Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ

[vasdeli]

vasdeli λυπαμαι πολυ αλλα ευτυχως εχεις τα αλλα 2 σου παιδακια που σε κανουν ευτυχισμενη!!!!!!!!

επετρεψε μου να δανειστω το post σου για να πω κι εγω 2 λογια...

 

11 εβδομαδων...

1 χρονο πριν..........

τετοια ωρα περιπου.............

σε χασαμε, και χασαμε τον κοσμο μας........

ο Θεος ξερει καλυτερα αλλα ο πονος δεν λιγοστευει.....

ειχα προαισθημα πως ησουν αγορακι......................................

 

και τωρα ενας μικρουλης ερχεται παλι...

και ειμαστε σιγουροι πως τον εστειλες εσυ αγγελε μας...

οχι για να σε αντικαταστησει αλλα για να μας δειξει πως παντα μετα την καταιγιδα βγαινει το ουρανιο τοξο!!!

 

προσευχομαστε καθε μερα ολα να πανε καλα...

προσευχομαστε καθε μερα να τον προστατευεις απο εκει ψηλα...

προσευχομαστε...........

 

τελος.-

 

Pasxalitsa v σ'ευχαριστώ από καρδιάς που στο στενάχωρο αυτό post πρόσθεσες μια νότα ελπίδας και αισιοδοξίας...

Εύχομαι με το καλό να έρθει ο άγγελός σου...

Η Παναγιά μαζί σου!

[katia1984]

κουραγιο..δεν εχω λογια...ειλικρινα...εισαι πολυ δυνατη παντως...

[twins!]

:(

Λυπάμαι πολύ...Πάρε κουράγιο απο τα άλλα δύο σου παιδάκια και συνέχισε.

Κι αν έχεις τη δύναμη ξαναπροσπάθησε για ένα τρίτο παιδάκι!

Σας εύχομαι τα καλύτερα

[pasxalitsa v]

vasdeli...

η απωλεια ειναι παντα απωλεια...και παντα θα σου λειπει ενα παιδι...

οσα και να χεις...

απλα θα ηθελα να πω και σε σενα και σε ολες τις κοπελες που εχουν χασει τα αγγελουδια τους να προσευχονται κ να χαμογελουν κ ολα θα πανε καλα!!!

το καλο φερνει καλο...

το χαμογελο φερνει χαμογελο....

 

ps...σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια!!!

[vasdeli]

Και σήμερα σε σκέφτομαι....και ξέρω γιατί....

[pasxalitsa v]

ευχομαι η μερα σου να ξεκινησε χαρουμενα...

το χτες περασε....................................................

καλημερα!

[vasdeli]

Kalhmera, na eisai kala:p

[Γιωτιτσα]

vasdeli καλημέρα εχουμε μιλησει ξανα σε αλλο topik, ήθελα να σου πω να μην το βάζεις κάτω, γιατι αν θυμάσαι εγω έχασα τη μικρή μου στην 36η εβδομαδα και μετα απο τρεις μήνες προσπαθειών σήμερα έκανα χοριακή και περιμενω τα αποτελεσματα, εχω κανει ομως 4 τεστ ούρων και βγήκαν όλα θετικά.

Η χαρα μου και ο φόβος είναι ανάμικτα, ευχομαι σε ολες τις γυναίκες που περιμένουν ενα θετικό αποτελεσμα να το δουν σὐντομα.

Ευχομαι και σε σένα σύντομα να ξαναζήσεις αυτη την υπεροχη εμπειρία της εγκυμοσύνης.

[vasdeli]

vasdeli καλημέρα εχουμε μιλησει ξανα σε αλλο topik, ήθελα να σου πω να μην το βάζεις κάτω, γιατι αν θυμάσαι εγω έχασα τη μικρή μου στην 36η εβδομαδα και μετα απο τρεις μήνες προσπαθειών σήμερα έκανα χοριακή και περιμενω τα αποτελεσματα, εχω κανει ομως 4 τεστ ούρων και βγήκαν όλα θετικά.

