Νιώθω μονίμως κουρασμένη και εκνευρισμένη

[Coraline]

είπα να γράψω το πως νιώθω εδώ μήπως και βρεθούν και άλλες που πέρασαν τα ίδια και γράψουν καμία θετική πρόταση. Είμαι στην 21η εβδομάδα, δεύτερη εγκυμοσύνη και έχω ήδη ένα κοριτσάκι 15 μηνών. Η εγκυμοσύνη δεν ήταν προγραμματισμένη και καθόλου επιθυμητή από την πλευρά μου αλλά αποφασίσαμε να το κρατήσουμε ( κυρίως επειδή έβλεπα ότι ήθελε ο άντρας μου). Το πρώτο τρίμηνο το πέρασα σχεδόν σε άρνηση, δεν ήθελα να σκέφτομαι ότι είμαι έγκυος και προσπαθούσα γενικά να συνεχίσω την ζωή μου σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Τον τελευταίο μήνα όμως δεν μπορώ πια να το αγνοήσω, νιώθω να έχω βαρύνει ( έχω πάρει μέχρι τώρα 4 κιλά), η κοιλιά μου έχει μεγαλώσει απότομα και αναγκάστηκα να γυρίσω σε ρούχα εγκυμοσύνης αλλά το χειρότερο είναι ότι νιώθω μονίμως κουρασμένη. Αισθάνομαι ότι δεν ξεκουράζομαι ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι το κοριτσάκι μου είναι σε μια πολύ απαιτητική ηλικία, θέλει παιχνίδια, τρέξιμο, πολλές αγκαλιές κτλ. Παρότι κοιμάται την νύχτα ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί και δεν κοιμάται σχεδόν καθόλου μέσα στην μέρα. Επίσης όλη αυτή η κατάσταση με την εγκυμοσύνη, που κουράζομαι, που δυσκολεύμαι να σκύβω ( καταλαβαίνεται τι γίνεται στο πάτωμα από παιχνίδια) γενικά που δεν μπορώ να κάνω τα πράγματα που έκανα και που μόνο χειρότερα θα γίνομαι όσο περνάνε οι εβδομάδες μου έχει σπάσει τα νεύρα. Με ενοχλούνε όλα. Γκρινιάζω συνέχεια στον άντρα μου. Δεν με ευχαριστεί να κάνω τίποτα και συνέχεια σκέφτομαι πόσο χάλια είμαι. Γενικά δεν την παλεύω άλλο και είμαι ακόμα στην μέση...

[stella261011]

caroline αυτο το ειχα παθει κ εγω κ μαλιστα πριν μεινω εγκυος σε ασχετη φαση κ αυτο που καταλαβα ειναι οτι ηταν κυριως ψυχολογικο κ μου το προκαλουσε το αρνητικο κλιμα κ η κουραση της δουλειας μου.καλο ειναι να δωσεις σε αυτους που ειναι διπλα σου να καταλαβουν ακριβως πως νιωθεις ετσι ωστε να σε βοηθησουν λιγο βρε παιδακι μου στο κατω κατω εισαι κ εγκυος!!!παρε οση βοηθεια μπορεις απο οποιον μπορεις για να νιωσεις οτι σε φροντιζουν κ να ηρεμησει το πνευμα σου.εγω την περιοδο εκεινη ακουγα το ξυπνητηρι κ τσατιζομουν κ τωρα που ηρεμησα ξυπναω μονη μου χωρις ξυπνητηρι κ πολυ νωριτερα...ειναι κ ορμονες μας κ η ιδιοσυγκρασια μας σαν γυναικες κ ειναι κ η καθημερηνοτητα του καθενος που το κανουν πολυ δυσκολο.κατι ακομη που θα σε βοηθησει ειναι η ποιοτητα της διατροφης σου κ το αφθονο νερο.κ επισης να τρως που κ που κανενα κομματακι σοκολατιτσα που μας κανει χαρουμενους!

[babystar]

Coraline, είμαι στην 22η εβδομάδα και νιώθω ακριβώς όπως εσύ, ίσως και χειρότερα...

