Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

γαμος->πεθερικα


salvia:)

Recommended Posts

γεια σας!:) και καλως σας βρισκω...ελπιζω να μπηκα με το δεξι!:)

οπως καταλαωατε ειμαι καινουρια στη σελιδα και γι αυτο θα ηθελα να με συγχωρησετε αν το ποστ μου ειναι λιγο ασχετο με τα υπολοιπα..

επισης θελω να σας πω πως δεν ειμαι ακομα μανουλα ειμαι ανυπαντρη 23 χρονων με σοβαρο δεσμο πανω απο 3 χρονια.

 

και αυτο ειναι και το θεμα που με απασχολει... :?

ο συντροφος μου και εγω συζηταμε καιρο τωρα το θεμα του γαμου... το μονο που μας κραταγε απο το να το κανουμε ηταν η επαγγελματικη μας αποκατασταση... τωρα ομως που σιγα σιγα τα βολεψαμε κι αυτα (πηραμε τα πτυχια μας κτλ) λεμε να κανουμε ενα βημα παραπερα και να αρραβωνιαστουμε με τελικο στοχο να παντρευτουμε σε κανα 2 χρονια...

 

ολα καλα ειναι μεχρι εδω αλλα το προβλημα μου ειναι πως αγχωνομαι πολυ :(:(:(

πρωτα απο ολα φοβαμαι μηπως δεν πετυχει και χωρισουμε μετα απο καποια χρονια :(

μετα φοβαμαι τη σχεση που θα εχω με τα πεθερικα μου και γενικα την οικογενεια του. τους γνωριζω τους ανθρωπους και ειναι ολοι τους ψυχουλες, αλλα φοβαμαι την στενη επαφη μαζι τους... μερχι τωρα τους εβλεπα μονο 2 μερες το χρονο και ημασταν απο μακρια κ αγαπημενοι..

 

ομως φοβαμαι πως οταν παντρευτω τον γιο τους πρωτα απο ολα θα αρχισουν οι απαιτησεις απο τη μερια τους....

αλλα πιστευω πως κ απο τη μερια μου θα υπαρξουν προβληματα, οχι τοσο με τα πεθερικα οσο με τα αδελφια και τισ συζυγους τους... δυστυχως ειναι ατομα χαμηλου μορφωτικου επιπεδου (αλλα οπως ειπα πολυ καλοι ανθρωποι) και δυσκολευομαι πολυ στο να εχω μια ομορφη συζητηση μαζι τους... δεν εχουμε τιποτα κοινο και δεν θελω να τους βαριεμαι και να γινομαι αποτομη μαζι τους αθελα μου αλλα απλα και μονο επειδη η συναναστροφη μαζι τους με κανει να νιωθω πως αδειαζει ο εγκεφαλος μου...:(:(:(

αχ ποσο ασχημα νιωθω που τα λεω και τα σκεφτομαι αυτα αλλα δεν ειμαι σνομπ η οτιδηποτε...απλα εχω συνηθισει πολυ διαφορετικα στην οικογενεια μου και δεν θα αντεχα να τους εχω πανω απο 30 λεπτα την ημερα στη ζωη μου....:(

 

το προβλημα ειναι πως: φοβαμαι να πω το ναι στον γαμο γιατι φοβαμαι μηπως η εντονη συναναστροφη με το σοι του φιλου μου μας δημιουργησει προβλημα...:(:(:(:( (ειμαι σχετικα σχετικα αγχωτικος χαρακτηρας και πιανομαι απο λεπτομερειες κ γι αυτο πιστυω πως κατι τετοιο θα γινει τελικα:()

 

σας παρακαλω εσεις που εχετε περασει απο αυτο το σταδιο που περναω τωρα εγω....τι εχετε να με συμβουλεψετε???

 

(υ.γ. ποσο ανυπομονω να γινω κ εγω μανουλα!!!:D)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


ακριβως ιδια ειμαι και γω,δηλ αγχωτικη και πιανομαι απο λεπτομερειες.

ετσι ειναι και τα πεθερικα μου,οταν συζηταω μαζι τους,νιωθω οτι αδειαζει το κεφαλι μου:))

αλλα συνηθισα.

ετσι ειναι τι να κανουμε,εγω τους δικους του τους βλεπω 2 φορες το μηνα και καλως ή κακως δεν εχει αλλα αδερφια,οποτε ενταξει,μονο με τη πεθερα θα μιλησω,αφου ο πεθερος...δε πολυμιλαεi:D

ειναι και η σταση που θα κρατησει και ο φιλος σου.τι σου χει πει γιαυτους;πως τους βλεπει;εχετε συζητησει στο μελλον τι σχεση θα εχετε με τους γονεις του;δηλ ποσο θα τους βλεπετε;

κανε εσυ τις ερωτησεις σου-γυναικα εισαι;)

πχ αν η μαμα του ανακατευεται κλπ κλπ κλπ.

μενετε κοντα με τους γονεις του;αν οχι δε πιστευω να υπαρξει προβλημα.

παντως μη καθεσαι και τα υπεραναλυεις ολα,γιατι μετα δε θα μπορεις ουτε να κοιμηθεις.απλα συζητησε τους φοβους σου με τη σχεση σου.πιστευω να σε καταλαβαινει.

Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν να σου πω ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις πολύ στενές σχέσεις με την οικογένεια του άντρα σου. Δες πως το βλέπει και αυτός το θέμα, πόσο στενά είναι με τα αδέρφια του, πόσο συχνά τους βλέπει και ξεκαθάρισε το από την αρχή. Μην δίνεις σημασία και μην δημιουργείς θέματα όταν δεν σε επηρεάζουν άμεσα. Δηλαδή μπορεί κάποιος να πει μια χοντράδα, δεν χρειάζεται να την αρπάξεις, να την αναλύεις, να λες στον άντρα σου 'να είδες τι είπε η αδερφή σου, και γιατί το είπε αυτό, και τι να εννοεί άραγε' κτλ Κράτησε τους σε μια τυπική απόσταση ( Πάσχα, Χριστούγεννα, ονοματικές εορτές κτλ) και μην αγχώνεσαι. Δεν χρειάζεται να γίνεις φίλη τους, ούτε να τους αγαπήσεις, νομίζω φτάνει να μην φέρνεις τον άντρα σου σε δύσκολη θέση με την συμπεριφορά σου.

There is no patch for human stupidity.

Link to comment
Share on other sites

συγνωμη απο ποτε η μορφωση αποτελει κριτιριο για συναναστροφη??εσυ μονο με του ''επιπεδου '' σου ανθρωπους μιλας??ολοι οι αλλοι ειναι δευτεροι???δε μπορει...για ξανασκεψου αυτοι που θεωρεις μπας κλας βγαλανε και αναθρεψανε τον αντρα σου...επισης αυτοι οι ανθρωποι αυριο μεθαυριο θα ειναι οι παπουδες του παιδιου σου και οι θειοι και θειες....

μαιμουδακι 08/05/07

αγριοκατσικο 01/12/09

Link to comment
Share on other sites

συγνωμη απο ποτε η μορφωση αποτελει κριτιριο για συναναστροφη??εσυ μονο με του ''επιπεδου '' σου ανθρωπους μιλας??ολοι οι αλλοι ειναι δευτεροι???δε μπορει...για ξανασκεψου αυτοι που θεωρεις μπας κλας βγαλανε και αναθρεψανε τον αντρα σου...επισης αυτοι οι ανθρωποι αυριο μεθαυριο θα ειναι οι παπουδες του παιδιου σου και οι θειοι και θειες....

 

 

ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

συγνωμη απο ποτε η μορφωση αποτελει κριτιριο για συναναστροφη??εσυ μονο με του ''επιπεδου '' σου ανθρωπους μιλας??ολοι οι αλλοι ειναι δευτεροι???δε μπορει...για ξανασκεψου αυτοι που θεωρεις μπας κλας βγαλανε και αναθρεψανε τον αντρα σου...επισης αυτοι οι ανθρωποι αυριο μεθαυριο θα ειναι οι παπουδες του παιδιου σου και οι θειοι και θειες....

 

συμφωνω

και συμπληρωνω οτι τους ιδιους προβληματισμους μπορει να εχει και ο φιλος σου.δηλαδη να μην αντεχει να συζηταει με τους δικους σου επειδη μπορει να γεμιζει ο εγκεφαλος και να υπαρχει πολυ συζητηση.

δε θα σχολιασω κατι αλλο απλα θα σου πω οτι η οικογενεια μου ειναι πολυ διαφορετικη απο του αντρα μου αλλα αυτο δεν εχει σταθει εμποδιο να εχουμε ολοι μας υγιεις σχεσης.εξαλλου αυτο που ηθελα εγω ηταν να παντρευτω τον αντρα που ερωτευτηκα και οχι να τσεκαρω το βιογραφικο απο το σοι του...

Link to comment
Share on other sites

συγνωμη απο ποτε η μορφωση αποτελει κριτιριο για συναναστροφη??εσυ μονο με του ''επιπεδου '' σου ανθρωπους μιλας??ολοι οι αλλοι ειναι δευτεροι???δε μπορει...για ξανασκεψου αυτοι που θεωρεις μπας κλας βγαλανε και αναθρεψανε τον αντρα σου...επισης αυτοι οι ανθρωποι αυριο μεθαυριο θα ειναι οι παπουδες του παιδιου σου και οι θειοι και θειες....

απλα συμφωνω!!!!!

Link to comment
Share on other sites

εγώ πάντα χαμογελάω σπάνια απαντάω πιά και όταν μου μιλάνε σκέφτομαι τι φαγητό θα φτιάξω αυριο που θα πάμε στις διακοπές γενικά ευχάριστα πράγματα κουνάω το κεφάλι και ετσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.Δοκίμασε το πιάνει εξάλλου εσύ το γιό τους θέλεις όχι εκείνους ;)

Link to comment
Share on other sites

συγνωμη απο ποτε η μορφωση αποτελει κριτιριο για συναναστροφη??εσυ μονο με του ''επιπεδου '' σου ανθρωπους μιλας??ολοι οι αλλοι ειναι δευτεροι???δε μπορει...για ξανασκεψου αυτοι που θεωρεις μπας κλας βγαλανε και αναθρεψανε τον αντρα σου...επισης αυτοι οι ανθρωποι αυριο μεθαυριο θα ειναι οι παπουδες του παιδιου σου και οι θειοι και θειες....

 

συμφωνω

και συμπληρωνω οτι τους ιδιους προβληματισμους μπορει να εχει και ο φιλος σου.δηλαδη να μην αντεχει να συζηταει με τους δικους σου επειδη μπορει να γεμιζει ο εγκεφαλος και να υπαρχει πολυ συζητηση.

