Ηρθέ να μου ευχηθει για το νεογεννητο φερνωντας μαζι της το αρρωστο παιδι της.

[itsme]

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ είμαι στις μέρες μου να γεννήσω κι έχω ένα μικρό πρόβλημα(όσον αφορά αυτό το θέμα) που με αγχώνει και χρειάζομαι τη συμβουλή σας. Ο άντρας μου έχει ήδη ένα παιδί από τον πρώτο του γάμο (7,5 χρονών) το οποίο το έχουμε κάθε εβδομάδα στο σπίτι. Εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι όταν γεννήσω δεν θέλω να έρχεται, τουλάχιστον μέχρι να σαραντήσω αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το πω αυτό στον άντρα μου γιατί όπως έχει πει δεν σηκώνει κουβέντα όσον αφορά τον γιο του! Τι να κάνω? Μήπως είμαι εγώ παράλογη?

 

να βάλεις το γιατρό να τονίσει ότι μέχρι να πάει το μωρό 3 μηνών δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά. ας έρθει στο σπίτι αλλά όχι στο δωμάτο που είναι το μωρό

 

συμφωνω να το πει ο γιατρος κ οχι εσυ, ετσι θα το καταλαβει καλυτερα.

Εν αναγκη μιλα του γιατρου ιδιεταιρως και πες του να σε βοηθησει. ειναι σε ηλικια που παει σχολειο και οι ιωσεις πανε κι ερχονται. περιττο να σου πω πως γνωστο μου παιδακι το κολλησανε νεογεννητο και μπηκε εντατικη κ μετα το πλησιαζε μεχρι κ η μανα του με μασκα για καιρο.

 

 

Τι λέτε ρε κορίτσια? Δηλαδή όσες μάνες κάνουν 2ο παιδάκι, το πρώτο το βγάζουν στο δρόμο μέχρι να σαραντήσει το νεογέννητο?

Θα μας τρελάνετε τελείως?

[bibitsou]

bibitsou, αν ηταν αδερφακι και απο τις 2 μεριες δηλ εννοω παιδι και του μπαμπα και δικο σου, τι θα κανατε με τη γεννηση του νεου μωρου? ετσι το βλεπει ο μπαμπας του νομιζω και θελει τα αδερφια (ετεροθαλη) να ερθουν σε επαφη.

 

Δεν είναι καθόλου το ίδιο. Κι εγώ θέλω να γίνουν 2 πολύ αγαπημένα αδερφάκια και εννοείται πως θέλω να έχουν σχέσεις. Το θέμα είναι ότι αν ήταν δικό μου θα μπορούσα να του πω "μην κάνεις αυτό" για παράδειγμα.

Τώρα όμως δεν έχω δικαίωμα να λέω τίποτα και πρέπει να τα δέχομαι όλα.

[v & a]

Τι λέτε ρε κορίτσια? Δηλαδή όσες μάνες κάνουν 2ο παιδάκι, το πρώτο το βγάζουν στο δρόμο μέχρι να σαραντήσει το νεογέννητο?

Θα μας τρελάνετε τελείως?

βασικα δε λεμε τι καναμε η θα καναμε εμεις αλλα πως θα λυσει το προβλημα της η κοπελα. ειχα παρομοιο θεμα με ξαδερφακια και ετσι ακριβως φερθηκα. δε θα πιανουν το μωρο!

εγω παντως μεχρι να σαραντισει δε τα φερνα τα παιδια μου και πολυ σε επαφη ( να την ακουμπαει και λοιπα) και βοηθαει το να ειναι μικρη η διαφορα ηλικιας....

[itsme]

Δεν είναι καθόλου το ίδιο. Κι εγώ θέλω να γίνουν 2 πολύ αγαπημένα αδερφάκια και εννοείται πως θέλω να έχουν σχέσεις. Το θέμα είναι ότι αν ήταν δικό μου θα μπορούσα να του πω "μην κάνεις αυτό" για παράδειγμα.

Τώρα όμως δεν έχω δικαίωμα να λέω τίποτα και πρέπει να τα δέχομαι όλα.

