Έχω ξεφύγει............εσείς?

[bebe-q]

προσπαθησε για αρχη , οταν στριγγκλιζει , πλησιασε τον κ πες του χαμηλοφωνα.

"δεν σε καταλαβαινω και πονανε τα αυτια μου οταν φωναζεις.πες μου τι θελεις πιο σιγα για να σε καταλαβω"

και φυγε.

και ξανα και ξανα.

που θα παει ρε πουλακι....θα τα χαμηλωσει τα ντεσιμπελ!

 

Με αυτή την τακτική ξεκίνησα,αλλα δεν λέει κάτι συγκεκριμένο,απλά ουρλιάζει.......

Οπότε του λέω σταμάτα να φωνάζεις σε παρακαλώ πολύ...μιά δυό τρείς,δεν καταλαβαίνει,και μετά "έρχεται η άλλη".......

[bebe-q]

Απο το πρωϊ που το μάλωσα δεν του ξαναφώναξα καθόλου...προσπαθώ να τον απασχολώ με άλλα πράγματα..π.χ τώρα,έδινα νεράκι στο μωρό και ερχόταν και του τραβούσε το μπιμπερό και του φώναζε,Του έπαιρνα το χεράκι,αυτός εκεί. Ξανά και ξανά.ωσπου ξεκίνησα να τον γαργαλάω και έβαλε τα γέλια κι έφυγε...

[efitsa]

:lol:της "αλλης" να της πεις να φυγει και να ξαναρθει σε κανα μισαωρο!:lol:.

επαναληψη μητηρ πασης μαθησεως κοριτσακι.

μην ενδιδεις, ειναι πια παιχνιδι γι αυτον κ ισως λογος να καθυστερησει κ την ομιλια του.

ειναι ολη σου η προσοχη στραμμενη πανω του (εστω κ αρνητικη).

οταν ομως δει τη διαφορα,(αδιαφορια στις φωνες κ επαινος στην ηρεμια)θα δεις που θα αλλαξει ροτα

επισης θα τον βοηθησει - και εσενα εν καιρω- να τον βοηθας να αναγνωριζει τα συναισθηματα του.

μην τον ρωτας " τι εχεις?" "γιατι φωναζεις?" παρα πες του "σε βλεπω λυπημενο ή θυμωμενο μηπως εισαι ετσι γι αυτο?" ή "ξερω οτι φωναζεις γι αυτο το λογο κ εχεις δικιο αλλα...".κλπ

τεσπα .

θα τη βρεις την ακρη.

αν δεν ....εδω ειμαστε παλι

[evita]

Για αυτά τα ξεσπάσματα έχω γράψει κάμποσες φορές σε διάφορα τόπικς. Θα σου πω που έχω καταλήξει μέχρι τώρα.

Στην ηλικία των 2 ποτέ το φταίξιμο δεν είναι του παιδιού. Είναι είτε δικό μας, όταν έχουμε παράλογες απαιτήσεις π.χ. να μην πειράξει το πορσελάνινο βάζο, αντί να το απομακρύνουμε από το χώρο που κινείται το παιδί ή υπάρχει μια βαθύτερη αιτία που του προκαλεί εκνευρισμό που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην συνδέεται με τα ξεσπάσματα. Ξέρω π.χ. παιδάκια που ποτέ δεν εκδήλωσαν προφανή συμπτώματα ζήλιας για τα μικρότερα αδέρφια τους αλλά η γενικότερη συμπεριφορά τους ήταν βάσανο για τους γονείς. Ή από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι όποτε συμβαίνει κάτι άσχημο που με απασχολέι παρόλο που το παιδί δεν ξέρει τίποτα, ενστικτωδώς καταλαβαίνει την ένταση, διασθάνεται ότι την ώρα που παίζω μαζί του το μυαλό μου είναι αλλού και σταδιακά γίνεται δύστροπος.

 

Και ένα "κόλπο" που φαίνεται να πιάνει και άμεσα και μακροπρόθεσμα και κάνει καλό και στην ψυχολογία των γονιών. Προσπάθησε να είσαι "αστεία" μαμά. Το ξέρω ότι μπορεί να μην έχεις πάντα όρεξη αλλά όταν τα παιδιά βλέπουν στην καθημερινότητά τους κεφάτος ανθρώπους που γίνονται μαζί τους παιδιά, κάνουν καραγκιοζιλίκια, τους δίνουν οι ίδιοι ιδέες να κάνουν μικρές σκανταλιές το κλίμα στο σπίτι είναι πολύ καλύτερο, είναι πιο συνεργάσιμα και το πιο σημαντικό, όταν σοβαρεύεις για να δείξεις ότι κάτι είναι απαγορευτικό καταλαβαίνουν αμέσως την αλλαγή στη διάθεση και τη σημαντικότητα του πράγματος.

 

Υπομονή πολύ υπομονή, δεν ξέρω κανέναν που να μεγαλώνει παιδιά και να μην έχουν υπάρξει στιγμές που θέλει να πάει οικειοθελώς στο Δαφνί. Όπως είπαν και τα κορίτισα παραπάνω, το ξύλο δεν είναι λύση. Όχι μόνο γιατί θα το μετανιώνεις μια ζωή αλλά γιατί πραγματικά δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Αν κάνει κάτι που του έχεις απαγορεύσει και είσαι 100% σίγουρη πρώτον ότι το έχει καταλάβει, δεύτερον ότι δεν είναι κάτι παράλογο από μέρους σου και τρίτον ότι το κάνει σκόπιμα και αφού τον έχεις ήδη προειδοποιήσει στέρησέ του κάποιο προνόμιο, π.χ να πάει βόλτα, να δει dvd και άστον να χτυπιέται.

[bebe-q]

Και ένα "κόλπο" που φαίνεται να πιάνει και άμεσα και μακροπρόθεσμα και κάνει καλό και στην ψυχολογία των γονιών. Προσπάθησε να είσαι "αστεία" μαμά. Το ξέρω ότι μπορεί να μην έχεις πάντα όρεξη αλλά όταν τα παιδιά βλέπουν στην καθημερινότητά τους κεφάτος ανθρώπους που γίνονται μαζί τους παιδιά, κάνουν καραγκιοζιλίκια, τους δίνουν οι ίδιοι ιδέες να κάνουν μικρές σκανταλιές το κλίμα στο σπίτι είναι πολύ καλύτερο, είναι πιο συνεργάσιμα και το πιο σημαντικό, όταν σοβαρεύεις για να δείξεις ότι κάτι είναι απαγορευτικό καταλαβαίνουν αμέσως την αλλαγή στη διάθεση και τη σημαντικότητα του πράγματος.

 

EVITA ΜΟΥ δεν φαντάζεσαι πόσο καραγκιόζης γίνομαι ειδικά όταν παίζω μαζί του..Να φανταστείς οτι όταν πηγαίνω σε φιλικά σπίτια που έχουν παιδιά,δεν πίνω καφέ με τους μεγάλους γιατί έρχονται και με τραβάνε τα πιτσιρίκια απο το χέρι να με πάνε στο δωμάτιό τους οπου κάνουμε ακόμη και κολοτούμπες.....Με τον πιτσιρίκο μου όλη την ημέρα,τις ώρες που δεν κάνω δουλειές,παίζω μαζί του..αλλα ακόμη κι όταν κάνω,του λέω με γαργαλιστικό τόνο,εγώ πάω να κρυφτώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω....και τρέχει και με βρίσκει...αυτό είναι το μόνο παιχνίδι στο οποίο του αρέσει να συμμετέχει και το παίζουμε απο μικρούλης που ήταν....

