ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΩ...

[Dimitra83]

εδω αφηνουν αλλα ο αντρας φοραει μασκα γαντια ιατρικη ποδια κ γενικα ειναι σαν γιατρος.δε μπαινει μεσα με το τζιν κ το φραποτσιγαρο πλενεται κιολας με αντισυπτικο

[DALIA]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ,

Ειμαι στη 33η βδομαδα και η ωρα η μεγαλη πλησιαζει και για τη δικη μου οικογενεια...!!!

Οι σκεψεις που στριφογυρνανε αυτες τις μερες στο μυαλο μου ειναι οτι την ωρα του τοκετου θελω να ειμαι μονη μου μεσα στο θαλαμο. Δεν ξερω πως μου εχει καρφωθει αυτη η σκεψη και να μην θελω τον αντρα μου να ειναι διπλα μου, παρολο που εχω διαβασει οτι δεν υπαρχει καλυτερη υποστηριξη απο τον συντροφο σου τετοιες στιγμες...

Βεβαια απο την αλλη δεν μου παει καρδια να του το απαγορευσω γιατι νομιζω οτι ειναι πολυ εγωιστικο απο μερους μου....

Δεν το εχω συζητησει ακομα μαζι του γιατι προσπαθω να βρω την καταλληλη στιγμη....

Τι λετε κι εσεις? Να του το πω η δεν εχω το δικαιωμα??

 

εγώ στάθηκα τυχερή διότι εν ήθελε να είναι μέσα στον τοκετό, ούτε εγώ ήθελα. Ο ένας λόγος ήταν αυτός που έχεις και εσύ και ο άλλος είναι γιατί εγώ ( είμαι και λίγο στρίτζω ) τα δύσκολα μου γενικότερα δεν μπορώ να τα μοιράζομαι ή τελοσπάντως τα μοιράζομαι υπερβολικά δύσκολα..

[salomi]

καλησπέρα!!

να πω και γω την εμπειρια μου?

κ γω ειχα τα κολληματα μου...δεν τον ηθελα αλλα δεν μπορουσα να του το στερησω. βεβαια στους μεγαλους πονους επανω που με πιεζε να κανω επισκληριδιο του φωναζα να φυγει εξω κ να μην ξαναρθει.εβγενε για λιγο κ ξαναμπαινε. εντελει ηταν μεσα σε ολη την διαδικασια. τον βαλαν να κατσει ακριβως πισω μου η στο πλαι. Οταν εβγαινε το κεφαλι του Χριστάκου ο γιατρος μου που δεν πιστευει σ αυτα που λενε οτι μετα ο αντρας δεν ποθει την γυναικα τον φωναξε και ειδε τα παντα εκει κατω. μετα ξαναπηγε στη θεση του αρχισε να ασπριζει και ο γιατρος τον εδιωξε! οπως εβγαινε ζαλιστηκε και χτυπησε επανω στα φωτα που εχει πανω απ το κρεβατι (αυτα τα χειρουργικα) καλα να παθει . το ευχαριστηθηκε ομως σαν εμπειρια. εχει να το λεει στους φιλους του που δεν ηταν μεσα στη γεννα της γυναικας τους. οσο για το αν εχει επηρρεαστει μακαρι να επηρρεαζοταν γιατι εχω βρει τον μπελα μου που μετα απο ολοκληρη μερα ψοφια στην κουραση απο δουλεια σπιτι κ παιδι θελει σεξ καθε μερα! δεν το αντεχω αυτο το πραγμα.

[protoula]

κι εγω δεν τον ηθελα μεσα. ειμαι της παλιας σχολης που οι γυναικες γεννουσαν με την βοηθεια των αλλων γυναικων και οχι του αντρα τους. οχι επειδη ντρεπομουν αλλα επειδη πιστευω οτι μια γυναικα με εμπειρια τοκετου ειναι πιο χρησιμη εκεινη την ωρα.

οταν του ειπα οτι δεν θα ηθελα να ειναι μαζι μου και οτι θα προτιμουσα να ηταν η μαμα μου η η αδερφη μου, ουτε που το συζητουσε!

