Πίεση για δεύτερο παιδί

[love to dance]

τα οποια παιδια δεν εχουν ψυχολογικα δεν ειναι κακομαθημενα κα ειναι παντα μονιασμενα και αγαπημενα

 

:lol:

 

Επισις, η οικογενεια παντα περναει καλα, γελανε συνεχεια, τα παιδια τους τρωνε ανετα (και απολαμβανουν το φαγητο), χωρις να τα κυνηγανε...πανε ανετα για υπνο, και τους αρκει μια γλυκεια καληνυχτα και ενα φιλακι και μετα η πορτα κλεινει...

Γενικα, ολα πανε ρολοι, και ενα χαμογελο στα χειλη ολων επικρατει....

Αχχχ, που ειναι αυτες οι οικογενειες?

:lol:

[bobonela]

Επειδή κι εμένα με απασχολεί το θέμα, έχετε άποψη για το παρακάτω ? :

Aν το μεγαλύτερο παιδί είναι γύρω στα 9, αξίζει τον κόπο να αποκτήσει αδελφάκι? εννοώ ότι μήπως δημιουργήσει προβλήματα η αναστάτωση αυτή για αρκετά χρόνια, παρά το καλό που θα προσφέρει μελλοντικά, έχοντας σχεδόν 10 χρόνια διαφορά?

[love to dance]

εαν εσυ εχεις παρει την αποφαση σου τοτε να το ξεκοψεις......

για το παιδι βεβαια ενα αδελφακι θα ηταν ισως καλυτερα....

αλλα να κανεις σιγουρα αυτο ποθ εσυ πιστευεις και θες

 

....και οτι αντεχεις!

Διοτι εαν εισαι με εναν αριθμο παιδιων που δεν αντεχεις, και εισαι συνεχεια μεσα στα νευρα, τι να το κανεις?

Η μηπως θα σου τα μεγαλωσουν αυτοι?!?

[yasemi]

Επειδή κι εμένα με απασχολεί το θέμα, έχετε άποψη για το παρακάτω ? :

Aν το μεγαλύτερο παιδί είναι γύρω στα 9, αξίζει τον κόπο να αποκτήσει αδελφάκι? εννοώ ότι μήπως δημιουργήσει προβλήματα η αναστάτωση αυτή για αρκετά χρόνια, παρά το καλό που θα προσφέρει μελλοντικά, έχοντας σχεδόν 10 χρόνια διαφορά?

 

 

νομιζω οτι ειναι θεμα καθαρα προσωπικο,,,,εγω ηθελα να ειναι κοντα (εχουν διαφορα δυομιση χρονια ) ,,,να εχουν κοινα πραγματα να περνανε κοινες φασεις να εχουν παρεουλα,,,,εγω εχω αδερφια (ετεροθαλη μεν μεγαλωσαμε μαζι ομως δε ) με το πρωτο εχουμε διαφορα δωδεκα χρονια (πιο μικρος απο μενα) οκ,,,,τα ταντευα παιζαμε λιγο μαζι αλλα ειχα αλλες ασχολιες αλλα πραγματα εγω αλλα αυτο,,,ακομη και τωρα εγω ειμαι 32 και αυτος 19 ,,,ε τι κοινα να εχουμε,,,αλλες φασεις τελειως,,,,οχι οτι δεν εχουμε καλες σχεσεις αλλα εγω ειμαι σε αλλη φαση αυτος κυνηγαει τις γκομενιτσες τωρα ξερεις νεουδια,,,,:lol:με τις αδερφες μου επισης που ακολουθουνε μετα η μια ειναι 16 και η αλλη 15 τωρα,,,,οκ και με αυτες ειαμστε η μερα με τη νυχτα εννοω σε φασεις ζωης ετσι????οταν εχεις μεγαλη διαφορα με τα αδερφια σου οσο ναναι ειναι τελειως διαφορετικα τα πραγματα,,,επειδη μεχρι τα δωδεκα μεγαλωσα σα μοναχοπαιδι εεε ζηλευα που δεν ειχα αδερφο ή αδερφη κοντινη μου να παιζουμε να μαλωνουμε να εχωπαρεα,,,,απο την αλλη ο ξαδερφος μου μοναχοπαιδι και αυτος δεν ηθελε ποτε αδερφια ,,,,επισης ειναι ολα σχετικα,,,απλα σκεψου οτι απο τη μια θα εχεις ενα μωρο και απο την αλλη θα πρεπει να πηγαινεις το μεγαλο αγγλικα σχολειο μπαλετο γυμναστικη κλπ κλπ κλπ το μικρο θα ειναι πχ 3 στη ζουρλια του και το μεγαλο να θελει να διαβασει για εξετασεις (εγω πανελληνιες εδωσα μη σου πω πως,,,,με δυο πιτσιρικια στο σπιτι 4 και εναμιση χρονων -μετακομισα στο θειο μου για ησυχια γιατι συνεχεια ηθελαν να μπουνε στο δωματιο μου πχ )

