Δαχτυλοπιπίλισμα

[Κοριτσομανα]

Ακομα πιπιλαει, απελπισια ειναι...Για σιδερακια μας βλεπω! Το βραδυ ειδικα ειναι στανταρ το πιπιλισμα. Και πηγε 7 χρονων! Πως τα πατε οσες ειχατε γραψει εδω; Κανενα φως στο τουνελ;

[rkt]

Να σας πω εγώ τα νέα μας. Το κόψαμε! Μάλλον.....

Οχι με καλό τρόπο, δυστυχώς.

Εγώ γενικά δεν έκανα τίποτα και την άφηνα να το πιπιλίζει, γιατί θεωρούσα ότι είναι πολύ μικρή ακόμα. Ελα όμως που πριν περίπου 3 βδομάδες και ξαφνικά μία Παρασκευή με το που γυρίζω απο την δουλειά, βλέπω το δαχτυλάκι της πρησμένο. Τούμπανο όμως. Και κόκκινο. Την πάω κατευθείαν στον γιατρό. Μόλυνση μου λέει, κατευθείαν αντιβίωση. Ξημερώματα Σαββάτου, την πάω στο νοσοκομείο για άλλο λόγο, το βλέπει και εκεί ο γιατρός το δάχτυλο, μου λέει, αν συνεχίζει να πρήζεται, Κυριακή πρωί φέρτην να το ανοίξουμε να το καθαρίσουμε από το πύον. Λαμπρά. Ολο το Σάββατο πρηζότανε συνέχεια, έφτασε να πρηστεί όλη η παλάμη! Κυριακή πρωί στο νοσοκομείο. το κοιτάνε το ξανακοιτ'ανε, το ανοίγουνε, εισαγωγή μου λένε! Πλάκα κάνετε λέω εγώ (στον κόσμο μου). Καθόλου μου λένε, και πιθανόν Αύριο πρωί να μπει χειρουργείο. α, κάποιος μου κάνει πλάκα. Μπήκαμε λοιπόν μέσα, την κοιτούσαν και την έβγαζαν το πύοον συνέχεια, την Δευτέρα το πρωί, αποφεύγουμε το χειρουργείο, κια παρακολουθούν συνέχεια. Μπορεί λέει να μπείτε και αύριο, ανάλογα την πορεία. Τελικά για να μην πολυλογώ, γλυτώσαμε το χειρουργείο, κάτσαμε όμως 4 ημέρες παρακαλώ μέσα, πήρε αντιβίωση και μετά, πηγαίναμε καμμιά βδομάδα για αλλαγές και παρακολούθηση και ευτυχώς πέρασε. Σταφυλόκοκος το πόρισμα, από το πιπίλισμα πέρασε μέσα! Με μπανταρισμένα τα 2 χέρια, το ένα με την πεταλούδα για τις ενδοφλέβειες, το άλλο ούτως ή άλλως πρησμένο, ανοιγμένο και δεμένα, κάτι και ο φόβος που πήρε, δεν το ξαναέβαλε από τότε. Το λυπήθηκα τις πρώτες μέρες μου έλεγε, και τώρα μαμά τι θα βάλω στο στόμα μου/ Είπα να μην πω άσχημη κουβέντα.....

Το διακομοδώ, γιατί πέρασα σοκ (μέχρι για σηψεμία μου λέγανε, καταλαβαίνετε πιστεύω).

Ούτε που το είχα φανταστεί τι μπορεί να πάθεις από ένα απλό πιπίλισμα.

Είχα ενημερωθεί για όλα τα άλλα, επιστημονικά αμφισβητούνται, ο προγναθισμός, τα δόντια κλπ και ήμουνα ήσυχη. Μόνο αυτό δεν είχα φανταστει. Και για να μην σας τρελάνω, αυτό είναι σπάνιο, αλλά συμβαίνει. Το νου σας λοιπόν, αλλά μην τρελαθείτε κιόλας.

