λεμε στα παιδια την οικονομικη μας κατασταση?

[elena32]

η μελινα κοντευει πια τα 4 μου ζηταει συνεχως διαφορα.λογω της οικονομικης μας αδυναμιας η συνηθες απαντηση μου ειναι "δεν εχουμε λεφτα τωρα.οταν θα χουμε θα στο παρω".ειναι πολυ κακο αυτο που κανω?πρεπει να το λεω η να βρω αλλη μια δικαιολογια?επεμενε μια δυο φορες τωρα το αποδεχεται.θελω γνωμες...

[jesgk]

Ειμαι της αποψης οτι το παιδι δεν πρεπει να γνωριζει πολλα πραγματα για την οικονομικη μας κατασταση ειτε αυτη ειναι καλη ειτε κακη. Δεν το θεωρω κακο αυτο που εκανες, ίσα-ίσα, κι εμεις ορισμενες φορες του λεμε ετσι του γιου μας αφου δεν ειναι εφικτο να αγοραζουμε καθε φορα αυτα που θελει. Ορισμενες φορες ομως θα ηταν καλο να της αγορασεις ενα απο αυτα που σου ζηταει γιατι ειναι παιδακι και θα χαρει.

[dudu]

ακουσα μια ψυχολογο η οποια για το συγκεκριμενο θεμα ειπε

 

"δεν χρειαζεται να λεμε στο παιδακι -δεν εχουμε χρηματα-

αλλα ..μπορουμε να του λεμε "αγαπη μου , δεν ειναι σωστο και δεν μπορουμε να αγοραζουμε οτι βλεπουμε, πρεπει να διαλεγουμε τι θα αγορασουμε"

 

..εγω θα προσθετω.."ετσι ωστε να ειναι πρακτικο, χρησιμο..ή σημαντικο..."

 

ή "αγαπη μου σημερα ηρθαμε να αγορασουμε φαγακι " (δεν ξερω ποσο σωστο θα ειναι βεβαια)

 

..και παραλληλα καααπου καπου οποτε μπορουμε θα του περνουμε ενα δωρακι εκπροθεσμα το οποιο ηθελε...λεγοντασ του , πωσ η μαμα και ο μπαμπασ μπορεσαν να το αγορασουν ..και το εκαναν..μολισ μπορεσαν.."

 

..επισεισ λεει αυτο που κανεισ..δηλ. οτι μολισ μασ ζητησει κατι...εμεισ να του λεμε..σημερα δεν θα το αγορασουμε..αλλα την αλλη φορα που θα ερθουμε , θα το παρουμε" ειναι πολυ σωστο ετσι ωστε να μαθαινει να κανει υπομονη... φυσικα αυτο υπο τον ορο , αυτο που υποσχομαστε να το κανουμε...

 

φανταζομαι αν κατι ειναι ακριβο μπορουμε να του προτεινουμε κατι παρομοιο και πιο φθηνο..

 

αυτη ειναι η αποψη μου!

[maryp]

η μελινα κοντευει πια τα 4 μου ζηταει συνεχως διαφορα.λογω της οικονομικης μας αδυναμιας η συνηθες απαντηση μου ειναι "δεν εχουμε λεφτα τωρα.οταν θα χουμε θα στο παρω".ειναι πολυ κακο αυτο που κανω?πρεπει να το λεω η να βρω αλλη μια δικαιολογια?επεμενε μια δυο φορες τωρα το αποδεχεται.θελω γνωμες...

ασχέτως οικονομικής κατάστασης, τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως δεν μπορούμε να αγοράζουμε ό,τι βλέπουμε και ότι μας γυαλίζει.

οπότε μια καλή απάντηση (που έχω εφαρμόσει εγώ) είναι "ναι αγάπη μου θα το πάρουμε. Στη γιορτή σου/στα γενέθλιά σου"!

[elenik]

"δεν εχουμε λεφτα τωρα.οταν θα χουμε θα στο παρω".

 

Αυτο ακριβως λεω και εγω του Βασιλη. Παντα μολις εχω θα του το παρω και το ξερει. Δεν εχω αντιμετωπισει ποτε μα ποτε θεμα να τσιριζει επειδη θελει κατι. Ξερει οτι οταν εχω και μπορω θα του το παρω και δεν το βρισκω κακο. Δεν λεω να ξερει που χρωσταμε και τι ή αν εχουμε να πληρωσουμε ή οχι το ρευμα αλλα οτι εχουμε καποιους περιορισμους και δεν μπορουμε να παρουμε τα παντα το ξερει.

