ΑΝΥΔΡΑΜΝΙΟ

[*ΒΑΣΩ*]

πραγματικα τραγικο!!!!ακομη κλαιω!!!!πως ορθοποδησεις μετα απο κατι τετοιο???veti μου ευχομαι ολα να πανε κατ΄ευχην για σενα και να τελειωσει γρηγορα ολο αυτο. το μωρακι σου θ ατο προσεχει ο θεουλης εκει ψηλα. γρηγορα να κανεις αλλο και να σκεφτεσαι οσο πιο θετικα γινεται...

 

 

δυστηχως καλη μου.. δεν ορθοποδεις ... ετσι απλα... δεν υπαρχει γυρισμος στην παλια "καλη" ζωη σου...

απλα καθε μερα που περνα... ειναι αλλη μια μερα....

ο χαμος ενος παιδιου δεν ξεπερνιεται απλα γινεται μερος της καθημερινοτητας σου και ... περναει αλλη μια μερα...

 

οπως εχω ξανα πει ... μοναδικο μου στηριγμα η κορη μου και ο αντρας μου...

 

η κορη μου οσο μεγαλωνει,ρωταει και θελει να μαθαινει πραγματα για τον αδερφουλη της... αυτο αλλες φορες με σκοτωνει...μαχαιρια στην καρδια ..

και αλλες με κανει να αρχιζω να μιλαω ... και να της διηγουμαι αυτα που οπως λεει και η ιδια..."καπως θυμαμαι..πες μου μανουλα μου"...

 

ειλικρινα δεν θελω να το παινευτω επειδη ειναι παιδι μου αλλα θεωρω πως αθελα της η κορη μου ...ωριμασε...

 

χαιρομαι απεριοριστα οταν με τον τροπο της και τις αγκαλιες τις μου δειχνει ποσο μ'αγαπαει και ποσο θα χαιρεται οπως λεει ο Νικολας μας να μας βλεπει να χαιρομαστε...

[ραφαελ]

δυστηχως καλη μου.. δεν ορθοποδεις ... ετσι απλα... δεν υπαρχει γυρισμος στην παλια "καλη" ζωη σου...

απλα καθε μερα που περνα... ειναι αλλη μια μερα....

ο χαμος ενος παιδιου δεν ξεπερνιεται απλα γινεται μερος της καθημερινοτητας σου και ... περναει αλλη μια μερα...

 

οπως εχω ξανα πει ... μοναδικο μου στηριγμα η κορη μου και ο αντρας μου...

 

η κορη μου οσο μεγαλωνει,ρωταει και θελει να μαθαινει πραγματα για τον αδερφουλη της... αυτο αλλες φορες με σκοτωνει...μαχαιρια στην καρδια ..

και αλλες με κανει να αρχιζω να μιλαω ... και να της διηγουμαι αυτα που οπως λεει και η ιδια..."καπως θυμαμαι..πες μου μανουλα μου"...

 

ειλικρινα δεν θελω να το παινευτω επειδη ειναι παιδι μου αλλα θεωρω πως αθελα της η κορη μου ...ωριμασε...

 

χαιρομαι απεριοριστα οταν με τον τροπο της και τις αγκαλιες τις μου δειχνει ποσο μ'αγαπαει και ποσο θα χαιρεται οπως λεει ο Νικολας μας να μας βλεπει να χαιρομαστε...

 

Βασω μου δεν μπορω να πω τιποτε γιαυτα που περνας κ που περασες....

[veti]

Κοριτσια αυτες οι μερες ειναι σαν εφιαλτης,προσπαθω να το δεχτω αλλα ειναι δυσκολο.Μεχρι να περασουν οι μερες για να το κανω μου φαινονται αιωνας.Εχω αρχισει και σκεφτομαι αν θα τα καταφερω να ξανα σταθω στα ποδια μου,ειμαι χαλια και δεν μπορω να σταματησω να κλαιω.Τα βλεπω ολα μαυρα,καθε μερα και χειροτερα νιωθω,φοβαμαι φοβαμαι παρα πολυ πρωτη φορα νιωθω ετσι χαμενη και δεν ξερω τι μου γινετε.Αραγε θα βρω την δυναμη να το παλεψω?

