βρεφικός- παιδικός σταθμός ή babysitter;

[SophiaT]

Και με τις ιωσεις τι γινεται ρε παιδια? Εδω καθε φορα που παμε σε παιδοτοπο γυρναμε με "προίκα" μύξες και βηχα...δεν θελω να φανταστω τι θα γινει αμα πανε και παιδικο... Θα μου πειτε οτι τον πρωτο χρονο ουτως ή αλλως θα ειναι τις μισές μερες αρρωστα...αλλα η παιδιατρος μου ειπε οτι αλλιως αντιμετωπιζει τις αρρωστειες ενας 2χρονος οργανισμος κι αλλιως ενας 4 χρονος...

 

Η Αννα πηγε στον παιδικο τον Οκτωβριο (ηταν 8 μηνων) και μεχρι τον Φεβρουαριο περιπου αρρωσταινε συνεχεια! Συναχι, ιωση στην κοιλιτσα, πυρετος κλπ. Τραβηξαμε μεγαλο ζορι! Ο γιατρος μας ειχε πει οτι ετσι συμβαινει σε ολα τα παιδακια αλλα μετα απο λιγο καιρο συνηθηζει ο οργανισμος τους και χτιζουν ενα γερο ανοσοποιητικο συστημα. Ευτυχως (να χτυπησω και ξυλο ) η Αννα δεν εχει ξανα-αρρωστησει απο τοτε. Μονο κανα συναχι. Απ' οτι φαινεται συνηθησε ο οργανισμος της. Σιγουρα το καθε παιδακι ειναι διαφορετικο και μπορει καποιο να κανει περισσοτερο ή λιγοτερο καιρο να συνηθησει, αλλα νομιζω οτι ολα τελικα γινονται πιο ανθεκτικα.

Οπως εχω ξαναγραψει, τα θετικα του παιδικου κατα τη γνωμη μου ειναι πιο πολλα απο τα αρνητικα. Ειναι μια καλη εμπειρια για το παιδι.

[ΜΑΡΙΑ30]

Συμφωνώ με τα προηγούμενα,

 

η μικρή έχει 3 εβδομάδες στον παιδικό (είναι 10 μηνών) και βλέπω ότι έχει επιρρεαστεί θετικά από τη συναναστροφή με τα άλλα παιδάκια.

Σήμερα το πρωί μου έκανε "γεια" με το χεράκι όταν έφευγα και δεν έκλαιγε.

Δεν έχουμε ψωνίσει ίωση ακόμα, εκτός από ένα μπούκωμα που η παιδίατρος μου είπε ότι ξεκινάει το Σεπτέμβριο και τελειώνει το Μάϊο, και δεν μας ανησυχεί. Ελπίζω να μην αρρωστήσει.....

Η ανηψιά μου που είναι 3 και δεν πάει παιδικό έχει κολλήσει από τους παιδότοπους τα τελευταία 2 χρόνια όλες τις ιώσεις (γαστρεντερίτιδα, αμυγδαλίτιδα, λοίμωξη του αναπνευστικού).΄

Άσε που στην ηλικία των 2,5 σου λέει και τι "παίζει" και από την άλλη εκτονώνεται και κοινωνικοποιείται.

[Sun]

SophiaT έγραψε:

 

Η Αννα πηγε στον παιδικο τον Οκτωβριο (ηταν 8 μηνων) και μεχρι τον Φεβρουαριο περιπου αρρωσταινε συνεχεια! Συναχι, ιωση στην κοιλιτσα, πυρετος κλπ. Τραβηξαμε μεγαλο ζορι! Ο γιατρος μας ειχε πει οτι ετσι συμβαινει σε ολα τα παιδακια αλλα μετα απο λιγο καιρο συνηθηζει ο οργανισμος τους και χτιζουν ενα γερο ανοσοποιητικο συστημα. Ευτυχως (να χτυπησω και ξυλο ) η Αννα δεν εχει ξανα-αρρωστησει απο τοτε. Μονο κανα συναχι. Απ' οτι φαινεται συνηθησε ο οργανισμος της. Σιγουρα το καθε παιδακι ειναι διαφορετικο και μπορει καποιο να κανει περισσοτερο ή λιγοτερο καιρο να συνηθησει, αλλα νομιζω οτι ολα τελικα γινονται πιο ανθεκτικα. Οπως εχω ξαναγραψει, τα θετικα του παιδικου κατα τη γνωμη μου ειναι πιο πολλα απο τα αρνητικα. Ειναι μια καλη εμπειρια για το παιδι.

 

Συμφωνώ σε όλα με τη Σοφία. Εμένα οι μικρές αρρώσταιναν από 2 μηνών με ό,τι έφερνε ο Θάνος από τον παιδικό και ο γιατρός με καθησύχαζε με τα ίδια ακριβώς λόγια. Είχε δίκιο. Σήμερα που κοντεύουν 22 μηνών είναι πολύ πιο γερές και ανθεκτικές. Και πάλι κολλάνε που και που ιώσεις αλλά τις περισσότερες φορές πρόκειται για κάνα συναχάκι που το περνάνε στο πόδι.

[nanaka]

Μήπως, λέω, μήπως όλοι αυτοί οι δισταγμοί μας και οι ανησυχίες μας πηγάζουν απο το ότι μάλλον εμείς δεν είμαστε και τόσο έτοιμες για αυτόν τον πρώτο αποχωρισμό? (καλά μην βαράτε βρε κορίτσια, μια υπόθεση έκανα) (προς αποφυγήν παρεξήγησης βάζω και τον εαυτό μου μέσα)Πάντως το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά κάνουν έτσι το πρώτο τους βήμα μακριά απο την ζεστή φωλίτσα της μαμάς (αντε, και του μπαμπά)

 

Πράγματι και εγώ προβληματίζομαι για όλα αυτά που προαναφέρατε (ιώσεις, 2ο παιδί στο σπίτι κτλ.), και δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω μιας τον Σεπτέμβρη θα είναι ήδη 2,5 χρονών.

