δισχιδης ραχη-πως να βρει μια μανα τη δυναμη να αποχωριστει το μωρακι της????

[cathy1716]

Σωστά! Όταν έχασα το μωρό μου το είχα τυπώσει σε ένα μεγάλο χαρτί και το είχα βάλει στο ψυγείο μου να το βλέπω κάθε πρωϊ.

"ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ, ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΩΜΟΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ!"

Είχα πάρει παραμύθια και διάβαζα πριν κοιμηθώ για να απομακρύνω το βράδυ κάθε άσχημη εικόνα και να έχω στο μυαλό μου αυτή των παραμυθιών.

Και τελικά αυτό δεν άργησε να γίνει πραγματικότητα!!!!

Αχ alexele...Ποσο καιρο σου πηρε μεχρι να τα καταφερεις??

Διαπιστωνω οτι η καθεμια εδω,αφου ξεπερασει το πρωτο σοκ,βρισκει τον δικο της τροπο να εκφρασει τον πονο της απωλειας κ μετα κατι για να πιαστει....Εγω κρατησα αυτο που μου ειπε η vasdeli,το οποιο ειχε γραψει μια αλλη κοπελα εδω στο φορουμ,''δικαιουσαι να πεσεις,επιβαλλεται ομως να σηκωθεις...''.

Αποφασισα να εκφρασω τα συναισθηματα μου,για αλλη μια φορα,μεσα απο το χορο,που ασχολουμαι ολη μου τη ζωη,απο 6 χρονων κοριτσακι...Αυτη τη φορα,μεσα απο μια χορογραφια,θελω να εκφρασω τον πονο μου για την απωλεια της μπεμπας μου...Ετοιμαζω λοιπον με το δασκαλο μου,μια χορογραφια με το τραγουδι που εχω ανεβασει κ εδω...

 

 

''Here Without you Baby''...Το ακουω καθε μερα,απο τοτε που την εχασα...

Ο δασκαλος φοβαται οτι θα ξεσπασω σε δακρυα,αντι να χορεψω...Εγω ομως απο την προηγουμενη βδομαδα,ξεκινησα ξανα μαθηματα χορου,Παρασκευες,επιτηδες (Παρασκευη την εχασα κ απο τοτε ποναω) κ βγαζω ολα μου τα συναισθηματα εκεινες τις ωρες...Περιεργο ισως.. Ομως ειναι ενας τροπος να βγαζω απο μεσα μου ολη τη στενοχωρια που μου βαραινει την ψυχη....

[alexele]

Θα σου πω εν συντομία την ιστορία μου όχι για να σε στεναχωρήσω αλλά για να καταλάβεις ότι όλα κάποια στιγμή μένουν πίσω και η ζωή συνεχίζεται.

Το Φεβρουάριο του '07 γεννάω στην 38η εβδομάδα το 1ο μωρό μου (μετά από εξωσωματική) νεκρό, σε 40 ακριβώς μέρες χάνω το μπαμπά μου αιφνίδια από καρδιά. Το Μάιο ξεκινάω διαδικασία εξωσωματικής με κατεψυγμένα, και τελικά μετά από 2 μήνες μένω έγκυος αλλά παλινδρομεί την 8η εβδομάδα. Οπότε αποφασίζω για 5 μήνες να ασχοληθώ με πράγματα που με ευχαριστούν για να ξεχαστώ λίγο απ' όλ' αυτά και κάνω το Μάρτιο του '08 τη τρίτη μου προσπάθεια. Γεννάω το Νοέμβρη του '08 λίγο πρόωρα (35 εβδομάδες) και το μωρό μου κάθεται όλες τις μέρες στην εντατική, περισσότερο για προληπτικούς λόγους μου είπανε, και λόγω προηγούμενου ιστορικού.

Μετά απ' όλ' αυτά σκέφτομαι δειλά δειλά να ξεκινήσω τη διαδικασία να του χαρίσω ένα αδεφλάκι!

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αφού πρώτα έχει πετύχει το στόχο της!!!!!!!!!!!!

[cathy1716]

Θα σου πω εν συντομία την ιστορία μου όχι για να σε στεναχωρήσω αλλά για να καταλάβεις ότι όλα κάποια στιγμή μένουν πίσω και η ζωή συνεχίζεται.

Το Φεβρουάριο του '07 γεννάω στην 38η εβδομάδα το 1ο μωρό μου (μετά από εξωσωματική) νεκρό, σε 40 ακριβώς μέρες χάνω το μπαμπά μου αιφνίδια από καρδιά. Το Μάιο ξεκινάω διαδικασία εξωσωματικής με κατεψυγμένα, και τελικά μετά από 2 μήνες μένω έγκυος αλλά παλινδρομεί την 8η εβδομάδα. Οπότε αποφασίζω για 5 μήνες να ασχοληθώ με πράγματα που με ευχαριστούν για να ξεχαστώ λίγο απ' όλ' αυτά και κάνω το Μάρτιο του '08 τη τρίτη μου προσπάθεια. Γεννάω το Νοέμβρη του '08 λίγο πρόωρα (35 εβδομάδες) και το μωρό μου κάθεται όλες τις μέρες στην εντατική, περισσότερο για προληπτικούς λόγους μου είπανε, και λόγω προηγούμενου ιστορικού.

Μετά απ' όλ' αυτά σκέφτομαι δειλά δειλά να ξεκινήσω τη διαδικασία να του χαρίσω ένα αδεφλάκι!

