Οφέλη "παρατεταμένου" θηλασμού

[myrto]

Eχω μια απορια και σας παρακαλω μην παρεξηγηθει καμια:ολες εσεις οι μανουλες που θηλαζετε για τοσο πολυ διαστημα τα παιδια σας (δηλαδη μιλαω για παιδια 2 και 3 χρονων) οταν αποφασισετε πως ερθει η ωρα να αποθηλασετε πως θα το κανετε οταν το παιδι θα εχει μαθει πως το γαλα του ερχεται απο το στηθος της μαμας?Εδω μια πιπιλα παμε να κοψουμε και εχουμε προβλημα...Και σε ποια ηλικια εχετε σκοπο να αποθηλασετε?Και παλι μια απλη ερωτηση απο περιεργια ειναι και δεν εχω σκοπω να θιξω καμια μαμα για τις επιλογες της...

 

Διαβασα το αρθρο που παραθετετε ομως πρακτικα τι εχει γινει?Ποσο ευκολο θα ειναι για ενα παιδι 3 χρονων και βαλε να αποχωριστει το στηθος?Εχει αποθηλασει καποια μαμα το μωρο της σε τοσο μεγαλη ηλικια να μας πει τι εγινε?

 

Και παλι παρακαλω μην παρεξηγειθειτε...

 

Δεν ξέρω αν θεωρείς μεγάλη ηλικία τα 2, η κόρη μου τότε αποθήλασε, όχι από μόνη της αλλά γιατί εγώ το επιθυμούσα. Έγινε με πολύ κουβέντα, με σεβασμό στους ρυθμούς της και πολύ σταδιακά, η όλη διαδικασία κράτησε δυο-τρεις μήνες. Επίσης το παιδί βλέπει γύρω του και άλλους τρόπους που πίνεται το γάλα, δεν θεωρεί ότι έρχεται αποκλειστικά από το στήθος της μαμάς.

[bouboukakia]

Επίσης το παιδί βλέπει γύρω του και άλλους τρόπους που πίνεται το γάλα, δεν θεωρεί ότι έρχεται αποκλειστικά από το στήθος της μαμάς.

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Ο δικός μου σταμάτησε στα 2 και κάτι. Βέβαια, το έσπρωξα λίγο το πράγμα, τον έβαζε για ύπνο ο σύζυγος κι εγώ εξαφανιζόμουν για να μη με βλέπει. Σοφία Τ., ο θηλασμός με έσωσε τις ελάχιστες φορές που αρρώστησε ο μικρός, γιατί μέχρι την τελευταία μέρα στο στήθος ηρεμούσε αμέσως και ήταν το μοναδικό που ήθελε όταν ανέβαζε πυρέτό ή είχε βήχα, κρύωμα κλπ. Ήταν και ένας από τους λόγους που συνέχισα το θηλασμό μετά το χρόνο.

[aglaia]

αγλαία μηπως γνωρίζεις πως μπορώ να αυξήσω την περιεκτικότητα σιδήρου που έχει το γάλα μου για να παίρνει το παιδί αφού δεν τρώει καθόλου κρέας? κάπου διάβασα ότι καταρχήν η απορροφησιμότητα του σιδήρου στο μητρικό γάλα είναι 100% και τα επίπεδα σιδήρου δεν εξαρτώνται από την διατροφή της μητέρας. Ισχύει?

 

Δεν μπορείς να αυξήσεις το σίδηρο στο μητρικό γάλα. Ισχύει το ότι δεν εξαρτάται απο τη διατροφή της μητέρας.

 

To μητρικό γάλα περιέχει λίγο σίδηρο που είναι επαρκές τουλάχιστον για το πρώτο εξάμηνο της ζωής του παιδιού. Το παιδί έχει αποθηκευμένο σίδηρο από την εγκυμοσύνη. Οι αποθήκες σιγά σιγά αδειάζουν και μεταξύ 6ου και 8ου μήνα τα περισσότερα παιδιά χρειάζονται σίδηρο από τις τροφές. Γι αυτό και στον 9ο περίπου μήνα θα πρέπει ο γιατρός να εξετάζει το παιδί αν έχει ενδείξεις αναιμίας. Αν το παιδί έχει αναιμία (διαπιστωμένη με αιματολογικές εξετάσεις) τότε ίσως χρειαστεί συμπλήρωμα σιδήρου αν δεν μπορεί να το πάρει από τις τροφές.

