Θετικό ξεκίνημα σε παιδικό σταθμό

[hara]

Πάντως θα εφαρμόσω τώρα την τακτική της αδιαφορίας... για να μην νομίζει ότι έτσι τραβάει την προσοχή μας και για να καταλάβει ότι το σχολείο είναι κάτι δεδομένο και ότι δεν θα γίνεται μεγάλο θέμα από δω και πέρα...

Κάνω την καρδιά μου πέτρα και ξεκινάω από σήμερα...

 

Και αυτό επίσης...

 

Στις αρχές απλά την έντυνα και αυτή μουρμούριζε και δεν έλεγα τίποτα...ή μιλούσα με τη μητέρα μου και δεν δίναμε σημασία!

 

Μην το κάνεις θέμα ..άστο και θα συνηθίσει!!

 

Το ότι παίζει μόνη της στον παιδικό οι δασκάλες σου το είπανε;;

[Μαρια Στυλιανακη]

hara αυτό που κάνεις δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αντιπαιδαγωγικό, ίσα ίσα είναι το καλύτερο!!

 

Sofia νομίζω και εσύ έχεις καταλάβει ότι με τον τρόπο που λειτουργείτε μπορείτε να την βοηθήσετε - όλα όσα γράφεις είναι καλά.

Για την προσοχή κτλ.

 

Έχεις διαβάσει το άρθρο για την προετοιμασία για το δεύτερο παιδάκι?

http://parents.org.gr/psych/?sid=218

 

Δυστυχώς τα έφερε έτσι η τύχη και η προσαρμογή της δεν πρόλαβε να γίνει καλά, ...

Τώρα θα είναι όντως καλύτερα να μην δίνετε προσοχή σε αυτά που λέει μπάς και δεί ότι δεν κερδίζει κάτι με το κλάμα...

σίγουρα το κλάμα, είναι ένα ξέσπασμα,... είναι καλό αυτό - δώστε της την αίσθηση ότι δεν είναι κακό να κλαίει ούτε σημαίνει ότι χαλάει ο κόσμος.

Σίγουρα φοβάται το ότι με το νέο νινί θα χάσει ακόμα περισσότερα πράγματα... μέχρι να γεννήσεις αισθάνομαι, κάτι μου λέει ότι κάπως έτσι θα σας πάει..

(ίσως αν το αποδεχτείτε, τότε σταματήσει να το κάνει )

δώστε πολύ πολύ προσοχή κάπως, τις άλλες ώρες.. να της πείτε τι θα μπορεί να κάνει όταν γεννηθεί το μωρό - μην της λέτε για το μωρό αλλά το τι θα κάνει εκείνη... για εκείνο. να το χαιδεύει, να το κοιτάτε μαζί δηλαδή ότι θα τα κάνετε αυτά... ότι θα είσαστε ομάδα κτλ.

ότι και να της πείτε πάντως μονο στην πράξη θα το καταλάβει πραγματικά ότι δεν θα σας χάσει ή κάτι τέτοιο.

 

γενικά να έχετε πολλή κατανόηση, μη δίνετε σημασία σε άσχετες συμπεριφορές, αφήστε την να ξεσπάσει κάπως,..μην την τιμωρείτε κτλ .μήν μένετε όμως και ανέκφραστοι όταν ξεσπά πάνω σας ε?... (εάν σας χτυπάει ή φωνάζει με τρόπο που θα έκανε και καποιον άλλο να αισθανθεί άσχημα)

να της δείχνετε κάπως ότι σας στεναχωρεί.

Τα παιδιά αισθάνονται πάρα πάρα πολύ ενσυναίσθηση, εάν τα βάλουμε σε τέτοια θέση. Δεν είναι κακό να μάθει δηλαδή και τα δικά σας συναισθήματα για την όλη κατάσταση (ότι ανησυχείτε για εκείνη και στεναχωριόσαστε που κλαίει τόσο πολύ)

έτσι ίσως νιώσει περισσότερο ότι ξέρει τι συμβαίνει/ ότι είναι μέσα στα πράγματα.

