Συναισθηματικη ανωριμοτητα 4χρονου

[dhmhtrianna+]

Χρειαζομαι βοηθεια!!!

Εχω 2 παιδια μια κορη 6 και ενα γιο 4 και ειμαι εγκυος στο τριτο.Εχω προβλημα με το γιο μου και το σχολειο.Καθε φορα που θα μιλησω με τη δασκαλα μου λεει οτι το παιδι ειναι πανεξυπνο αλλα ειναι συναισθηματικα ανωριμο. Το θεμα που με απασχολει ειναι οτι καθε μερα σχεδον θα γυρισει απο το σχολειο και θα μου πει οτι δεν εκανε τιποτα, οτι δεν περασε καλα γιατι οι φιλοι του δεν τον παιζουν,οτι δεν του αρεσει το σχολειο. Το πραγμα χειροτερεψε τις τελευταιες ημερες που κλαιει καθε πρωι γιατι τωρα πια δεν θελει να ξαναπαει. Οταν τον ρωτησα αν εχει συμβει κατι δεν μου απανταει συγκεκριμενα αλλα"δεν μου αρεσει το σχολειο"

Η αληθεια ειναι οτι ειναι αρκετα κολλημενος επανω μου, θελει συνεχεια αγκαλια και η δασκαλα επειμενει οτι πρεπει να ασχοληθει και ο μπαμπας του λιγακι μαζι του, δεν ειναι ομως τοσο ευκολο καθως υπαρχουν μερες που λογω της δουλειας μπορι να κανει να τον δει 2-3 μερες.

Τι αλλο να κανώ? τον εγραψα κολυμβητηριο για να τονωσω την αυτοπεποιθηση και να βρει καινουρια ενδιαφεροντα και φιλους αλλα σημερα το πρωι παλι τα ιδια.:-(Κοριτσια πειτε καμια ιδια το λυπαμαι καθε πρωι να ξεκιναει η μερα του ετσι

Ευχαριστω που με ακουσατε και συγνωμη για το μεγαλο κειμενο

[κλάρα]

Δύσκολα ...μπορεί να φταίνε πολλα...ίσως ο ερχομος του νεου μωρου..πως το έχει παρει αυτό το θέμα?????

ένα αλλό προβλημα που αντιμετώπησα και εγώ ήταν το θέμα της δασκάλας......ένω η κόρη μου ήταν ένα καλοβολο παιδάκι και αγαπούσε να παιζει με άλλα παιδάκια όταν ξεκινήσαμε τα νήπια η δασκάλα της μου έλεγε ότι ήταν απόμακρη και ότι δεν συμμετειχε στην ταξη.......ένω η μικρή με το ζόρι πήγαινε σχολέιο και μου παραπονιότανε ότι δεν την παιζουν τα αλλα κοριτσάκια και ότι δεν έιχε όρεξη να πάει σχολείο.......αλλά το όλο θεμα τελικά ήταν η συμπεριφορά της δασκαλας που δεν ενθάρρηνε το παιδί να ενσωμματωθει στην τάξη.....Την επόμενη χρονιά που αλλάξαμε δασκάλα ήταν ένα διαφορετικο παιδάκι......και μάλιτσα θέλαμε να πάμε σχολείο και το Σ/Κ

Που θέλω να καταληξω φιλενάδα...ότι το παιδί σου ίσως να μην μπορεί να...συμπαθήσει την δασκάλα του ή αυτή να μην ασχολήτε πραγματικά με τα παιδάκια και να κάνει να ενσωμματωθουν στην τάξη......δεν λέω υπάρχουν και αψογοι εκπαιδευτικοί αλλα παντου υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος.....τουλάχιστον στην δικιά μου περίπτωση η δασκαλα μας ....βαριοταν που ζουσε και η ώρα του μαθήματος για αυτήν ήταν αγκαρεια.....και αυτό 'ειχε ασχημο αποτέλεσμα σε μερικά παιδάκια..ιδιως στα πιο ευαίσθητα που σε αυτή την τρυφερή ηλικία θέλουν δίπλα τους ανθρώπους που να δείχνουν ότι τα αγαπάνε......

Δες λίγο και αυτό το ενδεχ'ωμενο και αν το προβλημα συνεχίζεται καλα είναι να πας σε ειδικό....

Ελπίζω να βοήθησα.....

[dhmhtrianna+]

Δύσκολα ...μπορεί να φταίνε πολλα...ίσως ο ερχομος του νεου μωρου..πως το έχει παρει αυτό το θέμα?????

