Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Παρουσία του μπαμπά στο δωμάτιο των ωδίνων - στο τοκετό


Recommended Posts

Και εγώ πρόσπαθώ να πίσω τον άντρα μου να είναι μαζί μου αλλά αυτός είναι ανένδοτος. Του εξηγώ ότι το μπέμπη δεν τον έκανα μόνη μου, οτι δεν μπορεί να είναι μόνο στα ευχαριστα...αλλα αυτός δεν καταλαβαίνει. Δεν ξέρω με πιο τρόπο να τον πείσω. Το θέλω δίπλα μου γιατί θέλω να έχω τον ανθρωπό μου δίπλα μου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


maria που ακριβώς στο site βρίσκεται το βίντεο? ilonka μου εγώ τον πίεσα και

δε μου βγήκε σε καλό, άφησέ τον να επιλέξει...

Όταν παίρνω...γεμίζουν τα χέρια μου. Όταν δίνω, γεμίζει η ψυχή μου...

Link to comment
Share on other sites

http://www.babycenter.com/videos/view/?vid=1287323

 

εγώ είδα και αυτό !!! συγκινήθηκα... μαγική στιγμή!

φαίνεται και πως πιέζει ο γιατρός το περίνεο έτσι ώστε να μην σκιστεί!

είναι φοβερά τα βίντεο!... τα συνιστώ σε όλους και στους μελλοντικούς μπαμπάδες και μαμάδες...!

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Του εξηγώ ότι το μπέμπη δεν τον έκανα μόνη μου, οτι δεν μπορεί να είναι μόνο στα ευχαριστα...αλλα αυτός δεν καταλαβαίνει.

 

Eγώ πάντως θα σου έλεγα να μην το λες αυτό, εννοώ να μη θεωρείτε και η δύο τον τοκετό κάτι δυστάρεστο. Το αντίθετο είναι! Είναι χαρά! Είναι η στιγμή που θα γίνεται γονείς και είναι όμορφο να συμμετέχετε και οι δύο και να είστε παρόντες.

 

Όσο για το "βρήσιμο" εντάξει δεν είναι απόλυτο. Όσες γεννούσαμε τη μέρα που γέννησα κι εγώ, άκουγα να φωνάζουνε αλλά βρισιές δεν άκουσα. Ούτε κι εγώ εννοείτε έβρισα κανέναν και ας μην έκανα επισκληρίδιο. Είναι και στον άνθρωπο ίσως και στην ψυχολογία που θα έχεις εκείνη τη στιγμή.

 

Πάντως επειδή και εγώ δεν ήθελα να πιέσω τον άντρα μου αν δεν ήθελε να παρεβρεθεί στον τοκετό και επειδή ήθελα από την άλλη να έχω κάποιον δικό μου μαζί μου, είχα εφεδρικό άτομο, καβάτζα που λέμε! :lol:

Αλλά δεν χρειάστηκε και ευτυχώς δεν το μετάνιωσε κανένας μας.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ilonka γιατι δεν θέλει,? σου είπε συγκεκριμένο λόγο ή απλώς είναι ο φόβος ότι θα δεί κάτι που μετά θα τον κάνει να αλλάξει ?

δείξε του τα βίντεο - ή δεν θέλει καθόλου να τα δεί?

το καλύτερο θα ήταν να διάβαζε απο πατέρες που ήταν μπροστά και τι ένιωσαν για αυτά που είδαν κτλ.

πρέπει να ανοίξουμε τόπικ να γράψουν οι αντρες που ήταν παρόντες και πως ήταν η εμπειρία για αυτούς.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Λέει ότι φοβάται, λες και εγώ δεν φοβάμαι. Είδε έναν τοκετό σε ντοκιμαντερ του BBC και του ήταν αρκετό. Τι να πει κανείς, αντρες , άκρη δεν βγάζεις. Τελευταία άρχισα να του λέω και κάτι για τον τοκετό στο νερό και δεν συμφωνεί. Είδες ο κύριος από τη μία φοβάται να είναι δίπλα μου από την άλλη έχει και γνώμη. Anyway,εχω ακόμα 92 μέρες να του αλλαξω γνώμη. Πες πες πες, πού θα πάει θα του αλλαξω γνώμη.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Εγώ κορίτσια θα γεννήσω στο Ιασώ και ο μπαμπάς μας θα είναι μέσα...Αν και στην αρχή εγώ δεν ήθελα τελικά κατέληξα στο ότι είναι μοναδική στιγμή για το ζευγάρι...

Όταν γεννήσω θα σας πώ εντυπώσεις που θα είναι ο άντρας μου μέσα στην γέννα.

Link to comment
Share on other sites

το επιτρέπουν? είχα διαβάσει απο κάποιες μαμάδες ότι δεν το είχαν επιτρέψει, ή ήταν ανάλογα τον γιατρό...? μάλλον αυτό..

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Ο δικός μου δεν είχε πρόβλημα.

Το μόνο που του είπε ότι δεν θα ήταν σωστό να αφήσουν την ετοιμόγεννη και να μαζεύουν από τα πατώματα τον πατέρα............

Έτσι μείναμε μαζί στο δωμάτιο ωδινών (έτσι νομίζω το λένε) και στο παρά πέντε με βάλανε στο χειρουργείο μόνη)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ο δικός μου δεν είχε πρόβλημα.

Το μόνο που του είπε ότι δεν θα ήταν σωστό να αφήσουν την ετοιμόγεννη και να μαζεύουν από τα πατώματα τον πατέρα............