[Sun]

nanaka έγραψε:

Μήπως, λέω, μήπως όλοι αυτοί οι δισταγμοί μας και οι ανησυχίες μας πηγάζουν απο το ότι μάλλον εμείς δεν είμαστε και τόσο έτοιμες για αυτόν τον πρώτο αποχωρισμό? (καλά μην βαράτε βρε κορίτσια, μια υπόθεση έκανα) (προς αποφυγήν παρεξήγησης βάζω και τον εαυτό μου μέσα)Πάντως το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά κάνουν έτσι το πρώτο τους βήμα μακριά απο την ζεστή φωλίτσα της μαμάς (αντε, και του μπαμπά)

 

Nanaka δεν έχεις καθόλου άδικο. Οι ανησυχίες μας και οι δισταγμοί μας πηγάζουν σίγουρα και από αυτό. Θυμάμαι όταν έγραφα το γιο μου 2,5 χρονών στον παιδικό σταθμό πως η υπεύθυνη μου έλεγε ότι πολλές φορές πιο δύσκολη προσαρμογή δεν είναι αυτή του παιδιού αλλά των γονιών και κυρίως των μαμάδων...

 

Πάντως η ζεστή φωλίτσα δεν παύει να υπάρχει επειδή το παιδί πάει παιδικό. Έτσι κι αλλιώς συνήθως οι γονείς εργάζονται τις ώρες που το παιδί λείπει στο σταθμό...

 

Πράγματι και εγώ προβληματίζομαι για όλα αυτά που προαναφέρατε (ιώσεις, 2ο παιδί στο σπίτι κτλ.), και δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω μιας τον Σεπτέμβρη θα είναι ήδη 2,5 χρονών.

 

Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου αλλά κατά τη γνώμη μου τα 2,5 είναι μια χαρά ηλικία για να ξεκινήσει το παιδί. Για μένα τα θετικά του παιδικού υπερτερούν σημαντικά των αρνητικών σ'αυτή την ηλικία.

 

Μαμά του Ωρίων έγραψε:

mamavasia εμένα η γνώμη μου όπως τα περιγράφεις είναι να τη στείλεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ παιδικό.

Θα μάθει πολλά πραγματάκια θα κάνει και φίλους που θα την ακολουθήσουν και στο σχολείο, θα αρχίσει να κοινωνικοποιείται, να την καλούν σε πάρτυ, να κάνει η ίδια πάρτυ, και γενικώς να είναι παρέα με άτομα της ηλικίας της πλέον.

 

mamavasia συμφωνώ απολύτως με τη Μαμά του Ωρίων

[dora]

Συμφωνώ με τα προηγούμενα,

 

Δεν έχουμε ψωνίσει ίωση ακόμα, εκτός από ένα μπούκωμα που η παιδίατρος μου είπε ότι ξεκινάει το Σεπτέμβριο και τελειώνει το Μάϊο, και δεν μας ανησυχεί. Ελπίζω να μην αρρωστήσει.....

 

Νομιζω οτι αυτο εχει να κανει και με το σταθμο. Ενα απο τα πραγματα που μου ειπε η διευθυντρια ειναι οτι αν ειναι αρρωστος καλυτερα να μην τον πηγαινω, και να τους ειδοποιω να εχουν το νου τους για τα αλλα παιδιακια.. και η αληθεια ειναι οτι αν λειψουμε μια μερα χωρις να τους εχουμε ειδοποιησει μας τηλεφωνουν να μαθουν το λογο.

Επίσης στο συγκεκριμενο σταθμο δεν εχω δει παιδακια να τους τρεχουν οι μυξες κλπ πολυ συχνο φαινομενο σε αλλους σταθμους.

Χτες μαλιστα ο δικος μου αρχισε να βηχει κατα τη διαρκεια της ημερας και η δασκαλα μου το εφερε με το γαντι "Ξερετε αρχισε να βηχει.. θα τον φερετε αυριο ή θα τον κρατησετε σπιτι να μην χειροτερεψει?"

θα τον κρατουσα ετσι κι αλλιως αλλα με αυτον τον τροπο (και εφοσον εχεις καπου να αφησεις εστω για μια μερα το παιδι ) σε υποχρεωνει να μην το πας..

[Sun]

dora έγραψε:Νομιζω οτι αυτο εχει να κανει και με το σταθμο. Ενα απο τα πραγματα που μου ειπε η διευθυντρια ειναι οτι αν ειναι αρρωστος καλυτερα να μην τον πηγαινω, και να τους ειδοποιω να εχουν το νου τους για τα αλλα παιδιακια.. και η αληθεια ειναι οτι αν λειψουμε μια μερα χωρις να τους εχουμε ειδοποιησει μας τηλεφωνουν να μαθουν το λογο.

Επίσης στο συγκεκριμενο σταθμο δεν εχω δει παιδακια να τους τρεχουν οι μυξες κλπ πολυ συχνο φαινομενο σε αλλους σταθμους.

Χτες μαλιστα ο δικος μου αρχισε να βηχει κατα τη διαρκεια της ημερας και η δασκαλα μου το εφερε με το γαντι "Ξερετε αρχισε να βηχει.. θα τον φερετε αυριο ή θα τον κρατησετε σπιτι να μην χειροτερεψει?"

θα τον κρατουσα ετσι κι αλλιως αλλα με αυτον τον τροπο (και εφοσον εχεις καπου να αφησεις εστω για μια μερα το παιδι ) σε υποχρεωνει να μην το πας..

