Η πεθερα μου κανει διακρισεις στα παιδια μου

[Σοφία Δ]

βρε κοριτσακι μου, χωρις αστεια τωρα, να σου πω κατι, μη με παρεξηγησεις..

 

 

περπαταει το παιδακι σου στο δρομο, και ξαφνικα πεταγεται καποιος μπροστα του και το φτυνει, το χτυπαει στο προσωπο, το πληγωνει αισχρα, και του κανει ανεπανορθωτη ζημια..

 

το παιδακι καθεται κατω, κλαιει με λυγμους και φωναζει "μαμααααααααααααα μου!!!!"

 

 

εσυ τι κανεις? καθεσαι και το σκεφτεσαι?????!!!!!!!!!!!!

 

 

 

ΚΑΠΟΙΟς ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ..

 

τι πα να πει γιαγια μπαμπας και στρειδια μυδια...

 

μπες μπροστα, βαλε πλατες και ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΥΣ!

 

 

το παιδακι εχει αναγκη να επεμβεις!

 

 

Κάτι θα συμπληρώσω σε αυτό που έγραψε το fistikaki, όμως (αν και αναφέρεται σε μένα με το «κοπελιά» που είναι μια λέξη που αντιπαθώ…….)

όταν κάποιος λιθοβολεί το παιδί σου δεν μπαίνεις μπροστά απλώς, παίρνεις τις πέτρες και τις πετάς πίσω σε αυτούς........

Όμως εσύ Valia 40, επειδή απ’ ότι κατάλαβα μέχρι τώρα δεν έκανες και πολλά για να εναντιωθείς σε αυτόν τον απαράδεκτο λιθοβολισμό του παιδιού σου, θα ήταν ανορθόδοξο να την πετάξεις μια μέρα από το σπίτι σου. Θα σε θεωρούσαν, δικαίως, υπερβολική, μην πω υστερική. Κρούσε αρχικά τον κώδωνα του κινδύνου. Ξεκίνα σε άσχετη, χαλαρή, μεταξύ σας στιγμή και κατά προτίμηση εκτός σπιτιού να της λες σοβαρά, χωρίς φωνές αλλά σθεναρά, αυτά που είπες σε εμάς ζητώντας της να το σταματήσει άμεσα. Αν δε διορθωθεί, ακολουθείς μια από τις …προτεινόμενες μεθόδους……..

Αν το συνεχίσεις έτσι, συμφωνώ με μια φίλη που είπε ότι θα έχεις 2 κομπλεξικούς γιους, έναν με σύνδρομο καλαμιού και έναν με σύνδρομο «είμαι ένα τίποτα».

Καλή τύχη….αν και συν Αθηνά και χείρα κίνει……….

Φιλικά,

Σοφία Δ

[valia40]

Δεν θαυμαζω τον μεγαλο απλα ειναι σε μια περιεργη ηλικια κ φοβαμαι μηπως τον απομακρυνω απο τα ονειρα του.Αφηστε που φοβαμαι κ τις αντιδρασεις του.Ο μεγαλος εχει μαθει να κερδιζει μονο,κ οχι μονο στην οικογενεια αλλα κ στο σχολειο,στις παρεες,στις σχεσεις του με τις κοπελες κτλ κτλ οπως εγραψα κ πιο πανω.Νομιζει οτι εχει κατακησει τα παντα.

 

 

Το ξερω οτι βρισκω δικαιολογιες.Ισως κ εγω η ιδια φοβαμαι τις αντιδρασεις των υπολοιπων γιατι ειναι πολλοι

1.πεθερα

2.πεθερος

3.μεγαλος γιος

4.συζηγος

ειναι 4 κ ειμαι μια.

[Σοφία Δ]

Δεν θαυμαζω τον μεγαλο απλα ειναι σε μια περιεργη ηλικια κ φοβαμαι μηπως τον απομακρυνω απο τα ονειρα του.Αφηστε που φοβαμαι κ τις αντιδρασεις του.Ο μεγαλος εχει μαθει να κερδιζει μονο,κ οχι μονο στην οικογενεια αλλα κ στο σχολειο,στις παρεες,στις σχεσεις του με τις κοπελες κτλ κτλ οπως εγραψα κ πιο πανω.Νομιζει οτι εχει κατακησει τα παντα.

