Κατάθλιψη μεττά απο παλλίνδρομη κύηση

[Μaria]

Καλησπέρα.Είμαι καινούρια στο forum και δυστυχώς είχα και εγώ μια παλλίνδρομη κύηση. Το πρώτο μας παιδάκι που τόσο πολύ το θέλαμε. Υπήρχε αποκόλληση απο την αρχή. Και στην 10η εβδομάδα παλλινδρόμησε. Την Παρασκευή που μας πέρασε έγινε η απόξεση. Και μετά ήρθε η κατάθλιψη. Κλαίω συνέχεια. Σκέφτομαι οτι φταίω εγώ. Οτι κάτι δεν έκανα σωστά. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

[Niki81]

Μαρία λυπάμαι πολυ για οτι συνέβει...ειναι απόλυτα λογικό να εισαι στεναχωρημένη και να αισθανεσαι χαλια.Ομως ξέρεις ... τα πραγματα δεν ερχονται παντα καλα και οπως τα θελουμε..και πολλες φορες χρειάζεται να δυσκολευτουμε και να πονεσουμε και να ταλαιπωρηθουμε ισως μεχρι να πραγματοποιησουμε το ονειρο μας.Αλλα μη το αφησεις να σε λυγισει...παρε λιγες μερες για τον εαυτο σου και προσπαθησε να ηρεμησεις... χωρις να ψαχνεις τα πως και τα γιατι, γιατι απαντησεις δε θα βρεις και μονο χειροτερα θα σε κανουν τετοιες σκεψεις.

Ξεκινα την προσπαθεια παλι μαζι με τον αντρουλη σου και ειμαι σιγουρη συντομα θα εισαι και παλι εγκυουλα και χαρουμενη.

Μπορεις να διαβασεις αρκετες ιστοριες κοριτσιων εδω μεσα παρομοιες η και πολυ χειροτερες απο τη δικη σου και ειμαι σιγουρη θα σε βοηθησει να παρεις δυναμη και πεισμα απο αυτες και να συνεχισεις.

[Μaria]

Σε ευχαριστώ Νίκη. Έχω διαβάσει πολλές ιστορίες. Και η αλήθεια είναι οτι παίρνω δύναμη. Αλλά εκεί που παίρνω δύναμη εκεί την ξαναχάνω. Και ξαναπέφτω. Και ειδικά το βράδυ που πάω για ύπνο. Το μυαλό δεν αδειάζει. Δεν θέλω να στεναχωρώ τον άντρα μου με τις σκέψεις μου. Και τα κρατάω μέσα μου. Και όσο τα κρατά τόσο πιο πολύ πληγώνομαι. Μου έχει στοιχίσει πολύ.

[Niki81]

Γιάυτο υπάρχει το φορουμ βρε...εδω θα τα λες σε εμας να τα βγαζεις κι απο μεσα σου να ηρεμεις!!Καλως ηρθες!!!

[maria- elpida]

Μaria μου, σε καταλαβαινω απολυτα εχω δυο αποβολες στην 8η εδβομαδα και εχεις απολυτο δικιο να κλαις , αλλα δεν φταις εσυ..

αυτο ξεχνα το, δεν φταις!!!!

προσπαθησε να μην στεναχωριεσαι και πανω απο ολα να σκεφεσαι και την δικια σου υγεια, γιατι πρεπει να ειμαστε καλα σωματικα για να ξαναμεινουμε εγκυες...

γραψε μας οταν εισαι καλυτερα

σου στελνω τα φιλια μου και μια αγκαλιτσα....

[evita79]

Μαρια δεν εισαι μονη να το ξερεις...εδω μεσα θα βρεις κοπελες που θα σε καταλαβουν γιατι τα εχουν περασει και αυτες(οπως κι εγω...) ειναι νωρις ακομη..θα δεις οτι με το περασμα του χρονου θα καταλαβεις οτι δεν φταις εσυ, η φυση και η τυχη εμπλεκονται παντα. Μιλα στον αντρα σου,πιθανον και αυτος να περναει τα ιδια και να μην στα λεει για να μη σε φορτωσει παραπανω...οσο τα κρατας μεσα σου ειναι χειροτερα. Εγω απεβαλα και μια βδομαδα μετα εφυγε επαγγελματικο ταξιδι ο αντρας μου και κοντεψα να τρελαθω. Κρατηθηκα ομως(ειχα ηδη ενα παιδακι) και προχωρησα αν και δεν το ξεχασα. Παρτε αν μπορειτε λιγες μερες αδεια και φυγετε, μακρυα απο περιεργους που πιθανον να σε φερνουν σε δυσκολη θεση...και οτι θες εδω ειμαστε. Ειναι φοβερη ψυχοθεραπεια το φορουμ, θα στο επιβεβαιωσουν και οι παλιοτερες. Κουραγιο και συνεννοησου με τον γιατρο σου για το ποτε θα ξεκινησεις παλι τις προσπαθειες...φιλια

