Έχω ξεφύγει............εσείς?

[Dimitra83]

οπου παω οτι δουλεια κανω εχω κ την ουρα απο πισω πρωτη παω εγω,απο πισω η κορη κ πισω απο την κορη ο γιος.ε κ απο του χρονου πισω απο τον γιο κ η αλλη κορηQUOTE]

 

Κορίτσι μου,δεν είχα προσέξει πως είσαι και πάλι έγκυος!!Με το καλό και καλό κουράγιο!!

Εγώ για 3ο για την ώρα τουλάχιστον,ούτε να ακούσω δεν θέλω,και όχι γιατί κουράζομαι,αλλα λόγω της μικρής μου σωματικής διάπλασης,οι 2 απανωτές εγκυμοσύνες με τσάκησαν...ακόμη πονάει η μέση μου και η πλάτη μου!!Δέν ξέρω αν το αντέχω,τουλάχιστον όχι τώρα!ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!

οταν λες μικρη σωματικη διαπλαση?γιατι κ γω δεν ειμαι κ το πρωτο μποι!1.60 48 κιλα (ημουν γιατι τωρα ειμαι 60:rolleyes::rolleyes:) για πες γιατι αγχωθηκα! σορρυ για το οφφ τοπικ συνεχιστε

[bebe-q]

...Έχω ύψος 1.54 και δεν ξέρω αν είναι μαζί με τα τακούνια...

και πρίν την πρώτη εγκυμοσύνη ήμουν 46 κιλά.

Τα μωράκια μου βγήκαν ο 1ος 3.700 και 51 cm και ο 2ος 3.400 και 54cm... αν με έβλεπες.εγώ δεν υπήρχα,μιά κοιλιά έβλεπες και δυό βζιά να περπατάνε...!!!

και είχα φτάσει 63 κιλά στον πρώτο και επειδή ξαναέμεινα αμέσως σχεδόν έγκυος και δεν είχα προλάβει να χάσω όλα τα κιλά,στον δεύτερο(έπαθα και ζάχαρο) έφτασα 73....

Είχα γλυστρήσει και απο τη σκάλα στον πρώτο μου και είχα χτυπήσει κάποιο νεύρο στη μέση μου και απο τότε μεχρι και την δεύτερη γέννα κούτσαινα..Φαντάσου οτι σκόμη με θυμάται πού και πού!!Όπως καταλαβαίνεις,δεν θα το άντεχα να το ξαναπεράσω τόσο γρήγορα...ίσως όταν ο μικρούλης κλείσει τα 3 και μετά,να κάνω καμιά προσπάθεια μπάς και πετύχω και την κόρη!

Για την ώρα όμως,(και επειδή τα περνάμε και λίγο ζόρικα) δεν το σκεφτόμαστε...

Αν επιτρέπεται πόσων ετών είσαι?

[Baby A]

Απο το πρωϊ που το μάλωσα δεν του ξαναφώναξα καθόλου...προσπαθώ να τον απασχολώ με άλλα πράγματα..π.χ τώρα,έδινα νεράκι στο μωρό και ερχόταν και του τραβούσε το μπιμπερό και του φώναζε,Του έπαιρνα το χεράκι,αυτός εκεί. Ξανά και ξανά.ωσπου ξεκίνησα να τον γαργαλάω και έβαλε τα γέλια κι έφυγε...

 

συνεχισε να του δινεις σημασια, σου μιλαω απο προσωπικη εμπειρια.

η κορη μου ηταν και ειναι ενα ανησυχο, απαιτητικο παιδι που δεν εντασεται σε κανονες αν δεν την πεισεις οτι αυτο αξιζει. ειναι αυτο που με απλα λογια λενε δυσκολο παιδι. μεσα σε ολη τη δυσκολια που κρυβει διακρινεις οτι ειναι απλα υπεροχη και αξιαγαπητη.

ο "μεγαλος" σου μικρος αναζητα την προσοχη σου!

σιγουρα δεν εχεις ελευθερο χρονο και οταν εχεις εισαι εξαντλημενη.

ειναι δυο με δυσκολη ηλικιακη διαφορα δεν εχεις βοηθεια, μονη σου γνωριζεις ποσο δυσκολο ειναι να τα βγαλεις καθημερινα περα.

ο μικρος θα σου τα κανει αυτα αργοτερα οταν θα αρχισει αναμεσα τους ο ανταγωνισμος για το ποιος θα διεκδικησει το ενδιαφερον σου.

πρεπει να οπλισεις τον εαυτο σου με υπομονη και αυτοσυγκρατηση και πανω απο ολα να σκεφτεσαι οτι ολα αυτα συμβαινουν γιατι ολοι μεσα στην οικογενεια ειστε πανω απ ολα υγιεις και δεν εχετε αλλα προβληματα πιο σοβαρα και να δοξαζεις καθημερινα το θεο γι αυτο.

προσπαθησε να ηρεμησεις με οποιο τροπο σε βοηθα, ακομη και με τη συμμετοχη του παιδιου, αλλωστε ειστε παντα μαζι.

μπορα ειναι θα περασει και μικρα πραγματα φερνουν την ευτυχια.

ο μικρος δεν περιμενει κατι πιο πολυ απο το λιγο σου.

την ψυχικη υγεια ολων θα την παλεψετε με συνεργασια κυριως του ζευγαριου. μην εκπλησεσαι αν κανεις την αρχη και ο ατιθασος μικρουλης σου εκπληκτος θα ακολουθησει τον δρομο στον οποιο θα βαδιζει με τοσο ενθουσιασμο η μαμα του. ο ενθουσιασμος οταν ειναι διακριτος παρασυρει να το θυμασαι. οταν γινομαστε γονεις απαρνουμαστε απολαυσεις και παλαιοτερες συνηθειες, αλλα κυριως προσωπικη ξεκουραση και ονειρευομαστε στο μεγαλυτερο ποσοστο των περιπτωσεων μας μια θερμη αγκαλια για τα παιδια μας.

εγω κρινω οτι υπαρχει καλη δυναμικη σε σενα και θα τα καταφερεις, σχηματισα την πεποιθηση οτι λειπει γενικοτερα μια κολωνα στο οικογενειακο θεμελιο, καποιος ασχολειται λιγοτερο με τα παιδια απ τους δυο ή μοιραζει την αγαπη του ανισα. θα ηθελα μια απαντηση σ αυτο!

ξεχασε οτι εγινε χθες και κανε μια νεα αρχη. η δυναμη της ψυχης σου θα σε παρασυρει θα δεις. αγαπας τα παιδια σου και αυτο ειναι το φως που θα σε οδηγει. η πιο ευκολη περιοδος της ζωης σου με τα παιδια ηταν η εγκυμοσυνη γιατι κατευθυνοταν ολα παντα ακριβως στην κατευθυνση που εσυ ακολουθουσες.

θα τα καταφερεις περιφημα απλα να πιστεψεις στη δικη σου δυναμη για να πεισεις και τους αλλους γυρω σου.