Η χαρα μου και ο φόβος είναι ανάμικτα, ευχομαι σε ολες τις γυναίκες που περιμένουν ενα θετικό αποτελεσμα να το δουν σὐντομα.

Ευχομαι και σε σένα σύντομα να ξαναζήσεις αυτη την υπεροχη εμπειρία της εγκυμοσύνης.

 

Euxomai na epivevaiw8oyne kai me thn xoriakh sou, koukla mou!!!!!!

Perimenw nea, na prosexeis!

[Γιωτιτσα]

Τελικα είναι θετικη η χοριακή μου, ξεκινάμε παλι απο την αρχή ελπιζω αυτη τη φορα να πανε καλα όλα αν και δεν σου κρύβω οτι είμαι επιφυλακτικη.

Ευχομαι σε ολες να είστε σύντομα εγκυουλες.

[christy28]

Τελικα είναι θετικη η χοριακή μου, ξεκινάμε παλι απο την αρχή ελπιζω αυτη τη φορα να πανε καλα όλα αν και δεν σου κρύβω οτι είμαι επιφυλακτικη.

Ευχομαι σε ολες να είστε σύντομα εγκυουλες.

Ευχαριστουμε κι εμεις με τις σειρα μας σε 8 μηνες να κρατας στην αγκαλια σου το μωρακι σου!

[nnm004]

Καλο μου κοριτσι καλημερα και παλι . Σου εχω στιλει και μυνημα σου εχω μιλησει και απο εδω . Ενοιωσα την αναγκη να σου ξαναμιλησω , ισως λιγο σκληροτερα απο οτι τα αλλα κοριτσια ομως εχω μαθει στη ζωη μου οτι σκεφτομαι να το λεω , μην πεσετε μωρε να με φατε εχω και εγω καποιο δικαιο και στην τελικη για το καλο της κοπελας θα πω οτι πω .

Δες , ειναι τοσος καιρος που εγινε το θλιβερο συμβαν , καταλαβαινω να θρινησεις , ειναι φυσιολογικο , καταλαβαινω να κλαψεις , να ανοιξεις θεμα να ζητησεις συμπαρασταση απο ατομα που μπορει να βιωσαν το ιδιο με σενα . Αλλα περασε τοσο μα τοσος καιρος πια , εχεις 2 υπεροχα παιδιαα και εσυ κλαις για κατι που ουσιαστικα δεν ειχες ποτε , ξερω οτι δεν το διχνεις στα παιδια σου , ξερω και φαινεται οτι εισαι μια πολυ καλη και τρυφερη μητερα , γιατι ομως το κανεις αυτο στον εαυτο σου ?ο Θεος διαλεξε να παρει αυτο το παιδακι νωρις , χωρις καν να γεννηθει , αστο να αναπαυθει εν ειρηνη . Δες και τα χειροτερα στη τελικη , εδω μεσα εχει κοπελες που χασανε τα παιδια τους μεσα σε μια εντατικη νεογνων και χωρις να εχουνε αλλα παιδια , υπαρχουνε κοπελες που τα παιδια τους παθανε λευχαιμια και παλευουνε να τα σωσουνε , υπαρχουνε κοπελες που αποβαλουνε συνεχεια και προσπαθουν με καθε θυσια να κανουνε ενα παιδι . Η κολητη μου που ειναι σαν αδελφη μου και νουνα του μεγαλου μου παιδιου εχασε δυδιμα στην 8 η 9 βδομαδα κυησης , δε εχει αλλα παιδια , εχει ινωμυοματα στη μητρα της και πολυποδες , ετοιμαζεται για το 2ο χειρουργειο και θα συλαβει μονο με εξωσοματικη , μια γυναικα 50 ετων εχει κανει 10 εξωσοματικες και οι 10 απετυχαν και απεβαλε , δενε χει παιδια και δεν θα κανει ποτε . Ισως σκεφτεσαι μεσα σου ασχημα για μενα , ισως λες τι σε νοιαζουνε εσενα αυτα , ομως εσυ εχεις 2 αγγελους στο σπιτι σου εισαι ευλογημενη και θα κανεις και αλλο γιατι δεννε χεις προβλημα , αλλα και να ειχες, εχεισ νοιωσει το υπεροχο συναισθημα της μητροτητας , μην το κανεις αυτο , μην υποφερεις τοσο πολυ για ενα ονειρο , μην το κανεις στον εαυτο σου , κοιτα μπροστα , ζησε την ευτιχισμενη σου ζωη με τα παιδια σου και ασε το Θεο να σου στειλει οταν εκεινος θελει ενα ακομα λογο για να ζεις . Να σαι καλα κουκλα μου φιλακια πολλα .

