ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ - επιλόχεια κατάθλιψη

[pelagia]

αχ βασω ποσο σε καταλαβενω αχχχ να σε ρωτησω κατι το μωρο πως βγηκε μετα απο τοσο κλαμα??? ελπιζω ησυχο

[Vasso75]

Hσυχο ναι πρόωρο όμως ακομα δεν έχουμε καταλάβει ουτε γω ουτε ο γιατρός γιατί δεν νομιζω να μην έχει σχεση... οι συναισθηματικές μεταπτώσεις είναι στο πακέτο των συμπτωμάτων της εγκυμοσύνης...Απλά προσπάθησε τα ξεσπάσματα σου να μην σε επηρεάζουν και τόσο να συνειδητοποιείς οτι παίζουν και οι ορμόνες σου ένα ύπουλο παιχνιδάκι και σου χαλάνε την διάθεση... ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ότι και να σου λένε οι άλλοι ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ!!!

[pelagia]

ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ότι και να σου λένε οι άλλοι ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ!!!

 

Καλα αμα δεν το κανω αυτο θα τραλαθω , αυτιο πανω απο ολα.....

[staxioforina]

κορίτσια μην πανικοβαλλόμαστε!!!!!!!!εγώ είμαι 5,5 μηνών...στη αρχή είχα πολλά νεύρα όταν δεν με βοηθούσε ο καλός μου στις δουλειές μετά που έμεινα ξάπλα μια βδομάδα πήρε χαμπάρι ότι είμαι έγκυος και από τότε βοηθάει....έχω ηρεμήσει τόσο πολύ τι να πω...τσατίζομαι άγρια όταν μου λένε τι να κάνω...κάτσε έτσι,βάλε τα πόδια πάνω..κοιμήσου...φάε αυτό!!!!!τρελαίνομαι!!!!αλλιώς είμαι σαν παιδάκι!!!το πιο κορυφαίο που εκεί βάζω τα κλάμματα κατευθείαν είναι με την εμφάνιση μου..προχτές βγήκαμε έξω...φόρεσα ένα φόρεμα δεν με άρεσε το έβγαλα..βάζω άλλο...λέει ο άντρας μου είσαι χάλια....χοντράδα..και άρχισα σαν τα μωρά.δεν είχα σταματημό!!μετά από τη γέννα δεν ξέρω πως θα είμαι αλλά πολλές φορές λέω να περάσει ο καιρό να γεννήσω αλλά μετά που το σκέφτομαι λέω ας χαρώ την στιγμη...ήπια πράγματα..πάντως ότι κι αν σκεφτόμαστε μετά σίγουρα το παίρνουμε πίσω..οπότε μανούλες να μην νιώθουμε άσχημα!!!

[ΖΑΜΒΕΤΟ]

Staxioforina μου προσπάθησε λίγο να ηρεμήσεις για το μωράκι σου!!!Εμείς οι εγκυούλες είμαστε πολύ όμορφες, γιατί αυτό που μας κάνει όμορφες είναι η κοιλίτσα μας και αυτό το θείο δώρο που έχουμε ,μέσα μας!!!Αχ αυτοί οι άντρες πολλές φορές δεν έχουνε λίγο τακτ και σε ισοπεδώνουν,εσύ κάνε αυτά που σε ικανοποιούν,ντύσου όπως νομίζεις εσύ κάτσε όπως εσύ επιθυμείς!Οι ορμόνες μας αυτή την περίοδο βαράνε κόκκινο!!!

[monbebe]

αν και δεν αντεξα να διαβασω ολες τις προηγουμενες σελιδες, θελω να γραψω και τα δικα μου καπου... τα οποια ειναι αρκετα και συγνωμη αν κουρασω με το τεραστιο ποστ...

κατ'αρχην η δικη μου ιστορια κατιφλας ξεκιναει απο τα 15 μου οπου εχασα τη μαμα μου... απο εκει θεωρω οτι ξεκινησαν ολα.... η απαισιοδοξια μου (παντα το ποτηρι μισοαδειο, για να μην πω εντελως αδειο), το οτι ενιωθα μειονεκτικα σε σχεση με αλλα παιδια, το οτι δεν προλαβα να κανω πραγματα της εφηβιας μαζι της κτλ... ευτυχως ο μπαμπας μου ηταν απο τοτε που γεννηθηκα και μπαμπας και μαμα και ποτε δεν ειχε διακοσμητικο ρολο στο σπιτι... τυπου τα περιμενω ολα απο τη γυναικα και δεν ξερω ουτε που ειναι οι καλτσες μου...

