Ύπνος - προβλήματα με τον υπνο!!!!!

[Polina 0]

τι εγινε polina?πηρες το βιβλιο?εμεις αρχισαμε την παρασκευη και επεσε απο την κουνια! επαθα ενα σοκ,το μωρο μετα απο αυτο δεν θελει να ξαπλωσει τα βραδια και κλαιει,ακομη και να εχει κοιμηθει με το μπιμπερο,μολις τον ακουμπαω στο κρεββατι ,πεταγετε.χθες το ξαναπροσπαθησαμε εκλαιγε 45 λεπτα και μετα κοιμηθηκε.θα δουμε τι θα γινει σημερα παλι.

 

ακόμη δεν το έχω αγοράσει, γιατί δεν βρήκα το χρόνο να το αναζητήσω. Σήμερα λέω να πάρω και το μικρό και να πάμε βόλτα στην αγορά (αν ξυπνήσει λογική ώρα). Αυτό που σκέφτομαι όμως είναι ότι επειδή θα φύγουμε την Κυριακή και θα αλλάξει περιβάλλον (θα λείπουμε 1 εβδομάδα), να ξεκινήσουμε όταν επιστρέψουμε (και έχουμε εμπεδώσει και το βιβλίο καλά) .

Πως έπεσε το μικρό; προσπαθούσε να κατέβει;

[maria 0]

Αγόρασα και εγώ το βιβλίο μόλις εχθές...Βέβαια δεν πρόλαβα να το διαβάσω, γιατί άργησα να γυρίσω σπίτι

 

Για κακή μου τύχη ο μικρός δεν κοιμόταν με τίποτα, και έτρεχε στο δωμάτιο και πείραζε τα πάντα....Κάποια στιγμή έπεσε και πάνω στην κοιλιά μου και από τότε με έχουν πιάσει κάτι πονάκια. Μπορεί να είναι η ιδέα μου, γιατί δεν έφαγα γερή.

 

Το θέμα είναι ότι ήμουν σε τέτοια κατάσταση που τον έβαλα στην κούνια του και τον άκουγα να ουρλιάζει στην κυριολεξία για 1/2 ώρα. Ο άντρας μου δεν με άφησε να τον σηκώσω κάποιες φορές που δεν άντεχα άλλο να τον ακούω, επειδή γενικότερα έχει βρει ότι το κλάμα έχει δύναμη και μας κάνει ότι θέλει...Τελικά μόλις σταμάτησε, τον πλησίασε και τον σήκωσε από την κουνια γιατί ξανάρχισε να σιγοκλαίει

 

Ένιωθα και εξακολουθώ να νιώθω πολύ άσχημα που τον άφησα εχθές, όμως από τις 11 καταφέραμε να κοιμηθούμε στις 1 μετά τα μεσάνυχτα.

 

Ελπίζω αυτό το βιβλίο να βοηθήσει, αν και πραγματικά δεν έχω ελπίδες για τον γιό μου...

 

Εσείς τουλάχιστον που έχετε παρόμοιο πρόβλημα καταφέρατε με αυτό το βιβλίο, από το να τα κοιμήζετε μαζί σας καθημερινά να τα κάνετε να κοιμηθούν στο κρεβατάκι τους?

[aggeliki 1]

τι εγινε polina?πηρες το βιβλιο?εμεις αρχισαμε την παρασκευη και επεσε απο την κουνια! επαθα ενα σοκ,το μωρο μετα απο αυτο δεν θελει να ξαπλωσει τα βραδια και κλαιει,ακομη και να εχει κοιμηθει με το μπιμπερο,μολις τον ακουμπαω στο κρεββατι ,πεταγετε.χθες το ξαναπροσπαθησαμε εκλαιγε 45 λεπτα και μετα κοιμηθηκε.θα δουμε τι θα γινει σημερα παλι.

 

ακόμη δεν το έχω αγοράσει, γιατί δεν βρήκα το χρόνο να το αναζητήσω. Σήμερα λέω να πάρω και το μικρό και να πάμε βόλτα στην αγορά (αν ξυπνήσει λογική ώρα). Αυτό που σκέφτομαι όμως είναι ότι επειδή θα φύγουμε την Κυριακή και θα αλλάξει περιβάλλον (θα λείπουμε 1 εβδομάδα), να ξεκινήσουμε όταν επιστρέψουμε (και έχουμε εμπεδώσει και το βιβλίο καλά) .

Πως έπεσε το μικρό; προσπαθούσε να κατέβει;

 

 

 

γενικα δεν το αφηναμε μονο στην κουνια οταν ξυπναγε γιατι εκλεγε και ετσι δεν ειχα σκεφτει πως μπορουσε να πεσει.δεν ξερω τι εκανε γιατι τον ειχαμε αφησει να κλαει για 3 λεπτα οπωε εγραφε το βιβλιο και στα 2 λεω στο αντρα μου, λες να πεσει? και μολις το ειπα εκουστεικε το μπαμ!

[aggeliki 1]

Αγόρασα και εγώ το βιβλίο μόλις εχθές...Βέβαια δεν πρόλαβα να το διαβάσω, γιατί άργησα να γυρίσω σπίτι

 

Για κακή μου τύχη ο μικρός δεν κοιμόταν με τίποτα, και έτρεχε στο δωμάτιο και πείραζε τα πάντα....Κάποια στιγμή έπεσε και πάνω στην κοιλιά μου και από τότε με έχουν πιάσει κάτι πονάκια. Μπορεί να είναι η ιδέα μου, γιατί δεν έφαγα γερή.

 

Το θέμα είναι ότι ήμουν σε τέτοια κατάσταση που τον έβαλα στην κούνια του και τον άκουγα να ουρλιάζει στην κυριολεξία για 1/2 ώρα. Ο άντρας μου δεν με άφησε να τον σηκώσω κάποιες φορές που δεν άντεχα άλλο να τον ακούω, επειδή γενικότερα έχει βρει ότι το κλάμα έχει δύναμη και μας κάνει ότι θέλει...Τελικά μόλις σταμάτησε, τον πλησίασε και τον σήκωσε από την κουνια γιατί ξανάρχισε να σιγοκλαίει

 

Ένιωθα και εξακολουθώ να νιώθω πολύ άσχημα που τον άφησα εχθές, όμως από τις 11 καταφέραμε να κοιμηθούμε στις 1 μετά τα μεσάνυχτα.

