Κατάλληλη ηλικία για παιδικό σταθμό?

[Ellemphriem]

Η προσωπική μου εκτίμηση ήταν να μη βιαστώ να στείλω την κόρη μου στον παιδικό. Όλοι όμως με πιέζανε. Ανησυχούσα για τις ιώσεις, για τη διατροφή της και οι περισσότεροι με κατηγορούσαν ως υποχόνδρια, εγωίστρια κ.λ.π.

Έτσι μετά από πιέσεις έγγραψα την κόρη μου αρχικά σ' έναν ιδιωτικό σταθμό σε ηλικία 22 μηνών. Οι μέρες που πήγε ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. 2 μέρες πήγαινε, 2 εβδομάδες την είχα σπίτι άρρωστη. Όταν κόντευε ο βήχας να γίνει μόνιμος, την σταμάτησα. Όταν την άφηνα στον παιδικό, έβλεπα όλα τα μωράκια να τρέχουν στην πόρτα μήπως και δουν γνώριμο πρόσωπο. Κάθονταν άλλα με την πιπίλα, άλλα με τις μυξούλες τους ζαρωμένα και φυσικά το καθένα έπαιζε μόνο του. Για ποιά κοινωνικοποίηση μιλάμε;;;

Τον επόμενο χρόνο τα ίδια. Είπα να δοκιμάσω έναν δημόσιο παιδικό σταθμό. Οι΄ιώσεις σε ημερήσια διάταξη με ποικίλα συμπτώματα. Άλλοτε άκουγα για κ΄ρούσμα ψείρας, άλλοτε για κρούσμα οστρακιάς, άλλοτε για κρούσμα γρίπης των χοίρων. Την σταμάτησα πρίν τα Χριστούγεννα.

Φέτος την πήγα στα προνήπια στο πιο κοντινό νηπιαγωγείο. Οι εντυπώσεις μου άριστες μέχρι στιγμής. Μου έκανε εντύπωση πώς το μόνο παιδί που δεν έκλαιγε την πρώτη μέρα ήταν το δικό μου κι ας μην ήταν μαθημένη από τον παιδικό. Ο νηπιαγωγός εντυπωσιάστηκε από το πόσα πράγματα γνωρίζει η κόρη μου κι ας είναι η πιο μικρή.

Κατέληξα στο συμπέρασμα πώς ο παιδικός΄είναι η έσχατη λύση για εργαζόμενους γονείς. Εμείς τον επινοήσαμε, για λόγους ανάγκης. Δεν μπορώ να διαννοηθώ πώς μπορεί να αποτελεί καλή λύση για ένα παιδάκι που αποχωρίζεται την μητρική αγκαλιά από τόσο νωρίς.

Είμαι ελεύθερη επαγγελματίας. Είχα παράπονο που παράτησα τη δουλειά μου μετά από πολύχρονες σπουδές, αλλά αυτό αντισταθμιζόταν καθημερίνά βλέποντας την κόρη μου γερή και χαρούμενη.

Αυτοί που με προσανατόλιζαν στον παιδικό ήταν οι γονείς μου (γιατί δεν μπορούσαν ν' αναλάβουν την φροντίδα της), τα πεθερικά μου από αντίδαση (δεν ήθελαν να με βλέπουν πόσο μάλλον να βοηθήσουν) και μερικές συνάδελφοι προφανώς από τύψεις που στείλαν τα δικά τους.

Συμπερασματικά πιστεύω πώς καλύτερη ηλικία είναι μετά τα 3 έτη της ζωής τους κι αυτό θ' ακολουθήσω στη δεύτερη κόρη μου. Ούτε μέρα πιο πριν.

 

Δεν 8α μπορουσα να το εκφρασω καλυτερα. Μπραβο σου!

[rkt]

Οταν πρέπει να δουλέψεις και δεν έχεις κάποιον να σου κρατάει τα παιδιά, τότε η μόνη λύση είναι ο παιδικός. Συμφωνώότι από τα 3 και μετά είναι το ιδανικό. Εγώ φέτος τις ξεκίνησα παιδικό που είναι 3, μέχρι τον Αύγουστο είχα γυναίκα σπίτι. Είναι καλύτερη λύση για μικρές ηλικίες, αλλά ακριβή.

[kyriaki giorgos]

Εγώ μετά απο μια επίπονη εμπειρία με ίωση που κατέλλειξε τα διδυμάκια μου στο νοσοκομείο... τέλος... τα κρατάω μόνη μου και τα πρόσωπά τους είναι ευτυχισμένα... δεν δουλεύω όμως και αυτό είναι καθοριστικό... γιατί οι γιαγιάδες και παπούδες είχαν κουραστεί να με βοηθάνε... τα παιδάκια μου όμως είναι τώρα 16 μηνών και περπατάνε οπότε είναι και πιο συνεργάσιμα... κάθε μέρα είναι και μια καινούρια καλύτερη ημέρα... δεν θα πρότεινα σε κανμία μαμά να τα πάει σε παιδικό γιατί η δική μου εμπειρία δεν ήταν καλλή αλλά τί να κάνουν και μικρέ κοπελίτσες .... ποιό να πρωτοπροσέξουν... τα δικά μου πάντως τα έβρισκα πάντα σε μια γωνιά να έχουν σκάσει στο κλάμα γεμάτα μίξες με παράπονο και βήχα... δεν θέλω να το ξαναδώ αυτό ποτέ... αλλά έχω την επιλογή... τίν αν σου κάνει μια μανούλα που δουλεύει;;;;;;

[culte]

εγώ μόνο καλά έχω να πω για τον παιδικό..