[mimika2011]

Επειδή κι εμένα με απασχολεί το θέμα, έχετε άποψη για το παρακάτω ? :

Aν το μεγαλύτερο παιδί είναι γύρω στα 9, αξίζει τον κόπο να αποκτήσει αδελφάκι? εννοώ ότι μήπως δημιουργήσει προβλήματα η αναστάτωση αυτή για αρκετά χρόνια, παρά το καλό που θα προσφέρει μελλοντικά, έχοντας σχεδόν 10 χρόνια διαφορά?

 

Εχω με τον αδερφό μου 13 χρόνια διαφορά!Κι επειδή όλοι ρωτάνε, είμαστε από τον ίδιο μπαμπά και την ίδια μαμα!Με αισθάνεται περισσότερο σαν δεύτερη μαμα του, σαν σανίδα σωτηρίας, σαν στήριγμα!Είναι μια τελείως διαφορετική σχέση από αυτή που έχουμε και οι 2 με την αδερφή μας που είναι 7 χρόνια μικρότερή μου, αλλά δεν παύει να είναι εξίσου υπέροχη!

Εξάλλου τώρα πια που εγώ είμαι 32 κι αυτός 19, μέχρι που βγαίνουμε και μαζί το βράδυ!!!Πάντα αξίζει να έχεις αδέρφια!!!

[bobonela]

νομιζω οτι ειναι θεμα καθαρα προσωπικο,,,,εγω ηθελα να ειναι κοντα (εχουν διαφορα δυομιση χρονια ) ,,,να εχουν κοινα πραγματα να περνανε κοινες φασεις να εχουν παρεουλα,,,,εγω εχω αδερφια (ετεροθαλη μεν μεγαλωσαμε μαζι ομως δε ) με το πρωτο εχουμε διαφορα δωδεκα χρονια (πιο μικρος απο μενα) οκ,,,,τα ταντευα παιζαμε λιγο μαζι αλλα ειχα αλλες ασχολιες αλλα πραγματα εγω αλλα αυτο,,,ακομη και τωρα εγω ειμαι 32 και αυτος 19 ,,,ε τι κοινα να εχουμε,,,αλλες φασεις τελειως,,,,οχι οτι δεν εχουμε καλες σχεσεις αλλα εγω ειμαι σε αλλη φαση αυτος κυνηγαει τις γκομενιτσες τωρα ξερεις νεουδια,,,,:lol:με τις αδερφες μου επισης που ακολουθουνε μετα η μια ειναι 16 και η αλλη 15 τωρα,,,,οκ και με αυτες ειαμστε η μερα με τη νυχτα εννοω σε φασεις ζωης ετσι????οταν εχεις μεγαλη διαφορα με τα αδερφια σου οσο ναναι ειναι τελειως διαφορετικα τα πραγματα,,,επειδη μεχρι τα δωδεκα μεγαλωσα σα μοναχοπαιδι εεε ζηλευα που δεν ειχα αδερφο ή αδερφη κοντινη μου να παιζουμε να μαλωνουμε να εχωπαρεα,,,,απο την αλλη ο ξαδερφος μου μοναχοπαιδι και αυτος δεν ηθελε ποτε αδερφια ,,,,επισης ειναι ολα σχετικα,,,απλα σκεψου οτι απο τη μια θα εχεις ενα μωρο και απο την αλλη θα πρεπει να πηγαινεις το μεγαλο αγγλικα σχολειο μπαλετο γυμναστικη κλπ κλπ κλπ το μικρο θα ειναι πχ 3 στη ζουρλια του και το μεγαλο να θελει να διαβασει για εξετασεις (εγω πανελληνιες εδωσα μη σου πω πως,,,,με δυο πιτσιρικια στο σπιτι 4 και εναμιση χρονων -μετακομισα στο θειο μου για ησυχια γιατι συνεχεια ηθελαν να μπουνε στο δωματιο μου πχ )

 

 

Με τις αδελφές σου δεν έχεις τώρα μία σχέση μαμάς-κόρης με την έννοια ότι είσαι πιο κοντά από μία μαμά και πιο προσιτή αλλά πιο ώριμη? Αργότερα που θα είναι εκείνες 25 δεν θα έχετε πιο κοινά προβλήματα? Θεωρούσες καλύτερα τον εαυτό σου να παρέμενε μοναχοπαίδι?

