Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ο τοκετός και η ψυχολογία μου!!!


Stellinula

Recommended Posts

Σε 2 μήνες περίπου θα φέρω στον κόσμο το φασολάκι μου που πλέον έχει γίνει ποδοσφαιριστής ..Όχι όχι παλαιστής…όχι ούτε παλαιστής, μάλλον καρατέκας…Τέλος πάντων

 

Στην προσπάθεια μου να πείσω τον εαυτό μου να χαλαρώσει από τις φοβίες και τα άγχη που με έχουν πιάσει συνέχεια καταφεύγω στο εξής ερώτημα….Τι θα νιώθω τότε??

 

Η ερωτήσεις μου είναι συγκεκριμένες και δεν μου έχουν απαντηθεί από κανένα πόστ και καμία μαρτυρία ατόμων που έχω ρωτήσει….

 

-Τι νιώθατε (την συγκεκριμένη στιγμή) όταν σας μετέφερε το φορείο από το δωμάτιο στον θάλαμο τοκετών? Τι συναισθήματα σας προκλήθηκαν? Τι σκέψεις αστραπιαίες κάνατε?

-Τι νιώθατε όταν μπήκατε επιτέλους μέσα και αντικρίσατε όλα αυτά τα πράσινα και αποστειρωμένα ψυχρά πράγματα? Σας έπιασε κρύος ιδρώτας? Φόβος? Τι??

-Νιώθατε εντελώς μόνη και αβοήθητη στην ψυχή σας εκείνη την στιγμή, παρόλο που απέξω το σόι έκανε πάρτυ?

 

Με κάποιο τρόπο έχω κατευνάσει τις φοβίες μου, ΟΜΩΣ νιώθω ότι μέρα με την μέρα και όσο πλησιάζει εκείνη η ώρα αυτές προσπαθούν να ξαναβγούν στις επιφάνεια. Αυτό που φοβάμαι δε περισσότερο είναι να μην βγουν εκείνη την ώρα που θα με μεταφέρουν και πάθω πανικό και δεν ξέρω τι άλλο. Αν μου προτείνετε να ηρεμήσω θα σας πω ότι όπως ήδη θα γνωρίζετε όσο και να ΣΟΥ λένε ηρέμησε με έναν περίεργο τρόπο εσύ φοβάσαι ακόμα περισσότερο. :roll:

 

από χτες θέλω να σου απαντήσω και τώρα βρήκα το χρόνο...

καταρχήν θα σου πω ότι μα΄λλον είσαι χειρότερη από μένα, με την έννοια ότι έχεις αγχωθεί παό τώρα. εγώ ήμουν κάπως έτσι από την 37 εβδομάδα και μετά που είδα ότι το μωρό ήταν ψηλά και άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον θα χρεθιαστεί να μπω με πρόκληση (όπως και τελικά έγινε παρότι περπατούσα χιλιόμετρα κάθε μέρα..). καταρχήν στο νοσοκομελίο που γέννησα δεν σε πάνε από το ένα δωμάτιο στο άλλο, εκεί που πονούσα , εκεί γέννησα. όταν ήταν να μπω για πρόκληση, δεν ήθελα να μιλάω και να βλέπω άνθρωπο, με ενοχλούσε ακό0μα και η ιδέα ότι ήταν απ'έξω και περίμεναν. η πίεση που ένοιωθα ήταν απίστευτη γιατί σκεφτόμουν "τώρα μπαίνω στο μαιευτήριο και πρέπει να γεννήσω". Ε, αυτό το πρέπει με έσκαγε! (ίσως για αυτό να μου πήρε και 2 ημέρες με τεχνητούς ώσπου να βγει το βλαστάρι μου)

το άλλο μου ζόρι ήταν μήπως από όλη την ταλαιπωρία που είχα φάει όταν τελικά έβγαινε το μωρό μήπως δεν το ήθελα και τους έλεγα να το πάρουν από μπροστά μου. επίσης φοβόμουν μήπως χρειαστεί να κάνω καισαρική και δεν μπορώ να το πάρω αγκαλιά. (σημείωση: τίποτα από αυτά δεν έγινε, τον πήρα κατευθείαν στην αγκαλιά μου και τον θήλασα κιόλας!)