 

Το παιδί τρώει άλλες τροφές που περιέχουν σίδηρο;

[haido]

Αγλαϊα μου τώρα ανησύχησα λίγο! Η Χριστίνα (22 μηνών) συνεχίζει να θηλάζει πολύ και να τρώει λίγο, προτιμάει φρούτα και τροφές πιο πλούσιες σε υδατάνθρακες, αλλά ευτυχώς και όσπρια, κρέας δεν τρώει σχεδόν καθόλου! Στους 12 μήνες είχαμε κάνει εξέτσαη και ο σίδηρος της ήταν στα κάτω φυσιολογικά όρια. Κρέας τρώω και εγώ ελάχιστο, οπότε και εγώ έχω χαμηλό σίδηρο. Πρέπει να την ξαναυποβάλλω σε εξέταση? Αρκεί άραγε ο σίδηρος από τα όσπρια? Από που φαίνεται στο παιδί η έλλειψη σιδήρου?

[boubis]

Σοφία Τ., ο θηλασμός με έσωσε τις ελάχιστες φορές που αρρώστησε ο μικρός, γιατί μέχρι την τελευταία μέρα στο στήθος ηρεμούσε αμέσως και ήταν το μοναδικό που ήθελε όταν ανέβαζε πυρέτό ή είχε βήχα, κρύωμα κλπ. Ήταν και ένας από τους λόγους που συνέχισα το θηλασμό μετά το χρόνο.

 

Μετά από μια κρίση λαρυγγοσπασμών που είχε ο μικρός μου και θεραπεία μιας εβδομάδας,το μόνο πράγμα που τον ανακουφίζει και τον ηρεμεί είναι να θηλάζει ακατάπαυστα.Τί θα έκανα αν δε θήλαζα;Μάλλον αγκαλίτσες και ατελείωτες βόλτες πάνω -κάτω...Αχ,όχι δε νομίζω οτι θα το άντεχα νυχτιάτικα και δουλειά την άλλη μέρα!Τώρα και με τις διαφόρων ειδών γρίππες τη βγάζουμε καθαρή με συνδεση και ξάπλα!!!!

[Σοφία Τ.]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...ακομη και να αρρωστησετε δεν μπορειτε!!!Και μην μου πειτε οτι ο θηλασμος ειναι πιο σημαντικος απο αυτα-ολα αυτα τα πραγματα ειναι εξισου σημαντικα για την καλη ψυχολογια μας...Τελος παντων, τον παρατεμαμενο θηλασμο τον αισθανομαι σαν να

"πρεπει" να ειμαι παντα διπλα στο παιδι μου κατι που θα με εκανε να νιωθω εγκλωβισμενη...Βεβαια καθεμια βλεπει τα πραγματα αλλιως...

[Dimitrali]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...ακομη και να αρρωστησετε δεν μπορειτε!!!Και μην μου πειτε οτι ο θηλασμος ειναι πιο σημαντικος απο αυτα-ολα αυτα τα πραγματα ειναι εξισου σημαντικα για την καλη ψυχολογια μας...Τελος παντων, τον παρατεμαμενο θηλασμο τον αισθανομαι σαν να

"πρεπει" να ειμαι παντα διπλα στο παιδι μου κατι που θα με εκανε να νιωθω εγκλωβισμενη...Βεβαια καθεμια βλεπει τα πραγματα αλλιως...

 

Σοφία, η πρόταση που έχω τονίσει είναι και η απάντηση στα ερωτήματα που θέτεις. Υπάρχουν γονείς που χρειάζονται να μείνουν για λίγες μέρες μόνοι τους και να αισθανθούν ελεύθεροι ώστε να γεμίσουν τις μπαταρίες. Χρειάζονται όλα αυτά που λες για να είναι ψυχικά ισορροπημένοι και να ανταποκρίνονται καλύτερα στα καθήκοντά τους.

