Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ζηταω πολλα??


nimar1

Recommended Posts

Τωρα στη δευτερη εγκυμοσυνη αρχισε να το πηγαινει πολυ εκβιαστικα, δεν βοηθουσε γιατι δεν ηθελε να ξαναμεινω εγκυος και μου πε να μην υπολογιζω πανω της....γι αυτο και αποφασισα να τα κανω ολα μονη και πριν γεννησω και αφου γεννησα......ερχεται σπιτι μια δυο φορες την εβδομαδα και φερνει ενα φαι, δεν λεω την ευχαριστω αλλα παραλληλα το διωρο που ειναι σπιτι μου επιτιθεται για τα παντα, με κατηγορει και με βριζει......θεωρει οτι ειμαι αχαριστη και δεν εκτιμω τη βοηθεια της, ενα συμπερασμα που βγαζει απο το γεγονος οτι δεν ακολουθω τυφλα την οποια διαταγη δινει και τολμω να παρεξηγουμαι καθε φορα που θα με βρισει.........πρεπει να χει παθει κατι, δεν εξηγειται τοση παλαβομαρα, οσο παει χειροτερευει.......εντω μεταξυ βριζει και το γιο μου, κι εκει ειναι που μου την δινει, κι οποτε της βαζω χερι, λεει οτι το εννοει με τρυφεροτητα!!!! Την αποκαλω κι εγω λοιπον τρυφερα ετσι και γινεται το σωσε οπως καταλαβαινεις.....

 

 

:shock::shock::shock::shock::shock: πωπω μανουλα μου........!!!!!

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 64
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • nimar1

    nimar1 15 δημοσιεύσεις

  • vera

    vera 8 δημοσιεύσεις

  • arleta

    arleta 7 δημοσιεύσεις

  • zeta77

    zeta77 5 δημοσιεύσεις

Η ζωή κυρίες μου μας θέλει αγωνιστές.. Και μην ξεχνάμε πως καποτε θα έρθουμε στη θέση των γιαγιάδων, και ισως θελουμε το χρόνο να χαρούμε τη σύνταξη μας ( που δεν νομίζω βέβαια να πάρουμε και ποτέ αλλά κουβέντα να γινεται) ...Και εκτός από αυτό πως θα μεγαλώσουμε ελεύθερους ανθρώπους αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να απογαλακτιστούμε από τις δικές μας μαμάδες;

Link to comment
Share on other sites

Ναι παιδι μου....εγω της ζηταω να μην κανει τιποτα, να μη φερνει τιποτα, και θα προτιμουσα να μη ερχεται κιολας.........ηρθε μια μερα αφου εκανα γενικη καθαριοτητα κι αρχισε να με βριζει οτι εχω το σπιτι μεσα στη βρωμα και ξυνομαι ολη μερα....πολυυυυυυυυ υπομονετικα της λεω οτι χθες μολις καθαρισα ολο το σπιτι.........και μου λεει ολο ειρωνια οτι ολα χαλια ειναι, σκατα καθαρισμα εκανα! Ε κει καπου εξαντληθηκε η υπομονη μου κκαι της εριξα τα μπινελικια της!!! Εφυγε αρον αρον για να κλαφτει στο μπαμπα και τον αδερφο μου ποσο χυδαια της φερθηκα, εγω η αχαριστη γαιδουρα..........καθε φορα μου ανεβαζει την πιεση, ποσο να αντεξω πια!

 

Το 15αυγουστο πηγαμε να φαμε σπιτι της (μιας κι ελειπε ο αντρας μου) και στα καλα καθουμενα την ωρα του φαγητου αρχισε να μου επιτιθεται με ειρωνιες και κατηγοριες...μαζεψα τα παιδια και φυγαμε. Εχω να της μιλησω απο τοτε.....πιστευω πλεον σοβαρα οτι εχει λασκαρει καποια χοντρη βιδα γιατι παει απο το κακο στο χειροτερο.....

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου.

Εγώ νομίζω πως είσαι συναισθηματικά φορτισμένη εξαιτίας του μικρού ιατρικού προβλήματος, με αποτέλεσμα να είσαι πιο ευαίσθητη.....εως υπερευαίσθητη, κάτι που σε κάνει να τα βλέπεις πιο μαύρα από ότι είναι.

Σε καταλαβαίνω, σε πιάνει το παράπονο και κάτι τέτοιες στιγμές έχουμε ανάγκη τους ανθρώπους που μας αγαπάνε, πόσο μάλλον την μάνα μας.

Να σου πω τι κάνω πια για να ξεπερνάω αυτό το συναίσθημα και για να μην στενοχωριέμαι.

Φιλοσοφώ πια αλλιώς την ζωή.

Μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε, η ζωή δυστυχώς μας θέλει σκληρούς και αγέρωχους για να επιβιώσουμε.

Δυστυχώς ο μεγάλος τρώει τον μικρό και πάει λέγοντας.

Από τη στιγμή που γινόμαστε γονείς προσπαθούμε να στηριζόμαστε μόνο στα δικά μας πόδια και χέρια και εαν υπάρχει βοήθεια έχει καλώς, εαν όχι πάλι καλώς έχει.

Η ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας.

Κι εγώ επειδή είμαι μέχρι αηδίας συναισθηματική και παραπονιάρα, με έχω βαρεθεί να κάθομαι να κλαψουρίζω κτλ και δεν το επιτρέπω πια στον εαυτό μου.

Λέω Αρχοντούλα θυμίσου τι εστί ζωή και έρχομαι στα ίσα μου, προσγειώνομαι και δεν θέλω την βοήθεια κανενός.

Όλα καλά θα πάνε, θετική σκέψη και διάθεση για ζωή!!!

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα κ απο μενα ... διαβασα τις σελιδες απο το θεμα σου κ τωρα προς το τελος αναρωτηθηκα κατι για ακομη μια φορα.......

 

 

" σκεφτηκα πως οταν ημουν 10-13 χρ. πιστευα οτι οι γονεις μου θα με αγαπανε για παντα κ παντα οπως λεγανε κ οι παροιμιες το παιδι, ο γονιος το παιδι του το βλεπει μονο παιδι οσο αυτο κ να μεγαλωνει... συνεπως παντα θα απολαμβανω την τρυφεροτητα τους κ την προστασια τους .... ετσι φανταζομουν !!!!!"

 

 

back to reality.....

τωρα κοντα στα 27 μου κ εχοντας μια κοριτσαρα ...εχω δει ουκ ολιγες φορες συμπεριφορες που με εκαναν να αναθεωρησω τα παραπανω .... απο τους γονεις μου φυσικα ...

κ αυτο γιατι προφανως δεν ειμαστε πλεον τα παιδακια τους ....ενω για μας θα ειναι παντα οι γονεις μας .... οταν θα ερθουμε στην φαση τους (πρωτα ο θεος) θα καταλαβουμε κατι παραπανω ...το λογο ισως που γινεται αυτο .ωστοσο ομως δε θα ηθελα να κανω τα λαθη τους ....γιατι κοστιζουν κ τα λαθη ενος γονιου κοστιζουν παντοτε στην ψυχολογια του παιδιου του!!!!

 

ορμομενη απο τις δικες μου καταστασεις εγραψα τα παραπανω ...

 

πιο πανω διαβασα μια κοπελα που σου ελεγε να γινεις κ λιγο "παρτακιας" κ εγω καπου εκει εχω καταληξει αλλα ακομη δε μπορω να το εφαρμοσω .. μαλλον ειναι στη φυση των γυναικων αυτο.....

 

ξερω πως στα 50 μου μπορει να αναφωνω "τα παιδια μας ειναι παντα παιδια μας ...κοκ"

 

τωρα ομως λεω πως κατι τετοιο ειναι ουτοπια σε πολλες οικογενειες ...

στα 27 μου μη μου στερησετε ... να πω

"μαλακιες γονεων ,παιδευουσι τεκνα!!!!!!!"

 

 

 

κ στην ουσια του θεματος σου να απαντησω¨:

"δεν ειναι υποχρεωμενη να σε βοηθησει η μητερα σου με τα παιδια σου,οπως κ κανενας παππους ή γιαγια (ετσι εγραψε κ μια κοπελα πιο πανω)

 

να σας ρωτησω κατι ολες "εμας γιατι μας φερονται σαν να ειμαστε υποχρεωμενοι να βαφτισουμε τα παιδια μας,με οποιο ονομα ομορφο ή ασχημο κουβαλανε αυτοι μια ζωη ?????????????????

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

lenaki οι γονείς παύουν να μας βλεπουν όπως μας έβλεπαν από τη στιγμή που κάνουμε παιδιά και βλέπουν αυτά σαν τα παιδάκια τους και μας μας έχουν για να βγάζουν τα απωθημένα τους...οι "μαλακιες γονεων ,παιδευουσι τεκνα!!!!!!!" λες να παιδέψουν και τα δικά μας τέκνα;

Link to comment
Share on other sites

lenaki οι γονείς παύουν να μας βλεπουν όπως μας έβλεπαν από τη στιγμή που κάνουμε παιδιά και βλέπουν αυτά σαν τα παιδάκια τους και μας μας έχουν για να βγάζουν τα απωθημένα τους...οι "μαλακιες γονεων ,παιδευουσι τεκνα!!!!!!!" λες να παιδέψουν και τα δικά μας τέκνα;

 

οπως εγραψα ....δε ξερω .....!!!!!

