Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Θηλασμός και τύψεις


Αισθάνεστε τύψεις/απογοήτευση που δεν θηλάσατε περισσότερο  

1.461

  1. 1. Αισθάνεστε τύψεις/απογοήτευση που δεν θηλάσατε περισσότερο

    • ναι
      458
    • έτσι και έτσι
      222
    • όχι
      273


Recommended Posts


Διαφημίσεις


Κορίτσια συμφωνω απόλυτα μαζι σας αλλα σε θεωρητικό επιπεδο... η πράξη διαφέρει. Εδωσα διορία ενα μηνα ακομη τουλάχιστον μηπως η μπεμπα μεγαλώνντας συνηθισει το καρότσι, για να μπορουμε να βγαίνουμε και έξω αν οχι θα δουμε................
Ειναι μικρουλα ακομη,δεν εχει ακομη εξοικιωθει με τον εξω κοσμο και τους θορυβους του.Δωστης λιγο χρονο και θα μπορει να σας ακολουθει και εξω απο την ησυχια του σπιτιου σας. :)
Link to comment
Share on other sites

ακριβώς αυτό... το μωρό σε αυτή την ηλικία, δεν βλέπει καλά ...όλα της φαίνονται θολά, τεράστια και τρομακτικά! Σε ένα μήνα θα δεις ένα τελείως διαφορετικό παιδί. Απλά θέλει υπομονή!

 

Εγώ θυμάμαι, δεν προλάβαινα να φτάσω στην γωνία του τετραγώνου και η μικρή μου έμπηζε τα κλάμματα (2 μηνών περίπου). Είχα καταλήξει να κάνω βόλτες στη πυλωτή :D μόλις άρχισε να ξεθολώνει η όρασή της, τίποτα δε τη σταματούσε. Και ξεφύγαμε επιτέλους από το ένα οικοδομικό τετράγωνο :lol:

Link to comment
Share on other sites

Σαν μητέρα 4 παιδιών 8, 6, 4 ετών και 5 μηνών, θα ήθελα να συμβάλλω και να καθησυχάσω αν είναι δυνατόν τις φίλες Bebe και Grafista.

Όσον αφορά στη φροντίδα του μεγαλύτερου παιδιού κατά τη διάρκεια του θηλασμού, τα δύο πρώτα παιδιά μου είχαν διαφορά 20 μηνών, θήλαζα το μωρό σχεδόν όλη την ημέρα (κοιμόταν κάτι 20λεπτα)και τη νύχτα ανά δύο ώρες. Όποτε χρειαζόταν κάτι ο μεγάλος, διέκοπτα και τον φρόντιζα, ενώ τον ώθησα να πάρει και πολλές πρωτοβουλίες μόνος του. Το μωρό άλλοτε έκλαιγε άλλοτε όχι, ενώ όσο μεγάλωνε ήταν πολύ υπομονετικό σ' αυτές τις διακοπές. Θα βρεις την άκρη, θα κλείσεις τις πόρτες και θα κάθεσαι σ' ένα δωμάτιο και με τα δύο παιδιά, μπορείς με το ένα χέρι να ταίζεις το μεγαλύτερο, εγώ τώρα θηλάζω τη μικρή μου και με το άλλο χέρι κρατάω τα βιβλία και διαβάζω τα δύο μεγάλα μου! Με τις αντλήσεις δεν θα σου μένει καθόλου χρόνος!

Για τις βόλτες τώρα, δεν έχεις κάποιο πάρκο κοντά, ώστε να φτάνεις εκεί γρήγορα, σε 5-10 λεπτά; Ας κλαίει λίγο το μωράκι, μόλις φτάνεις, θα πιάνεις ένα παγκάκι και θα το κρατάς αγκαλίτσα ή θα το θηλάζεις, το μεγάλο σιγά σιγά θα μάθει να πειθαρχεί και να ασχολείται μόνο με παιχνίδια που δεν απαιτούν να είσαι από πάνω του όταν θα κρατάς το μωρό εκτός καροτσιού, άσε που εγώ πια έχω γίνει ειδική να κρατάω το μωρό με το ένα χέρι και με το άλλο να βοηθάω το μεγαλύτερο να ανέβει στην κούνια, στην τσουλήθρα ή όπου αλλού. Λίγη ψυχραιμία χρειάζεται και μην πανικοβάλλεστε αν 1 από τα 2 παιδιά κλαίει και δεν μπορείτε άμεσα να το βοηθήσετε. Δεν το κάνετε επίτηδες, κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε για τα παιδιά σας, προσπαθείτε να μην στερήσετε από κανένα τίποτα και εκείνα αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουν και θα είναι πιο συνεργάσιμα και πιο υπομονετικά!