[yasemi]

Με τις αδελφές σου δεν έχεις τώρα μία σχέση μαμάς-κόρης με την έννοια ότι είσαι πιο κοντά από μία μαμά και πιο προσιτή αλλά πιο ώριμη? Αργότερα που θα είναι εκείνες 25 δεν θα έχετε πιο κοινά προβλήματα? Θεωρούσες καλύτερα τον εαυτό σου να παρέμενε μοναχοπαίδι?

 

 

κοιτα και οι δυο αυτη τη περιοδο εφηβειας ειναι λιγο αλλου,,,,ουτε καν σε εμενα δε λενε πολλα πολλα γιατι και εγω δε ρωταω πολλα πολλα γιατι με κραζουνε και οι δυο :lol::lol: προς το παρον δε παιζει κατι σοβαρο στη ζωη τους χαχαχχα φανταζομαι οταν θα παιξει θα τρεξουνε να μου το σφυριξουνε,,,,αλλα και παλι δε ξερω πως θα εξελιχθει οταν θα ειναι 25-30,,,φανταζομαι αυτες θα ειναι σε φαη γαμου-μωρου και εγω θα ειμαι σε φαση χτυπαω κοκκινο γιατι ειμαι σαραντα και και αρχιζω να περναω δευτερη εφηβεια (οεο??εμμηνοπαυση ??οεο??) δε ξερω ειλικρινα πως θα παει,,,,,κοιτα μοναχοπαιδι με τιποτα δε θα ηθελα να ειμαι ακομη και ετσι καλα ειναι ,,δε μπορω να βγω εγω εξω μαζι τους πχ οπως ειπε η φιλη πιο πανω ουτε να κανω αυτα που κανουν σαφως αλλα οκ το παλευουμε,,,απλα ευχομαι να ειμασταν οπως ο αντρας μου με τα αδερφια του (συνολο 3 αγορια και ενα κοριτσι ) που ειναι ολα κοντινες ηλικιες και πολυ δεμενοι,,,,αυτο θα ηθελα να εχω βασικα ,,,,,να ειναι κοντα στη δικια μου ηλικια και να μεγαλωναμε μαζι,,,,γιατι το συναισθημα που ειχα της μοναξιας οταν ημουνα μοναχοπαιδι μου εχει μεινει και οταν γεννηθηκαν τα αδερφια μου ημουνα αρκετα μεγαλη (δωδεκα χρονια ειναι αυτα ) ,,,και παλι προσωπικα για μενα λεω παντα

 

 

επισης θυμαμαι οτι καποια πραγματα επρεπε να μενουν πισω γενικα λογω των μωρων,,,,και οτι για μενα ητανε λαθος που η μανα μου με φορτωσε πολυ με ευθυνες που δεν ητανε δικες μου οπως νταντεμα των μωρων γιατι δεν ειχε αντοχες να ξυπναει τα βραδια κλπ και το ετρωγα εγω το παλουκι αν και σχολειο πηγαινα και το διαβασμα μου εμενε πισω,,,,,αλλα ειπαμε στη δικια μου περιπτωση παντα,,,,δεν ητανε ελα μαζι να αλλαξουμε οτ μωρο (πως κανουμε στα αδερφακια για να μη ζηλευουν) ητανε παρε το μωρο γιατι εγω δεν εχω κουραγιο πρεπει να κανω αυτο (και εγω ναι ρε μανα εχω διαγωνισμα εχω να βγω με τις φιλες μου εχω το γκομενο ,,,ξερεις τα κλασικα της εφηβειας )

[zouzounel]

Κι εγώ εχω αδελφό 14 χρόνια μεγαλύτερο (επίσης από την ίδια μαμα και τον ίδιο μπαμπά ). Παντρεύτηκε στα 25, εκανε παιδιά νωρίς και με τα ανήψια μου εχω 14 χρόνια διαφορά, οποτε ουσιαστικά μεγάλωσα μαζί τους. Είναι ναυτικός, οπότε ελειπε από το σπίτι από τα 18. Ουσιαστικά λοιπον μεγάλωσα σαν μοναχοπαίδι και δεν ειχα κανενα πρόβλημα, μου άρεσε και αν με ρωταγες δεν ηθελα άλλα αδέλφια. Με τον αδελφό μου αποκτήσαμε πιο στενές σχέσεις μετά τα 30.

Προσωπικά πιστεύω ότι εχει να κανει με τον χαρακτήρα του καθε παιδιού, αλλα θελουν παρεα και ζητάνε αδελφάκια και άλλα θελουν την ησυχία τους και περνάνε μια χαρά μόνα τους.

