ανεπιθύμητα τα παιδιά;

[sesame]

Η φίλη σου άφηνε το νήπιό της να τσιρίζει νευριασμένα και να φωνάζει για 4 ώρες?

Και πρόβλημα να μην είχε το παιδί ε θα αποκτούσε μετά από αυτό!

[sofi@p]

Καλά πλάκα κάνεις.......ποια υποκρισία?

Κανείς δεν είπε να κάνει τάχα σουτ σουτ.....να ασχοληθεί με το παιδί του λέμε!!

Το άφησε 4 ώρες να τσιρίζει και η φωνούλα του έκλεισε......βράχνιασε το παιδί......είναι και αμέλεια ανηλίκου...μη λέμε και ότι θέλουμε για να δικαιολογήσουμε έναν ανεύθυνο γονιό......

καλά, "τσίριζε" 'ορθιο σε αεροπλάνο 4 ώρες και ούτε καν οι αεροσυνοδοί δεν έκαναν κάποια σύσταση? περίεργο μου ακούγεται.... μήπως υπερβάλεις λίγο?

[sesame]

καλά, "τσίριζε" 'ορθιο σε αεροπλάνο 4 ώρες και ούτε καν οι αεροσυνοδοί δεν έκαναν κάποια σύσταση? περίεργο μου ακούγεται.... μήπως υπερβάλεις λίγο?

 

Δεν υπερβάλω καθόλου......την περισσότερη ώρα ήταν χύμα στο διάδρομο......οι αεροσυνοδοί μπορεί να έκαναν σύσταση....αυτό δεν το είδα......λέω μόνο ότι βλέπω......αλλά 4 ώρες έσκουζε......χωρίς υπερβολή φτάσαμε όλοι ζαβλακωμένοι.....

[DALIA]

Καλά πλάκα κάνεις.......ποια υποκρισία?

Κανείς δεν είπε να κάνει τάχα σουτ σουτ.....να ασχοληθεί με το παιδί του λέμε!!

 

καλέ γενικά το λέω ότι πολλοί αποζητάνε αυτό το σουτ...

[agentP]

Εδώ και πολλά μηνύματα συζητάμε όχι για το αν είναι ανεπιθύμητα τα παιδιά, αλλά έχουμε περάσει στην αιτιολογημένη άρνηση. Τα παιδιά είναι ανεπιθύμητα γιατί α) κάνουν πολύ φασαρία β) βρωμίζουν γ) καταστρέφουν δ) είναι αδιάκριτα ε) έχουν γαϊδούρια γονείς κλπ, κλπ.

Θα συμφωνήσω με τη Dems ότι μόνο με την κοινωνική μόρφωση θα αποκτήσει το παιδί και τις ανάλογες δεξιότητες κι αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα στο σπίτι.

Ο λόγος που άνοιξα αυτό το θέμα ήταν γιατί πιστεύω ότι μόνο μέσα από την επαφή με μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων τα παιδιά εντάσσονται στην κοινωνία και μαθαίνουν να συνυπάρχουν αρμονικά με τους άλλους και εκνευρίζομαι όταν αναχρονιστικές νοοτροπίες τους στερούν αυτή την ευκαιρία. Επίσης θεωρώ ότι αν οι κοινωνικές μας συνήθειες αποκλείουν τα παιδιά μας τότε είναι κόντρα στη φύση και όντας γονείς πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας, όχι με λάθος θυσίες (κλεινόμαστε μέσα μαζί με τα παιδιά) αλλά με ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε κάποιες καταστάσεις. Ακόμα και τα μαθήματα καλής συμπεριφοράς δεν μπορούν να γίνουν κατ' οίκον, στη θεωρία. Αυτά μαθαίνονται μόνο μέσα από βιώματα και το παράδειγμα του γονιού.

Νιώθω πολλές φορές περιορισμένη και οι έξοδοί μου μόνη με τους τρεις περιορίζονται στο κολυμβητήριο και στο σούπερμάρκετ, όχι επειδή τα παιδιά μου είναι θηρία, αν και κατά καιρούς έχουν υποπέσει στα αμαρτήματα α-ε, αλλά από το άγχος μου να τους κρατάω όλους ήσυχους και μαζεμένους. Πολύ συχνά αισθάνομαι ότι κάποιοι θεωρούν τα παιδιά μπελά κι αυτό είναι γενικό συμπέρασμα, δεν αναφέρομαι μόνο στα δικά μου. Στα σπίτια δεν μου έχουν τύχει τόσο ακραίες καταστάσεις, όσο αυτές που περιγράφετε, αλλά θεωρώ ότι είναι πιθανό όταν καλώ παιδάκια να πέσει χυμός ή τούρτα στο χαλί και δεν θα θεωρήσω γι αυτό και το παιδί και τη μαμά του ανάγωγους. Έχω πάει όμως σε σπίτι που η νοικοκυρά ήταν τόσο τσιτωμένη με την προοπτική ότι μπορεί να γίνει ζημιά που το βράδυ είχα εφιάλτες ότι μάζευα ψίχουλα από το πάτωμα