 

 

Το ξερω οτι βρισκω δικαιολογιες.Ισως κ εγω η ιδια φοβαμαι τις αντιδρασεις των υπολοιπων γιατι ειναι πολλοι

1.πεθερα

2.πεθερος

3.μεγαλος γιος

4.συζηγος

ειναι 4 κ ειμαι μια.[/quote

 

Όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί μου, μιλούσα με τη μαμά μου μια μέρα και τη ρώτησα πως νιώθει μια μάνα με τον ερχομό του άλλου παιδιού και πως μοιράζεται η αγάπη της. Μου είπε λοιπόν ότι το 100% της αγάπης της για το πρώτο παιδί δεν μοιράζεται, αλλά ως δια μαγείας προκύπτει ένα άλλο 100% για το δεύτερο παιδί.

Εσύ αυτό που νομίζεις ότι πρέπει να να κάνεις είναι να "εκθρονίσεις" το ένα σου παιδί για να πάρει τη θέση του το άλλο........ Γιατί? Δεν καταλαβαίνω !! Δε λέμε, αγάπα τώρα το μικρό και άσε το μεγάλο. Λέμε ότι πρέπει να κρατήσετε τις ισορροπίες. Λέμε ότι αφού όλοι νομίζετε ότι ο μεγάλος σας κατέκτησε το Έβερεστ, βοηθήστε και τον μικρό να φτάσει στην κορυφή. Εσείς ΟΛΟΙ, όχι μόνο δεν το κάνετε, αλλά τον πατάτε και στο σβέρκο για μην πάρει τη θέση του μεγάλου, όπως φοβάστε, αβάσιμα, ότι θα γίνει. Μα εδώ δεν είναι κούρσα όπου ΜΟΝΟ ο ένας τερματίζει πρώτος και στον άλλο βάζουμε τρικλοποδιά για να μη φτάσει στο τέρμα , είναι υποχρέωσή σου/σας να τερματίσουν και οι δύο, να είναι και οι δύο νικητές...........

 

Φιλικά,

 

Σοφία Δ

[Αναστασια Μ]

αν δεν κανεις κατι περα απο ενα "ψωνισμενο" και κακομαθημενο παιδι θα εχεις και ενα μικροτερο γιο με τασεις κατωτεροτητας που για τα παντα ομως θα κατηγορει εσενα και τον πατερα του σ ολη του την ζωη

και δεν νομιζω σε κανεναν να αρεσει να τον κατηγορει το παιδι του

 

 

 

νομιζω αν ψαξεις στο google θα βρεις καποια κεντρα ψυχικης υγειας η καπως ετσι με αρκετους παιδοψυχολογους

[valia40]

Δεν θαυμαζω τον μεγαλο απλα ειναι σε μια περιεργη ηλικια κ φοβαμαι μηπως τον απομακρυνω απο τα ονειρα του.Αφηστε που φοβαμαι κ τις αντιδρασεις του.Ο μεγαλος εχει μαθει να κερδιζει μονο,κ οχι μονο στην οικογενεια αλλα κ στο σχολειο,στις παρεες,στις σχεσεις του με τις κοπελες κτλ κτλ οπως εγραψα κ πιο πανω.Νομιζει οτι εχει κατακησει τα παντα.

 

 

Το ξερω οτι βρισκω δικαιολογιες.Ισως κ εγω η ιδια φοβαμαι τις αντιδρασεις των υπολοιπων γιατι ειναι πολλοι

1.πεθερα

2.πεθερος

3.μεγαλος γιος

4.συζηγος

ειναι 4 κ ειμαι μια.[/quote

 

Όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί μου, μιλούσα με τη μαμά μου μια μέρα και τη ρώτησα πως νιώθει μια μάνα με τον ερχομό του άλλου παιδιού και πως μοιράζεται η αγάπη της. Μου είπε λοιπόν ότι το 100% της αγάπης της για το πρώτο παιδί δεν μοιράζεται, αλλά ως δια μαγείας προκύπτει ένα άλλο 100% για το δεύτερο παιδί.

