χωριστά δωμάτια ή μαζί?

[nirma]

Εψαξα να βρω το θέμα μέσα στο forum αλλά δεν βρήκα τίποτα... Αν υπάρχει συγχωρέστε με και πέστε μου που να διαβάσω.

 

Λοιπόν, έχω δύο κοριτσάκια με μικρή διαφορά ηλικίας. Η Αριάδνη μου είναι τριών χρόνων και η Δανάη μου είναι δύο. Γενικά αναπτυγμένες στις αντιδράσεις τους, φυσικά με "προβλήματα" ύπνου αλλά όχι κάτι τραγικό.

 

Μέχρι τώρα κοιμούνται σε διαφορετικά δωμάτια, αλλά σκέφτομαι να τις βάλω στο ίδιο δωμάτιο από τον Σεπτέμβρη.

Δεν είμαι σίγουρη αν είναι σωστό ή αν βιάζομαι για κάτι τέτοιο διότι σίγουρα δεν είναι "έξυπνο". Μάλλον θα κοιμούνται πιο αργά και θα ξυπνάνε πιο νωρίς. Αλλά πιστεύω ότι είναι καιρός να αρχίσουν να δένονται μεταξύ τους περισσότερο και να μοιράζονται πράγματα.

Πέστε μου την γνώμη σας...

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

υπάρχει επίσης και η παρακάτω δημοσκόπηση:

Μαζι στο δωματιο ή χωρια?

[ΕλεΣ]

κάπου διάβασα πως είναι αναγκαίο να χωρίζονται σε δικά τους δωμάτια τα αδέλφια πριν την ηλικία των 2 ετών.

 

γιατί των 2 ετών???

 

σαφώς αυτό προυποθέτει και το ανάλογο σπίτι!!!

 

ξέρετε κάτι???

 

Δεν νομιζω απο 2 χρονων.Ειναι πολυ μικρη ηλικια!!

Εγω με την αδερφη μου κοιμόμασταν μαζι στο ιδιο κρεβατι μεχρι τα 5 περιπου!! Εχω γλυκεια αναμνηση απο αυτο.

Και ειχαμε το ιδιο δωματιο μεχρι τα25 μου χρονια.

Ξεχασα να σημειωσω οτι εχουμε 3 χρονια διαφορα!!! Αλλα ειμασταν και τα 2 κοριτσια.

Εχω ενα αγορακι 2 ετων και περιμενω και το 2ο αγορακι σε 5 μηνες! Θα μεινουν στο ιδιο δωματιο μεχρι την εφηβεια τους.Μετα θα μετακομισουμε με τον αντρα μου στο σαλονι :)!! Τι να κανουμε δεν μπορουμε να αλλαζουμε συνεχεια σπιτια!! :lol::lol:

[magia melissa]

Μένουμε σε σπίτι με δύο υ/δ και έχουμε δύο κοριτσάκια με 1,5 χρόνο διαφορά.Προς το παρόν η μικρή κοιμάται μαζί μας αλλά σε κανένα τρίμηνο θα την βάλουμε μαζί με τη μεγάλη στο παιδικό.Το δωμάτιο είναι αρκετά ευρύχωρο και χωράει άνετα μια κουκέτα και δύο γραφειάκια μελλοντικά.να τις αφήσω μαζί ή να κάνω δεύτερο παιδικό σε ένα χώρο που χρησιμοποιούμε σαν δεύτερη τραπεζαρία-καθιστικό δίπλα στην κουζίνα;

[patousaki mou]

εγώ θα σου έλεγα όχι. δεν χρειάζεται. οι τσούπρες σου είναι μικρές.., μπορούν να μοιραστούν τον ίδιο χώρο , και να μάθουν να ζούν μαζί. επειδή μοιραζόμουν το υ/δ μαζί με την κατά 1 χρόνο μεγαλύτερη αδελφή μου, σου λέω οτι θα είναι τέλεια. θα δεθούν πάρα πολύ, ίσως όχι τώρα που είναι τόσο μικρούλες, αλλά μεγαλώνοντας..

[magia melissa]

Λες να το αφήσω;Εγώ μοιραζόμουν το δωμάτιο μου και στην εφηβεία ήθελα προσωπικό χώρο.Περνάμε πολλές ώρες σε αυτό το χωρό αφού είναι πρόχειρο καθιστικό.Το κόστος της αλλαγής δεν θα είναι ιδιαίτερα μεγάλο

[patousaki mou]

Λες να το αφήσω;Εγώ μοιραζόμουν το δωμάτιο μου και στην εφηβεία ήθελα προσωπικό χώρο.Περνάμε πολλές ώρες σε αυτό το χωρό αφού είναι πρόχειρο καθιστικό.Το κόστος της αλλαγής δεν θα είναι ιδιαίτερα μεγάλο

 

κοίταξε, στην εφηβεία που θα "σφάζονται", το βλέπεις το θέμα. ακόμη είναι πολυ μικρούλες όμως.