 

Τί γίνεται όμως όταν δεν έχεις ν'αφήσεις κάπου το παιδί και δεν μπορείς να λείψεις από τη δουλειά σου; Στη δικιά μου περίπτωση κάτι τέτοιο

-ειδικά μόλις ξεκινήσουν και οι μικρές παιδικό (τον Ιούνιο)- είναι ουτοπικό δεδομένου ότι σχεδόν πάντα τα έχω όλα ταυτόχρονα άρρωστα. Τρία παιδιά, ένα 4,5χρονο και 2 βρέφη που να τ΄άφήσω; Και δε μιλάμε βέβαια για μια-δυο φορές που κάπως μπορούν να ρυθμιστούν...

 

Από τη δικιά μου εμπειρία σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, η τακτική των περισσότερων είναι να δέχονται τα παιδάκια με ιώσεις (με βήχα, συνάχι, λίγο διάρροια) εκτός αν υπάρχει πυρετός ή πρόκειται για κάποια σοβαρότερη μεταδοτική ασθένεια. Για τέτοιες περιπτώσεις χρηαιμοποιώ τις μέρες αδείας που μπορώ να πάρω. Στις άλλες τον στέλνω κανονικά ενημερώνοντας σχετικά το σταθμό εφόσον το παιδί από διάθεση είναι μια χαρά και νιώθει καλά για να πάει και συνεννοούμαι με τη δασκάλα για τυχόν δόσεις φαρμάκων που πρέπει να πάρει, το φαγητό κτλ.

 

Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, είτε τον έγραφα το γιο μου στο σταθμό είτε όχι, για τον πρώτο χρόνο και βάλε θα ήταν ένα και το αυτό αφού ήταν πάντα άρρωστος (από βήχα και συνάχι άλλο τίποτα!) και θά'πρεπε να μην εργάζομαι για να τον έχω κάθε μέρα σπίτι. Οπότε προς τί η εγγραφή στο σταθμό; Ο αντίλογος βέβαια είναι ότι με διαφορετική τακτική του σταθμού οι ιώσεις θα ήταν πολύ λιγότερες. Ωστόσο, πρακτικά τα παιδιά κολλάνε ιώσεις ούτως ή άλλως, με παιδικό ή όχι, και επίσης πολλές φορές οι ιοί βρίσκουν καινούρια θύματα στην ανάρρωση ή πριν γίνει φανερή η ασθένεια.Ο αδελφός μου έστειλε για πρώτη φορά το παιδί προνήπιο σε σταθμό με την τακτική που περιέγραψε η dora και πάλι σχεδόν δεν πάτησε στον παιδικό όλο το χρόνο. Ακόμα κι έτσι λοιπόν το χρονικό διάστημα που θα έπρεπε να κρατήσω το παιδί στο σπίτι σίγουρα θα ξεπερνούσε κατά πολύ τις λίγες μέρες που εγώ δικαιούμαι να λείψω από τη δουλειά μου χωρίς να κουτσουρέψω την καλοκαιρινή μου άδεια που έτσι και αλλιώς την εξαντλώ όταν είναι κλειστός ο σταθμός.

 

Άλλωστε για πολλές κοπέλες ο παιδικός αποτελεί λύση ανάγκης αν δεν είναι σε θέση να πληρώνουν babysitter ή δεν υπάρχουν διαθέσιμες γιαγιάδες ή άλλα πρόσωπα για να κρατήσουν τα παιδιά.

 

Μακάρι να ήταν τα πράγματα διαφορετικά. Πάντως ούτε ο παιδίατρός μου μου συνέστηνε να κρατάω το Θανούλη σπίτι στις περιπτώσεις απλών ιώσεων.

[dora]

Sun για αυτο διευκρινιζω και λεω "οταν υπαρχει η δυνατοτητα να το κρατησεις στο σπιτι"

Γιατι ξερω οτι υπαρχουν πολλες περιπτωσεις ανθρωπων που δενε χουν απο πουθενα βοηθεια.

 

Απλα οταν ο σταθμος ακολουθει αυτη την τακτικη του "ναι μεν δεχομαι αλλα αν μπορεις κρατα το" μειωνεται ο αριθμος των παιδιων που θα πανε αρρωστα στο σταθμο.. Απο της 10 μαμαδες στατιστικα οι 2-3 δεν θα εχουν βοηθεια απο κανεναν. Οποτε οτι μπορεις να γλιτωσεις καλο ειναι.

[nnm004]

και εμας ο μπεμπης απο σεπτεμβριο θα ειναι 18-19 μηνων , το σκεφτομαι σοβαρα να τον στειλω 3 4ωρα τη βδομαδα σε παιδικο εδω κοντα μας . Φαινεται αρκετα κοινωνικος , οταν ειχαμε παει σε παιδοτοπο σε κατι γενεθλια και τον πηρανε τα κοριτσια (παιδαγωγοι ) μεσα στα παιδακια ενω νομιζα οτι θα με αποζητησει αυτος με ειχε χε......νη εντελως , βρηκε παιδακια , βρηκε καινουργια πραγματα , βρηκε κοριτσακι εστω αν και αυτη ηταν μεγαλυτερη και τον εσπρωχνε για να πεσει και του επαιρνε τα παιχνιδια , αυτος σαν κυριος δεν ειπε τιποτα. Η αληθεια ειναι οτι μετα στεναχωρεθηκα λιγο (γιατι δεν με αποζητησε ο μπεμπης ???? χαχαχαχχαχαχα ) αλλα χαρικα πολυ και γιατι διασκεδασε αλλα και επειδη καταλαβα οτι σε παιδικο θα ταιριαξει απολυτα ο μικρος μας συγιριστρας , εξαλλου εγω τελη οκτωμβριοθ αρχες νοεμβριου θα γεννησω οποτε νομιζω ειναι πολυ καλυτερα αμα μπορεσει και θελει λιγο τον πρωτο καιρο να πηγαινει λιγες ωρες παιδικο ο κωνσταντινος .