δε θα σχολιασω κατι αλλο απλα θα σου πω οτι η οικογενεια μου ειναι πολυ διαφορετικη απο του αντρα μου αλλα αυτο δεν εχει σταθει εμποδιο να εχουμε ολοι μας υγιεις σχεσης.εξαλλου αυτο που ηθελα εγω ηταν να παντρευτω τον αντρα που ερωτευτηκα και οχι να τσεκαρω το βιογραφικο απο το σοι του...

 

Συμφωνω για ξανασκεψου αυτα που γραφεις!

6Eujp3.png svAfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Mπορεί να μην θέλουμε να έχουμε πχ επαφές με το σοι του άντρα μας αλλα δεν τους λέμε και αμόρφωτους επειδή δεν πήραν πτυχίο. Ειναι σαν να λεμε ότι οσοι εχουν τελειωσει εκεινα τα χρονια μονο δημοτικο δεν πρεπει να συμμετεχουν σε συζητησεις . ΕΛΕΟΣ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Παιδιά , ας μη βαράμε την κοπέλα γιατί δεν υποτιμά το σοι του αυριανού συζύγου της , απλά προβληματίζεται για το πως θα έχει μαζί τους μια αρμονική σχέση.

Εγώ την καταλαβαίνω την κοπέλα , όχι δεν έχω 3 μεταπτυχιακά , δεν είμαι εγκέφαλος , αλλά όταν συζητάω με την πεθερά μου με κουράζει το γεγονός ότι μου λέει πάντα τα ίδια και τα ίδια (άσχετο με τη μόρφωση αυτό βέβαια) , αλλά τρομάζουμε να συνεννοηθούμε τηλεφωνικά όταν κρατάει ένα χαρτί στα χέρια της και μόλις καταφέρνει να το διαβάσει , της λέω ότι δεν πειράζει μαμά , θα το δούμε όταν έρθουμε μαζί από κοντά και τελειώνει το θέμα. Προσπαθώ να μην την κρίνω με βάση τα δικά μου κριτήρια και σκέφτομαι ότι αυτή , η αγράμματη γυναίκα , μεγάλωσε 4 παιδιά σε πολύ δύσκολες εποχές, ένα απ'αυτά ο άντρας μου που τον υπεραγαπώ , με πολλές στερήσεις και τέλος πάντων δεν είναι τραγικό το να προσπαθήσω να κάνω μια συζήτηση μαζί της. Το ίδιο και με την κουνιάδα μου , η οποία πήγε σχολείο μέχρι την τρίτη δημοτικού , γιατί "δεν έπαιρνε τα γράμματα" , στη συνέχεια βοήθησε στο να μεγαλώσουν τα αδέρφια της , παντρεύτηκε και έκανε δική της οικογένεια , τρελλαίνεται όταν βλέπει το γιο μου , δεν είμαστε κολλητές , δεν θα μιλήσουμε ποτέ στο τηλέφωνο, αλλά όποτε θα βρεθούμε στο χωριό και καφέ θα πιούμε και θα τα πούμε.

Ο άντρας μου που τελείωσε το σχολείο και πήγε και σε μια σχολή , θεωρείται από την πεθερά μου , ο πιο "γραμματιζούμενος" στην οικογένεια...

Πάντως , ποτέ δεν σκέφτηκα να αξιολογήσω το σύντροφο μου και σημερινό άντρα μου με βάση το μορφωτικό επίπεδο της οικογένειας του , αυτόν αγαπώ , μαζί του ζω και οι υπόλοιποι είναι απλώς περιβάλλον , δεν είναι μέσα στο σπίτι μας. Ναι , θα προτιμούσα η μαμά μου ας πούμε , να μπορεί να κάνει παρέα με τη συμπεθέρα της , αλλά όταν η μάνα μου γυρίζει όλο τον κόσμο σε ταξίδια και η πεθερά μου είχε να φύγει 10 χρόνια από το χωριό και ήρθε Θεσσαλονίκη για το γάμο μας , καταλαβαίνετε ότι είναι ανέφικτο. Sorry για το μεγάλο post.

 

ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΖΩ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ....Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Link to comment
Share on other sites

Πάντα υπάρχουν θέματα να συζητήσεις..

Εμένα για παράδειγμα, μου αρέσει πολύ να συζητάω για φαγητό..

Τι είναι αυτό, τι έχει μέσα, πώς φτιάχνεται, να μουγκρίζω όταν τρώω κάτι γευστικό..

Είμαι κακή μαγείρισσα, απλώς αυτές οι συζητήσεις μου αρέσουν..

Μου αρέσει ακόμη να ακούω περιγραφές και αστεία από τις ζωές τους..

Βρες κι εσύ καθημερινά θέματα που σου ταιριάζουν..

Αν τώρα, δεν ασχολείσαι με καθημερινά θέματα, εγώ θα βαριόμουν εσένα κι όχι την πεθερά σου..

 

Ασε που, απ'την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγάλει το δημοτικό και σε στήνουν στον τοίχο με επιχειρήματα.. Το έχω ζήσει!

Σπουδαία επιχειρήματα, όχι απλώς για να λένε κάτι!

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

Πάντα υπάρχουν θέματα να συζητήσεις..

Εμένα για παράδειγμα, μου αρέσει πολύ να συζητάω για φαγητό..

Τι είναι αυτό, τι έχει μέσα, πώς φτιάχνεται, να μουγκρίζω όταν τρώω κάτι γευστικό..

Είμαι κακή μαγείρισσα, απλώς αυτές οι συζητήσεις μου αρέσουν..

Μου αρέσει ακόμη να ακούω περιγραφές και αστεία από τις ζωές τους..