[Κοριτσομανα]

Τρελαθηκες, ετσι; Εφιαλτης απο το πουθενα! Να χασετε το χερακι παρ' ολιγον και στα καλα καθουμενα! Ευτυχως περασε καλη μου και φαινεται και οτι ηταν και το σπαθι για να κοπει ο Γορδιος Δεσμος...Οδυνηρος τροπος ομως. Τουλαχιστον ολα πηγαν καλα...Ανακουφιση οταν να διαβασα το τελος.

 

Θα το εχω σιγουρα στο μυαλο μου, θα το πω και στον αντρα μου για να παρουμε πιο δραστικα μετρα. Την παρακολουθει παιδοοδοντιατρος βεβαια, εχουμε και την οζα αλλα κατι δραστικο ακομη δεν καταφεραμε να κανουμε.

[apricot]

εγω εχω αποφοητευτει.....αναρωτιεμαι ποτε θα το κοψει???? 5 χρονων εγινε!!!!! καλα μετα που διαβασα αυτο της rkt εχω παθει σοκ...και εμεις ανα διαστηματα εχουμε πρησμενο δακτυλο. ολη μερα πιπιλιζει και το βραδυ συνεχως. μονο οταν ειναι στο σχολειο μαλλον πιπιλιζει λιγοτερο...

[anastasia1977]

Εγώ νομίζω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Εμείς τουλάχιστον απλά επιμένουμε όταν τον βλέπουμε να το κάνει, του το βγάζουμε και προσπαθούμε να του δώσουμε να καταλάβει ότι δεν είναι καλό αυτό. Εύχομαι να μήν φτάσουμε στο σημείο της rkt για να σταματήσει. Όσον αφορά το μπιμπερό το χρησιμοποιεί ακόμα για το γάλα του. Εχω ακούσει ότι δεν είναι καλό να κάνεις μεγάλες αλλαγές μαζεμένες και αφού τώρα κόψαμε την πιπίλα περιμένω. Πάντως κάνουμε κάποιες προσπαθειες με το νερό να το πιεί με το ποτήρι και είναι επιτυχημένες... τώρα πως θα πάει με το γάλα δεν ξέρω.

[Λέγκω]

rkt περαστικά στο κοριτσάκι σου!!!

Εμας μας δανείσανε απ'τον παιδικό το "βασιλιας δαχτυλένιος και το δαχτυλό μου" http://www.ebooks.gr/book/16104 και διαβάζουμε δεν υπάρχει καμια φοβερή αλλαγή αλλά το δουλεύουμε με συζήτηση και με διάβασμα. Άλλωστε με συζήτηση το έχουμε περιορίσει μόνο στις ώρες του ύπνου.

Πάντως τα δοντάκια του έχουν πεταχτεί λίγο...

[Λέγκω]

εγω εχω αποφοητευτει.....αναρωτιεμαι ποτε θα το κοψει???? 5 χρονων εγινε!!!!! καλα μετα που διαβασα αυτο της rkt εχω παθει σοκ...και εμεις ανα διαστηματα εχουμε πρησμενο δακτυλο. ολη μερα πιπιλιζει και το βραδυ συνεχως. μονο οταν ειναι στο σχολειο μαλλον πιπιλιζει λιγοτερο...

Εσάς σ'αυτη την ηλικία ίσως σας βοηθήσει περισσότερο αυτό το βιβλίο, για δοκίμασέ το...

[Lucy]

rkt απίστευτη περιπέτεια. Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά...

 

Η μικρή μου είναι σχεδόν 1 1/2 χρονών... Πως μπορώ να της το κόψω σε αυτή την ηλικία?

[neta37]

emas i oli afti istoria mas exei stixisei 3.000 euro gia opthodontiko.i kori mou pou simera einai sta 12 pipilize to daxtilo tis apo to mieftirio.tin sinithia tou pipilismatos tin eixe mono otan etoimazotan na kimithei alla i zimia eixe ginei.simera exoume aferesei ta siderakia kai ola kala!!!!

