Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή & τρίτα πρόσωπα

[Ammimar]

Πρώτα ας ευχηθώ Καλή επιτυχία σε όσα ζευγάρια μπαίνουν στο δρόμο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

 

Πριν 1 χρόνο μπήκαμε ανυποψίαστοι στην διαδικασία εξετάσεων και διαπιστώσαμε κιρσοκήλη άμφω. Κάναμε την εγχείρηση αλλά κανένα αποτέλεσμα στο σπερμοδιάγραμμα. Αυτό το μοιραστήκαμε με κάποιους κοντινούς φίλους και μέσα σε διάστημα κάποιων μηνών γίναμε το κεντρικό θέμα συζήτησης όσων ξέρουμε και όχι. Αυτό είναι το λιγότερο...γιατί το χειρότερο είναι τα βλέμματα οίκτου και συμπάθειας προσπαθώντας να κρύψουν πως γνωρίζουν. Σταματήσαμε τις προσπάθειες για λίγο καιρό και τελικά αποφασίσαμε εξωσωματική...Αποφασίσαμε...μονόδρομος ήταν δεν έχουμε και άλλη επιλογή...

Αλλά μέχρι να μείνω έγκυος δεν θα πούμε τίποτα σε κανένα. Ούτε καν στους γονείς μας. Πολύ δύσκολο ομολογώ...Υστεροσκοπήσεις, σαλπιγγογραφίες, επιτροπές, γνώμες απο γυναικολόγους και γυναικολόγους...όλα μόνοι μας. Σαν να ζω διπλή ζωή.

Ώρες ώρες αισθάνομαι να πνίγομαι και δεν θέλω να φορτώνω και τον αντρούλη μου με τις ανασφάλειες μου.

 

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο είχα σκοπό να γράψω λιγότερα αλλά παρασύρθηκα.Πάντως πραγματικά σαν να μου έφυγε ένα βάρος Ευχαριστώ που υπάρχετε!

[Zaxarenia]

Ammimar καλησπέρα!

 

Φαντάζομαι πόσο δύσκολο είναι αυτό που περνάτε....εμένα μια σάλιγγα χάλασε και έχασα τη γη κάτω απ' τα πόδια μου! Ωστόσο, ήμουν ήδη έγκυος!

Και τώρα έχω την κορούλα μου 9 μηνών!(και μία σάλπιγγα πλέον)

Σας εύχομαι σύντομα να αποκτήσετε το μωράκι που τόσο επιθυμείτε και να είναι γερό πάνω απ' όλα!

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά προσπαθησε να αποβάλλεις το άγχος...ξέρεις γιατί!

[αγγελικι]

αχ κοριτσακι μου να ηξερεσ ποσο σε καταλαβαινω...ημαστε και εμεισ σε ενα τετοιο περιπου σταδιο..ο συζυγοσ εχει κιρσοκοιλη δεν καναμε επεμβαση γιατι πολυ απλα ο γιατροσ μου μου επιβεβαιωσε οτι δεν θα αλλαξει τιποτα το σπερμα ειναι σε πολυ χαλια κατασταση..εμενα μονο η μανα μου οι αδερφεσ μου και η συνηφαδα μου γνωριζουν και αυτοι οχι πολλα πραγματα..τωρα το πασχα θα παμε στο χωριο του αντρα μου στα πεθερικα τα οποια ειναι απο χωριο και ειναι 75 χρονων φανταζεσαι πωσ αν το μαθουν θα εχουμε δραματα μιασ και κρητικοσ ο συζυγοσ..ωρεσ ωρεσ και εγω νιωθω οτι θελω να ουρλιαξω και να φωναξω ποσο πολυ θελω αυτο το παιδι αλλα κρυβομαι..και δεν μπορω αλλο...αυριο παω για σαλπιγγογραφια και την τεταρτη ο συζυγοσ για δευτερο σπερματοδιαγραμμα...γι αυτο λοιπον να μην στεναχωριεσαι και να ξερεισ πωσ δεν ειμαστε εμεισ οι μονεσ που τα περναμε ολα αυτα υπαρχουνε πολλα ζευγαρια εκει εξω που ειναι σε μια παρομοια κατασταση και μπορει και χειροτερα..το μονο που μασ μενει αυτη τι στιγμη ειναι να μασ εχει καλα ο θεοσ και να γινουν σιγα σιγα τα ονειρα μασ πραγματικοτητα που το ευχομαι και ελπιζω.να εισαι καλα και να μην στεναχωριεσαι για τιποτα πρεπει να φανουμε δυνατεσ και θα δειξουμε ολη την δυναμη που κρυβουμε μεσα μασ γιατι να ξερεισ ειναι πολυ μεγαλη.....οτι με χρειαστεισ ειμαι εδω και με π.μ.συγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα ξαλαφρωσα!!!

[eleniturkey]

Ammimar kopela mou se katalabenw,,,emena na deis pou ta nea mou eftasan mexri tin ellada se suggeneis,,,,na fantastis me piran tilefwno suggeneis pou eixa na tous milisw kamia 2 xronia,,,kai mou lene ela ellada kai kai kai kai kai,,,ontws niwthw asxima otan ta blemmata kapoion filwn pou exoun paidia mas koitane me oikto,,auto rixnei xeirotera tin psixologia mas,,pleon kai egw me ton antra mou apofasisame na min poume tipota se kanenan kai kekiname oles tis aparetites eksetaseis,,,tha ta kataferoume tha to deis,,,

[maria- elpida]

Ammimar σε καταλαβαινω απολυτα,

ειπα σε ολους τους συγγενεις για την πρωτη εγκυμοσυνη μου και οταν μετα απεβαλα με ρωτουσαν ολοι γιατι και πως..

εκρυψα την δευτερη και οταν ξανααπεβαλα δεν εδωσα λογαριασμο σε κανενα..

ειχα δικερο μητρα και τωρα που εκανα χειρουργειο για την αφαιρεση της παλι δεν το εμαθε κανεις.

και νοιωθω ωραια..

ακολουθω μια παροιμια που λεει μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα!!

μην σε ζαλιζω μα τα δικα μου, πολυ καλα κανετε και σου ευχομαι ολοψυχα να τα καταφερετε πολυ συντομα και να εχουμε ευχαριστα νεα σου..

