Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ THN AΞΙΑ ΤΟY ΘΗΛΑΣΜΟΥ!!

[pax]

Από τη μια βλέπεις παντού ενημερωτικές εκστρατείες από διάφορους φορείς που προσπαθούν να πείσουν τη μητέρα ότι πρέπει να θηλάσει

Δεν υπάρχει κανένας επίσημος φορέας που λέει κάτι τέτοιο.

 

Επίσημος φορέας όχι, αλλά διαβάζουμε διαρκώς πολλά για τα οφέλη του θηλασμού, ακόμα και στην Ελλάδα. Μέχρι και σε ένα διαφημιστικό περιοδικό που μου έδωσαν δωρεάν σε φαρμακείο (δεν θυμάμαι τον τίτλο) είχε μια λίστα με τα οφέλη του θηλασμού. Αλλά ποιο το όφελος, όταν η απάντηση είναι "Ναι, κι εγώ ήθελα να θηλάσω, αλλά έκανα καισαρική / δεν είχα γάλα κτλ."; Γιατί εγώ τουλάχιστον διαρκώς αυτό ακούω, ενώ για μητέρα που δεν ήθελε εξ αρχής, μόνο για μια περίπτωση έχω ακούσει κι αυτή από δεύτερο χέρι.

Τώρα για το φυλλάδιο, πράγματι καταλαβαίνω ότι η LLL δεν μπορεί να υπογράφει οποιοδήποτε κείμενο, ειδικά σε ένα θέμα που προκαλεί παρορμησιακές αντιδράσεις. Δυστυχώς και αυτό που λέει και η Amaretto είναι αλήθεια, ότι η LLL είναι μικρή για να καλύψει τις ανάγκες, οπότε αναγκαστικά κρατά χαμηλό προφίλ.

[fistikaki]

δεν ειχα διαβασει ποτε τιποτα απο τον γεροντα παισιο.. τον ειχα ακουστα, αλλα δεν ειχα διαβασει κειμενο του...

 

αυτα που διαβασα εδω δε μ αρεσαν..

οκ, εγω εσυ και συ, δεν θα περναμε στα σοβαρα αυτα που αναφερει για τα παιδια που δε θηλασαν..

 

μια κοπελα που ακουλουθει το γραμμα της "θρησκειας", που δεν συναναστρεφεται με ανθρωπους που μπορουν να φιλτραρουν αυτα που ακουν και που διαβαζουν, πως θα αντιδρουσε?

 

ποσο ασχημα θα ενιωθε?

[yogini]

Ο θηλασμός του νεογνού ειναι το φυσιολογικό στα θηλαστικά οπως θέλουμε να λεγόμαστε. Επειδή στις μέρες μας όμως τα φυσιολογικά έχουν γίνει αφύσικα κατα τη γνώμη μου θα έπρεπε το κράτος στους χώρους υγείας και στα σχολεία (στη βιολογία πχ) να επισημαίνει τη χρησιμότητα και το ώφελος του θηλασμού, να ξεκινήσει μια διαφημιστική καμπάνια με φυλλάδια κτλ και φυσικά να αναφέρει μέσα οτι ΟΛΑ (σχεδον) τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν ειναι αντιμετωπίσιμα. Ετσι μια γυναίκα θα ειναι πληροφορημένη απο νεαρή ηλικία οτι ο θηλασμός ειναι κάτι το φυσιολογικό και οτι αν προκύψει πρόβλημα μπορει να εχει βοήθεια για να τα καταφέρει.

 

Φυσικά στη χωρα μου αυτο δεν ξέρω αν θα ζήσω να το δω

[yogini]

Τωρα ο γέροντας το θέτει κάπως "ωμά" το θέμα όμως αυτές ήταν και οι αντιλήψεις πάνω κάτω της κοινωνίας μέχρι και μισο αιώνα πριν. Σίγουρα το κείμενο ειναι ακαταλληλο για ψυχολογική βοήθεια που αφορά τον θηλασμό

[kiknaki]

Συμφωνόντας με την παραπάνω τοποθέτηση της Αγλαίας θέλω να προσθέσω ότι: απο τη δική μου οπτική γωνία,στόχος του κειμένου είναι να δείξει τη σημαντικότητα της συναισθηματικής επαφής μητέρας-παιδιού γενικότερα και αφετηρία για να συμβεί αυτό θέτει το θηλασμό σαν ένα πολύ σημαντικό στάδιο για τη μητέρα και το παιδί αντίστοιχα.

Στο κομμάτι δε που αναφέρει το "παγωμένο" μπουκάλι βλέπω ότι θέλει να τονίσει τη διαφορά με τη ζεστασιά στο στήθος της μητέρας πάλι όμως σε ευρύτερο επίπεδο κι όχι κυριολεκτικά μιλώντας για τη ζεστασιά της θερμοκρασίας.

Το ίδιο και για το σημείο που μιλάει για το διαφορετικό συμβολισμό στα κουτιά του γάλακτος.

Κι εκεί βλέπω τη διαφορά στην κοινωνική αντίληψη ως πρός το ότι: από μαμά με μωρό σε μαμά με λουλούδια = υποβάθμηση της σημαντικότητας μητρηκής στοργής-θηλασμού όπου μακροπρόθεσμα έχει επιπτώσεις και στην ενήλικη ζωή.

Βλέποντάς το λοιπόν κάτω απ'αυτό το πρίσμα, θεωρώ ότι οι εκφράσεις " η μάνα που τεμπελιάζει..κλπ" στόχο δεν έχουνε την προσβολή της μάνας αλλά την αφύπνησή της ως προς την ουσία του ρόλου της και μακροπρόθεσμα.

 

kel πολύ ενδιαφέρον θέμα,ευχαριστώ που το άνοιξες

 

Συμφωνώ απόλυτα με την Gavrias.

Το κείμενο έχει αληγορικά στοιχεία και στόχος του δεν είναι ή προσβολή της μητέρας που δεν θηλάζει αλλά όπως γράφει η gavrias η αφύπνιση της.

Θα το θεωρούσε κανείς ολοκληρωμένο αν στόχος ήταν η αφύπνιση της κάθε μητέρας θηλάζουσας ή μη γιατί η μητρότητα ξεκινάει με το θηλασμό αλλά δεν σταματάει εκεί.