Αυτό όμως δεν αποκλείει τον παρατεταμένο θηλασμό. Γνωρίζω γυναίκες που θηλάζουν και έχουν φύγει διακοπές ή επαγγελματικό ταξίδι με τον σύντροφό τους, παίρνοντας μαζί τους ένα θήλαστρο ώστε να αντλούν και να διατηρήσουν τη γαλουχία τους. Ο θηλασμός δεν αποκλείει τις χαρές τις υγειούς κοινωνικής ζωής. Βέβαια στις μέρες μας οι άνθρωποι δεν έρχονται συχνά σε επαφή με γυναίκες που θηλάζουν και έχει λανθασμένα καλλιεργηθεί η εντύπωση πως θηλασμός = εγκλωβισμός.

 

Υπάρχουν όμως και άλλοι άνθρωποι που ο γονικός τους ρόλος, έτσι όπως εκείνοι τον βλέπουν και τον αισθάνονται, τους κάνει να μη θέλουν να αποχωριστούν τα παιδιά τους καθόλου στα πρώτα χρονια της ζωής τους. Τα παίρνουν μαζί τους στις διακοπέςτο καλοκαίρι, στα επαγγελματικά ταξίδια, στα ταξίδια στο εξωτερικό. Και περνάνε και όμορφα και πλουτίζουν τις εμπειρίες των παιδιών με διαφορετικές παραστάσεις. Προσωπικά το καλοκαίρι πήγα για 20 μέρες στο εξωτερικό. Το ότι θήλαζα την Αλίκη μου με διευκόλυνε πάρα πολύ γιατι δεν είχα να κουβαλάω γάλατα, μπιμπερό, πιπίλες και όλα τα συναφή και απαραίτητα για την παρασκευή ξένου γάλακτος. Σκεφτόμαστε μάλιστα να επαναλάβουμε το ταξίδι τα χριστούγεννα ή το Πάσχα.

 

Κι όσο για την αρρώστια... γιατί δεν μπορούμε να αρρωστήσουμε; Προσωπικά έχω αρρωστήσει αρκετές φορές. Και ίσα ίσα ο θηλασμός με βοήθησε διότι ενώ οι μεγάλες μου κόρες που βέβαια δε θηλάζουν κόλλησαν από μένα, η μικρή που θήλαζε και πήρε τα έτοιμα αντισώματα της μαμάς, μια χαρά πέρασε... ούτε αρρώστιες ούτε τίποτα!

 

Αυτό που έχω διαπιστώσει σε σχέση με το θηλασμό είναι ότι όσο το παιδί μεγαλώνει, τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Είναι πιο συνεργάσιμο, ξέρει να ζητήσει πότε θέλει να θηλάσει, ξέρει να αρνηθεί όταν δε θέλει, θηλάζει σε γενικές γραμμές λιγότερες φορές. Σίγουρα κάποτε έρχεται η ώρα που ένα παιδί αποθηλάζει. Σε άλλα συμβαίνει νωρίτερα σε άλλα αργότερα. Οι όποιες ενστάσεις υπάρχουν για τον παρατεταμένο θηλασμό προκύπτουν μόνο απ' το γεγονός πως ο θηλασμός ως διαδικασία εχει εκλείψει απ' την ελληνική κοινωνία.

[bloublou]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...ακομη και να αρρωστησετε δεν μπορειτε!!!Και μην μου πειτε οτι ο θηλασμος ειναι πιο σημαντικος απο αυτα-ολα αυτα τα πραγματα ειναι εξισου σημαντικα για την καλη ψυχολογια μας...Τελος παντων, τον παρατεμαμενο θηλασμο τον αισθανομαι σαν να

"πρεπει" να ειμαι παντα διπλα στο παιδι μου κατι που θα με εκανε να νιωθω εγκλωβισμενη...Βεβαια καθεμια βλεπει τα πραγματα αλλιως...

