ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ.....

[pashalitsa]

Θες να σου πω τί νεύρα είχα εγώ;;; Να κλαίω εναλλάξ με το μωρό και να λέω "τί ήθελα εγώ και έμπλεκα με τέτοιες καταστάσεις αφού είμαι άσχετη και ανίκανη;;;" Καλά ήμουν έτοιμη να κλείσω σουίτα στο Δαφνί...

Ευτυχώς στο σεξουαλικό δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα... Ναι δεν είχα όρεξη από μόνη μου, αλλά όπως είπες, τρώγοντας ερχόταν και η όρεξη (έστω και μειωμένη τους πρώτους μήνες...). Καλά τις πρώτες 40 μέρες δεν το συζητάμε, ούτε να τον φτύσω... Θυμόμουν τη γέννα και τον έβριζα... "Αν με ξαναπλησιάσεις, θα σου κάνω κεφαλοκλείδωμα!", του φώναζα.:mrgreen:

Ε, μετά από λίγο καιρό ακόμα τον λυπήθηκα (κάπου στους δυο μήνες+)...

[mrlna]

χαχαχα! εμένα αντίθετα ασ πλησιάσει και ας μου κάνει και κεφαλοκλείδωμα!! Αφού ώρες ώρες σκέφτομαι τόσο πολύ έχω πατσαβουρέψει πια;

Και κάτι άλλο... το μωράκι ήταν στο ίδιο δωμάτιο με εσας;

[kelly k]

Υπομονή Μαράκι....όλες τα περάσαμε και τα περνάμεΠάνω που τα ξεπερνάς με το πρώτο...τσουπ έρχεται το δεύτερο και φτου ξανά απ την αρχή και χειρότερα ίσως...και μετά τσουπ και το τρίτο..εκεί το φιλοσοφείς λίγο καθότι είσαι υποτίθεται μια έμπειρη μανούλα...αλλά πάλι σε παίρνει ώρες ώρες από κάτω..γενικά θα λεγα δεν περνά ποτέ 100 τοις 100...μαθαίνεις με το καιρό....αλλά η αλήθεια είναι όσο γλυκούλικα είναι τα μωράκια μας τη σχέση μας με το μπαμπά τους της αλλάζουν τα φώτα!!!

[olga markos]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....!!!!!

ετσι εγραψε ο σεξπιρ και ετσι εχω αρχισει κ εγω να λεω , τα σημαντικα ειναι αυτα που δεν βλεπουμε κ περναμε την ζωη μασ με δυσκολια χωρισ να χρειαζεται

[Ellemphriem]

Εμένα δεν με ενοχλεί τόσο ότι τσακωνόμαστε γιατί πάντα τα βρίσκουμε αλλά ότι ο μπεμπούλης είναι 3 μηνών τωρα και με το σύντροφο κοιμόμαστε σαν αδερφάκια.. Δεν υπάρχει σταγόνα σεξουαλικότητας... Τρώγοντας έρχεται η όρεξη;

 

Τι να σου πω εμενα ΑΚΟΜΑ δεν μου εχει ερθει η ορεξη.......

[arleta]

ετσι εγραψε ο σεξπιρ και ετσι εχω αρχισει κ εγω να λεω , τα σημαντικα ειναι αυτα που δεν βλεπουμε κ περναμε την ζωη μασ με δυσκολια χωρισ να χρειαζεται

 

 

ένα πράγμα σαν να μας δέρνει ένας μαζοχισμός;;;;

ώρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να καταπιάνεται με λεπτομέρειες, να θυμώνω, να χαλιέμαι κι η ουσία να είναι μερικά βήματα παραπέρα.....

[mrlna]

Τι να σου πω εμενα ΑΚΟΜΑ δεν μου εχει ερθει η ορεξη.......

 

Δηλαδή καλά χριστούγεννα;

[Stap]

Τι να σου πω εμενα ΑΚΟΜΑ δεν μου εχει ερθει η ορεξη.......

