βοηθεια!!!δεν τρωει το φαγητο!

[ΑΡΓΚ]

10 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Εχω εναν προβληματισμο εδω και 2-3 μηνες και δεν ξερω αν ειναι σημαντικος. Ο μικρος μου (27 μηνων) τρωει ελαχιστο κυριως φαγητο, 2-3 κουταλιτσες και μετα μονο σαλατα. Αν δεν του αρεσει και το φαγητο μπορει να φαει μονο σαλατα. Γενικως, τρωει πολλα φρουτα και σαλατες αλλα με το μαγειρεμενο φαγητο ειναι πολυ επιλεκτικος(2-3 φαγητα θα φαει με ευχαριστηση αρκετη ποσοτητα). Δοκιμασα να βγαζω την σαλατα σχεδον στο τελος του γευματος, αλλα το σταματησα γιατι δεν ειδα καμια σημαντικη διαφορα, συν του οτι στερουμαστε κι εμεις την σαλατα στο τραπεζι. Σωματικα ειναι σχετικα αδυνατος (11,5-12 κιλα), με υψος 95 εκ. Γενικως, αν εχει παρει το σουλουπι μου ειναι λογικο μιας κι εγω ειμαι αρκετα αδυνατη (και ο αντρας μου) χωρις να εχω σημαντικους περιορισμους στο φαγητο. Ειμαι πολυ ευχαριστημενη που τρωει φρουτα και λαχανικα, αλλα ποσο μπορει να επηρεαζεται η διατροφη αν δεν τρωει φαγητο; Χανει καποιες ουσιες ή τις αναπληρωνει με τις ποσοτητες σε φρουτα και λαχανικα;

 

Προσωπικά, θα το επικροτούσα, δε θα το αποθάρρυνα, σε ποσότητες το ιδανικό είναι το παιδί όντως να τρώει πολλά λαχανικά και φρούτα. Συνέχισε να σερβίρεις ποικιλία φαγητών, μίκρυνε τις μερίδες αφού ξέρεις ότι δε θα φάει πολύ και απλά επέμενε να δοκιμάζει τουλάχιστον μία ποικιλία.

[Sentir...natureza]

Ευχαριστω για τις απαντησεις! Το μονο κυριως που τρωει με ευχαριστηση (και οχι παντα) ειναι τα κεφτεδακια, το κοτοπουλο, τα τορτελινια, οι φακες και τα ρεβυθια. Ξερω οτι μπορει να φαινομαι τρελη που τρωει αρκετα απο τα υγιεινα, απλα ειχα την απορια. Και να πω την αληθεια τωρα που τα βλεπω μαζεμενα μια χαρα ειναι Στο μυαλο μου το ειχα σαν ιδανικη διατροφη απο αποψη υγειας, απλα δεν ημουν σιγουρη για την προσληψη θερμιδων σε παιδι, μιας που εδω και αρκετους μηνες εχει μεινει στασιμος στα κιλα.  Σιγουρα αλλαζει προτιμησεις ανα καιρους και το καλοκαιρι μπορει να τρεφεται μονο με αγγουρι και ντοματα, αλλα θα δοκιμασω αυτα που προτεινατε!

Επεξεργάστηκαν 7 Ιουνίου,2018 by Sentir...natureza

[Dust pink]

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Ευχαριστω για τις απαντησεις! Το μονο κυριως που τρωει με ευχαριστηση (και οχι παντα) ειναι τα κεφτεδακια, το κοτοπουλο, τα τορτελινια, οι φακες και τα ρεβυθια. Ξερω οτι μπορει να φαινομαι τρελη που τρωει αρκετα απο τα υγιεινα, απλα ειχα την απορια. Και να πω την αληθεια τωρα που τα βλεπω μαζεμενα μια χαρα ειναι Στο μυαλο μου το ειχα σαν ιδανικη διατροφη απο αποψη υγειας, απλα δεν ημουν σιγουρη για την προσληψη θερμιδων σε παιδι, μιας που εδω και αρκετους μηνες εχει μεινει στασιμος στα κιλα.  Σιγουρα αλλαζει προτιμησεις ανα καιρους και το καλοκαιρι μπορει να τρεφεται μονο με αγγουρι και ντοματα, αλλα θα δοκιμασω αυτα που προτεινατε!

Στα οσπρια ειδικα στα ρυβυθια μπορεις να προσθετεις ρύζι ,εκτός από το κλασσικό μαγείρεμα είναι πολύ νόστιμα και κοκκινιστά με φρέσκια ντομάτα , καρότο, κρεμμύδι και άλλα λαχανικά. Από τα κεφτεδάκια λαμβάνει τα πλεονεκτήματα του μοσχαρίσιου κρέατος. Στο κοτόπουλο επίσης μπορείς να συμπεριλάβεις και αλλες τροφές ή ζυμαρικά. Το αυγό επίσης , επίσης μπαίνει σε συνταγές αρκετά νόστιμες για τα παιδιά πχ (αυγοφετες στον φούρνο, τορτελινια με γαλα και αυγό στον φούρνο μαζί με τυρί) . Έχει ισορροπημένη διατροφή και κάνε πάρτυ που τρώει ευχάριστα τροφές πλούσιες  σε  βιταμίνες  όταν αλλά παιδιά ούτε καν να τις αντικρίσουν δεν θέλουν! Η σαλάτα και τα ωμά φρούτα και λαχανικά φυσικά θα συνοδεύουν κάθε γεύμα και κάθε μέρα!

[Sentir...natureza]

15 ώρες πρίν, Dust pink είπε:

Στα οσπρια ειδικα στα ρυβυθια μπορεις να προσθετεις ρύζι ,εκτός από το κλασσικό μαγείρεμα είναι πολύ νόστιμα και κοκκινιστά με φρέσκια ντομάτα , καρότο, κρεμμύδι και άλλα λαχανικά. Από τα κεφτεδάκια λαμβάνει τα πλεονεκτήματα του μοσχαρίσιου κρέατος. Στο κοτόπουλο επίσης μπορείς να συμπεριλάβεις και αλλες τροφές ή ζυμαρικά. Το αυγό επίσης , επίσης μπαίνει σε συνταγές αρκετά νόστιμες για τα παιδιά πχ (αυγοφετες στον φούρνο, τορτελινια με γαλα και αυγό στον φούρνο μαζί με τυρί) . Έχει ισορροπημένη διατροφή και κάνε πάρτυ που τρώει ευχάριστα τροφές πλούσιες  σε  βιταμίνες  όταν αλλά παιδιά ούτε καν να τις αντικρίσουν δεν θέλουν! Η σαλάτα και τα ωμά φρούτα και λαχανικά φυσικά θα συνοδεύουν κάθε γεύμα και κάθε μέρα!

Nαι τα ρεβυθια τα κανω με διαφορους τροπους ειτε στην κατσαρολα ειτε στον φουρνο (κοκκινιστα ή με κιμα ή με κουνουπιδι) και του αρεσουν γενικως! Αυγοφετες σταματησε να τρωει πλεον και το ρυζι δεν θελει ουτε να το ακουμπησει πλεον, κρεας δεν τρωει-μονο σε μορφη κεφτε. Να πω την αληθεια νομιζα οτι θα δεχτω "επιθεση" απο τις μαμαδες ολιγοφαγων παιδιων αλλα ο προβληματισμος μου υπηρχε κυριως πιθανης σχεσης χαμηλων θερμιδων και στασιμοτητας βαρους, οποτε πηρα το θαρρος παρα την υπονοια οτι θα με "πυροβολησουν".

Επεξεργάστηκαν 8 Ιουνίου,2018 by Sentir...natureza

[Dust pink]

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Nαι τα ρεβυθια τα κανω με διαφορους τροπους ειτε στην κατσαρολα ειτε στον φουρνο (κοκκινιστα ή με κιμα ή με κουνουπιδι) και του αρεσουν γενικως! Αυγοφετες σταματησε να τρωει πλεον και το ρυζι δεν θελει ουτε να το ακουμπησει πλεον, κρεας δεν τρωει-μονο σε μορφη κεφτε. Να πω την αληθεια νομιζα οτι θα δεχτω "επιθεση" απο τις μαμαδες ολιγοφαγων παιδιων αλλα ο προβληματισμος μου υπηρχε κυριως πιθανης σχεσης χαμηλων θερμιδων και στασιμοτητας βαρους, οποτε πηρα το θαρρος παρα την υπονοια οτι θα με "πυροβολησουν".

Η στασιμότητα βάρους ή μικρής προσθήκης αυτού είναι αναμενόμενη στην ηλικία σας ,πόσο μάλλον αν υπάρχει και προδιάθεση. Προτιμότερη είναι η σωστή διατροφή και ας είναι αδύνατο παρά ο βομβαρδισμός τρανς λιπαρών (άρα και θερμίδων) και έξτρα κιλών. Οπότε συνέχισε να δίνεις ότι τρώει και απλώς με τα ίδια υλικά κάνε εναλλακτικές συνταγές.

[xaroumenh mama]

19 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Nαι τα ρεβυθια τα κανω με διαφορους τροπους ειτε στην κατσαρολα ειτε στον φουρνο (κοκκινιστα ή με κιμα ή με κουνουπιδι) και του αρεσουν γενικως! Αυγοφετες σταματησε να τρωει πλεον και το ρυζι δεν θελει ουτε να το ακουμπησει πλεον, κρεας δεν τρωει-μονο σε μορφη κεφτε. Να πω την αληθεια νομιζα οτι θα δεχτω "επιθεση" απο τις μαμαδες ολιγοφαγων παιδιων αλλα ο προβληματισμος μου υπηρχε κυριως πιθανης σχεσης χαμηλων θερμιδων και στασιμοτητας βαρους, οποτε πηρα το θαρρος παρα την υπονοια οτι θα με "πυροβολησουν".