ειναι ενθουσιασμενος, ηθελε να ειναι αγορακι για να εχει και εκεινος ενα φιλο για να παιζει,οντως ειναι αγορι

ένα αλλό προβλημα που αντιμετώπησα και εγώ ήταν το θέμα της δασκάλας......ένω η κόρη μου ήταν ένα καλοβολο παιδάκι και αγαπούσε να παιζει με άλλα παιδάκια όταν ξεκινήσαμε τα νήπια η δασκάλα της μου έλεγε ότι ήταν απόμακρη και ότι δεν συμμετειχε στην ταξη.......ένω η μικρή με το ζόρι πήγαινε σχολέιο και μου παραπονιότανε ότι δεν την παιζουν τα αλλα κοριτσάκια και ότι δεν έιχε όρεξη να πάει σχολείο.......αλλά το όλο θεμα τελικά ήταν η συμπεριφορά της δασκαλας που δεν ενθάρρηνε το παιδί να ενσωμματωθει στην τάξη.....

Οσο για αυτο δεν μπορω να ξερω φαινεται να αγαπαει τα παιδια και να ασχοληται,ειναι ιδιετερα συζητησιμη σημειο να την πεις πολυλογου

Την επόμενη χρονιά που αλλάξαμε δασκάλα ήταν ένα διαφορετικο παιδάκι......και μάλιτσα θέλαμε να πάμε σχολείο και το Σ/Κ

Που θέλω να καταληξω φιλενάδα...ότι το παιδί σου ίσως να μην μπορεί να...συμπαθήσει την δασκάλα του ή αυτή να μην ασχολήτε πραγματικά με τα παιδάκια και να κάνει να ενσωμματωθουν στην τάξη......δεν λέω υπάρχουν και αψογοι εκπαιδευτικοί αλλα παντου υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος.....τουλάχιστον στην δικιά μου περίπτωση η δασκαλα μας ....βαριοταν που ζουσε και η ώρα του μαθήματος για αυτήν ήταν αγκαρεια.....και αυτό 'ειχε ασχημο αποτέλεσμα σε μερικά παιδάκια..ιδιως στα πιο ευαίσθητα που σε αυτή την τρυφερή ηλικία θέλουν δίπλα τους ανθρώπους που να δείχνουν ότι τα αγαπάνε......

Δες λίγο και αυτό το ενδεχ'ωμενο και αν το προβλημα συνεχίζεται καλα είναι να πας σε ειδικό....

Ελπίζω να βοήθησα.....

Οταν λες ειδικο εννοεις ψυγολογο γιατι ειμαι σε νησι και οι επιλογες ειναι λιγακι περιορισμενες

[dhmhtrianna+]

μαλλον μπερδεψα λιγακι την απαντηση

ειναι κατενθουσιασμενος,το ειχε ζητησει γιατι ηθελε ενε αγορακι για να παιζει ,οντως ειναι αγορακι

Οσο για την δασκαλα ειναι ιδιετερα συζητησιμη σε σημειο να την πεις πολυλογου ,τωρα για μεσα στην ταξη δεν μπορω να ξερω ,οταν ομως ερχεται στο σπιτι μου αναφερει καινουρια πραγματα

Τωρα γι ατο θεμα της υπομονης δεν μπορω να τον βλεπω σε αυτη την κατασταση θελω να κανω κατι.

Παντως φιλεναδα ειλικρινα ευχαριστω!!!

[DALIA]

Χρειαζομαι βοηθεια!!!

Εχω 2 παιδια μια κορη 6 και ενα γιο 4 και ειμαι εγκυος στο τριτο.Εχω προβλημα με το γιο μου και το σχολειο.Καθε φορα που θα μιλησω με τη δασκαλα μου λεει οτι το παιδι ειναι πανεξυπνο αλλα ειναι συναισθηματικα ανωριμο. Το θεμα που με απασχολει ειναι οτι καθε μερα σχεδον θα γυρισει απο το σχολειο και θα μου πει οτι δεν εκανε τιποτα, οτι δεν περασε καλα γιατι οι φιλοι του δεν τον παιζουν,οτι δεν του αρεσει το σχολειο. Το πραγμα χειροτερεψε τις τελευταιες ημερες που κλαιει καθε πρωι γιατι τωρα πια δεν θελει να ξαναπαει. Οταν τον ρωτησα αν εχει συμβει κατι δεν μου απανταει συγκεκριμενα αλλα"δεν μου αρεσει το σχολειο"

Η αληθεια ειναι οτι ειναι αρκετα κολλημενος επανω μου, θελει συνεχεια αγκαλια και η δασκαλα επειμενει οτι πρεπει να ασχοληθει και ο μπαμπας του λιγακι μαζι του, δεν ειναι ομως τοσο ευκολο καθως υπαρχουν μερες που λογω της δουλειας μπορι να κανει να τον δει 2-3 μερες.

