πως γνωριστήκατε με τον/την συζυγό σας?

[tazoula82]

Είπα να ανοίξω αυτο το θέμα με αφορμή την επετειο γάμου που έχουμε σε λίγες μερες.Κλείνουμε 6 χρονια παντρεμενοι.Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε πριν απο 10 χρονια.Η γνωριμία μας? απο ένα λάθος τηλέφωνο που ειχα κανει εγω.Βρίσκει τις κλησεις στο κινητο και με παίρνει ξαφνικά το απογευμα.Μου λεει με καλέσατε 2 φορες στο κινητο μου.Εγω? λεω.Μάλλον καποιο λάθος θα εγινε.Αλλου ήθελα να παρω.Η απαντηση του:Αν είναι να ακουω τοσο γλυκειά φωνή τετοια λαθη να γίνονται.Ούτε που θυμαμαι πως πιάσαμε συζήτηση.Να επισημάνω ότι τοτε δεν υπηρχαν κινητά με mms ούτε βιντεοκλήσεις.Οπότε μιλουσα με καποιον που δεν ήξερα πως ειναι.Το ίδιο και αυτος φυσικα.Και κάτι ακομα.Εγω εμενα Πάτρα και αυτος Βολιώτης που βρισκόταν για δουλειές στην Αθήνα.Τέλος παντων μην σας τα πολυλογώ μιλούσαμε για αρκετο καιρο στο τηλεφωνο σαν φιλαρακια υποτίθεται ομως ειχαμε αρχίσει να ερωτευομαστε ο ένας τον αλλο χωρις να εχουμε βρεθεί ποτε.Ο καθένας βεβαια ειχε περιγραψει τον εαυτο του αλλα μια συνηθισμενη περιγραφή δε λεει τιποτα.Απλά φτιαχνεις μια εικονα στο μυαλο σου ίσως για το πως θα θελες να ναι ο αλλος.Πέρασαν ετσι καπου 8 μήνες οπου αποφασίσαμε πως έφτασε η ωρα να βρεθουμε πλεον απο κοντα.Για να είμαι ειλικρινής φοβόμουν αρκετα μην απογοητευτουμε απο αυτο που θα αντικρισουμε.Στο μυαλό μου ειχα φτιαξει μια εικόνα για αυτον όπως την ήθελα ασχετα που μου χε περιγραψει τον εαυτό του.Κατα βαθος ειχα ερωτευτει την φωνή του και την προσωπικότητα τουκαι οχι το προσωπό του.Φτάνει λοιπόν η ωρα να βρεθούμε.Ερχεται Πάτρα και με περιμένει στα Κτελ.Μου λεει που θα καθεται.Φτανω και γω εκει.Κοιταω διακριτικα απο μακρια να τον δω.Καταπίνω και παίρνω το θαρρος να τον πλησιασω.Ενω απο το τηλεφωνο τον ενιωθα τοσο δικό μου ανθρωπο όταν εφτασε εκει μου κοπηκε η λαλια.Με κοιταει και μου λεέι είσαι η .......... ναι του λεω.Είσαι ο .......... δίνουμε τα χερια και ενα φιλι στο μάγουλο.Ενω απο το τηλεφωνο λεγαμε ότι οταν βρεθούμε θα φιλιθούμε παθιασμένα.Δεν ήταν αυτο που ειχα φτιαξει στο μυαλό μου εμφανισιακά.Ηταν όμως εμφανίσημος και συμπαθητικός.Πέρασαμε ωρες μαζι εκεινή την μερα.Ειμασταν και οι δυο κομπλαρισμενοι.Λεγαμε τοσα πολλα στο τηλεφωνο και αυτη η προσωπική επαφή μας ειχε μπλοκαρει.Μετα απο ώρες με ρωταει στα ισα πως μου φαινεται?του απαντησα ειλικρινα ότι σίγουρα αλλη εικόνα ειχα φτιαξει για αυτον αλλα παρόλα αυτα μου άρεσε.Δεν ξέρω βεβαια τι θα συνεβαινε αν δεν βλεποτανε.Το ιδιο ειπε και αυτος για μενα.Περνούσε ο καιρός και γω τον ερωτευούμουνα περισσοτερο οχι για την εμφανισή του αλλα για όλα αυτα που ήταν.Το ιδιο ενιωθε και αυτος για μενα και ισως και πιο εντονα.Απο τοτε ξαναήρθε και αλλες φορες Πατρα ωσπου καποια στιγμή προχωρήσαμε.Απο τοτε λοιπόν ειμαστε μαζι.Πλεον μενουμε στον Βόλο μιας και εινα απο δω.Κλείνουμε 6 χρονια παντρεμενοι και ευτυχισμενοι μαζί με τον ενός ετους γιό μας.Ελπίζω να μην αλλαξει αυτο και να μεινουμε μεχρι τα γεράματα μαζί.Η αλήθεια ειναι πως νοσταλγω εκείνον τον καιρό και εκεινο το παιχνίδι που παιζόταν απο το τηλεφωνο.Πάντως ενα λαθος τηλεφωνο μου αλλαξε την ζωή.