χαιρομαι που τα κοριτσια σε βοηθησαν αρκετα αν και καθυστερημενα παρακολουθησα το θεμα σου και ετρεξα τις απαντησεις

ισως η πασχαλιτσα εχει καπου δικιο αλλα πρεπει αν ειναι αυτο να το παλευεις, αξιζεις να παρεις τη μαχη!

[Baby A]

βρε κοπελα μου δε καταλαβαινουν οτι τα συμφαιρει.καταλαβαινουν οσα μπορουν να καταλαβουν στην ηλικια των 2!οσο εξυπνο κ να ειναι ΔΕΝ μπορει να ξερει πχ οτι αν ριξεις νερο πανω στο λαπτοπ αυτο θα καει!ουτε οτι αν δωσεις σε ενα βρεφος τσιχλα θα πνιγει!φυσικα καταλαβε πως κατεβαινει απο το κρεβατι του ειναι κατι που το ειδε κ το εκανε στην πραξη!θεωρητικα δε μπορει να ξερει το παιδι ουτε οτι στις πριζες πχ δε κανει να βαζουμε το χερι η συρμα κ.α γιατι ο ανθρωπος κ το μεταλλο ειναι καλοι αγωγοι του ρευματος λεμε τωρα αν το ηξερε αυτο θα το επαιρνε η ΝΑΣΑ!γιαυτο ο δικος μου ξηλωσε μια πριζα τις προαλλες κ τον χτυπησε ρευμα!!μεσα σε χρονο 2 λεπτων!μια μπανανα πηγα να του καθαρισω κ να την κοψω κομματακια κ οριστε!στην αρχη κατηγορησα τον εαυτο μου.πως μπορεσα κ αφησα το παιδι μονο κ αλλα τετοια.αλλα οκ τον εχω αφησει για τοσο λιγο πχ για να δω αν εγινε το φαι για να ετοιμασω κανενα τοστ κλπ πραγματα που δε θελουν πανω απο 3 λεπτα.το παιδι μπορουσα να το κατηγορησω?ηταν δυνατον να ηξερε οτι εκει μεσα εχει ρευμα?:p

 

α ρε Dimitra τι τραβας και εσυ ακομα γραφω στο θεμα σου και ειχα και εκει να σου πω για τα μικροκαβγαδακια υπομονη κοριτσακι!

[Dimitra83]

...Έχω ύψος 1.54 και δεν ξέρω αν είναι μαζί με τα τακούνια...

και πρίν την πρώτη εγκυμοσύνη ήμουν 46 κιλά.

Τα μωράκια μου βγήκαν ο 1ος 3.700 και 51 cm και ο 2ος 3.400 και 54cm... αν με έβλεπες.εγώ δεν υπήρχα,μιά κοιλιά έβλεπες και δυό βζιά να περπατάνε...!!!

και είχα φτάσει 63 κιλά στον πρώτο και επειδή ξαναέμεινα αμέσως σχεδόν έγκυος και δεν είχα προλάβει να χάσω όλα τα κιλά,στον δεύτερο(έπαθα και ζάχαρο) έφτασα 73....

Είχα γλυστρήσει και απο τη σκάλα στον πρώτο μου και είχα χτυπήσει κάποιο νεύρο στη μέση μου και απο τότε μεχρι και την δεύτερη γέννα κούτσαινα..Φαντάσου οτι σκόμη με θυμάται πού και πού!!Όπως καταλαβαίνεις,δεν θα το άντεχα να το ξαναπεράσω τόσο γρήγορα...ίσως όταν ο μικρούλης κλείσει τα 3 και μετά,να κάνω καμιά προσπάθεια μπάς και πετύχω και την κόρη!

Για την ώρα όμως,(και επειδή τα περνάμε και λίγο ζόρικα) δεν το σκεφτόμαστε...

Αν επιτρέπεται πόσων ετών είσαι?

 

οντως δε λεει καπακι 3ο παιδι τωρα !κ μεγαλα μωρακια εκανες!η μεγαλη μου ειχε βγει 3340 51 εκ κ ο μικρος 3050 51 εκ.

δε πειραζει βρε αντενα κανεις κ την κορη αργοτερα να ειναι η μικρουλα κ να την προσεχουν οι μεγαλοι χαχα!

27 ειμαι.αχχχ περναν τα χρονια!εσυ??

χαμομηλακι να σαι καλα ελπιζω με του χρονου τετοιο καιρο να μην ειμαι με λεξοτανιλ χαχαχαχα πλακα κανω οκ...ολα θελουν τον τροπο τους τελικα!

[irene_zog]

Εγω παντως μια χαρα σε βρισκω και πολυ φυσιολογικα αυτα που σου συμβαινουν...Φαινεσαι αρκετα ευαισθητος και σκεφτομενος ανθρωπος οποτε εμπιστευσου τον εαυτο σου..Το οτι εδωσες και 2 ξυλιες δεν σε χαρακτηριζει σαν ανθρωπο ουτε θα δημιουργησει και ψυχολογικα στα παιδια σου...Ισως επειδη εισαι πολυ ευαισθητη να εχεις καλομαθει τον γιο σου με την παρουσια σου και τα συνεχη παιχνιδια και τωρα να τα εχει συνεχεια αναγκη, κατι που το κανω και εγω στον γιο μου και προσπαθω καπως να το μετριασω...Προσπαθησε παντως οπου σε περνει να τον αγνοεις και λιγο οταν πχ θελει αυτος κατι και εσυ κανεις κατι αλλο!

και προσπαθησε να αφιερωνεις και λιγο χρονο για τον εαυτο σου (τι ειπα τωρα εεε??) χωρις να εχεις ενοχες...

[my_Kelly]

Συγγνώμη που δεν σου απάντησα νωρίτερα σ'αυτά που λες ότι σε τάραξαν πολύ, αλλά έλειπα για Σαββατοκύριακο.

Σε καμία περίπτωση δεν σε χαρακτήρισα "άχρηστη μάνα" όπως λες. Αυτό είναι κάτι που μόνο η ιστορία θα δείξει και μόνο τα παιδιά μας θα μπορέσουν να μας το πουν όταν θα είναι σε θέση να μας αξιολογήσουν.

Το πρώτο μου post ήταν κάπως απότομο, το παραδέχομαι, αλλά σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη πάντα, κάποια πράγματα που έγραψες ήταν απαράδεκτα.

Και εξηγούμαι:

Είναι απαράδεκτο να πιάνεις ένα δίχρονο και να του φωνάζεις μέσα στο αυτί του. Ουσιαστικά κάνεις ό,τι έκανε κι αυτός, δηλαδή γίνεσαι 2 χρονών και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Γιατί απλά είναι μικρό παιδάκι. Επίσης, πάνω σε μια τέτοια κρίση θυμού, αφήνεις τα πράγματα να ηρεμήσουν και εξηγείς αργότερα αυτό που θες. Έτσι κάνουν και οι ενήλικες ακόμη. Την ώρα του θυμού δεν είναι δυνατόν να γίνει κάτι κατανοητό.