Τι αλλο να κανώ? τον εγραψα κολυμβητηριο για να τονωσω την αυτοπεποιθηση και να βρει καινουρια ενδιαφεροντα και φιλους αλλα σημερα το πρωι παλι τα ιδια.:-(Κοριτσια πειτε καμια ιδια το λυπαμαι καθε πρωι να ξεκιναει η μερα του ετσι

Ευχαριστω που με ακουσατε και συγνωμη για το μεγαλο κειμενο

 

τα αγόρια μας έχουν ίδια ηλικία, σε καταλαβαίνω απόλυτα ο δικός μου για 2-3 εβδομάδες πήγαινε με κλάμματα και ήμουν ένα ράκος το σεπτέμβριο, φαντάζομαι εσένα που πάει τόσος καιρός...

εγώ θα σου πω 3 περιπτώσεις παιδιών στον κύκλο μου με ίδια συμπεριφορά και τελικά από που προέρχονταν...

1) τα 2 παιδάκια οι γονείς είχαν μεγάλο άγχος μη τυχόν και ο γιος τους χτυπήσει άλλο παιδί και συνεχώς τα φώναζαν είτε έφταιγε το παιδί είτε όχι

2) το ένα παιδάκι του απαγόρευε η μαμά να βλέπει power ranger, όλα τα παιδιά στο σχολείο παίζαν power ranger και αυτό το παιδάκι δεν ήξερε καν τι είναι και ένιωθε άσχημα....

 

αυτό που κάνεις δηλ. να του τονώνεις την αυτοπεποίθηση είναι ότι καλύτερο..

μίλησε του όταν είναι πολύ ήρεμος και ρώτησε τον γιατί δεν θέλει να πάει..

επίσης δώστου να καταλάβει ότι στο σχολείο πρέπει να πηγαίνουμε...

μην τον ρωτάς ποτέ τι έμαθε στο σχολείο ( αν σου πει από μόνος του έχει καλώς ), ρώτησε τον πως πέρασες..

όταν τον πηγαίνεις μην κάθεσαι καθόλου, αγκάλιασε τον, δώστου ένα φιλί, πες του καλά να περάσεις και εξαφανίσου...

[κλάρα]

μαλλον μπερδεψα λιγακι την απαντηση

ειναι κατενθουσιασμενος,το ειχε ζητησει γιατι ηθελε ενε αγορακι για να παιζει ,οντως ειναι αγορακι

Οσο για την δασκαλα ειναι ιδιετερα συζητησιμη σε σημειο να την πεις πολυλογου ,τωρα για μεσα στην ταξη δεν μπορω να ξερω ,οταν ομως ερχεται στο σπιτι μου αναφερει καινουρια πραγματα

Τωρα γι ατο θεμα της υπομονης δεν μπορω να τον βλεπω σε αυτη την κατασταση θελω να κανω κατι.

Παντως φιλεναδα ειλικρινα ευχαριστω!!!

Οποτε αποκλειεις το ενδεχόμενο της δασκαλάς....όσο για το θέμα του μωρού μπορεί να λέει ότι το περιμένει με χαρά αλλα΄ίσως εχει αγωνία ή άνχος....τα συναισθήματα των παιδιών σε αυτή την ηλικία είναι περίεργα.....για αρχή ζήτα και την βοήθεια της δασκάλας και εσεις από το σπίτι να τον ενθαρεινεται μπορεί να είναι μια φαση και να περάσει.....εσυ ξέρεις το πιαδί σου και πως συμπεριφέρεται και αν νομίζεις ότι το προβλημα δεν βελτιώνεται ζήτα και την γνωμη παιδοψυχολόγου....

[elenik]

Σε οσα περιγραφεις βλεπω ενα φυσιολογικο 4χρονο αλλα δεν ειμαι και ειδικος.

Το οτι ειναι πολυλογου η δασκαλα δεν σημαινει οτι μπορει να κανει ενα παιδι να ανοιχτει (ουτε οτι δεν μπορει).

Θα ελεγα να συζητησεις λιγο περισσοτερο μαζι της να δεις πως προσπαθει να κανει αυτα τα παιδια να δεσουν σαν ομαδα. Μηπως θελει καποιο ποιο λεπτο χειρισμο?

 

 

Το κειμενο που παραθετω το βρηκα ατοφιο σε αλλο forum και το παραθετω γιατι θεωρω οτι αξιζει :

Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

 

Ένα παιδί...

Η έλευση του παιδιού στην ζωή της οικογένειας - είναι ένα καθοριστικό γεγονός, που θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες και ίσως και τις νοοτροπίες των υπόλοιπων μελών της- του συζύγου και της συζύγου.

Ολόκληρο Σύμπαν εισέρχεται μέσα στο ήδη διαμορφωμένο Σύμπαν, που θα τον αλλάξει ριζικά, που θα του φέρει τις χαρές και τις λύπες, την ανακούφιση και την ένταση, την περηφάνια και την ντροπή, το γέλιο και το δάκρυ, την ανακούφιση και την ένταση, την προσοχή αλλά και την ζήλια- με άλλα λόγια θα ταρακουνήσει συναισθηματικά, σωματικά, ψυχικά και υλικά το κύτταρο, που λέγεται οικογένεια.

