Οταν μπηκαν οι Γερμανοι στην Αθηνα!

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Σάββατο, 6 Ιούνιος 2009

 

" Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα"

 

 

"Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να...

 

υψώσει τη σβάστικα.

Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από τήν εληά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρύζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, τήν γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθή από τόν αγκυλωτό σταυρό.

Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.

Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.

Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωϊ έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.

"ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..

Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

 

Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από τό κενό: 60 μέτρα πιό κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στόν βράχο, σκεπασμένος μέ τό σάβανο πού διάλεξε.

 

Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής τών εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι καί ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν τόν ραδιοφωνικό σταθμόν Αθηνών γιά νά στείλουν μήνυμα στόν Χίτλερ:

 

«Μάϊν Φύρερ, στίς 27 Απριλίου, στίς 8 καί 10, εισήλθαμε εις τάς Αθήνας, επί κεφαλής τών πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, καί στίς 8 καί 45, υψώσαμε τήν σημαία τού Ράϊχ πάνω στήν Ακρόπολη καί στό Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».

Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

 

Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.

 

Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει. Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας, κάθε φορά που αντικρύζετε τη σημαία μας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας"

ANAΓΝΩΣΤΗΣ

 

Τroktiko blogspot

[gavrias]

Στο διάστημα αυτό, ο ελεύθερος αθηναϊκός ραδιοσταθμός με τη φωνή του περίφημου εκφωνητή Κ. Σταυρόπουλου, συνέχιζε τη μετάδοση των τελευταίων μηνυμάτων του, που σκόρπιζαν συγκίνηση και δάκρυα στους Αθηναίους, κλεισμένους στα σπίτια τους:

 

Προσοχή! Προσοχή!

 

Η πρωτεύουσα περιέρχεται εις χείρας των κατακτητών. Επάνω εις τον Ιερόν Βράχον της Ακροπόλεως δεν κυματίζει πλέον υπερήφανη η γαλανόλευκος. Αντʼ αυτής εστήθη το λάβαρον της βίας. Ο φρουρός της σημαίας μας, διαταχθείς να την υποστείλει διά να ανυψωθεί η γερμανική, ηυτοκτόνησε ριφθείς εις το κενόν από του σημείου όπου ευρίσκετο η γαλανόλευκος.

 

Ζήτω η Ελλάς!

 

Ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος, που φέρνει νέα συγκίνηση στους ακροατές και ο εκφωνητής κλείνει αναγκαστικά την τελευταία ελεύθερη εκπομπή του ραδιοφώνου:

 

Προσοχή!

 

Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέμματα!

 

Έλληνες! Μην τον ακούτε!

 

Ο πόλεμός μας συνεχίζεται και θα συνεχισθεί μέχρι της τελικής νίκης!

 

Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!

 

http://www.pare-dose.net/blog/?p=2327

 

Οι Γερμανοί στην Αθήνα

Οι Γερμανοί εισήλθον σήμερον το πρωί εις Αθήνας. Η ελληνική πρωτεύουσα έδωσε την πρώτη της απάντηση εις τον κατακτητήν: Τα πάντα κλειστά! Κανείς στους δρόμους! Τα παράθυρα κατάκλειστα! Μόνον ο Ραδιοφωνικός Σταθμός λειτουργεί και εκπέμπει τα τελευταία ελεύθερα ελληνικά συνθήματα. Όλοι οι Έλληνες συγκεντρωμένοι γύρω στα ραδιόφωνα, ακούουν, ενώ οι Γερμανοί κινούνται εις τας οδούς των Αθηνών, μαζί με τις στροφές του Ελληνικού Εθνικού Ύμνου και τα συνθήματα της Νίκης και της επιμονής στον αγώνα:

-Έλληνες! Προσοχή! Ο Ραδιοφωνικός μας Σταθμός ύστερα από λίγα λεπτά της ώρας δεν θα είναι ελληνικός. Πίστη και εμπιστοσύνη στην Ελληνική νίκη! Αδέρφια ψηλά τις καρδιές!

Kαι η στροφή του Eλληνικού Ύμνου έκλεινε το σύνθημα. Και εν συνεχεία:

-Έλληνες, απάνω απ' όλα η Ελλάδα! Συνεχίζομε τον πόλεμο από την Κρήτη. Η νίκη είναι δική μας. Μην ακούσετε σε λίγο το Σταθμό που θα σας εκπέμψει, πιθανόν, το τέλος του πολέμου. Δεν θα είναι ελληνικός αυτός ο σταθμός. Θα είναι γερμανικός. Ο Βασιλεύς και η Κυβέρνησις προ ολίγου ετηλεγράφησαν: Ο πόλεμος συνεχίζεται. Συνεχίζεται και θα συνεχισθή. Ζήτω ο στρατός μας!

Και εν συνεχεία:

-Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

 

(Δ.Κ. Σβολόπουλος, ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ 1940-41, στο: Χατζηπατέρα-Φαφαλιού, Μαρτυρίες 1940-1941, Αθήνα, Κέδρος, 1982, σ. 388 )

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Σε ένα επίσημο ραντεβού με την Ιστορία, ο Μπαράκ Ομπάμα έγινε χθες ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που επισκέπτεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ στη Γερμανία

 

Η απόβαση που έσωσε τον κόσμο από τον ναζισμό

 

65 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την περίφημη D-Day που άλλαξε την εξέλιξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

 

 

 

 

 

Με υψηλό προσκεκλημένο τον Μπαράκ Ομπάμα τιμά σήμερα η Γαλλία την 65η επέτειο της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία. Σε ένα επίσημο ραντεβού με την Ιστορία, ο Ομπάμα έγινε χθες ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που επισκέπτεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, ένα από τα σύμβολα της ναζιστικής θηριωδίας.

O Μπαράκ Ομπάμα επισκέφθηκε το Μπούχενβαλντ μετά τη συνάντηση που είχε με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στη Δρέσδη, μια πόλη που ισοπεδώθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ότι η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη για «σοβαρό διάλογο» με το Ιράν και ότι ήρθε η στιγμή για την προώθηση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Από την πλευρά της η Άνγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε «μοναδική ευκαιρία» τη νέα αμερικανική κυβέρνηση για την αναζωογόνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Φαίνεται πάντως ότι το «αγκάθι» του Γκουαντάναμο παρέμεινε στις σχέσεις των δύο πλευρών. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι για το κλείσιμο της φυλακής θα χρειαστεί «κάτι περισσότερο από 2 ή 3 μήνες». Η Μέρκελ ανακοίνωσε την πρόθεση της Γερμανίας να συμμετέχει «δημιουργικά» στη λύση του ζητήματος του Γκουαντάναμο, αλλά δεν έκανε καμία αναφορά στο θέμα της άρνησης της χώρας της να δεχθεί κρατουμένους από τη φυλακή, αντίθετα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η επίσκεψη του Ομπάμα στο Μπούχενβαλντ, όπου μετέβη με ελικόπτερο μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο, είχε και προσωπικό ενδιαφέρον για τον ίδιο: ένας θείος του συμμετείχε στις δυνάμεις που απελευθέρωσαν το γειτονικό στρατόπεδο του Όρντρουφ τον Απρίλιο του 1945, λίγες ημέρες πριν άλλες μονάδες του αμερικανικού στρατού φτάσουν στο Μπούχενβαλντ. Στη συνέχεια ο Αμερικανός πρόεδρος επισκέφθηκε Αμερικανούς στρατιώτες από τα μέτωπα του Ιράκ και του Αφγανιστάν που νοσηλεύονται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Λάντσταλ.

 

Με αίμα Γάλλων αμάχων βάφτηκε η απόβαση της Νορμανδίας

TΗΕ ΤΙΜΕS , Του ΑLLΑΝ ΜΑLLΙΝSΟΝ

Στις 6 Ιουνίου του 1944 τα συμμαχικά στρατεύματα αποβιβάζονται στη Νορμανδία για να γράψουν ενδεχομένως την πιο ένδοξη σελίδα στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ συμπληρώνονται 65 χρόνια από τότε, ο Βρετανός ιστορικός Άντονι Μπίβορ ερεύνησε τη σκοτεινή πλευρά της Ιστορίας προφέροντας δυο λέξεις που συνήθως δεν χωρούν σε κανένα έπος: «Έγκλημα πολέμου».