εκεινη την εποχη γνωρισα και τον αντρα μου οπου ηταν -και ειναι- πραγματικα το στηριγμα μου, γιατι ειχα πεσει και σε μετακομιση και απο φιλιες βραστα κι αστα... νομιζω οτι ηταν Θεοσταλτος γιατι αλλιως δεν ξερω σε τι φαση θα ημουν τωρα...

οταν γνωρισα την οικογενεια του ειπα "οκ, αυτοι δεν ειναι πεθερικα... ειναι πολυ καλοι ανθρωποι..."

παντρευτηκαμε, εμεινα αμεσως εγκυος, ηρθε με το καλο το 1ο μας παιδακι...

ποτε ομως δεν ειχα ξεπερασει εκεινο το γεγονος και με το παραμικρο στραβο, γινομουν χαλια... στο γαμο μου δεν την ειχα, στη γεννα επισης, με διαφορα σκηνικα ενιωθα οτι εκμεταλλευοταν μια "κυρια" το γεγονος οτι εγω δεν ειχα τη μαμα μου κτλ...

μετα τη γεννα ενιωθα οτι επρεπε να γινω σουπερμαν... τι θα πει ο κοσμος... να ειναι το σπιτι ακαταστατο? να μην εχω προλαβει? να ειναι χαλια και να μην μπορει να μπει ανθρωπος μεσα? και μιλαμε για σπιτι-τρυπα 50τμ με 0 αποθηκευτικους χωρους... αλλη ιστορια αγχους αυτη...

ο αντρας μου να με καταλαβαινει μεν -με τσαντιζει ωρες ωρες βεβαια!- αλλα εγω να μην αντεχω... η εγκυμοσυνη ηταν μια χαρα απο θεμα ορμονων... μετα παραστραβωσα... γιατι να κλαιει το μωρο, γιατι να νευριαζω τοσο εγω, γιατι να φωναζω... οσπου υστερα ηρθαν οι μελισσες... και να η πεθερα με τα "υπομονη θελει..., εγω τοτε αυτο... εγω το αλλο..."

και να η συνηφαδα-νυφιτσα-φιδι με τις μουλοχτες ατακες-σφηνες πλυση εγκεφαλου στην πεθερα που την θεωρει απο το τοοοοοσο γλυψιμο τοσο καλη κοπελα... και εγω να προσπαθω να αποδειξω οτι δεν ειμαι ελεφαντας... και ολα αυτα τα χρονια να μην τους εχω πει κουβεντα! θελω να βγω καποια στιγμη και να τους φωναξω ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!!!! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!!!! ΕΣΕΙΣ ΚΑΝΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ!!!

σε αυτη τη 2η εγκυμοσυνη νομιζω οτι αντι για δωματιο στο μαιευτηριο θα κλεισω ενα μονιμα στο Δαφνι... δεν αντεχω... ωρες ωρες θελω να μπω στο αμαξι και να φυγω... νομιζω αν δεν ηταν ο μεγαλος μου μπορει να το ειχα κανει να ξελαμπικαρω... νομιζω οτι το κεφαλι μου ειναι σε μια μεγγενη και το σφιγγουν συνεχεια...

ουφ... ειναι τοσα ακομα...

[pelagia]

αν και δεν αντεξα να διαβασω ολες τις προηγουμενες σελιδες, θελω να γραψω και τα δικα μου καπου... τα οποια ειναι αρκετα και συγνωμη αν κουρασω με το τεραστιο ποστ...

κατ'αρχην η δικη μου ιστορια κατιφλας ξεκιναει απο τα 15 μου οπου εχασα τη μαμα μου... απο εκει θεωρω οτι ξεκινησαν ολα.... η απαισιοδοξια μου (παντα το ποτηρι μισοαδειο, για να μην πω εντελως αδειο), το οτι ενιωθα μειονεκτικα σε σχεση με αλλα παιδια, το οτι δεν προλαβα να κανω πραγματα της εφηβιας μαζι της κτλ... ευτυχως ο μπαμπας μου ηταν απο τοτε που γεννηθηκα και μπαμπας και μαμα και ποτε δεν ειχε διακοσμητικο ρολο στο σπιτι... τυπου τα περιμενω ολα απο τη γυναικα και δεν ξερω ουτε που ειναι οι καλτσες μου...