 

:shock: δηλαδή....δε θα "στρώσουν" τα πράγματα "σύντομα" (μόλις βρήκα το τόπικ χάρηκα κι είπα να του το δείξω να διαβάσει ότι δε συμβαίνει μόνο μ' εμάς αυτό το τσίρκο τσακωμών και ασυνεννοησίας......αλλά αν διαβάσει αυτό θα απογοητευτεί πολύ )

 

Εμένα δεν με ενοχλεί τόσο ότι τσακωνόμαστε γιατί πάντα τα βρίσκουμε αλλά ότι ο μπεμπούλης είναι 3 μηνών τωρα και με το σύντροφο κοιμόμαστε σαν αδερφάκια.. Δεν υπάρχει σταγόνα σεξουαλικότητας... Τρώγοντας έρχεται η όρεξη;

όχι μόνο αδερφάκια...αδερφάκια που μαλώνουν σαν της Δήμητρας83 (Δήμητρα δε νομίζω να παρεξηγηθείς το γράφω για αστείο γιατί έτσι είμαστε....)

 

Όσο για το τρώγοντας έρχεται η όρεξη....δε θέλω καν να δοκιμάσω!!

 

Με το θηλασμό πάει ακόμη πιο μακριά η βαλίτσα με τις ορμόνες, ξέρει καμία;

Τι να πω, βιολογικά ίσως έχει το νόημα ότι γινόμαστε αντιπαθητικές για να μην είμαστε επιθυμητές άρα σεξ άρα ξανά έγκυος πριν "ξεπεταχτεί" το υπάρχον παιδί;

Αν και δε νομίζω ότι κάθε φορά φταίω εγώ :twisted:. Δεν έχω πρόβλημα να ζητήσω συγγνώμη και το κάνω όταν νομίζω ότι παραφέρομαι. Ίσα ίσα νομίζω όμως ότι τα "παιγμένα" νεύρα του άλλου το κάνουν ευκολότερο ο άλλος να αποδόσει ό,τι πω εγώ στις "ορμόνες" μου. Κι αυτή η αντιμετώπιση του τύπου: "...όταν συνέλθεις θα τα ξαναπούμε..." μου σπάει ακόμη περισσότερο τα νεύρα .

[Ellemphriem]

:shock: δηλαδή....δε θα "στρώσουν" τα πράγματα "σύντομα" (μόλις βρήκα το τόπικ χάρηκα κι είπα να του το δείξω να διαβάσει ότι δε συμβαίνει μόνο μ' εμάς αυτό το τσίρκο τσακωμών και ασυνεννοησίας......αλλά αν διαβάσει αυτό θα απογοητευτεί πολύ )

 

Μπορει βρε να στρωσουν γρηγορα μπορει και οχι. Εμας περαν των τσακωμων που ακομα υπαρχουν *εχουν καθιερωθει. Εχεις ακουσει το απαξ και ανοιξει ο ασκος του αιολου μαζεμα δεν εχουν οι ανεμοι? Ε, κατι τετοιο* περαν λοιπον αυτου, εχω θεμα μεγαλης κουρασης. Ειμαι με το παιδι 24/7 και οταν η μικρη κοιματε το μονο που με ενδιαφερει ειναι να κατσω κατω και να μην κανω τπτ. Ποσο μαλλον σεξ......δεν γινεται.......no no no

[Nefelirene]

Εγώ πιστέυω ότι θα υπάρχουν διάφοροι περίοδοι στην ζωή σας θα έχετε και πάνω σας και τα κάτω σας και σε όλα σημαντικό ρόλο παίζει η ξεκούραση.

Εμείς λείπαμε τώρα 3βδομάδες λοιπον η μοναδική φορά που τα ¨ψιλοείπαμε¨ήταν μια που ήταν λίγο στο τσακίρ κέφι και μου έλεγε βλακειες κατά τα άλλα μια χαρά περάσαμε.Υπάρχουν όμως περίοδοι στη ζωή μας που και μονο που ό ένας ανασαίνει δίπλα στον άλλο μας εκνευρίζει αφάνταστα προσοχή το μωρό διαισθάνεται τα πάντα και όσο πιο ήρεμη είναι η κατάσταση στο σπίτι τόσο πιο ήρεμον ειναι και το μωράκι .