[*ΒΑΣΩ*]

VETI μου,

σε καταλαβαινω.εισαι σε κατασταση πανικου...

και σιγουρο οι πιο βασανιστικες ωρες ειναι αυτες τις αναμονης..

κανε κουραγιο και το μονο που πρεπει να σκαφτεσαι ειναι οτι αυτο που κανεις το κανεις πρωτα για το καλο του μωρου σου και κατ'επεκταση και για το δικο σου...

ποτε θα πας ?

[veti]

VETI μου,

σε καταλαβαινω.εισαι σε κατασταση πανικου...

και σιγουρο οι πιο βασανιστικες ωρες ειναι αυτες τις αναμονης..

κανε κουραγιο και το μονο που πρεπει να σκαφτεσαι ειναι οτι αυτο που κανεις το κανεις πρωτα για το καλο του μωρου σου και κατ'επεκταση και για το δικο σου...

ποτε θα πας ?

 

Ο γυναικολογος μου λειπει και θα γυρισει το σαββατο για να κανονισουμε τις λεπτομερειες.Πραγματικα νιωθω χαμενη,αραγε θα βρω την δυναμη?

[*ΒΑΣΩ*]

Γλυκεια μου, θα την βρεις την δυναμη γιατι ΠΡΕΠΕΙ να την βρεις....

Να σκεφτεσαι ΜΟΝΟ οτι δεν γινεται διαφορετικα και οτι εαν αυτο το μωρακι γεννηθει.. και δεν αντεξει... ο πονος σου θα ειναι πολυυυυυυ μεγαλυτερος... ισως ακουγονται ωμα τα λογια μου,αλλα ειναι η αληθεια...

 

θα σου πω κατι ... και ας κλαιω ακομα και τωρα που το λεω....

 

οταν ημουν εγγυος στον γιοκα μου, αρχες.. περιπου στον 2ο μηνα επαθα αποκολληση.Χρειαστηκε λοιπον να μεινω στο κρεβατι για 1,5 μηνα.Ταλαιπωρηθηκα πολυ..ειχα και προβλημα με την μεση μου και εκλαιγα απο τους πονους... αλλα ελεγα... για αυτο το μωρακι τα κανω ολα....

 

Τωρα... και μετα απο αυτο που συνεβη στον γιο μου... 2,5 ετων... ξερεις τι λεω & ας ειναι σκληρο;;;;

 

1000 φορες να ειχα αποβαλλει τοτε... παρα να περναγε ολα αυτα το παιδι μου ... κλεισμενο μεσα σε ενα νοσοκομειο,σε εντατικες,χιλιοτρυπημενο,χημειοθεραπειες,πονοι.... και ο μεγαλυτερος πονος ολων............

 

Μετα απο πολυ μεγαλη προσπαθεια... να χαθει ............

 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ..

ΚΥΡΙΩΣ ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ..............

 

μπορει να ηταν 2,5 ετων αλλα ηταν ενα παιδι που απο μηνων ειχαμε "αλλη" επικοινωνια... με κοιτουσε και καταλαβαινα τι ηθελε...

και οπως εχω ξανα πει...

ακομα και τις τελευταιες του ωρες... ηταν στην αγκαλια μου και μου χτυπουσε την πλατη με το χερακι του ...σαν να μου εδινε κουραγιο για αυτο που θα επακολουθουσε.....

 

Αυτο λοιπον που εχω να σε συμβουλεψω ειναι κατα την ταπεινη μου αποψη :

 

... να οπλιστεις με δυναμη και κουραγιο και να σκεφτεις οτι ειναι μια θυσια μανας για το παιδι της....

 

 

καποια στιγμη .... θα με θυμηθεις... και εμενα αλλα και αλλες μανουλες που δυστηχως εχουμε χασει τα παιδια μας...

[ΝΤΟΛΗ]

Ο γυναικολογος μου λειπει και θα γυρισει το σαββατο για να κανονισουμε τις λεπτομερειες.Πραγματικα νιωθω χαμενη,αραγε θα βρω την δυναμη?

