Ψυχολογια υπο το μηδεν

[sweet_february]

Σκεφτηκα να σας πω εδω οσο πιο συντομα το προβλημα μου μηπως μπορεσω και "ξαλαφρωσω" λιγακι. Οπως εχω γραψει και σε καποιο αλλο post το παιδακι μου οταν ηταν σχεδον 3 μηνων ειχε 2 κρουσματα απανωτα μηνιγγιτιδας. Δεν θελω να τα ξερολεω, απλα θα σας πω πως απο τοτε ζω με το αγχος του θερμομετρου. Το παιδι μπορει να εχει 36.2 κι εμενα να μου φαινεται πως ψηνεται. Δραμα η κατασταση δηλαδη.

Σημερα, γυρισαμε κατα τις 9 απο την καθιερωμενη μας βολτιτσα με το αμαξι. Την εκανα ντουζακι, την εντυσα και την εδωσα στον αντρα μου για να παω να της φτιαξω το γαλα και να τη βαλουμε για υπνο. Την ωρα που ημουν στην κουζινα και περιμενα πανω απο το μπρικι να ζεσταθει το νερο, ερχεται ο αντρας μου και με ρωταει που ειναι το θερμομετρο. Κοριτσια, δεν ξερω αν με καταλαβαινετε αλλα εκεινη τη στιγμη ενιωσα τη γη να φευγει απο τα ποδια μου. Τον ρωτησα τι το θελει και μου ειπε πως του φαινεται λιγακι ζεστη η μικρη. Επειδη ομως ειναι πολυ ζωηρη, αποφασισαμε να της το βαλουμε οταν θα την ταϊζε ο αντρας μου που θα εμενε ακινητη. Περιττο να σας πω τι μα**κιες εκανα... Εβγαλα το μπρικι απο το ματι και της εφτιαξα γαλα με κρυο νερο (δεν ειχε προλαβει να ζεσταθει). Οταν το καταλαβα, το πεταξα και ξαναεβαλα το μπρικι στο ματι για να της φτιαξω καινουριο. Στην αρχη ξεχασα να βαλω νερο μεσα και οταν τελικα εβαλα, ξεχασα να αναψω το ματι.... Για να μη σας τα πολυλογω οταν της βαλαμε σφιγγοταν τοσο πολυ (βλεπετε το εχω τρελανει με το θερμομετρο που τωρα πια δεν το θελει ουτε να το βλεπει) κι εδειξε 36.9 Καθ' οτι μετα ακολουθει το 37αρι, πανικοβληθηκα χειροτερα. Εν τελει της ξαναεβαλα αλλες δυο φορες και τα αποτελεσματα ηταν την μια φορα 36.6 και την δευτερη 36.2

Πριν λιγο πηγα πανω απο την κουνια της να της ξαναβαλω αλλα το μονο που καταφερα ηταν να την ξυπνησω και να αρχισει τα κλαμματα, οποτε καταληξαμε εγω μες στην απελπισια που δεν μπορω να δω ποια ειναι η θερμοκρασια της, το παιδι να στριγγλιαζει που δεν το αφηνω να κοιμηθει και ο αντρας μου να φωναζει που το αναστατωνω (και ειχε δικιο).

Δεν ξερω τι να κανω. Δεν θελω να ειμαι ετσι, αλλα μου βγαινει χωρις να το επιδιωκω. Σκεφτομαι αυριο να την παω στο γιατρο αλλα θα με βρισει κι αυτος, αφου την περασμενη εβδομαδα ημασταν στο ιατρειο του για εμβολιο, την εξετασε και δεν ειχε τιποτα.

Νομιζω πως θα καταρρευσω....

[sweet_february]

Να διευκρινισω πως το παιδι το θερμομετρω απο τη μασχαλη.

[ngeo23]

αχ, πολυ λυπαμαι για αυτα που περνατε αλλα πρεπει να χαλαρωσεις λιγο και εσυ, ξερω οτι ειναι δυσκολο, εμεις εχουμε προβλημα με βρογχιτιδες και αν βηξει λιγο το παιδι τρελαινομαι αλλα πρεπει να ειμαστε πανω απ ολα εμεις ηρεμες ωστε και το παιδι μας να ειναι ετσι.

