Θέλω να χωρίζουν οι γονείς μου...

[beloved]

δε μπορω να καταλαβω γιατι ενας γονιος να φερεται ετσι μπροστα στο παιδι του. εσυ κοριτσακι μου φαινεσαι δυνατη, αλλα μαλλον οι καταστασεις σε σκληρυναν, η αδερφουλα σου που ειναι τοσο μικρη τι θα απογινει?θα κλαιει στο δωματιο της ενω οι αλλοι θα σκοτωνονται, χωρις να υπαρχει κανεις να την παρηγορησει?σε χρειαζεται, δεν ξερω ποια θα ηταν η σωστη αποφαση, παιζεται το μελλον σου...

[ζώπυρον]

Θα συμφωνήσω με την beloved. Όχι ότι χρωστάει η Anastasia να πληρώσει την νύφη για όλους και για όλα αλλά κάτι πρέπει να γίνει και για το μικρό παιδί...

[Αγγελίνα#2]

Εμένα πάλι κορίτσια η προσωπική μου εμπειρία με δίδαξε ότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να βαλτώνεις μέσα σε μια τέτοια κόλαση, προσπαθώντας να "γλυτώσεις" ένα άλλο μέλος της οικογένειας. Πολύ απλά, δεν γίνεται. Οι καταστάσεις αυτές είναι τόσο αφύσικες, τόσο αρρωστημένες, που μόνο με τη φυγή αντιμετωπίζονται. Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε η συμπεριφορά των γονιών να βελτιωθεί, ούτε η αδελφή της Αναστασίας να βοηθηθεί ουσιαστικά σε κάτι, αν εκείνη συνεχίσει να μένει μαζί τους. Απλά θα υποφέρουν όλοι μαζί, χωρίς να αλλάζει τίποτα, ώσπου μια μέρα θα βρεθεί να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο μετανιωμένη. Πρέπει πρώτα να σταθεί η ίδια στα πόδια της και ύστερα να κάνει ό,τι μπορεί και για τη μικρή. Γιατί, σε αυτές τις καταστάσεις, δεν μπορείς να βοηθήσεις στην πραγματικότητα κανέναν όταν κι εσύ η ίδια έχεις ανάγκη από βοήθεια.

[yasemi]

Εμένα πάλι κορίτσια η προσωπική μου εμπειρία με δίδαξε ότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να βαλτώνεις μέσα σε μια τέτοια κόλαση, προσπαθώντας να "γλυτώσεις" ένα άλλο μέλος της οικογένειας. Πολύ απλά, δεν γίνεται. Οι καταστάσεις αυτές είναι τόσο αφύσικες, τόσο αρρωστημένες, που μόνο με τη φυγή αντιμετωπίζονται. Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε η συμπεριφορά των γονιών να βελτιωθεί, ούτε η αδελφή της Αναστασίας να βοηθηθεί ουσιαστικά σε κάτι, αν εκείνη συνεχίσει να μένει μαζί τους. Απλά θα υποφέρουν όλοι μαζί, χωρίς να αλλάζει τίποτα, ώσπου μια μέρα θα βρεθεί να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο μετανιωμένη. Πρέπει πρώτα να σταθεί η ίδια στα πόδια της και ύστερα να κάνει ό,τι μπορεί και για τη μικρή. Γιατί, σε αυτές τις καταστάσεις, δεν μπορείς να βοηθήσεις στην πραγματικότητα κανέναν όταν κι εσύ η ίδια έχεις ανάγκη από βοήθεια.

 

 

αυτο ακριβως....για αυτο ειχα πει και εγω πιο πανω μη πεσεις στη πγαιδα να γινεις η μαμα της αδερφης σου....

[ζώπυρον]

Κορίτσια μου, δεν μίλησα ούτε να γίνει η "μαμά της αδελφής της" ούτε "να μην φύγει". Απλά, θα τους έτριζα τα δόντια... Μέχρι εκεί που δεν παίρνει...

[Αγγελίνα#2]

Δεν πιάνει καλή μου...το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να συνασπιστούν οι γονείς και να τα βάλουν μαζί της ακόμα χειρότερα...οι καυγάδες πάντως δεν θα σταματήσουν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

[demi]

συμφωνω απολυτα με το γεγονος να σταθει στα ποδια της να σπουδασει πραγμα για μενα πολυ πολυ πολυ απαραιτητο ..και η μικρη το ιδιο θα κανει αλλα θα ειναι τυχερη γιατι θα εχει ενα στηριγμα..

