το "ταμείο" του σπιτιού

[melpo]

Λοιπόν θα σας γράψω και εγώ τη περίπτωση μου μήπως βγάλω καμία άκρη. Διάβασα πολλές περιπτώσεις αλλά δεν βρήκα κάποια παρόμοια με τη δική μου. Εγώ σταμάτησα να δουλεύω αφότου εέμεινα έγκυος κ έκτοτε είμαι σπίτι με το μωρό. Ο σύζυγος έχει μαγαζί, είναι έμπορος. Οικονομικό πρόβλημα δεν υπάρχει, τσιγκουνης και γύφτος δεν είναι άλλα έχει μια απίστευτη εμμονή με τη θεωρία ότι πρέπει να έχει λίγα λεφτά στη τσέπη για να μην του φεύγουν γρήγορα. Τώρα όσο αφορά τα έξοδα του σπιτιού εκείνος πληρώνει όλους τους λογαριασμούς νοίκι δεν έχουμε, εκαι μου δίνει ένα ποσό για τα έξοδα του σπιτιού... σχεδόν κάθε μέρα. Δηλαδή 20 και 30 ευρώ κλπ και εγώ νιώθω σαν ηλίθια που πρέπει συνεχεία να του ζητάω χαρτζηλικακι. Φυσικά και του το έχω πει επανειλημμένα αλλά δε θέλει να αλλάξουμε κάτι.σε αυτό. Λογαριασμό φυσικά κ έχει το δικό του στον οποίο δεν έχω πρόσβαση. Και εγώ έχω βέβαια τον δικό μου από το καιρό Π δούλευα όπου μου έχουν μείνει ελάχιστα χρήματα Κ δε θέλω να τα πειράζω. Μετά από μαραθώνιους καβγάδες δέχτηκε να ανοίξουμε ένα κοινό λογαριασμό όπου μου έβαλε στην αρχή 1000 ευρώ αλλά στη συνέχεια δε ξαναεβαλε. Γενικά δουλεύει κ έχει το ταμείο του από πολύ μικρός και ενώ μου δίνει ότι μα ότι του ζητήσω κ δεν μ έχει πει ποτέ όχι θέλει να μου το δίνει λίγο λίγο δηλαδή θέλεις να πάρεις χαλί πάρε τόσα σουπερμάρκετ πάρε τόσα. Εμένα αυτό όμως μ έχει κουράσει δε μ'αρέσει να του ζητάω συνέχεια κ επίσης δεν νιώθω ότι έχουμε κοινό ταμείο δεν δέχεται με τίποτα να έχω πρόσβαση στο δικό ΤΟΥ λογαριασμό. Θα μ πείτε κ συ έχεις το δικό σου μα τον έχω γιατί αυτός δεν δέχεται να.τα ενώσουμε. Και να προσθέσω ότι εγώ είμαι η φτωχή της υπόθεσης ουσιαστικά με πήρε με το βρακί μου. Είμαι παράλογη που νιώθω ανασφάλεια;; Τι κάνω;;

ΥΓ. Ξέχασα να πω ότι πηγαίνω κ βοηθάω στο μαγαζί κάθε μέρα όσο μπορω με το μωρό!!!

[Adios amigos]

Μελπω, δεν ξέρω αν κάνω καλά που σε συμβουλέψω, δε θέλω με τίποτα να σε θίξω ούτε εσένα ούτε το σύζυγο, απλά θα σου τα πω όπως το βλέπω εγώ, που βιώνω το λεπτό θέμα "ταμειο" κάπως διαφορετικά..

Κατ αρχήν δε θα έπρεπε, ανεξάρτητα αν δουλέυει ο ένας ή και οι δύο, να νοιώθει κάποιος "υπό". δηλαδή πχ σε εμάς, τυχαίνει άλλες φορές να δουλεύω εγώ, άλλες ο άντρας μου, άλλες και οι δύο..κανένας δε ζητάει χαρτζηλικάκι, θα ήταν πολύ ταπεινωτικό νομίζω γι αυτόν που το ζητάει.. και οι δύο έχουμε πρόσβαση ο ένας στον λογαριασμό του άλλου ανά πάσα στιγμή.

Αυτό που σου προτείνω είναι εν ολίγοις να βγάλετε ο καθένας μία κάρτα ανάληψης για τον λογαριασμό του αλλουνού.

Επίσης, θα μπορούσατε, τα έξοδα του σπιτιού (λογαριασμοί και σουπερ) να τα πληρώνετε μαζί.. ή να πηγαίνετε μαζί ή να πηγαίνει μία ο ένας μία ο άλλος.

Μπορεί να σου δίνει ένα ποσό κάθε μήνα, ή να χρησιμοποιείς τα χρήματα από τον κοινό σας λογαριαμό, αφού σε ενοχλεί (με το δίκιο σου) το να σου δίνει μικροποσά κάθε τρεις και λίγο. να νιώσεις ότι έχεις κι εσύ τον έλεγχο στο οικονομικό κομμάτι.

Το ότι ο άντρας σου είχε περιουσία ενώ εσύ όχι ίσως τον κάνει να πιστεύει πως εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς χρήματα σωστά. σ αυτό βοηθάει και το ότι δε δουλεύεις. Και όμως, η δουλειά που κάνεις είναι πάρα πολύ σημαντική και υπεύθυνη!!