 

Με άλλα λόγια- ο νέος «εισβολέας» φέρνει μαζί του ένα ολόκληρο συνεχώς μεταβαλλόμενο, ανήσυχο Σύμπαν... έναν καινούριο ολόκληρο κόσμο...

 

Πάντα υπάρχει το ερώτημα- ο νέος «εισβολέας», που θα απορροφήσει το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας της οικογένειας- ποια «τάξη πραγμάτων» φέρνει μαζί του;

Επικρατεί η εξής σκέψη: «Μικρά παιδιά- μικρά τα βάσανα, μεγάλα παιδιά- μεγάλα τα βάσανα».

 

Γιατί συμβαίνει αυτό κατά κανόνα στην ζωή;

Λέμε- κατά κανόνα, διότι υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις- οι ευχάριστες, που σου φέρνουν την ευτυχία και οι δυσάρεστες, που σου φέρνουν την δυστυχία.

Αν η εξαίρεση θα φέρεται καλά- τότε θα την δέχονται όλοι οι κανόνες.

Αυτό ισχύει θεωρητικά και μόνο- κακά τα ψέματα, στο ζήτημα του παιδιού δεν ισχύουν ποτέ.

Όλοι οι κανόνες δέχονται το παιδί εκ των πραγμάτων, ασχέτως τι εξαίρεση μπορεί να είναι.

Το κάθε παιδί- είναι εξ αρχής η Μεγάλη Παντοδύναμη Εξαίρεση, ισχυρότερη του οποιουδήποτε κανόνα, που καταργεί τον οποιονδήποτε κανόνα.

 

Θέλοντας και μη- καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι το κάθε παιδί συνδέεται με το ΚΑΡΜΑ το δικό του και ταυτοχρόνως με το ΚΟΙΝΟ ΚΑΡΜΑ των γονέων, που με την σειρά του έχει άμεση σχέση με το ΚΟΙΝΟ ΚΑΡΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, που με την σειρά του έχει σχέση με το ΚΟΙΝΟ ΚΑΡΜΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ (σόι) και ούτω καθεξής.

 

Με μία μόνο κίνηση ματ (έλευση του παιδιού), όπως στο σκάκι- ο Πάνσοφος Θεός τακτοποιεί αυτά, που οφείλουν να τακτοποιηθούν/επιβραβευθούν/διορθωθούν/πληρωθούν.

 

Τι έχει πει ο Πλάτωνας, μαθητής του Σωκράτη;

«Αεί ο Θεός γεωμετρεί».

Αν σκεφτούμε, τότε θα δούμε, ότι η οικογένεια, η ένωση εξ αίματος των οικογενειών (σόι)- αποτελούν ένα πολύπλοκο γεωμετρικό σχήμα, συνεχώς αραιώμενο και συνεχώς ανανεώμενο, άρα συνεχώς μεταβαλλόμενο- ένα ευκίνητο γεωμετρικό σχήμα, στο οποίο όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες τακτοποιούν τα καρμικά τους χρέη.

Οι ανάγκες του κάρμα γέννησαν στο αόρατο επίπεδο την ιδέα της οικογένειας.

 

Η υλική Φύση με την δύναμη του ενστίκτου της αυτοδιατήρησης, του πολλαπλασιασμού και της συνέχισης του είδους, μπολιάζοντας όλα αυτά με την δύναμη του αίματος - γέννησε στο υλικό επίπεδο το γεωμετρικό σχήμα- την καθεαυτού οικογένεια.

Από πάνω έρχεται η διαταγή και από κάτω- η εκτέλεση της διαταγής.

Όντως, αεί ο Θεός γεωμετρεί...

Η τακτοποίηση/επιβράβευση/διόρθωση/πληρωμή γίνεται με το «αεί ο Θεός γεωμετρεί».

 

Μέσα σʼ αυτά τα πανίσχυρα πλαίσια, ας δούμε την μια πλευρά του θέματος αυτού, την πλευρά της συναισθηματικής ανωριμότητας, που «δεν συμβαδίζει με την κανονική».

 

Κατʼ αρχάς το «δεν συμβαδίζει με την κανονική» - είναι παραπλανητικό στο εξωτερικό πάντα επίπεδο και ποτέ δεν μπορεί να εξηγηθεί με την επικρατούσα σε κάθε εποχή και τις ανάγκες της- «λογική».

Η κάθε εξωτερική «λογική» αντιφάσκει με μια άλλη, επίσης εξωτερική «λογική».