 

Η εγκυμοσύνη ήταν προγραμματισμένη, το ήθελα πολύ, η μικρή μου είναι 2 χρονών, κοιμάται καλά τη νύχτα και τη μέρα ένα 3ωρο το μεσημέρι, αλλά εγώ νιώθω Χ Α Λ Ι Α.

 

Είμαι μονίμως κουρασμένη, δεν έχω όρεξη για τίποτα και κουράζομαι πάρα πολύ εύκολα. Το πρωί δουλειά, το μεσημέρι μέχρι τις 6 περίπου που έρχεται ο άντρας μου είμαι σπίτι με τη μικρή (κοιμάται συνήθως 2-5) και μετά δεν έχω όρεξη για τίποτα.

 

Έχω αρχίσει και σκέφτομαι (τώρα, όχι πριν μείνω έγκυος) ΠΩΣ θα τα καταφέρω με δυο παιδιά, αν είμαι έτσι από τώρα...Και με παίρνει πολύ από κάτω...Και γενικά όλο άσχημες και δυσάρεστες σκέψεις κάνω, πράγμα που με παίρνει ακόμα πιο πολύ από κάτω γιατί δεν ήμουν έτσι στην πρώτη εγκυμοσύνη...Και ανησυχώ, για τα πάντα...Για τα κιλά μου, που νιώθω μια φούσκα, ενώ στην πρώτη εγκυμοσύνη ούτε που με ένοιαζε...

 

Καμιά ιδέα?

[peony]

Παιδιά, πέρυσι τέτοιον καιρό ένιωθα ακριβώς σαν κι εσάς, έγκυος, εργαζόμενη 8 ώρες την ημέρα και με παιδί 18 μηνών (ευτυχώς είναι υπναρού), είχα κλατάρει. Ε λοιπόν με το που γέννησα κατάλαβα γιατί εύχονται σε όλες τις έγκυες καλή λευτεριά! - την πρώτη φορά δεν ήμουν τόσο κουρασμένη, βλέπετε.

 

Θα έλεγα επίσης οτι το δεύτερο παιδί δεν είναι αύξηση των δουλειών και της κούρασης κτλ κατά 100%, αλλά γύρω στο 25%, κυρίως γιατί πλέον είσαι γκουρού και σου έρχονται όλα πιο φυσικά, δεν αγχώνεσαι και τα σχετικά.

 

Υπομονή και με το καλό!

 

ΥΓ Όσον αφορά προτάσεις, εκτός από το να χτυπήσετε μια αναρρωτική (εγώ δεν το έκανα πάντως) δεν έχω άλλη. Απλώς κάποια στιγμή που ανέβηκε και το ζάχαρο, με έβαλε ο διαβητολόγος στη δίαιτα των 1800 θερμίδων, μιλάμε τώρα για 33 εβδομάδων, έτσι, και ένιωσα άλλος άνθρωπος, σαν να ξεφούσκωσα. Οπότε λογικά η σωστή διατροφή βοηθάει.

[babystar]

Αχ peony, να είσαι καλά, γιατί τώρα τελευταία όλοι γύρω μου μου λένε "πού να έρθει το δεύτερο και θα δεις ότι δε θα έχει ΚΑΘΟΛΟΥ χρόνο, εκεί να δεις κούραση, δεν παλεύεται" κτλ κτλ και έχω πέσει πολύ ψυχολογικά...Για αναρρωτική δεν παίζει, έρχονται Χριστούγεννα, οπότε έχω 2 βδομάδεςε κενό (καθηγήτρια γαρ) και μετά λίγος καιρός έμεινε.

 

Θα κοιτάξω αυτό που λες κι εσύ με τη διατροφή, μήπως αυτό φταίει..Πάντως ελπίζω και εύχομαι η φύση για άλλη μια φορά να προνοήσει και να είναι κάποια φαση και όταν έρθει το δεύτερο να πάρω τα πάνω μου, γιατί δε με βλέπω καλά...Ευχαριστώ πολύ.

[zitamar]

Εχεις κάνει εξετάσεις αίματος? εγω αισθανόμουν έτσι και μετα απο εξετασεις είδα ότι είχα χαμηλό σίδηρο,αποθήκη και αιματοκρίτη,φυσικά μετα ξεκίνησα περισσότερο σίδητο και διατροφή και όνως είδα μεγάλη διαφορά.