[Maya]

Εγώ για να είμαι εντάξει και με τους ψυχολόγους, του λέω: Αγάπη μου δεν έχουμε άλλα χρήματα μαζί μας σήμερα, αλλά και να είχαμε, δεν θα το αγοράζαμε το παιχνίδι γιατί .... (αγοράσαμε κάτι χθες, ή είναι αρκετά ακριβό και δεν γιορτάζεις, ή έχεις ένα παρόμοιο ή ό,τι άλλο σκεφτώ εκείνη την ώρα η γυναίκα.....

[alcyon]

Άσχετα με το ποια είναι η οικονομική μας κατάσταση πιστεύω πως τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν πως δεν μπορούν να έχουν ότι ζητάνε. Επίσης πρέπει να μάθουν σιγά σιγά να αντιλαμβάνονται πως γίνεται κάποια διαχείρηση στα οικονομικά, πως δηλαδή ακόμα κι εμείς οι ενήλικες δεν παίρνουμε ότι μας αρέσει ή ότι μας κάνει κέφι.

 

Να το θέσω διαφορετικά... αν είχες.... θα έπερνες ότι σου ζητούσε;

Προσωπικά δε θα το έκανα.

 

Πριν λίγες μέρες μου ζήτησε η μια μου κόρη (3+) να πάμε σε έναν παιδότοπο. Επειδή γενικά πηγαίνουμε κάθε μέρα παιδική χαρά, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί της αρνήθηκα 1-2 φορές. Το αντιλήφθηκα αυτό και της εξήγησα πως για να πάμε σε εκείνο τον παιδότοπο χρειάζονται χρήματα. Με τα χρήματα ψωνίζουμε ρούχα, φαγητό, παιχνίδια. Πως πρώτα κανονίζουμε να παίρνουμε τρόφιμα και αμά γίνεται... καμιά φορά.. εε μπορούμε να πηγαίνουμε και στον παιδότοπο. Αλλά μπορούμε όμως να πηγαίνουμε κάθε μέρα στην παιδική χαρά! Το αποδέχθηκε μια χαρά. Ούτε άγχος για το αν έχουμε χρήματα, ούτε στενοχώρια. Αυτό που προσπάθησα δηλαδή ήταν να εισάγω την έννοια της διαχείρησης των χρημάτων.

[DEMS]

Άσχετα με το ποια είναι η οικονομική μας κατάσταση πιστεύω πως τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν πως δεν μπορούν να έχουν ότι ζητάνε. Επίσης πρέπει να μάθουν σιγά σιγά να αντιλαμβάνονται πως γίνεται κάποια διαχείρηση στα οικονομικά, πως δηλαδή ακόμα κι εμείς οι ενήλικες δεν παίρνουμε ότι μας αρέσει ή ότι μας κάνει κέφι.

 

Να το θέσω διαφορετικά... αν είχες.... θα έπερνες ότι σου ζητούσε;

Προσωπικά δε θα το έκανα.

 

Πριν λίγες μέρες μου ζήτησε η μια μου κόρη (3+) να πάμε σε έναν παιδότοπο. Επειδή γενικά πηγαίνουμε κάθε μέρα παιδική χαρά, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί της αρνήθηκα 1-2 φορές. Το αντιλήφθηκα αυτό και της εξήγησα πως για να πάμε σε εκείνο τον παιδότοπο χρειάζονται χρήματα. Με τα χρήματα ψωνίζουμε ρούχα, φαγητό, παιχνίδια. Πως πρώτα κανονίζουμε να παίρνουμε τρόφιμα και αμά γίνεται... καμιά φορά.. εε μπορούμε να πηγαίνουμε και στον παιδότοπο. Αλλά μπορούμε όμως να πηγαίνουμε κάθε μέρα στην παιδική χαρά! Το αποδέχθηκε μια χαρά. Ούτε άγχος για το αν έχουμε χρήματα, ούτε στενοχώρια. Αυτό που προσπάθησα δηλαδή ήταν να εισάγω την έννοια της διαχείρησης των χρημάτων.

 

Συμφωνώ απόλυτα.