[apricot]

Εσάς σ'αυτη την ηλικία ίσως σας βοηθήσει περισσότερο αυτό το βιβλίο, για δοκίμασέ το...

σε ευχαριστω θα το δω το θεμα..

[rkt]

Τρελαθηκες, ετσι; Εφιαλτης απο το πουθενα! Να χασετε το χερακι παρ' ολιγον και στα καλα καθουμενα! Ευτυχως περασε καλη μου και φαινεται και οτι ηταν και το σπαθι για να κοπει ο Γορδιος Δεσμος...Οδυνηρος τροπος ομως. Τουλαχιστον ολα πηγαν καλα...Ανακουφιση οταν να διαβασα το τελος.

 

Θα το εχω σιγουρα στο μυαλο μου, θα το πω και στον αντρα μου για να παρουμε πιο δραστικα μετρα. Την παρακολουθει παιδοοδοντιατρος βεβαια, εχουμε και την οζα αλλα κατι δραστικο ακομη δεν καταφεραμε να κανουμε.

Πόσο χρονών είναι το μικρούλι σου? Οσο νωρίτερα τόσο πιο εύκολα πιστεύω τελικά. Εμένα, το πιπίλιζε από την κοιλιά, την έχω σε φωτογραφία! Και εγώ δεν το θεωρούσα κακό, έλεγα όταν μεγαλώσει θα το κόψει. Αλλά μας πρόλαβαν τα γεγονότα. Απλώς να έχετε το νου σας, αν πρήζετε το δαχτυλάκι (και δεν εννοώ το παπάριασμα που φυσιολογικά συμβαίνει με το συνεχές πιπίλισμα) κατευθείαν στο νοσοκομείο, όχι στον παιδίατρο. Εμένα στο ορθοπαιδικό τμημα με παρέπεμψαν. Αυτό είναι το αρμόδιο.

[Κοριτσομανα]

Εχω τις 2 κορες απο τις 4 που πιπιλιζαν το δαχτυλο απο την κοιλια. Η μια ειναι 7 και η αλλη 4,5. Αυτες μοιαζουν και φυσιογνωμικα μεταξυ τους και κατα παραδοξο τροπο, δεν πηραν πιπιλα ποτε, αν και ξενυχτησα εγω να τη βαζω και αυτες να τη φτυνουν.

 

Και να σκεφτειτε, οτι απο τις 2 διδυμες που εχω, η μια πιπιλιζει το δαχτυλο, η αλλη οχι. Και απο τις μεγαλες, η δευτερη πιπιλιζει το δαχτυλο, η μεγαλη οχι. Πιστευω οτι ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας.Απο εμβρυα το εκαναν και μετα ολο την απωθουσανε την πιπιλα, ημερων ακομα.

 

Ηδη τα πανω τους δοντια μαζι με την ανω γναθο εχουν πεταχτει προς τα εξω και βλεπω μια παραμορφωση. Ο παιδοοδοντιατρος λεει οτι μεχρι να πεσουν τα παλια, εχουμε μια ελπιδα, αλλα δεν το κοβουν βρε παιδια. Σκεφτομαι αυτο που ειπατε οτι ειναι ψυχολογικο αλλα δεν μπορω να τις κανω ολα τα χατηρια ή να ειμαι πανω τους συνεχεια! Αφου παιζω μαζι με τη μια, μολις φυγω,ακομη και μαθηματα να τη βαλω να κανει, χερι στο στομα.

[rkt]

Δεν είναι επιβεβαιωμενο τελικά ότι παραμορφώνει τα δόντια το πιπίλισμα. Το πιθανότερο είναι να συνέβαινε ακόμα και αν το παιδί δεν πιπίλιζε το δάχτυλο. Ψάχτο λίγο και θα δεις. Οσο για το ότι είναι ψυχολογικό, ναι αλήθεια είναι. Οπως και το ότι τα περισσότερα το κάνουν από την κοιλιά. Και εμενα το ίδιο. Πιπίλα? Ούτε να την δει.

