σωματική τιμωρία από δασκάλα δημοτικού

[Alexia1985]

Φυσικα και θα θέλαμε το τελειο σχολείο για τα παιδια μας που δεν θα τα τιμωρούν ποτε και οι καθηγητές να τα φρόντιζαν οπως εμεις αλλα ας ειμαστε ρεαλιστές....Δυστιχως αυτο δεν γινετε οσο και να ψαχνόμαστε.Εδω υπάρχουν ακόμα παρα πολλοί δάσκαλοι που ουρλιαζουν μέσα στην τάξη για να υπεβληθουν.Προτιμω την τιμωρία όρθιος στον τοίχο....Προσωπικά διαφωνώ με την στάση της μητέρας περισσοτερο για το περιστατικό και οχι τοσο με την άποψη σας οτι θα μπορούσε να το χειριστεί διαφορετικά η δασκάλα...ναι θα μπορούσε...δεν το έκανε,επέλεξε την πιο εύκολη λυςη,σχετικά ανώδυνη κατα την άποψη μου...εμεις τι κάνουμε τωρα ειναι το θεμα.... Τράγοπιούμε την κατασταση; Βάζουμε το παιδι να κανει την επανάσταση και ανακατεύομαστε αμεςα σε αυτην;Του δίνουμε να καταλάβει οτι ειναι πολυ σοβαρό αυτο που συνεβει;(που δεν ειναι..)Η του λέμε ενα απλό "τωρα που ξέρεις οτι ειναι αυστηρή κοιτα την επόμενη φορα να μην ψυθηριζεις μέσα στην τάξη οταν γινετε μάθημα."Δεν τον τράβηξε απο το αυτί ,δεν του φώναξε,δεν τον χτύπησε με τον χάρακα,δεν του έκανε τιποτα που θα τραυματίσει τοσο πολυ την ψυχούλα του για να μην αγαπαει το σχολείο..μην υπερβάλουμε!!

[emma.c]

Δε νομίζω ότι έχει πανικοβληθεί κανείς, ανταλλασουμε απόψεις κατά πόσο συμφωνούμε με αυτή την παιδαγωγική μέθοδο.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η διδασκαλία μέσα σε τάξη είναι μια πολύ πολύ δύσκολη δουλειά. Γι αυτό και το ωράριο των εκπαιδευτικών είναι μικρότερο από των άλλων εργαζομένων. Η μαμά μου, συνταξιούχος φιλόλογος, έλεγε πάντα ότι 1 ώρα μέσα στην τάξη είναι σαν 3 ώρες άλλης δουλειάς. Το πιστεύω (εν μέρει), δεν είχε δει κι εκείνη άλλες δουλειές.

Διαφωνώ γενικά αφάνταστα με τη δικαίωση του εργαζόμενου στο να μην προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο και να περιμένει από τις συνθήκες να γίνουν ιδανικές.

Η ανήσυχη τάξη, είναι μέρος του παιχνιδιού. Ο δάσκαλος δουλεύει με παιδιά, άρα όλα αυτά είναι μέσα στο job description. Για μένα, δεν διαχωρίζεται η αξία του σαν εκπαιδευτικού στο πως κάνει το μάθημα και πως συμπεριφέρεται στα παιδιά. Ο εκπαιδευτικός είναι όλα αυτά μαζί.

Στεναχωριέμαι να βλέπω νέες μητέρες να μην έχουν αναζητήσεις για κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό.

 

* Λεμονιά, γιατί διαχωρίζεις τον δάσκαλο του Δημόσιου σχολείου?

όχι, η μία ώρα μαθήματος,είναι 45 λεπτά. Και επειδή δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο,εύχομαι να δουλεύω πάντα με παιδιά (γυμνασιο,λύκειο) εναντι του κανονικού 8ωρου και βάλε...

[ΑΝΝΑ24]

Για το συγκεκριμένο παιδί, για να μείνουμε και στο θέμα της κοπέλας, συμφωνώ ότι δε χρειάζεται να του το τραγικοποιήσουμε.

Αν μου είχε συμβεί...νομίζω ότι θα της έλεγα την αλήθεια.

Ότι δεν μου άρεσε κι εμένα ο τρόπος που διάλεξε η δασκάλα, άλλα μέσα στην τάξη εκείνη είναι ο αρχηγός και οι κανόνες της ισχύουν.

Για το ψυχολογικό, θα της έλεγα ότι δεν σημαίνει ότι η δασκάλα δεν είναι καλή, ότι είναι και νοιάζεται για τα παιδάκια και αυτό είναι απλά ο τρόπος που έχει σκεφτεί για να υπάρχει ησυχία στην τάξη. Όπως σήκωσε εσένα σήμερα, έτσι θα τύχει αύριο στη Μυρτώ, στη Μελίνα, στον Αλέξανδρο. Είναι ο τρόπος που κάνει τη δουλειά της, όπως έτσι είναι η φωνή της, έτσι είναι τα μαλλιά της, έτσι είναι και η απόφαση που έχει πάρει για τις τιμωρίες.