τελικα επειδη γεννησα σε δημοσιο αναγκαστικα δεν ηταν μεσα και λυθηκε το θεμα.

 

αυτο ομως που μπορω να σου πω με σιγουρια ειναι οτι σιγουρα χρειαζεσαι καποιον μεσα για να σε βοηθαει στις μετακινησεις σου. μονη σου δεν μπορεις να κουνηθεις χωρις να σου φυγουν τα nst, οι οροι κλπ.

αν δεν θελεις τον αντρα σου να παρεις στα σιγουρα καποια μαια δικη σου μαζι.

[mikio]

Χθες την ώρα που δημοσίευες το μνμ σου Γιωργία μου ήμασταν βόλτα μαμά-μπαμπάς και μπέμπης και είχαμε αυτήν ακριβώς την κουβέντα!!!!

Την μπέμπα μας την περιμένουμε αρχές Νοεμβρίου και θέλω πάρα μα πάρα πολύ να είναι μέσα κι ο μπαμπάς μας! Κι ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα...το πρόβλημα είναι η πολιτική του νοσοκομείου όπου δεν αφήνουν κανέναν άλλο μέσα... Όχι τόσο ο γιατρός όσο οι μαίες.

Μάλλον φοβούνται τυχόν απρόοπτα σε κάποια επιπλοκή ή όπως οι ίδιοι λένε "μην αφήσουμε την επίτοκο και πιάνουμε να συνεφέρουμε το σύζυγο!"

Εγώ από την 1η γέννα ήθελα να είναι μέσα. Γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο, πήγαν όλα καλά δόξα τω Θεώ και ήμουν κυρία! Kάποιες άβολες στιγμές υπήρξαν, αλλά είμαι σίγουρη ότι ο σύζυγος δε θα πτοηθεί με τπτ και ότι δεν θα αλλάξει κάτι στην εικόνα που έχει για εμένα ως γυναίκα. Πιστεύω ότι μια τέτοια εμπειρία φέρνει το ζευγάρι πιο κοντά και όλες μου οι γνωστές που γέννησαν είχαν το σύζυγο μέσα και ήταν όλοι ενθουσιασμένοι από την διαδικασία! Μάλιστα ένας το βιντεοσκόπησε, όχι από μπροστά αλλά από το κεφάλι της γυναίκας του. Και η κοπέλα είχε το θάρρος και μας το έδειξε! Τρελάθηκα στην ιδέα ότι έχασα κάτι τόσο όμορφο! Να είναι κι ο δικός μου άντρας μαζί στη γέννηση του γιου μας. Αυτή τη φορά θα πιπιλίζω τα αυτιά του γιατρού μέχρι την ημέρα που θα γεννήσω για να τον αφήσουν να μπει!

[mmdad]

Εγω στην πρωτη γεννα απαιτησα να ειναι μεσα γιατι φοβομουν οτι θα ελεγαν κατι και δεν θα το καταλαβαινα (βασικα ουτε εκεινος καταλαβαινε αλλα ηταν μαζι μου). Στο Βελγιο δεν τιθεται θεμα αποστηρωσης και ετσι πειρε το μωρο αμεσως αγκαλια και μαλιστα το ταισε (εγω εκανα χειρουργιο μετα τη γεννα). Εβλεπε το κεφαλι να βγαινει και εκοψε και τον λωρο. Οταν του ειπα οτι στην Ελλαδα ισως να μην τον αφηναν στεναχρηθηκε παρα πολυ.

Και στη δευτερη γεννα κραταγε το μωρο γιατι παλι με τρεχανε και δεν ασχολουταν κανενας μαζι τους..

Γενικα ειναι μια εμπειρια που δενει το ζευγαι.. Ναι τα βλεπει ολα ο συζυγος αλλα δεν ειναι συγκλονιστικο να βλεπει το παιδι του να γεννιεται? Οσο για το πως σε βλεπει μετα εχει να κανει με την συνολικη σχεση. Μηπως παλιοτερα που δεν επιτρεποταν ο πατερας στην αιθουσα του τοκετου δεν υπηρχαν αντρες που δεν...

