Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Σας λείπει...η κοιλιά σας;;;


Zaxarenia

Recommended Posts

Κι εμενα μου λειπει...Οχι τοσο η περιοδος της εγκυμοσυνης γιατι ειχα πολυ αγχος αλλα αυτο το συναισθημα να κουβαλας το παιδακι σου,να το νιωθεις μεσα σου το αναπολω...

 

όπως το λές..είναι απίστευτη αυτή η αίσθηση, ένα αληθινό θαύμα..αφού κοιτάζω τις κόρες μου η μία εξήμιση η άλλη πέντε μηνών και όταν σκέφτομαι ότι τις είχα μέσα στην κοιλιά μου νιώθω ένα μεγαλείο ρε παιδί μου δεν ξερω πως αλλιώς να το περιγράψω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 63
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

οχι οχι!δεν μου λειπει καθολου..και δεν θελω να βλεπω αλλες κοιλιες....!αν και εβαλα μονο 9 κιλα σε καθε εγκυμ..δεν αναπολο καθολου...για πιο λογο αλλωστε;;;;;πιο πολυ χερομαι που μεγαλωνουν τα παιδια..μπορεις να τα μιλας..να κανεις διαφορα μαζι τους..οχι ...και οταν βλεπω μωρα.δεν τρελενομαι...)))))))

Link to comment
Share on other sites

Αχχχχχ το να ειμαι έγκυος μου λείπει πολύ! Η κοιλιά μου πάλι όχι. Είναι εδω μαζί μου αυτη την στιγμή που σας γράφω και σας στέλνει χαιρετίσματα:)

 

Πέρα απο την πλάκα, πόσο ωράια ήταν όταν είχα το μωρό μου στην κοιλιά μου και την χαίδευα....Αχχχχ

Link to comment
Share on other sites

Κοιτα παρολο που περασα τους 4 απο τους 8 μήνες (γιατι γεννησα προωρα) της εγκυμοσυνης ξαπλα και σε νοσοκομειο πρεπει να ομολογισω οτι πρωτον ηταν η καλυτερη εμπειρια της ζωής μου, ενιωσα πραγματικα αυτο το θαυμα της φυσης στην ψυχη μου και αισθανθικα οτι θα ημουν πολυ δυστυχισμενη αν γεννιομουν τελικα αντρας και δεν μπορουσα να ζησω ολο αυτο (βεβαια πολυ ευτυχισμενη για ολα τα άλλα). Δευτερον οταν γεννησα την πομενη μερα εκλαιγα και ηθελα την κοιλια μου πισω γιατι μου αρεσε ολη αυτη η αισθηση.

Μαζοχισμος λεγετε με τοσο χαλια εγκυμοσυνη αλλα τελος καλο ολα καλα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 χρόνια μετά...

Οταν ήμουν στον ένατο σκεφτόμουν πως θα μου έλειπε κ την χαιδευα συνέχεια. Τι μοναδικη αίσθηση να έχεις το μωρό σου αυτοκόλλητο!

  Όταν γέννησα τέτοιες μέρες πέρυσι θυμάμαι με έπιανε όταν κοίταζα την κοιλιά μου μία μελαγχολία για την εγκυμοσύνη που τέλειωσε. 

  Τελικά καθώς ο καιρός πέρασε συλλογιομουν άλλες όμορφες στιγμές της εγκυμοσύνης (υπνος, ξεκουραση, ώρες χαλαρωσης κτλ) και  δεν έπιασα ποτέ τον εαυτό μου να την αναπολω.

  Ήδη είχα στα χέρια μου ότι με συμπλήρωνε, η κοιλιά απλώς με προετοιμασε...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Κ εγώ όταν ήμουν έγκυος θυμάμαι σκεφτόμουν ότι είναι ωραία να νιώθεις το μωρακι μέσα σ!! Όταν γεννησα μ φαινόταν τόσο παράξενο που πλέον δεν το έχω στην κοιλιά κ ιδιαίτερα το ότι ήταν στη θερμοκοιτιδα κ εγώ σπίτι με στεναχωρουσε ιδιαίτερα γιατί πάντα την μπεμπουλα την κουβαλουσα μαζι μου κ αποχωριστηκαμε τόσο σκληρά.. Όταν την πήρα σπίτι ενιωσα μεγάλη χαρά κ ανακούφιση.. Τώρα πλέον ανυπομονω (να περάσει βέβαια περισσότερος καιρός) μία δεύτερη εγκυμοσύνη που θα βλέπω την κοιλιά μ να μεγαλώνει κ κάθε τόσο να βλέπω μικρά εξογκωματακια απ τα χερακια κ τα ποδαρακια που θα κλωτσανε!! :mad:

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Κ εγώ όταν ήμουν έγκυος θυμάμαι σκεφτόμουν ότι είναι ωραία να νιώθεις το μωρακι μέσα σ!! Όταν γεννησα μ φαινόταν τόσο παράξενο που πλέον δεν το έχω στην κοιλιά κ ιδιαίτερα το ότι ήταν στη θερμοκοιτιδα κ εγώ σπίτι με στεναχωρουσε ιδιαίτερα γιατί πάντα την μπεμπουλα την κουβαλουσα μαζι μου κ αποχωριστηκαμε τόσο σκληρά.. Όταν την πήρα σπίτι ενιωσα μεγάλη χαρά κ ανακούφιση.. Τώρα πλέον ανυπομονω (να περάσει βέβαια περισσότερος καιρός) μία δεύτερη εγκυμοσύνη που θα βλέπω την κοιλιά μ να μεγαλώνει κ κάθε τόσο να βλέπω μικρά εξογκωματακια απ τα χερακια κ τα ποδαρακια που θα κλωτσανε!! :mad:

 Φαντάζομαι  ήταν πολυ δυσκολο που γυρισες σπίτι δίχως το μωρακι σου. Ήσουν πολύ δυνατή! Να την χαίρεσαι !

 

Πιστεύω σαν μαμάδες την δεύτερη φορά ( όταν έρθει με το καλό!) θα απολαύσουμε διχως άγχος τις εγκυμοσύνες και τις κοιλιτσες μας!

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

 Φαντάζομαι  ήταν πολυ δυσκολο που γυρισες σπίτι δίχως το μωρακι σου. Ήσουν πολύ δυνατή! Να την χαίρεσαι !

 

Πιστεύω σαν μαμάδες την δεύτερη φορά ( όταν έρθει με το καλό!) θα απολαύσουμε διχως άγχος τις εγκυμοσύνες και τις κοιλιτσες μας!

Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να γυρνας σπίτι χωρίς μωρό, να ξέρεις ότι είναι μόνο του χωρίς μητρική στοργή κ ότι μπορεί να κλαίει με τις ώρες κ να μην το δίνουν σημασία αλλά ήταν για το καλό της.. Κ το πιο δύσκολο είναι να μην ξέρεις τι σ ξημερώνει κ αν όλα θα πάνε καλά.. Δυστυχώς εγώ σε δεύτερη εγκυμοσύνη θα έχω το άγχος της προωρότητας γιατί η γιατρός μ είπε με το θέμα που είχα ότι αυξάνεται κατά 50% να συμβεί κ σε δεύτερη εγκυμοσύνη.. :-(

Link to comment
Share on other sites

Αχ αυτη η κοιλιτσα!μου λειπει τοσο πολυ....τη χαιδευα με τις ωρες!!!εμενα εφυγε σχεδον ολη μεσα σε 10 μερες απ τη γεννα και μου μειναν αμανατι ζουμερα μπουτακια....η κοιλιτσα παντως ειναι συχνα στο μυαλο μου...θυμαμαι την παρατηρουσα συνεχεια...το σπιτακι της μπεμπας μου❤❤