Βρες κι εσύ καθημερινά θέματα που σου ταιριάζουν..

Αν τώρα, δεν ασχολείσαι με καθημερινά θέματα, εγώ θα βαριόμουν εσένα κι όχι την πεθερά σου..

 

Ασε που, απ'την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγάλει το δημοτικό και σε στήνουν στον τοίχο με επιχειρήματα.. Το έχω ζήσει!

Σπουδαία επιχειρήματα, όχι απλώς για να λένε κάτι!

 

Eγραψες! :-D

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι διακρίνω πως, αφού ξεκινάς, με τόσο αρνητικές βλέψεις (έστω και υπό μορφή προβληματισμών) απέναντι στο -στενό- συγγενικό περιβάλλον του συντρόφου σου, ε τότε μάλλον η εξέλιξη δεν θα είναι καλή γιατί εσύ πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα έχεις το γεγονός πως σε κουράζουν και ότι δεν μπορείς να επικοινωνήσεις επί της ουσίας μαζί τους. Μπορεί για κάποιο διάστημα να το αντέξεις, αλλά σε βάθος χρόνου θεωρώ πως θα ξινίζεις απίστευτα κάθε φορά που θα βρίσκεστε όλοι μαζί...

Από την μία βέβαια πιστεύω πως η μόρφωση του ανθρώπου δεν κρίνετα βάσει πτυχίων αλλά αυτό που μετράει είναι η παιδεία του -η κοινωνική του μόρφωση- και από την άλλη διαφωνώ με τις κοπέλες που είπαν πως δεν πειράζει γιατί δεν θα έχετε και στενές επαφές... Είναι οι γονείς και τα αδέρφια του. Δεν μπορείς και δεν έχεις το δικαίωμα κατ' εμέ να τον αποκόψεις από εκείνους... Δεν αναφέρεις και για τις μεταξύ τους σχέσεις.. πόσο δεμένοι είναι.

Οι παλιοί λένε ότι όταν παντρευόμαστε κάποιον παντρευόμαστε και την οικογένειά του. Μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρουν.

Εχεις καιρό να το σκεφτείς, να τους ζήσεις λίγο περισσότερο και -ίσως- να τους αγαπήσεις ουσιαστικά. Μικρή είσαι ακόμη για γάμους και πανηγύρια...

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites

Κοιτα δε σου κρυβω πως στη ζωη μου εχει τυχει να γνωρισω αρκετους ανθρωπους με τους οποιους δεν μπορω να κουβεντιασω..τους βαριεμαι αφορητα.Αυτο βεβαια δεν εχει να κανει με το μορφωτικο επιπεδο του αλλου αλλα με τον τροπο που μιλαει.Για παραδειγμα δεν αντεχω με τπτ μα με τπτ να συνομιλω με ατομα τα οποια προκειμενου να σου περιγραψουν πως τηγανιζεις ενα αυγο μπορει να κανουν και μια ωρα...που χανονται στις λεπτομερεις και σε κανουν να κουραζεσαι.Δεν το αντεχω αυτο...με εκνευριζει αφορητα και με κουραζει πανω απόλα.

 

Ομως οταν προκειται για την οικογενεια...γιατι οικογενεια σου θα γινει και η οικογενεια του αντρα σου αυτο που εχει μεγαλυτερη σημασια ειναι το να σ'αγαπανε ,να νοιαζονται για σενα και να ξερεις οτι θα ειναι διπλα σου και στα καλα και στα δυσκολα.Αυτο μετραει μονο.Το αν εχουν πτυχια η οχι,το αν ειναι κουραστικοι η οχι..αυτα ειναι δευτερευοντα θεματα.Στην τελικη εχε στο νου σου οτι ολοι εχουν ελαττωματα...ειμαι σιγουρη κι εσυ εχεις.