Απλά υπάρχει αυτή η χαζοπαροιμία που τη θυμούνται οι συγγενείς και μας σπανε τα νεύρα: "ένα ίσον κανένα, τεσσερα πολλά, δύο ειναι λίγα, τρία ειναι καλά"

[bobonela]

Eυχαριστώ για τις εμπειρίες σας, κάποιες από αυτές μου ταιριάζουν απόλυτα κι εμένα. Απλά μιλάμε για εξωσωματική στο 2ο παιδί αν αποφασιστεί.... γι'αυτό και καθυστέρησε τόσο έως τώρα. Δεν είμαι απλά πλέον σίγουρη αν πρέπει να προχωρήσω και τι μείον μπορεί να έχει το πράγμα στην καθημερινότητά μας (ξενύχτια, κλείσιμο, λιγότερη ενασχόληση με το μεγάλο παιδί κλπ). Δεν σκίζει και τα ρούχα του το μεγάλο, απλά λέει να είχα κι εγώ ένα αδελφάκι που τώρα να ήταν λίγο μικρότερο από μένα.... για να παίζω. Τώρα πια όμως??? Εχει νόημα? αφού δεν θα παίζει πλέον, απλά θα περιμένει να μεγαλώσει αρκετά για να πει κανείς ότι θα έχει κάποιον δικό του στη ζωή. Και αν έχει καλή σχέση... γιατί πολλά αδέλφια σκοτώνονται και δεν έχουν σπουδαίες επαφές.

[boy'smam]

εκανα 2ο παιδι επειδη το ηθελα για μενα κι οχι για τον μκρο μου να χει παρεα!Εγω σαν μοναχοπαιδι μια χαρα περασα και περναω!ο καθενας ξερει το καλυτερο για την οικογενεια του και σε κανεναν δεν πεφτει λογος!Κι εγω νευριαζα οταν μου ελεγαν αντε κανε αλλο ενα η ενα ισον κανενα και απαντουσα θα ρχεσαι εσυ να βοηθας???ασχετα αν ηξερα οτι θα κανω κι αλλο!Εχουν 23 μηνες διαφορα.Βεβαια ειναι στιγμες που το λεω και μονη μου...οτι ενα ισον κανενα!ειδικα αν το ενα ειναι σαν το πρωτο μου!Οτι ηθελα εκανα με 1 παιδι.Βολτες κομμωτηριο,καφεδες,μανικιουρ,πεντικιουρ,ψωνια,εκδρομες!Οτι μου ερχονταν στο μυαλο σε 10 λεπτα το χα κανει!

Τωρα φτιαξε 2 γαλατα,ντυσε 2 παιδια,γδυσε 2 παιδια ,ταισε 2 παιδια ,ξεσκατισε 2 παιδια κανε μπανιο 2 παιδια ολα επι 2!Κοιμισε 2 παιδια!Το ενα θες καμια ωρα μπανιο παραμυθι,γαλα υπνο!Με τα 2 δυο ωρες!Εφ οσον εχουν και διαφορετικο προγραμμα!Και αν δεν εχεις βοηθεια τα νευρα παιζουν!Με 2 δεν εχει καμια σχεση!Ασε που το να αφησω 2 παιδια σε γιαγιαδες ειναι προβλημα!

Για να μην βαλω μεσα και τη ζηλια του πρωτου μου!Αχ...αλλο παιδακι εχει γινειΚι ο μικρος ο καημενος ηταν τοσο νευρικος μεχρι πριν κανα 4μηνο αφου μεσα στο σπιτι γινοταν το ελα να δεις!Πηγαινε για υπνο πηγαινε κι ο μεγαλος απο πισω τον ξυπναγε!Θηλαζε το μωρο θυμοταν ο αλλος οτι θελει κακα,η εβγαινε στο μπαλκονι με στο καταχειμωνο,ετρωγε το μωρο ανεβαινε στο ταβανι ο μεγαλος για να μου τραβηξει την προσοχη,ετρεχα εγω με το βυζι εξω!!ΧΑΜΟΣ!

Περα απο αυτα ομως εχει παρεα το ενα το αλλο και αγαπιουνται πολυ!Τωρα εχουν αρχισει και παιζουν μαζι και περνανε ωραια.Εχει συγκλινει και τ προγραμμα τους και οσο περναει ο καιρος ειναι πιο ευκολα.

Παντως εγω στο μακρυνο μελλον θα θελα και τριτο αλλα οταν το καλοσκεφομαι λεω δεν μπορει...εισαι μαζοχα!

Ελπιζω να χω δυναμεις να κανω!

Μανουλες με μοναχοπαιδια καντε αυτο που θελετε κι αφηστε τους αλλους να τραγουδανε!