Ααα ωραία ιδέα τα ρεβύθια με τον κιμα δε το ήξερα σαν συνδιασμό κ είναι από τα φαγητά που τρώει κ ο γιος μου θα το δοκιμάσω ...!!!!

[Sentir...natureza]

πρίν από 21 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

Ααα ωραία ιδέα τα ρεβύθια με τον κιμα δε το ήξερα σαν συνδιασμό κ είναι από τα φαγητά που τρώει κ ο γιος μου θα το δοκιμάσω ...!!!!

Nαι γινονται υπεροχα, γευστικα ειναι σαν ζυμαρικα με κιμα αλλα πιο υγιεινα και λιγο πιο νοστιμα  Και με το κουνουπιδι ειναι το κατι αλλο...

Επεξεργάστηκαν 9 Ιουνίου,2018 by Sentir...natureza

[Dust pink]

Ίσως το κάνεις αλλά δοκίμασε και συνταγές με μανιτάρια (ψητά κοκκινιστά, λεμονάτα) περιέχουν βιταμίνη D που είναι δυσεύρετη σε τροφες. Μαυρομάτικα φασόλια , πλιγούρι, τραχανά(με κοτόπουλο πχ). Ειναι πλήρες γεύματα όλα.

[Gkely]

Καλησπέρα σε όλους! Έχω ξαναγράψει πριν καιρό για το ίδιο θέμα, είμαι να σκάσω από τη στεναχώρια μου και ξαναγράφω μήπως μας ξεφεύγει κάτι και μας βοηθήσετε. Περιληπτικά, έχω ένα μωράκι 11 μηνών που παρουσιάζει πλήρη άρνηση για τις στερεές τροφές. Δε θηλάζω και πίνει γάλα σκόνη. Όταν μπήκαμε στις στερεές δοκίμασε 2-3 φορές και μετά στοπ. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλους τους τρόπους, υφές, να δώσουν φαγητό και γιαγιάδες, παππούδες κλπ κλπ τίποτα. Γυρίζει το κεφάλι από την άλλη, σφίγγει τα χείλη και άρνηση. Ο γιατρός πολύ καθησυχαστικός, είναι κακόφαγο παιδί και τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από δεύτερη γνώμη παιδιάτρου που δεν βοήθησε ιδιαίτερα (μας είπε ότι πρόκειται για χειρισμούς των μωρών), μιλήσαμε με ψυχολόγο η οποία μας έδωσε διάφορες συμβουλές (κυρίως σε σχέση με τη μη μετάδοση άγχους στο μωρό σε σχέση με το φαγητό). Το αποτέλεσμα το ίδιο.Σημειώνω ότι μετά από μια αναφορά μέλους του φόρουμ είχαμε ρωτήσει τον παιδίατρο αν πρέπει να ψαχτούμε περισσότερο, ίσως και με άλλες ειδικότητες, πχ λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι αν μέχρι να πάει 15 μηνών δεν έχει αλλάξει κάτι θα πάμε σε άλλες ειδικότητες. Στο άγχος μας πάνω, μέσα στο πλαίσιο των δοκιμών, δώσαμε στο μωρό ένα βρεφικό μπισκότο, ώστε να δούμε αντίδραση. Το έφαγε σχεδόν όλο. Πάμε, λοιπόν, στον γιατρό για εμβόλιο και το αναφέρουμε. Μας είπε πόσο λάθος κάναμε (κακές διατροφικές συνήθειες κλπ κλπ), εξηγήσαμε ότι το δώσαμε μόνο για να δούμε αντίδραση, δεν το κατάλαβε, τελοσπάντων. Τον ξαναρωτήσαμε τι πιστεύει και μας είπε το εξής: Φταίει η μαμά (δηλαδή εγώ) γιατί 11 μήνες τώρα είμαι συνέχεια με το μωρό (όντως, το αφήνω περίπου μια-δυο φορές το μήνα για κανένα δίωρο και αν) πράγμα νοσηρό. Του είπαμε οτι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί που έχω άδεια από τη δουλειά μου και μπορώ να μείνω με το μωρό, εξάλλου η άδεια τελειώνει (μας λέει επιτέλους!). Με λίγα λόγια μας είπε ότι το μωρό με κάνει ό,τι θέλει γιατί μεγαλώνει σε νοσηρό περιβάλλον (όλη μέρα μαζί μου). Είπαμε ότι γιαγιάδες/παππούδες δουλεύουν, μας είπε ότι έπρεπε να έχουμε προσλάβει μια γυναίκα να μένει κάποιες ώρες μαζί με το μωρό.  Καταλήξαμε στο να κλείσουμε τώρα ραντεβού σε λογοθεραπευτή και να απευθυνθούμε σε ειδικό για ψυχολογική στήριξη. Με τον άντρα μου πάθαμε σοκ. Θεωρούσαμε ως τώρα ότι προσπαθούσαμε, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ότι έχουμε ένα χαρούμενο μωράκι, που πέρα από το θέμα του φαγητού δεν μας έχει προβληματίσει τίποτα άλλο (ούτε εμάς, ούτε το γιατρό) που περνάμε όλοι πολύ ωραία, που είναι συνέχεια αγκαλιά, που πάμε συνέχεια βόλτες, κλπ κλπ όλα όσα κάνουμε όλοι με το παιδί μας. Έχουμε πάθει σοκ. Να πάρουμε ψυχολογική υποστήριξη ναι, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και αν έχουμε κάνει λάθος να το διορθώσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος που μου δόθηκε και δεν καταλαβαίνω πόσο και πού έχω κάνει τόσο λάθος. Προφανώς θα έχω κάνει λάθη, αλλά τόσο λάθος ώστε να μην τρώει το μωρό; Σημειώνω ότι στις καμπύλες είναι μια χαρά. Για το φαγητό σκέφτεστε κάτι άλλο που μας ξεφεύγει; Για το ψυχολογικό κομμάτι; υπάρχει περίπτωση η παρουσία μου η συνεχής να έχει προκαλέσει τέτοιες συνέπειες;  

[ninaki80]

3 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Καλησπέρα σε όλους! Έχω ξαναγράψει πριν καιρό για το ίδιο θέμα, είμαι να σκάσω από τη στεναχώρια μου και ξαναγράφω μήπως μας ξεφεύγει κάτι και μας βοηθήσετε. Περιληπτικά, έχω ένα μωράκι 11 μηνών που παρουσιάζει πλήρη άρνηση για τις στερεές τροφές. Δε θηλάζω και πίνει γάλα σκόνη. Όταν μπήκαμε στις στερεές δοκίμασε 2-3 φορές και μετά στοπ. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλους τους τρόπους, υφές, να δώσουν φαγητό και γιαγιάδες, παππούδες κλπ κλπ τίποτα. Γυρίζει το κεφάλι από την άλλη, σφίγγει τα χείλη και άρνηση. Ο γιατρός πολύ καθησυχαστικός, είναι κακόφαγο παιδί και τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από δεύτερη γνώμη παιδιάτρου που δεν βοήθησε ιδιαίτερα (μας είπε ότι πρόκειται για χειρισμούς των μωρών), μιλήσαμε με ψυχολόγο η οποία μας έδωσε διάφορες συμβουλές (κυρίως σε σχέση με τη μη μετάδοση άγχους στο μωρό σε σχέση με το φαγητό). Το αποτέλεσμα το ίδιο.Σημειώνω ότι μετά από μια αναφορά μέλους του φόρουμ είχαμε ρωτήσει τον παιδίατρο αν πρέπει να ψαχτούμε περισσότερο, ίσως και με άλλες ειδικότητες, πχ λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι αν μέχρι να πάει 15 μηνών δεν έχει αλλάξει κάτι θα πάμε σε άλλες ειδικότητες. Στο άγχος μας πάνω, μέσα στο πλαίσιο των δοκιμών, δώσαμε στο μωρό ένα βρεφικό μπισκότο, ώστε να δούμε αντίδραση. Το έφαγε σχεδόν όλο. Πάμε, λοιπόν, στον γιατρό για εμβόλιο και το αναφέρουμε. Μας είπε πόσο λάθος κάναμε (κακές διατροφικές συνήθειες κλπ κλπ), εξηγήσαμε ότι το δώσαμε μόνο για να δούμε αντίδραση, δεν το κατάλαβε, τελοσπάντων. Τον ξαναρωτήσαμε τι πιστεύει και μας είπε το εξής: Φταίει η μαμά (δηλαδή εγώ) γιατί 11 μήνες τώρα είμαι συνέχεια με το μωρό (όντως, το αφήνω περίπου μια-δυο φορές το μήνα για κανένα δίωρο και αν) πράγμα νοσηρό. Του είπαμε οτι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί που έχω άδεια από τη δουλειά μου και μπορώ να μείνω με το μωρό, εξάλλου η άδεια τελειώνει (μας λέει επιτέλους!). Με λίγα λόγια μας είπε ότι το μωρό με κάνει ό,τι θέλει γιατί μεγαλώνει σε νοσηρό περιβάλλον (όλη μέρα μαζί μου). Είπαμε ότι γιαγιάδες/παππούδες δουλεύουν, μας είπε ότι έπρεπε να έχουμε προσλάβει μια γυναίκα να μένει κάποιες ώρες μαζί με το μωρό.  Καταλήξαμε στο να κλείσουμε τώρα ραντεβού σε λογοθεραπευτή και να απευθυνθούμε σε ειδικό για ψυχολογική στήριξη. Με τον άντρα μου πάθαμε σοκ. Θεωρούσαμε ως τώρα ότι προσπαθούσαμε, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ότι έχουμε ένα χαρούμενο μωράκι, που πέρα από το θέμα του φαγητού δεν μας έχει προβληματίσει τίποτα άλλο (ούτε εμάς, ούτε το γιατρό) που περνάμε όλοι πολύ ωραία, που είναι συνέχεια αγκαλιά, που πάμε συνέχεια βόλτες, κλπ κλπ όλα όσα κάνουμε όλοι με το παιδί μας. Έχουμε πάθει σοκ. Να πάρουμε ψυχολογική υποστήριξη ναι, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και αν έχουμε κάνει λάθος να το διορθώσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος που μου δόθηκε και δεν καταλαβαίνω πόσο και πού έχω κάνει τόσο λάθος. Προφανώς θα έχω κάνει λάθη, αλλά τόσο λάθος ώστε να μην τρώει το μωρό; Σημειώνω ότι στις καμπύλες είναι μια χαρά. Για το φαγητό σκέφτεστε κάτι άλλο που μας ξεφεύγει; Για το ψυχολογικό κομμάτι; υπάρχει περίπτωση η παρουσία μου η συνεχής να έχει προκαλέσει τέτοιες συνέπειες;  