 

Ελπίζω αυτό το βιβλίο να βοηθήσει, αν και πραγματικά δεν έχω ελπίδες για τον γιό μου...

 

Εσείς τουλάχιστον που έχετε παρόμοιο πρόβλημα καταφέρατε με αυτό το βιβλίο, από το να τα κοιμήζετε μαζί σας καθημερινά να τα κάνετε να κοιμηθούν στο κρεβατάκι τους?

 

 

αν ακουλουθησεις τις οδηγιες θα τα καταφερεις!αυτο πρεπει να το πιστεψεις!εμεις απο την παρασκευη που επεσε, το εφαρμοσαμε 1 μερα,προχθες,και εκλεγε 45 λεπτα,αλλα μπαινεις στο δωματιο ανα διαστηματα που γραφει το βιβλιο, και εχει κοιμηθει σερει ολες αυτες τις μερες!

[maria 0]

Αχ μακάρι να τα καταφέρουμε!!

 

Δεν το διάβασα το βιβλίο, μόνο την εισαγωγή διάβασα στο λεωφορείο και ειδικά με την περίπτωση που οι γονείς ξυπνούσαν κάθε 2-3 ώρες και πηγαίνα το παιδί βόλτα με το καρότσι φρίκαρα..

 

Εχθες απλά τον άφησα γιατί δεν άντεχά άλλο να κατεβαίνω από το κρεβάτι και να τον κυνηγάω...

 

Αυτό που παρατήρησα όσο ήταν στην κούνια και έκλαιγε ήταν πως όταν πλησιάζαμε και το καταλάβαινε δυνάμωνε το κλάμα...

 

Αφού λέει το βιβλίο ότι δεν πειράζει που κλαίνε θα το προσπαθήσω, αν και με πιάνουν και μένα τα κλάμματα όταν τον ακούω να κάνει έτσι...

 

 

Αγγελική επίσης να σε ρωτήσω..Εσας πως σας έπεσε από την κούνια?

Είχατε ψηλά το κάγκελο ή όχι? Εμείς του έχουμε παραγγείλει κρεββατάκι αντί για κούνια (με κάγκελο φυσικά) και θα το έχουμε μέσα στην βδομάδα. Επειδή μετακομίσαμε πρόσφατα, του πήρα το κρεβατάκι για να μάθει να κοιμάται σε αυτό, μέσα στο σωμάτιο του και να μείνει η κούνια για το μωρό που έρχεται. Φοβάμαι όμως ότι απότο κρεββάτι θα κατεβαίνει...

 

Αυτό το έκανα επειδή τις τελευταία φορά που τον αφήσαμε στην κούνια με ανεβασμένο το κάγκελο, προσπάθησε να κατέβει από την χαραμάδα μεταξύ κάγκελου και στρώματος με αποτέλεσμα να σφηνώσει ανάμεσα...Δεν τον πήραμε χαμπάρι αμέσως γιατί έκλαιγε έτσι και αλλιώς (2-3 λεπτά έμεινε έτσι όχι παραπάνω) αλλά το σόκ ήταν αρκετό για μένα για και από τότε δεν τον ξανάφησα μόνο του στην κούνια χωρίς να είμαι μέσα στο δωμάτιο.

 

Το ερώτημα είναι να δοκιμάσω να εφαρμόσω αυτά που λέει το βιβλίο στην κούνια, ή στο νέο κρεββάτι?

[aggeliki 1]

Αχ μακάρι να τα καταφέρουμε!!

 

Δεν το διάβασα το βιβλίο, μόνο την εισαγωγή διάβασα στο λεωφορείο και ειδικά με την περίπτωση που οι γονείς ξυπνούσαν κάθε 2-3 ώρες και πηγαίνα το παιδί βόλτα με το καρότσι φρίκαρα..

 

Εχθες απλά τον άφησα γιατί δεν άντεχά άλλο να κατεβαίνω από το κρεβάτι και να τον κυνηγάω...

 

Αυτό που παρατήρησα όσο ήταν στην κούνια και έκλαιγε ήταν πως όταν πλησιάζαμε και το καταλάβαινε δυνάμωνε το κλάμα...

 

Αφού λέει το βιβλίο ότι δεν πειράζει που κλαίνε θα το προσπαθήσω, αν και με πιάνουν και μένα τα κλάμματα όταν τον ακούω να κάνει έτσι...

 

 

Αγγελική επίσης να σε ρωτήσω..Εσας πως σας έπεσε από την κούνια?

Είχατε ψηλά το κάγκελο ή όχι? Εμείς του έχουμε παραγγείλει κρεββατάκι αντί για κούνια (με κάγκελο φυσικά) και θα το έχουμε μέσα στην βδομάδα. Επειδή μετακομίσαμε πρόσφατα, του πήρα το κρεβατάκι για να μάθει να κοιμάται σε αυτό, μέσα στο σωμάτιο του και να μείνει η κούνια για το μωρό που έρχεται. Φοβάμαι όμως ότι απότο κρεββάτι θα κατεβαίνει...

 

Αυτό το έκανα επειδή τις τελευταία φορά που τον αφήσαμε στην κούνια με ανεβασμένο το κάγκελο, προσπάθησε να κατέβει από την χαραμάδα μεταξύ κάγκελου και στρώματος με αποτέλεσμα να σφηνώσει ανάμεσα...Δεν τον πήραμε χαμπάρι αμέσως γιατί έκλαιγε έτσι και αλλιώς (2-3 λεπτά έμεινε έτσι όχι παραπάνω) αλλά το σόκ ήταν αρκετό για μένα για και από τότε δεν τον ξανάφησα μόνο του στην κούνια χωρίς να είμαι μέσα στο δωμάτιο.

 

Το ερώτημα είναι να δοκιμάσω να εφαρμόσω αυτά που λέει το βιβλίο στην κούνια, ή στο νέο κρεββάτι?

 

 

εμεις ειχαμε ψηλα το καγκελο αλλα μαλλον εσκυψε πανω στα ουρλιαχτα του και επεσε με το κεφαλι,τωρα εχουμε βαλει 3 κουβερτες διπλωμενες απο διπλα ωστε αν τυχον ξαναπεσει να ειναι μαλακα.