[G.Geo]

Ο γιος μου ειναι 3,5 μηνων και εχει λιγες μερες που ξεκινησε το δαχτυλοπιπιλισμα!εχετε καμια ιδεα πως να τον βοηθησω να το κοψει σε αυτην την ηλικια?τον λυπαμαι τον καημενουλη και τον θηλαζω μηπως και πειναει με αποτελεσμα να κανει εμετο απο το πολυ φαγητο!

 

Δώσε πιπίλα όσο είναι νωρίς, τώρα ακόμη μπορεί να την μάθει. Αν συνηθίσει το δάχτυλο και πιπίλα δεν πρόκειται να πάρει και μετα δεν θα μπορείς να το κόψεις! Εμείς έχουμε πάει 2,5 χρονών και ακόμη πιπιλάμε!!!

ΔΩΣΕ ΠΙΠΙΛΑ!!!!!!!!!Αυτη τουλάχιστον κόβεται αργότερα!

[vasfa]

αχ, αυτο το θεμα με ποναει. κι εγω πιπιλιζα το δαχτυλο μου μεχρι 11 χρονων, οποτε και αποφασισε ο πατερας μου να μου κοψει τη συνηθεια με εναν πολυ εξευτελιστικο τροπο. Βεβαια εγω το πιπιλιζα ολη μερα, παντου, ακομη και στο σχολειο εσκυβα κατω απο το θρανιο να παρω μια...τζουρα! Βεβαια η δικη μου συνηθεια σιγουρα ηταν για παρηγορια και απο ανασφαλεια γιατι οι γονεις μου μονο για να παρηγορησουν δεν ηταν ικανοι! Εχω μιλησει σε αλλο ποστ για το ποση προσοχη εδιναν στα συναισθηματα μας(!!!). Ο τροπος τωρα: μεσα στο κατακαλοκαιρο φορουσα γαντι και ανψε το χερι μου. Και επειδη τον φοβομουν-τοσο συναισθηματικος ανθρωπος ηταν- δεν τολμουσα να το βγαλω. Νομιζω οτι κανα δυο μερες αντεξα και υποσχεθηκα να μην ξαναπιπιλισω το δαχτυλο. Βεβαια θυμαμαι οτι ηθελα να το ξανακανω και για πολυ καιρο ζοριζομουν, αλλα η αναμνηση του γαντιου και κυριως του εξευτελισμου μερ απετρεπε. Εννοειται οτι η ανω γναθος προβαλλει αρκετα σε σχεση με την κατω, τα μπροστινα δοντακια πετανε και δεν ειχαμε και λεφτα για σιδερακια!!!

Ουφ, ηθελα καπου να τα πω! Ελπιζω κατι να σας λεει η ιστορια μου.

[kourkoumpini]

Και εγω βλεπω οτι τωρα τελευταια εχει αρχισει να βαζει τον αντιχειρα στο στομα για να κοιμηθει. Πιπιλα δεν θελει. Και το δαχτυλο τωρα αρχισε να το βαζει.. Εχει κανενα μηνα και κατι. Αλλα δεν θελω να γινει συνηθεια γιατι νομιζω οτι απο 5 λεπτα που ηθελε να πιπιλησει αρχισε να το αυξανει. ΠΟια μεθοδος ειναι αποτελεσματικη τελικα; Το χαντζαπλαστ να το δοκιμασω;

[elenanikou]