Εσύ αυτό που νομίζεις ότι πρέπει να να κάνεις είναι να "εκθρονίσεις" το ένα σου παιδί για να πάρει τη θέση του το άλλο........ Γιατί? Δεν καταλαβαίνω !! Δε λέμε, αγάπα τώρα το μικρό και άσε το μεγάλο. Λέμε ότι πρέπει να κρατήσετε τις ισορροπίες. Λέμε ότι αφού όλοι νομίζετε ότι ο μεγάλος σας κατέκτησε το Έβερεστ, βοηθήστε και τον μικρό να φτάσει στην κορυφή. Εσείς ΟΛΟΙ, όχι μόνο δεν το κάνετε, αλλά τον πατάτε και στο σβέρκο για μην πάρει τη θέση του μεγάλου, όπως φοβάστε, αβάσιμα, ότι θα γίνει. Μα εδώ δεν είναι κούρσα όπου ΜΟΝΟ ο ένας τερματίζει πρώτος και στον άλλο βάζουμε τρικλοποδιά για να μη φτάσει στο τέρμα , είναι υποχρέωσή σου/σας να τερματίσουν και οι δύο, να είναι και οι δύο νικητές...........

 

Φιλικά,

 

Σοφία Δ

 

 

 

 

 

Αυτα τα λεει ο μεγαλος μου γιος.Ηρθε μια μερα κ μου ειπε "Τον αγαπαω τον μικρο αλλα δεν θα τον αφησω ποτε να με ξεπερασει η να με φτασει."

[valia40]

αν δεν κανεις κατι περα απο ενα "ψωνισμενο" και κακομαθημενο παιδι θα εχεις και ενα μικροτερο γιο με τασεις κατωτεροτητας που για τα παντα ομως θα κατηγορει εσενα και τον πατερα του σ ολη του την ζωη

και δεν νομιζω σε κανεναν να αρεσει να τον κατηγορει το παιδι του

 

 

 

νομιζω αν ψαξεις στο google θα βρεις καποια κεντρα ψυχικης υγειας η καπως ετσι με αρκετους παιδοψυχολογους

 

 

 

 

Δεν θελω να φτασουμε στους ψυχολογους ακομα.

 

 

Ο αντρας μου μου εχει πει οτι τους αγαπαει κ τους δυο το ιδιο απλα επειδη ο μεγαλος γιος ειναι αυτος που θα συνεχεισει το ονομα της οικογενειας θελει να ειναι λιγο πιο ανωτερος γενικα.

 

 

Αφηστε της πεθερας της εμεινε τραυμα με το καλο της το βαζο που εσπασε καταλαθος ο μικρος.Καθε φορα που της αντιμιλαω σε αυτο το θεμα μου το αναφερει.Δηλαδη ελεος ας μου πει πως ηταν επιτελους αυτο το βαζο να της παρω ενα ιδιο να ησυχασω.(Αναφερθηκε σημερα σε αυτο η πεθερα μου γι αυτο κ το γραφω)

[mor@ki_K]

Βάλια ότι και να λέμε, και εσύ κάνεις το ίδιο με την πεθερά σου.

ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ.

 

Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες.

εγώ πάντως αν κόψω είτε 1 είτε 2 δάχτυλα, τον ίδιο πόνο θα έχω.

[culte]

 

Ο αντρας μου μου εχει πει οτι τους αγαπαει κ τους δυο το ιδιο απλα επειδη ο μεγαλος γιος ειναι αυτος που θα συνεχεισει το ονομα της οικογενειας θελει να ειναι λιγο πιο ανωτερος γενικα.

 

 

 

μπαρδόν? υπάρχουν ακόμη τέτοιες αντιλήψεις σήμερα???

[katerinakriti]

μπαρδόν? υπάρχουν ακόμη τέτοιες αντιλήψεις σήμερα???

ελα ντε!απο το στόμα μου το πήρες!

[valia40]

μπαρδόν? υπάρχουν ακόμη τέτοιες αντιλήψεις σήμερα???

 

 

 

Κ ομως υπαρχουν.

[culte]

τι να σου πω βρε κοπέλα μου...

 

νομίζω ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση από τα χερια σου....

[agentP]

Εμένα θα με στεναχωρούσε αφάνταστα σαν μάνα να μην είναι σύμμαχοι αχώριστοι τα παιδιά μου. Να μην υπερασπίζεται ο μεγάλος το μικρό, αλλά να επαναλαμβάνει και τις μπούρδες περί υπεροχής του. Δικαιολογείται εν μέρει από την εφηβεία, τα λέει για να τα πιστέψει και ο ίδιος, αλλά δεν επιτρέπεται για κανένα λόγο να μειώνει το μικρό. Ίσως φταίει και η διαφορά ηλικίας, τώρα είναι χαμένοι σε διαφορετικούς κόσμους, ο ένας παιδί, ο άλλος λίγο πριν την ενηλικίωση. Όταν φτάσουν 28 και 22 π.χ. θα βρεθούν, το θέμα είναι τι σχέση θα έχουν.