Είναι απαράδεκτο να κλείνεσαι στο μπάνιο αφήνοντας δυο μωρά απ'έξω ΕΠΙΤΗΔΕΣ. Γιατί αυτό είπες πως έκανες. Εγώ δεν είπα πουθενά πως δεν πρέπει μια μάνα με δυο παιδιά να πάει να κατουρήσει. Έλεος δηλαδή. Είπα πως να το κάνεις επίτηδες κι αυτά έξω από την πόρτα να ουρλιάζουν είναι αν μη τι άλλο, βλακεία.

Όσο για την πισίνα και για το λαπτοπ δεν θα σχολιάσω, με κάλυψαν ωραιότατα οι άλλες κοπέλες.

Επίσης, το τι κάνω ή τι θα κάνω εγώ αργότερα όταν μεγαλώσει το δικό μου παιδί, είναι δικό μου θέμα. Αν έρθω και ανοίξω θέμα και ζητήσω συμβουλές, έλα και γράψε ό,τι γουστάρεις. Ο σκοπός εδώ μέσα είναι αυτός, όταν κάποιος ανοίγει ένα θέμα να δέχεται όλες τις απόψεις.

Ακόμη, για να ανοίξεις θέμα εδώ μέσα σημαίνει πως δεν ήταν κάτι που συνέβη μια φορά και πάει τελείωσε. Μάλλον έχουν συμβεί ανάλογα περιστατικά κάμποσες φορές και συνηδειτοποίησες πως πρέπει να ζητήσεις κάποιου είδους βοήθεια. Αυτό είναι κάτι που βρίσκω πολύ ενθαρρυντικό και μπράβο σου. Άκου λοιπόν όλες εμάς που σου λέμε πως αυτές οι συμπεριφορές κάπου "χάνουν" και άλλαξέ τες. Όλες οι μανάδες φτάνουν στα όριά τους, αλλά τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα γιατί πολύ απλά είναι παιδιά και δεν καταλαβαίνουν. Η Δήμητρα δηλαδή που έχει 2 που τσακώνονται όλη μέρα τι θα έπρεπε να κάνει? Να τα σφάξει ή να κλειστεί σε τρελοκομείο????

Δεν μακρυγορώ άλλο, ελπίζω να σου πάνε όλα καλά και να βρεις την ηρεμία στη σχέση σου με τα παιδάκια σου.

[Dimitra83]

να προσθεσω με τη σειρα μου πως αν τωρα που το δευτερο ειναι μπεμπακι ακομα κ δε περπαταει δε μιλαει κλπ αν τρελαθεις απο τωρα τοτε τι θα κανεις σε ενα χρονο απο τωρα που σιγουρα θα μαλωνουν....εχουν κ μικρη διαφορα....πιστεψε με δεν ειναι κατι ευκολο.ειναι ενα θεμα που προσπαθω να λυσω κ τη βοηθεια καποιων κοριτσιων κ τις προτασεις της αλκυωνης εχω αρχισει να κανω προοδο.εγω να κανω προοδο οχι τα παιδια.γιατι εγω εκανα λαθη κ δε καθοδηγουσα σωστα τα παιδια.τα εκανα εν αγνοια μου φυσικα...αλλα καλο ειναι να δεχεσαι κ τις συμβουλες απο καποια ατομα που το εχουν περασει κ το εχουν ξεπερασει.κ να ξερεις αν δεν αντεχεις αυτο που περνας τωρα απορω οντως τι θα κανεις του χρονου τετοιο κα που θα εχεις το ρολο του διαιτητη...δε σε χαρακτηριζει καμια αχρηστη.απλα σαν τριτα ατομα επισημενουμε καποια λαθη που βλεπουμε απο οσα περιγραφεις.πχ αυτο με την τουαλετα η την εκφραση ''με εκανες σε χτυπησω''η οι φωνες κ οι τσιριδες η οι απαιτησεις απο ενα 2χρονο να καταλαβαινει οτι πχ δε πρεπει να πειραζουμε το λαπτοπ της μαμας''κ ετσι η μαμα μπορει να το αφηνει εκτεθειμενο οπουδηποτε...μη τα παιρνεις στραβα...

[bebe-q]

.....Καλά....άστο....ακόμη δεν έχετε καταλάβει...και συμπεράσματα του στίλ...έχουν ξαναγίνει περιστατικά,και σχόλια του στίλ...γίνεσαι 2 χρονών,και αυτό που έκανες ήταν βλακεία,και κλειδώθηκες μέσα για να πάς να κατουρήσεις ΕΠΙΤΗΔΕΣ....."όχι,συνήθως κατουράω καταλάθος,απλά εκείνη την ημέρα το έκανα επίτηδες!!!!.......και "ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΘΕΜΑ".....

....Απλά,εξακολουθείς αντί να με βοηθάς,να μου την λές.....οκ,δεν έχω τίποτε άλλο να πώ!!!Άλλωστε με τόσο λίγο μυαλό που έχω τι να καταλάβω....

Πάλι καλά που υπάρχουν κάτι σαν εσένα εδώ που αν και άσχετες τα ξέρουν όλα!!

 

ΑΝΤΕ BUY,και να'σαι πάντα τόσο έξυπνη με όλους και με όλα και θα πάς μπροστά!!!!

ΕΞΥΠΝΑΚΙΑ!

[bebe-q]

.....Και όχι,δε γουστάρω ο καθ'ένας να λέει ότι του κατέβει επειδή για ένα περιστατικό ένιωσα χάλια και το συζήτησα!!

και παρακαλώ τους διαχειριστές να σβήσουν και το θέμα γιατί με κούρασε να απολογούμαι για κάτι στο οποίο έχω παραδεχτεί απο την αρχή πως ήμουν λάθος!!!

....και ούτε αφήνω το λαπτοπ οπου ναναι όπως λές εέιδή έτρεξα να βγάλω τα σκ@τα απο το μωρό μου!!...και επειδή δεν ξέρω τι άλλη αρλούμπα θα ακούσω απο σενα την ΑΣΧΕΤΗ δεν με ενδιαφερει η αποψη σου γιατι πολυ απλα είσαι κακοπροέρετη και κοιτάς να κριτικάρεις αντι να συζητήσεις με ωραίο τρόπο που μάλλον δεν τον έχεις....φαντάζομαι τι θα τραβήξει το δικό σου το παιδί,το οποίο φυσικά,είναι δικαίωμά σου να το ξεχέζεις αργότερα,όταν θα έρθει η ώρα να βάζεις κι εσύ τα δικά σου πόστ,με τις δικές σου βλακείες!!!!

[Niki81]

.....Καλά....άστο....ακόμη δεν έχετε καταλάβει...και συμπεράσματα του στίλ...έχουν ξαναγίνει περιστατικά,και σχόλια του στίλ...γίνεσαι 2 χρονών,και αυτό που έκανες ήταν βλακεία,και κλειδώθηκες μέσα για να πάς να κατουρήσεις ΕΠΙΤΗΔΕΣ....."όχι,συνήθως κατουράω καταλάθος,απλά εκείνη την ημέρα το έκανα επίτηδες!!!!.......και "ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΘΕΜΑ".....