Εμάς ο παιδίατρος μας είπε με τίποτα ο αντίχειρας μέσα στο στόμα! Όλα τα δάχτυλα ας τα βάζει εκτός όμως από τον αντίχειρα! Όταν ξεκίνησε ο γιος μου να βάζει τα δάχτυλα στο στόμα (εκεί γύρω στους 2 μήνες) άρχισα να του φοράω τα υφασμάτινα γαντάκια, αυτά που φοράνε τα μωράκια για να μη γρατζουνιούνται! Πήρα αρκετά ζευγάρια γιατί τα έκανε μούσκεμα με τα σαλάκια του κια αλλάζαμε πολλά ζευγάρια μέσα στη μέρα.Τον βοηθούσε να κοιμηθεί ακόμα και να τα μυρίζει στα χεράκια του!Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε σταμάτησα να του τα φοράω πάντως σίγουρα πρίν τους 5 μήνες.Μετά βέβαια άρχισε να βάζει τα χέρια στο στόμα λόγω οδοντοφυίας, αλλά ποτέ δεν πιπίλισε τα δάχτυλά του. Το ίδιο κάνω τώρα και στην μπέμπα μου αφού είναι πετυχημένη συνταγή για εμάς!!!

Εννοείται ότι δεν τα φοράει όλη μέρα αλλά μόνο όταν αρχίζει να βάζει τα χέρια στο στόμα!Ούτε όταν κοιμάται τα φοράει. Μόλις την πιάσει ύπνος τα βγάζουμε.

[xkatsiki]

αχ, αυτο το θεμα με ποναει. κι εγω πιπιλιζα το δαχτυλο μου μεχρι 11 χρονων, οποτε και αποφασισε ο πατερας μου να μου κοψει τη συνηθεια με εναν πολυ εξευτελιστικο τροπο. Βεβαια εγω το πιπιλιζα ολη μερα, παντου, ακομη και στο σχολειο εσκυβα κατω απο το θρανιο να παρω μια...τζουρα! Βεβαια η δικη μου συνηθεια σιγουρα ηταν για παρηγορια και απο ανασφαλεια γιατι οι γονεις μου μονο για να παρηγορησουν δεν ηταν ικανοι! Εχω μιλησει σε αλλο ποστ για το ποση προσοχη εδιναν στα συναισθηματα μας(!!!). Ο τροπος τωρα: μεσα στο κατακαλοκαιρο φορουσα γαντι και ανψε το χερι μου. Και επειδη τον φοβομουν-τοσο συναισθηματικος ανθρωπος ηταν- δεν τολμουσα να το βγαλω. Νομιζω οτι κανα δυο μερες αντεξα και υποσχεθηκα να μην ξαναπιπιλισω το δαχτυλο. Βεβαια θυμαμαι οτι ηθελα να το ξανακανω και για πολυ καιρο ζοριζομουν, αλλα η αναμνηση του γαντιου και κυριως του εξευτελισμου μερ απετρεπε. Εννοειται οτι η ανω γναθος προβαλλει αρκετα σε σχεση με την κατω, τα μπροστινα δοντακια πετανε και δεν ειχαμε και λεφτα για σιδερακια!!!

Ουφ, ηθελα καπου να τα πω! Ελπιζω κατι να σας λεει η ιστορια μου.

 

Η κορη μου εχει παει 8 χρονων και ακομα εχει αυτη την συνήθεια αλλα μονο οταν θελει να χαλαρώσει ή οταν πιέζεται συναισθηματικά. Η συμπεριφορά μας απεναντι της ειναι καλη και εχουμε καλη σχεση. Πηγαμε σε παιδοντιατρο γιατι άρχισε ο ανω γνάθος να πεταγεται και μας έβαλε ενα αβολο φρακτακη στο στομα για να μη χωραει το δακτυλο. Ολα αυτα πρόπερσι σχεδον. Αν και πιέστηκε λιγο απο αυτο φανηκε να τα καταφερε αλλα λογο θανατου στην οικογένεια δυστυχώς ξανακυλισε. Αποφάσισα να μην την πιεσω και να την αφησω να το σταματήσει απο μονη της. Διαβάζοντας και την δικη σου ιστορια νομιζω οτι τελικα χρειαζεται βοηθεια απο παιδοψυχολογο κατι τετοιο

[stelabell]