 

Πάντως αυτό με το σχολείο(είμαι άρρωστη πχ) το κάνουν τα περισσότερα παιδιά δεν έιναι ανησυχητικό - δοκιμάζουν και αυτά να δουν τι μπορούν να πετύχουν και πώς και εσείς όταν μεγαλώσατε δεν θέλατε να κάνετε κοπάνα?

 

Πάντως εάν θέλεις και άλλη γνώμη πάρε τηλ στην γραμμή σύνδεσμος 801 801 1177 -

ένας λόγος για να συνεχίσεις, με την προσπάθεια αυτή είναι ότι αν επιμείνετε θα έχει κάτι δικό της.. κάτι πολύ σημαντικό για την γέννα που θα έρθει.

 

ένας λόγος για να σταματήσεις είναι να μην επιβαρυνθεί άλλο με τον αποχωρισμό απο σένα μιάς και αυτός δεν έχει γίνει πραγματικά/σωστά, και να άρχιζες πάλι δυό μήνες μετά τη γέννα, όπου θα της έχει φύγει το άγχος για την γέννα, και θα μπορείτε και οι δύο με νέα δύναμη να κάνετε μια προσπάθεια για την οποία θα είσαστε και πιό σίγουροι.

 

Φαντάσου την μία περίπτωση και φαντάσου την άλλη.

Σε παίρνει να την έχεις σπίτι όλη μέρα μέχρι να γεννήσεις? μπορείς να της δώσεις προσοχή που χρειάζεται (όχι τηλεόραση δηλαδή) και να αισθανθεί παρηγοριά?

 

Πιστεύεις ότι θα είναι ευτυχισμένη εάν μείνει σπίτι μέχρι να γεννήσεις?

 

Ίσως λόγω του ότι δεν έχει πετύχει η προσαρμογή, να ήταν καλύτερο να ξαναδοκιμάσετε σε λίγους μήνες , ένα μήνα μετά τη γέννα πχ. ...

 

Η ερώτηση αυτή έχει πάντα να κάνει με το ίδιο το παιδί - .. και εγώ δεν την έχω δεί, δεν ξέρω....

 

Καλά κάνεις όμως και αναρωτιέσαι, γιατί αυτές είναι σημαντικές καταστάσεις.

Εγώ για να είμαι σίγουρη θα έπερνα και τους ειδικούς στην γραμμή.

 

Δεν θέλω να σε πιέσω να την συνεχίσεις γιατί μπορεί, εάν πραγματικά δεν μπορεί το παιδί να ανταπεξέλθει λόγω της επερχόμενης γέννας, να το επιβαρύνει σημαντικά με πολλές επιπτώσεις στο μέλλον.

 

Νομίζω αυτό μόνο εσύ και ένας ειδικός αλλά και η δασκάλα στον παιδικό που την βλέπει θα μπορεί να στο πεί.

 

Ρώτα την σύμφωνα με όλα αυτά και πες της εκείνη είναι που την βλέπει, και πρέπει να σου πεί, σύμφωνα με την συνειδησή της ποια είναι η κατάσταση - αξίζει να επιβαρυνθεί τόσο πρίν την γέννα?

 

Εγώ μπορεί και να υποχωρούσα και να έκανα τα πάντα δυνατά για να μείνει σπίτι μαζί μου και να προσπαθούσαμε αργότερα πάλι, μετά τον ερχομό του μωρού... δεν ξέρω... .

έχετε κάνει τόσες προσπάθειες, και τώρα δεν ξέρω με ποιό τρόπο θα καλυτερεύσει η κατάσταση με τον ερχομό του μωρού... η λογική μου μου λέει δηλαδή οτι θα είναι δύσκολο να καλυτερεύσει - αλλά πάλι η λογική δεν ισχύει πάντα στα παιδιά...

tough call.

Να ξέρεις ότι εάν σταματήσετε τώρα δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να προσαρμοστεί το Σεπέμβριο ..

Τότε ίσως θα σου είναι και εσένα πιό εύκολο να την αφήνεις εκεί - μιάς και θα ξέρεις ότι έκανες ότι μπορούσες - την είχες κοντά σου τόσο καιρό για να συνηθίσει τον ερχομό του μωρού, και δεν θα αισθάνεσαι τύψεις για το ότι την αφήνεις.