εκεινη την εποχη γνωρισα και τον αντρα μου οπου ηταν -και ειναι- πραγματικα το στηριγμα μου, γιατι ειχα πεσει και σε μετακομιση και απο φιλιες βραστα κι αστα... νομιζω οτι ηταν Θεοσταλτος γιατι αλλιως δεν ξερω σε τι φαση θα ημουν τωρα...

οταν γνωρισα την οικογενεια του ειπα "οκ, αυτοι δεν ειναι πεθερικα... ειναι πολυ καλοι ανθρωποι..."

παντρευτηκαμε, εμεινα αμεσως εγκυος, ηρθε με το καλο το 1ο μας παιδακι...

ποτε ομως δεν ειχα ξεπερασει εκεινο το γεγονος και με το παραμικρο στραβο, γινομουν χαλια... στο γαμο μου δεν την ειχα, στη γεννα επισης, με διαφορα σκηνικα ενιωθα οτι εκμεταλλευοταν μια "κυρια" το γεγονος οτι εγω δεν ειχα τη μαμα μου κτλ...

μετα τη γεννα ενιωθα οτι επρεπε να γινω σουπερμαν... τι θα πει ο κοσμος... να ειναι το σπιτι ακαταστατο? να μην εχω προλαβει? να ειναι χαλια και να μην μπορει να μπει ανθρωπος μεσα? και μιλαμε για σπιτι-τρυπα 50τμ με 0 αποθηκευτικους χωρους... αλλη ιστορια αγχους αυτη...

ο αντρας μου να με καταλαβαινει μεν -με τσαντιζει ωρες ωρες βεβαια!- αλλα εγω να μην αντεχω... η εγκυμοσυνη ηταν μια χαρα απο θεμα ορμονων... μετα παραστραβωσα... γιατι να κλαιει το μωρο, γιατι να νευριαζω τοσο εγω, γιατι να φωναζω... οσπου υστερα ηρθαν οι μελισσες... και να η πεθερα με τα "υπομονη θελει..., εγω τοτε αυτο... εγω το αλλο..."

και να η συνηφαδα-νυφιτσα-φιδι με τις μουλοχτες ατακες-σφηνες πλυση εγκεφαλου στην πεθερα που την θεωρει απο το τοοοοοσο γλυψιμο τοσο καλη κοπελα... και εγω να προσπαθω να αποδειξω οτι δεν ειμαι ελεφαντας... και ολα αυτα τα χρονια να μην τους εχω πει κουβεντα! θελω να βγω καποια στιγμη και να τους φωναξω ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!!!! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!!!! ΕΣΕΙΣ ΚΑΝΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ!!!

σε αυτη τη 2η εγκυμοσυνη νομιζω οτι αντι για δωματιο στο μαιευτηριο θα κλεισω ενα μονιμα στο Δαφνι... δεν αντεχω... ωρες ωρες θελω να μπω στο αμαξι και να φυγω... νομιζω αν δεν ηταν ο μεγαλος μου μπορει να το ειχα κανει να ξελαμπικαρω... νομιζω οτι το κεφαλι μου ειναι σε μια μεγγενη και το σφιγγουν συνεχεια...

ουφ... ειναι τοσα ακομα...

 

Ax ποσο σε καταλαβενω και εγω ετσι ακριβως νιωθω , πιστευω ειναι καταπειεσει απο τους παντες. Αμα σε στειλουν στο Δαφνη κλεισε και για μενα ενα κραβατακι. Και εγω σκεφτομαι να φυγω αλλα θα παω που???

[ΠΕΖΗ]

monbebe αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι για να επιζήσεις σε τέτοιες καταστάσεις είναι να γίνεσαι και λίγο αναίσθητη! Δηλαδή λέει κάτι η πεθερά ή όποιος άλλος..γράψτους κανονικότατα και φυσικά να κάνεις το ίδιο σε όποιον παριστάνει τον πολύξερο και το συμβουλάτορα.