[mmdad]

Μάλλον φοβούνται τυχόν απρόοπτα σε κάποια επιπλοκή ή όπως οι ίδιοι λένε "μην αφήσουμε την επίτοκο και πιάνουμε να συνεφέρουμε το σύζυγο!"

 

Εγω ειχα επιπλοκες αλλα ηταν τοσο απασχολημενος με τα μωρο που την πρωτη φορα ουτε που το καταλαβε! Την δευτερη ελεγε οτι δεν θα το αντεχε αλλα με ενα μωρο στην αγκαλια δεν ειχε περιθωριο να λιποθημισει...

[ioannam24]

εμένα πρώτα ο Θεός θα μπει μέσα. κι εγώ τον θέλω γιατι είναι ψυχραιμος, πιστευω οτι θα με βοηθησει και για να δει την κορη του και ο συζυγος μου θελει να ειναι παρων για να μοιραστει ολες αυτες τις μαγικες στιγμες.....

[Δ.Βούλα]

Είστε σίγουροι ότι επιτρέπεται? Εγώ γέννησα με καισαρική και στο χειρουργείο απαγορευόταν ο σύζυγος (οχι ότι ήθελα κιολας!)

ναι σιγουρα το συζητησαμε με τον γιατρο και ειπε πως μπορει να ειναι μεσα

[christine06]

ναι σιγουρα το συζητησαμε με τον γιατρο και ειπε πως μπορει να ειναι μεσα

 

Οκ! Για να το λέει ο γιατρός σίγουρα ξέρει καλύτερα...μάλλον εγώ έχω μείνει πολύ πίσω...

Πάντως στην καισαρική σίγουρα να κάθεται πάνω από το κεφάλι σου Με το καλό τα διδυμάκια σας!!

[STELLINI2]

Εμένα και στις δύο γέννες (πολύωρος ΦΤ χωρίς επισκληρίδιο) ήταν ο άντρας μου μέσα στην αίθουσα τοκετού. Δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ το πόσο όμορφα αισθανόμουν που ήταν δίπλα μου όλες αυτές τις ώρες (ου χάιδευε τα μαλλιά, μου κράταγε το χέρι). Ήθελε και ο ίδιος από την αρχή να είναι δίπλα μου. Είχα κάποιους ενδοιασμούς και εγώ για τις άβολες στιγμές, αλλά τον προτιμούσα τις ώρες του πόνου από μία μαία που δεν γνώριζα καλά καλά.

Εκτός του ότι η παρουσία του με καθησύχαζε, η πιο όμορφη στιγμή ήταν όταν μου έδωσαν τα μωρά και μας αγκάλιαζε και τους δύο. Ένιωθα σαν η αγκαλιά αυτή να ήταν η μεγαλύτερη του κόσμου, μεγαλύτερη και από την αγκαλιά της μητέρας μου σαν παιδί....

[agkiolina]

Αχχχχ καλημερα κοριτσακια..........

 

Βρε τι επαθα χτες ...για εναν καφε ειπαμμε να βγουμε κι ο αντρουλης μοιυ δεν αφησε καροτσακι για καροτσακι να μην κοιταζει και να με σκουνταει και να μου λεει ... κοιτα κοιτα του χρονου ετσι θα ειμαστε με την μπουμπου μας... τι του λεω του χρονου??? τα Χριστουγεννα στο συνταγμα θα την παμε για καφε ..σιγα μην περιμενω το καλοκαιρι για να την βγαλω οξω ...εχει χαζεψει αρκετα το καλο μου... δεν μαζευεται με τιποτα ...

και μετα αρχισε παλι τελικα το κλεισαμε θα μπω μεσα ??? ναι του ειπα μια που θα μπεις και μια που θα βγεις αναλογα την ωρα γιατι θα φυγεις να πας αν την δηλωσεις.... :pαδηλωτη θα την εχουμε ????:mrgreen::mrgreen:

[elena 79]

ναι σιγουρα το συζητησαμε με τον γιατρο και ειπε πως μπορει να ειναι μεσα

 

Σε παρακαλώ μπορείς να μου πεις που θα γεννήσεις κι εγώ περιμένω δίδυμα και θα κάνω καισαρική και δεν έχω αποφασίσει που θα πάω. Θα ήθελα να μάθω που επιτρέπουν την είσοδο του πατέρα για να το κοιτάξω κι εγώ. Ευχαριστώ.