[melpo]

Μελπω, δεν ξέρω αν κάνω καλά που σε συμβουλέψω, δε θέλω με τίποτα να σε θίξω ούτε εσένα ούτε το σύζυγο, απλά θα σου τα πω όπως το βλέπω εγώ, που βιώνω το λεπτό θέμα "ταμειο" κάπως διαφορετικά..

Κατ αρχήν δε θα έπρεπε, ανεξάρτητα αν δουλέυει ο ένας ή και οι δύο, να νοιώθει κάποιος "υπό". δηλαδή πχ σε εμάς, τυχαίνει άλλες φορές να δουλεύω εγώ, άλλες ο άντρας μου, άλλες και οι δύο..κανένας δε ζητάει χαρτζηλικάκι, θα ήταν πολύ ταπεινωτικό νομίζω γι αυτόν που το ζητάει.. και οι δύο έχουμε πρόσβαση ο ένας στον λογαριασμό του άλλου ανά πάσα στιγμή.

Αυτό που σου προτείνω είναι εν ολίγοις να βγάλετε ο καθένας μία κάρτα ανάληψης για τον λογαριασμό του αλλουνού.

Επίσης, θα μπορούσατε, τα έξοδα του σπιτιού (λογαριασμοί και σουπερ) να τα πληρώνετε μαζί.. ή να πηγαίνετε μαζί ή να πηγαίνει μία ο ένας μία ο άλλος.

Μπορεί να σου δίνει ένα ποσό κάθε μήνα, ή να χρησιμοποιείς τα χρήματα από τον κοινό σας λογαριαμό, αφού σε ενοχλεί (με το δίκιο σου) το να σου δίνει μικροποσά κάθε τρεις και λίγο. να νιώσεις ότι έχεις κι εσύ τον έλεγχο στο οικονομικό κομμάτι.

Το ότι ο άντρας σου είχε περιουσία ενώ εσύ όχι ίσως τον κάνει να πιστεύει πως εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς χρήματα σωστά. σ αυτό βοηθάει και το ότι δε δουλεύεις. Και όμως, η δουλειά που κάνεις είναι πάρα πολύ σημαντική και υπεύθυνη!!

 

Μα εννοειται οτι κάνεις καλά που με συμβουλεύεις , αυτό ζητησα άλλωστε γράφοντας το πρόβλημα μου και σε ευχαριστώ πολύ. Εχεις δίκιο γι'αυτό που λες στη τελευταία παράγραφο, έχω νιώσει πολλές φορές ότι πιστεύει οτι δε μπορώ να διαχειριστώ χρήματα, αδικαιολόγητα όμως γιατί δεν είμαι σπάταλη και ξοδεύω πολύ λίγα για μένα σχεδόν τίποτα. Πέρα από αυτό όμως νιώθω οτι ασκεί εξουσία πάνω μου με τα χρηματα κατά κάποιο τρόπο και αυτό με τρελαίνει γιατί είμαι πολύ χαζοπερήφανη. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε μονόδρομο και ότι η μοναδική πραγματική λύση είναι να ξαναγυρίσω στη δουλειά. (δε θα του αρέσει καθόλου μα καθόλου ) Ποτέ δε θα πίστευα ότι κάποια στιγμή θα βρισκο΄μουν σε αυτή τη θέση και νιώθω χάλια. Του έχω πει να βγάλουμε μια κάρτα και για μένα για το λογαριασμό του και η απάντηση ήταν κατηγορηματική: ΟΧΙ. Γιατί? Δε θέλω. Δεν με εμπιστευεσαι? Οχι δεν είναι αυτό, απλώς είναι τα χρήματα που μάζεψε δουλεύοντας μια ζωή. Ναι το καταλαβαίνω αυτό απόλυτα, αυτό που δε καταλαβαίνω είναι γιατί από τότε που παντρευτήκαμε δεν άλλαξε απολύτως τίποτε σε σχέση με πρίν, δεν έκανε προσπάθεια να αλλάξει τίποτε για να με κάνει να νιώσω καλύτερα τώρα που δε βγάζω άλλο λεφτα, όπως προανέφερα το κοινο λογαριασμο που μας ανοιξε το έκανε με τα χιλια ζόρια πρεπει να ξαναβρω δουλεια μάλλον....

[dez001]

melpo μου θυμίζεισ τη μαμα μου. Δούλευαν και οι δυο μαζί(είχαν μαγαζί) . Η μάνα μου ενώ δούλευε δε πληρωνώνονταν, καθότι οικογενειακή επιχείρηση και έπρεπε συνέχεια να απλώνει το χέρι και να δίνει λογαριασμό , τόσα απο δω, τόσα απο κεί. Συνέχεια φασαρίες. Μέχρι μου ακολούθησε τη συμβουλή της πεθεράς( ηροσέχτε η μάνα του πατέρα)...τον έκλεβε ... 5 ευρώ τη μια μέρα , 10 την άλλη ανάλογα με τη δουλεία.Με τα κλεμμένα λοιπόν κάναμε πολλά . Βόλτες, εκδρομές δώρα για εμάς και το κάτι παραπάνω που λέγαμε στο μπαμπα καλά δε θυμάσαι αυτό είναι παλιό ..το είχα. Απο τότε όλα καλά(βέναια άλλες εποχές,, τα ταμεία των μαγαζιών γέμιζαν καθημερινά)

πάντως είχαν δίκιο οι παλιές , ό άντρας να δε ξέρει απο τη μέση και κάτω.