 

Σοφία Τ, νομίζω ότι όταν φέρνουμε στο κόσμο ένα παιδί, αλλάζουν οι προτεραιότητες μας ανεξάρτητως θηλασμού. Και φίλες μου που δεν θηλάζουνε και ειδικά σε τέτοιες ηλικίες 1 και 2 ετών δεν έχουνε αφήσει τα παιδιά τους σε παππουδογιαγιάδες, γιατί απλά επιλέγουν να τα έχουνε μαζί τους σε ταξίδια, σε εκδρομές και παντού. Τα παιδάκια μας σε λίγα χρόνια θα είναι πλέον ανεξάρτητα και θα μπορούμε να μιλάμε μαζί τους στο τηλέφωνο, όταν χρειαστεί να λείψουμε, οπότε για 2-3 χρόνια δεν έγινε και τίποτα να μην πάμε ένα ταξίδι με τον άντρα μου οι δύο μας, έτσι και αλλιώς τα απολαύσαμε όσο είμασταν μόνοι. Καταλήγω ότι δεν μας πειράζει ο θηλασμός, απλά ο τρόπος που σκεφτόμαστε.

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

δεν τίθεται θέμα εγκλωβισμού αν θέλεις να φύγεις μπορείς υπάρχουν λύσεις σε αυτό το κομμάτι, το θέμα δεν είναι αν το παιδί θηλάζει ή όχι, το θέμα είναι τι θέλει η κάθε μαμά . Για μένα προτεραιότητα ήταν και είναι να βρούμε τις ισορροπίες μας σαν ζευγάρι έχοντας το νέο μέλος ενεργά στη ζωή μας. Ένα διήμερο που έπρεπε να φύγω την σκεφτόμουν συνέχεια δεν μπορούσα να απολαύσω κάτι γιατί ήταν συνέχεια στο μυαλό μου, μου έλειπε πολύ και όχι γιατί ήθελα να την θηλάσω αλλά γιατί απλά ήθελα να είμαι κοντά της. Τι να σου πω ίσως το σκέφτομαι έτσι γιατί σαν ζευγάρι με τον σύζυγο έχουμε ζήσει και κάνει πολλά, θέλαμε αυτό το παιδί και παλέψαμε 8 χρόνια να έρθει στη ζωή μας και τώρα που είναι εδώ θέλουμε να μοιραστούμε εμπειρίες μαζί της. Είναι απόλυτα σεβαστό και δεκτό να σκέφτεται κανείς διαφορετικά απλά έτσι όπως το σκέφτομαι εγώ μπορεί να το σκέφτεται κάλλιστα και μια μαμά που δεν θηλάζει. Υπάρχει χρόνος και για μας αφού λέω κάποια στιγμή θα ζητήσει από μόνη της να περάσει π.χ διήμερο με την μαμά μου που της έχει και αδυναμία και λέω να απολαύσω την αποκλειστικότητα όσο διαρκέσει...

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

Όλες οι απαντήσεις μαζεμένες πέσανε :-D

[bloublou]

Πραγματικά Χριστίνα όλες οι απαντήσεις μαζί.

Και εγώ αυτό σκέφτομαι, ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα, ας εκμεταλλευόμαστε όλες τις στιγμές μαζί τους, γιατί είναι πραγματικά υπέροχα. Και μεις με τον άντρα μου έχουμε κάνει πολλά ταξίδια, προτεραιότητα μας όμως είναι ο μικρούλης τώρα.

[Dimitrali]

Συμφωνώ και με τις δυο σας. Το αν και πόσο θα λείψει η μαμά δεν εξαρτάται τόσο απ' το αν θηλάζει ή όχι, αλλά περισσότερο απ' τον τρόπο που η ίδια αντιλαμβάνεται τη σχέση της με το παιδί της και με τον σύντροφό της και με τις προτεραιότητες που βάζει στη ζωή της.

 

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του με βάση τις ανάγκες του και τις αντιλήψεις του για τη ζωή και είναι σεβαστές.

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

Σε εννοώ ....bloublou

[Σοφία Τ.]

Παντως θελω να πιστευω οτι δεν εχω "ασπαστει" τις προκαταληψεις της σημερινης κοινωνιας...Μου φαινεται ομως "καπως" να βλεπω ενα παιδι 2-3 χρονων να θηλαζει.Καθε φορα που το σκεφτομαι, φανταζομαι την κορη μου σε αυτη τη θεση και δεν μου αρεσει σαν ιδεα...Θελω τα μωρα μου, μωρα με οσα αυτο συνεπαγεται (θηλασμος, πανα, πιπιλα κλπ) μεχρι ενος σημειου.Απο ενα σημειο και μετα θεωρω πως ηρθε η ωρα να γινουν παιδακια.Και βλεπω κι εκεινα να το χαιρονται εξισου...