 

την πήγα από 1 έτους σε έναν αγγλικό που είχε 5 παιδάκια μόνο στο τμήμα..δεν αρρώστησε ποτέ!

 

τώρα είναι δύο και κάτι..από τον μάιο την πήγα σε ελληνικό...έχει λυθεί τόσο η γλώσσα της και έχει κοινωνικοποιηθεί τόσο πολύ που μου την άλλαξαν τμήμα και την έβαλαν στα 2.5 και άνω!!

[Melduck]

θα συμφωνησω με culte αν και ειμαστε φρεσκιοι στον παιδικο...

ανοιγουν οι οριζοντες τους και μαθαινουν πραγματα που δυσκολα θα μαθαιναν σπιτι με τη μαμα

οσο για την καταλληλη ηλικια, σημερα ειχαμε συγκεντρωση γονεων στον παιδικο και απο κουβεντα που καναμε οι γονεις, τα παιδακια που πρωτη φορα ξεκινησαν στα 3 ειχαν δυσκολοτερη προσαρμογη απο τα διχρονα

επισης, σχετικα με τις ιωσεις, ειτε στα 2 ειτε στα 3 ειτε στα 4, η πρωτη χρονια που θα ξεκινησουν θα ειναι πολυ δυσκολη (συμφωνα με τον παιδιατρο μας)

[TXARA]

Ο μεγαλος μου γιος ειναι 4 ετων και φετος πηγε για πρωτη φορα παιδικο.Τον εστειλα φετος απο αποψη,δεν ηθελα να παει μικροτερος για πολλους και διαφορους λογους.Δεν ειχα απολυτως κανενα προβλημα ουτε προβληματα προσαρμογης ουτε κατι αλλο.Δεν εχει αρρωστησει ουτε μια φορα μεχρι στιγμης και ολα πανε καλα.

Και το μικρο γιο μου δε εχω σκοπο να τον στειλω νωριτερα.Παντως πιστευω οτι μετα τα 3 ετη ειναι η καλυτερη ηλικιας εαν βεβαια εχει την ανεση της επιλογης.

[xristlna]

καλησπερα σε ολους..

εμεις εχουμε τον Ζαφειρακη μας που ειναι τωρα ενος ετους και μερικων ημερων.

Τον εβαλα αναγκαστικα στον βρεφονηπιακο γιατι πρεπει να διαβασω για την εξεταστικη του φεβρουαριου και δυστυχως δεν υπαρχει κανεις κοντα (απο τις μαμαδες μας-γιαγιαδες του) ωστε να μενουν καποιες ωρες μαζι του.

Η αληθεια ειναι πως ενιωθα πολλες ενοχες στην αρχη, αν και ο μικρος χαιροτανε πολυ καθε πρωι που πηγαιναμε. Καποια στιγμη αρχισε να αλλαζει συμπεριφορα και να κλαει μολις τον εδινα στην κοπελα αλλα αυτο δεν κρατησε πανω απο 2-3 ημερες.

Τωρα ειναι παλι μια χαρα.

Μου εχει κανει λιγα δεκατα και λιγο βηχα αλλα βλεπω μεγαλη αλλαγη στην συμπεριφορα του οταν βρισκομαστε και με αλλα παιδακια σε παιδοτοπους...μοιραζομαστε τα παιχνιδια μας και κανουμε αγκαλιες.

Ισως πραγματι να ειναι ακομα μικρουλις...αλλα δεν νομιζω πως του εκανε ''κακο'' σε κατι τουλαχιστον οσο αφορα την ψυχοσυνθεση του...¨)

[alexandro]

Πιστεύω είναι μια καλή ηλικία κοντά στα 3 μην έρθει απότομα και το σχολείο. Σαφώς βέβαια εάν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Κατα τα άλλα το βέβαιο είναι ότι κάθε παιδί αντιμετωπίζεται μοναδικά. Επομένως, κάποια μπορεί να το πάρουν πολύ θετικά, κάποια όχι, κάποια να βελτιωθούν ή να χαλάσουν τη διαγωγή τους. Ο δικός μας τρεις μήνες αφού μπήκε στο σταθμό (3 χρονων) έγινε βίαιος και πειραχτήρι με την αδερφή του (4,5 χρονων) στο σπίτι. Στο σταθμό πληροφορήθηκα ότι εξακολουθοόυσε να είναι το καλό παιδάκι που ξέραμε, αλλά στο σπίτι έγινε αρχικάφρος. Επειτα είναι και το θέμα με τις αρρώστιες, αλλα μωρά πιο ευαίσθητα άλλα όχι. Οπότε κρίνουμε κατά περίπτωση ακόμα και ανάμεσα στα αδελφια..