[elenax]

Εγώ νομίζω ότι δεν πρέπει να τους λέμε την οικονομική μας κατάσταση και να τα στεναχωρούμε λέγοντάς τους δεν έχουμε λεφτά. όποια και να είναι η οικονομική μας καάσταση πρέπει να ξέρουν ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. όταν έρθεί η ώρα θα διαλέξουν από διάφορα πράγματα αυτό που θέλουν τα ίδια να πάρουν. Επίσης πολύ ωραίο είναι αν είναι να κάνουμε κάτι να τους το παρουσιάζουμε σαν δώρο γιατί έτσι εκτιμάνε τα χρήματα και τα πράγματα περισσότερο. πχ της ε'ιχα πεί ότι την Τετάρτη σου έχω έπληξη θα σου κάνω ένα δώρο θα πάμε κάπου και πήγαμε στο disney live και την είδα ότι με αυτό τον τρόπο το εκτίμησε γιατί μου είπε και ευχαριστώ!!!!

[MY TREASURE]

Συμφωνώ απόλυτα.

:arrow::arrow::arrow:

[MY TREASURE]

Άσχετα με το ποια είναι η οικονομική μας κατάσταση πιστεύω πως τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν πως δεν μπορούν να έχουν ότι ζητάνε. Επίσης πρέπει να μάθουν σιγά σιγά να αντιλαμβάνονται πως γίνεται κάποια διαχείρηση στα οικονομικά, πως δηλαδή ακόμα κι εμείς οι ενήλικες δεν παίρνουμε ότι μας αρέσει ή ότι μας κάνει κέφι.

 

Να το θέσω διαφορετικά... αν είχες.... θα έπερνες ότι σου ζητούσε;

Προσωπικά δε θα το έκανα.

 

Πριν λίγες μέρες μου ζήτησε η μια μου κόρη (3+) να πάμε σε έναν παιδότοπο. Επειδή γενικά πηγαίνουμε κάθε μέρα παιδική χαρά, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί της αρνήθηκα 1-2 φορές. Το αντιλήφθηκα αυτό και της εξήγησα πως για να πάμε σε εκείνο τον παιδότοπο χρειάζονται χρήματα. Με τα χρήματα ψωνίζουμε ρούχα, φαγητό, παιχνίδια. Πως πρώτα κανονίζουμε να παίρνουμε τρόφιμα και αμά γίνεται... καμιά φορά.. εε μπορούμε να πηγαίνουμε και στον παιδότοπο. Αλλά μπορούμε όμως να πηγαίνουμε κάθε μέρα στην παιδική χαρά! Το αποδέχθηκε μια χαρά. Ούτε άγχος για το αν έχουμε χρήματα, ούτε στενοχώρια. Αυτό που προσπάθησα δηλαδή ήταν να εισάγω την έννοια της διαχείρησης των χρημάτων.

 

έτσι ακριβώς! συμφωνώ!

[PASOUMI]

παλια ρωτουσα τους γονεις μου ποσα λεφτα εχουμε κ ποσα βγαζουν το μηνα. ποτε δεν πηρα απαντηση. κ οταν καποια στιγμη τους ρωτησα γιατι δεν μου λετε, μου απαντησαν γιατι εισαι μικρη ακομα για να κρινεις την σημασια των χρηματων. αν σου πουμε ενα ποσο μπορει να συμβουν 2 πραγματα με βαση συτα που ακους γυρω σου απ τους αλλους. ή να σου φανουν πολλα κ να πεις ωραια ειμαστε πλουσιοι κ να αρχισεις να ζητας συνεχεια ή να σου φανουν λιγα κ να νιωσεις ασχημα κ μειονεκτικα οτι δεν εχουμε χρηματα να ζησουμε. ειχα νευριασει τοτε, αλλα τωρα μου φαινεται παρα πολυ λογικη κ σωστη αντιμετωπιση.

[koufetaki]