[Αθηνά]

Εγώ πιστέυω ότι θα υπάρχουν διάφοροι περίοδοι στην ζωή σας θα έχετε και πάνω σας και τα κάτω σας και σε όλα σημαντικό ρόλο παίζει η ξεκούραση.

Εμείς λείπαμε τώρα 3βδομάδες λοιπον η μοναδική φορά που τα ¨ψιλοείπαμε¨ήταν μια που ήταν λίγο στο τσακίρ κέφι και μου έλεγε βλακειες κατά τα άλλα μια χαρά περάσαμε.Υπάρχουν όμως περίοδοι στη ζωή μας που και μονο που ό ένας ανασαίνει δίπλα στον άλλο μας εκνευρίζει αφάνταστα προσοχή το μωρό διαισθάνεται τα πάντα και όσο πιο ήρεμη είναι η κατάσταση στο σπίτι τόσο πιο ήρεμον ειναι και το μωράκι .

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου !!! ειδικά με τη φράση σου που έκανα bold!!!!

 

Θελει πολύ δουλειά η σχέση πάντως εγω αυτό ξερω.

Αν την παρατήσεις στην μοιρα της, σε πηρε η κατρακύλα και πάει τελείωσε την έχασες την μπάλα.

 

Όσο για το sex πιστεύω οτι σε ξαναφέρνει κοντα και καλό είναι να μην το ξεχνάμε και αυτό, δίνει μια τονωτικη ενεση στη σχέση, τουλάχιστον με εμας ετσι λειτουργει, σε περιοδους που εχουμε καλή σεξουαλικη ζωη είμαστε και καλύτερα μεταξ'ύ μας γενικότερα, μας υπενθυμίζει οτι μπορουμε να περνάμε και καλα μαζι.

 

Οταν με παιρνει απο κάτω σκεφτομαι γιατι επελεξα αυτον τον ανθρωπο για πατερα του παιδιύ μου και συζυγό μου?

Ευτυχώς ακόμα θυμάμαι οτι μαζί του αισθανόμουνα υπέροχα, με έκανε να νοιώθω μοναδική και ηταν ο μοναδικός άνθρωπος που ταιριάζαμε τόσο πολύ στα θέλω μας που δεν βαρίομασταν ποτε. Μπορούσαμε να περνάμε απειρες ωρες και μερες μαζί μόνοι μας.

Γιαυτό ειμαι κάπως αισιόδοξη και ελπίζω οτι κατι εχει μείνει και μολις ξεπεταχτεί λιγάκι το καμαρι μας να επανέλθουμε αν οχι εντελώς έστω και σε άλλο επιπεδο.

 

Για να θυμηθείτε λοιπον τους λόγους που τον ερωτευτήκατε και θα δείτε οτι κάτι πρέπει να εχει απομείνει στον άνθρωπο που έχετε απέναντί σας .

 

Καλημέρες

[Thaumataki]

maraki στην αρχη οι περισσοτεροι ετσι ειμαστε...

.υπομονη χρειαζετε και κατανοηση ιδιαιτερα απο την πλευρα του συζυγου...

και εγω απο κουραση και αυπνια ξεσπουσα πανω του και ο καημενος δεν μιλουσε με αφηνε να ξεθυμανω πρωτα....

για επαφη και εγω δεν ηθελα με τιποτα γυρω στους 3,5 του εκατσα

απλα προσπαθουσα οταν ημουν ηρεμη να του εξηγησω πωσ νιωθω και να μην με παρεξηγει οταν στα νευρα μου ελεγα βλακειες....

σκεψου οτι ενα καινουργιο κεφαλαιο ανοιξε τωρα και ολα ειναι πρωτογνωρα και για τους δυο σας...κατανοηση και υπομονη..............