Σας μιλαει ενα μοναχοπαιδι!

Δυο συμβουλες μονο.Πρωτον ειναι μην κρεμαστειτε πανω του και το "πνιξετε"!Δευτερον αν εχει ξαδερφια η αλλους στενους συγγενεις προσπαθηστε να εχετε οσο γινετε επαφη γιατι οταν φυγετε εσεις θα εχει αυτους!Εγω ας πουμε εχω τα ξαδερφια μου που αγαπω πολυ και με αγαπανε κι αυτα!Κατα τα αλλα μια χαρα και μονα μας!

[mimika2011]

επισης θυμαμαι οτι καποια πραγματα επρεπε να μενουν πισω γενικα λογω των μωρων,,,,και οτι για μενα ητανε λαθος που η μανα μου με φορτωσε πολυ με ευθυνες που δεν ητανε δικες μου οπως νταντεμα των μωρων γιατι δεν ειχε αντοχες να ξυπναει τα βραδια κλπ και το ετρωγα εγω το παλουκι αν και σχολειο πηγαινα και το διαβασμα μου εμενε πισω,,,,,αλλα ειπαμε στη δικια μου περιπτωση παντα,,,,δεν ητανε ελα μαζι να αλλαξουμε οτ μωρο (πως κανουμε στα αδερφακια για να μη ζηλευουν) ητανε παρε το μωρο γιατι εγω δεν εχω κουραγιο πρεπει να κανω αυτο (και εγω ναι ρε μανα εχω διαγωνισμα εχω να βγω με τις φιλες μου εχω το γκομενο ,,,ξερεις τα κλασικα της εφηβειας )

 

Αυτό το πέρασα κι εγώ, γιατί αφού ήμουν εκεί και τα κατάφερνα να ανταπεξέλθω, αναπόφευκτα ήμουν η εύκολη λύση!

Και τότε κάκιωνα με την μαμα μου πολλές φορές..

Τωρα πια, κάθε πρωί που της αφήνω την μικρή μου για να πάω στην δουλειά κι εκεινη αντι να είναι στις δραστηριότητες, τις εκδρομές και τις βόλτες που κανονίζουν οι φίλες της, καταλαβαίνω το πραγματικό νόημα του όρου οικογένεια!

[pax]

«Ένα παιδί ίσον κανένα»

 

Δηλαδή με ποια κριτήρια ένας άνθρωπος θεωρείται άνθρωπος, και με ποια θεωρείται "κανένας"; Ελπίζω αυτή/αυτός που σου το είπε να μην είχε παιδιά. Δεν μπορώ να φανταστώ γονιό να λέει τέτοιο πράγμα.

[Enukmammy]

Δηλαδή με ποια κριτήρια ένας άνθρωπος θεωρείται άνθρωπος, και με ποια θεωρείται "κανένας"; Ελπίζω αυτή/αυτός που σου το είπε να μην είχε παιδιά. Δεν μπορώ να φανταστώ γονιό να λέει τέτοιο πράγμα.

Το χειρότερο που έχω ακούσει εγώ είναι το υπέροχο: "Αν γίνει κάτι και χάσεις το παιδί σου αν έχεις άλλο θα το έχεις παρηγοριά ενώ αν δεν έχεις θα είσαι ολομόναχη" !!!!!

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

[jo89]

Το χειρότερο που έχω ακούσει εγώ είναι το υπέροχο: "Αν γίνει κάτι και χάσεις το παιδί σου αν έχεις άλλο θα το έχεις παρηγοριά ενώ αν δεν έχεις θα είσαι ολομόναχη" !!!!!

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

 

:evil::evil:

[jo89]

Με την αδερφη μου εχουμε 13 χρονια διαφορα(και ναι και εμεις απο ιδιους γονεις:D)

Την λατρευω την εχω σαν παιδι μου μου λεει τα παντα μονο σε μενα ειμαι το στηριγμα της και αυτο με κανει υπερηφανη πολυ και ομως οσο παραξενο και αν ακουγεται αν και παιδι ακομη ειναι και αυτη το στιριγμα μου....μολις γινει κατι αρκει αν με κοιταξει στα ματια και παιρνω δυναμη την λατρευω οσο τιποτα αλλο.....και θα θελα να μπορουσα να την παρω να ζησει μαζι μου γιατι η αληθεια ειναι πως το περιβαλλον που ζει δεν ειναι και το καλυτερο και αυτο με στεναχωρει πολυπροσπαθω να ειμαι διπα της οσο μπορω....