 

Γενικά στη ζωή μου έχω καταλάβει ότι αν δαιμονοποιούμε τους ανθρώπους, ζούμε πιο δύσκολα. Είναι καλύτερα να αποδομήσουμε στο παιδί την εικόνα της δασκάλας-κέρβερου, και να βάλουμε στη θέση του την εικόνα ενός φυσιολογικού ανθρώπου με σωστές και λάθος επιλογές, που όμως πραγματικά δεν έχει κανένα σκοπό να κάνει κακό. Αυτό νομίζω ότι μαλακώνει την ψυχή του παιδιού.

[Αναιδα]

 

* Λεμονιά, γιατί διαχωρίζεις τον δάσκαλο του Δημόσιου σχολείου?

 

Διαχωριζω τα δημοσια σχολεια γιατι υπαρχουν μεγαλυτερες αντιθεσεις στα παιδια.

Απο διαφορετικα κοινωνικα στρωματα, διαφορετικες εθνικοτητες, ισως διαφορετικες θρησκειες επομενως και ο ρολος του δασκαλου ειναι πιο δυσκολος, χωρις να υποτιμαω τη δουλεια του εκπαιδευτικου στον ιδιωτικο τομεα.

 

 

Ο άντρας μου, μετά τις αναγκαίες συστάσεις του στυλ: να μην μιλάς στην τάξη, να σέβεσαι τους άλλους που κάνουν μάθημα & τη δασκάλα που σου ζητάει να κάνεις ησυχία, του είπε ότι αν χρειαστεί να ξαναμπεί στην τάξη της & σε περίπτωση που τον ξαναβάλει τιμωρία, να μην δεχθεί να κάτσει όρθιος & να της πει ότι προτιμάει να βγει έξω & αν εκείνη επιμείνει για την τιμωρία, να ζητήσει να πάει στη διευθύντρια για να τηλεφωνήσουν στον πατέρα του για να τον πάρει.

 

epang

Tην τιμωρια δεν την επιλεγει ο μαθητης αναλογα με τις προτιμησεις του πατερα ουτε ειναι σωστο να τον συμβουλευουμε να εκβιαζει εμμεσα τον δασκαλο

Φανταζεσαι τι θα γινοταν μεσα στην ταξη εαν ολοι οι γονεις συμβουλευαν τα παιδια τους ετσι ?

 

Σαν μαθητρια ουτε να το διανοηθω να με πανε στο Διευθυντη και να καλεσουν και τους γονεις μου . Μεγαλυτερη προσβολη δεν θα υπηρχε.

[Χαρα-Μαρια2]

Χωρις να θελω να απλοποιησω ενα τοσο περιπλοκο ζητημα, θυμαμαι οτι σε εκπομπες "μοντερνων" μεθοδων απο ντανταδες προτυπα, και σε βιβλια που εχω διαβασει (και μετα πεταξει ), η μεθοδος που προτεινεται, ειναι δυστυχως η ευτυχως, παρομοια. Κανεις 3 φορες προειδοποιηση, και μετα το παιδι παει τιμωρια, αναλογα με την ηλικια του ειτε στην "καρεκλα σκεψης", ειτε στο δωματιο του, ειτε απλα στη γωνια.

Πολυ καλυτερα μεν απο παλια, που θυμαμαι οταν μιλαγα να με βγαζουν εξω, και απλα να πηγαινω για καφε, η να χτυπουν με χαρακα ξυλινο συμμαθητη μου, αλλα τοσα χρονια, κατι καλυτερο βρε παιδια, τοσα Πανεπιστημια και μελετες??

 

---------------------------

ΥΓ Και κατι εκτος του συγκεκριμενου ζητηματος της κοπελας επανω:

 

Για να λεμε και του στραβου το δικιο, και οι δασκαλες τραβανε ζορι. Τι περιθωρια εχουν? Ποσοι ειχαν οπως κι εγω συμμαθητες "λουλουδια" που εφερναν στην ταξη μεχρι και αλκοολ, σουγιαδες (!!!), χτυπουσαν αλλα παιδια και οταν τους εβαζαν τιμωρια, ερχοταν ο γονιος να διαμαρτυρηθει για τη μεθοδο? Ειναι εκπαιδευτικοι, συμβαλλουν μεν στη διαπαιδαγωγηση του παιδιου, αλλα δεν εχουν αναλαβει το 100%. Σημασια πρωτιστως εχει, τι γινεται στο σπιτι. Τελεια και παυλα. Απο εκει και περα, αν ζησουν ενα-δυο περιστατικα χοντρα, αναπτυσσουν κι αυτες αμυνα. Επιλεγουν μια μεθοδο και την ακολουθουν παντου, κι αυτο ειναι. Την πληρωνουν τα πιο ησυχα παιδια βεβαια.

[BabyCute]

Χωρις να θελω να απλοποιησω ενα τοσο περιπλοκο ζητημα, θυμαμαι οτι σε εκπομπες "μοντερνων" μεθοδων απο ντανταδες προτυπα, και σε βιβλια που εχω διαβασει (και μετα πεταξει ), η μεθοδος που προτεινεται, ειναι δυστυχως η ευτυχως, παρομοια. Κανεις 3 φορες προειδοποιηση, και μετα το παιδι παει τιμωρια, αναλογα με την ηλικια του ειτε στην "καρεκλα σκεψης", ειτε στο δωματιο του, ειτε απλα στη γωνια..