Εσύ αποφασίζεις.. : - )

[Sofia]

Και απαντάω...

 

Αλλά πρώτα να πω ότι χθες μετά τον παιδικό και μέχρι σήμερα το πρωί ήταν όλα μια χαρά. Δεν αναφερθήκαμε καθόλου στο ζήτημα...

Μόλις ξύπνησε σήμερα με ρώτησε αν θα πάει, και της είπα ναι, οπότε άρχισε να κλαίει αλλά όχι με την ένταση την χθεσινή. Βέβαια και στο σχολείο δύσκολα με αποχωρήστηκε αλλά πιστεύω ότι σιγά σιγά θα συνηθίσει....

 

Χαρά, οι δασκάλες μου είπαν, ότι παίζει κυρίως μόνη της.

 

Μαρία, ναι το έχω διαβάσει το άρθρο, και όλα αυτά που γράφει είναι αυτονόητα. Τα κάναμε και πριν το διαβάσω.

 

Για το νέο μωρό, δεν δείχνει (με λόγια ή πράξεις) να ζηλεύει ή να φοβάται μην χάσει τα πρωτία, προφανώς γιατί ακόμη δεν το συνηδητοποιεί. Μόνη της μάλιστα έρχεται και μου φιλάει την κοιλιά, την χαϊδεύει....

Βέβαια μπορεί να της βγαίνει υποσυνήδειτα....

 

γενικά να έχετε πολλή κατανόηση, μη δίνετε σημασία σε άσχετες συμπεριφορές, αφήστε την να ξεσπάσει κάπως,..μην την τιμωρείτε κτλ .μήν μένετε όμως και ανέκφραστοι όταν ξεσπά πάνω σας ε?... (εάν σας χτυπάει ή φωνάζει με τρόπο που θα έκανε και καποιον άλλο να αισθανθεί άσχημα)

να της δείχνετε κάπως ότι σας στεναχωρεί.

Τα παιδιά αισθάνονται πάρα πάρα πολύ ενσυναίσθηση, εάν τα βάλουμε σε τέτοια θέση. Δεν είναι κακό να μάθει δηλαδή και τα δικά σας συναισθήματα για την όλη κατάσταση (ότι ανησυχείτε για εκείνη και στεναχωριόσαστε που κλαίει τόσο πολύ)

έτσι ίσως νιώσει περισσότερο ότι ξέρει τι συμβαίνει/ ότι είναι μέσα στα πράγματα.

 

Αυτά όλα εννοείται ότι τα κάνουμε, γιατί τα θεωρώ αυτονόητα. Βέβαια δεν είναι παιδί που θυμώνοντας, θα μας χτυπήσει... Ελάχιστες φορές προσπάθησε να το κάνει αλλά της εξηγήσαμε.... και δεν το κάνει.

 

ένας λόγος για να σταματήσεις είναι να μην επιβαρυνθεί άλλο με τον αποχωρισμό απο σένα μιάς και αυτός δεν έχει γίνει πραγματικά/σωστά, και να άρχιζες πάλι δυό μήνες μετά τη γέννα

 

Το θέμα είναι ότι και πριν την πάω παιδικό, με αποχωριζόταν και μάλιστα τις ίδιες ώρες. Απλά τότε την κρατούσε η γιαγιά της...

Εγώ μάλιστα ήθελα να την ξεκινήσω παιδικό πριν γεννηθεί το μωρό, γιατί πίστευα (και εξακολουθώ να το πιστεύω) ότι μετά θα ήταν χειρότερα.. Ίσως να το εκλάβει ότι την διώχνω για να μείνω μόνη με το νινάκι.

 

Σε παίρνει να την έχεις σπίτι όλη μέρα μέχρι να γεννήσεις? μπορείς να της δώσεις προσοχή που χρειάζεται (όχι τηλεόραση δηλαδή) και να αισθανθεί παρηγοριά?

 

Το θέμα είναι ότι δεν είμαι σπίτι. Δουλεύω, και θα δουλεύω όσο μπορώ... (με βλέπω να με τρέχουν να γεννήσω τίποτα συνάδελφοι) με την προοπτική να πάρω τις μέρες μετά. Οπότε δεν μπορώ να την κρατήσω σπίτι... πάλι με την γιαγιά της θα έμενε, πράγμα το οποίο ξέρω ότι δεν την χαλάει...