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αφού πρώτα έχει πετύχει το στόχο της!!!!!!!!!!!!

Γλυκεια μου alexele....Εμεινα αναυδη!!!!!Δεν την ηξερα οοολη την ιστορια σου για να ειμαι ειλικρινης... Τι εχεις τραβηξει...!!!! Ποσο πονο εχεις περασει κ ποση αγωνια...Εισαι νικητρια ομως,κ το ξερεις!!!Εχεις αστειρευτη δυναμη μεσα σου κ σε θαυμαζω γι αυτο.Ποσες φορες θα ειπες κ εσυ ''γιατι σε μενα?'' ..Κ ομως,να'σαι εδω,μανουλα,να δωσεις κουραγιο σε μενα κ σε αλλες γυναικες σαν εμενα.Μπραβο σου,δεν εχω τι να πω.Με εντυπωσιαζει το κουραγιο σου κ σαφεστατα θα χαρισεις αδερφακι στο παιδι σου!!!

Να το χαιρεσαι,εισαι μια πολυ δυνατη μανουλα!!!!!

[alexele]

Να' σαι καλά κοριτσάκι μου! Εύχομαι να είμαστε οι τελευταίες μανούλες που χρειάστηκε να δείξουμε έτσι τη δύναμή μας!!!!! Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει μία γυναίκα!!!

Αν και νομίζω ότι δεν το έχεις ανάγκη παρ' όλ' αυτά σου στέλνω λίγη από τη δύναμή μου και εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου σε λίγους μήνες να μιλάμε σε άλλη βάση!!!

[cathy1716]

Να' σαι καλά κοριτσάκι μου! Εύχομαι να είμαστε οι τελευταίες μανούλες που χρειάστηκε να δείξουμε έτσι τη δύναμή μας!!!!! Είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει μία γυναίκα!!!

Αν και νομίζω ότι δεν το έχεις ανάγκη παρ' όλ' αυτά σου στέλνω λίγη από τη δύναμή μου και εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου σε λίγους μήνες να μιλάμε σε άλλη βάση!!!

Την χρειαζομαι την δυναμη γλυκεια μου,διοτι μολις τωρα αρχισα να προσπαθω ξανα να πατησω στα ποδια μου κ τρεκλυζω ακομα,ειμαι ευθραυστη κ μπορει να πεσω...Εχω δρομο μπροστα μου,μεχρι τον αυγουστο που θα αρχισω τις προσπαθειες κ νομιζω οτι μεχρι τοτε θα περασω αρκετα σκαμπανεβασματα ακομα...Ομως ξερω οτι δεν ειμαι μονη κ αυτο εχει μεγαλη σημασια για μενα,αληθεια...Ενοιωσα πολυ αδεια οταν εγινε ,οτι εγινε κ ακομα ειμαι,ομως το να ξερω οτι εχω γυναικες γυρω μου που τα καταφεραν,ειναι μεγαλη δυναμη...Σου ευχομαι ολοψυχα να τα καταφερεις κ παλι,το εχεις αποδειξει στον εαυτο σου κ στην οικογενεια σου οτι μπορεις....!

[morchella]

alexele μου τρομερή΄η ιστορία σου!!! και μου αρεσει και το χαπι εντ!!!! μακαρι να πανε ολα καλα και σε όλες τις μανουλες που υποφερουν αυτή τη στιγμή επειδή επρεπε να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους....

 

Καθυ όσον αφορα το τραγούδι σου, αν κάνεις τελικά την χορογραφία και την τραβήξεις σε βιντεάκι και θες θα ήθελα πολύ να την δω... το τραγούδι που εμένα με έχει σημαδέψει αυτόν τον καιρό είναι ένα παλιο τραγούδι που η τραγουδίστρια είχε δηλώσει πως το έγραψε όταν διέκοψε την εγκυμοσύνη της και όχι για έναν χαμένο άντρα όπως φαίνεται και είναι το nothing compares to you...

 

η κουβέρτα προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, για όσες με ρωτούν. τόσο γρήγορους που μάλλον θα μπει κατευθείαν στα προικιά του παιδιού γιατι θα είναι πολύ μεγάλη για την κούνια. ισως τωρα που εκανα την αρχή να συνεχίσω για δευτερη και μπορει αυτη τη φορα να κανω και δίδυμα!

[vasdeli]

Πάντα λάτρευα το ταγούδι Nothing compares to you......

Τώρα έμαθα και για ποιο λόγο γράφτηκε...

[YOU TUBE]7fPbc-w59y8&feature=related[/YOU TUBE]

[vasdeli]

Χαίρομαι τόσο πολύ για σένα morchella...

Πνέουν έναν αέρα αισιοδοξίας τα λόγια σου!!!!

[cathy1716]

alexele μου τρομερή΄η ιστορία σου!!! και μου αρεσει και το χαπι εντ!!!! μακαρι να πανε ολα καλα και σε όλες τις μανουλες που υποφερουν αυτή τη στιγμή επειδή επρεπε να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους....

 

Καθυ όσον αφορα το τραγούδι σου, αν κάνεις τελικά την χορογραφία και την τραβήξεις σε βιντεάκι και θες θα ήθελα πολύ να την δω... το τραγούδι που εμένα με έχει σημαδέψει αυτόν τον καιρό είναι ένα παλιο τραγούδι που η τραγουδίστρια είχε δηλώσει πως το έγραψε όταν διέκοψε την εγκυμοσύνη της και όχι για έναν χαμένο άντρα όπως φαίνεται και είναι το nothing compares to you...