[Swifty]

Grafistria,

 

πιστεύω ότι έχεις καλή πρόθεση αλλά η έκκληση στις ενοχές δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να προσεγγίσεις κάποιον.

Πάντα υπάρχουν χειρότερα...η ζωή πλάθει τα καλύτερα δραματικά σενάρια...αυτό όμως δεν αναιρεί τον πόνο που νιώθεις για την απώλεια του σπλάχνου σου.

 

Ανέφερες ότι αυτό το παιδί δεν το είχε ποτέ. Τα παιδιά μας τα έχουμε από τη στιγμή που μας τα δίνουν στο μαιευτήριο? Ο δεσμός μάνας-παιδιού ξεκινά με το πρώτο βλέμμα? Το μεγαλείο της γυναίκας είναι ότι είναι σε θέση μέσα της να μεγαλώνει μια ζωή. Υποκλίνομαι στον θεσμό της υιοθεσίας...μάνα δεν είναι μόνο αυτή που γεννά, αλλά αν το έχει γεννήσει ο άρικτος αυτός δεσμός ξεκινά από το πρώτο σκίρτημα της καρδιάς στο άκουσμα της εγκυμοσύνης.

 

Η απώλεια του μωρού σου σε προχωρημένη εγκυμοσύνη σημαίνει το γέννησες και δεν το φίλησεις ποτέ...

 

Ξαφνικά βρίσκεσαι κενή...ένα κομμάτι του εαυτού σου έχει πεθάνει...

μαζεύεις τα κομμάτια σου και προχωράς...το μυαλό ωστόσο συχνά κάνει κύκλους γύρω από το ίδιο σημείο. Άλλοτε ο πόνος είναι ανυπόφορος και άλλοτε βουβός...αλλά είναι πάντα εκεί. Αρχικά όταν περνάς καλά αισθάνεσαι ενοχές, αργότερα αυτό καταλαγιάζει αλλά όταν ο πόνος σε πνίγει...λίγοι μπορούν να σε καταλάβουν..

 

Η διαδικασία και η διάρκεια το πένθους είναι μία τελείως προσωπική υπόθεση, δεν μπαίνει σε καλούπια και χρονικούς περιορισμούς.

Είναι μια διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσεις προκειμένου να το τακτοποιήσεις μέσα σου και να ξαναβρείς τον εαυτό σου.

 

"Μπορεί στα αισθήματα να επιβάλεις σιγή, όμως δεν μπορείς να βάλεις όρια"

(Ζακ Νεκέρ)

 

Αν δεν το ζούσα μπορεί να μην το καταλάβαινα ούτε εγώ...

[Clelia]

Περισσότερο από την Swifty δεν θα μπορούσε να με καλύψει άλλος.

Απλά να προσθέσω πως grafistria, ακόμη και μόνη σου το λες για μια φίλη σου που έχασε τα δίδυμά της στην 8-9η εβδομάδα και είναι φοβερά στενοχωρημένη (και δικαίως).

