Βροχή από «Περσείδες» στον αυγουστιάτικο ουρανό

[maira95]

''Λένε πως όταν πέφτει ένα αστέρι, κάνε μια ευχή και εκείνη θα πραγματοποιηθεί. Τι γίνεται όμως όταν χιλιάδες μικρές φωτεινές λάμψεις “σκίζουν” τον έναστρο ουρανό; Στις 11, 12 και 13 Αυγούστου χιλιάδες μικρές νιφάδες αστρικής σκόνης, πιο γνωστές και ως “Περσείδες”, θα κάνουν την εμφάνισή τους στον ουρανό, δημιουργώντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα.

Σύμφωνα με τη NASA, το φαινόμενο γίνεται ορατό στη Γη μία φορά το χρόνο και συγκεκριμένα τον Αύγουστο. Φέτος οι “Περσείδες” θα είναι ορατές στο βόρειο ημισφαίριο.

Υπεύθυνος για το φαινόμενο αυτό είναι ο κομήτης Swift-Tuttle, ο οποίος διαχέει στο διάστημα χιλιάδες αστρονιφάδες, οι οποίες, καθώς εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, δημιουργούν ένα φαντασμαγορικό θέαμα.

Όσοι, λοιπόν, από εσάς, βρεθείτε σήμερα και αύριο το βράδυ σε κάποια περιοχή με ξαστεριά και ελάχιστο ή και καθόλου φωτισμό, στρέψτε το βλέμμα σας στον ουρανό και απολαύστε τη βροχή των “Περσείδων”.''

 

ΠΗΓΗ http://www.enet.gr/?i=news.el.home

[maira95]

Συνεχίζεται και σήμερα η βροχή των Περσειδών- Το φαινόμενο θα είναι ορατό ως και τις 12.30 το βράδυ

 

 

 

 

 

Συνεχίζεται και σήμερα το βράδυ η βροχή των Περσειδών, ένα από τα εντυπωσιακότερα αστρονομικά θεάματα του ηλιακού μας συστήματος. Ηδη από χθες όσοι λάτρεις της αστρονομίας βρίσκονταν μακριά από τα φώτα των πόλεων είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την πρώτη φάση της «βροχής» των Περσειδών από τις δέκα και μισή ως τις δώδεκα το βράδυ.

 

Σήμερα το βράδυ τα πράγματα θα είναι καλύτερα για τους παρατηρητές της ουράνιας σφαίρας, καθώς όπως σημειώνει και ο κύριος ερευνητής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, κ. Α. Δαπέργολας, «οι συνθήκες θα είναι λίγο καλύτερες και το φαινόμενο θα είναι ορατό ως και τις δωδεκάμισι το βράδυ». Συνολικά, οι πλέον τυχεροί ενδέχεται να δουν ως και εξήντα μετέωρα στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με την προϋπόθεση πάντοτε ότι θα βρίσκονται μακριά από τη φωτορύπανση και ότι θα κοιτούν προς τα Βορειοανατολικά.

 

Οι Περσείδες είναι «ουρές» που αφήνει στο διάβα του στο ηλιακό μας σύστημα ο κομήτης 109Ρ/Swift-Τuttle, ο οποίος κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ηλιο κάθε 130 χρόνια, και αποτελούνται από σωματίδια σκόνης και βράχων. Εδώ και 2.000 χρόνια, κατά κανόνα, το αποκορύφωμα του φαινομένου γίνεται αντιληπτό το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου και μπορούν να το δουν σχεδόν κατ΄ αποκλειστικότητα μόνο οι κάτοικοι του Βορείου Ημισφαιρίου.

 

Οι Περσείδες γίνονται αντιληπτοί καθώς η Γη διασχίζει το νέφος των σωματιδίων που αφήνει πίσω του ο 109Ρ/Swift-Τuttle. Τα συγκεκριμένα πεφταστέρια είναι ιδιαίτερα φωτεινά και αφήνουν έντονο ίχνος όταν συγκρούονται με την ατμόσφαιρα της Γης και υπερθερμαίνονται. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός ο αριθμός των Περσειδών μειώνεται, καθώς ο κομήτης απομακρύνεται προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Το όνομα του κομήτη «χρεώνεται» στους Λούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ, οι οποίοι και τον ανακάλυψαν το 1862. Ωστόσο, η αρχαιότερη, ίσως, αναφορά στο φαινόμενο της βροχής των διαττόντων αστέρων μάς έρχεται από την Κίνα και χρονολογείται από την τρίτη μ.Χ. δεκαετία. ''

 

ΠΗΓΗ

http://www.tovima.gr/

 

 

 

''

[maira95]

Ελλάδα - 11/8/2009

 

''Σηκώστε το βλέμμα σας στον ουρανό, οι Περσείδες θα σας αποζημιώσουν (Πηγή: NASA.GOV).

Χιλιάδες μικρά πεφταστέρια που θα ξεχυθούν από τον αστερισμό του Περσέα θα διασχίσουν με μεγάλη ταχύτητα τον ουρανό στις 11, 12 και 13 Αυγούστου προσφέροντας ένα θέαμα που θα μπορέσετε να απολαύσετε όλοι με γυμνό μάτι.

 

Επιλέξτε κάποιο σημείο χωρίς πολύ φωτισμό (εκτός πόλης), και επικεντρώστε το βλέμμα σας στον ουρανό και όσο γίνεται μακριά από το φεγγάρι.