σκεφτηκες να ρωτησεις καποιον "ψυχολογο" μηπως σε βοηθησει;

[sweet_february]

Καταρχην σε ευχαριστω για την αμεση απαντηση. Ναι, εκανα καποιες συνεδριες αλλα μετα σταματησα χωρις συγκεκριμενο λογο. Μεγαλη βλακεια μου, μαλλον θα πρεπει να τις ξαναρχισω. Δεν το αντεχω ουτε εγω αλλα ουτε και οι γυρω μου να ειμαι ετσι. Κατι πρεπει να γινει. Το ξερω πως δεν ειστε ψυχιατροι και συγγνωμη αν σας φορτωνω με τα δικα μου, αλλα καπου πρεπει να μιλησω κι εγω για τι θα σκασω!

[manoulitsa]

κορτσακι μου σε καταλαβαινω απολυτα!!!σιγα σιγα θα ηρεμησεις κοπελα μου..θα δεις απο μονο του θα ερθει.μην φοβασαι.το παιδακι σου ειναι και θα ειναι για παντα γερο ηταν μια ατυχια που παει περασε τωρα...προσπαθησε να το βγαλεις σιγα σιγα απο το μυαλο σου και να σκεφτεσαι θετικα... να μεταφερεις και στο μωρακι ηρεμια και οχι πανικο!!!

(η κορη σου ειναι μια κουκλα!!!και ειναι ελαχιστα μικροτερη απο το μικρο μου γιο)

[sweet_february]

Manoulitsa σε ευχαριστω πολυ! Να σου ζησουν κι εσενα τα παιδακια σου και να ειναι παντα γερα. Ολοι μου το λενε αυτο, αλλα δεν μπορεις να φανταστεις ποσο δυσκολο ειναι. Θα ηθελα πολυ να ειμαι σαν εκεινες τις στοργικες μαμαδες που κρατανε το χερακι του παιδιου τους και παιρνουν αλλα και δινουν δυναμη. Απλα δεν το μπορω. Δεν το αντεχω αλλο αυτο που γινεται. Δεν την εχω φιλησει ποτε στο μαγουλο, στο χερακι οπουδηποτε παρα ΜΟΝΟ στο κουτελο για να μπορω να τσεκαρω και τη θερμοκρασια της. Δεν γινεται να στερω αλλο απο το παιδι μου οσα δικαιωματικα του ανηκουν επειδη φοβαμαι μην αρρωστησει. Η αρρωστη στην οικογενεια ειμαι εγω, αλλα δεν το θελω. Θα εδινα τα παντα να πατησω ενα delete στο μυαλο μου και να ξεκινησω απο την αρχη τα παντα. Να τη θηλασω για να της δωσω αντισωματα (πραγμα που δεν εκανα και κατηγορω τον εαυτο μου για οσα επαθε η μικρη μετεπειτα). Θελω τοσα να κανω και ο φοβος με κραταει πισω. Δεν παλευεται ομως αλλο ετσι!

[alcyon]

Για το θέμα της δικής σου αναστάτωσης δεν έχω κάτι να πω γιατί απλά δεν ξέρω. Άρα σιωπώ.

 

Όμως αν θες να μην ταλαιπωρείς το πιτσιρίκι σου με τις θερμομετρήσεις... υπάρχει θερμόμετρο μετώπου, που χωρις επαφή, μπορεί να μετρήσει τη θερμοκρασία. Άρα δε χρειάζεται να το ξυπνήσεις. Ξέρω πως στην Ελλάδα είναι ακριβά, αλλά σιγά σιγά γίνονται όλο και πιο οικονομικά. Προσωπικά πήρα ένα τέτοιο γιατί έχω πολλά πιτσιρίκια και ξεκινήσαμε παιδικό, άρα αναμένουμε δύσκολο χειμώνα. Το βρήκα πολύ οικονομικά.