[kel]

Ο θηλασμός του νεογνού ειναι το φυσιολογικό στα θηλαστικά οπως θέλουμε να λεγόμαστε. Επειδή στις μέρες μας όμως τα φυσιολογικά έχουν γίνει αφύσικα κατα τη γνώμη μου θα έπρεπε το κράτος στους χώρους υγείας και στα σχολεία (στη βιολογία πχ) να επισημαίνει τη χρησιμότητα και το ώφελος του θηλασμού, να ξεκινήσει μια διαφημιστική καμπάνια με φυλλάδια κτλ και φυσικά να αναφέρει μέσα οτι ΟΛΑ (σχεδον) τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν ειναι αντιμετωπίσιμα. Ετσι μια γυναίκα θα ειναι πληροφορημένη απο νεαρή ηλικία οτι ο θηλασμός ειναι κάτι το φυσιολογικό και οτι αν προκύψει πρόβλημα μπορει να εχει βοήθεια για να τα καταφέρει.

 

Φυσικά στη χωρα μου αυτο δεν ξέρω αν θα ζήσω να το δω

 

 

εχω την εντυπωση οτι καποτε υπηρχε μια διαφημιση για τα οφελη του θηλασμου.

[kel]

Νομιζω οτι το 2006 ηταν η διαφημιση. Δεν μπορεσα να τη βρω αλλα βρηκα τη σελιδα της unicef για την οποια ειχε γινει η διαφημιση

http://www.unicef.gr/bf06.php

[pax]

Τωρα ο γέροντας το θέτει κάπως "ωμά" το θέμα όμως αυτές ήταν και οι αντιλήψεις πάνω κάτω της κοινωνίας μέχρι και μισο αιώνα πριν.

 

Εμένα δεκαετία ΄80 μου θυμίζει και υποθέτω ότι τότε γράφτηκε.

[Sam]

Στην αρχή διαβάζοντας το θέμα το θεώρησα αλληλογορικό

αλλά διότι είμαι λίγο επιφυλακτική με τους εκπροσώπους της εκκλησίας σκέφτηκα λίγο να ψάξω για τις Διδαχές του Γέροντα σας παραθέτω καποιες από αυτές:

 

 

Όταν η μάνα δεν θέλει το παιδί

Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος δε θέλει το παιδί, αυτό, πολλές φορές το καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο λώρο και πεθαίνει.

 

Τα αυθάδη παιδιά δέχονται δαιμονικές επιδράσει;

Τα παιδιά πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ το θέμα του σεβασμοί προς τους γονείς. "Όταν τα παιδιά αντί μιλούν και ασεβούν, γίνονται πρώτον αιτία να φύγει η χάρη από αυτά και δεύτερον γίνονται δεκτικά των δαιμονικών επιδράσεων και ενεργειών.

 

 

Και παραθέτω το αρχικό κείμενο της kel όπως το ερμήνευσε και το κατέγραψε ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης

 

Την εξάρτηση του παιδιού από τη μάνα του έβλεπε σαν ευλογία. Έλεγε: «Όταν το παιδί θηλάζει μητρικό γάλα, θηλάζει αγάπη και σιγουριά. Από το μπουκάλι του γάλακτος πού θηλάζει θα περάσει αργότερα στο μπουκάλι του ποτού». Εδώ, πράγματι, ομιλεί ό Γέροντας ως έμπειρος ψυχολόγος. Κι αυτό, γιατί σύγχρονες ψυχολογικές έρευνες έδειξαν ότι τα παιδιά πού θηλάζουν τη μητέρα τους βιώνουν ένα αξιόλογο ευάρεστο συναισθηματικό κλίμα, το όποιο ευνοεί την άνθηση πολλών πνευματικών δυνάμεων και αρετών. Το αντίθετο δημιουργεί παιδιά δύσθυμα, κακόκεφα, ανασφαλή και φοβισμένα.

Ό Γέροντας τόνιζε και προέτρεπε τους γονείς να μη μαλώνουν τα παιδιά ποτέ τη νύκτα, γιατί είναι σκοτεινή και ό διάβολος τους φέρνει σκοτεινούς, κακούς λογισμούς. Αντίθετα, την ήμερα, με τις συναναστροφές, το παιδί θα ξεχάσει την τιμωρία. Πράγματι, ό φόβος του σκότους, όπως έδειξαν οι ψυχολογικές έρευνες, είναι πολύ διαδεδομένος και πολύ επικίνδυνος ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου.

 

[aglaia]

"Ναι, κι εγώ ήθελα να θηλάσω, αλλά έκανα καισαρική / δεν είχα γάλα κτλ."; Γιατί εγώ τουλάχιστον διαρκώς αυτό ακούω, ενώ για μητέρα που δεν ήθελε εξ αρχής, μόνο για μια περίπτωση έχω ακούσει κι αυτή από δεύτερο χέρι.

Οι περισσότερες μητέρες που δεν επιθυμούν να θηλάσουν δεν το λένε, είναι επώδυνο να παραδεχθούν ότι δεν επιθυμούσαν να κάνουν κάτι που όλοι θεωρούν καλό για το παιδί τους.

Επίσης είναι αρκετές αυτές που δεν επιθυμούν αλλά δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Η άρνησή τους δεν υπάρχει στη λογική τους και στα λόγια τους αλλά υπάρχει στον τρόπο που κρατούν το παιδί, στο ότι δεν νιώθουν καθόλου άνετα όταν θηλάζει, στο ότι κάθε ανησυχία και γκρίνια και οτιδήποτε δυσάρεστοτο αποδίδουν στο γάλα τους που δεν είναι καλό, που είναι αραιό, που είναι επικίνδυνο για το παιδί.

Είναι οι μητέρες που από όσα ακούν για το θηλασμό, κρατούν μόνο τις αρνητικές πληροφορίες που οι περισσότερες είναι λανθασμένες και τις αναπαράγουν.

Είναι οι μητέρες που παρά τα όσα θετικά έχουν ακούσει ή διαβάσει για το θηλασμό, τα απαξιώνουν, δεν τα πιστεύουν και πείθουν τον εαυτό τους ότι όλοι αυτοί κάνουν λάθος και τα όσα γράφονται δεν είναι αληθή.

Είναι οι μητέρες που θα σου πούνε ότι καλό είναι να θηλάζουν τα παιδιά αλλά και να μη θηλάζουν δεν έγινε και τίποτα. Τα παιδιά μπορούν να είναι το ίδιο υγιή. Τότε γιατί είναι καλό να θηλάζουν; Η αλήθεια είναι ότι δεν το πιστεύουν, δεν θέλουν να το πιστέψουν για να μην έρθουν αντιμέτωπες με τις επιλογές τους που στην τελική ανάλυση δεν είναι καν προσωπικές επιλογές. Νομίζουν ότι επιλέγουν αλλά στην παραγματικότητα δεν επιλέγουν τίποτα, παρασύρονται από το ρεύμα, από το σύνηθες, από τις επιλογές που έκαναν τα οικεία τους πρόσωπα. Επιλέγουν αυτό που επέλεξαν άλλοι από πριν για λογαριασμό τους.