Όσο για την τηλεόραση... είναι ένα θέμα για το οποίο έχω γράψει και παλαιότερα και είμαι πάρα πολύ αυστηρή. Δεν την χρησιμοποιώ σχεδόν καθόλου... πόσο μάλλον για μπέιμπι σίτερ!!!! Βλέπει μόνο επιλεγμένα παιδικά, το Σ/Κ.

 

Τέλος, η δασκάλα της μου λεέι ότι όλο αυτό οφείλεται στο ότι είναι πολύ ήσυχη... και είναι σίγουρη ότι θα την κάνει να "ξυπνήσει", πράγμα που θέλω κι εγώ... Μου λέει ότι θα συνηθίσει σιγά σιγά... και επιλέγω αυτή τη στιγμή να της δείξω εμπιστοσύνη, γιατί πιστεύω ότι είναι σωστή επαγγελματίας και αγαπάει τα παιδιά...

Επίσης παρατηρώ ότι η Μαρία αρχίζει σιγά σιγά να μου λεέι ποιηματάκια και προσευχούλες, πράγμα που σημαίνει ότι δίνει σημασία σε ότι γίνεται μέσα στην τάξη....

 

Και επειδή από Σεπτέμβριο μάλλον θα την αλλάξουμε και θα την στείλουμε σε έναν παιδικό που είναι πιο κοντά στο σπίτι (λόγω και του μωρού) θέκω να μάθει από τώρα... γιατί εκεί είναι πιο μεγάλο, με πιο πολλά παιδάκια και θεωρώ ότι θα είναι πιο δύσκολα να κάνει όλη την προσαρμογή εκεί από την αρχή...

 

Συγγνώμη και πάλι αν κούρασα...

Και ευχαριστώ πολύ για την πολύτιμη βοήθεια όλων σας....

[hara]

Όπως μας τα λές πιστεύω ότι καλά θα τα πάει!!

 

Σου λέω και πάλι ότι και η Φιλοθέη είχε να αντιμετωπίσει την αδερφούλα και την αγαπημένη της γιαγιά να μένουν στο σπίτι της και εκείνη να φεύγει!!

 

Μας ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή...αλλά επέμενα και εγώ και με πολύ εξήγηση, αγάπη και υπομονή στις αρχές για μήνες δεν έχασε καμμία μέρα!!

 

Τελικά μέσα σε τρείς εβδομάδες συνήθισε!!

 

Βέβαια ακόμη έχουμε τη σχετική γκρίνια όταν μετά απο αρρώστια ξαναπάει αλλά πλέον είναι πιο εύκολο γιατί της υπενθυμίζω το πόσο ωραία περνάει εκεί!!

 

Τώρα καμαρώνει το πρωϊ που ετοιμαζόμαστε παρέα και φεύγουμε μαζί...ενώ λυπάται την Κωνσταντίνα που κάθεται σπίτι!!

Πώς αλλάζουν τα παιδάκια!!!

 

Όλα καλά θα πάνε!!

[Polina]

αν και δεν μπορώ να πώ ότι αντιμετώπισα τέτοιο πρόβλημα με τον Ιωακείμ, κάθε πρωϊ τα νάζια του τα έκανε. Αυτό κράτησε περίπου 2 μήνες, αλλωτε ήταν εντονότερο, άλλοτε όχι. Σε γενικές γραμμές δεν έδινα και τόση έμφαση στο ότι θα πάει σχολείο, αλλά όταν ανέφερα κάτι, έδινα έμφαση στο τι θα κάνει εκεί. Δηλ αν πχ έπαιζε με κάποιο αυτοκινητάκι, του υπενθύμιζα αυτό το γεγονός, ή αν έλεγε ότι έκανε κάτι που καταλάβαινα ότι τον ευχαριστούσε. Ετσι ξεπερνάγαμε τα εμπόδια, αν και νομίζω ότι η μουρμούρα μετά απο ένα σημείο γίνεται και συνήθεια!