[Layla Diop]

Εγώ στέλνω τη μικρή στον παιδικό από τις 5 Μαρτίου και ήδη εχουν συμβει πολλές αλλαγές της προς το καλύτερο. Πρώτον σταμάτησε να τραβάει τα μαλλιά των παιδιών, πράγμα που το έκανε με μεγάλη αφοσίωση τους τελευταίους 6 μήνες, και σταμάτησε βέβαια και να τραβάει και τα δικά μου ή να τραβάει και τα δικά της, λίγο πριν τον ύπνο.

Δεύτερον άρχισε να μαζεύει κάπως τα παιχνίδια και τα ρούχα της που τα σκορπόυσε σε όλο το σπίτι, και, όπως λέει η δασκάλα της, είναι πολύ συνεργάσιμη στο να τη βοηθήσει να μαζέψει την ταξη το μεσημέρι (ούτε στα ονειρά μου δε γινόταν αυτό πριν)

Τρίτον,πλέον στέκεται έστω 5-10 λεπτά χωρίς να κινείται, κάθεται π.χ. να ζωγραφίσει, πρίν γυρνοβόλαγε συνέχεια σαν να της είχαν βάλει νέφτι στον ποπό.

Και αρχίζει να λέει και κάποιες λεξούλες που μέχρι να πάει ΄στον παιδικό τις έλεγε μισές

Όσο για την προσαρμογή της, ήταν πανεύκολη. Ετσι κι αλλιώς είναι πολύ ανεξάρτητο παιδάκι. Ασκοπα πήρα μια εβδομάδα άδεια για να κάνω σταδιακά την προσαρμογή-ίσως βέβαια δεν ήταν άσκοπο, μου χρειάστηκε για να προσαρμοστώ εγώ στη νέα πραγματικότητα

Τώρα φιλάει μια μια όλες τις δασκάλες, τον οδηγό του σχολικού και τη μεγείρισσα

Α! και μην ξεχάσω να αναφέρω ότι κοιμάται οπωσδήποτε μια δυο ώρες το μεσημέρι (παλιότερα ποτέ!) και το βράδυ μονοκόμματα.

Είμαι υπερευχαριστημένη γιατι βλέπω αφενός ότι την φροντίζουν και αφετερου ότι περνάει καλά και αυτό φαίνεται.

[SophiaT]

Στον δικο μας τον παιδικο εδω στην Αγγλια δεν δεχονται το παιδι μονο αν εχει υψηλο πυρετο ή διαρροια (για το φοβο του ροταϊου). Σχετικα με το ροταϊο μας λενε οτι το παιδι θα μπορει να γυρισει στον παιδικο εφοσον εχει περασει 48 ωρες χωρις να κανει διαρροια. Για οτιδηποτε αλλο ειναι επιλογη του γονιου το τι θα κανει.

Εαν εχει απλο συναχι (βουλωμενη μυτη, βηχα) δεν θεωρουν οτι το παιδι ειναι αρρωστο.

[Sun]

dora έγραψε:Απλα οταν ο σταθμος ακολουθει αυτη την τακτικη του "ναι μεν δεχομαι αλλα αν μπορεις κρατα το" μειωνεται ο αριθμος των παιδιων που θα πανε αρρωστα στο σταθμο.. Απο της 10 μαμαδες στατιστικα οι 2-3 δεν θα εχουν βοηθεια απο κανεναν. Οποτε οτι μπορεις να γλιτωσεις καλο ειναι.

 

Dora δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου, απλώς περιέγραψα την κατάσταση που εγώ και άλλοι δικοί μου άνθρωποι έχουν βιώσει.Έχεις πάντως δίκιο, ό,τι μπορείς να γλιτώσεις καλό είναι.

 

Σε ό,τι αφορά την ανησυχία όλων σχεδόν των γονιών για τις ιώσεις, εγώ ανακάλυψα ότι όταν έπαψα να τις φοβάμαι και να προσπαθώ να τις αποφύγω, τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα. Τα περνάμε όλα πιο ψύχραιμα θεωρώντας τις ιώσεις δεδομένες και έχουμε το κέρδος ότι και τα 3 παιδιά έχουν πλέον πιο γερό και ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα.

Γενικότερα ο παιδικός σταθμός, ιδίως για τα παιδάκια που έχουν ξεφύγει από τη βρεφική ηλικία, είναι κατά τη γνώμη μου ότι καλύτερο...

[SophiaT]

Σε ό,τι αφορά την ανησυχία όλων σχεδόν των γονιών για τις ιώσεις, εγώ ανακάλυψα ότι όταν έπαψα να τις φοβάμαι και να προσπαθώ να τις αποφύγω, τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα. Τα περνάμε όλα πιο ψύχραιμα θεωρώντας τις ιώσεις δεδομένες και έχουμε το κέρδος ότι και τα 3 παιδιά έχουν πλέον πιο γερό και ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα.

 

Συμφωνω

[mamavasia]

Layla Diop και εμένα η κόρη μου κάπως έτσι είναι όπως τα περιγράφεις νέφτι στον πόπό (έχουν και ίδια ηλικία ) και νομίζω ότι ο παιδικός θα είναι πολύ καλή απασχόληση.