[Eviri]

Γεια σου Μαρία. Δείξε υπομονή και κουράγιο. Ο καιρός θα περάσει και θα βρεις πάλι το χαμόγελό σου. Να προσεύχεσαι στο Θεό να σε βοηθήσει να μείνεις και πάλι έγκυος και να αποκτήσεις ένα γερό μωρό. Τότε μόνο θα απαλύνει ο πόνος σου.

Αυτό το διάστημα να ακολουθείς τις οδηγίες του γιατρού σου, ώστε να αποθεραπευτείς σύντομα και σωστά. Έχεις τη συμπαράστασή μας και τη σκέψη μας. Όποτε χρειαστείς να μιλήσεις με κάποια από μας στείλε πμ να τα πούμε και πιο ζωντανά στο chat.

[small bart]

MARIA το μονο που μπορω να σου πω ειναι κλαψε,ξεσπασε,βγαλτα απο μεσα σου ολα οσα νιωθεις.αν δεν θες να μιλας με τον αντρα σου (ισως ομως και αυτος να εχει αναγκη και να μην κανει την αρχη),πες τα εδω.Εμενα με βοηθησε πολυ.Δεν θα σου πω οτι το ξεπερασα(εχασα το μωρακι μου αφου το γεννησα 11 ημερων),γιατι δεν ξεπερνιεται αλλα ενιωθα τεραστια ανακουφιση με το να μιλαω με κοριτσια που ειχαν περασει τα ιδια ή παρομοια γεγονοτα.Κανε υπομονη και ολα θα φτιαξουν.

[small bart]

ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ

 

[alan]

Μαρία, κανε κουράγιο. Το ίδιο ειχα περασει και εγω μια εβδομάδα αφου εμαθα οτι είμαι εγκυος, φανηκε και η παλλίνδρομη.:cry:

 

Το κλαψα αυτο το παιδάκι σαν να εχασα ανθρωπο ζωντανο.

Αν αυτο σε παριγορεί ο γυναικολογος μου με ενημέρωσε οτι είναι απολυτα φυσιολογικη τουτη η θλίψη και θα αρχίσω να νιώθω καλυτερα μετα απο περιπου 1,5 μηνα που οι ορμονες επανέρχονται.

Ομως ειχε συμβουλεψει κατ' ιδιαν τον συζυγο αν περασει ο 1,5 μηνας και συνεχιζεται η καταθλιψη να επισκευτουμε ψυχολογο.

 

Η αλήθεια είναι οτι οντως ετσι και εγινε. Αλλα το μετανιωσα που δεν πηρα τοτε την βοηθεια της ψυχολόγου γιατι μου "βγηκε" μετα:

1. Την εγκυμοσύνη μου δεν τολμουσα να την χαρώ, με σφιγμένη την ψυχη περασαν οι 9 μηνες, μεχρι την ωρα που αρχισε ο τοκετος χαμογελουσα για τους αλλους

2. Εγινα λιγο υπερπροσταυτευτικη με το παιδί (ολο αχ μην πεσει κι αχ να μην χτυπησει είμαι)

 

Καλή δυναμη και ευχομαι του χρόνου τετοια μερα να κρατας ενα μικρουλινι στην αγκαλίτσα σου

[Μaria]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για την άμεση ανταπόκρισή σας. Μου κάνει καλό. Όπως είπα και πριν δεν θέλω να τα λέω στον άντρα μου γιατί στεναχωριέται περισσότερο. Στεναχωριέται με την δική μου αντίδραση. Γιατί εκείνος είναι πιο ψύχραιμος. Μου λέει οτι ο Θεός ξέρει και μας το πήρε. Είναι για καλό. Γιατί θα ειχε προβλήματα. Φοβάται τις δικές μου αντιδράσεις. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Δεν θέλω να ξαναγυρίσω στη δουλειά. Δεν δίνω σημασία στον εαυτό μου. Έκρυψα υπερήχους, πέταξα utrogestan.

small bart σε ευχαριστώ για το τραγούδι. Είσαι πολύ δυνατή.