[babystar]

Εχεις κάνει εξετάσεις αίματος? εγω αισθανόμουν έτσι και μετα απο εξετασεις είδα ότι είχα χαμηλό σίδηρο,αποθήκη και αιματοκρίτη,φυσικά μετα ξεκίνησα περισσότερο σίδητο και διατροφή και όνως είδα μεγάλη διαφορά.

 

Είχα κάνει στην αρχή της εγκυμοσύνης και τότε δεν είχα θέμα (αιματοκρίτης 37!)...υποθέτω αύριο που θα πάω στο γιατρό για τη Β επιπέδου θα μου δώσει σίδηρο..Λες να φταίει αυτό?

[madchen]

Coraline, είμαι στην 22η εβδομάδα και νιώθω ακριβώς όπως εσύ, ίσως και χειρότερα...

 

Η εγκυμοσύνη ήταν προγραμματισμένη, το ήθελα πολύ, η μικρή μου είναι 2 χρονών, κοιμάται καλά τη νύχτα και τη μέρα ένα 3ωρο το μεσημέρι, αλλά εγώ νιώθω Χ Α Λ Ι Α.

 

Είμαι μονίμως κουρασμένη, δεν έχω όρεξη για τίποτα και κουράζομαι πάρα πολύ εύκολα. Το πρωί δουλειά, το μεσημέρι μέχρι τις 6 περίπου που έρχεται ο άντρας μου είμαι σπίτι με τη μικρή (κοιμάται συνήθως 2-5) και μετά δεν έχω όρεξη για τίποτα.

 

Έχω αρχίσει και σκέφτομαι (τώρα, όχι πριν μείνω έγκυος) ΠΩΣ θα τα καταφέρω με δυο παιδιά, αν είμαι έτσι από τώρα...Και με παίρνει πολύ από κάτω...Και γενικά όλο άσχημες και δυσάρεστες σκέψεις κάνω, πράγμα που με παίρνει ακόμα πιο πολύ από κάτω γιατί δεν ήμουν έτσι στην πρώτη εγκυμοσύνη...Και ανησυχώ, για τα πάντα...Για τα κιλά μου, που νιώθω μια φούσκα, ενώ στην πρώτη εγκυμοσύνη ούτε που με ένοιαζε...

 

Καμιά ιδέα?

 

Babystar θα μπορούσες να πάρεις αναρρωτική από την αρχή της εγκυμοσύνης σου, εγώ που είμαι καθηγήτρια σε σχολείο αυτό έχω κάνει, όπως βέβαια και όλες οι συνάδελφοί μου μόλις έμειναν έγκυες, ελάχιστες πλέον εκπαιδευτικοί- για να μη σου πω σχεδόν καμία- εργάζονται έγκυες...η δουλειά μας δεν είναι εύκολο να συνδυαστεί με εγκυμοσύνη,τουλάχιστον εγώ που είμαι φιλόλογος δεν θα μπορούσα να κουβαλάω κάθε μέρα βιβλία κ τετράδια πολλά κ βαριά όπως έκανα πριν,δεν θα μπορούσα να ανεβοκατεβαίνω σκάλες, να είμαι όρθια κ να πηγαινοέρχομαι στην τάξη- γιατί καθιστή δεν μπορώ-να κάνω εφημερία κινδυνεύοντας να φάω μπαλιές στην κοιλιά- πέρσι μου είχε συμβεί αρκετές φορές-να πέφτουν πάνω μου τα παιδιά καθώς τρέχουν όπως επίσης κ να κινδυνεύω να κολλήσω ιώσεις....άσε που στο πρώτο τρίμηνο είχα ναυτίες, ζαλάδες κ εμετούς σε συνδυασμό με πολύ χαμηλό αιματοκρίτη, οπότε τι μάθημα να κάνω και πώς θα οδηγούσα για να φτάσω σχολείο; Απορώ πραγματικά με το κουράγιο κ την αντοχή σου...Σου προτείνω να πάρεις αναρρωτική γιατί έχεις ακόμη περίπου δέκα βδομάδες μέχρι να πάρεις την άδεια κύησης, μην περιμένεις να πάρεις την άδεια κύησης, φύγε πιο νωρίς....στο σχολείο μου μείναμε ταυτόχρονα έγκυες τρεις συνάδελφοι κ φύγαμε κ οι τρεις από Σεπτέμβρη με αναρρωτική χωρίς να έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πέρα από αυτά που προανέφερα...πάρε αναρρωτική να ηρεμήσεις, το σχολείο είναι και μια πηγή άγχους κ υπερέντασης, εδώ όταν δεν ήμουν έγκυος γυρνούσα σπίτι κουρασμένη κ με πονοκέφαλο...ελπίζω όλα να πάνε καλά!!