HXuSp2.pngaS46p2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Sofuka συγχαρητηρια ! Μπράβο ! Αξια ! Οτι και να σου πω λιγο ειναι !!!! :D

 

Να σου ζησουν τα λουλουδακια σου να τα χαιρεσαι και να τα καμαρωνεις !!

 

Αν σου πω οτι συγκινηθηκα .....

VgL7.jpgIgLdp2.png
Link to comment
Share on other sites

Σαν μητέρα 4 παιδιών 8, 6, 4 ετών και 5 μηνών, θα ήθελα να συμβάλλω και να καθησυχάσω αν είναι δυνατόν τις φίλες Bebe και Grafista.

Όσον αφορά στη φροντίδα του μεγαλύτερου παιδιού κατά τη διάρκεια του θηλασμού, τα δύο πρώτα παιδιά μου είχαν διαφορά 20 μηνών, θήλαζα το μωρό σχεδόν όλη την ημέρα (κοιμόταν κάτι 20λεπτα)και τη νύχτα ανά δύο ώρες. Όποτε χρειαζόταν κάτι ο μεγάλος, διέκοπτα και τον φρόντιζα, ενώ τον ώθησα να πάρει και πολλές πρωτοβουλίες μόνος του. Το μωρό άλλοτε έκλαιγε άλλοτε όχι, ενώ όσο μεγάλωνε ήταν πολύ υπομονετικό σ' αυτές τις διακοπές. Θα βρεις την άκρη, θα κλείσεις τις πόρτες και θα κάθεσαι σ' ένα δωμάτιο και με τα δύο παιδιά, μπορείς με το ένα χέρι να ταίζεις το μεγαλύτερο, εγώ τώρα θηλάζω τη μικρή μου και με το άλλο χέρι κρατάω τα βιβλία και διαβάζω τα δύο μεγάλα μου! Με τις αντλήσεις δεν θα σου μένει καθόλου χρόνος!

Για τις βόλτες τώρα, δεν έχεις κάποιο πάρκο κοντά, ώστε να φτάνεις εκεί γρήγορα, σε 5-10 λεπτά; Ας κλαίει λίγο το μωράκι, μόλις φτάνεις, θα πιάνεις ένα παγκάκι και θα το κρατάς αγκαλίτσα ή θα το θηλάζεις, το μεγάλο σιγά σιγά θα μάθει να πειθαρχεί και να ασχολείται μόνο με παιχνίδια που δεν απαιτούν να είσαι από πάνω του όταν θα κρατάς το μωρό εκτός καροτσιού, άσε που εγώ πια έχω γίνει ειδική να κρατάω το μωρό με το ένα χέρι και με το άλλο να βοηθάω το μεγαλύτερο να ανέβει στην κούνια, στην τσουλήθρα ή όπου αλλού. Λίγη ψυχραιμία χρειάζεται και μην πανικοβάλλεστε αν 1 από τα 2 παιδιά κλαίει και δεν μπορείτε άμεσα να το βοηθήσετε. Δεν το κάνετε επίτηδες, κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε για τα παιδιά σας, προσπαθείτε να μην στερήσετε από κανένα τίποτα και εκείνα αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουν και θα είναι πιο συνεργάσιμα και πιο υπομονετικά!

 

ενα εχω να πω:μπραβο σου!!!!συγχαρητηρια!!!μανα με 4 παιδια!!!!

εισαι ηρωας!!! :P

9a7bp2.pngIm47p2.png
Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντως που είμαι στην ίδια φάση με μπέμπη 26 μηνών και μωρό 10 ημερών έχω να πω τα εξής:

 