Αυτό το σκηνικό με τις ξυλιές,2 φορές έχει γίνει κι αυτό επειδή μου έχει τσακίσει τα νεύρα,δεν το ήθελα,πραγματικά καθόλου....και θα κάνω οτι περνάει απο το χέρι μου ωστε να μην ξαναγίνει...Το μάλωμα ξεκίνησε με το σκεπτικό οτι αν δεν αντιδρώ σε αυτά που κάνει,θα μάθει οτι οκ,δεν τρέχει τίποτα και οπότε θα νομίζει οτι μπορεί να συνεχίσει να το κάνει αυτό το οτιδήποτε είναι λάθος...οπότε στην αρχή άλλαζα απλά τον τόνο της φωνής μου που αυτό είναι και το σωστό...Μετά άρχισα να την υψώνω,χωρίς να το συνειδητοποιώ έφτασα να του φωνάζω όπως φωνάζει κι εκείνος...κι εχθές του τις έριξα κανονικά...

Δέν ήταν το σοβαρό το ξύλο αυτές που έφαγε...αλλα και μόνο η κίνηση φτάνει...βλέπω οτι υπάρχει άσχημη εξέληξη στις αντιδράσεις μου απέναντι στις αταξίες του και αυτό είναι που με προβληματίζει και με στενοχωρεί.Εγώ που ήμουν κάθετη κατα του ξύλου...δηλαδή τι! αν μου κάνει κάτι πιό σοβαρό θα το σπάσω στο ξύλο?και μετά πώς θα με σέβεται αυτό το παιδί?

Δεν θα με σέβεται,απλά θα με φοβάται...και αυτό είναι ότι χειρότερο,γιατί ο φόβος κάποτε φεύγει και αυτό γίνεται στην χειρότερη ηλικία,όταν αναπτύσσονται στην εφηβεία τους και γυρίζει και σου λέει τι!θα με δείρεις??...το χασα το παιχνίδι μετά...θάλω να συζητάω μαζί του,αλλα κάνω μονόλογο και σύν τοις άλλες κάνει οτι δεν με καταλαβαίνει οταν του μιλάω...φωνάζει πάνω στον λόγο μου και δεν ακούει κάν τι λέω,η ακόμη ακόμη θέλει να φύγει,να πάει να κάνει το δικό του,η κοιτάζει αλλού,επικοινωνία μηδέν...σα να μιλάω στο ντουβάρι...

γι'αυτό σου λέω,μάλλον ζηλεύει την όλη κατάσταση με το μωρό,και άρχισε να εκδηλώνεται,μιά εχθές που το έσπρωχνε απο δίπλα του και μία σήμερα με το νερό που δεν τον άφηνε να πιεί...και επειδή δε μπορεί να μιλήσει κάνει τα παλαβά του...

Πρίν απο λίγο τον έβαλα για ύπνο και μας άκουσε όλο το τετράγωνο.Τι βρε καλέ μου,βρε χρυσέ μου,θα κάνεις νανάκια λέμε,ηρέμησε να σου πώ ένα τραγουδάκι,αυτός εκεί....χαλασμός κυρίου..."κάτσε του λέω τότε και κλάψε μόνος σου εγώ φεύγω" του έκλεισα και την πόρτα και σε 10' έχει κοιμηθεί.....

Δεν γίνεται όμως κάθε φορά που τον βάζω για ύπνο να ουρλιάζει σα να του τραβάω τα νύχια βρε παιδί μου μεσημεριάτικα...

Τελοσπάντων αυτό που κατάλαβα είναι οτι πολύ σημασία του δίνω και χαλιέμαι ενώ δεν πρέπει......Πραγματικά απο τότε που γέννησα έχω χάσει πολλά πράγματα που λειτουργούσαν σαν ανχολυτικά στην καθημερινότητά μου,όπως το να παίξω κιθάρα,η να ζωγραφίσω,να διαβάσω ένα βιβλίο,να πάω συνεμά,αν δεν έχεις κανέναν να στα κρατήσει,διστυχώς κλείνεσαι μέσα και δεν έχεις χρόνο για 'σένα πιά...ούτε για ψώνια δεν έχω πάει 2 χρόνια,αν θέλετε το πιστεύετε...ακόμη και στην κομμώτρια 2 φορές έχω πάει όλες κι όλες κι εκείνο τρέχοντας...και όσο να'ναι η πίεση υπάρχει απο παντού...απο τα οικονομικά,μέχρι το οτι μέχρι πρίν 2 μήνες δεν έβγαινα καθόλου απο το σπίτι κτλ κτλ κτλ...Θέλω μ'αυτό να πώ οτι έχω κι εγώ τους δικούς μου λόγους για να νιώθω οτι δεν αντέχω να ακούω άλλα κλάματα και στριγκλιές...

Ήταν απλά ένα αυθόρμητο ξέσπασμα που δεν ήθελα και αυτό ήταν απλά η αφορμή...

[bebe-q]

bebe-q

 

Γλυκειά μου....δεν ξέρεις τι κλάμα έχω ρίξει κάθε φορά που ακούω για παιδάκια κακοποιημένα,παρατημένα απο τους γονείς τους,μωρά να τα βιάζουν μέχρι θανάτου....Πόσο έχω παρακαλέσει τον θεό να είχαν κι αυτά μιά μανούλα να τα αγαπάει όπως εγώ τα δικά μου και να τα φρόντιζε....και λέω,ας μην χαρίζονται παιδιά σε τέτοιους γονείς απο τον θεό...

Καλύτερα να πεθαίνουν στη γέννα...γιατί ένα αθώο πλάσμα να πρέπει να υποστεί τέτοια βασσανιστήρια ???Βλέπω παιδάκια στο ιντερνετ τα οποία έχουν πεθάνει απο το πολύ ξύλο που τους έριχναν οι γονείς τους και παρακαλάω τον θεό να μπορούσα όλα αυτά τα μωράκια,τα πιό πολλά σαν τα δικά μου σε ηλικία,να μπορούσα νατους τα έπαιρνα!!!Τέλοσπάντων,δεν θέλω να τα θυμάμαι όλη την ώρα...

Πιστεύεις οτι ένας άνθρωπος σαν εμένα που σκέφτεται τέτοια πράγματα θέλει να ρίχνει ξύλο στο αγγελούδι του??

Ποτέ δεν το έχω χτυπήσει δυνατά και να μου κοπούν τα χέρια αν ποτέ το κάνω...γι'αυτό και μπήκα εδώ και ζητάω συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση που με βγάζει εκτός εαυτού...γιατί αν "την έβρισκα" έτσι απλά όπως μπορεί κάποιοι να πιστέψουν,αν το ήθελα,δεν θα μιλούσα τώρα εδώ,και ο μικρός θα είχε ξεχάσει πώς τον λένε απο το ξύλο...και δεν θα ήξερε κανείς και τίποτα...οπότε και μόνο το γεγονός οτι μπήκα εδώ να ξεφτυλιστώ (γιατί ξεφτύλα είναι να τις βρέχεις σε 2 χρονών μωρό...εγώ ακόμη βλέπω στο μουτράκι του τη νεογέννητη φατσούλα του και τρελλαίνομαι...) για να βρώ μιά άκρη,αυτό κάτι πρέπει να σημαίνει!Και πιστεύω οτι και μόνο που το συζητάω,αυτό μου κάνει καλό,γιατί ήδη κάνω προσπάθειες να κόψω τις φωνές...