Ούτε μπορεί κάποιος να πει κάτι σε μένα που ακόμα πονάω για τα 2 παιδιά που έχασα στην 7η εβδομάδα. Αλλά μπορώ να καταλάβω την διαφορά με την δική μου περίπτωση, που είναι περισσότερες οι φορές από την vasdeli και με την περίπτωσή της που είναι μία, αλλά σε προχωρημένη κύηση.

Ο πόνος δεν έχει μέτρο, αυτό που μπορώ να πω εγώ βέβαια με το φτωχό μυαλουδάκι μου είναι ότι οι κακοτυχίες έχουν την κλίμακά τους. Δλδ άλλο πόνο έχει η γυναίκα που προσπαθεί και δεν συλλαμβάνει, άλλο πόνο έχει η βιοχημική αποβολή, άλλο οι παλινδρομήσεις σαν τις δικές μου, άλλο η περίπτωση της vasdeli και φυσικά και δεν μιλάμε για γυναίκες που έχασαν τα μωρά τους αφού τα γέννησαν ή και ακόμη μεγαλύτερα, όταν γονιός θάβει το παιδί του (παιδί, έφηβο, ενήλικα).

Σαφέστατα υπάρχουν και χειρότερα και κλιμακώνεται η δυστυχία, αλλά δεν μπορείς να μην πονέσεις όταν παθαίνεις κάτι, διότι με αυτό το σκεπτικό υπάρχουν γυναίκες που έμειναν έγκυες και γέννησαν χωρίς προβλήματα ένα υγιέστατο μωρό το οποίο ζει και βασιλεύει. Εκεί λες: εγώ γιατί να μην έχω αυτή την τύχη??

Και όπως διάβασα κάπου σε ένα site ενός ψυχολόγου, μία γυναίκα ξεπερνάει μια "κακή" εγκυμοσύνη μόνο όταν έχει μία επόμενη εγκυμοσύνη, με θετική έκβαση.

Οκτώβριος με Φεβρουάριος πάντως δεν είναι τόσο αρκετός καιρός για να 'γιάνει αυτή η πληγή...

[elli v]

Όταν πέθανε ο πατέρας μου έμαθα το ρητό "πάω να πω τον πόνο μου κι ο άλλος έχει μεγαλύτερο πόνο"... πάνε 10 χρόνια και ακόμα υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι χάλια. Ήμουν 7 μηνών έγκυος. Όλα πήγαν καλά.

Όταν έχασα το δεύτερο παιδάκι ήμουν 8 εβδομάδων. Τέτοια στενοχώρια ούτε στον πατέρα μου δεν ένοιωσα...Να μην καταλαβαίνει κανείς (έχεις την κορούλα σου, είσαι υγιέστατη, δεν τρέχει τίποτα). Ούτε η μάνα μου, ούτε ΚΑΝΕΙΣ. Μου΄χε κολλήσει ένα τραγούδι του Λιδάκη: σ΄έχω, δε σ΄έχω, σε κρατώ, δε σε κρατώ...

Να μη σου τα πολυλογώ ήρθε το μικράκι μου μετά από δύο ακόμη χρόνια.

Τα παιδιά μου τα λατρεύω.

Όμως όποτε θυμάμαι το δεύτερο μωράκι ακόμη νοιώθω όπως εσύ ...Πάνε 9 χρόνια...

Κανείς δεν το θυμάται. Ούτε ο άντρας μου. Κι εγώ το θυμάμαι σπάνια, όπως τώρα, που μ΄έκανες να κλάψω.

Έχω καταλήξει ότι όσους χάνουμε οριστικά, τους κουβαλάμε πάντα.