Η καρέκλα σκέψης ειναι για μικρότερα παιδια οχι για αυτη την ηλικια. Επίσης το παιδι δεν κοιτάει στον τοίχο απομονωμένο απλα εχει μια ευκαιρία να κάτσει μονο του να σκεφτει τι εκανε και τελος δεν ειναι ρεζιλίκι που γίνεται μπροστά σε τοςο κοσμο.. Γίνεται στο σπίτι με την οικογένεια μονο

[ekavi_]

Η ενοια της τιμωριας αυτη ειναι, να απομωνωθει ταπεινωθει απο το συνολο.

 

Αυτό που περιγράφεις είναι καθαρή εκδίκηση.

 

Διαφωνώ γενικά αφάνταστα με τη δικαίωση του εργαζόμενου στο να μην προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο και να περιμένει από τις συνθήκες να γίνουν ιδανικές.

Η ανήσυχη τάξη, είναι μέρος του παιχνιδιού. Ο δάσκαλος δουλεύει με παιδιά, άρα όλα αυτά είναι μέσα στο job description. Για μένα, δεν διαχωρίζεται η αξία του σαν εκπαιδευτικού στο πως κάνει το μάθημα και πως συμπεριφέρεται στα παιδιά. Ο εκπαιδευτικός είναι όλα αυτά μαζί.

Στεναχωριέμαι να βλέπω νέες μητέρες να μην έχουν αναζητήσεις για κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό.

 

 

Συμφωνώ απόλυτα.

 

Και επειδή έχουμε γενικεύσει τελείως, είστε υπέρ της μεθόδου: σηκώνω τον μαθητή όρθιο μπροστα σε όλους για να κοιτάει τον τοίχο;

Αλήθεια τι νόημα έχει ο τοίχος πέρα από το προφανές (=ταπείνωση). Για πόση ώρα;

 

Προφανώς οι περισσότερες είστε υπέρ και πεφτω από τα σύννεφα.

[ekavi_]

"Δεν τον τράβηξε απο το αυτί ,δεν του φώναξε,δεν τον χτύπησε με τον χάρακα,δεν του έκανε τιποτα που θα τραυματίσει τοσο πολυ την ψυχούλα του για να μην αγαπαει το σχολείο..μην υπερβάλουμε!!

 

Ισοδύναμο είναι αυτό με όλα όσα αναφέρεις. Τον ρεζίλεψε μπροστά σε 30 άτομα και ποιος ξέρει για πόση ώρα.

[Alexia1985]

Ισοδύναμο είναι αυτό με όλα όσα αναφέρεις. Τον ρεζίλεψε μπροστά σε 30 άτομα και ποιος ξέρει για πόση ώρα.

Καλα τότε να της κανει μήνυση αφού ειναι ισοδύναμο! Η να παει στην πρωτοβάθμια αφόυ ειναι τοσο τραγικό!

[Χαρα-Μαρια2]

Και επειδή έχουμε γενικεύσει τελείως, είστε υπέρ της μεθόδου: σηκώνω τον μαθητή όρθιο μπροστα σε όλους για να κοιτάει τον τοίχο;

Αλήθεια τι νόημα έχει ο τοίχος πέρα από το προφανές (=ταπείνωση). Για πόση ώρα;

 

Προφανώς οι περισσότερες είστε υπέρ και πεφτω από τα σύννεφα.

 

Απο τα ποστ που διαβασα, δεν καταλαβα οτι οι περισσοτερες ειναι υπερ-απλα το βλεπουν αντιστροφα: δεν ειναι η χειροτερη τιμωρια.

Απο ενδιαφερον, ποια μεθοδο προτεινεις εσυ στο κατωθι παραδειγμα με ενδιαφερει (πραγματικο -λιγο παρομοιο, οχι ιδιο- περιστατικο):

 

ΔΕΝ ειμαι εκπαιδευτικος, εκανα μια φορα ατυπη εκπαιδευση στο πλαισιο προγραμματος. Ενα παιδι, μιλαγε συνεχως. Εκανα μια συσταση, δυο, τον αλλαξα θρανιο, τον εβαλα στη συζητηση, μου ειπε οτι τον ενδιαφερει το θεμα. Μολις γυρισα ομως πλατη, ξαναμιλησε. Δυο κοριτσια διπλα του, δυσανασχετησαν και του ειπαν σωπα να ακουσουμε αλλα γελαγε. Χασαμε ηδη, 15' απο τα 45. Εσυ, τι θα εκανες?

(εγω παντως αναγκαστηκα να ξελαρυγγιαστω, τα υπολοιπα 30'. Οταν μπηκε η δασκαλα του, μου ειπε οτι παντα ετσι κανει το συγκεκριμενο παιδι. Δε νομιζω οτι θα το αντεχα καθε μερα).

[Χαρα-Μαρια2]

Η καρέκλα σκέψης ειναι για μικρότερα παιδια οχι για αυτη την ηλικια. Επίσης το παιδι δεν κοιτάει στον τοίχο απομονωμένο απλα εχει μια ευκαιρία να κάτσει μονο του να σκεφτει τι εκανε και τελος δεν ειναι ρεζιλίκι που γίνεται μπροστά σε τοςο κοσμο.. Γίνεται στο σπίτι με την οικογένεια μονο

 

Στο βιβλιο που ειχα παρει εγω, αναλογα με την ηλικια, η "καρεκλα σκεψης" αλλαζε οπως ειπα παραπανω...προτεινε ΚΑΙ το να σηκωνεις το παιδι στο σχολειο....στον ενηλικα πια πχ, προτεινε το "time out"...δηλ φευγεις απο το σπιτι γενικα, σκεφτεστε και οι δυο, ξανασυναντιεστε, τα ξαναλετε....προσοχη δεν το επικροτω το βρηκα λιγο αστοχο...δεν κρατησα καν το βιβλιο.