πρεπει και οι 2 να φυγουν καθε μια στην ωρα της και να σπουδασουν..και μετα ας τρωγωνται μεταξυ τους..αλλα οντως αρρωστημενη κατασταση ο λογος για τον οποιον μαλωνουν ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ..εΛΕΟς ΔΗΛ ..ο φωσκολος να την ειχε γραψει την σειρα καποια στιγμη θα τελειωνε...

εχω τυχει οικογενειες να μαλωνουν καθε μερα για αλλο λογο αλλα τετοιο πραμα πρωτη φορα ακουω.

[μπου-μπουμ]

Εγω παλι χωρις να εχω μεγαλωσει ετσι προτιμησα να μην μεγαλωσει το παιδι μου ετσι.

Τι να πω μωρε μαμαδες,οταν ενα ζευγαρι ζει ετσι σημαντικο ειναι τουλαχιστον ο ενας να ειναι πιο ωριμος απο τον αλλο.Αν αυτο δεν υπαρχει,οριστε τ'αποτελεσματα.Και ο δικος μου ειχε ζησει ετσι απο παιδι και παρολο που προσπαθησα παρα πολυ δυστυχως του ειχε μεινει συνηθειο να λυνει τις διαφορες του με φωνες,με ξυλο.Αφηστε που ο ανθρωπος ειχε τρελα απωθυμενα και εμπαθειες.Βλεπετε ενω αντιλαμβανοταν το λαθος στις σκςψεις και στις πραξεις δεν μπορουσε να λειτουργησει αλλιως.Ετσι ειχε μαθει,ετσι εκανε.

Δεν ξερω,ειστε τυχερες που μπορεσατε να ξεφυγετε απο τον παραλογισμο των γονιων σας.

Και το ιδιο ευχομαι και στην μικρη μας,που υποχρεωθηκε να ωριμασει γρηγοροτερα απο την ηλικια την.

[aleca]

Αναστασια καποτε ημουν και εγω στη θεση την δικη σου...εφυγα τελικα....μαζι με την μεγαλη μου αδερφη και αφησαμε πισω την μικρη.

Οι γονεις μας χωρισαν τελικα,.,..δεν πηραν διαζυγιο, ειναι σε διασταση εδω και δωδεκα χρονια.....

Δεν ξερω τι με ποναει πιο πολυ.....ότι ειχα αυτες τις φασαριες ή οτι ειναι χωρια τωρα...και ειμαι και κοτζαμ γαιδαρα.....

Σε αυτα τα προβληματα δεν υπαρχει ανωδυνη λυση....κοιτα τον εαυτο σου, το μελλον σου, τις σπουδες σου.....την υγεια σου....δεν εχεις ιδεα ποσο επιβαρυνεται με ολα αυτα.

καλη συνεχεια.....

[Αγγελίνα#2]

Εγω παλι χωρις να εχω μεγαλωσει ετσι προτιμησα να μην μεγαλωσει το παιδι μου ετσι.

Τι να πω μωρε μαμαδες,οταν ενα ζευγαρι ζει ετσι σημαντικο ειναι τουλαχιστον ο ενας να ειναι πιο ωριμος απο τον αλλο.Αν αυτο δεν υπαρχει,οριστε τ'αποτελεσματα.Και ο δικος μου ειχε ζησει ετσι απο παιδι και παρολο που προσπαθησα παρα πολυ δυστυχως του ειχε μεινει συνηθειο να λυνει τις διαφορες του με φωνες,με ξυλο.Αφηστε που ο ανθρωπος ειχε τρελα απωθυμενα και εμπαθειες.Βλεπετε ενω αντιλαμβανοταν το λαθος στις σκςψεις και στις πραξεις δεν μπορουσε να λειτουργησει αλλιως.Ετσι ειχε μαθει,ετσι εκανε.

Δεν ξερω,ειστε τυχερες που μπορεσατε να ξεφυγετε απο τον παραλογισμο των γονιων σας.

Και το ιδιο ευχομαι και στην μικρη μας,που υποχρεωθηκε να ωριμασει γρηγοροτερα απο την ηλικια την.