 

Όταν τη συμπλήρωσα και την έδωσα σε μια αεροσυνοδό, για να την υπογράψει ο πιλότος, με κοίταξε με το ύφος της Τασούλας όταν λέει tragic.

καλό.

[marandnik]

Εγω παντως κοριτσια οποτε ερχονται παιδακια στο σπιτι μου ειμαι πολυ χαλαρη και δεν με νοιαζει τι θα γινει (δλδ χαμος απο παιχνιδια ή γενικα ακαταστασια) ΑΛΛΑ με ενοχλει αφανταστα η συμπεριφορα τους, οπως στριγκλιες, φωνες, κλαματα και χτυπηματα προς τα παιδια μου ή προς την μαμά τους(!) και φυσικα η αδιαφορια αυτης της μάνας. Περιστατικο τετοιο εγινε πριν κανα χρονο στο σπιτι μου και οι φωνες του παιδιου (που ελεγε στην μανα του "σε μισω" και την χτυπουσε και στον γιο μου "φυγε δεν σε θέλω για φιλο μου") ηταν τοσο εντονες που η μητερα μου που μενει στον απο κατω οροφο νομιζε οτι καποιο παιδι χτυπησε σοβαρα και ετρεξε να δει η γυναικα τι παθαμε!!!η δε μανα super αναισθητη να μην του λεει τιποτα απλα να προσπαθει να του κρατησει διακριτικα τα χερια αφου τις ετρωγε και να λεει με απαθεστατο υφος "ηρεμησε". Και φυσικα ο δικος μου αρχισε να κλαιει και να λεει "ο φιλος μου δεν με θελει, δεν μαγαπαει" και τετοια, γιατι ηταν και πιο μικρος και ειχε κανει μεγαλη χαρα που θα ερχοταν αυτο το παιδακι να παιξουν. Περιττο να σας πω οτι μετα απο ολα αυτα η επισκεψη συνεχιστηκε και μαλιστα μας καλεσε και στο σπιτι της η μαμα αυτη μετα απο λιγο διαστημα. Ειπα και εγω να παμε....και φυσικα ξαναεγιναν τα ιδια....οποτε οταν προσπαθησε να ξαναεπικοινωνισει μαζι για να συναντηθουμε την απεφυγα μια δια παντος!!!

 

ΕΕΕΕΕ!!!!!Ολα κι' ολα αλλα συνεχεια τετοια συμπεριφορα και ειδικα να βλεπω το παιδι μου να στεναχωριεται δεν το ΔΕΧΟΜΑΙ!!!

 

katd, η μητέρα χειρίστηκε καλά την κατάσταση, αυτό που περιγράφεις ότι έκανε ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να κάνει εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

 

Το αν το παιδί είχε κάποιο σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα ή το είχε πιάσει απλά το ανάποδό του, δεν μπορώ προσωπικά να το κρίνω διαβάζοντας ένα ποστ σε ένα φόρουμ. Απλά όποια και να ήταν η αιτία του ξεσπάσματος αυτού του παιδιού, η συμπεριφορά της μητέρας του ήταν οθρότατη.

 

Από αυτό το ποστ νομίζω γίνεται προφανές πόσο υποκειμενική μπορεί να είναι κάθε μαρτυρία, αφού αυτό που κάποιος μπορεί να θεωρεί ως αδιάφορη συμπεριφορά του γονιού, μπορεί στην ουσία να είναι η μόνη ορθή αντιμετώπιση μίας κατάστασης.