[Miss sunshine]

Από τους περισσότερους γονείς,είτε είναι φίλοι,συγγενείς,γνωστοί αυτό που ακούω συνεχώς είναι ότι δε μπορούν να επιβληθούν στα παιδιά τους,ότι στο σπίτι κάνουν αυτά ότι θέλουν και φυσικά τα ίδια κάνουν και στο σχολείο.

Οταν λοιπον κάποιος αποτυγχάνει να διαπαιδαγωγήσει τα δικά του 1 ή δύο παιδιά,διότι η διαπαιδαγώγηση είναι η πιο δύσκολη και σημαντική δουλεια που έχει να κάνει ένας άνθρωπος στη ζωή του,μπορεί να αντιληφθεί πόσο απαιτητική είναι η δουλειά του δασκάλου,ο οποίος αναλαμβάνει να διδάξει και να διαπαιδαγωγήσει 25 παιδιά κάθε μέρα με διαφορετικές γνώσεις/ικανότητες/σύστημα αξιών/συμπεριφορές?

Και να προσθέσω και κάτι τελευταίο.Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι ακόμα και οι μαμάδες που δεν εργάζονται στην πλειοψηφία τους αντί να πάρουν το παιδί τους στο σπίτι όταν σχολαέι προτιμούν να το αφήνουν στο ολοήμερο ''να το διαβάσουν οι δάσκαλοι'',το οποίο ολοήμερο δυστυχώς όπως λειτουργεί είναι ουσιαστικά ένα πάρκινγκ παιδιών.

[jannis]

Για μενα το βάλεις το παιδί όρθιο να κοιτάει τον τοίχο, τον κάδο κλπ είναι ψυχολογική βία και σωματική τιμωρία. Οποιες και να είναι οι συνθήκες υπάρχουν χίλια αλλα πράγματα που θα μπορούσε να κανει αμέσως μετά την 1η παρατήρηση (δεν χρειαζόταν να περιμένει την 3η) (πχ να το βάλει να γράψει 10 φορές ότι δεν θα ξαναμίλησει την ώρα του μαθήματος ή το βάλει να γράψει τι εκανε λάθος, γιατί ήταν λάθος, τι κατάλαβε και τι πρεπει να κάνει, και χιλιάδες άλλα που μπορούν να θεωρηθούν αντιμετώπιση με ''εκπαιδευτικό τρόπο'' το οποίο άλλωστε ζητά το υπουργείο.

Αν το κανανε στο παιδί μου θα έκανα θέμα.

Δεν δικαιολογείται το παιδί να μιλάει μεσα στην τάξη αλλά ο δάσκαλος οφείλει να το χειριστεί και αν δεν μπορεί να σκεφτεί άλλο τρόπο ή να καταλάβει γιατί είναι βλαβερό αυτός ο τρόπος (εκτός από ηλίθιος) ε ναι ίσως είναι ανίκανος.

Το να μίλαει ενα παιδί είναι από τα μικρότερα παραπτώματα και προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν σε μια τάξη. Με τα πιο σοβαρά τι θα κάνει;

[Ελισα24]

Για μενα το βάλεις το παιδί όρθιο να κοιτάει τον τοίχο, τον κάδο κλπ είναι ψυχολογική βία και σωματική τιμωρία. Οποιες και να είναι οι συνθήκες υπάρχουν χίλια αλλα πράγματα που θα μπορούσε να κανει αμέσως μετά την 1η παρατήρηση (δεν χρειαζόταν να περιμένει την 3η) (πχ να το βάλει να γράψει 10 φορές ότι δεν θα ξαναμίλησει την ώρα του μαθήματος ή το βάλει να γράψει τι εκανε λάθος, γιατί ήταν λάθος, τι κατάλαβε και τι πρεπει να κάνει, και χιλιάδες άλλα που μπορούν να θεωρηθούν αντιμετώπιση με ''εκπαιδευτικό τρόπο'' το οποίο άλλωστε ζητά το υπουργείο.

Αν το κανανε στο παιδί μου θα έκανα θέμα.

Δεν δικαιολογείται το παιδί να μιλάει μεσα στην τάξη αλλά ο δάσκαλος οφείλει να το χειριστεί και αν δεν μπορεί να σκεφτεί άλλο τρόπο ή να καταλάβει γιατί είναι βλαβερό αυτός ο τρόπος (εκτός από ηλίθιος) ε ναι ίσως είναι ανίκανος.

Το να μίλαει ενα παιδί είναι από τα μικρότερα παραπτώματα και προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν σε μια τάξη. Με τα πιο σοβαρά τι θα κάνει;

 

Εγω παλι, αν μαθαινα οτι τα παιδια μου εκαναν φασαρια και παρα τις 3 παρατηρησεις συνεχισαν, θα τους μιλουσα στο σπιτι.

Κερβερος δεν ειμαι, ομως δεν ειναι σωστο να μην σεβεσαι το δασκαλο οπως και δεν ειναι σωστο γενικα, να μην σεβεσαι τους αλλους.