και ομως πρεπει να λεμε στα παιδια μας την οικονομικη μας κατασταση αλλα οχι ετσι απλα.το παιδι πρεπει να βλεπει τους λογαριασμους οταν τους κανονιζουμε να γινετε συζητηση μπροστα του,πχ.σημερα θα πληρωσω 180ε στην δεη και 65 στο νερο,ποσα μας περισευουν για το φαγητο?,300ε και ποσα θα δωσουμε εκει?,100ε αρα εχουμε αλλα 200ε για να παρουμε αυτο και εκεινο και τοσα για αυτο!γτ το λεω αυτο,γτ ετσι το παιδι δεν νιωθει παραγκονισμενο(οταν πατε στο σουπερ ή στην λαικη ας βαλει στο καλαθι κατι ας πληρωσει αυτο ας παρει τα ρεστα να τα βαλει στο πορτοφολι)και θα μαθαινει πως ζει και τι κινει την καθημερινοτητα του,αυριο μεθαυριο θα του δινετε χαντζιλικη στο σχολειο και εκει θελει να ξερει να μαθει να χειριζετε το χρημα του,μετα θα παει γυμνασιο,λυκειο εκει το θεμα χαντζιλικη δεν πρεπει να ειναι μια απλη απαιτηση που βλεπω σε πολλες οικογενειες οτι γινετε αλλα μια καθημερινοτητα μαμα μηπως μπορεις να μου δωσεις 20ε το σαβατ/ριακο?ή θα ηθελα μια μπλουζα ποτε μπορεις να μου την παρεις?ακουστε με και δεν θα χασετε δουλεψτε το θεμα απο τωρα και θα μεγαλωσετε παιδια που δεν θα απαιτουν και θα ειναι σωστα και ωριμα πανω σε αυτο!

[mmaria]

μεσες ακρες θα πρεπει να ξερει αν ειμαστε λπουσιοι, μετριοι, ή φτωχοι. εγω ειχα επιγνωση οταν πηγαινα σχολειο και ετσι ηξερα ποσα μπορω να ξοδευω καθε μερα και τα σκ. δεν ειχα θεμα

[Coraline]

Εγώ όταν ήμουν μικρή οι γονείς μου μας λέγαν συνέχεια 'δεν έχουμε λεφτά'. Επίσης άκουγα συνέχεια την μάνα μου να γκρινιάζει στον πατέρα μου γιατί δεν μπορούσαμε να να κάνουμε το ένα ή το άλλο . Πέρασα όλη μου την παιδική ηλικία ανησυχόντας ότι δεν είχαμε λεφτά και με φανταζόμουν να μας διώχνουν από το σπίτι ή να μην έχουμε ρούχα ή φαγητό. Έφτασα στο γυμνάσιο για να καταλάβω ότι η οικογένεια μου ήταν μάλλον ευκατατάστατη, ότι η μάνα μου ήθελε να συναγωγιστεί τις πλούσιες φίλες τις και γκρίνιαζε για παράλογα πράγματα και να σταματήσω να ανησυχώ. Θεωρώ πολύ λάθος αυτό που έκαναν. Ακόμα θυμάμαι το άγχος που ένιωθα.

[marynip]

και ομως πρεπει να λεμε στα παιδια μας την οικονομικη μας κατασταση αλλα οχι ετσι απλα.το παιδι πρεπει να βλεπει τους λογαριασμους οταν τους κανονιζουμε να γινετε συζητηση μπροστα του,πχ.σημερα θα πληρωσω 180ε στην δεη και 65 στο νερο,ποσα μας περισευουν για το φαγητο?,300ε και ποσα θα δωσουμε εκει?,100ε αρα εχουμε αλλα 200ε για να παρουμε αυτο και εκεινο και τοσα για αυτο!γτ το λεω αυτο,γτ ετσι το παιδι δεν νιωθει παραγκονισμενο(οταν πατε στο σουπερ ή στην λαικη ας βαλει στο καλαθι κατι ας πληρωσει αυτο ας παρει τα ρεστα να τα βαλει στο πορτοφολι)και θα μαθαινει πως ζει και τι κινει την καθημερινοτητα του,αυριο μεθαυριο θα του δινετε χαντζιλικη στο σχολειο και εκει θελει να ξερει να μαθει να χειριζετε το χρημα του,μετα θα παει γυμνασιο,λυκειο εκει το θεμα χαντζιλικη δεν πρεπει να ειναι μια απλη απαιτηση που βλεπω σε πολλες οικογενειες οτι γινετε αλλα μια καθημερινοτητα μαμα μηπως μπορεις να μου δωσεις 20ε το σαβατ/ριακο?ή θα ηθελα μια μπλουζα ποτε μπορεις να μου την παρεις?ακουστε με και δεν θα χασετε δουλεψτε το θεμα απο τωρα και θα μεγαλωσετε παιδια που δεν θα απαιτουν και θα ειναι σωστα και ωριμα πανω σε αυτο!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[Thaumataki]

ασχέτως οικονομικής κατάστασης, τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως δεν μπορούμε να αγοράζουμε ό,τι βλέπουμε και ότι μας γυαλίζει.

οπότε μια καλή απάντηση (που έχω εφαρμόσει εγώ) είναι "ναι αγάπη μου θα το πάρουμε. Στη γιορτή σου/στα γενέθλιά σου"!