 

μπορεις να το αρχισετε στην κουνια ή σε κανονικο κρεββατακι.το βιβλιο λεει οτι αν κατεβαινει βαζεται στην πορτα του δωματιο την ειδικη πορτουλα με τα καγκελα για να μην βγαινει απο το δωματιο.ακομη και αν κατεβει και κοιμηθει στο πατωμα,δεν πειραζει,οατν κοιμηθει τον βαζεις στο κρεββατι του.καλη τυχη.

[rike 0]

Δεν ξέρω πιο είναι το βιβίο, αλλά δεν θα τα άφηνα ούτε να κλαίνε για τόση ώρα, ούτε θα έβαζα κάγκελα στο δωμάτιο.

Όπως έχω πει και πιο πάνω καταλαβαίνω ότι είναι σημαντικό να κοιμάσαι όλη τη νύχτα και δοκίμασα διάφορους τρόπους με το μαλακό και πέτυχα να κοιμούνται στα κρεβάτια τους. Αργά η γρήγορα τελικά όσο μεγαλώνουν το θέλουν και μόνα τους. Δεν τους στέρησα το δικό μου κρεβάτι, γιατί πιστεύω ότι ότι είναι απογορευμένο τελικά το κάνεις να είναι και πολύ επιθυμητό.

Τέλος ξαναλέω... θα έρθουν μέρες που θα θέλουμε να τα πάρουμε αγκαλίτσα και δε θα μας αφήνουν.. γιατί να μην τα χαρούμε τώρα!

[maria 0]

Σε ευχαριστώ

 

Τελικά παίρνεις πολύ κουράγιο εαν αυτά που σου λένε ξέρεις ότι κάποιος που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με σένα τα έχει καταφέρει..

 

κατά καιρούς έχουμε ακούσει διάφορες συμβουλές από πολλούς, οι οποίες φυσικά είναι μόνο στην θεωρία...

[ΣΟΦΙΑ 1]

Συμωνώ απολύτως με τη rike.. ολα τα παιδακια καποια στιγμή μεγαλώνοντας πηγαινουν στο κρεββατι τους.. με τιποτα δεν θα επελεγα αυτόν τον τρόπο να λύσω το πρόβλημα του ύπνου. Αγκαλιά και τρυφερότητα θέλουν είναι δυνατόν αυτό να το αντιμετωπίσουμε με τόση απαίτηση για πειθαρχία, αφήνοντας τα να κλαίνε και βάζοντας κάγκελα?

Δεν ξέρω πιστεύω ότι έτσι πάμε στο άλλο άκρο..

[rike 0]

Να τα αφήσω να κλαίνε για κάτι που ζητάνε και είναι απαγορευτικό το καταλαβαίνω. Εξηγώ τι πρέπει να γίνει.... μια δυο τρεις με καλό τρόπο και μετά μπορεί να κλαίνε και να αδιαφορώ. Έτσι ώστε να καταλάβουν ότι με το κλάμα δεν περνάει το δικό τους. Όταν πχ.. δεν κάνει να πιάσουν ένα ψαλίδι.

Αλλά να τα αφήσω να σπαράζουν επειδή ζητάνε το αυτονόητο... ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ. Και με ποια λογική εξήγηση? Δηλαδή όταν ζητάνε σοκολάτα ΟΚ να τους εξηγήσω ότι χαλάει τα δόντια, όταν ζητάνε γάλα τι να τους πω? Όταν ζητάνε βόλτα μια ηλιόλουστη μέρα.... να τους πω ότι έχω δουλειές και θα πάμε αργότερα ή αύριο, αλλά ξέρω κατά βάθος ότι έχουν δίκιο... και άρα δεν θα τους πω ΔΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΠΟΤΕ!

 

Να κλαίνε για να καταλάβουν ότι δεν περνάει το δικό τους λίγο πριν κοιμηθούν..... που μπορεί να είναι κουρασμένα, να τους λείπουμε όλη την ημέρα, να νυστάζουν κλπ, γιατί θέλουν αγκαλίτσα? Τι να τους πω.. ότι δε θα πρέπει ΠΟΤΕ ΠΟΙΑ να κοιμηθούμε αγκαλίτσα?

 

Και τελικά τι θα καταλάβουν ότι τα απορρήπτουμε? Ότι δεν τα θέλουμε?

 

Με ποια ΛΟΓΙΚΗ εξήγηση θα τους το κάνουμε αυτό? Γιατι ΠΡΕΠΕΙ να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους? Είναι ΚΑΚΟ να θέλουν τη μαμά? Τότε και σε άλλες στιγμές θα θεωρούν ότι είναι κακό να ζητάνε τη μαμά ή να μιλάνε στη μαμά.

[maria 0]

Το θέμα είναι τι κάνεις ότάν έχεις φτάσει σε σημείο να κοιμούνται μόνο κοιμηθήτε μαζί τους, ακόμα και μετά τις 12 το βράδυ ενώ νυστάζουν..

 

Και εμάς δεν μας ενοχλεί που τον έχουμε μαζί μας, αλλά πλέον δεν μπορούμε να πάμε πουθενά μόνοι μας... Δεν είμα΄στε άνθρωποι του "έξω" άλλα υπάρχουν κάποιες φορές που έχει χρειαστεί να παρεβρεθούμε σε τέτοιες καταστάσεις και η μάνα μου δεν μπορεί να τον κρατάει, διότι για να κοιμηθεί πρέπει να ξαπλώσουν γιαγιά - παππούς μαζί του, και πάλι θα πρέπει να είναι πολύ κουρασμένος για να κοιμηθεί.

 

Επίσης έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει "αντρόγυνο" και τώρα που έρχεται και το 2ο παιδί, δεν νομίζω να τα καταφέρουμε και με τους 2 στο κρεβάτι.

 

γιάτι όπως δεν άφησα το 1ο να κλαίει, έτσι θα πρέπει να γίνει και με το 2ο...

 

Επίσης, ο μικρός έχει φτάσει σε σημείο να κοιμάται 7-8 ώρες την ημέρα και άλλες 1-2 το μεσημέρι που δεν θεωρώ ότι είναι αρκετό για ένα παιδί 16 μηνών.

 

Και εμάς όλα αυτά δεν μας ενοχλούσαν μέχρι τώρα, αλλά το θέμα είναι τι επίπτωση θα έχουν και στο παιδί.. Ειδικά τώρα με την εγκυμοσύνη δεν έχω το κουράγιο να τον κυνηγάω 12 ώρα το βράδυ και θεωρώ ότι έχει φτάσει σε σημείο να μας εκμεταλεύεται με το κλάμα...Κάπου θα πρέπει να μπουν κάποια όρια, μήπως κατα΄φερουμε και αντέξουμε και εμείς

 

Σίγουρα δεν είναι κάτι ευχάριστο...Μαζί του κλαίω και εγώ κάθε φορά που γίνεται, αλλά φοβάμαι μήπως έτσι του κάνουμε κακό...