Είμαι περίεργη ο άντρας σου είναι μοναχοπαίδι; Η πεθερά σου είχε μόνο αυτόν; Δεν το καταλαβαίνει αυτό που κάνει, ή το κάνει επίτηδες; Βάζει βόμβα στο σπίτι σου.

Κι εγώ επιμένω, υπερασπίσου τον μικρό, χωρίς καυγάδες, για να μην του φορτώσετε και την ενοχή ότι το σπίτι έγινε μπάχαλο εξαιτίας του και τόνωσε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του. Ο μεγάλος κοκορεύεται αλλά θα του περάσει, να είσαι εκεί όταν συμβεί κάτι που θα τον "γειώσει".

[Ellemphriem]

 

 

 

 

 

Αυτα τα λεει ο μεγαλος μου γιος.Ηρθε μια μερα κ μου ειπε "Τον αγαπαω τον μικρο αλλα δεν θα τον αφησω ποτε να με ξεπερασει η να με φτασει."

 

Εκει του απαντας 'δεν ειναι στο χερι σου, συνελθε'......αχ.....δεν εχω να πω κατι αλλο. Απλα οτι και μονο το πως μιλαει ο μεγαλος δειχνει πως λειτουργει το σπιτι ολο. Δεν εχω λυση ειλικρινα. Ελπιζω τα καλυτερα σε ολους σας. Μονο ενα θα πω....θαυμαζε ΕΣΥ τουλαχιστον τον μικρο.....και μην το ξεχνας να το κανεις συχνα αυτο.....

[valia40]

Εμένα θα με στεναχωρούσε αφάνταστα σαν μάνα να μην είναι σύμμαχοι αχώριστοι τα παιδιά μου. Να μην υπερασπίζεται ο μεγάλος το μικρό, αλλά να επαναλαμβάνει και τις μπούρδες περί υπεροχής του. Δικαιολογείται εν μέρει από την εφηβεία, τα λέει για να τα πιστέψει και ο ίδιος, αλλά δεν επιτρέπεται για κανένα λόγο να μειώνει το μικρό. Ίσως φταίει και η διαφορά ηλικίας, τώρα είναι χαμένοι σε διαφορετικούς κόσμους, ο ένας παιδί, ο άλλος λίγο πριν την ενηλικίωση. Όταν φτάσουν 28 και 22 π.χ. θα βρεθούν, το θέμα είναι τι σχέση θα έχουν.

Είμαι περίεργη ο άντρας σου είναι μοναχοπαίδι; Η πεθερά σου είχε μόνο αυτόν; Δεν το καταλαβαίνει αυτό που κάνει, ή το κάνει επίτηδες; Βάζει βόμβα στο σπίτι σου.

Κι εγώ επιμένω, υπερασπίσου τον μικρό, χωρίς καυγάδες, για να μην του φορτώσετε και την ενοχή ότι το σπίτι έγινε μπάχαλο εξαιτίας του και τόνωσε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του. Ο μεγάλος κοκορεύεται αλλά θα του περάσει, να είσαι εκεί όταν συμβεί κάτι που θα τον "γειώσει".

 

 

 

Οχι ο αντρας μου εχει αλλα 3 αδερφια.1 μεγαλη αδερφη κ 2 μικρους αδερφους.

Ο μεγαλος με τον μικρο τα πανε πολυ καλα αλλα εχουν μεγαλη διαφορα ηλικιας κ ο μεγαλος αισθανεται ανωτερος απ αυτον.Φυσικα κ εχει συμβαλλει κ η πεθερα σ αυτο,κ ο αντρας μου,κ εννοειται κ εγω η ιδια που δεν του κοψα την φορα απο την αρχη.

[Σοφία Δ]

Δεν θελω να φτασουμε στους ψυχολογους ακομα.

 

................................................................................

Ο αντρας μου μου εχει πει οτι τους αγαπαει κ τους δυο το ιδιο απλα επειδη ο μεγαλος γιος ειναι αυτος που θα συνεχεισει το ονομα της οικογενειας θελει να ειναι λιγο πιο ανωτερος γενικα.

