Έχω ξεφύγει............εσείς?

[bebe-q]

ηρεμησε κοριτσι μου ποιος σε ειπε αχρηστη μανα που θελει να σκοτωσει τα παιδια της εννοειται οτι κ εμεις καναμε κ κανουμε κ θα κανουμε λαθη ειπαμε εμεις οτι ειμαστε οι σωστες?ηρεμισε βρε!

 

Δημητρούλα μου η φίλη μας που δεν το λέει αυτό,αλλα αυτό εννοεί,έχει μόλις 2 μήνες γεννήσει και ακόμη είναι μέσα στα μέλια και δεν ξέρει τι σημαίνουν καν όλα αυτά που εμείς συζητάμε γιατί πολύ απλά είναι εύκολο να κριτικάρεις κάποιον απο το να ζείς τα ίδια μ'εκείνον και τότε να έρθεις στη θέση του και να μπορείς να κρίνεις...

Έμεινα έγκυος στον 5ο μήνα που είχα γεννήσει το μωράκι μου το πρώτο και μόνο εγώ ξέρω τι έχω περάσει μέχρι που ξαναγέννησα...αλλα είπαμε!Άλλο να το ακούς και άλλο να το ζείς!

Για να την δώ όταν η μπεμπούλα της πάει 2 χρονών και καλά να είναι το παιδάκι και είναι σκέτος ταρζάν τι θα μας λέει τότε?Και να'χει κι ενα 2ο όμως,να πρέπει να τα προλαβαίνει όλα,να κάνει ζάφτη τα μωρά και να είναι ΚΑΙ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ COOL και να μην τρέχει κάστανο όταν η μπέμπα θα ουρλιάζει επειδή δεν την αφήνει να πάρει το κινητό,και για άλλους,πολλούς και διάφορους λόγους!!!

Αμάν πιά,κουρέλι με έχει κάνει!!Αφού δεν ξέρεις απο μωρά κοριτσάρα μου,τι θές και με πληγώνεις?Σε κάνει να αισθάνεσαι καλά,η νιώθεις μέσα απο 'μένα καλύτερη μάνα εσύ?????

[bebe-q]

η νικη απλα προσεξε οτι ειπες στο παιδι ''με εκανες να σε χτυπησω'' κ οντως ηταν καπως ενοχικο αυτο για το παιδι.κ σε μενα καποιες κοπελες εχουν επισημανει λαθη.πχ η αλκυωνη με βοηθησε κιολας η κοπελα κ την ευχαριστω γιατι οντως εκανα λαθη κ τωρα που ξεστραβωθηκα πανε καλυτερα σιγα σιγα τα πραγματα

ολες κανουμε καπου κατι λαθος

 

Το θέμα Δήμητρα δεν είναι οτι απλά το πρόσεξε,αλλα ο τρόπος που το προσέγγησε...οκ,μπορεί ΚΑΙ ΑΥΤΟ να ήταν ένα ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ!!Είναι ανάγκη ακόμη να βγάζω τα σκ....ά απο πάνω μου??

Αν δε μπορεί να μιλήσει όμορφα με έναν ενήλικο άνθρωπο που συνηδητοποιημένος οτι ήταν λάθος ζητάει βοήθεια,πώς είναι σίγουρη οτι θα φέρεται σωστά με το μωρό της αργότερα που δεν θα μπορεί να συννενοηθεί και μαζί του???ΗΜΑΡΤΟΝ!!ΝΑ ΚΑΘΗΣΩ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ!!??

[Dimitra83]

ηρεμησε λεμε

οντως κ γω στο πρωτο παιδι οταν ειχα μονο ενα ημουν πιο χαλαρη.οταν εκανα το δευτερο μεχρι να παει 6 μηνων τα ειχα δει ολα!πως λεμε ειδα τη ζωη μου να περνα μπροστα απο τα ματια μου:rolleyes::rolleyes:

εχω ενα προαισθημα οτι με το τριτο θα ειμαι πιο χαλαρη λογω...εκπαιδευσης!

ηρεμησε καλε οκ εισαι συγχησμενη

καμια δε σε ειπε αχρηστη ολες ειπαμε ολες κατι κανουμε αναποδα

τα παιδια παντα ξερουν καλυτερα εμεις ειμαστε οι στουρνοι!καταλαβε το

[bebe-q]

Κάτσε να σου πω να ηρεμήσεις... Εγώ μεγάλωσα σε σπίτι πεδίο μάχης!!! Οι καυγάδες και οι φωνές ήταν καθημερινοί... Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα τα νεύρα μου είναι σε τέτοια κατάσταση που το υστερικό κλάμα και οι φωνές της κόρης μου όπως και κάθε έντονος ήχος (π.χ. μηχανάκια που γκαζώνουν) νομίζω ότι μου τρυπούν τον εγκέφαλο και μου διαπερνούν το νευρικό σύστημα...

Και ναι, επειδή είναι και πολύ απαιτητική και νομίζει ότι όλος ο κόσμος είναι το βασίλειό της και έχω φωνάξει βγαίνοντας εκτός εαυτού γιατί πραγματικά υποφέρω από τα χωρίς λόγο κλάμματα και υστερίες και τιμωρία τη βάζω. Αλήθεια, τιμωρία τον βάζεις το μεγάλο καθόλου;;; Για να καταλάβει ποια είναι η μη αποδεκτή συμπεριφορά εννοώ...

 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΟΥΜΕ!!Μου θυμίζεις την δική μου οικογενειακή κατάσταση!!Για χωρίς σοβαρούς λόγους πάντα εντωμεταξύ!!Δεν υπήρχε ποτέ σοβαρό πρόβλημα!Έχω χαλάσει σχέση επειδή ξεστόμιζε Χριστούς και Παναγίες (και όχι σέμένα),μόνο και μόνο επειδή δεν είχα σκοπό να κάνω την ίδια οικογένεια με αυτή που άφησα πίσω μου!!!Αν έμενα κάποια στιγμή θα τις άκουγα κι εγώ!

Πραγματικά,όλων των ειδών η φασαρία με κλονίζει αφάνταστα!!Μου τσακίζει το είναι μου,με κάνει να σέρνομαι αυτό που μου κάνει ο μικρός...

Ναι,έχω προσπαθήσει να τον βάλω στην κούνια του χωρίς κανένα παιχνίδι και κάθομαι εκτός του οπτικού του πεδίου λέγοντάς του θα μείνεις εκεί μέχρι να καταλάβεις οτι δεν ουρλιάζουμε χωρίς λόγο και μπορεί να τοω άφησα και 5 λεπτά,στα οποία 5 λεπτά κόντεψε να μου μείνει γιατί στρίγκλιζε κλαίγοντας περισσότερο...

Νομίζω οτι αυτό που κάνω τώρα,που τον παίρνω αγκαλίτσα και τον ηρεμώ και του μιλάω και του εξηγώ του είναι πιό αποδεκτό....Ηρεμεί και σταματάει....βέβαια έχω την αίσθηση οτι πήρε λίγο αέρα αυτές τις 2 μέρες,γιατί τώρα το απόγευμα,έπιανε το παιχνίδι του και -ενώ ούρλιαζε εννοείται-το χτυπούσε και το πετούσε κάτω!!Αλλα και πάλι δεν του κακοφέρθηκα,απλά του το πήρα και του είπα οτι στο παίρνω γιατί θα το σπάσεις το παιχνιδάκι σου και δεν θα έχεις μετά...αυτό το παιχνίδι είναι το αγαπημένο του ωστόσο...

Μόλις ήρθε η γειτόνισσα απο πάνω για καφέ και την είδε,αμέσως του πέρασαν όλα!Είχε απλά βαρεθεί,ήθελε παρέα!Πού να το πάω ρε παιδιά με τέτοιο καύσωνα μέσα στη ντάλα ήλιο?

[bebe-q]

ηρεμησε λεμε

οντως κ γω στο πρωτο παιδι οταν ειχα μονο ενα ημουν πιο χαλαρη.οταν εκανα το δευτερο μεχρι να παει 6 μηνων τα ειχα δει ολα!πως λεμε ειδα τη ζωη μου να περνα μπροστα απο τα ματια μου:rolleyes::rolleyes:

εχω ενα προαισθημα οτι με το τριτο θα ειμαι πιο χαλαρη λογω...εκπαιδευσης!

ηρεμησε καλε οκ εισαι συγχησμενη

καμια δε σε ειπε αχρηστη ολες ειπαμε ολες κατι κανουμε αναποδα

τα παιδια παντα ξερουν καλυτερα εμεις ειμαστε οι στουρνοι!καταλαβε το

 

Ναί,δεν διαφωνώ,είδες όμως τι τρόπο έχεις εσύ?Με είδες να θήχτηκα??

Όχι γιατί και σωστά τα λές,αλλα ξέρεις και 2 πράγματα...