Σημείωση αυτά τα λέω για να τα ακούω και γω..γιατί πραγματικά δε ξέρω πώς θα αντιδράω στην παρέμβαση του καθενός στο μωρό μου! Τώρα το πώς θα καταφέρω να στρώσω την κατάσταση και να βάλω σε καλούπια συγγενείς και παρασυγγενείς ένας Θεός το ξέρει..ελπίζω να εξελιχθούν όλα ομαλά!

 

Πάντως είναι καλό να απολαμβάνουμε αυτές τις μοναδικές περιοδους της ζωής μας!

[monbebe]

ολη την ωρα με πιανω να κλαιω... και αν μου δινοταν η ευκαιρια θα πλακωνα στο ξυλο και μια ψυχη... ετσι για να ξαλεγραρω λιγο... κρατιεμαι κρατιεμαι δεν μιλαω... αλλα ποσο καιρο μα κανω τον μλκα? μιλαμε για 10ετια! ελεος πια! εχω που εχω τις ορμονες μου να εχω και τους γυρω μου? να σηκωθω να φυγω την φτωχια μου μεσα!

[ΠΕΖΗ]

Αχ μη μου σκέφτεσαι έτσι..στενοχωρείς και το νινάκι σου. Πάρτο ποιο χαλαρα και υπομονή τι άλλο μπορείς να κάνεις? Τον εαυτούλη σου να σκεφτεσαι και χεσ$%^^ τους τους υπόλοιπους! Άντε χαμογέλα λιγάκι..

[monbebe]

monbebe αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι για να επιζήσεις σε τέτοιες καταστάσεις είναι να γίνεσαι και λίγο αναίσθητη! Δηλαδή λέει κάτι η πεθερά ή όποιος άλλος..γράψτους κανονικότατα και φυσικά να κάνεις το ίδιο σε όποιον παριστάνει τον πολύξερο και το συμβουλάτορα.

Σημείωση αυτά τα λέω για να τα ακούω και γω..γιατί πραγματικά δε ξέρω πώς θα αντιδράω στην παρέμβαση του καθενός στο μωρό μου! Τώρα το πώς θα καταφέρω να στρώσω την κατάσταση και να βάλω σε καλούπια συγγενείς και παρασυγγενείς ένας Θεός το ξέρει..ελπίζω να εξελιχθούν όλα ομαλά!

 

Πάντως είναι καλό να απολαμβάνουμε αυτές τις μοναδικές περιοδους της ζωής μας!

 

αυτοι οι πολυξεροι παρασυγγενεις μου κανουν τη ζημια... και οσο θελω μπροστα τους να ειμαι κυρια, κατι θα γινει με τον μεγαλο, θα τον πιασουν οι γκρινιες και εγω θα αφηνιασω... για αλλη μια φορα δηλ. η σκυλα μανα που επιβεβαιωνει το ποσο "τελειες" ειναι μερικες... -σε μια δηλ. αναφερομαι περισσοτερο...-

και οσο για το αν απολαμβανω αυτην την περιοδο... ασε με... ξεικινησα με τις καλυτερες προυποθεσεις... εμπειρη υποτιθεται απο την 1η φορα, το ηθελα πολυ -δεν ετυχε δηλ. το προγραμματισαμε-, ελεγα οτι δεν θα ειχα αγχος και τελικα ολα τουμπα.... αν γινει αυτο, αν το αλλο, μηπως αυτο, εκεινο, θα ειναι οπως την 1η φορα? θα πανε ολα καλα...? ουφ! και μεσα σ'ολα να νιωθω και δακτυλοδεικτουμενη... λες και μολις γυριζω την πλατη μου ακουω τις σκεψεις των γυρω...

και δεν μου παει και το ασπρο με αγριευει... μαλλον ιβουαρ θα παρω εκεινη τη στολη με τα μακρυα μανικια...

[ΖΑΜΒΕΤΟ]

καμιά φορά είναι καλύτερα να μιλάς παρά να μασάς(σε αντίθεση με αυτό που λένε)κι αν ρίχνεις και κανένα μπινελίκι που και που έτσι για να μην νομίζουν ότι είσαι το κοροιδάκι που όλα τα ανέχεται.Γιατί πολλοί νομίζουνε ότι δεν καταλαβαίνουμε !!Εσύ όμως ηρέμησε στην κατάσταση σου,και μόλις γεννήσεις νομίζω ότι πρέπει να κάνεις μια ωραιότατη συζήτηση και με τον άντρα σου και με τους υπόλοιπους!!!