 

 

ΤΙ ΛΕΣ Βάλια ?????????? Ακούς τι λες??????????????? ή είσαι απ' έξω και παρακολουθείς το έργο να δεις τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο?????

 

με συγχωρείς που θα στο πω και βγαίνω

από το θέμα γιατί έχω φρικάρει......

όταν λες "Δεν θελω να φτασουμε στους ψυχολογους ακομα", μάλλον τον ψυχολόγο τον χρειάζεστε εσείς για να μην πω για τον άντρα σου και μια μεταμόσχευση εγκεφάλου...... Κοίτα να δεις, δεν μπορώ να το πιστέψω, το "καλό" το παιδί και το παρακατιανό....... Εγώ στους γιους μου μόνο στα ρούχα τους κάνω τέτοιο διαχωρισμό για να κρατάμε τα καλά για τις εξόδους και τα σκάρτα για το σχολείο.

 

Συγνώμη που στα είπα τόσο βαριά, αλλά εδώ έχετε σοβαρό πρόβλημα και ΕΔΩ είναι που ταιριάζει το "αμαρτίες γονέων, παιδεύουσι τέκνα"......

 

Δεν έχω λόγια......

 

Σοφία Δ

[Ellemphriem]

Δεν θελω να φτασουμε στους ψυχολογους ακομα.

 

................................................................................

Ο αντρας μου μου εχει πει οτι τους αγαπαει κ τους δυο το ιδιο απλα επειδη ο μεγαλος γιος ειναι αυτος που θα συνεχεισει το ονομα της οικογενειας θελει να ειναι λιγο πιο ανωτερος γενικα.

 

 

ΤΙ ΛΕΣ Βάλια ?????????? Ακούς τι λες??????????????? ή είσαι απ' έξω και παρακολουθείς το έργο να δεις τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο?????

 

με συγχωρείς που θα στο πω και βγαίνω

από το θέμα γιατί έχω φρικάρει......

όταν λες "Δεν θελω να φτασουμε στους ψυχολογους ακομα", μάλλον τον ψυχολόγο τον χρειάζεστε εσείς για να μην πω για τον άντρα σου και μια μεταμόσχευση εγκεφάλου...... Κοίτα να δεις, δεν μπορώ να το πιστέψω, το "καλό" το παιδί και το παρακατιανό....... Εγώ στους γιους μου μόνο στα ρούχα τους κάνω τέτοιο διαχωρισμό για να κρατάμε τα καλά για τις εξόδους και τα σκάρτα για το σχολείο.

 

Συγνώμη που στα είπα τόσο βαριά, αλλά εδώ έχετε σοβαρό πρόβλημα και ΕΔΩ είναι που ταιριάζει το "αμαρτίες γονέων, παιδεύουσι τέκνα"......

 

Δεν έχω λόγια......

 

Σοφία Δ

 

Σοφια εμενα μου θυμιζει αρκετα βιβλια εποχης με ευγενεις. Ο πρωτοτοκος γιος ηταν αυτος που ΄κληρονομουσε' ολη την δυναμη, και ο δευτερος παντα ηταν αυτος που ακολουθουσε. Και ας ηταν ο δευτερος πιο δυνατος ή πιο εξυπνος. Ανευ ουσιας. Το οτι γεννηθηκε το αλλο πρωτο τον εκανε (δεν ξερω γιατι) προνομιουχο. Ετσι σκεφτεται ο αντρας της Βαλιας.......τι να σου πω. Ολα αυτα κινεζικα μου φαινονται εμενα. Πραγματικα. :roll:

[PASOUMI]

 

 

 

 

 

Αυτα τα λεει ο μεγαλος μου γιος.Ηρθε μια μερα κ μου ειπε "Τον αγαπαω τον μικρο αλλα δεν θα τον αφησω ποτε να με ξεπερασει η να με φτασει."

