ειμαι μια απεριποιητη και απαισια....

[mariantinos]

Ζω AKPIBΩΣ μα AKPIBΩΣ το ίδιο.το τρίπτυχο καθόλου χρονος-βαρεμαρα-έλειψη χρημάτων με έχει κάνει να δείχνω 10 χρόνια μεγαλύτερη.ΠΟΙΑ;ΕΜΈΝΑ που πάντα με έκαναν 3-4 χρόνια μικρότερη.εχω να ανανεώσω τις ανταύγιες μου από χριστούγεννα!!!το μισό μαλλί μαύρο σχεδόν κ το υπόλοιπο ξανθό!από χτενίσματα τρελή ποικιλία.κοτσίδα κοτσο κ ότι υπάρχει που να γίνετε χωρίς να στεγνώσουν!ρούχα;φοράω αυτα που φορούσα το τελευταίο καλοκαίρι που δεν ήμουν έγκυος.δηλ από πρόπερσι.λόγω ζέστης που λιώνω στο περίπτερο εχω γεμίσει απ το στήθος κ πάνω αμέτρητα σπυράκια.τουλάχιστον βλέπω ότι δεν είμαι μόνη.σ ευχαριστώ που άνοιξες αυτό το θέμα κ έπαψα να νοιώθω μύγα μέσα στο γάλα.

[red rose]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Κ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!

ΕΓΩ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΠΕΡΙΠΟΙΟΜΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ,ΑΠΟ ΝΥΧΙΑ,ΜΑΛΛΙ,ΞΥΡΙΣΜΑ,ΡΟΥΧΑ

ΤΑΚΟΥΝΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Κ ΑΔΥΝΑΤΗ!ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΠΗΡΑ 14 ΚΙΛΑ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ Κ ΠΗΡΑ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ...ΜΕΧΡΙ

ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΠΟΥ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 5 ΜΗΝΩΝ ΕΙΜΟΥΝΑ ΣΕ ΑΘΛΙΑ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΟΙΤΑΖΟΜΟΥΝΑ,ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΘΑΙΝΑ ΤΑ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥ .ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΠΑΧΥΝΕΙ ΠΟΛΥ ΕΙΧΑ ΦΟΥΣΚΩΣΕΙ Κ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΒΛΕΠΑ

ΜΙΑ ΜΠΑΛΑ...ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΑΡΧΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟ ΠΗΡΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΙΛΑ

,Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΑΠΕΡΙΠΟΙΗΤΗ,Κ ΣΤΟ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ ΘΑ ΠΑΩ,Κ

ΣΤΥΛΑΤΑ ΡΟΥΧΑ ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ Κ ΘΑ ΒΑΦΤΩ,ΝΙΩΘΩ ΤΕΛΕΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΟΣΟ ΕΧΩ ΟΜΟΡΦΥΝΕΙ Κ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ

ΣΤΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΠΡΙΝ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΠΩΣ ΑΔΥΝΑΤΗΣΑ Κ ΟΜΟΡΦΥΝΑ

Κ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΔΕΝ ΝΤΡΑΠΗΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ

ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝΑ..

ΠΑΝΤΑ ΖΗΛΕΥΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΗ Κ ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΑ Κ ΓΩ

ΝΑ ΕΙΜΑΙ...

ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ,Κ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ...

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΕΥΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ

ΤΗΝ ΠΤΟΗΣΕΙ...

ΑΠΛΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ...ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Κ

ΜΕΤΑ ΘΑ ΔΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...Κ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Κ ΚΑΤΙ???

ΤΟ ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ Κ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ!!!!

ΑΝΕΒΑ ΠΡΩΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ...Κ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΜΕΤΑ!

[νεφελη]

Κ εγω την εχω περασει τη φαση αυτη, κ κατα την εγκυμοσυνη κ μετα για κανα χρονο. Τους πρωτους δεκα μηνες περιπου ημουν κ εγω απιστευτα χαλια κ δεν ειχα ουτε χρονο, ουτε ορεξη για τιποτα. Μετα αρχισα να σουλουπωνομαι γιατι πλησιαζε κ η βαφτιση, αλλα ουσιαστικα αρχισα να αποκτω παλι ορεξη για ζωη μετα τους δεκαπεντε μηνες της μικρης περιπου...

Σε καταλαβαινω απολυτα παντως, αλλα πρεπει λιγο να πιεσεις τον εαυτο σου. Το οικονομικο το καταλαβαινω, αλλα αν θες υπαρχει λυση.. Κ χρονος βρισκεται παντα, αρκει να το θες. Ξεκινα με τα βασικα κ σιγα σιγα ολα θα δεις που θα επανελθουν... Κ μη ξεχνας οτι το παιδακι σου ειναι ακομα αρκετα μικρο, μεγαλωνοντας ειναι πιο ευκολα τα πραγματα κ για εσενα.

Δεν μπορει ο αντρας σου να το κρατησει για λπας κανα κομμωτηριο ή στην αισθητικο ή εστω κ να κατσεις μονη σπιτι για καμια ωρα κ να την αφιερωσεις στον εαυτο σου? ΄¨η καμια γιαγια τιποτα???

[Νιόβη09]

...κι εγώ σε τέτοια φάση βρισκόμουν. Πήρα κι πολλά κιλά στην εγκυμοσύνη και έχω 10 κιλά ακόμη. Ο χρόνος ήταν ελάχιστος και θηλάζω κάθε 2 ώρες οπότε άφησα τον εαυτό μου, το μόνο που έκανα μετά την γέννα ήταν αποτρίχωση γιατί έρχεται η αισθητικός σπίτι μου (φυσικά με διακοπές, γιατί χρειαζόταν κι να θηλάζω).

Πριν λίγες εβδομάδες αποφάσισα πως φτάνει πια. Άρχισα σιγά σιγά να προσέχω το φαγητό (όχι κανονική δίαιτα, γιατί πρέπει να πάω διατροφολόγο λόγω θηλασμού και είναι πολλά τα λεφτά).

Συνεχίζω φυσικά την αποτρίχωση, άρχισα να βάφομαι όταν βγαίνω (λίγο μολύβι στα μάτια, λίγο ρουζ κι λιπ γκλος) και τέλος του μήνα θα κάνω κι ανταύγειες (πάλι στο σπίτι, κι η κομμώτρια έρχεται σπίτι).

Ρούχα αγόρασα μερικά για συμπλήρωμα, αλλά δεν παίρνω πολλά. Θέλω να μπορέσω να χάσω κιλά για φοράω τα παλιά μου ρούχα.

Οπότε 31/08 που θα επιστρέψω για δουλειά πιστεύω να φαίνομαι τουλάχιστον.

[apricot]

Ακριβώς έτσι και χειρότερα.Συνέχεια αναρωτιέμαι πότε θα γίνω αυτό που θέλω εγώ να είμαι! Πότε θα σταματήσω να τρώω και να αρχίσω να ασχολούμε με τον εαυτό μου.Ολο λέω θα το κάνω αλλά ποτέ δεν το αποφασίζω αφού είμαι συνέχεια κουρασμένη και το μόνο που θέλω είναι να ΚΟΙΜΑΜΑΙ!!!!!

[ismeni]

κορίτσια καλημέρα

όλες περνάμε τέτοιου είδους κρίση. δεν φταίει η "αφραγκιά" που έχουμε. οι σύζηγοι φταίνε!!!! ποιος μπαμπάς θα κρατήσει το μωρο για να πάμε κομμωτήριο, να φτιάξουμε νύχια, να κανουμε αποτρίχωση; εντάξει... μπορει να δουλεύουν πολύ, αλλά μην έχουν απαιτήσεις. σε καμιά μας δεν αρέσει αυτό που τελικά έγινε... αλλά πιστέυω ότι δεν φταίμε εμείς. προσωπικά έχω μόνο Σ/Κ να περιποιηθώ τον εαυτό μου, να χαρώ το παιδί μου, να πάω Σ/Μ ή για άλλα ψωνια (εχω να ψωνίσω από τον μάρτιο 2007). Και τελικά; Μόνο Σ/Μ. Όταν είναι ανάγκη (γάμος, βάφτιση, "απροχώρητο) τότε την πηγαίνω στη μαμά μου. Δεν θέλω, γιατί όλη την εβδομάδα την κρατάει και πρέπει κι εκείνη να ξεκουράζεται.

Συμπέρασμα ...για μένα... οι σύζηγοι φταίνε που δεν βοηθάνε!

[ayra]

Αχ βρε κορίτσια τουλάχιστον εσείς έχετε τα παιδάκια σας..υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία?Και λίγο απειποίητες να είστε δικαιολογημένες..που χρόνος και διάθεση .πάντως μη σας παίρνει απο κάτω με τον καιρό θα βρείτε τους ρυθμούς σας και όλα καλά..

[dimitraz]

κορίτσια καλημέρα

όλες περνάμε τέτοιου είδους κρίση. δεν φταίει η "αφραγκιά" που έχουμε. οι σύζηγοι φταίνε!!!! ποιος μπαμπάς θα κρατήσει το μωρο για να πάμε κομμωτήριο, να φτιάξουμε νύχια, να κανουμε αποτρίχωση; εντάξει... μπορει να δουλεύουν πολύ, αλλά μην έχουν απαιτήσεις. σε καμιά μας δεν αρέσει αυτό που τελικά έγινε... αλλά πιστέυω ότι δεν φταίμε εμείς. προσωπικά έχω μόνο Σ/Κ να περιποιηθώ τον εαυτό μου, να χαρώ το παιδί μου, να πάω Σ/Μ ή για άλλα ψωνια (εχω να ψωνίσω από τον μάρτιο 2007). Και τελικά; Μόνο Σ/Μ. Όταν είναι ανάγκη (γάμος, βάφτιση, "απροχώρητο) τότε την πηγαίνω στη μαμά μου. Δεν θέλω, γιατί όλη την εβδομάδα την κρατάει και πρέπει κι εκείνη να ξεκουράζεται.

Συμπέρασμα ...για μένα... οι σύζηγοι φταίνε που δεν βοηθάνε!

Μήπως έχουμε τον ίδιο άντρα να τον καταγγείλουμε για διγαμία????:mrgreen:

Κι εγώ αν του πω κράτα το μωρό η άπάντηση είναι στάνταρ, "γιατί δεν τον πηγαίνεις στη μάνα μου???"

[red rose]

Ε ΟΧΙ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΗΝ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ

ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ!!!ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ....ΕΓΩ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ

ΕΔΩ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ Κ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 7 Η 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ

Κ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ Κ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΑΝ ΘΕΛΩ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ....ΖΗΤΗΣΕΣ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ 1 Η 2 ΩΡΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΑΡΝΗΘΗΚΕ????Η ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ

ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ???Κ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕΦΟΣ

Κ ΕΙΝΑΙ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΠΑΝΩ ΠΑΡΤΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...

ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΛΕΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΦΤΑΙΕΙ Κ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΑΝ ΕΧΕΙ

ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΗΣ Κ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ!!ΑΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

Κ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ Κ ΜΟΝΗ ΣΟΥ,ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΝΑ ΧΡΩΜΑ

ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ Κ ΝΑ ΤΑ ΛΥΜΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΜΜΩΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ Κ

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ(ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ).ΕΙΔΕΣ?/ΜΕ ΛΙΓΗ ΘΕΛΗΣΗ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΕ!

[dimitraz]

Μωρέ όλα γίνονται κι εγώ αναγκαστικά επειδή πρέπει να πηγαίνω στη δουλειά περιιποιημένη κάνω τα απαραίτητα μεταμεσονυκτίως, αλλά ότι δεν το κρατάει είναι γεγονός..Ισως βέβαια παίζει και ρόλο που ξέρει πως πάντα υπάρχει η γιαγιά..ΑΧ και να τον πάρω μαζί μου δεν παίζει..λίγο οι ιώσεις λίγο το ότι κλαίει στο πρώτο πεντάλεπτο αν δεν τον έχεις αγκαλιά και δεν τον πας βόλτες..

[red rose]

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ!! ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ??ΕΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

ΜΗΝΑ...ΕΓΩ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ Κ ΕΔΩ ΟΥΤΕ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΟΥΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ Κ ΠΗΓΑΙΝΑ. ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ..ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΩ ΠΡΩΙ ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ.

ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???.ΕΜΕΝΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ.

ΕΓΩ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ..ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...

[ravT]

Έλα βρε παιδιά που μας φταίνε οι άνδρες! Εμένα προσωπικά και το κρατάει όταν έχω δουλειές είτε εντός είτε εκτός και όταν είναι για ψώνια πάμε όλοι μαζί αλλά πάλι εκείνος την κρατάει. Και για κομμωτήριο μια χαρά την έχει κρατήσει. Και χρόνος για να τα κάνουμε όλα υπάρχει. Μπορεί να μην είμαστε σούπερ αλλά να βλεπόμαστε

[dimitraz]

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ!! ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ??ΕΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

ΜΗΝΑ...ΕΓΩ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ Κ ΕΔΩ ΟΥΤΕ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΟΥΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ Κ ΠΗΓΑΙΝΑ. ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ..ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΩ ΠΡΩΙ ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ.

ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???.ΕΜΕΝΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ.

ΕΓΩ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ..ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...

Είναι 3 μηνών ο μικρός. Μετά απο 6 χρόνια -τόσο είναι ο μεγάλος- του κακοφάνηκε του μπαμπα που έχουμε πάλι μωρό..Και τον μεγάλο όμως 3-4 ετών το κράτησε πρώτη φορά. Δεν μπορεί λέει τα μωρά γιατί δεν καταλαβαίνει τι θέλουν. Με τον μεγάλο τα τελευταία χρόνια είναι κολλητοί, πάνε παντού μαζί! Κι έτσι εγώ κόλλησα με το μωρό που δεν το θέλει κανείς..

[red rose]

ΠΙΣΤΕΥΩ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΑΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΙ ΣΟΥ..

ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

ΑΡΚΕΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΕΡΑ ΝΕΥΡΑ Κ ΥΠΟΜΟΝΗ...

[dimitraz]

Εγώ έχω αλλά για πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος που κάνει τα πάντα? Δουλειά, σπίτι, παιδιά και να προσπαθείς να μην κουράσεις και τους παππούδες. Και να προσπαθείς να μην κλαίει και το μωρό γιατί ο μπαμπάς δεν μπορεί να το ακούει, η γιαγιά ανησυχεί και θέλει να το παει στον παιδίατρο γιατί έχει λέει έχει ωτίτιδα, ο παππούς κλαίει.. Άσε σε όλους αρέσουν τα παιδιά αλλά τελικά η ευθύνη πέφτει σε έναν που για μια φορά ακόμα είμαι εγώ..Απο την άλλη εγώ δε θέλω να γκρινιάζω, ευλογία είναι που έχουμε την υγεία μας, τη δουλειά μας, τα παιδάκια μας είναι καλά, φτου-φτου με τόσα που ακούμε..

[ismeni]

Ε ΟΧΙ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΗΝ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ

ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ!!!ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ....ΕΓΩ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ

ΕΔΩ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ Κ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 7 Η 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ

Κ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ Κ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΑΝ ΘΕΛΩ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ....ΖΗΤΗΣΕΣ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ 1 Η 2 ΩΡΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΑΡΝΗΘΗΚΕ????Η ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ

ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ???Κ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕΦΟΣ

Κ ΕΙΝΑΙ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΠΑΝΩ ΠΑΡΤΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...

ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΛΕΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΦΤΑΙΕΙ Κ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΑΝ ΕΧΕΙ

ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΗΣ Κ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ!!ΑΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

Κ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ Κ ΜΟΝΗ ΣΟΥ,ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΝΑ ΧΡΩΜΑ

ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ Κ ΝΑ ΤΑ ΛΥΜΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΜΜΩΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ Κ

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ(ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ).ΕΙΔΕΣ?/ΜΕ ΛΙΓΗ ΘΕΛΗΣΗ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΕ!

 

εμένα ο άντρας μου πολλές φορές δουλεύει και Σ/Κ, οπότε δεν μπορώ να του το ζητήσω... αφού λείπει...

προσωπικά δεν μου φτάνουν οι ώρες σε ένα σάββατο να πάω σουπερ μαρκετ, κομμωτήριο, νύχια, να ταίσω φρουτόκρεμα και μεσημεριανό με το μωρό όλα αυτά. στο κομμωτήριο και να την πάρω δεν θα κάτσει 1 ώρα (τουλάχιστον) στο καρότσι, ούτε αν πάω για αποτρίχωση θα κάτσει...

η καθε μια μας εχει τις δυσκολίες της.

παρ' όλ' αυτά δεν κυκλοφορούμε σαν ... γυφτισσες (που λεει ο λόγος)

[aleca]

Αυτό με τη θέληση εμένα λίγο με νευριάζει... ποιά γυναίκα δεν θέλει να είναι ωραία? Εγώ προσωπικά πάντα ήμουν κοκκέτα. Απ' τον καιρό όμως που γέννησα δε μπορώ να είμαι. Οκ, δεν είμαι και σαν τη γύφτισσα αλλά εκ των πραγμάτων δε μπορώ να είμαι. Δουλεύω μέχρι τις πέντε έξι και μετά προτιμώ να παίξω με το μικρό για να μην του λείπω παρά να κάνω οτιδήποτε άλλο. Επίσης δεν θα χαλάσω όσα χρήματα χάλαγα πριν γιατί τώρα έχω άλλες προτεραιότητες. Για εμένα δε φταίει ο άντρας μου αλλά είναι τέτοιες οι συνθήκες. Είμαι και έγκυος στο δεύτερο και λίγο ακόμη πιο πιεσμενη. Αν το πω σε κάποιον τρίτο που με ξέρει θα μου πει μια χαρά είσαι...33 χρονών, με ένα παιδάκι, έγκυος στο δεύτερο τι άλλο θες? Αλλά όταν κοιτάζω φωτογραφίες μου προ γέννας, δεν έχει σχέση. Και τότε πράγματι νιώθεις χάλια και καθόλου 'κοκκέτα'. Βέβαια όλα αυτ΄αξίζουν τον κόπο αλλίως δεν θα αποφασίζαμε για δεύτερο παιδάκι. Απλά όταν κανένας φουκαράς μου κάνει καμάκι στο δρόμο του λέω: "Ανώμαλος είσαι χριστιανέ μου? Εμένα βρήκες? τόσα κοριτσάκια υπάρχουν στον δρόμο..." και είναι κάτι που το εννοώ. Άρα σίγουρα νιώθω ψιλοχάλια! Υπομονή, θα μας περάσει. Πιστεύω ότι μετά τα 35 μου θα είμαι λίγο καλύτερα!

[red rose]

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ Κ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ Κ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ Κ ΜΕΤΑ Κ ΞΕΠΕΤΑΧΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΧΡΟΝΟ

ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΟΙΤΑΩ ΤΙΣ

ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ

Κ ΑΠΟ 10 ΜΗΝΩΝ Κ ΘΕΛΕΙ ΟΛΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ,ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΩ.ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ

ΠΟΥ ΘΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΠΑΤΑΛΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ Κ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ.

ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΟΤΙ ΣΕ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ...

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΟ ΓΙΑΤΙ...

ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΑΝΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΑΤΙΜΕΛΗΤΗ,ΤΑ

ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝ ΤΗΣ ΓΡΙΑΣ,ΞΕΧΝΑΓΕ ΝΑ ΞΥΡΙΣΤΕΙ..Ε ΟΧΙ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ...ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΥΡΙΣΤΕΙ

ΜΕ ΤΟ ΞΥΡΑΦΑΚΙ???2 ΛΕΠΤΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΗΤΑΝ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΑΨΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΑ

ΝΥΧΙΑ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙ???ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΟΤΑΝ ΛΟΥΖΟΤΑΝΕ ΝΑ ΕΒΑΖΕ ΕΝΑ ΤΖΕΛ ΝΑ ΕΚΑΝΕ

ΕΝΑ ΓΟΥΑΙΤ ΛΟΥΚ???ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΡΟΥΧΑ ΑΝΕΤΑ Κ ΩΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Κ ΤΑ ΨΩΝΙΑ??ΦΤΗΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ...Κ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΕΙΧΕ ΤΗ

ΘΕΛΗΣΗ Η ΙΔΙΑ..Κ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΣΠΑΓΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΤΑΝ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Κ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

 

ΔΗΜΗΤΡΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΝΕ Κ ΟΝΤΩΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ Κ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΛΑ

ΓΙΝΟΝΤΕ....

[θεοδώρα3]

Η φύση της γυναίκας μητέρας είναι πολύ διαφορετική από αυτή που βλέπω να περιγράφεται στα μηνύματα. Το χαμόγελο που βγαίνει αυθόρμητα μέσα από την ψυχή είναι το μέγιστο καλλυντικό που μπορούμε να έχουμε στο τσεπάκι μας. Ο καλός λόγος που θα απαλύνει την καρδιά του κουρασμένου από τη δουλειά συζύγου. (Θα μου πείτε εμείς δεν εργαζόμαστε; Άλλο θέμα...πονεμένο).

Αυτό που μπορεί να εγγυηθεί για την καλή μας εμφάνιση είναι η αγάπη που έχουμε να δώσουμε στην οικογένειά μας. Όσο περισσότερα κάνουμε γι αυτήν , τόσο μεγαλύτερες οι απολαβές που θα έχουμε από τη σχέση μας με όλα τα μέλη και από την εικόνα που θα έχει γενικά σα σύνολο η οικογένειά μας. Αυτό ως δια μαγείας θα μας εφοδιάσει με μία εξωτερική λάμψη που κανένα μακιγιάζ δεν μπορεί να αποδώσει. Και ας λένε άλλα μερικοί άντρες.

Αν ο άνθρωπος που έχουμε κάνει μαζί του οικογένεια εξαρτά την αγάπη του από την εξωτερική μας εμφάνιση , πάει να πει οτι δεν αγαπάει. Ίσως γιατί δεν ξέρει να αγαπήσει.Στην περίπτωση αυτή το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον αγαπήσουμε εμείς με όλη μας την δύναμη. Αυτό σημαίνει συγχωρητικότητα , κατανόηση, διάλογος, ψυχολογική στήριξη και άλλα. Έτσι είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα γνωρίσει από πρώτο χέρι την αληθινή αγάπη και σίγουρα θα την ανταποδώσει.

Είναι δυνατόν τότε να δίνει σημασία στην εξωτερική εμφάνιση και να επηρεάζεται η μεταξύ του ζευγαριού έλξη;

Από όλο αυτό εμείς ως γυναίκες έχουμε να κερδίσουμε πολλά. Όταν έχουμε γεμάτη την ψυχή από αγάπη δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε παρηγορητικά τεχνάσματα όπως είναι το υπερβολικό και λιπαρό φαγητό. Ούτε χρειάζεται να καλύψουμε το ωχρό και μελαγχολικό μας πρόσωπο με πούδρα και χρώματα για να δείχνει πιο θελκτικό. Το ότι εμείς θέλουμε να βαφόμαστε για να αρέσουμε στον εαυτό μας θα έπρεπε να μας υποψιάζει για την αυτοεκτίμηση που έχουμε. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση προέρχεται από την έλλειψη προσφοράς. Γιατί δεν βλέπουμε την αξία μας να πραγματώνεται.Αυτό γίνεται υποσυνείδητα τις περισσότερες φορές.

Εκτός από το βάψιμο αλλού είναι το θέμα.

Το να θέλω να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου τη στιγμή που γίνομαι μητέρα είναι κάτι πέρα από τη φύση μου. Είναι κάτι που κάπου κάπως κάποτε θα με βγάλει σε αδιέξοδα έστω και αν δεν το καταλαβαίνω. Αυτά που μας συμβαίνουν στη ζωή δεν οφείλονται μόνο σε αυτά που κάνουμε ,αλλά και σε αυτά που δεν κάνουμε. Οι οικογένειες και τα παιδιά δεν χαλάνε τόσο από αυτά που κάνουμε όσο από αυτά που δεν κάνουμε γι αυτά. Και είναι τόσα πολλά. Είναι απειρα. Οπότε είναι μεγάλη ανοησία να ασχολούμαστε με τον εαυτό μας με αυτή τη συνηθισμένη έννοια. Το να ασχοληθώ με τον εαυτό μου είναι στην ουσία να ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Εκεί θα δικαιωθεί η υπαρξη και η αξία μου. Τη στιγμή βέβαια που είμαι παντρεμένη με παιδιά.

[aleca]

.

ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΑΝΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΑΤΙΜΕΛΗΤΗ,ΤΑ

ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝ ΤΗΣ ΓΡΙΑΣ,ΞΕΧΝΑΓΕ ΝΑ ΞΥΡΙΣΤΕΙ..Ε ΟΧΙ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ...ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΥΡΙΣΤΕΙ

ΜΕ ΤΟ ΞΥΡΑΦΑΚΙ???2 ΛΕΠΤΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΗΤΑΝ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΑΨΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΑ

ΝΥΧΙΑ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙ???ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΟΤΑΝ ΛΟΥΖΟΤΑΝΕ ΝΑ ΕΒΑΖΕ ΕΝΑ ΤΖΕΛ ΝΑ ΕΚΑΝΕ

ΕΝΑ ΓΟΥΑΙΤ ΛΟΥΚ???ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΡΟΥΧΑ ΑΝΕΤΑ Κ ΩΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Κ ΤΑ ΨΩΝΙΑ??ΦΤΗΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ...Κ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΕΙΧΕ ΤΗ

ΘΕΛΗΣΗ Η ΙΔΙΑ..Κ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΣΠΑΓΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΤΑΝ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Κ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

αυτή η κοπελίτσα νομίζω ότι είχε κατάθλιψη...είπαμε ότι δεν υπάρχει πολύς χρόνος αλλά και σε αυτή την κατάσταση... τι να πώ? Δεν ξέρω. καμιά φορά αν δεν μας τύχει εμάς κάτι δε μπορούμε να το καταλάβουμε.

Η φύση της γυναίκας μητέρας είναι πολύ διαφορετική από αυτή που βλέπω να περιγράφεται στα μηνύματα. Το χαμόγελο που βγαίνει αυθόρμητα μέσα από την ψυχή είναι το μέγιστο καλλυντικό που μπορούμε να έχουμε στο τσεπάκι μας. Ο καλός λόγος που θα απαλύνει την καρδιά του κουρασμένου από τη δουλειά συζύγου.

Αυτό που μπορεί να εγγυηθεί για την καλή μας εμφάνιση είναι η αγάπη που έχουμε να δώσουμε στην οικογένειά μας. Όσο περισσότερα κάνουμε γι αυτήν , τόσο μεγαλύτερες οι απολαβές που θα έχουμε από τη σχέση μας με όλα τα μέλη και από την εικόνα που θα έχει γενικά σα σύνολο η οικογένειά μας. Αυτό ως δια μαγείας θα μας εφοδιάσει με μία εξωτερική λάμψη που κανένα μακιγιάζ δεν μπορεί να αποδώσει. Και ας λένε άλλα μερικοί άντρες.

Αν ο άνθρωπος που έχουμε κάνει μαζί του οικογένεια εξαρτά την αγάπη του από την εξωτερική μας εμφάνιση , πάει να πει οτι δεν αγαπάει. Ίσως γιατί δεν ξέρει να αγαπήσει.Στην περίπτωση αυτή το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον αγαπήσουμε εμείς με όλη μας την δύναμη. Αυτό σημαίνει συγχωρητικότητα , κατανόηση, διάλογος, ψυχολογική στήριξη και άλλα. Έτσι είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα γνωρίσει από πρώτο χέρι την αληθινή αγάπη και σίγουρα θα την ανταποδώσει.

Είναι δυνατόν τότε να δίνει σημασία στην εξωτερική εμφάνιση και να επηρεάζεται η μεταξύ του ζευγαριού έλξη;

Από όλο αυτό εμείς ως γυναίκες έχουμε να κερδίσουμε πολλά. Όταν έχουμε γεμάτη την ψυχή από αγάπη δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε παρηγορητικά τεχνάσματα όπως είναι το υπερβολικό και λιπαρό φαγητό. Ούτε χρειάζεται να καλύψουμε το ωχρό και μελαγχολικό μας πρόσωπο με πούδρα και χρώματα για να δείχνει πιο θελκτικό. Το ότι εμείς θέλουμε να βαφόμαστε για να αρέσουμε στον εαυτό μας θα έπρεπε να μας υποψιάζει για την αυτοεκτίμηση που έχουμε. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση προέρχεται από την έλλειψη προσφοράς. Γιατί δεν βλέπουμε την αξία μας να πραγματώνεται.Αυτό γίνεται υποσυνείδητα τις περισσότερες φορές.

Εκτός από το βάψιμο αλλού είναι το θέμα.

Το να θέλω να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου τη στιγμή που γίνομαι μητέρα είναι κάτι πέρα από τη φύση μου. Είναι κάτι που κάπου κάπως κάποτε θα με βγάλει σε αδιέξοδα έστω και αν δεν το καταλαβαίνω. Αυτά που μας συμβαίνουν στη ζωή δεν οφείλονται μόνο σε αυτά που κάνουμε ,αλλά και σε αυτά που δεν κάνουμε. Οι οικογένειες και τα παιδιά δεν χαλάνε τόσο από αυτά που κάνουμε όσο από αυτά που δεν κάνουμε γι αυτά. Και είναι τόσα πολλά. Είναι απειρα. Οπότε είναι μεγάλη ανοησία να ασχολούμαστε με τον εαυτό μας με αυτή τη συνηθισμένη έννοια. Το να ασχοληθώ με τον εαυτό μου είναι στην ουσία να ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Εκεί θα δικαιωθεί η υπαρξη και η αξία μου. Τη στιγμή βέβαια που είμαι παντρεμένη με παιδιά.

Θεοδώρα μου καλά να είσαι πάντα και εσυ και όποιος αγαπάς αλλά δε νομίζω ότι θα συμφωνήσω. Αγαπάω πάρα πολύ και το παιδί μου και τον άντρα μου και η οικογενειακή μου ζωή είναι πολύ καλή αλλά δε μπορώ να σκεφτώ ότι τώρα που είμαι μάνα πρέπει να μην ασχολούμαι με την εξωτερική μου εμφάνιση αλλά μόνο με την οικογένειά μου. Μια περιποιημένη εμφάνιση για μένα είναι δείγμα ότι με ενδιαφέρει ο άνθρωπος που είναι δίπλα μου.Η μητρότητα είναι πάνω από όλα αλλά κάτω από αυτήν υπάρχουν και άλλα πράγματα.Κάτω από αυτή μεν, αλλά υπάρχουν. Δε λέμε να είμαστε στα όρια της κατάθλιψης γιατί δε μπορούμε να είμαστε σαν την Αντζελίνα Ζολί, με 6 παιδιά, κουκλάρες και ξεκούραστες, αυτό θα ήταν πράγνατι μάταιο και γελοίο.Αλλα σε λογικά πλαίσια όλοι οι άνθρωποι -άντρες και γυναίκες- θέλουν να αισθάνονται όχι μόνο χρήσιμοι αλλά και ποθητοί. Συμφωνώ ότι η αγάπη του άντρα μας δεν πρέπει να βασίζεται στην εξωτερική εμφάνιση, και δεν πιστεύω ότι βασίζεται. Βασίζεται όμως η έλξη που νιώθει για εμάς, είτε μας αρέσει είτε όχι. Είναι στη φύση του και αυτό. Και εν πάση περιπτώση, δεν το κάνω για τον άντρα μου αλλά για εμένα. Εμένα κάνει να νιώθω καλύτερα αλλα και αν ήμουν σαν troll, και το βράδυ που με έχει αγκαλιά τον γδέρνουν οι τρίχες μου, δεν θα τον κακοχαρακτηρούσα αν δεν ήθελε να με έχει αγκαλιά. ¨Οσον αφορά την αυτοεκτίμηση, δεν πιστεύω ότι είναι αρνητική αν μας αρέσει να βαφόμαστε. Ακόμη και στην εποχή των μαμάδων μας, το ρουζάκι θα το βάζαμε. στο μυαλό μου έχω ξεκαθαρίσει τι κάνει καλύτερη την προσωπικότητά μου, τι με κάνει ευτυχισμένη και τι απλά με κάνει πιο όμορφη. Δε βρίσκω λόγο το ένα να απορρρίπτει το άλλο. Τέλος το να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, είναι να ασχοληθώ με τον αευτό μου. Άσχετα αν ασχολούμαι λίγο και βάζω προτεραιότητα να ασχολούμαι με την οικογένειά μου. Αλλά και ο χρόνος με τον εαυτό μου μου χρειάζεται. Γιατί δεν είμαι μόνο μαμά, είμαι και γυνάικα και σύζυγος και εργαζόμενη και φίλη, και άνθρωπος! Διαφορετικά όταν μεγαλώσουν τα παιδάκια μου,που δεν θα απαιτούν πολύ χρόνο από τη ζωή μου παρά μόνο την παντοτινή μου αγάπη (που φυσικά την έχουν) τότε ο εαυτός μου δεν θα υπάρχει. Το να προσφέρω είναι σημαντικό αλλά για εμένα αν προσφέρω πολλά στους άλλους, έστω και λίγα θέλω να τα προσφέρω και στον εαυτό μου. Να είσαστε όλες καλά, και να έχετε κάθε ευτυχία στη ζωή σας!

[red rose]

ΚΑΛΑ ΜΙΛΑΜΕ ΑΛΕΚΑ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΛΗΡΩΣ ΑΛΛΑ 1000%.

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ..ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ

ΑΝΤΡΑ ΜΑΣ ,ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ.Κ ΝΑ ΠΩ Κ ΚΑΤΙ??/

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΕΡΙΠΟΙΕΙΤΑΙ Κ ΜΕΝΕΙ ΘΥΛΗΚΟ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ

ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ Κ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ.ΕΓΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ

ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΑΖΩ ΣΑΝ ΤΗ ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ??

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ..ΙΣΑ ΙΣΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΝΑΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΜΕ ΒΛΕΠΩ Κ ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ ΠΟΛΥ

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Κ ΑΛΛΟ Κ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ..

ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΠΑΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ?

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ...

Κ ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Κ ΚΑΤΙ ΘΕΟΔΩΡΑ???Η ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΨΗΛΑ

ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ Κ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΕΙ Κ ΟΜΩΣ

ΒΑΦΟΜΑΙ Κ ΚΑΛΟΠΙΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΤΕΛΟ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΙΜΗ.

ΔΛΔ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΨΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΘΗΛΥΚΟ

Η ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΨΙΑΣΗ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΩ ΠΟΛΥ Κ ΜΕΤΑ ΑΠΟ

11 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗΣ (ΕΙΜΑΙ 30)ΜΕ ΠΟΘΕΙ ΑΚΟΜΑ??

ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ Κ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΣΥΖΗΓΟΣ Κ ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΦΥΣΗ ΑΥΤΟ.ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ...

ΕΧΕΙΣ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΠΟΣΤ ΣΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ

3 ΦΟΡΕΣ....ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ????ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ Κ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ

Κ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝΕ Κ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΑΣ,ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Η ΑΛΕΚΑ Κ ΤΡΟΛΛ!!!!

ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ,ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ

ΕΧΟΥΝΕ ΑΤΟΜΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ Κ ΤΑ ΛΥΠΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ Κ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ.

ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΕ ΤΙ ΑΣΧΗΜΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ

ΟΜΟΡΦΕΣ???ΛΥΣΕ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ.....ΓΙΑΤΙ Κ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ Κ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ

ΗΤΑΝΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΔΥΝΑΤΕΣ ΕΙΔΙΚΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ...

[θεοδώρα3]

ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ,ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ

ΕΧΟΥΝΕ ΑΤΟΜΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ Κ ΤΑ ΛΥΠΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ Κ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ.

Μη διαβάζεις μόνο το δικό μου ποστ δύο τρεις φορές. Κάτσε διάβασε και όλα τα μηνύματα προσεκτικά! Είναι ή δεν είναι γραμμένα από γυναίκες που χαμηλή αυτοεκτίμηση; Όλες αυτές που νιώθουν άσχημα γιατί αισθάνονται αδύναμες να περιποιηθούν τον εαυτό τους εξωτερικά ή να κάνουν αυτά που θέλουν δεν εκφράζουν την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης; Γιατί μία γυναίκα να γράφει σε ένα φόρουμ τα εσωτερικά της προβλήματα; Μήπως γιατί δεν έχει την απαραίτητη γι αυτήν επικοινωνία μέσα στην προσωπική της ζωή;

Εσείς που γράψατε τα δύο τελευταία μηνύματα είστε, αυτοθεωρείστε, γυναίκες ευτυχισμένες που τα έχουν όλα. Αγάπη , επικοινωνία, ικανότητα να καλλωπίζετε τον εαυτό σας, δυνατότητα να κάνετε αυτά που θεωρείτε απαραίτητα για σας. Πολύ ωραία και σας χαίρομαι. Όμως το θέμα δεν ανοίχτηκε για εσάς!

Αφού ανοίχτηκε από γυναίκες που αισθάνονται άσχημα γιατί δεν μπορούν να έχουν αυτά που θεωρείτε εσείς αυτονόητα. Με το μήνυμά μου δεν θέλω να παρηγορήσω κάποιον. Πρέπει να δωθεί μία διέξοδος σε αυτές τις περιπτώσεις. Και αυτό δε γίνεται με το να λέμε σε αυτές τις γυναίκες να κάνουν υπομονή γιατί σε λίγο θα μεγαλώσει το παιδί ή δεν ξέρω τι άλλο. Άλλωστε αυτό είναι ο σκοπός που κάνουμε οικογένεια; Να εκπληρώσουμε τις επιταγές των γονιών για παντρεια, να κάνουμε ένα κουτσούβελο και μετά ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;

Όσον αφορά το θέμα της βοήθειας που έχει αναφερθεί παραπάνω:

ΤΟ να δεχόμαστε βοήθεια από κάποιον τρίτο δεν πρέπει απλά να είναι παρκάρισμα του παιδιού στη γιαγιά του για να κάνουμε ένα τσιγάρο ή οτιδήποτε. Βοήθεια είναι ουσιαστικά η ψυχική επικοινωνία με τους δικούς μας ανθρώπους. Η κούραση που νομίζουμε ότι προέρχεται απόκλειστικά από την ανατροφή του παιδιού είναι τις περισσότερες φορές ψυχική κούραση από την έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης. Παράδειγμα:δεν έχω τους γονείς μου κοντά μου.Είμαι μόνη μου με τον άνδρα μου.Αυτός έχει κατανόηση και ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορεί λόγω δουλειάς να με πολυβοηθάει. Εμένα τότε οι αυξημένες υποχρεώσεις δε θα με πτωήσουν, γιατί έχω δίπλα μου σύμμαχο και συν-αγωνιστή.

Άλλο παράδειγμα: έχω πολλές ώρες τον άντρα μου στο σπίτι. Η μάνα μου μόλις πήρε σύνταξη και έχει όλη την "καλή διάθεση" να βρίσκεται συνέχεια στο σπίτι και να μου κάνει τις δουλειές και να μου μεγαλώνει αυτή το παιδί, καθότι εγώ είμαι εργαζόμενη μητέρα. Όμως η μαμα έχει διαφορετικές αντιλήψεις για το μεγάλωμα του παιδιού από εμάς και δεν σέβεται τις δικές μας επιλογές. Αυτό ενοχλεί εμάς και περισσότερο τον άντρα μας. Και αρχίζει η διαμάχη του ζευγαριού: η μάνα σου αυτό ή εκείνο. Και λέω : μη μιλάς έτσι για τη μαμά. Από καλωσύνη το κάνει... κλπκλπ. Επικοινωνία με τη μαμά μηδέν γιατί κάνει του κεφαλιού της, επικοινωνία με το σύζυγο υποβαθμισμένη , καθώς προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τη μαμά και ο σύζυγος δε βγάζει άκρη. Οπότε κάποια στιγμη παύει να ασχολείται κιόλας.

 

Πόλλά παραδείγματα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα οποία οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Έχουν τον ίδιο παρανομαστή: έλλειψη κατανόησης και επικοινωνίας. Και αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί καλά όταν είναι μόνο σε σχέση με τη "μαμά" που δε χαμπαριάζει. Όμως το να συμβαίνει αυτό μεταξύ του ζευγαριού είναι ολέθριο.

 

Μετά πώς να έχεις την αντοχή να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις ενός παιδιού όταν η ίδια δεν είσαι ψυχολογικά πλήρης; Πόσο μάλλον να έχεις όρεξη για καλλωπισμούς!

 

Πρέπει πρώτα να δώσουμε προσοχή στα προβληματάκια που ήδη υπάρχουν και όχι να προσθέτουμε κι άλλα περιττά, όπως το κομμωτήριο και το πεντικιούρ. Γιατί ,κυρίες που σπεύσατε να αντιταχθείτε, αυτά είναι τα άλυτα προβλήματα των γυναικών που έχουν γράψει εδώ ως τώρα. Δεν έχουν άλλα προβήματα από αυτά; Φυσικά και έχουν. Γιατί λοιπόν να επιβαρύνονται και με το αν θα πάνε στο ινστιτούτο ομορφιάς;

Βέβαια θα μου πείτε πως υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν χτενίζονται και δεν πλένονται... ε αυτές είναι περιπτώσεις που έχουν ανάγκη από ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ, πρόκειται για ανθρώπους με ΣΟΒΑΡΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ και πολλοί τις ΛΥΠΟΎΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΆΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ τους.

Ο οίκτος όμως δεν είναι λύση και βοήθεια για αυτούς τους ανθρώπους. Μία βοήθεια ίσως αποτελεί ένας λόγος που αποτυπώνει αλήθειες και όχι παρηγορίες=παραμυθίες εις την παλαιάν διάλεκτον...

[aleca]

Μη διαβάζεις μόνο το δικό μου ποστ δύο τρεις φορές. Κάτσε διάβασε και όλα τα μηνύματα προσεκτικά! Είναι ή δεν είναι γραμμένα από γυναίκες που χαμηλή αυτοεκτίμηση; Όλες αυτές που νιώθουν άσχημα γιατί αισθάνονται αδύναμες να περιποιηθούν τον εαυτό τους εξωτερικά ή να κάνουν αυτά που θέλουν δεν εκφράζουν την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης; Γιατί μία γυναίκα να γράφει σε ένα φόρουμ τα εσωτερικά της προβλήματα; Μήπως γιατί δεν έχει την απαραίτητη γι αυτήν επικοινωνία μέσα στην προσωπική της ζωή;

Εσείς που γράψατε τα δύο τελευταία μηνύματα είστε, αυτοθεωρείστε, γυναίκες ευτυχισμένες που τα έχουν όλα. Αγάπη , επικοινωνία, ικανότητα να καλλωπίζετε τον εαυτό σας, δυνατότητα να κάνετε αυτά που θεωρείτε απαραίτητα για σας. Πολύ ωραία και σας χαίρομαι. Όμως το θέμα δεν ανοίχτηκε για εσάς!

Αφού ανοίχτηκε από γυναίκες που αισθάνονται άσχημα γιατί δεν μπορούν να έχουν αυτά που θεωρείτε εσείς αυτονόητα. Με το μήνυμά μου δεν θέλω να παρηγορήσω κάποιον. Πρέπει να δωθεί μία διέξοδος σε αυτές τις περιπτώσεις. Και αυτό δε γίνεται με το να λέμε σε αυτές τις γυναίκες να κάνουν υπομονή γιατί σε λίγο θα μεγαλώσει το παιδί ή δεν ξέρω τι άλλο. Άλλωστε αυτό είναι ο σκοπός που κάνουμε οικογένεια; Να εκπληρώσουμε τις επιταγές των γονιών για παντρεια, να κάνουμε ένα κουτσούβελο και μετά ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;

Όσον αφορά το θέμα της βοήθειας που έχει αναφερθεί παραπάνω:

ΤΟ να δεχόμαστε βοήθεια από κάποιον τρίτο δεν πρέπει απλά να είναι παρκάρισμα του παιδιού στη γιαγιά του για να κάνουμε ένα τσιγάρο ή οτιδήποτε. Βοήθεια είναι ουσιαστικά η ψυχική επικοινωνία με τους δικούς μας ανθρώπους. Η κούραση που νομίζουμε ότι προέρχεται απόκλειστικά από την ανατροφή του παιδιού είναι τις περισσότερες φορές ψυχική κούραση από την έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης. Παράδειγμα:δεν έχω τους γονείς μου κοντά μου.Είμαι μόνη μου με τον άνδρα μου.Αυτός έχει κατανόηση και ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορεί λόγω δουλειάς να με πολυβοηθάει. Εμένα τότε οι αυξημένες υποχρεώσεις δε θα με πτωήσουν, γιατί έχω δίπλα μου σύμμαχο και συν-αγωνιστή.

Άλλο παράδειγμα: έχω πολλές ώρες τον άντρα μου στο σπίτι. Η μάνα μου μόλις πήρε σύνταξη και έχει όλη την "καλή διάθεση" να βρίσκεται συνέχεια στο σπίτι και να μου κάνει τις δουλειές και να μου μεγαλώνει αυτή το παιδί, καθότι εγώ είμαι εργαζόμενη μητέρα. Όμως η μαμα έχει διαφορετικές αντιλήψεις για το μεγάλωμα του παιδιού από εμάς και δεν σέβεται τις δικές μας επιλογές. Αυτό ενοχλεί εμάς και περισσότερο τον άντρα μας. Και αρχίζει η διαμάχη του ζευγαριού: η μάνα σου αυτό ή εκείνο. Και λέω : μη μιλάς έτσι για τη μαμά. Από καλωσύνη το κάνει... κλπκλπ. Επικοινωνία με τη μαμά μηδέν γιατί κάνει του κεφαλιού της, επικοινωνία με το σύζυγο υποβαθμισμένη , καθώς προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τη μαμά και ο σύζυγος δε βγάζει άκρη. Οπότε κάποια στιγμη παύει να ασχολείται κιόλας.

 

Πόλλά παραδείγματα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα οποία οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Έχουν τον ίδιο παρανομαστή: έλλειψη κατανόησης και επικοινωνίας. Και αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί καλά όταν είναι μόνο σε σχέση με τη "μαμά" που δε χαμπαριάζει. Όμως το να συμβαίνει αυτό μεταξύ του ζευγαριού είναι ολέθριο.

 

Μετά πώς να έχεις την αντοχή να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις ενός παιδιού όταν η ίδια δεν είσαι ψυχολογικά πλήρης; Πόσο μάλλον να έχεις όρεξη για καλλωπισμούς!

 

Πρέπει πρώτα να δώσουμε προσοχή στα προβληματάκια που ήδη υπάρχουν και όχι να προσθέτουμε κι άλλα περιττά, όπως το κομμωτήριο και το πεντικιούρ. Γιατί ,κυρίες που σπεύσατε να αντιταχθείτε, αυτά είναι τα άλυτα προβλήματα των γυναικών που έχουν γράψει εδώ ως τώρα. Δεν έχουν άλλα προβήματα από αυτά; Φυσικά και έχουν. Γιατί λοιπόν να επιβαρύνονται και με το αν θα πάνε στο ινστιτούτο ομορφιάς;

Βέβαια θα μου πείτε πως υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν χτενίζονται και δεν πλένονται... ε αυτές είναι περιπτώσεις που έχουν ανάγκη από ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ, πρόκειται για ανθρώπους με ΣΟΒΑΡΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ και πολλοί τις ΛΥΠΟΎΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΆΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ τους.

Ο οίκτος όμως δεν είναι λύση και βοήθεια για αυτούς τους ανθρώπους. Μία βοήθεια ίσως αποτελεί ένας λόγος που αποτυπώνει αλήθειες και όχι παρηγορίες=παραμυθίες εις την παλαιάν διάλεκτον...

Θοδώρα μου δεν κάθισα να διαβάσω όλο σου το μήνυμα...σταμάτησα εκεί που λες ότι αυτοθεωρούμαι ευτυχισμένη και ότι τα έχω όλα και ότι το θέμα δεν ανοίχτηκε για εμάς. Δεν δέχομαι την κριτική σου για το τι αυτοθεωρούμαι, άσε να ξέρω τον εαυτό μου καλύτερα. Επίσης εγώ ούτε έκρινα κάποιον ούτε έκανα διαπιστώσεις για κάποιου του οποίου δεν ξέρω τη ζωή. Είδα ένα θεματάκι, είπα τη γνώμη μου, κάποια κοπέλα είδα ότι είπε πως δεν έχω αυτοεκτίμηση για αυτό θέλω να βάφομαι και ότι για να κοιτάω την εξωτερική μου εμφάνιση πρέπει να μην είμαι ευτυχισμένη, και απλά της εξήγησα ότι για εμένα δεν είναι έτσι. Δε θέλω να μπω στην διαδικασία των προσωπικών επιθέσεων, δεν είναι του χαρακτήρα μου και δεν πιστεύω ότι είναι σωστο να γίνεται κάτι τέτοιο σε διάφορα forum. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του αντιλήψεις και αυτές ανταλάσσουμε εδώ. Οτιδήποτε άλλο, το αποδεικνύουμε στη ζωή μας και όχι σε λόγια στα διάφορα forum. Ενημερωτικά πάντως, και η δική σου άποψη σε εμένα είναι σεβαστή, παρ΄όλο που διαφωνώ αρκετά. Σίγουρα όμως δε μου δίνει το διακίωμα να πιστεύω ότι σε 'ψυχολόγησα' και ότι 'έχω βγάλει και πόρισμα'. Αν από την άλλη εσύ πιστεύεις ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις κάτι τέτοιο, θα σε παρακαλούσα τουλάχιστον να μην αναφέρεσαι σε εμένα. Σε ευχαριστώ, καλή συνέχεια.

[θεοδώρα3]

Επειδή δεν εννόησες ούτε τη μήνυμα ούτε το πνεύμα με το οποίο έγραψα ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο μήνυμα κάνω τις εξής διευκρινήσεις:

Το πρώτο μήνυμα φυσικά δεν αφορούσε εσένα και την άλλη συνομιλήτρια που απαντήσατε κριτικά στο μήνυμα μου το οποίο απευθυνόταν σε γυναίκες οι οποίες έχουν τύψεις επειδή δεν είναι κοκέτες. Από αυτές τις γυναίκες θα ήταν φυσικό να έχω μία απάντηση και όχι από εσάς. Απλά εξέθεσα μία άποψη που μέχρι τώρα δεν είχε διατυπωθεί και που ίσως σε κάτι θα βοηθούσε ή θα έδινε κάποιο ελάχιστο αισιόδοξο τόνο.

Έγραψα ότι αυτοθεωρείστε ευτυχισμένες και τα λοιπά ακριβώς γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω αν είναι όντως έτσι στην προσωπική και ενδόψυχη πραγματικότητα. Δε σας γνωρίζω. Ακόμα και να σας γνώριζα δεν θα ήμουν σε θέση να βγάλω ένα πόρισμα ότι πραγματικά είστε ό,τι δηλώνετε.

Καλή δύναμη σε όλες τις μητέρες!

[kalamaraki]

κορίτσια καλημέρα

όλες περνάμε τέτοιου είδους κρίση. δεν φταίει η "αφραγκιά" που έχουμε. οι σύζηγοι φταίνε!!!! ποιος μπαμπάς θα κρατήσει το μωρο για να πάμε κομμωτήριο, να φτιάξουμε νύχια, να κανουμε αποτρίχωση; εντάξει... μπορει να δουλεύουν πολύ, αλλά μην έχουν απαιτήσεις. σε καμιά μας δεν αρέσει αυτό που τελικά έγινε... αλλά πιστέυω ότι δεν φταίμε εμείς. προσωπικά έχω μόνο Σ/Κ να περιποιηθώ τον εαυτό μου, να χαρώ το παιδί μου, να πάω Σ/Μ ή για άλλα ψωνια (εχω να ψωνίσω από τον μάρτιο 2007). Και τελικά; Μόνο Σ/Μ. Όταν είναι ανάγκη (γάμος, βάφτιση, "απροχώρητο) τότε την πηγαίνω στη μαμά μου. Δεν θέλω, γιατί όλη την εβδομάδα την κρατάει και πρέπει κι εκείνη να ξεκουράζεται.

Συμπέρασμα ...για μένα... οι σύζηγοι φταίνε που δεν βοηθάνε!

 

Συμφωνώ και επαυξάνω...δεν λεώ δουλεύει ατελείωτες ώρες γυρνάει αργά στο σπίτι...για να μας παρέχει στέγη και τροφή καθότι και εγώ δουλεύω ως ωρομίσθια και ο μισθός μου είναι αστα να πάνε...αλλά εκεί μένει...δεν βοηθάει με την πρόφαση ότι είναι κουρασμένος...αλλά να κάτσει στον υπολογιστή του ξέρει

Πάντως και εγώ στο ίδιο τρίπτυχο ............δεν έχω καθόλου διάθεση να ασχολουμαι με τον εαυτό μου