[Marigoula]

Η προσωπική μου εκτίμηση ήταν να μη βιαστώ να στείλω την κόρη μου στον παιδικό. Όλοι όμως με πιέζανε. Ανησυχούσα για τις ιώσεις, για τη διατροφή της και οι περισσότεροι με κατηγορούσαν ως υποχόνδρια, εγωίστρια κ.λ.π.

Έτσι μετά από πιέσεις έγγραψα την κόρη μου αρχικά σ' έναν ιδιωτικό σταθμό σε ηλικία 22 μηνών. Οι μέρες που πήγε ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. 2 μέρες πήγαινε, 2 εβδομάδες την είχα σπίτι άρρωστη. Όταν κόντευε ο βήχας να γίνει μόνιμος, την σταμάτησα. Όταν την άφηνα στον παιδικό, έβλεπα όλα τα μωράκια να τρέχουν στην πόρτα μήπως και δουν γνώριμο πρόσωπο. Κάθονταν άλλα με την πιπίλα, άλλα με τις μυξούλες τους ζαρωμένα και φυσικά το καθένα έπαιζε μόνο του. Για ποιά κοινωνικοποίηση μιλάμε;;;

Τον επόμενο χρόνο τα ίδια. Είπα να δοκιμάσω έναν δημόσιο παιδικό σταθμό. Οι΄ιώσεις σε ημερήσια διάταξη με ποικίλα συμπτώματα. Άλλοτε άκουγα για κ΄ρούσμα ψείρας, άλλοτε για κρούσμα οστρακιάς, άλλοτε για κρούσμα γρίπης των χοίρων. Την σταμάτησα πρίν τα Χριστούγεννα.

Φέτος την πήγα στα προνήπια στο πιο κοντινό νηπιαγωγείο. Οι εντυπώσεις μου άριστες μέχρι στιγμής. Μου έκανε εντύπωση πώς το μόνο παιδί που δεν έκλαιγε την πρώτη μέρα ήταν το δικό μου κι ας μην ήταν μαθημένη από τον παιδικό. Ο νηπιαγωγός εντυπωσιάστηκε από το πόσα πράγματα γνωρίζει η κόρη μου κι ας είναι η πιο μικρή.

Κατέληξα στο συμπέρασμα πώς ο παιδικός΄είναι η έσχατη λύση για εργαζόμενους γονείς. Εμείς τον επινοήσαμε, για λόγους ανάγκης. Δεν μπορώ να διαννοηθώ πώς μπορεί να αποτελεί καλή λύση για ένα παιδάκι που αποχωρίζεται την μητρική αγκαλιά από τόσο νωρίς.

Είμαι ελεύθερη επαγγελματίας. Είχα παράπονο που παράτησα τη δουλειά μου μετά από πολύχρονες σπουδές, αλλά αυτό αντισταθμιζόταν καθημερίνά βλέποντας την κόρη μου γερή και χαρούμενη.

Αυτοί που με προσανατόλιζαν στον παιδικό ήταν οι γονείς μου (γιατί δεν μπορούσαν ν' αναλάβουν την φροντίδα της), τα πεθερικά μου από αντίδαση (δεν ήθελαν να με βλέπουν πόσο μάλλον να βοηθήσουν) και μερικές συνάδελφοι προφανώς από τύψεις που στείλαν τα δικά τους.

Συμπερασματικά πιστεύω πώς καλύτερη ηλικία είναι μετά τα 3 έτη της ζωής τους κι αυτό θ' ακολουθήσω στη δεύτερη κόρη μου. Ούτε μέρα πιο πριν.

 

Με κάλυψες πλήρως...

Όσο καλός και να είναι ο παιδικός είναι φύση αδύνατον να προσέχουν όλα τα παιδάκαι όπως τα προσέχουμε εμείς στο σπίτι μας και φυσικά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την θαλπωρή του σπιτιού και την αγκαλιά της μαμάς, λύση ανάγκης δυστυχώς...

[fenaki]

λοιπόν εγω έχω 2 παραδειγματα το ένα της κορης μου και το άλλο του ανηψιου μου...

η κόρη μου πηγε κανονικα σχολειο 15 μηνων ειχαμε επιχειρησει και 4 μηνων αλλά ήταν μονο για ένα μηνα γαιτι αρρώστησε.....