 

 

Δυστυχώς και αυτό που λέει και η Amaretto είναι αλήθεια, ότι η LLL είναι μικρή για να καλύψει τις ανάγκες, οπότε αναγκαστικά κρατά χαμηλό προφίλ.

Η LLL είμαστε εμείς που συμμετέχουμε ως απλά μέλη, ως μητέρες, είναι οι μητέρες που γίνονται leaders και δημιουργούν νέες ομάδες και βοηθούν άλλες μητέρες.

Αν κάποια μητέρα θέλει να προσφέρει μπορεί να το κάνει!

[fistikaki]

 

 

Όταν η μάνα δεν θέλει το παιδί

Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος δε θέλει το παιδί, αυτό, πολλές φορές το καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο λώρο και πεθαίνει.

 

 

 

[/u]

 

α... δε μ αρεσει αυτο!!! καθολου!!! πολυ ασχημες κουβεντες!!!

 

-εννοω τα λογια του γεροντα,οπως διατυπωθηκαν... οχι της Sam

[amaretto]

Σε διαφορετική συχνότητα

Σε επισκέπτη που είχε μαλώσει με τους γονείς του.

Οι γονείς σου σε αγαπάνε πολύ, αλλά που να συνεννοηθείτε!

Εσύ έχεις το ραδιόφωνο στα ξένα, ό μπαμπάς σου στα λαϊκά, η μαμά σου στην κλασσική, η αδελφή σου άλλου... Ό καθένας είχε τη δική του «συχνότητα». "Αν δε γυρίσετε όλοι σας το κουμπί στην Εκκλησία, δεν πρόκειται να συνεννοηθείτε...

[kel]

Δε συμφωνώ ότι όλα πρέπει να τα αξιολογούμε σύμφωνα με τις θεολογικές αντιλήψεις. Ούτε θα λάβω εγώ τις διδαχές του Γέροντα ως επιστημονικά ισχύουσες . Δεν εγινε άλλωστε η παράθεση γι'αυτο το λόγο. Για εμένα αυτο που έχει ενδιαφέρον είναι πως αυτές οι πεποι-θήσεις συνδέονται με τη λαική σοφία, με τη φιλοσοφία, τη ψυχολογία και τις νεότερες έρευνες και πως οι ίδια η φύση φροντίζει από την αρχή της δημιουργίας το άτομο να έχει όλα τα δυνατά εχέγγυα ετσι ωστε να αναπτυχθει και να επιβιώσει. Αλλωστε το θαύμα της μητρότητας είναι προσωπικό βίωμα όπως άλλωστε και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δηλ. και στα δυο η απαραιτητη προυποθεση ειναι η ανθρωπινη βουληση.

[kel]

α... δε μ αρεσει αυτο!!! καθολου!!! πολυ ασχημες κουβεντες!!!

 

-εννοω τα λογια του γεροντα,οπως διατυπωθηκαν... οχι της Sam

 

Σημειωτεον οτι υπαρχουν επιστημονικες ερευνες για τα συναισθηματα του παιδιου κατα την κύηση οπως επίσης ολοκληρος κλάδος ψυχολογίας (εμβρυακή) που μελετά και αυτο το θέμα δηλ. την απήχηση που εχουν στην ανάπτυξη (σωματικη και πνευματικη) τα συναισθηματα που νιωθει η μητερα απέναντι σε αυτο. Με την πρωτη ευκαρια θα παραθεσω μια πολυ ωραια και αξιοπιστη ερευνα που λεει απιστευτα πραγματα.

[kel]

αυτο ειναι ενα μερος του αρθρου για την εμβρυακη ψυχολογια που ανεφερα παραπανω

 

 

Οπλισμένοι με σύστημα καταγραφής υψηλής ακρίβειας και τελειότητας, η DiPietro και άλλοι ερευνητές ανακαλύπτουν σήμερα ότι η πραγματικές εξελίξεις αρχίζουν εβδομάδες νωρίτερα. Στην 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης – δύο μήνες δηλαδή πριν το βρέφος θεωρηθεί απολύτως έτοιμο για τον κόσμο, ή στην ώρα του – το έμβρυο συμπεριφέρεται σχεδόν ακριβώς όπως και ένα νεογνό. Και συνεχίζει να συμπεριφέρεται έτσι για τις επόμενες 12 εβδομάδες.

 

 

 

Σαν να μην έφτανε η ανατροπή της κοινής αντίληψης για τη νηπιακή ηλικία, οι επιστήμονες δημιουργούν μια νέα εκπληκτική εικόνα ευφυούς ζωής μέσα στην μήτρα. Μεταξύ των αποκαλύψεων:

 

 

 

· Την ένατη εβδομάδα, το αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί να έχει λόξιγκα και να αντιδράσει σε δυνατούς θορύβους. Στο τέλος του δεύτερου τριμήνου λειτουργεί η αίσθηση της ακοής.

 

· Ακριβώς όπως και οι ενήλικες, το έμβρυο κάνει τον χαρακτηριστικό τύπο ύπνου με όνειρα (ύπνος με γρήγορες κινήσεις οφθαλμών [Rapid Eye Movement [REM] sleep]).

 

· Το έμβρυο γεύεται τα γεύματα της μητέρας του, γνωρίζοντας έτσι τις γεύσεις του πολιτισμικού του χώρου κιόλας από την μήτρα.

 

· Μεταξύ άλλων διανοητικών ικανοτήτων του, το έμβρυο είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ της φωνής της Μαμάς από τη φωνή ενός αγνώστου, και να ανταποκρίνεται σε μια γνώριμη ιστορία που του διαβάζουν.

 

· Ακόμη και ένα πρόωρο βρέφος αντιλαμβάνεται, αισθάνεται, αποκρίνεται και προσαρμόζεται στο περιβάλλον του.

 

· Το ότι το έμβρυο αντιδρά σε συγκεκριμένα ερεθίσματα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει στόχος προσπαθειών ενίσχυσης της ανάπτυξής του. Ερεθισμός των αισθητηρίων του εμβρύου μπορεί μάλιστα να οδηγήσει σε παράξενους τρόπους προσαρμογής αργότερα.

 

 

 

Οι ρίζες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως γνωρίζουν τώρα οι ερευνητές, αρχίζουν να αναπτύσσονται νωρίς – μόλις εβδομάδες μετά τη σύλληψή του. Πολύ πριν τον χρόνο που η γυναίκα συνήθως γνωρίζει ότι είναι έγκυος, ο εγκέφαλος του εμβρύου έχει ήδη αρχίσει να διογκώνεται. Την πέμπτη εβδομάδα, το όργανο που μοιάζει με στρουμπουλή κάμπια έχει ξεκινήσει τον πιο θεαματικό άθλο στην διαδικασία ανάπτυξης του ανθρώπου: την δημιουργία του βαθιά πτυχωτού και σπειροειδούς εγκεφαλικού φλοιού, που είναι το τμήμα του εγκεφάλου το οποίο με τον καιρό θα επιτρέψει στον αναπτυσσόμενο άνθρωπο να κινείται, να σκέπτεται, να μιλά, να προγραμματίζει και να δημιουργεί κατά τον ανθρώπινο τρόπο.