Σεβασμος μας λειπει στην Ελλαδα, και στη γκρινια ειμαστε πρωτοι.

 

Με λιγα λογια διαφωνω μαζι σου και στο οτι ειναι μικρο παραπτωμα, μια και δειχνει οτι το παιδι εχει "γραμμενο" το δασκαλο αφου του εκανε παρατηρηση, επισης προφανως διεκοπτε το μαθημα και στο οτι η τιμωρια ειναι τοσο τρομερη, οσο γραφεις. Τα παιδια σημερα βγαζουν φωτο στις τουαλετες και βγαζουν στο ιντερνετ, ΑΥΤΟ θα τους φανει εξευτελιστικο, το να ειναι ο αλλος ορθιος;; Μαλλον εχετε μεινει λιγο πισω. Φυσικα αν του μιλουσε ασχημα η το χτυπαγε, θα ηταν 100% λογος για καταγγελια, εκει συμφωνω εννοειται.

 

Οσο για πιο σοβαρα, ΕΛΠΙΖΩ να εκανε κατι πιο δραστικο, οπως το να παει στη διευθυντρια. Αν ενα παιδι πχ ειναι νταης και χτυπαει αλλα παιδακια, σιγα μην ιδρωσει το αυτι του, αν ο σηκωσουν ορθιο στο μαθημα!!!! Σιγουρα, θα τρομαξει τα μαλλα. Ελεος.

[free dom]

Ισοδύναμο είναι αυτό με όλα όσα αναφέρεις. Τον ρεζίλεψε μπροστά σε 30 άτομα και ποιος ξέρει για πόση ώρα.

Δεν ειμαι σιγουρη αν για ενα παιδι δημοτικου το να ειναι ορθιο στον τοιχο ειναι ταπεινωση και ρεζιλεμα. Δε σκεφτονται οπως εμεις, συνηθως τα παιρνουν ολα στην πλακα.. Τον δικο μου μια φορα που τον εβαλε ο δασκαλος του(εξαιρετικος εκπαιδευτικος για μενα και για ολες τις μαμαδες του τμηματος) ορθιο στον τοιχο, αυτος εκανε χαζομαρες και γελουσε με τους φιλους του! Ισως εξαρταται κι απ το παιδι..

[Mariliw]

Καλησπέρα κι απο μένα!

Διαβάζω όλες αυτές τις σελίδες με το συγκεκριμένο περιστατικό και Αναρωτιέμαι αν πραγματικά χριζει τόσης συζήτησης για το υπερ ή κατα της συγκεκριμένης μεθόδου. Μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πως η τιμωρία ασυμμορφωτων μαθητών απο τη μια και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών απο την άλλη δεν είναι μειζοντα θέματα. Ωστόσο μήπως αυτό που συζητιέται είναι ένα απλουστευμενο κατηγορώ είτε της μιας μεριάς είτε της άλλης; Και λέω απλουστευμενο γιατί κρίνουμε μια πράξη δασκάλας και μαθητή ως τελικό αποτέλεσμα ενω ίσως να ήταν καλύτερο εάν αναλογιζοταν ο καθένας τις δικές του πραγματικές ευθύνες μέχρι αυτού ή οποίου αλλου τελικού αποτελέσματος. Πιο συγκεκριμένα τη λύση για τις τιμωρίες των δασκάλων προς τα παιδια δυστυχως δεν μπορούν να την ξέρουν άνθρωποι με άλλες ιδιότητες. Υπάρχουν ειδικοί για αυτό είτε μας αρέσει είτε οχι. Εμεις ως γονείς είμαστε (ή θα πρεπε να είμαστε ειδικοί στο να βάλουμε όρια στα παιδιά μας μετα το πρώτο έτος της ηλικίας τους. Κι αυτό νομίζω είναι μια απο τις δυσκολότερες δουλειές που έχουμε να κάνουμε και που θα πρέπει να αφιερωσουμε πολυυυυ χρονο και κόπο να το πετύχουμε. Αλήθεια πόσες απο τις μανούλες που γράφουμε εδω έχουμε καταφέρει να το κάνουμε αυτό, με τι κόστος, ποσα λάθη και πόσες ενοχές..;!!

Κι επειδή οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι κι επειδή τρέχουμε σαν τους παλαβους και δεν καταφέρνουμε να αφιερωσουμε Οσο χρονο θα χρειαζοντουσαν τα παιδια μας σπευδουμε συνήθως να τα δικαιολογουμε για τις πράξεις τους ίσως γιατί έτσι νιώθουμε λίγο καλύτερα. Σε αυτό Εχω καταλήξει σκεπτόμενη Οσο πιο αμεροληπτα μπορω.

Ολα τα παραπάνω βέβαια δεν αναιρούν επουδενη ούτε τους αναχρονιστικους εκπαιδευτικούς στο μεγάλο ποσοστό τους ούτε βέβαια και το δύσκολο έργο τους!

[love4]

Οχι και δεν ειναι τρομερο να μιλανε τα παιδια μεσα στην ταξη...δεν ειναι τρομερο μονο στην περιπτωση που η δασκαλα ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ να κανει μαθημα. Αν θελει να κανει μαθημα και υπαρχουν καποια παιδια που δεν χαμπαριαζουν ουτε με την 3η παρατηρηση, ε τοτε υπαρχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ!!!