 

βλεπω ομως ολες εμας μεσα σε αυτο το φορουμ που ειμαστε νεες γυναικες να επιδιωκουμε να δικαιολογουμε τους μεγαλυτερους 'φανταζοντας' παντα πως μπορει να εχουν τα πραγματα απο τη δικη τους σκοπια ,δινοντας τους πολλες φορες κ "ελαφρυντικα" της ηλικιας ....

ενω θα επρεπε αφου εχουν ζησει καποιες καταστασεις να φερονται πιο διαλλακτικα απεναντι μας ... ποιος ξερει ισως οι καλοι μας γονεις να κουραζονται απο καποια ηλικια κ επειτα απο τη δουλεια που λεγεται "γονιος" ,ισως παλι κ οχι...... ειδες παλι εικασιες κανουμε!

ομως οτι σταματησαν να μας βλεπουν σα παιδια απο τη στιγμη που κανουμε τα δικα μας ....εεε,αυτο δε το δεχομαι σαν σωστο ,σαν γεγονος ναι,αλλα δε πρεπει να γινεται.....

κ μεις ποιους πρεπει να βλεπουμε σα γονεις οταν αυτοι σταματανε να μας βλεπουν σα παιδια τους????????

αχ,να ειδατε που εχω τοσα ερωτηματα που μονο ενας ψυχολογος θα μπορουσε να τα ακουσει........ ???? κ για αυτο φταινε οι γονεις...

 

ειμαι 27 κ λεω : "μαλακιες γονεων ,παιδευουσι τεκνα" -κολλησα!!! ;)

Link to comment
Share on other sites

να σας ρωτησω κατι ολες "εμας γιατι μας φερονται σαν να ειμαστε υποχρεωμενοι να βαφτισουμε τα παιδια μας,με οποιο ονομα ομορφο ή ασχημο κουβαλανε αυτοι μια ζωη ?????????????????

 

χεχεχε.....πονος και αυτος ε? Ποιος σου ειπε οτι εισαι υποχρεωμενη κοπελα μου? ....να βαφτισεις το παιδι σου οτι θελεις εσυ και ο αντρας σου....ετσι εκανα εγω.......αφηστε τις μαναδες σας ησυχες. Γιατι καποια στιγμη θα τις χασετε και μετα να δω ποιος θα μαζευει τι.......:-( Και απο την στιγμη και περα που γιναμε μαναδες καλο ειναι να σκεφτομαστε πως θα κρατησουμε τις δικες μας λαμακιες απο το να παιδεψουν τα δικα μας τεκνα και να μην κλαιγομαστε για τις δικες τους λαμακιες που παιδεψαν εμας. Οπως λενε και οι φιλοι μας τα αμερικανακια (με μικρο φυσικα)......grow up.....all of us.....

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Ασε κοριτσι μου την μαμα σου ησυχη. Ειναι μεγαλη γυναικα και κουρασμενη και βρες τροπο να τα καταφερεις μονη σου. Εχει και εκεινη αναγκη απο διακοπες. Εγω το καταλαβαινω. Για μενα να μην της πεις τιποτα και να της πεις μονο ευχαριστω για την βοηθεια που ηδη σου εχει δωσει. Οταν γεναμε ειναι δυσκολα τα πραγματα. Και καλο ειναι να τα βγαζουμε περα μονες μας. Περασα χοντρη επιλοχειο η οποια ΑΚΟΜΑ δεν εχει φυγει, με ενα αντρα απο καποια στιγμη και μετα εξαφανισμενο, μονη μου χωρις καμια βοηθεια, ουτε ντανταδες ουτε τιποτα, με τους γονεις μου πεθαμενους και τα πεθερικα εξαφανισμενα. Δεν εχει. Στρωνουμε κατω ποπο και τα καταφερνουμε. Δυσκολα ειναι ομολογουμενως αλλα εχει και αλλα παιδια εκτος απο εσενα. Εσενα σε βοηθησε. Τωρα αστην να ξεκουραστει. Και μετα παλι θα σε βοηθησει. Μην ζητας τοσα πολλα απο εκεινη.....ειναι αδικο......

συμφωνω μια απο τα ιδια ακριβως και εγω μονο που και εμενα ειχε παλινδρομιση και οισοφαγιτιδα και ηταν προωρη και ετρεχα μονη μου στο νοσοκομειο με καισαρικη ενος μηνα και κατι και επιλοχειο που χρειαστηκα ιατρικη βοηθεια .τυχερες οσες εχετε χερια εστω και για 2 ωρες και να λετε ευχαριστω γιατι ειναι πολυ μεγαλο πραγμα!