Αν σε ενδιαφέρει στείλε μου πμ να σου πω λεπτομερειες.

 

Υ.Γ. Έτσι μέχρι να βρεις τη δική σου ισορροπία, δε θα χρειάζεται, το μικρό σου, να αισθάνεται τη δική σου αναστάτωση.

[eleni_k]

Καταλαβαίνω και καταλαβαίνεις ότι αυτό που κάνεις δεν είναι λογικό, αλλά σε νιώθω...Ενώ γενικότερα δεν φοβάμαι εύκολα και δεν είμαι της υπερβολής, όταν έχει κάτι να κάνει με αρρώστια και την υγεία των παιδιών έτσι αντιδρώ. Εύχομαι να σου περάσει γρήγορα!:p:p

[sweet_february]

Alcyon φυσικα και ενδιαφερομαι. Σου εστειλα πμ.

Της ειχα παρει και θερμομετρο-πιπιλα αλλα απο το πολυ μασουλα-μασουλα εδειχνε παραπανω κι ετσι το καταργησαμε. Πολυ βολικη η λυση με το θερμομετρο μετωπου!

[sweet_february]

Κι εγω το ευχομαι eleni_k μου γιατι ειναι καταδικη. Σε ευχαριστω πολυ!

Ολες σας ευχαριστω, αισθανομαι καλυτερα τωρα που το συζηταω!

[manoulitsa]

Manoulitsa σε ευχαριστω πολυ! Να σου ζησουν κι εσενα τα παιδακια σου και να ειναι παντα γερα. Ολοι μου το λενε αυτο, αλλα δεν μπορεις να φανταστεις ποσο δυσκολο ειναι. Θα ηθελα πολυ να ειμαι σαν εκεινες τις στοργικες μαμαδες που κρατανε το χερακι του παιδιου τους και παιρνουν αλλα και δινουν δυναμη. Απλα δεν το μπορω. Δεν το αντεχω αλλο αυτο που γινεται. Δεν την εχω φιλησει ποτε στο μαγουλο, στο χερακι οπουδηποτε παρα ΜΟΝΟ στο κουτελο για να μπορω να τσεκαρω και τη θερμοκρασια της. Δεν γινεται να στερω αλλο απο το παιδι μου οσα δικαιωματικα του ανηκουν επειδη φοβαμαι μην αρρωστησει. Η αρρωστη στην οικογενεια ειμαι εγω, αλλα δεν το θελω. Θα εδινα τα παντα να πατησω ενα delete στο μυαλο μου και να ξεκινησω απο την αρχη τα παντα. Να τη θηλασω για να της δωσω αντισωματα (πραγμα που δεν εκανα και κατηγορω τον εαυτο μου για οσα επαθε η μικρη μετεπειτα). Θελω τοσα να κανω και ο φοβος με κραταει πισω. Δεν παλευεται ομως αλλο ετσι!

ευχαριστω κοπελα μου!!! εγω σε καταλαβαινω...απο τοτε που γεννησα το μεγαλο μου γιο δεν εχω κοιμηθει καλα βραδυ... μην σου πω για τοτε που επρεπε να εγχειριστει για κατι μικρο αλλα που σε μενα και στον αντρα μου ειχε προκαλεσει τετοιο ψυχολογικο που ειχαμε να κλεισουμε ματι ενα μηνα πριν και ενα μηνα μετα την εγχειριση, χωρις υπερβολη...

οι μανουλες και οι μπαμπουληδες ανησυχουν και θα ανησυχουν παντα!!! πρεπει ομως να προσπαθουμε συνεχεια να μην μεταδιδουμε την ανησυχια και το αγχος μας στα αγγελουδακια μας...πρεπει να το παλεψεις εσυ η ιδια κοπελα μου... αν εσυ δεν το παλεψεις δεν θα μπορεσει και καποιος ειδικος (αν αυτο διαλεξεις να κανεις ) να σε βοηθησει!!!ουτε φταις εσυ για τα αντισωματα του παιδιου...μην κατηγορεις τον εαυτο σου...