και εγω ισως κανω εξωσωματικη γιατι εχουμε στιγμα αλλα δεν το εχω αποφασισει ακομα..

σου ευχομαι απο καρδιας καλη επιτυχια:D:D

[Ammimar]

Ομολογώ πως δεν περίμενα απαντήσεις τόσο σύντομα...Ευχαριστώ και υποκλίνομαι. Τελικά αν κυβερνούσαν οι γυναίκες αυτή η κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερη. Ζαχαρένια προσφέρεις κοινωνικό έργο και όλες οι υπόλοιπες και αυτές που ίσως ακολουθήσουν συγχωρεμένες για τα μεγάλα κείμενα, "απλά ξαλαφρώστε"

[evangelia]

όλα θα πάνε καλά....

λίγο υπομονή και όλα θα γίνουν!!!

μην χάνεις το κουράγιο σου,μην τους δινεις σημασία και συντομα θα ερθει το μωρακι σου..

[kriskris]

κοριτσια θιξατε ενα θεμα που με ποναει κ με κανει να ντρεπομαι ταυτοχρονα...γιατι?πριν ενα χρονο περιπου μαθαμε οτι αντρα μου εχει κυρσοκυλες αμφω κ χαμηλης κινητικοτητας σπερμα..εγω αρχισα να το διατυμπανιζω αριστερα κ δεξια..κ γιατι γενικα δεν κρυβομαι,ειμαι ανοιχτο βιβλιο,αλλα κ γιατι ηθελα να αποδειξω οτι δεν εχω εγω το προβλημα κυριοι,αλλος το εχει..λες κ εφταιγε σε τιποτα το παιδι για αυτο που του συμβαινει..κ μετα ερχεται η κεραμιδα.πασχω απο ενδομητριωση,μπαινω κατευθειαν χειρουργειο κ στο καπακι διακοπη περιοδου για 6 μηνες,μεχρι κ σημερα..αν δεν ειναι αυτο θεια τιμωρια τοτε τι ειναι?ντρεπομαι που το λεω αλλα πηρα το μαθημα μου..γιατι βλεπετε με το προβλημα που εχω ,εχω κι εγω ακριβως το μισο μεριδιο ευθυνης για το παιδι που δεν ερχεται..κ δεν ειναι οτι δεν αγαπαω τον αντρα μου..αλλα ξερετε τι εκανα?μετατοπισμο ευθυνων,σα δε ντρεπομαι..κι ο κοσμος φυσικα οπως εμαθε απο μενα για τα προβληματα του αντρα μου,εμαθε οπως ηταν φυσικο για την επεμβαση που εκανα,εφοσον μπηκα σε νοσοκομειο..κ εκει που λυποντουσαν μονο τον αντρα μου,τωρα μας λυπουνται κ τους 2..κι αντε εγω ειμαι αξια λυπησης για τον τροπο που σκεπτομουν,ο αντρας μου δεν φταιει σε κατι..αν μας δωσει ο θεος παιδακι,θα ειναι για να κανει την χαρη σε αυτον,οχι σε μενα...ετσι μου ερχεται να κλαψω τωρα που τα γραφω κ τα θυμαμαι αυτα..τωρα λεω να τον εχει ο θεος καλα,κ οι δυο μας μακρια απο ολους να προσπαθησουμε για το μωρο μας..επισης του εχει πει ο γιατρος του για επεμβαση,αλλα εχοντας κανει εγω την δικη μου,πλεον δεν θελω να μπει κι αυτος σε μια τοσο επιπονη διαδικασια..βεβαια αυτο θα εξαρτηθει απο τους γιατρους,απλα λεω οτι εγω δεν θελω να περασει ο,τι περασα...τωρα πια...

και κατι τελευταιο κι εδω θελω να μου πειτε την γνωμη σας..λεω με λυπουνται για ολα οσα περναμε,για το παιδι που δεν ερχεται..δεν με νοιαζει!καλυτερα να με λυπουνται παρα να με φθονουν..ο φθονος με τρομαζει κοριτσια...

[Ammimar]

Kriskris μην έχεις τύψεις...Ο Θεός δεν μας τιμωρεί απλά μας δοκιμάζει για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Απλά εσύ έχεις συνείδηση και ερμηνεύεις τις καταστάσεις λίγο διαφορετικά. Αν σκεφτείς πως γίνονται γονείς δολοφόνοι και βιαστές όλοι είμαστε άξιοι να γίνουμε.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι άξιος λύπησης. Γιατί στην ουσία δεν μας λυπούνται, απλώς αισθάνονται αυτοί καλύτερα για τον εαυτό τους.Εκτός από τους πολύ κοντινούς μας...

Εγώ πάντως είμαι πολύ περήφανη, δεν θέλω να με λυπάται κανείς γιατί κι εγώ με τη σειρά μου μπορώ να βρω πολλούς λόγους για να λυπηθώ τους άλλους. Ο καθένας ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά.

Συμπαράσταση ήθελα.

Και ας μη θεωρούμε πως το δικό μας πρόβλημα είναι το πλέον σημαντικό.Ας ευγνομωνούμε το Θεό που ζούμε στο 2010 και έχουμε τόσες ενναλακτικές.

Θα τα καταφέρουμε όλες και με τη σειρά μας θα βοηθήσουμε τις επόμενες που θα ακολουθήσουν...Αν και εύχομαι να μην το περάσει κανείς άλλος.