εγώ θα προτιμούσα το ένα δωμάτιο πάντως, και πάλι σου λέω λόγω της δικής μου εμπειρίας...

[magia melissa]

Οκ,έχεις δίκιο δεν μπορούμε να προβλέψουμε απο τώρα τι είδους σχέση θα έχουν.Οπότε θα πάμε βλέποντας και κάνοντας

ευχαριστώ

[magia melissa]

Να μην τις χωρίσω απ την αρχή δηλ;

[ravT]

Θα έλεγα πως επειδή έχουν μικρή διαφορά καλό θα ήταν να μη τις χωρίσεις. Να μάθουν να ζουν μαζί. Εγώ μεγάλωσα στο ίδιο δωμάτιο με τον κατα 5 χρόνια μικρότερο αδελφό μου. Εννοείται ότι ήθελα τον χώρο μου και εννοείται ότι τσακωνόμασταν. Αλλά είμαστε πολύ δεμένοι. Από τη στιγμή που χώρος υπάρχει θα έλεγα να το αφήσεις να περάσουν τα χρόνια και όταν αρχίσεις να βλέπεις συγκρούσεις να το διαμορφώσεις. Αν ήταν να αγοράσεις σπίτι μάλλον θα σου έλεγα να πάρεις με 3 δωμάτια αλλά τώρα έχεις λύση...

[peony]

Kαι μένα οι δικές μου είναι 2 χρονών η μια και 5 μηνών η άλλη. Αν και έχουμε έξτρα δωμάτιο στο σπίτι, επέλεξα να τις βάλω στο ίδιο για διάφορους λόγους: (α) θέλω να μάθουν να μοιράζονται. Εγώ με τον αδερφό μου κοιμόμασταν στο ίδιο δωμάτιο ως τα 10 μου, όπως και οι περισσότεροι φίλοι μου με τα αδέρφια τους. (β) Εάν έκανα και το δεύτερο δωμάτιο παιδικό, το αποτέλεσμα θα ήταν απλώς να γεμίσει άλλος ένας χώρος με παιχνίδια. Ήδη έχει γεμίσει όλο το καθιστικό, όπου ούτως ή άλλως προτιμά να παίζει η μεγάλη, δεν θέλω κι άλλον παιδότοπο :mrgreen: (γ) Το δωμάτιο θέλω να το έχω για να κοιμούνται οι δικοί μου όταν έρχονται στην Αθήνα.

Αυτά ώσπου να γίνουν περίπου 10 -12 χρονών.

 

Προς το παρόν, πάντως, μια χαρά είναι.

[mariab]

Εγώ είμαι υπέρ του ενός δωματίου από άποψη. Δεν υπάρχει περίπτωση να τις χωρίσω τις μικρές, ακόμη και εάν μπουν στην εφηβεία. Η συγκατοίκιση μπορεί να φέρνει καβγάδες, έχει όμως και τη γλύκα της. Μιλάω εκ πείρας. Εγώ έμενα στο ίδιο δωμάτιο με την αδελφή μου μέχρι που έφυγα για Αγγλία.

Λοιπόν, η ώρα προ του ύπνου, όπου λές στον άλλον τι έκανες όλη την ημέρα, είναι ανεκτίμητη. Σε ποιον θα πεις τι πηγε στραβά ή τι πήγε καλά και πότε? Προφανώς στην αδελφή σου, όταν δεν θα σας ακούει η μάνα.

Η συγκατοίκιση προσφέρει συνενοχή, η οποία πιστεύω ότι είναι πιο σημαντική από τον "προσωπικό χώρο".

[athens2006]

Ο μεγάλος ειναι στα 5, θα παει νηπιαγωγειο φέτος. Ο μπεμπουλης ειναι 6 μηνων. Μέχρι στιγμής τα έχω μαζί στο δωμάτιο. Δεν δείχνουν να ενοχλει ο ενας τον αλλο, κάνουν και ήσυχο ύπνο, όλα καλά. Επειδή όμως υπάρχει και ενα επιπλέον δωμάτιο που τωρα λειτουργει ως playroom μονο για τον μεγαλο βεβαια σκεφτομουν μηπως πρεπει να τους δωσω τον καθενα το δικο του δωματιο. Το μεγαλυτερο αρνητικο που σκεφτομαι ειναι πως επειδη το σπιτι ειναι με ενοικιο σε μια μελλοντικη μετακομιση (που απευχομαι) μηπως πρεπει να τους βαλω αργοτερα μαζι και τους κακοφανει.