 

 

 

Την ένατη εβδομάδα, ο διογκούμενος εγκέφαλος του εμβρύου, του επιτρέπει να λυγίζει το σώμα του, να έχει λόξιγκα, και να αντιδρά σε δυνατούς ήχους. Την δέκατη εβδομάδα κινεί τους βραχίονες, «εισπνέει» και «εκπνέει» αμνιακό υγρό, ανοίγει τις σιαγόνες του και τεντώνεται. Πριν συμπληρωθεί το πρώτο τρίμηνο, χασμουριέται, πιπιλάει και καταπίνει, καθώς επίσης αισθάνεται και οσφραίνεται. Στο τέλος του δεύτερου τριμήνου ακούει. Προς το τέλος δε της κύησης μπορεί να βλέπει.

 

 

 

Εμβρυακή επαγρύπνηση

 

 

Οι επιστήμονες που καταγράφουν την καθημερινή ζωή του εμβρύου παρατηρούν ότι τον περισσότερο χρόνο του δεν ασκεί αυτές τις νέες ικανότητες αλλά κοιμάται. Την 32η εβδομάδα κοιμάται 90 έως 95% της ημέρας. Μερικές από αυτές τις ώρες κοιμάται βαθύ ύπνο, άλλες με ύπνο τύπου REM και μερικές ώρες τις περνά σε μη διευκρινισμένη κατάσταση, που οφείλεται στην ανωριμότητα του εμβρυακού εγκεφάλου και που είναι διαφορετική από την κατάσταση ύπνου βρέφους, παιδιού, ή ενήλικα. Κατά τη διάρκεια του ύπνου REM τα μάτια του εμβρύου κινούνται εμπρός-πίσω, έτσι όπως και τα μάτια ενός ενήλικα. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι το έμβρυο ονειρεύεται. H DiPietro υποθέτει ότι τα έμβρυα ονειρεύονται ό,τι γνωρίζουν - τα αισθήματα που νοιώθουν μέσα στην μήτρα.

 

 

 

Καθώς πλησιάζει ο τοκετός, το έμβρυο κοιμάται 85 ή 90% του χρόνου, όσο και τα νεογνά. Μεταξύ των συχνών ύπνων του, το έμβρυο φαίνεται να έχει «κάτι σαν περιόδους αφυπνίσεως», σύμφωνα με τον ψυχολόγο ανάπτυξης (developmental psychologist) William Filer που, μαζί με τους συναδέλφους του από το Πανεπιστημίου Columbia, παρακολουθεί αυτούς τους κύκλους ύπνου και επαγρύπνησης, με σκοπό να αναγνωρίσει μοτίβα κανονικής ή μη ανάπτυξης του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων και πιθανών σημείων πρόβλεψης του συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου των νηπίων. Ο Filer λέει: «στην ουσία ρωτάμε το έμβρυο: - Προσέχεις; Το νευρικό σου σύστημα συμπεριφέρεται έτσι όπως πρέπει;»

 

 

 

Εμβρυακή κινητικότητα

 

 

Είτε κοιμάται είτε είναι ξύπνιο, το ανθρώπινο έμβρυο κινείται 50 φορές ή περισσότερες ανά ώρα, τεντώνοντας το λαιμό του, κινώντας το κεφάλι του, το πρόσωπο και τα άκρα του και εξερευνώντας το θερμό υγρό διαμέρισμά του δια της αφής. H Heidelise Als, ψυχολόγος ανάπτυξης στο Harvard Medical School, είναι εντυπωσιασμένη από τον αριθμό των ερεθισμάτων που δίνει το έμβρυο στον εαυτό του μέσω της αφής. Αναφέρει: «αγγίζει με το χέρι το πρόσωπό του, το ένα χέρι με το άλλο, αγκαλιάζει τα πόδια του, αγγίζει με το πέλμα την άλλη κνήμη ή με το χέρι τον ομφάλιο λώρο».

 

 

 

Η Als θεωρεί ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ του περιβάλλοντος που δίνεται στα πρόωρα νεογνά στα νοσοκομεία και του περιβάλλοντος που θα είχαν μέσα στη μήτρα. Χρόνια τώρα προσπαθεί να βελτιώσει την περίθαλψη που προσφέρεται στα πρώιμα νεογνά, ώστε να μπορούν να κουλουριάζονται, να ενώνουν τα γόνατά τους, και να αγγίζουν αντικείμενα με τα χέρια τους έτσι όπως θα έκαναν για εβδομάδες ακόμη μέσα στην μήτρα.

 

 

 

Εκτός από τέτοιες κοινές κινήσεις, η DiPietro έχει παρατηρήσει κάποιες πιο παράξενες εμβρυακές δραστηριότητες, όπως το ότι «γλείφει τα τοιχώματα της μήτρας και κυριολεκτικά περπατά μέσα στη μήτρα απωθώντας την με τα πόδια του.» Όταν η έγκυος έχει ήδη ένα τοκετό στο παρελθόν, το έμβρυο μπορεί να έχει περισσότερο χώρο μέσα στην μήτρα για τέτοιες κινήσεις απ’ ό,τι ένα έμβρυο που εξελίσσεται στη διάρκεια μιας πρώτης κυοφορίας. Μετά την πρώτη κύηση η μήτρα είναι μεγαλύτερη και ο ομφάλιος λώρος μακρύτερος, παρέχοντας μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. «Τα δεύτερα και τα επόμενα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν μεγαλύτερη κινητική εμπειρία ενδομητρίως και έτσι μπορεί να εξελιχθούν σε πιο ενεργητικά νήπια», εικάζει η DiPietro.

 

 

 

Τα έμβρυα αντιδρούν απότομα στις ενέργειες της μητέρας τους. «Όταν παρατηρούμε το έμβρυο με υπερήχους και η μητέρα αρχίζει να γελά, τότε μπορούμε να δούμε το έμβρυο να πλέει ανάποδα μέσα στην μήτρα, να αναπηδά πάνω κάτω επάνω στο κεφάλι του, μπαμ-μπαμ-μπαμ, σαν να αναπηδά πάνω σε τραμπολίνο», λέει η DiPietro. «Όταν οι μητέρες το βλέπουν αυτό στην οθόνη, γελούν ακόμη πιο έντονα και το έμβρυο πάει πάνω κάτω ακόμη ταχύτερα. Αναρωτιόμαστε αν αυτός είναι ο λόγος που αρέσουν στους ανθρώπους, όταν αυτοί μεγαλώσουν, τα τραινάκια των λούνα παρκ.»