[katd]

Αγαπητή μου marandnik κατα την γνωμη μου το λαθος της συγκεκριμενης μαμας δεν ήταν το οτι πρσπαθησε με τετοιο τροπο να ηρεμησει το παιδι της αλλα η απαθεια της, το γεγονος πως δεν πηρε το παιδι να φυγει απο την επισκεψη που μας εκαναν, κατι που εγω θα εκανα σιγουρα για να του δειξω πως τετοιες συμπεροφορες ειναι αναρμοστες, και γενικοτερα οπως εγραψα και προηγουμενως και παραθετω παρακατω επαναληφθηκε και δεν νομιζω οτι το θεωρει προβλημα. Στο δευτερο περιστατικο στο σπιτι τους, εγω σηκωθηκα και εφυγα λεγοντας στον γιο μου "απο την στιγμη που ο φιλος σου μας διωχνει και δεν θελει να παιξει αλλο μαζι σου καλυτερα να φυγουμε" και στην μαμα του ειπα οτι θεωρω καλυτερο το να φυγουμε για να καταλαβει ο μικρος οτι οταν συμπεριφερεσαι ετσι στον αλλον δεν μπορει εκεινος να το δεχεται. Μετα απο καποιες μερες με πηρε τηλεφωνο για να δει αν ειχα νευριασει και να μου πει οτι ετσι κανουν τα παιδακια μετα το ξεχνανε και δεν χρειαζεται να δινουμε σημασια!!!!

Συγνωμη αλλα εγω δινω σημασια, τα δικα μου παιδακια δεν κανουν ετσι και αν τυχει να γινει τους εξηγω οτι δεν ειναι σωστο και βασικοτερο ο γιος μου δεν το ξεχασε και δεν ηθελε πλεον να ξαναπαιξει με το συγκεκριμενο παιδι.

 

Φυσικα ξαναλεω η κοπελα δεν ηταν φιλη μου και δεν ξερω τι προβληματα ειχε αλλα δεν νομιζω να εδινε και μεγαλη σημασια στο προβλημα (αν το αντιλαμβανοταν ως προβλημα)!!

[katd]

Δεν ξερω κοριτσια το θεμα ειναι οτι κατα την γνωμη μου παντα (να μην παρεξηγηθω) τα παιδια δεν φταινε!!Οι γονεις ειναι εκεινοι που εχουν την ευθυνη. Μην τρελαθουμε και τελειως!!!Εχω παιδια, ξερω πως δεν ειναι ολες οι ωρες ιδιες και δεν ειναι παντα ευκολο να τα κουμανταρεις γιατι παιδια ειναι αλλα γενικοτερα υπαρχουν και καποια ορια και αν θελουμε τα παιδια μας να ειναι "αποδεκτα" (δεν μου αρεσει ο ορος αλλα επειδη ετσι χρησιμοποιηθηκε) θα πρεπει να τα μαθουμε να συμβαδιζουν με τους ΓΕΝΙΚΟΥΣ κανονες της κοινωνιας μας και προπάντων του αλληλοσεβασμου!!!!!

[peony]

Katd, η μεγάλη μου κόρη έχει πού και πού ξεσπάσματα θυμού, όχι τόσο έντονα όσο περιγράφεις, και πολλές φορές μέσα σε αυτά με χτυπάει κιόλας. Πράγματι, τότε το μόνο που κάνω ειναι να της πω να ηρεμήσει κρατώντας της τα χέρια. Μετά, ανάλογα με το πού βρισκόμαστε, μπορεί να την απομάκρυνα από το δωμάτιο και να την πάω κάπου πιο ήρεμα για να μιλήσουμε. Όπως είπε κι αυτή η φίλη σου, ύστερα από λίγο το ξεχνάει και συνεχίζει σαν να μην συνέβη τίποτα (είναι 3 χρονών και 9 μηνών). Δεν το θεωρώ απάθεια. Είναι λοιπόν όντως υποκειμενική η κάθε μαρτυρία.

 

Και γενικότερα θα συμφωνήσω με αυτά που γράφει η agentP (και η διαφήμιση με την Τασούλα είναι φανταστική!).

[pax]

Ο λόγος που άνοιξα αυτό το θέμα ήταν γιατί πιστεύω ότι μόνο μέσα από την επαφή με μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων τα παιδιά εντάσσονται στην κοινωνία και μαθαίνουν να συνυπάρχουν αρμονικά με τους άλλους και εκνευρίζομαι όταν αναχρονιστικές νοοτροπίες τους στερούν αυτή την ευκαιρία. Επίσης θεωρώ ότι αν οι κοινωνικές μας συνήθειες αποκλείουν τα παιδιά μας τότε είναι κόντρα στη φύση και όντας γονείς πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας, όχι με λάθος θυσίες (κλεινόμαστε μέσα μαζί με τα παιδιά) αλλά με ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε κάποιες καταστάσεις.