Τέλοσπάντων,εννοείται οτι το παιδί κάνει τη μάνα!!Δέν ήξερα κι απο χθές πώς μεγαλώνει ένα μωρό!!Αν και με την αδελφή μου,που έχουμε 8 χρόνια διαφορά ήταν σα να την μεγάλωνα!!Με λατρεύει όμως,κι εγώ εκείνη!Να φανταστείς,όταν άρχισε να μιλάει,έλεγιε κι εμένα μαμά!!Ήμουν μέσα σε όλα σε ότι έκανε η μανούλα όταν ασχολούταν μαζί της...Αυτή,ήταν η πρώτη μου προσέγγηση στο μεγάλωμα ενός παιδιού!Όμως εκείνη δεν ούρλιαζε χωρίς αιτία,κι έτσι δεν είχα τέτοια εμπειρία...λίγο γκρινιάρα ήταν η καημένη και μάλιστα την κοροϊδεύαμε κι όλας!Ακόμη κι όταν ήθελε νερό,το ζητούσε γκρινιαχτά...και της λέγαμε: και γιατίιιι γκρινιάαααζειειεις!!!!!!!!!! Ακόμη τα θυμάται και γελάει....

Ο αδελφός μου πάλι,ήταν σκέτο μαμούνι...μονίμως πήγαινε και κουτρουβαλιαζόταν και σακατεβόταν εκεί που δεν το περίμενες!!Αλλα ούτε κι εκείνος φώναζε ποτέ!

Ίσως επειδή μιλήσαμε νωρίς...εγώ 8 μηνών συνομιλούσα κανονικά! Τα άλλα δύο γύρω όταν χρόνισαν...Οπότε δεν υπήρχε λόγος να μην τους καταλαβαίνουμε και να τρελλαίνονται όπως ο δικός μου...

[Dimitra83]

η αληθεια ειναι οτι δε φημιζομαι για τους τροπους μου γιατι τα λεω ολιγον χυμα κ παρεξηγουνται μερικοι

κανε το κολπο που σου ειπα στα πρωτα ποστ με το παγωμενο νερο.πραγματικα με κανει αλλον ανθρωπο!

[bebe-q]

ναι βρε κοριτσι μου εχει δικιο η νικη

κ στα λεω εγω που οκ τα ζω κ δε τα λεω χωρις να εχω παιδια!κ δοξα το θεο....ειναι ΠΟΛΥ ΖΩΗΡΑ!δε ξερω αν εχεις διαβασει καμια απο τις ιστοριες μου!

η αληθεια ειναι οτι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ το παιδι.θα επισημανω κ γω τη φραση που ειπες στο παιδι σου ''με εκανες να σε χτυπησω'' το παιδι ετσι ενιωσε οτι αξιζε που τις εφαγε κιολας.κ οντως δεν υπαρχει ο ορος ''ιδανικο παιδι'' υπαρχει ο ορος ''ιδανικο σπιτι'' ''ιδανικο αυτοκινητο'' ''ιδανικο παπουτσι'' αλλα ''ιδανικο παιδι''οχι καλη μου.

ολα τα 2χρονα κανουν πανω κατω οπως το δικο σου.αν καποια μανουλα εχει 2 χρονων παιδακι που λιγο περισσοτερο η λιγο λιγοτερο δεν κανει τα ιδια αλλα καθεται ολη μερα κ κανει ΟΤΙ του λενε τοτε να βγει κ να μας το πει!

κ εγω εκανα την βλακεια μια μερα κ αφησα τον κουβα της σφουγγαριστρας γεματο νερο!ενω παντα τον αδειαζω.ειπα ''θα το κανω σε λιγο'' πηγε ο μικρος κ αρχισε να πλενεται με τα βρωμονερα κ ηταν κ γεματο φαρμακα!επρεπε να τον μαλωσω?οχι!ηξερε οτι ειναι βρωμικο?οτι εχει φαρμακα?οχι!εγω εφταιγα με μενα τα εβαλα που εκανα τετοια ηλιθιοτητα!

προσπαθουμε να σου πουμε εγω κ η νικη οτι ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ το παιδι!κ επισης δεν ΥΠΑΡΧΕΙ ιδανικο παιδι!για μενα ιδανικα παιδια ειναι τα δικα μου!κ ας σκοτωνονται κ ας φωναζουν κ ας λερωνουν κ ας κανουν ανω κατω κ ας κ ας κ ας!για τη νικη ειναι το δικο της παιδι!οπως λεμε ...ΚΟΥΚΟΥΒΑΑΑ!καταλαβες?

 

Δήμητρα συγνώμη δεν είχα διαβάσει αυτό το μήνυμα...

Το ξέρω οτι έχετε δίκιο,αλλα δε μπορούσα να καταλάβω οτι τα 2χρονα καταλαβαίνουν μόνο ότι τα συμφέρει...

18 μηνών του έδειξα πώς να κατεβαίνει απο το κρεβάτι και του εξήγησα οτι έτσι δεν θα πεύτει πιά,το έμαθε και το έκανε επιτόπου!!Αυτά που τα βολεύουν αμέσως τα καταλαβαίνουν!!Έτσι,και μέσα απο άλλα πράγματα,είχα πιστέψει οτι δεν πήγαιναν στο βρόντο αυτά που του λέω!!

Είναι πανέξυπνος για την ηλικία του,αλλα μάλλον τον έχω υπερεκτιμήσει και είχα απαιτήσεις απο αυτόν...

[foteini1990]

γεια σας κοριτσια!!!ειμαι καινουργια μπορειτε να με βοηθησετε σε κατι?

[bebe-q]

οπου παω οτι δουλεια κανω εχω κ την ουρα απο πισω πρωτη παω εγω,απο πισω η κορη κ πισω απο την κορη ο γιος.ε κ απο του χρονου πισω απο τον γιο κ η αλλη κορηQUOTE]

 

Κορίτσι μου,δεν είχα προσέξει πως είσαι και πάλι έγκυος!!Με το καλό και καλό κουράγιο!!

Εγώ για 3ο για την ώρα τουλάχιστον,ούτε να ακούσω δεν θέλω,και όχι γιατί κουράζομαι,αλλα λόγω της μικρής μου σωματικής διάπλασης,οι 2 απανωτές εγκυμοσύνες με τσάκησαν...ακόμη πονάει η μέση μου και η πλάτη μου!!Δέν ξέρω αν το αντέχω,τουλάχιστον όχι τώρα!ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!

[pashalitsa]

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΟΥΜΕ!!Μου θυμίζεις την δική μου οικογενειακή κατάσταση!!Για χωρίς σοβαρούς λόγους πάντα εντωμεταξύ!!Δεν υπήρχε ποτέ σοβαρό πρόβλημα!Έχω χαλάσει σχέση επειδή ξεστόμιζε Χριστούς και Παναγίες (και όχι σέμένα),μόνο και μόνο επειδή δεν είχα σκοπό να κάνω την ίδια οικογένεια με αυτή που άφησα πίσω μου!!!Αν έμενα κάποια στιγμή θα τις άκουγα κι εγώ!

Πραγματικά,όλων των ειδών η φασαρία με κλονίζει αφάνταστα!!Μου τσακίζει το είναι μου,με κάνει να σέρνομαι αυτό που μου κάνει ο μικρός...

Ναι,έχω προσπαθήσει να τον βάλω στην κούνια του χωρίς κανένα παιχνίδι και κάθομαι εκτός του οπτικού του πεδίου λέγοντάς του θα μείνεις εκεί μέχρι να καταλάβεις οτι δεν ουρλιάζουμε χωρίς λόγο και μπορεί να τοω άφησα και 5 λεπτά,στα οποία 5 λεπτά κόντεψε να μου μείνει γιατί στρίγκλιζε κλαίγοντας περισσότερο...

Νομίζω οτι αυτό που κάνω τώρα,που τον παίρνω αγκαλίτσα και τον ηρεμώ και του μιλάω και του εξηγώ του είναι πιό αποδεκτό....Ηρεμεί και σταματάει....βέβαια έχω την αίσθηση οτι πήρε λίγο αέρα αυτές τις 2 μέρες,γιατί τώρα το απόγευμα,έπιανε το παιχνίδι του και -ενώ ούρλιαζε εννοείται-το χτυπούσε και το πετούσε κάτω!!Αλλα και πάλι δεν του κακοφέρθηκα,απλά του το πήρα και του είπα οτι στο παίρνω γιατί θα το σπάσεις το παιχνιδάκι σου και δεν θα έχεις μετά...αυτό το παιχνίδι είναι το αγαπημένο του ωστόσο...

Μόλις ήρθε η γειτόνισσα απο πάνω για καφέ και την είδε,αμέσως του πέρασαν όλα!Είχε απλά βαρεθεί,ήθελε παρέα!Πού να το πάω ρε παιδιά με τέτοιο καύσωνα μέσα στη ντάλα ήλιο?

 

Στο έγραψα γιατί το υποψιάστηκα... Μια μάνα τόσο φιλότιμη που προσπαθεί να είναι η τέλεια και η υπερεπαρκής, που θυσιάζει ακόμα και τη δουλειά της, που δεν τα στέλνει παιδικό, αλλά δεν αντέχει τις στριγκλιές...

Τα νεύρα μας είναι κουρασμένα... Δεν το λέω εγώ, το λέει ο γιατρός που με ξέρει 20 χρόνια και ξέρει την περίπτωση των γονιών μου...

Μπορώ κι εγώ να κάνω τα πάντα, απαρνούμαι τα πάντα για τη μικρή αλλά αυτό με τα ουρλιαχτά με βγάζει απευθείας εκτός εαυτού... Ζήτησα βοήθεια από το γιατρό, τον ρώτησα μήπως να πάρω βαλεριάνα και μου είπε, "μακάρι όλες οι μανάδες να είχαν τη δική σου υπευθυνότητα... Δεν νομίζω να σε βοηθήσει μου είπε γιατί δεν είναι νεύρα γενικά, είναι αντίδραση του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος αυτόματη σε ερέθισμα που το έχει κουράσει πολύ στο παρελθόν... Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο μετά από όσα έχεις περάσει..."