 

η κουβέρτα προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, για όσες με ρωτούν. τόσο γρήγορους που μάλλον θα μπει κατευθείαν στα προικιά του παιδιού γιατι θα είναι πολύ μεγάλη για την κούνια. ισως τωρα που εκανα την αρχή να συνεχίσω για δευτερη και μπορει αυτη τη φορα να κανω και δίδυμα!

Μπραβο morchella!οπως λεει κ η vasdeli,σαν να αρχισα να διακρινω μια αισιοδοξια... Ναι,η κουβερτουλα μπορει να συνεχιστει,ποτε δεν ξερεις,μπορει να ερθουν 2 μωρακια μαζι !!! Κ μετα συνεχιζουμε,καλτσακια ισως...? Εγω χθες διαπιστωσα οτι υπερεκτιμω τις δυναμεις μου καμια φορα...Σηκωσα αρκετο βαρος στο σουπερ μαρκετ κ με επιασε πονος χαμηλα...Πανικοβληθηκα κ σημερα πηρα το γιατρο...Ωρα ειναι να παθω κ καμια ζημια τωρα... Μου ειπε να μην ανησυχω,αλλα ζοριστηκα παραπανω απ'οσο επρεπε...Μαλλον βιαζομαι πολυ!

[Dimar]

Ειμαι νεο μελος και θελω να μοιραστω τις σκεψεις μου,τον πονο μου και τα δακρυα μου...Πριν 3 βδομαδες, κουβαλουσα μεσα μου τη μπεμπα μου...Την λατρεψα απο την πρωτη στιγμη που ακουσα την καρδουλα της...Ζουσα,ετρωγα,κοιμομουν,ανεπνεα για το μωρο μου...Φοβομουν τοσο το πρωτο τριμηνο...Δυστυχως τοσα συμβαινουν καθε μερα..Ο γιατρος με καθησυχαζε!''ολα πηγαινουν παρα πολυ καλα,οι υπερηχοι ειναι καλοι,οι αιματολογικες τελειες,η αυχενικη διαφανεια τελεια...Εισαι 26 χρονων, μην ανησυχεις, η εγκυμοσυνη πηγαινει καλα...''

Στον 5ο μηνα,ενοιωσα τα πρωτα σκιρτηματα μεσα μου.Ημουν η πιο ευτυχισμενη γυναικα στον κοσμο!!!Στην 19η βδομαδα,πηγαμε για εναν τυπικο υπερηχο με τον αντρα μου.Ειχα φαει σοκολατα για να κανει τουμπες η μπεμπουλα μου...Μπαινοντας για υπερηχο,ο γιατρος με ενημερωνε για την καισαρικη που θα εκανα τον αυγουστο (λογω δικων μου προβληματων), κ μου λεει οτι πλεον η μικρη θα παιρνει βαρος γρηγορα...Ξαφνικα σκοτεινιαζει...Κατι δεν παει καλα...Μας στελνει για Β επιπεδου,αμεσως..Εγω απο εκεινη τη στιγμη,αρχισα να κλαιω (κ μεχρι σημερα,τα δακρυα δεν σταματουν..)...Η αναμονη ηταν βασανιστικη,ομως τα νεα ηταν απλα εφιαλτικα. ''Ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα. Το μωρακι εχει δισχιδη ραχη,της λειπουν 3 σπονδυλοι στη σπονδυλικη στηλη...Στην καλυτερη περιπτωση,το μωρο στον 7ο μηνα θα ειναι παραλυτο, στην χειροτερη θα ειναι φυτο διοτι ξεκιναει και υδροκεφαλια κ επιρεαζεται ο εγκεφαλος της...Ειναι δυσκολη περιπτωση κ δυστυχως δεν μπορω να δωσω ελπιδες...'' ηταν τα λογια του εμβρυολογου κ εγω καταρρεω...Οι φωνες μου πνιγονται απο τα δακρυα, κ σωριαστηκα στην αγκαλια του αντρα μου...Σε λιγες ωρες,το επομενο πρωι,ημουν στο χειρουργειο,στο Ιασω,εκει που θα γεννουσα τη μπεμπα μου σε λιγους μηνες...Την γεννησα με καισαρικη λογω προχωρημενης εγκυμοσυνης,για να την αφησω να φυγει κ να πεθανω μαζι της...Σημερα ειμαι σε λοχεια,αλλα χωρις το μωρο μου....

Ξερω οτι το μωρακι μου θα ηταν δυστυχισμενο,θα υπεφερε...Λενε οτι σε τετοιες περιπτωσεις,η μανα παιρνει πανω της ολο τον πονο απο τον οποιο θα υπεφερε το παιδι της μια ζωη...Οι γιατροι λενε οτι ειναι 1 στις 1000 η περιπτωση της...Γιατι????Γιατι στο δικο μου μωρο???Γιατι να συμβαινουν ολα αυτα τα περιστατικα???Προσεχα τη διατροφη μου,τη ζωη μου,τα παντα...Ποτε δεν καπνισα,δεν επινα,ετρωγα υγιεινα,γυμναζομουν...Κ βλεπουμε γυρω μας γυναικες που φερνουν στον κοσμο παιδια με τοση ανευθυνοτητα...Γιατι???Ειναι τοσο αδικο...Ο γιατρος μου λεει οτι δεν υπαρχει απαντηση στο γιατι...απλα, ετυχε...κ πρεπει να το αποδεκτω ετσι...κ να κανω υπομονη για να αναρρωσω...εγω ομως δεν μπορω...κλαιω καθε μερα,με την παραμικρη αφορμη,ακουγοντας για εγκυους,βλεποντας παιδικες διαφημισεις,μωρα στο δρομο...