Τότε πρέπει να το ψάξεις αλλού.. Δεν έχεις αναπτύξει σωστή σχέση με το παιδί.. Τι σημαίνει "δεν έχω δικαίωμα να λέω τίποτα και πρέπει να τα δέχομαι όλα".. Ποιος το λέει αυτό? Αν σου το επιβάλλει ο άντρας σου πρέπει να το δουλέψετε λίγο το θεματάκι γιατί είναι τελείως λάθος τακτική.. Κι εσύ θα υποφέρεις και το παιδάκι θα σε χρησιμοποιεί.

[itsme]

βασικα δε λεμε τι καναμε η θα καναμε εμεις αλλα πως θα λυσει το προβλημα της η κοπελα. ειχα παρομοιο θεμα με ξαδερφακια και ετσι ακριβως φερθηκα. δε θα πιανουν το μωρο!

εγω παντως μεχρι να σαραντισει δε τα φερνα τα παιδια μου και πολυ σε επαφη ( να την ακουμπαει και λοιπα) και βοηθαει το να ειναι μικρη η διαφορα ηλικιας....

Ασε τα ξαδερφάκια.. Εσύ όταν έκανες την Αννα, την Βίκυ την έστειλες κάπου αλλού?

[bibitsou]

βασικα δε λεμε τι καναμε η θα καναμε εμεις αλλα πως θα λυσει το προβλημα της η κοπελα. ειχα παρομοιο θεμα με ξαδερφακια και ετσι ακριβως φερθηκα. δε θα πιανουν το μωρο!

εγω παντως μεχρι να σαραντισει δε τα φερνα τα παιδια μου και πολυ σε επαφη ( να την ακουμπαει και λοιπα) και βοηθαει το να ειναι μικρη η διαφορα ηλικιας....

Σε ευχαριστώ v & a γιατί μάλλον μόνο εσύ μπόρεσες και με κατάλαβες. Ζήτησα τις συμβουλές σας και δεν χρειάζεται να με παρεξηγείται επειδή εκφράζω αυτά που νιώθω...Αυτή την στιγμή έχω να μιλήσω 4 μέρες με τον άντρα μου γιατί όταν του ζήτησα όταν θα έρθει ο γιος του στο σπίτι να μην τα κάνουν χάλια γιατί μόλις είχα καθαρίσει και δεν άντεχα άλλο, αυτός γύρισε και μου είπε: "να βρεις αντοχές, ήξερες που έμπλεκες". Φανταστείτε να του ζητήσω να μην πλησιάσει το μωρό ο γιος του στην αρχή ή να του ζητήσω να μην κάνουν π.χ. φασαρία πόσο πολύ θα με ακούσει.

[kyra]

Κι εγώ θεωρώ ότι τα αδερφάκια και τους παππούδες-γιαγιάδες δεν μπορούμε να τους αποκλείσουμε από το μωρό, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ. Σε κάθε περίπτωση όμως, το μωρό είναι στο δωμάτιό του και βγαίνει μόνο όταν το σπίτι .... δεν έχει καλεσμένους.

[kyra]

Σε ευχαριστώ v & a γιατί μάλλον μόνο εσύ μπόρεσες και με κατάλαβες. Ζήτησα τις συμβουλές σας και δεν χρειάζεται να με παρεξηγείται επειδή εκφράζω αυτά που νιώθω...Αυτή την στιγμή έχω να μιλήσω 4 μέρες με τον άντρα μου γιατί όταν του ζήτησα όταν θα έρθει ο γιος του στο σπίτι να μην τα κάνουν χάλια γιατί μόλις είχα καθαρίσει και δεν άντεχα άλλο, αυτός γύρισε και μου είπε: "να βρεις αντοχές, ήξερες που έμπλεκες". Φανταστείτε να του ζητήσω να μην πλησιάσει το μωρό ο γιος του στην αρχή ή να του ζητήσω να μην κάνουν π.χ. φασαρία πόσο πολύ θα με ακούσει.