[rike 0]

Μια φίλη μου παρήγγηλε από το amazon ένα ξένο βιβλίο.

Δεν θυμάμαι ΑΚΡΙΒΩΣ τον τίτλο.. αν το βρω θα το γράψω.

Είναι... το the no-cry sleep solution κάπως έτσι.

Το οποίο εξηγεί μέθοδο να ΜΑΘΟΥΝ να κοιμούνται μόνα τους... γιατί το θέμα αυτό είναι.. όχι το κρεβάτι μου σου.. του.. κλπ αλλά το να μάθουν να τα παίρνει ο ύπνος μόνα τους.

Το βιβίο δεν περιγράφει σύστημα να τα αφήνεις να κλαίνε κλπ και στη φίλη μου έπιασε. Προφανώς και αυτή η μέθοδος θέλει υπομονή.

 

Ψάχτε το στο amazon.

[ΣΟΦΙΑ 1]

Σίγουρα υπάρχει μέση λύση Maria και καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου και την αγωνία σου.. ΄Εμαθε και αυτός έτσι αφού όπως λές μέχρι τώρα δεν σας πείραζε λόγω των συνθηκών.. Δωσ'του λίγο χρόνο να μάθει μια άλλη διαδικασία π.χ. να ξαπλώνει μαζί σας και μόλις τον παιρνει ο υπνος να τον πηγαίνετε στο κρεββατι του ... Η να ξαπλωνεις εσυ μαζι του και μόλις κοιμαται να φεύγεις... Ενα μεταβατικό στάδιο δηλαδή... έχεις χρόνο μπροστά σου και εκείνος θα μεγαλώνει σ' αυτό το διάστημα και θα το δουλεύετε μαζί... Μην σε πιάνει πανικός και από το άγχος σου θέλεις τη λύση τώρα αμέσως..

Και κάτι ακόμα αυτή η κατάσταση που βιώνεται είναι πολύ άσχημη και για για σένα στην κατάσταση που είσαι... νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις να ακολούθησεις αυτήν την τακτική μέχρι 'τέλους'... και αυτό στο λέω γιατί είναι κρίμα και λάθος να βιώνετε όλοι αυτή την κατάσταση και να τη σταματάτε και να τη ξαναρχίζετε...

[rike 0]

Επίσης να συμπληρώσω ότι τα πρώτα καλο μαθαίνουν γιατί πέφτουμε με τα μούτρα. Τα δεύτερα μαθαίνουν όπως βρούνε... και επίσης δεν κάνουμε τα ίδια λάθη... άρα μη αγχώνεσαι τόσο πολύ τι θα γίνει μετά. Το δέυτερο μωρό δε σημαίνει ότι θα θέλει την ίδια διαδικασία. Θα μάθει όπως βρει.. θα ενσωματωθεί στην οικογένεια. Δε σημαίνει ότι δε θα αφήνεις το δεύτερο να κλαίει... αλλά δε θα κάνεις και ΑΚΡΙΒΩΣ ότι έκανες στο πρώτο γιατί απλά τώρα έχεις κι άλλο παιδί δεν θα έχει μόνο ένα.

Άσε που κάθε παιδί έχει και το χαρακτήρα του. Το πρώτο μπορεί να μην είναι πολύ του ύπνου.

Πραγματικά δε βρίσκω λόγο τέτοιας "σκληρής" μεταβατικής περιόδου. Κακώς αγχώνεσαι.. τόσο. Όλες οι μεταβάσεις θέλουν χρόνο και μπορούν να γίνουν σταδιακά. Δε μπορεί σε μια μέρα... να πάμε από το ένα άκρο στο άλλο. Δηλαδή έτσι απότομα θα κόψουν αργότερα πάνα ή πιπίλα...?

 

Σκέψου τι είναι καλύτερο να πίνεις κάθε μέρα 10 καφέδες και ξαφνικά να μην πίνεις κανένα ή να τους κόψεις σταδιακά!

[maria 0]

Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να γίνει αμέσως, όμως αυτά που λες δεν γίνονται...

 

Μετά από λίγη ώρα ξυπάνει και α) εαν βρεθεί στην κούνια του κλαίει

β) εαν σηκωθούμε από το κραβάτι, έρχεταιστο σαλόνι, μας βρίσκει και μετά πάμε μέσα όλοι μαζί ξαπλώνουμε μαζί και ξανακοιμάτια αμέσως λες και του πάτησες κουμπί...

 

Προς το παρόν δεν μας ενοχλεί καθόλου, ίσα ίσα που τον έχουμε συνηθίσει και εμείς, όπως δεν ξέρω εαν κάτι τέτοιο είναι καλο..

 

Επίσης εκτός από τον ύπνο, το κλάμα έχει γίνει η πρώτη αντίδραση σε κάθε απαγόρευση και πλέον το κάνει επίτηδες για να γίνεται το δικό του..

 

Όταν δεν τίθεται θέμα κινδύνου, κάνουμε πίσω κάποιες φορές, όμως μήπως σιγά σιγά οι απαιτησεις του γίνονται όλο και μεγαλύτερες?

 

τελοσπαντων, ακόμα δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, απλά εχθές τον άφησα στην κούνια επειδή ξεπέρασα τα όρια μου. Έφαγα και μια στην κοιλιά επειδή κοπανιόταν και είπα ή αυτός ή εγώ (μαζί με το 2ο παιδί το οποίο δεν φταίει σε τίποτα)..

 

Φυσικά στο τέλος μαζί μας κοιμήθηκε και μάλιστα με το που τον ακουμπίσαμε στο κρεβάτι..Εγώ ήμουν αυτή που δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τις τύψεις...

[Μαρια Στυλιανακη 10]

maria για σου!

 

λοιπόν, θα έλεγα το εξής -

 

ο ύπνος είναι κάτι που έχει σχέση με την ικανότητα ενός παιδιού να χαλαρώσει απο μόνο του. Με παιχνίδια με ήχους με κάποιον άνθρωπο.