αναρωτιεμαι αν υπαρχουν γυναικες εδω με παρομοια κατασταση...πηρατε απαντησεις ποτε???λενε για το φυλλικο οξυ,εγω ηδη παιρνω,ωστοσο ο γιατρος λεει οτι μπορει να μην εφταιγε καν αυτο,ηταν απλα λαθος στη συλληψη,απο την αρχη,το οποιο δυστυχως δεν μπορουσε να φανει πριν το μεσο της εγκυμοσυνης,αφου η σπονδυλικη στηλη τοτε ολοκληρωνεται...Νομιζω το μονο πραγμα που μου δινει ελπιδα για το μελλον ειναι η σκεψη ενος μωρου...Ποτε ομως,ειδικα μετα απο μια καισαρικη???Ποτε θα καταφερω να ελπιζω ξανα,να κοιμαμαι χωρις εφιαλτες???

Σε τετοιες περιπτωσεις καλη μου τα λογια ειναι περιτα....μονο ο χρονος θα γιατρεψει τις πληγές σου και ο ερχομος του επόμενου μωρού σου θα σε κάνειι να ξαναβρεις τον παλιό σου εαυτό....Σε πολλες γυναικες εχει συμβει...οπως και σε εμένα ήμουν στον 3 ο μήνα κια ξαφνικά σταμάτησε η καρδούλα του.....ήμουν χάλια ξέρεις γιατι σε εμενα και τέτοια....σε έναν χρόνο ακριβως έμεινα έγκυος και όταν κράτησα για πρώτη φορά αγκαλια το μωράκι μου ένιωσα καλύτερα.....είσαι πολύ νεα θα κάνεις και αλλα παιδάκια και όλα θα ειναι τελεια...τωρα να προσέχεις τον εαυτό σου και να κάνεις πράγματα που ευχαριστούν μόνο εσένα......Σε νιώθω κια σου το ξαναλέω....μόνο ο χρόνος......Να εισαι καλα...........

[cathy1716]

Σε τετοιες περιπτωσεις καλη μου τα λογια ειναι περιτα....μονο ο χρονος θα γιατρεψει τις πληγές σου και ο ερχομος του επόμενου μωρού σου θα σε κάνειι να ξαναβρεις τον παλιό σου εαυτό....Σε πολλες γυναικες εχει συμβει...οπως και σε εμένα ήμουν στον 3 ο μήνα κια ξαφνικά σταμάτησε η καρδούλα του.....ήμουν χάλια ξέρεις γιατι σε εμενα και τέτοια....σε έναν χρόνο ακριβως έμεινα έγκυος και όταν κράτησα για πρώτη φορά αγκαλια το μωράκι μου ένιωσα καλύτερα.....είσαι πολύ νεα θα κάνεις και αλλα παιδάκια και όλα θα ειναι τελεια...τωρα να προσέχεις τον εαυτό σου και να κάνεις πράγματα που ευχαριστούν μόνο εσένα......Σε νιώθω κια σου το ξαναλέω....μόνο ο χρόνος......Να εισαι καλα...........

Σ'ευχαριστω πολυ Dimar...πραγματικα,μονο οι γυναικες που εχουν δυστυχως περασει μια τετοια εμπειρια,νοιωθω οτι με καταλαβαινουν...Οι υπολοιπες,λενε με μεγαλη ευκολια ''εισαι μικρη,θα κανεις αλλο''...δεν ξερουν ποσο ποναει η απωλεια,οπως εμεις...Χαιρομαι πολυ που ανηκεις κ εσυ στις γυναικες που βγηκαν δυνατες μεσα απο αυτον τον εφιαλτη κ σημερα χαιρεσαι το παιδακι σου...Ο χρονος ισως ειναι ο καλυτερος γιατρος,ομως ειναι βασανιστικος,οι μερες δεν περνουν, ο χρονος δεν κυλαει...

[cathy1716]

Παρασκευη...Δυσκολη μερα,δεν ξυπνησα καλα σημερα...Την ειδα παλι χθες το βραδυ στον υπνο μου...Υγιης,χαμογελαστη,με ξανθα μπουκλακια,να τρεχει μεσα στο σπιτι...Ηταν εκει,ζωντανη κ ευτυχισμενη...Ξυπνησα το πρωι...Αδεια παλι...