Πραγματικά εκείνη τη στιγμή νομίζω ότι θολώνουν όλα και ότι η πίεση ανεβαίνει στο 30! Ή πρέπει να φωνάξω να σταματήσει αυτό (που ουσιαστικά με βασανίζει) ή πρέπει να φύγω από το χώρο, πράγμα που κάνω συνήθως και τότε κλαίει πιο πολύ!!! Παιδιά μιλάμε ότι μου έρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο ώρες ώρες... Και ειλικρινά θέλει πολύ ζόρι εκείνη την ώρα για να μη σηκώσεις χέρι, γιατί ουσιαστικά είναι σαν να προστατεύεις ενστικτωδώς τον εαυτό σου εκείνη τη στιγμή... Και πρέπει να μπει μπροστά η λογική και το ένστικτο της μάνας... Αλλά πιστέψτε με, είναι απίστευτα δύσκολο όταν τα νεύρα είναι φθαρμένα από μια ζωή με ηλίθιους καυγάδες, φωνές, υστερίες και όλα αυτά που είναι χαραγμένα στην ψυχή μου... Σας λέω απλά ότι η βίαιη αντίδραση είναι αυτόματη και όταν φωνάζω, φωνάζω για να μην τη χτυπήσω... Κάπου διάβασα από κάποια κοπέλα ότι οι φωνές είναι χειρότερες, ίσως, προσπαθώ απίστευτα να μην προκαλέσω αυτά που μου προκάλεσαν και καταλαβαίνω ότι το ίδιο κάνει και η bebe-q.

Μην περιμένεις να σε καταλάβουν λοιπόν όλοι οι άλλοι γιατί ο αγώνας που δίνουμε είναι μεγάλος και δύσκολος....

Και το χειρότερο από όλα είναι οι ενοχές μετά από το όλο σκηνικό και η απόγνωση του να ξέρεις ότι δεν είναι σωστό και να σφίγγεις τα δόντια ως να σπάσουν για να μην το επαναλάβεις...

Λοιπόν αυτός είναι βασικά ο λόγος που φέτος που γίνεται 3 χρονών θα τη στείλω παιδικό σταθμό και ας με τρώνε οι τύψεις και οι ενοχές ακόμα και για αυτό, παρόλο που άλλα παιδιά είναι απο βρέφη στους σταθμούς...

Καλό κουράγιο λοιπόν και να ξέρεις ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα... Κάθε άνθρωπος κουβαλάει το σταυρό του και είναι δύσκολο να σε καταλάβουν απ΄έξω...

[bebe-q]

γεια σας κοριτσια!!!ειμαι καινουργια μπορειτε να με βοηθησετε σε κατι?

 

Πές μας Φωτεινούλα μου,αν μπορούμε θα σε βοηθήσουμε....

Δήμητρα,κάτι ακόμα.

Επειδή όπως είπες κι εσύ ήμουν συνχυσμένη ΚΑΙ στενοχωρημένη απο το μήνυμα της my_beba δεν συγκράτησα τα ονόματα,απλά διάβασα το μήνυμα της Νίκης και νόμισα οτι συνέχισε να μου την λέει η ίδια,γι'αυτό την πλήρωσε η Νίκη...

Συγνώμη ρε κορίτσια,αλλα πραγματικά μ'έχει πονέσει πάρα πολύ το ότι έγινε και ένα παραπάνω το οτι πήρε τέτοια έκταση...Οκ,μπορεί να έχω 2 μωρά,αλλα κι εγώ τώρα μαθαίνω μέσα απο αυτά πώς πρέπει να τους φέρομαι...Άλλωστε το κάθε παιδάκι έχει την δική του προσωπικότητα και τον δικό του τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνει καλύτερα...Λέω πάλι κάτι λάθος??

[sweet_february]

Φαίη όταν γέννησα τον Γιωργάκη,(και εννοείται δεν είχα πάει πουθενά,τον 3ο μήνα,είπαμε με τον άντρα μου να τον αφήσουμε στη μαμά μου να κάνουμε χριστουγεννιάτικη ρεβεγιόν...Σε πληροφορώ οτι καθόμασταν στο τραπέζι με τη φωτογραφία του μπροστά,και 12.30 ήμασταν πίιιισω στη μαμά μου για να τον πάρουμε!!!

Επίσης,(τώρα που είπες για τσιγάρο) κάπνιζα πολλά χρόνια,και έχω να καπνίσω 4 ολόκληρα χρόνια!!Μέσα σε όλη αυτή την πίεση που αισθάνομαι,πολλές φορές έχω νιώσει την ανάγκη να κάνω ένα τσιγάρο και δεν ήταν τίποτα να το κάνω,όλο και κάποιος ξεχνάει τα τσιγάρα του στο σπίτι μου!!Ξέρεις γιατί δεν το κάνω?Γιατί δεν θέλω να βρωμάω τσιγαρίλα στα μωράκια μου....

Ακόμη το οτι ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,το κάνω ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για να μην βάλω τα μωράκια μου σε παιδικό σταθμό,όπως κάνουν πολλές μανούλες,και είναι δικαίωμά τους να αποφασίζουν για τα παιδάκια τους,απλά δεν εμπιστεύομαι την κάθε μία να φροντίζει τα μωράκια μου,γιατί είναι πολύ μικρά ακόμη...(θέλω τουλάχιστον να μιλάνε πρώτα ωστε να μπορώ να τα συζητάω!)

Αλλα όλα αυτά δεν είναι τα σημάδια μιάς μανούλας που αγαπάει τα μωρά της,εγώ,είπαμε....ΤΗΝ ΤΑΜΠΕΛΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΜΟΥ!!Τί λές κι εσύ??

Συγγνωμη που αργησα να απαντησω! Ξυπνησε η μικρη... (ατιμα δοντιααα )

Εγω προσωπικα δεν σου εβαλα καμμια ταμπελα και σου ζητω συγγνωμη αν σε εκανα να νιωσεις ετσι (χωρις ειρωνιες).

Αυτο που εχω να πω εγω ειναι πως το να συνηδητοποιεις τα λαθη σου ειναι το πρωτο βημα για να τα διορθωσεις. Και αυτο ειναι πολυ βασικο και μπραβο σου που το εκανες. Ειμαστε γονεις και αυτο ειναι ο,τι πιο δυσκολο θα μπορουσε να μας αναθεσει κανεις. Το τι ειναι σωστο και τι λαθος ειναι ενα καθαρα υποκειμενικο θεμα καθως ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αντιληψεις και τα δικα του πιστευω και πορευεται με βαση αυτα. Σε εμενα μπορει κατι να φαινεται τραγικο (δεν μιλαω για την περιπτωση σου, ετσι?) και σε καποιους αλλους να φαινεται απλα γελοιο. Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι.

Το οτι εισαι εδω και το συζητας και δεν το εχεις κανει γαργαρα για να πας παρακατω για εμενα σημαινει πολλα! Σημαινει πως νοιαζεσαι για τα παιδια σου και θελεις να κανεις ο,τι περναει απο το χερι σου για να τα μεγαλωσεις σωστα. Θα μπορουσες απλα να το ειχες κανει και να ειχε περασει στο ντουκου, στο κατω - κατω αν δεν μας το ελεγες θα το ξεραμε?

Η καθε μανουλα κανει αυτο που θεωρει σωστο για το παιδακι της. Εσυ ας πουμε δεν καπνιζεις οπως λες (τυχαιο παραδειγμα, μη παρεξηγηθεις) για να μην μυριζεις τσιγαριλα στα παιδακια σου και πολυ σωστα πραττεις! Εγω παλι, προτιμω να καπνισω παρα να χασω τον ελεγχο και να κανω πραγματα που μετα θα μετανιωσω για αυτα (και παλι σου ξαναλεω δεν αναφερομαι σε αυτο που εκανες, μιλαω γενικα).

Οσο για τη δουλεια, ουτε εγω εργαζομαι αλλα δεν με πειραζει αυτο γιατι νιωθω πως η δουλεια που κανω σπιτι με την κορη μου ειναι χιλιες φορες καλυτερη απο οποιαδηποτε δουλεια του κοσμου. Και παλι ομως θαυμαζω τις γυναικες που το κανουν γιατι εγω νιωθω πιεσμενη απο χιλιες μπαντες και ειμαι σπιτι, οχι να εχω και το αγχος της δουλειας και το αγχος του βρεφικου.

Τελος για να συνοψισω: Κανεις δεν ειπε πως οι πραξεις σου δειχνουν οτι δεν αγαπας τα παιδια σου.. Ισα - ισα που καταλαβαινουμε ολες την αγαπη που τους εχεις. Δεν ηθελα να σου "φορεσω" καμμια "ταμπελα" και σου ζητω 2η φορα συγγνωμη αν το εκανα.

Το μονο που ηθελα να κανω καταθετωντας δικες μου εμπειριες ηταν να σου δειξω καποια "τιπ" που σε εμενα πιανουν (οπως το να ειμαι με τη μικρη ακομα και στο μπανιο ή το να κανω ενα τσιγαρο οποτε νιωθω τα ορια να στενευουν επικινδυνα). Το αν εσυ θα τα ακολουθησεις ή οχι ειναι δικο σου ζητημα. Δεν ειχα σκοπο να σε κανω να τα ασπαστεις απο τη στιγμη που δεν σου κανουν σαν λυσεις αλλα ουτε και να σε υποχρεωσω να τα υιοθετησεις!