 

Αρχηγείο εκστρατευτικών δυνάμεων, Πόρτσμουθ: «Η απόβαση στην περιοχή του Χερβούργου και της Χάβρης δεν είχε ένα ικανοποιητικό στήριγμα και απέσυρα τις δυνάμεις. Η απόφασή μου να επιτεθώ εκείνη τη στιγμή και σε εκείνο το σημείο βασίστηκε στις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες. Οι δυνάμεις μας επέδειξαν όση γενναιότητα και αφοσίωση στο καθήκον μπορούσαν. Οποιαδήποτε υπαιτιότητα είναι αποκλειστικά δική μου». Κανένας από το επιτελείο του στρατηγού Ντουάιτ Αϊζενχάουερ δεν γνώριζε ότι είχε γράψει αυτή την ανακοίνωση. Για τον ανώτατο διοικητή των Συμμαχικών Εκστρατευτικών Δυνάμεων, όπως και για τους Βρετανούς διοικητές, η απόβαση στη Νορμανδία ήταν σχεδόν μια πράξη απελπισίας. Λίγες ώρες αργότερα, οι συμμαχικές δυνάμεις θα έβλεπαν τα πρώτα σημάδια μιας μεγαλειώδους νίκης.

 

Και ήταν μια νίκη που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Η απόβαση είχε προγραμματιστεί για τις 5 Ιουνίου αλλά μια καταιγίδα δεν ανέβαλε τα σχέδια των συμμάχων. Τη στιγμή εκείνη ο επικεφαλής της μετεωρολογικής υπηρεσίας έκανε μια από τις πιο ακριβείς προβλέψεις: ο καιρός θα βελτιωνόταν τόσο ώστε να επιτρέψει την απόβαση. Αντίθετα, οι Γερμανοί υπέθεσαν ότι η κακοκαιρία δεν θα επέτρεπε τον απόπλου των συμμάχων από τη Βρετανία και τη νύχτα της 5ης προς την 6η Ιουνίου δεν πραγματοποιήθηκε καμία περιπολία στις ακτές της Νορμανδίας.

 

Η σκοτεινή πλευρά. Στο βιβλίο του «D-Day», που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Βρετανία (η έκδοσή του στην Ελλάδα αναμένεται τον προσεχή Νοέμβριο), ο Άντονι Μπίβορ ρίχνει φως στη σκοτεινή πλευρά της Ιστορίας. Ο πρώην αξιωματικός του Βρετανικού 11ου Συντάγματος Ουσάρων έκανε μια πρωτογενή έρευνα σκαλίζοντας επιστολές της εποχής, συνεντεύξεις και ημερολόγια- ειδικά Γαλλίδων. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «επίσημα αρχεία είναι γεμάτα επίσημα ψέματα» και ότι ένα ημερολόγιο «είναι πιο αξιόπιστο ιστορικά». Η έρευνά του έφερε στο φως τη φρίκη ενός πολέμου: περισσότεροι από 15.000 άμαχοι κάτοικοι της Νορμανδίας έχασαν τη ζωή τους από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς που προηγήθηκαν της απόβασης. Άλλοι 20.000 σκοτώθηκαν κατά τους βομβαρδισμούς και τις μάχες στους δυο μήνες που ακολούθησαν μετά την απόβαση. Οι Γάλλοι άμαχοι που σκοτώθηκαν από τις συμμαχικές βόμβες στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- συνολικά υπολογίζονται σε 70.000- ήταν περισσότεροι από τους Βρετανούς αμάχους που έχασαν τη ζωή τους από τις γερμανικές βόμβες. Και ο βομβαρδισμός της Καέν από τους Βρετανούς λίγες ημέρες πριν από την απόβαση «θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έγκλημα πολέμου». «Η θηριωδία της μάχης στη Βορειοδυτική Γαλλία δεν μπορεί να τεθεί σε αμφιβολία», γράφει ο Βρετανός ιστορικός στο βιβλίο του. «Και παρά τους χλευασμούς της σοβιετικής προπαγάνδας, η μάχη της Νορμανδίας μπορεί απολύτως να συγκριθεί με εκείνη στο ανατολικό μέτωπο».

 

 

ΤΑ ΝΕΑ on line

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Στο διάστημα αυτό, ο ελεύθερος αθηναϊκός ραδιοσταθμός με τη φωνή του περίφημου εκφωνητή Κ. Σταυρόπουλου, συνέχιζε τη μετάδοση των τελευταίων μηνυμάτων του, που σκόρπιζαν συγκίνηση και δάκρυα στους Αθηναίους, κλεισμένους στα σπίτια τους:

 

Προσοχή! Προσοχή!

 

Η πρωτεύουσα περιέρχεται εις χείρας των κατακτητών. Επάνω εις τον Ιερόν Βράχον της Ακροπόλεως δεν κυματίζει πλέον υπερήφανη η γαλανόλευκος. Αντʼ αυτής εστήθη το λάβαρον της βίας. Ο φρουρός της σημαίας μας, διαταχθείς να την υποστείλει διά να ανυψωθεί η γερμανική, ηυτοκτόνησε ριφθείς εις το κενόν από του σημείου όπου ευρίσκετο η γαλανόλευκος.

 

Ζήτω η Ελλάς!

 

Ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος, που φέρνει νέα συγκίνηση στους ακροατές και ο εκφωνητής κλείνει αναγκαστικά την τελευταία ελεύθερη εκπομπή του ραδιοφώνου:

 

Προσοχή!

 

Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέμματα!

 

Έλληνες! Μην τον ακούτε!

 

Ο πόλεμός μας συνεχίζεται και θα συνεχισθεί μέχρι της τελικής νίκης!

 

Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!

 

 

http://www.pare-dose.net/blog/?p=2327

 

 

........Ανατριχιαζω και μονο που το διαβαζω!Και μονο στη σκεψη....

Μπραβο Gavrias!

[maira95]

μολις τον τελευταιο χρονο εχω internet στο σπιτι και διαπιστωνω οτι ειναι το μεγαλυτερο ''παραθυρο'' στην ενημερωση,ΜΠΡΑΒΟ σε ολες και ολους σας...

[elachl]

μπραβο και απο μενα.....

[gavrias]

 

 

 

Πολύ ωραίο το θέμα σου ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ! να 'σαι καλά

[gavrias]

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941: ΕΙΣΒΟΛΗ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

http://www.youtube.com/watch?v=xdH74jceXyY

 

Τον Απρίλιο του 1941, οι έλληνες έδιναν από τις πιο μεγάλες μάχες στη μακραίωνη Ιστορία τους. Η εαρινή, διπλή επίθεση Ιταλών και Γερμανών, η οποία ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου, βρισκόταν στο αποκορύφωμα, λίγο πριν η χώρα μας λυγίσει κάτω από τις υπέρμετρες δυνάμεις του Άξονα. Χιλιάδες νεκροί στα πεδία των μαχών στην ελληνική μεθόριο. Αναγκαστική υποχώρηση και τετράχρονη σκλαβιά.

6 Απριλίου 1941 αρχίζει η γερμανική Κατοχή. Πείνα, φτώχεια, μαρασμός, θάνατοι, εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, εκτοπίσεις, διώξεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις, βομβαρδισμοί, ερείπια, αλλά και το ηρωικό Έπος της Αντίστασης.

27 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί μπαίνουν στην έρημη πόλη της Αθήνας. Η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί, μην μπορώντας να διαννοηθεί πως η πατρίδα της σκλαβώθηκε. «Σιωπή»: Η μόνη λέξη που ζήτησε να γραφεί στο κρύο, λευκό μάρμαρο του τάφου της.

Την ίδια μέρα, στην Ακρόπολη, ο εθελοντής φρουρός της Σημαίας, νεαρός Κωνσταντίνος Κουκίδης, αρνείται να παραδώσει το ελληνικό σύμβολο στους Γερμανούς, έτοιμους να υψώσουν τη σβάστικα, και πέφτει από τον Ιερό Βράχο.