 

Σιγα μην "τραυματισθει " το παιδακι που δεν καταλαβαινει οτι πρεπει να σταματησει να μιλαει μετα απο τοσες παρατηρησεις. Να μου πεις πως θα "τραυματισθει" ενα παιδακι φρονιμο , αν η δασκαλα το παρεξηγησει οκ...αλλα δεν μπορει απο τη μια να μην παιρνει χαμπαρι το παιδι απο παρατηρησει ςκαι μετα να θιχτει επειδη κοιταζε τον τοιχο!

[jannis]

Σιγα μην "τραυματισθει " το παιδακι που δεν καταλαβαινει οτι πρεπει να σταματησει να μιλαει μετα απο τοσες παρατηρησεις. Να μου πεις πως θα "τραυματισθει" ενα παιδακι φρονιμο , αν η δασκαλα το παρεξηγησει οκ...αλλα δεν μπορει απο τη μια να μην παιρνει χαμπαρι το παιδι απο παρατηρησει ςκαι μετα να θιχτει επειδη κοιταζε τον τοιχο!

 

 

Τα φρόνιμα παιδιά τραυματίζονται πιο εύκολα:

 

Ελίζα, δεν είπα είναι ''μικρό παράπτωμα'' είπα ότι είναι από τα μικρότερα. Ναι είναι παράπτωμα και θα του μιλούσα σαν μητέρα, αυτή είναι η δουλειά μου. Αλλά επίσης η δουλειά μου είναι να το προστατέψω από αναρμοστες τακτικές και θα έκανα κάτι για αυτό.

Συμφωνώ για τον σεβασμό στους άλλους και στην δασκάλα. Η συγκεκριμένη τιμωρία δεν συνισφέρει τίποτα στο θέμα σεβασμού κάθε άλλο. Είναι απλά μια τιμωρία ''εκδικητική'' χωρίς καθόλου εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Είναι αδύνατο να διδάξεις σεβασμό σε ένα παιδί εξεφτελίζοντας το.

 

Πραγματικά πιστεύω ότι ο δάσκαλος/λα που καταφεύγει σε τέτοιες μεθόδους έχει έλλειψη ικανοτήτων, φαντασίας και γνώσεων (ειδικά σε θέματα ψυχολογίας), για να μην μιλήσω για την αναισθησία που πρεπει να διακατέχεται για να μπορεί να εξεφτελίζει έτσι παιδιά. Το ότι το παιδί είχε ανάρμοστη συμπεριφορά δεν δίνει το δικαίωμα στον δάσκαλο για ανάρμοστη συμπεριφορά.

[love4]

jannis σε παραξενευει το γεγονος οτι οι φρονιμοι μαθητες "τραυματιζονται" ευκολοτερα? Ετσι δεν ειναι? Ενα παιδακι που ολη την ωρα μιλαει μεσα στη ταξη και δεν καταλαβαινει οταν του κανουν παρατηρησεις πιστευεις θα παρει τοοοσο βαρια την τιμωρια οσο ενα φρονιμο παιδακι που δε βγαζει κιχ στην ταξη διοτι θελει να ειναι σωστο και συνεπες?

[AELIA 3]

jannis σε παραξενευει το γεγονος οτι οι φρονιμοι μαθητες "τραυματιζονται" ευκολοτερα? Ετσι δεν ειναι? Ενα παιδακι που ολη την ωρα μιλαει μεσα στη ταξη και δεν καταλαβαινει οταν του κανουν παρατηρησεις πιστευεις θα παρει τοοοσο βαρια την τιμωρια οσο ενα φρονιμο παιδακι που δε βγαζει κιχ στην ταξη διοτι θελει να ειναι σωστο και συνεπες?

 

 

Προς μεγάλη μου έκπληξη δυστυχώς αγαπητή love4 διαπιστώνω πως διανύουμε την εποχή πού όλα μερικοί πάνε να τα αντιστρέψουνε...επομένως άδικα προσπαθείς...τώρα και οι υπακουοι συνετοί πιο ώριμοι μαθητές...

[jannis]

jannis σε παραξενευει το γεγονος οτι οι φρονιμοι μαθητες "τραυματιζονται" ευκολοτερα? Ετσι δεν ειναι? Ενα παιδακι που ολη την ωρα μιλαει μεσα στη ταξη και δεν καταλαβαινει οταν του κανουν παρατηρησεις πιστευεις θα παρει τοοοσο βαρια την τιμωρια οσο ενα φρονιμο παιδακι που δε βγαζει κιχ στην ταξη διοτι θελει να ειναι σωστο και συνεπες?

 

Ναι φυσικά με παραξενεύει και νομίζω ότι ίσως ισχύει και το αντίθετο, ή για να το θέσω καλύτερα ότι τα ''ατακτα'' παιδιά είναι συνήθως και τα πιο ευαίσθητα.

Οταν λές τραυματίζεται φαντάζομαι εννοείς συναισθηματικά. Λοιπόν το ένα δεν εχει σχεση με το άλλο. Αν είναι ένα παιδί φρόνιμο ή όχι έχει να κάνει με τον αυτοέλεγχο και την ωριμότητα του και όχι με τον αν θίγεται ή πλήγωνεται. Το ''ατακτο'' παιδί μπορεί να πάρει πολυ πιο βαριά την τιμωρία από το ''φρόνιμο''. Το πως θα εκδηλώσει το πόσο βαρια την πήρε όμως διαφέρει. Το φρόνιμο θα ''συμμορφωθεί'' το άτακτο θα ''αντιδράσει''.