[nikoleta_]

Madchen μιας και εχεις παρει, στην αναρρωτικη εχεις κανονικες αποδοχες? και για ποσο καιρο μπορεις να παρεις?

[zitamar]

Είχα κάνει στην αρχή της εγκυμοσύνης και τότε δεν είχα θέμα (αιματοκρίτης 37!)...υποθέτω αύριο που θα πάω στο γιατρό για τη Β επιπέδου θα μου δώσει σίδηρο..Λες να φταίει αυτό?

 

 

Και εγω είχα κανει στην αρχή και ήμουν μία χαρα τουλάχιστον απο αιματοκρίτη,ενω μετα πήγα στο 29 (δεν θυμαμαι ποσο είχα νομίζω 39) μέχρι και τωρα εχω 29 και κάνω διατροφή και φυσικά παίρνω σίδηρο,ευτυχώς τωρα ανεβηκε και το σίδηρο μου και η φερετίνη μου και πραγματικα πιστευω ότι οφείλετε στο τρόπο διατροφής μου.

[madchen]

Madchen μιας και εχεις παρει, στην αναρρωτικη εχεις κανονικες αποδοχες? και για ποσο καιρο μπορεις να παρεις?

 

Nikoleta, στο δημόσιο έχεις κανονικές αποδοχές, παίρνεις δηλαδή τα χρήματα που έπαιρνες κ πριν από την αναρρωτική. Η ιατρική γνωμάτευση θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τι πρόβλημα έχεις και να παίρνεις κάθε μήνα άδεια κάθε φορά. Η άδεια εγκρίνεται από την υγειονομική επιτροπή. Σε περίπτωση που θέλουν κάποια διευκρίνηση, σε καλούν- πηγαίνει ο σύζυγος- στη δική μου περίπτωση δεν προέκυψε κάποιο πρόβλημα, σε δύο βδομάδες θα πάρω την άδεια κύησης. Οι μήνες αναρρωτικής που μπορείς να πάρεις εξαρτώνται από την προϋπηρεσία σου...δηλαδή μπορείς να πάρεις τόσους μήνες αναρρωτικής όσα έτη υπηρεσίας έχεις, από την οποία αφαιρείται το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που τυχόν έχεις πάρει μέσα στην προηγούμενη πενταετία. Δηλαδή αν έχεις 7 χρόνια υπηρεσίας, τότε μπορείς να πάρεις 7 μήνες αναρρωτική..αν έχεις πάρει ήδη ένα μήνα, τότε δικαιούσαι 6 μήνες (7-1=6). Όταν περάσει η πενταετία, οι αναρρωτικές που έχεις πάρει ''παραγράφονται'', μηδενίζονται δηλαδή κ έχεις δικαίωμα να πάρεις πάλι τόσους μήνες όσα έτη υπηρεσίας έχεις. Σε περίπτωση που εξαντλήσεις την αναρρωτική σου, ή δεν έχεις δικαίωμα για αναρρωτική λόγω ελάχιστης προϋπηρεσίας και χρειάζεσαι άδεια, τότε μπορείς να πάρεις την κανονική άδεια κυοφορίας με αποδοχές με βεβαίωση του γιατρού σου κ βεβαίωση διευθυντή γυναικολογικής ή μαιευτικής κλινικής ή τμήματος δημόσιου νοσηλευτικού ιδρύματος. Σε αυτήν την περίπτωση έχω ακούσει ότι αν δεν τους προσκομίσεις τη βεβαίωση από διευθυντή γυναικ. τμήματος δημόσιου νοσοκομείου και τους πας μόνο τη βεβαίωση του γιατρού σου, τότε υπάρχει περίπτωση να σου κόψουν το κίνητρο απόδοσης. Εγώ δεν χρειάστηκε να πάρω την άδεια αυτή,η αναρρωτική που είχα μου έφτασε κ περίσσεψε ευτυχώς, γιατί η κανονική άδεια κυοφορίας σε ταλαιπωρεί με την έννοια ότι πρέπει να τρέχεις κ στο δημόσιο νοσοκομείο κάθε μήνα για βεβαίωση.