Η κατάληψη της χώρας μας άργησε κατά πολύ σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες κατελήφθησαν μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες. Οι ελληνικές δυνάμεις, έχοντας γράψει το νικηφόρο Έπος της Πίνδου, με εισχώρηση στο έδαφος της Αλβανίας κι απελευθέρωση των πρώην ελληνικών εδαφών εκεί, άντεξε από τις 28 Οκτωβρίου 1940, μέχρι τον Απρίλιο του 1941. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη Μάχη της Κρήτης, η οποία ακολούθησε, το Μάιο του ιδίου χρόνου, ανάγκασαν τον Χίτλερ να καθυστερήσει την επίθεσή του εναντίον της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να πιάσει ο βαρύς ρωσικός χειμώνας του 1942 τα γερμανικά στρατεύματα, και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για Ναζισμό – Φασισμό. Η καθυστέρηση κατοχής της Ελλάδας συνετέλεσε και στο να συντριβεί η ιταλική Στρατιά, στη Β. Αφρική, αλλά κι έδωσε χρόνο στο Φρ. Ρούσβελτ να επανεκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ και να προωθήσει την κατά του Άξονα πολιτική του.

Η Ελλάδα και η κατεχόμενη από τους Άγγλους μικρή Κύπρος «πλήρωσαν» για την Ειρήνη, αναλογικά με τον πληθυσμό τους, το μεγαλύτερο φόρο αίματος από όλους τους συμμάχους μας, κάτι το οποίο, δυστυχώς, εκείνοι λησμόνησαν, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

 

«ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ», ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ (Απόσπασμα)

 

«Ξημερώνοντας του Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερνές και σχόλες. Έπρεπε, λέει, να πιάσουμε τις γραμμές που κρατούσανε ως τότε οι Αρτινοί, από Χιμάρα ως Τεπελένι. Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω από τον άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου φορές εκατοβούλιαζε ίσαμε το γόνατο, επειδή το πιο συχνά, ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας».

 

ΤΣΟΡΤΣΙΛ, ΑΓΓΛΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: «Του λοιπού, δε θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες».

 

ΧΙΤΛΕΡ: «Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί εις την Ελλάδα και δεν εχρειάζοντο την βοήθειάν μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετικήν τροπήν. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσωμεν το Λένινγκραντ και την Μόσχαν, πριν πιάσει το Ρωσικόν ψύχος» (συνέντευξη).

 

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ: «Η Ελλάς εδημιούργησε το παράδειγμα, το οποίον ο καθείς από ημάς οφείλει να ακολουθήση μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας αχθούν τελικώς εις την δικαίαν εξόντωσίν των».

 

 

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΚΕΪΤΕΛ: «Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων εβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας, για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήτο διαφορετική, τόσο εις το Ανατολικό μέτωπο, όσο και εις τον πόλεμο γενικώς».

 

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΓΚΕΜΠΕΛΣ: «Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχηταί... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς Ελληνικής καταγωγής εις αυτούς».

 

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΟΣΧΑΣ: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σάς ευγνωμονούμε».

 

ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΓΙΑΝ ΣΜΑΤΣ, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ν. ΑΦΡΙΚΗΣ: «Πραγματικώς εγεννήθη μία νέα Ελλάς, όπως την ωνειρεύθησαν οι ποιηταί».

 

http://akritidis.livepage.gr/forum/937/1900?message_quote_form=1900&message_rows=2&page=0

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Θελω να πω μια ιστορια,και ας κινδυνευω να παρεξηγηθω απο καποιους εδω μεσα,που τεινουν να κολλανε "ταμπελες" και χαρακτηρισμους σε οποιον εχει διαφορετικη αποψη στα πραγματα......

 

Οταν γνωρισα τον αντρα μου,ειναι η αληθεια,λιγα πραγματα ηξερα και ειχα καταλαβει για την εννοια της ΣΗΜΑΙΑΣ και τα πραγματα που αυτη συμβολιζει.......

Οταν εφυγε για το πρωτο του ταξιδι,εγω ειχα την στενοχωρια μου που θα ελλειπε 3 μηνες καλοκαιριατικα και τιποτε αλλο....Ημουν και 17 χρονων τοτε,και το μυαλο μου ηταν στα παρτυ και τα ξενυχτια....

Το μονο που θυμαμαι απο εκεινη την ημερα και που μου εχει χαραχτει στην μνημη (και τολμω να πω και στην καρδια...) ειναι πως οταν πηγε να ανεβει στο καραβι,γυρισε και Χαιρετησε τη Σημαια!(οπως ολοι αλλωστε...)

Εγω στην αρχη δεν καταλαβα......ΤΩΡΑ ΠΙΑ....ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ!....

Οταν εφυγε για 4 μηνες (μεσα σε ενα βραδυ) για τα Ιμια,εγω καρδιοχτυπουσα...Κανεις δεν ξερει τι πραγματικα γινοταν τοτε,εκτος απο αυτους που ηταν εκει...Και κανεις δεν εμαθε ποτε,ολοι το ξεχασαμε σε 1 βδομαδα,και τα clubs της Παραλιακης ξαναγεμισαν...ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ!....

 

Εν ολιγοις,θελω να καταληξω,πως θλιβομαι πραγματικα σε καθε Εθνικη Επετειο που βλεπω καθε χρονο ΟΛΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ και ολο περισσοτερους ευαισθητοποιημενους πολιτες στις ταβερνες και τα καφε....Λες και ντρεπομαστε που ειμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ,λες και ΞΕΧΝΑΜΕ ολους αυτους που εδωσαν τη ζωη τους για να μπορουμε εμεις να πηγαινουμε στα μπαρ και τις καφετεριες και να μιλαμε Ελληνικα και οχι Τουρκικα,ή οτιδηποτε αλλο.........

Η ΣΗΜΑΙΑ ολα αυτα συμβολιζει και ακομα περισσοτερα,αλλα τελικα λιγοι την τιμουμε και ξερουμε να δειχνουμε τον σεβασμο μας.

Εγω προσωπικα εχω ΥΨΩΣΕΙ ΜΟΝΙΜΑ την Ελληνικη σημαια σπιτι μου,ετσι για να μην ξεχναμε ΠΟΥ βρισκομαστε και αυτους που με αιμα κερδισαν αυτα που εμεις θεωρουμε δεδομενα....

Εγω λοιπον,νιωθω περηφανη ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ και δεν σηκωνω κουβεντα απο κανεναν γι' αυτο....ουτε ντοπιο ουτε ξενο....

Και αν θελετε να μου κολλησετε "ταμπελα"........δεν δινω δεκαρα!

[maira95]

Θελω να πω μια ιστορια,και ας κινδυνευω να παρεξηγηθω απο καποιους εδω μεσα,που τεινουν να κολλανε "ταμπελες" και χαρακτηρισμους σε οποιον εχει διαφορετικη αποψη στα πραγματα......

 

Οταν γνωρισα τον αντρα μου,ειναι η αληθεια,λιγα πραγματα ηξερα και ειχα καταλαβει για την εννοια της ΣΗΜΑΙΑΣ και τα πραγματα που αυτη συμβολιζει.......

Οταν εφυγε για το πρωτο του ταξιδι,εγω ειχα την στενοχωρια μου που θα ελλειπε 3 μηνες καλοκαιριατικα και τιποτε αλλο....Ημουν και 17 χρονων τοτε,και το μυαλο μου ηταν στα παρτυ και τα ξενυχτια....

Το μονο που θυμαμαι απο εκεινη την ημερα και που μου εχει χαραχτει στην μνημη (και τολμω να πω και στην καρδια...) ειναι πως οταν πηγε να ανεβει στο καραβι,γυρισε και Χαιρετησε τη Σημαια!(οπως ολοι αλλωστε...)

Εγω στην αρχη δεν καταλαβα......ΤΩΡΑ ΠΙΑ....ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ!....

Οταν εφυγε για 4 μηνες (μεσα σε ενα βραδυ) για τα Ιμια,εγω καρδιοχτυπουσα...Κανεις δεν ξερει τι πραγματικα γινοταν τοτε,εκτος απο αυτους που ηταν εκει...Και κανεις δεν εμαθε ποτε,ολοι το ξεχασαμε σε 1 βδομαδα,και τα clubs της Παραλιακης ξαναγεμισαν...ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ!....

 

Εν ολιγοις,θελω να καταληξω,πως θλιβομαι πραγματικα σε καθε Εθνικη Επετειο που βλεπω καθε χρονο ΟΛΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ και ολο περισσοτερους ευαισθητοποιημενους πολιτες στις ταβερνες και τα καφε....Λες και ντρεπομαστε που ειμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ,λες και ΞΕΧΝΑΜΕ ολους αυτους που εδωσαν τη ζωη τους για να μπορουμε εμεις να πηγαινουμε στα μπαρ και τις καφετεριες και να μιλαμε Ελληνικα και οχι Τουρκικα,ή οτιδηποτε αλλο.........