Ίσως να μην ξέρω πως να το κάνω,γιατί κι εμένα έτσι με μεγάλωσαν...με φωνές και πολύ ξύλο (βέβαια η μανούλα μου δεν με άγγιξε ποτέ) και έφτασα στο σημείο να απειλήσω με αστυνομία για να μην ξαναφάω ξύλο,στα 15 μου...

Δεν θέλω όμως με τίποτα να το κάνω κι εγώ στα παιδάκια μου αυτό,γιατί κάποτε δεν ήθελα να πάω στο σπίτι μου μετά το σχολείο....και ίσως για όλα αυτά να εχασα την ψυχραιμία μου

και να φέρθηκα έτσι...δεν θέλω να με μισήσει το αγοράκι μου,προτιμώ να πεθάνω....

Θα βρώ άλλους τρόπους να ξεσπάω όταν με ζορίζει,αλλα όχι αυτόν....

Ήταν σχεδόν η πρώτη,αλλα και Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ....

(όλα αυτά δεν στα λέω προσωπικά για να σου πώ κάτι,απλά κουβεντιάζω μαζί σου,οκ?)

 

Σχετικά με το laptop που λές,το σκέφτηκα κι εγώ αυτό,αλλα μου'πε μιά φίλη μας οτι το έκανε στον γιό της και δεν έπιασε...ήθελε και πάλι αυτό που χρισημοποιούσαν εκείνοι...γενικά το ίδιο έγινε και με τα mouse....ενώ του έδινα το παλιό,εκείνος ήθελε να πάρει αυτό που κρατούσα..και με τα κινητά...έχει καμιά 10αριά παλιά που μας έχουν χαρίσει,αλλα και πάλι θέλει αυτό με το οποίο μιλάω εγώ..και το θέλει τη στιγμή που μιλάω,και αν δεν το πάρει στριγκλίζει μέχρι που το κλείνω και το κρύβω και τελειώνει εκεί το θέμα.

Έχει πολλούς προβληματισμούς το μωράκι μου,αλλα ο πιό σοβαρός είναι ο δικός μου.

Και έχω αποφασίσει να τον αντιμετωπίσω ψύχραιμα και με κομμένα τα χέρια απο δώ και πέρα..

Ο άντρας μου όταν χρειάζομαι τη βοήθειά του,μου την προσφέρει μεν,αλλα πάντα με γκρίνια,του στύλ,καλά όλη μέρα είμαι στη δουλειά,εμένα περίμενες π.χ για να τον κάνω μπάνιο?Η άσε με τώρα,θέλω να δώ τηλεόραση...και άλλα τέτοια...αλλα είναι κι εκείνος με τις ώρες του...πολλές φορές κάνει απο μόνος του κάποια πράγματα όταν βλέπει π.χ.οτι προσπαθώ να μαγειρέψω κι αυτά κλαίνε και τα δυό μαζί ασταμάτητα για γάλα,θα πάει και θα τους κάνει....αλλα να του τα αφήσω και να φύγω,για κανένα λόγο!Πνίγεται σε μιά κουταλιά νερό!Το μωρό ούτε να το ταϊσει δεν ξέρει...Ε,μόλις λιγάκι ξεπεταχτεί ακόμη κι αυτό,θα μπορεί...αλλα ακόμη,το φοβάται λέει ...

ΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ.......όλα εμείς οι μανούλες τα τραβάμε βρέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε....

και νιώθουμε και τύψεις μετά...

[agentP]

bebe-q με δύο μικρά παιδιά κλεισμένη στο σπίτι και με δουλειά, μπορώ να καταλάβω απόλυτα ότι αισθάνεσαι σαν αλεπού που την γδέρνουν. Όλες οι μαμάδες που έχουν παιδιά με μικρή διαφορά ηλικίας έχουν περάσει από ανάλογες φάσεις και είχαν ξεσπάσματα σαν τα δικά σου. Δεν έχω πρόθεση να σου χαϊδέψω τ' αυτιά, αλλά ήταν ένα άσχημο επεισόδιο, μην πνιγείς από τύψεις. Απλώς να θυμάσαι ότι το δοκίμασες κι αυτό και δεν πιάνει. Με το ξύλο και τις φωνές δεν γίνονται πιο υπάκουα τα παιδιά, απλώς μαθαίνουν να φωνάζουν και να δέρνουν, γι αυτό μην το κάνεις, ούτε όταν νιώθεις να πνίγεσαι. Στα δύο τα περισσότερα παιδιά είναι πολύ δύσκολα, είτε έχουν είτε δεν έχουν αδερφάκι. Δεν μπορούν να μιλήσουν και στριγκλίζουν, θέλουν να τρέξουν αλλά πέφτουν, είναι πολύ μεγάλη η σωματική κούραση για τη μαμά. Θα πω το γνωστό και τετριμμένο Υπομονή! Φάση είναι και θα περάσει, δεν θα είναι μωρά για πάντα. Προσπάθησε να τ' απασχολείς όσο μπορείς και τα δύο μαζί και βρες μια ευκαιρία λίγο να ξεκουραστείς να πάρεις μια ανάσα. Όσο για τις δουλειές, για μένα δουλειά και παιδιά μαζί είναι σίγουρη αιτία εκνευρισμού. Και για να σε παρηγορήσω, όταν ο μεγάλος ήταν 1,5 δεν είχα κουτί που έκλεινε στον υπολογιστή. Αυτός πάτησε το κουμπί καμιά 20ρια φορές και έκαψε τον σκληρό, έχασα 7 χρόνια αρχείο γιατί δεν είχα μπακάπ.

[koufetaki]

αμαν πια βρε κοριτσια πω καταφερνουμε παντα και ενας ανθρωπος λεει το προβληματισμο του και τον φτανουμε σε σημειο να απολογειτε δεν ξερω.bebe μην απολογισε αλλο το ξερουμε οτι δεν θελεις να σαπιζεις τα παιδια σου στο ξυλο αν το ηθελες δεν θα σε προβληματιζε.δες πως θα οργανωσεις την καθημερινοτητα σου ωστε να ειστε ποιο ηρεμοι και να ξεπερασετε αυτη την δυσκολη φαση γτ δεν ξερω αν το ξερεις γυρω στα 3 τα παιδια περνανε μια 1η προεφηβικη κατασταση ουσιαστικα δηλ. δοκιμαζουν τα ορια των γονιων τους και τα δικα τους και ειναι αρκετα ζορικα τα πραγματα,αλλα μην το δεις αρνητικα γτ εγω προσωπικα εχω καταλαβει οτι ειναι προεορτια του τι θα επακολουθηση στην εφηβια που εκει τα πραγματα πρεπει ενας γονιος να εχει προνοηση για αρκετα θεματα.φυσικα δεν σε ενδιαφερει κατι τετοιο ακομη γι αυτο δεν θα επεκταθω,αλλα μην σε δω να ξανααπολογισε ελεος πια!