Και βέβαια έχει δίκιο η grafistria αλλά αυτό δε σταματάει τον πόνο. Ο πόνος δεν έχει τη λογική του delete.

http://didymoteicho.pblogs.gr/tags/manolis-lidakis-gr.html

[nnm004]

Δεν ειπα να σταματησει να ποναει για τη απωλεια της . Ειπα να προσπαθησει να ξεχασει και να το προσπαθησει να το "θαψει'" μεσα στο μυαλλο της . Η ζωη παει μπροστα παντα , τα 2 αγγελουδια σπιτι την εχουνε αναγκη , ειπα οτι ειναι ευλογημενη και τυχερη που εχει 2 υγιεστατα παιδια . Και οσο αφορα τη φιλη μου ? εχει σημασια αμα τα χασεις τελικα 9 ή 17 εβδομαδων , σιγουρα ενα παιδι 17 εβδομαδων ειναι πιο κοντα στη γεννα και ειναι πιο προχωρημενη η κυηση . Ο πονος υποθετω ειναι ο ιδιος , απλως της ειπα να παει μπροστα , να ατο αφησει πισω της , σε λιγο καιρο υποθετω θα ειναι ετοιμη να προσπαθησει ξανα για νεο παιδακι και αυτο ειναι υπεροχο .

[elli v]

Δεν ειπα να σταματησει να ποναει για τη απωλεια της . Ειπα να προσπαθησει να ξεχασει και να το προσπαθησει να το "θαψει'" μεσα στο μυαλλο της . Η ζωη παει μπροστα παντα , τα 2 αγγελουδια σπιτι την εχουνε αναγκη , ειπα οτι ειναι ευλογημενη και τυχερη που εχει 2 υγιεστατα παιδια . Και οσο αφορα τη φιλη μου ? εχει σημασια αμα τα χασεις τελικα 9 ή 17 εβδομαδων , σιγουρα ενα παιδι 17 εβδομαδων ειναι πιο κοντα στη γεννα και ειναι πιο προχωρημενη η κυηση . Ο πονος υποθετω ειναι ο ιδιος , απλως της ειπα να παει μπροστα , να ατο αφησει πισω της , σε λιγο καιρο υποθετω θα ειναι ετοιμη να προσπαθησει ξανα για νεο παιδακι και αυτο ειναι υπεροχο .

Σε όλα έχεις δίκιο. Έτσι είναι ακριβώς. Έτσι είναι η λογική. Και το μέλλον είναι μπροστά λαμπρό. Αλλά όλα αυτά για κάθε παθούσα είναι μπλα, μπλα, μπλα, μπλα ... συγγνώμη απ΄όλες όσες διαβάζετε.

Aν θέλεις αγκάλιασε τη φίλη σου κι ασ΄τη να σου μιλήσει, να στα πει όλα, να κλάψει, να ξεσπάσει, να το μοιραστεί όσο γίνεται...και μην της πεις πολλά. Συγκράτησέ την τόσο, όσο να μην την πάρει η κατρακύλα. Τα υπόλοιπα τα ξέρει, τα έχει ακούσει άπειρες φορές και το πιστεύει.

[nnm004]

Με ειρωνευτικες η μου φανηκε ? συγνωμη που δεν λεω στην κοπελα να παθει καταθλιψη και να αυτοκτονησει απο τη στεναχωρια της αλλα της λεω να παρει δυναμη απο τα παιδια της και να συνεχισει μπροστα ευτυχισμενη στη ζωη της , πραγματικα αμα αυτο ενοχλησε τοσο πολυ πραγματικα σταματαω να ασχολουμε με αυτο το θεμα και μπορειτε να συνεχισετε χωρις εμενα που λεω αιδιες .Vasdeli moy συγνωμη για το υφος .

[Clelia]

grafistria δεν υπάρχει εδώ άνθρωπος να απάντησε στην vasdeli "Βούτα στο πένθος σου και μην το ξεπεράσεις ποτέ!". Λόγια παρηγοριάς της λέμε και πολύ χαιρόμαστε όταν παίρνει τα πάνω της και συγχιζόμαστε όταν πέφτει ψυχολογικά.