 

μακάρι να πάει τον Σεπτέμβριο, διότι ο άντρας μου έχει αντιρρήσεις και δεν ξέρω τελικά τι θα κάνουμε διότι με αγχώνει και μένα μαζί (πως θα είναι το παιδί στο σχολικό μόνο του, θα μπορέσει να τα καταφέρει χωρίς εμάς, δεν θα μπορεί να μας πει αν έχει κάποιο πρόβλημα είναι μερικές απο τισ ανησυχίες του)

[Sun]

mamavasia έγραψε:

μακάρι να πάει τον Σεπτέμβριο, διότι ο άντρας μου έχει αντιρρήσεις και δεν ξέρω τελικά τι θα κάνουμε διότι με αγχώνει και μένα μαζί (πως θα είναι το παιδί στο σχολικό μόνο του, θα μπορέσει να τα καταφέρει χωρίς εμάς, δεν θα μπορεί να μας πει αν έχει κάποιο πρόβλημα είναι μερικές απο τισ ανησυχίες του)

 

Mamavasia οι ανησυχίες σου είναι απόλυτα κατανοητές και κοινές με όλους τους γονείς που βρίσκονται ή βρέθηκαν στην ίδια θέση.

Κι εγώ τα ίδια κι άλλα τόσα σκεφτόμουν...

Όμως για να επικεντρωθώ στα δικά σου, στο σχολικό δεν θα είναι μόνο του... Και αν η διαδρομή είναι λογική από άποψη απόστασης/ώρας θα του αρέσει κιόλας... Ο δικός μου σε παρόμοια ηλικία το ερωτεύτηκε το σχολικό από την αρχή και μάλιστα όλα τα χρόνια που πάει παιδικό σταθμό έχει εκτός από παιδιά της τάξης του και "φίλους σχολικού".

 

Το αν θα τα καταφέρουν τα παιδιά χωρίς εμάς νομίζω ότι είναι πιο πολύ ψυχολογικό δικό μας άγχος και όχι ρεαλιστική ανησυχία. Θα έχουν ανθρώπους να τα φροντίζουν και να τα καθοδηγούν, παιδάκια να συναναστρέφονται. Άσε που συνήθως τα παιδιά μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα απ' όσα νομίζουμε, φτάνει να τους δώσουμε γόνιμο έδαφος.

 

Και εμένα από άποψης λεκτικής ικανότητας δε νομίζω οι μικρές να μπορούν να μας πουν αν έχουν κάποιο πρόβλημα αλλά νομίζω πως μπορούν να μας το δείξουν... Μεγάλο ρόλο βέβαια παίζει η επιλογή σταθμού αλλά από κει και πέρα μερικές φορές, η ενημέρωση και το ένστικτό μας ως μαμάδες και μπαμπάδες νομίζω ότι θα μας πουν αν κάτι πάει στραβά...

[Μαρια Στυλιανακη]

Layla Diop πολύ χαίρομαι για τις εξελίξεις, πολύ θετικά όλα .

 

μπήκε στο χορό η κουκλίτσα σου, έτοιμη για όλα

[Vann]

Να σας ρωτησω κ εγω κατι?εμενα η κορη μου ειναι 18μηνων κριμα δεν ειναι να την παω απο τοσο μικρη παιδικο?ποσα χρονια θα πηγαινει σχολειο?εγω αυτα σκεφτομαι κ δεν την γραφω κ εκτος αυτο εμεις εχουμε ενα θεμα με το φαγητο κ τρωει πολυ δυσκολα.Ποιος θα κατσει στον παιδικο να την ταισει μια ωρα που θελω εγω?κ επειδη η ξαδελφη μου δουλευει σε εναν δημοσιο παιδικο σταθμο μου εχει πει οτι οι μονιμες του παιδικου καμια δεν καθεται να ασχοληθει κ να ταισει τα παιδια που δεν τρωνε,απλα τα αφηνουν νηστικα.Ξερω οτι θα μου πειτε οτι δεν ειναι ολοι οι παιδικοι ετσι,αλλα πιστευω οτι κανενας παιδικος δεν θα ασχοληθει οσο ασχολειται η γυναικα που την κραταει τωρα.Εχω μια φιλη μου που εστειλε τον γιο της προνηπιο κατευθειαν,περιττο να σας πω οτι αρρωστησε ολο τον χρονο 2φορες κ ηταν απλες ιωσεις, κ δεν πιστευω οτι ηταν συμπτωση απλα το παιδακι ειχε αναπτυξει καλο ανασοποιητικο συστημα κ μπορουσε να ανταπεξελθει στις διαφορες αρρωστιες.Επισης ρωτησα τον παιδιατρο ποτε μπορω να την στειλω παιδικο κ μου ειπε να μην το σκεφτω πριν τα 2,5ετη .

[ΜΑΡΙΑ30]

mamavasia,

νομίζω ότι σιγά σιγά πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα (θα μας πάρει χρόνια), ότι τα παιδιά μας είναι ξεχωριστοί άνθρωποι και σκοπός μας είναι να τα ενθαρρύνουμε και να τους δώσουμε σωστές κατευθύνσεις για να το καταλάβουν και να μπορέσουν να εξελιχθούν.

Οι υπερπροστατευτικές μας φτερούγες δεν είναι μόνο αγάπη αλλά και εγωισμός. ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΩ ΣΕ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΕΓΩ!!!!

[Sun]

Vann δεν ξέρω τί γίνεται σε κάθε παιδικό σταθμό με το φαγητό, πάντως ο δικός μου γιος άρχισε να τρώει καλύτερα από τότε που πήγε και μάλιστα πολύ μεγαλύτερη ποικιλία φαγητών. Νομίζω ότι παρόλο που δεν υπάρχει μια κοπέλα ανά παιδί για να το ταϊζει, το γεγονός ότι τρώνε όλα μαζί παρεούλα, βοηθάει και τα δύσκολα με το φαϊ παιδιά να γίνουν πιο δεκτικά. Αυτό βέβαια δε γίνεται μέσα σε μια μέρα, ίσως στην αρχή -όπως έκανα κι εγώ- να έχεις και φαγητό στο σπίτι μήπως δεν έχει φάει καλά στο σταθμό αλλά νομίζω ότι σιγά σιγά το παιδί μπαίνει σε μια σειρά. Ο Θανούλης μετά τον πρώτο καιρό, έτρωγε και τρώει καθημερινά όλο το φαγητό του στο σταθμό. Βέβαια δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια αλλά νομίζω ότι η συνύπαρξη με άλλα παιδιά στο τραπέζι κάνει μακροπρόθεσμα καλό.