Αχ, κορίτσια κι οτι σκεφτόμουν να ανοίξω ένα τέτοιο θέμα! Γέννησα τον Απρίλη και προχτές κλείσαμε 4 μηνών. Τα νεύρα μου είναι μονίμως σε τεντωμένο σχοινί. Επιλόχεια, δεν πέρασα ευτυχώς, αλλά με το που γέννησα έγινα πολύ ευέξαπτη. Στο τομέα των επαφών, δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά μονίμως τρώγομαι μαζί του. Εχτές γυρίσαμε από διακοπές και συνεχώς όσο λείπαμε ''έψαχνα'' τρόπο να τσακωθώ μαζί του. Είναι κι εκείνος αρκετά οξύθυμος, οπότε δεν αργούν να ανάψοουν τα αίματα. Μάλιστα, τη τελευταία βδομάδα κοντά, μάλλον δε μου βάζει και σημασία όποτε ''ξύνομαι'' για καβγά και η κατάσταση είναι αναίμακτη.

Για παράδειγμα όσο λείπαμε ( λείψαμε 20 μέρες ) με εκνεύριζαν τα πάντα πάνω του. Τα πάαααααντα όμως! Μέχρι και ο τρόπος που οδηγεί! Π.χ. οδηγούσε και ήμασαταν σε μια διασταύρωση και ο καημένουλης μου, όπως είναι λογικό, γύρισε πολλές φορές το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά για να ελέγξει.....Τί το 'θελε;;; Του κάνω ''τι το γυρνάς το κεφάλι σου έτσι σα ρανταρ;;;;; φραπέ θα φτιάξεις;'' η απάντησή του ''πάλι ξύνεσαι, ε; Καλά οκ πιές ξύδι δεν είναι τίποτα''. Μου σπάνε τα νεύρα τα πάντα και τι περισσότερες φορές εκείνος, ΔΙΧΩΣ να μου 'χει κάνει κάτι!!! Μια άλλη φορά τον τσακώθηκα για να μπω εγώ πρώτη στο μπάνιο. Δηλαδή τα μικροπράγματα με τσαντίζουν και το κάνω άθελά μου.....αλήθεια σας το λέω. Μήπως να το κοιτάξω ή είναι ορμονικο ;

[marzer]

κορίτσια κι εμείς μία από τα ίδια. μέχρι να κάνουμε σεξ πέρασαν 6 μήνες συν την περίοδο της εγκυμοσύνης που δεν ήθελε καθόλου, παρόλο που ο γιατρός δεν μου το απαγόρευσε και εγώ ήθελα. αυτό που με κάνει να μην έχω όρεξη είναι ότι ο άντρας μου μιλάει όπως το μωρό και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην με έλκει σαν άντρας. του είπα βέβαια ότι μπορεί να είναι τρυφερός με την κόρη μας και χωρίς να μιλάει έτσι. και του διευκρίνησα ότι έχουμε πρόβλημα γιατί η τελευταία μας επαφή ήταν πρίν ένα μήνα. τη βοήθειά σας!!!!!

[lineal]

μια απ τα ιδια και εγω...δηλ εμεις.οτι και να με πει νευριαζω και γενικα τα νευρα μου ειναι στη τσιτα απο τοτε που γεννησα...

εγω νομιζα οτι θα ειμαστε μια χαρουμενη οικογενεια και μεις συνεχως ριχνουμε θανατηφορες ατακες ο ενας στον αλλο λες και κατι προσπαθουμε να αποδειξουμε και στο τελος μαλωνουμε.

πριν απο λιγο μαλωναμε γιατι συζητουσαμε για το μωρο και μου πεταει το εξης:οτι φοβοταν μη με μοιαζει και βγει χοντρουλης-επειδη εχω παραπανισια-λες και παιζει ρολο αυτο για το αν το παιδι βγει παχουλουτσικο ή οχι.

ε και γω αρπαζομαι και ριξαμε εναν καυγα αλλο πραμα...