 

 

 

Εμβρυακή γεύση

 

 

Το ότι υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους αρέσουν οι καυτές πιπεριές ή άλλα καυτερά καρυκεύματα ίσως έχει σχέση με το εμβρυακό περιβάλλον. Κιόλας από την 13η με 15η εβδομάδα οι αισθητήρες γεύσης του εμβρύου μοιάζουν με αυτούς που έχουν οι ώριμοι ενήλικες, και οι γιατροί γνωρίζουν ότι το αμνιακό υγρό που περιβάλλει το έμβρυο μπορεί να έχει την οσμή του κάρυ, του κύμινου, του σκόρδου, του κρεμμυδιού και άλλων ουσιών από τη δίαιτα της μητέρας του. Το αν τα έμβρυα μπορούν και να γευθούν αυτές τις γεύσεις δεν είναι ακόμη γνωστό, αλλά οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι ένα πρόωρο 33 εβδομάδων θα πιπιλήσει πιο δυνατά μια ζαχαρωμένη θηλή παρά μια απλή ελαστική.

 

 

 

«Κατά το τρίτο τρίμηνο το έμβρυο καταπίνει μέχρι και ένα λίτρο την ημέρα» αμνιακό υγρό, σημειώνει η Julie Mennella, βιοψυχολόγος του Κέντρου Χημικών Αισθήσεων Monell, στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Η ίδια πιστεύει ότι το υγρό ίσως λειτουργεί ως «γέφυρα γεύσεων» για το μητρικό γάλα, το οποίο επίσης φέρει γεύσεις φαγητών από τη δίαιτα της μητέρας.

 

 

 

Εμβρυακή ακοή

 

 

Άσχετα με το αν το έμβρυο έχει την αίσθηση της γεύσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ακούει. Ένα πολύ πρώιμο νεογνό, που έρχεται στον κόσμο την 24η ή 25η εβδομάδα, αντιδρά στους ήχους γύρω του, παρατηρεί η Als, έτσι τα όργανα ακοής πρέπει να είναι ήδη σε λειτουργία στην μήτρα. Πολλές έγκυοι αναφέρουν εμβρυακό τίναγμα ή ξαφνικό λάκτισμα αμέσως μετά από δυνατό κλείσιμο πόρτας ή έντονο θόρυβο εξάτμισης αυτοκινήτου.

 

 

 

Ωστόσο, ακόμη και χωρίς τέτοιες «εισβολές», η μήτρα δεν είναι σιωπηλός χώρος. Σύμφωνα με την DiPietro, ερευνητές που έχουν εισαγάγει υδρόφωνο μέσα σε μήτρα εγκύου, κατέγραψαν επίπεδο θορύβων «συγγενές με τον θόρυβο του περιβάλλοντος που μπορεί να καταγραφεί σε ένα διαμέρισμα». Στους ήχους που κατέγραψαν συμπεριλαμβάνονται ο θυελλώδης ήχος της ροής του αίματος στα αγγεία της μητέρας, το γουργουρητό και η βοή του στομάχου και των εντέρων της, όπως επίσης και οι τόνοι της φωνής της φιλτραρισμένοι μέσα από τα οστά, τους ιστούς και το υγρό, όπως επίσης οι φωνές άλλων ανθρώπων που φτάνουν στο έμβρυο μέσω του αμνιακού τοιχώματος. O Filer διαπίστωσε ότι η εμβρυακή καρδιά χτυπά με βραδύτερο ρυθμό όταν η μητέρα του μιλά, κάτι που δείχνει ότι το έμβρυο όχι μόνο ακούει και αναγνωρίζει τον ήχο, αλλά και ότι ο ήχος αυτός το ηρεμεί.

 

 

 

Εμβρυακή όραση

 

 

Η όραση είναι η αίσθηση που αναπτύσσεται τελευταία. Ένα πολύ πρόωρο νεογνό μπορεί να δει φως και σχήμα. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι το έμβρυο έχει κι αυτό τέτοια ικανότητα. Έτσι όπως η μήτρα δεν είναι απόλυτα ήσυχη, έτσι επίσης δεν είναι και απόλυτα σκοτεινή. Ο Filer λέει: «Ίσως υπάρχει επαρκής οπτικός ερεθισμός, που διαπερνά τους ιστούς του σώματος της εγκύου μητέρας, έτσι που το έμβρυο να μπορεί να ανταποκριθεί όταν η μητέρα βρίσκεται σε δυνατό φως», όπως για παράδειγμα όταν κάνει ηλιοθεραπεία.

 

 

 

Ιάπωνες επιστήμονες έχουν μάλιστα αναφέρει διαφορετική εμβρυακή αντίδραση σε εκθαμβωτικό φως που ρίχνεται στην κοιλιά της μητέρας. Ωστόσο, άλλοι ερευνητές προειδοποιούν ότι η έκθεση των εμβρύων (ή προώρων νεογνών) σε δυνατό φως πριν είναι έτοιμα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Μάλιστα, η Als από το Harvard πιστεύει ότι βλάβες της ίριδας πρώιμων βρεφών, που επί μακρόν αποδίδονται σε υψηλές συγκεντρώσεις οξυγόνου, ίσως στην πραγματικότητα οφείλονται σε υπέρμετρη έκθεση στο φως σε ακατάλληλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.

 

 

 

Ένα έμβρυο έξι μηνών, γεννημένο πρόωρα κατά 14 περίπου εβδομάδες, έχει εγκέφαλο που ούτε είναι προετοιμασμένος αλλά ούτε και περιμένει σήματα από τα μάτια τα οποία θα σταλούν στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου και από εκεί στο εκτελεστικό τμήμα των μετωπικών λοβών, όπου ενσωματώνονται οι πληροφορίες. Όταν το έμβρυο αναγκάζεται να δει πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι πρέπει, λέει η Als, η ταχύτερη διέγερση των αισθητηρίων μπορεί να οδηγήσει σε παρεκτροπές της ανάπτυξης του εγκεφάλου.

 

 

 

Εμβρυακή μάθηση

 

 

Μαζί με την ικανότητα αίσθησης, όρασης και ακοής, έρχεται και η ικανότητα μάθησης και μνήμης. Αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι υποτυπώδεις, αυτόματες ακόμη και βιοχημικές. Για παράδειγμα, ένα έμβρυο μετά από μια αρχική αντίδραση συναγερμού, τελικά παύει να αντιδρά σε κάποιον επαναλαμβανόμενο δυνατό θόρυβο. Ο Fifer έχει διαπιστώσει ότι το έμβρυο επιδεικνύει το ίδιο είδος πρωτόγονης μάθησης, γνωστής ως εξοικείωσης, ανταποκρινόμενο στην φωνή της μητέρας του.

