παιδακια πουθενα...

[sweet_february]

Τα ιδια σκεφτομαι κι εγω..

 

Καλοκαιρι σε χωριο (που ουτε ο χαρτης δεν το εχει) του νομου Ηλειας.. 9 η ωρα μας φωναζανε για υπνο... Στις 12 το σκαγαμε απο το μπαλκονακι μαζι με τα ξαδερφια μου και πηγαιναμε στην πλατεια μεχρι τις 4 το πρωι.. Παρεα με τα αλλα παιδια.. Κι αυτα που μεναν μονι μα εκει και θελαν λιγη παρεα να γεμισει τον αδειο χειμωνα τους αλλα και με εκεινα που ερχοντουσαν οπως εμεις απο την Αθηνα... Μολις ακουγαμε το 1ο κοκορι να λαλαει, τρεχαμε σπιτι γιατι ηταν η ωρα που ο παπους κι η γιαγια πηγαιναν στην εκκλησια αξημερωτα κι επρεπε να μας βρουν στα κρεβατια μας.. Το πρωι δε που σχολουσε η λειτουργια και ερχοντουσαν να μας ξυπνησουν για να παμε για μπανιο εμεις ημασταν νεκρα "Βαρυς ο καθαρος αερας" ελεγε ο συγχωρεμενος ο παπους μου "Κοιμουνται τα πουλακια μου απο τις 9 και δεν εχουν ξυπνημο" -Και που να 'ξερε :lol:-

Τριγυρνουσαμε απο πορτα σε πορτα και τρωγαμε ο,τι μας φιλευαν οι χωριανοι.. Φρεσκο ψωμακι με φρεσκο βουτυρο και ζαχαριτσα... Τωρα πια μαθαινουμε τα παιδια μας "να μην παιρνουν τιποτα απο ξενους".. Σαμπως εμεις τους ξεραμε? 3 μηνες τους βλεπαμε το καλοκαιρι, μεχρι να ξαναπαμε τους ειχαμε ξεχασει....

Τα μπανια στη θαλασσα καθε πρωι με τον παππου και τη γιαγια να μας καθαριζουν φρουτα και να μας κυνηγανε να φαμε το φρεσκο αυγο.. Τα μεσημερια που οι μεγαλοι κοιμοντουσαν κι εμεις παιζαμε χαρτια και πνιγαμε τα γελια μας για να μην τους ξυπνησουμε (ετσι νομιζαμε δηλαδη ωσπου να ακουσουμε κανενα "Σωπατε ευλογημενα πια να ηρεμησουμε μια ωρα" )..

Τα απογευματα που τρεχαμε με τις ωρες και που και που μαζευομασταν κοριτσοπαρεα να διαβασουμε ολες μαζι "Κατερινα"..

Οι μονες ομορφες αναμνησεις που εχω απο την παιδικοεφηβικη μου ηλικια (μεχρι τα 14 που κατεβηκα τελευταια χρονια στο χωριο γιατι τα επομενα καλοκαιρια δουλευα )

 

Το Μαρακι μου δεν θα ζησει τιποτα απο ολα αυτα....

Ποσο στεναχωριεμαι..................... :(:(

[fistikaki]

αχ βρε Φαιη..................

 

 

 

αχ.... μια απ τα ιδια.............

[DEMS]

Ωραίο θέμα fistikaki!

 

 

Σε πρώτη φάση θα σας πω ότι εμένα δύο ετών με έστελνε η μαμά μου στο μπακάλη με λεφτά και σημείωμα (δεν μίλαγα καλά ακόμα )

 

Ποιός στέλνει δίχρονο για ψώνια σήμερα;

 

Θα επανέλθω με λεπτομέρειες...

[kyra]

Εγώ έστειλα το γιο μου σε καφετέρια να αγοράσει πορτοκαλάδα (περίμενα απέξω, γιατί επέμενε να την αγοράσει μόνος) και πληρώσαμε 4 ευρώ την πορτοκαλάδα. Τόσα του κρατήσανε.........:grin::grin:

[mantinop]

Απαιτώ από το μέλος φιστικάκι να μου παραχωρήσει το κρεβάτι της ΤΩΡΑ!!!