Θελω να τα χωρισω γιατι ο μεγαλος παρολο που κοιμαται το βραδυ ησυχα μεχρι να κοιμηθει γινεται πανικος και ηθελα να προσπαθησω να βαλω προγραμμα και σκεφτομαι πως με το μωρο ισως δεν γινεται γιατι θα τον ενοχλουμε, ή αντιθετα οταν ο μεγαλος θα ειναι σε προγραμμα μπορει ο μπεμπης να κοιμαται πιο αργα ή να πεινασει και να κλαψει και να ενοχλει τον μεγαλο.

Τι με συμβουλευετε να κανω;

[ngeo23]

αν δεν τους ενοχλει γιατι να τους αλλαξεις;;;λεω τωρα εγω

εμεις περιμενουμε το 2ο και ο αντρας μου δεν θελει με τιποτα να ειναι μαζι αλλα εγω διαφωνω, ιδιαιτερα αν ειναι του ιδιου φυλου, βεβαια τα δικα σου εχουν μεγαλη διαφορα αλλα αν δεν τα πειραζει λεω να τα αφησεις, τωρα για το μελλον το βλεπετε τοτε

να σου ζησουν

[jesgk]

Ο γιός μου είναι 7χρ. κ' η κόρη 19μην., κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο εδώ κ' δέκα μήνες, δεν έχουμε δεύτερο παιδικό οπότε ήταν η μόνη λύση, παρόλα αυτά θεωρώ ότι τους κάνει καλό η "συγκατοίκηση".

 

Είμαι της άποψης ότι πρέπει να μάθουν να συμβιώνουν στον ίδιο χώρο, υπάρχουν φορές που η μικρή ξυπνά το γιό ή το αντίστροφο αλλά με δυο παιδιά σε ένα σπίτι αυτό ειναι κάτι που δεν μπορώ να αποφύγω και προσαρμοζόμαστε ανάλογα, πχ. το μεσημερ που ο γιός διαβάζει στο γραφείο του η μικρή κοιμάται στο δικό μας κρεβάτι.

 

Μελλοντικά που ο μεγάλος θα μπεί στην εφηβεία θα πρέπει ίσως να μετακομίσω.

[peony]

Είχα γράψει πριν από λίγο καιρό μήνες ότι έχω βάλει τις κόρες μου στο ίδιο δωμάτιο (αν και έχουμε έξτρα δωμάτιο).

 

Πράγματι, αποδεικνύεται πολύ καλή επιλογή! Βλέπω ότι έχει βοηθήσει τη μεγάλη να αποδεχτεί την παρουσία της μικρής και να τη συνηθίζει. Τα πρωινά, πριν σηκωθούμε εμείς, την ακούω να της μιλάει!

[Agkalia]

Βρε κορίτσια εγώ δε ρωτάω τι προτιμάτε. Προφανώς κι εγώ προτιμάω χωριστά δωμάτια. Και μάλιστα προτιμάω να έχουν και ένα δωμάτιο για να κοιμούνται κι ένα για Playroom ... κι επίσης θα μου άρεσε να έχουν και δικό τους μπάνιο. Το ερώτημά μου είναι αν είναι επικίνδυνο όταν είναι μικρά (3ών το ένα - μηνών το άλλο) γιατι΄εγώ δεν έχω επιλογή ούτε δυνατότητα για κάτι άλλο προς το παρόν ... οπότε αν είναι επικίνδυνο μάλλον απλά δε θα κάνω 2ο ακόμα και θα περιμένω να πάει η μικρή 5 και μετά

 

εμεις τη κορη την εχουμε ακομη στο δικο μας δωματιο για λογους ασφαλειας.. πηγαινε συνεχεια στην κουνια του μωρου, σκαρφαλωνε για να μπει μεσα, μια μερα πηρε 1 μαξιλαρι και του το εριξε μεσα κι αλλοτε εχωνε τα χερια μεσα απο τα καγκελα για να τον τραβηξει...

 

τωρα βεβαια που χρονιζει ο μικρος μαλλον θα επιχειρησουμε να την παμε κι εκεινη στο δωματιο τους. Δυστυχως ειναι μικρο το σπιτι κ δεν μπορω να της εχω ξεχωριστο δικο της δωματιο

[Baby A]

ναι γιατι στην αμερικη τα 6χρονα κ 8χρονα κυκλοφορουν με οπλα!καμια σχεση ρε κοριτσια!εκει ακομα κ του δημοτικου ληστειες κανουν.γιαυτο τα κοιμιζουν χωριστα γιατι εχουν ταση εγκληματικοτητας

 

χε χε Dimitra παλι εγραψες

 

Επειδή και εμείς έχουμε 2 υπνοδωμάτια στο σπίτι, χάζευα κάποια στιγμή διακόσμηση παιδικών δωματίων για 2 παιδιά (αν κάνουμε κάποτε 2ο παιδί)και ανακάλυψα κάτι που φαντάζομαι θα σας φανεί τόσο κουφό όσο μου φάνηκε και μένα...

Στην Αμερική σε κάποιες πολιτείες είναι παράνομο να κοιμούνται παιδιά του αντίθετου φύλου στο ίδιο δωμάτιο μετά από κάποια ηλικία (4 ή 6 χρόνων).

 

κι εγω:shock::shock:επαθα! Αμερικανακια!

 

παντως εγω δεν ηθελα για πολλα χρονια να αλλαξω δωματιο με τον αδερφο μου, μετα τις σπουδες αλλαξαμε, λες να θελουμε ψυχιατρο;

 

καλα δε λεω για τους γονεις μας 7 νομα σε ενα δωμα!

αυτοι θελουν και μανδυα;

μη δινεις σημασια σε τετοιες ερευνες, να δεις που χορηγος θα ηταν καταστηματα επιπλων!

ετσι για να αυξανεται η καταναλωση!

[elenik]

Ο Βασιλης μας εδειξε τα πρωτα σημαδια των αρνητικων της "συγκατοικησης".

Οταν θυμωνει , στεναχωριεται ή θελει να μεινει μονος... χωνεται κατω απο το κρεβατι. Επειδη θυμαμαι οτι οταν "συγκατοικουσα" με τον αδερφο μου εκανα το ιδιο με το μπανιο... αρχιζω να σκεφτομαι να τους χωρισω ?. Ακομα κολαω ομως γιατι οντως την νυχτα κουτσομπολευα τα παντα με τον αδερφο μου και δεν ξερω τι απο τα δυο ειναι καλυτερο να λειπει

[Iride]

Νομίζω, ας έχει ο καθένας το δωμάτιό του (αν γίνεται) και όταν τα παιδιά θέλουν θα βρίσκονται σίγουρα μαζί ο ένας στο δωμάτιο του άλλου. Αν θέλουν ένα βράδυ, ας τα πάρει ο ύπνος και μαζί. Όμως όταν θέλουν να είναι μόνα τους στο χώρο τους να έχουν τη δυνατότητα (αν υπάρχει χώρος φυσικά). Εμείς χωρίσαμε τα παιδιά σε δύο ξεχωριστά δωμάτια και μεταφέραμε την κρεβατοκάμαρά μας στο πρώην γραφείο του άντρα μου, ένα δωμάτιο με μία τζαμαρία αντί για τοίχο που κανονικά δεν είναι και για κρεββατοκάμαρα, προκειμένου τα παιδιά να έχουν το χώρο τους. Αυτά όποτε θέλουν παίζουν στο ίδιο δωμάτιο, όποτε θέλουν όμως πηγαίνει το καθένα στο δικό του.

Όσο για τη συνύπαρξη παιδιού 3 ετών και νεογέννητου (κι αυτό το πέρασα) εγώ δεν το έκανα, όχι από φόβο, η παιδίατρος με είχε συμβουλέψει να βάλω αμέσως το νεογέννητο στο παιδικό δωμάτιο μαζί με το μεγαλύτερο παιδάκι, όμως πρακτικά δεν βοηθάει. Το μεγαλύτερο παιδάκι κοιμόταν διαφορετικές ώρες. Ήθελε να του διαβάσουμε πριν κοιμηθεί, να ακούσει μουσική, να ζωγραφίσει. Εμείς έπρεπε να κάνουμε στον ίδιο χώρο εντελώς διαφορετικά πράγματα με το νεογέννητο και δεν γινόταν. Άσε που το βράδυ, ξύπναγε ο ένας, ξύπναγε και ο άλλος. Τώρα έχουμε ησυχάσει απίστευτα και εμείς. Εγώ πάντως και ο αδελφός μου μεγαλώσαμε στο ίδιο δωμάτιο γιατί δεν υπήρχε δυνατότητα διαφορετικού.