Μέσα από διάβασμα και από αυτό το φόρουμ έγινα υπέρμαχος του θηλασμού. Τον πρώτο κατάφερα μόνο 3 μήνες να τον θηλάσω με ξένο μαζί. Έμαθα από τα λάθη μου και ήμουν βέβαιη ότι θα τα καταφέρω. Αλλά όπως πάντα γίνεται με μένα εγώ κάνω σχέδια και ο θεός γελάει. Το παιδί γεννήθηκε σχετικά μικρούλι 2750, δεν έπαιρνε βάρος τις πρώτες μέρες, μιλάμε για θηλασμό 20 ώρες το 24ωρο και πολλλλλυυυυυυ κλάμα. Άμα ήταν το μοναδικό μου παιδάκι ίσως να άντεχα, τώρα δεν μπορώ. ΞΕκινήσαμε το συμπλήρωμα ενώ εγώ πριν του δώσω αυτά τα 20 ρημαδοml τον θηλάζω ανά δύο ώρες 1 ώρα τη φορά. Και αντλώ συμβολικά για να διατηρήσω τη γαλουχία. Το παιδί είναι σαφώς πιο ήρεμο. Έχω τύψεις που του δίνω μπουκάλι αλλά ηο παραπάνω χρόνος ηρεμίας του με βοηθά να ασχολούμαι λόγο και με τον άλλον. Άρα το ισοζύγιο τωμ τυψεων έρχεται στα ίσα του. :lol: Αν συνέχιζα έτσι θα είχα τύψεις ανεπάρκειας για το άλλο μου παιδί. Το οποίο είναι ένα αστεράκι πραγματικό, γερό και δυνατό, μιλάει σαν μεγάλος άνθρωπος από τα ενάμισυ είναι ένας κούκλος και το πιο τρυφερό παιδάκι του κόσμου. Σα να τα καταλαβαίνει όλα δεν δυσανασχετεί. Και ξέρετε τι σκέφτομαι; Αυτό το παιδάκι μεγάλωσε με μικτή διατροφή και έχει πιεί ξένο γάλα με τα κιλά. Αλλά είχε αγάπη από μια ήρεμη μανούλα και ένα χαρούμενο μπαμπά. Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε νομίζω, αυτό πρέπει να είναι το στοίχημά μας και όχι ο θηλασμός. Αν μπορούμε να το πετύχουμε πραγματικά είναι πολύτιμο. Πολύ θα ήθελα και γω να τα καταφέρω. Και θα κάνω την προσπάθειά μου να κόψω το συμπλήρωμα κάποια στιγμή. Και να μήν αποδώσει όμως δεν με πειράζει. Περιμένω το πρώτο του χαμόγελο....΄μετά από ένα χορταστικό γεύμα, και ας είναι και από το μπουκάλι

Κουράγιο μανούλες.....

Link to comment
Share on other sites

anniw, μην κάνεις το λάθος να συγκρίνεις την μικτή διατροφή με το θηλασμό με κριτήριο το πόσο καλό και σωστά ανεπτυγμένο είναι το πρώτο σου παιδάκι...είναι πράγματα που δεν συγκρίνονται:)

 

δεν αντέχεις, είναι οκ. Εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους μας τις αντοχές σου και την οικογένειά σου :) Εμείς όσες ιδέες είχαμε τις δώσαμε :)