Χθες θυμηθηκα την ημερα των γενεθλιων μου.Ηταν το Μαρτιο,ημουν 4 μηνων κ μολις ειχα ''χαλαρωσει'' απο το αγχος του πρωτου τριμηνου...Μολις ειχα αφεθει κ χαιρομομουν το καθε λεπτο της εγκυμοσυνης...Τι να παει στραβα τωρα,ξεπερασαμε τον κινδυνο της αποβολης,ελεγα στον εαυτο μου...Την ημερα των γενεθλιων μου,μαζεψα τις φιλες μου απο τη σχολη χορου στο σπιτι...Δεν ηξεραν τιποτα,φορουσα φαρδια ρουχα κ εκρυβα την εγκυμοσυνη...Μεσα σε ενα παιχνιδι,ενα ''χαλασμενο τηλεφωνο'',αποκαλυψα οτι ειμαι εγκυος...Εγινε πανικος...! Πριν σβησω τα 26 κερακια στην τουρτα μου, εκλεισα τα ματια κ εκανα μια ευχη,οπως συνηθιζεται...''να ειναι καλα το μωρακι μου κ να γεννηθει υγιες τον Αυγουστο!!!''

Τα κερακια εσβησαν...Κ η ευχη μου δεν επιασε...

 

I'm here without you baby

But you're still on my lonely mind

I think about you baby

And I dream about you all the time....

[domnina]

Κάθυ μου,

 

Να' ξερες πόσο σε καταλαβαίνω και πόσο σε νιώθω..

 

Κι εγώ έχω γενέθλια τον Μάρτιο.. 31 Μαρτίου έγινα 36 και ήμουν έγκυος.. Μια βδομάδα πριν είχα πάρει το γενέθλιο δωράκι μου με τη θετική χοριακή.. Είχα κι εγώ τόσα όνειρα εκείνη τη μέρα.. Έλεγα πως το μωράκι μου εκτός από γενέθλιο δώρο θα ήταν και δώρο Χριστουγέννων μιας και ημερομηνία τοκετού είχα 1 Δεκέμβρη...

 

Παρασκευή σήμερα ... και πριν 4 Παρασκευές ακριβώς στις 30 Απριλίου έφυγε το μωράκι μου.. πάει το χριστουγεννιάτικο δώρο μου...

 

Κοιτάω το σημάδι που μου έχει αφήσει η νάρκωση στο χέρι και είναι αδύνατο να μη θυμάμαι..

 

Όμως το χρωστάω σε κείνο πρώτα και ύστερα στον εαυτό μου και στον άνδρα μου να ξανακάνω την προσπάθειά μου τον Αύγουστο... εξωσωματική η πρώτη, εξωσωματική και η δεύτερη... ο φόβος θα με συντροφεύει από την αρχή αλλά το έχω αποφασίσει.. Δεν θα τον αφήσω να με καταβάλλει... Η ελπίδα και η πίστη θα με συντροφεύουν και θα τα καταφέρω..

 

Το υπόσχομαι!

[cathy1716]

Κάθυ μου,

 

Να' ξερες πόσο σε καταλαβαίνω και πόσο σε νιώθω..

 

Κοιτάω το σημάδι που μου έχει αφήσει η νάρκωση στο χέρι και είναι αδύνατο να μη θυμάμαι..

 

Όμως το χρωστάω σε κείνο πρώτα και ύστερα στον εαυτό μου και στον άνδρα μου να ξανακάνω την προσπάθειά μου τον Αύγουστο... εξωσωματική η πρώτη, εξωσωματική και η δεύτερη... ο φόβος θα με συντροφεύει από την αρχή αλλά το έχω αποφασίσει.. Δεν θα τον αφήσω να με καταβάλλει... Η ελπίδα και η πίστη θα με συντροφεύουν και θα τα καταφέρω..

 

Το υπόσχομαι!

domnina mou,αχ,γιατι να ειμαστε στην ιδια φαση... Γιατι κ εσυ...

 

το σημαδι στο χερι θα φυγει,οπως κ η τομη μου απο την καισαρικη,καποια στιγμη,θα ειναι λιγοτερο εντονη...Ομως το σημαντικο ειναι να φυγουν τα ''σημαδια'' στην ψυχη μας.Οχι,δεν θα ξεχασω,δεν θα ξεχασεις ποτε.Για μενα,ηταν το πρωτο μου παιδακι,η κορη μου....Κ παντα θα ειναι το πρωτο παιδακι...

 

Τα ψυχολογικα σκαμπανεβασματα ειναι καθημερινα.Φοβος,στενοχωρια...Προσπαθω να πατησω στα ποδια μου.Αλλοτε τα καταφερνω,αλλοτε οχι.Μονη μου ελπιδα,που με βγαζει απο το σκοταδι κ τον πονο,ειναι μια νεα εγκυμοσυνη.Οπως λες κ εσυ,το χρωσταμε πρωτα στα μωρακια που εφυγαν. Πρεπει να γινει.Πρεπει να τα καταφερουμε...Τον Αυγουστο κ εγω,ξανα απο την αρχη...Μεχρι τοτε,απλα κοιταζω το ημερολογιο κ αναρωτιεμαι...Ποσο βασανιστικα μπορει να κυλαει ο χρονος...

[domnina]

Cathy μου, μαζί στον αποχαιρετισμό, μαζί και στο καλωσόρισμα...

 

Μαζί αποχαιρετήσαμε τα μωράκια μας, μαζί θα υποδεχθούμε και τα νέα μωράκια τον Αύγουστο...

 

Θα περάσει ο καιρός κορίτσι μου.. να είσαι σίγουρη, ήδη πέρασε το πρώτο διάστημα.. ήρθε και το καλοκαίρι, θα πάμε τις βόλτες μας, θα πιούμε τα ποτάκια μας, θα κάνουμε τα μπανάκια μας, θα χαλαρώσουμε και τσουπ... θα σκάσουν μύτη τα μπεμπάκια εκεί που δεν το περιμένουμε..