η φυσικη παρουσια σου οχι δεν μπορει να προκαλεσει τετοιες συνεπειες ο τροπος ομως που αλλιλεπιδρας με το παιδι ναι μπορει να προκαλεσει αντιδρασεις στο μωρο. ο τροπος εννοω υπερβολικες φοβιες για το παιδι υπερποστατευτικοτητα υπεραναληση για την αναπτυξη του κτλ.κτλ

καθε παιδακι θελει τον χρονο του παντως δεν ξερω σε ποσους παιδιατρους εχεις παει αλλα εγω θα επερνα κ μια αλλη γνωμη γιατι λογοθεραπεια ψυχολογοι κτλ σε ενα βρεφος 11 μηνων μου φαινετε αρκετα υπερβολικο. μπορεις να συμβουλευτεις καποιον γιατρο απτο παιδων εχουν πολυ περισσοτερη εμπειρια. 

[Gkely]

Καλημέρα και ευχαριστώ για την απάντηση. Καταλαβαίνω τι λες ωστόσο, πραγματικά δεν νομίζω ότι με χαρακτηρίζει η υπερπροστασία ή η υπερανάλυση. Η υπερπροστασία ειδικά σίγουρα όχι. Επίσης, δεν συζητάμε καν μπροστά της το θέμα του φαγητού, δεν την πιέζω να φάει καθόλου (σκέφτομαι δηλαδή μήπως θα έπρεπε να επιμένω περισσότερο τελικά και εκεί είναι το πρόβλημα;), απλώς συγγενείς, φίλοι, γιατρός συνδυαστικά με τα γεγονότα, οδήγησαν στο να αγχωθούμε. Και κακά τα ψέμματα, έφτασε 11 μηνών, δεν θα έχει συνέπειες η μη λήψη στερεάς τροφής; Δεν της το έχω περάσει. Ο γιατρός αρχικά επέμεινε ότι είναι θέμα dna και κάτι καθαρά συμπεριφορικό. Έχει αποκλείσει επίσης ότι είναι κάτι παθολογικό. Γι αυτό μιλήσαμε με την ψυχολόγο (φίλη) η οποία μας τόνισε ότι το βασικό είναι να μην μεταδώσουμε άγχος και πίεση στο μωρό και όλα θα γίνουν. 

[CMES]

8 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Καλησπέρα σε όλους! Έχω ξαναγράψει πριν καιρό για το ίδιο θέμα, είμαι να σκάσω από τη στεναχώρια μου και ξαναγράφω μήπως μας ξεφεύγει κάτι και μας βοηθήσετε. Περιληπτικά, έχω ένα μωράκι 11 μηνών που παρουσιάζει πλήρη άρνηση για τις στερεές τροφές. Δε θηλάζω και πίνει γάλα σκόνη. Όταν μπήκαμε στις στερεές δοκίμασε 2-3 φορές και μετά στοπ. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλους τους τρόπους, υφές, να δώσουν φαγητό και γιαγιάδες, παππούδες κλπ κλπ τίποτα. Γυρίζει το κεφάλι από την άλλη, σφίγγει τα χείλη και άρνηση. Ο γιατρός πολύ καθησυχαστικός, είναι κακόφαγο παιδί και τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από δεύτερη γνώμη παιδιάτρου που δεν βοήθησε ιδιαίτερα (μας είπε ότι πρόκειται για χειρισμούς των μωρών), μιλήσαμε με ψυχολόγο η οποία μας έδωσε διάφορες συμβουλές (κυρίως σε σχέση με τη μη μετάδοση άγχους στο μωρό σε σχέση με το φαγητό). Το αποτέλεσμα το ίδιο.Σημειώνω ότι μετά από μια αναφορά μέλους του φόρουμ είχαμε ρωτήσει τον παιδίατρο αν πρέπει να ψαχτούμε περισσότερο, ίσως και με άλλες ειδικότητες, πχ λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι αν μέχρι να πάει 15 μηνών δεν έχει αλλάξει κάτι θα πάμε σε άλλες ειδικότητες. Στο άγχος μας πάνω, μέσα στο πλαίσιο των δοκιμών, δώσαμε στο μωρό ένα βρεφικό μπισκότο, ώστε να δούμε αντίδραση. Το έφαγε σχεδόν όλο. Πάμε, λοιπόν, στον γιατρό για εμβόλιο και το αναφέρουμε. Μας είπε πόσο λάθος κάναμε (κακές διατροφικές συνήθειες κλπ κλπ), εξηγήσαμε ότι το δώσαμε μόνο για να δούμε αντίδραση, δεν το κατάλαβε, τελοσπάντων. Τον ξαναρωτήσαμε τι πιστεύει και μας είπε το εξής: Φταίει η μαμά (δηλαδή εγώ) γιατί 11 μήνες τώρα είμαι συνέχεια με το μωρό (όντως, το αφήνω περίπου μια-δυο φορές το μήνα για κανένα δίωρο και αν) πράγμα νοσηρό. Του είπαμε οτι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί που έχω άδεια από τη δουλειά μου και μπορώ να μείνω με το μωρό, εξάλλου η άδεια τελειώνει (μας λέει επιτέλους!). Με λίγα λόγια μας είπε ότι το μωρό με κάνει ό,τι θέλει γιατί μεγαλώνει σε νοσηρό περιβάλλον (όλη μέρα μαζί μου). Είπαμε ότι γιαγιάδες/παππούδες δουλεύουν, μας είπε ότι έπρεπε να έχουμε προσλάβει μια γυναίκα να μένει κάποιες ώρες μαζί με το μωρό.  Καταλήξαμε στο να κλείσουμε τώρα ραντεβού σε λογοθεραπευτή και να απευθυνθούμε σε ειδικό για ψυχολογική στήριξη. Με τον άντρα μου πάθαμε σοκ. Θεωρούσαμε ως τώρα ότι προσπαθούσαμε, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ότι έχουμε ένα χαρούμενο μωράκι, που πέρα από το θέμα του φαγητού δεν μας έχει προβληματίσει τίποτα άλλο (ούτε εμάς, ούτε το γιατρό) που περνάμε όλοι πολύ ωραία, που είναι συνέχεια αγκαλιά, που πάμε συνέχεια βόλτες, κλπ κλπ όλα όσα κάνουμε όλοι με το παιδί μας. Έχουμε πάθει σοκ. Να πάρουμε ψυχολογική υποστήριξη ναι, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και αν έχουμε κάνει λάθος να το διορθώσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος που μου δόθηκε και δεν καταλαβαίνω πόσο και πού έχω κάνει τόσο λάθος. Προφανώς θα έχω κάνει λάθη, αλλά τόσο λάθος ώστε να μην τρώει το μωρό; Σημειώνω ότι στις καμπύλες είναι μια χαρά. Για το φαγητό σκέφτεστε κάτι άλλο που μας ξεφεύγει; Για το ψυχολογικό κομμάτι; υπάρχει περίπτωση η παρουσία μου η συνεχής να έχει προκαλέσει τέτοιες συνέπειες;  

Αν και πιστευω πως οι απαντησεις του παιδιατρου σας ακουγονται καπως ακραιες και απολυτες, η αληθεια ειναι πως τα παιδια μπορουν να γινουν πολυ χειριστικα με το φαγητο. Ο λογος ειναι πως αυτος ειναι ο μονος τροπος να παιρνουν τον ελεγχο στη σχεση γονιου-παιδιου. Η κορη μου ειναι ενα καλοφαγο παιδι, ομως σε ηλικια 13-14 μηνων αρχισε να μην τρωει καθολου φαγητο. Επειδη σε εκεινη τη φαση το γαλα ηταν μονο πρωι βραδυ ειχε φτασει να μην τρωει σχεδον τιποτα. Η συμβουλη της παιδιατρου μας ηταν να την βαζω στο καρεκλακι τις ωρες των γευματων, να της προσφερω κανονικα φαγητο και οταν δεν ετρωγε τη ρωτουσα ηρεμα και φυσιολογικα: "δεν θελεις;" μου ελεγε οχι και το μαζευα. Το βασικο ειναι να μην της δειξεις οτι σε νοιαζει που δεν τρωει. Επισης βοηθαει πολυ να καθεστε ολοι μαζι στο τραπεζι. Μην την ταιζεις, βαλε μπροστα της κομματακια μαλακο φαγητο και αστην να δεις τι θα κανει οσο εσεις θα τρωτε χωρις να της δινεις σημασια. Αυτο ομως συστηματικα, σε καθε δικο σας γευμα.