να σκεφτεσαιοτι η κουκλιτσα απο δω και περα θα ειναι καλα και ΘΑ ΕΙΝΑΙ. προσπαθησε να δεις το ποτηρι μισογεματο...περνας μια δυσκολη στιγμη αλλα ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!

[manoulitsa]

Κι εγω το ευχομαι eleni_k μου γιατι ειναι καταδικη. Σε ευχαριστω πολυ!

Ολες σας ευχαριστω, αισθανομαι καλυτερα τωρα που το συζηταω!

γι αυτο ειμαστε εδω... για να βοηθαμε η μια την αλλη

[fistikaki]

δεν ξερω αν ειναι παρηγορια το οτι δεν εισαι μονο εσυ υπερβολικη, αλλα θα σου πω, πως εγω -που δοξα το θεο και τη παναγια δεν εχει περασει κατι ζορικο το παιδι μου- το ενοχλω και το ξυπναω αρκετες φορες στον υπνο του, για να δω αν αναπνεει....

μεχρι να κουνηθει ή να ακουσω την αναπνοη της, εχω ηδη συμπερανει τα χειροτερα.. εχω ηδη σχηματισει εικονα στο μυαλο μου

 

μολις τελειωσω αυτο το ποστ, θα παω στο δωματιο της να τσεκαρω αν ανεβοκατεβαινει το μπλουζακι στο στηθακι της

 

ειμαι ηδη ανησυχη, γιατι μου εχουν ηδη καρφωθει ιδεες....

 

δεν εισαι μονη σου...............

[sweet_february]

Ξερεις τι βρε manoulitsa? Ισως με περασετε για ufo αλλα πραγματικα ΟΠΟΤΕ μα ΟΠΟΤΕ περναμε εξω απο εκκλησια (και συνανταμε και πολλες στη βολτα με το αυτοκινητο) παρακαλαω να μην ξαναρρωστησει και να μην ξανανεβασει πυρετο. Το λεω και το ξαναλεω που πιστευω πως μεχρι κι ο Θεος θα εχει βαρεθει να του το ζηταω!

Οσο για τον ειδικο.. δεν ξερω! Πιστευω πως θα με βοηθησει, ειμαι ικανη να κανω ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να αλλαξω ψυχολογια!

[sweet_february]

Αχ βρε fystikaki να ηξερες ποσο σε καταλαβαινω... Δεν φανταζεσαι το ποσο!!

[manoulitsa]

δεν ξερω αν ειναι παρηγορια το οτι δεν εισαι μονο εσυ υπερβολικη, αλλα θα σου πω, πως εγω -που δοξα το θεο και τη παναγια δεν εχει περασει κατι ζορικο το παιδι μου- το ενοχλω και το ξυπναω αρκετες φορες στον υπνο του, για να δω αν αναπνεει....

μεχρι να κουνηθει ή να ακουσω την αναπνοη της, εχω ηδη συμπερανει τα χειροτερα.. εχω ηδη σχηματισει εικονα στο μυαλο μου

 

μολις τελειωσω αυτο το ποστ, θα παω στο δωματιο της να τσεκαρω αν ανεβοκατεβαινει το μπλουζακι στο στηθακι της

 

ειμαι ηδη ανησυχη, γιατι μου εχουν ηδη καρφωθει ιδεες....

 

δεν εισαι μονη σου...............

σαν να περιγραφεις εμενα ... κι εγω το ιδιο κανω...επι τρια!!!

[manoulitsa]

Ξερεις τι βρε manoulitsa? Ισως με περασετε για ufo αλλα πραγματικα ΟΠΟΤΕ μα ΟΠΟΤΕ περναμε εξω απο εκκλησια (και συνανταμε και πολλες στη βολτα με το αυτοκινητο) παρακαλαω να μην ξαναρρωστησει και να μην ξανανεβασει πυρετο. Το λεω και το ξαναλεω που πιστευω πως μεχρι κι ο Θεος θα εχει βαρεθει να του το ζηταω!