Συγνωμη σας κουρασα με τον μεγαλο ποστ αλλα ηθελα απλα να το μοιραστω μαζί σας.Περιμενω και την δικιά σας γνωριμία με τον/την συζυγο ή συντροφό σας.

[tazoula82]

:p:p

[ιανουαριος 2010]

με τον αντρα μου γνωριστηκαμε πριν 10 χρονια στο μαγαζι που δουλευα ως πωλητρια ( αρτοζαχαροπλαστειο)!:p

περνουσε καθε μερα για να παρει κολατσιο για την δουλεια του που ηταν λιγο πιο περα...το περιεργο της υποθεσης ομως ειναι οτι ημασταν απο την ιδια γειτονια και δεν ειχαμε συναντηθει ποτε στην ζωη μας

ειμαστε μαζι απο το 2002 καθως στην αρχη ειχαμε απλα γνωριμια μετα μας προεκυψε ερωτας και ευχομαι να ειμαστε μαζι μεχρι τα βαθια μας γεραματα!

σ"αγαπω αντρουλη μου!

[tazoula82]

Εύχομαι να ειστε παντα μαζι αγαπημενοι οπως τωρα.Αυτο που χω καταλαβει παντως ειναι οτι ο γάμος θελει συνεχή προσπαθεια για να κρατιεται η σχεση ζωντανή γιατι σίγουρα ολοι λιγο πολύ αντιμετωπίζουμε διαφορα προβλήματα στην καθημερινότητα μας που μερικες φορες μας φθείρουν ψυχολογικά και επηρεαζουν και την σχεση μας με τον συντροφό μας.

[Rea_1971]

Με τον άντρα μου δουλεύαμε 3-4 χρόνια μαζί (ήταν τότε ο προιστάμενος μου). Δουλειά από το πρωί ως το βράδυ, ούτε κατά διάνοια δεν τον έβλεπα "κάπως".

Μετά, για καποιο project χρειάστηκε να αποσπαστώ στα γραφεία ενός πελάτη. Αυτός ερχόταν που και που. Ένα βράδυ τον είδα στον ύπνο μου. Και την πάτησα.

Τώρα είμαστε μαζί 12 χρόνια και 3 μήνες. Συγκατοικούμε 5-6 χρόνια. Παντρευτήκαμε τον Νοέμβριο που μας πέρασε.

[ARNIKOL]

Ένα βράδυ τον είδα στον ύπνο μου. Και την πάτησα.

Δεν το κατάλαβα αυτό... δηλαδή τον είδες στον ύπνο σου και μετά σου έκανε "κλικ";...

Εμείς από Internet γνωριστήκαμε τον 8/2003:oops:. Μιλούσαμε...μιλούσαμε...ανταλλάξαμε και φωτο... και τον 1/2004 συναντηθήκαμε, ενθουσιαστήκαμε ο ένας με τον άλλο:lol: και έκτοτε είμαστε μαζί, παντρευτήκαμε τον 5/2007 και τώρα έχουμε 2 ζουζούνια. Πραγματικά νιώθω τυχερή και ευτυχισμένη. Σ'ευχαριστώ Θεέ μου για όλα αυτά που μου χάρισες, γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι τα αξίζω!