 

ειδικά στο στάδιο της προσκόλλησης (http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=308&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=%F0%F1%EF%F3%EA%FC%EB%EB%E7%F3%E7 ) με την μαμά όσο πιό πολύ δεν έχει , τον χρόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας να είναι μαζί της, ακόμα και αν δεν εκφραστεί το απόγευμα π.χ., θα εκφραστεί με αυξημένη ανάγκη της παρουσίας του γονιού την ώρα που κοιμάται ή αποκοιμιέται ένα παιδί.

 

Αυτό δεν σημαίνει απο την άλλη ότι και παιδιά τα οποία είναι συνέχεια με την μητέρα τους κατά την φάση της προσκόλλησης, κάθε μέρα, δεν εμφανίζουν αυτή την ανάγκη. Απλά πάλι προκύπτει απο κάποια έλλειψη ή υπερβολική εξάρτηση.

 

Αν δεν υπάρχει χρόνος κατά την διάρκεια της ημέρας λόγω εργασίας, είναι κρίμα ένα παιδί να τιμωρηθεί για αυτή του την ανάγκη το βράδυ, δηλαδή να αφεθεί να κλαίει. Κάπως αντισταθμίζεται δηλ. η ελλειψη που υπάρχει το πρωί εάν το παιδί κοιμάται με τους γονείς του το βράδυ ή ζητάει την προσοχή τους το βράδυ. - και η ρύθμιση του ύπνου με άλλο τρόπο είναι πολύ πιό δύσκολη.

 

Εάν όμως ο γονέας μαμά ή μπαμπάς, περνούν μεγάλο/αρκετό/ποιοτικό χρόνο της ημέρας με το παιδί τους και δεν τίθεται θέμα αντισταθμισης, τότε θα ήταν καλό να ακολουθηθεί μία στρατηγική έτσι ώστε να ρυθμιστεί το θέμα του ύπνου... γιατί αλλιώς το παιδί θα μάθει να εξαρτάται αντί να μάθει να ηρεμεί τον εαυτό του απο μόνο του.

 

Αυτός είναι ο στόχος βασικά - σε οποιαδήποτε στρατηγική.

 

Για το κλάμα νομίζω ότι υπάρχουν κλάμματα και κλάμματα.

Δεν είναι όλα το ίδιο - υπάρχουν παιδιά που ελέγχουν τους γονείς τους κανονικότατα με το κλάμα κάτι που όμως συμβαίνει σίγουρα όχι μόνο την νύχτα και πρέπει να αντιμετωπιστεί γενικότερα. Γιατί όδηγεί σε χαρακτήρες χειριστικούς και σχέσεις με παιχνίδια εξουσίας απέναντι στα άλλα παιδιά/ενήλικες αργότερα.

Υπάρχει και το άλλο κλάμα που είναι απο πραγματική απελπισία, - είναι όμως περαστική απελπισία ή βαρβάτη και βαθιά?

 

Ότι και να διαβάσει ο γονέας θα κληθει να διαλέξει ανάλογα με το ένστικτό του εκείνη τη στιγμή,..... αυτό είναι και το καλό, μιάς και οι λέξεις οι 10, της κάθε θεωρίας δεν περιλαμβάνουν αυτά τα ενδιάμεσα λεπτά συναισθήματα. (μακάρι να βγεί μία θεωρία που να είναι τόσο συγκεκριμένη, αλλά θα έχει φοβάμαι 1000000 σελίδες! )

[Polina 0]

χμμ τελικά μου φαίνεται λίγο δύσκολο να το εφαρμόσω...δηλ να τον αφήσω να κλαίει. Υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι. Επειδή κοιμάται σε κρεββάτι αφενός δεν μπορώ να τον περιορίσω, αφετέρου δεν μπορώ να βάλω κάγκελα στην πόρτα..πιστεύω ότι δεν θα άντεχα να τον ακούω να κλαίει - ιδιαίτερα το βράδυ όταν ξυπνάει είναι τρομαγμένος και θέλει αγκαλιά (μάλλον άσχημο ονειρο?).

Παίρνω κουράγιο απο τη rike που είπε ότι το κόβουν μόνα τους. Εγώ σήμερα κάνω πανηγύρι διότι ο Ιωακείμ ξύπνησε στις 12, ξαπλώσαμε στο κρεββάτι και κοιμήθηκε αμέσως - εγώ πήγα στο δικό μου - και μετά ξαναξύπνησε στις 5 το πρωϊ! Δηλ κοιμήθηκε 5 ώρες συνεχόμενα - ρεκόρ!!

 

Κορίτσια εσείς που έχετε διαβάσει το βιβλίο, αυτό που γράφει ουσιαστικά είναι να το αφήνουμε περιορισμένο στην κούνια/δωμάτιο του, να κλαίει- γκρινιάζει- παραπονιέται; και σταδιακά θα το κόψει και θα ξανακοιμάται μόνο του, χωρίς γκρίνιες και κλάμματα;

 

το non crying solution σε τι συνίσταται; μπορεί να μας γράψει κάποια κοπέλα αν ξέρει;

[roz 0]

Εγώ τις τελευταίες ημέρες αντιμετωπίζω ένα άλλο θέμα με τον ύπνο.

 

Η μικρή μου γυρίζει και κοιμάται μπρούμυτα γονατιστή !!!

 

Μέχρι τώρα δεν το έκανε απλωνόνταν κανονικότατα είτε κοιμόνταν μπρούμυτα είτε ανάσκελα είτε στο πλάι.

 

Υποθέτω ότι αν την πόναγε κάτι και το έκανε για να ανακουφιστεί θα έκλαιγε ή θα ξύπναγε στον ύπνο της. Εκείνη όμως απλά μαζεύεται τουρλώνει τον πισινό της και κοιμάται.

 

Καμια ιδέα;

[Μαρια Στυλιανακη 10]

Maria τωρα διάβασα το πόστ σου, ταυτόχρονα τα γράψαμε ¨-)

 

δεν ανέφερα το εξής -

το γεγονός ότι ερχεται νέο μέλος στην οικογένεια του το έχετε αναφέρει ?

έχει παρατηρήσει αλλαγή στην συμπεριφορά σου λόγω εγκυμοσύνης ?

πρέπει οσο δυνατόν να μήν αλλάξει η συμπεριφόρά σου..