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ακόμα έχω τύψεις που δεν θήλασα την Έλενα.Δεν υπήρξε μεγαλύτερη κεραμίδα από την εμφάνιση αλλεργίας στο ξένο γάλα, μόλις σταμάτησε ο θηλασμός.Αυτό πέρασε ευτυχώς στο χρόνο.Όταν έμεινα 'εγκυος στην Άννα ήθελα τρελά να θηλάσω αλλά φοβόμουνα πως θα είναι με την Έλενα.Τελικά όλα γίνονται.Δεν είμαι καλή στο να δίνω πρακτικές συμβουλές, νομίζω ότι ο καθένας αυτοσχεδιάζει βάσει των αναγκών του και του χαρακτήρα του. Δε λέω ότι δεν υπήρξαν εντάσεις αν'αμεσα σε μένα και την Έλενα, κλάματα κλπ ευχάριστα. Ωστόσο τα μικρά είναι πανέξυπνα και προσαρμόζονται σε όλα τα δεδομένα. Από την άλλη και στην Άννα ήθελα να δώσω ότι καλύτερο μπορώ. Και τα καταφέραμε μια χαρά με ups and downs, με γέλιο και κλάμα και με πολά ακροβατικά και την Άννα στο στήθος και πάρα πολύ αγάπη και για τα 2 κοριτσάκια μου!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σας ευχαριστώ κορίτσια για τα καλά σας λόγια, αλλά δεν είναι καθόλου ηρωϊκό αυτό που κάνω. Είναι αυτό που κάνουν όλες οι μανούλες. Αννιώ, μη νομίζεις, κι εγώ πέρασα από τη δική σου φάση, κι εγώ στο πρώτο και στο τρίτο μου παιδί έδωσα συμπλήρωμα παράλληλα με το θηλασμό μέχρι τον έκτο μήνα, τον δεύτερο, δεν ξέρω πως, κατάφερα να τον θηλάσω αποκλειστικά μέχρι 9 μηνών, ενώ τη μικρή τώρα και μετά από την επιτέλους σωστή ενημέρωση που είχα μέσω forum (στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα) μετά από 4μήνες που έδινα συμπλήρωμα κατάφερα να το κόψω. Από την πείρα μου, πίστεψέ με το συμπλήρωμα δεν σου προσφέρει τελικά πολύ περισσότερο χρόνο ή ύπνο. Ίσως για τον 1ο ή 2ο μήνα, αλλά και πάλι, όχι σπουδαία πράγματα. Εγώ για να διατηρήσω τη γαλουχία στα παιδιά που έδινα και συμπλήρωμα, τα κράταγα 1 ώρα στο στήθος και μετά έδινα το μπουκάλι, οπότε ερχόμουνα στα ίδια! Και πάλι το καλύτερο είναι η μαμά να είναι όσο πιο ήρεμη μπορεί, να προσπαθεί ανάλογα πάντα με τις δυνάμεις της και με τις συνθήκες. Σίγουρα ο θηλασμός δεν είναι το μόνο που προσφέρει μια μαμά στα παιδιά της, είναι όμως ο καλύτερος οδηγός για να μάθεις το μωρό σου, για να μάθεις να προσφέρεις, κάτι που στη σημερινή κοινωνία οι περισσότερες από εμάς δεν το ξέρουμε πριν αποκτήσουμε παιδιά και όταν περάσει και λίγος καιρός και τα πράγματα πάρουν το δρόμο τους, είναι και η καλύτερη χαλάρωση.

HXuSp2.pngaS46p2.png
Link to comment
Share on other sites

Γεια σας! Πάντοτα θαύμαζα τις μητέρες που είχαν πολλά παιδιά με μικρές διαφορές ηλικίας.Και να μην είναι μια γυναίκα γίνεται υπόδειγμα υπομονής, ψυχραιμίας και απάθειας (με την έννοια του ότι "ανυσηχώ μόνο για τα σημαντικά")γιατί αναπτύσσεται το ένστικτο και αντιδράς όχι πλέον με αφορμή την άγνοια ή τον φόβο αλλά τη γνώση. Μπράβο λοιπόν σε αυτές που ακολουθούν αυτό το δρόμο γιατί κάνουν κι εμάς πιο σοφές με την εμπειρία τους.Έχω κι εγώ 4 παιδιά αλλά κράτησα αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ τους. Είναι 18,16,11 και 10 μηνών.Δεν έχω να πώ κάτι που δεν έχει ειπωθεί έως τώρα από τις προηγούμενες κοπέλες πάνω στον θηλασμό παρά μόνο ότι όταν τον κατακτήσεις και μετά γίνεται το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.Ας αναλογιστούμε λίγο,πόσες φορές δεν στερηθήκαμε κάτι πολύτιμο για κάτι ίσως που το θεωρήσαμε ακόμη πιο σημαντικό,πόσες φορές δε δώσαμε λύση σε αδιέξοδά μας και νιώσαμε περήφανες . Πόσες φορές δεν είπαμε"Θα το ειπωστώ κι αυτό "και τα καταφέραμε. Κατά την ταπεινή μου άποψη έτσι είναι και ο θηλασμός, ακόμη μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όταν πονάμε ,έχουμε πυρετό,νιώθουμε εξαντλημένες, έρμαια των ορμονών μας, της μοναξιάς που βιώνει μια λεχώνα, και να την κερδίσουμε. Ο θηλασμός είναι η βιολογική συνέχεια της εγκυμοσύνης μας και δεν πρέπει να τον αποφεύγουμε χωρίς σοβαρότατο λόγο. Με αυτόν,κατά τη γνώμη μου πάντα, ολοκληρώνεται το κεφάλαιο που λέγεται εγκυμοσύνη και επιστρέφει φυσιολογικά το σώμα μας και το μυαλό μας στην κατάσταση προ εγκυμοσύνης.Η εμπειρία μου μου απέδειξε ότι ήμουν ήρεμη και χαρούμενη μετά από μια κοπιαστική προσπάθεια και όχι μετά από παραίτηση. Για όλα υπάρχουν λύσεις που ξεκινούν από το ποσο εμείς θέλουμε να τις εφαρμόσουμε.