 

ετσι ειναι πια η καθημερινοτητα μας,αφου προτιμαω πια να μη μιλαμε ο ενας στον αλλο,καλυτερα να συννενοουμαστε με σημειωματα...

[siburaki]

Αχχχχ κ νόμιζα ότι ήμουν η μονη που ένιωθα έτσι!Διαβαζα άλλα τοπικ που λέγαν ποσο ευτυχισμένοι είναι όλοι ποσα ώραια είναι τα πραγματα κ γένικα ένα ροζ συννέφακι κ άναρωτιωμουν μόνο το δικο μου συννεφακι είναι γκρι κ ώρες ωρες μαύρο??????

Τελικα βλέπω οτι δεν είναι μόνη μου! Κ γω όπως το Θαυματακι άκομη κ το πως άναπνευει με έκνευριζε άφανταστα!Ανοιγε το ψύγειο έτοιμη την κάκια είχα!Πριν άκομη μίλησει τον εκνεύριζω του σπάω τα νεύρα κ γένικα ξύνομαι για να καυγαδίσουμε!!!!ΠΟλυ ένταση για το τπτ ειδικα τους πρωτους μήνες μόνο που υπηρχε νεύριαζα τώρα το θύμαμαι(το μώρο τώρα είναι σχεοδν 8μηνων!) κ λεω οκ έκει είχα άδικο κ δεν μίλουσε κ ο καημενος να πει τι παρανοικη έιχα γινει!!!

Ορεξη ούτε κ μένα δεν μου ήρθε ούτε τρώγωντας δεν μπορω να πω ότι μου έρχοταν ιδιαιτερα οχι οτι δε παιρνουσα κάλα άλλα δεν το επιδιωκα μάλιστα έβρισκα χιλιες δυο δικαιολογιες να το αποφυγω σαν ο διαολος το λιβανι!!!

[Panoz]

Μαρία δεν είναι τίποτα... όταν σου περάσει η κούραση από το παιδί καθώς θα μεγαλώνει θα μπορέσεις να συζητήσεις με τον άντρα σου πιο ψύχραιμα και όχι να του φωνάζεις συνέχεια

[Tachydromos]

ΤΡΟΜΑΖΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

[xeni]

Κορίτσια απ΄ότι βλέπω όλες πάνω κάτω την ίδια κατάσταση βιώνουμε. Πότε καλά πότε χάλια με τα ταίρια μας. Έγω νιώθω ότι τον τελαιυταίο καιρό δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Έκει που τα βρήσκουμε είναι σαν κάποιος να μας φτύνει και πάλι χανόμαστε και ζούμε στο σπίτι σαν τα φαντάματα χωρίς ο ένας να μιλάει στον άλλον. Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση και για πόσο διάστημα......

[Νατασούλα]

Κορίτσια κάντε υπομονή. Και εμείς τα περάσαμε αυτά αλλά ευτυχώς τώρα είμαστε μια χαρά !!!!!! Ήταν μια περίοδος πολύ έντονη, μέσα στα νεύρα και στην παρεξήγηση. Σε εμάς μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι η μικρούλα μας ξυπνούσε και ξυπνάει πολλές φορές τα βράδια (και γενικότερα δεν θα το έλεγες και εύκολο μωρό) και φυσικά όλο αυτό επιδείνωνε την κατάσταση. Στην αρχή το τί κλάματα έριξα δεν λέγεται. Έκλαιγε το μωρό, έκλαιγα και εγώ μαζί. Ο σύζυγος δεν ήξερε ποιον να ηρεμήσει..... το ξενύχτι μας είχε τσακίσει αλλά οι άντρες είναι συνήθως πιο ψύχραιμοι. Εμείς θέλετε λίγο οι ορμόνες, λίγο οι ευθύνες, λίγο το ένα, λίγο το άλλο, φτάνουμε σε σημείο να μην ελέγχουμε τα νεύρα μας. Το τί έχει ακούσει ο άμοιρος, δεν λέγεται......