 

απ τις κουβεντες του μεγαλου, οσα εχει ςγραψει τουλαχιστον, εμενα μου φαινεται οτι αυτος ειναι ο αδυναμος χαρακτηρας που αγχωνεται οτι ο μικρος ειναι καλυτερος (μηπως το καταλαβαινει κ δεν θελει να το παραδεχτει) κ κανει οτι μπορει να τον υποσκελισει. τετοιες αποψεις δειχνουν για μενα πολυ μεγαλη αδυναμια. απ την αλλη, ο μικρος νομιζω οτι δεν πολυιδρωνει κ τ αυτι του απ αυτα που γινονται. εκτος κ αν εσυ δεν αναφερεις κατι σχετικο.μου φαινεται πιο "ηρεμη δυναμη".παντως εφω στεναχωριεμαι κ για σενα κ για τον μικρο.για σενα γιατι παρουσιαζεσαι τελειως αδυναμη να κανεις κατι, ειναι θεμα χαρακτηρα μονο η κ θεμα επιβιωσης πχ δεν δουλευεις, δεν μπορεις να επαναστατησεις αλλα κ για το μικρο γιατι πραγματικα σε κανεναν δεν αξιζει τετοια αντιμετωπιση κ πολυ περισσοτερο απ την ιδια του την οικογενεια.δεν εχω να προτεινω λυση. το μονο που θα εκανα εγω στη παρουσα φαση θα ταν να ζητησω τη γνωμη καποιου ειδικου.

[katerinakriti]

αααχ βάλια!

διαβάζω τόση ώρα, έχω φρικάρει με τη συμπεριφορά απέναντι στο μικρό και αποφάσισα να σου γράψω την έμπειρία μου γιατί κατά κάποιο τρόπο έχω υπάρξει στη θέση του μικρού.όταν ημουν μικρή η μητέρα μου με συγκρίνε με τη μεγαλύτερη αδερφή μου. και η σύγκριση ποτέ δεν ήταν υπερ μου. τόσα χοντρά σκηνικά δε γινόταν βέβαια αλλά άκουγα κι εγώ διάφορα. πχ. αντιδρούσα σε κάτι η πρώτη κουβέντα της μάνας μου ήταν "αχ!η αδερφή σου δε μου αντιμίλησε και δε με στεναχώρησε ποτέ, ενώ εσύ...". όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο η πρώτη κουβέντα που άκουσα ήταν "φοβάμαι ότι θα τα παρατήσεις κι εσύ σαν τη μεγάλη" και διάφορα άλλα τέτοια. το αποτέλεσμα ξέρεις πιο ήταν??για ένα πολύ μεγάλο διάστημα να μη θέλω να δω την αδερφή μου ούτε ζωγραφιστή!το ξεπέρασα μόνο όταν κατάλαβα ότι δεν έφταιγε αυτή.και να φανταστείς η αδερφή μου ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε αυτή την εύνοια.

σίγουρα δε θέλεις να συμβεί κάτι τέτοιο με τα παιδιά σου..

κάνε κάτι όσο είναι καιρός..

ο μικρός πληγώνεται πολύ περισσότερο απ' ότι νομίζεις..

είμαι σίγουρη γι'αυτό γιατί έχω ζήσει κάτι ανάλογο

[zeta77]

ελπιζω μια μερα που θα χρειαζεστε τα παιδια σας και ο μεγαλος θα σας φτυσει γιατι θα ειναι πολυ κουλ για να σας νταντευει να μην σας κλεισει την πορτα στα μουτρα ο μικρος αν και θα επρεπε με αυτα που διαβαζω τοση ωρα.και ευχομαι να φτασει πολυ ψηλα παρολο που εχει μια αβουλη μανα που αφηνει να του κοβουν τα φτερα.λυπαμαι ειλικρινα που βαλατε 2 αδερφια να ανταγονιζονται, χαλασατε τις σχεσεις τους και το θεωρειτε αστειο.

[Σοφία Δ]

 

Σοφια εμενα μου θυμιζει αρκετα βιβλια εποχης με ευγενεις. Ο πρωτοτοκος γιος ηταν αυτος που ΄κληρονομουσε' ολη την δυναμη, και ο δευτερος παντα ηταν αυτος που ακολουθουσε. Και ας ηταν ο δευτερος πιο δυνατος ή πιο εξυπνος. Ανευ ουσιας. Το οτι γεννηθηκε το αλλο πρωτο τον εκανε (δεν ξερω γιατι) προνομιουχο. Ετσι σκεφτεται ο αντρας της Βαλιας.......τι να σου πω. Ολα αυτα κινεζικα μου φαινονται εμενα. Πραγματικα. :roll:

 

Ellemphriem,

 

ακριβώς αυτό σκεφτόμουν και εγώ !!