[bebe-q]

bebe-q με δύο μικρά παιδιά κλεισμένη στο σπίτι και με δουλειά, μπορώ να καταλάβω απόλυτα ότι αισθάνεσαι σαν αλεπού που την γδέρνουν. Όλες οι μαμάδες που έχουν παιδιά με μικρή διαφορά ηλικίας έχουν περάσει από ανάλογες φάσεις και είχαν ξεσπάσματα σαν τα δικά σου. Δεν έχω πρόθεση να σου χαϊδέψω τ' αυτιά, αλλά ήταν ένα άσχημο επεισόδιο, μην πνιγείς από τύψεις. Απλώς να θυμάσαι ότι το δοκίμασες κι αυτό και δεν πιάνει. Με το ξύλο και τις φωνές δεν γίνονται πιο υπάκουα τα παιδιά, απλώς μαθαίνουν να φωνάζουν και να δέρνουν, γι αυτό μην το κάνεις, ούτε όταν νιώθεις να πνίγεσαι. Στα δύο τα περισσότερα παιδιά είναι πολύ δύσκολα, είτε έχουν είτε δεν έχουν αδερφάκι. Δεν μπορούν να μιλήσουν και στριγκλίζουν, θέλουν να τρέξουν αλλά πέφτουν, είναι πολύ μεγάλη η σωματική κούραση για τη μαμά. Θα πω το γνωστό και τετριμμένο Υπομονή! Φάση είναι και θα περάσει, δεν θα είναι μωρά για πάντα. Προσπάθησε να τ' απασχολείς όσο μπορείς και τα δύο μαζί και βρες μια ευκαιρία λίγο να ξεκουραστείς να πάρεις μια ανάσα. Όσο για τις δουλειές, για μένα δουλειά και παιδιά μαζί είναι σίγουρη αιτία εκνευρισμού. Και για να σε παρηγορήσω, όταν ο μεγάλος ήταν 1,5 δεν είχα κουτί που έκλεινε στον υπολογιστή. Αυτός πάτησε το κουμπί καμιά 20ρια φορές και έκαψε τον σκληρό, έχασα 7 χρόνια αρχείο γιατί δεν είχα μπακάπ.

 

Σέυχαριστώ πολύ κούκλα μου κι εσένα και όλα τα κορίτσια...ναι δεν μιλάμε για μόνιμη κατάσταση,απλά με τρόμαξε το οτι φέρθηκα έτσι στο μωρό μου....Φάση είναι και θα περάσει,καλά το λές...

Οσο για τον σταθερό υπολογιστή τον βγάζω πλέον απο την πρίζα γιατί πήγε να το κάνει ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!...

[georgia8]

σε καταλαβαινω καλη μου...αχχχχ!!!εγω βγαινω καθε μερα εκτος εαυτου!θα σου πω τι κανω μηπως κ το δοκιμασεις κ πιασει!την ωρα που με εχουν φερει στο αμην...πχ χτες που η μεγαλη πεταξε τον μικρο με το κεφαλι στο πατωμα....κλεινω τα ματια μετραω ως το 5 κ πηγαινω στο μπανιο.κανω μια ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ κ ριχνω παγωμενο νερο στα μουτρα!ξαναμετραω ως το 5 κ κανω μια τετοια φατσα στον καθρευτη απο μεσα μου βραζω εννοειται!

αλλα τουλαχιστον ετσι γλιτωνουν τις ξυλιτσες !:p:p

 

χαχα! Δήμητρα πολύ καλή η λύση που εφαρμόζεις!! :D;)

[bebe-q]

αμαν πια βρε κοριτσια πω καταφερνουμε παντα και ενας ανθρωπος λεει το προβληματισμο του και τον φτανουμε σε σημειο να απολογειτε δεν ξερω.bebe μην απολογισε αλλο το ξερουμε οτι δεν θελεις να σαπιζεις τα παιδια σου στο ξυλο αν το ηθελες δεν θα σε προβληματιζε.δες πως θα οργανωσεις την καθημερινοτητα σου ωστε να ειστε ποιο ηρεμοι και να ξεπερασετε αυτη την δυσκολη φαση γτ δεν ξερω αν το ξερεις γυρω στα 3 τα παιδια περνανε μια 1η προεφηβικη κατασταση ουσιαστικα δηλ. δοκιμαζουν τα ορια των γονιων τους και τα δικα τους και ειναι αρκετα ζορικα τα πραγματα,αλλα μην το δεις αρνητικα γτ εγω προσωπικα εχω καταλαβει οτι ειναι προεορτια του τι θα επακολουθηση στην εφηβια που εκει τα πραγματα πρεπει ενας γονιος να εχει προνοηση για αρκετα θεματα.φυσικα δεν σε ενδιαφερει κατι τετοιο ακομη γι αυτο δεν θα επεκταθω,αλλα μην σε δω να ξανααπολογισε ελεος πια!

 

Απολογούμαι διότι περισσότερο έχω την ανάγκη εγώ να καταλάβω γιατί το έκανα αυτό...για τους κακοπροέραιτους δεν με ενδιαφέρει,άλλωστε οι κοπέλλες εδώ δεν με αποδοκίμασαν,αφού τους δίνω το δικαίωμα μου είπαν όλες την άποψή τους και έγινε δεκτή...Θέλω να πιστεύω οτι τώρα μιάς που αλλάξαμε και σπίτι και έχουμε και παρέα κοντά,τον πηγαίνω πλέον αρκετά συχνά(μόλις πέσει λίγο η θερμοκρασία κάθε μέρα)στην παιδική χαρά,θα ηρεμήσουμε και οι δυό!!!

 

Σας ευχαριστώ και πάλι όλες πάρα πολύ,και μόνο που το συζητήσαμε με βοήθησε πραγματικά πάρα πολύ...ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

[georgia8]

bebe σίγουρα είσαι μια πολύ καλή μητέρα, και πιστεύω οτι δεν απολογείσαι (εξάλλου δεν έκανες κάτι κακό, απλά έχασες λίγο τη ψυχραιμία σου, κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά με το μεγάλωμα των παιδιών..), αλλά όπως λες, θες να καταλάβεις γιατί παρεκτράπεις λίγο στη συμπεριφορά προς το παιδί σου.. Και σου είπα πριν, αυτό συμβαίνει όταν κουραζόμαστε και ξεπερνάμε τα όριά μας. Και μόνο το γεγονός οτι αναγνωρίζεις οτι η συμπεριφορά σου αυτή δεν είναι η καλύτερη δείχνει πόσο ευσυνείδητη μητέρα είσαι, και πόσο θέλεις να βελτιώνεσαι συνέχεια. Μπράβο σου! (τη στιγμή που υπάρχουν πολλές μητέρες που ξεσπούν αρκετά βίαια και χωρίς καθόλου ενοχές στα παιδιά τους...) Για αυτό και νομίζω πως τα πας ήδη, και θα τα πας κ' στο μέλλον μια χαρα!!

 

Πάντως εδώ στο φόρουμ δε νομίζω πως παριστάνει κανείς τον πολύξερο ή κατηγορεί κανέναν, τις απόψεις μας λέμε, πάντα με καλή διάθεση πιστεύω, και με σκοπό μήπως βοηθήσουμε σε κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς που εκφράζονται από κάποιον...

Όλοι μας έχουμε κατά καιρούς ανάγκη από μια άλλη γνώμη, και θα έπρεπε να έχουμε, ως κοινωνικά όντα..