Η ΣΗΜΑΙΑ ολα αυτα συμβολιζει και ακομα περισσοτερα,αλλα τελικα λιγοι την τιμουμε και ξερουμε να δειχνουμε τον σεβασμο μας.

Εγω προσωπικα εχω ΥΨΩΣΕΙ ΜΟΝΙΜΑ την Ελληνικη σημαια σπιτι μου,ετσι για να μην ξεχναμε ΠΟΥ βρισκομαστε και αυτους που με αιμα κερδισαν αυτα που εμεις θεωρουμε δεδομενα....

Εγω λοιπον,νιωθω περηφανη ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ και δεν σηκωνω κουβεντα απο κανεναν γι' αυτο....ουτε ντοπιο ουτε ξενο....

Και αν θελετε να μου κολλησετε "ταμπελα"........δεν δινω δεκαρα!

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ......

http://www.acrobase.org/xenios/images/dsc02106.jpg

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Σημαία της Ελλάδας

 

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

 

 

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

H ελληνική σημαία, αναλογίες διαστάσεων 2:3

 

 

Η εθνική σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο πάνω προσίστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός ισόκερος σταυρός.

 

[Επεξεργασία] Ιστορία

 

Το 1822, μόλις ένα χρόνο μετά την διακήρυξη της ανεξαρτησίας και το ξεκίνημα του αγώνα των Ελλήνων, γίνεται η Α´ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Το "Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος" που προέκυψε από αυτή την συνέλευση, είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Στις παραγράφους ρδ' και ρε' υπάρχει η πρώτη απόφαση για τη μορφή της ελληνικής σημαίας. Το Πολίτευμα καθιέρωσε τα χρώματα κυανό και λευκό και ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.

Σύμφωνα με μια θεωρία θέλησαν να αποφύγουν το κόκκινο και το πράσινο, χρώματα δηλαδή που συνδέονταν με την ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με άλλη θεωρία, η επιλογή των χρωμάτων έγιναν για να συμβολίζει το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων. Η πιο διαδεδομένη θεωρία για το πλήθος των λωρίδων, είναι ότι συμβολίζουν τις συλλαβές της φράσης «ελευθερία ή θάνατος», οι πέντε κυανές τις συλλαβές Ε-λευ-θε-ρί-α και οι τέσσερις λευκές ή θά-να-τος. Οι θεωρίες για την επιλογή των χρωμάτων και το συμβολισμό των λωρίδων κρίνονται συχνά ως λαϊκοί θρύλοι. Ωστόσο, πολλές από τις σημαίες της επανάστασης έφεραν μία από τις φράσεις «Ελευθερία ή Θάνατος», «Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ», ή «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ».

H πρώτη ελληνική σημαία (1822-1978)

 

 

Στις 15 Μαρτίου 1822 εκδόθηκε η απόφαση 540 του εκτελεστικού, υπογεγραμμένη από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρο του. Το διάταγμα όριζε για τις σημαίες ότι:

α) των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία, σχήματος τετραγώνου, θα είχεν εμβαδόν κυανούν, το οποίο θα διηρείτο εις τέσσαρα ίσα τμήματα από άκρων έως άκρων του εμβαδού

β) η δε κατά θάλασσαν σημαία θα ήτο διττή' μία διά τα πολεμικά και άλλη διά τα εμπορικά πλοία. Και της μεν διά τα πολεμικά πλοία το εμβαδόν θα διηρείτο ες εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εις αυτά των χρωμάτων λευκού και κυανού' εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού εσχηματίζετο τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού λευκοχρόου. Της δε διά τα εμπορικά πλοία διωρισμένης το εμβαδό θα ήτο κυανούν' εις την άνω προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού εσχηματίζετο ωσαύτως τετράγωνον λευκόχρουν και διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού κυανοχρόου.

Σύμφωνα με κείμενο στο ιστορικό αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών υπ' αριθμόν 8711, η πρώτη σημαία που υψώθηκε στα Καλάβρυτα «έφερεν άνωθεν σταυρόν, με γραμμάς κάτωθεν αυτού 16, κατά το σύνθημα της Εταιρείας των Φιλικών, και με την επιγραφήν ή ελευθερία ή θάνατος. Κατόπιν δε ο Ν. Σολιώτης έλαβε προσφερθείσαν αυτώ παρά της μονής Αγίας Λαύρας την χρυσοκέντητων επί των Χριστιανών αυτοκρατόρων σημαίαν της μονής, φέρουσα εξ ενός την Ανάστασιν και ετέρωθεν τον άγιον Γεώργιον. Σώζονται δε ως παρακαταθήκαι μετά τον Αγώνα παρά του Σολιώτου εις τη ρηθείσαν μονήν αμφότεραι αυταί αι σημαίαι».

Η πρώτη ελληνική σημαία με τη σημερινή της μορφή (κυανό φόντο και λευκός σταυρός) σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο. Σ’ αυτή ο Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη, τους Λαζαίους, τον Καρατάσο, τον Λιόλιο, τον Τσάμη, τον Νικοτσαρά και πολλούς άλλους. Οι καπεταναίοι είχαν συγκεντρωθεί στο Μοναστήρι για να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους για την Επανάσταση. Παραλλαγή της ήταν η σημαία του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το μπλε εσωτερικό του ράσου του και την φουστανέλα ενός συμπολεμιστή του.

Επί Όθωνα προστέθηκαν στη σημαία του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού τα βασιλικά παράσημα. Η εμπορική σημαία ορίστηκε να είναι σαν την σημαία του πολεμικού ναυτικού, χωρίς τα παράσημα. Το κυανό χρώμα της σημαίας σκούρυνε προκειμένου να ταυτίζεται τα χρώματα της Βαυαρίας, από τον βασιλικό οίκο της οποίας προερχόταν ο Όθωνας. Το 1862 με την κατάλυση της βασιλείας του Όθωνα, αφαιρέθηκαν απ' τις σημαίες τα βασιλικά παράσημα. Επί Γεωργίου Α΄ προστέθηκε στις σημαίες στρατού και πολεμικού ναυτικού το βασιλικό στέμμα. Το 1864, ορίστηκε η σημαία του πεζικού να φέρει στο κέντρο της εικόνα του Αγίου Γεωργίου, προστάτη του πεζικού. Στις 31 Μαΐου 1914 εκδόθηκε βασιλικό διάταγμα που όριζε με ακρίβεια τη μορφή των σημαιών, χωρίς να μεταβάλλει τα βασικά χαρακτηριστικά που ήδη είχαν. Ορίστηκε επίσης σημαία που θα χρησιμοποιείτε από υπουργεία, πρεσβείες, δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες και φρούρια. Ακόμη όρισε οτι η σημαία του εμπορικού ναυτικού είναι και η εθνική σημαία, αυτή δηλαδή που επιτρεπόταν να υψώνουν και οι ιδιώτες. Στις 25 Μαρτίου 1924 τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Ναυτικών αφαίρεσαν τα στέμματα από τις σημαίες, εκτελώντας το ψήφισμα της Δ΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης στην Αθήνα «Περί ανακηρύξεως τής Δημοκρατίας».

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 νέο διάταγμα για τη μορφή της Σημαίας, όριζε ότι η κλίμακα της εθνικής σημαίας είναι 2:3. Η επίσημη σημαία είναι «κυανούν ορθογώνιο, με αναλογίες διαστάσεων επίσης 2:3, το οποίο διαιρείται σε τέσσερα ίσα ορθογώνια δι' ορθίου λευκού σταυρού, του οποίου αι κεραίαι έχουσι πλάτος ίσον προς το 1/5 του πλάτους της σημαίας». Η επίσημη σημαία ορίστηκε να χρησιμοποιείται από υπουργεία πρεσβείες, δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες και φρούρια και η εθνική σημαία από πολεμικά και εμπορικά πλοία, ναυτικά και λιμενικά καταστήματα και ιδρύματα, από τα προξενεία και από τους ιδιώτες. Το διάταγμα όριζε ακόμη η σημαία του πεζικού να χρησιμοποιείται από τα συντάγματα πεζικού και ευζώνων, και στον ιστό της να φέρει υπερκείμενη σταυροφόρο χρυσή σφαίρα με εμπρός τον αριθμό του συντάγματος και πίσω το γράμμα Π.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1935 επαναφέρθηκαν τα στέμματα στις σημαίες με το ψήφισμα της Ε΄ Εθνικής Συνέλευσης στην Αθήνα «Περί καταργήσεως τής αβασιλεύτου Δημοκρατίας». Το 1967, η Χούντα των Συνταγματαρχών αφαίρεσε το στέμμα από τις σημαίες, και το 1969 με νέο ψήφισμα καταργήθηκε η σημαία του πεζικού και καθιερώθηκε ως επίσημη σημαία εκείνη του ναυτικού. Στις 18 Αυγούστου του 1970, η αναλογία της σημαίας μετατράπηκε από 2:3 σε 7:12. Μετά τη Μεταπολίτευση, ο Νόμος 48/1975 «Περί τής εθνικής σημαίας τής Ελλάδος καί τού εμβλήματος τής Ελληνικής Δημοκρατίας» και το Προεδρικό Διάταγμα 515/1975 ρύθμιζαν με λεπτομέρειες τη μορφή και τις διαστάσεις της σημαίας.