Και προσεχε γιατι πολυ φοβαμαι οτι αν τους θεωρεις κατωτερους απο εσενα αργα η γρηγορα αυτο θα φανει...και τοτε εννοειται κι αυτοι θα σου γυρισουν την πλατη...δε νομιζω να κατσουν οι ανθρωποι να σε ανεχτουν να φερεσαι με τουπε.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κοπέλα μου γλυκιά, το γιο θα παντρευτείς και όχι το σόι του! Γιατί σε απασχολεί τόσο μα τόσο πολύ; Φαίνονται άτομα που θα ανακατεύονται πολύ στη ζωή σας; Είναι ο μέλλων άντρας σου κολλημένος μαζί τους; Στο χέρι σας -κυρίως του συζύγου- είναι να βάλετε καποια όρια που κρίνετε εσείς. Καταλαβαίνω ότι δεν εχεις τίποτα κοινό με τα μελλοντικά πεθερικά αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να γίνετε και κολλητοί. Για το μορφωτικό επίπεδο εγώ καταλαβαίνω ότι δεν το λες υποτιμητικά όπως είπαν καποιες αλλες. Ίσως περίμενες να είστε όλοι μια μεγάλη οικογένεια και να έχετε κοινά και να κάνετε πράγματα όλοι μαζί και να απογοητεύτηκες τώρα λίγο. Καλώς ή κακώς δεν τα βρίσκουν όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους, ειδικά με τα πεθερικά οι σχέσεις είναι λίγο δύσκολες γιατί πρέπει να κρατάς και ισορροπίες. Να κρατήσεις τυπικές σχέσεις μαζί τους εφόσον δεν θες κάτι παραπάνω, να μην τσακώνεσαι μαζί τους, να μην τους κακολογείς, γενικά να μην κάνεις κάτι που θα δυσαρεστήσει τον άντρα σου και να μην προσπαθήσεις να τον αποκόψεις από αυτούς. Αυτά τα ολίγα...αααα και το σημαντικότερο μην αγχώνεσαι και απόλαυσε τη ζωή σου με τον άνθρωπό σου!!!! ;) ;) ;)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ουτε εμενα τα πεθερικα μου εχουν την τρελη μορφωση..αλλα το γελιο που βγαζω με τον πεθερο μου με τις ιστοριες που μου λεει,ουτε με τις κολλητες μου..Με την πεθερα μου οι συζητησεις μας ειναι:αυτη μιλαει εγω ακουω τελειωνει παω βολτα..μου δινει απιστευτα πολλες συμβουλες και μαλιστα τις λεει πολλες φορες για να τις εμπεδωσω ενω εγω εχω συνηθισει απο τη μητερα μου να μου λεει πραγματα μονο μια φορα..Αλλα δεν το μετανιωνω ποτε οταν παμε στο χωριο να τους δουμε και μενουμε 3-4 μερες κι ας φευγω με πονοκεφαλο γιατι οπως επιθυμω ο αντρας μου να σεβεται και να συναναστρεφεται με τους δικους μου και να ανεχεται καθε ελαττωμα τους ετσι κανω κι εγω με τους δικους του και θα συνεχισω να το κανω..Αλλωστε κι εγω εχω ελαττωματα τα οποια κι αυτοι ανεχονται..Παρε δωσε ειναι οι σχεσεις γλυκια μου..Αν εσυ τους σνομπαρεις για τη μορφωση τους κι αυτοι θα σε σνομπαρουν για κατι αλλο..

 

 

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά, κακά τα ψέμματα, είναι μεγάλο πακέτο να μη μπορείς να συνενοηθείς με την οικογένεια του άντρα σου. Το εχω ζήσει στο πετσί μου 10 χρόνια τώρα. Ο κόσμος μπορεί να χάνεται γύρω μας, και τα πεθερικά μου το χαβά τους.

 

Μπορεί να σε πιλατεύει για το τίποτα. Οταν έχεις τα κέφια σου, ας πούμε οτι μπορείς να το γελάσεις το θέμα. Τις περισσότερες φορές όμως αυτό είναι μαρτύριο. Θέλει υπομονή, υπομονή, υπομονή, υπομονή και κάνα χαπάκι κάποιες ιδιαίτερα δύσκολες ώρες...

 

Τους λες έτσι, καταλαβαίνουν κοτέτσι και μεταφέρουν κοκορέτσι. Ξέρετε πόσα προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει αυτό? Και στην οικογένεια, και στο ζευγάρι? Και άντε και δε μπορείς να συνενοηθείς για απλά καθημερινά πράγματα, λες τα αποφεύγω όσo μπορώ για να αποφύγω και τις προστριβές που έπονται. Ελα όμως κουβέντιασε μαζί τους για σοβαρές αποφάσεις που αφορούν όλη την οικογένεια. Εκεί βλέπεις πόσο σοβαρό είναι που δεν καταλαβαίνουν, και τα κάνουν μαντάρα, και σου έχουν κουρελιάσει τα νεύρα και δε συμμαζεύεται.

 

Εγω δε θα μιλήσω για πτυχία. Πιστεύω όμως ακράδαντα οτι ενας άνθρωπος που έχει μάθει 5 πράγματα στη ζωή του και έχει δει άλλα 5 κατανοεί καλύτερα την πραγματικότητα. Αυτό και μόνο σου διευκολύνει τη ζωή. Δεν είμαι της αποψης οτι είναι καλό να κατακρίνουμε τους ανθρώπους για αυτά που δεν κατάφεραν. Αλλωστε μπορεί να είναι ένας αγράμματος άνθρωπος με 1000 καλά που να σε σκλαβώσει και να τον λατρέψεις... απλά πρέπει εμείς οι "σοφότεροι" να καταλαβαίνουμε μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να έχουμε μια καλή συνενόηση μαζί τους και μια αρμονική σχέση.

 

Αυτό πρέπει να κάνεις και εσύ για εμένα. Να βάλεις τα όριά σου έτσι ώστε να τα ελλατώματά τους (που όλοι οι γονείες έχουν, ακόμα και οι δικοί σου) να επηρεάζουν όσο το δυνατό λιγότερο εσένα και την οικογένειά σου. Οτι θα κουραστείς όμως... αυτό να το περιμένεις.

 

Λυπάμαι για το μεγάλο ποστ, ελπίζω να μη σας κούρασα με την πολυλογία μου...

Link to comment
Share on other sites

Για το μορφωτικό επίπεδο εγώ καταλαβαίνω ότι δεν το λες υποτιμητικά όπως είπαν καποιες αλλες.

 

Marigoula, τι σημαίνει "δεν μίλησε υποτιμητικά"? Επειδή δηλώνει πως δεν είναι σνομπ?

Κι εγώ βαριέμαι πολλά άτομα αλλά δεν θα έλεγα "Είναι πολύ καλός άνθρωπος αλλά χαμηλού μορφωτικού επιπέδου"..

Ο συνδυασμός είναι που με ενοχλεί..

Δηλαδή αν έλεγε "Είναι μαυρόψυχη και δεν κοιτάει που δεν ξέρει ούτε να διαβάζει" θα ήταν σκληρό αλλά θα κατανοούσα την οργή..