[line_flow3_beg_minie_time_1191038400_text_3420e6f9effdebe5f220e3dfede1ed20e720e1eddcf3e120eceff52ec720ece9eaf1fcf4e5f1e720e5dfede1e9.gif

Link to comment
Share on other sites

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΣΤΗΝ 41 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΟΥΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΗΤΑΝ ΝΕΥΡΙΚΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΜΕ ΕΣΠΡΩΧΝΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΣΙΡΙΖΕ. ΤΗΝ ΘΗΛΑΣΑ ΜΕ 1000 ΚΟΠΟΥΣ 20 ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑ ΘΗΛΑΣΜΟ ΕΧΩ ΤΥΨΕΙΣ. Η ΜΙΚΡΗ ΡΟΥΦΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΜΑΤΩΣΕ. ΘΗΛΑΣΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ 25 ΜΕΡΕΣ ΜΟΝΟ. ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΧΤΙΖΑΜΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟ. Η ΣΠΙΤΟΝΥΚΟΚΥΡΑ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΗΣ ΒΡΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΑΡΑΝΤΙΣΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΓΩ ΣΤΙΣ 25 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΣΤΟΡΙΑ. ΕΤΣΙ ΕΛΕΙΠΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ( ΒΑΨΙΜΑΤΑ, ΗΛΕΚΤΡΟΚΟΛΛΗΣΕΙΣ ΚΛΠ). ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ 1-2 ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΟΝΗ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ 2.5 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΙΣΩΣ ΜΕ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΙΚΑΝΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ...

Dwnjp2.png

O ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 4/4/09

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας κορίτσια!

 

Το τόπικ είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί θίγει ένα πρόβλημα εξίσου σοβαρό με το άλλο άκρο, δλδ την έλλειψη υποστήριξης του θηλασμού. Εννοώ την αναγωγή του θηλασμού σε μοναδικό τρόπο εκδήλωσης της μητρικής αγάπης και σε κριτήριο επιτυχίας ή αποτυχίας μιας μητέρας.

 

Έχω τραυματικές εμπειρίες στο θέμα αυτό.

 

Η δική μου σχέση θηλασμού ξεκίνησε με πάρα πολλά προβλήματα, τα οποία ξεπεράστηκαν σιγά σιγά με τη βοήθεια της μαίας. Τις πρώτες μέρες γλυστρούσε διαρκώς η θηλή από το στόμα της μικρής, με αποτέλεσμα να την πιάνει υστερικό κλάμα κάθε φορά που έβλεπε το στήθος. Αφού έφτασε στο σημείο να χάσει 15% του βάρους της και να της κοπεί τελείως η όρεξη, αναγκάστηκα να βγάζω το γάλα με θήλαστρο και να της δίνω και συμπλήρωμα, αφού καθόμουν κάθε τρεις ώρες για μια ώρα με την τρόμπα στο στήθος και έβγαζα το πολύ 30 ml κάθε φορά. Τελικά στις δυο εβδομάδες δοκίμασα ψευδοθηλή και το πρόβλημα λύθηκε μονομιάς. Σε λίγες μέρες βγάλαμε και την ψευδοθηλή. Τώρα θηλάζω εδώ και 7 μήνες.

 

Αν έχω για κάτι τύψεις, είναι γιατί τις πρώτες δυο εβδομάδες ο θηλασμός μου είχε γίνει έμμονη ιδέα και με εμπόδιζε να χαρώ το μωρό μου με το μπιμπερό. Διαβάζοντας τόσα εσωτεριστικά για τη μοναδική σχέση του θηλασμού κτλ. κτλ. νόμιζα ότι η κόρη μου με απέρριπτε και γι' αυτό δεν θήλαζε. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα ήταν τεχνικό και λύθηκε, όπως είπα, με μια ψευδοθηλή.

 

Πιστεύω πως αν δεν λυνόταν το πρόβλημα τόσο γρήγορα, το καλύτερο που θα είχα να κάνω θα ήταν να βγάλω το θέμα του θηλασμού από το μυαλό μου και να προσφέρω στο μωρό μου ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΕΙΣ γάλα και αγάπη με το μπιμπερό.