 

Η φαινομενική «συναισθηματική ανωριμότητα» στο εξωτερικό επίπεδο εξυπηρετεί πιστότατα μάλιστα τις ανάγκες και τις επιταγές του εσωτερικού, του παντοδύναμου, του αρχικού, εσωτερικού επιπέδου, στο οποίο συντελούνται πολύ πιο πριν όλα τα γεγονότα, πριν παιχθούν αυτά σαν ηχώ των ήδη συντελεσθέντων στο υλικό πια επίπεδο.

 

Ως συναισθηματική ανωριμότητα μπορεί να εκληφθεί μια ιδιαίτερη ψυχική ευαισθησία ενός παιδιού, που δεν ταιριάζει με το περίγυρο, που πολλές φορές φέρεται «ώριμα», δηλαδή σκληρά και αναίσθητα.

Πολλά πράγματα στο εξωτερικό επίπεδο βαφτίζονται με άσχετα στην φύση τους ονόματα.

Είναι αυτό που λέμε- άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν την χάρη...

Και ως συναισθηματική ανωριμότητα μπορεί να εκληφθεί μια ιδιαίτερη ψυχική καθυστέρηση ενός παιδιού, σε σύγκριση πάντα με το συνεχώς μεταβαλλόμενο σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε εποχής εξωτερικό επίπεδο.

 

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε την έλευση ενός ιδιαίτερα ευαίσθητου παιδιού, που ήρθε να ταρακουνήσει τα «λιμνάζοντα νερά» της κατάπτωσης και της αναισθησίας και να φέρει ένα παράδειγμα, μια εικόνα, μια ηχώ από τους ανώτερους κόσμους στους άλλους, θυμίζοντας με την παρουσία του στους άλλους την ύπαρξή τους.

 

Τις περισσότερες φορές αυτά τα παιδιά γίνονται αντικείμενο χλευασμού και προβληματισμού από το περίγυρο, που ΔΕΝ καταλαβαίνει.

Και προσκολλάται στο θαυμάσιο αυτό ιδιαίτερο παιδί, φορέα του ανεκδήλωτου στην Γη Πολιτισμού της Ψυχής η ταμπέλα του «συναισθηματικά ανώριμου» από τους αμόρφωτους, αγράμματους και όντως συναισθηματικά ανώριμους, δηλαδή ψυχές χαμηλής βαθμίδας εξέλιξης.

 

Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε την έλευση ενός παιδιού που κουβαλάει στην πλάτη του τα ανεκπλήρωτα χρέη από τις προηγούμενες ζωές.

Σʼ αυτήν την περίπτωση έχουμε μια «συναισθηματική ανωριμότητα», που είναι σωτήρια για την ψυχή του.

Η αυτού του είδους «συναισθηματική ανωριμότητα» παίζει τον ρόλο του φραγμού από την θανατηφόρα πια προσκόλληση, που ξεκινάει από τις προηγούμενες ζωές στις ικανότητες, αρχές, αισθήματα κ.λ.π., την οποία προσκόλληση δεν κατάφερε να ξεπεράσει αυτή η ψυχή και καλείται να αναπαυθεί στην τωρινή ζωή από την προσκόλληση αυτή, να «ξεσυνηθίσει» απʼ αυτήν.

 

Διότι, στο παρελθόν η εν λόγω ψυχή, λόγω προσωπικού μόχθου και δουλειάς κατάφερε να εξελιχθεί πολύ, αποκτώντας το θείο δώρο της πνευματικότητας, που έφερε με την σειρά της τις ικανότητες, την νοημοσύνη, τα ευγενή αισθήματα.

Κακά τα ψέματα- να προσκολληθείς, δηλαδή να αποθεώσεις εσωτερικά, δηλαδή να τοποθετήσεις αυτά τα πράγματα στην θέση του Θεού, δηλαδή στην θέση του Θεού να προσκυνήσεις ενδόμυχα αυτά- είναι ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ, στον οποίο υποκύπτουν το 99% των ψυχών, παράγοντας το φαινόμενο της αλαζονείας στο υλικό επίπεδο.

 

Αυτό σημαίνει, ότι η πνευματικότητα (έστω η θετική), ήρθε στην πρώτη θέση και ο Θεός, που τα χορηγεί όλα αυτά- στην δεύτερη.

Η ανατροπή των προτεραιοτήτων καταργεί εκ των πραγμάτων την Αγάπη συνειδητά η ασυνείδητα με το ίδιο πάντα αποτέλεσμα.

 

Η κατάργηση της Αγάπης, βαθμιαία οδηγεί προς τον θάνατο.

Η ζωή σε αυτά τα άτομα εξασφαλίζεται μόνο από την κατανάλωση των αρχικών ποσοτήτων της Αγάπης στην ψυχή τους, μόλις τελειώσουν τα «καύσιμα»- έρχεται το τέλος.