Απλα -λιγακι μεταξυ μας και χωρις ιχνος παρεξηγησης ειλικρινα- φαινεται απο τα γραφομενα σου οτι εισαι λιγακι πιεσμενη.. Μηπως υπαρχει κατι που θα σε εκανε να νιωσεις καλα για να το κανεις? Πιστευω πως μετα θα εισαι πιο ηρεμη απεναντι στις ζουζουνιες των παιδιων!

Ε, και για να γελασουμε και λιγο.... Οταν γεννησα την κορη μου και γυρισαμε σπιτι υπεφερα φριχτα απο τους πονους της καισαρικης (αφου ημουν 107 κιλα οταν γεννησα και οπως καταλαβαινετε για να φτασει στη μητρα ο γυναικολογος μου εκανε 7 στρωματα ραμματα ).. Το μωρο δεν κοιμοταν με τιποτα και ηταν απιστευτα γκρινιαρικο (φαινοταν η "τσουγδω" απο τοτε ).. Ξεκινησαν οι κωλικοι, ξενυχτια και γκρινια εδιναν και επαιρναν... Στους 2,5 μηνες η Μαρια επαθε μηνιγγιτιδα... Ενας μηνας νοσηλειας στο Παιδων ΚΟΛΑΣΗ... Ειχα τη μανα μου να μου λεει "ηρεμησε, οι πρωτοι 3 μηνες ειναι δυσκολοι":rolleyes: αλλα βοηθεια απο πουθενα! Οτι καναμε εγω και ο αντρας μου μονο.... Περασε το 1ο 3μηνο, το μωρο δεν ηρεμουσε με τιποτα... Ελεγε η μανα μου "να ανοιξει ο καιρος και θα ηρεμησει":rolleyes:... Ανοιξε ο καιρος... τζιφος! Αρχισε μετα καινουριο ποιημα "να βαφτιστει να το ευλογησει ο παπας και θα δεις πως θα στρωσει":rolleyes: Τη βαφτισαμε... Μπαααα, χειροτερα α πραγματα... Μετα ξεκινησε το: "βγαζει δοντια μωρε, μολις βγουν τα πρωτα 4 θα στρωσει":rolleyes: Βγηκαν τα πρωτα 4/6/8/10.... Κανενα φως στον οριζοντα.... Μετα πιασαμε αλλο: "να χρονισει και θα δεις, δεν θα πιστευεις στα ματια σου απο την αλλαγη":rolleyes: Χρονισε η μικρη και τα πραγματα αντι να καλυτερευουν πηγαν ακομα πιο σκ@τα... Οποτε μια μερα που πηγε να μου πει παλι τις γνωστες μακακιες της απαντησα "Ασε μανα ξερω! Μολις την παντρεψω και κανει 3 παιδια θα στρωσουν τα πραγματα":lol::lol:

Ε, μα!!!:lol:

[foteini1990]

κουκλες μου...να αρχισω με το οτι εχω θυροειδη αλλα ειναι σταθερη η περιοδος μου...εως σημερα ειχα 15 μερες καθυστερηση και διαφορα συμπτωματα.οπως πονο δεξια κατω στην κοιλια ειδικα οταν τρανταζομαι(σε λακουβες με το μηχανακι) οι οποιοι πονοι δε μοιαζουν με περιοδου...τετοιους πονους ειχα μεχρι πριν 3 ωρες...πηγα τουαλετα και εχω καφε πολυ λιγο εδω και 3-4 ωρες.χωρις να ποναω πουθενα...να σημειωσω οτι εγω υποφερω στισ περιοδους μου γιατι εχω δυσμηνορροια.ο καλος μου δεν τελειωσε μεσα αλλα ξερω πως δεν ειναι ασφαλες.λετε να γινω μαμα??

[bebe-q]

Στο έγραψα γιατί το υποψιάστηκα... Μια μάνα τόσο φιλότιμη που προσπαθεί να είναι η τέλεια και η υπερεπαρκής, που θυσιάζει ακόμα και τη δουλειά της, που δεν τα στέλνει παιδικό, αλλά δεν αντέχει τις στριγκλιές...

Τα νεύρα μας είναι κουρασμένα... Δεν το λέω εγώ, το λέει ο γιατρός που με ξέρει 20 χρόνια και ξέρει την περίπτωση των γονιών μου...

Μπορώ κι εγώ να κάνω τα πάντα, απαρνούμαι τα πάντα για τη μικρή αλλά αυτό με τα ουρλιαχτά με βγάζει απευθείας εκτός εαυτού... Ζήτησα βοήθεια από το γιατρό, τον ρώτησα μήπως να πάρω βαλεριάνα και μου είπε, "μακάρι όλες οι μανάδες να είχαν τη δική σου υπευθυνότητα... Δεν νομίζω να σε βοηθήσει μου είπε γιατί δεν είναι νεύρα γενικά, είναι αντίδραση του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος αυτόματη σε ερέθισμα που το έχει κουράσει πολύ στο παρελθόν... Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο μετά από όσα έχεις περάσει..."

Πραγματικά εκείνη τη στιγμή νομίζω ότι θολώνουν όλα και ότι η πίεση ανεβαίνει στο 30! Ή πρέπει να φωνάξω να σταματήσει αυτό (που ουσιαστικά με βασανίζει) ή πρέπει να φύγω από το χώρο, πράγμα που κάνω συνήθως και τότε κλαίει πιο πολύ!!! Παιδιά μιλάμε ότι μου έρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο ώρες ώρες... Και ειλικρινά θέλει πολύ ζόρι εκείνη την ώρα για να μη σηκώσεις χέρι, γιατί ουσιαστικά είναι σαν να προστατεύεις ενστικτωδώς τον εαυτό σου εκείνη τη στιγμή... Και πρέπει να μπει μπροστά η λογική και το ένστικτο της μάνας... Αλλά πιστέψτε με, είναι απίστευτα δύσκολο όταν τα νεύρα είναι φθαρμένα από μια ζωή με ηλίθιους καυγάδες, φωνές, υστερίες και όλα αυτά που είναι χαραγμένα στην ψυχή μου... Σας λέω απλά ότι η βίαιη αντίδραση είναι αυτόματη και όταν φωνάζω, φωνάζω για να μην τη χτυπήσω... Κάπου διάβασα από κάποια κοπέλα ότι οι φωνές είναι χειρότερες, ίσως, προσπαθώ απίστευτα να μην προκαλέσω αυτά που μου προκάλεσαν και καταλαβαίνω ότι το ίδιο κάνει και η bebe-q.

Μην περιμένεις να σε καταλάβουν λοιπόν όλοι οι άλλοι γιατί ο αγώνας που δίνουμε είναι μεγάλος και δύσκολος....

Και το χειρότερο από όλα είναι οι ενοχές μετά από το όλο σκηνικό και η απόγνωση του να ξέρεις ότι δεν είναι σωστό και να σφίγγεις τα δόντια ως να σπάσουν για να μην το επαναλάβεις...

Λοιπόν αυτός είναι βασικά ο λόγος που φέτος που γίνεται 3 χρονών θα τη στείλω παιδικό σταθμό και ας με τρώνε οι τύψεις και οι ενοχές ακόμα και για αυτό, παρόλο που άλλα παιδιά είναι απο βρέφη στους σταθμούς...

Καλό κουράγιο λοιπόν και να ξέρεις ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα... Κάθε άνθρωπος κουβαλάει το σταυρό του και είναι δύσκολο να σε καταλάβουν απ΄έξω...

 

Πασχαλίτσα με έκανες να κλάψω...είσαι ακριβώς μέσα μου!!!Ακριβώς το ίδιο πράγμα συζητούσα με τον άντρα μου,οτι δεν μου φαινόταν φυσιολογικό να με τρελλαίνουν έτσι τα κλάματα των μωρών,και του ζήτησα να μιλήσω με κάποιον γιατρό για να με συμβουλέψει πώς να αντιμετωπίζω τον εαυτό μου όταν ακούω αυτές τις υστερίες και πραγματικά ειδικά όταν έμεινα την πρώτη μέρα μόνη μαζί τους,και ο μικρούλης μου είχε κολικούς (και το άτιμο έχει μιά φωνή λες και έχει καταπιεί ενυσχητή,σου τρυπάει τα τύμπανα),έκλαιγε με τις ώρες ωσπου εξαντλούταν,μαζί του έκλαιγε και ο μεγάλος,λογικό γιατί μωρό ήταν κι αυτό,14 μηνών,ήρθε η στιγμή που πήρα φόρα κι έριξα κουτουλιά στην πόρτα!Άλλη φορά με έπαιρναν τα κλάματα και έμπαινα στο μπάνιο για να ηρεμήσω και να μπορέσω να τα βγάλω πέρα....Ένιωθα να πνίγομαι....Όπως καταλαβαίνεις,πέρασα πολύ άσχημες καταστάσεις ωσπου να φτάσει ο μικρούλης μου 7 μηνών,οπου το θήλαζα κι όλας ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μεχρι τους 6 μηνες και όποια έχει θηλάσει,ξέρει τις δυσκολίες του θηλασμού και το έκανα αυτό για να προσφέρω οτι καλύτερο άξιζε στο μωράκι μου,και είχα περάσει ατέλειωτες ώρες ζαλίζοντας την Αγλαϊα στο ποστ του θηλασμού για να το καταφέρω,γιατί με τον Γιωργάκο μου δεν ήξερα την τεχνική (γιατί για τεχνική πρόκειται) ούτε είχα υπομονή και φοβόμουν οτι δεν τρέφεται σωστά και δεν κατάφερα να τον θηλάσω και το'χα μαράζι....Αυτή τη φορά λοιπόν τα κατάφερα και το μωράκι μου απέκτισε την ασπίδα της υγείας απο τη μανούλα του όπως είχε κάθε δικαίωμα να έχει....Και το σώμα μου καταστράφηκε,και το στήθος μου το ρήμαξα,αλλα το έκανα με χαρά,και λατρεύω τα 2 μωράκια μου και ποτέ δεν είπα θα πάρω χάπια μωρέ,που να θηλάζεις τώρα,όπως το λένε πάαααααααααααααααρα πολλές μανούλες που αγαπάνε τα μωράκια τους,αλλα αγαπάνε το στήθος τους περισσότερο.....