 

Πάντως αν δεν μπορείς να τους πεις να μην κάνουν φασαρία, πώς μπορείς να πεις να μην έρχεται το παιδί στο σπίτι. Κατά τη γνώμη μου ξεκίνα από τα απλά: Όποιος μπαίνει στο σπίτι πλαίνεται και ... το μωρό κοιμάται, και κάνουμε ησυχία.

[itsme]

Σε ευχαριστώ v & a γιατί μάλλον μόνο εσύ μπόρεσες και με κατάλαβες. Ζήτησα τις συμβουλές σας και δεν χρειάζεται να με παρεξηγείται επειδή εκφράζω αυτά που νιώθω...Αυτή την στιγμή έχω να μιλήσω 4 μέρες με τον άντρα μου γιατί όταν του ζήτησα όταν θα έρθει ο γιος του στο σπίτι να μην τα κάνουν χάλια γιατί μόλις είχα καθαρίσει και δεν άντεχα άλλο, αυτός γύρισε και μου είπε: "να βρεις αντοχές, ήξερες που έμπλεκες". Φανταστείτε να του ζητήσω να μην πλησιάσει το μωρό ο γιος του στην αρχή ή να του ζητήσω να μην κάνουν π.χ. φασαρία πόσο πολύ θα με ακούσει.

Αυτό σου λέμε κι εμείς.. Με τον άντρα σου προέχει να βρεις μια λύση και το θέμα του παιδιού θα ακολουθήσει..

Εμένα αν μου έλεγε "να βρεις αντοχές, ήξερες που έμπλεκες" θα απαντούσα πως "ήξερα πως έμπλεκα με έναν μπαμπά με παιδί, όχι με έναν κάφρο με παιδί".. Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως δεν είναι στο παιδί το πρόβλημα.

[mmaria]

μα καλα... δεν ρωτησε η κοπελα τη γνωμη μας? να πουμε εμεις τι πιστευουμε? και μαλιστα ρωτησε "μηπως ειμαι παραλογη?".

ε... ο καθενας μπορει να απαντησει οτι νομιζει.

ενταξει εδωσε και μια εικονα για το τι πιστευει εκεινη και πως το αντιμετωπιζει.

αλλά η ερωτησε τεθηκε. καποιοι απαντησαν με βαση τις εμπειριες τους και τη γνωμη τους.

[bibitsou]

Τότε πρέπει να το ψάξεις αλλού.. Δεν έχεις αναπτύξει σωστή σχέση με το παιδί.. Τι σημαίνει "δεν έχω δικαίωμα να λέω τίποτα και πρέπει να τα δέχομαι όλα".. Ποιος το λέει αυτό? Αν σου το επιβάλλει ο άντρας σου πρέπει να το δουλέψετε λίγο το θεματάκι γιατί είναι τελείως λάθος τακτική.. Κι εσύ θα υποφέρεις και το παιδάκι θα σε χρησιμοποιεί.

 

Το πρόβλημα είναι ο χειρισμός του άντρα μου. Εγώ ότι και να κάνω, αν δεν έχω τη συμπαράστασή του το παιδί δεν πρόκειται ποτέ να με σεβαστεί, παρόλο που όταν είμαι μόνη με το παιδί τα πάμε μια χαρά.

 

Εσείς αν είσασταν στη θέση μου δεν θα το σκεφτόσασταν? Κι αν έρχεται και κολλήσει το μωρό κάτι και τρέχουμε στα νοσοκομεία εγώ πως νομίζετε ότι θα νιώθω? Δεν ζήτησα να απομακρύνω τον μπαμπά από τον γιο του, το μόνο που ζητάω είναι λίγη κατανόηση γιατί πρώτη φορά θα γίνω μανούλα και ο ίδιος μου ο άντρας δεν προσπαθεί καν να με καταλάβει. Είναι κακό να αγχώνομαι βλέποντας από τώρα την συμπεριφορά του?

[mmaria]

βεβαια για την απαραδεκτη απαντηση του συζυγου "να βρεις αντοχές, ήξερες που έμπλεκες", τι να πουμε...?