 

Πιο συγκεκριμένα,

αν, για παράδειγμα, μάθαινα πως ένας άνθρωπος στον οποίο έχω φερθεί όμορφα είπε για μένα

"Είναι πολύ καλή αλλά χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και μήπως να μην παντρευόμουν τον γιο της γιατί την βαριέμαι"

θα πληγωνόμουν αφάνταστα.. Οπότε δεν θα το πω κι εγώ ποτέ στην ζωή μου!

Αν απ'την άλλη έκανα κάποιου την ζωή κόλαση καλά κάνει και λέει ότι γουστάρει για μένα.. Ας πει και χειρότερα.. Εφταιξα..

 

Αν σκεφτόμασταν όλοι μας "πως θα αισθανόμουν εγώ αν κάποιος έλεγε κάτι τέτοιο για μένα?" θα γινόμασταν καλύτεροι ανθρωποι..

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

τα δικά μου πεθερικά έχουν ανώτατη μόρφωση, και όταν δούλευαν υψηλές θέσεις.

οι γονείς μου έβγαλαν δημοτικό.

παιδεία-ευγένεια ψυχής έχουν οι δικοί μου. τυχαίο;;; δεν νομίζω.

εκείνοι, διπρόσωποι, καλοί στα μεγάλα λόγια (ώρες να αυτολιβανίζονται) και στην πράξη Εφιάλτης, Πήλιος Γούσης, Χίτλερ, και λίγα λέω.

θέμα παιδείας είναι, όχι πτυχίων.

αν δεν έχετε κανένα σημείο επαφής, απλά αγαπώντας το σύζυγο θα βρεις τον τρόπο να τους σέβεσαι, όσο σε σέβονται.

γονείς σου δεν θα γίνουν!

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά , ας μη βαράμε την κοπέλα γιατί δεν υποτιμά το σοι του αυριανού συζύγου της , απλά προβληματίζεται για το πως θα έχει μαζί τους μια αρμονική σχέση.

Εγώ την καταλαβαίνω την κοπέλα , όχι δεν έχω 3 μεταπτυχιακά , δεν είμαι εγκέφαλος , αλλά όταν συζητάω με την πεθερά μου με κουράζει το γεγονός ότι μου λέει πάντα τα ίδια και τα ίδια (άσχετο με τη μόρφωση αυτό βέβαια) , αλλά τρομάζουμε να συνεννοηθούμε τηλεφωνικά όταν κρατάει ένα χαρτί στα χέρια της και μόλις καταφέρνει να το διαβάσει , της λέω ότι δεν πειράζει μαμά , θα το δούμε όταν έρθουμε μαζί από κοντά και τελειώνει το θέμα. Προσπαθώ να μην την κρίνω με βάση τα δικά μου κριτήρια και σκέφτομαι ότι αυτή , η αγράμματη γυναίκα , μεγάλωσε 4 παιδιά σε πολύ δύσκολες εποχές, ένα απ'αυτά ο άντρας μου που τον υπεραγαπώ , με πολλές στερήσεις και τέλος πάντων δεν είναι τραγικό το να προσπαθήσω να κάνω μια συζήτηση μαζί της. Το ίδιο και με την κουνιάδα μου , η οποία πήγε σχολείο μέχρι την τρίτη δημοτικού , γιατί "δεν έπαιρνε τα γράμματα" , στη συνέχεια βοήθησε στο να μεγαλώσουν τα αδέρφια της , παντρεύτηκε και έκανε δική της οικογένεια , τρελλαίνεται όταν βλέπει το γιο μου , δεν είμαστε κολλητές , δεν θα μιλήσουμε ποτέ στο τηλέφωνο, αλλά όποτε θα βρεθούμε στο χωριό και καφέ θα πιούμε και θα τα πούμε.

Ο άντρας μου που τελείωσε το σχολείο και πήγε και σε μια σχολή , θεωρείται από την πεθερά μου , ο πιο "γραμματιζούμενος" στην οικογένεια...

Πάντως , ποτέ δεν σκέφτηκα να αξιολογήσω το σύντροφο μου και σημερινό άντρα μου με βάση το μορφωτικό επίπεδο της οικογένειας του , αυτόν αγαπώ , μαζί του ζω και οι υπόλοιποι είναι απλώς περιβάλλον , δεν είναι μέσα στο σπίτι μας. Ναι , θα προτιμούσα η μαμά μου ας πούμε , να μπορεί να κάνει παρέα με τη συμπεθέρα της , αλλά όταν η μάνα μου γυρίζει όλο τον κόσμο σε ταξίδια και η πεθερά μου είχε να φύγει 10 χρόνια από το χωριό και ήρθε Θεσσαλονίκη για το γάμο μας , καταλαβαίνετε ότι είναι ανέφικτο. Sorry για το μεγάλο post.

 

 

Τα λες πολύ καλά xuito, συμφωνώ και να προσθέσω ότι

έχω γνωρίσει κάτι ζώα πανεπιστημιακούς, άλλο πράγμα !!!!!!

κιτς, άξεστους, ακοινώνητους, μορφωμενους μεν αλλά ακαλλιέργητους (sorry για όσους είναι πανεπιστημιακοί, αλλά δεν τους βάζω και όλους στον ίδιο ντορβά, για κάποιους μιλάω).