 

Όσο για τις ιώσεις, ο δικός μου παιδίατρος -στον οποίο έχω απόλυτη εμπιστοσύνη- επιμένει ότι καλύτερο ανοσοποιητικό σύστημα κάνει το παιδί ακριβώς αν εκτεθεί από νωρίς σε ιούς. Φυσικά ένα 2 χρονών παιδάκι θα αρρωσταίνει πολύ συχνότερα απ'ότι αν πήγαινε απευθείας προνήπιο (τα μικρότερης ηλικίας παιδάκια είναι σαφώς πιο ευαίσθητα) αλλά αυτό είναι που θα το κάνει πιο γερό στο μέλλον.

 

Βρήκα και αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο:

http://www.skai.gr/master_story.php?id=80061

[Franklin]

Ρε κοριτσια...εσεις ολες που λετε οτι ειναι καλυτερα στον παιδικο ΚΙ ΑΣ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ το παιδι πώς το λετε με τοσο ελαφρια την καρδια? Εσας σας αρεσει δηλαδη να αρρωσταινετε καθε τρεις και λιγο...να τρεχουν οι μυξες σας...να εχετε πυρετο...να ποναει ο λαιμος σας...να βηχετε και να φταρνιζεστε...να καινε τα ματια σας απο τη γριπη...να μην μπορειτε να παρετε τα ποδια σας? Τι παει να πει "αρρωσταινει μεν περισσοτερο ΑΛΛΑ"?

 

Αν ακουγατε καποιον να το λεει αυτο για ΕΣΑΣ τις ιδιες... π.χ. πιανατε το αφεντικο σας να λεει οτι σκοπευει να σας στειλει καπου ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ εκ των προτερων οτι θα παθαινατε ολα οσα προανεφερα...θα το δεχοσασταν? Πιστευω πως θα τον χαστουκιζατε ή στην καλυτερη περιπτωση θα αρνιοσασταν.

 

Τα παιδια ομως γιατι πιστευετε οτι δεν υποφερουν οταν αρρωσταινουν?

 

Ειναι υπερπροστατευτισμος να μην θελω να εχω ενα παιδι αρρωστο τις μισες μερες του χρονου?

 

Και μη μου πειτε οτι όποτε και να παει σχολειο θα αρρωστησει... γιατι αλλο ανοσοποιητικο εχει ενα βρεφος 18 μηνων και αλλο ενα νήπιο 4 ετων.

[Ursa Major]

Ειναι υπερπροστατευτισμος να μην θελω να εχω ενα παιδι αρρωστο τις μισες μερες του χρονου?

 

Και μη μου πειτε οτι όποτε και να παει σχολειο θα αρρωστησει... γιατι αλλο ανοσοποιητικο εχει ενα βρεφος 18 μηνων και αλλο ενα νήπιο 4 ετων.

 

Μαζί σου κι εγώ, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με την νταντά μέχρι Νηπιαγωγείο

[Maya]

κι αυτό το βρίσκω λίγο υπερβολικό. Την δική μας εποχή τα παιδιά έρχονταν σε επαφή πιο εύκολα με άλλα παιδιά, οπότε πραγματικά δεν υπήρεχε ειδικός λόγος να πάνε στο σταθμό από τα 3-4. Σήμερα όμως ο παιδικός είναι λίγο πολύ ο μόνος χώρος που τα παιδιά μπορούν να βρουν παιδιά της ηλικίας τους σε καθημερινή βάση. Εγώ νομίζω ότι η ηλικία 3+ είναι η πιο καλή ηλικία. Είναι τότε που το παιδάκι θέλει πιο ειδική απασχόληση, μαθαίνει να κοινωνικοποιείται, μπορεί να χειριστεί το χρόνο έξω από την οικογένεια, αλλά και ο οργανισμός του έχει θωρακιστεί ώστε να περνάει πιο ελαφρά τις αρρώστιες. Με την προϋπόθεση ότι έχει βρει κανείς μία ασφαλή λύση για το σπίτι, γιατί αν είναι το παιδί να μένει όλη τη μέρα με μία αδιάφορη κυρία που το μόνο που προσέχει είναι μην χτυπήσει, τότε παιδικός και πάλι παιδικός!

[Ursa Major]

Σήμερα όμως ο παιδικός είναι λίγο πολύ ο μόνος χώρος που τα παιδιά μπορούν να βρουν παιδιά της ηλικίας τους σε καθημερινή βάση.

Λάθος.

Οπου υπάρχει πλατεία ή πάρκο κοντά, κάθε μέρα πάνε παιδάκια.

Να η καθημερινή βάση.

 

Κάθε μέρα που γυρνάει σπίτι μου λεει όλες τις δραστηριότητες με τα άλλα παιδιά. Τόσον καιρό μάλιστα τα έχω γνωρίσει και η ίδια και έχουμε βρεθεί σε παιδικά πάρτυ και συγκεντρώσεις.

Κάθε μέρα 3 ώρες το πρωί η δικιά μου τις περνάει στο πάρκο.

Βρέξει-χιονίσει.

 

Αν η νταντά την είχε σπίτι κι έβλεπε τηλεόραση όλη μέρα, θα έβρισκα άλλη νταντά.

Την καθημερινή βόλτα και το παιχνίδι ήταν κάτι που δεν το διαπραγματεύτηκα, απλά το απαίτησα.

Ευτυχώς βρέθηκε για γυναίκα με όρεξη και αγάπη που συνεννοηθήκαμε.