[vicky86]

για το θεμα του φαγητου δ ξερω τι να σου πω,γτ φανταζομαι οτι εχετε ψαξει πολυ

στο θεμα το ψυχολογικο θα διαφωνησω τελειως με αυτα που σου ειπε ο παιδιατρος,ο οποιος ειναι τραγικος.δ ειμαι ουτε γιατρος ουτε ψυχολογος,αλλα σου προτεινε ενω εχεις αδεια να προσλαβεις κοπελα για να αφηνεις το μωρο;εχει καμια λογικη αυτο;

δ φταιει αυτο που δ τρωει το μωρο σου.αν ηταν ετσι τα δικα μου δ θα τρωγανε ποτε.

γενικα για να επανελθουμε στο θεμα του φαγητου,ισως ολο αυτο με ψυχολογους-λογοθεραπευτες να ειναι υπερβολικο.σιγουρα ομως θα εψαχνα πρωτα το παθολογικο κομματι

το μονο στο οποιο θα πρεπει να προσεξεις ειναι να μην περνας στο μωρο αγχος η απογοητευση στο θεμα του φαγητου

η δικη μου εμπειρια.ξεκινησε αρκετα καλα η μεγαλη μου,με πολυ μικρες ποσοτητες για 2μηνες,αλλα φουλ θηλασμο.μετα 8-10μ δ ετρωγε τπτ απολυτως.αρχισε ξανα τις δοκιμες,με κομματια πλεον κ μετα τον χρονο εχει εξελιχθει σε πολυ καλοφαγο παιδακι.απο αναπτυξη σουπερ.ο μικρος μου τα πηγε καλα τον πρωτο μηνα,αλλα μετα αρχισε να ποναει με τα δοντια,καναμε μεταβαση σε κομματια απο 7μηνων,αλλα μεχρι κ 18μ οι ποσοτητες του ειναι πολυ μικρες.θηλαζει επισης,απο αναπτυξη στην τερμα κατω καμπυλη.τον τελευταιο μηνα αρχισε να πηγαινει καλυτερα το θεμα του φαγητου.στον χρονο βρηκαμε ελλειψη σιδηρου κ βιτ d

[ΑΡΓΚ]

10 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Καλησπέρα σε όλους! Έχω ξαναγράψει πριν καιρό για το ίδιο θέμα, είμαι να σκάσω από τη στεναχώρια μου και ξαναγράφω μήπως μας ξεφεύγει κάτι και μας βοηθήσετε. Περιληπτικά, έχω ένα μωράκι 11 μηνών που παρουσιάζει πλήρη άρνηση για τις στερεές τροφές. Δε θηλάζω και πίνει γάλα σκόνη. Όταν μπήκαμε στις στερεές δοκίμασε 2-3 φορές και μετά στοπ. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλους τους τρόπους, υφές, να δώσουν φαγητό και γιαγιάδες, παππούδες κλπ κλπ τίποτα. Γυρίζει το κεφάλι από την άλλη, σφίγγει τα χείλη και άρνηση. Ο γιατρός πολύ καθησυχαστικός, είναι κακόφαγο παιδί και τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από δεύτερη γνώμη παιδιάτρου που δεν βοήθησε ιδιαίτερα (μας είπε ότι πρόκειται για χειρισμούς των μωρών), μιλήσαμε με ψυχολόγο η οποία μας έδωσε διάφορες συμβουλές (κυρίως σε σχέση με τη μη μετάδοση άγχους στο μωρό σε σχέση με το φαγητό). Το αποτέλεσμα το ίδιο.Σημειώνω ότι μετά από μια αναφορά μέλους του φόρουμ είχαμε ρωτήσει τον παιδίατρο αν πρέπει να ψαχτούμε περισσότερο, ίσως και με άλλες ειδικότητες, πχ λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι αν μέχρι να πάει 15 μηνών δεν έχει αλλάξει κάτι θα πάμε σε άλλες ειδικότητες. Στο άγχος μας πάνω, μέσα στο πλαίσιο των δοκιμών, δώσαμε στο μωρό ένα βρεφικό μπισκότο, ώστε να δούμε αντίδραση. Το έφαγε σχεδόν όλο. Πάμε, λοιπόν, στον γιατρό για εμβόλιο και το αναφέρουμε. Μας είπε πόσο λάθος κάναμε (κακές διατροφικές συνήθειες κλπ κλπ), εξηγήσαμε ότι το δώσαμε μόνο για να δούμε αντίδραση, δεν το κατάλαβε, τελοσπάντων. Τον ξαναρωτήσαμε τι πιστεύει και μας είπε το εξής: Φταίει η μαμά (δηλαδή εγώ) γιατί 11 μήνες τώρα είμαι συνέχεια με το μωρό (όντως, το αφήνω περίπου μια-δυο φορές το μήνα για κανένα δίωρο και αν) πράγμα νοσηρό. Του είπαμε οτι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί που έχω άδεια από τη δουλειά μου και μπορώ να μείνω με το μωρό, εξάλλου η άδεια τελειώνει (μας λέει επιτέλους!). Με λίγα λόγια μας είπε ότι το μωρό με κάνει ό,τι θέλει γιατί μεγαλώνει σε νοσηρό περιβάλλον (όλη μέρα μαζί μου). Είπαμε ότι γιαγιάδες/παππούδες δουλεύουν, μας είπε ότι έπρεπε να έχουμε προσλάβει μια γυναίκα να μένει κάποιες ώρες μαζί με το μωρό.  Καταλήξαμε στο να κλείσουμε τώρα ραντεβού σε λογοθεραπευτή και να απευθυνθούμε σε ειδικό για ψυχολογική στήριξη. Με τον άντρα μου πάθαμε σοκ. Θεωρούσαμε ως τώρα ότι προσπαθούσαμε, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ότι έχουμε ένα χαρούμενο μωράκι, που πέρα από το θέμα του φαγητού δεν μας έχει προβληματίσει τίποτα άλλο (ούτε εμάς, ούτε το γιατρό) που περνάμε όλοι πολύ ωραία, που είναι συνέχεια αγκαλιά, που πάμε συνέχεια βόλτες, κλπ κλπ όλα όσα κάνουμε όλοι με το παιδί μας. Έχουμε πάθει σοκ. Να πάρουμε ψυχολογική υποστήριξη ναι, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και αν έχουμε κάνει λάθος να το διορθώσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος που μου δόθηκε και δεν καταλαβαίνω πόσο και πού έχω κάνει τόσο λάθος. Προφανώς θα έχω κάνει λάθη, αλλά τόσο λάθος ώστε να μην τρώει το μωρό; Σημειώνω ότι στις καμπύλες είναι μια χαρά. Για το φαγητό σκέφτεστε κάτι άλλο που μας ξεφεύγει; Για το ψυχολογικό κομμάτι; υπάρχει περίπτωση η παρουσία μου η συνεχής να έχει προκαλέσει τέτοιες συνέπειες;  

 

Επειδή κάτι έχω χάσει, τι έχετε δοκιμάσει να δώσετε στο παιδί να φάει; Αφού έφαγε μπισκότα, δεν τρώει π.χ. ψωμί, τοστ, κουλουράκια, κομματάκια τυρί; Επίσης, προλαβαίνει να πεινάσει;

[Mama_Anesti_]