 

Όσο δεν έχω γράψει στο διαδίκτυο τα τελευταία 15 χρόνια τα έχω γράψει μαζεμένα σε ένα φόρουμ...Μάλλον είμαι χειρότερα απ'οτι νόμιζα...Χαχα

[elina1978]

ποσο δικιο εχετε.δεν περναω την ιδια περιπτωση με εσας αλλα σας καταλαβαινω.θα σας το θεσω ομως αλλιως.ειχα 2 αποβολες και ενα κατεβατο εξετασεων να δουμε τι τις δημιουργει.μιλαμε για ποοοολλες εξετασεις.ολοι οι φιλοι και γνωστοι παντρεμενοι απο καιρο και με παιδια.οταν εμαθαν για την πρωτη αποβολη στενοχωριθικαν.ακουσα και κατι μαλα@@@@ες...τελος παντων.τη δευτερη φορα αντι να το κρατησω κλειστο το ρημαδι μου παλι ολα τα ειπα.εκει να δεις ποσο οικτο εκριβαν το λογια.δεν υπαρχει ποιο εκνευριστικο πραγμα απο το να σε λυπουντε.αυτη τη φορα ειμαι 25 εβδομαδων ευτυχως ολα πανε καλα και το ειπα μετα απο 3 μηνες.αν δεν επεμενε ο ανδρας μου θα το ελεγα στη βαφτιση!!!!!!!!! να σας πω τι ανακαλυψα?ολα μα ολα τα ζευγαρια γυρω μας ειχαν προβληματα.αποδειχτικε οτι ανθρωποι που μεγαλωσαμε μαζι τραβαγανε κουπι για να κανουνε παιδι και δεν ελεγαν τιποτα.κι αν δεν ανοιγομασταν εμεις με τον αντρα μου δεν θα το μαθαιναμε ποτε.ολοι ελεγαν εγω?εμεινα αμεσως μολις το αποφασισαμε και τελικα ηταν εξωσωματικη.η αλλη πρασπαθουσε 2 χρονια και ελεγε οτι δεν θελει ακομα.ρε παιδια μετα τα μαθαμε ολα.δεν ειναι ειρωνια?να ντρεπεσαι να πεις κατι για το οποιο δεν φερνεις ευθυνη?τελικα μηπως δουλευομαστε?κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας.δεν μετανιωνω τελικα που μιλησα.τσαντιζομαι γιατι οι ανθρωποι μου δεν μοιραστικαν μαζι μου αυτο που εγω θεωρησα αυτονοητο να μοιραστω.καλη επιτυχια σε ολες.οτι και να περασετε για να κανετε παιδακι μολις το νιωσετε μεσα σας ουτε που θα τα θυμαστε.ευχομαι τα καλυτερα σε ολες.

[argyro73]

Την 1η μου εξωσωματική τη μοιράστηκα με τη στενή οικογένειά μου και μια φίλη πραγματική, χωρίς όμως να δώσω πολλές λεπτομέρειες για το πρόβλημα (το είχε ο σύζυγος, ήξερα θα νιώσει άσχημα αν συζητηθεί). Ιδιαίτερη υποστήριξη δεν έλαβα απ'την οικογένεια, μάλλον μεγαλύτερη ήταν η περιέργεια και η αμηχανία τους (δε θα ξεχάσω το βλέμμα της αδερφής μου όταν της έδειξα χαρούμενη τη φωτογραφία απ'τα 3 εμβρυάκια που μου τοποθέτησαν και αναφώνησε: " Παναγία μου!" σαν να ήταν κάτι εξωπραγματικό..). Τη 2η απόπειρα δεν τη μοιράστηκα με κανέναν άλλον κι ευτυχώς, μιας και κατέληξε σε παλλίνδρομη την 8η εβδομάδα, οπότε γλίτωσα από τα τηλεφωνήματα συμπαράστασης και την ανάγκη για εξηγήσεις. Άποψή μου είναι ότι δύσκολα θα βρεις κατανόηση από ανθρώπους που δε ζουν το ίδιο πρόβλημα και δε χρειάστηκε να ταλαιπωρηθούν για να αποκτήσουν παιδιά..

Καλή επιτυχία στην επόμενή προσπάθειά σου Ammimar!

[Zaxarenia]

Ammimar καλησπέρα!

Γιατί στην ουσία δεν μας λυπούνται, απλώς αισθάνονται αυτοί καλύτερα για τον εαυτό τους

Να σε ρωτήσω κάτι; Αποκλείεις δηλαδή το γεγονός κάποιος, είτε κοντινός, είτε όχι, να λυπαται πραγματικά γι' αυτό που περνάς; Καταλαβαίνω ότι, ειδικά στην εποχή που ζούμε, δεν νοιάζονται όλοι αληθινά τον διπλανό τους, αλλά δε μπορώ να δεχτώ ότι όλοι είναι...αναίσθητοι να το πω;

 

Δεν σου έχει τύχει ποτέ να μάθεις κάτι δυσάρεστο για κάποιον -έστω άγνωστο- και να στενοχωρηθείς γι'αυτό που περνάει; Μπορεί να ξέρεις ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για να τον βοηθήσεις παρά μόνο, ίσως, να τον στηρίξεις λεκτικά- ψυχολογικά.

Όταν λοιπόν πεις μια καλή κουβέντα εκείνη τη στιγμή τι σημαίνει; Είναι πραγματικά κακό αυτό;

Όπως λες ο καθένας περνάει το δικό του γολγοθά, δε νομίζω ότι είναι κακό να σου πει κάποιος ''λυπάμαι γι' αυτό που σου συμβαίνει'' ή ''κρίμα, εύχομαι να πάνε όλα καλά''.

Αντιλαμβάνομαι, βέβαια, ότι υπάρχουν ανθρώποι που τα λένε αυτά και έχουν κάποιο ''ύφος'' το οποίο προσδίδει ένα άλλο νόημα στις λέξεις τους, αλλά μήπως να μην τα βλέπουμε όλα και ολους καχύποπτα;

Δε το λέω σε σενα μόνο και προς Θεού μην παρεξηγηθώ, έχω νιώσει κι εγώ έτσι...

Απλά λέω...μήπως μπορούσες να τα δεις λίγο πιο θετικά τα πράγματα!

[Mrs Ypomonh]

Καλημέρα κορίτσια!

Αυτό που πιστευω εγώ είναι ότι ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν πόσο πονάει το συγκεκριμενο θέμα... πολλές φορές για να νιώσουμε κάτι θα πρέπει να το έχουμε περάσει κι εμείς... Εμένα ΟΛΟΙ με το που με βλέπανε μου λέγανε το γνωστό... άντε πότε θα μείνεις έγκυος...αντε άντε μέχρι και η πεθερά μου μου είχε πει ότι είμαι μεγάλη (30 χρονών είμαι) και να βιαστώ...! Μετά ήρθε η κεραμύδα το χάλια σπέρμα του άντρα μου... κλάψαμε πάρα πολύ αλλα θα το παλέψουμε! Οταν μου το λέγανε τον πρώτο καιρό, έκλαιγα, δεν έβγαινα απο το σπίτι και κάποιες φορές δεν πήγα ούτε στη δουλειά.. κόντεψα να πάθω κατάθλιψη! ΑΛΛΑ μια μέρα μου την έδωσε τόσο πολύ που όποιος κι αν με (ξανά) του απαντούσα λιγάκι προσβλητικά και έτσι τους έβαλα στη θέση τους και δεν μου λένε τίποτα πλέον. Μόνο στις πραγματικές μου φίλες το έχω πει και τέλος.