Link to comment
Share on other sites

Κατά την ταπεινή μου άποψη έτσι είναι και ο θηλασμός, ακόμη μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όταν πονάμε ,έχουμε πυρετό,νιώθουμε εξαντλημένες, έρμαια των ορμονών μας, της μοναξιάς που βιώνει μια λεχώνα, και να την κερδίσουμε. Ο θηλασμός είναι η βιολογική συνέχεια της εγκυμοσύνης μας και δεν πρέπει να τον αποφεύγουμε χωρίς σοβαρότατο λόγο. Με αυτόν,κατά τη γνώμη μου πάντα, ολοκληρώνεται το κεφάλαιο που λέγεται εγκυμοσύνη και επιστρέφει φυσιολογικά το σώμα μας και το μυαλό μας στην κατάσταση προ εγκυμοσύνης.Η εμπειρία μου μου απέδειξε ότι ήμουν ήρεμη και χαρούμενη μετά από μια κοπιαστική προσπάθεια και όχι μετά από παραίτηση. Για όλα υπάρχουν λύσεις που ξεκινούν από το ποσο εμείς θέλουμε να τις εφαρμόσουμε.

 

Βιολέτα μου τα είπες όλα :!:

HXuSp2.pngaS46p2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 εβδομάδες μετά...

Καλησπερα κι απο εμενα!!Σημερα ειμαι αρκετα χαλια γιατι εκοψα τον θηλασμο!!Το ηθελα ,δεν αντεχα αλλο ,εχω κουραστει πολυ αλλα παρολα αυτα με τρων οι τυψεις.Ηθελα να αντεξω κανα μηνα ακομα ,αλλα επαθα για τριτη φορα μαστιτιδα κι ετσι πηρα χαπι.Αισθανομαι οτι δεν ειμαι καλη μανα οτι για την δικια μου ηρεμια σταματησα κατι τοσο καλο για το παιδι μου!!Γραφω και με πιανουν τα κλαματα ειλικρινα δεν ειμαι καθολου καλα!!!!Δεν μπορω να ηρεμησω!!

Link to comment
Share on other sites

Liarena

ήρεμα και με ψυχραιμία. Σίγουρα ο θηλασμός είναι δώρο για το μωράκι και για τη μανούλα του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν δεν ευοδωθεί αποτυγχάνουμε σαν μανούλες. Είναι λάθος να το σκέφτεσαι έτσι. Ξέρω κοπέλες που θήλασαν καιρό και μετά εφάρμοσαν τη μέθοδο του baby parking κατά κόρον (καλοκαίρια ολόκληρα τα παιδιά στις γιαγιάδες και κάθε σαββατοκύριακό-όλο το σαββατοκύριακο στις πεθερές) Από μόνος του ο θηλασμός δεν εγγυάται τη διαρκή θεμελίωση του δεσμού της μαμάς με το παιδί (γνώμη μου). Χρειάζονται και άλλα πράγματα. Εγώ δεν θήλασα το πρώτο μου παιδάκι όσο ήθελα και παρόλα αυτά προσπάθησα να κάνω πράγματα μαζί του που μας έφερναν πιο κοντά. Δεν το άφησα σχεδόν ποτέ, κάναμε τα πάντα μαζί και παρά το γεγονός ότι έχω μετανοιώσει που δε θήλασα πολύ, δεν θα σου πω ότι δεν ένοιωσα καλή μαμά. Άλλο το ένα, ΄΄αλλο το άλλο, μην τα σχετίζεις. Να χαρείς το μωράκι σου και να κάνεις πράγματα μαζί του, τα ξέρεις εξάλλου, έχεις μεγαλώσει και άλλο παιδάκι.

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστω πολυ για τα λογια σου με ηρεμησαν για λιγο,αλλα μολις κλαιει ο μπεμπης (για οποιοδηποτε λογο,συνηθως νυστα)εμενα με ξαναπαιρνει απο κατω!!!Δεν ξερω στον πρωτο μου αισθανομουν τυψεις ,σταματησαμε στους 6 μηνες,ως τοτε ειναι οι αντοχες μου,και ισως επειδη ειχα πει οτι και σ αυτον τοσο θα τον θηλασω !!Αλλα δυστυχως δεν τα καταφερα!!!Δεν μπορεις να φανταστεις μου εχει γινει εμμονη ιδεα!!!!