12 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Καλησπέρα σε όλους! Έχω ξαναγράψει πριν καιρό για το ίδιο θέμα, είμαι να σκάσω από τη στεναχώρια μου και ξαναγράφω μήπως μας ξεφεύγει κάτι και μας βοηθήσετε. Περιληπτικά, έχω ένα μωράκι 11 μηνών που παρουσιάζει πλήρη άρνηση για τις στερεές τροφές. Δε θηλάζω και πίνει γάλα σκόνη. Όταν μπήκαμε στις στερεές δοκίμασε 2-3 φορές και μετά στοπ. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλους τους τρόπους, υφές, να δώσουν φαγητό και γιαγιάδες, παππούδες κλπ κλπ τίποτα. Γυρίζει το κεφάλι από την άλλη, σφίγγει τα χείλη και άρνηση. Ο γιατρός πολύ καθησυχαστικός, είναι κακόφαγο παιδί και τέλος. Για να μην τα πολυλογώ, μετά από δεύτερη γνώμη παιδιάτρου που δεν βοήθησε ιδιαίτερα (μας είπε ότι πρόκειται για χειρισμούς των μωρών), μιλήσαμε με ψυχολόγο η οποία μας έδωσε διάφορες συμβουλές (κυρίως σε σχέση με τη μη μετάδοση άγχους στο μωρό σε σχέση με το φαγητό). Το αποτέλεσμα το ίδιο.Σημειώνω ότι μετά από μια αναφορά μέλους του φόρουμ είχαμε ρωτήσει τον παιδίατρο αν πρέπει να ψαχτούμε περισσότερο, ίσως και με άλλες ειδικότητες, πχ λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι αν μέχρι να πάει 15 μηνών δεν έχει αλλάξει κάτι θα πάμε σε άλλες ειδικότητες. Στο άγχος μας πάνω, μέσα στο πλαίσιο των δοκιμών, δώσαμε στο μωρό ένα βρεφικό μπισκότο, ώστε να δούμε αντίδραση. Το έφαγε σχεδόν όλο. Πάμε, λοιπόν, στον γιατρό για εμβόλιο και το αναφέρουμε. Μας είπε πόσο λάθος κάναμε (κακές διατροφικές συνήθειες κλπ κλπ), εξηγήσαμε ότι το δώσαμε μόνο για να δούμε αντίδραση, δεν το κατάλαβε, τελοσπάντων. Τον ξαναρωτήσαμε τι πιστεύει και μας είπε το εξής: Φταίει η μαμά (δηλαδή εγώ) γιατί 11 μήνες τώρα είμαι συνέχεια με το μωρό (όντως, το αφήνω περίπου μια-δυο φορές το μήνα για κανένα δίωρο και αν) πράγμα νοσηρό. Του είπαμε οτι εμείς αισθανόμαστε τυχεροί που έχω άδεια από τη δουλειά μου και μπορώ να μείνω με το μωρό, εξάλλου η άδεια τελειώνει (μας λέει επιτέλους!). Με λίγα λόγια μας είπε ότι το μωρό με κάνει ό,τι θέλει γιατί μεγαλώνει σε νοσηρό περιβάλλον (όλη μέρα μαζί μου). Είπαμε ότι γιαγιάδες/παππούδες δουλεύουν, μας είπε ότι έπρεπε να έχουμε προσλάβει μια γυναίκα να μένει κάποιες ώρες μαζί με το μωρό.  Καταλήξαμε στο να κλείσουμε τώρα ραντεβού σε λογοθεραπευτή και να απευθυνθούμε σε ειδικό για ψυχολογική στήριξη. Με τον άντρα μου πάθαμε σοκ. Θεωρούσαμε ως τώρα ότι προσπαθούσαμε, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ότι έχουμε ένα χαρούμενο μωράκι, που πέρα από το θέμα του φαγητού δεν μας έχει προβληματίσει τίποτα άλλο (ούτε εμάς, ούτε το γιατρό) που περνάμε όλοι πολύ ωραία, που είναι συνέχεια αγκαλιά, που πάμε συνέχεια βόλτες, κλπ κλπ όλα όσα κάνουμε όλοι με το παιδί μας. Έχουμε πάθει σοκ. Να πάρουμε ψυχολογική υποστήριξη ναι, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και αν έχουμε κάνει λάθος να το διορθώσουμε όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος που μου δόθηκε και δεν καταλαβαίνω πόσο και πού έχω κάνει τόσο λάθος. Προφανώς θα έχω κάνει λάθη, αλλά τόσο λάθος ώστε να μην τρώει το μωρό; Σημειώνω ότι στις καμπύλες είναι μια χαρά. Για το φαγητό σκέφτεστε κάτι άλλο που μας ξεφεύγει; Για το ψυχολογικό κομμάτι; υπάρχει περίπτωση η παρουσία μου η συνεχής να έχει προκαλέσει τέτοιες συνέπειες;  

Εγώ θα ήθελα αρχικά να βεβαιωθω για παθολογικά αίτια κάνοντας εξετάσεις αίματος κ ούρων. Αν τα αποτελέσματα ήταν φυσιολογικα ίσως να το εψαχνα κ με άλλες ειδικότητες. 

   Θα συμφώνησω με @CMES   συνέχισε να προσφέρεις τα γεύματα κ όσο φάει βάζοντας το παιδι στο τραπέζι σας χωρίς να πολύ ασχολεισαι.

  Δοκίμασε κ λίγο ψωμάκι με τυρακι, κανένα κριτσινι, ίσως ψάχνει σκληρές τροφές να ανακουφίσει τα ούλα. 

  Μέσα σε μία μέρα τι τρώει? Πόσα γεύματα κάνει κ πως? Μήπως το λάθος βρίσκεται στον τρόπο που προσφέρονται?

 

[Sentir...natureza]

5 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Καλημέρα και ευχαριστώ για την απάντηση. Καταλαβαίνω τι λες ωστόσο, πραγματικά δεν νομίζω ότι με χαρακτηρίζει η υπερπροστασία ή η υπερανάλυση. Η υπερπροστασία ειδικά σίγουρα όχι. Επίσης, δεν συζητάμε καν μπροστά της το θέμα του φαγητού, δεν την πιέζω να φάει καθόλου (σκέφτομαι δηλαδή μήπως θα έπρεπε να επιμένω περισσότερο τελικά και εκεί είναι το πρόβλημα;), απλώς συγγενείς, φίλοι, γιατρός συνδυαστικά με τα γεγονότα, οδήγησαν στο να αγχωθούμε. Και κακά τα ψέμματα, έφτασε 11 μηνών, δεν θα έχει συνέπειες η μη λήψη στερεάς τροφής; Δεν της το έχω περάσει. Ο γιατρός αρχικά επέμεινε ότι είναι θέμα dna και κάτι καθαρά συμπεριφορικό. Έχει αποκλείσει επίσης ότι είναι κάτι παθολογικό. Γι αυτό μιλήσαμε με την ψυχολόγο (φίλη) η οποία μας τόνισε ότι το βασικό είναι να μην μεταδώσουμε άγχος και πίεση στο μωρό και όλα θα γίνουν. 

Θα συμφωνησω οτι αυτα που ειπε ο παιδιατρος ειναι τραγικα, αν ειναι δυνατον να λεγονται τετοια πραγματα απο επιστημονες του 2018. Μηπως εχετε καποιο ιστορικο αλλεργιας στην οικογενεια; Πιστευεται οτι τα μωρα που αρνουνται τις στερεες και αργουν να τις δεχτουν, το κανουν εμφυτα για να προσταστεψουν τον εαυτο τους απο αλλεργιες. Αφου εχετε αποκλεισει λοιπον παθολογικα αιτια, θα συμφωνησω οτι ειναι βασικη η συμπεριφορα μας. Οταν αγχωνομαστε, το αγχος μας μεταδιδεται στο  μωρο και δημιουργειται αντιδραση. Ακομη και φρασεις του τυπου "Για να δουμε θα φας καθολου σημερα;" οσο την τοποθετεις στο καρεκλακι επηρεαζουν αρνητικα. Μηπως την ενοχλουν τα δοντια; Δοκιμασε κατι πιο σκληρο οπως ειπε η @Mama_Anesti_ ή κατι κρυο απο το ψυγειο (πχ αγγουρι, ντοματα, ροδακινο κλπ). Οταν δεν τρωει μηπως της προσφερεις γαλα; Μηπως να την αφηνες να πεινασει λιγο μηπως και δεχτει καλυτερα την τροφη; Οπωσδηποτε να τρωτε μαζι την ιδια στιγμη απο το τραπεζι. Επισης, προτεινω ενα πολυ καλο βιβλιο του Παπαβεντση "Προικισμενα μωρα, εμπνευσμενοι γονεις, για μια αλλη προσχολικη διατροφη" οπου αναλυει με παραδειγματα τα λαθη που κανουν οι γονεις και πως να αναπτυχθουν καλες διατροφικες συνηθειες μεσω της συμπεριφορας μας και της αντιμετωπισης της διατροφης απο μας πανω απο ολα.

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2018 by Sentir...natureza

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας 

θα παραθέσουμε εδώ συγκεκριμένη παρουσίαση για αυτό το θέμα, 

την είχε δημοσιεύσει το μέλος του φορουμ  @ΑΡΓΚ   ευχαρίστως θα τοποθετήσουμε εδώ και άλλες έρευνες ή παρουσιάσεις που αναδεικνύουν το θέμα από την ιατρική του πλευρά (όποιος επιθυμεί, μας στέλνει στο editor(at)parents.org.gr.

 

https://mail.parents.org.gr/[email protected]/food_denial_siafakas.pdf

 

 

 

[Gkely]

On 16/6/2018 at 10:18 AM, ΑΡΓΚ said:

Επειδή κάτι έχω χάσει, τι έχετε δοκιμάσει να δώσετε στο παιδί να φάει; Αφού έφαγε μπισκότα, δεν τρώει π.χ. ψωμί, τοστ, κουλουράκια, κομματάκια τυρί; Επίσης, προλαβαίνει να πεινάσει;

Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις. Προσπάθησα να περιγράψω την κατάσταση περιληπτικά για να μην κουράσω και δεν ανέφερα ορισμένα πράγματα. Ο γιατρός που μας παρακολουθεί δεν μας επιτρέπει να δώσουμε ο,τιδήποτε μη αλεσμένο αν δεν κλείσουμε τους 12 μήνες. Μας είπε ότι θα μας πνιγεί το μωρό. Ακόμα και για όλον τον 12ο μήνα, που το παιδί πια θα τρώει το φαγητό της οικογένειας, θα του προσφέρεται αλεσμένο (σύμφωνα με το γιατρό). Όταν του αναφέραμε το μπισκότο μας κατέκρινε και για αυτόν τον λόγο. Οπότε ό,τι έχουμε δώσει σε κομμάτι το δίνουμε μόνοι μας, εννοώ χωρίς μια γνώμη για το τι θεωρείται ασφαλές και τι όχι. Προσπαθώ να παίρνω ιδέες για το τι θεωρείται ασφαλές αλλά δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, δεν είμαι σίγουρη αν όντως κάτι μπορώ να το δώσω. Δεν έχουμε, δηλαδή, υποστήριξη στις δοκιμές, αυτό θέλω να πω. Επίσης, έχω παρατηρήσει πως όταν δίνω κάτι που είναι σχετικά μαλακό, δηλαδή μπορεί να διαλυθεί στο χέρι, δεν το βάζει με τίποτα στο στόμα (τυρί, αβοκάντο, μπανάνα, αγγούρι, ροδάκινο, κλπ κλπ). Παίζει, το διαλύει, αλλά δεν το βάζει στο στόμα. Τοστ δεν είχα σκεφτεί να δώσω, ψωμί από φόβο δεν έχω δώσει. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε άλλες ιδέες; Ακόμη, έχω δοκιμάσει να προσφέρω τις στερεές όλες τις ώρες. Εννοώ, και ενδιάμεσα στα γεύματα με γάλα και όταν πεινάει πολύ. Και δεν δοκίμασε μπουκιά (τον γιατρό θα τον αλλάξουμε, ψάχνουμε άλλον).