Έχω λοιπόν κι εγώ την δική μου αδυναμία.Δεν αντεχω για κανένα λόγο τις υστερίες...

Θα με πούν τρελλή?ΟΚ,είμαι τρελλή επείδή δεν είμαι ανθεκτική στην πίεση...

Να φανταστείς οτι ακριβώς γι'αυτό τον λόγο,όταν εμπλακώ σε παρεξήγηση,πάντα κάνω τον μ@λ@κα επειδή δε μπορώ να μπώ στην διαδικασία του καυγά!!

 

Σε ευχαριστώ που μου ανοίχτηκες και μου τα είπες αυτά...κατάλαβα πόσο κακό μου έχουν κάνει άθελά τους(........)....Να σκεφτείς οτι στο σχολείο ποτέ δεν ήμουν συγκεντρωμένη...Ακόμη και όταν άρχισα να δουλεύω,είχα κάποτε το ίδιο πρόβλημα....και με το θέμα μνημονικού πώς τα πάς??Εγώ χάλια,και πιστεύω οτι γι'αυτό τον λόγο το έχω πάθει ΚΑΙ αυτό..Θυμάμαι μόνο ότι με χαλαρώνει και με ευχαριστεί.Σκέψου οτι (επειδή ήμουν σε συγκρότημα)δεν ξέρω κι εγώ πόσα τραγούδια ξένα ξέρω απ'έξω...Όταν όμως διαβάζω κάτι,μέσα σε λίγη ώρα το έχω ξεχάσει!Ένας θεός ξέρει πώς διάβαζα Ιστορία τέχνης με τόσα ονόματα και λεπτομέριες που δεν θυμάσαι εύκολα...

...και τώρα ξέρω γιατί είμαι τόσο ευαίσθητη στις φωνές....Πόσο κακό μπορεί να κάνουν οι κ@λο καυγάδες σε ένα παιδί τελικά??Δεν είναι τυχαίο οτι και η αδελφή μου δεν έχει καλή μνήμη...Ο αδελφός μου,άστο.Δεν του άρεσε το διάβασμα ποτέ.Και πάντα ήταν το μαύρο πρόβατο....τι να σου λέω,τα έχεις περάσει κι εσύ βέβαια...

[bebe-q]

κουκλες μου...να αρχισω με το οτι εχω θυροειδη αλλα ειναι σταθερη η περιοδος μου...εως σημερα ειχα 15 μερες καθυστερηση και διαφορα συμπτωματα.οπως πονο δεξια κατω στην κοιλια ειδικα οταν τρανταζομαι(σε λακουβες με το μηχανακι) οι οποιοι πονοι δε μοιαζουν με περιοδου...τετοιους πονους ειχα μεχρι πριν 3 ωρες...πηγα τουαλετα και εχω καφε πολυ λιγο εδω και 3-4 ωρες.χωρις να ποναω πουθενα...να σημειωσω οτι εγω υποφερω στισ περιοδους μου γιατι εχω δυσμηνορροια.ο καλος μου δεν τελειωσε μεσα αλλα ξερω πως δεν ειναι ασφαλες.λετε να γινω μαμα??

 

...Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη μου,τον προηγ.μήνα είχα αστάθεια...και τον επόμενο,θυμάμαι χαρακτηριστηκά οτι ένα βράδυ,ενώ είχα πόνους περιόδου ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟΥΣ,πονούσα τόσο πολύ,που με πόνεσε η καρδιά μου και το ένιωσα αυτό μέσα στον ύπνο μου...Λοιπόν...αυτό συνήθως συνοδεύεται απο συχνοουρία.Εγώ πρώτα είχα συχνοουρία και μετά καθυστέρηση και στα 2 μου μωρά!καλύτερα σε καμιά 10αριά μέρες,πάρε ένα τέστ,η αλλιώς,ανν βιάζεσαι,κάνε μιά β' χοριακή σε κάποιο μικροβιολογικό εργαστήριο και θα μάθεις...Οι καφέ κηλίδες,δεν είναι ΠΑΝΤΑ κακο σημάδι...μπορεί να είναι μιά γυναίκα έγκυος και να έχει ταυτόχρονα περίοδο...

 

...Αλλα καλύτερα να ρωτήσεις και σε κάποιο πόστ πιό ειδικευμένο για το θέμα αυτό!!Εδώ θα ρωτήσεις αφού γεννήσεις κι έπειτα!

[foteini1990]

σε ευχαριστω παρα πολυ κουκλα μου !!!!να σαι καλα και σου ευχομαι το καλυτερο!!οπως επισης ευχομαι να γραφω και να διατυπωνω συντομα απορειες σε αυτο εδω το φορουμ!! και παλι ευχαριστω γλυκεια μου!!!καλο βραδυ!!!απλα με το καφε αιμα εχω διαβασει πως συμβαινει (αν εισαι εγκυοσ) διοτι προσαρμοζεται η μητρα και προσκολλα καλυτερα το εμβρυο....εχω τρια αδελφια και η μαμα μου εβλεπε καφε στην αρχη της εγκυμοσυνης μονο στα αγορια...οπως και η αδελφη μου!οποτε ελπιζω να το χω κληρονομησει κι εγω!!!!φιλακια!!!

[bebe-q]

Συγγνωμη που αργησα να απαντησω! Ξυπνησε η μικρη... (ατιμα δοντιααα )

Εγω προσωπικα δεν σου εβαλα καμμια ταμπελα και σου ζητω συγγνωμη αν σε εκανα να νιωσεις ετσι (χωρις ειρωνιες).

Αυτο που εχω να πω εγω ειναι πως το να συνηδητοποιεις τα λαθη σου ειναι το πρωτο βημα για να τα διορθωσεις. Και αυτο ειναι πολυ βασικο και μπραβο σου που το εκανες. Ειμαστε γονεις και αυτο ειναι ο,τι πιο δυσκολο θα μπορουσε να μας αναθεσει κανεις. Το τι ειναι σωστο και τι λαθος ειναι ενα καθαρα υποκειμενικο θεμα καθως ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αντιληψεις και τα δικα του πιστευω και πορευεται με βαση αυτα. Σε εμενα μπορει κατι να φαινεται τραγικο (δεν μιλαω για την περιπτωση σου, ετσι?) και σε καποιους αλλους να φαινεται απλα γελοιο. Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι.

Το οτι εισαι εδω και το συζητας και δεν το εχεις κανει γαργαρα για να πας παρακατω για εμενα σημαινει πολλα! Σημαινει πως νοιαζεσαι για τα παιδια σου και θελεις να κανεις ο,τι περναει απο το χερι σου για να τα μεγαλωσεις σωστα. Θα μπορουσες απλα να το ειχες κανει και να ειχε περασει στο ντουκου, στο κατω - κατω αν δεν μας το ελεγες θα το ξεραμε?

Η καθε μανουλα κανει αυτο που θεωρει σωστο για το παιδακι της. Εσυ ας πουμε δεν καπνιζεις οπως λες (τυχαιο παραδειγμα, μη παρεξηγηθεις) για να μην μυριζεις τσιγαριλα στα παιδακια σου και πολυ σωστα πραττεις! Εγω παλι, προτιμω να καπνισω παρα να χασω τον ελεγχο και να κανω πραγματα που μετα θα μετανιωσω για αυτα (και παλι σου ξαναλεω δεν αναφερομαι σε αυτο που εκανες, μιλαω γενικα).

Οσο για τη δουλεια, ουτε εγω εργαζομαι αλλα δεν με πειραζει αυτο γιατι νιωθω πως η δουλεια που κανω σπιτι με την κορη μου ειναι χιλιες φορες καλυτερη απο οποιαδηποτε δουλεια του κοσμου. Και παλι ομως θαυμαζω τις γυναικες που το κανουν γιατι εγω νιωθω πιεσμενη απο χιλιες μπαντες και ειμαι σπιτι, οχι να εχω και το αγχος της δουλειας και το αγχος του βρεφικου.

Τελος για να συνοψισω: Κανεις δεν ειπε πως οι πραξεις σου δειχνουν οτι δεν αγαπας τα παιδια σου.. Ισα - ισα που καταλαβαινουμε ολες την αγαπη που τους εχεις. Δεν ηθελα να σου "φορεσω" καμμια "ταμπελα" και σου ζητω 2η φορα συγγνωμη αν το εκανα.