γενικά μιλησε νωρις πρωτες λέξεις 8 μηνων....απο την πρωτη εβδομάδα ειδα αλλαγή...χαρουμενη επικοινωνιακή....πιο ανεξάρτητη....έτρωγε μόνη της η γλώσσα της οχι απλά λυθηκε....18 μηνων πλέον εκανε ολοκληρωμενες προτάσεις και μιλουσε πολυ καθαρά.....άκουγε με προσοχή ότι της δειχναμε....όταν γύρναγε σπίτι ήθελε να ασχολειθουμε μαζι της γιατι ξεφευγε απο την κλεισουρα του σπιτιου....τώρα που ειναι 2,5 δεν την πιάνεις...στο τμημα της στο δημόσιο σχολειο...ειναι πιο συνεργάσιμη και πιο ώριμη απο τα άλλα παιδιά που πάνε πρωτη φορα σχολειο....δείχνει τι την ενοχλει που δεν συμφωνει.....και τις προτιμίσεις της....είναι η μόνη που συμμετέχει στις δραστηριότητες του σχολειου και έχει μάθει....να λειτουργει ομαδικά...αυτό φαίνεται και στο σπίτι....βγαλαμε την πανα και μου πηρε μονο ενα μηνα....γιατι ηδη πηγαινε στην τουαλετα στο σχολειο....

τώρα με τον ανηψιο μου που έχουν 20 μέρες διαφορά έχουν τεράστιες διαφορές...ο ανηψιος μου μεγάλωσε με την πεθερά του αδερφου μου....ο οποιος δεν μιλάει...είναι ακομη στα μπεμπεκίστικα....η προσαρμογη φέτος για πρωτη φορα στο σχολείο είναι ακόμη δυσκολη...δεν επικοινωνει με τα άλλα παιδιά όσο θα έπρεπε...και είχε κακομάθει στο φαγητο με την γιαγια....έπρεπε να τρωει...μονο κρεας και πατατες και σοκολατες....

επίσης έχει εναν μεγαλυτερο αδερφο 4 ετων και τα παιδιά ειναι πότε στη μια γιαγια και πότε στην άλλη...ο αδερφος μου με την νυφη μου έχουν επαναυπαφθει...απο οτι βλέπω....και δεν το λέω με κακία αλλά απο αγάπη γιατι τα παιδιά δεν μενουν πολλές ώρες με τους γονεις....

το ίδιο και με τον ανηψιο του άντρα μου που πηγε νηπιο κατευθειαν δυσκολία προσαρμογης στο σχολειο...ανασφαλης...δεν ειχε φίλους...στα 11 απεκτησε τις πρωτες φιλιες...και τωρα ειναι 12...κουτσομπόλης....πολλά προβλήματα στη μάθηση γιατι ήταν το πρωτο εγγόνι και παραχαιδεμενος....και ανεδής...η λέξη ευχαριστώ ή παρακαλώ δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του....

η κάτια που είναι 2,5 για να ζητήσει κάτι πάντα λέει σε παρακαλώ μαμα ή μπαμπά δωσε μου αυτό.....

 

βέβαια για κάθε γονιο ειναι δική του επιλογή....εγω ειμαι υπερ όσο πιο νωρίς τοσο πιο καλα...αν κάποιος βλεπει ότι μπορει το παιδι με τους παπουδες ή με κάποιον άλλον να μεγαλώσει έχει καλώς....εγώ ήθελα το παιδι μου να κάνει παρεα με παιδιά...

θέλω να ειμαι δίπλα της όταν γυρναμε σπιτι το απογευμα...να κάνουμε πραγματα μαζι και μου αρεσει που μπορώ να πηγαινω στο super market μαζι της στο jumbo και για ψώνια και να καταλαβαίνει ότι της λεω....μου αρεσει που μαθαινουμε την αλφαβητα χωρις κόπο...μου αρεσει που βλέπει mtv και προσπαθει να τραγουδισει αγγλικα...και μου αρέσει που έχει καταλάβει ότι για να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος και ικανός πρεπει να προσπαθεις....

σημασία έχει τα παιδιά μας να είναι χαρούμενα....οποτε βλέπουμε και κανουμε.....

[AthinaP]

Fenaki, στάθηκες άκρως τυχερή με το σταθμό. Δεν είναι ο κανόνας τα παιδιά που πηγαίνουν από μικρά σταθμό να είναι τόσο εξελιγμένα. Σε αρκετές περιπτώσεις η μέρα τους περνάει σε ελάχιστα τετραγωνικά, χωρίς να ακούνε ομιλίες, καθώς είναι μόνα τους με άλλα νήπια και οι ενήλικες μπορεί να μην ενδιαφέρονται ή και να μην προλαβαίνουν να τους μιλήσουν, καθώς έχουν να κάνουν ένα σωρό τρέχοντα και αγγαρείες - αλλάγματα, ταϊσματα... Οπότε δεν πάνε ιδιαίτερα μπροστά, τα πολύ μικρά παιδιά συνήθως, σε σχέση με το να κάθονταν σπίτι με έναν ενήλικα που να ασχολείται όμως μαζί τους.

 

Πάντως, μετά το χρόνο, βρήκα ότι η μέρα των παιδιών ήταν αρκετά φτωχή στο σπίτι, με περιορισμένες εξόδους μέχρι την παιδική χαρά.