Ο Νόμος 851/21-12-1978 (ΦΕΚ 233 τ. Α΄) «Περί εθνικής Σημαίας, των Πολεμικών Σημαιών καί του Διακριτικού Σήματος τού Προέδρου τής Δημοκρατίας» καθόριζε την επίσημη εθνική σημαία που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, καθώς και τις τεχνικές και τυπικές προδιαγραφές της. Η κλίμακα της σημαίας άλλαξε πάλι σε 2:3, όπως φαίνεται από τις διαστάσεις που προβλέπονται (π.χ. 432:648 ή 90:135). Στα πλαίσια του άρθρου 9, καταργήθηκαν οι διατάξεις των προηγούμενων ετών (1967, 1969, 1971, 1973, 1975). Η επίσημη σημαία, ίδια με τη σημαία του στρατού ξηράς, καταργήθηκε με αυτόν το νόμο και αντικαταστάθηκε πλήρως από την εθνική σημαία, η ανάρτηση της οποίας γίνεται πάνω σε λευκό κοντό, στην κορυφή του οποίου υπάρχει (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις) λευκός σταυρός.

Το 1980, το Προεδρικό Διάταγμα 348/17-4-1980 (ΦΕΚ 98 τ. Α΄), καθόριζε με λεπτομέρειες τις προδιαγραφές για τις πολεμικές σημαίες. Η σημαία της Πολεμικής Αεροπορίας φέρει στο κέντρο του σταυρού την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.

Η ελληνική σημαία γιορτάζει και τιμάται στις 27 Οκτωβρίου, παραμονή της επετείου του όχι. Δίπλα στην κρατική σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας συχνά συναντάται και η εθνική ελληνική σημαία. Σε μερικούς θεσμούς όπως η εκπαίδευση και ο στρατός η παρουσία της ελληνικής σημαίας είναι επίσημη και θεσμοθετημένη.

 

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

 

• Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, τόμος Ε´, σελ. 471
  
• Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 11, σελ. 437
  

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

 

• http://www.presidency.gr/shmaia.htm
  
• http://www.parliament.gr/politeuma/politeuma.asp
  
• http://www.crwflags.com/fotw/flags/gr-index.html
  
• http://www.haravgi.com.cy/24_03_2002/5/001.html
  
• http://hellenism.net/cgi-bin/display_article.html?a=111&s=42
  
• http://www.hellasarmy.gr/simees.htm
  
• http://www.typos.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=22722
  
• http://www.army.gr/n/g/publications/articles/GreekFlag0/GreekFlag1/index.html
  

Ανακτήθηκε από "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82"

 

----------------------------------------------------------

Και συνεχιζω ακαθεκτη,γιατι μου την εχει "δωσει" με πολλα τον τελευταιο καιρο......

[Μίκα]

.....

[elachl]

και γω εχω σημαια και την βαζω συνεχεια αλλα δυστυχως στη γειτονια μου κανεις δεν βαζει.ισως με κοροιδευουνε που με βλεπουν να τη βαζω και να τη βγαζω αλλα δεκαρα δε δινω.(τη βγαζω το βραδυ γιατι ειμαι σε ισογειο και φοβαμαι μην τη σπασουνε)

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ: Ο αιώνιος φρουρός

 

Απριλίου 26, 2009 at 11:27 πμ (1940, ΗΡΩΕΣ)

Όταν στις 27 Απριλίου του 1941 τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής μπήκαν στην σκλαβωμένη ανοχύρωτη Αθήνα, μια δύναμη κατακτητών ανέβηκε στον ιερό βράχο του Παρθενώνα. Αποστολή της ήταν να κατεβάσει την Ελληνική σημαία και στην θέση της να υψώσει την μισητή Γερμανική σημαία.

Το σύμβολο της Ελληνικής ελευθερίας φύλαγε, – τιμητικός παραστάτης – ένας Έλληνας φαντάρος. Ο Πόντιος στην καταγωγή Κωνσταντίνος Κουκίδης.

Η τότε Ελληνική στρατιωτική διοίκηση είτε τον είχε ξεχάσει, μέσα στην γενική διάλυση που ακολούθησε την κατάρρευση του μετώπου, είτε τον είχε αφήσει σκόπιμα χωρίς διαταγές, έρμαιο των σκληρών ωρών που κύλαγαν, αντιμέτωπο με την μοίρα του και τον Θεό, με μόνο κριτή και ανώτερό του, την δική του συνείδηση “τοις κείνων ρήμασιν πειθόμενον”.

Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωϊ έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτοςκαι αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.

“ΟΧΙ”! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμωςτεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ’ αυτά οι Έλληνες….

Οι Γερμανοί το περίμεναν… Είχαν λοιπόν προσχεδιάσει τις κινήσεις τους.

Μια ξερή διαταγή του επικεφαλής τους έκανε έναν στρατιώτη να κινηθεί. Ενώ οι συνάδελφοί του κρατούσαν ακίνητο τον Έλληνα, μπροστά στις κάνες τον πολυβόλων και των περιστρόφων τους. Ο Ναζί έκανε αυτός κανονική υποστολή του συμβόλου της Ελληνικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας, την δίπλωσε προσεκτικά με σεβασμό και, σαν εκδήλωση φιλίας κι εκτίμησης (έτσι είχε αποφασίσει η προπαγάνδα τους), την παρέδωσε στον Έλληνα….

Ατάραχα με μια βαθιά αποφασιστικότητα χαραγμένη στο πρόσωπό του την πήρα το παλληκάρι. Δεν είχε που να την παραδώσει, ούτε σκόπευε να το κάνει. Τυλίχτηκε λοιπόν μπροστά στα κατάπληκτα μάτια των Γερμανών, που μαρμαρωμένοι από το αναπάντεχο, δεν πρόλαβαν ν’ αντιδράσουν, προχώρησε, ως την άκρη του βράχου.. Από εκεί, έχοντας την Ελληνική σημαία σάβανο ιερό, πάνω στο κορμί και βάλσαμο στην πληγωμένη του καρδιά, πήδησε στο κενό και κομματιάστηκε στα σκληρά ριζόβραχα του Ιερού Βράχου.

“Ου καταισχυνώ

όπλα τα ιερά,

ουδ’ εγκαταλείψω

τον Παραστάτη

ότω αν στοιχήσω”.

Τραγούδησαν εκείνη την στιγμή, μαζί με την ψυχή του Κωνσταντίνου Κουκίδη και εκατομμύρια αιωνίων Ελληνικών ψυχών.

Ήταν οι ψυχές εκείνων που από την βαθιά αρχαιότητα, αυτόβουλα κι ευσυνείδητα, είχαν κατά καιρούς θυσιαστεί για την Ελληνική Ελευθερία.

Ήταν οι ψυχές που άψογα συνταγμένεςπερήλαυναν στον Αττικό αιθέρα, μπροστά από τα δακρυσμένα για τη νέα θυσία μάτια των Καρυάτιδων.

Άλλα μάτια δεν υπήρχαν να τον δουν και η θυσία του νέου ήρωα, θ’ αργούσε πολύ να μαθευτεί στους σκλαβωμένους Έλληνες.