 

Συμφωνώ γενικά, μόνο που φοβάμαι ότι δεν είναι αναχρονιστικές αυτές οι νοοτροπίες, αλλά σύγχρονες τάσεις. Ο χώρος εργασίας τείνει να γίνει μόνο για υγιείς ενήλικες με γερά νεύρα, οι δρόμοι και οι υποδομές επίσης, και όλοι οι υπόλοιποι εξοβελίζονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους: τα παιδιά στους παιδότοπους, οι γέροι στα γηροκομεία, οι ανάπηροι σε κέντρα αποκατάστασης κτλ. κτλ. Εμείς απλώς προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τη ζωή μας κόντρα σ΄αυτή την τάση.

[kinkajoujou]

Πιστεύετε σοβαρά ότι ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά;

 

Θυμάμαι παλιά που η έννοια "παιδικό καρεκλάκι" ήταν εφάμιλλη του μποζονίου, που στις επισκέψεις στο σπίτι της γειτόνισσας Κίτσας καθόμασταν πραγματικά ακούνητα στους καναπέδες και οι μαμάδες μάς έριχναν το γνωστό δολοφονικό βλέμμα αν τύχαινε να ξύσουμε το μπούτι μας, που στις ταβέρνες μας έπαιρνε ο ύπνος από τη βαρεμάρα στην καρέκλα, που υπήρχαν και τότε παιδιά που μεγάλωναν στα διαμερίσματα, αλλά παιδότοποι δεν υπήρχαν, ούτε τόσες παιδικές χαρές, και γενικά επικρατούσε μια φιλοσοφία ότι τα παιδιά τα βλέπουμε αλλά δεν τα ακούμε. Τότε ήταν καλύτερα ή τώρα, που τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ πιο χαλαρά στο θέμα αυτό;

 

Συμφωνώ με τη DEMS ότι το παιδί σαφώς έξω θα μάθει τους κοινωνικούς κανόνες, αλλά για να τους μάθει το παιδί πρέπει να τους σέβονται και οι γονείς πρώτα. Το να φωνάξει το παιδί μου μέσα στο αεροπλάνο το θεωρώ λογικό, το να κλωτσάει την καρέκλα του μπροστινού συστηματικά το θεωρώ λάθος και ως τέτοιο το σταματάω. Μπορεί να βαριέται και να μην έχει τι να κάνει, αλλά κι εγώ βαριέμαι, αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να ξεσπάω στον μπροστινό μου.

[ZWH]

Στην προσπαθεια μας να ειμαστε καλοι γονεις και να απενοχοποιηθουμε ειτε γιατι εργαζομαστε πολυ ειτε γιατι ετσι και αλλιως δεν διαθετουμε οσο χρονο πιστευουμε οτι χρειαζονται τα παιδια μας, νομιζω οτι κανουμε λανθασμενα πραγματα.

Το να μην εχει ορια ενα παιδι, το να μην σεβεται τον χωρο που ζει και κινειται, το να μην σεβεται τον συνανθρωπο του, του δημιουργει πολλα προβληματα στο μελλον.

Οταν λεμε οτι ενα παιδι το αφηνουμε ελευθερο να εκφρασει την προσωπικοτητα του, να αναπτυχθει , δεν σημαινει οτι πρεπει να αφηνουμε να κανει τα παντα.

Καπου εχουμε χασει το μετρο.

Δεν ειναι μαγκια ενα παιδι να συμπεριφερεται σαν σιφουνας μεσα στο σπιτι. Δεν ειναι μαγκια ενα αναγωγο παιδι, ενα παιδι που κλωτσαει την καρεκλα του αλλου, που δεν αφηνει την διπλανη παρεα σε μια ταβερνα να απολαυσει το φαγητο του.

Δεν ειμαστε καλυτεροι γονεις οταν αφηνουμε τα παιδια μας να κανουν οτι θελουν. Ο σεβασμος διδασκεται!!!

[ego-roula]

εγω την< φιλη> σου την θεωρώ πολύ σωστή...εκανε αυτο που επρεπε να κανει.....

μπορει για σενα να ειναι ενοχλητικο καπιο παιδακι, για ον αλλον να ειναι το δικο σου....

[ego-roula]

εγω την< φιλη> σου την θεωρώ πολύ σωστή...εκανε αυτο που επρεπε να κανει.....

μπορει για σενα να ειναι ενοχλητικο καπιο παιδακι, για ον αλλον να ειναι το δικο σου....[/quote

 

 

αυτο πηγαινε για την kadt...

[natassa-tasos]

Στην προσπαθεια μας να ειμαστε καλοι γονεις και να απενοχοποιηθουμε ειτε γιατι εργαζομαστε πολυ ειτε γιατι ετσι και αλλιως δεν διαθετουμε οσο χρονο πιστευουμε οτι χρειαζονται τα παιδια μας, νομιζω οτι κανουμε λανθασμενα πραγματα.