 

Επέλεξα να στείλω τα παιδιά παιδικό, αλλά η εμπειρία μας από τον πρώτο που πήγαμε δεν ήταν παρόμοια με τη δική σας. Αντίθετα, τα παιδιά, τα οποία είχαν αρχίσει να μιλάνε, έκαναν σημειωτόν ή και πίσω, στην εξέλιξή τους. Για μήνες ολόκληρους δεν ξεστόμισαν ούτε μία λέξη που να μην την είχαν ακούσει σπίτι. Είναι και πού θα πέσεις λοιπόν. Κάλλιστα βέβαια, άλλοι την πατάνε με άτομα που βάζουν σπίτι τους.

[culte]

τότε και εμείς αποτελούμε την εξαίρεση!!!!!

 

μιλάμε, λέμε τραγουδάκια ολόκληρα, μας παιζουν θεατρό και πολλά άλλα...

 

τα καλύτερα έχω να πω για στον σταθμό μας!!

[Μαργαρίτα2]

Καλησπέρα σε όλες τις μαμάδες του forum! Θα ήθελα κι εγώ τη γνώμη σας. Η κόρη μου, 21 Ιαν. γίνετα 3 ετών, και ο γιός μου 30 Μαϊου θα συμπληρώσει τα 2. Σκέφτομαι να γράψω τη μεγάλη σε κρατικό παιδικό σταθμό - αν την επιλέξουν βέβαια - αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω και τον μικρό από τόσο νωρίς ή όχι. Από τα γραφεία που ρώτησα μου είπαν γιατί όχι και το μικρό αλλά εγώ έχω τους ενδοιασμούς μου. Επειδή δεν δουλεύω - καλό μεν, τα οικονομικά χάλια δε - είμαι όλη μέρα μαζί τους (φαγητό, ύπνο, δουλειές σπιτιού, παιχνίδι, παιδικές χαρές, βόλτες, ψώνια) παντού και πάντα πάμε οι τρείς μας πακέτο! Το πακέτο όμως είναι μεγάλο για μένα που θέλω να ξεκλέψω λίγο χρόνο με τον άντρα μου που δουλεύει σε δύο δουλέιές και δεν βλεπόμαστε και πολύ, οπότε και αρχίσαν τα προβλήματα.... Θέλω να πιστέψω οτι θα είμαστε πιο χαλαροί με ένα παιδί το πρωί στο σπίτι αλλά πάλι δεν ξέρω πως θα αντιδράσει ο μικρός. Για ιδιωτικό παιδικό σταθμό ούτε συζήτηση....

[Marigoula]

τότε και εμείς αποτελούμε την εξαίρεση!!!!!

 

μιλάμε, λέμε τραγουδάκια ολόκληρα, μας παιζουν θεατρό και πολλά άλλα...

 

τα καλύτερα έχω να πω για στον σταθμό μας!!

 

Ίσως ειναι και θέμα παιδιου και όχι αποκλειστικά θέμα σταθμού. Υπάρχουν παιδάκια που μιλανε, τραγουδάνε, επικοινωνούν, είναι κοινωνικά, έχουν "αντίληψη" και δεν έχουν παει σταθμό. Είναι και άλλα παιδιά που ειδαν αλματώδη βελτίωση σε πολλούς τομείς όταν πήγαν σταθμό. Προφανώς καθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν θα πρέπει να τις συγκρίνουμε. Οι γονείς θα πρεπει να ζυγίζουν σε κάθε περίπτωση τα υπέρ και τα κατά και να παίρνουν την καλύτερη δυνατή απόφαση.

 

Καλησπέρα σε όλες τις μαμάδες του forum! Θα ήθελα κι εγώ τη γνώμη σας. Η κόρη μου, 21 Ιαν. γίνετα 3 ετών, και ο γιός μου 30 Μαϊου θα συμπληρώσει τα 2. Σκέφτομαι να γράψω τη μεγάλη σε κρατικό παιδικό σταθμό - αν την επιλέξουν βέβαια - αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω και τον μικρό από τόσο νωρίς ή όχι.

Θέλω να πιστέψω οτι θα είμαστε πιο χαλαροί με ένα παιδί το πρωί στο σπίτι αλλά πάλι δεν ξέρω πως θα αντιδράσει ο μικρός. Για ιδιωτικό παιδικό σταθμό ούτε συζήτηση....

 

Μαργαρίτα μου δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω, σε τέτοιες καταστάσεις δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει αν δεν συμβεί πρώτα, ούτε την εμπειρία έχω και αλλωστε όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια. Ισως αν έβαζες μόνο τη μεγάλη και τον μικρό αργότερα και βλεπεις...εγώ θα προτιμούσα να πήγαινα το παιδί μου σε σταθμό μετά τα 2,5-3. Αν είχα 2 παιδιά βέβαια και δεν τα έβγαζα πέρα μπορεί να το έστελνα 2 χρονών αλλά όχι πιο μικρό.