....Απλά,εξακολουθείς αντί να με βοηθάς,να μου την λές.....οκ,δεν έχω τίποτε άλλο να πώ!!!Άλλωστε με τόσο λίγο μυαλό που έχω τι να καταλάβω....

Πάλι καλά που υπάρχουν κάτι σαν εσένα εδώ που αν και άσχετες τα ξέρουν όλα!!

 

ΑΝΤΕ BUY,και να'σαι πάντα τόσο έξυπνη με όλους και με όλα και θα πάς μπροστά!!!!

ΕΞΥΠΝΑΚΙΑ!

 

Ρε καλο μου συγγνωμη...μπορεις να αρχισεις να βριζεις και μενα...δεν εχω προβλημα...αλλα απο τον τροπο και μονο που γραφεις φαινεται οτι τα νευρα σου εχουν βαρεσει κοκκινο.Δλδ επειδη σου ειπαμε κατι που δε σου αρεσει εχεις φορτωσει και δε μπορεις να μιλησεις ηρεμα και το ριχνεις στην κοροιδια?

 

Αμα βγαινεις εκτος εαυτου γιατι σε εκρινε μια κοπελα που στην τελικη καν δε γνωριζεις...δυσκολευομαι να πιστευω πως θα κατορθωσεις να συγκρατησεις τα νευρα σου με ενα παιδι που τσιριζει ολη την ωρα.

 

ΗΡΕΜΗΣΕ...

Ξερεις καμια φορα χρειαζεται να μας μιλησει καποιος αποτομα και ωμα για να ταρακουνηθουμε και να ξυπνησουμε.Δε σε ειπε κανενας ασχετη και κανενας δε σε αμφισβητησε σα μανα...ξεκολα.Και δεν εχουμε και καμια ορεξη να σε κρινουμε...εχουμε κι αλλες δουλειες να κανουμε.Να σε βοηθησουμε προσπαθουμε...αλλα εσυ απλα επιτιθεσαι.Τι περιμενεις δλδ να σε καλοπιανουμε και να σου λεμε πως εχεις σε ολα δικιο...αυτο θα σε βοηθησει?Δε νομιζω.

 

Για μενα κοπελα μου τα νευρα σου εχουν θεμα...κατσε κατω με τον αντρα σου και μιλα και βρες εναν τροπο να βρεις καποιες διεξοδους και να ηρεμεις στη διαρκεια της μερας.Κανε μια βολτα,κανε λιγο γυμναστικη,αντε για φωνια,για ενα καφε,κανε γιογκα,μιλα με εναν ψυχολογο...κανε οτι σου ταιριαζει καλυτερα προκειμενου να αισθανθεις εσυ καλυτερα.

Δε εχεις χρονο...βρες εστω μιση ωρα τη μερα για το καλο το δικο σου πανω απόλα και της οικογενεια σου .Ξερεις δεν ειναι τοσο κακο να ζηταμε βοηθεια που και που.

[bebe-q]

ΝΙΚΗ...ούτε έχω σκοπό να βρίσω κανέναν,ούτε μου αρέσει αυτό.

Δεν μου αρέσει όμως μία ρετσινιά που δεν μου ταιριάζει,όσο και άν κάποιος που δεν με ξέρει προσπαθεί να μου την κολλήσει ντέ και καλά επειδή προσπαθεί να δείξει οτι κάποιος είναι!!Οκ,το πώς νιώθω εγώ και πώς όχι το ξέρω εγώ καλύτερα και δεν ζήτησα να με κατακρίνουν,ζήτησα απο τις εμπειρίες σας να με βοηθήσετε στο πώς να αντιμετωπίσω αυτά τα ουρλιαχτά που με στριμώχνουν!!Εσύ ως τώρα που μιλάμε,δεν με έχεις προσβάλλει ούτε για μιά στιγμή!Όταν όμως έρχεται κάποιος άσχετος να μου κάνει τη "μαμα που με μαλώνει" ευχαριστώ πολύ,μητέρα έχω για να μου τα χώσει!Δεν χρειάζομαι τον οποιονδήποτε θέλει να κάνει τον έξυπνο!!

Ο σκοπός είναι να με βοηθήσεις όχι να με τσιτώσεις!!!

Και ναί,όταν με προσβάλλουν έτσι αντιδρώ!Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να μου μιλάει σα να 'ναι η δασκάλα μου!!

Εδωμέσα είμαστε όλοι ίσοι και δε μπορούμε να το παραβλέπουμε αυτό!Δηλαδή ότι και να πεί οποιαδήποτε κοπέλλα που θα ζητήσει τη γνώμη μας για κάτι έτσι κάνουμε?Την ξεχ@ζουμε??Συγνώμη αλλα αυτός είναι τρόπος που δεν αρμόζει να φερόμαστε σε κανέναν!!Είτε είναι σωστός,είτε είναι λάθος!!

Κάναμε ολόκληρο θέμα επειδή μπήκα στην τουαλέτα και μέχρι να κάνω την ανάγκη μου είχα κλείσει την πόρτα!!ΕΛΕΟΣ!!Μέσα στο σπίτι είμαστε!Δέν ξέρω εσείς,εγώ πάντως το σπίτι μου το έχω διαμορφώσει έτσι ώστε να ζεί το παιδί μου άνετα μέσα σ'αυτό και όχι να φοβάμαι κάθε ώρα και στιγμή που θα χτυπήσει και τι θα πάθει και οτι έκλεισα την πόρτα δεν σημαίνει οτι δεν προσέχω το μωρό μου,ούτε μπήκα μέσα και κατασκήνωσα!!!και τέλοσπάντων,ακριβώς απ'έξω ήταν και τον άκουγα!Ούτε αναίσθητη,αλλα ούτε και ανεύθυνη είμαι!!Αλλα δεν θα τυλίξω και το παιδί μου στη ζελατίνα μήπως και μου λιώσει!!!

Αυτές οι βλακείες κάνουν τα παιδιά μαμόθρευτα και ανέυθυνα γιατί αν δεν μείνουν και λίγο μόνα,θα κρέμονται ακόμη και παντρεμένα απο τη φούστα της μαμάς!Εγώ θέλω να γίνουν άντρες τα αγόρια μου,όχι

εξαρτημένοι απο'μένα αλλα να στέκονται στα πόδια τους!!Να είμαι ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ αλλα χωρίς να το βλέπουν!

Έτσι ένα παιδί γίνεται άβουλο και ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του σε οποιονδήποτε τομέα αργότερα,καιο αυτά ξεκινάνε απο τώρα!Ακου εκεί να τα κουβαλάω μαζί στην τουαλέτα!!!!!!!

Να τα δέσω και μ'ένα σπάγκο απο το βρ@κί μου μήπως??

