Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Σας πιάνει πανικός και απόγνωση με τις ανάγκες των διδύμων;


Recommended Posts

Είμαι διδυμομανούλα εδώ και ένα μήνα (2 αγοράκια)!!

Δεν περίμενα ποτέ οτι θα κάνω δίδυμα, γιατί δεν είχαμε ιστορικό στην οικογένεια.

Με πιάνει πανικός και απελπίζομαι !!! Έχω ήδη ένα αγοράκι 5,5 ετών.

Το ένα μωρό το βράδυ το κοιμίζει στο σπίτι της η μαμά μου αλλά αισθάνομαι τύψεις που τα αποχωρίζομαι εναλάξ τα βράδια. Δεν αντέχω όμως !! Ξύπναγε και ο μεγάλος μου γιός όταν ήταν και τα δυο μωρά εδώ τις νύχτες , δεν κοιμόταν κανείς στο σπίτι και επικρατούσε το χάος !!!

 

Εντομεταξύ ο μεγάλος έχει γίνει φοβερά ζωηρός και μου κάνει βασανιστήρια . (δεν κάνει τίποτα μόνος του πιά , δεν με ακούει, κάνει επικίνδυνα πράγματα) .

Τι να περιμένω??? Φοβάμαι οτι δεν έχω την δύναμη να ανταπεξέλθω όπως πρέπει ... Θα συνηθίσω?? Είναι πολύ αρχη ακόμα γι αυτό πανικοβάλομαι???

ΒΟΗΘΕΙΑ !!!

2ht1p3.png

 

zaYXp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Replies 72
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

twin+1, να σου ζήσουν τα μικρά σου!!!

Να σου πω ότι δεν με έχει πιάσει ποτέ πανικός, θα σου πω ψέμματα. Με έχει πιάσει εσωτερικός πανικός (δεν ξέρω πως λέγεται επιστημονικά), αλλά έδειχνα και φερόμουν απόλυτα ψύχραιμη ενώ μέσα μου ένοιωθα τα πρόθυρα κατάρρευσης. Όχι, όμως στην αρχή, αργότερα μετά τον πρώτο χρόνο.

Ο μεγάλος σου αντιδρά φυσιολογικά γιατί τα μικρά του χάλασαν το κάστρο του! Δεν είναι πια ο πρωταγωνιστής. Η γνώμη μου είναι να πέσεις πάνω του με πολλή αγάπη, θέλει πάλι τις επιβεβαιώσεις του. Αν καταλάβει ότι δεν του πήρε κάποιος το χώρο του, τότε θα έχεις έναν πολύτιμο σύμμαχο στο μεγάλωμα των μικρότερων.

Τα μικρά σου θέλουν λίγο χρόνο να σταματήσουν το βραδινό ξύπνημα. Μάλλον για φαγητό ξυπνάνε?!

Να περιμένεις ότι έχουμε απίστευτη δύναμη μέσα μας. Είναι αρχή και έχεις να παλέψεις με 3 μικρά μπομπιράκια. Μην ανησυχείς, θα τα καταφέρεις όπως τα κατάφεραν και οι υπόλοιποι/ες. Αυτά σκέφτομαι και εγώ όταν με πιάνει ο εσωτερικός πανικός μου!

Link to comment
Share on other sites

Μια από τα ίδια κοπελιά μόνο που ο μεγάλος μου όταν γέννησα ήταν μόλις 2. Τριπλά μπιμπερό, τριπλές πάνες, σαν να είχα τρίδυμα....

Κάθε πρωί πετάμε ένα βουνό από πάνες.

Ο μεγάλος μου τσιρίζει μέσα στη νύχτα και θέλει να πάω στο κρεβάτι του, πράγμα δύσκολο αφού θήλαζα αποκλειστικά και θηλάζω τα δίδυμα.

Τώρα που τα μωρά μπουσουλάνε, παίζουν και διεκδικούν τώρα είναι το μεγάλο πανηγύρι.

Πολλές φορές κλάινε όλα και τότε νιώθω πολύ χάλια.

Νιώθω ότι είμαι ανίκανη ως μητέρα κι ότι τα παιδιά μου είναι δυστυχισμένα.

Άρα δεν είσαι η μόνη που σκέφτεται έτσι.