Το να μην εχει ορια ενα παιδι, το να μην σεβεται τον χωρο που ζει και κινειται, το να μην σεβεται τον συνανθρωπο του, του δημιουργει πολλα προβληματα στο μελλον.

Οταν λεμε οτι ενα παιδι το αφηνουμε ελευθερο να εκφρασει την προσωπικοτητα του, να αναπτυχθει , δεν σημαινει οτι πρεπει να αφηνουμε να κανει τα παντα.

Καπου εχουμε χασει το μετρο.

Δεν ειναι μαγκια ενα παιδι να συμπεριφερεται σαν σιφουνας μεσα στο σπιτι. Δεν ειναι μαγκια ενα αναγωγο παιδι, ενα παιδι που κλωτσαει την καρεκλα του αλλου, που δεν αφηνει την διπλανη παρεα σε μια ταβερνα να απολαυσει το φαγητο του.

Δεν ειμαστε καλυτεροι γονεις οταν αφηνουμε τα παιδια μας να κανουν οτι θελουν. Ο σεβασμος διδασκεται!!!

 

 

Με κάλυψε απόλυτα η απάντηση που έδωσες.

[DEMS]

Εδώ και πολλά μηνύματα συζητάμε όχι για το αν είναι ανεπιθύμητα τα παιδιά, αλλά έχουμε περάσει στην αιτιολογημένη άρνηση...

Α, γεια σου! αυτό προσπαθώ να πω και εγώ τόσες μέρες! (αλλά δεν έχω το λέγειν)

 

Πιστεύετε σοβαρά ότι ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά;

 

Θυμάμαι παλιά που η έννοια "παιδικό καρεκλάκι" ήταν εφάμιλλη του μποζονίου, που στις επισκέψεις στο σπίτι της γειτόνισσας Κίτσας καθόμασταν πραγματικά ακούνητα στους καναπέδες και οι μαμάδες μάς έριχναν το γνωστό δολοφονικό βλέμμα αν τύχαινε να ξύσουμε το μπούτι μας, που στις ταβέρνες μας έπαιρνε ο ύπνος από τη βαρεμάρα στην καρέκλα, που υπήρχαν και τότε παιδιά που μεγάλωναν στα διαμερίσματα, αλλά παιδότοποι δεν υπήρχαν, ούτε τόσες παιδικές χαρές, και γενικά επικρατούσε μια φιλοσοφία ότι τα παιδιά τα βλέπουμε αλλά δεν τα ακούμε. Τότε ήταν καλύτερα ή τώρα, που τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ πιο χαλαρά στο θέμα αυτό;

....

Από αυτή την άποψη χρησιμοποίησα τι λέξη "αναχρονιστικές", έχοντας στο νου τις τελευταίες δεκαετίες. Η pax όμως νομίζω ότι το πήγε παρακάτω

 

... Ο χώρος εργασίας τείνει να γίνει μόνο για υγιείς ενήλικες με γερά νεύρα, οι δρόμοι και οι υποδομές επίσης, και όλοι οι υπόλοιποι εξοβελίζονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους: τα παιδιά στους παιδότοπους, οι γέροι στα γηροκομεία, οι ανάπηροι σε κέντρα αποκατάστασης κτλ. κτλ. Εμείς απλώς προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τη ζωή μας κόντρα σ΄αυτή την τάση.

και συμφωνώ μαζί της σε αυτό, ειδικά στο κομάτι που έχω υπογραμμίσει.

[missirlou]

Πιστεύετε σοβαρά ότι ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά; ...........................Μπορεί να βαριέται και να μην έχει τι να κάνει, αλλά κι εγώ βαριέμαι, αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να ξεσπάω στον μπροστινό μου.

 

Στην προσπαθεια μας να ειμαστε καλοι γονεις και να απενοχοποιηθουμε ειτε γιατι εργαζομαστε πολυ ειτε γιατι ετσι και αλλιως δεν διαθετουμε οσο χρονο πιστευουμε οτι χρειαζονται τα παιδια μας, νομιζω οτι κανουμε λανθασμενα πραγματα. ............................Ο σεβασμος διδασκεται!!!