να του πεις οτι και δικο σου παιδι να ηταν το πρωτο, οφειλε εκεινος να το συμμαζεψει λιγο πριν την γεννηση του δευτερου διοτι " η μαμα εχει βαρυνει πολυ για να κανει δουλειες" και μετα τον ερχομο του βρεφους στο σπιτι να αναλαβει να εξηγησει τους λογους που θα πρεπει να ειστε προσεκτικοι και σχολαστικοι με την καθαριοτητα κτλ.

[bibitsou]

Πάντως αν δεν μπορείς να τους πεις να μην κάνουν φασαρία, πώς μπορείς να πεις να μην έρχεται το παιδί στο σπίτι. Κατά τη γνώμη μου ξεκίνα από τα απλά: Όποιος μπαίνει στο σπίτι πλαίνεται και ... το μωρό κοιμάται, και κάνουμε ησυχία.

 

Αυτό ακριβώς εννοώ kyra μου, ότι δεν μπορώ να πω τίποτα. Δεν νομίζω ότι ζητάω πια τόσα πολλά αν για ένα μήνα δεν μένει μαζί μας σαββατοκύριακα ο μικρός. Εξάλλου, στα 3 χρόνια που μένουμε μαζί πολύ σπάνια ερχόταν για να μείνει. Όλο αυτό άρχισε πριν 2 μήνες επειδή έπιασαν την πρώην οι ανασφάλειες με το καινούργιο μωρό κι επειδή ούτε ο άντρας μου και πόσο μάλλον η πρώην του σέβονται την κατάστασή μου και το ότι είπε ο γιατρός να προσέχω και να μην κουράζομαι, αναγκάζομαι να τα περνάω όλα μόνη μου.

Ξέρω ότι ίσως ο άντρας μου να νιώθει τύψεις για το πρώτο του παιδί αλλά δεν είναι λόγος αυτός να μη σκεφτεί και το 2ο γιατί κι εκείνο παιδί του θα είναι.

[v & a]

Βασικα καταλαβα τι εννοεις γιατι σου λεω ειχα παρομοιο θεμα...ας απαντησω κι εγω λοιπον με καποια πραγματα που σκεφτηκα ωστε να μην εχει τεταμενες σχεσεις με το συζυγο. εκτος απο τα αυτονοητα πλυσιμο κλπ που αναφερθηκαν απο τις κοπελες πιο πανω

 

 

Για την ησυχια δε νομιζω να εχεις πολυ προβλημα πρακτικα (ασχετο αν εσυ την θελεις την ησυχια)σΤΟ θεμα να σου ξυπνανε το μωρο γιατι δε ξυπνανε και τοσο ευκολα, κοιμουνται πολυ βαθια.

Αν λοιπον δεν μπορεις να κανεις ουτε αυτο με το γιατρο που σου λεμε και ο αντρας σου δε σηκωνει και μυγα στο σπαθι του τοτε σκεψου μερικα ευκολα τεχνασματα πχ καθε φορα στην αρχη που θα ερχεται ο γιος να αποσυρρεσαι στη κρεββατοκαμαρα σου και να λες "τωρα θα θηλασω το μωρο και θα το κοιμησω" και ασ τους να μενουν οι 2 τους. συνηθως τα μωρα κοιμουνται πολυ οποτε αν θελει να το δει ή να το πιασει (φροντισε να του φορας γαντακια γιατι τα χερια τα βαζουν στο στομα) να του λες να το κανει απο μακρυα μη το ξυπνησει και κλαιει και μετα τους ενοχλει.

Σε περιπτωση που καταλαβει κατι ο αντρας σου, πως δηλ. κρατας το παιδι του σε αποσταση απ το μωρο πες του την αληθεια. πως ετσι κι ετσι λενε οι "αγραφοι κανονες" για τα νεογεννητα, και τα ταδε μου χει πει κ ο γιατρος αλλα επειδη εσυ δεν καταλαβαινεις και θυμωνεις προσπαθω να προστατευσω το μωρο μας διακριτικα(απο τα μικροβια που μπορει να εχει ενα παιδακι που με τα ιδια ρουχα μπορει να εχει παει στη παιδικη χαρα στα χωματα που κατουρουν οι σκυλοι).