Αυτές ήταν οι δικές μου σκέψεις....:D

[Eve]

σε καταλαβαινω καλη μου...αχχχχ!!!εγω βγαινω καθε μερα εκτος εαυτου!θα σου πω τι κανω μηπως κ το δοκιμασεις κ πιασει!την ωρα που με εχουν φερει στο αμην...πχ χτες που η μεγαλη πεταξε τον μικρο με το κεφαλι στο πατωμα....κλεινω τα ματια μετραω ως το 5 κ πηγαινω στο μπανιο.κανω μια ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ κ ριχνω παγωμενο νερο στα μουτρα!ξαναμετραω ως το 5 κ κανω μια τετοια φατσα στον καθρευτη απο μεσα μου βραζω εννοειται!

αλλα τουλαχιστον ετσι γλιτωνουν τις ξυλιτσες !:p:p

 

ΜΑ ΤΟ ΘΕΟ ΘΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΑΥΤΟ ΑΥΡΙΟ. ΒΕΒΕ-Q και λοιπες μανουλες ντρεπομαι που το λεω αλλα βγαινω κι εγω τοσο πολυ εκτος εαυτου...

Ξεσπαω τοσο πολυ στον μεγάλο οταν με κανει έξαλη - παει και κοπαναει τη μπεμπα, στριγγλιζει σαν υστερικος, φτυνει κατω τα φαγητα (το τελευταιο με τρελαινει λεμε....), χανω καθε ελέγχο... Τι κι αν γινοναστε αμεσως φιλοι μετα και αγκαλιαζομαστε εμενα με τρωνε οι τυψεις που τον μαλωνω και του τις βρεχω... Δεν ξερω....ειναι ΤΡΕΛΑ καμια φορα η κατασταση με τα 2 μωρα σε αλλες ηλικιες, με αλλες αναγκες. ΤΡΕΛΑ.

[ERIANTON]

ευακι μου που εισαι?γιατι μας εγκατελειψες τελειως?δεν ειναι ευκολο με δυο πιτσιρικια να τη παλευεις ευκολα.ευχομαι να καταφερεις να τα βαλεις σε μια σειρα.τον μεγαλο δηλαδη γιατι δεν νομιζω να τα δημιουργει η μπουμπου.

[Ellemphriem]

Πραγματικά απο τότε που γέννησα έχω χάσει πολλά πράγματα που λειτουργούσαν σαν ανχολυτικά στην καθημερινότητά μου,όπως το να παίξω κιθάρα,η να ζωγραφίσω,να διαβάσω ένα βιβλίο,να πάω συνεμά,αν δεν έχεις κανέναν να στα κρατήσει,διστυχώς κλείνεσαι μέσα και δεν έχεις χρόνο για 'σένα πιά...ούτε για ψώνια δεν έχω πάει 2 χρόνια,αν θέλετε το πιστεύετε...ακόμη και στην κομμώτρια 2 φορές έχω πάει όλες κι όλες κι εκείνο τρέχοντας...και όσο να'ναι η πίεση υπάρχει απο παντού...απο τα οικονομικά,μέχρι το οτι μέχρι πρίν 2 μήνες δεν έβγαινα καθόλου απο το σπίτι κτλ κτλ κτλ...

 

Ετσι ακριβως και εγω που εχω μια. Στο κομμωτηριο εχω παει 3 φορες ολες και ολες. Για καφε με φιλες ποτε, και η καθημερινοτητα που περιλαμβανει μονο το παιδι. Ευτυχως που ειναι μια λεω συνεχεια και μπορω πλεον μεσημερι και βραδυ να κατσω να κανω καποια απο τα δικα μου που με ξεκουραζουν γιατι αλλιως θα με εκλειναν στο ψυχιατρειο *θαλαμο ανιατων*. Ειναι δυσκολα το ξερω. Ειναι δυσκολα ΠΑΡΑ πολυ οταν δεν εχεις καμια βοηθεια με ενα παιδι, ποσο μαλλον με δυο. Και εγω φτανω στο αμην συχνα. Αυτο με τις στριγκλιες το καταλαβαινω. Ακομα δεν το κανει η μικρη τοσο εντονα (δεν εχει αδερφακι να ζηλεψει βλεπεις) και αισθανομαι τυχερη σε αυτο το κομματι. Αν και ειμαι σιγουρη οτι θα μου βγαλει μπροστα ΕΝΑ σωρο....ουυυυ.........ωχ μανα.....

[Agkalia]

bebe-q μου

 

Πάει πέρασε, προχωράμε μπροστά κι όλα καλά. Τέλειοι δεν είμαστε, μαθαίνουμε κι εμείς...

[bebe-q]

EVE αν σου κοπανάει τη μπέμπα νομίζω οτι ζηλεύει και τα κάνει όλα αυτά...

...και μου φαίνεται οτι κι εμένα γι'αυτό τα κάνει...

Απο χθές τον έχω μέσα στα μέλια ότι κι αν κάνει...(όχι οτι πρίν δεν τον είχα,αλλα όταν έκανε κάτι του φώναζα)...Τώρα άλλαξα στο εντελώς αντίθετο....όταν κάνει κάτι,το παίρνω αγκαλίτσα και του λέω πόσο τον αγαπώ και του εξηγώ οτι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό και να μην το ξανακάνει κτλ....

 

Για παράδειγμα πρίν απο λίγο έπρεπε να πάω στην τουαλέτα ....οπότε...για να μην ορμήξει πάλι στο λάπτοπ,(και γυρίσετε πάλι και μου πείτε εσύ φταίς που το άφησες εκεί και δίκιο θα έχετε),έκρυψα όλα τα τηλέφωνα και πήρα το λάπτοπ μαζί μου και επειδή του έκλεισα την πόρτα και δεν τον άφησα να μπεί κι αυτός,χτυπούσε την πόρτα και έκλαιγε ουρλιάζοντας απ'έξω,για 10 ολόκληρα λεπτά!Έκανε και το μωρό να κλαίει με τις φωνές του....Εγώ απο μέσα γελούσα και μονολογούσα..."όχι,δεν θα σου κάνω τη χάρη,δεν θα ενδώσω στις προκλήσεις σου,ούτε θα χαλαστώ.Χτυπήσου όσο θέλεις"...

Όταν βγήκα,χωρίς να του δώσω καμία σημασία,έβαλα το λάπτοπ στη θέση του,σα να μην τρέχει τίποτα,εκείνος με ακολουθούσε κλαίγοντας....και ήρεμα ήρεμα τον πήρα αγκαλίτσα και του εξήγησα οτι δεν σε παράτησα μοναχούλη σου,απλά όπως κάνεις εσύ τσισάκια σου,έτσι έπρεπε και η μανούλα να κάνει τα δικά της τσισάκια...εσύ δεν έπρεπε να στεναχωριέσαι και να κλαίς γιατί η μανούλα σ'αγαπάειειειειειειειειιιιιιιιιιι ποοοολύ πολύ πολύ πολύ και γαργαλητά,και φιλάκια και ξαφνηκά όλα καλά και γελάκια και χαρούλες και του περάσαν όλα....

Δε μπορούσα να φανταστώ πόσο απλό ήταν...ούτε περίμενα οτι θα έπιανε!Και όμως!Τώρα παίζει μόνος του και καθόλου δεν με ενοχλεί...για την ώρα....Εντάξει,παιδάκι είναι,δεν περιμένω να είναι και ανύπαρκτο μέσα στο σπίτι,σωστά?