22 hours ago, Mama_Anesti_ said:

Δοκίμασε κ λίγο ψωμάκι με τυρακι, κανένα κριτσινι, ίσως ψάχνει σκληρές τροφές να ανακουφίσει τα ούλα. 

Από φόβο προτιμούσα ως τώρα σχετικά μαλακές τροφές, θα το δοκιμάσω.

 

22 hours ago, Mama_Anesti_ said:

  Μέσα σε μία μέρα τι τρώει? Πόσα γεύματα κάνει κ πως? Μήπως το λάθος βρίσκεται στον τρόπο που προσφέρονται?

 

Πρώτο γεύμα γάλα στις 7, κατά τις 10:30-11 ετοιμάζω το πρωινό και καθόμαστε μαζί στο τραπέζι να φάμε. Τρώω κι εγώ ό,τι της έχω ετοιμάσει, φρούτα κομματάκια, φρούτα αλεσμένα ή/και αυγό. Δεν τα βάζω όλα μαζί μπροστά της, της δίνω λίγο λίγο (λίγη κρέμα, 2-3 κομματάκια) και ενδιάμεσα επιχειρώ να της δώσω κουταλιά, ή ένα κομματάκι. Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου μισή ώρα ή μέχρι να βγάλει γκρίνια. Κάνω τις τελευταίες προσπάθειες και μετά δίνω γάλα. Να μη δώσω γάλα; Αυτό ξαναγίνεται κατά τις 2-3 το μεσημέρι και μετά στις 7 το απόγευμα, στις 10 γάλα, ύπνος βραδινός και ένα ξύπνημα κατά τις 3 το πρωί για γάλα. 

 

22 hours ago, Sentir...natureza said:

ενα πολυ καλο βιβλιο του Παπαβεντση "Προικισμενα μωρα, εμπνευσμενοι γονεις, για μια αλλη προσχολικη διατροφη" οπου αναλυει με παραδειγματα τα λαθη που κανουν οι γονεις και πως να αναπτυχθουν καλες διατροφικες συνηθειες μεσω της συμπεριφορας μας και της αντιμετωπισης της διατροφης απο μας πανω απο ολα.

Το έχω το βιβλίο, το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι να αναφέρεται κάτι άλλο που να με βοηθάει αυτή τη στιγμή (πέρα από αυτά που έχουμε ήδη πει περί μη μεταδοσης άγχους κλπ). Ο Παπαβεντσης τονίζει πολύ τον σεβασμό απέναντι στο παιδί και το πόσο σημαντικό είναι να επιλέγει μόνο του το πόσο θα φάει, το να μην υπάρχει πίεση κλπ. Μήπως στην αρχή, όμως, έπρεπε να είμαι λιγότερη χαλαρή; Εννοώ να μην σταματάει η διαδικασία φαγητού αν δεν δοκιμάσει έστω; Αλλά και τι να κάνω, να της ανοίξω το στόμα με το ζόρι ή να την κοροϊδέψω και να βάλω κουταλιά κρυφά; Ούτε αυτά είναι λύση. Δεν ξέρω. 

 

Και πάλι ευχαριστώ και αν έχετε άλλες προτάσεις (με αφορμή το μπισκότο) ευπρόσδεκτες. 

Επεξεργάστηκαν 17 Ιουνίου,2018 by Gkely

[ΑΡΓΚ]

1 ώρα πρίν, Gkely είπε:

Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις. Προσπάθησα να περιγράψω την κατάσταση περιληπτικά για να μην κουράσω και δεν ανέφερα ορισμένα πράγματα. Ο γιατρός που μας παρακολουθεί δεν μας επιτρέπει να δώσουμε ο,τιδήποτε μη αλεσμένο αν δεν κλείσουμε τους 12 μήνες. Μας είπε ότι θα μας πνιγεί το μωρό. Ακόμα και για όλον τον 12ο μήνα, που το παιδί πια θα τρώει το φαγητό της οικογένειας, θα του προσφέρεται αλεσμένο (σύμφωνα με το γιατρό). Όταν του αναφέραμε το μπισκότο μας κατέκρινε και για αυτόν τον λόγο. Οπότε ό,τι έχουμε δώσει σε κομμάτι το δίνουμε μόνοι μας, εννοώ χωρίς μια γνώμη για το τι θεωρείται ασφαλές και τι όχι. Προσπαθώ να παίρνω ιδέες για το τι θεωρείται ασφαλές αλλά δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, δεν είμαι σίγουρη αν όντως κάτι μπορώ να το δώσω. Δεν έχουμε, δηλαδή, υποστήριξη στις δοκιμές, αυτό θέλω να πω. Επίσης, έχω παρατηρήσει πως όταν δίνω κάτι που είναι σχετικά μαλακό, δηλαδή μπορεί να διαλυθεί στο χέρι, δεν το βάζει με τίποτα στο στόμα (τυρί, αβοκάντο, μπανάνα, αγγούρι, ροδάκινο, κλπ κλπ). Παίζει, το διαλύει, αλλά δεν το βάζει στο στόμα. Τοστ δεν είχα σκεφτεί να δώσω, ψωμί από φόβο δεν έχω δώσει. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε άλλες ιδέες; Ακόμη, έχω δοκιμάσει να προσφέρω τις στερεές όλες τις ώρες. Εννοώ, και ενδιάμεσα στα γεύματα με γάλα και όταν πεινάει πολύ. Και δεν δοκίμασε μπουκιά (τον γιατρό θα τον αλλάξουμε, ψάχνουμε άλλον).

Από φόβο προτιμούσα ως τώρα σχετικά μαλακές τροφές, θα το δοκιμάσω.

 

Πρώτο γεύμα γάλα στις 7, κατά τις 10:30-11 ετοιμάζω το πρωινό και καθόμαστε μαζί στο τραπέζι να φάμε. Τρώω κι εγώ ό,τι της έχω ετοιμάσει, φρούτα κομματάκια, φρούτα αλεσμένα ή/και αυγό. Δεν τα βάζω όλα μαζί μπροστά της, της δίνω λίγο λίγο (λίγη κρέμα, 2-3 κομματάκια) και ενδιάμεσα επιχειρώ να της δώσω κουταλιά, ή ένα κομματάκι. Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου μισή ώρα ή μέχρι να βγάλει γκρίνια. Κάνω τις τελευταίες προσπάθειες και μετά δίνω γάλα. Να μη δώσω γάλα; Αυτό ξαναγίνεται κατά τις 2-3 το μεσημέρι και μετά στις 7 το απόγευμα, στις 10 γάλα, ύπνος βραδινός και ένα ξύπνημα κατά τις 3 το πρωί για γάλα. 

 

Το έχω το βιβλίο, το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι να αναφέρεται κάτι άλλο που να με βοηθάει αυτή τη στιγμή (πέρα από αυτά που έχουμε ήδη πει περί μη μεταδοσης άγχους κλπ). Ο Παπαβεντσης τονίζει πολύ τον σεβασμό απέναντι στο παιδί και το πόσο σημαντικό είναι να επιλέγει μόνο του το πόσο θα φάει, το να μην υπάρχει πίεση κλπ. Μήπως στην αρχή, όμως, έπρεπε να είμαι λιγότερη χαλαρή; Εννοώ να μην σταματάει η διαδικασία φαγητού αν δεν δοκιμάσει έστω; Αλλά και τι να κάνω, να της ανοίξω το στόμα με το ζόρι ή να την κοροϊδέψω και να βάλω κουταλιά κρυφά; Ούτε αυτά είναι λύση. Δεν ξέρω. 

 

Και πάλι ευχαριστώ και αν έχετε άλλες προτάσεις (με αφορμή το μπισκότο) ευπρόσδεκτες. 

 

Με όλο το σεβασμό στο ιατρικό επάγγελμα, έχετε πέσει στον τρελό του χωριού, και όχι σε γιατρό! Κάντε του μία καταγγελία στον Ιατρικό Σύλλογο και μην ξαναπατήσετε το πόδι σας εκεί!

Το παιδί είναι σε ηλικία που θα έπρεπε να τρώει στερεά, και όταν λέμε στερεά, εννοούμε στερεά. Οκ, όχι μοσχαρίσια μπριζόλα και λουκάνικα, αλλά κανονικό φαγητό, κανονικά μαγειρεμένο, σε μπουκιές.

