιδα......σε αισθανομαι ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ.......να εισαι καλα να αντεξεις......:cry: ........και ολα τα αλλα κουφια λογια......

[Active Member]

Ανταποδίδω τα φιλιά και σας περιμένω όλες στην Κούβα!!!(μέχρι και ο Φιντέλ Κάστρο κρατιέται και δεν κλείνει τα μάτια του αν δεν με δει!!!:lol:)

Κορίτσια μου,να σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα,ακόμα και από την δική μου περίπτωση και να είμαστε έστω λίγο χαρούμενες για όσα καλά έχουμε!

 

 

Kαλα εγω ειμαι ηδη εκει εδω και καιρο!

 

(πες μου οτι μου κανεις πλακα και δεν εισαι εκει! )