[κατια81]

Καλημερα κοριτσια!!!!

Θελω να πω οτι σας καταλαβαινω και ειναι πολυ δυσκολες οι στιγμες που περνατε!!!

Προσπαθουσαμε 2 μιση χρονια για μωρο και εκτος απο τις 2 κολλητες-αδελφες μου και εδω μεσα δεν το ηξερε κανεις!!!!!!!!Ουτε γονεις.....ουτε αδελφια.....κανενας!!!!!! Βεβαια επειδη ημασταν 3 χρονια παντρεμενοι ολοι μας ελεγαν τα γνωστα.....ποτε θα κανετε παιδι....και αντε!!!Περασαμε διαφορα κι εμεις και στιγμες δυσκολες,αλλα ειχα δωσει ορκο στον εαυτο μου,οτι ιδιως στην μητερα μου δεν προκειτε να πω τιποτα μεχρι να μεινω εγκυος!!!Και αυτο γιατι ειχε ηδη αρκετα δικα της προβληματα και δεν ηθελα να την επιβαρυνω κι αλλο.....δεν θα το αντεχα!!!Υπηρξαν πολλες φορες που ηθελα να το ουρλιαξω...να πεσω στην αγκαλια της και να τα βγαλω ολα απο μεσα μου,να κλαψω.....ηταν η πρωτη φορα που της εκρυβα κατι και μαλιστα τοσο σοβαρο!!!Παντα ηταν διπλα μου σε ολα....αλλα αυτη την φορα ηξερα πως εαν στεναχωριομουν εγω μια φορα,η μανα μου θα στεναχωριοταν εκατο!!!!Οχι....δεν ηθελα να της το κανω αυτο!!!Το καλο ειναι οτι ανακαλυψα αυτο το φορουμ και οσο να ναι μια εδω ...μια στις κολλητες μου(που με βοηθησαν απιστευτα)..ξαλαφρωνα καπως!!!!Το προβλημα το ειχα εγω,δεν ηταν κατι τοσο σοβαρο οπως εχετε περασει καποιες αλλες,αλλα δεν μπορουσαμε να αποκτησουμε παιδακι!!!

Σκεφτομασταν για σπερματεγχυση και επειτα για εξωσωματικη,οπου επειτα απο μια θεραπεια με χαπια,τα γεγονοτα μας προλαβαν και ειμαι εγκυος τωρα!

Το ανακοινωσαμε στους δικους μας βεβαιως...χαρες,γελια....χωρις να ξερουν τι εχουμε τραβηξει!!!

Ειχε φτασει η ωρα να μιλησω στην μητερα μου.........και της τα ειπα ολα!!!

Αντιδραση?????Ακομη και μεχρι τωρα (πηγαινω στον 4ο μηνα) καθε φορα που αναφερω κατι κλαιει και θεωρει τον εαυτο της κατι ως "οχι σωστη μανα" που δεν ηξερε τιποτα....που δεν ειχε καταλαβει κατι....που δεν μπορουσε να ειναι διπλα μου για να με στηριξει!!!Της εχω κανει απειρες συζητησεις προσπαθωντας να καταλαβει οτι ηταν επιλογη μου,θελωντας να την προστατεψω και οτι δεν θα αντεχα να ξερω πως στεναχωριεται(γιατι μπροστα μου ξερω πως θα προσπαθουσε να ειναι ψυχραιμη....αλλα η ψυχουλα της...)Εχει καταλαβει πλεον τον λογο που δεν της το ειχα πει,αλλα νιωθω πως μεσα της δεν μπορει να συγχωρεσει τον εαυτο της και αυτο με κανει κομματια!!!!

Τελικα δεν ξερω εαν εκανα το σωστο.........μηπως επρεπε να της ειχα μιλησει ή επραξα σωστα?????????????????

Θα με βασανιζει αυτο................και ολα αυτα σας τα λεω για να το σκεφτειτε κι εσεις!Τουλαχιστον με την μητερα μας,πρεπει να τα μοιραζομαστε αυτα ή οχι??????????????

 

Υ.Γ. Συγνωμη για το μεγαλο ποστ......αλλα συγκινηθηκα πολυ με το θεμα αυτο!!!Επισης να πω οτι κανεις αλλος δεν εμαθε τιποτα και ουτε θα μαθουν!!!

 

Ευχομαι σε ολες σας που ακομη προσπαθητε να σας δωσει δυναμη ο Θεος και να μην χανετε τις ελπιδες σας!!!Θα ερθει το μωρακι σας!!!Να το πιστευετε!!!

[kriskris]

Kriskris μην έχεις τύψεις...Ο Θεός δεν μας τιμωρεί απλά μας δοκιμάζει για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Απλά εσύ έχεις συνείδηση και ερμηνεύεις τις καταστάσεις λίγο διαφορετικά. Αν σκεφτείς πως γίνονται γονείς δολοφόνοι και βιαστές όλοι είμαστε άξιοι να γίνουμε.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι άξιος λύπησης. Γιατί στην ουσία δεν μας λυπούνται, απλώς αισθάνονται αυτοί καλύτερα για τον εαυτό τους.Εκτός από τους πολύ κοντινούς μας...

Εγώ πάντως είμαι πολύ περήφανη, δεν θέλω να με λυπάται κανείς γιατί κι εγώ με τη σειρά μου μπορώ να βρω πολλούς λόγους για να λυπηθώ τους άλλους. Ο καθένας ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά.

Συμπαράσταση ήθελα.

Και ας μη θεωρούμε πως το δικό μας πρόβλημα είναι το πλέον σημαντικό.Ας ευγνομωνούμε το Θεό που ζούμε στο 2010 και έχουμε τόσες ενναλακτικές.