επίσης με ΄'αγχωνε η επισκληρίδιος (η ιδέα ότι δεν θα νοιώθω τ απόδια μου- δεν ισχύει, μια χαρά τα ένοιωθα). το άλλο μου άγχος ήταν μήπως δεν μπορέσω να ακολουθήσω τις εντολές της γιατρού και δεν σπρώχνω εκεί που πρέπει, γενικά ότι δεν θα συνεργαζόμουν... (με αυτή τη σκέψη εγώ ένοιωθα εγκλωβισμένη)

την ώρα που μου είπαν ότι η διαστολή έχει φτάσει τελεία και μόλις νοιώσω πίεση να σπρώξω εγώ τους κοίταζα σαν ηλίθια (σαν μαστουρωμένη ίσως). δεν σκεφτόμουν τίποτα, δεν έιχα τις δυνάμεις να σκεφτώ... μου είχαν κάνει την επισκληρίδιο και επειδή νωρίτερα με είχε πιάσει τρέμουλο, ήθελα να κοιμηθώ, ένοιωθα εξαντλημένη. δεν με άφησαν να κοιμηθώ, άρχισαν να μου λένε σπρώξε και εγώ έσπρωχνα. κάποιες στιγμές έσπρωχνα και χωρίς να μου λένε γιατί με πίεζε το μωρό.

γενικά νομίζω ότι δε3ν είχα το χρόνο να σκεφτώ τίποτα εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή... πως είναι όταν χτυπάς το μικρό σου δαχτυλάκι του ποδιού σε μια γωνία που θες λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσεις τι έχει συμβεί... κάπως έτσι. αφού να σκεφτείς, παρότι ένοιωσα και τη γιατρό να προετοιμάζει τον κόλπο για την τελική εξώθηση και το μωρό ν αβγαίνει, όταν μου τον έδωσαν, δεν πίστευα ότι ήταν το μωρό μου που το έιχα αγκαλιά και όλα είχαν τελειώσει (αυτό μου κράτησε κανένα τρίωρο, η ένταση και η αγωνία). εννοείται ότι δεν υπολόγιζα ποιος ήταν απ' έξω και ποιος όχι. μάλιστα (όσο σκεφτόμουν) ένοιωθα απίστευτη μοναξιά... και έτσι και αλιλιώς είναι ένας δρόμος που τον περνάμε μόνες μας αν δεν επιτρέπουν στο σύζυγο να μπει...

από όλα αυτά που σςου είπα καταλαβαίνεις ότι έιμαι το τελευταίο άτομο που θα σου πω να ηρεμήσεις γιατί ξέρω ότι δεν γίνεται.... σκέψου όμως πως η επισκληρίδιος ή η όλη διαδικασία από μόνη της δημιουργεί μια θολούρα στο μυαλό την κρίσιμη στιγμή οπότε περνάει ίσως λίγο πιο εύκολα (από άποψη πανικού). σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχεις μια εύκολη γέννα και το αγγελούδι σου γερό στην αγκαλιά σου

vyLxp3.pngG7Azp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 116
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

τώρα είδα τη συνέχεια του μνμ σου... για τις βουβωνοκήλες δεν ξέρω τπτ αλλά επέμεινε στο γιατρό σου να σου δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση για το τι μέλλει γενέσθαι και εξήγησε του ότι διαφορετικά σε αγχώνει περισσότερο όλη αυτή η άγνοια. ίσως επίσης να σε βοηθούσε να σπου κάνει μια ξενάγηση στο μαιευτήριο να ξέρεις τι θα αντικρύσεις εκείνη την ώρα

vyLxp3.pngG7Azp3.png

Link to comment
Share on other sites

α και να σου πω και τα τελευταία...