και εμεις εχουμε αυτο το θεμα...η κορη μου ειναι 10 βδομαδων και απο 1 μηνα προσπα8ουσε να πιπιλισει τη γροθια της,πλεον τα καταφερνει μια χαρα,και ακομα χειροτερα τον αντιχειρα..μου φαινεται οτι ειναι πολυ νωρις...της το βγαζω και της δινω πιπιλα..τη κραταει,απλα εχει προτημηση στο δαχτυλο της,εχω διαβασει διαφορα και φοβαμαι,δεν θελω να εχουμε αργοτερα τετοια προβληματα,ποσο μαλλον με τα δοντακια της...να της βαζω γαντακια????

[rkt]

Τελικά, δεν αποδεικνύεται σχέση πιπιλίσματος δακτύλου και προβλήματος με τα δόντια.

Μιας και η μία μου κόρη το πιπίλαγε από την κοιλιά, το έψαξα το θέμα.

Άλλα είναι τα προβλήματα και για αυτό καλό είναι να το κόψετε από την αρχή. Δώστε πιπίλα (εμένα δεν την έπαιρνε με τίποτα...)

[tanya77]

Εγώ θεωρώ πως ο πιπίλισμα του αντίχειρα είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τα μικρά παιδιά! Ο γιός μου πιπίλαγε τον αντίχειρά του μέχρι πριν από 2-3 μήνες και είχε κάνει έναν μικρό κάλο. Με ρώτησε τι ήταν αυτό στο χεράκι του και του απάντησα "Δεν είναι τίποτα απλά βγήκε ένας κάλος επειδή βάζεις πολλές φορές το δαχτυλάκι στο στόμα. Μην το κάνεις τόσο πολύ και σιγά σιγά θα φύγει, θα δεις!" Από τότε κάθε μέρα μου έδειχνε το δαχτυλάκι και έλεγε "Κοίτα μαμά είναι λίγο καλύτερα!" Προσπαθούσε από μόνος του να το κόψει για να φύγει ο κάλος και τα κατάφερε! Εγώ από την άλλη πιπίλιζα τον αντίχειρα μέχρι την εποχή που έβαλα σιδεράκια, περίπου στα 8 με 9. Βέβαια και τα αδέρφια μου είχαν ακριβώς τα ίδια στραβά δόντια με μένα χωρίς να εξασκούν το "σπορ". Νομίζω πως η ηλικία που το σταμάτησα είναι υπερβολική και πρέπει να είχα κι εγώ κάποια ψυχολογικά εκείνη την εποχή, αλλά για ένα παιδάκι μέχρι 2-3 χρονών και πολύ περισσότερο για ένα μωράκι δε νομίζω να είναι κακό. Αφήστε που δε χρειάστηκε ποτέ να ξυπνήσω για να βρω την πιπίλα, ήταν ενσωματωμένη . Η μικρή μου δεν είναι φαν, οπότε τώρα ψάχνω πιπίλες μες στη νύχτα!

[emmaki]

Τελικά, δεν αποδεικνύεται σχέση πιπιλίσματος δακτύλου και προβλήματος με τα δόντια.

Μιας και η μία μου κόρη το πιπίλαγε από την κοιλιά, το έψαξα το θέμα.

Άλλα είναι τα προβλήματα και για αυτό καλό είναι να το κόψετε από την αρχή. Δώστε πιπίλα (εμένα δεν την έπαιρνε με τίποτα...)

 

Ο πατέρας μου είναι (για λίγο ακόμα μιας και συνταξιοδοτείται πλέον) οδοντίατρος, άρα γνωρίζει.

Μέχρι τα 6 είχα το δάχτυλο στο στόμα όταν κοιμόμουν και ποτέ δεν δέχτηκα πιπίλα.

Ο πατέρας μου έλεγε πάντα στη μητέρα μου που ανησυχούσε "Αν δεν το κόψει μέχρι τα 6, που θα βγουν τα καινούρια δόντια, τότε θα δούμε τι θα κάνουμε".... Στα 6 το έκοψα... Δεν ξέρω πώς! Μάλλον από μόνη μου....