[Nefelirene]

με τον άντρα μου είμασταν συμμαθητές στο δημοτικό αλλά ο ένας δεν συμπαθούσε τον άλλο για την ακρίβεια συνέχεια τσακωνόμασταν.

Εγώ μετακόμισα σε νησί και μεγάλωσα εκεί το 95 γύρισα Αθήνα ξαναβρεθήκαμε και απο τότε τα πράγματα άλλαξαν.Τώρα είμαστε 15χρόνια μαζί και εχουμε μια μπουμπού 2,5 χρονών.

[nasia84]

Με τον άντρα μου μέναμε στην ίδια πολυκατοικία όταν ήμασταν φοιτητές πριν από 8 χρόνια. Συναντηθήκαμε στο ασανσερ, χαιρετηθήκαμε. Λίγες μέρες μετά μου είπε να βγούμε για καφέ και μετά από 2 μήνες γνωριμίας τα φτιάξαμε.

[female]

Εμείς γνωριστήκαμε στο γυμναστήριο πριν 6,5 χρόνια!!! Όταν τον είδα πρώτη φορά είπα στιγμιαία στον εαυτό μου 'αυτόν τον άντρα θα τον παντρευτώ' και ως εκεί. Μου φαινόταν πολύ όμορφος για να με προσέξει. Όμως του άρεσα και μίλησε στην γυμνάστρια για μένα. Με ζάλιζε αυτή, εγώ πρόσφατα είχα βγει από μια ψυχοφθόρα σχέση και δεν ήθελα άλλο μπελά στο κεφάλι μου. Και το κυριότερο από τις περιγραφές της είχα καταλάβει ό,τι αυτός που ενδιαφέρεται είναι ο φίλος του που δεν μου άρεσε καθόλου αλλά έγινε ο κουμπάρος μας, μας πάντρεψε

Τα υπόλοιπα ήρθαν απλά και όμορφα και τώρα έχουμε έναν κούκλο Πριγκηπάκο που μοιάζει και στους δυο μας:)

[Rea_1971]

Δεν το κατάλαβα αυτό... δηλαδή τον είδες στον ύπνο σου και μετά σου έκανε "κλικ";...

 

Στον ύπνο μου δεν ήμασταν πολύ επαγγελματικοί....

 

Απλά πιστεύω ήταν η πρώτη φορά που το ασυνείδητο βγήκε στην επιφάνεια

[maria- elpida]

εμεις γνωριστηκαμε στον γαμο μιας φιλης μου, ηταν ο κουμπαρος!

ε! αφου γνωριστηκαμε σε γαμο να μην παντρευομαστε και εμεις?

γνωριστηκαμε το 2000 και παντρευτηκαμε τι 2008.

[ARNIKOL]

Στον ύπνο μου δεν ήμασταν πολύ επαγγελματικοί....

 

Απλά πιστεύω ήταν η πρώτη φορά που το ασυνείδητο βγήκε στην επιφάνεια

Συγγνώμη που επιμένω:lol:. Και ξύπνησες λοιπόν και άρχισες να τον βλπεπεις διαφορετικά... και δεν σε πέρασε για τρελή μετά από τόσα χρόνια;

[my_Kelly]

Εμείς γνωριστήκαμε ιντερνετικά. Έκανα μια εκπομπή στο ραδιόφωνο, κι έπαιζα τις αγαπημένες μου ροκιές (δυνατά πράγματα). Το ραδιόφωνο αυτό είχε site, msn, chat κτλ, και επειδή ήμασταν καινούριοι βάζαμε τις φωτογραφίες μας όλοι οι παραγωγοί στο msn μπας και μαζέψουμε κανέναν ακροατή παραπάνω. Σε κάποια φάση μπήκε στο site μας και ο άντρας μου λοιπόν, κι άρχισε να ζητάει συχνά πυκνά τραγουδάκια ωραιότατα. Μου έκαναν εντύπωση οι προτιμήσεις του και του "μίλησα" στο msn. Ε από τότε έγινε το καθιερωμένο καθημερινό ραντεβού μου, περνούσαμε ώρες ατελείωτες ιντερνετικά. Ζούσαμε και οι δυο σε διαφορετικά νησιά, οπότε το πρώτο ραντεβού έγινε στη Ραφήνα!