οι φόβοι μου ήταν πολύ μεγαλύτεροι από την πραγματική διαδικασία και είχα δώσει τεράστιες διαστάσεις

δεν θέλω να ξαναπεράσω γέννα γιατί φοβάμια ότι πάλι έτσι θα φοβάμαι (στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει αυτό που λένε ότι το ξεχνάς μετά), αλλά:

δεν αλλάζω το μωρό μου για κανένα φόβο του κόσμου, άξιζε κάθε στιγμή προκειμένου να τον έχω 5 μήνες τώρα στα χέρια μου και να ζω μαζί του. δεν έχω τρόπο να σου περιγράψω πόσο ωραία είναι να έχεις το μωρό σου στη ζωή σου...

vyLxp3.pngG7Azp3.png

Link to comment
Share on other sites

δεν έχω τρόπο να σου περιγράψω πόσο ωραία είναι να έχεις το μωρό σου στη ζωή σου...

 

 

Λείαν συντόμως ευελπιστώ να νιώσω το ίδιο νελλίτσα μου!!!!:D

Link to comment
Share on other sites

Στελλινούλα μου γλυκιά,

 

Μα θυμάσαι ένα πράγμα: ότι η κάθε γυναίκα είναι "προγραμματισμένη" από την φύση να γεννήσει. ΟΚ, μπορείς να αγχώνεσαι, αλλά μέχρι ένα σημείο...

Λοιπόοοον: έχουμε και λέμε... Στον Νικόλα μας μπήκα μέσα με πρόκληση ωδίνων επειδή το μωρό ήταν ψηλά, πολύ ψηλά, και δεν είχαμε άλλο χρονικό περιθώριο. Στο δωμάτιο εκείνο ήμουν μόνη, ψιλοπόναγα και δεν πέρναγαν οι ώρες. Σκεφτόμουν όλη μου την ζωή σε ταινία και έλεγα πότε θα τελειώσει επιτέλους η αναμονή, να κρατήσω το μωράκι μας στην αγκαλιά μου...

Να μην στα πολυλογώ λόγω επιπλοκής χρειάστηκε άμεσα να μπω για καισαρική. Τότε ήταν που τρομοκρατήθηκα. Το μόνο που είπα στον γιατρό ήταν "Γιατρέ δεν ε νοιάζει για μένα, το παιδί να είναι καλά σε παρακαλώ" και έτρεχαν τα δάκρυα απ τα μάτια μου. Κοίταζα τον άντρα μου... δεν ήξερα αν θα ξαναδώ το φως της ημέρας...ο φόβος μου ήταν μεγάλος ΚΥΡΙΩΣ για το μωρό... με μετέφεραν στο χειρουργείο, είχα κλ.... μέντες (συγνώμη κιόλας), αλλά ευτυχώς η ολική νάρκωση έκανε τα θαύμα της... όταν άνοιξα τα μάτια μου αντίκρυσα το μωρό μας ένα ξανθούλι καραφλό αγγελάκι και πουφ !!!! όλα τα άσχημα είχαν χαθεί μονομιάς !!!!

Στην Σεμίνα τώρα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πήγα με ραντεβού (Κυρία η δικιά σου) -- δεν φοβόμουν καθόλου. Μου έκαναν επισκληρίδιο. Μπήκα χειρουργείο έχοντας άρα τις αισθήσεις μου...Θυμάμαι που κοίταζα τα φώτα κι έλεγα από μέσα μου το Πάτερ Ημών... Πρόλαβα να το πω μια-δυο φορές γιατί η μπέμπα μας ήταν εκεί !!! Δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ την στιγμή που την ακούμπησαν στο στήθος μου και, μαγικά, σταμάτησε να κλαίει !!!

 

Να θυμάσαι ένα πράγμα: όλα τα ξεχνάς και κρατάς μόνο τα καλά ! Αλλιώς καμία από εμάς δεν θα έκανε και 2ο παιδί !!!

 

Με το καλό και... χαλάρωσε ! Στην κατάστασή σου είναι άσχημο να πιέζεσαι ψυχολογικά !!!

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Kοριτσάκι μου, δεν θα σου πω να μη φοβάσαι γιατί αυτό θα πρέπει να το παλέψεις μόνη σου.

Αυτό που θα σου πω, είναι ότι ζεις ένα θαύμα και το θαύμα αυτό ολοκληρώνεται με τη γέννηση του παιδιού σου....