Σʼ αυτή την περίπτωση για λόγους σωτηρίας της ψυχής, μπλοκάρεται η πνευματικότητά της υπό μορφήν της «συναισθηματικής ανωριμότητας» μέχρι να πετύχει η ψυχή δια μέτρων περιορισμού της προσκόλλησής της να συσσωρεύσει μέσα της συνειδητά η ασυνείδητα τις ποσότητες της Αγάπης, ώστε να τις ανοίξουν πάλι τα φτερά στην σωστή πια βάση.

 

Οι μπλοκαρισμένες ικανότητες δεν χάνονται ποτέ.

Ότι πετύχει δια του προσωπικού της μόχθου η ψυχή- είναι η αιώνια περιουσία της, που μεταφέρεται από ενσάρκωση σε ενσάρκωση.

Η έγκριση της εκδήλωσης όμως αυτών των χαρισμάτων δίνεται στην κάθε ψυχή ανάλογα με τις συσσωρευμένες μέσα της της υποσυνείδητης ποσότητας της Αγάπης.

 

Πρώτα η Αγάπη- μετά οι ικανότητες.

Διότι η Αγάπη φέρνει όλα τα ομορφότερα πράγματα, συνεπώς η ιεραρχία δεν πρέπει επʼ ουδενί λόγω να διαταράσσεται.

Πρέπει να προσκυνείται ο Δημιουργός και όχι το δημιούργημα.

Με την σωστή βάση όλα εξελίσσονται αρμονικά και πάντα υποχρεωτικά προς το καλλίτερο.

 

Η μόνη θεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις, η αληθινή θεραπεία - είναι η δωρεά της Αγάπης στο παιδί από τους γονείς και το περίγυρο, και ταυτόχρονη εκπαίδευση αυτού του παιδιού στην ιδέα, ότι το κυριότερο πράγμα στην ζωή δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μόνο η συσσώρευση της Αγάπης μέσα στην ψυχή του.

 

Στο βαθμό, που θα επιτευχθούν αυτά τα πράγματα, δηλαδή στον βαθμό που θα ξεπεραστεί η εσωτερική, υποσυνείδητη προσκόλληση του παιδιού στην πνευματικότητα εις βάρος της Αγάπης- στον ανάλογο βαθμό θα επιτρέπεται να ανοίγονται οι εσωτερικοί πανέμορφοι θησαυροί του.

 

Τώρα - πότε θα γίνει αυτό: στην παρούσα ζωή ή στην επόμενη- θα εξαρτηθεί μόνο από ένα πράγμα: από την επιτευχθείσα συσσώρευση μέσα στην ψυχή της Αγάπης, η οποία πρέπει από μόνη της να αποτελεί τουλάχιστον το 51% έναντι όλων των υπόλοιπων θετικών η αρνητικών (αδιάφορο) αισθημάτων της ψυχής.

Εξίσωση του θαύματος της ιδιοφυΐας:

 

ΑΓΑΠΗ = 51%, ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ = 49%.

 

Τα «συναισθηματικά ανώριμα» παιδιά του σήμερα- είναι οι ιδιοφυΐες του χθες, στις οποίες λόγω παράβασης του νόμου της Αγάπης στο παρελθόν, απαγορεύτηκε προσωρινά η χάρη αυτή και ετέθησαν προσωρινά σε «καραντίνα» για λόγους «απολύμανσης».

 

ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!

 

http://nebesnyel.phpbb24.com/board/topic-t741.html

[kiknaki]

καλησπέρα dhmhtrianna+,

 

Κατά τη γνώμη μου το παιδί σου με αυτή τη συμπεριφορά θέλει κάτι να σου πει κάτι που δεν μπορεί να στο πει αλλά να στο δείξει. Η άρνηση στη συμπεριφορά ενός παιδιού είναι συνήθως αρνηση αποδοχής μιας κατάστασης, νέων συναισθημάτων ή κάποιας ξαφνικής ανατροπής στην καθημερινότητα του.

Υπάρχει ήδη μία νέα κατάσταση, το γεγονός οτι είσαι έγκυος, που καλείτε το παιδί σου να αποδεχτεί. Ο φόβος και η ανασφάλεια στο τι θα επιφέρει ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια δημιουργεί σύγχιση και ερωτηματικά τα όποια αδυνατεί να απαντήσει ένα 4χρονο παιδάκι με συνέπεια να μπερδεύεται-φοβάται-αμύνεται και συγκεκριμένα να αμύνεται με την άρνηση.

Αν το παιδάκι σου εξέφρασε αυτή τη συμπεριφορά από τη στιγμή που έμαθε για την εγκυμοσυνή σου και μετά τότε επικεντρώνεσαι σε αυτό το σημείο αν όχι τότε ναι μεν μπορεί αυτό να είναι ενισχυτικός παράγοντας στην αρνητική συμπεριφορά αλλά δεν είναι και η βασική αιτία.