[babystar]

Babystar θα μπορούσες να πάρεις αναρρωτική από την αρχή της εγκυμοσύνης σου, εγώ που είμαι καθηγήτρια σε σχολείο αυτό έχω κάνει, όπως βέβαια και όλες οι συνάδελφοί μου μόλις έμειναν έγκυες, ελάχιστες πλέον εκπαιδευτικοί- για να μη σου πω σχεδόν καμία- εργάζονται έγκυες...η δουλειά μας δεν είναι εύκολο να συνδυαστεί με εγκυμοσύνη,τουλάχιστον εγώ που είμαι φιλόλογος δεν θα μπορούσα να κουβαλάω κάθε μέρα βιβλία κ τετράδια πολλά κ βαριά όπως έκανα πριν,δεν θα μπορούσα να ανεβοκατεβαίνω σκάλες, να είμαι όρθια κ να πηγαινοέρχομαι στην τάξη- γιατί καθιστή δεν μπορώ-να κάνω εφημερία κινδυνεύοντας να φάω μπαλιές στην κοιλιά- πέρσι μου είχε συμβεί αρκετές φορές-να πέφτουν πάνω μου τα παιδιά καθώς τρέχουν όπως επίσης κ να κινδυνεύω να κολλήσω ιώσεις....άσε που στο πρώτο τρίμηνο είχα ναυτίες, ζαλάδες κ εμετούς σε συνδυασμό με πολύ χαμηλό αιματοκρίτη, οπότε τι μάθημα να κάνω και πώς θα οδηγούσα για να φτάσω σχολείο; Απορώ πραγματικά με το κουράγιο κ την αντοχή σου...Σου προτείνω να πάρεις αναρρωτική γιατί έχεις ακόμη περίπου δέκα βδομάδες μέχρι να πάρεις την άδεια κύησης, μην περιμένεις να πάρεις την άδεια κύησης, φύγε πιο νωρίς....στο σχολείο μου μείναμε ταυτόχρονα έγκυες τρεις συνάδελφοι κ φύγαμε κ οι τρεις από Σεπτέμβρη με αναρρωτική χωρίς να έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πέρα από αυτά που προανέφερα...πάρε αναρρωτική να ηρεμήσεις, το σχολείο είναι και μια πηγή άγχους κ υπερέντασης, εδώ όταν δεν ήμουν έγκυος γυρνούσα σπίτι κουρασμένη κ με πονοκέφαλο...ελπίζω όλα να πάνε καλά!!

 

Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τη συμβουλή. Όσο για το ότι δεν παίρνω άδεια...είναι θέμα για άλλο τόπικ..Έχει να κάνει με όλη τη φιλοσοφία μου και στάση ζωής. Ανήκω στις ελάχιστες (είμαι η μοναδική?αναρωτιέμαι...) εκπαιδευτικούς που δουλεύουν, όπως λες κι εσύ.Το μόνο που θα πω είναι ότι δεν κάνω εφημερίες, ΜΟΝΟΣ του ο διευθυντής με απάλλαξε από αυτές. Επίσης, σκάλες που ανεβοκατεβαίνω, το πήγαινε έλα στην τάξη και το εργαστήριο (εννοείται δεν μπορώ να κάνω μάθημα καθιστή!), τις ναυτίες και ανακατωσούρες, καθώς και όλα τα άλλα τα παλεύω.