 

Αν κατάλαβα καλά καλή μου, χώρισες...και πολύ καλά έκανες. Όσο για την κορούλα σου, μη φοβάσαι, τα παιδιά, και ειδικά τα κορίτσια, είναι πιο δυνατά από ό,τι φανταζόμαστε...χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι πρέπει να τα καταδικάζουμε σε μια δυστυχισμένη παιδική ηλικία, τη στιγμή που έχουμε την επιλογή να πράξουμε διαφορετικά.

Μακάρι την επιλογή αυτή να την είχαν πάντα όλοι όσοι αντιμετώπιζαν κι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

[Anastasia92]

Καλησπέρα και πάλι!

 

Ευχαριστώ όλες όσες κάνατε τον κόπο να μου μιλήσετε, αν και φαίνεται μικρή κίνηση θέλω να ξέρετε όλες σας πως με βοηθήσατε! Ζύγισα τα πράγματα μέσα στο μυαλό μου, και κατέληξα σε αυτό που μου λέτε, καλύτερα να ορθοποδήσω εγώ ( με ότι συνεπάγεται αυτό) και μετά να προσφέρω την βοήθεια μου στη μικρή! απλώς δε θέλω να φύγω και να έχω το μυαλό μου πίσω, ούτε να γίνω μπαλάκι αθήνα-θεσσαλονίκη, κάθε τρεις και λίγο, πρέπει να κάνω κάτι τώρα ώστε να έχω την σιγουριά ότι στο σπίτι υπάρχει μια Α αρμονία (αν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο...)

 

 

Και στο κλείσιμο να τονίσω πως ΔΙΑΦΩΝΏ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΎΕΙΣ! προτεραιότητα σου είναι τα μαθήματα, οι παρέες σου, η διασκέδαση σου, παράτα τη δουλειά, πίστεψε με έχεις χρόνια ακόμη να σκλαβωθείς, μη το κάνεις από τώρα, καταναλώνεις πολλές ώρες της ημέρας σου, και κουράζεσαι άδικα, άλλο να δούλευες ένα σάββατο πότε-πότε και σε ένα χαλαρό επάγγελμα, και άλλο κάθε μέρα και μάλιστα σε μπυραρία!

 

Καταρχάς να σε ευχαριστήσω με τα ποιο πάνω λόγια σου, ήταν πολύ-πολύ-πολύ χρήσιμα..

Τώρα για το θέμα της δουλειάς που έθηξες, συμφωνώ σε όσα λες, όμως δε νομίζω πως είμαι σε θέση να την σταματήσω. Τα λεφτά τα έχω για χαρτζιλίκι και επίσης τα βάζω στην άκρη για του χρόνου, που θα τα χρειαστώ.Και μπορώ να πω πως αισθάνομαι πολύ καλά που το πορτοφόλι μου είναι ανεξάρτητο κόμμα και δε ζητάω ούτε 1 ευρώ για τσιγάρα-καφέ-βόλτα και τα σχετικά, όταν δω πως η κούραση γίνει εξάντληση, το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να την σταματήσω, προς το παρόν τον αντέχω αυτό το ρυθμό καθημερινότητας, και συμβιβάζομαι!

 

 

 

σαλονικια μου εισαι?θα χαρω να σε γνωρισω πραγματικα...

λοιπον πηρα εικονα απο αυτο που περιγραφεις αλλα ξερεις κατι?

ΚΑΝΕΙς μα κανεις δεν ξερει τι θα γινοτανε αν μενατε στο νησι..

μπορει να εμεναν και η οικονομικη ανεχεια να ηταν πιο μεγαλη και να βιωνατε μια τραγικη κατασταση...κανεις δεν ξερει με σιγουρια τι θα γινοταν οποτε μην το σκεφτεσαι ετσι..

παντως εγω με χαρα θα σου ελεγα να παρεις την αδερφουλα και ναρθειτε στο Χορτιατη που μενω εγω ...θα καθησουμε με ενα ποτακι στο τζακι θα αγναντευουμε το χιονισμενο βουνο και θα τα ξεχασουμε ολα..