Μάλλον είναι φυσιολογικό.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Με πιανει τρελλα και πανικος να εχεις κατσει να καθαριζεις μεχρι τισ 12 και 1 το βραδυ και να ξυπνανε το πρωι να τρωνε πρωινο και η κουζινα να γινεται .........σαν να μην εχει σκουπιστει ποτε της.

Να καθαριζεις και να σιγυριζεις τα δωματια τους και σε 5 λεπτα να μην μπορεις να περασεις γιατι ειναι σαν να εχει πεσει βομβα

Με πιανει πανικος οταν μαλωνουν και θελουν ταυτοχρονα το ιδιο παιχνιδι, αγκαλια ή οτιδηποτε αλλο

Με πιανει πανικος να βιαζεσαι να φυγεις να πρεπει να τα ετοιμασεις και αυτα να αρνουνται

 

Αλλα πρεπει να εχεις κουραγιο και υπομονη παντα

Link to comment
Share on other sites

Εμένα με πιάνει πανικός από τώρα που δεν τα έχω γεννήσει. Βάζω τα κλάματα κάθε φορά που σκέφτομαι τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω. Κάθονται οι γονείς μου και με παρηγορούν, εμείς θα βοηθήσουμε, εμείς θα κάνουμε αυτό, εμείς εκείνο. Άφησα την δουλειά για μια εβδομάδα και πήγα στους γονείς μου και τους μαύρισα την ψυχή..... στεναχωριέται και ο άνδρας μου, που με βλέπει έτσι.....Με έχει πάρει απο κάτω. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα....:roll:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εμένα με πιάνει πανικός από τώρα που δεν τα έχω γεννήσει. Βάζω τα κλάματα κάθε φορά που σκέφτομαι τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω. Κάθονται οι γονείς μου και με παρηγορούν, εμείς θα βοηθήσουμε, εμείς θα κάνουμε αυτό, εμείς εκείνο. Άφησα την δουλειά για μια εβδομάδα και πήγα στους γονείς μου και τους μαύρισα την ψυχή..... στεναχωριέται και ο άνδρας μου, που με βλέπει έτσι.....Με έχει πάρει απο κάτω. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα....:roll:

 

Καλα βρε, ακομη δεν τα γεννησες;;;:)

Ετσι και σε εσενα κανεις κακο γιατι το αγχος εχει παρενεργειες στην εγκυμοσυνη και στα μωρα. Γιατι ειμαστε για τα ευκολα μονο;;;Οταν μπεις στο χορο, τον χορευεις και μαλιστα δεν αποκλειεται να εχεις τοσο καλα μωρα που να ειναι πανευκολος ο χορος για εσενα.

 

Η αδελφη μου εγκυος στα διδυμα ετσι εκλαιγε γιατι εβλεπε οτι εγω δυσκολευομουν με τα δικα μου διδυμα αλλα εγω περα απο αυτα που εβλεπε αυτη, αντλουσα τεραστια πηγαια χαρα απο τη θωρια των υγειων διδυμων μου και αυτη εκανε τα πιο ησυχα διδυμα που υπαρχουν.Αδικα τελειως στεναχωριοταν.

 

Εν πασει περιπτωση, λογικο ειναι να αισθανεται καποια κουρασμενη απο τα διδυμα αλλα ειναι φυσιολογικοτατο και κραταει για λιγο, αποκλειεται να μην τα καταφερεις!

 

Η χαρα των διδυμων ειναι διπλη, αυτο ειναι μια μεγααααλη αληθεια, τα λατρευω τα διδυμα μου, πλεω σε πελαγη ευτυχιας οταν τα αντικρυζω, καθε ταλαιπωρια ειναι φτωχη! :)

Ευλογια απο τον Θεο!!!

Πριν γράψεις, σκέψου!

Πριν κατακρίνεις, περίμενε!

Πριν προσευχηθείς, συγχώρα!

Πριν παραιτηθείς, προσπάθησε!

Link to comment
Share on other sites

Οταν μπεις στο χορο, τον χορευεις και μαλιστα δεν αποκλειεται να εχεις τοσο καλα μωρα που να ειναι πανευκολος ο χορος για εσενα.