[monbebe]

ατλειωτες ωρες συζητησης με τον αντρα μου... συμφωνει αλλα ελα που δεν θελει να κανουμε κατι μιας και η κυρια μπαινοβγαινει στην μαμα του καθοτι συνηφαδα, αρα γυναικα του αδερφου του...

τι να κανω... που δεν εχω πει ποτε τπτ στην πεθερα μου σε αντιθεση με εκεινη? που αντι να της κοψει τον αερα η πεθερα μου αρκεστηκε στο "ε, ο καθε ανθρωπος εχει το χαρακτηρα του..." ε????? α, οκ δηλ. μπατε σκυλοι αλεστε και θαψτε ανετα... πηραμε το ελευθερο... η κολλητη μου απορει πως δεν μιλαω και εγω απορω μ'εμενα που ενω αναβω ευκολα με κατι τετοια και δεν κολλαω να μιλησω, σε αυτη την περιπτωση μουγκα! λεω ασε, να γινεται εκεινη ρεζιλι, να δειξω επιπεδο, να μην πεσω στο δικο της... αλλα μεχρι ποτε.... εκανε ενα σκηνικο πριν κατι μηνες και ειπα ωπα ως εδω, τελευταια φορα που ανακατευεται με τον γιο μου. την επομενη θα γινει της τατιανας... αλλα δεν ξερω γιατι κρατιεμαι ακομα...

[neamanoula]

Monbebe ειλικρινά λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Σε νιώθω μόνη, πιεσμένη και νευριασμένη εξίσου. Εγώ (επειδή κι εγω έχω περάσει σκηνές απίστευτες με πεθερικά και καταλαβαίνω πώς νιώθεις) θα σου έλεγα 1) αν η συνυφάδα σου (έτσι λέγεται? με τους βαθμούς συγγένειας ποτέ δεν τα πήγα καλά) θάβει το παιδί στην πεθερά εσύ μην απαιτήσεις τίποτα από την πεθερά. Θα ήταν και άδικο, δίκιο έχει καθένας με τον χαρακτήρα του.Πιάσε κατευθείαν την κοπέλα και πέστης στεγνά και 'ηρεμα -έμαθα ότι είπες αυτό..στην πεθερά μου. γιατί? Μίλα μαζί της. 2) Σε σκηνές που ευθύνεται η παθερά πεστα στην πεθερά. Ήρεμα και όμορφα και άμα δεν καταλαβαίνει πιο άγρια. Χρησιμοποίησε τις φράσεις -Εγώ αυτό θέλω, και -Εγώ αυτό δεν το θελω. Εμένα με βοήθησαν πολύ. Της δίνεις να καταλάβει με σαφή τρόπο κι όχι με μισόλογα (γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι αν είσαι λεπτός άνθρωπος και περιμένεις ο άλλος να σε καταλάβει, κάνεις λάθος. Είναι χοντρόπετσος και δεν καταλαβαίνει)τί είναι αυτό που θέλεις και επίσης δεν της αφήνεις περιθώριο να πει τίποτα άλλο.Ελπίζω να μιλάς λίγο παραπάνω γιατί δεν το κάνεις και να δεις που όλα θα γίνουν καλύτερα.

[neamanoula]