 

Μην τα παρετε στραβα οσα σας γραφω...Ομως νομιζω οτι ο παρατεταμενος θηλασμος ειχε νοημα στις φτωχες κοινωνιες του παρελθοντος και στην ελλειψη της απαραιτητης θρεπτικης τροφης για τα νηπια.Τοτε φυσικα ηταν απαραιτητος και πιο βολικος.Συν το οτι σημερα για μια μαμα που εργαζεται, τρεχει ολη μερα να τα προλαβει ολα και ειδικα αν εχει και αλλο παιδι, δεν ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο...Μαλλον γι΄αυτο και δεν υπαρχουν πολλες μαμαδες που θηλαζουν τοσο πολυ...Αλλως ολες εσεις ειστε η εξαιρεση του κανονα.

[boubis]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...ακομη και να αρρωστησετε δεν μπορειτε!!!Και μην μου πειτε οτι ο θηλασμος ειναι πιο σημαντικος απο αυτα-ολα αυτα τα πραγματα ειναι εξισου σημαντικα για την καλη ψυχολογια μας...Τελος παντων, τον παρατεμαμενο θηλασμο τον αισθανομαι σαν να

"πρεπει" να ειμαι παντα διπλα στο παιδι μου κατι που θα με εκανε να νιωθω εγκλωβισμενη...Βεβαια καθεμια βλεπει τα πραγματα αλλιως...

 

Μπορείς να πας ταξιδάκι ολιγοήμερο και να έχεις θήλαστρο μαζί για να κάνεις αντλήσεις για να μη σου μειωθεί η παραγωγή.Διακοπές το καλοκαίρι πήγαμε όλοι μαζί,έχουμε χρόνια μπροστά μας να πάμε μόνοι μας,στους παππούδες μπορούμε να πάμε όλοι μαζί να τους δούμε,άλλωστε κι εμάς θέλουν να δουν όχι μόνο το παιδί και όταν αρρωσταίνω πίστεψέ με χουχουλιάζει μαζί μου και θηλάζει ήσυχα!Καταλαβαίνω αυτό που λες για τη δέσμευση αλλά εγώ προσωπικά δεν το είδα ποτέ έτσι.Εχω προσαρμόσει τις δραστηριότητες μου έτσι ώστε να μπορώ να έχω και τον μικρό μαζί μου και συμβιβάστηκα με την κατάσταση αυτή.Ενα moto που κυκλοφορεί στο forum άλλωστε είναι:θηλάζουμε επειδή είμαστε μανούλες,δεν είμαστε μανούλες επειδή θηλάζουμε...

[Dimitrali]

O θηλασμός δεν είναι μόνο σχέση τροφού και τροφίμου αλλά σχέση ζωής.

 

Όποια γυναίκα δεν έχει θηλάσει ένα μεγαλύτερο παιδάκι ίσως δεν καταλαβαίνει τον ιδιαίτερο δεσμό που δημιουργείται με αυτή τη διαδικασία. Εγώ το ένιωσα στο τρίτο μου παιδί γιατί αυτό είναι το μόνο που θηλάζει μετά το χρόνο.

 

Είναι φυσικό η εικόνα ενός μεγάλου παιδιού που θηλάζει να ξενίζει γιατί δεν είναι οικεία. Όμως ο θηλασμός δεν στερεί την παιδικότητα του παιδιού ούτε το πηγαίνει πίσω στη βρεφική ηλικία. Πόσα παιδιά δεν πίνουν το γάλα τους με μπιμπερό ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες και πόσα δεν κυκλοφορούν με την πιπίλα ακόμη και στο νηπιο; Γιατί τέτοιες εικόνες να μη μας φαίνονται εξίσου παράξενες;

 

Ο θηλασμός είναι στη φύση του ανθρώπου, είναι γραμμένος στο γονιδίωμά του, και αυτό δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη ή όχι θρεπτικής τροφής. Το ότι οι συνθήκες της ζωής αναγκάζουν συχνά τις μητέρες να αποθηλάζουν νωρίς ή τις αποτρέπουν εντελώς από το να θηλάσουν, αυτό είναι ένα γεγονός και επίσης ένα μεγάλο θέμα για συζήτηση...

[Σοφία Τ.]