 

 

Aπό το στόμα σου και στου θεού τ' αυτί..... :lol:

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας κορίτσια. Εμένα με πιάνει πανικός κυρίως όταν θηλάζω τον ένα και ξυπνήσει και ο άλλος, όχι για να φάει αλλά γιατί πονάει ή γιατί θέλει αγκαλιά! Και αυτό γίνεται όταν είμαι μόνη μου!!!

Η ξαδέρφη μου που έκανε δίδυμα ήταν μαμ κακά και νάνι στην κυριολεξία!! Πολύ εύκολα μωρά!!! και έλεγαν...τα φέρνει έτσι η ζωή και τα δίδυμα είναι πιό ήσυχα κι από ένα μόνο μωρό... Στην περίπτωσή μου βέβαια δεν ισχύει αυτό.. κοιμούνται λίγο, θέλουνε συνέχεια να τα σηκώνω (και κάθε άλλο, δεν τα κακόμαθα αφού τα σήκωνα μόνο για να τα ταίσω και να τα αλλάξω).

Ο πανικός βέβαια είναι εκείνη η κρίσιμη ώρα και μετά περνάει. Μέχρι να καταφέρω να τα ηρεμήσω!!

Να χαίρεστε όλες τα παιδάκια σας και οπλιστείτε με τεράστια υπομονή!!

Φυσικά είναι ευλογία να γίνεις μαμά με δύο παιδάκια ταυτόχρονα!!!

Ένα τους χαμόγελο μου επιβεβαιώνει την λέξη ευτυχία και τα ξεχνάω όλα!!!

 

LFdxp3.png

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
..... αλλά έδειχνα και φερόμουν απόλυτα ψύχραιμη ενώ μέσα μου ένοιωθα τα πρόθυρα κατάρρευσης. Όχι, όμως στην αρχή, αργότερα μετά τον πρώτο χρόνο.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο πρώτος χρόνος είναι πολύ καλύτερος. Οταν περπατήσουν και μετά, τρελά γλέντια. Πολύ κούραση. ειδικά αν δουλεύεις κιολας. Εγώ που είναι και πρωινές οι τύπισσες, ξυπνάω από τις 6-6:30 και το παίρνω σερί μέχρι τις 12 περίπου. Αλλά μετά τα 2,5 περίπου, εξαρτάται και από τα παιδιά, πάλι γίνονται πιο εύκολα τα πράγματα.

Διπλή κούραση, αλλά και διπλές χαρές.

Επίσης, επειδή η σωστή αναλογία είναι 1 προς 2 - δηλαδή ένα παιδί 2 ενήλικες, μέχρι τώρα, σπάνια και σε έκτακτες ανάγκες μέναμε ο ένας μόνος με τα παιδιά. Πάντα και οι 2 μαζί (ο άντρας μου και εγώ εννοώ), ώστε να μπορούμε να είμαστε λιγότερο κουρασμένοι, εκνευρισμένοι, αλλά και τα παιδιά πιο ασφαλή.

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

Ολές τις διδυμομαμάδες μας πιάνει πανικός με τις ανάγκες των μωρών αυτό είναι το μόνο σίγουρο απλώς περνώντας ο καιρός συνηθίζεις και εξοικιώνεσαι και οι κρίσεις πανικού είναι λιγότερες.

eNortjK1UjKzMLM0V7IGXDAS-gKw47.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Το πρωτο τριμηνο για μας ηταν αρκετα κουραστικο μεχρι να μπουμε σε ενα προγραμμα.Αυπνια,σωματικη εξαντληση αλλα οχι πανικος.Δεν κερδιζεις τιποτα με τον πανικο απεναντιας χειροτερευει η κατασταση και μεταδιδοντας το αγχος στα μωρα,εκνευριζονται περισσοτερο.Απο τους 4 μηνες και μετα απολαμβανω την καθε στιγμη τους!!Τα χαμογελακια τους ,τα παιχνιδια τους,τις αγκαλιτσες τους ...Πλεον ξερω τι να κανω οταν κλαινε και γκρινιαζουν.Ξερω πως να αντιμετωπισω την καθε "δυσκολη"στιγμη και νομιζω πως καθε μανουλα βρισκει στην πορεια τον δρομο για να υπαρχει αρμονια.:)

