thios1 Posted November 11, 2010 Share Posted November 11, 2010 καλημέρα! Δουλέυω στο κέτρο της πόλης και δεν αντέχω άλλο να βλέπω μανάδες με παιδάκια, μωράκια στην αγκαλιά βρώμικα και ταλαιπωριμένα να ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί! Ειδικά στο τετράγωνο γύρω από την Αριστοτέλους κάθε 15 μέτρα και μία με το παιδί!. Κάθε βδομάδα περνάω και δίνω γάλα και ότι άλλο έχω σε αυτές τις ταλαίπορες.Αλλά όχι χρήματα γιατί αυτά μπορεί να τα εκμεταλλέυονται άλλοι. Είδα και μία άλλη κυρία να κάνει το ίδιο, έδινε γάλατα κονσέρβα και έφευγε.Και είπα από μ'εσα μου ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν!!!! Πέρασε και ένας περαστικός και φώναξε δυνατά "θύματαααα" για να το ακούσω αλλά δεν του απάντησα. Δεν θεωρώ ότι΄είμαι θύμα κανενός που έκανα μια καλή πράξη...ούτε και οι άλλοι που το κάνουν....Και αυτοί ψυχούλες είναι....ειδικά τα παιδιά...θύματα ενός συστήματος χωρίς αρχή και τέλος..... Υπάρχει μια μαμά με ένα κοριτσάκι κάθε πρωί γωνία τσιμισκή με κομνηνών(λουλουδάδικα) που επαιτεί για οτιδήποτε, γάλα.......ή ρούχα. Εμείς όλοι που κυκλοφορούμε στο κέντρο ας δώσουμε κάτι σαυτήν έστω ένα κουλούρι ή γάλα για το παιδάκι ή παλιά ρουχάκια....θα πιάσει τόπο!! την έχει δει κάποιος από σας?δίνουν έτσι κάποιοι από σας τρόφιμα σε αύτές τις μανάδες? θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας........δεν θεωρώ ότι κάνω κάτι λάθος..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
superp Posted November 11, 2010 Share Posted November 11, 2010 K εγώ δουλεύω αριστοτέλους με μητροπόλεως.. αλλα γυρνάω πολύ σε όλους αυτούς τους δρόμους που λες.. Την έχω δει τη μαμά με το παιδάκι η αλήθεια είναι δεν σταμάτησα ποτέ... Μακάρι όσοι έχουμε και όσοι μπορούμε να βοηθάμε, αλλά έχουν ακουστεί πάρα πολλά για κυκλωματα απατεωνίας που ο κόσμος εν μέρει δικαιολογημένα είναι πολύ επιφυλακτικός.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
annoula1987 Posted November 11, 2010 Share Posted November 11, 2010 Όταν ζούσα Θεσσαλονίκη και δούλευα σε έναν φούρνο στο κέντρο,φεύγοντας από τη δουλειά,πάντα μου έδιναν ένα ψωμάκι και καμιά πιτούλα,εγώ ζούσα μόνη και δεν πολυέτρωγα ψωμί,οπότε καθώς πήγαινα σπίτι μου,δεν έπαιρνα κατευθείαν λεωφορείο αλλά περπατούσα μέχρι να συναντήσω κάποια κοπέλα με το παιδάκι της και τους έδινα το φρέσκο ψωμάκι!!Ένιωθα πολύ όμορφα όταν το έκανα!! Quote και θηλάζουμε!!! 06.02.2011 Ήρθες καρδιά μου... Link to comment Share on other sites More sharing options...