[SUPERMOM]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ,

Ειμαι στη 33η βδομαδα και η ωρα η μεγαλη πλησιαζει και για τη δικη μου οικογενεια...!!!

Οι σκεψεις που στριφογυρνανε αυτες τις μερες στο μυαλο μου ειναι οτι την ωρα του τοκετου θελω να ειμαι μονη μου μεσα στο θαλαμο. Δεν ξερω πως μου εχει καρφωθει αυτη η σκεψη και να μην θελω τον αντρα μου να ειναι διπλα μου, παρολο που εχω διαβασει οτι δεν υπαρχει καλυτερη υποστηριξη απο τον συντροφο σου τετοιες στιγμες...

Βεβαια απο την αλλη δεν μου παει καρδια να του το απαγορευσω γιατι νομιζω οτι ειναι πολυ εγωιστικο απο μερους μου....

Δεν το εχω συζητησει ακομα μαζι του γιατι προσπαθω να βρω την καταλληλη στιγμη....

Τι λετε κι εσεις? Να του το πω η δεν εχω το δικαιωμα??

 

Να σου πώ αγαπητή GEORGIA, κι εγώ ακριβώς την ίδια άποψη με εσένα είχαν όταν ετοιμαζόμουν να γεννήσω. Δεν ήθελα τον άντρα μου την ώρα του τοκετού. Μπορεί να το θαύμα της γέννησης να είναι μοναδικό, δεν παύει όμως και να είναι αρκετά "άγριο". Όταν είχα δεί γέννα για πρώτη φορά στην τηλεόραση (θυμάμαι το είχε δείξει πολύ παλιά η ΕΡΤ) σοκαρίστηκα κι ας είμαι γυναίκα. Το συζήτησα μαζί του και δεν είχε αντίρρηση. Έτσι έμεινε μαζί όλη την διάρκεια των οδυνών στο δωμάτιο( που κράτησε αρκετές ώρες) κι όταν είχα τη σωστή διαστολή για να γεννήσω απλά δεν ήρθε μέσα στο χειρουργείο. Στην ουσία μαζί περάσαμε τον τοκετο, μου κρατούσε το χέρι, μου έδινε κουράγιο, μου ψυθίριζε γλυκόλογα και αστειάκια για να ξεχαστώ αλλά την επίμαχη στιγμή δεν ήταν μπροστά. Και να σου πώ την αλήθεια, δεν ήθελα να το δεί. Λένε κάποιοι ψυχολόγοι οτι μερικές φορές όταν ο άντρας δεί τη γυναίκα του να γεννάει παύει να την βλέπει σαν γυναίκα και την βλέπει μόνο σαν μάνα....

[Δ.Βούλα]

στην βιοκλινικη θεσσαλονικης (πρωην γαληνος) ο αντρας μου ειναι ουρολογος αν δεν ειναι ο αντρας σου γιατρος ισως να μην μπορει να μπει

[elena 79]

στην βιοκλινικη θεσσαλονικης (πρωην γαληνος) ο αντρας μου ειναι ουρολογος αν δεν ειναι ο αντρας σου γιατρος ισως να μην μπορει να μπει

 

Άτοπο τότε, δικηγόρος είναι δεν είναι γιατρός και μέχρι να γεννήσω δεν προλαβαίνω να τον αλλάξω κιόλας..... :lol:

[zaharini]

Με τον άντρα μου ζήσαμε τη γέννηση της κόρης μας μαζί όπως ζούμε όλα τα σημαντικά γεγονότα από τότε που αποφασίσαμε να γίνουμε ζευγάρι! Τα είδε όλα (πρέπει να σημειώσω ότι δεν έχει ευαισθησία στη θέα του αίματος κλπ), έχει να το λέει πως ήταν μοναδική εμπειρία αν και παραδέχεται πως δεν είναι και ότι πιο ρομαντικό, έχει μια αγριότητα πρωτόγονη η γέννα (γέννησα με Φ.Τ. χωρίς επισκληρίδιο) που είναι και απόλυτα φυσική όμως. Μου άρεσε πολύ που ήταν δίπλα μου και ένιωθα μια ασφάλεια αν και την κρίσιμη στιγμή δεν με ένοιαζε τίποτα, ήμουν στο κόσμο μου και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έρχεται το παιδί μου!!!