Το μονο που ηθελα να κανω καταθετωντας δικες μου εμπειριες ηταν να σου δειξω καποια "τιπ" που σε εμενα πιανουν (οπως το να ειμαι με τη μικρη ακομα και στο μπανιο ή το να κανω ενα τσιγαρο οποτε νιωθω τα ορια να στενευουν επικινδυνα). Το αν εσυ θα τα ακολουθησεις ή οχι ειναι δικο σου ζητημα. Δεν ειχα σκοπο να σε κανω να τα ασπαστεις απο τη στιγμη που δεν σου κανουν σαν λυσεις αλλα ουτε και να σε υποχρεωσω να τα υιοθετησεις!

Απλα -λιγακι μεταξυ μας και χωρις ιχνος παρεξηγησης ειλικρινα- φαινεται απο τα γραφομενα σου οτι εισαι λιγακι πιεσμενη.. Μηπως υπαρχει κατι που θα σε εκανε να νιωσεις καλα για να το κανεις? Πιστευω πως μετα θα εισαι πιο ηρεμη απεναντι στις ζουζουνιες των παιδιων!

Ε, και για να γελασουμε και λιγο.... Οταν γεννησα την κορη μου και γυρισαμε σπιτι υπεφερα φριχτα απο τους πονους της καισαρικης (αφου ημουν 107 κιλα οταν γεννησα και οπως καταλαβαινετε για να φτασει στη μητρα ο γυναικολογος μου εκανε 7 στρωματα ραμματα ).. Το μωρο δεν κοιμοταν με τιποτα και ηταν απιστευτα γκρινιαρικο (φαινοταν η "τσουγδω" απο τοτε ).. Ξεκινησαν οι κωλικοι, ξενυχτια και γκρινια εδιναν και επαιρναν... Στους 2,5 μηνες η Μαρια επαθε μηνιγγιτιδα... Ενας μηνας νοσηλειας στο Παιδων ΚΟΛΑΣΗ... Ειχα τη μανα μου να μου λεει "ηρεμησε, οι πρωτοι 3 μηνες ειναι δυσκολοι":rolleyes: αλλα βοηθεια απο πουθενα! Οτι καναμε εγω και ο αντρας μου μονο.... Περασε το 1ο 3μηνο, το μωρο δεν ηρεμουσε με τιποτα... Ελεγε η μανα μου "να ανοιξει ο καιρος και θα ηρεμησει":rolleyes:... Ανοιξε ο καιρος... τζιφος! Αρχισε μετα καινουριο ποιημα "να βαφτιστει να το ευλογησει ο παπας και θα δεις πως θα στρωσει":rolleyes: Τη βαφτισαμε... Μπαααα, χειροτερα α πραγματα... Μετα ξεκινησε το: "βγαζει δοντια μωρε, μολις βγουν τα πρωτα 4 θα στρωσει":rolleyes: Βγηκαν τα πρωτα 4/6/8/10.... Κανενα φως στον οριζοντα.... Μετα πιασαμε αλλο: "να χρονισει και θα δεις, δεν θα πιστευεις στα ματια σου απο την αλλαγη":rolleyes: Χρονισε η μικρη και τα πραγματα αντι να καλυτερευουν πηγαν ακομα πιο σκ@τα... Οποτε μια μερα που πηγε να μου πει παλι τις γνωστες μακακιες της απαντησα "Ασε μανα ξερω! Μολις την παντρεψω και κανει 3 παιδια θα στρωσουν τα πραγματα":lol::lol:

Ε, μα!!!:lol:

 

Φαίη,δεν είπες κάτι που με πρόσβαλλε,ίσα ίσα!Όπως είπα και πρί, ο κάθε ένας,έχει τον δικό του τρόπο!Κι εγώ για το τσιγάρο,δεν το είπα για να προσβάλλω εσένα,δεν έχουν όλοι τη δύναμη να κόψουν το κάπνισμα,και απορώ πώς το κατάφερα.Ίσως τελικά να ήταν καλύτερα να το είχα ξεκινήσει....θα ξεσπούσα κάπου τουλάχιστον...

Ναί,υπάρχουν τρόποι για να ηρεμώ,μόνο που δε βρίσκω χρόνο για να κάνω αυτά που θέλω...γιατί δεν είναι όπως το ίντερνετ που το ανοίγεις,το παρατάς το ξανα πιάνεις,κτλ...το να παίξεις λίγη κιθαρίτσα (που δεν ξέρω και καλά,οπότε στην ουσία μαθαίνω),και να ζωγραφίσεις,χρειάζεται αφωσίωση και συγκέντρωση,συνεπώς πολύ χρόνο και ηρεμία,που δεν έχω κανένα απο τα δύο...

Αυτό το θεϊκό το έχω πεί κι εγώ!!!:Δέ βαριέσαι,μόλις παντρευτούν και πάνε στα σπίτια τους,θα ηρεμήσω!!

Εγώ και πάλι θα το πώ,νομίζω οτι το οτι δε μπορούν να μιλήσουν τα εξαγριώνει...

[bebe-q]

σε ευχαριστω παρα πολυ κουκλα μου !!!!να σαι καλα και σου ευχομαι το καλυτερο!!οπως επισης ευχομαι να γραφω και να διατυπωνω συντομα απορειες σε αυτο εδω το φορουμ!! και παλι ευχαριστω γλυκεια μου!!!καλο βραδυ!!!απλα με το καφε αιμα εχω διαβασει πως συμβαινει (αν εισαι εγκυοσ) διοτι προσαρμοζεται η μητρα και προσκολλα καλυτερα το εμβρυο....εχω τρια αδελφια και η μαμα μου εβλεπε καφε στην αρχη της εγκυμοσυνης μονο στα αγορια...οπως και η αδελφη μου!οποτε ελπιζω να το χω κληρονομησει κι εγω!!!!φιλακια!!!

 

Καλά,δεν σε έδιωξα,πλακίτσα σου έκανα για το πόστ!!Όποτε θέλεις είσαι εκπρόσδεκτη να ρωτάς ότι θέλεις...Εμείς,σαν μανούλες που είμαστε ήδη,μπορούμε να σε διαφωτήσουμε σε αρκετά πράγματα!Σου εύχομαι να είσαι μανούλα ήδη(γιατί απ'όσο κατάλαβα το θέλεις σαν τρελλή),και αν όχι,να γίνεις σύντομα!!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!

[foteini1990]

σε ευχαριστω κουκλιτσα μου!!!και ξερω οτι ειμαι ευπροσδεκτη!!!!να σαι παντα καλα!!!πολλα φιλια..και η αληθεια ειναι πως ναι εχει ξυπνησει το μητρικο μου ενστικτο!!κι οσο παει γινεται εντονοτερο!!!καλο βραδυ!

[pashalitsa]

Πασχαλίτσα με έκανες να κλάψω...είσαι ακριβώς μέσα μου!!!Ακριβώς το ίδιο πράγμα συζητούσα με τον άντρα μου,οτι δεν μου φαινόταν φυσιολογικό να με τρελλαίνουν έτσι τα κλάματα των μωρών,και του ζήτησα να μιλήσω με κάποιον γιατρό για να με συμβουλέψει πώς να αντιμετωπίζω τον εαυτό μου όταν ακούω αυτές τις υστερίες και πραγματικά ειδικά όταν έμεινα την πρώτη μέρα μόνη μαζί τους,και ο μικρούλης μου είχε κολικούς (και το άτιμο έχει μιά φωνή λες και έχει καταπιεί ενυσχητή,σου τρυπάει τα τύμπανα),έκλαιγε με τις ώρες ωσπου εξαντλούταν,μαζί του έκλαιγε και ο μεγάλος,λογικό γιατί μωρό ήταν κι αυτό,14 μηνών,ήρθε η στιγμή που πήρα φόρα κι έριξα κουτουλιά στην πόρτα!Άλλη φορά με έπαιρναν τα κλάματα και έμπαινα στο μπάνιο για να ηρεμήσω και να μπορέσω να τα βγάλω πέρα....Ένιωθα να πνίγομαι....Όπως καταλαβαίνεις,πέρασα πολύ άσχημες καταστάσεις ωσπου να φτάσει ο μικρούλης μου 7 μηνών,οπου το θήλαζα κι όλας ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μεχρι τους 6 μηνες και όποια έχει θηλάσει,ξέρει τις δυσκολίες του θηλασμού και το έκανα αυτό για να προσφέρω οτι καλύτερο άξιζε στο μωράκι μου,και είχα περάσει ατέλειωτες ώρες ζαλίζοντας την Αγλαϊα στο ποστ του θηλασμού για να το καταφέρω,γιατί με τον Γιωργάκο μου δεν ήξερα την τεχνική (γιατί για τεχνική πρόκειται) ούτε είχα υπομονή και φοβόμουν οτι δεν τρέφεται σωστά και δεν κατάφερα να τον θηλάσω και το'χα μαράζι....Αυτή τη φορά λοιπόν τα κατάφερα και το μωράκι μου απέκτισε την ασπίδα της υγείας απο τη μανούλα του όπως είχε κάθε δικαίωμα να έχει....Και το σώμα μου καταστράφηκε,και το στήθος μου το ρήμαξα,αλλα το έκανα με χαρά,και λατρεύω τα 2 μωράκια μου και ποτέ δεν είπα θα πάρω χάπια μωρέ,που να θηλάζεις τώρα,όπως το λένε πάαααααααααααααααρα πολλές μανούλες που αγαπάνε τα μωράκια τους,αλλα αγαπάνε το στήθος τους περισσότερο.....