[Μαργαρίτα2]

marigoula, κι εγώ την ίδια γνώμη έχω. Ελπίζω να πάρουν πρώτα τη μεγάλη στον παιδικό να ξεγεύγει και λίγο από το σπίτι και αργότερα ο μικρός. Ευελπιστώ να πάνε όλα καλά γιατί ολόκληρο χειμώνα πάλι με δυο παιδιά μέσα στο σπίτι δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω! Είδωμεν... Είμαι από Βόλο, και οι παιδικοί σταθμοί εδώ είναι λίγο δυσεύρετοι. Πολλά τα παιδιά (πολλά αλλοδαπά επίσης), ευτυχώς όχι σε όλους τους παιδικούς, στις παιδικές χαρές όμως μόνο αλλοδαπά παιδάκια συναντάς!... Θέλω οπωσδήποτε να ξεκινήσει η μεγάλη παιδικό, γιατί μαζί με τον μικρό στο σπίτι άρχισε να παλιμπαιδίζει ελαφρώς. Το παίζει και μεγάλη αλλά μόνο όταν έχει όρεξη, και δεν την τσαντίζει ο μικρός όταν της παίρνει τα παιχνίδια.

Ευχαριστώ το διαδίκτυο πάντως και ιδιαίτερα το ParentsCafe που μπορώ και ακούω τις εμπειρίες άλλων μαμάδων..., οπότε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις μαμάδες που γράφουν εδώ. Φιλικούς χαιρετισμούς σε όλες και όλους...

[GeorginaT]

Ποιά είναι η σωστή και κατάλληλη ηλικία για να στείλετε το παιδί σας στον παιδικό σταθμό ?

 

Τι γνώμη έχετε ?

 

H ερώτηση είναι διαφορετική...έχετε κάποιον να προσέχει τα παιδάκια σας για να γυρίσετε στη δουλειά ή πρέπει να τα στείλετε παιδικό;

Από κει και πέρα η απάντηση διαφέρει...αν υπάρχει κάποιος παππούς/γιαγιά ή η οικονομική άνεση για γυναίκα...τότε το κρατάς σπίτι και θεωρώ ότι η κατάλληλη ηλικία είναι γύρω στα 3...

Αν δεν υπάρχει η παραπάνω άνεση...ή τα παιδάκια είναι περισσότερα του 1...τότε σαφώς και τα στέλνεις παιδικό...όσο μικρά και αν είναι...

 

Εγώ έστειλα τον μεγάλο παιδικό τώρα που είναι 2 χρονών...και η μικρή θα πάει μόλις γίνει 1...επιλογή να μείνω σπίτι και να τα προσέχω εγώ πολύ απλά...δεν παίζει...οπότε κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε!

[fenaki]

Fenaki, στάθηκες άκρως τυχερή με το σταθμό. Δεν είναι ο κανόνας τα παιδιά που πηγαίνουν από μικρά σταθμό να είναι τόσο εξελιγμένα. Σε αρκετές περιπτώσεις η μέρα τους περνάει σε ελάχιστα τετραγωνικά, χωρίς να ακούνε ομιλίες, καθώς είναι μόνα τους με άλλα νήπια και οι ενήλικες μπορεί να μην ενδιαφέρονται ή και να μην προλαβαίνουν να τους μιλήσουν, καθώς έχουν να κάνουν ένα σωρό τρέχοντα και αγγαρείες - αλλάγματα, ταϊσματα... Οπότε δεν πάνε ιδιαίτερα μπροστά, τα πολύ μικρά παιδιά συνήθως, σε σχέση με το να κάθονταν σπίτι με έναν ενήλικα που να ασχολείται όμως μαζί τους.

 

Πάντως, μετά το χρόνο, βρήκα ότι η μέρα των παιδιών ήταν αρκετά φτωχή στο σπίτι, με περιορισμένες εξόδους μέχρι την παιδική χαρά.

 

Επέλεξα να στείλω τα παιδιά παιδικό, αλλά η εμπειρία μας από τον πρώτο που πήγαμε δεν ήταν παρόμοια με τη δική σας. Αντίθετα, τα παιδιά, τα οποία είχαν αρχίσει να μιλάνε, έκαναν σημειωτόν ή και πίσω, στην εξέλιξή τους. Για μήνες ολόκληρους δεν ξεστόμισαν ούτε μία λέξη που να μην την είχαν ακούσει σπίτι. Είναι και πού θα πέσεις λοιπόν. Κάλλιστα βέβαια, άλλοι την πατάνε με άτομα που βάζουν σπίτι τους.

 

με αυτά που περιγράφεις δεν έκανες σωστή επιλογή σχολείου...εγώ έψαχνα σχεδον ένα χρονο όσο ήταν μωρό και την κράταγε κυρία στο σπίτι....πήγα και τα είδα όλα ενα προς ένα και ειδα πολλές διαφορές....πρωτα από όλα δεν επέλεξα μεγάλο σχολειο με πολλά παιδιά διάλεξα ενα σχολειο που το παιδι μου ένιωσε οικεια....και ήμουν 100% ευχαριστημένη απλά φετος για οικονομικους κυριως λόγους γιατι πρεπει να βοηθεισω τον άντρα μου...στην δουλειά του.... δεν την ξανάστειλα στο ίδιο σχολειο....και πήγε στο δημόσιο....γιατί μου είπαν αρκετοι γνωστοι γονείς που τα παιδιά τους πέρασαν απο κει οτι ειναι καλος παιδικος και να μην φοβάμαι....