Πόσα παιδιά δεν πίνουν το γάλα τους με μπιμπερό ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες και πόσα δεν κυκλοφορούν με την πιπίλα ακόμη και στο νηπιο; Γιατί τέτοιες εικόνες να μη μας φαίνονται εξίσου παράξενες;

 

Για εμενα και αυτη η εικονα ειναι παραξενη, ανοικεια...Παλεψα πολυ για να κοψω την πιπιλα στην κορη μου και δεν προκειται να αφησω συμβει το ιδιο και στον γιο μου (οφ τοπικ).

[myrto]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...ακομη και να αρρωστησετε δεν μπορειτε!!!Και μην μου πειτε οτι ο θηλασμος ειναι πιο σημαντικος απο αυτα-ολα αυτα τα πραγματα ειναι εξισου σημαντικα για την καλη ψυχολογια μας...Τελος παντων, τον παρατεμαμενο θηλασμο τον αισθανομαι σαν να

"πρεπει" να ειμαι παντα διπλα στο παιδι μου κατι που θα με εκανε να νιωθω εγκλωβισμενη...Βεβαια καθεμια βλεπει τα πραγματα αλλιως...

 

Εγώ όσο θήλαζα έκανα πάρα πολλά ταξίδια, μαζί με το μωρό που τα ευχαριστηθήκαμε και εγώ και ο άντρας μου. Επίσης δούλευα και μάλιστα κατά διαστήματα πολλές ώρες, πρωί και βράδυ, το παιδί έπινε γάλα που αντλούσα. Εξόδους δεν στερήθηκα με τον άντρα μου, τη θήλαζα και έβγαινα και αν χρειαζόταν πάλι της έδινε κάποιος το αντλημένο. Αν αρρωστήσεις το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να συνεχίσεις να θηλάζεις για να πάρει τα αντισώματα το μωρό, αλλιώς κινδυνεύει περισσότερο. Ημουν πολύ πλήρης και ευτυχισμένη, όταν ο θηλασμός άρχισε να μην με ευχαριστεί τον σταμάτησα.... Με λίγα λόγια κανείς δε μπορεί να σε αναγκάσει να θηλάσεις, αν δεν το επιθυμείς και δεν αισθάνεσαι άνετα μ'αυτό, απλά δεν το κάνεις.

 

Παντως θελω να πιστευω οτι δεν εχω "ασπαστει" τις προκαταληψεις της σημερινης κοινωνιας...Μου φαινεται ομως "καπως" να βλεπω ενα παιδι 2-3 χρονων να θηλαζει.Καθε φορα που το σκεφτομαι, φανταζομαι την κορη μου σε αυτη τη θεση και δεν μου αρεσει σαν ιδεα...

 

Αυτό είτε το πιστεύεις είτε όχι είναι μια προκατάληψη της σημερινής κοινωνίας. Το έχω σκεφτεί και ξανασκεφτεί, πλέον καταλήγω ότι είμαστε τόσο αποξενωμένοι που μια σχέση τόσο ''σαρκική'' δεν μπορεί παρά να σοκάρει, σχεδόν να αποτελεί σκάνδαλο. Όταν γέννησα δεν σκεφτόμουν το παιδί μου σε ηλικία 2 ετών να θηλάζει. Απλά συνέχισε και δεν έβρισκα κανέναν απολύτως λόγο για να μην το κάνει. Όσο για το ''σκάνδαλο'' επειδή και εμένα δεν μου άρεσε να με κοιτάνε σαν αξιοπερίεργο, απέφευγα να θηλάζουμε δημόσια. Σίγουρα θα μου άρεσε να ζούσα σε μια κοινωνία που να μην έχει τέτοιου είδους ταμπού αλλά....

Οσο για το αν είναι πρακτική που εφαρμοζόταν σε φτωχότερες κοινωνίες απλά θα διαφωνήσω μαζί σου, χωρίς να σου εκθέσω όλα τα επιχειρήματα, θα ήταν πολύ κουραστικό, αυτά έχουν γραφτεί στην αρχή του τόπικ. Μην ξεχνάς πάντως ότι ο ''παρατεταμένος'' θηλασμός δεν αποκλείει καθόλου την λήψη όλων των ειδών των τροφών από το νήπιο.