Επισης οσο χαλια κ αν τα κανουν μη μαζεψεις τιποτα, γιατι δεν θα πρεπει να κουραζεσαι κ αυτο δεν ειναι δικαιολογια. και μονη σου θα δεις πως δε θα εχεις αντοχη αστα ετσι, οσο κ να σε ενοχλουν.

ή μολις τους δεις να τα διαλυουν ολα πες κατι πχ" ελπιζω μετα να τα φτιαξετε λιγακι και να μη ταφησετε ολα στη μεση, με χαμογελο ομως και χιουμορ" τι στο καλο λεχωνα γυναικα, λιγο φιλοτιμο δεν υπαρχει?

[stin@]

Εμότικον με τα μαλλιά λες και έβαλα το χέρι στην πρίζα!!!

Αγαπητή μου φίλη, σε νιώθω απόλυτα, εμένα έρχονται τα ανίψια του άντρα μου να παίξουν με το μωρό και παρατηρώ κάθε τους κίνηση, βγαίνουν έξω και μπαίνοντας τα στέλνω κατ ευθείαν στο μπάνιο να πλήνουν χέρια!!!

Αλλά ασε με εμένα, η γνώμη η δική μου είναι να συμμαχήσεις με το παιδί!! Και εξηγούμαι, όταν με το καλό γεννήσεις εσύ θα πιάσεις το παιδί του άντρα σου και θα του πείς έλα να σου γνωρίσω το αδερφάκι σου, αλλά πρώτα θα πάτε μαζί να πλύνετε τα χέρια σας και μαζί να τα αποστειρώσετε, αν θες να βάλει και μάσκα να βάλει, φτάνει να βάλεις κι εσύ. Και να του εξηγάς ότι πρέπει να το προσέχετε το μωράκι γιατί μπορεί να αρρωστήσει και να μπει στο νοσοκομείο, ότι πρέπει να κοιμάται ήσυχα για να μεγαλώσει γρήγορα και να παίζουν!! Βαζε τον ακόμα να σε βοηθά, πχ να σου φέρνει χαρτομάντηλα να σκουπίσεις το μωρό ή να σου δίνει την πιπίλα του μωρού να την πλήνεις (λέω εγώ). Έτσι δεν θα νιώσει ζήλια, οτι δηλαδή τον απομονώνετε λες και είναι επικίνδυνος και πως νιάζεστε πιο πολύ για το μικρό, θα νιώσει χρήσιμος και δεν θα σου πηγαίνει κόντρα γιατί θα νιώθει ότι είστε ομάδα!!! Εκεί θα πατίσεις επίσης για να σου κρατάει καθαρό το σπίτι... πες του ότι κουράζεσαι πολύ όταν πρέπει να ξυπνάς συνέχεια το βράδυ να ταίζεις το μωράκι για να μεγαλώσει γρήγορα και να παίζουν που δεν μπορείς να καθαρίζεις και να σε βοηθάει.Αλλά όταν θα το βάζεις να πλένεται και να αποστειρώνεται να το κάνεις κι εσύ, έτσι θα νομίζει ότι το κάνουν όλοι και δεν θα αντιδράσει.... εγώ πάνω κάτω αυτά εφάρμοσα με τα ζιζάνια γειτονάκια που μου κατεβαίνουν κάθε τρείς και λίγο και πήγαν όλα καλά! Ελπίζω να σου μετέδωσα το νόημα.....

[bibitsou]

Αν λοιπον δεν μπορεις να κανεις ουτε αυτο με το γιατρο που σου λεμε και ο αντρας σου δε σηκωνει και μυγα στο σπαθι του τοτε σκεψου μερικα ευκολα τεχνασματα πχ καθε φορα στην αρχη που θα ερχεται ο γιος να αποσυρρεσαι στη κρεββατοκαμαρα σου και να λες "τωρα θα θηλασω το μωρο και θα το κοιμησω" και ασ τους να μενουν οι 2 τους.

 

Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που αναγκάζομαι και το κάνω από τώρα και είναι πολύ δύσκολη η "εξορία" μέσα στο ίδιο το σπίτι σου...