 

Μόλις γύρισα από την δουλειά....νυστάζω....είμαι πτώμα.....:roll: και στην πλατεία της γειτονιάς 5 μέτρα από το σπίτι μου καμιά 20ρια πιτσιρίκια από 6 έως 16 ετών ΛΥΣΣΑΝΕ με μπάλες και ποδήλατα

Επίσης το προαναφερθέν μέλος θα έχει την υποχρέωση να βγάλει τον πιτσιποπάκο βόλτα στην παραπάνω πλατεία από τις 7 μέχρι τις 11 το βράδυ...γιατί είναι ξεμπουρισμένος και συνέχεια θέλει να είναι εκεί άσχετα αν εγώ θέλω να κάνω τις δουλειές του σπιτιού και να μαγειρέψω για αύριο.

Ως μπόνους θα έχει και την παρουσία του μπαμπά μου ο οποίος θα της πάρει τα αφτιά με του κόσμου τις μαλ....ες ...α....μην ξεχάσω ο μπαμπάς μου μπορεί να σου βρει και την ημερομηνία που θα πας σε τόπο χλοερό:roll::lol:....λέει ότι έχει αυτό το....ταλέντο.....:shock:....εμένα μου είπε ότι θα κάνω το τελευταίο ταξίδι σε 5 χρόνια:shock:.....γελώντας....κάγκελο εγώ....ως συνήθως.....

 

Εγώ θα έρθω στο σπιτάκι σου που έχει ησυχία να απλώσω τις αρίδες μου και να κοιμηθώ......γιατί είμαι ΠΤΩΜΑ!!!!!!....δεν θέλω άλλες παιδικές φωνές μεσημεριάτικα......

[miamama]

ναι αυτο!!!!!

 

καλα, ημουν και ψευδη τοτε... μαλλον το ελεγα λαθος!!! :mrgreen:

 

 

εμείς τις λέμε νέσπολες!!!:lol:

[miamama]

αχ ωραία τα παιδικά χρόνια!!

τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα!

κι εγώ αυτό σκεφτόμουν προχθές...θα παρακολουθώ κι ελπίζω να μην μας πάρει χαμπάρι!!!

εμείς παρόλο επαρχία μένουμε σε κεντρικό δρόμο,οπότε ούτε αλάνες δεν έχουμε,ούτε παιδική χαρά!!"ωραία" η επαρχία!!

[Agkalia]

Απαιτώ από το μέλος φιστικάκι να μου παραχωρήσει το κρεβάτι της ΤΩΡΑ!!!

 

Μόλις γύρισα από την δουλειά....νυστάζω....είμαι πτώμα.....:roll: και στην πλατεία της γειτονιάς 5 μέτρα από το σπίτι μου καμιά 20ρια πιτσιρίκια από 6 έως 16 ετών ΛΥΣΣΑΝΕ με μπάλες και ποδήλατα

Επίσης το προαναφερθέν μέλος θα έχει την υποχρέωση να βγάλει τον πιτσιποπάκο βόλτα στην παραπάνω πλατεία από τις 7 μέχρι τις 11 το βράδυ...γιατί είναι ξεμπουρισμένος και συνέχεια θέλει να είναι εκεί άσχετα αν εγώ θέλω να κάνω τις δουλειές του σπιτιού και να μαγειρέψω για αύριο.

Ως μπόνους θα έχει και την παρουσία του μπαμπά μου ο οποίος θα της πάρει τα αφτιά με του κόσμου τις μαλ....ες ...α....μην ξεχάσω ο μπαμπάς μου μπορεί να σου βρει και την ημερομηνία που θα πας σε τόπο χλοερό:roll::lol:....λέει ότι έχει αυτό το....ταλέντο.....:shock:....εμένα μου είπε ότι θα κάνω το τελευταίο ταξίδι σε 5 χρόνια:shock:.....γελώντας....κάγκελο εγώ....ως συνήθως.....

 

Εγώ θα έρθω στο σπιτάκι σου που έχει ησυχία να απλώσω τις αρίδες μου και να κοιμηθώ......γιατί είμαι ΠΤΩΜΑ!!!!!!....δεν θέλω άλλες παιδικές φωνές μεσημεριάτικα......

 

εχω λιωσει στο γελιο λεμε :lol::lol: ειδικα με τον μπαμπα σου, κι ειμαι και στη δουλεια κ με κοιτανε που γελαω μονη μου!!!!!!!!!!!!