Monbebe ειλικρινά λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Σε νιώθω μόνη, πιεσμένη και νευριασμένη εξίσου. Εγώ (επειδή κι εγω έχω περάσει σκηνές απίστευτες με πεθερικά και καταλαβαίνω πώς νιώθεις) θα σου έλεγα 1) αν η συνυφάδα σου (έτσι λέγεται? με τους βαθμούς συγγένειας ποτέ δεν τα πήγα καλά) θάβει το παιδί στην πεθερά εσύ μην απαιτήσεις τίποτα από την πεθερά. Θα ήταν και άδικο, δίκιο έχει καθένας με τον χαρακτήρα του.Πιάσε κατευθείαν την κοπέλα και πέστης στεγνά και 'ηρεμα -έμαθα ότι είπες αυτό..στην πεθερά μου. γιατί? Μίλα μαζί της. 2) Σε σκηνές που ευθύνεται η παθερά πεστα στην πεθερά. Ήρεμα και όμορφα και άμα δεν καταλαβαίνει πιο άγρια. Χρησιμοποίησε τις φράσεις -Εγώ αυτό θέλω, και -Εγώ αυτό δεν το θελω. Εμένα με βοήθησαν πολύ. Της δίνεις να καταλάβει με σαφή τρόπο κι όχι με μισόλογα (γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι αν είσαι λεπτός άνθρωπος και περιμένεις ο άλλος να σε καταλάβει, κάνεις λάθος. Είναι χοντρόπετσος και δεν καταλαβαίνει)τί είναι αυτό που θέλεις και επίσης δεν της αφήνεις περιθώριο να πει τίποτα άλλο.Ελπίζω να μιλάς λίγο παραπάνω γιατί δεν το κάνεις και να δεις που όλα θα γίνουν καλύτερα.

[ΖΑΜΒΕΤΟ]

Καμιά φορά χρειάζεται να πέφτουμε επίπεδο για να σφίγγουν μερικοί κ..... .Αυτή η

"κυρία"πρέπει να ζηλεύει πάρα πολύ και αναρωτιέμαι τι γυρεύει και ανακατεύεται στην οικογενειά σου?Τι όφελος έχει να αποκομίσει από τη πεθερά σας με το να σε κακολογεί?Έχει να κάνεί με περιουσίες γιατί μου ακούγεται πολύ χωριάτα με τη κακή την έννοια,γιατί και εγώ από χωριό είμαι!!!

[staxioforina]

monbebe θα συμφωνήσω με τη neamanoula...μέσα στο σπίτι μας είμαστε εμείς τα αφεντικά...η συνηφάδα μήπως σε ζηλεύει και συμπεριφέρεται έτσι;πρέπει να γίνεις λίγο πιο αυταρχική μαζί τους και αν σε πειράζει κάτι να το λες...εγώ στην αρχή δίσταζα να λέω στην πεθερά μου αν με πειράζει κάτι ή να αντιδράσω αν πει μαλακία αλλά επειδή δεν μπορούσα με έπιανε στενοχώρια άλλαξα τακτικη και είμαι μια χαρά...

[monbebe]

το γεγονος να ζηλευει ειναι δεδομενο... απο τοτε που την γνωρισα... και το εχουν πει πολλοι...και το οτι ειναι χωριατα επισης... παντα με την κακη εννοια το χωριατης... αλλα και η οικογενεια της τον ιδιο καλο κουβαλαει... τεσπα..

γλυφει γενικοτερα ολο τον κοσμο και ειδικα οταν εχει να κερδισει κατι απο σενα, συνηθως το να λες το τι καλη κοπελα ειναι ή να της κανεις χαρες... ετσι ηταν και μ'εμενα στην αρχη... ομως εγω ημουν ψιλιασμενη... δυστυχως το iq πολλων ανθρωπων εδω μαλλον δεν ειναι σε επιπεδο ωστε να μπορουν να το καταλαβουν... και νομιζουν οτι ειναι απλα ευγενικη... εγω παλι προσπαθω να μην ασχολουμαι αλλα ελα που δεν σ'αφηνει ο να μην τον πω... ευτυχως δεν εχω ακουσει να κακολογησει το παιδι... αλλιως δεν θα ειχε μεινει τριχα της... σ'εμενα επικεντρωνεται το προβλημα της, αλλα ετσι οπως ασχολουμαι μαζι της νευριαζω με τον εαυτο μου γιατι νομιζω οτι της δινω και αξια... ευτυχως παλι που δεν τα νομιζω μονο εγω αυτα για εκεινη γιατι αλλιως θα ειχα σαλταρει!

λετε να γινω Αβιαστα Αβασανιστα Αυταρχικη Αφεντρα????

[ΖΑΜΒΕΤΟ]

Έμπαινε γιούτσο!!!!!!!!!!!!!!!!!Και φώναξέ μας για ενισχύσεις.