Link to comment
Share on other sites

νομιζω δεν ειμαι σιγουρη αλλα μπορεις να ξαναθηλασεις Liarena

ρωτα την αγλαια αν οντως εχεις μετανιωσει υπαρχει λυση παντως.Αλλα και να μη θες δεν τρεχει τιποτα παντως υπαρχουν χιλιοι τροποι να δειξεις την αγαπη σου στο μωρακι σου!Δεν εχει σημασια για μενα οι 3 μηνες,οι 6 σιγουρα ειναι αξιοθαυμαστες οι γυναικες που συνεχιζουν το θηλασμο αλλα κι εσυ θηλασες οσο θηλασες δεν ειναι πως δε θηλασες και καθολου! Ετσι δεν ειναι? Μη στενοχωριεσαι γιατι τα παιδακια σου θελουν χαρουμενη μαμα !

Link to comment
Share on other sites

νομιζω δεν ειμαι σιγουρη αλλα μπορεις να ξαναθηλασεις Liarena

ρωτα την αγλαια αν οντως εχεις μετανιωσει υπαρχει λυση παντως.Αλλα και να μη θες δεν τρεχει τιποτα παντως υπαρχουν χιλιοι τροποι να δειξεις την αγαπη σου στο μωρακι σου!Δεν εχει σημασια για μενα οι 3 μηνες,οι 6 σιγουρα ειναι αξιοθαυμαστες οι γυναικες που συνεχιζουν το θηλασμο αλλα κι εσυ θηλασες οσο θηλασες δεν ειναι πως δε θηλασες και καθολου! Ετσι δεν ειναι? Μη στενοχωριεσαι γιατι τα παιδακια σου θελουν χαρουμενη μαμα !

 

Αυτό θα σου έλεγα κι εγώ. Αν αισθάνεσαι τόσο άσχημα, ακόμα δεν είναι αργά. Ίσως υπάρχει κάποιος λόγος που δυσκολεύτηκες τόσο. Για όλα υπάρχει μια λύση. Ίσως να μπορούμε να βοηθήσουμε. Αν θελήσεις, πες μας. :wink:

Link to comment
Share on other sites

liarena λυπάμαι πολύ που σε ταλαιπώρησαν τόσο. Δυστυχώς οι γυναικολόγοι της πόλης σου μάλλον δεν μπορούν να βοηθήσουν επαρκώς μια γυναίκα με μαστίτιδα, μου έχουν τύχει και άλλες πολύ ταλαιπωρημένες όπως κι εσύ...

 

Μετά την πρώτη μαστίτιδα είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τα συμπτώματα στην αρχή και να προλάβεις την κατάσταση. Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβεις γιατί την έπαθες για να μην ξαναπάθεις.

 

Όταν ο θηλασμός ξεκινάει πάντα από το προσβεβλημένο στήθος η φλεγμονή υποχωρεί πιο γρήγορα και η μητέρα ανακουφίζεται πολύ σύντομα.

 

Η κατάλληλη αντιβιωτική αγωγή κάνει τα συμπτώματα τα υποχωρούν γρήγορα.

 

Πολύ φοβάμαι ότι σε ταλαιπώρησαν άδικα με λάθος συμβουλές... :?

 

Σου εύχομαι καλή συνέχεια! :)

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστω πολυ ολες για το ενδιαφερον σας!!!!Τωρα ειμαι λιγο καλυτερα και λεω οτι εγινε εγινε το σημαντικοτερο ειναι να ειναι γερος και ηρεμη εγω.Οτι μπορεσα εκανα και πιστευω οτι του εδωσα ,εστω και αυτους τους 4,5 μηνες ,καλες βασεις για το ξεκινημα του.Σιγουρα μπορουσα και καλυτερα,αλλααααα!!!!!!φιλακια

Link to comment
Share on other sites

Να είσαι πάντα καλά! :)

Αν ακούσεις άλλη μητέρα να ταλαιπωρείται με μαστίτιδα μην την αφήσεις αβοήθητη, παρέπεμψέ την εδώ για να μην ταλαιπωρηθεί άδικα...

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας κορίτσια,

 

σημερα εγινε κατι που με εβαλε σε σκεψεις....

 

οταν το πρωι παιρνει η κυρία και πηγαινει τον Φιλιππο στισ κουνιες πηγαινω και καμία βολτα τη μπεμπα. δε θελω να φευγω με τη μπεμπα και να μενει ο Φιλιππος στο σπίτι.