Όσο για το λαπτοπ που φρικάραν όλες διστυχώς δεν είμαι νοικοκυρούλα χαρωπή,μέσα σε όλα έχω μέσα στο σπίτι μου να κάνω και μιά δουλειά απαιτητική,γιατί πώς να το κάνουμε,δεν μου τρέχουνε κι όλας για να πώ δε βαριέσαι,τι να την κάνω την δουλειά.....Βλέπεις,δεν έχω το λαπτοπ μόστρα μπροστά στο παιδί για να πίνω καφέ προσβάλλοντας προβληματισμένες μητέρες.....

Όσο για το άλλο....ανθυμάσαι,μόνη μου είπα οτι δεν θέλω κανείς ν μου χαΙδέψει τα αυτιά!Απλά η συγκεκριμένη φιλενάδα ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ!Εδώ μαζί σου μιλάω, τόσα πράγματα μου είπες και δεν με πείραξε τίποτα απο αυτά!Γιατί συζητάς σαν άνθρωπος και αν και μικρότερή της,ξέρεις να σεύεσαι και να ακούς!Κάτι που εκείνη ως τώρα δεν έχει μάθει!!

Μπαίνουμε σε μιά συζήτηση,και αν έχουμε τσακωθεί πρίν με τον άντρα μας,μόλις δεν μας αρέσει κάτι,ΕΠΙΘΕΣΗ!!!Λοιπόν,δεν θα ασχοληθώ άλλο,ούτε θα απαντήσω σε άλλο μήνυμα!

Τώρα αν πιστεύεις οτι αξίζει να τα λέμε,καλώς!

Εδώ είμαι για να σε ακούσω....αλλα να κάθομαι να απαιτώ να με σέβονται,όχι ρε κοριτσάκι,αυτό κι αν είναι βλακεία!!!

[bebe-q]

Για μενα κοπελα μου τα νευρα σου εχουν θεμα...κατσε κατω με τον αντρα σου και μιλα και βρες εναν τροπο να βρεις καποιες διεξοδους και να ηρεμεις στη διαρκεια της μερας.Κανε μια βολτα,κανε λιγο γυμναστικη,αντε για φωνια,για ενα καφε,κανε γιογκα,μιλα με εναν ψυχολογο...κανε οτι σου ταιριαζει καλυτερα προκειμενου να αισθανθεις εσυ καλυτερα.

Δε εχεις χρονο...βρες εστω μιση ωρα τη μερα για το καλο το δικο σου πανω απόλα και της οικογενεια σου .Ξερεις δεν ειναι τοσο κακο να ζηταμε βοηθεια που και που.

 

......Όλα αυτά ξέρω κι απο μόνη μου να τα κάνω....το θέμα είναι οτι απλά ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ

γιατί τα μωρά είναι πάντα μόνο μαζί μου και δεν υπάρχει κανένας να τα κρατήσει για να πάω οπουδήποτε,ακόμη και για μιά βόλτα το τετράγωνο όπως μου είπαν........

...Τώρα οτι έχω πιεστεί πολύ τον τελευταίο καιρό(γιατί δεν ζώ σαν άνθρωπος πλέον)

είναι αλήθεια...αυτό δεν σημαίνει οτι χρειάζομαι ψιχολόγο...ξεκούραση χρειάζομαι...

και έναν άνθρωπο, να με συμβουλέψει πώς να αντιμετωπίζω αυτές τις εκρήξεις του μικρού!!

Ούτε να με μαλώσουν έχω ανάγκη,ούτε να με κάνουν ΝΤΑ!!

Ξέρεις,μερικές μανούλες νομίζουν οτι επειδή έκαναν μωρά,μπορούν να μιλάνε και στους άλλους όπως στα μωρά τους...Αυτό είναι που δεν ανέχομαι...

[bebe-q]

Εγω παντως μια χαρα σε βρισκω και πολυ φυσιολογικα αυτα που σου συμβαινουν...Φαινεσαι αρκετα ευαισθητος και σκεφτομενος ανθρωπος οποτε εμπιστευσου τον εαυτο σου..Το οτι εδωσες και 2 ξυλιες δεν σε χαρακτηριζει σαν ανθρωπο ουτε θα δημιουργησει και ψυχολογικα στα παιδια σου...Ισως επειδη εισαι πολυ ευαισθητη να εχεις καλομαθει τον γιο σου με την παρουσια σου και τα συνεχη παιχνιδια και τωρα να τα εχει συνεχεια αναγκη, κατι που το κανω και εγω στον γιο μου και προσπαθω καπως να το μετριασω...Προσπαθησε παντως οπου σε περνει να τον αγνοεις και λιγο οταν πχ θελει αυτος κατι και εσυ κανεις κατι αλλο!

και προσπαθησε να αφιερωνεις και λιγο χρονο για τον εαυτο σου (τι ειπα τωρα εεε??) χωρις να εχεις ενοχες...

 

Ξέρεις τι νομίζω??Έδωσα πολλή σημασία στο παιδί,πρίν κάνω και το 2ο όλη την ημέρα έπαιζα μαζί του ,τραγουδάκια,παιχνίδι,αγκαλίτσες...Ξαφνηκά όλα αυτά τα έχασε!Όταν μπήκα μαζί του στο Παίδων 7 ημέρες που είχα γεννήσει,αντί να νιώθει κάπως που ήμασταν εκεί,(είχε να με δεί και 4 μέρες που έλλειπα στο μαιευτήριο)απο τη χαρά του που ήμασταν μόνοι μας,(εγώ κι αυτός)έκανε κολοτούμπες μέσα στην κούνια!!

Πιστεύω οτι τα κάνει για να μου τραβάει την προσοχή.Εχθές το βράδυ ενώ είχε φάει φαγητό,μόλις είδε το μπουκάλι με το γάλα του μπέμπη,μου το πήρε απο το χέρι και το έπινε..Κάνω στο μωρό άλλο και εκεί που το τάϊζα ήρθε,άφησε το μπουκάλι που έπινε και πήρε αυτό που έδινα στο μωρό!Δέν του είπα τίποτα,για να μην του κεντρίσω περισσότερο το ενδιαφέρον,οτι και καλά κάτι έκανε...συνέχισα να δώσω το άλλο γάλα στο μωρό και ξανα έκανε την ίδια κίνηση...στο τέλος μπούχτησε και παραιτήθηκε... Μετά,ωσπου να ταϊσω το μωρό,(είχε πάρει το γυάλινο μπουκάλι,του μπέμπη,αυτό που προοριζόταν για'κείνο και το ήπιε αυτός ) καταλάθος έριξε το μπουκάλι κάτω και έσπασε....όταν κάνει μιά ζημιά,τρομάζει και βάζει τα κλάματα...δέν ξέρω πώς το έχει δεί,μάλλον τον φοβίζει οτι δε μπορεί να το χειριστεί.Αυτή τη φορά,το πήρα αμέσως αγκαλίτσα και ενώ με κοιτούσε έτοιμος να κλάψει πάλι,του είπα,μη φοβάσαι μωρό μου,δεν έγινε τίποτα κακό,μόνο κάθησε εδώ για να μην κοπείς.Απλά προσέχουμε όταν κάτι είναι στο τραπέζι για να μην γίνει ζημιά εντάξει?Μόλις τον κράτησα αγκαλίτσα,ένιωσε ασφαλής και μου έσκασε χαμόγελο....