Δεν συμφωνώ με την Coraline που λέει να το ξεκαθαρίσεις με τον μέλλοντα σύζυγο από την αρχή. Τι να του πεις δηλαδή "δεν θέλω να έχω και πολλά πάρε-δώσε με τους δικούς σου γιατί δεν τους θεωρώ αντάξιούς μου, ή αρκετά ανεβασμένους ή δεν έχω τι να πω μαζί τους?

Εντέλει αυτοί οι «κατώτεροι» είναι που θα σε βοηθάνε με τα παιδιά σου αύριο μεθαύριο Salvia, γιατί συνήθως για αυτούς όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την οικογένεια τους είτε γιατί έτσι θεωρούν ότι είναι το σωστό είτε γιατί δεν εχουν άλλα ενδιαφέροντα και οι «ανώτεροι» τελικά σου λένε ότι δεν είναι για να κρατάνε παιδιά, αλλά για να ταξιδευουν, να κάνουν κοινωνικές συναναστροφές και να κοιτάνε μόνο την καλοπέρασή τους. Για κάποιους «ανώτερους» το χρέος τους το έκαναν με το να μεγαλώσουν τα δικά τους παιδιά, δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν και για τα εγγόνια τους. Δεν λέω ότι τους αδικώ βέβαια απόλυτα και αυτούς, αλλά συνήθως την μεγαλύτερη βοήθεια ειδικά με τα παιδιά την παίρνεις τελικά από αυτούς που το να κρατήσουν τα εγγόνια τους ή να σου δώσουν έτοιμο φαγητό για να μη μαγειρεύεις είναι κάτι αυτονόητο και μια βοήθεια που την προσφέρουν απλόχερα.

Salvia, κινδυνολογείς, χωρίς λόγο κατ’ εμέ. Κράτα τις ισορροπίες την στιγμή μάλιστα που λες ότι είναι καλοί άνθρωποι και όλα θα πάνε καλά. Έχε μαζί τους μια καλή σχέση και συναναστρέψου αυτούς που θέλεις περισσότερο. Απλά μην καταδικάζεις την οικογένεια του άντρα σου προκαταβολικά ΠΡΟΣΕΧΕ ομως: Ελπίζω να μη νιώσεις ΠΟΤΕ ότι και ο μέλλοντας άντρας σου είναι κατώτερος, προερχόμενος από αυτήν την οικογένεια γιατί τότε λυπάμαι που θα στο πω, αλλά θα είσαι αιωνίως προκατειλημμένη και θα δυστυχήσεις και εσύ και ο άντρας σου,

Φιλικά

Σοφία Δ

Link to comment
Share on other sites

Τα λες πολύ καλά xuito, συμφωνώ και να προσθέσω ότι

έχω γνωρίσει κάτι ζώα πανεπιστημιακούς, άλλο πράγμα !!!!!!

κιτς, άξεστους, ακοινώνητους, μορφωμενους μεν αλλά ακαλλιέργητους (sorry για όσους είναι πανεπιστημιακοί, αλλά δεν τους βάζω και όλους στον ίδιο ντορβά, για κάποιους μιλάω).

Δεν συμφωνώ με την Coraline που λέει να το ξεκαθαρίσεις με τον μέλλοντα σύζυγο από την αρχή. Τι να του πεις δηλαδή "δεν θέλω να έχω και πολλά πάρε-δώσε με τους δικούς σου γιατί δεν τους θεωρώ αντάξιούς μου, ή αρκετά ανεβασμένους ή δεν έχω τι να πω μαζί τους?

Εντέλει αυτοί οι «κατώτεροι» είναι που θα σε βοηθάνε με τα παιδιά σου αύριο μεθαύριο Salvia, γιατί συνήθως για αυτούς όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την οικογένεια τους είτε γιατί έτσι θεωρούν ότι είναι το σωστό είτε γιατί δεν εχουν άλλα ενδιαφέροντα και οι «ανώτεροι» τελικά σου λένε ότι δεν είναι για να κρατάνε παιδιά, αλλά για να ταξιδευουν, να κάνουν κοινωνικές συναναστροφές και να κοιτάνε μόνο την καλοπέρασή τους. Για κάποιους «ανώτερους» το χρέος τους το έκαναν με το να μεγαλώσουν τα δικά τους παιδιά, δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν και για τα εγγόνια τους. Δεν λέω ότι τους αδικώ βέβαια απόλυτα και αυτούς, αλλά συνήθως την μεγαλύτερη βοήθεια ειδικά με τα παιδιά την παίρνεις τελικά από αυτούς που το να κρατήσουν τα εγγόνια τους ή να σου δώσουν έτοιμο φαγητό για να μη μαγειρεύεις είναι κάτι αυτονόητο και μια βοήθεια που την προσφέρουν απλόχερα.

Salvia, κινδυνολογείς, χωρίς λόγο κατʼ εμέ. Κράτα τις ισορροπίες την στιγμή μάλιστα που λες ότι είναι καλοί άνθρωποι και όλα θα πάνε καλά. Έχε μαζί τους μια καλή σχέση και συναναστρέψου αυτούς που θέλεις περισσότερο. Απλά μην καταδικάζεις την οικογένεια του άντρα σου προκαταβολικά ΠΡΟΣΕΧΕ ομως: Ελπίζω να μη νιώσεις ΠΟΤΕ ότι και ο μέλλοντας άντρας σου είναι κατώτερος, προερχόμενος από αυτήν την οικογένεια γιατί τότε λυπάμαι που θα στο πω, αλλά θα είσαι αιωνίως προκατειλημμένη και θα δυστυχήσεις και εσύ και ο άντρας σου,

Φιλικά

Σοφία Δ

 

Πολύ σωστό και σοφό

Link to comment
Share on other sites

δεν ξερω πως σας εδωσα την εντυπωση πως κατακρινω η τελοσπαντω θεωρω τους ανθρωπους αυτους κατωτερους απο μενα! προς θεου! δεν θα το σκεφτομουν ΚΑΝ αυτο! τους αγαπαω ειναι οι ανθρωποι του αντρα που αγαπω και ποτε δεν εχω πει ασχημη κουβεντα για αυτους!! δεν με ενδιαφερει αν δεν εχουν πτυχια (που τα πεθερικα μου εχουν) η αν εχουν 500 πτυχια! δεν σημαινει τιποτα αυτο.