Link to comment
Share on other sites

χεχεχε.....πονος και αυτος ε? Ποιος σου ειπε οτι εισαι υποχρεωμενη κοπελα μου? ....να βαφτισεις το παιδι σου οτι θελεις εσυ και ο αντρας σου....ετσι εκανα εγω.......αφηστε τις μαναδες σας ησυχες. Γιατι καποια στιγμη θα τις χασετε και μετα να δω ποιος θα μαζευει τι.......:-( Και απο την στιγμη και περα που γιναμε μαναδες καλο ειναι να σκεφτομαστε πως θα κρατησουμε τις δικες μας λαμακιες απο το να παιδεψουν τα δικα μας τεκνα και να μην κλαιγομαστε για τις δικες τους λαμακιες που παιδεψαν εμας. Οπως λενε και οι φιλοι μας τα αμερικανακια (με μικρο φυσικα)......grow up.....all of us.....

 

αγαπητη μου, δεν υπαρχει σειρα ... για το ποιος θα φυγει πρωτα απο τη ζωη....

 

μιλας οντας παθουσα ... κ με μονο γνωμονα τι σου συνεβη .

λυπαμαι για αυτο που σου συνεβη.... εγω μιλαω με "σφαιρικη" (αν με καταλαναινεις) σκεψη ...

δεν εμαι παθουσα.... το παιδι μας το βγαλαμε ονομα που μας αρεσε...

 

ομως μη μου λες οτι δε φερονται παρα πολλοι γονεις στα παιδια τους σα να ειναι υποχρεωμενα να βαφτιζουνε τα παιδια τους με το ονομα τους.... μα καλα αλλου ζεις,δε ζεις εδω??

κ ολο αυτο το εγραψα βασιζομενη στο θεμα που ανοιξε η "φιλη" μας ... που κ αυτη μπορει να πιστευει κ δικαιωμα της ειναι οτι η μανα της οφειλει να την βοηθησει...

 

θα σου ξαναελεγα,οτι λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου ,ομως σε αυτο το θεμα,σκεψου πρωτου δωσεις την καινουργια σου απαντηση οτι η ζωη καθημερινα μας δειχνει οτι ειναι απροβλεπτη σε αυτο το ζητημα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

σιγα μην σκεφτομαι και τα απροβλεπτα τωρα εχω τοσα να σκεφτω αλλα γιατι ειναι τοσο περιεργο οι μεγαλοι ανθρωποι να θελουν λιγο ξεκουραση και ηρεμια και οχι ευθινες που ειχαν μια ζωη ?οκ μεγαλωσαν εμας μας στιριξαν στα ποδια μας τι αλλο να κανουν να μεγαλωσουν τα παιδια μας και αν παθουμε κατι εμεις πρωτα (απροβλεπτα)οπως λες παλι αυτοι τα μεγαλωνουν.καταδικη στους παππουδογιαγιαδες με οι χωρις εμας να εχουν απο μωρα μεχρι τα βαθια γεραματα να νταντευουν.και εμεις που τους χασαμε λεω να μην κανουμε παιδια γιατι δεν εχουμε χερια ουτε για 15 λεπτα κατι δεν μου κολλαει σε ολο αυτο

Link to comment
Share on other sites

σιγα μην σκεφτομαι και τα απροβλεπτα τωρα εχω τοσα να σκεφτω αλλα γιατι ειναι τοσο περιεργο οι μεγαλοι ανθρωποι να θελουν λιγο ξεκουραση και ηρεμια και οχι ευθινες που ειχαν μια ζωη ?οκ μεγαλωσαν εμας μας στιριξαν στα ποδια μας τι αλλο να κανουν να μεγαλωσουν τα παιδια μας και αν παθουμε κατι εμεις πρωτα (απροβλεπτα)οπως λες παλι αυτοι τα μεγαλωνουν.καταδικη στους παππουδογιαγιαδες με οι χωρις εμας να εχουν απο μωρα μεχρι τα βαθια γεραματα να νταντευουν.και εμεις που τους χασαμε λεω να μην κανουμε παιδια γιατι δεν εχουμε χερια ουτε για 15 λεπτα κατι δεν μου κολλαει σε ολο αυτο

 

απαντηση στην elllephriem εδωσα ,αν διαβασεις λιγο προσεκτικα το μηνυμα μου,δε λεω να σκεφτομαστε ετσι...αλλα να μην.....

Link to comment
Share on other sites

Δεν ΔIABAΣA πολλές απαντήσεις...απλά θέλω να σ πω ότι πρέπει να στηριζόμαστε στα δικα μας πόδια ΠΆΝΤΑ.αν μας έρχετε βοήθεια καλώσ να έρθει...αν δεν έρθει...τι είχαμε τι χάσαμε!