Από εκεί και πέρα άρχισε να έρχεται να με βλέπει συχνότατα και 3 μήνες μετά ήρθα εγώ στην Αθήνα. Είχε μια συναυλία των zzTop στις 24 Οκτωβρίου. Τότε λοιπόν έμεινα έγκυος! Τώρα πλέον είμαστε 7 μήνες παντρεμένοι και η κόρη μας είναι 2 μηνών.

:smile::smile::smile::smile:

[love4four]

Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε τον 02/1998 όταν εγώ, ως φοιτήτρια, εργαζόμουν σε οικογενειακή επιχείρηση και ήρθε ο μέλλων σύζυγος ως υπάλληλος.... Θυμάμαι σαν τώρα την στιγμή που, κατεβαίνοντας τις σκάλες από τον 1ο όροφο όπου ήταν η θέση μου, με κάλεσε στο γραφείο του ο πατέρας μου για να μου συστήσει τον Μ... μου λέγοντάς μου "Είναι ο νέος μας ηλεκτρολόγος. Πιάνει δουλειά από Δευτέρα" και σε εκείνον "Από εδώ το αστεράκι μου.. Να μου την προσέχεις..." χαριτολογώντας βέβαια ο άνθρωπος...

Πού να ήξερα τότε πως αυτός ο άνθρωπος θα γινόταν ο πατέρας των παιδιών μου ? Ενα παληκαράκι που ούτε καν τού έδωσα σημασία..

Γίναμε φίλοι όμως, κουβεντιάζαμε ακόμα και για τα προσωπικά μου -γιατί για δεσμό (έχοντας μέσα τον πατέρα και τον αδερφό μου, γνήσιοι Κρητικοί, ούτε λόγος). Τα χρόνια όμως πέρασαν. Με κυνήγισε όσο κανείς άλλος και με κέρδισε με τον τρόπο του... κι από εκεί και πέρα έρχεται η σοφή ρήση του λαού τύπου "Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός...." !

Αχ βρε πατέρα μου το αστεράκι σου το προσέχει ο Μ.... έτσι ακριβώς όπως το είχεις προβλέψει κι ας μην είσαι εδώ !!!!!

[SKEK]

Την πρώτη φορά που είδα τον άντρα μου ήταν όταν μου κανόνισαν ραντεβού στη δουλειά μαζί του. Τα ραντεβού μου τα κανονίζει η γραμματεία, άρα δεν του είχα μιλήσει ούτε στο τηλ. Είχα την οικονομική διοίκηση μιάς εταιρείας του ομίλου στον οποίο δούλευε και το 2006 είχε κατέβει για να του δώσω μία εικόνα των οικονομικών. Μέχρι τότε μιλούσα με άλλο άτομο για τα συγκεκριμένα θέματα. Γνωριστήκαμε και ο καθένας από μας ήταν αλλού τότε. Παρόλαυτά είμουν σίγουρη ότι ο συγκεκριμένος ήταν κάτι άλλο στη ζωή μου. Μετά από ένα χρόνο, πολλές συναντήσεις που περιορίζονταν μόνο σε επαγγελματικά θέματα του είχα πει ότι επόμενη φορά που κατεβαίνει στα μέρη μου, χρωστάω καφέ. Ο καφές έφερε φαγητό, το φαγητό έφερε ποτό και ξημερωθήκαμε να μιλάμε. Κάθε ΣΚ ένας από τους 2 κανόνιζε ταξίδι για να βρεθούμε΄, σε 10 μήνες έμεινα έγκυος και σε 15 μληνες από τη σχέση παντρευτήκαμε.

[πιγκουινακι]

στην εκκλησια!!εξου και το δουλεμα των φιλεναδων μου ''αντε να πιασουμε τις εκκλησιες ,μπας και βρουμε κανενα γκομενο!!''