 

[vicky86]

νομιζω απο φρουτα(εκτος το μηλο που το θεωρω το πιο σκληρο) μπορεις να δωσεις ολα τα υπολοιπα σε μικρα κομματακια

αν δ της αρεσει η υφη  μπορεις να τσιμπας πχ την μπανανα με ενα πηρουνακι,η να κοβεις εσυ κομματακια κ να της δινεις με το χερι σου,η να δαγκωνει απευθειας.πχ σταφυλια-κερασια τα κοβεις στη μεση,αφαιρεις κουκουτσια κ μπορει να τα φαει

λαχανικα επισης μπορεις να δωσεις τα παντα βρασμενα σε κομματια η πατημενα με πηρουνι

σε ωμο δ θα δοκιμαζα πρωτα αγγουρι-καροτο,αλλα αν πχ φαει ντοματα ετσι ωμη μπορεις μετα σιγα σιγα

(εξαρταται απο το καθε παιδι ποσο καλα διαχειριζεται κομματια κ σκληρες τροφες)

φυσικα μπορεις να δωσεις ψωμι,ξεκινα με ενα κομματι κορα να το πιπιλαει

απο τυρια τι τρωτε;

μπορεις να κανεις τοστακι με ανθοτυρο κ ντοματα

ψαρι-αυγο εχετε εισαγει;

γιαουρτακι τρωτε;

ρυζι-τραχανα-φακες-κριθαρακι-κοφτο μακαρονακι κ γενικα οσπρια δ χρειαζεται αλεσμα

βρωμη εχεις δωσει;

μπορεις να κανεις πολυ απλα μπισκοτακια.2μπανανες η 1μεγαλο μηλο,1κουπα βρωμη,λιγο κανελα,λιγο λαδι κ ψησιμο στο φουρνο

εχεις δοκιμασει να κανεις τα φαγητα πιο ενηλικων;πχ αρακα-φασολακια ειναι σαν αυτα που τρωτε εσεις χωρις το αλατι;

εχεις δοκιμασει ψητο το ψαρι η το κρεας η κ τα λαχανικα;μπιφτεκακια;μακαρονια με κιμα;

γενικα 11μ οι μονοι περιορισμοι ειναι οχι αλατι,οχι ζαχαρη,οχι μελι,οχι φρεσκο γαλα(με την προυποθεση οτι δ εχετε αλλεργιες,κ κανετε σιγα σιγα τις εισαγωγες)

μπορεις να κανεις κριτσινια,με καροτο

500γρ αλευρι για ολες τις χρησεις

1/2κουπα λαδι

1/κουπα νερο

2μετρια καροτα τριμμενα

1+1/2κ.γ μπεικινγκ

οπου καροτο μπορεις να εχεις τριμμενο κολοκυθακι η αχνισμενο σπανακι,απλα στραγγιζεις λιγο με τα χερια τα λαχανικα

[Gkely]

vicky, ευχαριστώ πολύ!

[vicky86]

αν εισαγατε αυγο εχει απειρες συνταγες

οχι οτι δ γινεται κ χωρις

γιαουρτι η φυτικα γαλατα παντα βοηθανε σε παρασκευες

συνταγη για κεκακια

1κουπα αλευρι ειτε ολικης ειτε για ολες τις χρησεις

1κουπα βρωμη

1κ.γ μπεικινγκ

1/2κ.γ μαγειρικη σοδα

1κ.γ κανελα

1μεγαλη μπανανα λιωμενη

1μετριο αβοκαντο λιωμενο

1κουπα σως μηλου(απλα εβραζα τα μηλα με κανελα κ σταφιδες κ τα ελιωνα,ειναι πολυ απλο για να γλυκανεις διαφορα κ το χρησιμοποιεις σαν μαρμελαδα)

οι πιο απλες τηγανιτες.1μπανανα,1αυγο,1κουπα βρωμη,λιγη κανελα

[Mama_Anesti_]

2 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις. Προσπάθησα να περιγράψω την κατάσταση περιληπτικά για να μην κουράσω και δεν ανέφερα ορισμένα πράγματα. Ο γιατρός που μας παρακολουθεί δεν μας επιτρέπει να δώσουμε ο,τιδήποτε μη αλεσμένο αν δεν κλείσουμε τους 12 μήνες. Μας είπε ότι θα μας πνιγεί το μωρό. Ακόμα και για όλον τον 12ο μήνα, που το παιδί πια θα τρώει το φαγητό της οικογένειας, θα του προσφέρεται αλεσμένο (σύμφωνα με το γιατρό). Όταν του αναφέραμε το μπισκότο μας κατέκρινε και για αυτόν τον λόγο. Οπότε ό,τι έχουμε δώσει σε κομμάτι το δίνουμε μόνοι μας, εννοώ χωρίς μια γνώμη για το τι θεωρείται ασφαλές και τι όχι. Προσπαθώ να παίρνω ιδέες για το τι θεωρείται ασφαλές αλλά δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, δεν είμαι σίγουρη αν όντως κάτι μπορώ να το δώσω. Δεν έχουμε, δηλαδή, υποστήριξη στις δοκιμές, αυτό θέλω να πω. Επίσης, έχω παρατηρήσει πως όταν δίνω κάτι που είναι σχετικά μαλακό, δηλαδή μπορεί να διαλυθεί στο χέρι, δεν το βάζει με τίποτα στο στόμα (τυρί, αβοκάντο, μπανάνα, αγγούρι, ροδάκινο, κλπ κλπ). Παίζει, το διαλύει, αλλά δεν το βάζει στο στόμα. Τοστ δεν είχα σκεφτεί να δώσω, ψωμί από φόβο δεν έχω δώσει. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε άλλες ιδέες; Ακόμη, έχω δοκιμάσει να προσφέρω τις στερεές όλες τις ώρες. Εννοώ, και ενδιάμεσα στα γεύματα με γάλα και όταν πεινάει πολύ. Και δεν δοκίμασε μπουκιά (τον γιατρό θα τον αλλάξουμε, ψάχνουμε άλλον).

Από φόβο προτιμούσα ως τώρα σχετικά μαλακές τροφές, θα το δοκιμάσω.

 

Πρώτο γεύμα γάλα στις 7, κατά τις 10:30-11 ετοιμάζω το πρωινό και καθόμαστε μαζί στο τραπέζι να φάμε. Τρώω κι εγώ ό,τι της έχω ετοιμάσει, φρούτα κομματάκια, φρούτα αλεσμένα ή/και αυγό. Δεν τα βάζω όλα μαζί μπροστά της, της δίνω λίγο λίγο (λίγη κρέμα, 2-3 κομματάκια) και ενδιάμεσα επιχειρώ να της δώσω κουταλιά, ή ένα κομματάκι. Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου μισή ώρα ή μέχρι να βγάλει γκρίνια. Κάνω τις τελευταίες προσπάθειες και μετά δίνω γάλα. Να μη δώσω γάλα; Αυτό ξαναγίνεται κατά τις 2-3 το μεσημέρι και μετά στις 7 το απόγευμα, στις 10 γάλα, ύπνος βραδινός και ένα ξύπνημα κατά τις 3 το πρωί για γάλα. 

 

Το έχω το βιβλίο, το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι να αναφέρεται κάτι άλλο που να με βοηθάει αυτή τη στιγμή (πέρα από αυτά που έχουμε ήδη πει περί μη μεταδοσης άγχους κλπ). Ο Παπαβεντσης τονίζει πολύ τον σεβασμό απέναντι στο παιδί και το πόσο σημαντικό είναι να επιλέγει μόνο του το πόσο θα φάει, το να μην υπάρχει πίεση κλπ. Μήπως στην αρχή, όμως, έπρεπε να είμαι λιγότερη χαλαρή; Εννοώ να μην σταματάει η διαδικασία φαγητού αν δεν δοκιμάσει έστω; Αλλά και τι να κάνω, να της ανοίξω το στόμα με το ζόρι ή να την κοροϊδέψω και να βάλω κουταλιά κρυφά; Ούτε αυτά είναι λύση. Δεν ξέρω. 

 

Και πάλι ευχαριστώ και αν έχετε άλλες προτάσεις (με αφορμή το μπισκότο) ευπρόσδεκτες. 

Ούτε και ή δική μου παιδίατρος υποστηρίζει την χορήγηση των στερεών σε κομμάτια αλλά προσωπικα έπειτα από συζήτηση με μαμαδες στο φορουμ πήρα την πρωτοβουλία γιατί ο μικρός εφτυνε ότι ήταν αλεσμενο.

  Μπορεις να δωσεις ψωμί στο παιδί κ μαζι την δυνατότητα να διαχειριστεί το ίδιο το φαγητό του. Οπως και τοστ κ αυγό κομμένο στα τέσσερα να το παίρνει μόνο του. Ακόμα και μπιφτεκακια με αλεσμενα λαχανικά μπορείς να δώσεις.

  Νομίζω πως δεν είναι απαραίτητο να συμπληρώνεις με γάλα σε 11 μηνών μωρό. Έτσι δεν μπαίνει κ το ίδιο στην διαδικασία να φάει περισσότερο αφού μετά ξέρει πως έχει γάλα! Εγώ θηλάζω αλλά σε τέτοια ηλικία δεν συμπλήρωνα τα γεύματα. Τον άφηνα να φάει όσο ήθελε. Όταν πεινουσε έδινα καποιο σνακ. 

 Στην θέση σου θα οριοθετουσα τα γεύματα πχ κάθε τρεις ώρες.