thios1 Posted November 11, 2010 Author Share Posted November 11, 2010 K εγώ δουλεύω αριστοτέλους με μητροπόλεως.. αλλα γυρνάω πολύ σε όλους αυτούς τους δρόμους που λες.. Την έχω δει τη μαμά με το παιδάκι η αλήθεια είναι δεν σταμάτησα ποτέ... Μακάρι όσοι έχουμε και όσοι μπορούμε να βοηθάμε, αλλά έχουν ακουστεί πάρα πολλά για κυκλωματα απατεωνίας που ο κόσμος εν μέρει δικαιολογημένα είναι πολύ επιφυλακτικός.. είμαστε όλοιι επιφυλακτικοί αλλά ακόμη και το κουλούρι που τρώμε ας το δώσουμε και αυτό,τουλάχιστον λιγο ψωμάκι να φάνε που πεινανε! μπροστά σε αυτή την ελεηνή εικόνα κρίμα είναι το παιδάκι! τις έδωσα και μία κουβερτούλα παλιά που είχα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
katesps Posted November 12, 2010 Share Posted November 12, 2010 Κορίτσια, κι όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη. Και στην Αθήνα τα ίδια συμβαίνουν. Τουλάχιστον, στο κέντρο που εργάζομαι, σχεδόν σε κάθε τετράγωνο είναι και μία μάνα με το μωρό της. Κι ειλικρινά, πολλές φορές, αγοράζω λίγο γάλα, ένα κουλούρι, λίγο ψωμί, μία τυρόπιτα και τους δίνω. Μόλις, τα παιδάκια βλέπουν τα τρόφιμα γυαλίζουν τα ματάκια τους. Μία φορά, δεν άντεξα και μέχρι να έρθω στη δουλειά, με είχαν πιάσει τα κλάματα κι όταν τους είπα τι έγινε, μου είπαν ό,τι είπε κι εκείνος ο περαστικός. Ευτυχώς, δεν αισθάνομαι έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
supermama Posted November 12, 2010 Share Posted November 12, 2010 καλησπερα κοριτσια! πολυ ενδιαφερον το θεμα αυτο. καιγω ειμαι θεσσαλονικη και εχωδει πολλες μαμαδες με μωρακια. Να πω την αληθεια καιγω ανηκω στην κατηγορια των επιφυλακτικων. σιγουρα δε συμφωνω με τον κυριο που ειπε ''θυματα'' αλλα ουτεκαι οτι δινωκατι καθε φορα που βλεπω τετοια. βασικα πολλες φορες δεν εχω ψιλα. Αλλα εχω ακουσει καιγω πολλα. ειδικα κοντα καμαρα που εχει πολλες βουλγαρες τοχουν κανει επιχειρηση. γεννανε και τα πουλανε!!! με αυτη την προηποθεση μενουν εγκυες. και φυσικα πριν να τα δωσουν τα βαγζουν και στον δρομο.! δε ξερω εχω γινει λιγο σκληρη με αυτα. ΛΥΠΑΜΑΙ τα μωρακια αλλα ως εκει.εχω δει ενα πρωι μπροστα στη ροτοντα μια απο αυτες ναρχετε με ρουχα λιγο κουρελιασμενα αλλα καθαρη. και??? βαφοταν! κανονικα! γιανα φαινετε βρομικη. τι να πεις μετα. οσο για τις μανουλες που λετε που πραγματικα εχουν αναγκη αυτες νομιζω ξεχωριζουν και χρειαζοντε πραγματικα βοηθεια..μη ρωτηστε πως. απλα διαφερουν αποτις αλλες. Quote 1-2-3MPOMPIRES!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