[Μαρια Στυλιανακη]

ε εντάξει τότε Sofia, τα έχεις ζυγίσει και εσύ, οπότε δεν νομίζω ότι θα έχει κάποιο νόημα ( απο αυτά που λες ) να την σταματήσεις!

Άντε, καλή δύναμη!!!

αυτό με τις προσευχούλες και τα τραγουδακια είναι πολύ σημαντικό, και πολύ θετικό!! (τα ψιλολέει όλα )

[1984]

Καλησπέρα. Είμαι και γω μια προβληματισμένη μαμά και θα ήθελα τη γνώμη σας. Το κοριτσάκι μου είναι 15 μηνών. Προχθές ξεκινήσαμε παιδικό.Δουλεύω κάποιες μέρες τα πρωινά, σκέφτηκα να ξεκουράσω λίγο και την πεθερά μου που όλο τον χειμώνα την είχε αυτή κι έτσι ξεκινήσαμε. Πρώτη μέρα την άφησα για 1 ώρα και έκλαιγε όλη την ώρα. Εχθές την άφησα παραπάνω. Έκλαιγε αλλά επαιξε και με τα παιδάκια. Σήμερα έπαιρνα τηλέφωνο στον παιδικό και στο κινητό της διευθύντριας για να ρωτήσω αν έφαγε και δεν το σήκωνε. Ούτε με πήρε πίσω. Δεν ξέρω αν είμαι εγώ περίεργη αλλά αυτό λίγο με ξένισε. Όταν πήγα να πάρω την μικρή η διευθύντρια δεν κουνήθηκε από το γραφείο της να βγει να με ρωτήσει αν χρειαζόμουν κάτι και πήρα τηλ. Ένα κοριτσάκι μεγαλύτερο γνωστό μου μου είπε πως η μικρή δεν σταμάτησε να κλαίει (3 ώρες). Και όταν ρώτησα το κοριτσάκι αν έφαγε μου είπε ότι έφαγε αλλά η κυρία.....(η διευθύντρια) έλεγε έλα μωρέ όσο φάει. Καταλαβαίνω ότι θα κλάψει. Λογική αντίδραση. Αλλά τα αφήνουν στο πάτωμα και κλαίνε? έτσι κάνουν όλοι οι σταθμοί?Δεν τα παίρνουν λίγο αγκαλιά,λίγο να τα καθησυχάσουν, να τα αποσχολήσουν?όταν πήγα να την πάρω σπαρταρούσε απτο κλάμα. Δεν την έχω ξαναδεί έτσι. Και η συμπεριφορά της διευθύντριας δεν μου άρεσε. Καμιά συμβουλή? Τι να κάνω?

[Anthony2010]

15 μηνων ειναι καπως μικρη,χωρις να ειναι απαγορευτικη η ηλικία.

Ισως δεν ειναι ετοιμη ακομα και απο οτι φαινεται δεν εχουν και την δυνατοτητα/διαθεση να ασχοληθουν μαζι της παραπανω

Εφοσον μπορειτε,κρατειστε την στο σπιτι μεχρι το Σεπτεμβρη που μπορειτε να ξαναδοκιμασετε.

[goody]

Απο τον σταθμο τι σου ειπαν γενικα για την τακτικη που ακολουθουν κατα την προσαρμογη? Δεν σε ενημερωσαν αν εκλαιγε κι αν εφαγε, μονο απο το παιδακι ενημερωθηκες?

Απο οτι βλεπω στον δικο μας που εχουν ερθει καινουργια στα μικρουλια ναι μεν τα αφηνουν να κλαινε αλλα πολυ συχνα προσπαθουν να τα προσελκυσουν σε παιχνιδια και παρεες. Δεν μπορουν να τα εχουν αγκαλια ειναι λογικο, αλλα τους μιλανε και προσπαθουν να τα αποσπασουν χωρις ομως να ασχολουνται αποκλειστικα μαζι τους. Αλλα δεν τα αφηνουν να πλανταξουν.