 

Επίσης το τι θέλει το κάθε παιδί δεν μπορείς τόσο εύκολα να το ερμηνεύσεις.

Οσο μιλάμε για τιμωρίες θα μιλάμε για συμμόρφωση και αντίδραση.

Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για τιμωρία, όχι για παιδαγωγική διαχείριση /εκπαίδευση της συμπεριφοράς των παιδιών στην τάξη.

 

Λοιπόν δεν είναι ''κακά'' τα ''άτακτα'' παιδιά. Εχουν και αυτά συναισθήματα και αξιοπρέπεια.

[hara86]

Για μενα στο όλο θέμα,το πιο τραγικό σημείο δεν είναι η συγκεκριμένη μέθοδος τιμωρίας,είναι η αντίδραση του πατέρα και ''το δασκαλεμα" τύπου:".....την επόμενη φορά να μην δεχτείς να σταθείς στον τοίχο,να ζητήσεις να βγεις εξω και να τηλεφωνήσεις να έρθει ο μπαμπάς"!!!!!

 

Είμαστε σοβαροί σαν γονείς τελικά;;;

και να σημειωθεί οτι μιλάμε για μια μορφή τιμωρίας που επιβλήθηκε στο παιδί για πρώτη φορά και μετά απο 3 παρατηρήσεις!!!!

 

Φαντάζεστε πως μπορεί να λειτουργεί μια τάξη 25 παιδιών,τα οποία οι γονείς τα έχουν δασκαλεψει έτσι;;;

Γιατί να σεβαστούν και να υπακούσουν στη δασκάλα μετά;;;

 

 

Τέλος,οι πλειοψηφία των παιδιών,για να μην πω κανένα,δεν ρεζιλευετε με τέτοιες τιμωρίες...τα περισσότερα σκάνε στα γέλια,γι'αυτο και δεν τα βάζουν να κοιτούν την υπόλοιπη τάξη και φυσικά έπειτα απο 5λεπτά ούτε θυμούνται τι έγινε,επομένως ούτε ταράζεται ούτε σημαδεύεται η αθώα ψυχούλα του 9χρονου....

 

Αυτο που ουσιαστικα συμβαίνει,είναι οτι ρεζιλευεται και θίγεται ο γονιός,ο οποίος φυσικά το παίρνει προσωπικά το θέμα....επειδή κάποιος τόλμησε να βάλει τιμωρία το καμάρι του...

 

Έλεος....!!!!

[epang]

Χωρις να θελω να απλοποιησω ενα τοσο περιπλοκο ζητημα, θυμαμαι οτι σε εκπομπες "μοντερνων" μεθοδων απο ντανταδες προτυπα, και σε βιβλια που εχω διαβασει (και μετα πεταξει ), η μεθοδος που προτεινεται, ειναι δυστυχως η ευτυχως, παρομοια. Κανεις 3 φορες προειδοποιηση, και μετα το παιδι παει τιμωρια, αναλογα με την ηλικια του ειτε στην "καρεκλα σκεψης", ειτε στο δωματιο του, ειτε απλα στη γωνια.

 

Δεν είναι κατά της τιμωρίας, γενικά. Αρκετές φορές έχω χρησιμοποιήσει παρόμοια μέθοδο τιμωρίας, η οποία είναι να μείνει στο δωμάτιό του (που δεν έχει TV, ούτε μουσική, μόνο βιβλία) & μόλις ηρεμήσει & καταλάβει τι έκανε λάθος ή θέλει να το συζητήσουμε να βγει. Τελείως διαφορετικό πράγμα γιατί δεν πιστεύω ότι η τιμωρία πρέπει να σημαίνει και ταπείνωση, αυτό νομίζω ότι αποπροσανατολίζει το θέμα του προβλήματος & το παιδί αντί να καταλάβει το λάθος του νιώθει αγανάκτηση ή φόβο, δλδ συναισθήματα που δεν το βοηθάνε ούτε στη λογική ούτε στο συναίσθημα.

Τιμωρίες του στυλ, δεν κάνεις αυτό που σου ζήτησα & με φέρνεις σε δύσκολη θέση, έτσι & εγώ είμαι άκεφη μαζί σου & δεν θα πάμε τη βόλτα που είχαμε προγραμματίσει ή την επίσκεψη στο φίλο σου. Στο σπίτι έχω τον τρόπο να οριοθετήσω το παιδί μου με τον τρόπο που θεωρώ σωστό & δεν έχω προβλήματα, αλλά στο σχολείο αυτή είναι η δουλειά των δασκάλων & επιτρέψτε μου να έχω γνώμη ποια μέθοδος μου αρέσει & ποια όχι & όσο δεν περιέχει σωματική επαφή ή λεκτική βία, τότε μένω μόνο στα παράπονα...

[jannis]

jannis σε παραξενευει το γεγονος οτι οι φρονιμοι μαθητες "τραυματιζονται" ευκολοτερα? Ετσι δεν ειναι? Ενα παιδακι που ολη την ωρα μιλαει μεσα στη ταξη και δεν καταλαβαινει οταν του κανουν παρατηρησεις πιστευεις θα παρει τοοοσο βαρια την τιμωρια οσο ενα φρονιμο παιδακι που δε βγαζει κιχ στην ταξη διοτι θελει να ειναι σωστο και συνεπες?