μην βασανιζεσαι γλυκια μου..εσυ θα παρεις το δρομο σου και η μικρουλα το ιδιο...η αναμνησεις σας ανεξιτηλες αλλα ΕΣΕΙς θα ειστε αυτες που θα κανετε τις πιο ισορροπημενες οικογενειες και θα γινετε ΤΕΛΕΙΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕς..

 

Με μεγάλη μου χαρά

 

Αναστασια καποτε ημουν και εγω στη θεση την δικη σου...εφυγα τελικα....μαζι με την μεγαλη μου αδερφη και αφησαμε πισω την μικρη.

Οι γονεις μας χωρισαν τελικα,.,..δεν πηραν διαζυγιο, ειναι σε διασταση εδω και δωδεκα χρονια.....

Δεν ξερω τι με ποναει πιο πολυ.....ότι ειχα αυτες τις φασαριες ή οτι ειναι χωρια τωρα...και ειμαι και κοτζαμ γαιδαρα.....

Σε αυτα τα προβληματα δεν υπαρχει ανωδυνη λυση....κοιτα τον εαυτο σου, το μελλον σου, τις σπουδες σου.....την υγεια σου....δεν εχεις ιδεα ποσο επιβαρυνεται με ολα αυτα.

καλη συνεχεια.....

 

Αν χωρίσουν και είναι καλά και οι δύο, δε νομίζω ότι θα στεναχωρηθώ και πολύ, ηρεμία αναζητάω, και αν η μόνη λύση για να την αποκτήσω είναι ο χωρισμός, τότε ναι, θέλω να χωρίσουν... Δε με τρομάζει το ότι μπορεί να απομακρυνθώ πχ από το μπαμπά μου, γιατί πέρα των προβλημάτων εγώ και αυτός ήμαστε κ*λος και βρακί, έχουμε ένα ιδιαίτερο δέσιμο όταν ήμαστε οι δυο μας, μπορεί να επηρεάζεται από κάποιες καταστάσεις (πχ όταν τα κάνει πλακάκια με τη μαμά μου) αλλά ποτέ μα ποτέ δεν έχει χαλάσει ή έχει επηρεαστεί ανεπανόρθωτα, οπότε δε νομίζω πως ένας χωρισμός μπορεί να μας απομακρύνει και γενικά αυτός ο άνθρωπος δε ζει μακριά μου (και όχι δεν υπερβάλω)

 

 

Εγω παλι χωρις να εχω μεγαλωσει ετσι προτιμησα να μην μεγαλωσει το παιδι μου ετσι.

Τι να πω μωρε μαμαδες,οταν ενα ζευγαρι ζει ετσι σημαντικο ειναι τουλαχιστον ο ενας να ειναι πιο ωριμος απο τον αλλο.Αν αυτο δεν υπαρχει,οριστε τ'αποτελεσματα.Και ο δικος μου ειχε ζησει ετσι απο παιδι και παρολο που προσπαθησα παρα πολυ δυστυχως του ειχε μεινει συνηθειο να λυνει τις διαφορες του με φωνες,με ξυλο.Αφηστε που ο ανθρωπος ειχε τρελα απωθυμενα και εμπαθειες.Βλεπετε ενω αντιλαμβανοταν το λαθος στις σκςψεις και στις πραξεις δεν μπορουσε να λειτουργησει αλλιως.Ετσι ειχε μαθει,ετσι εκανε.

Δεν ξερω,ειστε τυχερες που μπορεσατε να ξεφυγετε απο τον παραλογισμο των γονιων σας.

Και το ιδιο ευχομαι και στην μικρη μας,που υποχρεωθηκε να ωριμασει γρηγοροτερα απο την ηλικια την.

 

 

Αν έχει πέσει μέσα η Αγγελίνα#2 και χωρίς βέβαια να είμαι ιδική, πιστεύω πως καλά έπραξες, θέλω να ξεκαθαρίσω πως δεν επικροτώ το διαζύγιο, αλλά ούτε και το κρίνω, απλώς θεωρώ πως είναι το τελευταίο βήμα που έχεις να κάνεις όταν μετά από 5-15-200 προσπάθειες να κρατήσεις μια οικογένεια ενωμένη αλλά και υγιής δεν βγήκε κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα...

 

Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες και μια τεράστια αγκαλιά! και μόνο που ενδιαφερθήκατε να διαβάσετε το τόπικ και να απαντήσετε για εμένα είναι σημαντικό!