 

 

Συμφωνώ και με τα δύο μηνύματα εξ΄ολοκλήρου. Θεωρώ ότι υπάρχουν επιλογές για όποιον θέλει να ζει σε εναν φιλικό προς τα παιδιά κόσμο. Επίσης πιστεύω ότι ο κόσμος μας είναι και ιδιαίτερα ανεκτικός σε ανθρώπους ( ως εκ τούτου και σε μανάδες και εν δυνάμει και σε παιδιά) που προστατεύουν μόνο τα δικαιώματά τους χωρίς να ασχολούνται και με τις υποχρεώσεις τους.

Είναι υποχρέωση κατά την άποψή μου ενός γονέα να μάθει σιγά σιγά και στα παιδιά του ότι υποχρεούνται σε στοιχειωδεις κανόνες συμπεριφοράς.

[agentP]

Πάμε πάλι, αν και νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι, τα έχουμε ξανασυζητήσει αυτά, ίσως ο καθένας μας έχει διαφορετικό πράγμα στο μυαλό του.

Το να μην εχει ορια ενα παιδι, το να μην σεβεται τον χωρο που ζει και κινειται, το να μην σεβεται τον συνανθρωπο του, του δημιουργει πολλα προβληματα στο μελλον.

Οταν λεμε οτι ενα παιδι το αφηνουμε ελευθερο να εκφρασει την προσωπικοτητα του, να αναπτυχθει , δεν σημαινει οτι πρεπει να αφηνουμε να κανει τα παντα.

Ποιος είπε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν όρια και να κάνουν ό,τι τους κατέβει; Όπως έχω αντιληφθεί το θέμα μιλάμε για το δικαίωμα των παιδιών να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τους μεγάλους και να έχουν μια φυσιολογική παιδιάστικη συμπεριφορά και λίγη αδεξιότητα.

 

Πιστεύετε σοβαρά ότι ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά;

Έχω 4 παραδείγματα στο μυαλό μου για να καταλάβετε τι εννοώ.

Το πρώτο το έχω ξαναγράψει, η ανηψιά μου 10 χρονών χόρευε στο γάμο του θείου της και κάποιος από τα μπροστινά τραπέζια τους είπε να κάτσουν κάτω γιατί "δεν είναι παιδότοπος εδώ". Δεν μιλάμε για μια έξαλλη συμπεριφορά, 2-3 παιδιάκια έφερναν βόλτες.

Το δεύτερο μέσα στο χάισπίντ βράδυ από νησί προς Πειραιά, ένα μωρό περίπου 2 χρονών έκλαιγε. Σηκώθηκε ένας τύπος κι έκανε παρατήρηση στη μαμά (που το είχε αγγαλιά) να το κάνει να σταματήσει. Το μωρό με την αγριάδα του άρχισε να ουρλιάζει. Πήγαν να πιαστούν στα χέρια με τον πατέρα του παιδιού κι άρχισε να ουρλιάζει περισσότερο. Σημειωτέον το πλοίο ήταν σχεδόν άδειο και μπορούσε ν΄αλλάξει θέση. Αυτόν θα ήθελα να τον δείρω.

Το τρίτο μέσα σε σχεδόν άδειο τρόλευ ο οδηγός σηκώθηκε και έκανε παρατήρηση σε δύο μαμάδες επειδή μπήκαν μέσα με τα καρότσια (είχα ανοίξει και θέμα)

Και τέταρτο και φαρμακερό γιατί αφορά τα δικά μου παιδιά, ο γείτονας σήκωσε τη μαγκούρα και χτύπησε στα δάχτυλα τα δύο από τα παιδιά μου επειδή είχαν πιάσει τα δικά μας κάγκελα και κοίταζαν προς την πλευρά του. ( Ο άνθρωπος είναι περιπτωσάρα).

 

... Επίσης πιστεύω ότι ο κόσμος μας είναι και ιδιαίτερα ανεκτικός σε ανθρώπους ( ως εκ τούτου και σε μανάδες και εν δυνάμει και σε παιδιά) που προστατεύουν μόνο τα δικαιώματά τους χωρίς να ασχολούνται και με τις υποχρεώσεις τους...

Εγώ δυστυχώς πιστεύω ότι ο κόσμος δεν επιδεικνύει την παραμικρή ανοχή σε οποιονδήποτε λίγο διαφορετικό, ότι αν είσαι λίγο αδύναμος σου δίνουν μία να πας πιο πέρα, ότι κανείς δεν περιμένει όταν καθυστερείς κι ότι οι περισσότεροι είναι μουρτζούφληδες και κοιτάνε τη βολή τους. Όποτε έχω συναντήσει ευγένεια είναι η εξαίρεση.

[DEMS]

... Όπως έχω αντιληφθεί το θέμα μιλάμε για το δικαίωμα των παιδιών να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τους μεγάλους και να έχουν μια φυσιολογική παιδιάστικη συμπεριφορά και λίγη αδεξιότητα.