ry6tp3.png
Link to comment
Share on other sites

Το πρωτο τριμηνο για μας ηταν αρκετα κουραστικο μεχρι να μπουμε σε ενα προγραμμα.Αυπνια,σωματικη εξαντληση αλλα οχι πανικος.Δεν κερδιζεις τιποτα με τον πανικο απεναντιας χειροτερευει η κατασταση και μεταδιδοντας το αγχος στα μωρα,εκνευριζονται περισσοτερο.Απο τους 4 μηνες και μετα απολαμβανω την καθε στιγμη τους!!Τα χαμογελακια τους ,τα παιχνιδια τους,τις αγκαλιτσες τους ...Πλεον ξερω τι να κανω οταν κλαινε και γκρινιαζουν.Ξερω πως να αντιμετωπισω την καθε "δυσκολη"στιγμη και νομιζω πως καθε μανουλα βρισκει στην πορεια τον δρομο για να υπαρχει αρμονια.:)

Ακριβώς έτσι.

Η χαρά επίσης είναι όντως διπλή. Εμείς τώρα που μιλάνε και οι δυο πολύ καλά, και κουβεντιάζουν μεταξύ τους σαν κυρίες (δεν το κλείνουν και καθόλου), πεθαίνουμε από τα γέλια.

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

καλημερα κ απο εμενα

το να εχεις ηδη ενα παιδι κ μετα κ τα διδυμα σαφως ειναι πιο δυσκολο απο οτι αν ειχες μονο τα διδυμα η μονο το ενα

εγω εχω μονο τα διδυμα κ δεν ζοριστικα καθολου ειδικα τον πρωτο χρονο ...μετα θελουν προσοχη κ κυνηγι οταν περπατησουν

μετα τους 3 μηνες τους εκοψα το βραδυνο γαλα...απλα τους εδινα τ πιπιλα κ κοιμοταν ξανα...ολες μας πιανει πανικος καποιες φορες ειδικα οσο μεγαλωνουν....που ζωηρευουν λιγο λιγο

προσπαθησε να δεις τι θα κανεις με το μεγαλο παιδι ( με την ζηλια η οποια ειναι απολυτα φυσιολογικη διαβασε τα θεματα πανω σε αυτο.εγω δεν ειχα κατι τετοιο να αντιματωπισω.) ωστε να μπορει να τα απασχολει και αυτο μεγαλωνοντας..

τα μικρα οσο μπορεις κ εχεις την δυναμη να τα βαλεις απο τωρα σε ενα προγραμμα ωστε να τα κανεις λιγο πιο ευκολα ολα για εσενα.δεν ξερω αν ειναι σωστο που αφηνεις καθε βραδυ ενα παιδι στην μαμα σου...ετσι δεν θα βρεις τον ρυθμο σου μαζι τους...θα σου ελεγα να μην το κανεις..εσυ βεβαια οπως νομιζεις ..

απλα ετσι θα βλεπεις ολα παντα βουνο χωρις να ειναι ..χαλαρωσε λιγο κ απολαυσε ην μερα με τα παιδακια σου κ θα δεις οτι ολα ερχονται στην πορεια

Link to comment
Share on other sites

Μια απο τα ιδια κ εμεις..Ο μεγαλος μου 5 χρονων κ τα διδυμακια 2 1/2 μηνων.πανικο αισθανομαι αρκετα συχνα,ιδιως οταν κλαινε ολοι ταυτοχρονα!Αγχωνομαι γιατι δεν ξερω ποιον να πρωτοπαρηγορησω...Τα δε μωρα δεν εχουν κοιμηθει ουτε ενα βραδυ σερι,ο μεγαλος εχει αφηνιασει με τα μωρα κ το παρτυ συνεχιζεται...Εμεις τα μεγαλωνουμε μονοι μας χωρις βοηθεια κ ωρες ωρες νομιζω οτι ειμαι στα προθυρα καταρρευσης.Τα χαμογελακια τους μου δινουν κουραγιο κ δυναμη να συνεχισω κ κανω υπομονη μεχρι να περασουν οι πρωτοι δυσκολοι 6 μηνες.ευελπιστω σε καλυτερες μερες;)