[Alexia1985]

Λοιπόν θα σας γράψω και εγώ τη περίπτωση μου μήπως βγάλω καμία άκρη. Διάβασα πολλές περιπτώσεις αλλά δεν βρήκα κάποια παρόμοια με τη δική μου. Εγώ σταμάτησα να δουλεύω αφότου εέμεινα έγκυος κ έκτοτε είμαι σπίτι με το μωρό. Ο σύζυγος έχει μαγαζί, είναι έμπορος. Οικονομικό πρόβλημα δεν υπάρχει, τσιγκουνης και γύφτος δεν είναι άλλα έχει μια απίστευτη εμμονή με τη θεωρία ότι πρέπει να έχει λίγα λεφτά στη τσέπη για να μην του φεύγουν γρήγορα. Τώρα όσο αφορά τα έξοδα του σπιτιού εκείνος πληρώνει όλους τους λογαριασμούς νοίκι δεν έχουμε, εκαι μου δίνει ένα ποσό για τα έξοδα του σπιτιού... σχεδόν κάθε μέρα. Δηλαδή 20 και 30 ευρώ κλπ και εγώ νιώθω σαν ηλίθια που πρέπει συνεχεία να του ζητάω χαρτζηλικακι. Φυσικά και του το έχω πει επανειλημμένα αλλά δε θέλει να αλλάξουμε κάτι.σε αυτό. Λογαριασμό φυσικά κ έχει το δικό του στον οποίο δεν έχω πρόσβαση. Και εγώ έχω βέβαια τον δικό μου από το καιρό Π δούλευα όπου μου έχουν μείνει ελάχιστα χρήματα Κ δε θέλω να τα πειράζω. Μετά από μαραθώνιους καβγάδες δέχτηκε να ανοίξουμε ένα κοινό λογαριασμό όπου μου έβαλε στην αρχή 1000 ευρώ αλλά στη συνέχεια δε ξαναεβαλε. Γενικά δουλεύει κ έχει το ταμείο του από πολύ μικρός και ενώ μου δίνει ότι μα ότι του ζητήσω κ δεν μ έχει πει ποτέ όχι θέλει να μου το δίνει λίγο λίγο δηλαδή θέλεις να πάρεις χαλί πάρε τόσα σουπερμάρκετ πάρε τόσα. Εμένα αυτό όμως μ έχει κουράσει δε μ'αρέσει να του ζητάω συνέχεια κ επίσης δεν νιώθω ότι έχουμε κοινό ταμείο δεν δέχεται με τίποτα να έχω πρόσβαση στο δικό ΤΟΥ λογαριασμό. Θα μ πείτε κ συ έχεις το δικό σου μα τον έχω γιατί αυτός δεν δέχεται να.τα ενώσουμε. Και να προσθέσω ότι εγώ είμαι η φτωχή της υπόθεσης ουσιαστικά με πήρε με το βρακί μου. Είμαι παράλογη που νιώθω ανασφάλεια;; Τι κάνω;;

ΥΓ. Ξέχασα να πω ότι πηγαίνω κ βοηθάω στο μαγαζί κάθε μέρα όσο μπορω με το μωρό!!!

Ειμαι κι εγω σε αυτη την φάση και ακόμα οταν δούλευα τα χρήματα τα διαχεριζοταν εκείνος! Στην αρχή με πειραζε λιγο αλλα αργότερα καταλαβα οτι ετσι αισθάνεται οτι εχει τον "έλεγχο" η... νιώθει πιο ισχυρός στην σχέση αφού για ολα τα υπόλοιπα εχω τον τροπο μου και περνάει το δικό μου!Γελαω με αυτο γιατι δεν μου λείπει τιποτα και εκείνος νομίζει οτι ετσι με "κρατάει"!!

πολλές φορές κάποια χαρτζιλίκια ξεχνιούνται και έρχονται τα επόμενα και πάντα εχω λεφτά! Πάντα με ρωτάει βέβαια .."εχεις; Θέλεις;"

Αν αυτο τον κανει ευτυχισμένο..ειμαι ευτυχισμένη κι εγω! Χαλάλι!!ολα καλα!!

[love4]

melpo εμενα αυτη η σταση θα με εξαγριωνε και θα μουρμουραγα, θα μουρμουραγα, θα εκανα φασαρια μεχρι να παψει να υφισταται...τι σημαινει οτι δουλευε μια ζωη ? τωρα ειστε ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και ολα αυτα ειναι ασυναρτησιες...σε μια οικογενεια δεν υπαρχουν δικα μου και δικα σου...αν υπαρχουν τοτε δεν ειναι οικογενεια!!!!!! Ειμαι απολυτη σε αυτο... μια τετοια συμπεριφορα θα εβαζε ενα τοιχο μεταξυ εμενα και τον αντρα μου...