Οσο για τον ειδικο.. δεν ξερω! Πιστευω πως θα με βοηθησει, ειμαι ικανη να κανω ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να αλλαξω ψυχολογια!

τι λες κοπελα μου? ufo? αυτα που περιγραφεις ειναι φυσιολογικα για τις μανουλες...... μην στενοχωριεσαι κοριτσακι μου...ολα θα πανε καλα...

κι εγω ανησυχω πολυ!!!κανω αυτο που γραφει πιο πανω το fystikaki εδω και πεντε χρονια...τωρα το κανω επι τρια πολλες φορες το βραδυ...τα σκεπαζω αμετρητες φορες... και σκεφτομαι οτι και δεκα παιδια να ειχα το ιδιο θα εκανα.... επι δεκα επι εκατο επι χιλια.

(αφου να φανταστειτε κοριτσια ζορισα το δοντι του παιδιου που κουνιοτανε να βγει γιατι μου μπηκε στο μυαλο η ιδεα οτι θα το καταπιει στον υπνο του)

[sweet_february]

Σε καταλαβαινω απολυτα κι εσενα! Πριν λιγο της ξαναεβαλα θερμομετρο (χωρις να την ξυπνησω αυτη τη φορα), ειχε 35.9 Τι να πω... ισως να ζεσταινοταν εκεινη τη στιγμη. Ας ελπισουμε πως θα παραμεινει ετσι! Βεβαια αυτο θα επαναληφθει πολλες φορες, μιας και θελω να εχω το κεφαλι μου ησυχο.... Τελικα οπως εχει ηδη ειπωθει, αν η μητροτητα ηταν ευκολο ζητημα δεν θα ξεκινουσε με τη γεννα...

[melina_g]

δεν ξερω αν ειναι παρηγορια το οτι δεν εισαι μονο εσυ υπερβολικη, αλλα θα σου πω, πως εγω -που δοξα το θεο και τη παναγια δεν εχει περασει κατι ζορικο το παιδι μου- το ενοχλω και το ξυπναω αρκετες φορες στον υπνο του, για να δω αν αναπνεει....

μεχρι να κουνηθει ή να ακουσω την αναπνοη της, εχω ηδη συμπερανει τα χειροτερα.. εχω ηδη σχηματισει εικονα στο μυαλο μου

 

μολις τελειωσω αυτο το ποστ, θα παω στο δωματιο της να τσεκαρω αν ανεβοκατεβαινει το μπλουζακι στο στηθακι της

 

ειμαι ηδη ανησυχη, γιατι μου εχουν ηδη καρφωθει ιδεες....

 

δεν εισαι μονη σου...............

 

Eπ! Δεν είμαι η μόνη σαλταρισμένη τελικά... Σαν να βλέπω τον εαυτό μου ακριβώς!!!

Λοιπόν, λέω να βρούμε ένα ψυχολόγο - ψυχίατρο κάπου που να μας βολεύει όλες και να πάμε για ομαδική ψυχοθεραπεία, να μας έρθει και φθηνότερα ε;;;

 

Πέρα απο την πλάκα, όπως βλέπεις κοπελα μου δεν είσαι η μόνη, κι εσύ είσαι και δικαιολογημένη γιατί το μωράκι σου ήταν αρρωστούλι. Εμένα δεν έχει περάσει καν κρυολόγημα κι όμως μου φαίνεται ζεστός και τον τσεκάρω συχνά πυκνα. Εύχομαι το μωράκι σου να είναι πάντα καλά και θα είναι κι εσύ να ηρεμήσεις σύντομα για να χαρείς χωρίς άγχος το θαυματάκι σου.

[manoulitsa]

Τελικα οπως εχει ηδη ειπωθει, αν η μητροτητα ηταν ευκολο ζητημα δεν θα ξεκινουσε με τη γεννα...

αυτη ηταν η πιο σωστη κουβεντα.....

αλλα εκτοε απο δυσκολη ειναι και ομορφη....

η πιο ομορφη περιοδος της ζωης μας!!!