Θα τα καταφέρουμε όλες και με τη σειρά μας θα βοηθήσουμε τις επόμενες που θα ακολουθήσουν...Αν και εύχομαι να μην το περάσει κανείς άλλος.

 

Όσο δεν έχω γράψει στο διαδίκτυο τα τελευταία 15 χρόνια τα έχω γράψει μαζεμένα σε ένα φόρουμ...Μάλλον είμαι χειρότερα απ'οτι νόμιζα...Χαχα

εχεις τοσο δικιο σε οσα λες,κ μιλας τοσο συνειδητοποιημενα...συμφωνω στα παντα μαζι σου..ουτε κι εγω θελω να με λυπουνται αλλα το κανουν,ειμαι πεπεισμενη γιαυτο.αλλα δεν ειναι δικοι μου ανθρωποι για να με τα καταβαλλει..οι δικοι μου ανθρωποι στεκονται διπλα μου με αξιοπρεπεια κ διακριτικοτητα..αυτοι που το κανουν εχουν κ την αναλογη θεση στην καρδια μου..δεν υπαρχουν δηλαδη,τους αγνοω..ισως γιαυτο δεν με ενοχλει αυτο που βγαζουν..

οπως πολυ σωστα ειπες,κ το λεω κι εγω πολυ συχνα,εχουμε την υγεια μας κι αυτο ειναι το βασικοτερο..κ προχωραμε...

[kriskris]

ποσο δικιο εχετε.δεν περναω την ιδια περιπτωση με εσας αλλα σας καταλαβαινω.θα σας το θεσω ομως αλλιως.ειχα 2 αποβολες και ενα κατεβατο εξετασεων να δουμε τι τις δημιουργει.μιλαμε για ποοοολλες εξετασεις.ολοι οι φιλοι και γνωστοι παντρεμενοι απο καιρο και με παιδια.οταν εμαθαν για την πρωτη αποβολη στενοχωριθικαν.ακουσα και κατι μαλα@@@@ες...τελος παντων.τη δευτερη φορα αντι να το κρατησω κλειστο το ρημαδι μου παλι ολα τα ειπα.εκει να δεις ποσο οικτο εκριβαν το λογια.δεν υπαρχει ποιο εκνευριστικο πραγμα απο το να σε λυπουντε.αυτη τη φορα ειμαι 25 εβδομαδων ευτυχως ολα πανε καλα και το ειπα μετα απο 3 μηνες.αν δεν επεμενε ο ανδρας μου θα το ελεγα στη βαφτιση!!!!!!!!! να σας πω τι ανακαλυψα?ολα μα ολα τα ζευγαρια γυρω μας ειχαν προβληματα.αποδειχτικε οτι ανθρωποι που μεγαλωσαμε μαζι τραβαγανε κουπι για να κανουνε παιδι και δεν ελεγαν τιποτα.κι αν δεν ανοιγομασταν εμεις με τον αντρα μου δεν θα το μαθαιναμε ποτε.ολοι ελεγαν εγω?εμεινα αμεσως μολις το αποφασισαμε και τελικα ηταν εξωσωματικη.η αλλη πρασπαθουσε 2 χρονια και ελεγε οτι δεν θελει ακομα.ρε παιδια μετα τα μαθαμε ολα.δεν ειναι ειρωνια?να ντρεπεσαι να πεις κατι για το οποιο δεν φερνεις ευθυνη?τελικα μηπως δουλευομαστε?κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας.δεν μετανιωνω τελικα που μιλησα.τσαντιζομαι γιατι οι ανθρωποι μου δεν μοιραστικαν μαζι μου αυτο που εγω θεωρησα αυτονοητο να μοιραστω.καλη επιτυχια σε ολες.οτι και να περασετε για να κανετε παιδακι μολις το νιωσετε μεσα σας ουτε που θα τα θυμαστε.ευχομαι τα καλυτερα σε ολες.

ολα καλα να πανε κοπελαρα μου..με το καλο να ερθει το μωρακι σας κ να ειναι γερο..συμφωνω απολυτα με την υποκρισια που κουβαλανε καποιοι..κ οντως την βλεπω κι εγω κ την απεχθανομαι..συμφωνω παντως σε ενα μονο πραγμα..οταν με το καλο οπως κι εσυ τωρα,ερθει ενα νινι,θα αργησω να το ανακοινωσω..γιατι μπορει εμενα κ τον αντρα μου να μην εχω προβλημα να μας εκθετω,αλλα το παιδι μου θα το διαφυλαξω απο αδιακρητους κ περιεργους..να προσεχεις!!!

[kriskris]

Καλημερα κοριτσια!!!!

Τελικα δεν ξερω εαν εκανα το σωστο.........μηπως επρεπε να της ειχα μιλησει ή επραξα σωστα?????????????????

Θα με βασανιζει αυτο................και ολα αυτα σας τα λεω για να το σκεφτειτε κι εσεις!Τουλαχιστον με την μητερα μας,πρεπει να τα μοιραζομαστε αυτα ή οχι??????????????

 

!

εγκυουλα μου να μη σε βασανιζει τιποτα!!!τωρα το μονο που θα πρεπει να κανεις,ειναι να προσευχεσαι στον θεουλη να εχει καλα το μωρακι σου!!η μανα κατια μου,παντα θα σκιζεται για το παιδι της..ειναι φυσιολογικο να στεναχωριεται που δεν ηταν κοντα στο παιδι της σε μια δυσκολη κατασταση..αλλα κι εμεις τα παιδια πρεπει καποιες φορες να προστατεψουμε αυτες τις ψυχουλες απο τον πονο,την αγρυπνια,την αγωνια..για μενα παντως,καλα εκανες,την γλυτωσες την γυναικα απο εναν μικρο γολγοθα που θα ανεβαινε μαζι σου..τελος, καλα εκανες κ της τα ειπες ολα τωρα,για να προσευχεται διπλα σου για σενα να πανε ολα καλα,κ για να ξερει ποσο πολυ λαχταρουσες αυτο το μωρακι..εγω της τα ειπα ολα της μαμας μου,κι αυτο γιατι μπηκα για χειρουργειο..ξερω τωρα οτι στεναχωριεται για μενα,αλλα ξερω οτι προσευχεται κι αυτη ο θεος να μου φερει αυτο που ζηταω..