[melpo]

Ειμαι κι εγω σε αυτη την φάση και ακόμα οταν δούλευα τα χρήματα τα διαχεριζοταν εκείνος! Στην αρχή με πειραζε λιγο αλλα αργότερα καταλαβα οτι ετσι αισθάνεται οτι εχει τον "έλεγχο" η... νιώθει πιο ισχυρός στην σχέση αφού για ολα τα υπόλοιπα εχω τον τροπο μου και περνάει το δικό μου!Γελαω με αυτο γιατι δεν μου λείπει τιποτα και εκείνος νομίζει οτι ετσι με "κρατάει"!!

πολλές φορές κάποια χαρτζιλίκια ξεχνιούνται και έρχονται τα επόμενα και πάντα εχω λεφτά! Πάντα με ρωτάει βέβαια .."εχεις; Θέλεις;"

Αν αυτο τον κανει ευτυχισμένο..ειμαι ευτυχισμένη κι εγω! Χαλάλι!!ολα καλα!!

 

Μακαααααρι να μπορούσα να το δω και γω έτσι απλά!! Που μπορεί και να είναι και εγώ να βλέπω προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν, γιατί είμαι από τη φύση μου στραβόξυλο. Νομίζω για εμένα προσωπικά ότι δε μου ταιριάζει αυτός ο τρόπος και ότι δε θα ηρεμήσω μέχρι να αλλάξει. όπως λέει και η love4 νιώθω σαν να έχουμε έναν τοιχο ανάμεσά μας. Σήμερα το απόγευμα είχε μαλακώσει λίγο και σαν να τα ξανασκέφτηκε αυτά που είπε κ έκανε. Του είπα ότι δεν είμαι η κορούλα του να μου δίνει χαρτζηλικι και ότι θέλω επιτέλους να μπορώ να κάνω το κουμάντο μου. Μου είπε ενταξει λοιπόν,,, αλλά μπορω να σου δίνω το ποσό που μου ζήτησες μοιρασμενο στα 3 και να στο δίνω κάθε τρίτη, πέμπτη και σάββατο?....... Αδιόρθωτος παιδί μου! Του είπα ότι θα το δοκιμάσω μια εβδομάδα, άλλα αν δεν με βολέψει θα σου το πω και να μη δυσανασχετήσεις και να κανουμε αυτό που σου είπα!! Εντάξει, είπε. Αντε να δούμε.... Καλά για να μου βγάλει κάρτα για το λογαριασμό του, σας το λέω από τώρα ξεχάστε το

[Alexia1985]

Μακαααααρι να μπορούσα να το δω και γω έτσι απλά!! Που μπορεί και να είναι και εγώ να βλέπω προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν, γιατί είμαι από τη φύση μου στραβόξυλο. Νομίζω για εμένα προσωπικά ότι δε μου ταιριάζει αυτός ο τρόπος και ότι δε θα ηρεμήσω μέχρι να αλλάξει. όπως λέει και η love4 νιώθω σαν να έχουμε έναν τοιχο ανάμεσά μας. Σήμερα το απόγευμα είχε μαλακώσει λίγο και σαν να τα ξανασκέφτηκε αυτά που είπε κ έκανε. Του είπα ότι δεν είμαι η κορούλα του να μου δίνει χαρτζηλικι και ότι θέλω επιτέλους να μπορώ να κάνω το κουμάντο μου. Μου είπε ενταξει λοιπόν,,, αλλά μπορω να σου δίνω το ποσό που μου ζήτησες μοιρασμενο στα 3 και να στο δίνω κάθε τρίτη, πέμπτη και σάββατο?....... Αδιόρθωτος παιδί μου! Του είπα ότι θα το δοκιμάσω μια εβδομάδα, άλλα αν δεν με βολέψει θα σου το πω και να μη δυσανασχετήσεις και να κανουμε αυτό που σου είπα!! Εντάξει, είπε. Αντε να δούμε.... Καλά για να μου βγάλει κάρτα για το λογαριασμό του, σας το λέω από τώρα ξεχάστε το

Εγω πιστευω οτι οταν ο άντρας ειναι με μια δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα ψάχνει τροπο να εχει το "πανω χέρι"!ειναι η φύση τους ετσι..θελουν να νιώθουν οτι ελέγχουν την κατασταση!!Νωμιζουν οτι ετσι η γυναίκα "εξαρτιέται"απο αυτούς και αισθάνονται πιο σίγουροι και ασφαλής! Εγω στην θέση σου δεν θα του το στερούσα τελείως αλλα θα προσπαθούσα να βρω μια μέση λύση...Π.χ. Οκ καθε Τρίτη,Πέμπτη και Σάββατο αλλα χωρις να ζητάω και να ειναι καθε πρωι εκει! Οι άντρες ειναι μεγάλα παιδια και ειναι πιο έξυπνο να τους παίζεις οπως θες χωρις να το περνούν χαμπάρι!!!

[sofi@p]

σε εμας δεν υπαρχει κοινο ταμειο. ο καθενας εχει τον τραπεζικο λογαριασμο του και τα χρηματα του.

προς το παρον, μενουμε σε δικο μου σπιτι. αγορασαμε περυσι ενα οικοπεδο και χτιζουμε και ολα εχουν γραφτει σε συμβολαια, αναλογα με το ποσο που διεθεσε ο καθενας.