 

Αλήθεια, δουλεύεις κάπου; εγώ δουλεύω σε ένα δικηγορικό γραφείο... μεγάλη βοήθεια και ανακούφιση η δουλειά... το μυαλό ξεχνιέται για λίγο.. πετάγεται αλλού!

[cathy1716]

Cathy μου, μαζί στον αποχαιρετισμό, μαζί και στο καλωσόρισμα...

 

Μαζί αποχαιρετήσαμε τα μωράκια μας, μαζί θα υποδεχθούμε και τα νέα μωράκια τον Αύγουστο...

 

Θα περάσει ο καιρός κορίτσι μου.. να είσαι σίγουρη, ήδη πέρασε το πρώτο διάστημα.. ήρθε και το καλοκαίρι, θα πάμε τις βόλτες μας, θα πιούμε τα ποτάκια μας, θα κάνουμε τα μπανάκια μας, θα χαλαρώσουμε και τσουπ... θα σκάσουν μύτη τα μπεμπάκια εκεί που δεν το περιμένουμε..

 

Αλήθεια, δουλεύεις κάπου; εγώ δουλεύω σε ένα δικηγορικό γραφείο... μεγάλη βοήθεια και ανακούφιση η δουλειά... το μυαλό ξεχνιέται για λίγο.. πετάγεται αλλού!

Μονο η θετικη σκεψη βοηθαει απο εδω κ περα,το ξερω,μου το λεει συνεχεια ο αντρας μου,οτ πρεπει να παμε μπροστα κ οχι πισω...Δυσκολο μεν,αλλα ΠΡΕΠΕΙ να τα καταφερουμε...

 

Δουλευω σε ναυτιλιακη εταιρια,ειμαι ναυλομεσιτρια... Γυρισα στο γραφειο 2 βδομαδες μετα την καισαρικη,μολις καταφερα να αυτοεξυπηρετηθω κ να μην ποναω πολυ σωματικα...Για λιγες ωρες αρχικα,ευτυχως υπαρχει καταννοηση...

 

Εχεις δικιο,μεσα στο σπιτι το μονο που εκανα ηταν να κλαιω,τωρα καπως καλυτερα,αν κ οταν δεν εχει δουλεια,οπως σημερα,δυσκολα τα πραγματα.... Το ''καλο'' της υποθεσης ειναι οτι ειμαι πολλες ωρες στο γραφειο (καθως εχω να κανω με διαφορετικους μεσιτες σε ολο τον κοσμο κ εχουμε διαφορα ωρας),οποτε γυριζω πτωμα σπιτι κ δεν εχω πολλα περιθωρια μελαγχολιας

[cathy1716]

Μολις παρατηρησα οτι το tickeraki μου εχει ''κολλησει'' στην ημερομηνια που το εβαλα...Ουτε αυτο δεν θελει να προχωρησει ο χρονος...??? ουφ,πως γυριζει αυτο???

[vasdeli]

Παρασκευη...Δυσκολη μερα,δεν ξυπνησα καλα σημερα...Την ειδα παλι χθες το βραδυ στον υπνο μου...Υγιης,χαμογελαστη,με ξανθα μπουκλακια,να τρεχει μεσα στο σπιτι...Ηταν εκει,ζωντανη κ ευτυχισμενη...Ξυπνησα το πρωι...Αδεια παλι...

Χθες θυμηθηκα την ημερα των γενεθλιων μου.Ηταν το Μαρτιο,ημουν 4 μηνων κ μολις ειχα ''χαλαρωσει'' απο το αγχος του πρωτου τριμηνου...Μολις ειχα αφεθει κ χαιρομομουν το καθε λεπτο της εγκυμοσυνης...Τι να παει στραβα τωρα,ξεπερασαμε τον κινδυνο της αποβολης,ελεγα στον εαυτο μου...Την ημερα των γενεθλιων μου,μαζεψα τις φιλες μου απο τη σχολη χορου στο σπιτι...Δεν ηξεραν τιποτα,φορουσα φαρδια ρουχα κ εκρυβα την εγκυμοσυνη...Μεσα σε ενα παιχνιδι,ενα ''χαλασμενο τηλεφωνο'',αποκαλυψα οτι ειμαι εγκυος...Εγινε πανικος...! Πριν σβησω τα 26 κερακια στην τουρτα μου, εκλεισα τα ματια κ εκανα μια ευχη,οπως συνηθιζεται...''να ειναι καλα το μωρακι μου κ να γεννηθει υγιες τον Αυγουστο!!!''

Τα κερακια εσβησαν...Κ η ευχη μου δεν επιασε...

 

I'm here without you baby

But you're still on my lonely mind

I think about you baby

And I dream about you all the time....

 

Μπορεί εκείνη η ευχή να μην έπιασε τότε....

Μπορεί να πρέπει να περιμένεις λίγο....

Μπορεί ο πόνος να σε παραλύει ακόμη και για πολύ ακόμη....

Μπορεί κάθε Παρασκευή να είναι δύσκολη μέρα...

Όμως....

Η επόμενη ευχή θα πραγματοποιηθεί!

ο χρόνος αναμονής θα τελειώσει!

Ο πόνος θα θαμπωθεί!

Και πού ξέρεις; Παρασκευή μπορεί να γεννήσεις το δεύτερο παιδάκι σου!