 

Αυτό που δεν παλεύω είναι η συνεχής κούραση μου. Και δε θέλω να πάρω άδεια επειδή απλά κουράζομαι. Και με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο που στην πρώτη εγκυμοσύνη, που επίσης δούλευα μέχρι την άδεια κύησης στην 32η εβδομάδα, ΔΕΝ είχα τίποτα τέτοιο, δεν ένιωθα κούραση, ήμουν ντούρασελ, πώς να το πω??Τόσο πολύ γέρασα μέσα σε 2 χρόνια και δεν αντέχω?Στην πρώτη εγκυμοσύνη ένιωθα ικανή να μετακινήσω βουνά, τώρα γιατί είμαι συνέχεια έτσι???Αυτό με ενοχλεί.

 

Zitamar, θα κοιτάξω σοβαρά το θέμα της διατροφής, σίγουρα από τότε που έκανα τις εξετάσεις έχουν αλλάξει πολλά δεδομένα...Σε ευχαριστώ, επίσης.

[madchen]

Βabystar ειλικρινά είσαι ήρωας, τι να πω, σε θαυμάζω! Να προσέχεις πάρα πολύ.Αν πάρεις άδεια πάντως, πιστεύω ότι θα νιώσεις πολύ καλύτερα...σκέψου λίγο τον εαυτό σου...Το γεγονός ότι δεν κάνεις εφημερίες είναι πολύ καλό κ μπράβο στον διευθυντή που σε εξαίρεσε, απλά επειδή το σχολείο δεν είναι και ο καλύτερος χώρος για μια έγκυο, σκέψου το πάλι κ πάρε αδειούλα για να ηρεμήσεις κ να ξεκουραστείς...Κι εγώ στενοχωρήθηκα που δεν θα δούλευα φέτος-να φανταστείς δεν είχα πάρει ούτε μια μέρα αναρρωτική στα έξι χρόνια υπηρεσίας μου στο δημόσιο- και δεν μπορώ να κάθομαι γι' αυτό κ διαβάζω κάθε μέρα αρκετές ώρες...μου έχουν λείψει πολύ οι μαθητές μου με αρκετούς από τους οποίους βέβαια επικοινωνώ,αλλά τι να κάνουμε, προσπαθώ να ξεκουράζομαι κ να ελαχιστοποιήσω τις πιθανότητες να συμβεί κάτι που θα μπορούσε να είχε προληφθεί...

[G.Geo]

babystar μπορώ να σου πω ότι είναι σαν να ακούω εμένα! Εκανα το πρώτο παιδί και δεν κατάλαβα από που βγήκε! Ειχα μια κοιλιά ανύπαρκτη η οποία δεν με ενόχλησε ποτέ. Μέχρι την ημέρα που γέννησα, ξυρισόμουν παντού μόνη μου, έσκιβα, έπλενα χαλιά, έκανα τα πάντα και ο άντρας μου οριόταν να κάτσω κάτω γιατί είχα πολλές συσπάσεις και φοβόταν ότι θα γεννήσω. Κοινώς το σώμα μου αντιδρούσε αλλά εγώ δεν χαμπάριαζα με τίποτα! Πετούσα όπως έλεγες! Τώρα στην δεύετερη τα έχω δει όλα..

Με ενοχλεί η κοιλιά μου από τον 3ο μήνα και δεν μπορώ να σκύψω καθόλου, ούτε για να βάλω τα παπούτσια μου, είμαι μονίμως κουρασμένη, ανακατεύομαι, ζαλίζομαι και έχω τόση ατονία που πιάνω έναν καναπέ και δεν μπορώ να σηκωθώ, άσε που πεινάω συνέχεια, σε βάθμο "σκοτώνω άνθρωπο"!. Και όλα αυτά ενώ το πρώτο παιδάκι δεν με κουράζει καθόλου ο θυσαυρός μου (κοιμάται όλο το βράδυ, ξυπνάμε το πρωί μαζί και τον πάμε στην γιαγιά του και το μεσημέρι κοιμάται τουλάχιστον 2 ώρες).

Τι να πω ! Εγω αισθάνομαι ότι πρώτη φορά είμαι έγκυος...τώρα καταλαβαίνω τι θα πεί!