μπουρμπουλη Posted November 12, 2010 Share Posted November 12, 2010 Ειμαι εθελοντρια στος Ελληνικο Ερυθρο Σταυρο. Η αληθεια ειναι πως ουδεποτε εδωσα η μοιρασα σε γυναικες κ παιδια στο δρομο! Εκανα ομως κατι αλλο..... Οντας παιδι, μεσω μιας οργανωσης γιναμε αναδοχοι γονεις σε ενα παιδακι στην Αφρικη. Για μια 5ετια ηξερα οτι τα λεφτα που στελναμε πηγαιναν σαυτο. Εκτοτε μπλεχτηκε το θεμα κ τα λεφτα χαθηκαν....οπως χαθηκε κ το μικρο..... Κατα καιρους πριν μπει η Αλβανια στο πετσι της χωρας μας (ημουν δεν ημουν 8 ετων) μεσω του Ελληνικου Πατριαρχειου Βορειου Ελλαδος βοηθησαμε οικογενειες ολοκληρες να ορθοποδησουν στη χωρα μας δινοντας τους φιλοξενια, φαγητο, ρουχα κ δουλεια (ο μπαμπας μου ειχε συνεργειο). Μεγαλωνοντας εμαθα να κρινω ποτε μια οικογενεια εχει αναγκη, γιαυτο κ το συσσιτιο της εκκλησιας που επαιρνε η ιοκογενεια μου σαν απορη (μπηκαμε κ εμεις στη δινη της καταστροφης), το επεστρεφα με την αφορμη οτι καποια αλλη οικογενεια ισως το χρειαζεται παραπανω απο μας (καποια που θα ειχε τη θεση μας στη λιστα των οικογενειων της ενοριας μας). Οι καλες πραξεις συνεχιστηκαν σε πολλους τομεις μεσα στο χωρο των σπουδων, τις δουλειας, του κοινωνικου περιγυρου χωρις ανταλλαγμα. Μεσα απο τον Ερυθρο Σταυρο εμαθα να δινω βοηθεια στο κομματι της υγειας. Εμαθα ομως κ το κομματι της κοινωνικης προνοιας κ της νοσηλευτικης κ οταν ειδα τις αποθηκες γεματες απο λογης προιοντα ειπα οτι υπαρχουν πολλοι που δεν τους βλεπεις!!!!! Στο γαμο μου εκανα τα προσκλητηρια κ τις μπομπονιερες στο Χαμογελο του παιδιου. Τους πηγα τα υλικα κ πληρωσα ολοκληρο το αντιτιμο ως δωρεα! Στου παιδιου μου τη βαπτιση θα παω τα υλικα σε αλλο συλλογο κ θα πληρωσω παλι το αντιτιμο ως δωρεα! Αλλα το καλυτερο ειναι οταν ερχονται τα Χριστουγεννα που αντι για δωρα φτιαχνω καλτσες γεματες δωρα!!!!!! Αποδεκτες αυτων ειναι παιδια πολυτεκων οικογενειων απο διαφορες ενοριες της Θεσσαλονικης κ της Κατερινης, καθως κ παιδια απορων οικογενειων........ Τι να τα κανεις τα λεφτα ολου του κοσμου οταν τα πιο αδολα ματια κ τα πιο αθωα χειλη σου λενε ευχαριστω με τον πιο μοναδικο τροπο!!!!!!!!!! Αυτη ειναι η δραση μου περιορισμενη μεν αλλα οσο αντεχει η τσεπη μου. Μακαρι να ημουν πλουσια να εδινα περισσοτερα.... Δεν ειμαι ομως, αλλα εχω πλουσια καρδια κ μονο αυτη μπορω να μοιρασω!!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
thios1 Posted November 15, 2010 Author Share Posted November 15, 2010 Ειμαι εθελοντρια στος Ελληνικο Ερυθρο Σταυρο.Η αληθεια ειναι πως ουδεποτε εδωσα η μοιρασα σε γυναικες κ παιδια στο δρομο! Εκανα ομως κατι αλλο..... Οντας παιδι, μεσω μιας οργανωσης γιναμε αναδοχοι γονεις σε ενα παιδακι στην Αφρικη. Για μια 5ετια ηξερα οτι τα λεφτα που στελναμε πηγαιναν σαυτο. Εκτοτε μπλεχτηκε το θεμα κ τα λεφτα χαθηκαν....