Εγώ προσωπικά δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να φοβηθεί ούτε για μια στιγμή! Ηθελα να ζήσω το κάθε λεπτό και το έκανα, παρότι ταλαιπωρήθηκα ενα ολόκληρο εικοσιτετράωρο γιατί σταμάτησε η διαστολή. Αν μπορούσα να γεννήσω στη θέση σου, θα το έκανα πολύ ευχαρίστως. Είναι τόσο όμορφη εμπειρία, που πραγματικά τα ξεχνάς όλα.. Όταν παίρνεις το μωράκι σου αγκαλιά σβήνουν και οι πόνοι και η ταλαιπωρία και όλα! Άσε που με την επισκληρίδιο είτε κάνεις καισαρική είτε γεννήσεις φυσιολογικά, ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ!! Αν σου λένε το αντίθετο δεν ισχύει.

Επίσης εκείνη την ώρα η φύση δεν σου επιτρέπει τίποτα άλλο να σκεφτείς. Επικεντρώνεσαι στο μωρό σου και στο πως θα το βοηθήσεις να έρθει στον κόσμο χωρίς να ταλαιπωρηθεί. Όποιες φοβίες και όποιοι ενδυασμοί κατα ένα μαγικό τρόπο εξαφανίζονται!

Αν θέλεις την γνώμη μου (και νομίζω και πολλών άλλων κοριτσιών), αφέσου και απόλαυσε αυτό το θαύμα της φύσης που δυστηχώς δεν εχουν τη δυνατότητα να το ζουν όλες οι γυναικες!! Όσο για τις φοβίες σου, μην ξεχνάς ότι εχεις κι εμάς εδώ για να σε βοηθήσουμε να τις ξεπεράσεις (στο μέτρο του εφικτού βέβαια)!!!;)

AtKRp3.png
Link to comment
Share on other sites

Εγω απο τωρα δεν βλεπω την ωρα να γεννησω και να παρω αγκαλια την τσατσαφανουλα μου!!! Ανυπομονω τοσο πολυ, που την βλεπω στον υπνο μου και ξυπναω με την μυρωδια της!!!!!! Οσο πλησιαζει ο καιρος.....δεν περνανε οι εβδομαδες.Οταν σε πιανει φοβος και αγωνια , το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναινα σκεφτεσαι οτι ετσι θα ερθει η ωρα να παρεις το μωρακι σου αγκαλια.Υπαρχει καλυτερο πραγμα απο αυτο?

Εγω παλι ανησυχω μοναχα για τον μπαμπα μας.....δε θα την αντεξει τετοια συγκινηση.Το βλεπω να πεφτει ξερος μολις την δει την μπεμπα μας...χιχιχιχιχι.Απο τωρα τους λεω ολους, τον μπαμπα μας οταν του φερουν την μικρη να τον εχετε σε καρεκλα...:lol::lol::lol:

19Zup2.png

 

149138qob4e3htng.gif

Link to comment
Share on other sites

Εγω απο τωρα δεν βλεπω την ωρα να γεννησω και να παρω αγκαλια την τσατσαφανουλα μου!!! Ανυπομονω τοσο πολυ, που την βλεπω στον υπνο μου και ξυπναω με την μυρωδια της!!!!!! Οσο πλησιαζει ο καιρος.....δεν περνανε οι εβδομαδες.Οταν σε πιανει φοβος και αγωνια , το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναινα σκεφτεσαι οτι ετσι θα ερθει η ωρα να παρεις το μωρακι σου αγκαλια.Υπαρχει καλυτερο πραγμα απο αυτο?

Εγω παλι ανησυχω μοναχα για τον μπαμπα μας.....δε θα την αντεξει τετοια συγκινηση.Το βλεπω να πεφτει ξερος μολις την δει την μπεμπα μας...χιχιχιχιχι.Απο τωρα τους λεω ολους, τον μπαμπα μας οταν του φερουν την μικρη να τον εχετε σε καρεκλα...:lol::lol::lol:

 

 

εγώ πάλι τους λέω όταν του πάτε τον μπεμπη θέλω βιντεοοοοοοοοοοοο...Πρέπει να αποθανατισω την στιγμή του άνδρα μου όταν θα αντικρίζει πρωτη φορά τον μπεμπη....Ανεκτίμητο....Εχω βάλει αδερφό, θείους θείες να τον προλάβουν με μια ψηφιακή στο χέρι......Δεν πρέπει να το χάσω....Και μένα χεσμ@#$νος είναι......:D