 

 

 

Όμως το έμβρυο έχει αποδείξει ότι είναι ικανό για πολλά περισσότερα. Στην δεκαετία του ’80 ο καθηγητής ψυχολογίας Anthony James DeCasper και συνάδελφοί του από το Πανεπιστήμιο της North Carolina στο Greensboro, ανέπτυξαν τεχνική διατροφής που επιτρέπει σε ένα βρέφος να θηλάζει γρηγορότερα προκειμένου να ακούσει μια σειρά ήχων μέσω ακουστικών, και να θηλάζει με πιο αργό ρυθμό προκειμένου ν’ ακούσει μια άλλη σειρά ήχων. Με αυτήν την τεχνική, ο DeCasper ανακάλυψε ότι μόλις μερικές ώρες μετά τον τοκετό, το βρέφος προτιμά τη φωνή της μητέρας του από τη φωνή κάποιου αγνώστου. Αυτό υποδηλώνει ότι το βρέφος πρέπει να έμαθε και να απομνημόνευσε την φωνή, αν και όχι απαραίτητα συνειδητά, κατά τους τελευταίους μήνες της κυήσεως μέσα στην μήτρα. Πιο πρόσφατα ανακάλυψε ότι ένα νεογνό προτιμά μια ιστορία που του διάβαζαν επανειλημμένα ενόσω ήταν στην μήτρα – στη συγκεκριμένη περίπτωση την ιστορία «The Cat in the Hat» – παρά κάποια άλλη ιστορία, που του διαβάστηκε πρώτη φορά σύντομα μετά τον τοκετό.

 

 

 

O DeCasper και άλλοι έχουν ανακαλύψει περισσότερες νοητικές ικανότητες. Τα νεογνά όχι μόνο είναι σε θέση να ξεχωρίσουν την ομιλία της μητέρας τους από την ομιλία κάποιου ξένου, αλλά προτιμούν ν’ ακούν τη φωνή της μαμάς τους, ιδιαίτερα έτσι όπως ακούγεται φιλτραρισμένη από το αμνιακό υγρό παρά μέσα από τον αέρα. Και είναι και ξενόφοβα: προτιμούν να ακούν τη μαμά τους να μιλά τη μητρική της γλώσσα, παρά να ακούν αυτήν ή κάποιον άλλον να μιλά μια ξένη γλώσσα.

 

 

 

Παρακολουθώντας τις μεταβολές του εμβρυακού καρδιακού παλμού, ο ψυχολόγος JeanPierre Lecanuet και οι συνεργάτες του στο Παρίσι διαπίστωσαν ότι τα έμβρυα ξεχωρίζουν τη φωνή κάθε αγνώστου. Επίσης φαίνεται να τους αρέσουν κάποιες ιστορίες περισσότερο απ’ ό,τι άλλες. Ο παλμός της εμβρυακής καρδιάς επιβραδύνεται όταν κοντά στην κοιλιά της μητέρας διαβάζονται γνωστά τους γαλλικά παραμύθια όπως το «La Poulette» («Το κοτοπουλάκι») ή το «Le Petit Crapaud» («Το μικρό βατραχάκι»). Όταν ο ίδιος αναγνώστης διαβάζει κάποιο άγνωστό τους παραμύθι, ο εμβρυακός καρδιακός παλμός παραμένει σταθερός.

 

 

 

Το έμβρυο πιθανώς αντιδρά στη διακύμανση του τόνου της φωνής και το ρυθμό των παραμυθιών και όχι στις ίδιες τις λέξεις, παρατηρεί ο Fifer, αλλά το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: το έμβρυο μπορεί να ακούει, να μαθαίνει και να θυμάται σε κάποιο επίπεδο, και, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα βρέφη και παιδιά, του αρέσει η άνεση και η βεβαιότητα που του προσφέρει το ήδη γνωστό.

 

 

 

Εμβρυακή προσωπικότητα

 

 

Δεν αποτελεί μυστικό ότι τα βρέφη γεννιούνται με ιδιαίτερες διαφορές και πρότυπα δραστηριότητας που δείχνουν ότι κάθε ένα τους έχει δικό του χαρακτήρα. Ακριβώς πότε και πώς τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς γεννώνται μέσα στην μήτρα αποτελεί αυτή τη στιγμή αντικείμενο εξονυχιστικής έρευνας.

 

 

 

Στην πρώτη μελέτη του εμβρυακού χαρακτήρα που έγινε με πλήρως επιστημονική μεθοδολογία το 1996, η DiPietro και οι συνεργάτες της κατέγραψαν τον καρδιακό παλμό και τις κινήσεις 31 εμβρύων, έξι φορές πριν από τον τοκετό και τις σύγκριναν με καταγραφές που ελήφθησαν δύο φορές μετά τον τοκετό. (Από τότε έχουν διευρύνει την μελέτη ώστε να συμπεριλαμβάνει 100 ακόμη έμβρυα). Τα πορίσματα τους: τα έμβρυα που είναι πολύ δραστήρια μέσα στην μήτρα, τείνουν να είναι πιο ευερέθιστα ως νήπια. Εκείνα που κοιμούνται/ξυπνούν μέσα στην μήτρα ακανόνιστα, δεν κοιμούνται τόσο καλά ως μικρά νήπια. Επίσης τα έμβρυα με ταχύ καρδιακό παλμό γίνονται απρόβλεπτα, αδρανή βρέφη.

 

 

 

«Η συμπεριφορά δεν αρχίζει κατά τον τοκετό» αποφαίνεται η DiPietro. «Αρχίζει νωρίτερα και αναπτύσσεται με προβλεπόμενους τρόπους». Μια από τις σημαντικότερες επιδράσεις στην ανάπτυξη είναι το εμβρυακό περιβάλλον. Όπως παρατηρεί η Als από το Harvard, «Το έμβρυο δέχεται τεράστια ποσότητα “ορμονικών λουτρών” μέσω της μητέρας, έτσι οι χρονοβιολογικοί ρυθμοί του επηρεάζονται από τους κύκλους ύπνου/ξυπνήματος της μητέρας, τις διαιτητικές της συνήθειες, τις κινήσεις της».

 

 

 

Οι ορμόνες που η μητέρα εκκρίνει αντιδρώντας στο στρες παρουσιάζονται επίσης κρίσιμες. H DiPietro βρίσκει ότι οι πολύ πιεσμένες μέλλουσες μητέρες τείνουν να έχουν πιο δραστήρια έμβρυα – και πιο ευερέθιστα νήπια. «Οι πιο στρεσαρισμένες απ’ όλες είναι οι εγκυμονούσες που εργάζονται» λέει η DiPietro. «Σ’ αυτούς τους καιρούς οι γυναίκες τείνουν να εργάζονται μέχρι την ημέρα του τοκετού, ακόμη κι αν οι επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη δεν είναι πλήρως ξεκαθαρισμένες ακόμη. Αυτό είναι το πολιτισμικό μας πρότυπο, ωστόσο εγώ το θεωρώ τρέλα.»