Ακριβώς!! αυτό είναι το θέμα και πραγματικά απορώ γιατί μια μεγάλη μερίδα των μελών το αντιπαρέρχεται και λέει τα δικά της :roll:

 

 

Έχω 4 παραδείγματα στο μυαλό μου για να καταλάβετε τι εννοώ.

Το πρώτο το έχω ξαναγράψει, η ανηψιά μου 10 χρονών χόρευε στο γάμο του θείου της και κάποιος από τα μπροστινά τραπέζια τους είπε να κάτσουν κάτω γιατί "δεν είναι παιδότοπος εδώ". Δεν μιλάμε για μια έξαλλη συμπεριφορά, 2-3 παιδιάκια έφερναν βόλτες.

Το δεύτερο μέσα στο χάισπίντ βράδυ από νησί προς Πειραιά, ένα μωρό περίπου 2 χρονών έκλαιγε. Σηκώθηκε ένας τύπος κι έκανε παρατήρηση στη μαμά (που το είχε αγγαλιά) να το κάνει να σταματήσει. Το μωρό με την αγριάδα του άρχισε να ουρλιάζει. Πήγαν να πιαστούν στα χέρια με τον πατέρα του παιδιού κι άρχισε να ουρλιάζει περισσότερο. Σημειωτέον το πλοίο ήταν σχεδόν άδειο και μπορούσε ν΄αλλάξει θέση. Αυτόν θα ήθελα να τον δείρω.

Το τρίτο μέσα σε σχεδόν άδειο τρόλευ ο οδηγός σηκώθηκε και έκανε παρατήρηση σε δύο μαμάδες επειδή μπήκαν μέσα με τα καρότσια (είχα ανοίξει και θέμα)

Και τέταρτο και φαρμακερό γιατί αφορά τα δικά μου παιδιά, ο γείτονας σήκωσε τη μαγκούρα και χτύπησε στα δάχτυλα τα δύο από τα παιδιά μου επειδή είχαν πιάσει τα δικά μας κάγκελα και κοίταζαν προς την πλευρά του. ( Ο άνθρωπος είναι περιπτωσάρα).

και για το τελευταίο.

 

Εγώ δυστυχώς πιστεύω ότι ο κόσμος δεν επιδεικνύει την παραμικρή ανοχή σε οποιονδήποτε λίγο διαφορετικό, ότι αν είσαι λίγο αδύναμος σου δίνουν μία να πας πιο πέρα, ότι κανείς δεν περιμένει όταν καθυστερείς κι ότι οι περισσότεροι είναι μουρτζούφληδες και κοιτάνε τη βολή τους. Όποτε έχω συναντήσει ευγένεια είναι η εξαίρεση.

Συμφωνώ απόλυτα!

[matilda38]

Εγω παντως απο οσα διαβασα δεν ειδα να αντιπαρερχεται κανεις του θεματος , απλα πολλες φορες για να τεκμιριωθει μια αποψη χρειαζονται παραδειγματα . Αυτο εκαναν οι περισσοτεροι εδω . Εξεθεσαν παραδειγματα για να τεκμιριωσουν την οποια αποψή τους ή ακομα για να καταληξουν σε αυτην. Εν πασει περιπτωση δεν θεωρω οτι τα παιδια ειναι ανεπιθυμητα πουθενα. Εκτος των περιπτωσεων που οι γονεις ειναι ανεπιθυμητοι και παιρνει η μπαλα και τα παιδια τους. (Με εξαιρεσεις βεβαια τα μωρακια που κλαινε πχ και καποιοι αθλιοι ενοχλουνται...)

Γιατι κακα τα ψεματα συμβαινει και αυτο καμια φορα. Αλλωστε στις περισσοτερες απο τις ιστοριες που περιγραφησαν εως τωρα τσαντιζομαστε με τους σπαστικους/ανευθυνους/κακοτροπους γονεις και οχι με τα παιδια (και καλως κανουμε γιατι σε τι μπορει να φταει το παιδακι)....Γενικοτερα εγω ειμαι της αποψης οτι ολα ξεκινουν απο τους γονεις και πολυ λιγοτερο απο το χαρακτηρα ή τη συμπεριφορα ενος παιδιου.

[DALIA]

Matilda εγω πιστεύω ότι ο άνθρωπος πολυ περισσότερο γεννιέται, παρά γίνεται.