[Μaria]

alan σε ευχαριστώ για το μήνυμα. Εγώ σκέφτομαι απο τώρα την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου. Γιατί ξέρω τον εαυτό μου. Αν ξαναμείνω έγκυος θα τρέμω συνέχεια. Να σου ζήσει το μικρούλι σου.

[vasdeli]

Σε ευχαριστώ Νίκη. Έχω διαβάσει πολλές ιστορίες. Και η αλήθεια είναι οτι παίρνω δύναμη. Αλλά εκεί που παίρνω δύναμη εκεί την ξαναχάνω. Και ξαναπέφτω. Και ειδικά το βράδυ που πάω για ύπνο. Το μυαλό δεν αδειάζει. Δεν θέλω να στεναχωρώ τον άντρα μου με τις σκέψεις μου. Και τα κρατάω μέσα μου. Και όσο τα κρατά τόσο πιο πολύ πληγώνομαι. Μου έχει στοιχίσει πολύ.

 

Θα ήθελα με μια αγκαλιά να σου πάρω τον τόσο γνώριμο πόνο...να βγάλω την θλίψη από μέσα σου...

 

Είναι η ώρα να κλάψεις, να πενθήσεις, να το βγάλεις από μέσα σου.Έχεις τουλάχιστον την πολυτέλεια να το κάνεις και να μην σε βλέπουν άλλα παιδικά ματάκια. Μην το κρατάς μέσα σου...ακόμη και αν το κάνεις τώρα στην αρχή, κάποια στιγμή το σώμα και το μυαλό θα αντιδράσουν.

Ό,τι νοιώθεις είναι φυσιολογικό....το πρωί ίσως να είναι χειρότερα, καθώς έχεις να αντιμετωπίσεις την νέα μέρα...μετά τον ύπνο, η συνειδητοποίηση...

 

Πριν 4 μήνες έχασα την μπέμπα μου στην 18 εβδομάδα κύησης.

 

Δεν μπορώ να πω τίποτα για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα...μακάρι να υπήρχε. Πρέπει απλά να μάθεις να ζεις με αυτό, καλή μου...και κάποια στιγμή με τον χρόνο θα το βάλεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου(προσωπικά ακόμη δεν το έχω καταφέρει...)

 

 

ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ

 

 

αυτό το τραγούδι.....σε πόσες ακόμα θα το αφιερώσουμε, να πάρει η ευχή...

[mitsi1]

Μαρια ισως καπου διαβασες και τη δικη μου ιστορια...Δε θα σου πω τετριμμενα πραγματα, απλα ενα: ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος και μονο αυτος. Θα περασει ο καιρος και θα το σκεφτεσαι σαν κατι μακρινο και δε θα σε πληγωνει πια τοσο πολυ. Θα το σκεφτεσαι ομως παντα, αυτες δυστυχως οι καταστασεις μας αφηνουν πληγες που δεν επουλωνονται. Σου ευχομαι συντομα μια εγκυμοσυνη τελειομηνη και υπεροχη και ενα ακομα πιο υπεροχο μωρακι να κρατησεις στην αγκαλια σου...Υπομονη και θα περασουν ολα...

[magda TS]

Θα ήθελα με μια αγκαλιά να σου πάρω τον τόσο γνώριμο πόνο...να βγάλω την θλίψη από μέσα σου...

 

Είναι η ώρα να κλάψεις, να πενθήσεις, να το βγάλεις από μέσα σου.Έχεις τουλάχιστον την πολυτέλεια να το κάνεις και να μην σε βλέπουν άλλα παιδικά ματάκια. Μην το κρατάς μέσα σου...ακόμη και αν το κάνεις τώρα στην αρχή, κάποια στιγμή το σώμα και το μυαλό θα αντιδράσουν.

Ό,τι νοιώθεις είναι φυσιολογικό....το πρωί ίσως να είναι χειρότερα, καθώς έχεις να αντιμετωπίσεις την νέα μέρα...μετά τον ύπνο, η συνειδητοποίηση...

 

QUOTE]

 

Μαρία μου λυπαμαι πολυ!!!Οπως ειπε και η vasdeli κλαψε οσο θελεις μην το κρατας μεσα σου!!!! Οποτε θελεις να μιλησεις εδω ειμαστε να σε ακουμε!!!