[DEMS]

Λοιπόοον,

 

μέχρι τα πέντε μου έμενα Άνω Πετράλωνα, δίπλα στο λόφο του Φιλοπάππου. Από το στενό, που ήταν το σπίτι μου, πέρναγε ένα αυτοκίνητο το χρόνο. Αν τύχαινε να περάσει και δεύτερο, συγχιζόμαστε που μας χάλασε το παιχνίδι και μετακομίζαμε σε μια αλάνα στον από πάνω δρόμο ή στο parking του θεάτρου της Δώρας Στράτου. Εξερευνούσαμε και το δάσος. Δεν είχε κακό λύκο τότε, μόνο λυκόπουλα (πρόσκοπους).

Στα πέντε μου μετακομίσαμε στη Ηλιούπολη. Απέναντι από το σπίτι μου ήταν χωράφι και έβοσκαν κατσίκες. Βόσκαμε και εμείς μαζί τους όλη μέρα.

Τα καλοκαίρια στο εξοχικό ή στο χωριό, όταν κοιμούνταν τα μωρά και οι ενήλικες πέρναμε τις ρούγες.

 

Όπως είπα και στο πρώτο ποστ από δύο χρονών πήγαινα στο μπακάλη που ήταν στην άλλη γωνία από το σπίτι μου. Πέντε χρονών έκανα όλα τα ψώνια (φούρνο, μπακάλη, γαλατάδικο), μόνο λαϊκή δεν πήγενα. Στο σχολείο η μαμά μου με πήγε τους πρώτους τρεις μήνες της πρώτης δημοτικού. Από τα Χριστούγεννα και μετά μου φτιάξαν κλειδί της εξώπορτας του σπιτιού και πηγαινοερχόμουν μόνη μου.

 

Κλειδί του σπιτιού τα παιδιά μου θα πάρουν μάλλον όταν θα μπορούν να αγοράσουν σπίτι μόνα τους.

 

Έντεκα χρονών έκλεινα ραντεβού με τις φίλες μου από την κατασκήνωση (οι οποίες προέρχονταν από διάφορες γειτονιές τις Αθήνας) και κατέβαινα μόνη μου με το λεωφορείο στο κέντρο για να τις συναντήσω.

 

Τα παιδιά μου μόνα τους στο κέντρο; Χμ περισσεύει καπαρντίνα και για μένα;

[culte]

συγνώμη ρε dems πόσων χρονών είσαι???

[DEMS]

συγνώμη ρε dems πόσων χρονών είσαι???

 

40 (18/12/1970)

[culte]

xaxa..ok

γιατί και εγώ 38 είμαι...

και αν και έμενα αμπελόκηπους, στους δρόμους παίζαμε...λάστιχο...

κορίτσια το θυμάστε??

[Ellemphriem]

Ετσι και σε μας. Παιδικη χαρα μονο αλλα με την τυχη οτι η συγκεκριμενη παιδικη χαρα ειναι μεσα σε δασος, τιγκα στα δεντρα και στα χωματα. Με διασπαρτες βρισουλες με δρομακια χωματινα, με συκιες, μουριες και ολα τα καλουδια. Οποτε τα εχουν ελευθερα σε ολο το δασος το περιφερειακο και τρεχουν σαν τα μουρλα. Οποτε ειναι μια δοση παλαιων χρονων αυτο. Δεν υπαρχουν τετοιες παιδικες στην Αθηνα πλεον. Τι να κανεις. Εγω παλι μεγαλωσα σε αλανα γιατι μεναμε προαστια Αθηνων πολλα χρονια. Παλληνη. Και ειμασταν μεσα στα χωματα εξω απο τα σπιτια ολη μερα. Οποτε τα προλαβα αυτα που λες........βεβαια δεν ειμαι και κανενα πιπινι......τα εχω τα χρονακια μου.

[latiatoula]

xaxa..ok

γιατί και εγώ 38 είμαι...

και αν και έμενα αμπελόκηπους, στους δρόμους παίζαμε...λάστιχο...

κορίτσια το θυμάστε??

 

Στους Αμπελοκήπους της Αθήνας?????

Μπα, μπα! Βρήκα γειτόνισσα (αν μιλάμε για Αθήνα). Και σχεδόν συνομίληκη (37 ετών, εγώ).

Λάστιχο έπαιζα και εγώ με μανία...μου λείπει, αν και η τελευταία φορά που έπαιξα ήταν πριν από....12 χρόνια, σε διακοπές με κάτι φίλες μου τρελλοκομεία, που αποφασίσαμε να αναβιώσουμε το λάστιχο

Σόρυ για το οφ τόπικ!