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

Σοφία τι εννοείς δεν είναι οικεία εικόνα. Δεν υπάρχει κάποιο βιβλίο με παιδικές εικόνες όπου να φαίνεται σε ηλικία 2 ετών είναι έτσι σε ηλικία 3 ετών γιουβέτσι.... εμείς κολλάμε σε αυτά ....Το κάθε παιδί φτιάχνει τη δική του παιδική εικόνα ανάλογη με τους ρυθμούς ανάπτυξης του.

[Σοφία Τ.]

Θελω απλα να πω οτι ακομη κι αν μπορουσα να θηλασω στα 2 ή τα 3 του χρονια (λεμε τωρα) το παιδι μου, δεν θα το εκανα και γιατι θα ηθελα να "κοψει" τον λωρο απο εμενα, να μαθει να ειναι ανεξαρτητο αλλα και γιατι καλως ή κακως θελω το παιδι μου να ειναι παιδακι στα 3 του και οχι θηλαζον βρεφος.Νομιζω οτι οσα ηταν να παρει απο το θηλασμο τα πηρε και θα ειναι μια χαρα χωρις αυτον.Δεν θα σας κουρασω αλλο γιατι ξερω οτι ειναι για εσας ενα ευαισθητο θεμα και ισως νιωσετε οτι σας κανω επιθεση.Δεν σας κανω, απλα ειμαι αντιθετη στην σταση ζωης σας και ηθελα απλα να δω πως σκεφτεστε κι εσεις...Καλη σας συνεχεια.

[zoitheodos]

Μία φίλη μου θήλαζε μέχρι ο γιός της να πάει 1,5. Στους 9 μήνες μου είπε πως είχε πάει για λίγες μέρες Σαντορίνη χωρίς το μωρό. Έβγαζε το γάλα με το θήλαστρο, ο γίος της έπινε και συμπλήρωμα τις μέρες που έλειπε και όταν γύρισε της λέει η πεθερά της σιγά μην θέλει το στήθος πάλι και με το που τον αγκάλιασε αυτός άνοιξε την μπλούζα της και θήλασε, δεν είναι πολύ συγκινητικό?

 

Χτές το βράδυ ο μικρός μου σήκωσε πυρετό 37,9, δεν του έδωσα τίποτα μόνο αναζητούσε το στήθος, έπινε κοιμόταν λίγο και μετά πάλι, κάποιες στιγμές του έδινα λίγο την πιπίλα για να κοιμηθώ λίγο πιο δίπλα και δεν την ήθελε έκλαιγε. Άν δεν θήλαζε μάλλον θα κόβαμε χιλιόμετρα μεσα στο σπίτι, τι είναι πιο κουραστικό? Σήμερα έχει πέσει ο πυρετός στο 37. Καλά πάμε πιστεύω, όλο χυμούς πίνω απο το πρωί κοτόσουπα κτλ. πιστεύω να βοηθήσει...

 

Θέλω να κρατήσω το θηλασμό όσο πάει, είναι ο καλύτερος τρόπος να ηρεμώ το παιδί μου ενώ ταυτόχρονα το ταίζω, του δίνω μια φυσική αντιβίωση, αδυνατίζω και και και.....

[myrto]

Ναι, αλλά δεν μας ακούς!

Το έχω γράψει και αλλού, συναναστρέφομαι πολλά παιδάκια που έχουν θηλάσει μετά το χρόνο (λόγω φόρουμ...). Δεν είναι καμιά ειδική κατηγορία ''θηλαζόντων'', είναι παιδάκια που όπως όλα τα άλλα έχουν το καθένα το χαρακτήρα του. Άλλα είναι ανεξάρτητα, άλλα πιο ντροπαλά, άλλα είναι παλαβιάρικα, άλλα πολύ ώριμα, σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι παιδάκια που αν τα δεις θα καταλάβεις (πως άραγε) ότι είναι παιδιά ''παρατεταμένου'' θηλασμού! Δεν σου γράφουμε για να σε πείσουμε, το ότι δεν θέλεις ή δε θα ήθελες να θηλάσεις τόσο είναι σεβαστό. Απλώς να είσαι λίγο πιο ανοικτή και να μην θεωρείς ότι εμείς ή τα παιδιά μας είμαστε τελικά τόσο διαφορετικές.