Σημαιοφόρο στην παρέλασή τους οι ψυχές αυτές, είχαν την ψυχή του Κωνσταντίνου Κουκίδη. Του Έλληνα στρατιώτη από τον Πόντο, που με τον τρόπο του θανάτου του, έγινε κήρυκας και σημαιοφόρος της Ελληνικής Αντίστασης.

Η θυσία του όμως είχε ένα άμεσο αποτέλεσμα.

Με διαταγή της Γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης, αποφασίστηκε αμέσως, όπως τόσο στον βράχο της Ακρόπολης, όσο και στο Δημαρχείο της Αθήνας, ν’ ανεμίζει ελεύθερα η γαλανόλευκη, έστω και δίπλα στο μισητό σύμβολο της κατάκτησης. Και σε λίγο το μέτρο αυτό επεκτάθηκε σε όλα τα Ελληνικά δημόσια κτήρια!

Αυτό ίσχυσε σ’ όλη την διάρκεια της κατοχής και μόνον στην Ελλάδα!

Χάρη λοιπόν στη θυσία του Κωνσταβτίνου Κουκίδη, η Ελληνική σημαία παρέμεινε στην Ακρόπολη, αιώνιος φρουρός της, για να θυμίζει στην εχθρική σημαία της κατοχής, πως εκείνη ήταν προσωρινή και πως αν τα χώματα είχαν σκλαβωθεί, οι ψυχές, οι άνθρωποι κι η ιστορία ήταν ελεύθερα και ήταν Ελληνικά.

Σ’ αυτόν τον αιώνιο φρουρό του Παρθενώνα, τον περιφρονημένο σήμερα ήρωα, που τ’ όνομά του ούτε καν αναφέρθηκε στις 18 Οκτώμβρη του 1944, όταν η Ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι μόνη, τελείως ελεύθερη στην Ακρόπολη, στον Έλληνα αυτόν φαντάρο, που ούτε καν μνημονεύεται στην γιορτή της απελευθέρωσης της Αθήνας κάθε 18 του Οκτώβρη, σ’ αυτό το παλληκάρι που όχι μόνον άγαλμά του δεν υπάρχει πουθενά, αλλά ούτε ένας Ελληνικός δρόμος που να φέρει το όνομά του, ο τόσο πρόωρα (21 ετών) χαμένος ποιητής Βασίλης Κουρής, έχει αφιερώσει το παρακάτω ποίημα:

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΦΡΟΥΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Στων μακάρων όπου περιδιαβαίνεις, τα νησιά,

είθε του απόλλωνα να σ’ ευφραίν’ η λύρα,

ανδρείε στρατιώτη.

Ωραίο να πεθαίνεις για την πατρίδα.

και σάβανό σου τη σημαία

στο κορμί σου τυλιγμένη νάχεις,

- ωραίο είναι.

Τρόπαια ένδοξα στη μνήμη σου δε στήθηκαν,

ουδέ αγάλματά σου.

Μα των Καρυάτιδων το δάκρυ

το μ ήμα σου εις αεί θ’ αδαμαντοστολίζει

και ασπασμό στο μέτωπό σου θ’ αποθέτουν

για την ημέρα εκείνη,

που του βαρβάρου το ατσάλι

της Παλλάδος καταπάτησε την πόλη,

και συ,

την γαλανόλευκη σφραγίζοντας με το φιλί σου,

στους ώμους ετύλιξες

κι από τον βράχο το άλμα έκανες προς την αθανασία,

τοις κείνων ρήμασιν πειθόμενος.

Δημήτρης Λαζογιώργος – Ελληνικός

 

Μόνιμος σύνδεσμος Comments Off

 

ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ

 

Απριλίου 5, 2009 at 2:54 μμ (1940, ΡΟΥΠΕΛ)

Το δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ

6 Απριλίου 1941. Οι Γερμανοί επιτίθενται στην Ελλάδα από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ατέλειωτες φάλαγγες στρατιωτών, με σύγχρονα όπλα, αλεξιπτωτιστές, αεροπλάνα, μηχανοκίνητα, προχωρούν εναντίον των Ελληνικών οχυρών της γραμμής Ρούπελ, που είναι απογυμνωμένα από βασικό οπλισμό, αλλά και από οπλίτες, λόγω του πολέμου με την Ιταλία.

Οι Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί οπλισμένοι με την αγάπη τους για την πατρίδα και αποφασισμένοι να πεθάνουν υπερασπίζοντάς την, δείχνουν μιά παλληκαριά που δεν στηρίζεται στον σύγχρονο εξοπλισμό, ούτε στην αριθμητική υπεροχή, αλλά πηγάζει από το χθές της Ελληνικής ιστορίας και ξεχύνεται στο αύριο γράφοντας χρυσές σελίδες ηρωϊσμού.

Αμέτρητοι οι νεκροί κι ανυπολόγιστες οι υλικές ζημίες των Γερμανών. Μεγάλες όμως και οι ζημίες των Ελληνικών οχυρών. Ο ηρωϊσμός, η εξυπνάδα και η αυτοθυσία των στρατιωτών μας προλαβαίνει κάθε εχθρική κίνηση. Οι Γερμανοί αλλάζουν τακτική. Στο οχυρό Κελκάγια χτίζουν τις πολεμίστρες και επιτίθενται με καπνογόνα και βόμβες ερεθιστικές. Οι λιγοστοί στρατιώτες και ο φρούραρχος λιποθυμούν. Μπαίνοντας οι Γερμανοί στο οχυρό τους βρίσκουν και τους στέλνουν στο Βουλγαρικό νοσοκομείο του Πετριτσίου, όπου Βούλγαροι κομιτατζήδες τους μαχαιρώνουν μισοπεθαμένους.

Σ’ ένα συγκρότημα προκαλύψεως το 11.8 που καταλαμβάνουν οι Γερμανοί, ο ταγματάρχης τους ζητά να μάθει ποιός διοικεί και τι βαθμό έχει. Ο λοχίας Ίντζος παρουσιάζεται μπροστά του. Ο Γερμανός ταγματάρχης του δείχνει διακόσιους νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες και του λέει : ” Λοχία τούτο το μακελειό είναι δικό σου έργο. Μου σκότωσες τους καλύτερους άνδρες μου, σε συγχαίρω και του δίνει το χέρι. Στην συνέχεια διατάζει τον επιλοχία του να τον τουφεκίσει.

Την τρίτη ημέρα κι ενώ οι Γερμανοί πάλευαν να σπάσουν την Ελληνική άμυνα, ο αρχηγός στρατιάς της ανατολικής Μακεδονίας μαθαίνει, πως ο Γιουγκοσλαβικός στρατός έσπασε στην Στρώμνιτσα κι οι Βούλγαροι στρατιώτες, σκότωσαν τους αξιωματικούς τους και παραδόθηκαν, αφήνοντας τα πλευρά του Ελληνικού στρατού ακάλυπτα.

Ο Γερμανικός στρατός μπαίνει από την Γιουγκοσλαβία στην Θεσσαλονίκη. Σαν κεραυνός μεταδίδεται η είδηση στα οχυρά: “Η Θεσσαλονίκη συνθηκολόγησε. Η μεραρχία διατάζει να σταματήσετετο πύρ”. Οι φαντάροι έμειναν με το στόμα ανοικτό. “Αδύνατον” ψυθυρίζουν. “Εμείς δεν παραδινόμαστε. Αρκάδι θα το κάνουμε το οχυρό”. Ένας νεαρός δάσκαλος κι ένα χωριατόπουλο αυτοκτονούν.

Το πρωϊ παρουσιάζονται οι Γερμανοί για να παραλάβουν τα φρούρια και τότε ξεκινά μια τελετή, που κανείς ποτέ δεν θα φανταζόταν.

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΜΕΝΟ!!