[Sun]

Ρε κοριτσια...εσεις ολες που λετε οτι ειναι καλυτερα στον παιδικο ΚΙ ΑΣ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ το παιδι πώς το λετε με τοσο ελαφρια την καρδια? Εσας σας αρεσει δηλαδη να αρρωσταινετε καθε τρεις και λιγο...να τρεχουν οι μυξες σας...να εχετε πυρετο...να ποναει ο λαιμος σας...να βηχετε και να φταρνιζεστε...να καινε τα ματια σας απο τη γριπη...να μην μπορειτε να παρετε τα ποδια σας? Τι παει να πει "αρρωσταινει μεν περισσοτερο ΑΛΛΑ"?

Αν ακουγατε καποιον να το λεει αυτο για ΕΣΑΣ τις ιδιες... π.χ. πιανατε το αφεντικο σας να λεει οτι σκοπευει να σας στειλει καπου ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ εκ των προτερων οτι θα παθαινατε ολα οσα προανεφερα...θα το δεχοσασταν? Πιστευω πως θα τον χαστουκιζατε ή στην καλυτερη περιπτωση θα αρνιοσασταν.

Τα παιδια ομως γιατι πιστευετε οτι δεν υποφερουν οταν αρρωσταινουν?

Ειναι υπερπροστατευτισμος να μην θελω να εχω ενα παιδι αρρωστο τις μισες μερες του χρονου?

Και μη μου πειτε οτι όποτε και να παει σχολειο θα αρρωστησει... γιατι αλλο ανοσοποιητικο εχει ενα βρεφος 18 μηνων και αλλο ενα νήπιο 4 ετων.

 

Καταρχήν καμία μητέρα δεν κάνει τίποτα τέτοιο ελαφρά τη καρδία, δεν αρρωσταίνει επίτηδες το παιδί της, απλώς το πάει παιδικό σταθμό γιατί το θεωρεί καλύτερο για αυτό. Είναι καθαρά θέμα προσωπικών προτεραιοτήτων και ο καθένας έχει το δικαίωμα να θέτει τις δικές του.

Κατά τη γνώμη μου τα οφέλη του παιδικού σταθμού για παιδάκια άνω των 2 ετών είναι σαφώς σημαντικότερα από τις ιώσεις.

 

Επίσης, όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί, δεν μπορούν όλοι οι γονείς να πληρώνουν νταντά μέχρι να πάνε 4 χρονών τα παιδιά τους, ούτε έχουν όλοι τη δυνατότητα βοήθειας από συγγενικά ή φιλικά πρόαωπα οπότε ο παιδικός ή ακόμα και ο βρεφονηπιακός είναι η μόνη λύση. Δηλαδή αυτοί οι γονείς υποβάλουν τα παιδιά τους σε μαρτύριο ή θέλουν να υποφέρουν;

 

Ούτε εγώ, ούτε καμία άλλη μαμά πιστεύω ότι θεωρεί ασήμαντη την ταλαιπωρία του παιδιού από τις ιώσεις.

Ούτε τους αρέσει να είναι τα παιδιά τους άρρωστα τις μισές μέρες του χρόνου ούτε απολαμβάνουν τις δικές τους ιώσεις.

 

Θεωρώ όμως ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, οι ιώσεις είναι κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων, δε ζούμε σε γυάλα. Από τη στιγμή που ένα παιδάκι δεν πάει παιδικό σταθμό αλλά πηγαίνει σε παιδότοπους, παιδικές χαρές, πάρκα και άλλα μέρη όπου έρχεται σε καθημερινή στενή επαφή με συνομηλίκους του, τότε ιώσεις θα κολλήσει έτσι κι αλλιώς.

Υπάρχουν πάρα πολλοί που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Μπαίνοντας σε μα διαδικασία διαρκούς προσπάθειας αποφυγής των ιώσεων, χάνει κανείς τόσο πολλά περισσότερα... Επιπλέον πιστεύω και εμπιστεύομαι τον παιδίατρό μου που σαφώς ξέρει καλύτερα από μένα. Κι εκείνος λέει ότι κάνει καλό στο παιδί να αποκτήσει όσο το δυνατόν ηλικιακά νωρίτερα αντισώματα.

 

Σε ότι αφορά την κοινωνικοποίηση, σίγουρα τά παιδιά θα κοινωνικοποιηθούν έτσι κι αλλιώς αλλά η καθημερινή συνύπαρξη στον ίδιο χώρο με άλλα παιδιά -τα ίδια παιδιά- είναι κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντική και δεν υποκαθίσταται. Και βέβαια υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα θετικά για την ανάπτυξη του παιδιού.

 

Ωραία τα playgroups και οι παιδότοποι, τα πάρκα και οι παιδικές χαρές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι το ίδιο. Εκτός λίγων εξαιρέσεων η συχνότητα τέτοιων δραστηριοτήτων δεν είναι πάντα σταθερή, τα παιδιά δεν είναι τα ίδια κάθε φορά, φιλίες εδραιώνονται δυσκολότερα έως καθόλου. Στο σταθμό -τουλάχιστον αυτό έγινε με το γιο μου και τους φίλους του από τον πρώτο χρόνο που τον πήγα (2,5 ετών)- οι κοινές εμπειρίες όχι μόνο στο παιχνίδι αλλά και στην κάλυψη των καθημερινών τους αναγκών, στη μάθηση, στα προβλήματα, στην προσπάθεια αυτοεξυπηρέτησης, δένουν τα παιδιά περισσότερο από περιστασιακές συνευρέσεις σε πάρκα και πάρτυ.