[argyro73]

Μaria είναι τόσο φυσιολογικό αυτό που νιώθεις. Είμαι κι εγώ άλλη μία απ'τις πολλές που το βίωσαν και μάλιστα η εγκυμοσύνη ήταν από εξωσωματική...Ίσως τώρα σου ακούγεται αστείο, κι όμως, ο χρόνος είναι ο μόνος που θα σε κάνει να μη σε πληγώνει τόσο όσο στην αρχή, όχι βέβαια ότι θα το λησμονήσεις. Ψηλά το κεφάλι λοιπόν Μαράκι, ΄να συνέλθεις γρήγορα και μια νέα εγκυμοσύνη είμαι σίγουρη ότι θα σου ξαναφέρει το χαμόγελο.

ΥΓ.Εμένα με βοήθησε πάντως το να ξεφορτωθώ θετικά τεστ, αποτελέσματα χοριακών, υπερήχους κλπ, γιατί όσο τα έβλεπα στο σπίτι γινόμουν χειρότερα.

[Μaria]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ. Είναι εύκολο μετά απο παλλίνδρομη και απόξεση να μείνεις κανονικά έγκυος? Χωρίς προβλήματα?

[v.polina]

νομιζω,χωρις να εχω προσωπικη εμπειρια,οτι εαν εμεινες ευκολα εγκυος την πρωτη φορα,το ιδιο ευκολα θα μεινεις και την δευτερη.σου εχει πει ο γυναικολογος σου να περιμενεις καποιους μηνες;

παντως επειδη περασα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη,με ελαφρια αποκολληση στην αρχη,πολυ ασχημο β' επιπεδου και αμνιοπαρακεντηση στη συνεχεια,μπορω να καταλαβω πως νιωθεις...κι εγω τοτε σκεφτομουν αυτα που σου λεει και ο αντρας σου,πως η φυση θα το παρει απο μονη της εαν εχει προβληματα...με παρηγορουσε αυτη η ιδεα.

σου ευχομαι να εχεις γρηγορα μια ευχαριστη εγκυμοσυνη χωρις αγχος,και με ενα υγιεστατο μωρακι!!!!

[Μaria]

Σε ευχαριστώ Polina. Μου είπε μετά απο δυο μήνες να κάνω προσπάθειες. Έμεινα έγκυος πολύ εύκολα. Η αποκόλληση υπήρχε απο την αρχή. Και εμένα αυτα που μου λέει ο άντρας μου και οι περισσότεροι με παρηγορούν. Υπάρχουν στιγμές που είμαι μόνη μου και πέφτω. Και σκέφτομαι συνέχεια. Και κλαίω. Και μετά πάλι προσπαθώ.

[v.polina]

θα τα καταφερεις!!!ειμαι σιγουρη!θετικη σκεψη θελει μονο,και πιστευω πραγματικα οτι αυτες οι καταστασεις δεν ειναι κατι το οποιο ξεπερνας,αλλα σε κανουν να βλεπεις την ζωη διαφορετικα και να εκτιμας την καθε στιγμη ευτυχιας που θα εχεις στο μελλον...!

[ΣΟΦΟΥΛΙΚΑΚΙ]

Εμεινα εγκυος στον δευτερο μηνα προσπαθειών αλλα παλλινδρομησε και εδω και 1,5 χρονο δεν μπορω να ξαναμεινω εγκυος.Δεν το ξεχασα ποτε,αλλα οντως ο χρονος ειναι ο καλύτερος γιατρός.Εχω διπλα στο κρεβατι μου ενα κουτι σε σχημα καρδιάς και μεσα είναι υπερηχοι,θετικο τεστ δεν μπορω χωρις αυτα,ειναι το δικό μου κομμάτι και το σπιτι μου να καει,αυτο το κουτι θα το σωσω.Ναι, ειμαι κολλημενη κι ακόμη κλαίω για αυτόν τον άγγελο.