[#ΕΛΕΝΑ#]

εγω γνωρισα το συζυγο μου μεσω της αδερφης μου ηταν αρραβωνιασμενη μετν αδερφο του....ηταν το 1999.τοτε με την πρωτη ματια των ερωτευτικα...εκεινος με ελεγε μικρη τοτε....ημουν 12-13 ετων περιπου... εκεινος 15-16...ημουν ερωτευμενη πολλα χρονια μετα τα αδερφια μας για καποιο λογο χωρισαν...και χαθηκαμε... ενα απογευμα περασε να αφησει κατι στην αδερφη μου και με ειδε,ειπε να βγουμε φιλικα (τοτε το ειχα ξεπερασει και των εβλεπα ως συγγενη πια παρολο που χωρισαν τα αδερφια μας) βγηκαμε αρχισε να με παιρνει τηλ να μου ζηταει να βγουμε βγαιναμε και καποια στιγμη ημασταν μαζι. ηρωνεια ε..ελεγε οταν ελεγαν αντε τωρα γιαννη κοιτα την λενα σειρα σας....αλλα αυτος ελεγε η ελενα ειναι μικρη εγω ποτε μαζι της...το δυσκολο ηταν να το πουμε στους γονεις μας ημουν 16 στα 17 οτι ημαστε μαζι.....και επειδη παντα οι χωρισμοι ειναι δυσκολοι...φυσικα οι οικογενειες μας δεν ειχαν την καλυτερη σχεση μεταξυ τους....οταν το εμαθαν ΧΑΜΟΣ....θυμαμαι που ελεγε η πεθερα μου <<τι εχουν ποια αυτες??? μελι πανω τους??>> εμεις ομως εκει δεν ακουγαμε κανεναν δικια μας η ζωη και ο ερωτας... μετα απο λιγο διαστημα συζυσαμε και το 2006 παντρευτικαμε ηρθε η μπεμπα και ο μπεμπης και φυσικα ολα αυτα εχουν μεινει στο παρελθον...τωρα εχουμε καλες σχεσεις (οικογενειες) και φυσικα και εμεις με τα παιδακια μας...δεν θελω να αλλαξω τιποτα ειμαστε μαζι 7 χρονια και γνωριζομαστε 11 χρονια και εχουμε τοσα ακομα μπροστα.....

[ziu_zitsu]

Εμενα η ιστορια μου ειναι λιγο πεζη....

Μενουμε στο ιδιο χωριο αλλα δεν τον ηξερα -ενεκα η διαφορα ηλικιας, 8 χρονια μεγαλυτερος μου- και τον ειχα δει μια φορα στο περιπτερο και τον προσεξα γιατι μου θυμησε τον Χαραλαμποπουλο στα εγκληματα...

Η κολλητη μου τα ειχε με τον κολλητο του, και μια μερα στην πλακα εντελως μου λεει να σου τον γνωρισουμε -εγω τοτε 3η λυκειου- λεω οκ!

πηγαμε για καφε και μετα απο 2 μρες "τα φτιαξαμε"....ε απο τοτε ειμαστε αχωριστοι! ολα αυτα εγιναν τον Δεκεμβριο του 2001...απο τον Αυγουστο του 2008 μενουμε μαζι...ακομα για γαμο δεν συζηταμε, αλλα θα χτισουμε σπιτι!

[sevoula]

τον άντρα μου τον γνώρισα στο Παν/μιο. είμαστε στο ίδιο έτος, αλλά άλλο τμήμα, λόγω επιθέτου.

τον έμαθα λίγο καλύτερα όταν έμαθα ότι έγινε το τρίτο πρόσωπο στη σχέση του κολλητού μου με την κοπέλα του.

όταν απομακρύνθηκαν οι πάντες από την κοπέλα, η οποία κατηγορούσε εμένα για το τέλος της σχέσης της, το τί μου έσερνε..., τότε το μέτωπο ήταν κοινό.

δεν μου άρεσε καθόλου τότε. είχε μακριά μαλλιά που δεν τον κολάκευαν καθόλου.

όμως ήταν ευγενικός, ήπιων τόνων, ενδιαφέρων, συμπαθητικός.

όταν δώσαμε εξετάσεις για την άδεια, τότε κουρεύτηκε, σοβαρεύτηκε. τότε είδα τα μάτια του, το πρόσωπό του. ήταν όμορφος, έδειχνε άντρας. μου την ψιλοέπεσε, αλλά εγώ είχα άλλα στο κεφάλι μου τότε... οπότε κρατήσαμε μια φιλική επαφή, αραιά και που.