τα σχολεια των παιδιων τα πληρωνουμε απο κοινου (ενα μηνα εγω, ενα μηνα ο αντρας μου). λογαριασμους πληρωνω εγω και super market ο αντρας μου.

τη διασκεδαση μας και τα ρουχα των παιδιων τα πληρωνουμε εναλλαξ.

ο καθενας πληρωνει τα προσωπικα του εξοδα.

κι ο,τι μας περισσευει το βαζει ο καθενας στο λογαριασμο του.

[ekavi_]

Μα εννοειται οτι κάνεις καλά που με συμβουλεύεις , αυτό ζητησα άλλωστε γράφοντας το πρόβλημα μου και σε ευχαριστώ πολύ. Εχεις δίκιο γι'αυτό που λες στη τελευταία παράγραφο, έχω νιώσει πολλές φορές ότι πιστεύει οτι δε μπορώ να διαχειριστώ χρήματα, αδικαιολόγητα όμως γιατί δεν είμαι σπάταλη και ξοδεύω πολύ λίγα για μένα σχεδόν τίποτα. Πέρα από αυτό όμως νιώθω οτι ασκεί εξουσία πάνω μου με τα χρηματα κατά κάποιο τρόπο και αυτό με τρελαίνει γιατί είμαι πολύ χαζοπερήφανη. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε μονόδρομο και ότι η μοναδική πραγματική λύση είναι να ξαναγυρίσω στη δουλειά. (δε θα του αρέσει καθόλου μα καθόλου ) .

 

Melpo, έχεις απόλυτο δίκιο που νιώθεις έτσι και που σε ενοχλεί αυτή η κατάσταση.

Σίγουρα πρέπει να ξαναβρείς και εσύ δουλειά αλλά δεν θα λυθεί έτσι το θέμα σας. Πάλι θα έχετε ξεχωριστούς λογαριασμούς και πάλι θα διαφωνείτε για τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων σας.

Προσπάθησε να του δείξεις να καταλάβει πως νιώθεις και να καθησυχάσεις τους φόβους του. Αφού βεβαια καταλάβεις τι ακριβώς φοβάται. πχ είτε σου δώσει 100 ευρώ μαζεμένα είτε σου δίνει από 10 κάθε μέρα, πάλι το ίδιο ποσό να χαλάσεις συνολικά. Ώστε να δει πως και μαζεμένα να στα δώσει εσύ δεν θα νιώσεις ξαφνικά πλούσια να τα ξοδέψεις όλα και να του ξαναζητήσεις...

[vtgian]

Καλημέρα Melpo,

 

Κάποιες φορές είναι όντως δύσκολο να μοιραστείς αυτό που έχεις με τον/την σύντροφό σου. Ωστόσο δεν είναι ακατόρθωτο, αν τον καταφέρεις να καταλάβει.

Προσπάθησε μαλακά να εξηγήσεις στον σύζυγο ότι ο μόνος λόγος που θέλεις να έχεις πρόσβαση στο λογαριασμό του είναι για περίπτωση ανάγκης. Τι θα γίνει αν πάθει κάτι και πρέπει να πάει επειγόντως σε νοσοκομείο; Εκτός από τη λαχτάρα σας, θα έχεις και το άγχος που θα βρεις λεφτά;

Επίσης, τα χρήματα που βγάζει με τόσο κόπο, τα βγάζει γιατί και εσύ είσαι εκεί. Που φροντίζεις να μη χρειάζεται καθαρίστρια και μαγείρισσα και νταντά και "διασκεδάστρια". Καλή η δουλειά του αλλά αν όλα αυτά τα πλήρωνε, σίγουρα δεν θα είχατε μαζέψει τα χρήματα αυτά. Προσπάθησε να καταλάβεις τους φόβους του και να τους κατευνάσεις.

Αν θέλεις να δουλέψεις, κάνε το αλλά όχι λόγω της ανάγκης για δικά σου χρήματα. Τα χρήματά του είναι και δικός σου κόπος. Δουλεύεις έτσι και αλλιώς. Και υπάλληλος του να ήσουν, δε θα σου έδινε μόνο τα απαραίτητα, ο μισθός σου θα είχε και τη διασκέδασή σου και τα έξτρα σου.

Προσωπικά πιστεύω ότι ένα σπίτι είναι ένας λογαριασμός. Δεν μπορώ να διανοηθώ να χωρίσω τα έξοδα και τα έσοδα με τον σύζυγό μου. Και δυστυχώς τα παραδείγματα "χωριστών πορτοφολιών" που έχω δει, δεν οδήγησαν σε ευτυχισμένους γάμους.

Κοινό πορτοφόλι σημαίνει κοινοί στόχοι, εμπιστοσύνη και ενότητα.

Αλλά και πάλι αυτό είναι η προσωπική μου γνώμη, σίγουρα υπάρχουν ζευγάρια που τα καταφέρνουν διαφορετικά.

[love4]

Κι εγω παλι θα απορησω και θα ρωτησω τη sofi@p ...πως μπορειτε και νιωθετε "ενα" με το συντροφο σου οταν χωριζετε ετσι τα λεφτα σας???? Και ακομη μια ερωτηση...για ποιο λογο το κανετε αυτο?