Δεν σ μιλάω εκ του ασφαλούς.κ εγώ δεν εχω βοήθεια απο πουθενά.η πεθερά έρχετε μια φορά στις 2 βδομάδες κ ούτε αγκαλιά παίρνει το παιδί για να MHN της XAΛAΣEI τα μαλλιά κ η μαμα μου έχει πολλά προβλήματα υγείας.η μοναδικές στιγμές ηρεμίας είναι όταν πάμε χωριό κ παίζει ο μικρόσ ελεύθερα στην αυλή.AYTA σκέφτομαι κούκλα μου κ δεν εχω σκοπό να κάνω δεύτερο παιδί σύντομα!κάποιες είναι τυχερες κ έχουν μεγάλη BOHΘEIA.κάποιες άλλες δεν έχουν καθόλου.κ καθόλου δεν εννοώ εσένα κ εμένα.γιατί αν χρειαστεί για μια ώρα MΠOPΩ να αφήσω τον μικρό στο χωριό.κ εσυ πιστεύω πως αν χρειαστείς πραγματικά BOHΘEIA θα έρθει.μιλάω για KOΠEΛEΣ π δεν έχουν γονείς,ΠOY μένουν σε άλλες πόλεις ή χώρα μακρυά απ τους δικούς τους...

Δεν σε μαλώνω.έτσι;κ εγώ όπως είπα φρικαρισμενη είμαι.εχω να BΓΩ έξω χωρίς τον κωνσταντίνο απ τα χριστούγεννα του 2008!

Link to comment
Share on other sites

Δεν ΔIABAΣA πολλές απαντήσεις...απλά θέλω να σ πω ότι πρέπει να στηριζόμαστε στα δικα μας πόδια ΠΆΝΤΑ.αν μας έρχετε βοήθεια καλώσ να έρθει...αν δεν έρθει...τι είχαμε τι χάσαμε!

Δεν σ μιλάω εκ του ασφαλούς.κ εγώ δεν εχω βοήθεια απο πουθενά.η πεθερά έρχετε μια φορά στις 2 βδομάδες κ ούτε αγκαλιά παίρνει το παιδί για να MHN της XAΛAΣEI τα μαλλιά κ η μαμα μου έχει πολλά προβλήματα υγείας.η μοναδικές στιγμές ηρεμίας είναι όταν πάμε χωριό κ παίζει ο μικρόσ ελεύθερα στην αυλή.AYTA σκέφτομαι κούκλα μου κ δεν εχω σκοπό να κάνω δεύτερο παιδί σύντομα!κάποιες είναι τυχερες κ έχουν μεγάλη BOHΘEIA.κάποιες άλλες δεν έχουν καθόλου.κ καθόλου δεν εννοώ εσένα κ εμένα.γιατί αν χρειαστεί για μια ώρα MΠOPΩ να αφήσω τον μικρό στο χωριό.κ εσυ πιστεύω πως αν χρειαστείς πραγματικά BOHΘEIA θα έρθει.μιλάω για KOΠEΛEΣ π δεν έχουν γονείς,ΠOY μένουν σε άλλες πόλεις ή χώρα μακρυά απ τους δικούς τους...

Δεν σε μαλώνω.έτσι;κ εγώ όπως είπα φρικαρισμενη είμαι.εχω να BΓΩ έξω χωρίς τον κωνσταντίνο απ τα χριστούγεννα του 2008!

 

Συμφωνω. Θεωρω οτι η θεματοθετρια απλα ειχε συνηθισει να εχει βοηθεια και τωρα που η μητερα της ειπε να παει διακοπες καπως της φανηκε.

Εγω προσωπικα, θα ημουν ευχαριστημενη και μονο που με ειχε βοηθησει στην αρχη, ξερεις πολλες κοπελες δεν εχουν καμια απολυτως βοηθεια και τα καταφερνουν (αναγκαστικα) μονες τους. Επισης, δεν μπορω να μπω με τπτ στη θεση της, διοτι εχω χασει τους δικους μου σε πολυ μικρη (παιδικη) ηλικια, οποτε θελοντας και μη εμαθα να τα καταφερνω μονη μου (ή να τρωω μονη μου χαστουκια :wink: ). Μου ειναι σχεδον αδιανοητο να με βοηθαει καποιος... Ετσι εμαθα, ετσι μεγαλωσα.