όσο για το αν επηρέασε τη σχέση μας, ναι την επηρέασε προς το θετικό όμως! εκτίμησε τη τεράστια δύναμη της Γυναίκας να κάνει τον πόνο ζωή και αυτό μας έχει δέσει ακόμη περισσότερο. όσο για το σεξ, δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ πρόβλημα σιχαμάρας ή κάτι τέτοιο...το αντίθετο θα έλεγα

[GEORGIA LOGO]

Να σου πώ αγαπητή GEORGIA, κι εγώ ακριβώς την ίδια άποψη με εσένα είχαν όταν ετοιμαζόμουν να γεννήσω. Δεν ήθελα τον άντρα μου την ώρα του τοκετού. Μπορεί να το θαύμα της γέννησης να είναι μοναδικό, δεν παύει όμως και να είναι αρκετά "άγριο". Όταν είχα δεί γέννα για πρώτη φορά στην τηλεόραση (θυμάμαι το είχε δείξει πολύ παλιά η ΕΡΤ) σοκαρίστηκα κι ας είμαι γυναίκα. Το συζήτησα μαζί του και δεν είχε αντίρρηση. Έτσι έμεινε μαζί όλη την διάρκεια των οδυνών στο δωμάτιο( που κράτησε αρκετές ώρες) κι όταν είχα τη σωστή διαστολή για να γεννήσω απλά δεν ήρθε μέσα στο χειρουργείο. Στην ουσία μαζί περάσαμε τον τοκετο, μου κρατούσε το χέρι, μου έδινε κουράγιο, μου ψυθίριζε γλυκόλογα και αστειάκια για να ξεχαστώ αλλά την επίμαχη στιγμή δεν ήταν μπροστά. Και να σου πώ την αλήθεια, δεν ήθελα να το δεί. Λένε κάποιοι ψυχολόγοι οτι μερικές φορές όταν ο άντρας δεί τη γυναίκα του να γεννάει παύει να την βλέπει σαν γυναίκα και την βλέπει μόνο σαν μάνα....

 

Νομιζω οτι ειναι και το πιο καλο αυτο...

Να ειναι μαζι μου στις οδυνες και μετα στο χειρουργειο να μας περιμενει....

Θα του το προτεινω .......αχ θεε μου μακαρι να δεχτει.....!!!

[SUPERMOM]

Θα δεχτεί, μην ανησυχείς. Άλλωστε οι οδύνες είναι το πιο δύσκολο, εκεί τον χρειάζεσαι πραγματικά. Συζήτησέ το μαζί του, εγώ σε καταλαβαίνω πραγματικά γιατί κι εγώ ήθελα να είμαι μόνη μου εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.Η συγκίνηση θα είναι το ίδιο έντονη και όταν θα τον φωνάξουν να δεί το μωράκι του για πρώτη φορά.

[pastakia]

Καλημέρα...

 

Λοιπόν, εγώ είμαι στον 9ο και επικρατούν οι εξής σκέψεις :

α) θέλω να είναι μέσα, γιατί τον αγαπάω πάααρα πολύ

β) θέλω να είναι μέσα, γιατί δυσκολευτήκαμε για να μείνω έγκυος

γ) θέλω να είναι μέσα, γιατί το λαχταράει και δεν τον πειράζει

δ) δεν θέλω να είναι μέσα, γιατί όποτε πονάω και είναι μπροστά στεναχωριέται αφάνταστα

ε)δεν θέλω να είναι μέσα, γιατί λόγω του δ) αντιδρά απαιτητικά οτι "κρατήσου, μην πονάς" και εγω θέλω να αντιδράσω όπως μου βγεί και ας έχω κανονίσει επισκληρίδιο

στ)θέλω να είναι μέσα γιατί θα στεναχωρηθεί εάν δεν είναι

κτλ κτλ .....Λοιπόν τιιιιι κάνουμε;:|:|

[madrid05]

Πριν μείνω εγκυος και στην αρχη της εγκυμοσυνης, σκφτομουν πως δεν ήθελα να είναι μέσα.(σε τι θα βοηθησει?πως θα με βλέπει μετα?)