[sesame]

Κοίτα γενετίστρια δεν είμαι, αλλά φαντάζομαι ότι και τα γονίδια παίζουν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση του ατόμου....ίσως μικρότερο από το περιβάλλον ανατροφής, αλλά παίζουν.....πάλι οι γονείς όμως είναι υπεύθυνοι και για αυτά......όπως και να το δεις το θέμα ο γονιός είναι υπεύθυνος.....πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς?

[newbie G]

Σαφώς και παίζουν ρόλο τα γονίδια, αλλά θεωρώ ότι μεγαλύτερο ρόλο παίζει η ανατροφή. Και πριν βιαστείτε να απαντήσετε, σκεφτείτε ότι οι ίδιοι οι γονεις δεν μεγαλώνουν όλα τα παιδιά τους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όσο κι αν θέλουν να πιστεύουν ότι το κάνουν. Είναι αδύνατο! Αλλιώς μεγαλώνεις το πρώτο σου παιδί, αλλιώς το δεύτερο κι αλλιώς το τρίτο, δεν κάνεις τα ίδια λάθη, τους ίδιους χειρισμούς, ούτε τα αντιμετωπίζεις με τον ίδιο τρόπο αν είναι διαφορετικού φύλου. Στο πρώτο πχ πέφτουν όλοι πάνω του με ό,τι συνεπάγεται αυτό, στο δεύτερο είσαι πιο κουλ και πιο αποστασιοποιημένος και το τρίτο τις περισσότερες φορές βγαίνει το πιο νορμάλ γιατί πλέον έχεις βρει ένα μπούσουλα, μια ρέγουλα τέλος πάντων. Επίσης άλλο το μοναχοπαίδι κι άλλο τα παιδιά σε μια οικογένεια πολύτεκνων. Δεν θεωρώ τυχαίο ότι τα παιδιά των πολύτεκνων οικογενειών είναι συνήθως τα πιο φυσιολογικά.

[Ellemphriem]

Σαφώς και παίζουν ρόλο τα γονίδια, αλλά θεωρώ ότι μεγαλύτερο ρόλο παίζει η ανατροφή. Και πριν βιαστείτε να απαντήσετε, σκεφτείτε ότι οι ίδιοι οι γονεις δεν μεγαλώνουν όλα τα παιδιά τους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όσο κι αν θέλουν να πιστεύουν ότι το κάνουν. Είναι αδύνατο! Αλλιώς μεγαλώνεις το πρώτο σου παιδί, αλλιώς το δεύτερο κι αλλιώς το τρίτο, δεν κάνεις τα ίδια λάθη, τους ίδιους χειρισμούς, ούτε τα αντιμετωπίζεις με τον ίδιο τρόπο αν είναι διαφορετικού φύλου. Στο πρώτο πχ πέφτουν όλοι πάνω του με ό,τι συνεπάγεται αυτό, στο δεύτερο είσαι πιο κουλ και πιο αποστασιοποιημένος και το τρίτο τις περισσότερες φορές βγαίνει το πιο νορμάλ γιατί πλέον έχεις βρει ένα μπούσουλα, μια ρέγουλα τέλος πάντων. Επίσης άλλο το μοναχοπαίδι κι άλλο τα παιδιά σε μια οικογένεια πολύτεκνων. Δεν θεωρώ τυχαίο ότι τα παιδιά των πολύτεκνων οικογενειών είναι συνήθως τα πιο φυσιολογικά.

 

Ποια ειναι η εννοια του φυσιολογικού παιδιού? Μπαινεί δλδ σε πλαίσιο όπως το κίτρινο παλτό ας πούμε? Και που ξέρεις αν το δικο μου φυσιολογικό ειναι ιδιο με το δικό σου. Αυτα ειναι ολες εννοιες σχετικές....πιστεψε με......

[newbie G]

Ποια ειναι η εννοια του φυσιολογικού παιδιού? Μπαινεί δλδ σε πλαίσιο όπως το κίτρινο παλτό ας πούμε? Και που ξέρεις αν το δικο μου φυσιολογικό ειναι ιδιο με το δικό σου. Αυτα ειναι ολες εννοιες σχετικές....πιστεψε με......

 

Σχετικότατες εννοείται, απλά έχοντας δει συμπεριφορές άπειρων παιδιών τόσα χρόνια στα σχολεία, τα παιδιά των πολύτεκνων είναι συνήθως αυτά με τις λιγότερες ιδιοτροπίες, χωρίς να είναι αυτό κανόνας και δημιουργούν τα λιγότερα προβλήματα. Τα μοναχοπαίδια είναι πάντα τα πιο καλο/κακομαθημένα (όπως θες το παίρνεις).