Η Ελληνική σημαία εξακολουθεί να κυματίζει στο φρούριο, δεν την κατεβάζουν. Αφήνουν στους αξιωματικούς τα ξίφη τους. Παρατάσσουν τιμητικό άγημα στους πρόποδες κάποιου οχυρού και παρακαλούν τον Έλληνα φρούραρχο να το επιθεωρήσει. Μιλούν με θαυμασμό και απορία για την Ελληνική άμυνα, χαρακτηρίζοντάς την μεγαλειώδη. Καταλαβαίνουν, πως η παλληκαριά και η αυτοθυσία, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σ’ αυτόν τον αγώνα. Ο στρατηγός Μπάϊμε λέει στον μέραρχο, πως λυπάται που ένας τέτοιος στρατός, σαν τον Ελληνικό ήταν αντίπαλος και όχι σύμμαχος του Άξονα. Ένας άλλος Γερμανός ταγματάρχης στο Καρατάς ζητά να γωνρίσει τον αξιωματικό που διεύθυνε με τόση ευθυβολία τα πυρά. Ο μέραρχος του παρουσιάζει έναν αμούστακο ανθυπολοχαγό. Ο ταγματάρχης δείχνοντάς του τους νεκρούς κι ακρωτηριασμένους Γερμανούς στρατιώτες του λέει: “Ανθυπολοχαγέ μου θανατώσατε 400 άνδρες σας συγχαίρω”. Στο συγκρότημα “Μολών λαβέ” του Ρούπελ, οι Γερμανοί βρίσκουν γραμμένη με κιμωλία την εξής φράση: ” Στις Θερμοπύλες έπεσαν τριακόσιοι. Εδώ θα πέσουν οι ογδόντα”.

Άς στρέψουμε λοιπόν σήμερα ευλαβικά την μνήμη σ’ εκείνους τους ήρωες κι ας ορκισθούμε, αν χρειασθεί να τους ξεπεράσουμε.

ΑναΒασι

 

Μόνιμος σύνδεσμος Comments Off

 

Οχυρό Ρούπελ 6 Απριλίου 1941

 

Απριλίου 5, 2009 at 3:35 πμ (1940, ΡΟΥΠΕΛ)

Τα Έθνη τα μικραίνουν ή τ’ απαθανατίζουν οι πολίτες τους. Κάθε πατρίδα χαίρεται τόση ευτυχία, όση αναλογεί στη σωφροσύνη των πολιτών της. Είναι όμως ν’ απορείς! Άμα μπήκαν οι Γερμανοί στο συγκρότημα “Μολών λαβέ” του οχυρού Ρούπελ, απάνω απ’ τους νεκρούς βρήκαν γραμμένη με κιμωλία τη φράση: “Στις Θερμοπύλες σκοτώθηκαν οι Τρακόσιοι. Εδώ θα πέσουν οι Ογδόντα”.

Οι Σπαρτιάτες οι παλιοί ετοιμάζονταν από παιδιά με προσεχτική αγωγή για μεγάλα έργα. Τούτους τους φαντάρους, πότε νοιάστηκε η δική μας πολιτεία να τους διαπαιδαγωγήσει; Το κράτος τους είχε εγκαταλείψει στην τύχη τους κι οι διάφορες αναρχικές προπαγάνδες τους κατηχούσαν ελεύθερα. Ποιός είχε σταλάξειστις καρδιές τους, το μοναδικό δίδαγμα της αυτοθυσίας;

Η Ράτσα!

Αυτή ένωσε μπροστά στον κίνδυνο τους Έλληνες, χωρίς εξαίρεση. Όταν τα χιόνια σταμάτησαν την προέλαση του στρατού μας στην Αλβανία, κάποιος μέραρχος φοβήθηκε πως οι αφάνταστες κακουχίες, θα μπορούσαν να κλονίσουν το ηθικό του μετώπου και ζήτησε στα συντάγματά τουνα του στείλουν πίνακες από τους στρατιώτες εκείνους που ήταν γνωστοί ως κακόγνωμοι, για να τους απομακρύνει. Άμα όμως έλαβε τους πίνακες αυτούς, διάβασε έκπληκτος : “Δεκανεύς τάδε, εφονεύθη εις την μάχη της Μόροβας. Στρατιώτης τάδε, ετραυματίσθη εις την επίθεσιν της Ντούσνιτσας. Στρατιώτης τάδε, επροτάθη για πολεμικόν σταυρόν”.

Σε μια εποχή που μεγάλα κράτη κλονίσθηκαν κι είχαν διαλυθεί οι στρατοί τους, η φωνή της ράτσας οδήγησε τους δικούς μας φαντάρους, να πολεμήσουν σα να είχαν αναστηθεί, από την ίδια την αρχαία Αθήνα……

Απόσπασμα από το βιβλίο Ρούπελ του Χ. Ζαλοκώστα

[gavrias]

Καλώς ή κακώς η σημαία δεν έχει την ίδια ένοια για όλους.Καλώς ή κακώς υπάρχει άγνοια ως προς το τι συμβολίζει.Καλώς ή κακώς (κακώς για μένα) πολλοί άνθρωποι θεωρούν αρνητικό να "βγαλουνε" σημαία και γι'αυτό υπάρχουνε πολλοί λόγοι .

Άλλωστε και για το Β'παγκόσμιο ,την κατοχή και την πείνα δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που ασχολούνται για αν μη τους πει κανείς κομμουνιστές.

Όμως βρε κορίτσια μου γλυκά,γιατί αυτό το άγχος με την ταμπέλα?

δεν είναι πάντα κακό κι αυτό,όταν το τονίζετε τόσο μοιάζει (σε μένα) να ντρέπεστε για ότι πιστεύετε.Ταμπέλα βάζουμε και μόνοι με τη στάση μας ,αν πώ πχ.η ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ ανοίγει συνέχεια κοινωνικά θέματα,είναι ταμπέλα και έιναι γεγονός αλλά δεν έιναι κάτι για το οποοίο θα έπρεπε να ντρέπεται.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΟΧΙ

 

Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940

στην οδό Ερμού

 

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος

Μετά το μνημόσυνο για τον πεσόντα στο Αλβανικό Μέτωπο Αλέξανδρο Διάκο, συνομιλεί με υπουργό στη μητρόπολη

Ο Ι Μεταξάς ενημερώνεται στο Επιτελείο για την πτώση της Κορυτσάς

Παρ' όλη τη χαρά του φαίνεται άρρωστος - καταβεβλημένος -

 

Θεσσαλονικείς - Εβραίοι

Μόνον ο Δαβίδ Σιών (όρθιος-κέντρο) θα επιζήσει δραπετεύοντας με τον ΕΛΑΣ

Οι υπόλοιποι θα οδηγηθούν στο Άουσβιτς

Ο Αλέξανδρος Κορυζής Πρωθυπουργός

Στις 18-4-1941 όταν πληροφορήθηκε την εισβολή των Γερμανών

αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες στην καρδιά

Μάχη της Κλεισούρας

Η πλέον θρυλική

μετά την Πίνδο

 

(Λαϊκή Λιθογραφία)

<

17 Απριλίου 1941 Ώρα 8.45

Το Άγημα υψώνει τη Σβάστικα

«Θυμάμαι τις χιτλερικές σημαίες κατακόκκινες, που δεν ταιριάζανε με την απαλότητα του Αττικού τοπίου. Ο ήλιος τις επέπληξε και τις τιμώρησε, ξεθωριάζοντας τες...» (Γιάννης Τσαρούχης)

 

Πρώτες μέρες της κατοχής

Γερμανοί Υπαξιωματικοί και στρατιώτες

σε καφενείο της οδού Πανεπιστημίου

 

Μέγαρο Μαξίμου 1943

Άλτενμπουργκ και Γκίτζι

Στην πύλη ο δωσίλογος Λογοθετόπουλος.

Ο Γερμανός Άλτενμπουργκ, παραδέχτηκε ότι οι Δυνάμεις Κατοχής φέρθηκαν σκληρά στους Έλληνες με παράλογες πράξεις βίας

12 Οκτωβρίου 1944

Οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα

Άνθρωποι του Θεάτρου στην Αντίσταση

Η Μιράντα και η Ντιριντάουα

δίνουν το "παρών" σε μια από τις μαζικές διαδηλώσεις στην Γερμανοκρατούμενη Αθήνα

1941 (λίγο πριν την εισβολή των Γερμανών)

Η Μαρίκα Κοτοπούλη

συμμετέχει σε Εκδήλωση για τους τραυματίες στο Ζάππειο Μέγαρο

 

Το Υποβρύχιο ΚΑΤΣΩΝΗΣ

Ελαιογραφία του ζωγράφου Ι. Καλογερόπουλου

Ναυτικό Μουσείο

Μοίρα Ελληνικών Αντιτορ/κών βομβαρδίζει το λιμάνι του Αυλώνος

Έργο λαϊκού ζωγράφου

Ιστορική- Εθνολ Εταιρεία

 

Αντοτορπυλικό ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Έργο του ζωγράφου Α. Κανά