Σήμερα ενώ καθάριζα το μπάνιο το πρωϊ,ερχόταν και μου τραβούσε τα ρούχα και μου σήκωνε τα χεράκια του για να τον πάρω αγκαλίτσα....

....θέλει απεγνωσμένα να ασχολούμαι μόνο μαζί του...και μπορεί ως τώρα να μην είχε δείξει οτι ζήλευε αλλα να που το έκανε και αυτό.'Ετσι εξηγείται γιατί ουρλιάζει χωρίς αιτία...

 

Α!Και απο'χθές φωνάζει...ΜΠΕΕΕΕΕΜΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!

[STELLINI2]

Έτσι συμβαίνει συνήθως με τα πρώτα παιδιά που εκθρονίζονται...

Τα έχω περάσει κι εγώ αυτά που περιγράφεις (σου απάντησα σε προγενέστερο ποστ) και ήταν μια μικρή κόλαση. Θυμάμαι που μου έλεγε μία φίλη μου, έλα μωρέ, μέτρα μέχρι το 20. Πλάκα κάνετε ?

5-10-15-20 .

Πάντως δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά αυτά τα πισωγυρίσματα θα τα έχεις. Εστίασε όσο μπορείς στα ευχάριστα (λ.χ. Μπέμπηηηηη) και καλό κουράγιο.

[bebe-q]

συνεχισε να του δινεις σημασια, σου μιλαω απο προσωπικη εμπειρια.

η κορη μου ηταν και ειναι ενα ανησυχο, απαιτητικο παιδι που δεν εντασεται σε κανονες αν δεν την πεισεις οτι αυτο αξιζει. ειναι αυτο που με απλα λογια λενε δυσκολο παιδι. μεσα σε ολη τη δυσκολια που κρυβει διακρινεις οτι ειναι απλα υπεροχη και αξιαγαπητη.

ο "μεγαλος" σου μικρος αναζητα την προσοχη σου!

σιγουρα δεν εχεις ελευθερο χρονο και οταν εχεις εισαι εξαντλημενη.

ειναι δυο με δυσκολη ηλικιακη διαφορα δεν εχεις βοηθεια, μονη σου γνωριζεις ποσο δυσκολο ειναι να τα βγαλεις καθημερινα περα.

ο μικρος θα σου τα κανει αυτα αργοτερα οταν θα αρχισει αναμεσα τους ο ανταγωνισμος για το ποιος θα διεκδικησει το ενδιαφερον σου.

πρεπει να οπλισεις τον εαυτο σου με υπομονη και αυτοσυγκρατηση και πανω απο ολα να σκεφτεσαι οτι ολα αυτα συμβαινουν γιατι ολοι μεσα στην οικογενεια ειστε πανω απ ολα υγιεις και δεν εχετε αλλα προβληματα πιο σοβαρα και να δοξαζεις καθημερινα το θεο γι αυτο.

προσπαθησε να ηρεμησεις με οποιο τροπο σε βοηθα, ακομη και με τη συμμετοχη του παιδιου, αλλωστε ειστε παντα μαζι.

μπορα ειναι θα περασει και μικρα πραγματα φερνουν την ευτυχια.

ο μικρος δεν περιμενει κατι πιο πολυ απο το λιγο σου.

την ψυχικη υγεια ολων θα την παλεψετε με συνεργασια κυριως του ζευγαριου. μην εκπλησεσαι αν κανεις την αρχη και ο ατιθασος μικρουλης σου εκπληκτος θα ακολουθησει τον δρομο στον οποιο θα βαδιζει με τοσο ενθουσιασμο η μαμα του. ο ενθουσιασμος οταν ειναι διακριτος παρασυρει να το θυμασαι. οταν γινομαστε γονεις απαρνουμαστε απολαυσεις και παλαιοτερες συνηθειες, αλλα κυριως προσωπικη ξεκουραση και ονειρευομαστε στο μεγαλυτερο ποσοστο των περιπτωσεων μας μια θερμη αγκαλια για τα παιδια μας.

εγω κρινω οτι υπαρχει καλη δυναμικη σε σενα και θα τα καταφερεις, σχηματισα την πεποιθηση οτι λειπει γενικοτερα μια κολωνα στο οικογενειακο θεμελιο, καποιος ασχολειται λιγοτερο με τα παιδια απ τους δυο ή μοιραζει την αγαπη του ανισα. θα ηθελα μια απαντηση σ αυτο!

ξεχασε οτι εγινε χθες και κανε μια νεα αρχη. η δυναμη της ψυχης σου θα σε παρασυρει θα δεις. αγαπας τα παιδια σου και αυτο ειναι το φως που θα σε οδηγει. η πιο ευκολη περιοδος της ζωης σου με τα παιδια ηταν η εγκυμοσυνη γιατι κατευθυνοταν ολα παντα ακριβως στην κατευθυνση που εσυ ακολουθουσες.

θα τα καταφερεις περιφημα απλα να πιστεψεις στη δικη σου δυναμη για να πεισεις και τους αλλους γυρω σου.

χαιρομαι που τα κοριτσια σε βοηθησαν αρκετα αν και καθυστερημενα παρακολουθησα το θεμα σου και ετρεξα τις απαντησεις

ισως η πασχαλιτσα εχει καπου δικιο αλλα πρεπει αν ειναι αυτο να το παλευεις, αξιζεις να παρεις τη μαχη!

 

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου....Απο τη μέρα που σταμάτησα να του φωνάζω είναι καλύτερα τα πράγματα...απλά προσπαθώ να του εξηγώ και όταν στριγκλίζει να τον ηρεμώ!...για την ώρα πιάνει....

Όσο για τον μικρούλη δεν είναι καθόλου δύσκολος χαρακτήρας...(το λέω αυτό γιατί ο μεγάλος-μικρός μου ξεσπούσε έτσι απο 5 μηνών.Όταν δεν του έφτανε πιά το γάλα και ήθελε να φάει κανονικό φαγητό...ούρλιαζε και με χτυπούσε και με ξεμάλλιαζε...μέχρι που έφαγε κρεμούλες και ηρέμησε...)Το μωρούλι γκρινιάζει κλαίει,αλλα είναι παραπονιάρης...(αν και η φωνή του είναι πολύ διαπεραστική,είναι η χροιά του τέτοια και μάλλον το πήρε απο το μπαμπά μου αυτό)

Αυτά για την ώρα...ελπίζω του χρόνου να μη με πάρουν με τον ζουρλομανδύα όπως λέει και η Δήμητρα!

[frinda]

Bebe καλησπερα κι απο μενα. Να ξεκαθαρισω οτι ειμαι κατα των χαρακτηρισμων και της νουθεσιας. Θεωρω ομως τουλαχιστον ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ και ανευθυνο το να βρισκονται δυο μωρακια τοσο μικρης ηλικιας μονα τους σε μια πισινουλα.