 

 

Επισης οσο χαλια κ αν τα κανουν μη μαζεψεις τιποτα, γιατι δεν θα πρεπει να κουραζεσαι κ αυτο δεν ειναι δικαιολογια. και μονη σου θα δεις πως δε θα εχεις αντοχη αστα ετσι, οσο κ να σε ενοχλουν.

ή μολις τους δεις να τα διαλυουν ολα πες κατι πχ" ελπιζω μετα να τα φτιαξετε λιγακι και να μη ταφησετε ολα στη μεση, με χαμογελο ομως και χιουμορ" τι στο καλο λεχωνα γυναικα, λιγο φιλοτιμο δεν υπαρχει?

 

Όσον αφορά τον τρόπο ούτε το χαμόγελο πιάνει, ούτε οι φωνές, ούτε τίποτα... Εδώ έπλυνα τα μαξιλάρια του καναπέ (γιατί όταν έρχεται παίζει με αυτά και τα πετάει κάτω) για να είναι καθαρά όταν θα έρθει το μωρό και τα έβαλα μέσα στο παιδικό για να μην τα πάρει ο μικρός και προχθές που ήρθε πήγε να τα πάρει, του είπα "μην τα παίρνεις γιατί αυτά τα έχω πλύνει για να είναι καθαρά, πάρε τα άλλα από τον άλλο καναπέ" και το παιδί γύρισε και είπε:"μπαμπά να πάρω τα μαξιλάρια?" και ο άντρας μου επειδή ήταν πολύ θυμωμένος μαζί μου του είπε: "πάρτα αγόρι μου" και σε μένα "αν σου αρέσει, αλλιώς τον δρόμο τον ξέρεις". Κι έτσι, τα πήρε το παιδί και τα έβαλε πάνω στον καναπέ στον οποίο νωρίτερα είχε πάνω ένα σκυλάκι κι έπαιζε κι εγώ κατέληξα κλειδωμένη πάλι στην κρεβατοκάμαρα να κλαίω.

Κι όλα αυτά γιατί κατέβασα τα μούτρα μου επειδή είχαμε ραντεβού με τον γιατρό κι ο άντρας μου κανόνισε και πήρε τον μικρό εκείνη την μέρα μαζί του και φυσικά στην κλινική δεν αφήσαν το παιδί να μπει μέσα. 'Ετσι, κατέληξα να κάθομαι μισή ώρα μόνη μου στον καρδιοτοκογράφο και να βλέπω γύρω να είναι όλοι ζευγάρια κι εγώ να είμαι μόνη μου και να κλαίω. Επειδή όμως δεν ήταν η πρώτη φορά (τις μισές και παραπάνω έχω πάει μόνη μου στον γιατρό εξαιτίας του μικρού) κατέβασα τα μούτρα μου κι ο άντρας μου από τότε νομίζει ότι δεν θέλω τον γιο του...

Χίλια συγνώμη που ξέφυγα από το θέμα, αλλά ήθελα να εξηγήσω πως είναι η κατάσταση και γιατί ζητάω τις συμβουλές σας στο θέμα των επισκέψεων του μικρού στην αρχή.

Ίσως τελικά να είμαι εγώ παράλογη και εγωΐστρια...

[mmaria]

αν ισχυουν ακριβως ολα οσα λες, και δεν τα μεγαλοποιεις, τοτε ρε συ, μαλλον το προβλημα δεν ειναι το παιδι αλλά ο αντρας σου.

[itsme]

"αν σου αρέσει, αλλιώς τον δρόμο τον ξέρεις".

Βρε κοπέλα μου, έψαξες πολύ?

Συγνώμη που θα σου το πω αλλά αυτοί οι τύποι δεν αλλάζουν..