όταν είναι ανάγκη να αλλάζει δεν θα ρίχνεις το φταίξιμο στο ότι είσαι έγκυος - θα του λές ο θείος Γιώργος μου είπε να μήν κάνω κτλ κτλ κτλ. (ούτε ο γιατρός γιατι θα μισεί αργότερα τους γιατρούς )

 

αυτά τα λέω όλα γιατί η αλλαγή αυτη προσθετει δυσκολία στην όλη αντιμετώπιση.

Για αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να είσαστε και λίγο ελαστικοί γενικά.

Όπως και να στο εξηγησω εσύ ξέρεις τι σημαίνει αυτό. ούτε σημαίνει να τον αφήνεις να σε βαράει ούτε και να θυμώνεις και εντελώς με αυτό

δεν είναι εύκολα. κάνε υπομονή, σιγά σιγά θα πετυχετε στις προσπάθειες σας. Απλά τώρα μέχρι και να έρθει το μωρό, σίγουρα και εκείνος έχει καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει. αυτο σίγουρα του προσθέτει εκνευρισμό-άγχος...

 

μην λοιπόν έχεις την απαίτηση να λυθούν όλα τώρα.

και με το κλάμα, λόγω του ότι είναι ακόμα μικρός να μιλήσει δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα να εκφραστεί αλλιώς...

οπότε δεν μπορείς και να το δουλέψεις αυτό πολύ. .. σιγά σιγά.

βρίσκεται με άλλα παιδάκια? βρές μαμάδες με συνομηλικα παιδάκια, και βάλτε τα μαζί. θα του κάνει πολυ καλό και θα του δώσει νέα προοπτική και ίσως χαλαρώνει πιό εύκολα μετά!.

[rike 0]

To no crying solution είναι ξένο βιβλίο το οποίο διάβασε και εφάρμοσε με επιτυχία μια φίλη.

 

Ουσιατικά είναι αυτό που λέει ο τίτλος, μια μέθοδος για να μάθει το παιδί να κοιμάται μόνο του χωρίς όμως να το αφήνεις να κλαίει.

 

Στο περίπου ξέρω ότι περιγράφει κάποιες διαδικασίες χαλάρωσης πριν τον ύπνο, κάποιο συγκεκριμένο φωτισμό στο δωμάτιο.... κάποια κόλπα ας πούμε κάποιο συγκεκριμένο παιχνίδι.. κλπ δεν το έχω διαβάσει.

 

Ο στόχος πάντως είναι να μάθει το παιδί να αποκοιμιέται μόνο του. Μπορεί αυτό να το μάθει μέσα στη μέρα πχ το μεσημέρι, και μετά έχει οδηγίες πως να το εφαρμόσεις και το βράδυ.

 

Επίσης για την εκμάθηση αυτή περιγράφει και ένα γενικότερο πρόγραμμα μέσα στη μέρα, αν θυμάμαι καλά. Συστήνει τουλάχιστον στην εβδομάδα εκμάθησης να βάζεις το παιδί για ύπνο ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ! στις 7:30 - 8 το βράδυ!!!

 

Μου είχε φανεί ΑΠΙΘΑΝΟ σενάριο.... αλλά κάπως το εξηγεί κι αυτό. Εντάξει για Ελλάδα είναι υπερβολή, αλλά είναι σημαντικό το πρόγραμμα.

Και λέει ότι εάν μάθει.. τον ΤΡΟΠΟ μετά μπορεί να κοιμάται και πιο αργά.

 

Βασικά χωρίς να το έχω διαβάσει μια δυο οδηγίες μου είπε η φίλη μου τις εφάρμοσα στη μικρή μου και έπιασαν. Μπορείς να εφαρμόσεις επιλεκτικά πράγματα και να πιάσουν. Έχει σχέση με την ατμόσφαιρα που δημιουργείς στο χώρο που κοιμάται και με το πρόγραμμα του παιδιού περισσότερο. Νομίζω ότι πιο πολύ εξηγεί ορισμένα πράγματα και άρα καταλαβαίνεις εσύ τι πρέπει να κάνεις.

 

πχ Της φίλης μου το παιδάκι κοιμόταν στο κρεβάτι της.. με το πορτατίφ αναμένο την ώρα που το έπερνε ο ύπνος και τη μαμά δίπλα. Διαβάζοντας το βιβλίο και συνδυάζοντας κάποια πράγματα.... σκέφτηκε να πάρει το πορτατίφ.. που δημιουργεί συγκεκριμένο φωτισμό και συνθήκες μέσα στο χώρο.. και να το βάλει στο δωμάτιο του παιδιού. Το έκανε.. και το παιδί κοιμήθηκε... χωρίς πολλά πολλά στο κρεβάτι του από την πρώτη νύχτα. Δηλαδή μόλις δημιουργήθηκαν στο δωμάτιό του ίδιες συνθήκες με αυτές που είχε συνηθίσει.. έγυρε και κοιμήθηκε. Η μαμά ήταν δίπλα.. το χάϊδεψε λίγο και έφυγε. ΜΑΓΙΚΟ??? Κι όμως αληθινό. Μπορεί σε άλλους να μην πιάσει τόσο εύκολα προφανώς αλλά αν το ψάξεις κάτι θα βρεθεί.

 

Εγώ πχ παρατήρησα... στη μεγάλη μου ότι όταν την κοίμιζα έπαιζε η τηλεόραση στο άλλο δωμάτιο.. και συνέχιζε να παίζει μέχρι που κοιμόμουν εγώ.. πχ 1 το βράδυ. Παρατήρησα λοιπόν ότι παρόλο που η κόρη μου κοιμόταν από τις 9, και μέχρι τις 1 δεν ξυπνούσε, 10 λεπτά μετά το κλείσιμο της τηλεόρασης.. ξυπνούσε και από τότες.. είχαμε ξυπνήματα κάθε 2 ώρες. Είχε συνηθίσει να αποκοιμιέται με το ήχο της τηλεόρασης στο διπλανό δωμάτιο, και μόλις έκλεινε.. αρχίζαν τα όργανα!

Έτσι.. κλείνοντας την τηλεόραση πριν κοιμηθεί... στάμάτησε να ξυπνάει το βράδυ.

 

Η μικρή μου.. και λόγω θηλασμού κοιμόταν στο δικό μου κρεβάτι. Όταν κόψαμε το θηλασμό ήθελα πλέον να μάθει στο δικό της. Την έβαζα.. και δεν καθόταν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Μόλις άλλαξα λίγο το φωτισμό, και έβαλα ένα συγκεκριμένο παιχνίδι στην κούνια της... σε σημείο που να είναι ξαπλωμένη για να το βλέπει.. ξάπλωσε να το χαζέψει.. και έμεινε ξαπλωμένη μέχρι που κοιμήθηκε!!! Ενώ μέχρι τότε.. με το που την έβαζα στην κούνια σηκονόταν όρθια!