Αχ...πολύ χαίρομαι!!Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι....και τελικά,έχω την αίσθηση οτι χρειάζεται επιβεβαίωση....

Εχθές το βράδυ,ήρθε η συννυφάδα μου και της έδειξα τα χαρτιά που είχε μουντζουρώσει και της λέω: -κοίτα θεία τι ζωγράφησε ο Γιωργάκης!!! κι εκείνη.....-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τι ωραίοοοοοοοοο!!!Εσύ το ζωγράφησες αυτό το όμορφο αγάπη μου????Μπράβο Γιωργάκη μου,ζωγραφίζεις πολύ όμορφα!!!!

Παιδιά,μιά σταλιά μωρό,γελούσε και καμάρωνε σαν γύφτικο σκερπάνι που λένε!!Έλαμψε το προσωπάκι του εκείνη τη στιγμή!!!

Τέτοια λοιπόν θέλουν τα μωρουλάκια μας γιατί μιά χαρά καταλαβαίνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ τελικά!!

[evita]

 

 

Όταν βγήκα,χωρίς να του δώσω καμία σημασία,έβαλα το λάπτοπ στη θέση του,σα να μην τρέχει τίποτα,εκείνος με ακολουθούσε κλαίγοντας....και ήρεμα ήρεμα τον πήρα αγκαλίτσα και του εξήγησα οτι δεν σε παράτησα μοναχούλη σου,απλά όπως κάνεις εσύ τσισάκια σου,έτσι έπρεπε και η μανούλα να κάνει τα δικά της τσισάκια...εσύ δεν έπρεπε να στεναχωριέσαι και να κλαίς γιατί η μανούλα σ'αγαπάειειειειειειειειιιιιιιιιιι ποοοολύ πολύ πολύ πολύ και γαργαλητά,και φιλάκια και ξαφνηκά όλα καλά και γελάκια και χαρούλες και του περάσαν όλα....

Δε μπορούσα να φανταστώ πόσο απλό ήταν...ούτε περίμενα οτι θα έπιανε!Και όμως!Τώρα παίζει μόνος του και καθόλου δεν με ενοχλεί...για την ώρα....Εντάξει,παιδάκι είναι,δεν περιμένω να είναι και ανύπαρκτο μέσα στο σπίτι,σωστά?

Αχ...πολύ χαίρομαι!!Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι....και τελικά,έχω την αίσθηση οτι χρειάζεται επιβεβαίωση....

 

Τέτοια λοιπόν θέλουν τα μωρουλάκια μας γιατί μιά χαρά καταλαβαίνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ τελικά!!

 

 

Μια χαρά τα λες!

[Agkalia]

Αυτό με το μπάνιο το κάνω κι εγώ! :grin:

[my billy]

bebeq χαλαρωσε ειμαστε ανθρωποι κ οχι υπερανθρωποι και θα ξεφυγουμε και λαθη θα κανουμε κ χερι θα σηκωσουμε (οχι στα μουτρακια τους ομως , στο πωπουδακι 1-2 δεν βλαπτουν) και εμεις με λιγο ξυλο μεγαλωσαμε κ θεωρω οτι η δικια μου γενια (ειμαι 35) ειναι πιο ισορροπημενη απο τις νεοτερες. και βεβαια καταλαβαινουν τα παντα αλλα κ το λαθος κ το αδικο θα πρεπε να τους μαθουμε απ το σπιτι ,ο εξω κοσμος δεν ειναι ονειρικα πλασμενος εξαλλου... ο μπεμπακος μου ειναι 6μιση μηνων κ του μιλαω σαν να ειναι 3ετων απο την πρωτη μερα που γεννηθηκε. του βαζω επιτηδες μπροστα του το κινητο μου κ το tv control κ του επιτρεπω να το παρει ενω στο κιηιτο του λεω οοχιι κ το παιρνω απο τα χερακια του κ ηδη καταλαβαινει την διαφορα. ποτε δεν ειναι νωρις για ορια ουτε κ αργα. μην υποτιμαμε τα ζουζουνακια μας καταλαβαινουν τα παντα ακομα κ αυτα που νομιζουμε οτι εχουμε βαθια κρυμμενα στην ψυχουλα μας προσπαθησε λοιπον να ξαναβρεις τον ευατο σου κ τα τοσσο ωραια χομπι που ειχες (μηπως οταν ειναι εκνευρισμενος να του παιζεις λιγο κιθαρα??/) κ θα ειναι η μεγαλυτερη αυτοθυσια για τα αγγελουδια σου θα νιωσουν την ευτυχια σου να εισαι σιγουρη

[bebe-q]

bebeq χαλαρωσε ειμαστε ανθρωποι κ οχι υπερανθρωποι και θα ξεφυγουμε και λαθη θα κανουμε κ χερι θα σηκωσουμε (οχι στα μουτρακια τους ομως , στο πωπουδακι 1-2 δεν βλαπτουν) και εμεις με λιγο ξυλο μεγαλωσαμε κ θεωρω οτι η δικια μου γενια (ειμαι 35) ειναι πιο ισορροπημενη απο τις νεοτερες. και βεβαια καταλαβαινουν τα παντα αλλα κ το λαθος κ το αδικο θα πρεπε να τους μαθουμε απ το σπιτι ,ο εξω κοσμος δεν ειναι ονειρικα πλασμενος εξαλλου... ο μπεμπακος μου ειναι 6μιση μηνων κ του μιλαω σαν να ειναι 3ετων απο την πρωτη μερα που γεννηθηκε. του βαζω επιτηδες μπροστα του το κινητο μου κ το tv control κ του επιτρεπω να το παρει ενω στο κιηιτο του λεω οοχιι κ το παιρνω απο τα χερακια του κ ηδη καταλαβαινει την διαφορα. ποτε δεν ειναι νωρις για ορια ουτε κ αργα. μην υποτιμαμε τα ζουζουνακια μας καταλαβαινουν τα παντα ακομα κ αυτα που νομιζουμε οτι εχουμε βαθια κρυμμενα στην ψυχουλα μας προσπαθησε λοιπον να ξαναβρεις τον ευατο σου κ τα τοσσο ωραια χομπι που ειχες (μηπως οταν ειναι εκνευρισμενος να του παιζεις λιγο κιθαρα??/) κ θα ειναι η μεγαλυτερη αυτοθυσια για τα αγγελουδια σου θα νιωσουν την ευτυχια σου να εισαι σιγουρη

 

 

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γλυκιά μου για τα καλά σου λόγια...

Πίστεψέ με,δεν θέλουν να τους παίξω κιθάρα,γιατί δεν ξέρω καλά...προσπαθούσα να μάθω την περίοδο που έπαιζα...αν τους παίξω τώρα,θα κλαίνε περισσότερο!!

 

Τώρα πρίν απο λίγο τον έβαλα για ύπνο και ούρλιαζε πάλι,απο τη στιγμή που ξεκίνησα να τον κάνω μπάνιο ως το κρεβάτι του,γιατί ήθελε να πάμε βόλτα...μου είχε στρογγυλοκαθήσει στο καρότσι και (για πρώτη φορά) φώναζε άπα!!άπα !! που σημαίνει βόλτα.....

Μετά δεν καθόταν να του φορέσω την πάνα....πάλι ουρλιαχτά....