Συγνώμη κοριτσάκι μου, αλλά είσαι 22 εβδομάδων και ο γυναικολόγος σου κάνει βουτιές και αφήνει να περάσει άλλη μια εβδομάδα; Γνωρίζει την σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση που θα έχεις υποστεί μέχρι τότε; Θα έρθει το Σάββατο για να κανονίσετε τις λεπτομέρειες; Δηλαδή το πιθανότερο είναι να σου πει για Δευτέρα. Αν δεν μπορεί να έρθει εκείνος ας σου προτείνει κάποιον αντικαταστάτη.

[Eve]

Συγνώμη κοριτσάκι μου, αλλά είσαι 22 εβδομάδων και ο γυναικολόγος σου κάνει βουτιές και αφήνει να περάσει άλλη μια εβδομάδα; Γνωρίζει την σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση που θα έχεις υποστεί μέχρι τότε; Θα έρθει το Σάββατο για να κανονίσετε τις λεπτομέρειες; Δηλαδή το πιθανότερο είναι να σου πει για Δευτέρα. Αν δεν μπορεί να έρθει εκείνος ας σου προτείνει κάποιον αντικαταστάτη.

 

Συμφωνω, τοσες μερες η κοπέλα να νιωθει το μωρακι να κλωτσαει, να κουνιεται....και να ξερει τι θα γινει σε λιγες μερες...ελεος, δεν υπάρχει αλλος γιατρος να απευθυνθεις; καθε μερα που περναει σε αυτη την αναμονη πρεπει να ειναι εφιαλτικη...veti μου δεν τον ρωτας αν εχει να σου συστησει καποιον αλλο?

[ραφαελ]

βασω μου σε ολα εχεις δικιο...ωρες ωρες σκεφτομαι οτι δεν θα μπορουσα να εχω το παιδι μου την μπεμπουλα μου στο νοσοκομειο κ επραξα σωστα....οπως επισης σε αυτη την εγκυμοσυνη πιστεψα οτι θα την κρατησω στα χερια μου κ δεν επρεπε να φτασω μεχρι τοσο...γιατι να περιμενει η ψυχουλα τοσο πολυ...θα ηταν καλυτερα να ειχε παλλινδρομησει νωριτερα ποσο σε νιωθω σε αυτο...φουσκωσε η κοιλια μου κ την ενιωθα..

 

δεν μπορω να νιωσω τον πονο σου...ποναω κ εγω, αλλα οταν ζεις με ενα παιδι χανοντας το...!!!μονο αυτο μπορω να σκεφτω....ειναι πολυ ασχημο.εχεις μεγαλη δυναμη μεσα σου βασω μου...κ ευτυχως εχεις το κοριτσακι σου που σε κραταει δυνατη...

 

εγω οταν μου ειπαν οτι ειχε πεθανει εκεινη την στιγμη ενιωσα νεκρη κ εγω.Ειπα δεν γινεται πλακα μου κανουν...ζω εναν εφιαλτη...αλλα δυστηχως ηταν πραγματικοτητα...δεν ξερω πως αντεξα αλλα πιστευω την δυναμη την πηρα απο τον γιο μου...γιατι εκεινο το βραδυ ξυπνησε μεσα στην νυχτα κ φωναζα μαμα μου κ ηρθε στο κρεβατι μου κ με κραταγε αγκαλια του....δεν του ειχα πει τιποτα, δεν εκλαψα μπροστα του κ μολις ειχα γυριε απο τον υπερηχο γελαγα για να μην καταλαβει τιποτα....αλλα δεν ξερω διαβασε στα ματια μου οτι πονουσα...οσο και να σας φανει παραξενο εκεινο το βραδυ ο γιος μου μου εδωσε δυναμη κ ειπα θα παω θα το γεννησω(νεκρο ηταν) κ θα γυρισω στον γιο μου γιατι με χρειαζεται....κ δεν θα του δειξω οτι ποναω κ θα τα ξεχασω ολα κ θα ειμαι δυνατη κ θα του κανω ενα αδελφακι καποια στιγμη...

δεν εχω ξεχασει τιποτε απλα εχω μαθει να ζω με 1 αγορακι την ζωη μου κ με 2 αγγελακια που τα εχει κοντα της η παναγια....κ καθε μερα κ ωρα παρακαλαω να εχουμε υγεια κ να ειναι η μαμα των αγγελουδιων μου...να τις προσεχει.