Ναυτικό Μουσείο

Το Ελαφρύ Καταδρομικό ΕΛΛΗ

με κυβερνήτη τον Πλοίαρχο

Άγγελο Χατζόπουλο

τορπιλίστηκε στις15 Αυγούστου 1940

Ο άξιος Καπετάνιος και οι ηρωικοί ναύτες του ΑΔΡΙΑ

κατόρθωσαν να το οδηγήσουν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας

με κομμένη την πλώρη

Ο Διοικητής

της Ταξιαρχίας Ρίμινι Στρατηγός Τσακαλώτος

χαιρετά τον Σκόμπι

(Παρέλαση των Ριμηνιτών

στην Αθήνα 9 Νοεμβρ. 1944)

Στη Καβάλα οι Βούλγαροι συγκέντρωσαν τους Εβραίους

και τους οδήγησαν στον Δούναβη όπου τους παρέδοσαν στους Γερμανούς

(Μάρτιος 1943)

Στις 3 Νοεμβρίου 1944 κυκλοφόρησε

το χαρτονόμισμα με την μεγαλύτερη ονομαστική αξία (100 δισεκατομμύρια δρχ)

Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το μεγαλύτρο χαρτονόμισμα ήταν των 5.000 δρχ

.jpg'>_small.jpg' alt='default_icon_cool.gif' alt='8)'>_small.jpg'>

Στις 11 Ιανουαρίου 1942

συγκέντρωσαν 9.000 Εβραίους

στην Πλατεία Ελευθερίας

για απογραφή

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Καλώς ή κακώς η σημαία δεν έχει την ίδια ένοια για όλους.Καλώς ή κακώς υπάρχει άγνοια ως προς το τι συμβολίζει.Καλώς ή κακώς (κακώς για μένα) πολλοί άνθρωποι θεωρούν αρνητικό να "βγαλουνε" σημαία και γι'αυτό υπάρχουνε πολλοί λόγοι .

Άλλωστε και για το Β'παγκόσμιο ,την κατοχή και την πείνα δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που ασχολούνται για αν μη τους πει κανείς κομμουνιστές.

Όμως βρε κορίτσια μου γλυκά,γιατί αυτό το άγχος με την ταμπέλα?

δεν είναι πάντα κακό κι αυτό,όταν το τονίζετε τόσο μοιάζει (σε μένα) να ντρέπεστε για ότι πιστεύετε.Ταμπέλα βάζουμε και μόνοι με τη στάση μας ,αν πώ πχ.η ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ ανοίγει συνέχεια κοινωνικά θέματα,είναι ταμπέλα και έιναι γεγονός αλλά δεν έιναι κάτι για το οποοίο θα έπρεπε να ντρέπεται.

 

Εχεις απολυτο δικιο Gravias ετσι οπως το θετεις ,απλα εχω βαρεθει να κατηγορουνται για πατριωτισμο καποιοι στην ιδια τους τη χωρα..........και ειπα να τους προλαβω...Κανενα αγχος παντως απο εμενα.....

[gavrias]

Εχεις απολυτο δικιο Gravias ετσι οπως το θετεις ,απλα εχω βαρεθει να κατηγορουνται για πατριωτισμο καποιοι στην ιδια τους τη χωρα..........και ειπα να τους προλαβω...Κανενα αγχος παντως απο εμενα.....

 

...Δια όλα αυτά γράφω εδώ. Ως άνθρωπος μπορώ να πεθάνω και ή τα παιδιά μου, ή άλλος τα αντιγράψη, για-να τα βγάλη εις φως, πρώτο τους ανθρώπους, οπού γράφω μ᾿ αγανάχτησιν αναντίον τους, να βάνη τις πράξες του κάθε-ενού και τ᾿ όνομά του με καλόν τρόπον, όχι με βρισές, δια-να χρησιμεύουν αυτά όλα εις τους μεταγενεστέρους και να μάθουν να θυσιάζουν δια την πατρίδα τους και θρησκεία τους περισσότερη αρετή, να ζήσουν ως ανθρώποι ᾿σ αυτήν την πατρίδα και μ᾿ αυτήν την θρησκείαν. Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν. Και προσοχή να μην τους απατάγη η ᾿διοτέλεια. Και αν σκοντάψουν, τότε εις τον κρεμνόν θα πηγαίνουν, καθώς το πάθαμεν εμείς. -Όλο εις τον κρεμνόν κυλάμεν κάθε ᾿μέρα. Όταν λοιπόν βγη αυτό το χειρόγραφον εις φως, διαβάζοντάς το όλο οι τίμιοι αναγνώστες, αρχή και τέλος, τότες έχουν το δικαίωμα να κάμη ο καθείς των την κρίση του είτε υπέρ, είτε κατά.....

 

Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

 

 

Κι ο πατριωτισμός είναι παρεξηγημένη ένοια επίσης.

[liarena]

μπουκιτσα και gavrias μονο μια λεξη εχω να σας πω ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

[Guest ΕΛΙ]

Μια απο τις χειρότερες στιγμες της ζωής μου είναι όταν έφηβη, παρακολουθώντας τις ειδήσεις, παραμονή 17η Νοέμβρη αναμεταδίδουν ζωντανά το κάψιμο της Ελληνικής σημαίας από κάποιους ανεγκέφαλους ¨Έλληνες¨ , της σημαίας που πολύς λαός υπερασπίστηκε με τη ζωή του, για να μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε ελεύθεροι .

Και τώρα που θυμάμαι πάλι συτήν την σκηνή, εξοργίζομαι, θυμώνω.

Εκπλήσσομαι θετικά που υπάρχουν κοπέλες στην ηλικία μου με τέτοιες ευαισθησίες.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Πηνελόπη Δέλτα: ο πρώτος νεκρός τής Ελληνικής Αντιστάσεως

 

Αυτοκτονησε τη μερα που μπηκαν οι Γερμανοι......εχοντας σαν επιθυμια να θαφτει στον κηπο του σπιτιου της....και στον ταφο της να γραφτει μια λεξη μονο......ΣΙΩΠΗ!

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

http://www.youtube.com/watch?v=W78L3X0GKE8

 

 

το

 

 

Για σενα Gavrias...........

[akamatra]

Μπουκίτσα και gavrias ευχαριστώ για τα θέματα που ανοίγετε αλλά και τις πληροφορίες που παραθέτετε γιατί είμαι άσχετη με την τεχνολογία και δεν θα τα έβρισκα ποτέ.

 

Με αφορμή τα "λόγια" του Μακρυγιάννη(που για μένα είναι πολύ σημαντικά) θα πω ότι όσα χρόνια και αν περάσουν τα προβλήματα, οι αγωνίες, η καθημερινότητα... ίδια παραμένουν

 

gavrias, για την 25η Μαρτίου και με αφορμή ένα κείμενο της Γλώσσας, αναζητήσαμε με το γιο μου πληροφορίες για τον Μακρυγιάννη. Για τα απόμνημονεύματα( το κείμενο δεν βρήκα πολλά). Βέβαια η γλώσσα που είναι γραμμένα είναι δύσκολη για ένα 10χρονο αλλά.....

αν μπορείς πες μας που να ψάξουμε

 

Άσχετο αλλά ανοιξτε ένα θέμα που θα βάζετε ότι ευχάριστο ή θετικό συμβαίνει σήμερα γιατί αληθινά έχω πάθει κατάθλιψη. να έχουμε ένα φάρο, ένα άξιο παράδειγμα μίμησης για τα παιδιά μας γιατί συνέχεια παραδείγματα προς αποφυγή συναντάμε

[elachl]

και μενα πιανεται η ψυχη μου.ειδικα οταν τα θεματα αφορουν τα παιδια.πειτε κανενα ευχαριστο βρε κοριτσακια.

[gavrias]

 

gavrias, για την 25η Μαρτίου και με αφορμή ένα κείμενο της Γλώσσας, αναζητήσαμε με το γιο μου πληροφορίες για τον Μακρυγιάννη. Για τα απόμνημονεύματα( το κείμενο δεν βρήκα πολλά). Βέβαια η γλώσσα που είναι γραμμένα είναι δύσκολη για ένα 10χρονο αλλά.....

αν μπορείς πες μας που να ψάξουμε

 

 

 

http://www.phys.uoa.gr/~nektar/history/tributes/makriyannis/index.htm

 

akamatra,εδώ θα βρείς ολόκληρο το βιβλίο και σε μονοτονικό