[Dimitrali]

Σοφία, θα σου πώ μόνο αυτό.

 

Στην ηλικία των 15 μηνών, η μικρή μου Αλίκη που θηλάζει είναι πολύ περισσότερο ανεξάρτητη απ' ότι ήταν η Μελίνα μου (που θήλασε μέχρι τον 7ο μήνα) και η Εύα μου (που θήλασε μετά βίας 3 μήνες).

 

Για να καταλάβεις τι εννοώ θα σου δώσω ένα παράδειγμα: ήδη ζητάει το φαγητό της και τρώει μόνη της με πιρούνι και κουτάλι, κάτι το οποίο τα μεγαλύτερα παιδιά μου κατέκτησαν μετά τα 2 τους χρόνια.

[DALIA]

Ομως με το να θηλαζετε τοσο μεγαλο διαστημα, δεν μπορειτε να απομακρυνθειτε για μερικες μερες μακρυα απο τα παιδια σας:μια εκδρομη με τον αντρα σας,ενα επαγγελματικο ταξιδι,ενα ταξιδι στο εξωτερικο,διακοπες το καλοκαιρι,κανα δυο μερες να παει το παιδι να περασει με παππουδες...

 

Σοφία μου παρόλλο που θήλασα τον μικρό ελάχιστα και δεν θα θήλαζα πάνω από 1,5 χρόνο, διαφωνώ μ'αυτό.

Δεν έχουμε αφήσει τον μικρό ποτέ...τα χορτάσαμε όλα με το σύζηγο...γεμίζουμε τις μπαταρίες μας προσαρμόζοντας υπέροχα πράγματα μαζί με τον μικρό...

Περνάμε τέλεια...

 

...

Μην τα παρετε στραβα οσα σας γραφω...Ομως νομιζω οτι ο παρατεταμενος θηλασμος ειχε νοημα στις φτωχες κοινωνιες του παρελθοντος και στην ελλειψη της απαραιτητης θρεπτικης τροφης για τα νηπια.Τοτε φυσικα ηταν απαραιτητος και πιο βολικος.Συν το οτι σημερα για μια μαμα που εργαζεται, τρεχει ολη μερα να τα προλαβει ολα και ειδικα αν εχει και αλλο παιδι, δεν ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο...Μαλλον γι΄αυτο και δεν υπαρχουν πολλες μαμαδες που θηλαζουν τοσο πολυ...Αλλως ολες εσεις ειστε η εξαιρεση του κανονα.

 

Σίγουρα είναι δύσκολο γι'αυτό και οι περισσότερες κοπέλες και εδώ στο φόρουμ αλλά και φίλες μου επιλέγουν παρατεταμένο θηλασμό έχουν μόνο ένα παιδί.

 

Είναι φυσικό η εικόνα ενός μεγάλου παιδιού που θηλάζει να ξενίζει γιατί δεν είναι οικεία.

...

 

διαφωνώ μ'αυτό.

Ας πάρουμε για παράδειγμα πιπίλα που είναι πάρα πολύ οικεία...

Και αυτή η εικόνα σε μεγαλύεταρα παιδιά ξενίζει και ξενίζει πολύ..

Οπότε κάτι άλλο θα συμβαίνει...

Σε πόσες κοπέλες δεν έχει τύχει να ακούσουν από άσχετους στο δρόμο καλά ολοκληρο παιδί και έχει πιπίλα

[Dimitrali]

Eγώ διαφωνώ και με αυτούς που λένε στις κοπέλες στο δρόμο για την πιπίλα. Πρώτα απ' όλα δεν έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν και δεύτερον γιατί να τους ενοχλεί αυτό;

 

Τα παιδιά είναι γενετικά προγραμματισμένα να θηλάζουν. Είτε το στήθος της μητέρας τους είτε τη θηλή του μπιμπερό είτε την πιπίλα τους. Το να τους στερούν την ευχαρίστηση αυτή οι γονείς με παρεμβατικό τρόπο είναι μια λανθασμένη πρακτική.

 

Το λάθος αυτό εγώ προσωπικά το έκανα στην Εύα. Αλλά δε θα το αναλύσω γιατί είναι οφ τόπικ!