Έχω λοιπόν κι εγώ την δική μου αδυναμία.Δεν αντεχω για κανένα λόγο τις υστερίες...

Θα με πούν τρελλή?ΟΚ,είμαι τρελλή επείδή δεν είμαι ανθεκτική στην πίεση...

Να φανταστείς οτι ακριβώς γι'αυτό τον λόγο,όταν εμπλακώ σε παρεξήγηση,πάντα κάνω τον μ@λ@κα επειδή δε μπορώ να μπώ στην διαδικασία του καυγά!!

 

Σε ευχαριστώ που μου ανοίχτηκες και μου τα είπες αυτά...κατάλαβα πόσο κακό μου έχουν κάνει άθελά τους(........)....Να σκεφτείς οτι στο σχολείο ποτέ δεν ήμουν συγκεντρωμένη...Ακόμη και όταν άρχισα να δουλεύω,είχα κάποτε το ίδιο πρόβλημα....και με το θέμα μνημονικού πώς τα πάς??Εγώ χάλια,και πιστεύω οτι γι'αυτό τον λόγο το έχω πάθει ΚΑΙ αυτό..Θυμάμαι μόνο ότι με χαλαρώνει και με ευχαριστεί.Σκέψου οτι (επειδή ήμουν σε συγκρότημα)δεν ξέρω κι εγώ πόσα τραγούδια ξένα ξέρω απ'έξω...Όταν όμως διαβάζω κάτι,μέσα σε λίγη ώρα το έχω ξεχάσει!Ένας θεός ξέρει πώς διάβαζα Ιστορία τέχνης με τόσα ονόματα και λεπτομέριες που δεν θυμάσαι εύκολα...

...και τώρα ξέρω γιατί είμαι τόσο ευαίσθητη στις φωνές....Πόσο κακό μπορεί να κάνουν οι κ@λο καυγάδες σε ένα παιδί τελικά??Δεν είναι τυχαίο οτι και η αδελφή μου δεν έχει καλή μνήμη...Ο αδελφός μου,άστο.Δεν του άρεσε το διάβασμα ποτέ.Και πάντα ήταν το μαύρο πρόβατο....τι να σου λέω,τα έχεις περάσει κι εσύ βέβαια...

 

Καλέ μήπως είσαι η αδελφή ψυχή μου;;; Κι εγώ κάνω το μ$##$^ στους καυγάδες και φεύγω... Να σκεφτείς ότι όταν έκανα μαθήματα, αν γονιός φώναζε στο παιδί του για κάποιο λόγο και βρισκόμουν ξαφνικά έστω και μπροστά σε μικρό καυγά, εγώ ταραζόμουν και πάθαινα αυτόματα ταχυπαλμία... ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ την εμπλοκή σε καυγάδες!

Κι εγώ ρημάχτηκα για να θηλάσω αλλά εκεί, πείσμα, να κάνω αυτό που πρέπει, το βέλτιστο για το μωρό... Και δεν είχα και το φόρουμ τότε, μόνο το βιβλίο-ευαγγέλιο της Πατσούρου είχα διαβάσει...

Πείσμα γενικά, ότι ΕΓΩ θα κάνω ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι μου για το παιδί, και το καταφέρνω σε όλους τους τομείς, και ΤΣΟΥΠ ξεπηδάει το πρόβλημα βρυκόλακας... Κι εγώ το έχω συζητήσει με τον άντρα μου αλλά δεν ξέρει πως να με βοηθήσει, είναι και μακριά (είναι ναυτικός) και όλα μα όλα είναι πάνω μου...

Για να σου δώσω να καταλάβεις, με τους κολικούς της μικρής κόντεψα να τρελλαθώ και αγόρασα ωτασπίδες σφουγγαράκια (ξέρεις, δεν απομονώνουν αλλά μειώνουν τον ήχο) για να μη μου στρίψει... Έκλαιγα και έλεγα Θεέ μου βοήθησέ με δεν αντέχω άλλο... Και είχα και χίλια προβλήματα μετά τη γέννα και κυρίως φριχτούς πόνους στα πόδια από τη φλεβική ανεπάρκεια που μου προκάλεσε η θέση του παιδιού τον τελευτάιο μήνα... Άντε τώρα να ξενυχτάς, να θηλάζεις αποκλειστικά με σχεδόν επίπεδες θηλές (βεντουζίτσες, ασπίδες κάθε φορά και λοιπά)ένα πρόωρο που έτρωγε κάθε μισή με μια ώρα μέρα νύχτα, να σου έρχεται να κλαις από τους πόνους στα πόδια κάθε φορά που αγγίζεις το πάτωμα, και να μην αντέχεις και το κλάμα του μωρού και να σου έχει έρθει και όλο το πακέτο εγκυμοσύνης κλπ ουρανοκατέβατο και να είσαι σε κατάσταση σοκ γενικά...

Χαίρε βάθος αμέτρητο, αυτό έχω να πω... Ζορίστηκα όσο δεν παίρνει... Μέχρι να γίνει η μικρή ενός έτους από έναν απλό υποθυρεοειδισμό, βρέθηκα με διάχυτους μικρούς όζους και αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα...

Δυστυχώς το πρόβλημα με τα νεύρα είναι η "κληρονομιά" από όσα περάσαμε σπίτι μας( εγώ πέρασα και άλλα αργότερα, ακόμα χειρότερα...)

Θα σου πω για τέλος ότι πριν φύγω είπα στο γιατρό: "Δεν ξέρω τί λύση θα βρω αλλά ορκίζομαι ότι εγώ δεν θα κάνω όσα μου έκαναν! Εν ανάγκη θα πάρω χάπια. Τέλος!" και έφυγα...

[bebe-q]

Καλέ μήπως είσαι η αδελφή ψυχή μου;;; Κι εγώ κάνω το μ$##$^ στους καυγάδες και φεύγω... Να σκεφτείς ότι όταν έκανα μαθήματα, αν γονιός φώναζε στο παιδί του για κάποιο λόγο και βρισκόμουν ξαφνικά έστω και μπροστά σε μικρό καυγά, εγώ ταραζόμουν και πάθαινα αυτόματα ταχυπαλμία... ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ την εμπλοκή σε καυγάδες!

Κι εγώ ρημάχτηκα για να θηλάσω αλλά εκεί, πείσμα, να κάνω αυτό που πρέπει, το βέλτιστο για το μωρό... Και δεν είχα και το φόρουμ τότε, μόνο το βιβλίο-ευαγγέλιο της Πατσούρου είχα διαβάσει...

Πείσμα γενικά, ότι ΕΓΩ θα κάνω ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι μου για το παιδί, και το καταφέρνω σε όλους τους τομείς, και ΤΣΟΥΠ ξεπηδάει το πρόβλημα βρυκόλακας... Κι εγώ το έχω συζητήσει με τον άντρα μου αλλά δεν ξέρει πως να με βοηθήσει, είναι και μακριά (είναι ναυτικός) και όλα μα όλα είναι πάνω μου...

Για να σου δώσω να καταλάβεις, με τους κολικούς της μικρής κόντεψα να τρελλαθώ και αγόρασα ωτασπίδες σφουγγαράκια (ξέρεις, δεν απομονώνουν αλλά μειώνουν τον ήχο) για να μη μου στρίψει... Έκλαιγα και έλεγα Θεέ μου βοήθησέ με δεν αντέχω άλλο... Και είχα και χίλια προβλήματα μετά τη γέννα και κυρίως φριχτούς πόνους στα πόδια από τη φλεβική ανεπάρκεια που μου προκάλεσε η θέση του παιδιού τον τελευτάιο μήνα... Άντε τώρα να ξενυχτάς, να θηλάζεις αποκλειστικά με σχεδόν επίπεδες θηλές (βεντουζίτσες, ασπίδες κάθε φορά και λοιπά)ένα πρόωρο που έτρωγε κάθε μισή με μια ώρα μέρα νύχτα, να σου έρχεται να κλαις από τους πόνους στα πόδια κάθε φορά που αγγίζεις το πάτωμα, και να μην αντέχεις και το κλάμα του μωρού και να σου έχει έρθει και όλο το πακέτο εγκυμοσύνης κλπ ουρανοκατέβατο και να είσαι σε κατάσταση σοκ γενικά...

Χαίρε βάθος αμέτρητο, αυτό έχω να πω... Ζορίστηκα όσο δεν παίρνει... Μέχρι να γίνει η μικρή ενός έτους από έναν απλό υποθυρεοειδισμό, βρέθηκα με διάχυτους μικρούς όζους και αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα...

Δυστυχώς το πρόβλημα με τα νεύρα είναι η "κληρονομιά" από όσα περάσαμε σπίτι μας( εγώ πέρασα και άλλα αργότερα, ακόμα χειρότερα...)

Θα σου πω για τέλος ότι πριν φύγω είπα στο γιατρό: "Δεν ξέρω τί λύση θα βρω αλλά ορκίζομαι ότι εγώ δεν θα κάνω όσα μου έκαναν! Εν ανάγκη θα πάρω χάπια. Τέλος!" και έφυγα...

 

Λοιπόν.Υποθηροειδισμό είχα κι εγώ μικρή με αποτέλεσμα να έχω στα 14 μου 1,35 ύψος...