[culte]

ναι καλέ στους Αμπελόκηπους της Αθήνας...

 

σκεφτείτε τώρα τα παιδάκια να παίζουν λάστιχο εκεί...

 

μάλλον τα πίνουν σε κανά μπαράκι της πανόρμου...χαχα

[ΝΟΥΝΟΥ]

λαστιχο ε? τι μου θυμησες τωρα.τι κουτσο τι μηλα τι κρυφτο...που να τα αφησεις τωρα μονα τους να παιξουν ...εδω μια μερα πηγα στο carrefour city gate και εφυγε απο τα ματια μου για 1 λεπτο κατω στο παρκιγκ και τρελλαθηκα....κριμα....τα παιδακια μας δεν θα εχουν την ανεμελη παιδικη δικη μας ηλικια

[latiatoula]

Μου λείπουν πολύ οι Αμπελόκηποι, παρόλο που πάνε 14 χρόνια από τότε που μετακομίσαμε! Εμείς παίζαμε σε μια αλάνα, στη Ριανκούρ, που τώρα είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια και στα προσφυγικά προς Πανόρμου και Αλέξη Παυλή.

Δεν θέλω να γίνομαι όμως "παρελθοντολάγνα", διότι και στη δική μας εποχή (τότε, επί Πλαστήρα) συνέβαιναν διάφορα άσχημα.

Π.χ., υπήρξε γείτονας που είχε κατηγορηθεί για απόπειρα αποπλάνησης ανηλίκου.

Υπήρχαν παιδιά, μεγαλύτερα, με τάσεις τραμπουκισμού που έδερναν εμάς τα μικρότερα και οι γονείς τους έκαναν το κορόιδο όταν τους το λέγαμε εμείς τα παδιά - θύματα ή οι γονείς μας (το θεωρούσαν δείγμα μαγκιάς οι μακ@κες). Μέχρι που ένα βρ..παιδο, έβαλα και εγώ τους μεγαλύτερους αδερφούς μου να το "συμμαζέψουν" λίγο και τότε ξύπνησαν οι γονείς και παραπονέθηκαν....

Υπήρχαν οικογένειες που άκουγες φασαρία από το διαμέρισμά τους, να πέφτει ξύλο και φοβόντουσαν όλοι τότε να κάνουν καταγγελία ή δεν αντιδρούσαν από ευθυνοφοβία (που να πάω εγώ τώρα να μπλέκομαι στο ξένο σπίτι και τέτοια)....Πόσο στεναχωριέμαι τώρα που το σκέφτομαι! Υπέφεραν παιδιά στην ηλικία μου από κακοποίηση και επειδή η λογική της γειτονιάς ήταν "μια παρέα είμαστε και όλα καλά, αλλά άμα πλακώνεις στο ξύλο το παιδί σου, εγώ δεν θα ανακατευτώ, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα? " τα παιδιά αυτά έμεναν αβοήθητα....

Δεν λέω ότι σε αυτά τα θέματα έχουμε καλυτερεύσει σήμερα, ως κοινωνία, απλά δεν θέλω να μυθοποιώ και το παρελθόν μου.

[Aggeloudia]

Η super Κατερινα ηταν καλύτερη...

...και κάποια χρόνια μετά το seventeen...ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕΕΕΕ;;;;;

Είχα φάει κόλλημα μαυτο...

 

[culte]

και η Μανίνα μαζί!! δεν την διαβάζατε??

[arleta]

εγώ έφυγα πέρυσι από Αθήνα κι ένας λόγος ήταν αυτός.... τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σαν παιδιά!!!!!!!!!

ζούμε σε ένα χωριό έξω από τη Σπάρτη.....

και πραγματικά γίνεται χαμός από παιδιά!!!!!!!!!!! παντού φωνές, ποδήλατα, καυγάδες, μπάλες, παιχνίδια!!!!!!!!! και το καλύτερο είναι ότι στην κοινή αυλή του σπιτιού έχουμε 8 παιδιά σταθερά....

βέβαια ο δικός μου είναι ο πιο μικρός και τον παιδεύουν τα πιο μεγάλα.... τον βρέχουν, του παίρνουν τα παιχνίδια αλλά είναι γαμάτο αυτό που γίνεται μετά της 6 το απόγευμα....

άσε για τη πλατεία, τις κούνιες και το σχολείο που κι εκεί γίνεται χαμός από τα πιτσιρίκια!!!!!!!!!