οπως ειπατε κ εσεις, και εγω εχω γνωρισει "μορφωμενους" ανθρωπους πραγματικα χαζους και γεματους πονηρια και κακια και "αμμορφωτους" που το μυαλο τους ειναι ξυραφι και η καρδια τους μαλαμα. και το αντιστροφο φυσικα!

εμενα δεν με πειραζει που τα αδελφια του πχ με το ζορι βγαλαν ενα σχολειο αλλα που δεν εχουν το μυαλο τους ανοιχτο σε αλλα ερεθισματα και γνωσεις και ασχολιες..

με πειραζει δηλαδη που ειμαστε τοσο διαφορετικοι που δεν θα μπορεσουμε να εχουμε καλη επικοινωνια και στην τελικη την καλη σχεση που τοσο ηθελα.

 

το ιδιο θα με πειραζε αν αυτοι ηταν ηθελαν να μπορουν να μιλανε και να ασχολουνται με πολλα και διαφορετικα πραγματα και εγω ηθελα να μιλαω μονο για τη δουλεια, τα λεφτα και την τηλεοραση. θα με πειραζε γιατι παλι θα εβλεπα την διαφορα που δεν θα μας αφηνε να ερθουμε κοντα οπως θα ηθελα.

 

προσπαθω... προσπαθω πολυ οποτε βρισκομαστε να σκεφτομαι οπως αυτοι, να βρισκω ευχαριστες τις κουβεντες που λενε και να απαντω με την ιδια διαθεση. προσπαθω να βρισκω ενδιαφερον στο να βγαινουμε για καφεδες με τα αδελφια του και να μιλανε συνεχεια μεταξυ τους για τα ιδια και τα ιδια, να κοθτσομπολευουν τα συμβαντα στο χωριο και μετα να λενε ποσο θυμωνουν οταν τους κουτσομπολευουν οι συγχωριανοι αυτους..

αλλα μεχρι ποτε θα μπορω να καταπιεζω τον εαυτο μου? καμια φορα με βλεπει ο φιλος μου οτι σωπαινω σε τετοιες στιγμες οταν δηλαδη κουραζομαι να χαμογελαω και να προσπαθω να παρακολουθησω με ενδιαφερον την κουβεντα, και αγχωνεται οτι δεν περναω καλα...:( κ τοτε εγω επειδη δεν θελω να νοιωσει οτι εστω και λιγο ισχυει αυτο αρχιζω νεο γυρο προσπαθειων.

 

τον αγαπαω πολυ τον αντρα μου... τον αγαπαω παρα πολυ και θα ανεχομουν τα παντα για χαρη του.... αλλα φοβαμαι μηπως σε μια εκρηξη καταπιεσμενων νευρων και αυξημενων ορμονων πω κατι που θα τον στεναχωρησει..:(

αυτο δεν θελω... για το τιποτα να τα χαλασω ολα... γι' αυτο ζητησα τη γνωμη σας γιατι καποιες απο εσας εχετε περασει κατι αναλογο και θα ηθελα να ειχα μια πολυτιμη συμβουλη να ξερω πως να το αντιμετωπισω γιατι ειμαι πολυ αμαθη και κανω λαθη και δεν θελω αυτα τα λαθη να μου κοστισουν τη σχεση μου με τον αντρα μου η με οποιοδηποτε αλλο αγαπημενο προσωπο...

 

δεν ξερω αν δεν με καταλαβαινετε εσεις.... λογικο ειναι να μη με καταλαβαινετε γιατι δεν μπορω να σας φωτογραφισω την κατασταση με ακριβεια μεσα απο λιγες γραμμες που γραφω....

:(

Link to comment
Share on other sites

δεν τους ζηταω να μου λυνουν μαθηματικες εξισωσεις και να αναλυουμε το φαινομενο του θερμοκηπιου αλλα να μπορω και εγω να νιωθω καλα στις συναναστροφες μας..

αδικο εχω?

μια ζωη μαζι τους θα ασχολουμαι.. δεν θελω να τους κανω στην ακρη λες και δεν υπαρχουν..

εκανα μεγαλο αγωνα μεχρι τωρα για να αποκατασταθουν οι σχεσεις του αντρα μου με τους δικους του και τωρα τι? θα τους κανω περα?

δεν θελω..

θελω κ αυτοι να περνανε καλα μαζι μου και να χαιρονται να με εχουν κοντα τους και να μην τους κουραζω αλλα θα ηθελα και εγω να μπορω να χαιρομαι την παρουσια τους στη ζωη μου... να μην μου ειναι βαρος καθε φορα που θα τους συνανταμε κ να πηγαινω οπως το προβατο στη σφαγη....δεν βρισκετε κανενα δικιο σ' αυτο που λεω?

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...