[monbebe]

τα σπασμενα ποιος μαζευει μετα? γιατι ειπαμε εγω υποτιθεται οτι ειμαι το μαυρο προβατο της υποθεσης... που φανταζομαι αν γινει κατι ολοι θα πουν "μα γιατι κανει ετσι? και ειναι τοσο καλη η ταδε..."

εχει ομως κακια μεσα της αφανταστη... μπορει να ευχηθει στον πιο ασχετο συγγενη-γνωστο για γιορτη πχ και να παρει τηλ. και εμενα οταν πεθανε η γιαγια μου δεν ειπε ΤΙΠΟΤΑ!!!! ουτε ευχηθηκε οταν εμαθε οτι ημουν εγκυος παλι... με το ζορι μαζι με αλλους που ευχηθηκαν... γενικα απλα πραγματα που κανουν μπαμ απο μακρυα και μονο εγω (???) τα προσεχω νομιζω τελικα...

[staxioforina]

προφανώς τα προσέχεις γλυκιά μου γιατί ξέρεις τι χαρακτήρας είναι...νομίζω πως δεν είσαι αναγκασμένη να την ανέχεσαι..αυτή παιδιά δεν έχει!ελπίζω να μην μου διέφυγε

[monbebe]

προφανώς τα προσέχεις γλυκιά μου γιατί ξέρεις τι χαρακτήρας είναι...νομίζω πως δεν είσαι αναγκασμένη να την ανέχεσαι..αυτή παιδιά δεν έχει!ελπίζω να μην μου διέφυγε

 

καθολου αναγκασμενη δεν ειμαι... απλα περιμενω να πεσει μονη της στο λακο που μου σκαβει... που θα παει... οι αμαρτιες πληρωνονται λενε....

παιδια δεν εχει ακομα... σε λιγο θα εχει καθοτι φρεσκο-εγκυος.... οταν με το καλο γεννησει θελω να ξερω τι θα λεει και αν θα υποστηριζει αυτα που ελεγε τοσο καιρο... και αν θα ειναι η τοσο "τελεια" μαμα-συζυγος-νοικοκυρα... μιας και ακομα ενα πραγμα που διατυμπανιζει συνεχως ειναι οτι ολο καθαριζει... ε, πως θα πει η πεθερουλα τι καλη νοικοκυρα πηρε ο γιος της... και εννοειται οτι οταν εκεινη κανει παιδι -ελεγε μια φορα κι ενα καιρο- παλι το σπιτι ετσι θα'ναι...

[ΖΑΜΒΕΤΟ]

Αυτό θα πει χωριάτα δεν έχει άλλα προσόντα και επιδεικνύει τον εαυτό της με αυτό τον τρόπο για να τη "θαυμάζουν" σαν τη καλή νοικοκυρά καλά αυτός ο άντρας της γιατί δεν τη μαζεύει λίγο?Όπως σου είπα κάτσε λίγο ήρεμη να φέρεις και το άλλο παιδάκι σου στον κόσμο και μετά έχει ο θεός,κάποια στιγμή θα πέσουν οι μάσκες!!Πόσο καιρό θα προσποιείται?

[joe]

Βρε κοπελα μου τι καθεσαι και χαλας τη ζαχαρενια οσυ για την καθε παλιο@#$%!? Ελπιζω να μη θυμωσουν οι Admins με την κεκαλυμμενη βρισια,αλλα δεν μπορω,θα τα πω!!! Ξερω πολυ καλα απο ζηλιαρες γυναικες,κυριως στον εργασιακο μου χωρο,και καταλαβαινω οτι οταν την εχεις και μεσα στην οικογενεια σου πρεπει να ειναι ακομα χειροτερα.Κρατησου μακρια της ειδικα τωρα που εισαι εγκυος και αν αυτο δε γινεται,φροντισε να μη σε επηρεαζουν οσα λεει και κανει.Το μωρακια σου και το παιδι σου εχουν σημασια πανω απ΄ ολα,μην της κανεις τη χαρη και χαλιεσαι της γελοιας!!! Εσυ κοιτα τον αντρα σου και τα παιδακια σου κι ας τη να βραζει στην κακια και τη ζηλεια της.Μπορει να ζηλευει που εσυ εγινες πιο γρηγορα μανουλα,ξερεις,αυτο ειναι ενα ζητημα που πολλες γυναικες το κοιτανε με "μισο" ματι.Εχε ενα σταυρο πανω σου κι αμα νοιωθεις την αρνητικη της ενεργεια να πιανεις το σταυρο και θα δεις,θα παιρνεις δυναμη.Εγω αυτο εκανα,οσο ημουν εγκυος,οταν πηγαινα στη δουλεια ειχα μονιμως περασμενο στο χερι μου ενα σαπλε,το κομποσχοινι των καθολικων,κι οποτε ενιωθα βλεμματα κακιας και φθονου επανω μου (κι αυτο γινοταν συνεχεια) εσφιγγα το σταυρο κι ενιωθα οτι δεν μπορει κανεις να με βλαψει.