Συμφωνω οτι δεν ηταν ωραιο που δεν σηκωναν το τηλεφωνο, ειναι αρκετα ατομα στον σταθμο ή τρεχουν ολοι να βοηθανε και δεν προλαβαινουν? Το οτι δεν σηκωθηκε η διευθυντρια οταν πηγες δεν μου φαινεται κακο με την προυποθεση να ασχοληθηκε μαζι σου η δασκαλα της μικρης.

Το οτι εφαγε παντως ειναι καλο δειγμα, δειχνει οτι τους εμπιστευτηκε και δεν νομιζω να εκλαιγε 3 ωρες συνεχεια, τα περισσοτερα παιδακια κλαινε σπαστα, ξεχνιουνται το ξαναθυμουνται και παλι απο την αρχη.

[1984]

Απο τον σταθμο τι σου ειπαν γενικα για την τακτικη που ακολουθουν κατα την προσαρμογη? Δεν σε ενημερωσαν αν εκλαιγε κι αν εφαγε, μονο απο το παιδακι ενημερωθηκες?

Απο οτι βλεπω στον δικο μας που εχουν ερθει καινουργια στα μικρουλια ναι μεν τα αφηνουν να κλαινε αλλα πολυ συχνα προσπαθουν να τα προσελκυσουν σε παιχνιδια και παρεες. Δεν μπορουν να τα εχουν αγκαλια ειναι λογικο, αλλα τους μιλανε και προσπαθουν να τα αποσπασουν χωρις ομως να ασχολουνται αποκλειστικα μαζι τους. Αλλα δεν τα αφηνουν να πλανταξουν.

Συμφωνω οτι δεν ηταν ωραιο που δεν σηκωναν το τηλεφωνο, ειναι αρκετα ατομα στον σταθμο ή τρεχουν ολοι να βοηθανε και δεν προλαβαινουν? Το οτι δεν σηκωθηκε η διευθυντρια οταν πηγες δεν μου φαινεται κακο με την προυποθεση να ασχοληθηκε μαζι σου η δασκαλα της μικρης.

Το οτι εφαγε παντως ειναι καλο δειγμα, δειχνει οτι τους εμπιστευτηκε και δεν νομιζω να εκλαιγε 3 ωρες συνεχεια, τα περισσοτερα παιδακια κλαινε σπαστα, ξεχνιουνται το ξαναθυμουνται και παλι απο την αρχη.

 

Η δασκάλα της φυσικά με ενημέρωσε ότι έφαγε αλλά ζόρικα και μου είπε ότι ''έκλαιγε συνέχεια και δεν ξέρω το γιατί''.Αυτό μου είπε. Εννοείται ότι θα κλάψει. Απλώς επειδή την ξέρω εάν απασχοληθεί με κάτι ξεχνιέται. Και φυσικά δεν περιμένω να ασχολούνται όλοι μαζί της. Απλώς ένα παιδάκι το οποίο είναι σε περίοδο προσαρμογής θεωρώ ότι χρήζει μεγαλύτερης προσοχής.Την καταλαβαίνω και την δασκάλα της. Στο τμήμα έχει μωράκια από 2 μηνών μέχρι 20 μηνών. Δεν ξέρω. Μπορεί να με στεναχώρησε που την είδα να χτυπιέται. Και το απόγευμα που πήγαμε στη μαμά μου, πρώτη φορά όταν έφυγα άρχισε να κλαίει...

[goody]

Κοιτα εννοειται η αρχη ειναι δυσκολη! Εγω τον ξεκινησα παιδικο 19 μηνων, τα πρωινα εκλαιγε, σταδιακα το κλαμμα του κραταγε το πρωτο πενταλεπτο που εφευγα αλλα μετα απο 2 μηνες σταματησε εντελως. Και ταυτοχρονα για κανενα διμηνο περασαμε μια φαση προσκολησης στο σπιτι οπου ηθελε να ειναι συνεχεια μα συνεχεια στην αγκαλια μου! Αλλα περασε κι αυτο...θελει υπομονη!