[vkdm]

κουραγιο σε όλες .Σας στέλνω όλη μου την αγάπη και την συμπαρασταση έστω και μέσα από ένα μύνημα.Πέρυσι είχα εξωμύτριο κύηση και έχασα την 1 σάπιγγα.Μου στοίχησε και ακόμα δεν έχω προσπαθήσει ξανά....Υπομονή και σε όσες δεν έχουν ακόμα παιδί εύχομαι σύντομα να νιώσουν αυτή τη χαρά εστω και μετά από τέτοιες στεναχώριες.Τότε όλα θα ξεχαστούν

[Eviri]

Maria στο τέλος προβλέπω εσύ να παρηγορείς τις κοπέλες που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν ακόμα χειρότερα προβλήματα, σωματικά και ψυχολογικά.

[Δ.Βούλα]

κουραγιο σε ολες τις μανουλες με ή χωρις παιδι ( εγω θεωρω πως ολες οι γυναικες που εχουν χασει το μωρακι τος ειναι μανουλες). εγω εκανα διακοπη στην 22 εβδομαδα πριν απο 1 χρονο αλλα δεν θα σας πω νιωθω εγω αλλα ο ανδρας μου η οικογενεια μου δεν με αφησε ουτε λεπτο μονη μου οικογενεια του ανδρα μου δεν ασχοληθηκε καθολου ουτε πως εισαι ουτε τηλ. ουτε τιποτα. να φανταστειται μια μερα πριν την διακοπη ο αδερφος ηρθε απο το σπιτι σαν να μην ετρεχε κατι και του ειπε να πανε στο γηπεδο να δουνε το ματς. θρασος. ο ανδρας μου ηταν ρακος.και μονο εγω ηξερα να τον κανω να νιωσει καλυτερα οποτε μαζεψα τα κομματια μου. μαζι κλαψαμε και ακομα κλαιμε. τον αλλο μηνα ξεκιναμε σπερματεγχυση και ο ανδρας μου λεει πως οταν μεινω εγκυος θα τους το πει μετα τον β επιπεδου. καλο κουραγιο σε ολες ο καθενας θελει τον χρονο του να θρηνησει και να βρει τροπο να πρωχωρησει στη ζωη και η ευτυχια μας περιμενει

[demi]

κουραγιο σε ολες τις μανουλες με ή χωρις παιδι ( εγω θεωρω πως ολες οι γυναικες που εχουν χασει το μωρακι τος ειναι μανουλες). εγω εκανα διακοπη στην 22 εβδομαδα πριν απο 1 χρονο αλλα δεν θα σας πω νιωθω εγω αλλα ο ανδρας μου η οικογενεια μου δεν με αφησε ουτε λεπτο μονη μου οικογενεια του ανδρα μου δεν ασχοληθηκε καθολου ουτε πως εισαι ουτε τηλ. ουτε τιποτα. να φανταστειται μια μερα πριν την διακοπη ο αδερφος ηρθε απο το σπιτι σαν να μην ετρεχε κατι και του ειπε να πανε στο γηπεδο να δουνε το ματς. θρασος. ο ανδρας μου ηταν ρακος.και μονο εγω ηξερα να τον κανω να νιωσει καλυτερα οποτε μαζεψα τα κομματια μου. μαζι κλαψαμε και ακομα κλαιμε. τον αλλο μηνα ξεκιναμε σπερματεγχυση και ο ανδρας μου λεει πως οταν μεινω εγκυος θα τους το πει μετα τον β επιπεδου. καλο κουραγιο σε ολες ο καθενας θελει τον χρονο του να θρηνησει και να βρει τροπο να πρωχωρησει στη ζωη και η ευτυχια μας περιμενει

 

βρε συ ακουγεται πολυ σκληρο αυτο αλλα μηπως και αυτοι δεν ηξεραν πως να αντιδρασουν?

ετσι απεβαλε μια φιλη που προσπαθει πολλα χρονια πριν λιγο καιρο και δεν ξερω πως να της φερθω...

αλλες φορες παω και κλαιμε μαζι ,αλλες απλα κοιτιομαστε και μου ρωταει γιατι αλλα εγω δεν ξερω τι ειναι καλυτερο να κανω..και ν απω την αληθεια τωρα τελευταια σκεφτηκα να της συμπεριφερομαι κανονικα δηλ .να παμε για ψωνια μαζι για καφε στο κομμωτηριο κλπ..δεν ξερω αν το παρεξηγησει αλλα νομιζω φτανει ο θρηνος...πρεπει να κανει κουραγιο ν απαει μπροστα και ολα τα ευχαριστα η Παναγια θα τα στειλει παλι...δεν θα αφησει καμμια αγκαλια αδεια ...

δεν ξερω μπορει να με παρεξηγησει..