[Ζoe]

Αναστασία μου αν και λίγο αργά χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

 

Έχεις καιρό να μας γράψεις, εύχομαι τα πράγματα να άλλαξαν (έστω και λίγο) προς το καλύτερο!

[demi]

ναι βρε κοριτσακι πες μας τι κανετε?περασατε ηρεμες γιορτες?

[anemoni]

Αναστασία, δεν έχω καθόλου ανάλογες εμπειρίες για να μπορώ να σε συμβουλεύσω. Ήθελα όμως να σου γράψω, από το πρώτο ποστ που έγραψες, για να σου πω ότι μέσα από τα κείμενά σου φαίνεται ένας άνθρωπος πολύ ώριμος και αποφασιστικός, και συγχρόνως πολύ ευαίσθητος και τρυφερός. Έχεις να δώσεις πολλά στους ανθρώπους που θα αγαπήσεις και θα σε αγαπήσουν. Πάρε τις αποφάσεις σου για τη ζωή σου, γιατί η ζωή είναι μία και δεν έχει δεύτερο γύρο! Κάθε χρόνος είναι μοναδικός και γι αυτό πολύτιμος. Μακάρι να υπάρχει κάποιος τρόπος να προστατεύσεις και την αδελφούλα σου, αλλά σκέψου ότι ίσως ο καλύτερος τρόπος είναι να είσαι εσύ καλά. Γιατί άμα είσαι εσύ καλά, θα έχει κι εκείνη κάποιον να προστρέξει και να την βοηθήσει. Φτιάξε τη ζωή σου και προχώρα... Να έχεις μια αληθινά καλή χρονιά...

[viki35]

Τωρα διαβασα το ποστ σου καλο μου κοριτσι και η αληθεια ειναι οτι εισαι τοσο ωριμο τοσο υπευθυνο παιδι που ειπα μεσα "ετσι θα θελα να ειναι τα παιδια μου 18 ετων " , ευτυχως για μενα δεν εχω εμπειρια τετοια , δυστηχως για σενα κοριτσακι μου θα πρεπει να βρεις λυσεις . Ισως μου εβαλες και λιγο μυαλλο γιατι και εγω με τον αντρα μου εχουμε μαλωσει 2-3 φορες μπροστα στα παιδια μας . Δεν ξερω τι θα μπορουσα να σε συμβουλεψω , το σιγουρο ειναι ομως οτι οντως οι γονεις σου θα πρεπε ειτε να πανε σε καποιο συμβουλο γαμων ειτε να παρουνε την αποφαση να χωρισουνε . Ειναι πολυ συγκινητικο που αγαπας τοσο και σκεφτεσαι τοσο τη μικρη σο αδελφουλα σαν δικο σου παιδι , ομως καταλαβαινω οτι ειναι πραγματικα επιπονο να μην εχεις περασει καν μεταεφηβικη ηλικια , ενω θα πρεπε να διαβαζεις , να προσπαθεις να περασεις πανεπιστημιο , να βγαινεις για κανα καφε με τις φιλες σου και να νοιωθεις τα πρωτα σκερτιματα του ερωτα εσυ ουσιαστικα σκεφτεσαι πως θα μπορεσεις να εχεις και την αδελφουλα σου μαζι σου . Κοπελα θα πρεπε να εισαι περιφανη για τον εαυτο σου . Βασικα προτεινε στους γονεις σου να επισκεφτουνε καποιο ειδικο ισως θα ητανε μια καποια λυση , ισως εκεινους τους εδειχνε και το δρομο πως να χωρισουνε .

[Anastasia92]

Γεια σας! Καλή χρονιά!

 

Όντως χάθηκα είναι η αλήθεια! Δεν είχαν ήρεμες γιορτές από ότι μου είπε η μαμά μου, εγώ έλειπα δεν ήμουν παρόν! Αυτό το καιρό είμαι πολλές ώρες μέσα στο σπίτι γιατί έπαθα υπερκόπωση στο αριστερό χέρι, οπότε δουλειά και εξόδους τα έχω κόψει (μη πάθω και καμιά τενοντίτιδα και τρέχω μετά!) , και η κατάσταση είναι η ίδια, δλδ έχει ήλιο έξω; τότε είναι μια χαρά όλα, έχει κακοκαιρία; τότε γίνεται το έλα να δεις, είναι ανάλογα το πως έχει αρχίσει η μέρα τους!