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εμενα παλι μου λειπει η αισθηση οτι κατι κινειται μεσα μου κ κυριως οι υπερηχοι κ οι γιατροι μου οι οποιοι υπηρξαν κ αυτοι συνοδοιποροι μου κ η συγκινηση κ η χαρα που ειδα σε αυτους οταν γεννησα μετα απο τετοιον αγωνα.αν μπορουσαν κ αυτοι κ οι φιλοι μου να ριξουν βεγγαλικα, θα ειχαν γεμισει τον ουρανο μεχρι εκει που φτανει το ματι.το ξερω οτι φαινεται περιεργο ολο αυτο αλλα ετσι αισθανομαι.μου λειπουν επισης εκεινες οι στιγμες στο ιασω που παρολη την κουραση μου γεμισε το δωματιο απο φιλους που ηρθαν καταθεσουν την αγαπη τους κ τη χαρα τους μεσα απο την ψυχη τους.κ αυτοι που δεν τα καταφεραν να με δουν απο κοντα μου τα εστειλαν αυτα απλοχερα . ειχε γεμισει το δωματιο απο χαρες,γελια,λουλουδια, δωρα.ηταν σαν να ειχαν ερθει οι "καλες νεραιδες" να μας δωσουν ολα τα καλα του κοσμου.ολα αυτα τα νοσταλγω κ ειμαι ευγνωμων που τα εζησα.ευχομαι σε ολα τα κοριτσια μας εδω μεσα,τις μεγαλες αγωνιστριες να τα ζησουν ολα αυτα γρηγορα.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι ούτε στιγμή δεν έχω σκεφτεί την περίοδο των εγκυμοσύνων μου..ούτε την κοιλιά μου..τίποτα δεν μου έχει λείψει..το άγχος μου ήταν τόσο μεγάλο, τα προβλήματα στην 2η αρκετά που έλεγα Θεέ μου να τελιώνω και να γεννήσω..Να τα πάρω στην αγκαλιά μου, να τα χαϊδεύω, να τα μυρίζω.. Από την 1η στην 2η είχα 8 χρόνια διαφορά και όταν έμαθα για το 2ο το μόνο πάλι που σκεφτόμουν ήταν να περάσει ο καιρός να τον πάρω στην αγκαλιά μου. Πολύ άγχος, πλέον θέλω και 3ο παιδάκι αλλά δεν νομίζω να έχω το κουράγιο να το ξαναπεράσω όλο αυτό. 

Link to comment
Share on other sites

14 hours ago, μαγιοπουλας said:

εμενα παλι μου λειπει η αισθηση οτι κατι κινειται μεσα μου κ κυριως οι υπερηχοι κ οι γιατροι μου οι οποιοι υπηρξαν κ αυτοι συνοδοιποροι μου κ η συγκινηση κ η χαρα που ειδα σε αυτους οταν γεννησα μετα απο τετοιον αγωνα.αν μπορουσαν κ αυτοι κ οι φιλοι μου να ριξουν βεγγαλικα, θα ειχαν γεμισει τον ουρανο μεχρι εκει που φτανει το ματι.το ξερω οτι φαινεται περιεργο ολο αυτο αλλα ετσι αισθανομαι.μου λειπουν επισης εκεινες οι στιγμες στο ιασω που παρολη την κουραση μου γεμισε το δωματιο απο φιλους που ηρθαν καταθεσουν την αγαπη τους κ τη χαρα τους μεσα απο την ψυχη τους.κ αυτοι που δεν τα καταφεραν να με δουν απο κοντα μου τα εστειλαν αυτα απλοχερα . ειχε γεμισει το δωματιο απο χαρες,γελια,λουλουδια, δωρα.ηταν σαν να ειχαν ερθει οι "καλες νεραιδες" να μας δωσουν ολα τα καλα του κοσμου.ολα αυτα τα νοσταλγω κ ειμαι ευγνωμων που τα εζησα.ευχομαι σε ολα τα κοριτσια μας εδω μεσα,τις μεγαλες αγωνιστριες να τα ζησουν ολα αυτα γρηγορα.

καθόλου περίεργο δεν μου φαίνεται γιατί προσωπικά και εγώ έτσι αισθάνομαι...και ειλικρινά λυπάμαι που ξέρω ότι δεν θα ξαναζήσω αυτές τις στιγμές, βέβαια τα καλύτερα έρχονται μετά, σε αυτά που ζούμε τώρα με τα παιδάκια μας αγκαλιά!

Link to comment
Share on other sites

21 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να γυρνας σπίτι χωρίς μωρό, να ξέρεις ότι είναι μόνο του χωρίς μητρική στοργή κ ότι μπορεί να κλαίει με τις ώρες κ να μην το δίνουν σημασία αλλά ήταν για το καλό της.. Κ το πιο δύσκολο είναι να μην ξέρεις τι σ ξημερώνει κ αν όλα θα πάνε καλά.. Δυστυχώς εγώ σε δεύτερη εγκυμοσύνη θα έχω το άγχος της προωρότητας γιατί η γιατρός μ είπε με το θέμα που είχα ότι αυξάνεται κατά 50% να συμβεί κ σε δεύτερη εγκυμοσύνη.. :-(

Στο μυαλό μου είχα τα άγχη που έχει ή πρώτη εγκυμοσύνη, πχ γιατί δεν κουνιεται τόση ώρα, πως είναι να γέννας, ποτέ θα κλωτσησει. Δεν πήγε καν ο νους μου στην προωρότητα. :oops:

 

Ή κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική ακόμα και στην ίδια γυναίκα.  :) 

 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...