[bibitsou]

Δεν έχω κανέναν λόγο να μεγαλοποιήσω τίποτα. Δυστυχώς ο άντρας μου το πήρε πολύ "πατριωτικά" όλο το θέμα και δεν θέλει να καταλάβει ότι κι εγώ χρειάζομαι την παρουσία του, τη βοήθεια του, την συμπαράσταση του. Για μένα είναι η πρώτη φορά που ζω μια εγκυμοσύνη και είναι όλα πρωτόγνωρα κι όσο ονειρευόμουνα αυτές τις στιγμές σα μοναδικές, τόσο αυτές καταστρέφονται και δεν γυρνάνε πίσω. Εδώ δεν πήγαμε γαμήλιο ταξίδι γιατί η πρώην του κανόνισε 2 μέρες μετά τον γάμο μας να πάει εκδρομή ο άντρας μου με τον γιο του με το σχολείο! Καταλαβαίνεις τώρα γιατί αγχώνομαι? Θα έρθει η ώρα να γεννήσω και δεν θα μιλιόμαστε και μετά θα καταστραφεί και αυτή η στιγμή...και δεν θα μπορεί ο χρόνος να γυρίσει πίσω και να το διορθώσω...

Εξάλλου πως είναι δυνατόν να θυμώσω με ένα παιδί 7,5 χρονών? Για μένα του έχω πει πως φταίει ο ίδιος που δεν προσπαθεί να βρει μια ισορροπία και η πρώην του που ξέρει πως από στιγμή σε στιγμή μπορεί να γεννήσω και φέρνει το παιδί να το κρατάμε εμείς κι έχει και την απάίτηση από τον άντρα μου να τον βγάζει βόλτες κι ας μένω εγώ μόνη μου τέτοιες μέρες.

Έτσι, τώρα που νομίζει ότι δεν θέλω τον γιο του (και με στενοχωρεί αφάνταστα αυτό γιατί στα τόσα χρόνια δεν είχα δώσει το παραμικρό δικαίωμα να ΄σκεφτεί κάτι τέτοιο) δεν μπορώ να πω κουβέντα.

Όταν όμως με το καλό γεννήσω και νιώθω ότι θέλω να είμαι μόνη στο σπίτι ή αρχίσω και φοβάμαι κάθε φορά που θα έρχεται ο μικρός μην έχει κολλήσει κάτι στο σχολείο και κολλήσει και το μωρό τότε εγώ τί θα μπορώ να κάνω που εννοείται πως δεν θα μπορώ να μιλήσω?

Γι΄αυτό ζητάω τη συμβουλή σας. Ο γιατρός είναι μια καλή λύση, αλλά από την άλλη δεν θέλω να νιώσει ο άντρας μου ότι βρίσκεται ανάμεσα σε 2 στρατόπεδα, ούτε θέλω να νιώθει τύψεις για το μεγάλο του τον γιο. Αρκετά προβλήματα έχει, δεν θα ήθελα να του δημιουργήσω παραπάνω, αν και μόνο που νομίζει ότι δεν θέλω τον γιο του είναι ήδη κάτι πολύ σκληρό και δεν νομίζω πλέον να αλλάξουν οι σκέψεις του γι¨αυτό το πράγμα...

[stin@]

Πραγματικά αν μου τα έλεγε εμένα θα χα τοοοοοσα πολλά να του πώ αλλά ας μη σε κουρδίζω καλύτερα.

Αλλά πες του , βρε αγόρι μου, γουστάρεις να βλέπεις και τα δύο σου παιδιά Δευτέρα - τετάρτη - Παρασκευή??? γιατί αν ναι, ξέρω τι πρέπει να κάνω!

[itsme]

αλλά από την άλλη δεν θέλω να νιώσει ο άντρας μου ότι βρίσκεται ανάμεσα σε 2 στρατόπεδα, ούτε θέλω να νιώθει τύψεις για το μεγάλο του τον γιο. Αρκετά προβλήματα έχει, δεν θα ήθελα να του δημιουργήσω παραπάνω, αν και μόνο που νομίζει ότι δεν θέλω τον γιο του είναι ήδη κάτι πολύ σκληρό και δεν νομίζω πλέον να αλλάξουν οι σκέψεις του γι¨αυτό το πράγμα...

Αυτό είναι το πρόβλημα.. πως σε βλέπει σαν στρατόπεδο..