[manoulitsa]

Eπ! Δεν είμαι η μόνη σαλταρισμένη τελικά... Σαν να βλέπω τον εαυτό μου ακριβώς!!!

Λοιπόν, λέω να βρούμε ένα ψυχολόγο - ψυχίατρο κάπου που να μας βολεύει όλες και να πάμε για ομαδική ψυχοθεραπεία, να μας έρθει και φθηνότερα ε;;;

 

ωραια ιδεα!!!!!

[fistikaki]

Τελικα οπως εχει ηδη ειπωθει, αν η μητροτητα ηταν ευκολο ζητημα δεν θα ξεκινουσε με τη γεννα...

 

 

ποια γεννα, εγω σ ολη την εγκυμοσυνη ημουν σιγουρη πως θα αποβαλλω.. πηγαινα για τσισα, και περιμενα με βεβαιοτητα να δω το αιμα...

[sweet_february]

Αυτο για την ψυχοθεραπεια να το συζητησουμε! Θα κανουμε και group therapy!!!! Θα τους κανουμε να σκισουν τα πτυχια τους!! :lol:

Fystikaki παρομοιως... Οπως επισης σταματησα να βαζω τη fissan mama (την κρεμα για τις ραγαδες) επειδη μου φανηκε πως μειωθηκαν οι κινησεις του εμβρυου.... Κι οταν τη σταματησα ημουν σιγουρη πως εκεινη εφταιγε που δεν "ακουγα" το μωρο (κι οχι το γεγονος πως ετρεχα σαν την παλαβη, το ειχα ζαλισει και κοιμοταν)...

Αστην τρελλη στην τρελλα της!

[fistikaki]

γι αυτο, χαλαρωσε....

 

εχω προσπαθησει να καταπιεσω τον εαυτο μου, να μην παω να τσεκαρω7000 φορες το παιδι στον υπνο της... αλλα μου γινεται εμμονη ιδεα μετα, δεν μπορω να ηρεμησω...

 

αυτες οι καταναγκαστικες συμπεριφορες δεν περνανε ετσι ευκολα,δεν ξερω καν, αν περνανε ποτε... ισως με τον χρονο, ισως με δευτερο παιδι...

 

οποτε, προτεινω απλα, να συμφιλιωθουμε με την 'τρελα' μας...

 

θα ειμαστε οι μαναδες που τα παιδια τους θα τις κοιτανε καπως ετσι , αλλα οκ... βαζω το χερι μου στη φωτια πως ενα 70% του πληθυσμου των ελληνιδων μαναδων ειναι καπως ετσι....

 

δε πειραζει, ας ειναι αυτο το μονο λαθος που θα κανω με το παιδι μου... που θα την σκεπαζω 100 φορες μεσα στη νυχτα, και αλλες 100 θα πλησιαζω το χερι μου στη μυτη της για να 'πιασω' χνωτο...

[sweet_february]

Σωστα.. πολυ σωστα! Οσο ευκολα το λεω ομως, τοσο δυσκολο μου ειναι να το εφαρμοσω! Θα το προσπαθησω ομως.. Αν και ξερω πως ολα αυτα που γραφω αυτη τη στιγμη και ολη η αισιοδοξια θα χαθει μεμιας οταν (χτυπα ξυλο) θα πιασω τη μικρη και θα ειναι ζεστη, ή θα εχει πολλες μυξες, ή θα βηξει και παει λεγοντας.

Όπως και να 'χει καλυτερα να κανω λαθη απο υπερπροστασια παρα απο αδιαφορια. Καλυτερα να μεγαλωσει και να με "χρεωσει" που ημουν απο πανω της ολη την ωρα και της εβγαζα την ψυχη παρα να θυμαται πως "καπως, καπου, καποτε ειχα και μια μανα που ελεγε πως με αγαπαει και με νοιαζεται".

Παντως οφειλω να πω ενα τεραστιο ευχαριστω σε ολες σας. Ειναι μεγαλη παρηγορια να ξερεις πως δεν εισαι μονος.

Περαστικα μας λοιπον! (Που δεν το κοβω, αλλα ας το πω..!)