Πρέπει να βρεις το "ΜΑΓΙΚΟ" κουμπί.. θέλει υπομονή και προπαντώς όχι άγχος!

 

Επίσης συμφωνώ ότι το βράδυ αναπληρώνουν το χρόνο που είμαστε δουλειά κλπ και θέλουν μια αγκαλιά παραπάνω... και για αυτό δεν το αρνήθηκα ποτέ γιατι το νιώθω κι εγώ έτσι.

 

Θέλω να καταλείξω ότι θέλει λίγο περισσότερο ψάξιμο, δημιουργεία προγράμματος και συνήθειας ύπνου, φωτισμού και συνθήκες.. τι τελικά τους επηρρεάζει ακόμα και μέσα στη μέρα... τι ζητάνε, τί τους φταίει και όχι άγχος αν κάτι δεν πιάσει και το αφήνουμε να κλάει δυσκολεύουμε την κατάσταση!

[BIZELI 0]

Εγώ τις τελευταίες ημέρες αντιμετωπίζω ένα άλλο θέμα με τον ύπνο.

 

Η μικρή μου γυρίζει και κοιμάται μπρούμυτα γονατιστή !!!

 

Μέχρι τώρα δεν το έκανε απλωνόνταν κανονικότατα είτε κοιμόνταν μπρούμυτα είτε ανάσκελα είτε στο πλάι.

 

Υποθέτω ότι αν την πόναγε κάτι και το έκανε για να ανακουφιστεί θα έκλαιγε ή θα ξύπναγε στον ύπνο της. Εκείνη όμως απλά μαζεύεται τουρλώνει τον πισινό της και κοιμάται.

 

Καμια ιδέα;

 

roz έτσι κοιμάται και η δικιά μου.Με τουρλωμένο το ποπάκι. Εγώ πάω αφου έχει κοιμηθεί και την ισιώνω τρανώντας της τα ποδαράκια αλλά μετα από λίγο πάλι έτσι τη βρίσκω. Υποθέτω ότι τους αρέσει έτσι. Εμένα το πρόβλημα που ξυπνάει καμιά 10αρια μέρες με κλάμα γοερό και παραπονιάρικο συνεχίζεται...νομίζω ότι δεν είναι κλάμα πόνου αλλά τρομάρας???Αλλά πάλι βλέπει τρομαχτικά όνειρα κάθε βράδυ???

[maria 0]

Roz θεωρώ ότι αυτή η στάση ύπνου είναι φυσιολογική αφού την βολεύει..

 

Ο δικός μου κοιμόταν έτσι από πολύ μικρός (από τις καλές εποχές που κοιμόταν ακόμα στην κούνια). Η παιδιατρος μας είπε πως δεν υπάρχει πρόβλημα, αρκεί να έχει ρευτεί καλά (ήταν αρκετά μικρούλης όταν πήρε αυτή τη στάση ύπνου)

 

Τώρα σχετικά με το μωράκι, το ξέρει και του λέμε για το μωρό..Μάλιστα όταν του λέω "που είναι το μωρό μας;" μου σηκώνει την μπλούζα και μου πιέζει τον αφαλό που έχιε πεταχτεί.

 

Θεωρώ ότι ξέρει τι είναι "μωράκι" γιατί όταν βλέπει μωράκια στην τηλεόραση χαίρεται, ή όταν του δείχνω φωτογραφίες στα περιοδικά τους δίνει φιλάκια...

 

Την κοιλιά μου την κοπανάει κατα λάθος, όχι με τα χέρια, αλλά όταν κάποια φορά τον παίρνω αγκαλιά (μετά από δικιά του απάιτηση) και κοπανιέται, ή όταν ξαπλώνουμε και πάλι κοπανιέται...Εχθές δεν με χτύπησε, απλά όπως ήτνα όρθιος έπεσε πάνω μου πριν προλάβω να βάλω τα χέρια μου στην κοιλιά μου γιατί είχα το νου μου μήπως φάει τούμπα από το κρεβάτι..

 

Κατά τα άλλα δεν έχω αλλάξει συμπεριφορά..Αποφεύγω βέβαια τις πολλές αγκαλιές αν δεν μου το ζητήσει ο ίδιος και του έχω κόψει τα αεροπλανικά κόλπα τα οποία τα κάνει ο μπαμπάς του...

 

Σίγουρα δεν έχω και τόση διάθεση να παίζουμε και είμαι κυρίως καθιστή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον αγνοώ...

Μπορεί βέβαια να μην του φτάνουν, τι να πω...

 

Καθημερινές είμαστε μαζί από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 11-12 που κοιμάται..κυρίως σπίτι καθόμαστε και πολλές φορές πάμε μαζί για ψώνια στη γειτονιά. Βέβαια τώρα που φτιάχνει ο καιρός θα αρχίσουμε τις βόλτες με το καρότσι πιο συχνά

 

Ο μπαμπάς του έρχεται αργά και δεν πολυασχολείται πάρα πολύ, αλλά κάθεται και αυτός κάποια ώρα μαζί του και παίζουν...

 

παιδάκια δυχτυχώς δεν γνωρίζουμε πολλά στην ίδια ηλικία. Μια φίλη μου έχιε ένα κοριτσάκι αλλά είναι και αυτή έγκυος και έχει και διαφορετικές ώρες ύπνου η μικρή οπότε δεν βρισκόμαστε και τόσο συχνά...

 

Θα το πάω με το μαλακό και βλέπουμε. Τουλάχιστον προνόησα να του αγοράσω κρεβάτι κάτω από το οποίο υπάρχει και 2ο που σηκώνεται και γίνεται διπλό, οπότε μας βλέπω οικογενειακώς να μετακομίζουμε στο παιδικό δωμάτιο...Έστω και έτσι ελπίζω να τα καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα με 2 παιδιά!!

 

Στο κάτω κάτω δεν μας ενδιαφέρει να βγαίνουμε έξω και να τον αφήνουμε στους παππούδες. Τώρα που φτιάχνει και ο καιρος θα αρχίσουμε και τις βραδυνές βολτούλες οικογνειακώς οπότε ελπίζω να του αρέσει...