Εισαι πολυ τυχερη που σε βοηθησε η μητερα σου στην αρχη οσο μπορεσε και πιστευω οτι θα σε βοηθησει μολις "ξαναγεμισει" τις μπαταριες της. Και δεν πιστευω οτι ειναι υποκριτικο το οτι κλαιει οταν βλεπει φωτο σας... Δεν μου αρεσε αυτη η φραση...

h0MYp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καταλαβαίνω την θέση σου γιατί και εμένα η μαμά είναι μακριά και είμαστε ολομόναχοι στην Αθήνα, πέρσι έκανα κάποιες δικές μου εξετάσεις(μόλις είχα γεννήσει) και έπαιρνα τον μικρό μου παντού μαζί (γυναικολόγο, ακτινολόγο, κτλ.) ήξερα όμως ότι έπρεπε να είναι μαζί με τον μπαμπά μου για να τον βοηθάει, εμένα βέβαια παρακαλούσε να έρθει να με βοηθήσει και δεν Γτην άφησα. Φέτος επειδή δουλέυω βρήκαμε μια μέση λύση, ήρθε για κάποιες λίγες εβδομάδες εδώ, και τώρα έστειλα τον μικρό μαζί της. Γιατί δεν την ρωτάς αν μπορεί να κρατήσει για κάποιες μέρες την μεγάλη σου κόρη?

Link to comment
Share on other sites

Βρε Bebo... Εάν κάνω λάθος διόρθωσέ με, γιατί έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε όλοι. Από αυτά που διαβάζω, μου φαίνεται πως βγάζεις μια ζήλεια προς τα αδέρφια σου. Του τύπου ''τα διδυμάκια της τα φροντίζει κι εμένα γραμμένη με 'χει!'' και το γεγονός πως είναι 30 χρονών τα αδέρφια σου, αυτό ποτέ δε θα εμποδίσει τη μητέρα σου όσο είναι ελεύθεροι ( γιατί αυτό αντιλαμβάνομαι από τη στιγμή που λες πως είναι όλοι μαζί οικογενειακά διακοπές ), να τα φροντίζει. Και πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει έστω κι η απόσταση της 1 ώρας! Ας πούμε εσύ....ακόμη και 40 χρονών να πάνε τα παιδάκια σου ακόμη δε θα τα φροντίζεις σα να είναι 5 χρονών ;

Η μητέρα σου ίσως σε θεωρεί πιο ''γυναίκα'' και αυτόνομη, από τη στιγμή που πλέον έχεις τη δική σου οικογένεια. Ίσως να μη θέλει να ''μπαίνει κι ανάμεσα στα πόδια σας''.... Τα πεθερικά σου εάν κατάλαβα καλά, πρέπει να μένουν στην ίδια πόλη με εσένα, συνεπώς για εκείνους είναι πιο εύκολο να είναι κοντά σου. Για τη μητέρα σου, ακόμη κι η 1 ώρα ταξίδι μπορεί να μη της είναι εύκολο γιατί έχει κι εκείνη το δικό της νοικοκυριό.

Από την άλλη, λες και μόνη πως ο πατέρας σου είναι δύσκολος άνθρωπος. Μήπως κι εκείνη ψυχολογικά φοβάται να τον αφήσει, μήπως υποστεί και κάποιες συνέπεις ; Σε καταλαβαίνω πώς νιώθεις και πως νιώθεις αδικημένη, αλλά προσπαθώ να μπω και στα δικά της παπούτσια. Δε θεωρώ πως υποκρίνεται λέγοντάς σου, πως στεναχωριέται μακρυά σας. Μπορεί να νιώθει έτσι, αλλά δεν ξέρεις τί λογοί την οδηγούν μακρυά σου...

Eπιπλέον, η γυναίκα περισσότερο έχει πάει στο εξοχικό για να ''υπηρετήσει'' τον πατέρα σου και τα αδέρφια σου, παρά για αναψυχή! Μην είσαι άδικη μαζί της.

iyuNp3.png4hNCp3.png
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω. Θεωρω οτι η θεματοθετρια απλα ειχε συνηθισει να εχει βοηθεια και τωρα που η μητερα της ειπε να παει διακοπες καπως της φανηκε.

Εγω προσωπικα, θα ημουν ευχαριστημενη και μονο που με ειχε βοηθησει στην αρχη, ξερεις πολλες κοπελες δεν εχουν καμια απολυτως βοηθεια και τα καταφερνουν (αναγκαστικα) μονες τους. Επισης, δεν μπορω να μπω με τπτ στη θεση της, διοτι εχω χασει τους δικους μου σε πολυ μικρη (παιδικη) ηλικια, οποτε θελοντας και μη εμαθα να τα καταφερνω μονη μου (ή να τρωω μονη μου χαστουκια :wink: ). Μου ειναι σχεδον αδιανοητο να με βοηθαει καποιος... Ετσι εμαθα, ετσι μεγαλωσα.

Εισαι πολυ τυχερη που σε βοηθησε η μητερα σου στην αρχη οσο μπορεσε και πιστευω οτι θα σε βοηθησει μολις "ξαναγεμισει" τις μπαταριες της. Και δεν πιστευω οτι ειναι υποκριτικο το οτι κλαιει οταν βλεπει φωτο σας... Δεν μου αρεσε αυτη η φραση...