Επίσης το σχολείο είναι μια νέα κατάσταση για το παιδί σου εκτός και αν το πηγαίνατε παιδικό πριν το νηπιαγωγείο. Αν όλα ήταν καλά στην αρχή και με προθυμία και ευχαρίστηση είχε δεχτεί την νέα του αυτή υποχρέωση και ξαφνικά χωρίς λόγο (οικογενειακό) απομακρυνεται από την σχολική ομάδα, αρνείται και δυσανασχετεί τότε αναζητείς την αιτία μέσα στο σχολικό του περιβάλλον. Η αιτία μπορεί να βρίσκεται παντού από τους συμμαθητές του μέχρι την δασκάλα του.Μήπως τα άλλα παιδάκια όντως τον περιθωριοποιούν, μηπως η δασκάλα δεν πλησίασε σωστά το παιδί, μήπως το τυπικό ωράριο τον έχει κουράσει? Πολλά μπορεί να συμβαίνουν.

Από εκεί και πέρα η αυτοπεποίθηση οπως σωστά γράφεις είναι σημαντικό να τονωθεί. Η σημαντικότητα του κάθε παιδιού απέναντι στους γονείς και στη δασκάλα του είναι κύριο συστατικό μιας ισορρόπημενης ενήλικης προσωπικότητας αργότερα.

Η σύνταγη για την τόνωση της αυτοπέποιθησης είναι αγάπη, επίβραβευση και φυσικά υπομονή.

Ελπίζω να σε βοήθησα.

[kounelitsa]

Καλησπέρα!!! Θα πρέπει οπωσδήποτε να δείτε έναν παιδοψυχολόγο για να σας σώσει συμβουλές και να κάνετε μερικές συνεδρείες συμβουλευτικής γονέων, είμαι στον εκαπαιδευτικό χώρο και πολλά παιδάκια εμφανίζουν τέτοιες δυσκολίες (δεν είναι προβλήματα), αν δεν έχετε στο νησί καλό θα ήταν να βρείτε έναν σε κοντινή απόσταση και να πάτε έστω για να σας κατατοπίσει, αλλωστε αν δεν το κάνετε τώρα θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε αργότερα (και σε χειρότερη μορφή). Μην ανησυχείς ΚΑΘΟΛΟΥ, είναι κάτι που διορθώνεται με μερικές συνεδρείες και για το παιδί και για εσας. Κανείς άλλος δεν μπορέι να σας βοηθήσει και αφού μπορείτε να βοηθησετε ενεργά το παιδί σας, θα πρέπει να πιεστέιτε λίγο και να το κάνετε. Τα περισσότερα παιδάκια αντιμετωπίζουν σε κάποια φάση της σολικής τους ζωής δυσκολίες...με λίγη υπομονή και επιμονή όλα λύνοντσι!!!

[Μαρια Στυλιανακη]

Χρειαζομαι βοηθεια!!!

Εχω 2 παιδια μια κορη 6 και ενα γιο 4 και ειμαι εγκυος στο τριτο.Εχω προβλημα με το γιο μου και το σχολειο.Καθε φορα που θα μιλησω με τη δασκαλα μου λεει οτι το παιδι ειναι πανεξυπνο αλλα ειναι συναισθηματικα ανωριμο. Το θεμα που με απασχολει ειναι οτι καθε μερα σχεδον θα γυρισει απο το σχολειο και θα μου πει οτι δεν εκανε τιποτα, οτι δεν περασε καλα γιατι οι φιλοι του δεν τον παιζουν,οτι δεν του αρεσει το σχολειο. Το πραγμα χειροτερεψε τις τελευταιες ημερες που κλαιει καθε πρωι γιατι τωρα πια δεν θελει να ξαναπαει. Οταν τον ρωτησα αν εχει συμβει κατι δεν μου απανταει συγκεκριμενα αλλα"δεν μου αρεσει το σχολειο"

Η αληθεια ειναι οτι ειναι αρκετα κολλημενος επανω μου, θελει συνεχεια αγκαλια και η δασκαλα επειμενει οτι πρεπει να ασχοληθει και ο μπαμπας του λιγακι μαζι του, δεν ειναι ομως τοσο ευκολο καθως υπαρχουν μερες που λογω της δουλειας μπορι να κανει να τον δει 2-3 μερες.

Τι αλλο να κανώ? τον εγραψα κολυμβητηριο για να τονωσω την αυτοπεποιθηση και να βρει καινουρια ενδιαφεροντα και φιλους αλλα σημερα το πρωι παλι τα ιδια.:-(Κοριτσια πειτε καμια ιδια το λυπαμαι καθε πρωι να ξεκιναει η μερα του ετσι

Ευχαριστω που με ακουσατε και συγνωμη για το μεγαλο κειμενο

 

 

συγνώμη αλλά με αυτά που διαβάζω το μόνο που βλέπω είναι μια

δασκάλα που δεν ξέρει τι λέει,

 

γιατί η δασκάλα δεν εχει δικαιωμα να πει ενα παιδι΄συναισθηματικά ανώριμο!