τις αγαπησα οσο τιποτε αλλο κ τις περιμενα να παιζουμε ολοι μαζι να γελαμε κ να γεμισει το σπιτι μας απο φωνουλες...αλλα....ελπιζω ο θεος να μας δωσει δυναμη κ να μας βοηθησει...

[marilina]

ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΣΕΣ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΤΟΣΟ...ΒΑΣΩ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΣΕΝΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ...?ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ...ΕΧΩ ΤΗΝ ΣΚΗΝΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ...

 

ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΓΩ ΟΛΙΓΑΜΝΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΗΣΕ

ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΩΡΙΣ....9 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ..

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ 11 ΜΗΝΩΝ.

ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΙΓΟΥΡΑ..ΣΚΕΨΟΥ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ

ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΜΩΡΑΚΙ...

ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...

ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΥΛΑ Κ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ...

ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ...

[rna]

Veti μου, καλή δύναμη σου εύχομαι κορίτσι μου!!!

 

Βάσω μου, από χθες που σε διάβασα κλαίω....:cry: Με άγγιξε τόσο πολύ ο πόνος σου, οι σκηνές που περιέγραψες, έχω συγκλονιστεί... Εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου να σε βοηθήσει ο Θεός να κάνεις κουράγιο και να έχεις μόνο χαρές από εδώ και πέρα, μεγάλες χαρές!!!

[morchella]

veti θα την βρεις τη δύναμη. είναι μέσα σου. μερα με τη μέρα. θα επικεντρώνεσαι στο να περάσει και αυτή η μέρα και να είμαι καλά. και μετά θα έρθει μια καλύτερη μερα και μετά μια καλύτερη εβδομάδα και μετα υποθέτω και ένας καλυτερος μήνας... είναι πολύ δυσκολα τα πράγματα. για μένα όμως προσωπικα οι χειρότερες και δυσκολοτερες μπορω να πω και οι πιο φρικτες στιγμες τις ζωης μου ήταν απο τοτε που μας είπε και η δευτερη γιατρος ότι δεν έχουμε καμια ελπίδα μεχρι να προχωρήσουμε στον τοκετο. οι στιγμες που κουβαλούσα ακόμα το μωρό μου που όμως δεν θα ζούσε τελικά ήταν πραγματικό ότι χειρότερο έχω ζήσει όλο αυτο το διαστημα. για αυτο προχωρησε γρήγορα στη διακοπή αφου πρέπει για να μπορέσεις μετα να επικεντρωθείς στην επούλωσή σου. κουράγιο και θα δεις ότι έχεις πολύ περισσότερη δύναμη μέσα σου από όση μπορείς να φανταστείς.

[mata]

Veti, μέσα από την καρδιά μου να σου ευχηθώ καλή δύναμη και καλό κουράγιο στις δύσκολες αυτές στιγμές που περνάς. Εύχομαι να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ανώδυνα για σένα και να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου σύντομα. Πίσω από τα σύννεφα...υπάρχει ένας ήλιος κρυμμένος για σένα.Εύχομαι να τον δείς σύντομα.

 

Βάσω, εύχομαι η ζωή να σου επιφυλάσσει στο εξής μόνο υγεία για όλη σου την οικογένεια και χαρές βγαλμένες από οικογενειακές στιγμές που θα γιατρεύουν την πληγωμένη σου καρδιά.

[babystar]

Veti γλυκιά μου, πώς είσαι?-ρητορική ερώτηση...Όλο σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. Γύρισε ο γυναικολόγος σου?Μιλήσατε?Αν θες, πες μας τα νέα σου...

[Aggeloudia]

Εγραψα ολόκληρο κατεβατό..... αλλά το έσβησα και το ξαναγραψα αλλά...... το ξαναεσβησα...Δεν θελω να το ξαναθυμηθω ...!!!

Η ιδια περιπτωση με την Βασω πριν απο μερικά χρόνια με την ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΣ...

Αυτά τα παιδιά γεννιουνται πιο ώριμα...Λες και πρεπει μεσα σε 2.5 χρονια ή σε 6 χρόνια οπως η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΣ να μαζέψουν οοοολη την πήρα της ζωής τους...

 

Βασω σε παιρνω μια μεγάλη αγκαλιά και σε φιλώ γλυκά...