[lop]

ΔΕν συμφωνώ με την προλαλίσασα. Εχουμε ξεχωριστό ταμείο (περίπου όπως η sofi@) και ο γάμος μας είναι μια χαρά ευτυχισμένος (φτου - φτου). ΠΧ. θέλαμε να αλλάξουμε το αυτοκίνητο : βάλαμε ο καθένας τα μισά. Αγοράσαμε μετά από πολύ σκέψη και ψάξιμο εξοχικό : μισά - μισά. Την μια θα πληρώσω εγώ το φροντιστήριο ή το Σ/Μ ή λογαριαμούς την άλλη ο άλλος. Και έτσι δεν φαίνετε ότι ο ένας δεν προσφέρει. Βέβαια για κάπους μήνες που έμεινε χωρίς δουλειά, τα έιχα αναλάβει εγώ. Πιο δύσκολο είναι νομίζω, το ψυχολογικό κομμάτι για έναν ΑΝΤΡΑ χωρίς δουλειά (για εύλογο διάστημα) παρά η έλλειψη χρημάτων.

[peony]

Κι εμείς της ίδιας σχολής με sofi@p και lop είμαστε. Ωστόσο εδώ να πω ότι θεωρώ τους λογαριασμούς μας συγκοινωνούντα δοχεία. Κι ότι αν κάποια στιγμή μείνει κανείς χωρίσ δουλειά, τα καλύπτει ο άλλος. Ή αν βγάζει ο ένας περισσότερα χρήματα, συνεισφέρει και λίγο παραπάνω αν χρειαζεται. Γενικότερα δεν κρατάμε και λογαριασμό τι πληρώνει ο καθένας, αυτοσχεδιάζουμε λίγο.

 

Όσον αφορά το γιατί: δεν ήταν συνειδητή η απόφαση. Πως ήμαστε παλιότερα ζευγάρι και μοιραζόμασταν εξόδους, διακοπές κτλ. Ε, συνεχίσαμε έτσι.

[sofi@p]

για το πως τα καταφερνουμε και ειμαστε δεμενο ζευγαρι εδω και 20 χρονια (μαζι απο φοιτητες), παρα το διαφορετικο πορτοφολι, νομιζω οτι ισχυει το "οι καλοι λογαριασμοι κανουν τους καλους φιλους". κανεις δε νιωθει οτι ο αλλος τον εκμεταλλευεται η οτι αδικειται. εχουμε κοινο στοχο, δεν ε μαστε σπαταλοι και βαζουμε πανω απο ολα τα παιδια μας.

εχω δει ζευγαρια με κοινο πορτοφολι να χωριζουν και να μην ξερουν πως να χωρισουν οτι αγορασαν απο το κοινο πορτοφολι και να κατηγορουν ο ενας τον αλλον και να διεκδικουν ο,τι μπορουν να αρπαξουν. αυτα σε εμας ειναι ξεκαθαρα.

 

το πως "φτασαμε μεχρι εκει" να εχουμε ξεχωριστο πορτοφολι? οπως και η Peony, απο την αρχη ο καθενας πληρωνε απο κοινου στα κοινα εξοδα (διακοπες, βολτες, διασκεδαση κλπ).

 

επισης να πω οτι η μαμα μου δεν εργαστηκε ποτε και ολη η οικογενεια ζουσε απο το εισοδημα του πατερα μας. ολες οι αποφασεις παιρνονταν απο κοινου και ποτε δεν αισθανθηκα οτι ο μπαμπας μου εκανε κουμαντο η οτι η μαμα μου δεν ειχε αποψη και οτι στερουνταν πραγματα.

[sofi@p]

Κι εγω παλι θα απορησω και θα ρωτησω τη sofi@p ...πως μπορειτε και νιωθετε "ενα" με το συντροφο σου οταν χωριζετε ετσι τα λεφτα σας???? Και ακομη μια ερωτηση...για ποιο λογο το κανετε αυτο?

 

νιωθουμε "ενα", γιατι προφανως δεν ειναι τα χρηματα αυτο που μας κανει να νιωθουμε "ενα", αλλα η κοινη μας ανατροφη, τα κοινα μας βιωματα, η κοινη θεωρηση για τη ζωη και ο κοινος μας στοχος.

 

για ποιο λογο το κανουμε?

ε, ψιλοβαριομαστε καθε μηνα να κανουμε αναληψη απο την τραπεζα το μισθο μας, να τον φερνουμε σπιτι, να τον βαζουμε στο κοινο κουτι και καθε φορα που πρεπει να πληρωθει κατι, να τραβαμε απο κει.

 

και κατι που ειπωθηκε απο αλλη κοπελα οτι κοινο πορτοφολι σημαινει εμπιστοσυνη.....χμμ, δεν ειμαι και τοσο σιγουρη. μπορει να σημαινε οτι θελω ανα πασα στιγμη να ελεγχω τον αλλον τι κανει με το μισθο του. εγω και ο συζυγος, που εχουμε διαφορετικους λογαριασμους, εχουμε εμπιστοσυνη ο ενας στον αλλον... γαιτι ξερουμε πως σκεφτεται ο αλλος και τι σκοπευει να κανει με τα χρηματα του.