[κατια81]

εγκυουλα μου να μη σε βασανιζει τιποτα!!!τωρα το μονο που θα πρεπει να κανεις,ειναι να προσευχεσαι στον θεουλη να εχει καλα το μωρακι σου!!η μανα κατια μου,παντα θα σκιζεται για το παιδι της..ειναι φυσιολογικο να στεναχωριεται που δεν ηταν κοντα στο παιδι της σε μια δυσκολη κατασταση..αλλα κι εμεις τα παιδια πρεπει καποιες φορες να προστατεψουμε αυτες τις ψυχουλες απο τον πονο,την αγρυπνια,την αγωνια..για μενα παντως,καλα εκανες,την γλυτωσες την γυναικα απο εναν μικρο γολγοθα που θα ανεβαινε μαζι σου..τελος, καλα εκανες κ της τα ειπες ολα τωρα,για να προσευχεται διπλα σου για σενα να πανε ολα καλα,κ για να ξερει ποσο πολυ λαχταρουσες αυτο το μωρακι..εγω της τα ειπα ολα της μαμας μου,κι αυτο γιατι μπηκα για χειρουργειο..ξερω τωρα οτι στεναχωριεται για μενα,αλλα ξερω οτι προσευχεται κι αυτη ο θεος να μου φερει αυτο που ζηταω..

 

Κοπελα μου σου ευχομαι μεσα απ την καρδια μου ολα να πανε καλα και συντομα να αποκτησεις κι εσυ αυτο που τοσο επιθυμεις!!!

Σ ευχαριστω για τα υπεροχα λογια σου και να σου πω ανακουφιζομαι λιγακι,γιατι ακουω μια γνωμη αντικειμενικη ενος "τριτου" προσωπου να πω!!!Σιγουρα οι μανουλες μας θα ειναι παντα διπλα μας και η ευχη και η προσευχη τους ειναι απο τα πιο ιερα πραγματα στον κοσμο!!!!

Να σαι παντα καλα..........εχεις ολη μου την θετικη ενεργεια!!!!

[kriskris]

Κοπελα μου σου ευχομαι μεσα απ την καρδια μου ολα να πανε καλα και συντομα να αποκτησεις κι εσυ αυτο που τοσο επιθυμεις!!!

Σ ευχαριστω για τα υπεροχα λογια σου και να σου πω ανακουφιζομαι λιγακι,γιατι ακουω μια γνωμη αντικειμενικη ενος "τριτου" προσωπου να πω!!!Σιγουρα οι μανουλες μας θα ειναι παντα διπλα μας και η ευχη και η προσευχη τους ειναι απο τα πιο ιερα πραγματα στον κοσμο!!!!

Να σαι παντα καλα..........εχεις ολη μου την θετικη ενεργεια!!!!

κι εσυ να εισαι καλα κοριτσαρα μου,και να κανεις πολλα-πολλα παιδακια να κανεις χαρουμενη γιαγιακα την μανουλα σου..αυριο μεθαυριο οταν θα δει το εγγονακι της,θα ξεχασει ολες τις στεναχωριες κ θα γινει μια χαζογιαγια που θα την νοιαζει μονο το εγγονακι της!!!!

[nakinak]

καλημέρα σε όλα τα κορίτσια,εύχομαι καλή δύναμη, επιμονή και πολύ υπομονή.Μία απ'τα ίδια.....πολύ σοβαρό πρόβλημα σπέρματος και ξέρω ακόμα από από όταν ήμασταν ζευγάρι (τώρα είμαστε αρραβωνιασμένοι) ότι θα΄πάμε για εξωσωματική.Αυτό που θέλω να πω εγώ είναι ότι ο καθένας ένα τέτοιο πρόβλημα το χειρίζεται διαφορετικά.Άλλοι το συζητούν, άλλοι όχι.Εγώ στην προηγούμενη μεγάλη μου σχέση οτιδήποτε πρόβλημα και αν είχα μούγκα,ώσπου έκανα το μεγάλο μπαμ.Τώρα πλέον συζητώ με κάποια άτομα, και έτσι νοιώθω ότι αδειάζω άπό μέσα μου.Και αυτό το πρόβλημα το συζήτησα όχι για να θίξω το άτομο που είμαι μαζί του, αλλά αν το θέλετε να πάρω και δύναμη, και πραγματικά με βοήθησαν όλοι (μ'αυτούς που το είχα συζητήσει).Ακόμα και η μητέρα μου όσο σκληρό και αν ακούγεται μου είπε ότι ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία που θα κάνει εξωσωματική(ρεαλίστρια).Ο Θεός δίνει δοκιμασίες σε όλους μας και σε εμάς διάλεξε το θέμα της γονιμότητας, με προσευχή, πίστη και υπομονή θα τα καταφέρουμε όλες και να μην μου στεναχωριέστε.Φιλιά σε όλες σας και καλή επιτυχίαααααααααααα

[Ammimar]

Ammimar καλησπέρα!

Να σε ρωτήσω κάτι; Αποκλείεις δηλαδή το γεγονός κάποιος, είτε κοντινός, είτε όχι, να λυπαται πραγματικά γι' αυτό που περνάς; Καταλαβαίνω ότι, ειδικά στην εποχή που ζούμε, δεν νοιάζονται όλοι αληθινά τον διπλανό τους, αλλά δε μπορώ να δεχτώ ότι όλοι είναι...αναίσθητοι να το πω;

 

Δεν σου έχει τύχει ποτέ να μάθεις κάτι δυσάρεστο για κάποιον -έστω άγνωστο- και να στενοχωρηθείς γι'αυτό που περνάει; Μπορεί να ξέρεις ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για να τον βοηθήσεις παρά μόνο, ίσως, να τον στηρίξεις λεκτικά- ψυχολογικά.

Όταν λοιπόν πεις μια καλή κουβέντα εκείνη τη στιγμή τι σημαίνει; Είναι πραγματικά κακό αυτό;

Όπως λες ο καθένας περνάει το δικό του γολγοθά, δε νομίζω ότι είναι κακό να σου πει κάποιος ''λυπάμαι γι' αυτό που σου συμβαίνει'' ή ''κρίμα, εύχομαι να πάνε όλα καλά''.