Τράβα μπρός και μολις στιψεις τη γωνια ολα ειναι εκει τα καλά και σε περιμενουν...ΧΑΜΟΓΕΛΑΑΑΑΑΑΑ....!!!!!!!!!

 

 

VETI 3η γνώμη λες να ειναι περιττή;;;Δεν ξέρω γιατί στο λεω αυτό...Απλώς το νιώθω...Στο λεω ίσως γιατί στην 3η γνώμη μου ειπαν οτι τελικά δεν ειναι κύστη 6 εκατοστών αλλά Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥ...που τωρα είναι 2,5 ετων και χοροπηδάει σαν το κουνέλι...Δεν ξερω...Μέχρι και ραντεβού για απόξεση μου είχαν κλείσει απο τηλεφώνου...για εξωμήτριο...

[DimiAl]

VETI, νομίζω ότι θα έχεις τελειώσει με τον τοκετό? Πως είσαι?

[veti]

Κοριτσια καλησπερα και απο εμενα παλι.Ειχα αρκετες μερες να μπω στο foroum αλλα σας διαβαζα ολες συνεχεια.Τελικα ολα πηγαν καλα με τον τοκετο,οσο καλα μπορεις σε τετοιες περιπτωσεις να λες.

Η διακοπη κυησης εγινε 22 αυγουστου η χειροτερη ημερα της ζωης μου,μπηκα στην κλινικη στις 10 το βραδυ ξεκινησανε την αγωγη με χαπια κολπικα και απο το στομα,ευτυχως για καλη μου τυχη τελειωσε στις 4 τα ξημερωματα.Τα συναισθηματα περιεργα,ειναι ωρες που κλαιω συνεχεια κρυφα απο τον αντρα μου γιατι δεν θελω να με βλεπει ετσι χαλια.Τωρα εχουμε στειλει το μωρο για νεκροψια για να δουμε τι ακριβως εφταιξε και ειχαμε αυτη την καταληξη.Προσπαθω να κοιταξω μπροστα και να συνεχισω,αλλα παντα θα υπαρχει μια μεγαλη πληγη στην καρδια μου που δεν θα κλεισει ποτε.........

[lineal]

καλημερα

πραγματικα στεναχωρεθηκα πολυ με αυτα που διαβασα ομως πρεπει να κανεις κουραγιο και οσο σκληρο και αν ειναι να κανεις αυτο που σου ειπαν οι γιατροι.Δεν το παιζω εξυπνη,εχω περασει και εγω απο την δικη σου θεση ..και μαλιστα βρεθηκα σε χειροτερη θεση...

Δεν θελω να στεναχωρησω ομως πριν λιγα χρονια που νοσηλευοταν ο γιος μου στην εντατικη του παιδων ... υπηρξε περιστατικο σαν το δικο σου.

Καποια στιγμη περιμενοντας ατελειωτες ωρες απεξω απο την εντατικη μιλησα και με την μαμα του μωρου αυτου...

Μου μιλησε για την περιπτωση της η οποια ηταν ακριβως ιδια με την δικη σου...

Ο γυναικολογος της,της ειχε πει να κανει διακοπη κυησης.Ηταν σχεδον λιγες μερες πριν μπει στον 7ο μηνα και το θεωρουσε αδιανοητω να κανει κατι τετοιο... παρολο που την ειχαν προετοιμασει για τα προβληματα που πιθανοτατα θα εχει το μωρακι της...

Το μωρακι αυτο λοιπον,κοριτσακι,γεννηθηκε χωρις νεφρα,με σοβαρα αναπνευστικα προβληματα,με ενα σπανιο συνδρομο,με καποια μορφη "τερατογεννησης" με 2 δαχτυλακια παραπανω σε ποδαρακια και χερακια και με μια "τρυπα" στο κεφαλακι της.

Οπως μου ειπε η μαμα του μωρου... φυσικα κλαιγοντας, την ειχαν προειδοποιησει,αλλα δεν το πιστευε κατα βαθος...

Οπως ομως της ειπαν οι γιατροι στο παιδων.. το παιδι μετραει μερες ζωης και το μονο που μπορουσε να κανει η κοπελα ηταν απλα να το βλεπει.....

 

Πραγματικα συγνωμη αν σε στεναχωρω ομως εχω περασει παρα πολυ δυσκολα και εγω χανωντας τον γιο μου και μαλιστα οχι απο κατι που ειχε διαγνωστει πριν...