 

Με μαθηματική ακρίβεια, αν τα παιδιά δεν έρθουν σε σοβαρή ρήξη μέχρι να μεγαλώσουν λίγο ακόμα, φαντάζεστε τι θα γίνει όταν μοιράσουν την όποια περιουσία έχει η ....οικογένεια ???? θα τα πάρει όλα ο άξιος συνεχιστής της δυναστείας και ο μικρός θα πάρει το 3ο.... (άστο δεν το λέω), την ευχή τους για καλή ζωή........

 

Σοφία Δ

[Nikolekaki]

ελπιζω μια μερα που θα χρειαζεστε τα παιδια σας και ο μεγαλος θα σας φτυσει γιατι θα ειναι πολυ κουλ για να σας νταντευει να μην σας κλεισει την πορτα στα μουτρα ο μικρος αν και θα επρεπε με αυτα που διαβαζω τοση ωρα.και ευχομαι να φτασει πολυ ψηλα παρολο που εχει μια αβουλη μανα που αφηνει να του κοβουν τα φτερα.λυπαμαι ειλικρινα που βαλατε 2 αδερφια να ανταγονιζονται, χαλασατε τις σχεσεις τους και το θεωρειτε αστειο.

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο...

[agentP]

Πιστεύω ότι έχεις πολλά περιθώρια αντίδρασης. Το σπίτι το διευθύνει ουσιαστικά η μάνα και όλα τα παιδιά για την αγάπη της μάνας νοιάζονται κατ΄αρχήν. Άστους στη θεωρία να λένε τις αηδίες τους, αλλά στην πράξη εσύ η ίδια μην ξεχωρίσεις ποτέ τα παιδιά σου. Βάλε κάτω το μεγάλο σου παιδί και συμβούλεψέ τον. Μπορεί να δείξει ότι δεν ακούει, αλλά κάπου μέσα του θα το κρατήσει.

 

 

Και κάτι ελαφρώς άσχετο: Στην Κάρπαθο ο πρωτότοκος της οικογένειας ήταν ο "κανακάρης" και η πρωτότοκη κόρη η "κανακάρα". Όλη η περιουσία του πατέρα πήγαινε στον κανακάρη και όλη η περιουσία της μάνας στην κανακάρα. Απαραίτητη προϋπόθεση να έχουν πάρει το όνομα του παππού (από τον πατέρα) το αγόρι και της γιαγιάς (από τη μητέρα) η κανακάρα. Τα μικρότερα παιδιά δεν έπαιρναν τίποτα εκτός αν τους αγόραζαν κάτι οι γονείς. Έτσι οι μικροί αδερφοί έφευγαν μετανάστες και οι μικρές αδερφές έμεναν ανύπαντρες, υπηρέτριες στο σπίτι της μεγάλης.

[Σοφία Δ]

ελπιζω μια μερα που θα χρειαζεστε τα παιδια σας και ο μεγαλος θα σας φτυσει γιατι θα ειναι πολυ κουλ για να σας νταντευει να μην σας κλεισει την πορτα στα μουτρα ο μικρος αν και θα επρεπε με αυτα που διαβαζω τοση ωρα.και ευχομαι να φτασει πολυ ψηλα παρολο που εχει μια αβουλη μανα που αφηνει να του κοβουν τα φτερα.λυπαμαι ειλικρινα που βαλατε 2 αδερφια να ανταγονιζονται, χαλασατε τις σχεσεις τους και το θεωρειτε αστειο.

 

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ !!!!!!

και ξέρεις η ρημάδα η ζωή κάπως έτσι τα φαίρνει.......

[zeta77]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ !!!!!!

και ξέρεις η ρημάδα η ζωή κάπως έτσι τα φαίρνει.......

το ξερω γιατι το εκανα και εγω στην (γιαγιουλα) μου η ζωη βρισκει κατι τετοια να μας κανει πλακα!

[valia40]

Μια μερα καθισα κ τα ειπα τα περισσοτερα στην πεθερα κ αυτην πατησε τα κλαματα κ αρχισε να μου λεει "Εγω?Εγω αδικω τον μικρο?Τον αγαπαω παρα πολυ οπως κ εσενα Βαλια μου.Συγνωμη δεν ηθελα να στεναχωρησω το παιδακι"

Κ φυσικα την επομενη μερα παλι το πεταξε το υπονοουμενο για τον μικρο.

 

Η φραση που μας ταιριαζει ειναι "Καθε σπιτι ενας τρελος,στο δικο μας ολοι" (εξαιρειται ο μικρος βεβαια ο οποιος αν κ 10 χρονων ειναι ο πιο νορμαλ)