Η αίσθηση της ομάδας και της συνεργασίας είναι πολύτιμη γι αυτά κατά τη γνώμη μου. Ναι, μπορούν να την αποκτήσουν στο προνήπιο, αλλά αν το παιδί διψά για τέτοιες εμπειρίες και απολαμβάνει όσο τίποτα άλλο να είναι με τους φίλους του στο "σχολείο"...

 

Επίσης ο Θάνος απολαμβάνει πραγματικά τα τόσα που μαθαίνει, τις οργανωμένες δραστηριότητες, την κοινή προσπάθεια για ένα στόχο.

 

Ποτέ δεν χάλασε η διάθεσή του επειδή είχε μυξούλες και βηχαλάκι. Ούτε η δική μου περεπιπτόντως χαλάει όταν είμαι κρυωμένη αν είμαι ευτυχισμένη κατά τα λοιπά. Και έχω περάσει μεγάλη ποικιλία ιώσεων μαζί με τα παιδιά.

 

Ακόμα και στα σοβαρότερα που σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία δεν είναι τόσο συχνά- ποτέ δεν θεωρήσαμε ότι το παιδί υποφέρει σε τέτοιο βαθμό από τις ιώσεις -έστω και συχνές- ώστε να του στερήσουμε κάτι που το έκανε πραγματικά ν άνθίσει... Και ο ίδιος, που μιλούσε πολύ καλά όταν πήγε παιδικό, ουδέποτε θέλησε να μην πάει, ακόμα κι όταν εμείς αποφασίζαμε να μην το στείλουμε. Τύχαινε να είναι με όλα τα συμτπώματα που περιγράφεις αλλά έδινε μάχη για να πάει "σχολείο"...

 

Για μένα αυτό πάει να πει "αρρωσταίνει μεν περισσότερο αλλά".

Και τα απογεύματα κάθε μέρα έξω γιατί η αξία του πάρκου ή της παιδικής χαράς της γειτονιάς δεν αμφισβητείται.

 

Δεν αισθάνομαι καθόλου την ανάγκη να απολογηθώ επειδή επέλεξα παιδικό σταθμό για το γιο μου και κάνω τώρα το ίδιο για τις κόρες μου.

 

Όσο για το θέμα του εργοδότη, δε νομίζω ότι γνωρίζει κανείς εκ των προτέρων τί θα πάθω -εννοώ ποιά ίωση θα κολλήσω- και αν και πότε. Ότι μπορεί να κολλήσω, ναι, μπορεί. Μπαρεί ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε. Μα για απλές ιώσεις μιλάμε, όχι για τίποτα το φοβερό... Να τον χαστουκίσω επειδή με έστειλε κάπου γνωρίζοντας ότι μπορεί να κολλήσω ίωση;

 

Συγνώμη για το μεγάλο post. Δεν έχω τη διάθεση να αντιπαρατεθώ με κανέναν, έχω όμως αυτή την άποψη και καμία ενοχή γι αυτό.

[SophiaT]

Γεια σου Franklin,

Θα ηθελα κι εγω να σου πω οτι καμια απο μας δεν θελει το παιδι της να υποφερει. Απλα εχουμε διαφορετικες αποψεις για το τι σημαινει "υποφερω" και το τι σημαινει "προστασια" για τα παιδια μας.

 

Συμφωνω με αυτα που εγραψε η Sun πιο πανω και θα ηθελα να προσθεσω κι εγω μερικα πραγματα.

 

Πρεπει τελικα να συμφωνησουμε σε κατι - στο οτι διαφωνουμε! Χωρις να μειωνουμε τις αποφασεις των αλλων για το μεγαλωμα των παιδιων να δεχτουμε απλα οτι υπαρχουν διαφορετικες αποψεις για το ιδιο θεμα. Ακομα και τους παιδιατρους να ρωτησεις διαφορετικες απαντησεις θα παρεις. Καποιοι θα σου πουν κλεισε το παιδι μεσα στο σπιτι μεχρι να παει νηπιαγωγειο και καποιοι θα σου πουν στειλτο στον παιδικο απο 3 μηνων (τα δυο ακρα παιρνω).

Ενα καλο παραδειγμα ειναι η εμπειρια που αποκτησαμε εδω στην Αγγλια. Πχ εχει 12 βαθμους εξω και λιγο ηλιο και τα παιδακια ειναι ολα με τα κοντομανικα. Ή πολλα παιδακια ξεκινουν τον παιδικο απο 3 μηνων και δεν θεωρειται "κακο" αυτο, συνηθως ομως ξεκινουν γυρω στο χρονο. Οι γιατροι λενε οτι οσο πιο νωρις ερθουν σε επαφη με τους ιους τοσο πιο δυνατο ανοσοποιητικο συστημα θα εχουν. Δεν λεω οτι εγω συμφωνω με ολα οσα κανουν οι Αγγλοι εδω περα, αυτο που θελω να πω ειναι οτι και αυτα τα παιδακια μεγαλωνουν μια χαρα αν και διαφορετικα απο τα παιδακια στην Ελλαδα. Και το εχω δει με τα ματια μου αυτο.

 

Επισης πιστευω οτι αλλοιως αντιλαμβανομαστε τα πραγματα εμεις και αλλιως τα παιδια σε αυτες τις ηλικιες. Επειδη νοιωθουμε εμεις καπως δεν σημαινει οτι τα παιδια μας νοιωθουν ακριβως το ιδιο. Οντως μπορει να ενοχλουνται αν η μυτουλα τους ειναι βουλωμενη αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θελουν να μας χαστουκισουν κιολας. Τα παιδια προσαρμοζονται πολυ πιο ευκολα απο τους μεγαλους και αντεχουν πιο πολλα πραγματα απ'οτι νομιζουμε. Και ναι, πιστευω οτι ειναι καλο να προσαρμοζονται. Οπως ειπε και η Sun πιο πανω δεν ζουμε μεσα σε γυαλα.