[PASOUMI]

ισως οταν γεννηθει με το καλο το μωρακι σας, ο αντρας σου αλλαξει μονος του αποψη κ σταση. γιατι τωρα ξερει μονο τον 1ο του γιο κ για αυτον φερεται ετσι. οταν ομως δει, χειροπιαστα,, το νεο παιδακι του, πιστευω οτι θ αλλαξει.δηλ αυτο τον κανει να φερθει νορμαλ κ σαν σωστος πατερας. τωρα ειναι σαν ιδεα στο μυαλο του.

[bibitsou]

Βρε κοπέλα μου, έψαξες πολύ?

Συγνώμη που θα σου το πω αλλά αυτοί οι τύποι δεν αλλάζουν..

 

 

Δεν είναι κακός, είναι πολύ καλόψυχος απλά θέλει να δείχνει έναν πιο σκληρό εαυτό στους άλλους, ακόμη και σε μένα. Ίσως βέβαια να αντιδρούσα κι εγώ έτσι αν γινόταν κάτι που αφορούσε το παιδί μου. Δεν τον κρίνω γι΄αυτό, τον κρίνω όμως και τον κατακρίνω για την συμπεριφορά του. Δυστυχώς δεν έχει τρόπους, κι αν είχε έστω και λίγο δίκιο-που για μένα είναι τελείως άδικος-με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις μια ζωή θα το χάνει το δίκιο του.

Το μόνο που καταφέρνει έτσι είναι να με κάνει να βλέπω κι εγώ τον γιο του σαν απειλή για το δικό μου το παιδί, γιατί κακά τα ψέμματα, ο μεγάλος του ο γιος πάντα θα έρχεται πρώτος και το έχει πει και ο ίδιος ότι στον μεγάλο του γιο πάντα θα έχει περισσότερη αδυναμία επειδή είναι παιδί χωρισμένων γονιών, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν θα αγαπάει το μωρό που έρχεται. Είναι όμως άδικο, εξαιτίας της δικής του ανασφάλειας να κατηγορεί εμένα.

[bibitsou]

Έιλικρινά συγνώμη ρε κορίτσια. Στην προσπάθεια μου να εξηγήσω την κατάσταση μου και να βρω μια λύση πάνω σε αυτό το θέμα νομίζω ότι σας έκανα να ξεφύγουμε από το θέμα και είναι κρίμα για την κοπέλα που το άνοιξε. Απλά παρασύρθηκα επειδή δεν έχω κάπου να μιλήσω...

Σας ευχαριστώ όλες που θελήσατε να με βοηθήσετε και σκύψατε πάνω από το πρόβλημα μιας ξένης αφιερώνοντας το χρόνο σας.

[rena_myst]

Εγω παλι λεω πως οσο αφηνεις τα πραγματα ετσι χωρις να αντιδρας, τοσο περισσοτερα προβληματα θα μαζευονται.Θα πρεπει να ξεκαθαρισεις καποια πραγματα με τον αντρα σου γιατι αλλιως θα εχετε προβληματα μια ζωη.Προφανως η πρωην γυναικα του χρησιμοποιει το παιδι για να δημιουργει εντασεις και προβληματα σε εσας.Ασχετο.Το θεμα ειναι πως ο αντρας σου δεν κραταει τις ισορροπιες.Καλυτερα να προσπαθησεις να του μιλησεις ηρεμα και με επιχειρηματα, με την ελπιδα να καταλαβει.Απο την αλλη προσπαθησε να εισαι πολυ ευγενικη και τυπικη με το παιδακι και να το παρεις "με το μερος σου", εννοω να σε συμπαθει γιατι ποιος ξερει τιο ακουει και απο την μανα του.Εχουν δει τα ματακια μου......δεν μπορεις να φανταστεις!!!! "μανες" να χρησιμοποιουν τα παιδια και να τα δασκαλευουν για να κανουν την ζωη δυσκολη στις δευτερες συζηγους......Ε, τωρα παλι αν δεν καταλαβει πια τιποτα ο αντρας σου......τι να πω.Συνηθως παντως τις πρωτες γυναικες οι αντρες τις βαζουν στην θεση τους....πως σου τυχε παιδακι μου εσενα το αντιθετο?