Στην συνεχεια της εγκυμοσύνης σκεφτηκα πως θα τον ήθελα μέσα(για συμπαράσταση,για να μην του στερήσω την μοναδική ευκαιρία να το ζήσει, για να το ζήσουμε μαζί) αλλά εβλεπα οτι εκείνος δίσταζε,δεν πολυηθελε(δεν αντέχει τον πόνο ).

Του ζήτησα και συμφωνήσαμε να μπεί μεσα μόνο στις ωδύνες.

Οταν τελικα ηρθε η ωρα, με ξαφνιασε και -με παρότρυνση του γιατρού μας- μπήκε στις εξωθησεις.

Ενα θα σου πω.... τίποτα δεν αξίζει παραπάνω από το να βλέπεις για πρωτη φορά το μωρό σου μαζί με τον άντρα σου και να γίνετε και οι τρεις μια αγκαλιά!Αυτη ήταν η πιο συγκλονιστικη στιγμη της ζωης μου και αν δεν ήταν εκεί ο αντρας μου...πως να στο πω...θα έλειπε ένα κομμάτι ευτυχίας!!

[GEORGIA LOGO]

Πριν μείνω εγκυος και στην αρχη της εγκυμοσυνης, σκφτομουν πως δεν ήθελα να είναι μέσα.(σε τι θα βοηθησει?πως θα με βλέπει μετα?)

Στην συνεχεια της εγκυμοσύνης σκεφτηκα πως θα τον ήθελα μέσα(για συμπαράσταση,για να μην του στερήσω την μοναδική ευκαιρία να το ζήσει, για να το ζήσουμε μαζί) αλλά εβλεπα οτι εκείνος δίσταζε,δεν πολυηθελε(δεν αντέχει τον πόνο ).

Του ζήτησα και συμφωνήσαμε να μπεί μεσα μόνο στις ωδύνες.

Οταν τελικα ηρθε η ωρα, με ξαφνιασε και -με παρότρυνση του γιατρού μας- μπήκε στις εξωθησεις.

Ενα θα σου πω.... τίποτα δεν αξίζει παραπάνω από το να βλέπεις για πρωτη φορά το μωρό σου μαζί με τον άντρα σου και να γίνετε και οι τρεις μια αγκαλιά!Αυτη ήταν η πιο συγκλονιστικη στιγμη της ζωης μου και αν δεν ήταν εκεί ο αντρας μου...πως να στο πω...θα έλειπε ένα κομμάτι ευτυχίας!!

 

ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ .....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

[GEORGIA LOGO]

ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ.....

Και η απαντηση του ξερετε ποια ητανε??

Τι... και δεν θα ακουσω εγω το πρωτο κλαμα του παιδιου????

Με ματια ολο απορια...

Ο καημενος ητανε τοσο γλυκος..... και ξερει πολυ καλα οτι αν επιμενω θα γινει το δικο μου γιατι στην τελικη εγω εχω τον πρωτο λογο....

Τελικα το αφησα και ειπα να το αναφερω ξανα λιγο αργοτερα.....

[nimar1]

Κι εγω πριν γεννησω ελεγα οτι δε θελω τον αντραμου μεσα για ολους τους λογους που αναφερατε. Τελικα ομως, οταν ηρθε εκεινη η στιγμη, ενιωθα καλα που τον ειχα κοντα μου σε ολη τη διαρκεια των ωδυνων. Οταν αρχισαν οι εξωθησεις του ζητησα να βγει γιατι ντρεπομουνα, στο χειρουργειο ομως ξαναηρθε και απλα καθοταν στο πλαι μου, αφου δεν ηθελα να κοιταει στο επιμαχο σημειο. Ετσι εζησε κι αυτος ολη την εμπειρια, ακουσε το πρωτο κλαμα, αλλα δεν ειδε πραγματα που δε θα ηθελα. Επομενως, μπορει να ειναι μεσα οταν και οσο θελεις, χωρις να δει πραγματα που θα σε κανουν να νιωσεις αβολα, και να ειστε ολοι ευχαριστημενοι. Τουλαχιστον για μας ετσι εγινε και τις δυο φορες, και χαιρομαι τελικα που το ζησαμε μαζι, νομιζω πως μας ενωσε ακομα περισσοτερο αυτη η εμπειρια.