Βρε κοπελα μου με ολο το θαρρος, θελει πολυ να γυρισει το βρεφακι οκτω μηνων μπρουμυτα και να πνιγει;;;;;

Τελος παντων τα χειροτερα ο Θεος σας βοηθησε και αποφευχθησαν. Τωρα οσον αφορα τα αλλα που γραφεις Ο.κ ολες εχουμε τις καλες και τις κακες μας στιγμες, τα νευρα μας, τα ορμονολογικα μας, τα ... τα ... τα ... Επειδη ομως ειμαστε μανες ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ να μην μπορουμε να τα συγκρατησουμε. Τα μωρα μας δεν φταινε σε καμμια περιπτωση, το φταιξιμο σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι παντοτε δικο μας.

Για να μην σε πιανουμε απο τα μουτρα ομως θα σου πω το εξης: Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι για καποιους λογους - πιθανως οι δυο κολητες εγκυμοσυνες, το κλεισιμο στο σπιτι, η ελειψη ουσιαστικης βοηθειας το γνωστο παρτυ ορμονων που ολες λιγο πολυ περασαμε - ισως ολα αυτα να σε εχουν κουρασει ψυχολογικα περισσοτερο απο οσο νομιζεις.

Ειναι πολυ λογικο, και πολυ ανθρωπινο αν συμβαινει αυτο, με την εννοια οτι ο καθε ανθρωπος σε οποια ηλικια κι αν βρισκεται εχει τις δικες του αναγκες.

Αν συμβαινει κατι τετοιο αναζητησε βοηθεια δεν ειναι κακο. Σιγουρα η γνωμη ενος ειδικου θα σε κανει να νιωσεις πολυ καλυτερα.

[bebe-q]

Bebe καλησπερα κι απο μενα. Να ξεκαθαρισω οτι ειμαι κατα των χαρακτηρισμων και της νουθεσιας. Θεωρω ομως τουλαχιστον ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ και ανευθυνο το να βρισκονται δυο μωρακια τοσο μικρης ηλικιας μονα τους σε μια πισινουλα.

Βρε κοπελα μου με ολο το θαρρος, θελει πολυ να γυρισει το βρεφακι οκτω μηνων μπρουμυτα και να πνιγει;;;;;

Τελος παντων τα χειροτερα ο Θεος σας βοηθησε και αποφευχθησαν. Τωρα οσον αφορα τα αλλα που γραφεις Ο.κ ολες εχουμε τις καλες και τις κακες μας στιγμες, τα νευρα μας, τα ορμονολογικα μας, τα ... τα ... τα ... Επειδη ομως ειμαστε μανες ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ να μην μπορουμε να τα συγκρατησουμε. Τα μωρα μας δεν φταινε σε καμμια περιπτωση, το φταιξιμο σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι παντοτε δικο μας.

Για να μην σε πιανουμε απο τα μουτρα ομως θα σου πω το εξης: Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι για καποιους λογους - πιθανως οι δυο κολητες εγκυμοσυνες, το κλεισιμο στο σπιτι, η ελειψη ουσιαστικης βοηθειας το γνωστο παρτυ ορμονων που ολες λιγο πολυ περασαμε - ισως ολα αυτα να σε εχουν κουρασει ψυχολογικα περισσοτερο απο οσο νομιζεις.

Ειναι πολυ λογικο, και πολυ ανθρωπινο αν συμβαινει αυτο, με την εννοια οτι ο καθε ανθρωπος σε οποια ηλικια κι αν βρισκεται εχει τις δικες του αναγκες.

Αν συμβαινει κατι τετοιο αναζητησε βοηθεια δεν ειναι κακο. Σιγουρα η γνωμη ενος ειδικου θα σε κανει να νιωσεις πολυ καλυτερα.

 

Κούκλα μου καλησπέρα!Σ'ευχαριστώ που είσαι κι εσύ εδώ για να σε ακούσω...αλλα είδες τι πρόβλημα έχουν δημιουργήσει τα έξυπνα σχόλια??Έχουμε φτάσει στο σημείο εγώ να ακούω όλους κι εμένα να μην με ακούει κανένας!ΡΕ,ΠΕΘΑΝΕ Ο ΒΛΑΧΟΣ,ΠΕΘΑΝΕ!!

 

Τι σόϊ νοήμον άνθρωπος θα ήμουν εάν άφηνα,όχι μόνο το 8 μηνών,αλλα ακόμη ακόμη και το 2 ετών αγοράκι μου,ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ!!!!!!!ΤΡΕΛΛΗ ΕΙΜΑΙ???????????

Άλλο 2-3 λεπτά για να πάς στην τουαλέτα,αλλα μόνα τους στην πισίνα??

Αν δεν πνιγούν απο μόνα τους,τότε σίγουρα με το παιχνίδι έστω,θα πνίξει το ένα το άλλο!!!....αλλα δεν φταίς εσύ...τα καλόβουλα σχόλια φταίνε....Όχι κοριτσάρα μου,δεν άφησα τα μωρά ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ....μαζί τους ήμουν,ακριβώς δίπλα τους....για να συμβεί κάτι και να μην το πάρω χαμπάρι,θα έπρεπε να έχω πεθάνει!!!!ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ,απλά βρήκαμε κάτι ακόμη για να ασχοληθούμε ΚΑΙ με αυτό!!

Αυτό είναι όλο...Τώρα όσο αναφορά τα νεύρα που λές,το έχω σκεφτεί να μιλήσω σε κάποιον ειδικό,να μου πεί έστω χρήσιμες συμβουλές,όχι μόνο για το ότι αφορά εμένα και την κούρασή μου,αλλα και τη σωστή αντιμετώπηση προς το παιδί το ίδιο..μπορεί ακόμη κι αυτό που κάνω τώρα,το οτι τον καλοπιάνω δηλαδή να μην είναι κι αυτό σωστό...να μου γυρίσει μπούμερανγκ...Πάντως είναι προτιμότερο,έστω και απο το να του φωνάζω...

Και φυσικά ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ!!(Άλλο ένα βάπτισμα που πήρα απο βιαστηκά συμπεράσματα....)Αν πίστευα οτι φταίει δεν θα έμπαινα εδωμέσα να γίνω ξεφτύλα και να τα πώ,θα το σάπιζα στο ξύλο μέχρι να μιλήσει!!!Και δεν θα είχα και καμία αίσθηση ευθύνης αλλα ούτε και συναίσθηση του οτι θα ήμουν για το Δαφνί με ψυχοφάρμακα!!!(κοίτα να δείς που παρακάτω κάποιος άλλος θα πεί οτι βγήκα απο το Δαφνί και σάπιζα το μωρό μου στο ξύλο,μετά απο απόπειρά μου να το πνίξω στην πισίνα,ωσπου απο το πολύ το ξύλο το παιδί μίλησε!!)LOL!!!!

[Dimitra83]

(κοίτα να δείς που παρακάτω κάποιος άλλος θα πεί οτι βγήκα απο το Δαφνί και σάπιζα το μωρό μου στο ξύλο,μετά απο απόπειρά μου να το πνίξω στην πισίνα,ωσπου απο το πολύ το ξύλο το παιδί μίλησε!!)LOL!!!!