 

ΛYΠAMAI πολύ για τους γονείς σου...

Βρε κορίτσια έρχονται στιγμές ΕΓΏ ΠOY ΕΧΩ ΜΌΝΟ 1 ΠΑΙΔΊ κ είμαι σχετικά νέα(30χρ) ΠOY ΛEΩ δεν ANTEXΩ άλλο,π δεν εχω κουράγιο ούτε νερό να σηκωθώ να του βάλω στο μπιμπερό.ποσο μάλλον οι παππούδογιαγιάδες π έχουν μεγαλώσει ήδη ΠAIΔIA κ οι αντοχές τους,ψυχικές κ σωματικές δεν είναι ΊΔΙΕς μ τις δίκες μας.

Link to comment
Share on other sites

Eγω θα το θεσω κι αλλιως......μηπως η ασχημη φαση που περνας τωρα και η αρρωστια του παιδιου την καταβαλλει και δεν μπορει να τη διαχειριστει? Μηπως γι αυτο το λογο προτιμα να μενει μακρια σας? Ισως στενοχωριεται και δεν μπορει να το κρυψει και δεν θελει να σε επηρρεασει αρνητικα?

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

ΛYΠAMAI πολύ για τους γονείς σου...

Βρε κορίτσια έρχονται στιγμές ΕΓΏ ΠOY ΕΧΩ ΜΌΝΟ 1 ΠΑΙΔΊ κ είμαι σχετικά νέα(30χρ) ΠOY ΛEΩ δεν ANTEXΩ άλλο,π δεν εχω κουράγιο ούτε νερό να σηκωθώ να του βάλω στο μπιμπερό.ποσο μάλλον οι παππούδογιαγιάδες π έχουν μεγαλώσει ήδη ΠAIΔIA κ οι αντοχές τους,ψυχικές κ σωματικές δεν είναι ΊΔΙΕς μ τις δίκες μας.

Σωστα αυτα που λες... Αν η κοπελα ελεγε οτι η μητερα της δεν ενδιαφερθηκε ποτε, δεν την βοηθησε θα ελεγα τελειως διαφορετικα πραγματα. Κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να μας βοηθαει, περα απο το συζηγο. Θεωρω οτι ειναι αυστηρη απεναντι στην μητερα της. Αλλα πιστευω οτι παιζει ρολο και η ψυχολογια της κοπελας, που εχει κουραστει πολυ και με τα 2 παιδια και της βγαινει ετσι.

h0MYp3.png
Link to comment
Share on other sites

Σωστα αυτα που λες... Αν η κοπελα ελεγε οτι η μητερα της δεν ενδιαφερθηκε ποτε, δεν την βοηθησε θα ελεγα τελειως διαφορετικα πραγματα. Κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να μας βοηθαει, περα απο το συζηγο. Θεωρω οτι ειναι αυστηρη απεναντι στην μητερα της. Αλλα πιστευω οτι παιζει ρολο και η ψυχολογια της κοπελας, που εχει κουραστει πολυ και με τα 2 παιδια και της βγαινει ετσι.

 

Κ η κοπέλα απ την μεριά της έχει τα δίκια της..αλλά υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες του θέματος,όπως είπε κ η βερα πιο πάνω.

Κ εμένα η μαμα μου όλη μέρα οξυγόνο παίρνει αλλά όσο ήταν MIKPOΣ τον κρατούσε ατελείωτες ώρες.τώρα δεν μπορεί.εδώ εγώ κ ο ντίνος μαζί δεν τον προλαβαίνουμε...

Link to comment
Share on other sites

δΕΝ ΞΕΡΩ πως ειναι οι σχεσεις στην οικογενεια σας, ισως η μητερα σου αντιμετωπιζει ακομα ως παιδια τα αδερφια σου (ειδικα με τα αγορια το συνηθιζουν) και νιωθει οτι εχει υποχρεωσεις απεναντι τους, οπως και στον πατερα σου. Εγω εχω εναν αδερφο 35 χρονων και ακομα ξυπναει χαραματα να του ετοιμασει το πρωινο, του ετοιμαζει και πλενει τα παντα και εχει παντα αγχος, μεχρι και να του βαλει φαι στο πιατο......ισως θεωρει οτι εσυ εισαι δυνατη και δεν χρειαζεσαι βοηθεια.

 

Παντα ετσι ηταν η τωρα αλλαξε? Στην πρωτη σου εγκυμοσυνη τι εκανε?

 

Σιγουρα ισχυει αυτο που λες, οτι παντα με θεωρουσε δυνατη. Μεχρι στιγμης, απλα δεν ειχε χρειαστει να με βοηθησει γιατι ολα ηταν καλα, οποτε ηθελε να ερθει για να δει την εγγονη της ερχοταν, τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.