Link to comment
Share on other sites

Χμμμμ σε αυτό με συμβούλεψε κάτι κάποιος φίλος (δεν θυμάμαι ποιος αλλά ώρα του καλή). Προσοχή: Ο μπαμπάς ΠΡΕΠΕΙ να δει πριν από όλους τους άλλους το μωρό. ΠΡΕΠΕΙ να το δει μόνος του! Να τον φωνάξουν μέσα (υπάρχει ειδικό δωματιάκι) και να του το δώσουν ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ! Οι άντρες είναι περίεργα πλάσματα και πολλοί από αυτούς δεν γουστάρουν να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με όλο τον κόσμο! Ζητήστε επίμονα από όσους θα βρίσκονται μέσα μαζί σας να φροντίσουν το παιδί και ο μπαμπάς να έχουν τις πρώτες του στιγμές δικές τους. Εγώ το είχα πει στον γυναικολόγο μου και στη μαία μου και όταν πήραν το παιδί το επανέλαβα δυνατά για να το ακούσουν όλοι ότι θέλω ο άντρας μου να δει την κόρη του πρώτος και μόνος του! Να τον φωνάξουν κάπου. Και έγινε και ακόμα και σήμερα όταν το συζητάμε βλέπω την ευγνωμοσύνη στα μάτια του που φρόντισα να του χαρίσω αυτές τις στιγμές. Θυμηθείτε το! Είναι τόσο σημαντικό όσο και το να το πάρετε εσείς αγκαλιά μόλις βγει :D

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

Χμμμμ σε αυτό με συμβούλεψε κάτι κάποιος φίλος (δεν θυμάμαι ποιος αλλά ώρα του καλή). Προσοχή: Ο μπαμπάς ΠΡΕΠΕΙ να δει πριν από όλους τους άλλους το μωρό. ΠΡΕΠΕΙ να το δει μόνος του! Να τον φωνάξουν μέσα (υπάρχει ειδικό δωματιάκι) και να του το δώσουν ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ! Οι άντρες είναι περίεργα πλάσματα και πολλοί από αυτούς δεν γουστάρουν να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με όλο τον κόσμο! Ζητήστε επίμονα από όσους θα βρίσκονται μέσα μαζί σας να φροντίσουν το παιδί και ο μπαμπάς να έχουν τις πρώτες του στιγμές δικές τους. Εγώ το είχα πει στον γυναικολόγο μου και στη μαία μου και όταν πήραν το παιδί το επανέλαβα δυνατά για να το ακούσουν όλοι ότι θέλω ο άντρας μου να δει την κόρη του πρώτος και μόνος του! Να τον φωνάξουν κάπου. Και έγινε και ακόμα και σήμερα όταν το συζητάμε βλέπω την ευγνωμοσύνη στα μάτια του που φρόντισα να του χαρίσω αυτές τις στιγμές. Θυμηθείτε το! Είναι τόσο σημαντικό όσο και το να το πάρετε εσείς αγκαλιά μόλις βγει :D

 

Ξέρεις Αερικούλι εμείς το διακομοδούμε και δεν έχει δείξει να ενοχλειτε ο ανδρας μου ίσα ίσα που γελάει κιόλας όταν λέμε για την αποθανάτιση της στιγμής....

 

Μπορεί όμως και να έχεις και δικιο και ΙΣΩΣ να μου έβαλες και μενα την ιδέα να του κάνω αυτο το δώρο....Θα ειδώ μέχρι τότε και θα πράξω αναλόγως....

 

Βεβαίως προέχεις να βγει ο μαγκας μας υγειης και όλα τα άλλα θα έρθουν...

 

Μακάρι Θεούλι μου όλα να πάνε καλά ρε αερικούλι....Θα πάω στον γιατρό σχεδόν με τσαμπουκά λέμε την άλλη εβδομάδα και θα του απαιτήσω να μου ξεκαθαρισει!!!! Δεν γινετε να ζω με αυτο το άγχος!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θα πάω στον γιατρό σχεδόν με τσαμπουκά λέμε την άλλη εβδομάδα και θα του απαιτήσω να μου ξεκαθαρισει!!!!