Αντιλαμβάνομαι, βέβαια, ότι υπάρχουν ανθρώποι που τα λένε αυτά και έχουν κάποιο ''ύφος'' το οποίο προσδίδει ένα άλλο νόημα στις λέξεις τους, αλλά μήπως να μην τα βλέπουμε όλα και ολους καχύποπτα;

Δε το λέω σε σενα μόνο και προς Θεού μην παρεξηγηθώ, έχω νιώσει κι εγώ έτσι...

Απλά λέω...μήπως μπορούσες να τα δεις λίγο πιο θετικά τα πράγματα!

 

 

 

Συγγνώμη που καθυστερησα να απαντήσω Ζαχαρένια μου.

Αν υπήρχε έστω και ένας απο αυτούς που περιέγραψα που να μου έλεγε ανοιχτά πως λυπάται θα τα έπαιρνα πίσω τα συναισθήματα μου.Κανείς όμως δεν μου μίλησε ποτέ. Είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος και αν ήμουν έστω και λίγο καχύποπτη δεν θα έφτανα στο σημείο να ενοχληθώ.Ξ΄ρω πως δεν μου κάνεις επίθεση.

 

Και ο σκοπός που έγραψα αυτό το θέμα δεν ήταν για να μιλήσω και να κατηγορήσω τους άλλους αλλά για να περιγράψω πως έφτασα στο σημείο να αισθάνομαι πως πνίγομαι και πως σε αυτή τη δύσκολη στιγμή μου ώρες ώρες αισθάνομαι να πνίγομαι.

Λυπάμαι αν παρερμηνεύτηκε η πρόθεσή μου. Ήθελα μόνο ν'ακούσω φωνές για να καταλάβω πως δεν είμαι μόνη.

[michel]

.......δεν εισαι μονη....ειμαστε πολλες!!!!! και δεν εχουμε λογους να κρυβομαστε ,αλλα καλυτερα να μην το μαθουν οι γυρο μας,για να μην εχουνε να λενε!!!!

.και εμεις δεν το ειπαμε στο σοι! μονο σε 2 φιλες μας,που ειμαι σιγουρη οτι ειναι"ταφος"και οι δυο,ετσι τουλαχιστων νομιζα,μεχρι προχθες που περασα απο την δουλεια του ανδρα μου,να πιω εναν καφε,και εκεινη την ωρα,μπηκε και μια συναδελφο του μεσα(60 χρονων,εγινε προσφατα γιαγια),και μετα απο τις χαιρετουρες και τα φιλια τα σταυρωτα,με κοιταει με ενα υφος ,τυπου "αχ,καημενουλα μου",και μου λεει "πως πας βρε ψυχη μου,το παλευεις ακομα,εεε!!! τα ξερω..τα ξερω οοοοολα....τα ειπαμε με τον ανδρα σου........!!!".............εγω εμεινα ...καγκελο!!!!.....................εκει που ειχαμε πει να μην το πουμε,εκεινος το συζηταει στην δουλεια του,με συναδελφους.............

....................και εγινε το ελα να δεις,μετα!!!!!!!!...............δεν εχω προβλημα να το πω,απλα θελω να εχω μεινει εγκυος,να ξερω οτι παει καλα,και μετα....μετα δεν εχω κανενα κολλημα να πω οτι εκανα εξωσωματικη........και δεν γουσταρω τωρα να με κοιτανε και να με λυπουνται,σαν να εχω καποιο"κουσουρι".....ουτε να με γλωσσοτρωνε θελω..........

[Ammimar]

Καλημερα κοριτσια!!!!

Θελω να πω οτι σας καταλαβαινω και ειναι πολυ δυσκολες οι στιγμες που περνατε!!!

Προσπαθουσαμε 2 μιση χρονια για μωρο και εκτος απο τις 2 κολλητες-αδελφες μου και εδω μεσα δεν το ηξερε κανεις!!!!!!!!Ουτε γονεις.....ουτε αδελφια.....κανενας!!!!!! Βεβαια επειδη ημασταν 3 χρονια παντρεμενοι ολοι μας ελεγαν τα γνωστα.....ποτε θα κανετε παιδι....και αντε!!!Περασαμε διαφορα κι εμεις και στιγμες δυσκολες,αλλα ειχα δωσει ορκο στον εαυτο μου,οτι ιδιως στην μητερα μου δεν προκειτε να πω τιποτα μεχρι να μεινω εγκυος!!!Και αυτο γιατι ειχε ηδη αρκετα δικα της προβληματα και δεν ηθελα να την επιβαρυνω κι αλλο.....δεν θα το αντεχα!!!Υπηρξαν πολλες φορες που ηθελα να το ουρλιαξω...να πεσω στην αγκαλια της και να τα βγαλω ολα απο μεσα μου,να κλαψω.....ηταν η πρωτη φορα που της εκρυβα κατι και μαλιστα τοσο σοβαρο!!!Παντα ηταν διπλα μου σε ολα....αλλα αυτη την φορα ηξερα πως εαν στεναχωριομουν εγω μια φορα,η μανα μου θα στεναχωριοταν εκατο!!!!Οχι....δεν ηθελα να της το κανω αυτο!!!Το καλο ειναι οτι ανακαλυψα αυτο το φορουμ και οσο να ναι μια εδω ...μια στις κολλητες μου(που με βοηθησαν απιστευτα)..ξαλαφρωνα καπως!!!!Το προβλημα το ειχα εγω,δεν ηταν κατι τοσο σοβαρο οπως εχετε περασει καποιες αλλες,αλλα δεν μπορουσαμε να αποκτησουμε παιδακι!!!

Σκεφτομασταν για σπερματεγχυση και επειτα για εξωσωματικη,οπου επειτα απο μια θεραπεια με χαπια,τα γεγονοτα μας προλαβαν και ειμαι εγκυος τωρα!

Το ανακοινωσαμε στους δικους μας βεβαιως...χαρες,γελια....χωρις να ξερουν τι εχουμε τραβηξει!!!

Ειχε φτασει η ωρα να μιλησω στην μητερα μου.........και της τα ειπα ολα!!!