Γνώμη μου είναι πως ευτυχώς που υπάρχει αυτό το φόρουμ και λέμε τα εσώψυχά μας, αλλιώς δεν υπάρχει άνθρωπος να σε καταλάβει, εκτός βέβαια αν έχει περάσει το ίδιο, ή μια αντίστοιχη απώλεια. Όλοι οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που μας αγαπάνε δεν καταλαβαίνουν αυτόν τον πόνο και στην προσπάθειά τους να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα πετάνε κοτσάνες που κάποιες από αυτές πληγώνουν!

Γι' αυτό άνοιξε το θέμα η vasdeli, ήθελε κάπου να πει αυτά που νιώθει χωρίς να της πει ο άντρας της/ο πατέρας της/η αδελφή της/η μαμά της "Ξεπέρασέ το", "Μην κάνεις έτσι" και άλλα τόσα λόγια ανούσια!!

Και ναι: ευτυχώς που έχει 2 παρηγοριές στο σπίτι της, ευτυχώς που έχει τον άντρα της που την αγαπάει, ευτυχώς που έχει την υγεία της και εγώ επίσης θα πω εδώ: ΜΠΛΑ, ΜΠΛΑ, ΜΠΛΑ!!!

Έχασε το παιδί της, έχει κάθε δικαίωμα να στενοχωριέται, να ψάχνει από εμάς 2 λόγια παρηγοριάς (έστω χωρίς ουσία, έτσι να τα διαβάσει) και να βρει το κουράγιο να συνεχίσει...

Που το έχει βρει βέβαια διότι ΕΓΩ την αγαπάω πολύ-πολύ

[nnm004]

Τεσπα , πραγματικα υπσχεθηκα να μην απαντησω για αυτο και αποχορω απο αυτο το θεμα , οχι επειδη υποτιμω κανενα και δεν απανταω αλλα επειδη το θεωρω ανεντιμο να τσακωθω σε ενα θεμα τοσο λεπτο που ανοιξε η κοπελα για να θρηνησει την απωλεια της .

[vasdeli]

Κανείς δεν θα μπορούσε να με καλύψει καλύτερα από την Swifty.....

 

Σ' ευχαριστώ, φίλη μου γι'αυτό....Σ'ευχαριστώ που νοιώθεις ό,τι νοιώθω και με καταλαβαίνεις...Σ' ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να απαντήσεις γιατί εγώ διαβάζω ό,τι έχετε γράψει αυτές τις μέρες και πονάω...ακόμη. Γιατί θα πονάω ακόμη και όταν με το καλό αξιωθώ να γίνω ίσως και πάλι μανούλα...Θα πονάω ακόμη και αν φτάσω σε βαθειά γεράματα και ακούσω κάτι που θα μου θυμίσει το τρίτο παιδάκι μου...Γιατί αυτό θα είναι πάντα το τρίτο μου παιδάκι, και όχι ένα ατυχές γεγονός που επειδή πέρασαν 3 μήνες οφείλω να ξεπεράσω..

 

Ναι, grafistria, αυτή είναι η φωνή της λογικής όμως απέχει από αυτήν της πληγωμένης καρδιάς...και αυτήν την πληγωμένη καρδιά κουβαλά και θα κουβαλά η Clelia, η Swifty, η elli v(για φαντάσου πέρασαν 9 χρόνια και ακόμη πονάει...) και η κάθε vasdeli....

 

Ζω μια κανονική κατά τα άλλα και ευτυχισμένη ζωή. Γελάω, αγκαλιάζω τα αγγελούδια μου, αγαπώ, θυμώνω. Υπάρχουν όμως στιγμές που θυμάμαι...για την ακρίβεια πάντα θυμάμαι ( πολύ σοφά μου είπε κάποια κοπέλα από εδώ μέσα ότι κάποια στιγμή ίσως μπορέσω να το βάλω στο πίσω μέρος του μυαλού μου). ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ.