Κρύβει το αντράκι μέσα της! Μεταφορικά και κυριολεκτικά! :lol:

 

Με το καλό να γεννήσεις και όλα αυτά να τα βλέπεις μετά και να σου φαίνονται χαζά! ;)

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

εγώ πάλι τους λέω όταν του πάτε τον μπεμπη θέλω βιντεοοοοοοοοοοοο...Πρέπει να αποθανατισω την στιγμή του άνδρα μου όταν θα αντικρίζει πρωτη φορά τον μπεμπη....Ανεκτίμητο....Εχω βάλει αδερφό, θείους θείες να τον προλάβουν με μια ψηφιακή στο χέρι......Δεν πρέπει να το χάσω....Και μένα χεσμ@#$νος είναι......:D

 

 

Καλε .....εμεις μαζι γενναμε!!!!!

Εγω αν κρινω απο το κλαμα που ριχνουμε στους υπερηχους, στα κλοτσιδια κλπ.........και απο αυτα που μου λεει (για παραδειγμα......θα παραφυλαει την νυχτα απο πανω της, τον εχω ικανο....αχαχαχαχαχαχ).......καταλαβαινεις....:lol:

19Zup2.png

 

149138qob4e3htng.gif

Link to comment
Share on other sites

Όταν ήμουν έγκυος έμπαινα στο κάθε μέρα στο forum και διάβαζα τις εμπειρίες όλων αυτών των γυναικων που γέννησαν πρόσφατα και έλεγα ευτύχώς έχω καιρό ακόμα για να προετοιμαστώ.Φοβόμουν απίστευτα!Να σημειώσω 'οτι ο μεγαλύτερος φόβος μου ήτανε η καισαρική!!

όταν μπήκα στον μήνα μου ήτανε και Ιούλιος δεν άντεχα άλλο και έλεγα Θεέ μου να γεννήσω γιατί δεν την αντέχω αυτη την κατάσταση!!

Πηγαινα στον γυναικολόγο μου κάθε 6 μέρες για έλεγχο αλλα ο μικρός δεν καταίβενε όσπου στις 39,6 εβδομάδες μου λέει :

Κοριστακι μου δεν γίνεται τίποτα θα γεννήσεις με καισαρική (να σημειώσω ότι ως τότε δεν μου είχε αναφέρει ποτέ για καισαρική) , πότε θέλεις σήμερα το βράδυ ή αυριο το πρωι?

-τώρα του λέω , αφθόρμητα γτ αν το άφηνα για άυριο θα με πηγαίνανε κλαίγοντας στο Νοσοκομείο.

Με το που πέρασα την πύλη του Νοσοκομειόυ είχα μια απίστευτη ηρεμία που πραγματικά δεν το περίμενε κανείς απο εμένα ο άντρας μου έχει ακόμα να το λέει!!¨Ολα ξαφνικά μου φανήκανε φυσιολογικά!! Οι πρασινες ρομπίτες τα χειρουργεια οι νοσοκόμες ακόμη και η μυρωδιά του νοσοκομειόυ!!!

όταν γέννησα τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα!!Γέλαγα εκλαιγα αλλα και τα δυο ήτανε απο χαρά!

Συμπέρασμα : Μην το σκέφτασαι χαλάρωσε και να ξέρεις ότι η εμπειρία που θα έχεις θα είναι μοναδική.

Link to comment
Share on other sites

εγώ πάλι τους λέω όταν του πάτε τον μπεμπη θέλω βιντεοοοοοοοοοοοο...Πρέπει να αποθανατισω την στιγμή του άνδρα μου όταν θα αντικρίζει πρωτη φορά τον μπεμπη....Ανεκτίμητο....Εχω βάλει αδερφό, θείους θείες να τον προλάβουν με μια ψηφιακή στο χέρι......Δεν πρέπει να το χάσω....Και μένα χεσμ@#$νος είναι......:D

 

 

Λοιπόν για την ιστορία να σου πω να γελάσεις: όταν γένναγα τον Νικόλα είχαμε κανονίσει με την φωτογράφο που είχαμε και στον γάμο μας να είναι στο Μαιευτήριο να "τραβήξει" τις στιγμές αυτές (η κοπέλα είναι φίλη μας - δεν πρόκειται για απλή "επαγγελματική" συνεργασία δλδ) με σκοπό το βιντεάκι αυτό να μπει στο κλιπάκι της βάφτισης αργότερα....