 

 

 

H Als συμφωνεί ότι η εργασία μπορεί να αποτελέσει τεράστιο στρες, αλλά υπογραμμίζει ότι οι ορμόνες της εγκυμοσύνης βοηθούν στην προστασία τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου. Ακόμη ρόλο παίζουν και οι προσωπικές αντιδράσεις στο στρες. «Η έγκυος που επιλέγει να εργαστεί είναι κιόλας διαφορετική από κάποια που επιλέγει να μην εργαστεί», εξηγεί η Als.

 

 

 

Είναι επίσης διαφορετική από τη γυναίκα που δεν έχει άλλη επιλογή παρά να εργαστεί. Οι μελέτες της DiPietro δείχνουν ότι τα έμβρυα πτωχών γυναικών είναι από άποψη νευρολογικής συμπεριφοράς αλλοιώτικα – είναι λιγότερο δραστήρια, με λιγότερο κυμαινόμενο καρδιακό παλμό – απ’ ό,τι τα έμβρυα των εγκύων μέσης (αστικής) τάξης. Ωστόσο, παρατηρεί ότι «οι πτωχές γυναίκες κατατάσσουν τους εαυτούς τους ως λιγότερο στρεσαρισμένες απ’ ό,τι οι εργαζόμενες γυναίκες μέσης αστικής τάξης». Η DiPietro υποπτεύεται ότι η ανεπαρκής διατροφή και η έκθεση σε ρυπαντικές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα έμβρυα των πτωχών γυναικών.

 

 

 

Το στρες, η διατροφή, και οι τοξίνες μπορούν, συνδυαζόμενες μεταξύ τους, να έχουν επιβλαβή επίδραση στην νοημοσύνη. Πρόσφατη μελέτη του βιοστατιστικολόγου Bernie Devlin από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, υποδεικνύει ότι τα γονίδια ίσως έχουν λιγότερη επίδραση στον δείκτη νοημοσύνης, απ’ ό,τι θεωρείτο παλαιότερα και ότι το ενδομήτριο περιβάλλον ίσως επιδρά πολύ περισσότερο. Η DiPietro επιμένει: «Η παλιά μας αντίληψη περί επιρροής της φύσεως επί του εμβρύου προ του τοκετού και περί ανατροφής μετά τον τοκετό χρειάζεται ανανέωση. Υπάρχει και ένα προγεννητικό περιβάλλον, το οποίο παρέχεται από την μητέρα.»

 

 

 

Οι μέλλοντες γονείς που επιθυμούν να ενισχύσουν την νοητική ανάπτυξη του αγέννητου παιδιού τους, πρέπει να ξεκινήσουν από το να εξασφαλίσουν ότι το προγεννητικό περιβάλλον παρέχει καλή διατροφή, χαμηλό στρες και απουσία φαρμακευτικών ουσιών. Ποικίλοι συγγραφείς και “ειδικοί” έχουν επίσης προτείνει να δίνονται ωθήσεις στο έμβρυο κατά τακτά διαστήματα, να του μιλούν οι γονείς μέσω ενός χαρτοσωλήνα (“εγκυοφώνου”), να του διοχετεύουν κλασσική μουσική, ακόμη και να εκπέμπεται ισχυρός φωτισμός στην κοιλιά της μητέρας.

 

 

 

Τέτοιο είδος ερεθισμών έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα; Και ακόμη σημαντικότερο: είναι ασφαλές; Ορισμένοι χρήστες αυτών των μεθόδων ορκίζονται ότι τα παιδιά τους είναι εξυπνότερα, με μεγαλύτερη κλίση προς τον λόγο και την μουσική, με μεγαλύτερο φυσικό (σωματικό) συντονισμό και κοινωνικές δεξιότητες απ’ ό,τι ο μέσος όρος. Οι επιστήμονες ωστόσο είναι δύσπιστοι.

 

 

 

«Δεν υπάρχει πουθενά επιστημονικά κατοχυρωμένη έρευνα, που να δείχνει κάποιο μόνιμο αποτέλεσμα από αυτούς τους ερεθισμούς» βεβαιώνει ο Filer. «Εφ’ όσον κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει πότε το έμβρυο κοιμάται και πότε όχι, το να σκουντά κανείς το έμβρυο ή να κολλά ηχεία στην κοιλιά της μητέρας μπορεί να διαταράξει το φυσιολογικό μοτίβο ύπνου. Κανείς δεν θα διενοείτο να σκαλίσει ή να σκουντήσει ένα νεογνό μέσα στην κούνια του, ή να βάλει δίπλα στο αυτί του ηχείο, γιατί λοιπόν να κάνει κάτι τέτοιο σε ένα έμβρυο;»

 

 

 

H Als είναι ακόμη πιο κατηγορηματική. «Στοιχηματίζω ότι το σκούντημα, η διατάραξη ή ο με άλλον τρόπο εσκεμμένος ερεθισμός του εμβρύου, θα μπορούσε να αλλοιώσει την ακολουθία ανάπτυξής του και οτιδήποτε επιδρά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου έχει το τίμημά του.»

 

 

 

Πάντως, το να μιλά κανείς ήρεμα στο έμβρυο, φαίνεται να μην είναι επικίνδυνο. O Fifer ισχυρίζεται ότι τέτοιου είδους δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει τόσο τους γονείς όσο και το έμβρυο. «Το να σκέπτεσαι το έμβρυο, το να του μιλάς, το να ζητάς από τον σύζυγό σου να του μιλά, όλα αυτά θα σε βοηθήσουν να προετοιμαστείς γι’ αυτό το νέο πλάσμα που θα μπει στη ζωή σου και θα την φέρει άνω κάτω,» λέει ο Fifer – όταν τελικά κάνει την είσοδό του που αποτελεί το αποκορύφωμα της αναμονής.

[iro]

Υπάρχει μια απλή αλήθεια που μπορούμε να τη θυμόμαστε όλοι, κάθε φορά που κάποιος συνδέει θεολογικές ερμηνείες και διδαχές με εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας:

 

Θεός = Ελεύθερη Βούληση.

 

Ακόμα και η Αγάπη μόνο ως αποτέλεσμα της ελεύθερης θέλησης έχει αξία.

 

Είναι μάλλον κρίμα να ξεχνάμε το μεγαλείο της προσωπικής μας ελευθερίας, για τις όποιες επιλογές μας. Σκεφτόμαστε, σταθμίζουμε, αποφασίζουμε.