Σήκω πάνω!

[cathy1716]

Μπορεί εκείνη η ευχή να μην έπιασε τότε....

Μπορεί να πρέπει να περιμένεις λίγο....

Μπορεί ο πόνος να σε παραλύει ακόμη και για πολύ ακόμη....

Μπορεί κάθε Παρασκευή να είναι δύσκολη μέρα...

Όμως....

Η επόμενη ευχή θα πραγματοποιηθεί!

ο χρόνος αναμονής θα τελειώσει!

Ο πόνος θα θαμπωθεί!

Και πού ξέρεις; Παρασκευή μπορεί να γεννήσεις το δεύτερο παιδάκι σου!

Σήκω πάνω!

Βικυ μου,εβαλα τα κλαματα με το μηνυμα σου....Η ευχη μου δεν πραγματοποιηθηκε..Οπως κ η ευχη που εκανα το βραδυ 8 Απριλιου,να μην ξημερωσει ποτε,η τουλαχιστον εαν ξημερωσει,να ειναι ολα ενα ψεμα...Ομως ξημερωσε,κ ηταν αληθινος ο εφιαλτης...

 

Δυσκολη μερα σημερα,ναι...Ειναι απο εκεινες τις μερες που δεν καταφερα να ειμαι δυνατη κ λυγισα... Λυγισα βλεποντας μια φιλη που ειναι στις μερες της κ δεν την ειχα δει τοσο καιρο.Εβαλα τα κλαματα οταν αγγιξα την κοιλιτσα της,ντρεπομαι που το σκεφτομαι τωρα...Η κοπελα ειναι μεσα στη χαρα της κ εγω εκλαιγα τον πονο μου...

 

ΜΟυ εδωσες χαρα αποψε,μολις διαβασα το ticker σου...Στο δικο μου κολλησε ο χρονος,μαλλον δεν ξερω να το χρησιμοποιω κ δεν προχωρανε οι μερες,αλλα το δικο σου....ποσο μ'αρεσει!!!!!

 

Θελω νεα σου,δωσε μου ευχαριστα νεα!!!!Εγω εχω δρομο μπροστα μου,ειμαι μακρια ακομα,εσυ ομως εχεις ηδη φτασει!!!Εκει που επρεπε να εισαι,ομως για καποιο λογο δεν εγινε πριν μηνες...

[vasdeli]

Έχεις πμ

[morchella]

καλημέρα σε όλα τα κορίτσια. ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι σήμερα τελειώνει ο μαιος. φευγει ένας μήνας που για μένα και πίστευω και για σας ήταν ένας μήνας δύσκολος γεμάτος πόνο, αναμνήσεις, απογοήτευση και κλάμα. όμως παρόλο που έμοιαζε σαν να μην τελειώσει ποτέ, επιτέλους ήρθε αυτή η μέρα η τελευταία του. ευχομαι ο ιούνιος να περάσει πιο γρήγορα και πιο ευκολα και να έρθει επιτέλους ο ιούλιος και να αποτελέσει την αρχή για πολλές νέες ζωούλες και αυτή τη φορά να πάνε όλα καλά... vasdeli τι ωραίο τικεράκι! θέλω πολύ να μπορώ και εγω να έχω ένα τέτοιο!! και είμαι σίγουρη οτι θα μπορέσω, απλά το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να περάσει αυτός ο καιρός, αυτοί οι τρεις μήνες που είναι ατελείωτοι και κάθε λεπτό τους μοιαζει με ώρα. domnina μου, λυπάμαι που βρέθηκες και εσύ σε αυτή τη θέση, όπως έχει τονίσει η cathy πολλές φορες μακάρι να ήμουν εγώ η τελευταία μανούλα που περνάει αυτό το μαρτύριο. να μην αποχαιρετίσει καμία άλλη το μωράκι της, που το λαχταράει και το περιμένει και κάνει όνειρα. Κάθυ όσον αφορά το όνειρο, σε καταλαβαίνω γιατι βλέπω και εγώ τρομερούς εφιάλτες. βλεπω το μωρό μου να είναι γερο και ζωντανό και παιδάκι και να τρέχει και να είμαι ευτυχισμένη και μετα ξυπνάω και νιωθω τοσο κενη... άλλες φορές βλέπω ότι είναι πολύ μωρό και προσπαθώ να το θηλάσω και δεν μπορω γιατι ποναω ή δεν ξέρω τον τρόπο που θα επρεπε να τον ξέρω... κουράγιο... οπως γράφει και η domnina με αισιοδοξία, θα έρθει ο Αυγουστος με τα μωράκια μας!