Με έχει πιάσει απελπισία, κουράστηκα να τους νταντεύω! Την βλέπω τη δουλειά, ένας χρόνος πεταμένος στα σκουπίδια! αν συνεχίσει έτσι η ιστορία αποκλείεται να τα καταφέρω με τις πανελλήνιες! τι να πω; next time......!

[arieta]

Ισως μου εβαλες και λιγο μυαλλο γιατι και εγω με τον αντρα μου εχουμε μαλωσει 2-3 φορες μπροστα στα παιδια μας ..

 

Πολύ γλυκιά κοπέλα η φίλη μας , ώριμο και μυαλωμένο κορίτσι. Κρίμα,πραγματικά κρίμα, να μην περάσει στις πανελλήνιες εξαιτίας αυτών των καταστάσεων. Εμένα το post το συγκεκριμένο με έχει επηρεάσει πάρα

πολύ και ενώ για ψύλλου πήδημα ανεβάζαμε τους τόνους με τον μπαμπά, τώρα προσέχω και δίνω τόπο στην οργή.

 

 

Σ' ευχαριστώ, Αναστασία, μου άνοιξες τα μάτια ...

[Anastasia92]

Εμένα το post το συγκεκριμένο με έχει επηρεάσει πάρα

πολύ και ενώ για ψύλλου πήδημα ανεβάζαμε τους τόνους με τον μπαμπά, τώρα προσέχω και δίνω τόπο στην οργή.

 

 

Σ' ευχαριστώ, Αναστασία, μου άνοιξες τα μάτια ...

 

arieta μη με ευχαριστείς, και μη τρελαίνεται τόσο πολύ βρε, άλλο να ανεβάζουμε λίγο τους τόνους (αυτό πιστεύω ότι είναι λογικό και ανθρώπινο) και άλλο να ξεσηκώνουμε τον τόπο ουρλιάζοντας και να πετάμε τραπέζια από τα μπαλκόνια!! και άντε σήμερα είναι το τραπέζι, αύριο οι καρέκλες, μεθαύριο τι θα είναι;

 

Ωχ παναγία μου, όσο πάει φοβάμαι ακόμη πιο πολύ για αυτό το αύριο......

[tanoyla]

Αφουγκράζομαι μια πολύ γλυκιά κοπέλα, με όνειρα , φιλοδοξίες και πολύ προστατευτική αδελφή. Δυστυχώς είσαι το πρώτο παιδί και έχεις πέσει στην παγίδα που ακολουθεί τα πρώτα παιδιά. Στόχευσε στα δικά σου και σταμάτα να κάνεις τον γονέα των γονιών σου και της αδερφής σου. Από πείρα στο λέω. Πράγματι όπως σου λένε και άλλα κορίτσια , κάποια στιγμή θα σταματήσουν οι καβγάδες, μπορεί να σου φαίνεται αδιανόητο αλλά έτσι συμβαίνει. Ορισμένα ζευγάρια τρέφονται από αυτό και όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο μ' αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Όλο αυτό έχει να κάνει με τα βιώματά τους , σε κάθε περίπτωση όμως δεν έχει να κάνει με σένα. Έχεις μια ζωή μπροστά σου, και την ευκαιρία να διαφέρεις από εκείνους. Εγώ θα σου πρότεινα να πας εσύ σε κάποιον ειδικό να βοηθηθείς για το πώς θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση, μια και οι γονείς σου αν είχαν μυαλό θα είχαν απευθυνθεί ήδη, αφού βλέπουν και την δική σου δυσφορία. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι παρά μόνο αν το θέλουν οι ίδιοι. Καλή τύχη.

[Ilianaki]

Καλο κουραγιο Αναστασια και να εισαι δυνατη. Οι πιο πολλες απο μας εχουμε περασει αν οχι τα ιδια, παρομοια γεγονοτα.

Δυστυχως ειναι κατι που δεν ξεχνας ποτε, σου μενει η πικρα και ο φοβος για οτι εχεις βιωσει. Ομως...εισαι ακομα μικρη, και δυνατη. Θα τα αφισεις πισω σου καποτε, χωρις αυτο να σημαινει οτι θα τα ξεχασεις. Απλα να προσπαθησεις να μην σε πονανε πια.