[aggeliki 1]

χμμ τελικά μου φαίνεται λίγο δύσκολο να το εφαρμόσω...δηλ να τον αφήσω να κλαίει. Υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι. Επειδή κοιμάται σε κρεββάτι αφενός δεν μπορώ να τον περιορίσω, αφετέρου δεν μπορώ να βάλω κάγκελα στην πόρτα..πιστεύω ότι δεν θα άντεχα να τον ακούω να κλαίει - ιδιαίτερα το βράδυ όταν ξυπνάει είναι τρομαγμένος και θέλει αγκαλιά (μάλλον άσχημο ονειρο?).

Παίρνω κουράγιο απο τη rike που είπε ότι το κόβουν μόνα τους. Εγώ σήμερα κάνω πανηγύρι διότι ο Ιωακείμ ξύπνησε στις 12, ξαπλώσαμε στο κρεββάτι και κοιμήθηκε αμέσως - εγώ πήγα στο δικό μου - και μετά ξαναξύπνησε στις 5 το πρωϊ! Δηλ κοιμήθηκε 5 ώρες συνεχόμενα - ρεκόρ!!

 

Κορίτσια εσείς που έχετε διαβάσει το βιβλίο, αυτό που γράφει ουσιαστικά είναι να το αφήνουμε περιορισμένο στην κούνια/δωμάτιο του, να κλαίει- γκρινιάζει- παραπονιέται; και σταδιακά θα το κόψει και θα ξανακοιμάται μόνο του, χωρίς γκρίνιες και κλάμματα;

 

το non crying solution σε τι συνίσταται; μπορεί να μας γράψει κάποια κοπέλα αν ξέρει;

 

 

 

το βιβλιο δεν λεει να το αφηνεις να κλαιει και να μην πηγαινεις να το φιλας ή να του μιλας.λεει οτι το σημαντικο ειναι να μαθει απο μωρο να κοιμαται μονο του,χωρις π.χ. να απολοκοιμιεται ενω τρωει.και πηγαινεις ανα καποια λεπτα αν κλαει και του μιλας,χωρις να το σηκωσεις.

[rike 0]

Έχουν γραφτεί πολλά και σε άλλο θέμα στο http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=179

Πάντως το παν είναι να μην αγχώνεστε ο ύπνος κάποτε φτιάχνει μόνος του. Τώρα αν είναι στα 2 στα 3 ή στα 4 χρόνια, εεε αν βοηθήσουμε και εμείς με διάφορα κόλπα και ανάλογα και με το χαρακτήρα του παιδιού μπορεί να είνα λίγο νωρίτερα λίγο αργότερα.

Η μητέρα μου λέει ότι μέχρι τα 3 την ξενυχτούσα κι εγώ γελάω. Ενώ η αδερφή μου ήταν το πιο ήσυχο μωρό του κόσμου. Ήμουν πρώτη και η αδερφή μου 15 μήνες μικρότερη. Όταν γεννήθηκε το μωρό.. πάλι εγώ την ξενυχτούσα το μωρό κοιμόταν ήσυχο.

Είναι και θέμα παιδιού... χαρακτήρα.. χειρισμών κλπ. Όσο πιο χαλαρά το αντιμετωπίσετε τόσο καλύτερα. Τα νεύρα και τα κλάματα δεν είναι λύση. Θα το θυμάστε μετά και θα γελάτε.

Επίσης θέματα σχετικά με τον ύπνο θα βρείτε στη σελίδα:

http://parentcenter.babycenter.com/preschooler/psleep/index

[olir 1]

Επειδη το θέμα του ύπνου το εχω ψαξει πάρα πολύ κατέληξα στο ότι, ένα παιδι που δεν κοιμαται καλά δεν μπορεί να είναι ούτε ήρεμο, ουτε να συγκεντρώνεται με αποτέλεσμα να μην έχει διαθεση ,να γρινιαζει, να μην μπορει να <<ρουφήξει>> τον κόσμο του.

Επισης οι γονείς που είναι ξεκούραστοι είναι πιο ήρεμοι και μπορούν να ασχοληθούν με τα παιδία τους πολύ πιο ομορφα και ουσιαστικά απο αυτούς που ειναι στη <<τσιτα>> ΤΟ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ να κοιμουντι μονα τους και στο κρεββατι τους δεν σημαινει πως δεν τα αγαπαμε.Αν τα παιδιά παίρνουν ολη την υπολοιπη ημέρα αγαπη αγκαλιες και χαδια δεν δεν παθαινουν τιποτα το βράδυ οταν κοιμούνται στο κρεββατι τους χωρις να τα κουνάμε αγκαλιά η να τα βαζουμε αναμεσά μας.

Αλλωστε μόνο καλα εχει να προσφερει το να κοιμάται μονο του το αγγελουδι μας.Το κλάμα που όντωσ και για έμα ς ήταν οδυνηρό εκείνες τις πρώτες 7 ήμέρες είναι απολυτα φυσιολογικό, έφοσον χάνουν κάτι κεκτημένο.την αγκαλια της μαμας η έστώ την παρουσία της.Ετσι τα μαθαμε άλλωστε. ΕΜΕΙΣ. οχι μόνα τους.ΔΕΝ ειναι τυχαίο που τα περισσοτερα προβλήματα με τον υπνο εχουν να κάνουν με τα πρωτα παιδια , απλά γιατι εμεις δεν ξέρουμε τι πρέπει ν ακάνουμε.

αν όμώς πιστευετε πως α΄ξιζει να κλαινε τα παιδακια καθε μέρα το βραδυ 4 με 5 φορες και για καποια χρόνια μεχρι τελικά να κοιμηθουν μόνα τους και όχι το πολύ 10 μερες τοτε οκ. δεν αξίζει να προσπαθησετε τη μεθοδο του βιβλιου γιατι τοτε δεν θα υπαρχει κανένε αποτέλεσμα.

Απο προσωπική μας εμπειρια πάντως και τα 2 μας μωρα κοιμουνται πλεον χώρις κανενα προβλημα το λιγοτερο 10 ώρες συνεχόμενα.(Εκτος απο ελαχιστες εξαιρεσεις που υπαρχει καποιο προβλημα.)Πριν απο κάποιους μηνες κατι τετοιο φανταζε ονειρο απατηλοοοο και που να δεις και όνειρο

καθε 2 ώρες πεταγομασταν.