Link to comment
Share on other sites

Στο περιβαλλον μου βλεπω διδυμακια μεγαλυτερης βεβαια ηλικιας που παιζουν τοσο ομορφα μεταξυ τους κ εχουν ενα απιστευτο δεσιμο,ειναι μια σκετη γλυκα κ πολυ τυχερα που εχουν το ενα το αλλο.Πιστευω οταν ξεπερασουμε το σταδιο μαμ κακα νανι κολικοι πολινδρομηση που περναμε εμεις κ αρχισουν να δειχνουν ενδιαφερον ο ενας για τον αλλο τοτε κ πιο ξεκουραστες θα ειμαστε κ πως μας περιμενουν οι μεγαλυτερες χαρές του κοσμου!Πολλους φιλικους χαιρετισμους στις συναγωνιστριες ηρωιδες διδυμομανουλες!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ετσι ακριβως ειναι

εμενα που ειναι 2,5 χρονων τωρα κ τα 2 κοριτσακια ηδη αρχιζου κ παιζου ομορφα μεταξυ τους υπαρχουν κ οι στιγμες που θα σφαχτουν για ενα παιχνιδι...αλλα σε γενικες γραμμες τα δυσκολα περασαν

αν δεν περασουμε τα δυσκολα δεν θα προχωρησουμε στα ευχαριστα,

τι να κανουν κ αυτα εμεις τα καθοδηγουμε στις σωστε συμπεριφορες

Link to comment
Share on other sites

Γειά σας κορίτσια!

Συμπάσχουσα κι εγώ! Κάθε βράδυ ξενυχτάμε και κυρίως τον άντρα μου πιάνει πανικός όταν κλαίνε και τα δύο μαζί! Μου λέει.. μήπως έχουν κάτι??? Είναι φυσιολογικό? Γιατί δεν κοιμούνται το βράδυ! Εγώ πάλι, κάνω υπομονή μέχρι να μπουν σε ένα πρόγραμμα!! Δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό, αλλά...τι άλλο να κάνω?

Φιλάκια και να σας ζήσουν τα μωράκια σας!!

 

LFdxp3.png

Link to comment
Share on other sites

ΥΠΟΜΟΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ αντεχουμε:D:D:D:D

μα πολυυυυυυυυυυυυυ:D:D:D:D

 

ΥΓ . Μονογονεας - διδυμομανα χωρις γιαγιαδες κλπ κλπ κλπ. Μονο ενα 17αρακι πιεση χτυπησα την πρωτη μερα:D:D:D:D:D

Τωρα μαλιστα που τρωμε κιολας? Ποιος μας πιανει!:D:D:D:D:D

kKZUp2.png
Link to comment
Share on other sites

Ένα θα σας πω,ναι!!τα καταφερα!εφαγα το μεσημεριανο μου:DΕνας στον μαρσιπο,ένας αγκαλια με το ενα χερι,με το αλλο χερι ετρωγα κ ο μεγαλος μου τραβουσε την πυζαμα γιατι ηθελε να μου δειξει την καινουρια του ξυστρα που εσπασε:DΠάντως εφαγα...Υπομονηηηη Γατουλα μου,ποτε δεν περιμενα οτι ειχα τοση:D

Link to comment
Share on other sites

Χαχα ευγε Στελλινι!!!!!!

Τα δυσκολα ειναι οταν ουρλιαζουν ταυτοχρονα και εσυ ανεβαζεις σφυγμους και δε ξερεις τι να κανεις, να πηδηχτεις απο το παραθυρο τωρα η μετα?????:D :D :D

kKZUp2.png
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Λοιπόν............ Μετά απο 5 μήνες μπορώ να πώ οτι τα πράγματα είναι ανέλπιστα καλά, η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί απόλυτα και ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ !!!! Ο μεγάλος μου 5,5 ετών τα λατρεύει και είμαι ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!! ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ (θα με θυμηθείς) τα βλέπω και λιώνω.......... Η αρχή είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ αλλά η συνέχει είναι μάλλον συναρπαστική !!!!!!!! ΚΑΛΗ ΓΕΝΝΑ !!