 

Οσο για αυτους που λενε ενα ισον κανενα ας μην αναφερθω σε αυτους καλυτερα γιατι θα φαω την καρτουλα μου ;)

 

Η αληθεια ειναι πως 13 χρονια ημουν μοναχοπαιδι και ναι μ ελειπε μια παρουσια στο σπιτι ηθελα αδερφακι...γνωριζοντας μαλιστα το ποσα αδερφακια θα ειχα :(τωρα δεν μου μενει κατι αλλο παρα πικρα για τις επιλογες της μανας μου και ευχαριστω τον Θεο που η αδερφη μου δεν ηταν μεσα σε αυτες τις επιλογες....Και ζηταω συγχωρεση απο τον Θεο εστω για τις δικες της επιλογες...που δεν ξερω γιατι αλλα βαραινουν και εμενα..

 

Ποτε δεν ειναι αργα για ενα παιδακι 2ο η 3ο αν το θελεις και στην τελικη νομιζω ο κοσμος εχει παρει πολυ αερα....κουμαντο στα ποσα παιδια θα κανεις στο αν θα τα θηλασεις στο πως θα τα μεγαλωσεις στο αν ηρθαν με φυσιολογικο τροπο η με εξωσωματικη...ελεος πια....απο που το ψωνιζουν το θαρρος??

[yasemi]

Αυτό το πέρασα κι εγώ, γιατί αφού ήμουν εκεί και τα κατάφερνα να ανταπεξέλθω, αναπόφευκτα ήμουν η εύκολη λύση!

Και τότε κάκιωνα με την μαμα μου πολλές φορές..

Τωρα πια, κάθε πρωί που της αφήνω την μικρή μου για να πάω στην δουλειά κι εκεινη αντι να είναι στις δραστηριότητες, τις εκδρομές και τις βόλτες που κανονίζουν οι φίλες της, καταλαβαίνω το πραγματικό νόημα του όρου οικογένεια!

 

 

μπααααααααααααααααα ετσι για το τυπικο του θεματος ,δυστυχως εμενα οχι δεν εχει κρατησει κανενα ουτε ενα λεπτο γιατι απλα δε το εχει ,,,και ετσι δεθελει ρε παιδι μου,,,οχι οτι παει πουθενα σπιτι ειναι ολη μερα,,,,μη το ψαχνεις,,,,ημουνα οχι μονο η ευκολη λυση αλλα και το υποκαταστατο της μανας ωρες ωρες ,,,εγω που ημουνα ουτε 16,,,:oops:

 

Το χειρότερο που έχω ακούσει εγώ είναι το υπέροχο: "Αν γίνει κάτι και χάσεις το παιδί σου αν έχεις άλλο θα το έχεις παρηγοριά ενώ αν δεν έχεις θα είσαι ολομόναχη" !!!!!

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

 

 

ο χριστος και αποστολος!!!!!!!!:shock::shock::shock::shock::shock:και δε σβουριξες καμια σφαλιαρα????ελεος σκεφτονται πριν τα πουνε?

[lupus_hegemonia]

Καλησπέρα σε όλους. Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum αν και παρακολουθώ τις συζητήσεις πολύ συχνά. Έχω ένα υπέροχο αγοράκι 2,5 χρονών που υπερλατρεύω!

Μόλις το μωρό μου έκλεισε τα 2 άρχισε το πρήξιμο:

«Να κάνεις άλλο ένα παιδάκι τουλάχιστον»

«Τα μοναχοπαίδια είναι πολύ δυστυχισμένα και συχνά έχουν ψυχολογικά προβλήματα»

«Ένα παιδί ίσον κανένα»

«Μάνα που έχει μεγαλώσει μόνο ένα παιδί δεν θεωρείται ολοκληρωμένη μάνα» (!!!!!!!!!!).

Όλα αυτά τα λόγια (και μάλιστα από ανθρώπους πολύ κοντινούς) με έχουν κουράσει αφάνταστα. Μου έχουν δημιουργήσει τύψεις και θυμό μέσα μου.

Εγώ έχω αποφασίσει να κάνω μόνο ένα παιδί για τους δικούς μου λόγους βρε αδερφέ!!!!! Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταδικαστώ ως άχρηστη και κακή μάνα;;;; Δεν το καταλαβαίνω!!!

 

ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ σου λένε, κοπελιά!

Ό,τι γουστάρουμε κάνουμε, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΡΑ της μάνας μας, ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ η ζωή, ΜΙΑ ΜΟΝΟ υπάρχει (εκτός κι αν κάποιος/κάποια "επέστρεψε" απ' την "αντίπερα όχθη" κι έχει να μας πει εμπειρίες για την "επόμενη ζωή")...

...οπότε, κάνεις Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΕΣΕΝΑ!

 

Εμείς προσωπικά, αν είχαμε φράγκα, ίσως και να κάναμε 2ο.