Ακριβώς... Εάν τους παίρνουμε ό,τι θέλουν τα κάνουμε κακομαθημένα μετά. Οπότε καλύτερα να λέμε '' Κάποια άλλη φορά. Τώρα έχεις τόσα άλλα, για σκέψου και τα παιδάκια που δεν έχουν τίποτα...''

[Νεφέλη Εδώ]

Καλησπέρα..

Όταν τα παιδιά είναι ενημερωμένα για την οικογενειακή τους κατάσταση τίποτα δεν τα πληγώνει, όταν δεν λέγεται για να πληγωθούν αλλά για να ειπωθεί η πραγματικότητα.

[Ειρήνη]

Εγώ νομίζω πως πρέπει τα παιδιά μας να γνωρίζουν την οικονομική κατάσταση όχι με την έννοια της ψυχολογικής ταλαιπωρίας ή εκβιασμού αλλά με την έννοια πως είναι μέλη αυτής της οικογένειας και πρέπει να γνωρίζουν τα όρια της.

 

Ο μικρός μου ζητάει συνέχεια όπως τα περισσότερα παιδιά. Στον παιδότοπο, ζητάει τα πάντα. Από τοστ, σακούλα μέχρι να παίξει στα παιχνίδια που τα «ταΐζεις» ευρώ για να σου βγάλουν λούτρινα. Του εξηγώ πως πληρώσαμε για να μπούμε στον παιδότοπο και να παίξει και δεν έχουμε χρήματα για περαιτέρω αγορές (πλην του φαγητού).

 

Και επειδή στη γιαγιά του οτιδήποτε και να ζητήσει του το παίρνουν εγώ με τον μπαμπά του κρατάμε μία στάση ανάλογα με τα οικονομικά της οικογένειας μας. Αν ζητήσει κάτι ακριβό του του το υποσχόμαστε (και το πραγματοποιούμε πάντα) για τα επόμενα Χριστούγεννα / γιορτή / γεννέθλια. Αν είναι κάτι μικρό και μπορούμε, του το αγοράζουμε χωρίς αυτό να γίνεται συνέχεια γιατί εκείνος ζητάει καθημερινά. Αν ζητήσει κάτι που μπορούμε να του το πάρουμε (όπως ένα παιχνίδι playmobil) απλώς όχι εκείνη τη στιγμή λέει «μαμάκα, όταν πληρωθείς μπορούμε να πάρουμε αυτό?» και αναλόγως του απαντάμε.

 

Νομίζω είναι καλύτερα να υπάρχουν και στο μυαλουδάκι τους σιγά-σιγά κάποιοι περιορισμοί ώστε να μην υπάρχουν γκρίνιες χωρίς λόγο.

[jannis]

Και εγω νομίζω ότι πρέπει να μάθουν τα βασικά, χωρίς ψυχολογική πίεση.

Αν πιεζόμουνα / είχαμε σοβαρά προβλήματα δεν θα τους τα μετάφερα.

Αλλά τους εξηγώ ότι εργαζόμαστε για τα λεφτά, ότι έχουμε τόσα κάθε μήνα και για ποιους σκοπούς. Στο σουπερμαρκετ πάμε για φαγητό και όχι για παιχνίδια και τους αφήνω να διαλέξουν χυμούς. Αν δουνε κάτι που τους αρέσει τους λέω, εντάξει να το δούμε όταν θα πάμε για παιχνίδια. Αραια και που τους πηγαίνω στο παιχνιδάδικο με συμφωνία να διαλέξουν 1/2 πράγματα. Τα υπόλοιπα στις γιορτές, γενέθλια, κλπ. Επίσης δεν τους παίρνω ποτέ από πλανώδιους, τους έχω εξηγήσει ότι αγοράζουμε μόνο από μαγαζιά γιατί με τα μπαλόνια έχουμε ένα θέμα.

Δεν είμαι αρνητική εντελώς αλλά προσπαθώ να το κάνω θέμα διαχείρισης και προγραμματισμού. Προσπαθώ να δώσω έμφαση στο να παίρνουμε πράγματα που δεν έχουμε και που χρειαζόμαστε και έχουν αρχίσει να μου το λένε όταν πάμε να ψωνίσουμε. Και όταν μπορώ βάζω και λίγο το περιβαλλοντικό κομάτι μέσα (να μην δημιουργούμε πολλά σκουπίδια κλπ)