Μια μέρα εδώ και κανά τρίμηνο περίπου και αφού το σκέφτηκα καλά, το πήρα απόφαση. Λέω δεν θα χαλάσω εγώ τη σχέση μου για ψύλλου πήδημα, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κανά σοβαρό θέμα απλά ξυνόμουν. Με λίγα λόγια την φιλοσόφησα τη ζωή και άρχισα να το παίρνω αλλιώς. Αρχίσαμε να βγαίνουμε όπως παλιά μια φορά την εβδομάδα χωρίς το παιδί, να βάφομαι να ντύνομαι γιατί είχα παρατήσει και τον εαυτό μου, έκανα δίαιτα έχασα και μερικά κιλά της εγκυμοσύνης, άρχισα γυμναστική, άρχισα πάλι να πηγαίνω κομμωτήριο τακτικά, ψώνισα καινούργια ρούχα και φυσικά δεν παραμέλησα τη σεξουαλική ζωή με τον άντρα μου (είναι πολύ σημαντικό κομμάτι). Σε λίγες μέρες ήμουν απολύτως καλά. Οι εντάσεις μειώθηκαν και νιώθουμε πιο ερωτευμένοι από ποτέ.

Εντάξει δεν είναι όλα ρόδινα. Η μικρούλα μου αυτό το διάστημα βγάζει δόντια, περιττό να σας πώ ότι έχει πολύ γκρίνια και έχουμε να κοιμηθούμε εδώ και μερικές νύχτες. Ωστόσω δεν παραπονιέμαι και κυρίως δεν ξεσπάω στον άντρα μου πλέον γιατί και αυτός σηκώνεται τη νύχτα και αυτός δεν κοιμάται και αυτός νυστάζει την άλλη μέρα στη δουλειά. Θα ήταν άδικο για εκείνον μιας και έχουμε μια υπέροχη σχέση να την καταστρέψουμε έτσι !!!!!!!!!!!!!!

[nekt]

Ακριβώς ότι έγραψε η Νατασούλα παραπάνω.Ειδικά την πρώτη παράγραφο θα μπορούσα να την γράψω εγώ.

Με τον άντρα μου παντρευτήκαμε μετά από 5 χρόνια σχέσης κατά την διάρκεια των οποίων δεν είχαμε μαλώσει ποτέ. Όταν γεννήθηκε το παιδί τον πρώτο καιρό είχαμε ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΤΕΙ και μαλώναμε για βλακείες.Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένας από τους μεγαλύτερους καυγάδες είχε ξεκινήσει γιατί έχασε το μέτρημα στις κουταλιές φτιάχνοντας το γάλα της μικρής.Μιλάμε για τέτοια κατάντια.

Μετά από μερικούς μήνες ισορροπήσαμε και μετά τον πρώτο χρόνο είμασταν καλύτερα από πριν.Αν είχαμε λιγότερο ξενύκτι και περισσότερη βοήθεια θα τα είχαμε καταφέρει και λίγο νωρίτερα.

Απ΄όσα έχω καταλάβει όλα αυτά είναι σ΄ενα βαθμό φυσιολογικά, απλά είναι ταμπού θέματα, δεν τα συζητάει κανείς, οπότε δεν είσαι προετοιμασμενος, νομίζεις θα γεννήσεις και θα ζεις σε διαφήμιση δημητριακών, ενώ στην πραγματικότητα τα περισσότερα ζευγάρια κλυδωνίζονται πάρα πολύ στην αρχή

[elin]

Σε όλα τα παραπάνω βάλτε μετατραυματικό στρες από μια πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη, μία επιπλέον επέμβαση μαζί με αυτή, επιλόχειο, μία δεύτερη εγκυμοσύνη τρεις μήνες μετά την πρώτη-παλίνδρομη κύηση, απόξεση στον τρίτο μήνα-συν το ότι είμαι 24/7 μόνη με το μωρό καθότι ο Αγαπούλης κάνει δύο δουλειές. Κ το μωράκι μας είναι από αυτά που θέλουν πολλές αγκαλίτσες-και το λατρεύω και θέλω να είμαστε αυτοκολλητάκια-αλλά πόσες ώρες να αντέξω η δόλια μάνα να το κρατάω αγκαλιά ενώ φτιάχνω φρουτόκρεμα/γεύμα/γάλα/απλώνω-μαζεύω ρούχα κλπ-κλπ...