Μονη της ειναι η δασκαλα? Ποσα παιδακια εχει η καθε ταξη? Αν νιωθεις οτι δεν της δινουν την προσοχη που πρεπει μην ντρεπεσαι να το συζητησεις και ισως και να ''παραπονεθεις'' ευγενικα (καταλαβαινω μπλα μπλα μπλα αλλα δεν θελω να πλανταζει, προσπαθησατε να της αποσπασετε την προσοχη? τι παιχνιδια κανετε στην ταξη?πως περνατε τη μερα? ετσι θα εχεις μια εικονα) Αν δεν σε ικανοποιουν υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες! Αλλα οπου και να πατε προετοιμασου για κλαμμα (και απο τις δυο σας!)

[1984]

Κοιτα εννοειται η αρχη ειναι δυσκολη! Εγω τον ξεκινησα παιδικο 19 μηνων, τα πρωινα εκλαιγε, σταδιακα το κλαμμα του κραταγε το πρωτο πενταλεπτο που εφευγα αλλα μετα απο 2 μηνες σταματησε εντελως. Και ταυτοχρονα για κανενα διμηνο περασαμε μια φαση προσκολησης στο σπιτι οπου ηθελε να ειναι συνεχεια μα συνεχεια στην αγκαλια μου! Αλλα περασε κι αυτο...θελει υπομονη!

Μονη της ειναι η δασκαλα? Ποσα παιδακια εχει η καθε ταξη? Αν νιωθεις οτι δεν της δινουν την προσοχη που πρεπει μην ντρεπεσαι να το συζητησεις και ισως και να ''παραπονεθεις'' ευγενικα (καταλαβαινω μπλα μπλα μπλα αλλα δεν θελω να πλανταζει, προσπαθησατε να της αποσπασετε την προσοχη? τι παιχνιδια κανετε στην ταξη?πως περνατε τη μερα? ετσι θα εχεις μια εικονα) Αν δεν σε ικανοποιουν υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες! Αλλα οπου και να πατε προετοιμασου για κλαμμα (και απο τις δυο σας!)

 

Έχεις δίκιο. Δεν είναι εύκολο και θέλει υπομονή. Είναι 7 παιδάκια στο τμηματάκι. Κάπου είχα διαβάσει ότι στο βρεφικό τμήμα αντιστοιχεί μία δασκάλα ανά τρία παιδάκια. Αλλά νομίζω στο εξωτερικό. Εδώ στους σταθμούς τί ισχύει?

[goody]

Δεν ξερω καθολου για βρεφικα, καλα μου ακουγονται σαν αναλογια παντως!

[eirinich]

Κοιτα εννοειται η αρχη ειναι δυσκολη! Εγω τον ξεκινησα παιδικο 19 μηνων, τα πρωινα εκλαιγε, σταδιακα το κλαμμα του κραταγε το πρωτο πενταλεπτο που εφευγα αλλα μετα απο 2 μηνες σταματησε εντελως. Και ταυτοχρονα για κανενα διμηνο περασαμε μια φαση προσκολησης στο σπιτι οπου ηθελε να ειναι συνεχεια μα συνεχεια στην αγκαλια μου! Αλλα περασε κι αυτο...θελει υπομονη!

Μονη της ειναι η δασκαλα? Ποσα παιδακια εχει η καθε ταξη? Αν νιωθεις οτι δεν της δινουν την προσοχη που πρεπει μην ντρεπεσαι να το συζητησεις και ισως και να ''παραπονεθεις'' ευγενικα (καταλαβαινω μπλα μπλα μπλα αλλα δεν θελω να πλανταζει, προσπαθησατε να της αποσπασετε την προσοχη? τι παιχνιδια κανετε στην ταξη?πως περνατε τη μερα? ετσι θα εχεις μια εικονα) Αν δεν σε ικανοποιουν υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες! Αλλα οπου και να πατε προετοιμασου για κλαμμα (και απο τις δυο σας!)

 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΑΧ ΣΑΝ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ.ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΒΡΕΦΙΚΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ, ΕΙΝΑΙ 21 ΜΗΝΩΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΠΙΤΙ ΕΓΩ, ΑΥΤΗ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΗΣ. ΖΗΤΑΕΙ ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΠΑΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΜΙΣΑΩΡΟ ΘΕΛΕΙ ΣΠΙΤΙ. ΑΥΤΗ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ. ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΤΗΣ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΠΑΕΙ ΣΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΣΧΟΛΑΜΕ ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!