Τώρα,... ούτε καλά καλά το ΕΝΑ δεν μπορούμε να θρέψουμε, για... 2ο θα κοιτάμε;!

[Έλενα Β.]

Πωπω μου εχουν σηκωθει τα μαλλια με αυτα που διαβασα.Το τι βλακεια εχει ο καθενας δεν μπορω να το συνειδητοποιησω.Σκεφτομαι τι με περιμενει σε λιγο καιρο.Εχω να ριξω βρισιδια...αν και οσο ημουν εγκυος ακουσα οτι κλασσικο υπαρχει γυρω απο το δευτερο παιδι.Προς το παρον δεν θελω δευτερο παιδακι.Δεν ξερω αν θα αλλαξω γνωμη,σπανια αλλαζω.Αισθανθηκα ολοκληρωμενη σαν ανθρωπος και ενιωσα μανα απο την μερα που ειδα το τεστ.Κανενας δεν μου το παιρνει αυτο το συναισθημα.

Αν θελησω δευτερο παιδακι θα το κανω γιατι θα θελω δευτερο παιδακι και οχι για τις βλακειες να εχει παρεα να παιζουν να μην ειναι μονο του το ενα ισον κανενα και ολα αυτα που απορω πως τα σκεφτονται.Δηλαδη θα κανω δευτερο χωρις καμια δικαιολογια απλα επειδη θα θελησουμε να μεγαλωσουμε την οικογενεια!

[mimika2011]

Το χειρότερο που έχω ακούσει εγώ είναι το υπέροχο: "Αν γίνει κάτι και χάσεις το παιδί σου αν έχεις άλλο θα το έχεις παρηγοριά ενώ αν δεν έχεις θα είσαι ολομόναχη" !!!!!

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

 

Για να μην είμαστε τελείως απόλυτοι, κι επειδή το συγκρκριμένο το έχω ζήσει στην ευρύτερη οικογένειά μου, καμιά φορά ισχύει.

Η θεία μου έχασε τον γιό της πέρυσι ενώ ετοιμαζόταν να τον παντρέψει στα 29 του χρόνια. Εχει και μια κόρη κι ένα εγγονάκι..Οχι οτι δεν πάσχει από κατάθληψη, οχι οτι δεν παίρνει φάρμακα, οχι οτι δεν θα το ξεπεράσει ΠΟΤΕ..αλλά η κόρη της και το εγγονάκι της την κράτησαν στην ζωή, και της δίνουν νόημα να ζει καθημερινά..Νομίζω οτι με αυτό το νόημα το λένε όποιοι το λένε..

[isabell]

Το χειρότερο που έχω ακούσει εγώ είναι το υπέροχο: "Αν γίνει κάτι και χάσεις το παιδί σου αν έχεις άλλο θα το έχεις παρηγοριά ενώ αν δεν έχεις θα είσαι ολομόναχη" !!!!!

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

 

Ίσως αυτή η φράση να έχει κάποια βάση τουλάχιστον στην οικογένεια μου. πριν λίγους μήνες χάσαμε τον μικρό μου αδελφό και θέλω να πω αυτό που είπε η μάνα μου οτι αν δεν είχε εμένα και την αδελφή μου θα είχε καταρρεύσει, σίγουρα δεν σημαίνει οτι δεν πονάει φριχτά που έχασε το παιδί της όμως το πιστεύω αυτό και μας το είπε πολλές φορές οτι έχει κι εμάς για παρηγοριά και για στήριγμα και δεν τρελάθηκε, γιατί αλλιώς οι άλλοι συγγενείς κι αλλιώς τα παιδιά σου, άλλη συμπαράσταση από τους μεν κι άλλη από τους δεν αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. βέβαια προς Θεού δεν είναι και σωστό να κάνεις παιδιά με αυτό το σκεπτικό μήπως δηλαδή ''χάσεις'' καποιο για να έχεις τα υπόλοιπα, πρεπει και να το θέλεις απλά θυμήθηκα τα λόγια της μάνας μου και το είπα

[lupus_hegemonia]

Για να μην είμαστε τελείως απόλυτοι, κι επειδή το συγκρκριμένο το έχω ζήσει στην ευρύτερη οικογένειά μου, καμιά φορά ισχύει.

Η θεία μου έχασε τον γιό της πέρυσι ενώ ετοιμαζόταν να τον παντρέψει στα 29 του χρόνια. Εχει και μια κόρη κι ένα εγγονάκι..Οχι οτι δεν πάσχει από κατάθληψη, οχι οτι δεν παίρνει φάρμακα, οχι οτι δεν θα το ξεπεράσει ΠΟΤΕ..αλλά η κόρη της και το εγγονάκι της την κράτησαν στην ζωή, και της δίνουν νόημα να ζει καθημερινά..Νομίζω οτι με αυτό το νόημα το λένε όποιοι το λένε..