 

Ναι φυσικά με παραξενεύει και νομίζω ότι ίσως ισχύει και το αντίθετο, ή για να το θέσω καλύτερα ότι τα ''ατακτα'' παιδιά είναι συνήθως και τα πιο ευαίσθητα.

Οταν λές τραυματίζεται φαντάζομαι εννοείς συναισθηματικά. Λοιπόν το ένα δεν εχει σχεση με το άλλο. Αν είναι ένα παιδί φρόνιμο ή όχι έχει να κάνει με τον αυτοέλεγχο και την ωριμότητα του και όχι με τον αν θίγεται ή πλήγωνεται. Το ''ατακτο'' παιδί μπορεί να πάρει πολυ πιο βαριά την τιμωρία από το ''φρόνιμο''. Το πως θα εκδηλώσει το πόσο βαρια την πήρε όμως διαφέρει. Το φρόνιμο θα ''συμμορφωθεί'' το άτακτο θα ''αντιδράσει''.

 

Επίσης το τι θέλει το κάθε παιδί δεν μπορείς τόσο εύκολα να το ερμηνεύσεις.

Οσο μιλάμε για τιμωρίες θα μιλάμε για συμμόρφωση και αντίδραση.

Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για τιμωρία, όχι για παιδαγωγική διαχείριση /εκπαίδευση της συμπεριφοράς των παιδιών στην τάξη.

 

Λοιπόν δεν είναι ''κακά'' τα ''άτακτα'' παιδιά. Εχουν και αυτά συναισθήματα και αξιοπρέπεια.

[AELIA 3]

Για μενα στο όλο θέμα,το πιο τραγικό σημείο δεν είναι η συγκεκριμένη μέθοδος τιμωρίας,είναι η αντίδραση του πατέρα και ''το δασκαλεμα" τύπου:".....την επόμενη φορά να μην δεχτείς να σταθείς στον τοίχο,να ζητήσεις να βγεις εξω και να τηλεφωνήσεις να έρθει ο μπαμπάς"!!!!!

 

Είμαστε σοβαροί σαν γονείς τελικά;;;

και να σημειωθεί οτι μιλάμε για μια μορφή τιμωρίας που επιβλήθηκε στο παιδί για πρώτη φορά και μετά απο 3 παρατηρήσεις!!!!

 

Φαντάζεστε πως μπορεί να λειτουργεί μια τάξη 25 παιδιών,τα οποία οι γονείς τα έχουν δασκαλεψει έτσι;;;

Γιατί να σεβαστούν και να υπακούσουν στη δασκάλα μετά;;;

 

 

Τέλος,οι πλειοψηφία των παιδιών,για να μην πω κανένα,δεν ρεζιλευετε με τέτοιες τιμωρίες...τα περισσότερα σκάνε στα γέλια,γι'αυτο και δεν τα βάζουν να κοιτούν την υπόλοιπη τάξη και φυσικά έπειτα απο 5λεπτά ούτε θυμούνται τι έγινε,επομένως ούτε ταράζεται ούτε σημαδεύεται η αθώα ψυχούλα του 9χρονου....

 

Αυτο που ουσιαστικα συμβαίνει,είναι οτι ρεζιλευεται και θίγεται ο γονιός,ο οποίος φυσικά το παίρνει προσωπικά το θέμα....επειδή κάποιος τόλμησε να βάλει τιμωρία το καμάρι του...

 

Έλεος....!!!!

 

Μου έτυχε πέρσι στο τμήμα του παιδιού μου (Β'Δημοτικού)...η δασκάλα υπέφερε από κανα δυο παιδάκια τα οποία δεν έπαιρναν από κουβέντα με τίποτα.Τύγχανε εκείνη την περίοδο να κάνω παρέα με τη μια μητέρα η οποία μου εξιστόρησε το γεγονός(ανεξαρτήτως που το έμαθα και από το παιδί μου στη συνέχεια).Να τονίσω πως η μητέρα αυτή με τίποτα δεν παραδέχοταν τις ατασθαλίες του γιου της και στην εξωσχολική του ζωή.Πάντα ο γιός της θα είχε δίκιο κι ας μην είχε...πάντα τα άλλα τα παιδάκια θα έφταιγαν,αλλά σπάνια ο γιός της...Για να μην σας κουράζω λοιπόν άλλο η δασκάλα μετά από απανωτές συμβουλές και παρατηρήσεις μια μέρα τον σήκωσε όρθιο δίπλα της στην έδρα για κανα πεντάλεπτο.Το τί έγινε στην πορεία το φαντάζεστε...μέχρι την Διεύθυνση έφτασε το γεγονός μέχρι που απαίτησε να απολυθεί η εκπαιδευτικός...τα συμπεράσματα δικά σας λοιπον...κι ας μην κρυβόμαστε η πλειοψηφία των παιδιών αυτών είναι έτσι και στην καθημερινότητά τους και εκτός σχολείου και αυτές οι συμπεριφορές σιγοντάρονται από τους γονείς....πρέπει όμως να καταλάβουν πως το σχολείο δεν είναι τσιφλίκι κανενός και απαιτούνται όρια και σεβασμός...