[love4]

Μα προφανως sofi@p οταν λεμε κοινο ταμειο δεν εννοουμε να πηγαινουμε να βγαζουμε τα λεφτα απο την τραπεζα, να τα φερνουμε σπιτι και να τα βαζουμε μεσα σε ενα κοινο κουτι (??!!!). Ουτε εχει σημασια ποιο ονομα υπαρχει στο λογαριασμο της τραπεζας. Η ουσια μετραει και η ουσια ειναι , για μενα, πως απο τη στιγμη που ειμαστε οικογενεια η προελευση των χρηματων δεν εχει καμια μα καμια σημασια...και κατι ακομη, αυτο που λεγεται οτι οι καλοι λογαριασμοι κανουν τους καλους φιλους ισχυει για τους φιλους οπως πολυ καλα ειπωθηκε, οχι για τον ανδρογυνο

[ekavi_]

για ποιο λογο το κανουμε?

ε, ψιλοβαριομαστε καθε μηνα να κανουμε αναληψη απο την τραπεζα το μισθο μας, να τον φερνουμε σπιτι, να τον βαζουμε στο κοινο κουτι και καθε φορα που πρεπει να πληρωθει κατι, να τραβαμε απο κει.

 

και κατι που ειπωθηκε απο αλλη κοπελα οτι κοινο πορτοφολι σημαινει εμπιστοσυνη.....χμμ, δεν ειμαι και τοσο σιγουρη. μπορει να σημαινε οτι θελω ανα πασα στιγμη να ελεγχω τον αλλον τι κανει με το μισθο του. εγω και ο συζυγος, που εχουμε διαφορετικους λογαριασμους, εχουμε εμπιστοσυνη ο ενας στον αλλον... γαιτι ξερουμε πως σκεφτεται ο αλλος και τι σκοπευει να κανει με τα χρηματα του.

 

Συμφωνώ.

 

Εμείς έχουμε τους λογαριασμούς του ο καθένας και έχουμε και έναν κοινό όπου αποταμιεύουμε όταν μπορούμε.

Δηλαδή στην ουσία ξοδεύουμε τους μισθούς μας στις πάγιες δαπάνες, στα μηνιαία έξοδα, φροντίδα παιδιών, προσωπικά έξοδα κτλ και ό,τι περισσέψει, όταν περισσέψει, το βάζουμε στον κοινό λογαριασμό.

[sofi@p]

Μα προφανως sofi@p οταν λεμε κοινο ταμειο δεν εννοουμε να πηγαινουμε να βγαζουμε τα λεφτα απο την τραπεζα, να τα φερνουμε σπιτι και να τα βαζουμε μεσα σε ενα κοινο κουτι (??!!!). Ουτε εχει σημασια ποιο ονομα υπαρχει στο λογαριασμο της τραπεζας. Η ουσια μετραει και η ουσια ειναι , για μενα, πως απο τη στιγμη που ειμαστε οικογενεια η προελευση των χρηματων δεν εχει καμια μα καμια σημασια...και κατι ακομη, αυτο που λεγεται οτι οι καλοι λογαριασμοι κανουν τους καλους φιλους ισχυει για τους φιλους οπως πολυ καλα ειπωθηκε, οχι για τον ανδρογυνο

 

μα ο αντρας μου ειναι ο καλυτερος μου φιλος. και θελω ο,τι κι αν γινει στο μελλον οι σχεσεις μας να παραμεινουν φιλικες

μου αρεσουν τα ξεκαθαρα πραγματα. κακο ειναι?

 

οσο για την προελευση των χρηματων, ειναι δεδομενη. οι μισθοι μας. τι εννοεις δεν εχει καμμια σημασια? ειπε κανεις οτι εχει?

[love4]

Oταν μιλησα για προελευση των χρηματων εννοουσα οτι δεν εχει καμια σημασια ποιος τα εβγαλε αυτα τα χρηματα..ειτε ο ενας βγαζει 2000 ειτε και οι 2 μαζι βγαζουν 2000 ειναι το ιδιο και το αυτο για μενα. Αυτο εννοουσα!

[sofi@p]

Oταν μιλησα για προελευση των χρηματων εννοουσα οτι δεν εχει καμια σημασια ποιος τα εβγαλε αυτα τα χρηματα..ειτε ο ενας βγαζει 2000 ειτε και οι 2 μαζι βγαζουν 2000 ειναι το ιδιο και το αυτο για μενα. Αυτο εννοουσα!

 

ναι, οκ. συμφωνω.

αλλα, ας υποθεσουμε οτι εγω βγαζω 1000 και ο συζυγος 2000. κι οτι τα εξοδα του σπιτιου ειναι 1500. ας πουμε οτι βαζουμε απο μισα. αρα εμενα μου περισσευουν 250 και του συζυγου 1250. εχει νοημα αν τα αποταμιευουμε σε ξεχωριστους λογαρισμους η σε εναν κοινο, απο τη στιγμη που ο σκοπος μας ειναι η "αποκατασταση" των παιδιων μας?

 

η θα ηταν πιο δικαιο να πληρωνουμε αναλογικα με το εισοδημα? ωστε να αποταμιευουμε και αναλογικα?