Σημερα οταν γυρισε ο Φ. δεν ημουνα στο σπίτι και μου ειπε η κυρία οτι συνέχεια με φωναζε και εμενα και τη μπεμπα εκλαιγε, ειχε νευρικότητα...

 

Οταν γυρισα μολις με ειδε πεταξε την πιπιλα τα παρατησε ολα και αρχισε να παιξει μαζι μου. ευτυχως ειχα ταισει την μπεμπα και μπορουσα να του αφιερωθω.

 

αξιζει τελικα ολη αυτη η θυσία ( τον θηλασμο εννοώ) μπροστα στην ψυχική ισορροπια του Φιλιππου ???? Απίστευτο βάρος νοιώθω

 

μάλλον θα προσπαθησω να ταιζω τη μικρή και να τον παιρνω καμια βολτα για κανενα 2ωρο το πρωι. να ειμαστε μονοι μας...............

 

Ηθελα να σας τα πω

 

Φιλια

Link to comment
Share on other sites

 

αξιζει τελικα ολη αυτη η θυσία ( τον θηλασμο εννοώ) μπροστα στην ψυχική ισορροπια του Φιλιππου ???? Απίστευτο βάρος νοιώθω

 

μάλλον θα προσπαθησω να ταιζω τη μικρή και να τον παιρνω καμια βολτα για κανενα 2ωρο το πρωι. να ειμαστε μονοι μας...............

 

 

Είναι αλήθεια ότι συχνά υπάρχουν τέτοια προβλήματα όταν τα παιδιά έχουν τόσο μικρή διαφορά...

 

Το θέμα είναι να μπορέσεις να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στις ανάγκες του μικρότερου παιδιού και του μεγαλύτερου παιδιού, ανάμεσα στο αγόρι που θεωρείται πρώτης κατηγορίας και στο κορίτσι που θεωρείται δεύτερης κατηγορίας (μπορεί να μην είναι... αλλά δυστυχώς οι πρακτικές δείχνουν ότι οι ανάγκες των αγοριών έχουν προτεραιότητα όχι μόνο στην ελληνική οικογένεια...)

 

Νομίζω ότι το δεύτερο μωρό αναγκαστικά μοιράζεται το χώρο που έχει ήδη το πρώτο. Δεν είναι σωστό να παραμελληθεί εντελώς το πρώτο παιδί που βιώνει ήδη την απώλεια του θρόνου, αλλά ούτε και να αντιμετωπιστεί το δεύτερο παιδί ως παρακατιανό για να μη χάσει τα προνόμιά του το πρώτο...

 

Δύσκολο να βρεθεί μια ισορροπία αλλά όχι αδύνατο! Ακόμη και τα δίδυμα μεγαλώνουν μια χαρά, πόσο μάλλον όταν το ένα παιδάκι έχει ήδη χορτάσει κάποια πράγματα και είναι έστω και λίγο μεγαλύτερο και υπάρχουν περιθώρεια συννενόησης και αμοιβαίας κατανόησης! :)

 

Πάντως ο γιος σου έψαχνε κι εσένα και τη μπέμπα. :)

Μάλλον αγχώθηκε που δεν σας βρήκε στο σπίτι όπως θα περίμενε...

 

Η ιδέα σου να αφιερώνεις λίγο χρόνο αποκλειστικά στο πρώτο παιδί είναι πάρα πολύ καλή, και μόνο μία ώρα να είναι θα είναι μια πολύτιμη ώρα, αν και νομίζω ότι μπορεί να είναι και παραπάνω! :)

 

Αν πιστεύεις ότι ο αποθηλασμός της μικρής θα σε βοηθήσει να κερδίσεις χρόνο που θα τον αφιερώσεις στο μεγάλο μπορείς να το κάνεις. Συνήθως όμως οι μητέρες που δεν θηλάζουν χρειάζονται επιπλέον χρόνο για αποστειρώσεις και πλυσίματα και ταΐσματα εκτός και αν έχουν κάποιον άλλο να τα κάνει στη θέση τους, έχουν ένα μωρό που αρρωσταίνει πιο συχνά και πιο βαριά και απαιτεί περισσότερη φροντίδα... Ζύγισέ τα όλα και κάνε αυτό που νομίζεις ότι θα κάνει τη ζωή σας πιο εύκολη και όμορφη. :)

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...