Ε, μαζεύτηκε το κοντινό σόϊ... γεννάω με το καλό και έρχεται η στιγμή που βγάζουν το παιδί να το δει ο μπαμπάς και οι λοιποί συγγενείς.... τί να σου πω ! Όλα μα όλα τα λεφτά είναι εκείνο το βλέμμα του άντρα μου... δεν θα το ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Όλοι είχαν αντιδράσεις: έκλαιγαν, μίλαγαν, αγκαλιαζόντουσαν... ε λοιπόν, ο αντρούλης μου είχε κάτσει στήλη άλατος και απλά κοίταζε με μια απορία - με μια συγκίνηση, σαν να λέει "Τί είναι αυτό τώρα ? Δικό μου παιδί ?" .... στο πρόσωπό του ένα μισό χαμόγελο σαν αυτό της Τζοκόντα ένα πράγμα, δεν μπορώ να στο περιγράψω. Μόνο αν το έβλεπε άνθρωπος θα καταλάβαινε... κάθε φορά που βλέπω το DVD συγκινούμαι (και με αυτό), οπότε μην το χάσεις ! Οι αντιδράσεις ιδίως στο πρώτο παιδί που τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα δεν υπάρχουν και γμτ είναι στιγμές που αξίζει να τις ζεις !!!!

Με το καλό !

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλε .....εμεις μαζι γενναμε!!!!!

Εγω αν κρινω απο το κλαμα που ριχνουμε στους υπερηχους, στα κλοτσιδια κλπ.........και απο αυτα που μου λεει (για παραδειγμα......θα παραφυλαει την νυχτα απο πανω της, τον εχω ικανο....αχαχαχαχαχαχ).......καταλαβαινεις....:lol:

 

Που ναδείς που μου λεει προχθές, δεν πιστεύω να μου το ζητάς το παιδί ε??? Το λέω, όχι αν θες να βγάλεις στήθος να θηλάζεις να ξυπνας ανα μιση ώρα να το ταιζεις και να το ξεσκατίζεις συνέχεια και να το ηρεμέις απο την γκρίνια του, δεν έχω κανενα πρόβλημα του λέω....Εντάξει μου λέει....Είναι μέχρι να βρεί τα πρωτα ζόρια που θα μου πεί εεεεε παρτο λίγο και συ!!!! χαχαχ

 

Οι αντιδράσεις ιδίως στο πρώτο παιδί που τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα δεν υπάρχουν και γμτ είναι στιγμές που αξίζει να τις ζεις !!!!

Με το καλό !

 

Τελικά είναι ωραίο αυτο αλλά δεν ξέρω αν επεμβαίνω στην ιδιωτικότητα του να εκφραστεί ελύθερα σαν πατερούλης.....Θα δω πως θα πράξω!!!;)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Που ναδείς που μου λεει προχθές, δεν πιστεύω να μου το ζητάς το παιδί ε??? Το λέω, όχι αν θες να βγάλεις στήθος να θηλάζεις να ξυπνας ανα μιση ώρα να το ταιζεις και να το ξεσκατίζεις συνέχεια και να το ηρεμέις απο την γκρίνια του, δεν έχω κανενα πρόβλημα του λέω....Εντάξει μου λέει....Είναι μέχρι να βρεί τα πρωτα ζόρια που θα μου πεί εεεεε παρτο λίγο και συ!!!! χαχαχ QUOTE]

 

Eμενα μου λεει......"Ειρηνιω, εγω αναλαμβανω την κορη μου και εσυ τον Oscar (ο σκυλος μας).....ειναι μεχρι να ερθει η ωρα να την κανει μπανιο.....μεντες θα κλ........αχααχαχαχαχαχα

19Zup2.png

 

149138qob4e3htng.gif

Link to comment
Share on other sites

Εμένα παλι ο αντρούλης μου ειναι στην κοσμαααααααααααααρα του....αμφιβαλω αν εχει συνηδειτοποιησει οτι σε λιγο καιρο θα εχουμε ενα μωρο στο σπιτι.Αφου τον δουλευω...Τι να πω???Βασικα νομιζω οτι οταν του το δωσουν στα χερια θα μεινει με το στομα ανοιχτο και δε θα ξερει τι να το κανει.