Βροχή διαττόντων

Μία βροχή μετεώρων ή ορθότερα βροχή διαττόντων αστέρων είναι ένα ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει όταν η Γη διέρχεται μέσα από σμήνη σωματιδίων μετεωρικής ύλης. Η ύλη αυτή προέρχεται συνήθως από κομήτες που έχουν μερικώς ή ολικώς διαλυθεί. Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει σε ορισμένη ημέρα του έτους όταν η Γη βρίσκεται στη τομή της τροχιάς της με τη τροχιά κάποιου κομήτη ή πολύ κοντά σ΄ αυτήν. Γι΄ αυτό το λόγο και οι διάττοντες αστέρες παρατηρούνται σαν να «πηγάζουν» από ένα συγκεκριμένο σημείο της ουράνιας σφαίρας, που ονομάζεται ακτινοβόλο σημείο, απ΄ όπου και εμφανίζονται με χαρακτηριστικά υψηλότερους ρυθμούς (διάττοντες ανά ώρα) από τον μέσο όρο εμφάνισής τους.

 

Ο αστερισμός του Περσέα (Πηγή: NASA.GOV)

 

Εξήγηση των βροχών διαττόντων

Κάθε φορά που ένας περιοδικός κομήτης περνά από το περιήλιο της τροχιάς του παράγει μυριάδες σωματίδια, που ονομάζονται μετεωροειδείς, τα οποία αργά αλλά σταθερά διασκορπίζονται κατά μήκος της τροχιάς του κομήτη, σε μια αρκετά πλατιά ζώνη. Αν η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο και η τροχιά του κομήτη πλησιάζουν αρκετά η μία την άλλη σε κάποια περιοχή, τότε η γη θα περνά μέσα από αυτό το «ρεύμα μετεωροειδών» επί λίγες ημέρες, περίπου τις ίδιες ημερομηνίες κάθε χρόνο. Τότε οι κάτοικοι της Γης παρατηρούν μία βροχή διαττόντων. Οι συγκεκριμένοι κομήτες-πατέρες των περισσότερων καταγεγραμμένων βροχών διαττόντων έχουν πλέον ταυτοποιηθεί. Υπάρχουν και λίγες βροχές διαττόντων που προέρχονται από αστεροειδείς.

Η βαρυτική έλξη των πλανητών καθορίζει πού θα περάσει την τροχιά της Γης το ρεύμα μετεωροειδών. Σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα ωστόσο, τα ρεύματα αυτά μπορεί να εξελιχθούν κατά πολύπλοκους τρόπους. Οι τροχιές ορισμένων περιοδικών κομητών βρίσκονται σε συντονισμό με τον Δία ή κάποιο άλλο μεγάλο πλανήτη: Ν περιφορές του κομήτη γίνονται στον ίδιο χρόνο με Μ περιφορές του πλανήτη, όπου Μ, Ν φυσικοί αριθμοί. Επειδή τότε ο πλανήτης έχει την ίδια σχετική θέση ως προς το ρεύμα κατά διαστήματα, τείνει να τραβήξει τους μετεωροειδείς σε αυτή τη σχετική θέση, δημιουργώντας λεπτά «νήματα» αντί ρεύματα.

Επίσης, οι πολύ κοντινές διαβάσεις των ίδιων των μετεωροειδών από τους πλανήτες, τους επιταχύνουν ή τους επιβραδύνουν μεταβάλλοντας σημαντικά τις τροχιές τους. Αν ο πλανήτης είναι η Γη, αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση κενών στη βροχή διαττόντων κατά το επόμενο έτος.

Τρίτος παράγοντας είναι η πίεση ακτινοβολίας από το φως και την υπόλοιπη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του Ηλίου, που οδηγεί ιδίως τους μικρότερους κόκκους μακρύτερα από τον Ήλιο.

Το ακτινοβόλο σημείο

Επειδή οι μετεωροειδείς κινούνται σε παράλληλες τροχιές και με την ίδια περίπου ταχύτητα, εμφανίζονται στον γήινο παρατηρητή να «προέρχονται» από ένα συγκεκριμένο σημείο της ουράνιας σφαίρας, που ονομάζεται «ακτινοβόλο σημείο» και είναι μοναδικό και χαρακτηριστικό για κάθε βροχή διαττόντων. Μάλιστα, το ακτινοβόλο σημείο δίνει στη βροχή αυτή το όνομά της, συνήθως του αστερισμού στον οποίο περιέχεται αυτό, π.χ. «Περσίδες» από τον Περσέα. Η ύπαρξη του ακτινοβόλου σημείου οφείλεται στην Προοπτική, παρόμοια με τις σιδηροδρομικές γραμμές που φαίνεται να «συγκλίνουν» σε ένα σημείο του ορίζοντα. Το σημείο αυτό είναι σταθερό ως προς τους αστερισμούς και συνεπώς κινείται μαζί τους από την ανατολή προς τη δύση κατά τη διάρκεια μιας νύκτας, ανατέλλει και δύει και αυτό όπως τα άστρα.

Οι γνωστότερες βροχές διαττόντων

Η ευκολότερα παρατηρούμενη (εξαιτίας του καλού καιρού) βροχή διαττόντων είναι οι Περσείδες, που κορυφώνονται περί τις 12 Αυγούστου εκάστου έτους. Η θεαματικότερη όμως ιστορικά (κάθε 33 χρόνια που περνά ο κομήτης της) είναι οι Λεοντίδες.''

 

ΠΗΓΗ http://www.eviaportal.gr/content.asp?ID=3095