οπως χαθηκε κ το μικρο..... Κατα καιρους πριν μπει η Αλβανια στο πετσι της χωρας μας (ημουν δεν ημουν 8 ετων) μεσω του Ελληνικου Πατριαρχειου Βορειου Ελλαδος βοηθησαμε οικογενειες ολοκληρες να ορθοποδησουν στη χωρα μας δινοντας τους φιλοξενια, φαγητο, ρουχα κ δουλεια (ο μπαμπας μου ειχε συνεργειο). Μεγαλωνοντας εμαθα να κρινω ποτε μια οικογενεια εχει αναγκη, γιαυτο κ το συσσιτιο της εκκλησιας που επαιρνε η ιοκογενεια μου σαν απορη (μπηκαμε κ εμεις στη δινη της καταστροφης), το επεστρεφα με την αφορμη οτι καποια αλλη οικογενεια ισως το χρειαζεται παραπανω απο μας (καποια που θα ειχε τη θεση μας στη λιστα των οικογενειων της ενοριας μας). Οι καλες πραξεις συνεχιστηκαν σε πολλους τομεις μεσα στο χωρο των σπουδων, τις δουλειας, του κοινωνικου περιγυρου χωρις ανταλλαγμα. Μεσα απο τον Ερυθρο Σταυρο εμαθα να δινω βοηθεια στο κομματι της υγειας. Εμαθα ομως κ το κομματι της κοινωνικης προνοιας κ της νοσηλευτικης κ οταν ειδα τις αποθηκες γεματες απο λογης προιοντα ειπα οτι υπαρχουν πολλοι που δεν τους βλεπεις!!!!! Στο γαμο μου εκανα τα προσκλητηρια κ τις μπομπονιερες στο Χαμογελο του παιδιου. Τους πηγα τα υλικα κ πληρωσα ολοκληρο το αντιτιμο ως δωρεα! Στου παιδιου μου τη βαπτιση θα παω τα υλικα σε αλλο συλλογο κ θα πληρωσω παλι το αντιτιμο ως δωρεα! Αλλα το καλυτερο ειναι οταν ερχονται τα Χριστουγεννα που αντι για δωρα φτιαχνω καλτσες γεματες δωρα!!!!!! Αποδεκτες αυτων ειναι παιδια πολυτεκων οικογενειων απο διαφορες ενοριες της Θεσσαλονικης κ της Κατερινης, καθως κ παιδια απορων οικογενειων........ Τι να τα κανεις τα λεφτα ολου του κοσμου οταν τα πιο αδολα ματια κ τα πιο αθωα χειλη σου λενε ευχαριστω με τον πιο μοναδικο τροπο!!!!!!!!!! Αυτη ειναι η δραση μου περιορισμενη μεν αλλα οσο αντεχει η τσεπη μου. Μακαρι να ημουν πλουσια να εδινα περισσοτερα.... Δεν ειμαι ομως, αλλα εχω πλουσια καρδια κ μονο αυτη μπορω να μοιρασω!!!!! Καλημέρα! Αυτό που κάνεις είνια καταπληκτικό!.Μακάρι όλοι να κάνουμε τέτοιου είδους πράξεις όταν κι όποτε μπορούμε!Γιατί αυτές ποι πράξεις είναι πραγματικά ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ που λένε "πράγματα" στην καρδιά τουανθρώπου!. θέλω κι εγώ να κάνω κάτι για τα Χριστούγεννα. Τι ακριβώς κάνεις με τα δωράκια με τις κάλτσες και με ποιον επικοινωνείς για να τα δώσεις? πάντως όσον αφορά τα παιδάκια που επαιτούν με τις μανούλες...ένα είναι το σίγουρο....ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ.....ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΓΙΑΤΙ.....και το πιο σημαντικό....δεν έχουν δεχτεί ποτέ τους μία ΖΕΣΤΗ αγκαλίτσα.....΄΄τί πιο σημαντικό από μια ζεστή αγκαλίτσα.....για ένα μωρό...... καλημερα σας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.