Αντιδραση?????Ακομη και μεχρι τωρα (πηγαινω στον 4ο μηνα) καθε φορα που αναφερω κατι κλαιει και θεωρει τον εαυτο της κατι ως "οχι σωστη μανα" που δεν ηξερε τιποτα....που δεν ειχε καταλαβει κατι....που δεν μπορουσε να ειναι διπλα μου για να με στηριξει!!!Της εχω κανει απειρες συζητησεις προσπαθωντας να καταλαβει οτι ηταν επιλογη μου,θελωντας να την προστατεψω και οτι δεν θα αντεχα να ξερω πως στεναχωριεται(γιατι μπροστα μου ξερω πως θα προσπαθουσε να ειναι ψυχραιμη....αλλα η ψυχουλα της...)Εχει καταλαβει πλεον τον λογο που δεν της το ειχα πει,αλλα νιωθω πως μεσα της δεν μπορει να συγχωρεσει τον εαυτο της και αυτο με κανει κομματια!!!!

Τελικα δεν ξερω εαν εκανα το σωστο.........μηπως επρεπε να της ειχα μιλησει ή επραξα σωστα?????????????????

Θα με βασανιζει αυτο................και ολα αυτα σας τα λεω για να το σκεφτειτε κι εσεις!Τουλαχιστον με την μητερα μας,πρεπει να τα μοιραζομαστε αυτα ή οχι??????????????

 

Υ.Γ. Συγνωμη για το μεγαλο ποστ......αλλα συγκινηθηκα πολυ με το θεμα αυτο!!!Επισης να πω οτι κανεις αλλος δεν εμαθε τιποτα και ουτε θα μαθουν!!!

 

Ευχομαι σε ολες σας που ακομη προσπαθητε να σας δωσει δυναμη ο Θεος και να μην χανετε τις ελπιδες σας!!!Θα ερθει το μωρακι σας!!!Να το πιστευετε!!!

 

 

 

Τώρα χτύπησες φλέβα...Σ'ευχαριστώ για το μήνυμα μ'εκανε να σκεφτώ πολύ...Έχασα τον μπαμπά μου όταν ήμουν 16 και αυτό μ'έχει δέσει πάρα πολύ με την μαμά.Πάντα θέλω να την έχω σε αποστείρωση...Μετά το μήνυμά σου είδα και την άλλη πλευρά και έκανα το μεγάλο βήμα...Η αντίδραση αναμενόμενη... σαν να ήταν ό,τι πιο φυσιολογικό. Αλλά ξέρω πως η ψυχούλα της το ξέρει... Αχ!!! Τελικά πόσο δύναμη κρύβουν μέσα τους αυτές οι ΜΑΝΕΣ.

[kriskris]

.......δεν εισαι μονη....ειμαστε πολλες!!!!! και δεν εχουμε λογους να κρυβομαστε ,αλλα καλυτερα να μην το μαθουν οι γυρο μας,για να μην εχουνε να λενε!!!!

.και εμεις δεν το ειπαμε στο σοι! μονο σε 2 φιλες μας,που ειμαι σιγουρη οτι ειναι"ταφος"και οι δυο,ετσι τουλαχιστων νομιζα,μεχρι προχθες που περασα απο την δουλεια του ανδρα μου,να πιω εναν καφε,και εκεινη την ωρα,μπηκε και μια συναδελφο του μεσα(60 χρονων,εγινε προσφατα γιαγια),και μετα απο τις χαιρετουρες και τα φιλια τα σταυρωτα,με κοιταει με ενα υφος ,τυπου "αχ,καημενουλα μου",και μου λεει "πως πας βρε ψυχη μου,το παλευεις ακομα,εεε!!! τα ξερω..τα ξερω οοοοολα....τα ειπαμε με τον ανδρα σου........!!!".............εγω εμεινα ...καγκελο!!!!.....................εκει που ειχαμε πει να μην το πουμε,εκεινος το συζηταει στην δουλεια του,με συναδελφους.............

....................και εγινε το ελα να δεις,μετα!!!!!!!!...............δεν εχω προβλημα να το πω,απλα θελω να εχω μεινει εγκυος,να ξερω οτι παει καλα,και μετα....μετα δεν εχω κανενα κολλημα να πω οτι εκανα εξωσωματικη........και δεν γουσταρω τωρα να με κοιτανε και να με λυπουνται,σαν να εχω καποιο"κουσουρι".....ουτε να με γλωσσοτρωνε θελω..........

μωρε κοριτσακι,επειδη τον καταλαβαινω τον αντρουλη σου,ασχετα με το τι ειχατε συμφωνησει,προφανως τον ετρωγε κ ηθελε να το συζητησει με μια...εμπειρη στην ζωη γυναικα...προφανως ηθελε λιγη στηρηξη ακομα,μια κουβεντα να παρει τα πανω του..οσο γιάυτη την "κυρια"...τι να πω?σεβομαι τα χρονια της κ δεν μιλαω..λιγο τακτ,λιγη διακριτικοτητα,λιγη τσιπα ρε αδερφε...

[SOULITSA]

καλησπερα κια πο εμενα κοριτσια. ποσο με αγγιζει αυτο το θεμα! κι εμεις αντιμετωπισαμε πρβλ με το σπερμα και η εξωσωματικη ηταν μονοδρομος. ευτυχως το πηραμε ειδηση σε λιγοτερο απο 1 χρονο γαμου οποτε δεν ειχαν ξεκινησει τα αντε ποτε θα κανετε παιδι κτλ. για το μονο που δε μετανιωνω ειναι οτι δεν το ειπαμε σε κανεναν. το τι χαρα εχουν παρει ολοι τωρα με τη μπεμπα που ερχεται δε λεγεται. ο λογος που δεν το ειπαμε ηταν για να μη μας αγχωσουν κυριως και για να μη τους στεναχωρησουμε. ειδικα η μαμα η δικη μου θα μαραζωνε.ομολογω οτι ηταν πολυ δυσκολο να το περνας ολο αυτο και να εισαι και αναγκασμενος να κανεις τον "καραγκιοζη" μπροστα στους αλλους αλλα πιστευω οτι αξιζε. Ευχομαι καλη επιτυχια σε ολες Συντομα μανουλες!