[amaretto]

Δε συμφωνώ ότι όλα πρέπει να τα αξιολογούμε σύμφωνα με τις θεολογικές αντιλήψεις. Ούτε θα λάβω εγώ τις διδαχές του Γέροντα ως επιστημονικά ισχύουσες . Δεν εγινε άλλωστε η παράθεση γι'αυτο το λόγο. Για εμένα αυτο που έχει ενδιαφέρον είναι πως αυτές οι πεποι-θήσεις συνδέονται με τη λαική σοφία, με τη φιλοσοφία, τη ψυχολογία και τις νεότερες έρευνες και πως οι ίδια η φύση φροντίζει από την αρχή της δημιουργίας το άτομο να έχει όλα τα δυνατά εχέγγυα ετσι ωστε να αναπτυχθει και να επιβιώσει. Αλλωστε το θαύμα της μητρότητας είναι προσωπικό βίωμα όπως άλλωστε και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δηλ. και στα δυο η απαραιτητη προυποθεση ειναι η ανθρωπινη βουληση.

 

Σχετικά με την πρώτη πρόταση, δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα λεγόμενα κάποιου από την ιδιότητα του. Αν θέλω να ακούσω αυτά που λέει ο Γέροντας, πρέπει να πλησιάσω τον "θεολογικό" τρόπο σκέψης του. Δεν εννοώ να ασπαστώ αυτά που πιστεύει αλλά να κατανοήσω γιατί και τι εννοεί. Πχ αν δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι να πιστεύεις, πώς θα καταλάβω το νόημα μιας τελετουργίας;

 

Οι δικές σου σκέψεις πάνω στο κείμενο και για τα υπόλοιπα ποιες είναι;

[kel]

Noμίζω ότι κατα καποιο τρόπο έχω παρουσιάσει την άποψη μου. Θεωρώ ότι το θέμα του θηλασμου και κατ'επεκταση της μητροτητας είναι αντικείμενο εξετασης απο πολλες επιστημες (ιατρικη, ανθρωπολογια, κοινωνιολογια κ.λ.π.) και ανάλογα το πρισμα (επιστημονικο) με το οποιο βλέπεις αντιλαμβανεσαι και διαφορετικες παραμετρους.

Απλά εντόπισα το σημειο αυτο που ειναι μια θεολογικη άποψη και ήθελα να το συζητησω για να ακουσω και αλλες αποψεις. Αυτο που εμενα με ενδιαφερει ειναι κυριως η πλευρα της παιδαγωγικης και ψυχολογικης διαστασης του θεματος και ως τετοια νομιζω οτι εχει να κανει με την ανθρωπινη ψυχοσυνθεση αρα νομιζω οτι θα επρεπε να κοιταξω και λιγο τον παραγοντα θρησκεια.

Εγω τουλαχιστον οταν ακουω καποιον ή διαβάζω ένα αρθρο το καταλαβαινω αναλογα με αυτον που το γραφει και το υποβαθρο του. Αν διαβαζω ενα γιατρο το λαμβανω ως μια ιατρικη αποψη, εναν κοινωνιολογο το ιδιο και το κειμενο ενος ιερωμενου θα το αξιολογησω ως τετοιο δηλ. ως δημιουργημα καποιων συγκεκριμενων αντιληψεων και πεποιθησεων.

Ουτε θα εκλάβω το γιατρο ως φιλοσοφο ουτε τον κοινωνιολογο ως ιερεα ουτε τον ιερεα ως γιατρο. Θα ηθελα ομως να ακουσω την καθεμια αποψη γι'αυτο ακριβως που ειναι, για τις καταβολες της , τους εκφραστες της και τα επιχειρηματά της.

[spithoula]

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

......"Οταν γεννηθει το παιδι, πρεπει να το θηλασει, οσο πιο πολυ μπορει. Το μητρικο γαλα δινει υγεια στα παιδια. Με το θηλασμο τα παιδια δε θηλαζουν μονο γαλα..θηλαζουν και αγαπη, στοργη, παρηγορια, ασφαλεια και αποκτουν ετσι δυνατο χαρακτηρα. Αλλα και την ιδια τη μητερα τη βοηθαει ο θηλασμος. .........."

 

Αφιερωμενο στην κοινωνια μας, του γρηγορου και του ευκολου....σε οσους σε κοιτανε με απορια και σε οσους με λογια τους προσπαθουν να σε φοβισουν και να σε απογοητευσουν...δεν αφορα ομως πιστευω καμμια μανουλα που δεν τα καταφερε οσο και αν ηθελε.....που εκλαιγε και προσπαθουσε...που αγωνιουσε καθε που εκλαιγε το μωρακι αν αυτη τη φορα θα αντεχε το ματωμενο στηθος της....αυτες οι μανουλες εχουν πολυ αγαπη και στοργη και το παιδακι τους το νιωθει και το εισπραττει...αφιερωμενο ακομα στις μανουλες που βιαζονται...που δεν εχουν χρονο...που δε θυσιαζουν το ποτακι τους....

Να ναι ολα τα παιδακια του κοσμου καλα και καλοτυχα!

[raf_parents]

On 17/5/2009 at 10:17 ΠΜ, sofuka είπε:

 

Πάντως άποψή μου είναι πως ο γέροντας δεν αναφέρεται στις μητέρες που για τον α ή τον β λόγο δεν κατάφεραν να θηλάσουν ενώ το επιθυμούσαν, αλλά σ' αυτές που δεν επιθυμούν όχι μόνο να θηλάσουν, αλλά ούτε να ασχοληθούν με την ανατροφή του παιδιού τους συνολικά, να του προσφέρουν αγάπη και στοργή είτε το θηλάζουν είτε του δίνουν ξένο γάλα, σαν φαινόμενο το οποίο προωθείται από τις κρατούσες αντιλήψεις της εποχής μας, όπου γίνεται προσπάθεια να αμβλυνθούν οι σχέσεις αγάπης και στοργής μεταξύ των ανθρώπων γενικότερα, όπου οι μητέρες έχουν πεπειστεί από διάφορες "επιστημονικές" θεωρίες που έχουν επικρατήσει ότι τα παιδιά καλό είναι να μεγαλώνουν με πρόγραμμα, χωρίς πολλές αγκαλιές για να μην κακομάθουν, με ωράριο στον ύπνο και στο φαγητό, ώστε η μητέρα να μη "δεσμεύεται" από την ανατροφή τους. Δεν είναι αλήθεια ότι πλέον οι περισσότεροι από εμάς αποφεύγουμε κάθε είδους δεσμεύσεις, είτε αυτές είναι στις σχέσεις μας με ενήλικες είτε με τα ίδια μας τα παιδιά;

 Ακριβώς...