7 γάλα

10 δεκατιανο  (αυγό ή φρούτα) 

1 μεσημεριανό

4 απογευματινό (γιαούρτι ή κρέμα) 

7 βραδυνό (λίγο απ το μεσημεριανό, τοστακι ή τραχανά) 

10 γαλα

 Ίσως και να μπερδευομαι απ την διατροφή μετα το έτος αλλά το σκεπτικό είναι γεύματα συγκεκριμένα που να δίνονται στο οικογενειακό τραπέζι κάνοντας το παιδί να συμμετάσχει είτε τρώγοντας, είτε παίζοντας ώσπου να σας μιμηθεί.

  Εκ πείρας θα σου πω πως ο μικρός μου μπερδευοταν και αναγουλιαζε οταν το φαγητό δεν είχε μία συγκεκριμένη μορφή ανα γεύμα. Πχ όλο το μεσημεριανό σε κομματια. Θα σου πρότεινα να δίνεις συγκεκριμένες υφές. Πχ Το πρωινό μόνο σε κομμάτια (αυγουλακι ή τοστ) ή το μεσημεριανό μόνο αλεσμενο ή πατημένο.

 Μπισκότα μπορείς να κάνεις σπιτικα χωρίς ζάχαρη, υπάρχουν συνταγές και στο φορουμ.

  Χαλάρωσε, μην περιμένεις αλλαγή απ την πρώτη μερα και δωσε έμφαση στις ανάγκες του παιδιού. Όχι δεν γίνεται να πιεσεις ή να ανοιξεις το στόμα του με το ζόρι γι αυτό δωσ του χρονο να εξοικειωθεί. 

πρίν από 7 λεπτά , vicky86 είπε:

αν εισαγατε αυγο εχει απειρες συνταγες

οχι οτι δ γινεται κ χωρις

γιαουρτι η φυτικα γαλατα παντα βοηθανε σε παρασκευες

συνταγη για κεκακια

1κουπα αλευρι ειτε ολικης ειτε για ολες τις χρησεις

1κουπα βρωμη

1κ.γ μπεικινγκ

1/2κ.γ μαγειρικη σοδα

1κ.γ κανελα

1μεγαλη μπανανα λιωμενη

1μετριο αβοκαντο λιωμενο

1κουπα σως μηλου(απλα εβραζα τα μηλα με κανελα κ σταφιδες κ τα ελιωνα,ειναι πολυ απλο για να γλυκανεις διαφορα κ το χρησιμοποιεις σαν μαρμελαδα)

οι πιο απλες τηγανιτες.1μπανανα,1αυγο,1κουπα βρωμη,λιγη κανελα

Βικυ θα με κάνεις να μπω παλι στην  κουζινα !

Ωραίες ιδέες! Ευχαριστουμε!

[mama16]

3 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις. Προσπάθησα να περιγράψω την κατάσταση περιληπτικά για να μην κουράσω και δεν ανέφερα ορισμένα πράγματα. Ο γιατρός που μας παρακολουθεί δεν μας επιτρέπει να δώσουμε ο,τιδήποτε μη αλεσμένο αν δεν κλείσουμε τους 12 μήνες. Μας είπε ότι θα μας πνιγεί το μωρό. Ακόμα και για όλον τον 12ο μήνα, που το παιδί πια θα τρώει το φαγητό της οικογένειας, θα του προσφέρεται αλεσμένο (σύμφωνα με το γιατρό). Όταν του αναφέραμε το μπισκότο μας κατέκρινε και για αυτόν τον λόγο. Οπότε ό,τι έχουμε δώσει σε κομμάτι το δίνουμε μόνοι μας, εννοώ χωρίς μια γνώμη για το τι θεωρείται ασφαλές και τι όχι. Προσπαθώ να παίρνω ιδέες για το τι θεωρείται ασφαλές αλλά δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, δεν είμαι σίγουρη αν όντως κάτι μπορώ να το δώσω. Δεν έχουμε, δηλαδή, υποστήριξη στις δοκιμές, αυτό θέλω να πω. Επίσης, έχω παρατηρήσει πως όταν δίνω κάτι που είναι σχετικά μαλακό, δηλαδή μπορεί να διαλυθεί στο χέρι, δεν το βάζει με τίποτα στο στόμα (τυρί, αβοκάντο, μπανάνα, αγγούρι, ροδάκινο, κλπ κλπ). Παίζει, το διαλύει, αλλά δεν το βάζει στο στόμα. Τοστ δεν είχα σκεφτεί να δώσω, ψωμί από φόβο δεν έχω δώσει. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε άλλες ιδέες; Ακόμη, έχω δοκιμάσει να προσφέρω τις στερεές όλες τις ώρες. Εννοώ, και ενδιάμεσα στα γεύματα με γάλα και όταν πεινάει πολύ. Και δεν δοκίμασε μπουκιά (τον γιατρό θα τον αλλάξουμε, ψάχνουμε άλλον).

Από φόβο προτιμούσα ως τώρα σχετικά μαλακές τροφές, θα το δοκιμάσω.

 

Πρώτο γεύμα γάλα στις 7, κατά τις 10:30-11 ετοιμάζω το πρωινό και καθόμαστε μαζί στο τραπέζι να φάμε. Τρώω κι εγώ ό,τι της έχω ετοιμάσει, φρούτα κομματάκια, φρούτα αλεσμένα ή/και αυγό. Δεν τα βάζω όλα μαζί μπροστά της, της δίνω λίγο λίγο (λίγη κρέμα, 2-3 κομματάκια) και ενδιάμεσα επιχειρώ να της δώσω κουταλιά, ή ένα κομματάκι. Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου μισή ώρα ή μέχρι να βγάλει γκρίνια. Κάνω τις τελευταίες προσπάθειες και μετά δίνω γάλα. Να μη δώσω γάλα; Αυτό ξαναγίνεται κατά τις 2-3 το μεσημέρι και μετά στις 7 το απόγευμα, στις 10 γάλα, ύπνος βραδινός και ένα ξύπνημα κατά τις 3 το πρωί για γάλα. 

 

Το έχω το βιβλίο, το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι να αναφέρεται κάτι άλλο που να με βοηθάει αυτή τη στιγμή (πέρα από αυτά που έχουμε ήδη πει περί μη μεταδοσης άγχους κλπ). Ο Παπαβεντσης τονίζει πολύ τον σεβασμό απέναντι στο παιδί και το πόσο σημαντικό είναι να επιλέγει μόνο του το πόσο θα φάει, το να μην υπάρχει πίεση κλπ. Μήπως στην αρχή, όμως, έπρεπε να είμαι λιγότερη χαλαρή; Εννοώ να μην σταματάει η διαδικασία φαγητού αν δεν δοκιμάσει έστω; Αλλά και τι να κάνω, να της ανοίξω το στόμα με το ζόρι ή να την κοροϊδέψω και να βάλω κουταλιά κρυφά; Ούτε αυτά είναι λύση. Δεν ξέρω. 

 

Και πάλι ευχαριστώ και αν έχετε άλλες προτάσεις (με αφορμή το μπισκότο) ευπρόσδεκτες. 

Για μένα ο γιατρός είναι τραγικός.. Υπάρχουν μωρακια που δεν τους αρέσουν καθόλου η υφή των πολτοποιημενων. Ή ανηψιά μου πχ δεν έφαγε καθόλου πολτοποιημένα. Από όταν ήταν 6 μηνων προσπαθούσε η μαμά της να την ταισει κ δεν έτρωγε ώσπου δοκίμασε πατημενα με το πηρούνι κ άρχισε να τρώει όλο το φαγητό της. Κ εμένα η δική μου παιδίατρος δεν ήταν υπέρ των κομματιών αλλά όταν έγινε 10 μηνών μ είπε να της ξεκινησω λίγες τροφές για να φάει, δεν περίμενα να χρονισει. Πραγματικά ένα μωρό μπορεί να σε εκπλήξει με το ποσό εύκολα μαθαίνει κ τλκ καταλαβαίνω ότι εμείς φοβόμαστε περισσότερο κ αυτά είναι μια χαρά έτοιμα. Κ το ότι έφαγε το μπισκοτο κανονικά δείχνει ότι θέλει να εξερευνήσει μόνο του την τροφή! Οπότε αν αρχίσεις να δίνεις να κρατάει το φαγητό στα χέρια πιστεύω θα τρώει κανονικά. Όσο για αυτό που είπε για την νταντά απλά ασχολιαστο... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, άλλοι μπορεί να σε κατακρίνουν που δουλευεις κ άλλοι το αντίθετο!! (Κ σε αυτό αναφέρομαι γενικά όχι αποκλειστικά σε σένα)

[Gkely]

3 hours ago, Mama_Anesti_ said:

Νομίζω πως δεν είναι απαραίτητο να συμπληρώνεις με γάλα σε 11 μηνών μωρό.

Δηλαδή προσφέρω το φαγητό, τρώει μια μπουκιά ή καθόλου στην περίπτωσή μας, να μη δώσω μετά γάλα; Αφού θα πεινάει. Εννοώ, σε αυτή την ηλικία μπορεί να κάνει στο μυαλό τη σύνδεση αν δεν φάω θα μείνω νηστική; Πώς να το χειριστώ αυτό;

Αυγό έχουμε εισάγει, ψάρι όχι.

Θα τις φτιάξω όλες τις συνταγές, χίλια ευχαριστώ για τις προτάσεις και τις απαντήσεις σας. 

 

 

 

Επεξεργάστηκαν 17 Ιουνίου,2018 by Gkely