Τον εχασα σχεδον 2,5 ετων και πραγματικα σου μιλαω δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα.....

 

 

Μπορει να σου ακουγομαι ...καπως αποτομη ή να στα λεω καπως "ώμα"

αλλα μολις διαβασα το post σου,εβαλα τα κλαματα ... γιατι θυμηθηκα εκεινη την κοπελα που τελικα για μια μονο εβδομαδα ... καναμε "παρεα" λεγοντας τον πονο μας η μια στην αλλη...

 

 

ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΟΥ

ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...

 

Θα περιμενω νεα σου με αγωνια ... (απο ενδιαφερων..)

 

 

ΒΑΣΩ

βασω πραγματικα λυπαμαι παρα πολυ,

στεναχωρηθηκα παρα πολυ με αυτο που διαβασα.

οσο για το ολιγοαμνιο,εγω ειχα πολυαμνιο και το ειχα αντιμετωπισει με ινσουλινη.

παντως το ειχα ακουστα και ηξερα οτι ειναι επικινδυνο

[lineal]

Κοριτσια καλησπερα και απο εμενα παλι.Ειχα αρκετες μερες να μπω στο foroum αλλα σας διαβαζα ολες συνεχεια.Τελικα ολα πηγαν καλα με τον τοκετο,οσο καλα μπορεις σε τετοιες περιπτωσεις να λες.

Η διακοπη κυησης εγινε 22 αυγουστου η χειροτερη ημερα της ζωης μου,μπηκα στην κλινικη στις 10 το βραδυ ξεκινησανε την αγωγη με χαπια κολπικα και απο το στομα,ευτυχως για καλη μου τυχη τελειωσε στις 4 τα ξημερωματα.Τα συναισθηματα περιεργα,ειναι ωρες που κλαιω συνεχεια κρυφα απο τον αντρα μου γιατι δεν θελω να με βλεπει ετσι χαλια.Τωρα εχουμε στειλει το μωρο για νεκροψια για να δουμε τι ακριβως εφταιξε και ειχαμε αυτη την καταληξη.Προσπαθω να κοιταξω μπροστα και να συνεχισω,αλλα παντα θα υπαρχει μια μεγαλη πληγη στην καρδια μου που δεν θα κλεισει ποτε.........

κουραγιο κοπελα μου,

να δεις που θα αποκτησεις ενα μωρακι και ολα θα ανηκουν στο παρελθον.

καλη αναρρωση

[babystar]

Αν και είχα απαγορέψει στον εαυτό μου να μπει στην ενότητα αυτή, μπήκα μόλις είδα ότι έστειλες καλή μου...

 

Δε θα σου πω πολλά. Μόνο ΚΟΙΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ. Δύσκολο, είμαι σίγουρη, αλλά σε σκεφτόμουν πολύ, δεν ξέρω, αλλά η ιστορία σου με άγγιξε πολύ....Μόνο μπροστά καλή μου. Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα μίλα για αυτό, αλλά αν όχι, δε χρειάζεται να το συζητάς...Μόνο να βγάζεις από μέσα σου όσα νιώθεις...Εδώ θα είμαι, για σένα αθετώ την υπόσχεση στον εαυτό μου...

[veti]

Αν και είχα απαγορέψει στον εαυτό μου να μπει στην ενότητα αυτή, μπήκα μόλις είδα ότι έστειλες καλή μου...

 

Δε θα σου πω πολλά. Μόνο ΚΟΙΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ. Δύσκολο, είμαι σίγουρη, αλλά σε σκεφτόμουν πολύ, δεν ξέρω, αλλά η ιστορία σου με άγγιξε πολύ....Μόνο μπροστά καλή μου. Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα μίλα για αυτό, αλλά αν όχι, δε χρειάζεται να το συζητάς...Μόνο να βγάζεις από μέσα σου όσα νιώθεις...Εδώ θα είμαι, για σένα αθετώ την υπόσχεση στον εαυτό μου...