[monbebe]

Βρε κοπελα μου τι καθεσαι και χαλας τη ζαχαρενια οσυ για την καθε παλιο@#$%!? Ελπιζω να μη θυμωσουν οι Admins με την κεκαλυμμενη βρισια,αλλα δεν μπορω,θα τα πω!!! Ξερω πολυ καλα απο ζηλιαρες γυναικες,κυριως στον εργασιακο μου χωρο,και καταλαβαινω οτι οταν την εχεις και μεσα στην οικογενεια σου πρεπει να ειναι ακομα χειροτερα.Κρατησου μακρια της ειδικα τωρα που εισαι εγκυος και αν αυτο δε γινεται,φροντισε να μη σε επηρεαζουν οσα λεει και κανει.Το μωρακια σου και το παιδι σου εχουν σημασια πανω απ΄ ολα,μην της κανεις τη χαρη και χαλιεσαι της γελοιας!!! Εσυ κοιτα τον αντρα σου και τα παιδακια σου κι ας τη να βραζει στην κακια και τη ζηλεια της.Μπορει να ζηλευει που εσυ εγινες πιο γρηγορα μανουλα,ξερεις,αυτο ειναι ενα ζητημα που πολλες γυναικες το κοιτανε με "μισο" ματι.Εχε ενα σταυρο πανω σου κι αμα νοιωθεις την αρνητικη της ενεργεια να πιανεις το σταυρο και θα δεις,θα παιρνεις δυναμη.Εγω αυτο εκανα,οσο ημουν εγκυος,οταν πηγαινα στη δουλεια ειχα μονιμως περασμενο στο χερι μου ενα σαπλε,το κομποσχοινι των καθολικων,κι οποτε ενιωθα βλεμματα κακιας και φθονου επανω μου (κι αυτο γινοταν συνεχεια) εσφιγγα το σταυρο κι ενιωθα οτι δεν μπορει κανεις να με βλαψει.

 

χτες βραδυ να δεις πανηγυρι με τον αντρα μου... που με ειχαν πιασει τα παραπονιαρικα και νααα οι βρυσες... να το κλαμα... να η στεναχορια... και να τον εχω να μου λεει και "εσυ φταις, που δινεις σημασια... που καθεσαι και ασχολεισαι με καθε βλαμενο... που... που... που..., που ασε και θα πεσει στο λακο της, και κατσε να δουμε τι θα κανει οταν κανει κι εκεινη παιδι κτλ κτλ..." που να ησυχασω εγω ομως... και αντε παλι η κατσαδα "βρηκες τον καιρο να στεναχοριεσαι, με το μωρο κτλ κτλ...", εγω ν'απανταω "ναι, υπαρχουν και οι ορμονες ξερεις..." και αλλα τετοια τραγελαφικα... τελος παντων, κατι πρεπει να κανω γιατι δεν παιζει να σαλταρω για κανενος την ορεξη...

ασε γιατι η ζηλια μας τα κανει ολα... απο τοτε που την ξερω μονιμως αυτο... το πως ειμαι εμφανισιακα, το πως ειναι το ενα σπιτι μου, πως το αλλο, να κανουμε κατι πιο μπουγιοζικο, επειδιξη, μεγαλομανια, και παει λεγοντας...

και ναι προσπαθω να κανω το Σταυρο μου και να λεω "φυλαγε με Θεε μου" γιατι αλλιως... νομιζω η γλωσσοφαγια σπαει κοκκαλα...

και η πλακα ειναι οτι χτες το πρωι την εβλεπα στον υπνο μου... εφιαλτης εχει γινει πια... κι αναρωτιομουν τι θα μου χαλασει τη μερα..