Ευτυχώς η μανούλα μου με έτρεξε στον γιατρό και πήρα Τ4 τότε και τουλάχιστον έφτασα 1,54....

Μετά τη 2η γέννα μου (με καισσαρική και οι 2) τις λεχωνιές τις πέρασα στο παίδων,έχοντας περάσει το Η1Ν1 το οποίο τσίμπησα στο μαιευτήριο και το κόλλησα στον μεγάλο μου καθώς γύρισα στο σπίτι...Την ημέρα που σου είπα οτι την έριξα στην πόρτα την κουτουλιά,είχα 41 πυρετό και δεν το ήξερα καν...Όταν δε γύρισα απο το παίδων,η μανούλα μου φρόντιζε το μωρό μου και εγώ το έβλεπα απο μακρυά,έβαζα τα κλάματα και έφευγα διότι έπρεπε να μείνω σε καραντίνα απο αυτό!Καταλαβαίνεις λοιπόν οτι τους τελευταίους μήνες έχω κουραστεί πάαααααααααρα πολύ,+ οτι έκανα και μετακόμηση πρίν 2 μήνες με τα 2 μωρά μόνη μου με τον άντρα μου!!Την ημέρα έτρεχα με τα μωρά και τη νύχτα άνοιγα κούτες!!!

Ο άντρας μου είχε δικό του μαγαζί και το έκλεισε διότι πάτωσε και είμαστε μ'ένα χρέος μέχρι τα μπούνια,και ούτε για καφέ δε μπορούμε να πάμε.όλο το καλοκαίρι μονάχα ένα μπάνιο κι αυτό σε συγγενικό εξοχικό σπίτι αυθημερών.(το ίδιο και πέρισυ)πέρισυ επειδή ανοίγαμε το μαγαζί και φέτος επειδή το κλείσαμε...Πόσο πιό ζόρικα δηλαδή μπορεί να είμαι για να νιώθω οτι πνίγομαι??

Φυσικά ευχαριστώ το θεό που έχουμε την υγεία μας γιατί αν είχαμε και απ'αυτό δεν θα το άντεχα!!!

Αυτά για την ώρα,σας φιλώ γλυκά και πάω για νάνι γιατί θα ξημερώσει σε λίγο,να προλάβω να ξεκουραστώ!!

Θα τα πούμε αύριο λοιπόν,καλή ξεκούραση!

[bebe-q]

σε ευχαριστω κουκλιτσα μου!!!και ξερω οτι ειμαι ευπροσδεκτη!!!!να σαι παντα καλα!!!πολλα φιλια..και η αληθεια ειναι πως ναι εχει ξυπνησει το μητρικο μου ενστικτο!!κι οσο παει γινεται εντονοτερο!!!καλο βραδυ!

 

ΦΩΤΕΙΝΗ στη Νίκαια πού κοντά μένεις αν επιτρέπεται?

[pashalitsa]

Λοιπόν.Υποθηροειδισμό είχα κι εγώ μικρή με αποτέλεσμα να έχω στα 14 μου 1,35 ύψος...

Ευτυχώς η μανούλα μου με έτρεξε στον γιατρό και πήρα Τ4 τότε και τουλάχιστον έφτασα 1,54....

Μετά τη 2η γέννα μου (με καισσαρική και οι 2) τις λεχωνιές τις πέρασα στο παίδων,έχοντας περάσει το Η1Ν1 το οποίο τσίμπησα στο μαιευτήριο και το κόλλησα στον μεγάλο μου καθώς γύρισα στο σπίτι...Την ημέρα που σου είπα οτι την έριξα στην πόρτα την κουτουλιά,είχα 41 πυρετό και δεν το ήξερα καν...Όταν δε γύρισα απο το παίδων,η μανούλα μου φρόντιζε το μωρό μου και εγώ το έβλεπα απο μακρυά,έβαζα τα κλάματα και έφευγα διότι έπρεπε να μείνω σε καραντίνα απο αυτό!Καταλαβαίνεις λοιπόν οτι τους τελευταίους μήνες έχω κουραστεί πάαααααααααρα πολύ,+ οτι έκανα και μετακόμηση πρίν 2 μήνες με τα 2 μωρά μόνη μου με τον άντρα μου!!Την ημέρα έτρεχα με τα μωρά και τη νύχτα άνοιγα κούτες!!!

Ο άντρας μου είχε δικό του μαγαζί και το έκλεισε διότι πάτωσε και είμαστε μ'ένα χρέος μέχρι τα μπούνια,και ούτε για καφέ δε μπορούμε να πάμε.όλο το καλοκαίρι μονάχα ένα μπάνιο κι αυτό σε συγγενικό εξοχικό σπίτι αυθημερών.(το ίδιο και πέρισυ)πέρισυ επειδή ανοίγαμε το μαγαζί και φέτος επειδή το κλείσαμε...Πόσο πιό ζόρικα δηλαδή μπορεί να είμαι για να νιώθω οτι πνίγομαι??

Φυσικά ευχαριστώ το θεό που έχουμε την υγεία μας γιατί αν είχαμε και απ'αυτό δεν θα το άντεχα!!!

Αυτά για την ώρα,σας φιλώ γλυκά και πάω για νάνι γιατί θα ξημερώσει σε λίγο,να προλάβω να ξεκουραστώ!!

Θα τα πούμε αύριο λοιπόν,καλή ξεκούραση!

 

Αυτό με την υγεία που είπες μην το προσπερνάς έτσι εύκολα, παρακάλα να έχετε την υγεία σας για να αντέχετε τα υπόλοιπα... Σου εύχομαι ποτέ να μη μάθεις τί θα πει πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας... Μακριά από όλους εύχομαι...

Εγώ η τρελή έκανα μετακόμιση 6.5 μηνών για να μεγαλώσει το παιδί στην εξοχή...

Αυτό με τα μαγαζιά άστο... Ευτυχώς που έπεισα τον πατέρα μου να κλείσει το δικό του πριν μαζευτούν χρέη, γιατί πριν από 6 χρόνια ήλπιζε σε καλύτερες μέρες και τον έπεισα ότι έρχονται πολύ χειρότερες...

[Agkalia]

Οταν θελω να παω να παω τουαλετα αφηνω την πορτα μισανοιχτη. λεω στην κορη μου "παω λιγο τουαλετα, ναι?" καποιες φορες στην αρχη μου ελεγε "να ερθω??"" την αφησα 2-3 φορες μετα της ειπα οτι θα αφηνω ανοιχτη την πορτα κι εκεινη καθεται στο σαλονι και βλεπει καποιο παιδικο μεχρι να γυρισω. τον μπεμπη τον βαζω για λιγο στο παρκο μεχρι να παω κ να γυρισω. αλλα ολα αυτα κρατουν 5-6 λεπτα το πολυ. τωρα δεν ξερω

[Dimitra83]

Δήμητρα συγνώμη δεν είχα διαβάσει αυτό το μήνυμα...

Το ξέρω οτι έχετε δίκιο,αλλα δε μπορούσα να καταλάβω οτι τα 2χρονα καταλαβαίνουν μόνο ότι τα συμφέρει...

18 μηνών του έδειξα πώς να κατεβαίνει απο το κρεβάτι και του εξήγησα οτι έτσι δεν θα πεύτει πιά,το έμαθε και το έκανε επιτόπου!!Αυτά που τα βολεύουν αμέσως τα καταλαβαίνουν!!Έτσι,και μέσα απο άλλα πράγματα,είχα πιστέψει οτι δεν πήγαιναν στο βρόντο αυτά που του λέω!!

Είναι πανέξυπνος για την ηλικία του,αλλα μάλλον τον έχω υπερεκτιμήσει και είχα απαιτήσεις απο αυτόν...

 

βρε κοπελα μου δε καταλαβαινουν οτι τα συμφαιρει.καταλαβαινουν οσα μπορουν να καταλαβουν στην ηλικια των 2!οσο εξυπνο κ να ειναι ΔΕΝ μπορει να ξερει πχ οτι αν ριξεις νερο πανω στο λαπτοπ αυτο θα καει!ουτε οτι αν δωσεις σε ενα βρεφος τσιχλα θα πνιγει!φυσικα καταλαβε πως κατεβαινει απο το κρεβατι του ειναι κατι που το ειδε κ το εκανε στην πραξη!θεωρητικα δε μπορει να ξερει το παιδι ουτε οτι στις πριζες πχ δε κανει να βαζουμε το χερι η συρμα κ.α γιατι ο ανθρωπος κ το μεταλλο ειναι καλοι αγωγοι του ρευματος λεμε τωρα αν το ηξερε αυτο θα το επαιρνε η ΝΑΣΑ!γιαυτο ο δικος μου ξηλωσε μια πριζα τις προαλλες κ τον χτυπησε ρευμα!!μεσα σε χρονο 2 λεπτων!μια μπανανα πηγα να του καθαρισω κ να την κοψω κομματακια κ οριστε!στην αρχη κατηγορησα τον εαυτο μου.πως μπορεσα κ αφησα το παιδι μονο κ αλλα τετοια.αλλα οκ τον εχω αφησει για τοσο λιγο πχ για να δω αν εγινε το φαι για να ετοιμασω κανενα τοστ κλπ πραγματα που δε θελουν πανω απο 3 λεπτα.το παιδι μπορουσα να το κατηγορησω?ηταν δυνατον να ηξερε οτι εκει μεσα εχει ρευμα?:p