όταν βλέπεις πως το σχολειο δεν βοηθάει ψάχνεις άλλο καλυτερο και κοιτάς να σε βοηθήσουν στην προσαρμογη....

λυπάμε γι αυτο αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ακυρώνεις όλα τα σχολεία με βάση την δική σου εμπειρία........

αν έβλεπα πως το δημόσιο σχολειο δεν κάνει καλή δουλειά θα έπερνα δανεικά δεν ξέρω και εγω απο ποιον για να την ξαναστειλω εκει.....

[fenaki]

marigoula, κι εγώ την ίδια γνώμη έχω. Ελπίζω να πάρουν πρώτα τη μεγάλη στον παιδικό να ξεγεύγει και λίγο από το σπίτι και αργότερα ο μικρός. Ευελπιστώ να πάνε όλα καλά γιατί ολόκληρο χειμώνα πάλι με δυο παιδιά μέσα στο σπίτι δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω! Είδωμεν... Είμαι από Βόλο, και οι παιδικοί σταθμοί εδώ είναι λίγο δυσεύρετοι. Πολλά τα παιδιά (πολλά αλλοδαπά επίσης), ευτυχώς όχι σε όλους τους παιδικούς, στις παιδικές χαρές όμως μόνο αλλοδαπά παιδάκια συναντάς!... Θέλω οπωσδήποτε να ξεκινήσει η μεγάλη παιδικό, γιατί μαζί με τον μικρό στο σπίτι άρχισε να παλιμπαιδίζει ελαφρώς. Το παίζει και μεγάλη αλλά μόνο όταν έχει όρεξη, και δεν την τσαντίζει ο μικρός όταν της παίρνει τα παιχνίδια.

Ευχαριστώ το διαδίκτυο πάντως και ιδιαίτερα το ParentsCafe που μπορώ και ακούω τις εμπειρίες άλλων μαμάδων..., οπότε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις μαμάδες που γράφουν εδώ. Φιλικούς χαιρετισμούς σε όλες και όλους...

 

βάλε και τα δυο αν μπορεις και αν επιλεγουν φυσικά...θα ειναι καλό για τα παιδιά γιατι θα νιώσουν ότι το ένα έχει το άλλο και δεν είναι μονα τους...μιας και είστε αυτοκολλητοι... και να δεν νιώθουν αδικημένα ότι το ένα το μικρο μένει με την μαμα και το μεγάλο το πήγατε σχολειο....εγώ όταν ημουν μικρη πήγαινα διπλα στο νηπιο αφου ήμουν στον παιδικό χτύπαγα την πόρτα και έλεγα θέλω να δω τον αδερφο μου....

επίσης το βλέπω και στο σχολειο το πρωί τα μονα παιδάκια που δεν διαμαρτύρονται ειναι τα αδερφάκια....

[nala]

Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες!

Έχω ένα μπομπιράκο 10 μηνών και σκεφτόμαστε με τον άντρα μου να τον πάμε σε παιδικό σταθμό από το Σεπτέμβριο που θα είναι 15 μηνων.

Δυστυχώς επιστρέφω στη δουλεια (και δοξα τω θεω να λέμε που κατάφερα να μείνω μαζι του τόσους μήνες!!) και πρέπει να αποφασίσουμε αν θα είναι καλυτερο να πάρουμε μια γύναικα ή να τον στείλουμε στον παιδικό. Ο μοναδικός μου ενδοιασμός για τον παιδικό σταθμό είναι οι αρρωστιες.

Εσεις από πόσο πήγατε τα παιδάκια σας σε παιδικό σταθμό;

[MY TREASURE]

να πάρεις γυναικα στο σπιτι, γιατι απο τις αρρωστιες τον πρωτο χρονο μάλλον θα χρειαστει να φας ολη την άδεια. Επιπλεον σε τοσο μικρό παιδακι ο βρεφικος σταθμος δεν εχει να προσφερει κατι. Από 2,5χρ. στον παιδικο τα παιδακαι ωφελουνται.

[anastasiaspil]

Αν οικονομικά σε συμφέρει, συμφωνώ και εγώ για γυναίκα στο σπίτι. Είναι πολύ μικρός ακόμα.

[CHRISTIE M]

Γνώμη μου είναι να πάρεις γυναίκα στο σπίτι α) γιατί είναι πολύ μικρούλι και β) θα δεινοπαθήσετε με τις ιώσεις.Εγώ έστειλα τον δικό μου παιδικό στα 2 1/2 και αρρώσταινε συνέχεια.Φέτος είναι καλύτερα τα πράγματα.