[Thaumataki]

Γέννησα και τα δυο παιδιά με ΦΤ χωρίς επισκληρίδιο (την φοβάμαι)!!!!!!!

 

Στον πρώτο τοκετό δεν το είχαμε συζητήσει καθόλου, απλώς η γιατρός μου δεν του άφησε περιθώρια να φύγει και ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ να τον έχω δίπλα μου.

Στο δεύτερο το είχαμε πλέον δεδομένο, όπως και τώρα εννοείται!!!!!

Στο δεύτερο ήρθε αμέσως μόλις με πήγαν στο δωμάτιο των ωδύνων και βγήκε μαζί με το μωρό (ούτε για τσιγάρο δεν βγήκε), στο πρώτο μπαινόβγαινε γιατί ήταν έξω η μαμά μου!!!!

 

Είναι μια εμπειρία που μόνο μαζί του θέλω να την μοιραστώ, άλλωστε δεν βλέπει τίποτα την ώρα της "εξόδου" καθώς κάθετε δίπλα από το κεφάλι μου.

 

Αυτό που με εκνευρίζει πάρα πολύ και δεν το θέλω με τίποτα, είναι όταν πας να γεννήσεις που μαζεύεται ολοοοοοοοο το σόι απέξω και κατόπιν στο δωμάτιο!!!!! Στο πρώτο γέννησα Τρίτη και μέχρι την Παρασκευή .........περπάταγα!!!! Την Παρασκευή απόγευμα ανακοινώθηκε στο σόι, ότι είχα γεννήσει και την επόμενη έβγαινα, οπότε ΔΕΝ προλαβαίνανε να έρθουν!! :lol:!!!

Χαχαχαχα τί μου θύμισες.... Εμείς είμαστε και μεγάλο σόι! Έξω από τα χειρουργεία είχαν μαζευτεί 10 άτομα!!!! Πωωωω όταν συνήλθα και διαπίστωσα πόσοι ήταν τρελάθηκα, σα γυφταριό θα ήμασταν! Και οι μισοί σχεδόν ήταν οι αδερφές του με τους συζύγους τους...Και γέννησα και 4 τα ξημερώματα!

Όσον αφορά την παρουσία του συζύγου κατά τη διάρκεια του τοκετού, τη θεωρώ σημαντικότατη! Στην αρχή ούτε κι εγώ τον ήθελα γιατί θεωρούσα πως θα ''απομυθοποιηθώ'' στα μάτια του. Όταν γέννησα και μετά και παρεβρέθη στο δωμάτιο τοκετού και του εξήγησα τη φοβία που είχα, μού απάντησε: '' Από τη γέννηση του μωρού μας και μετά ανέβηκες σκάλες πιο πάνω, στα δικά μου μάτια'' Κατά κάποιο τρόπο, μου το ΄χε ''επιβάλλει'' και με τα λεγόμενά του πως θα ήταν παρών στη διάρκεια του τοκετού, οπότε δεν είχα κανένα δικαίωμα να του στερήσω τη μαγεία αυτή. Κι όχι δε μετανιώνω λεπτό! Εξάλλου, δεν είδε και τίποτα αφού από την από κάτω μεριά είναι ο γιατρός με τη μαία, ο άντρας μου ήταν απλά δίπλα μου. Και η αλήθεια είναι πως κι εγώ τον χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή, αυτόν και μόνο, παρόλο που μου ΄χε πει η μαμά μου να μπεί εκέινη μέσα στην περίπτωση που ο άντρας μου, δε θα άντεχε....