2ht1p3.png

 

zaYXp3.png

Link to comment
Share on other sites

twin +1,

απόλαυσε το,

διανύεις την πιο εύκολη περιόδο 4μηνών με 8-9 μηνών! και σε περιμένει η πιο δύσκολη (τουλάχιστον όσο αφορά το τρέξιμο & φροντίδα): από τότε που αρχίσουν να μπουσουλάνε μέχρι να αρχίσεις να μπορείς να συνενοηθείς και να αυτόεξυπηρετούνται - δηλαδή μέχρι τα 3 θα έλεγα!

Βέβαια μαζί με τις δυσκολίες έρχονται και τα ωραία τους και αυτά θα σου δίνουν δύναμη :P

Link to comment
Share on other sites

εγώ απο την άλλη να σου πω απο την στιγμή που μπουσούλιασαν και μετά περπάτησαν είμαι πιο ξεκουραστη και κάνω πιο πολλές δουλειες...τέρμα οι αγκαλιές οι πολλές (μου είχαν πέσει τα χερια και η μέση)και όταν μαγειρεύω ή κάνω κάτι στην κουζίνα τους έχω αφήσει χωρίς ασφάλεια το ντουλάπι με τα ταπερ και παίζουν για αρκετή ώρα

Link to comment
Share on other sites

Για μένα η δυσκολία ήταν όταν άρχισαν να μπουσουλάνε ότι σκαρφαλώνανε παντού, δεν ακούγανε, τους έβαζα στο πάρκο για να σταματήσουν και δώσ του μετά τους έβγαζαν παίζαν λίγο και μετά ξαναξεκινούσαν... Γινόμουν λίγο σαν το Βέγγο...

Επίσης με δυσκόλευε ότι δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω τόσο εύκολα μόνη μου μαζί τους, όπως θα έκανα αν ήταν 2 παιδιά διαφορδικής ηλικίας ή αν είχα εμειρία (μια και τα έκανα όλα πρώτη φορά) Ετσι περιοριζόμουν για κάποια πράγματα μόνο όταν μπορούσε και ο μπαμπάς...

Λίγο πριν τα 3 άρχισα να κυκλοφορώ πιο ελεύθερα μονη μου μαζί τους ακόμη και να πηγαίνω θάλασσα και τότε αρχίσαν να γίνονται τα πράγματα καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

Και η δική μας εμπειρία ήταν σαν της Twinmama. Δεν επαναλήφθηκε η φάση με το τρέξιμο των πρώτων μηνών. Από τη στιγμή που μπουσούλησαν τα μικρά, τέρμα το τρέξιμο.

 

Μετά το χρόνο, τα μικρά αφήνιαζαν στο σπίτι, αλλά βγαίναμε για αρκετή ώρα καθημερινά και περνούσαμε πολύ ωραία. Βοήθησε το ότι επεδίωκα να συνεννοούμαστε από τότε που τα παιδιά ήταν πολύ μικρά και ήταν αρκετά συνεργάσιμα και στις εξόδους. Φρόντιζα και εγώ να τα περιορίζω στο καρότσι, αν δεν κάθονταν καλά και γρήγορα κατάλαβαν τα όριά τους και ότι προτιμούσαν να βγαίνουν βόλτες, παρά να κάθονται σπίτι.

 

Tip: Ανακάλυψα ότι οι έξοδοι γίνονταν πιο εύκολες, αν στο σπίτι μέσα φορούσαμε πάντα κανονικά ρούχα, όλο το 24ωρο, όταν τα παιδιά ήταν μικρά. Έτσι, όποια στιγμή αποφασίζαμε να βγούμε, δεν είχαμε το επιπλέον θέμα "πού να ετοιμάζω τώρα 2 μωρά"...

 

Από τον 1 χρόνο έως τα 2 περίπου, το σπίτι δεν έχει πολλά να προσφέρει, ενώ δεν είναι και ακόμα ώριμα να απασχοληθούν αρκετή ώρα με δημιουργικά πράγματα, όπως να χρωματίζουν, να διαβάζουμε βιβλία... Το έξω, τους προσφέρει αρκετά. Επίσης, μετά τα 2,5 όπως προαναφέρεται, επειδή η συνεννόηση είναι καλύτερη και αυτοεξυπηρετούνται αρκετά, καλυτερεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...