[ladycat]

καλημερα κοριτσια καλη εβδομαδα να εχετε πολλα φιλια κ συντομα να εχετε οτι ποθειτε

[cathy1716]

καλημέρα σε όλα τα κορίτσια. ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι σήμερα τελειώνει ο μαιος. φευγει ένας μήνας που για μένα και πίστευω και για σας ήταν ένας μήνας δύσκολος γεμάτος πόνο, αναμνήσεις, απογοήτευση και κλάμα. όμως παρόλο που έμοιαζε σαν να μην τελειώσει ποτέ, επιτέλους ήρθε αυτή η μέρα η τελευταία του. ευχομαι ο ιούνιος να περάσει πιο γρήγορα και πιο ευκολα και να έρθει επιτέλους ο ιούλιος και να αποτελέσει την αρχή για πολλές νέες ζωούλες και αυτή τη φορά να πάνε όλα καλά... vasdeli τι ωραίο τικεράκι! θέλω πολύ να μπορώ και εγω να έχω ένα τέτοιο!! και είμαι σίγουρη οτι θα μπορέσω, απλά το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να περάσει αυτός ο καιρός, αυτοί οι τρεις μήνες που είναι ατελείωτοι και κάθε λεπτό τους μοιαζει με ώρα. domnina μου, λυπάμαι που βρέθηκες και εσύ σε αυτή τη θέση, όπως έχει τονίσει η cathy πολλές φορες μακάρι να ήμουν εγώ η τελευταία μανούλα που περνάει αυτό το μαρτύριο. να μην αποχαιρετίσει καμία άλλη το μωράκι της, που το λαχταράει και το περιμένει και κάνει όνειρα. Κάθυ όσον αφορά το όνειρο, σε καταλαβαίνω γιατι βλέπω και εγώ τρομερούς εφιάλτες. βλεπω το μωρό μου να είναι γερο και ζωντανό και παιδάκι και να τρέχει και να είμαι ευτυχισμένη και μετα ξυπνάω και νιωθω τοσο κενη... άλλες φορές βλέπω ότι είναι πολύ μωρό και προσπαθώ να το θηλάσω και δεν μπορω γιατι ποναω ή δεν ξέρω τον τρόπο που θα επρεπε να τον ξέρω... κουράγιο... οπως γράφει και η domnina με αισιοδοξία, θα έρθει ο Αυγουστος με τα μωράκια μας!

morchella μου,σου απανταω κ απο εδω..Αν σε ανακουφιζει καθολου,κανω ακριβως το ιδιο πραγμα,κοιταζω το ημερολογιο για να δω οτι φευγουν οι μερες κ πλησιαζει ο καιρος...Ειναι απολυτα φυσιολογικο,θελουμε να πιαστουμε απο κατι,να ελπιζουμε ξανα σε ενα υγιες μωρακι...Θα γινει,πρεπει να γινει,το οφειλεις στο μπεμπη σου ,το οφειλω στη μπεμπα μου...Ο χρονος θα κυλησει,δυστυχως η ευτυχως ποτε δεν σταματα,απλως σε εμας φαινεται βασανιστικο...Ομως πρεπει να δουμε κ την αλλη πλευρα,οπως μου ειπε η nanis...Σκεψου οτι εχουμε μονο 2 μηνες στη διαθεση μας ακομα οπου θα ειμαστε μονες με τους αντρες μας,μετα θα ειμαστε 3 η 4...Εχουμε 2 καλοκαιρινους μηνες,να βγουμε,να παρουμε δυναμεις (γιατι μετα ερχονται αλλα ξενυχτια),να ασχοληθουμε με τον εαυτο μας,να παρουμε δυναμεις,ετσι ωστε να αναρρωσουμε σωματικα κ ψυχικα...Κ οταν γινει αυτο,καπου εκει στον αυγουστο,θα αρχισουμε ξανα...Σωστα??? Αν διαβασεις ολοκληρη την ιστορια της vasdeli,θα παρεις κουραγιο...Εγω εκλαιγα με λυγμους οταν τη διαβασα...Δες πως ολος αυτος ο πονος που βιωνω κ βιωνεις,εφτασε να γινει χαρα κ προσμονη.Απο την απολυτη θλιψη,στην απολυτη χαρα.Ετσι θα γινει.Το διαστημα αυτων των μηνων χρειαζεται αν το σκεφτεις,ετσι ωστε να μπορεσουμε να μαζεψουμε τα κομματια μας για να ειμαστε σε θεση να συλλαβουμε ξανα....Ετσι πρεπει να το βλεπουμε!!! Τα λεω σε σενα για να παιρνω δυναμη κ εγω...Υπαρχουν στιγμες που ειμαι αισιοδοξη κ αλλες που τα βλεπω ολα μαυρα...Ειναι λογικο,τουλαχιστον πριν τα εβλεπα μονιμα ολα μαυρα...Νοιωθω οτι η διαθεση μου ειναι σαν το τραινακι στο λουνα παρκ...Ανεβαινω σιγα σιγα στην ανηφορα κ μολις φτανω ψηλα,ξαφνικα πεφτω κατακορυφα με ταχυτητα... Ετσι γινεται,ειναι λογικο,υπαρχουν πολλες αφορμες εκει εξω που με κανουν να χανομαι κ να πεφτω...Ομως σιγα σιγα...Θα το περασουμε.Μαζι!!! Σε νοιωθω,το ξερεις...

[cathy1716]

καλημερα κοριτσια καλη εβδομαδα να εχετε πολλα φιλια κ συντομα να εχετε οτι ποθειτε

καλημερα ''γατουλα''! Να εισαι καλα κ να εχεις μια ομορφη εγκυμοσυνη!!!Κ να μας δινεις συμβουλες σε λιγο καιρο,ε?Σε αλλη ενοτητα!!!

[ladycat]

φυσικα θα σας δινω πληροφοριες!!!!!!!!!! κ εχω μια διαισθηση οτι θα ειναι γρηγορα αυτη η στιγμη!!! σαν γατα εχω μια παραπανω αισθηση! φιλια πολλα κ μην το βαζετε κατω σας διαβαζω κ χαιρομαι που ειστε δυνατες