 

αυτό ειναι μια ΔΙΑΓΝΩΣΗ, και η δασκάλα πρέπει να το πει στην διευθυντρια

η διευθυντρια να καλέσει ψυχολογο,

και ΄τοτε να σου πει τι παρατηρησαν

 

και όχι να σου πει την ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗ!

 

το θεωρώ απαράδεκτο,

θεωρώ ότι εάν ισχυουν αυτά η δασκάλα θεωρεί ότι το παιδι σου απο μόνο του πρέπει να τα ξεπεράσει όλα,

 

να του ρθει χαρά εκεί που δεν την ΄χει,

 

και όχι μόνο αυτό, αλλά το θεωρεί και συναισθηματικά ανώριμο

άρα του συμπεριφέρεται σαν να εχει καποιο πρόβλημα, (εαν όχι φανερά, τότε ασυνειδητα)

 

 

μπράβο για την αποφαση να πάει κολυμβητήριο.

 

πρεπει να συζητησεις μαζί του όσον αφορά το πως του φερεται η δασκάλα ΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ, μέσω μιας πολύ ελαφριάς συζητησης,

όχι πιεστικής,

 

 

κάποιες φορές τα παιδιά πραγατικά εμφανίζουν αρνητικά συναισθήματα.

η δασκάλα εκεί οφείλει να μπορεί είτε να αποδεχτεί αυτά τα συναιθήματα

με το να διαβαζυν βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα,

όπου να πουν ότι

ναι είναι οκ κάποιες φορές να είμαστε λυπημένοι συμβαίνει στην ζωή,

 

δεν πειράζει όμως. (κλπ)

 

αν δεν τον παιζουν τα παιδια η δασκάλα πρέπει να εχει τα εργαλεία να το διορθώσει,

 

αν δεν θελει ο ίδιος να παίξει με τα παιδιά ,είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

 

εάν η δασκάλα ασυνειδητα του φερεται σαν να εχει καποιο πρόβλημα

 

δεν θα είναι φυσιολογικό να κανουν και τα άλλα παιδιά το ίδιο και να μην τον παίζουν ?

 

Διερεύνησέ το

 

ΣΥΖΗΤΑ ΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ και απαίτησε καταρχήν να μην σου ξαναπεί κανένα άτομο του προσωπικού εκεί,

 

ΔΙΑΓΝΩΣΗ στο παιδί σου,

 

 

διαβάζω τέτοια πράγματα και βγαίνω έξω απο τα ρούχα μου δηλαδή αυτό δεν υπάρχει.... ακου συναισθηματικά ανώριμος....

αυτό είναι τεράστια ΤΕΡΑΣΤΙΑ περιγραφή για ένα παιδί.. δεν θα τολμούσα ούδέποτε να την ξεστομίσω σε γονέα, έτσι απλα΄... έτσι όπως το περιέγραψες...

 

αυτή η δασκάλα, εάν μιλάει με αυτό το τρόπο, με την ίδια ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ για τις λέξεις που χρησιμοποιεί,

και στα παιδιά ... τι να πω...

 

4 ετών είναι το παιδί, έχει συναισθήματα, και η δασκάλα πρέπει να μπορεί να έχει μια στρατηγική να τα αντιμετωπίσει.

 

 

περιμένω να γράψεις περισσότερα.

 

στη θεση σου θα εκλεινα ραντεβού με την διευθύντρια, έτσι ώστε να σιγουρευτείς για το τι στρατηγική θα ακολουθήσουν για να εντάξουν το παιδί σου περισσότερο στο τι γίνεται και να το στηρίξουν.

Αυτή είναι η δουλειά τους, είτε τους πληρώνεις είτε όχι!

 

Πάω στοίχημα ότι αν την ρωτήσεις τι ακριβως είναι η συναισθηματική ανωριμότητα,

ότι δεν θα ξέρει να σου πει τον ορισμό, όπως και τις ηλικίες στις οποίες αυτή διαγιγνώσκεται και ποιά ειναι τα κριτήρια....

η δασκαλα επειμενει οτι πρεπει να ασχοληθει και ο μπαμπας του λιγακι μαζι του,

δεν γίνεται να σου προωθούν εσένα την ευθυνη με το να λενε οτι ο πατερας πρεπει να ασχοληθεί περισσότερο.

και αν δε μπορεί , τι θα κανεις δηλαδή!? αυτό δεν ειναι στρατηγική αυτό είναι μετατόπιση ευθυνών, όπως και

ΑΝΑΜΕΙΞΗ σε οικογενειακά θέματα.

 

η δασκάλα να ασχολείται με αυτό που ΕΚΕΙΝΗ μπορεί να κάνει!

[dhmhtrianna+]

εστειλα πμ και περιμενω με ενδιαφερον