αλλα δεν πτωήθηκα....τον πήρα αγκαλίτσα....μωρό μου,δε μπορούμε τώρα να πάμε βόλτα γιατί κάνει πολλή ζέστη και είναι κακό για το κορμάκι σου και άλλωστε τώρα είναι μεσημέρι και τα παιδάκια τώρα κάνουν νάνι...Θα πάμε το απόγευμα αν κάνει δροσούλα....Αφού ηρέμησε,΄μόλις τον έβαλα στο κρεβάτι του άρχισε πάλι τις τσιρίδες...εκεί του έκανα λίγα χαδάκια και ύστερα γλάρωσε κι αυτό ήταν!!

 

ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ LINK με μιά σελίδα που έχω φιάξει στο f/b για να καταλάβετε πόσο έχω υποφέρει με την παιδική κακοποίηση που ακούω οτι κάποια μωράκια αναγκάζονται να υποστούν καθημερινά....και αυτό δεν είναι η απολογία μου,αλλα νομίζω πως είναι κάτι που σαν μανούλες,ενδιαφέρει ΚΑΙ εσάς....

 

http://www.facebook.com/topic.php?uid=128301203846801&topic=243#!/topic.php?uid=128301203846801&topic=117

[my_Kelly]

EVE αν σου κοπανάει τη μπέμπα νομίζω οτι ζηλεύει και τα κάνει όλα αυτά...

...και μου φαίνεται οτι κι εμένα γι'αυτό τα κάνει...

Απο χθές τον έχω μέσα στα μέλια ότι κι αν κάνει...(όχι οτι πρίν δεν τον είχα,αλλα όταν έκανε κάτι του φώναζα)...Τώρα άλλαξα στο εντελώς αντίθετο....όταν κάνει κάτι,το παίρνω αγκαλίτσα και του λέω πόσο τον αγαπώ και του εξηγώ οτι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό και να μην το ξανακάνει κτλ....

 

Για παράδειγμα πρίν απο λίγο έπρεπε να πάω στην τουαλέτα ....οπότε...για να μην ορμήξει πάλι στο λάπτοπ,(και γυρίσετε πάλι και μου πείτε εσύ φταίς που το άφησες εκεί και δίκιο θα έχετε),έκρυψα όλα τα τηλέφωνα και πήρα το λάπτοπ μαζί μου και επειδή του έκλεισα την πόρτα και δεν τον άφησα να μπεί κι αυτός,χτυπούσε την πόρτα και έκλαιγε ουρλιάζοντας απ'έξω,για 10 ολόκληρα λεπτά!Έκανε και το μωρό να κλαίει με τις φωνές του....Εγώ απο μέσα γελούσα και μονολογούσα..."όχι,δεν θα σου κάνω τη χάρη,δεν θα ενδώσω στις προκλήσεις σου,ούτε θα χαλαστώ.Χτυπήσου όσο θέλεις"...

Όταν βγήκα,χωρίς να του δώσω καμία σημασία,έβαλα το λάπτοπ στη θέση του,σα να μην τρέχει τίποτα,εκείνος με ακολουθούσε κλαίγοντας....και ήρεμα ήρεμα τον πήρα αγκαλίτσα και του εξήγησα οτι δεν σε παράτησα μοναχούλη σου,απλά όπως κάνεις εσύ τσισάκια σου,έτσι έπρεπε και η μανούλα να κάνει τα δικά της τσισάκια...εσύ δεν έπρεπε να στεναχωριέσαι και να κλαίς γιατί η μανούλα σ'αγαπάειειειειειειειειιιιιιιιιιι ποοοολύ πολύ πολύ πολύ και γαργαλητά,και φιλάκια και ξαφνηκά όλα καλά και γελάκια και χαρούλες και του περάσαν όλα....

Δε μπορούσα να φανταστώ πόσο απλό ήταν...ούτε περίμενα οτι θα έπιανε!Και όμως!Τώρα παίζει μόνος του και καθόλου δεν με ενοχλεί...για την ώρα....Εντάξει,παιδάκι είναι,δεν περιμένω να είναι και ανύπαρκτο μέσα στο σπίτι,σωστά?

Αχ...πολύ χαίρομαι!!Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι....και τελικά,έχω την αίσθηση οτι χρειάζεται επιβεβαίωση....

Εχθές το βράδυ,ήρθε η συννυφάδα μου και της έδειξα τα χαρτιά που είχε μουντζουρώσει και της λέω: -κοίτα θεία τι ζωγράφησε ο Γιωργάκης!!! κι εκείνη.....-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τι ωραίοοοοοοοοο!!!Εσύ το ζωγράφησες αυτό το όμορφο αγάπη μου????Μπράβο Γιωργάκη μου,ζωγραφίζεις πολύ όμορφα!!!!

Παιδιά,μιά σταλιά μωρό,γελούσε και καμάρωνε σαν γύφτικο σκερπάνι που λένε!!Έλαμψε το προσωπάκι του εκείνη τη στιγμή!!!

Τέτοια λοιπόν θέλουν τα μωρουλάκια μας γιατί μιά χαρά καταλαβαίνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ τελικά!!

 

Συγγνώμη....ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΣΟΥ???????????? Κλείστηκες στο μπάνιο αφήνοντας ένα δίχρονο κι ένα ακόμα πιο μωρό μόνα τους απ'έξω???? Κι εσύ από μέσα γελούσες και μονολογούσες ενώ αυτά ούρλιαζαν και τα δύο? Κι από πάνω μας λες πως είχες υποστεί κακοποίηση όταν ήσουν παιδί? Και κόπτεσαι για τα κακοποιημένα παιδιά?????????

Για σε παρακαλώ συγκεντρώσου λιγάκι. Τα παιδιά δεν είναι σάκοι του μποξ να ξεσπάμε τα νεύρα μας. Ούτε χτυπώντας τα ούτε αγνοώντας τα καταφέρνεις κάτι άλλο, εκτός από να τους προσφέρεις μια μορφή κακοποίησης. Εσένα θα σου άρεσε να σου φερόντουσαν έτσι??? Και στο κάτω κάτω, έφερες 2 παιδιά στον κόσμο, οφείλεις να τα μεγαλώσεις με αγάπη και μόνο με αγάπη. Με το ζόρι και με τη βία δεν έμαθε ποτέ ΚΑΝΕΝΑΣ καλούς τρόπους. Και η μαγκιά σου θα φανεί αν καταφέρεις με τον καλό τον τρόπο να επιβληθείς στο παιδί σου και να έχετε μια ήρεμη και ευτυχισμένη οικογένεια.

Και κάτι άλλο : τα παιδιά δεν είναι κούκλες που παίζουμε μαζί τους και μετά τις αφήνουμε στην άκρη κι αυτές κάθονται ήσυχες ήσυχες μέχρι να τις ξαναθυμηθούμε και να ξανασχοληθούμε λίγο μαζί τους. Τα παιδιά ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ όλο το χρόνο μας. Και πολύ καλά κάνουν, κατά τη γνώμη μου.