Να θυμασε οτι για να το αντεχεις ολο αυτο, και να εχεις και την ευθυνη της μικρης σου αδερφης, κατι καλο εχουν κανει -εστω και αθελα τους-στην ανατροφη σου. Εισαι καλο παιδι -απ' οτι διαβαζω απο σενα-και λογικο ειναι να σου βγει το υπερπροστατευτικο με την μικρη.

 

Κανε υπομονη, στασου στα ποδια σου, σπουδασε, φτιαξε το μελλον σου και φυγε. Δεν μπορεις να τους σωσεις.

 

Δεν ειμαι ειδικη, αλλα ειμαι παθουσα.

 

Σε φιλω

[Anastasia92]

Πόσα ευχαριστώ να πω σε αυτό το θέμα; πόσα;

Πραγματικά με το χέρι στη καρδιά δεεν έχω λόγια να σας περιγράψω πως με κάνετε και νιώθω κάθε φορά που μου μιλάτε!!!!!!! Πολλές από εσάς μου συμπαρασταθήκατε, άλλες με καταλάβατε, άλλες με συμβουλέψατε και άλλες με ταρακουνήσατε! να ξέρετε πως όλο αυτό στα μάτια μου είναι ένας μικρός και πολύτιμος θησαυρός!

 

Πλέον προσπαθώ όσο μπορώ να απέχω, στο σπίτι είμαι ελάχιστες ώρες μόνο τα μεσημέρια και τότε ή θα κοιμάμαι ή θα παίζω με τον ταρζάν ( τη μικρή ), και τα περισσότερα βράδια βάζω τη μικρή για ύπνο και φεύγω στη δουλειά, οπότε δεν είμαι μπροστά στους καυγάδες (με έσωσε η βραδινή βάρδια στη δουλειά, με έσωσε!!!!! )

 

Υπομονή που θα πάει, 4-5 μήνες μείνανε ακόμη..................................

[aleca]

απο τη μια ειναι τοσο σπουδαιο να εισαι τοσο ωριμη στην ηλικια σου...και απο την αλλη τοσο κουραστικο....θα το καταλαβεις μεγαλωνοντας ομως αυτο....δικοπο μαχαιρι!

Σου ευχομαι τα καλυτερα!

[Anastasia92]

Γλυκιά μου aleca έχω κουραστεί και έχω σπάσει ήδη!!! Αυτές τις μέρες με βασανίζει πολύ η ιδέα να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο-ψυχίατρο, μα πάάάάρα πολύ!

[vickoulina]

Γλυκιά μου aleca έχω κουραστεί και έχω σπάσει ήδη!!! Αυτές τις μέρες με βασανίζει πολύ η ιδέα να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο-ψυχίατρο, μα πάάάάρα πολύ!

 

 

Να πας καλή μου, να πας σε ψυχολόγο, μην έχεις ενδοιασμούς, ντροπή δεν είναι. Θα ξελαφρώσεις. Αν έχεις την οικ. δυνατότητα να το κάνεις.

 

Για τον ψυχίατρο δεν θα το λεγα όμως. Μην σε βάλει στο τριπάκι να πάρεις φάρμακο. Ο ψυχολόγος δεν δίνει φάρμακα αλλα αν νομίζει οτι τα χρειάζεσαι σε παραπέμπει σε ψυχίατρο.

[mazitafagate]

Αναστασία μου μετά απο αυτά που διάβασα και οργίστηκα σου υπόσχομαι πως έτσι και ξαναδιαβάσω ή ξανακούσω άνθρωπο να λέει "αχ με κάνει μπλε στο ξύλο να χωρίσω;" ή "πλακωνόμαστε στις μπουνιές τί να κάνω;" ή "δεν χωρίζω για τα παιδιά" σου το ορκίζομαι εγώ θα του χώσω μπουνιά.Και καλά μην διαλύσουμε τα σπίτια μας μωρέ ας διαλύσουμε τη ζωή ενός παιδιού που δεν φταίει.... Κοίτα να περάσεις εκτός Αθηνών να φύγεις κι αστους να σφάζονται.Καταλαβαίνω ότι σκέφτεσαι την αδερφη σου αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σκεφτείς και τον εαυτό σου.