 

Φανταστείτε πως όταν πέσει κάτι κάτω-πχ η πάνα-και είμαι σε φάση να την αλλάξω, με το ένα χέρι κρατάω το μωρό με το πόδι μαζεύω την πάνα (όρθια έτσι;!;!)και τη φέρνω στο ελεύθερο χέρι μου-όπου μωρό 10 κιλά-αναζητώ δουλειά σε τσίρκο και ναι προσεχώς κόβουμε εισιτήρια σπίτι μου για να γελάσουν όλοι με την καρδιά τους

 

Κούνια/πάρκο/παρκοκρέβατο=διακοσμητικά στοιχεία, αφού το μωρό κοιμάται στο κρεβάτι μας, στην κούνια (στο δωμάτιό του) δεν μένει λεπτό, στο παρκοκρέβατο (στο δωμάτιό μας) τη βάζουμε αφού την κοιμίσουμε στο κρεβάτι μας όπου και θα ξυπνήσει στάνταρ 4-5 φορές τη νύχτα και φτου και από την αρχή ξανακοιμίζουμε οπότε πλέον κοιμάται μια και καλή στο διπλό (λειτουργεί και σαν μέθοδος αντισύλληψης) γιατί αν σε έναν ύπνο 5 ωρών ξυπνάς ανά μία ώρα η λέξη ζόμπι είναι λίγη για να περιγράψει την κατάσταση στην οποία έχεις περιέλθει...

 

Στο σπίτι μας μονίμως συμμαζεύω και μονίμως Ο ΧΑΜΟΣ γιατί με τη μικρή αγκαλιά είναι δύσκολο να βάζεις ό,τι βγάζεις στη θέση του ανά πάσα στιγμή, τρέχω πανικόβλητη να μαζέψω όταν αυτή θα κοιμηθεί (ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ) καθημερινές/ΣΚ και ο Αγαπούλης καλός και διαλεγμένος κάθε Κυριακή εφημεριδούουουλα, καφεδάααακι και αραλίιιιιιιιιιιιικι-ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

 

Θα μου πείτε "Μα δεν κάθεται".

Ναι.ΟΥΤΕ ΕΓΩ.

Συν η πεθερά που ήρθε να βοηθήσει η καψερή για δυο εβδομάδες, αλλά εγώ κατέληξα να φροντίζω δύο μωρά στο τέλος, γιατί κακά τα ψέμματα, στη μανούλα μου θα πω "Τράβα ρε μάνα να φτιάξεις έναν καφέ και φέρε και σε μένα", στην πεθερά όμως;!;!

 

Τώρα όλα αυτά δεν είναι απολύτως σχετικά με το τόπικ, αλλά μέσα σε όλα αυτά και άλλα πολλά να σας πω ότι τσακωνόμαστε δι' ασήμαντον αφορμή και εγώ εξακολοθώ να ασχολούμαι με τη σκόνη στα εναπομείναντα μπιμπλό (τα πολλά αποσύρθηκαν γιατί η μικρή κάνει πρόβα για τα μπουζούκια).

 

Τελευταία σκέφτομαι μήπως έχουν πάθει κάτι τα νεύρα μου...ΤΥΧΑΙΟ;ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ!!!

[SKEK]

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένας από τους μεγαλύτερους καυγάδες είχε ξεκινήσει γιατί έχασε το μέτρημα στις κουταλιές φτιάχνοντας το γάλα της μικρής.Μιλάμε για τέτοια κατάντια.

 

Ή επειδή κάθε φορά που θα φτιάξει γάλα θα του πέσουν και 2 κουταλιές να γεμίσει ο πάγκος.

 

Όπως το είπες. Κατάντια και ξεκατίνιασμα!!!