στα 30 που ανοίξαμε γραφεία δικά μας, κάναμε στενή παρέα και τότε συνειδητοποίησα ότι μου είναι απαραίτητος στη ζωή μου. όταν κατάλαβα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του, έπαθα σοκ.

ευτυχώς εκείνος το είχε καταλάβει νωρίς και περίμενε τη στιγμή που ήμουν έτοιμη.

με έψησε σε χαμηλή θερμοκρασία για 2 μήνες!

[Ellemphriem]

χα ενδιαφερον......εκεινη την εποχη δουλευα σε μια εταιρεια και ημουν ομολογουμενως πολυ εμφανισιμη. Ε, ειχα ραντεβουδακια υποψηφια απο ολη την εταιρεια αλλα δεν μου αρεσε που κανενας δεν μου μιλαγε με ειλικρινια. Ολοι το πηγαιναν γυρω γυρω....σαν πεινασμενα σκυλια. Ε, μικρουλα τοτε στον κοσμο μου εγω, ο αντρας μου ε3ωτερικος συνεργατης. Μιλουσαμε στο τηλ για διαφορες δουλειες και μια Πεμπτη εκει που μιλουσαμε μου λεει 'Τι 8α γινει 8α παμε ποτε για καφε?' και κομπλαρω 1 λεπτο και του λεω 'ναι αμε' (ορμωμενη οτι κανενας μετα δεν εκανε τπτ για να το κυνηγησει, το αφηναν σε μενα, αλλα εγω η8ελα να με κυνηγησει ο αλλος - τρια πουλακια)......και εκει που περιμενα να μου πει οκ 8α το κανονισουμε μου λεει 'Αυριο ειναι καλα?'.....'εμμ.....ναι...' .....'8α περασω να σε παρω 8 ειναι οκ?' ......'εμ....ναι'......'εντα3ει 8α τα πουμε απο εκει' .........κλικ.......

 

και ειχα μεινει μπουφος να κοιταω το κενο. Δεν το ειχαν δει ΠΟΤΕ. Ηταν ραντεβου στα τυφλα....Περιττο οτι μολις τον ειδα 1.86 επιβλητικος με μακρι κατσαρο μαλλι και κατι πλατες ντουλαπα ειπα ΕΔΩ ειμαστε. Ημουν 52 κιλα 1.64.....με εβαζε κοινως στην τσεπη και εφευγε.......ερωτας πρωτης ματιας. Μετακομισε στο τοτε αδειο σπιτι μου (ειχε πε8ανει η μανα μου) στις 3 μερες επανω. Συζησαμε 1.5 χρονο και μετα παντρευτικαμε και να'μαστε τωραααααα........

 

αυτα........

[sevoula]

Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε τον 02/1998 όταν εγώ, ως φοιτήτρια, εργαζόμουν σε οικογενειακή επιχείρηση και ήρθε ο μέλλων σύζυγος ως υπάλληλος.... Θυμάμαι σαν τώρα την στιγμή που, κατεβαίνοντας τις σκάλες από τον 1ο όροφο όπου ήταν η θέση μου, με κάλεσε στο γραφείο του ο πατέρας μου για να μου συστήσει τον Μ... μου λέγοντάς μου "Είναι ο νέος μας ηλεκτρολόγος. Πιάνει δουλειά από Δευτέρα" και σε εκείνον "Από εδώ το αστεράκι μου.. Να μου την προσέχεις..." χαριτολογώντας βέβαια ο άνθρωπος...

Πού να ήξερα τότε πως αυτός ο άνθρωπος θα γινόταν ο πατέρας των παιδιών μου ? Ενα παληκαράκι που ούτε καν τού έδωσα σημασία..

Γίναμε φίλοι όμως, κουβεντιάζαμε ακόμα και για τα προσωπικά μου -γιατί για δεσμό (έχοντας μέσα τον πατέρα και τον αδερφό μου, γνήσιοι Κρητικοί, ούτε λόγος). Τα χρόνια όμως πέρασαν. Με κυνήγισε όσο κανείς άλλος και με κέρδισε με τον τρόπο του... κι από εκεί και πέρα έρχεται η σοφή ρήση του λαού τύπου "Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός...." !