 

:lol:

[zoegeo07]

Βρε παιδιά μήπως λέω μήπως την αρπάξατε από τα μούτρα την κοπέλα. Ας προσπαθήσουμε να δίνουμε τις συμβουλές μας αποφεύγοντας την "σκληρή " κριτική που κατά τη γνώμη μου δεν ωφελέι μια ήδη κουρασμένη μανούλα όπως η bebe! αν θέλεις τη γνώμη μου σίγουρα οι φωνές ,οι απειλές και η σωματική βία δεν αποδίδουν καρπούς.Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα.Όμως στην περίπτωσή σουέγώ δεν διέκρινα σε καμία περίπτωση μια βίαιη ,αμελή ή αδιάφορη μαμά...Αντιθέτως πιστεύω πως είχες μια άσχημη στιγμή και ένα έντονο ξέσπασμα που και εσένα την ίδια ενόχλησε και γιαυτό ένιωσες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί μας. Μη γεμίζεις ενοχές γιατί δεν σε οδηγούν πουθενά .Ζήτα βοήθεια από τον αντρα σου και οπλίσου με υπομονή .Αντε βρε χαζούλα τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα!!!!:o

[bebe-q]

Βρε παιδιά μήπως λέω μήπως την αρπάξατε από τα μούτρα την κοπέλα. Ας προσπαθήσουμε να δίνουμε τις συμβουλές μας αποφεύγοντας την "σκληρή " κριτική που κατά τη γνώμη μου δεν ωφελέι μια ήδη κουρασμένη μανούλα όπως η bebe! .Αντε βρε χαζούλα τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα!!!!:o

 

....Ναί....όχι όλες οι κοπέλλες,αλλα μιά τάση να θέλω να πέσω απο την ταράτσα,μπορώ να πώ την είχα!!!

 

.....Ξέρω...θα παντρευτούν και μόλις πάνε στα σπίτια τους θα ησυχάσω!!! χαχαχαχαχαα!

[zoegeo07]

Ε όχι και να "πηδηχτείς " από την ταράτσα ρε κορίτσι!!!!:D:D

Κοίτα κούκλα μου νομίζω πως μόνη σου έδωσες λύση σε αυτό που σε προβλημάτιζε .Το έβγαλες από μέσα σου , μοιράστηκες τισ ενοχές που σε βασάνιζαν ,άκουσες κάποιες συμβουλές (και λίγο κράξιμο....) και πήρες κατα τη γνώμη μου την σωστή απόφαση για τα παιδιά σου και για σένα. Δηλαδή να είσαι πιο ήρεμη και να αντιμετωπίζεις τον γιό σου με περισσότερη υπομονή. Πάντως να ξέρεις πως όταν αρχίσει να μιλάει ο σποράκος θα είναι ελαφρώς πιο ευκολά τα πράγματα (ελαφρώς είπα μην παίρνεις θάρρος !!χαχαχα

[bebe-q]

συνεχισε να του δινεις σημασια, σου μιλαω απο προσωπικη εμπειρια.

εγω κρινω οτι υπαρχει καλη δυναμικη σε σενα και θα τα καταφερεις, σχηματισα την πεποιθηση οτι λειπει γενικοτερα μια κολωνα στο οικογενειακο θεμελιο, καποιος ασχολειται λιγοτερο με τα παιδια απ τους δυο ή μοιραζει την αγαπη του ανισα. θα ηθελα μια απαντηση σ αυτο!

 

Συγνώμη αν άργησα να σου απαντήσω σε αυτό......

Η αγάπη που λές,δεν είναι άνιση...απλά ο μπαμπάς τους δουλεύει πολλές ώρες και λείπει συνεχώς απο το σπίτι,οπότε τον βλέπει λίγο...Αυτό που πιστεύω οτι σίγουρα έχει παίξει κάποιο ρόλο είναι πως το παιδάκι έχει περάσει την ως τώρα ζωούλα του κλεισμένο σε 4 πανέμορφα ντουβάρια...ένα δικό του νηπιαγωγείο,(το δωμάτιό του),στο οποίο πολλές φορές το έβλεπα να κοιτάζει θλιμμένο γύρω γύρω του και να μην ξέρει τι να κάνει...στεναχωριόμουν πολύ αλλα με την κοιλιά ν'ακουμπάει τη μύτη μου και σε μιά γειτονιά που δεν υπήρχε τίποτα κοντά μας για να πάω το παιδί να το απασχολήσω,μόνο να παίζω εγώ μαζί του μπορούσα....Και μόλις γέννησα ξαφνηκά για 4 μέρες με έχασε και γυρίζοντας βρήκε κάποιον άλλον γαντζωμένο επάνω μου....Είναι λογικό να αντιδρά....Εγώ ήμουν που δεν ήξερα πώς να τον χειριστώ..

[bebe-q]

Ε όχι και να "πηδηχτείς " από την ταράτσα ρε κορίτσι!!!!:D:D

Κοίτα κούκλα μου νομίζω πως μόνη σου έδωσες λύση σε αυτό που σε προβλημάτιζε .Το έβγαλες από μέσα σου , μοιράστηκες τισ ενοχές που σε βασάνιζαν ,άκουσες κάποιες συμβουλές (και λίγο κράξιμο....) και πήρες κατα τη γνώμη μου την σωστή απόφαση για τα παιδιά σου και για σένα. Δηλαδή να είσαι πιο ήρεμη και να αντιμετωπίζεις τον γιό σου με περισσότερη υπομονή. Πάντως να ξέρεις πως όταν αρχίσει να μιλάει ο σποράκος θα είναι ελαφρώς πιο ευκολά τα πράγματα (ελαφρώς είπα μην παίρνεις θάρρος !!χαχαχα

 

ΆΧ....απο το στόμα σου και στου θεούλη το αυτί!!!

[georgia8]

Βρε παιδιά μήπως λέω μήπως την αρπάξατε από τα μούτρα την κοπέλα. Ας προσπαθήσουμε να δίνουμε τις συμβουλές μας αποφεύγοντας την "σκληρή " κριτική που κατά τη γνώμη μου δεν ωφελέι μια ήδη κουρασμένη μανούλα όπως η bebe! αν θέλεις τη γνώμη μου σίγουρα οι φωνές ,οι απειλές και η σωματική βία δεν αποδίδουν καρπούς.Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα.Όμως στην περίπτωσή σουέγώ δεν διέκρινα σε καμία περίπτωση μια βίαιη ,αμελή ή αδιάφορη μαμά...Αντιθέτως πιστεύω πως είχες μια άσχημη στιγμή και ένα έντονο ξέσπασμα που και εσένα την ίδια ενόχλησε και γιαυτό ένιωσες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί μας. Μη γεμίζεις ενοχές γιατί δεν σε οδηγούν πουθενά .Ζήτα βοήθεια από τον αντρα σου και οπλίσου με υπομονή .Αντε βρε χαζούλα τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα!!!!:o

 

Συμφωνώ απόλυτα!!!!

bebe, γερά, μη μασάς!!!! :D