[thokat]

Καλησπέρα

Εγώ πήγα τον μεγάλο 20 μηνών και την μικρή 17 μηνών. Ευτυχώς τα έχουμε πάει σχετικά καλά έως τώρα από ιώσεις (2-3)

[fardi]

Κάπου στο φόρουμ διάβασα ότι οι παλιοί παιδίατροι λένε ότι ο παιδικός είναι σαν μία ζυγαριά, από την μία είναι τι μαθαίνει το παιδί και από την άλλη τι παθαίνει και ότι πριν τα τρία χρόνια η ζυγαριά κλίνει στο τι παθαίνει και μετά τα τρία στο τι μαθαίνει... τώρα αν δεν έχεις επιλογή, κάνε ό,τι καλύτερο νομίζεις, ο καθένας ξέρει τι είναι καλύτερο για το παιδί του.

 

Άλλοι λένε ότι γενικά στους παιδικούς πέρα από τις αρρώστιες, γενικώς τα έχουν σε ΄μία "καταστολή", να κοιμούνται όσο γίνεται περισσότερο, να μην παίξουν έντονα (με έντονη σωματική δραστηριότητα) για να μην διακινδυνεύουν ατυχήματα (όσο το δυνατόν λιγότερο δηλαδή) για λόγους ευθύνης δικής τους και κατανοητό κατ'εμέ (άλλο να παίζει με παζλ συνέχεια κι άλλο να χοροπηδάει...) κι έτσι τα παιδιά δεν εκτονώνονται πραγματικά και στο σπίτι λυσσάνε μέχρι αργά το βράδυ.

 

Το επιχείρημα "σε όποια ηλικία και να πάει, στην αρχή θα κολλήσει αρρώστιες" δεν στέκει κατά την γνώμη μου γιατί είναι άλλο να αρρωστήσει στο αναπνευστικό πχ 3 ή 4 ετών, και άλλο 1,5 ή 2 ετών (όλοι οι δίαυλοι, τα συστήματα γενικότερα είναι πιο μεγάλα, δεν φράσσουν με το παραμικρό, δεν αποικίζονται με μικρόβια τόσο "με το καλημέρα σας").

 

Άλλοι γονείς λένε επίσης ότι είχαν αγγελούδια σαν χαρακτήρες και στον παιδικό τα παιδιά τους έμαθαν πχ πώς να τσιμπάνε αλλά κρυφά από την δασκάλα, πώς να σπρώχνουν αλλά χωρίς να τους δει κανείς ή πώς να χτυπούν πχ το πιο αδύναμο παιδί γιατί σε αυτό τους παίρνει. Όλα αυτά είναι σαφώς στοιχεία της κοινωνίας μας αλλά και πάλι είναι αλλιώς να τα βλέπει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό για πρώτη φορά και αλλιώς σε πολύ πιο τρυφερή ηλικία που δεν μπορεί τόσο καλά να τα αξιολογήσει...

 

Προσωπική εμπειρία δεν έχω γιατί εμείς δεν στέλνουμε το παιδάκι μας σε παιδικό ακόμα, θα πάμε στα 3 έτη αλλά από 10 μηνών πάμε σε μάθημα μουσικής 1 φορά την εβδομάδα και θα προσθέσουμε κι ένα άλλο μάθημα παιχνιδιού-δραστηριοτήτων άλλη 1 φορά την εβδομάδα (με τον γονιό μαζί πάντα) για να κοινωνικοποιείται και να είναι με άλλα παιδάκια.

 

Φυσικά στο εξωτερικό όλα τα παιδάκια πάνε παιδικό από 6 - 10 μηνών. Πολλά τα υπέρ πολλά τα κατά κάθε άποψης...

[sabrina]

προσωπικη εμπειρια κ άποψη....

 

τον εχω παιδικό από 5μιση μηνών,φυσικά γιατί δεν υπήρχε άλλη επίλογη

 

γυναίκα δε θα έβαζα με τίποτα σπίτι,

 

πριν λίγο καιρό θεωρούσα κ γω ότι ηταν καθαρά φυλαξη κ δεν ειχε τπτ αλλο να του προσφέρει,

μετα που χρόνιασε πιστευω ότι περνάει πολύ χαρούμενα εκει η ώρα του, σπίτι με μας αν δε βγουμε εξω κ παρόλο που κανουμε τους καραγκιοζηδες β α ρ ι ε τ α ι ....

δε ξερω εγω ειμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη, το παιδί ειναι πολυ καλά και το βλέπω!!

 

τωρα όσον αφορά τις αρρώστιες εχει αρρωστησει καλά 2 φορες από τοτε που πηγε παιδικό αλλα κ αυτες στο πόδι, για αρρωστεια καθαρά εχει μεινει σπίτι από τότε που ξεκινησε η σχολικη χρονιά 2 μέρες!!!!

 

αλλά...μενω επαρχία, πανε στον ιδιο σταθμό πολλα γνωστα μου παιδακια κ μαθαινω από αυτα, ξερω τον σταθμό καλά, σε επαρχιακές πόλεις όλα μαθαινονται κ το δρομολογιο του παιδιού ειναι ενα 20λεπτό!!!