Αχ βρε πατέρα μου το αστεράκι σου το προσέχει ο Μ.... έτσι ακριβώς όπως το είχεις προβλέψει κι ας μην είσαι εδώ !!!!!

άντε ρεεεεεεεεεε

[sevoula]

ταζούλα πολύ όμορφη ιστορία αγάπης!!!!!!!!να ζήσετε!

[sevoula]

στην εκκλησια!!εξου και το δουλεμα των φιλεναδων μου ''αντε να πιασουμε τις εκκλησιες ,μπας και βρουμε κανενα γκομενο!!''

:lol::lol::lol:

[sevoula]

χα ενδιαφερον......εκεινη την εποχη δουλευα σε μια εταιρεια και ημουν ομολογουμενως πολυ εμφανισιμη. Ε, ειχα ραντεβουδακια υποψηφια απο ολη την εταιρεια αλλα δεν μου αρεσε που κανενας δεν μου μιλαγε με ειλικρινια. Ολοι το πηγαιναν γυρω γυρω....σαν πεινασμενα σκυλια. Ε, μικρουλα τοτε στον κοσμο μου εγω, ο αντρας μου ε3ωτερικος συνεργατης. Μιλουσαμε στο τηλ για διαφορες δουλειες και μια Πεμπτη εκει που μιλουσαμε μου λεει 'Τι 8α γινει 8α παμε ποτε για καφε?' και κομπλαρω 1 λεπτο και του λεω 'ναι αμε' (ορμωμενη οτι κανενας μετα δεν εκανε τπτ για να το κυνηγησει, το αφηναν σε μενα, αλλα εγω η8ελα να με κυνηγησει ο αλλος - τρια πουλακια)......και εκει που περιμενα να μου πει οκ 8α το κανονισουμε μου λεει 'Αυριο ειναι καλα?'.....'εμμ.....ναι...' .....'8α περασω να σε παρω 8 ειναι οκ?' ......'εμ....ναι'......'εντα3ει 8α τα πουμε απο εκει' .........κλικ.......

 

και ειχα μεινει μπουφος να κοιταω το κενο. Δεν το ειχαν δει ΠΟΤΕ. Ηταν ραντεβου στα τυφλα....Περιττο οτι μολις τον ειδα 1.86 επιβλητικος με μακρι κατσαρο μαλλι και κατι πλατες ντουλαπα ειπα ΕΔΩ ειμαστε. Ημουν 52 κιλα 1.64.....με εβαζε κοινως στην τσεπη και εφευγε.......ερωτας πρωτης ματιας. Μετακομισε στο τοτε αδειο σπιτι μου (ειχε πε8ανει η μανα μου) στις 3 μερες επανω. Συζησαμε 1.5 χρονο και μετα παντρευτικαμε και να'μαστε τωραααααα........

 

αυτα........

έτσι, έτσι! τρελαίνομαι για αγαποϊστορίες!

[Stellinula]

Δεν το κατάλαβα αυτό... δηλαδή τον είδες στον ύπνο σου και μετά σου έκανε "κλικ";...

Εμείς από Internet γνωριστήκαμε τον 8/2003:oops:. Μιλούσαμε...μιλούσαμε...ανταλλάξαμε και φωτο... και τον 1/2004 συναντηθήκαμε, ενθουσιαστήκαμε ο ένας με τον άλλο:lol: και έκτοτε είμαστε μαζί, παντρευτήκαμε τον 5/2007 και τώρα έχουμε 2 ζουζούνια. Πραγματικά νιώθω τυχερή και ευτυχισμένη. Σ'ευχαριστώ Θεέ μου για όλα αυτά που μου χάρισες, γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι τα αξίζω!

 

 

Με τον ίδιο τρόπο και μείς....Μέσω ιντερνετ...26/12/2006 συναντηθήκαμε πρώτη φορά και τα βρήκαμε απευθείας και παντρευτήκαμε 29/12/2008 και τώρα περιμένουμε τον μπεμπούκο μας.....

 

Ευχαριστώ επίσης τον Θεό για αυτο το ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ που μου προσφερε και έρχετε να ολοκληρώθεί με το μωράκι μας!!!!