Link to comment
Share on other sites

Ασε κοριτσι μου την μαμα σου ησυχη. Ειναι μεγαλη γυναικα και κουρασμενη και βρες τροπο να τα καταφερεις μονη σου. Εχει και εκεινη αναγκη απο διακοπες. Εγω το καταλαβαινω. Για μενα να μην της πεις τιποτα και να της πεις μονο ευχαριστω για την βοηθεια που ηδη σου εχει δωσει. Οταν γεναμε ειναι δυσκολα τα πραγματα. Και καλο ειναι να τα βγαζουμε περα μονες μας. Περασα χοντρη επιλοχειο η οποια ΑΚΟΜΑ δεν εχει φυγει, με ενα αντρα απο καποια στιγμη και μετα εξαφανισμενο, μονη μου χωρις καμια βοηθεια, ουτε ντανταδες ουτε τιποτα, με τους γονεις μου πεθαμενους και τα πεθερικα εξαφανισμενα. Δεν εχει. Στρωνουμε κατω ποπο και τα καταφερνουμε. Δυσκολα ειναι ομολογουμενως αλλα εχει και αλλα παιδια εκτος απο εσενα. Εσενα σε βοηθησε. Τωρα αστην να ξεκουραστει. Και μετα παλι θα σε βοηθησει. Μην ζητας τοσα πολλα απο εκεινη.....ειναι αδικο......

 

Μα αν μου ελεγε εχω αναγκη απο διακοπες και φευγω δε θα το συζητουσα καν. Με ενοχλει το οτι κανει λες και την εχουν αναγκασει να παει, πραγμα που δεν ισχυει. Μεγαλη και κουρασμενη δεν ειναι, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα. Δεν σας εχω δωσει να καταλαβετε μαλλον, αυτο που ζηταω ειναι να ειναι ξεκαθαρη.

Link to comment
Share on other sites

ομως οτι σταματησαν να μας βλεπουν σα παιδια απο τη στιγμη που κανουμε τα δικα μας ....εεε,αυτο δε το δεχομαι σαν σωστο ,σαν γεγονος ναι,αλλα δε πρεπει να γινεται.....

κ μεις ποιους πρεπει να βλεπουμε σα γονεις οταν αυτοι σταματανε να μας βλεπουν σα παιδια τους????????

αχ,να ειδατε που εχω τοσα ερωτηματα που μονο ενας ψυχολογος θα μπορουσε να τα ακουσει........ ???? κ για αυτο φταινε οι γονεις...

 

 

κι εγώ έναν ψυχολόγο επιθυμώ για σχεδόν τα ίδια που απασχολούν κι εσένα...... κι εγώ θεωρώ πως φταίνε οι γονείς αλλά με παρηγορεί το γεγονός ότι κι αυτοί αθελά τους το κάνουν....

 

ξέρεις από όταν σταματάνε να μας βλέπουν σα παιδιά τους εμείς πρέπει να βρούμε και να υιοθετήσουμε άλλους γονείς καινούριους!!!!!!

 

κι όσο για τα ονόματα;;;;;;; φυσικά και έχουν άποψη!!!!!!! όπως άποψη έχουν και για τους γάμους μας και για ένα σωρό άλλα....

αλλά για άνοιξε τους το κεφάλι και βάλ' τους τα μέσα...........

Link to comment
Share on other sites

Σιγουρα ισχυει αυτο που λες, οτι παντα με θεωρουσε δυνατη. Μεχρι στιγμης, απλα δεν ειχε χρειαστει να με βοηθησει γιατι ολα ηταν καλα, οποτε ηθελε να ερθει για να δει την εγγονη της ερχοταν, τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.

 

Μαλλον τοτε δεν μπορει η δεν θελει να αντιμετωπισει δυσκολες καταστασεις......εισαι η πρωτη κορη που κανει εγγονια, δεν τα εχει ζησει αυτα, ισως να μη θελει τις δυσκολιες αυτες.

 

Καταλαβαινω οτι σε πληγωνει η συμπεριφορα της, αισθανεσαι οτι δεν μετρας γι αυτην, δεν θελει να μοιραστει τον πονο σου. Προσωπικα πιστευω οτι εχουμε ηθικη υποχρεωση να βοηθαμε τους γονεις στα δυσκολα και να μας βοηθουν κι αυτοι......γι αυτο ειναι η οικογενεια, δεν ειναι μονο για τα ευχαριστα.

 

Δεν καταλαβαινω γιατι δεν θα μπορουσε πχ να σπασει τις διακοπες των δυο μηνων (ε δεν ειναι και λιγο) και να ρθει να σας δει εστω και μια βδομαδα. .

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...