 

Όσο για τα στραβά δόντια, οι γιατροί στο εξωτερικό λένε ότι οφείλονται στην καλύτερη διατροφή των παιδιών. Παίρνουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά από ό,τι έπαιρναν τα παιδιά πριν χρόνια, άρα τα δόντια γίνονται πιο μεγάλα (φαρδιά) και δεν χωράνε στα ούλα. Συνεπώς βγαίνουν/σπρώχνονται προς τα έξω ή προς τα μέσα και έτσι στραβώνουν.

[Melina22]

Κορίτσια έχω αγχωθεί λίγο με το συγκεκριμένο θέμα. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών σχεδόν κ δεν του έχω δώσει πιπίλα. Ούτε το δάχτυλο πιπιλάει ακόμα απλά βάζει όλη τη γροθιά μέσα κάποιες φορές. Έχω διαβάσει πολλά εδώ για το θέμα κ έχω μπερδευτεί. Τι να κάνω να του την δώσω; Αν τη δεχτεί βέβαια...γιατί θηλάζει αποκλειστικά...

[Niki81]

Σε αυτητην ηλικια ολα τα παιδακια νομιζω βαζυν τη μπουνιτσα στο στομα.Η μπουνιτσα δε δημιουργει προβλημα...το δαχτυλο δημιουργει.

 

Εμενα πιπιλα δεν πηρα με τπτ...τον προσπαθουσα...το ξαναπροσπαουσα...αγορασα οτι πιπιλα κυκλοφορουσε αλλα δε.Γυρω στον 5ο μηνα ανακαλυψε τον δαχτυλακι.Περασαμε 2 μηνες που ειχε ολη μερα το δαχτυλο στο στομα.Ο παιδιατρς με εκραζε να το κοψω αλλα δν ειναι ευκολο.Και γαντακι που τυ εβαζα εβρισκε το δαχυλο και το εβαζε μαζι με το γαντι.Μερα-νυχτα το δαχτυλο στο στομα.

Τελικα απο 8 μηνων που αρχισε να μπουσουλαει και τον αφηνα αμολητο στο σπτι να γυριζει το εκοψε μαχαιρ.Βρηκε αλλες ασχολιες.Τωρα μονο αν νυσταξει το βαζει καμια φορα.

 

 

Φυσικα αυτο δεν ισχυει σε ολα τα παιδακια...πολλα το συνεχιζουν για χρονια...

 

Δοκιμασε να του δωσεις πιπιλα να δεις θα τη θελει?Εμενα αναγουλιαζε.

[tiller]

Κορίτσια έχω αγχωθεί λίγο με το συγκεκριμένο θέμα. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών σχεδόν κ δεν του έχω δώσει πιπίλα. Ούτε το δάχτυλο πιπιλάει ακόμα απλά βάζει όλη τη γροθιά μέσα κάποιες φορές. Έχω διαβάσει πολλά εδώ για το θέμα κ έχω μπερδευτεί. Τι να κάνω να του την δώσω; Αν τη δεχτεί βέβαια...γιατί θηλάζει αποκλειστικά...

 

Melina, αν θηλάζεις αποκλειστικά, ελεύθερα και στο στήθος (δηλ. θηλάζει όποτε θέλει το παιδί και στο στήθος, όχι με θήλαστρο και μπιμπερό), τότε μη φοβάσαι τίποτα. Προς Θεού, μη δώσεις πιπίλα, το μωρό σου μάλλον αρχίζει να εξερευνά... το σώμα του με το στόμα του. Μάλιστα, σε λίγο καιρό θα αρχίσει να βάζει και τα πόδια του στόμα του. Όταν αρχίσει να στέκεται καθιστό, τότε αυτή η συμπεριφορά θα εκλείψει από μόνη της.