 

Δηλαδή, τα παιδιά τα "χρειαζόμαστε" είτε για ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ή για να μας... ΓΗΡΟΚΟΜΗΣΟΥΝ, έτσι;

 

Εγώ αποφάσισα να φέρω στο κόσμο έναν ΝΕΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, γιατί ΟΤΑΝ είχα χρήματα (!) και κατόρθωσα να γυρίσω κάμποσο τον Κόσμο (πλανήτη) μας, θεώρησα/θεωρώ ότι ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ο Κόσμος αυτός (από μας τους ίδιους), στην ουσία είναι Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ... και ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ να έρθει στην ζωή να τον χαρεί - όσο κρατά ακόμα!

[Fire]

κ μενα μου παν οτι δεν ειμαι ολοκληρωμενη ως μανα -φυσικα οχι στα μουτρα αλλα εμμεσως πλην σαφως..

επειδη γεννησα με καισαρικη κ οχι με φυσιολ.τοκετο

............................................................................

[jane28]

Δεν χρειάζεται να δίνουμε τόσο σημασία στο τι λένε οι άλλοι, ούτε να θυμώνουμε, δεν νομίζω πως κάποιος σε ρωτάει αν θα κάνεις κι άλλο παιδί ή αν δεν θα κάνεις για να σε εκνευρίσει ή να σου τη σπάσει!! τη γνώμη τους λένε.. δεν το βρίσκω τόσο κακό!!! Έπειτα εγώ σαν μοναχοπαίδι έχω μεγάλο καημό και χαίρομαι όταν με ρωτάνε αν θα κάνω κ άλλο παιδί!!! Μεγάλωσα σε υγιή οικογένεια, πολύ κοντά με τη μαμά μου, η οποία είναι και πολύ νέα, είχα ότι χρειαζόμουν χωρίς να το μοιράζομαι, χωρίς εντάσεις και τσακωμούς αλλά είναι που λείπει απ τη ζωή μου η λέξη ΑΔΕΡΦΙΑ... και είναι έλλειψη, για μένα τουλάχιστον!!!

[Iasonitos]

κ μενα μου παν οτι δεν ειμαι ολοκληρωμενη ως μανα -φυσικα οχι στα μουτρα αλλα εμμεσως πλην σαφως..

επειδη γεννησα με καισαρικη κ οχι με φυσιολ.τοκετο

............................................................................

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[DALIA]

Καλησπέρα σε όλους. Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum αν και παρακολουθώ τις συζητήσεις πολύ συχνά. Έχω ένα υπέροχο αγοράκι 2,5 χρονών που υπερλατρεύω!

Μόλις το μωρό μου έκλεισε τα 2 άρχισε το πρήξιμο:

«Να κάνεις άλλο ένα παιδάκι τουλάχιστον»

«Τα μοναχοπαίδια είναι πολύ δυστυχισμένα και συχνά έχουν ψυχολογικά προβλήματα»

«Ένα παιδί ίσον κανένα»

«Μάνα που έχει μεγαλώσει μόνο ένα παιδί δεν θεωρείται ολοκληρωμένη μάνα» (!!!!!!!!!!).

Όλα αυτά τα λόγια (και μάλιστα από ανθρώπους πολύ κοντινούς) με έχουν κουράσει αφάνταστα. Μου έχουν δημιουργήσει τύψεις και θυμό μέσα μου.

Εγώ έχω αποφασίσει να κάνω μόνο ένα παιδί για τους δικούς μου λόγους βρε αδερφέ!!!!! Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταδικαστώ ως άχρηστη και κακή μάνα;;;; Δεν το καταλαβαίνω!!!

 

 

Noμίζω ότι φταις εσύ που τα έχεις επιτρέψει....

Εμείς βάζουμε τα όρια με το τι ακριβώς ανεχόμαστε...

 

Δηλαδή με ποια κριτήρια ένας άνθρωπος θεωρείται άνθρωπος, και με ποια θεωρείται "κανένας"; Ελπίζω αυτή/αυτός που σου το είπε να μην είχε παιδιά. Δεν μπορώ να φανταστώ γονιό να λέει τέτοιο πράγμα.

 

άστα να πάνε pax...το έχω ακούσει με τα ίδια μου παιδιά από μάνα 3 παιδιών σε άλλη...

επίσης είναι μια ατάκα που συχνά πυκνά έχει χρησιμοποιηθεί και εδώ στο φόρουμ.