Αλλα του εχω πει....δεν εχω σκοπο να τρεχω μονη μου...και θα αλλαξει και θα ταισει και θα κοιμησει και μπανιο θα κανει και ολα...απο την πρωτη μερα.

Link to comment
Share on other sites

Stellinula, νομίζω πως το aeriko έχει δίκιο...

Θέλει και λίγο απομόνωση ο μπαμπάς για να μπορέσει να εκφράσει τα συναισθήματά του.

Εμένα ο άντρας μου ήτανε μαζί μου σε όλη την διάρκεια του τοκετού και ενώ προσπαθούσε να το παίξει ψύχραιμος, μόλις αντίκρυσε την κορούλα του, άρχισε να με αγκαλιάζει και να κλαίει με αναφυλητά...Μαγικές στιγμές!!! Αν ήτανε μπροστα σε κόσμο δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να το κάνει αυτό..

Αν ο αντρούλης σου είναι άνθρωπος που μπορεί και εκφράζει τα συναισθήματά του δημόσια, τότε κάντο και βιντεάκι γιατί είναι στιγμές που δεν τις ξαναζείς. Αν όμως είναι λίγο ντροπαλούλης και σεμνός μην του στερήσεις αυτές τις προσωπικές στιγμές...

AtKRp3.png
Link to comment
Share on other sites

Όλοι είχαν αντιδράσεις: έκλαιγαν, μίλαγαν, αγκαλιαζόντουσαν... ε λοιπόν, ο αντρούλης μου είχε κάτσει στήλη άλατος και απλά κοίταζε με μια απορία - με μια συγκίνηση, σαν να λέει "Τί είναι αυτό τώρα ? Δικό μου παιδί ?" .... στο πρόσωπό του ένα μισό χαμόγελο σαν αυτό της Τζοκόντα ένα πράγμα, δεν μπορώ να στο περιγράψω.

 

Αυτό! Αν ήταν μόνος του νομίζω πως μαζί με το χαμόγελο θα άφηνε και το δάκρυ να κυλήσει. Και πρέπει να κυλήσει γιατί σκεφτείτε και την αγωνία που τραβάνε αυτοί αν θα πάνε καλά για τις "αγάπες" τους ;) Αυτοί έχουν διπλή αγωνία για μας.

 

Ο Λευτέρης μου το πρώτο πράγμα που ρώτησε ήταν: Η Χριστίνα είναι καλά; Και μετά τα μπηξε :D

 

Αι σιχτίρ... τα θυμήθηκα και συγκινήθηκα και κλαίω σαν το χαζό στο γραφείο!

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

Αι σιχτίρ... τα θυμήθηκα και συγκινήθηκα και κλαίω σαν το χαζό στο γραφείο!

 

Δεν είσαι η μόνη!!!

Πάντως ρε παιδί μου κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται με τίποτα...Όπως τα έζησες τότε, Φαντάζουν μπροστά σου σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα!! Συμφωνείς;

AtKRp3.png
Link to comment
Share on other sites

Εσύ θα μας τα πεις τα σνιφ... aaaaaaaaaaaafter! Που θα γελάς με το ίδιο το τόπικ και θα φτάσεις στη δεύτερη σελίδα και θα θυμάσαι τις στιγμές ΣΟΥ! Δεν φταίμε εμείς! Εσύ μας τα θύμισες :lol:

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

Αφού είναι οι πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μας.

Θα το νιώσεις κι εσυ, και θα γελάς με τις φοβίες που είχες.

Όπως βλέπεις υπερισχύουν άλλα πράγματα!!!

AtKRp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...