 

Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, δεν μπορείς όμως να με καταλάβεις και μακάρι να μην με καταλάβεις ποτε...

Clelia μου, σ' ευχαριστώ που ακούς την φωνή της καρδιάς....

[elli v]

Με ειρωνευτικες η μου φανηκε ? συγνωμη που δεν λεω στην κοπελα να παθει καταθλιψη και να αυτοκτονησει απο τη στεναχωρια της αλλα της λεω να παρει δυναμη απο τα παιδια της και να συνεχισει μπροστα ευτυχισμενη στη ζωη της , πραγματικα αμα αυτο ενοχλησε τοσο πολυ πραγματικα σταματαω να ασχολουμε με αυτο το θεμα και μπορειτε να συνεχισετε χωρις εμενα που λεω αιδιες .Vasdeli moy συγνωμη για το υφος .

Με τίποτα δεν ειρωνεύομαι. Μόλις είδα το μήνυμα και απαντώ αμέσως. Συγγνώμη για τη διατύπωση που φάνηκε σαν ειρωνεία. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Έτσι μου βγήκε και το΄γραψα. Έπρεπε να σκεφτώ καλύτερα. Και πάλι συγγνώμη.

Χαίρομαι πολύ vasdeli για τη δύναμή σου. Μπράβο σου!

[Swifty]

Δυστυχώς υπάρχει ο πόνος...

 

Ευτυχώς υπάρχουν οι "δεσμοί πόνου"...

 

Πολύ συχνά νιώθω ότι έχετε παράθυρο στην ψυχή μου και εκφράζεται με λέξεις ή με στοίχους τα μπερδεμένα μου συναισθήματα ή τις κρυφές μου ελπίδες!

 

Εγώ ευχαριστώ λοιπόν........

 

Vasdeli μου, αν για να προχωρήσεις χρειάζεσαι να διατηρείς ζωντανή την όμορφη ανάμνηση της μικρούλας σου...τότε αυτό θα γίνει...

 

"...γιατί ένας μπορεί να αναπνέει για δύο..."

[Γατουλα]

Φιλια στις πονεμενες ψυχουλες....ωρες ωρες τα λογια δε χρειαζονται.....

1/2 την πηρα τη φιλεναδιτσα μου....και της ειπα μακακιουλες και ανεμομαζωματα....

και? θα μου πειτε, τι μας το γραφεις???? 1/2-5/6, εζησε ο αγγελος της

τι να της πεις??? ηθελα να εσβηνε τα 2 κερακια του , αλλααααααααα

Δε ξεχνας, δε φευγει, απλα συνεχιζεις μαζι του

Δε τα παω καλα στα λογια, αλλα δε μπορω να ξεχασω.....

Βασδελακι σε νοιωθω πολυ πολυ και ας μην ειμαι "ευτυχως" ομοιοπαθουσα

[vasdeli]

Φιλια στις πονεμενες ψυχουλες....ωρες ωρες τα λογια δε χρειαζονται.....

1/2 την πηρα τη φιλεναδιτσα μου....και της ειπα μακακιουλες και ανεμομαζωματα....

και? θα μου πειτε, τι μας το γραφεις???? 1/2-5/6, εζησε ο αγγελος της

τι να της πεις??? ηθελα να εσβηνε τα 2 κερακια του , αλλααααααααα

Δε ξεχνας, δε φευγει, απλα συνεχιζεις μαζι του

Δε τα παω καλα στα λογια, αλλα δε μπορω να ξεχασω.....

Βασδελακι σε νοιωθω πολυ πολυ και ας μην ειμαι "ευτυχως" ομοιοπαθουσα

 

Καλά έκανες και την πήρες....Στη θέση της θα το εκτιμούσα....

Να είσαι καλά γατούλα μου, μια ζεστή αγκαλιά!