 

(καλα, μη νομισετε οτι κραταμε και βιβλιο εσοδων-εξοδων στο σπιτι, ουτε ειμαστε με το κομπιουτερακι ολη μερα. στο περιπου μιλαμε)

[free dom]

Κοριτσια νομιζω πως ειναι θεμα χαρακτηρα. Εγω ειμαι της αποψης του κοινου ταμειου,ομως ο αντρας μου θελει να εχει ο ιδιος τον ελεγχο των χρηματων του κ ενω στην αρχη το παρεξηγησα και στεναχωρηθηκα, τωρα πια το χω αποδεχτει. Αυτο γιατι στην πορεια ειδα οτι μας προσφερει οτι κι αν χρειαστουμε, ενω για τον εαυτο του δεν κανει τιποτα απολυτως και καταλαβα οτι για μας πασχιζει, απλως θελει να εχει τον ελεγχο ο ιδιος. Ε κι εγω απ το να μαλωνουμε, προτιμω να μην τον πιεζω αλλα ζηταω οτι θελω χωρις κανεναν ενδοιασμο(εχω βεβαια και τα δικα μου εισοδηματα) και κραταω κι εγω μια πισινη απ οτι τυχον περισσεψει για καλο και για κακο. Το περιεργο ειναι οτι τον τελεταιο καιρο απο μονος του τελικα κανει κινησεις για κοινα χρηματα.. Αυτο που εχω να προτεινω ειναι αν βλεπεις πως ο ανθρωπος ειναι καλοπροαιρετος, μην κανεις καυγαδες γι αυτο το θεμα, αλλα βρες μια μεση λυση, οπως να σου δινει ενα ποσο καθε βδομαδα κι επισης μην του κανεις και τοσο οικονομια, ζητα και κατι παραπανω να κρατησεις για σενα και δε χρειαζεται να το ξερει..

[sofi@p]

Κοριτσια νομιζω πως ειναι θεμα χαρακτηρα. Εγω ειμαι της αποψης του κοινου ταμειου,ομως ο αντρας μου θελει να εχει ο ιδιος τον ελεγχο των χρηματων του κ ενω στην αρχη το παρεξηγησα και στεναχωρηθηκα, τωρα πια το χω αποδεχτει. Αυτο γιατι στην πορεια ειδα οτι μας προσφερει οτι κι αν χρειαστουμε, ενω για τον εαυτο του δεν κανει τιποτα απολυτως και καταλαβα οτι για μας πασχιζει, απλως θελει να εχει τον ελεγχο ο ιδιος. Ε κι εγω απ το να μαλωνουμε, προτιμω να μην τον πιεζω αλλα ζηταω οτι θελω χωρις κανεναν ενδοιασμο(εχω βεβαια και τα δικα μου εισοδηματα) και κραταω κι εγω μια πισινη απ οτι τυχον περισσεψει για καλο και για κακο. Το περιεργο ειναι οτι τον τελεταιο καιρο απο μονος του τελικα κανει κινησεις για κοινα χρηματα.. Αυτο που εχω να προτεινω ειναι αν βλεπεις πως ο ανθρωπος ειναι καλοπροαιρετος, μην κανεις καυγαδες γι αυτο το θεμα, αλλα βρες μια μεση λυση, οπως να σου δινει ενα ποσο καθε βδομαδα κι επισης μην του κανεις και τοσο οικονομια, ζητα και κατι παραπανω να κρατησεις για σενα και δε χρειαζεται να το ξερει..

να κανω μια ασχετη ερωτηση?

αφου εχεις εισοδηματα γιατι ζητας χρηματα απο τον αντρα σου? δεν φτανουν τα εισοδηματα σου, εννοεις, για να πληρωσεις τα μισα εξοδα του σπιτιου?

[free dom]

να κανω μια ασχετη ερωτηση?

αφου εχεις εισοδηματα γιατι ζητας χρηματα απο τον αντρα σου? δεν φτανουν τα εισοδηματα σου, εννοεις, για να πληρωσεις τα μισα εξοδα του σπιτιου?

Οταν του ζηταω ειναι για εξοδα του σπιτιου κυριως και για μενα αν χρειαστω και δεν εχω, γιατι δεν τα χωριζουμε στη μεση, αλλα αναλογα με το ποσα βγαζει ο καθενας στο περιπου, μια και τα εισοδηματα μας δεν ειναι σταθερα. Δηλαδη αν καποιο μηνα δεν εχει αυτος πολλα, αναλαμβανω περισσοτερα εγω, ενω αν ειναι καλος μηνας γι αυτον, θα του ζητησω να συμβαλλει περισσοτερο.

[sofi@p]

Οταν του ζηταω ειναι για εξοδα του σπιτιου κυριως και για μενα αν χρειαστω και δεν εχω, γιατι δεν τα χωριζουμε στη μεση, αλλα αναλογα με το ποσα βγαζει ο καθενας στο περιπου, μια και τα εισοδηματα μας δεν ειναι σταθερα. Δηλαδη αν καποιο μηνα δεν εχει αυτος πολλα, αναλαμβανω περισσοτερα εγω, ενω αν ειναι καλος μηνας γι αυτον, θα του ζητησω να συμβαλλει περισσοτερο.

α, οκ, καταλαβα. ευχαριστω.