[fouskitsa]

διαβασα ολα τα μηνυματα και μπορω να πω οτι το τελευταιο μηνυμα με παραξενεψε.δεν ξερω αν η κοπελα που ξεκινησε το τοπικ ειναι με τα σωστα της οπως σχολιαζεται αλλα νομιζω οτι ολες μα ολες οι μητερες που ειναι μονες στο σπιτι ειτε με ενα ειτε με δυο ειτε με περισσοτερα παιδια εχουν την αναγκη να πανε τουαλετα.εγω λοιπον πρεπει να ειμαι πολυ κακη μανα που σημερα επειδη ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος και εχει υπηρεσια αφησα τον γιο μου στο καρεκλακι του να βλεπει παραμυθια για να μπω να κανω ενα ντουζ στα γρηγορα.αχ πραγματικα δεν ξερω,δεν εχω χτυπησει ποτε τον γιο μου αλλα παρα πολλες φορες εχω φρικαρει πραγματικα και για να μην κανω κατι αλλο κλεινω τα ματια και σκεφτομαι ποσο χαρηκα οταν ειδα οτι το τεστ ηταν θετικο!!!!

[bebe-q]

Συγγνώμη....ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΣΟΥ???????????? Κλείστηκες στο μπάνιο αφήνοντας ένα δίχρονο κι ένα ακόμα πιο μωρό μόνα τους απ'έξω???? Κι εσύ από μέσα γελούσες και μονολογούσες ενώ αυτά ούρλιαζαν και τα δύο? Κι από πάνω μας λες πως είχες υποστεί κακοποίηση όταν ήσουν παιδί? Και κόπτεσαι για τα κακοποιημένα παιδιά?????????

Για σε παρακαλώ συγκεντρώσου λιγάκι. Τα παιδιά δεν είναι σάκοι του μποξ να ξεσπάμε τα νεύρα μας. Ούτε χτυπώντας τα ούτε αγνοώντας τα καταφέρνεις κάτι άλλο, εκτός από να τους προσφέρεις μια μορφή κακοποίησης. Εσένα θα σου άρεσε να σου φερόντουσαν έτσι??? Και στο κάτω κάτω, έφερες 2 παιδιά στον κόσμο, οφείλεις να τα μεγαλώσεις με αγάπη και μόνο με αγάπη. Με το ζόρι και με τη βία δεν έμαθε ποτέ ΚΑΝΕΝΑΣ καλούς τρόπους. Και η μαγκιά σου θα φανεί αν καταφέρεις με τον καλό τον τρόπο να επιβληθείς στο παιδί σου και να έχετε μια ήρεμη και ευτυχισμένη οικογένεια.

Και κάτι άλλο : τα παιδιά δεν είναι κούκλες που παίζουμε μαζί τους και μετά τις αφήνουμε στην άκρη κι αυτές κάθονται ήσυχες ήσυχες μέχρι να τις ξαναθυμηθούμε και να ξανασχοληθούμε λίγο μαζί τους. Τα παιδιά ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ όλο το χρόνο μας. Και πολύ καλά κάνουν, κατά τη γνώμη μου.

 

Εσύ γλυκειά μου όταν κάνεις την ανάγκη σου παίρνεις και τα παιδιά σου μαζί να πάρουν γεύση??με συχωρείς για τον τρόπο μου,αλλα μάλλον εσύ πρέπει να συγκεντρωθείς!!Όταν σε πονάει (συγνώμη κι όλας)η κοιλιά σου τι κάνεις ξεβρ@κώνεσαι μπροστά στα αγοράκια σου και τα κάνεις???Και ποιος σου είπε οτι τα παιδάκια μου τα έχω για σάκκους του box,και ποιος μίλησε για κακοποίηση!!Κοπέλλα μου ξέρεις τι διαβάζεις,η διαβασες ένα απο τα μηνύματα και έβγαλες τα πανέμορφα συμπεράσματά σου????

Εσύ οτι κι αν κάνουν τα παιδιά σου δεν παρεκτράπηκες ποτέ???Τι IQ είναι αυτό που έχεις,καταλαβαίνεις τι λέμε,ΝΑΙ,Η ΟΥ????

ΜΑΛΛΟΝ ΟΥ γιατί αν καταλάβαινες δεν θα είχες αυτό τον τρόπο!!

Και τα μωρά τα άκουγα απ'έξω,δεν ήταν μόνα τους,ούτε τα άφησα στο έλεος του κυρίου!!!Στο μέρος πήγα η γυναίκα!!Και αν το μωράκι μου έχει εμμονή με τις ηλ.συσκευές δεν σημαίνει οτι δεν έχω το δικαίωμα να πάω στην τουαλέτα!!Και το οτι συζήτησα το πρόβλημά μου επειδή ένιωσα άσχημα δεν σου δίνει το δικαίωμα να λές ασυναρτησίες!!

Καλό θα ήταν άλλη φορά όταν μιλάς σε κάποιον που δεν ξέρεις και δεν τον ζείς,να είσαι λίγο πιό ευγενική!

ΑΥΤΑ!

[bebe-q]

διαβασα ολα τα μηνυματα και μπορω να πω οτι το τελευταιο μηνυμα με παραξενεψε.δεν ξερω αν η κοπελα που ξεκινησε το τοπικ ειναι με τα σωστα της οπως σχολιαζεται αλλα νομιζω οτι ολες μα ολες οι μητερες που ειναι μονες στο σπιτι ειτε με ενα ειτε με δυο ειτε με περισσοτερα παιδια εχουν την αναγκη να πανε τουαλετα.εγω λοιπον πρεπει να ειμαι πολυ κακη μανα που σημερα επειδη ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος και εχει υπηρεσια αφησα τον γιο μου στο καρεκλακι του να βλεπει παραμυθια για να μπω να κανω ενα ντουζ στα γρηγορα.αχ πραγματικα δεν ξερω,δεν εχω χτυπησει ποτε τον γιο μου αλλα παρα πολλες φορες εχω φρικαρει πραγματικα και για να μην κανω κατι αλλο κλεινω τα ματια και σκεφτομαι ποσο χαρηκα οταν ειδα οτι το τεστ ηταν θετικο!!!!

 

....να πάς να εξομολογηθείς!!Γιατί δεν αφιερώνεις ΟΛΟ τον χρόνο σου στο μωρό σου???ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ????????????????????Ακου έκανες ντούζ!!!Παλιομαμά,ε παλιομαμά!!

Εγώ τώρα που κοιμούνται,θα πάω απο πάνω να τους κοιτάω,δεν ξέρεις,μην έρθει και μου τα πάρει και η πρόνοια!!!

 

Τι να πώ....δεν είμαι με τα σωστά μου επειδή ...... άντε,ας μην το πώ...

Λές και τα μωρά έχουν ώρες που κλαίνε,η που δεν κλαίνε για να προγραμματίσουμε και πότε θα κ@τουράμε!! ΕΛΕΟΣ!!

 

.....ΚΑΙ εντελώς πληροφοριακά,είπα οτι μικρή έτρωγα ξύλο.Όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου.Όχι οτι με έστελναν στο νοσοκομείο!!!Άσχετα που δεν ήταν σωστό και δεν μου άρεσε.

Αλλα ο πατέρας μου,ούτε την υπομονή μου είχε,ούτε τη μόρφωσή μου για να καταλάβει οτι έκανε λάθος.Πίστευε οτι έτσι θα με κάνει σωστό άνθρωπο.Δεν το έκανε επειδή δεν με χώνευε!!!!Ούτε είχε την ενημέρωση που έχουμε τώρα εμείς,και όπως και να το κάνουμε ο άνθρωπος είναι νευρικός και αυτός ήταν ο τρόπος του!Αυτό δεν σημαίνει οτι με κακοποιούσε!!

ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΜΥΑΛΟ ΕΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΕΛΙΚΑ,ΑΛΛΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ....