Ανύπαντρες μητέρες ? Υπάρχουν εδώ ?

[singlemam]

Παρεπιπτόντος, τα Χριστούγεννα ανεβαίνουμε & μεις Αθήνα, θα ταν καλή ιδέα πιστεύω να τα καταφέρναμε να βρεθούμε κι από κοντά

Ειρήνη μου, με το καλό να έρθετε... και μακάρι να κανονίσουμε να τα πούμε κι από κοντά!!!

[κασπερινα]

Καλημερούδια!Ευχαριστω singlemam! και εγω ευελπιστώ!

[frinda]

Κασπερινα μου καλησπερα, χαιρομαι πολυ πολυ πολυ που επεστρεψες!!! Ξερεις ποσο σε εκτιμω και χαιρομαι ιδιαιτερα που εισαι και παλι στην παρεα μας. Καλως ηρθες!

[irini07]

Εγώ έχω σκοπό να πάω τη μικρή στο Badmigton- αν όχι αυτό το Σ/Κ, σίγουρα το επόμενο...

 

Να ακανονίσουμε να βρεθούμε λοιπόν...

 

Ωραία,γιατί το επόμενο Σ/Κ η κόρη μου θα είναι μαζί μου. Να μιλησουμε μέσα στην εβδομάδα για λεπτομέρειες. Θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε

[irini07]

συνονόματη γειά χαρά όλα θα πάνε καλά, στο χέρι μας είναι. Και δε το λέω από υπερβολική αισιοδοξία, αλλά από πρακτική: ότι καλό θέλουμε να μας τύχει, το φαντασιώνουμε δυναμικά (δηλ. το βλέπουμε στο μυαλό μας να πραγματώνεται & να εξελίσσεται) & νιώθουμε ευγνώμονες προκαταβολικά, μέχρι που τελικά αρχίζει να συμβαίνει. Η θετική ενέργεια & φαντασία & οι ευχές, όλα εχουν δύναμη, υλοποιούν καταστάσεις. Αντίθετα το να σκεφτόμαστε συνέχεια όσα μπορούν να πάνε στραβά, ουσιαστικά τα καλεί αυτά τα στραβά προς εμάς. Κορίτσια άφησα την πόλη & ένα καλό μισθό & τη βολή μου με την μάνα μου & ήρθα σ ένα νησάκι μια σταλιά, τράβηξα & τον καλό μου εδώ, κάναμε το μωράκι μας, κι είναι μέρες που δεν υπάρχει φράγκο στη τσέπη μας, ούτε δουλειά ιδιαίτερη, ούτε πληθώρα φίλων. Όμως είμαστε γεροί & χαρούμενοι μ όσα κερδίζουμε μέσα μας & με τ απέραντο πράσινο λιβάδι έξω απ το παράθυρο μας & τη θάλασσα λίγο πιο πέρα & τον χρόνο να χαρούμε ο ένας τον άλλον, ανθρώπινα & γαλήνια. όλα τ άλλα θάρθουν κι αυτά. Χαρήτε το χρόνο με τα ζουζουνάκια σας όσο πιο πολύ μπορείτε & μη μπαίνετε στη νύχτα των άλλων. Η ζωή είναι πολύ λίγη για να ναι θλιβερή.

Παρεπιπτόντος, τα Χριστούγεννα ανεβαίνουμε & μεις Αθήνα, θα ταν καλή ιδέα πιστεύω να τα καταφέρναμε να βρεθούμε κι από κοντά

 

Συνονόματη, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Περιτό να σου πω ότι έχω ήδη αγοράσει και διαβάσει τα Λόγια της Σοφίας. Συμφωνώ με όλα όσα γραφείς,απλά ξέρεις πως είναι μερικές φορές... Αγχώνεσαι λίγο παραπάνω, ανησυχείς λίγο παραπάνω και στη δική μου περίπτωση,ανυπομονώ να προχωρήσουν τα πράγματα με πιο γοργούς ρυθμούς. Είμαι όμως αισιόδοξη και πιστεύω κι εγώ ότι στο τέλος όλα καλά θα πάνε. Μακάρι να σε γνωρίσουμε όταν θα έρθεις Αθήνα

[κασπερινα]

Αναζητω και τις υπολοιπες....

[dovisdepi]

Κορίτσια άφησα την πόλη & ένα καλό μισθό & τη βολή μου με την μάνα μου & ήρθα σ ένα νησάκι μια σταλιά, τράβηξα & τον καλό μου εδώ, κάναμε το μωράκι μας, κι είναι μέρες που δεν υπάρχει φράγκο στη τσέπη μας, ούτε δουλειά ιδιαίτερη, ούτε πληθώρα φίλων. Όμως είμαστε γεροί & χαρούμενοι μ όσα κερδίζουμε μέσα μας & με τ απέραντο πράσινο λιβάδι έξω απ το παράθυρο μας & τη θάλασσα λίγο πιο πέρα & τον χρόνο να χαρούμε ο ένας τον άλλον, ανθρώπινα & γαλήνια. όλα τ άλλα θάρθουν κι αυτά. Χαρήτε το χρόνο με τα ζουζουνάκια σας όσο πιο πολύ μπορείτε & μη μπαίνετε στη νύχτα των άλλων. Η ζωή είναι πολύ λίγη για να ναι θλιβερή.

 

καλησπερα... μπραβο βρε κοπελα!!!! αυτο ειναι οτι καλυτερο σου ευχομαι απο καρδιας να χαιρεσαι το γιο σου τον μεγαλω τον αντρουλη σου που τελικα εστω και μετα απο τοσα τον βρηκες !!! και το μικρο σου θαυματακι!!! να ειστε γερη και αγαπημενη!!!!

 

αυτο ειναι που πιστευα παντα αλλα δυστιχως ακομα δεν καταφερα να βρω τον ανθρωπο που να πιστευει και εκεινος το ιδιο.. γιατι ειλικρινα ''ΛΕΦΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ''!!! ΤΕΛΟΣ!!

 

το τζοκερ πιο πιθανο ειναι να μου ερθει ανθρωπος ΑΠΙΘΑΝΟ...

 

μπενω παντα λιγο αργα λογω του μικρου μου... κασπεριναααααααααααααα!!! σε εχασα !!! πολυ χαιρομαι που σε βλεπω !!!

 

της αλλες δεν της χαιρετω της βλεπω συχνα...χαχαχαχ!!!

 

καλο βραδυ...

[κασπερινα]

ντοβι μου πως πηγε ο μπεμπάκος σου κιολας 8 μηνών!.... χριστέ μου πως περασε ο καιρος! στηλε μου πμ με τα νεα σου... περιμένω....φιλιά!

[Γατουλα]

Κοριτσακια κανω μια ερωτηση για καποια αλλη κοπελλα.

Αμα ξερετε καμια πληροφορια σχετικη ριξτε την!

 

Λοιπον Παντρεμενη χωρισμενη

Πανε για διαζυγιο, εχει γινει το 2ο και τελευταιο αλλα δεν εχει βγει η οριστικη αποφαση ακομα.

Εγγυος απο τον μελλοντικο αντρα της αλλα στην αναμονη κλασσικα του διαζυγιου.

Το παιδι τους θα γεννηθει πριν βγει η οριστικη αποφαση του διαζυγιου.

Αποτελεσμα το παιδι πρεπει να δηλωθει σαν παιδι του πρωην συζυγου και μετα με δικασιμη να οριστει σαν παιδι του νεου συντροφου.

 

Ετσι ειναι? Μπορει να κανει κατι αλλο? πχ μια συμβολαιογραφικη πραξη ? Δεν ξερω απο αυτα καθολου αλλα ειπα να σας ρωτησω μηπως γνωριζετε κατι παραπανω!

[frinda]

Ναι Γατουλα σε αυτη την περιπτωση το παιδι θα δηλωθει στο ονομα του πρωην συζυγου της και στη συνεχεια θα πρεπει να προβει σε προσβολη πατροτητας. Θα πρεπει να παει σε δικηγορο να κανει τακτικη αγωγη και στη συνεχεια στο δικαστηριο με εναν μαρτυρα θα πρεπει να αποδειξει οτι εκεινο το διαστημα δεν ειχε επαφες με τον πρωην συζυγο κι οτι πατερας του παιδιου της ειναι ο νεος της συντροφος. Μονο ετσι , με δικαστικη αποφαση δηλαδη, μπορει το παιδι να δηλωθει στο ονομα του φυσικου του πατερα.

[Despina-R]

iren66 ειναι τελειο να ακους ανθρωπους που πετυχαινουν τη συνταγη τελικα

Οντως, αυτη η αναγκη μας να βγαλουμε και να αποδειξουμε πως εχουμε το τελειο παιδι οδηγει σε λαθη.Σαμπως και οι ολοκληρωμενες οικογενειες δεν βγαζουν προβληματα?

Θελει πιστευω χαλαροτητα και αληθεια.Γινονται πιο υπευθυνα με την αληθεια πιστευω.

Χαιρομαι που και εσυ τη γλυτωνες με το ιδιο ποιηματακι.."Ο μπαμπας λειπει μακρυα γιατι δουλευει αλλα σ αγαπαει πολυ".Αναρωτιομουν αν οντως ειναι λυση αλλα με το καιρο διαπιστωνω πως θελουν να ξερουν πως εχουν μπαμπα και ας μην εχουν πρακτικα..

Καπως ετσι ευχομαι και γω τη συνεχεια μου με την 6χρονη κορη μου. Ευτυχισμενα και ισσορροπημενα να ναι μονο..αυτο παρακαλαω μερα νυχτα..

Το κορυφαιο ομως για μενα τουλαχιστον ειναι, πως ξαναρχεται ο ερωτας..!!! Εστω και μετα απο 13 χρονια.Γιατι εγω το χω ξεχασει το αθλημα..

[iren66]

Despina κάποιος μεγαλύτερος & καλός μου φίλος έλεγε πως υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι ικανοί να ερωτεύονται & αυτοί που όχι. Εφ όσων έχεις ερωτευτεί μια, θα πει πως ανήκεις στους πρώτους & είναι θέμα χρόνου το να ξανασυμβεί

Όσο για το "ποιηματάκι", ναι, δουλεύει τα 6 -7 πρώτα χρόνια, αλλά μετά, καθώς το παιδί μεγαλώνει καλό είναι να εξοικιώνεται σιγά-σιγά με την αλήθεια, με απλό και μαλακό πάντα τρόπο.

[iren66]

Αποτελεσμα το παιδι πρεπει να δηλωθει σαν παιδι του πρωην συζυγου και μετα με δικασιμη να οριστει σαν παιδι του νεου συντροφου.Ετσι ειναι? Μπορει να κανει κατι αλλο? πχ μια συμβολαιογραφικη πραξη ?

Να ρωτήσει καλύτερα ένα δικηγόρο που ασχολείται με τα του οικογενειακού δικαίου. Νομίζω ότι δεν είναι έτσι, αλλά δεν γνωρίζω τη διαδικασία. Όταν γέννησα τον μεγάλο μου ανακάλυψα με φρίκη πως ο γάμος που είχα κάνει το 89 (άσχετος με το παιδί) & βγήκε το διαζύγιο το 91, ίσχυε ακόμα καθώς κανείς μας δεν είχε πάει να υπογράψει για να παραλάβει το διαζύγιο(απλά γιατί δεν το χρειαστήκαμε ως τότε, ξέρω, είμαστε & οι 2 τρελλοκομεία)!!! Τότε εμφανίστηκε ο πρώην & αξίωνε ν αναγνωρίσει το παιδί μου που φυσικά ήταν αλλουνού. Ευτυχώς έτρεξε ο δικηγόρος μου τότε με πληρεξούσιο, πήρε το διαζύγιο & κάτι υπέγραψε ακόμα αλλά δεν το θυμάμαι, πάντως πλέον το παιδί το δήλωσα στο μαιευτήριο με τ όνομα μου μόνο και ήταν οκ. Την Πράξη αναγνώρησης την έκανε ο μπαμπάς του 6-7 μήνες αργότερα. Ας ρωτήσει η φίλη σου, πρέπει να υπάρχει κι άλλος τρόπος.

[singlemam]

Ειρήνη μου, πόσο εύκολο όμως είναι να προσπαθείς να διατηρήσεις ισορροπίες όταν ο άλλος δεν συνεργάζεται....

Μερικές φορές εύχομαι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ ο πατέρας της κόρης μου...

αλλά βλέπω τη λάμψη στα ματάκια της κάθε φορά που έρχεται, κάθε φορά που παίρνει το τηλέφωνο και κάνει ότι μιλάει μαζί του, που λέω "ας είναι, ας σπάνε τα δικά μου τα νεύρα... αφού το κοριτσάκι μου περνάει καλά... κι όταν μεγαλώσει και καταλάβει ας τον κρίνει μόνη της... μέχρι τότε ας πάρει όση αγάπη μπορεί να της δώσει".

Δεν ξέρω, υπάρχει διάσταση απόψεων σε ότι αφορά στο τι λέμε για τους πατεράδες στα παιδιά μας... εγώ είμαι της άποψης να προσπαθήσουμε να τα βοηθήσουμε να χτίσουν μια καλή σχέση μαζί τους και (εφόσον δε αποτελούν απειλή για τη συναισθηματική ισορροπία τους και την ψυχική τους υγεία) να τους αφήνουμε να είναι στη ζωή τους, θωρακίζοντας τα πάντα με την δική μας αγάπη...

Και να προσπαθούμε να διατηρούμε πολιτισμένες σχέσεις μαζί τους, αφήνοντας στην άκρη τα δικά μας απωθημένα και τις δικές μας πληγές...

Και διαβάζοντας τη δική σου περίπτωση αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον το ένστικτό μου με οδηγεί στο σωστό δρόμο...

 

Μακάρι!!!

[singlemam]

Να ρωτήσει καλύτερα ένα δικηγόρο που ασχολείται με τα του οικογενειακού δικαίου. Νομίζω ότι δεν είναι έτσι, αλλά δεν γνωρίζω τη διαδικασία. Όταν γέννησα τον μεγάλο μου ανακάλυψα με φρίκη πως ο γάμος που είχα κάνει το 89 (άσχετος με το παιδί) & βγήκε το διαζύγιο το 91, ίσχυε ακόμα καθώς κανείς μας δεν είχε πάει να υπογράψει για να παραλάβει το διαζύγιο(απλά γιατί δεν το χρειαστήκαμε ως τότε, ξέρω, είμαστε & οι 2 τρελλοκομεία)!!! Τότε εμφανίστηκε ο πρώην & αξίωνε ν αναγνωρίσει το παιδί μου που φυσικά ήταν αλλουνού. Ευτυχώς έτρεξε ο δικηγόρος μου τότε με πληρεξούσιο, πήρε το διαζύγιο & κάτι υπέγραψε ακόμα αλλά δεν το θυμάμαι, πάντως πλέον το παιδί το δήλωσα στο μαιευτήριο με τ όνομα μου μόνο και ήταν οκ. Την Πράξη αναγνώρησης την έκανε ο μπαμπάς του 6-7 μήνες αργότερα. Ας ρωτήσει η φίλη σου, πρέπει να υπάρχει κι άλλος τρόπος.

Υπάρχει το λεγόμενο τεκμήριο καταγωγής από το γάμο:

 

Άρθρο 1465

Τεκμήριο καταγωγής από γάμο

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωσή του τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα το σύζυγο της μητέρας (τέκνο γεννημένο σε γάμο).

Αν το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοσιοστή ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη της πατρότητας του συζύγου της μητέρας βαρύνει εκείνον που την επικαλείται. (Όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο δεύτερο παρ.6 του ν 3089/2002)

Άρθρο 1466

Σύγκρουση δύο τεκμηρίων

Αν μέσα στις τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου γεννήθηκε τέκνο από γυναίκα που τέλεσε νέο γάμο, τεκμαίρεται ότι αυτό έχει πατέρα το δεύτερο σύζυγο, εκτός αν γίνει δεκτή αγωγή για προσβολή της πατρότητάς του, οπότε τεκμαίρεται ότι είναι τέκνο του πρώτου συζύγου.

Άρθρο 1467

Προσβολή της πατρότητας

Η ιδιότητα του τέκνου, ως προς το οποίο συντρέχει ένα από τα τεκμήρια των άρθρων 1465 και 1466, ως τέκνου γεννημένου σε γάμο, μπορεί να προσβληθεί δικαστικώς, αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν συνέλαβε πράγματι από το σύζυγό της ή ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης ήταν φανερά αδύνατο να συλλάβει από αυτόν, ιδίως εξαιτίας ανικανότητας ή αποδημίας του ή επειδή δεν είχαν σχέσεις.

Άρθρο 1468

Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης θεωρείται το χρονικό διάστημα που περιλαμβάνεται ανάμεσα στην τριακοσιοστή και την εκατοστή ογδοηκοστή ημέρα πριν από τον τοκετό.

[singlemam]

Προφανώς΄ο δικηγόρος σου πήρε το χαρτί με ημερομηνία την ημερομηνία σύνατξής του και όχι υπογραφής. Γι' αυτό και δεν χρειάστηκε να κάνει προσβολή πατρότητας ο πατέρας του παιδιού ή εσύ.

[iren66]

Ειρήνη μου, πόσο εύκολο όμως είναι να προσπαθείς να διατηρήσεις ισορροπίες όταν ο άλλος δεν συνεργάζεται....

Μερικές φορές εύχομαι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ ο πατέρας της κόρης μου...

Axxxx! Mόνο εύκολο δεν είναι καλή μου! επί 7 χρόνια έβλεπα εφιάλτες, πως ερχόμαστε σε μετωπική εγώ με τ αμάξι κι εκείνος με τη μηχανή & πεταγόμουν κάθιδρη!!!Τόσο ζόρι & τόση πίκρα μέσα μου!Κι άλλα τόσα μετά το μετάνιωνα που έκανε την πράξη αναγνώρησης, γιατί του έδωσε δικαιώματα σε σχέση με το παιδί & δικαιολογίες για να ασκεί "βέτο" στο μεγάλωμα του. Όμως τα ίδια 7 πρώτα χρόνια έλεγα στο γιο μου τα καλύτερα & δικαιολογούσα τ αδικιολόγητα, για το καλό της ψυχούλας του, που ουσιαστικά το ρισκάριζα βέβαια, γιατί θα μπορούσε να μην είχε έρθει ποτέ κοντά στο παιδί του. Όταν όμως άρχισε το παιδί να ρωτάει στα 7-8 του "μα που είναι ο μπαμπάς μου επιτέλους?" τότε του είπα γλυκά "γιατί δεν τον παίρνεις κι εσύ ένα τηλέφωνο να τον ρωτήσεις τι κάνει & πότε θα σε δει?". Έτσι, σιγά-σιγά το ίδιο το παιδί τον έφερε κοντά του. Περνόντας τα χρόνια & ρωτώντας, το παιδί πλέον ΄ξερει την αλήθεια (ότι ήταν νέος & δε το επέλεξε, ότι είχε άλλες προτεραιότητες τότε, κπλ,κπλ) & προσπαθεί να τον δικαιολογεί, όμως κάθε που θα κοντραριστούν μεταξύ τους, του το χτυπάει. Είναι όμως πια δικό τους θέμα & θα το λύσουν μεταξύ τους.

[iren66]

Προφανώς΄ο δικηγόρος σου πήρε το χαρτί με ημερομηνία την ημερομηνία σύνατξής του και όχι υπογραφής. Γι' αυτό και δεν χρειάστηκε να κάνει προσβολή πατρότητας ο πατέρας του παιδιού ή εσύ.

Μάλλον έχεις δίκιο, ναι, με την ημερομηνία λήξης του γάμου το πήρε.

[singlemam]

Κι εγώ που νόμιζα ότι είμαι η μοναδική ανύπαντρη μανούλα μ'ένα διαζύγιο στην πλάτη...

Αχ, Ειρήνη, μου έφαγες την πρωτιά...χαχαχαχα

 

Πάντως κι εγώ, παρόλο που είχα ξεμπερδέψει με το διαζύγιο, μία μέρα πριν γεννήσω πήγα κι άλλαξα ταυτότητα γιατί είχα την παλιά και αναφερόταν όνομα συζύγου...

και σκέφτηκα "λες να κολλήσουν σε τίποτα γραφειοκρατίες και να μου περάσουν το απιδί στο όνομα του πρώην-πρώην?" κι άντε μετά να ξεμπερδέψεις...

[iren66]

:-)

[glykoula26]

γεια σας!επιτελους καταφερα να μπω μετα απο τοσες ετοιμασιες για το παιδικο δωματιο και ολο το τρεξιμο... iren66 μας δινεις πολυ κουραγιο για το τι θ αντιμετωπισουμε αργοτερα...εχω και εγω ηδη τις ανησυχιες μου γιατι με τον πατερα του τωρα προσπαθω να φτιαξω μια φιλικη σχεση αν και με τον συγκεκριμενο ανθρωπο ειναι τρομερα δυσκολο!!!θα δω τι θα κανω οπως επισης και με το θεμα του ονοματος δεν θα το αναγνωρισει αλλα αγχονομαι για την διαδικασια...θα δω τι θα κανω...

[Perlitsa]

Επειτα απο πεντε χρονια σχεση οπου ζουμε τον τρελο ερωτα με πολλα σκαμπανεβασματα ομως καταληγουμε στο να αποφασισουμε να παντρευτουμε (μετα απο πολλα παρακαλετα απο μερους του. Θελει επισης τρελλα παιδι και επειδη εχω ενα γυναικολογικο θεμα παμε μαζι στο γυναικολογο και ξεκιναμε προσπαθεια.Μτακομιζουμε, μενω εγκυος επειτα απο ενεσεις και ενα μηνα πριν παντρευτουμε αρχιζουμε να τσακωνομαστε και να απομακρυνομαστε. Αυτος λοιπον μου λεει να κανω εκτρωση και να δουμε πως ειναι να συζουμε και να μην παντρευτουμε και εγω του λεω "Κραταω το παιδι" οποτε και αυτος εξαφανιστηκε.Εμφανιστηκε ενα μηνα πριν γεννησω, συναντηθηκαμε μερικες φορες, εχει γυρισει στο σπιτι με τηνν πρωην τιυ γυναικα (λεει οτι δεν εχει σχεσεις μαζι της) και τα δυο του παιδια και τη μπεμπουλα την εχει δει 4 φορες.Ηρθε στο μαιευτηριο τη μερα που γεννουσα και μπηκε μεσα και πληρωσε εκεινος τα εξοδα της κλινικης.Τα 4500 δεν τα ανεφερα εγω, μαλλον καποια αλλη κοπελα.Δεν εχουμε ορισει ακομα διατροφη.Αυτα τα ωραια απο εμενα...

[singlemam]

Να' σαι καλά βρε περλίτσα μου... κι εγώ που νόμιζα ότι τα έχω ακούσει όλα...

μα να τρέχετε για θεραπεία ώστε να μείνεις έγκυος και μετά να λακίσει. Μου θυμίζει λίγο το δικό μου που είχε άγχος με τις πολυκυστικές -που τελικά δεν είχα- μην τυχόν και δεν μπορέσω να μείνω έγκυος...

Α, και παρεπιπτόντως, τα 4,500? είναι ο μισθός του δικού μου, που δίνει 300?...

Αν τα πράγματα τα δείς από τη σουρεαλιστική τους πλευρά είναι για γέλια...

[Perlitsa]

Και εγω πολυκυστικές έχω και επειδή το είχε και αυτός άγχος και δεν ήθελε να περιμένουμε άρχισα τις ενέσεις.Λες να είναι ο ίδιος ? Καλό ε ?. Θέλω να δω τι ποσό θα μου προτείνει για διατροφή για να γελάσω.Υπόψη ότι καθαρίζει γύρω στα 10 χιλιαρικα...

[singlemam]

Το μήνα?????

Αν είναι έτσι δεν είναι ο δικός μου... ίσως απλά κλώνος του...

Α, τελικά δεν΄έχω πολυκυστικές και το ήξερε τελικά (μόνο σαμπάνιες δεν άνοιξε όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των ορμονολογικών)... και συνέλαβα με την πρώτη...

ίσως να ήλπιζε ότι έχω και ήθελε να το παίξει "ευαίσθητος" σύντροφος που ενδιαφέρεται για το κοινό "μας" μέλλον...

και του' κατσε η κύηση...