 

Σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον να εισαι παντα καλα.Αυτο θελω να κοιταξω μπροστα και να κανω πολλα παιδια γιατι τα λατρευω απο μικρη που ημουν,μακαρι ο θεος να μου δωσει παιδακια γιατι εχω πολλη αγαπη μεσα μου να δωσω σε τοσο αθωες ψυχουλες.Οσο για το θεμα μου δεν θα το πιστεψεις οτι μονο εδω μεσα μπορω και νιωθω ανετα να το συζηταω γιατι οι αλλοι εχω την εντυπωση οτι δεν θα μπορεσουν να με καταλαβουν ποτε γιατι πολυ απλα αν δεν βιωσεις κατι ο ιδιος δεν μπορεις να νιωσεις τον αλλο και τον πονο του.

[ιανουαριος 2010]

ολα θα πανε καλα.. σου ευχομαι του χρονου τετοια εποχη με ενα καταγερο μωρακι στην αγκαλια σου.. να μην χαθεις μπορεις να μπαινεις εδω να μιλαμε.. κουραγιο.. πιστη..ελπιδα..

[vasdeli]

Veti διάβασα όλο το θέμα σου....

 

Κατανοώ τον πόνο σου και την θλίψη σου τέτοιες ώρες...Αναγκάστηκες να αποχωριστείς αυτό το πλασματάκι που είχες 5 μήνες μέσα σου...

 

Εύχομαι ο χρόνος να γιάνει την πληγή σου και αργότερα όταν θα είσαι έτοιμη ένα μωράκι να γεμίσει την αγκαλιά σου...Θα ξαναγίνεις μανούλα, θα δεις...

 

Δεν μπορώ να σου πω τίποτε άλλο από το ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα...Εγώ μετά από έναν ενδομήτριο θάνατο την 18 εβδ χαμογελώ και πάλι...

 

Σε φιλώ

[ψιψινελ]

καλημερα κοριτσια!μολισ συνδεθηκα κ γω στην σελιδα!ηθελα να παραθεσω κ εγω την προσωπικη μου εμπειρια!ειχα κ εγω το ιδο προβλημα και μαλιστα 2 φορεσ... καταλαβαινετε.. την πρωτη φορα ολα πηγαιναν καλα μεχρι την 19η βδομαδα.. πηγαμε στον γιατρο κ ειπε οτι δεν υπηρχε αμνιακο υγρο κ δεν μπορουσε να δει τα νεφρα του εμβρυου.παθαμε σοκ. μπηκα νοσοκομειο καναμε την διαδικασια κ μασ ειπαν οτι ηταν μαλλον τυχαιο γεγονοσ οποτε δεν το ψαξαμε περαιτερω.. ηρθε η δευτερη εγκυμοσυνη.. ειχαμε βεβαια φοβιεσ ολα ηταν καλα μεχρι την 19η εβδομαδα που παλι συνεβη το ιδιο.. αυτη την φορα το ψαξαμε. πηγαμε στον καλυτερο γενετιστη τησ ελλαδοσ ο οποιοσ χωρισ εξεταση εβγαλε το πορισμα οτι δεν εχουμε νεφρα εγω ή ο αντρασ μου, πραγμα που δεν ισχυει..πληρωθηκε αδρα... τεσπα..πηγαμε κ σε αλλον. στο εξωτερικο.στειλαμε αιμα για αναλυση κ των δυο μασ.. δεν βρεθηκε τιποτα το αφυσικο.. μασ ειπανε να το ρισκαρουμε,δεν μπορουν να προσδιορισουν τι ακριβωσ φταιει, ειναι ρισκο σαν να τραβασ λαχνο, αν σου κατσει εισαι τυχεροσ,αν οχι.... αυτην την στιγμη ειμαι εγκυοσ δεν το επεδιωξαμε ηρθε απο μονο του!! μεχρι στιγμησ ολα πανε καλα.. σε λιγεσ μερεσ θα μαθουμε αν θα ειναι ολα καλα.αν θα εχω αμνιακο υγρο! μεχρι τοτε θα κανω υπομονη. να εχουμε πιστη στον ΘΕΟ. μονοσ ΑΥΤΟΣ μπορει να μασ βοηθησει.. κανεισ αλλοσ..αυτα!!

[ValiaK]

Ευχομαι να πάνε όλα καλά αυτή τη φορά και σε λίγους μήνες να κρατάτε αγκαλιά το μωράκι σας υγιές και δυνατό!!!