Έτσι μείναμε μαζί στο δωμάτιο ωδινών (έτσι νομίζω το λένε) και στο παρά πέντε με βάλανε στο χειρουργείο μόνη)

 

να συμπληρώσω πως στην παρακέντηση κόντεψε να πέσει κάτω γιατί νόμισε λέει πως κάτι δεν πήγαινε καλά...

Ο δε γιατρός να φωνάζει" ΤΙ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΤΕ ΜΕΣΑ. ΑΦΟΥ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ" :shock:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι ήθελα νά μαι μόνη μου και στις ωδίνες και στη γέννα!

Δεν τον ήθελα μέσα με τίποτα!! Γέννησα στο Μητέρα, και ο καλός μου γιατρούλης μού λεγε θυμάμαι "βρε καλό μου γιατί δεν τον θες?" Όοοοχι εγώ. Και τότε μού φερε ο ίδιος από την τσάντα μου το κινητό μου, (ο γιατρός μου ήταν ατομάρα) και πήγε και ειδοποίησε και τον αντρούλη μου για να μιλάμε στο κινητό τουλάχιστον! Και έτσι κάθε τόσο τού λεγα "σ' αφήνω αγάπη μου ήρθε η μαία να με ψαχουλέψει..." ή ... "σ'αφήνω αγάπη μου γιατί είδαμε κεφάλι!..." κ.ο.κ...

Πάντως απ' ότι κατάλαβα και ο ίδιος δεν τρελαινόταν με την ιδέα νά ναι μέσα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μια από τα ίδια Αντιγόνη και εμείς... στις ωδίνες ήταν η μαμά μου αλλά και αυτή τσάμπα διότι το είχα ρίξει στον ύπνο... και την ώρα του τοκετού κανείς... δεν ήθελα κανέναν εκείνη την ώρα.. αυτό το είχα πάντα και εμετό να θέλω να κάνω δε θέλω να με βλέπει κανείς... αλλά δεν ήθελε και ο ίδιος... οπότε ήμασταν σύμφωνοι :wink:

Όταν παίρνω...γεμίζουν τα χέρια μου. Όταν δίνω, γεμίζει η ψυχή μου...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ τον φώναξα στο δωμάτιο μέχρι να μπω στο χειρουργείο, βέβαια ήταν φοβησμένος αλλά κάθισε ο καημένος χωρίς να λιποθυμήσει ειδικά την ώρα που μου έκαναν την επισκληρίδιο.

Link to comment
Share on other sites

Στην πρωτη μου εγκυμοσυνη ο αντρας μου ελεγε συνεχεια οτι ηθελε να ειναι μεσα αλλα εγω φοβομουνα μην τυχον δει κατι που τον σοκαρει.Ετσι η μαια μου σε καποιο μαθημα ανωδυνου του ειπε αν θελει να δει μια γεννα που ειχε βιντεοσκοπημενη με τον γιατρο μου...ο δικος μου ενθουσιαστηκε...οταν λοιπον ηρθε η μερα της γεννας ηταν πολυ εξοικιωμενος.Ειχε παρακολουθησει ολα τα μαθηματα ανωδυνου,ηταν αριστος μαθητης....Εκεινη λοιπον τη μερα ειχαμε μια μικρη επιπλοκη...ο Μιχαλης εστριψε και γυρισε με το κεφαλι να κοιταζει μπροστα....Γιατρος και μαια δε θελησαν να με πανικοβαλουν ,απλα οταν τεθηκε θεμα επισκληριδειου ,με πεισανε οτι θα με βοηθουσε.Μολις εμ επιασε μου ειπαν για τη στροφη του Μιχαλη και η μαια με το μαγικο της χερακι εστριψε το μωρο...αυτος ηταν ο λογος που θελανε αν κανω επισκληριδειο..για αν στριψει το μωρο και να μην με πανε καισαρικη(ο γιατρος μου αρνητικος στις καισαρικες ανεφ λογου).Ο αντρας μου ηταν μεσα σε ολα,μου εδινε κουραγιο και μαλιστα ειχαμε ευχαρηστηθει γελιο.Περνουσαμε πολυ ωραια.

Οταν ηρθε η ωρα των εξωθησεων το μωρο ηταν ελουροδεμενο σε σταση προσοχης και ξανατραβιοτανε πισω...ειχε και μεγαλο κεφαλακι και σφηνωσε...πολυ ζορικες εξωθησει...βγηκε με την 12η εξωθηση....σε ολες αυτες τις ξωθησεις πιασανε τοπο τα μαθηματα ...ο αντρας μου βοηθησε παρα πολυ...με τη μαια σπρωχναμε παρεα και ο Γιωργος μου κρατουσε το κεφαλι και συντονιζε τις αναπνοες....Στη γεννα κλαιγαμε παρεα...μολις βγηκε το μωρο ο γιατρος τον εστειλε με τη νεογνολογο να περιποιηθουν το μωρο ακιε τσι δεν ειδε τιποτα αντιαισθητικο.Μολις πηγαμε στο δωματιο μου ειπε πως με ολο αυτο που εζησε με αγαπησε 1000 φορες περισσοτερο και το ενιωσα οτι αυτη η διαδικασια μας ενωσε πραγματικα!

 

Στη δευτερη γεννα ειμασταν πλεον μαθημενοι...αλλα η μικρη γλιστρισε...Γεννηθηκε μεσα σε 10 λεπτα απο την ωρα που μου σπασανε τα νερα...αφου μου φωναζανε να κρατηθω και να μη σπρωξω για να μπουμε χειρουργειο...αυτη βγηκε εμ μια μονο εξωθηση και παλι ο αντρας μου επλεε σε πελαγοι ευτυχιας και συγκινησης διοτι ηταν ο πρωτος που αντικρυσε οτι ηταν 6αδακτυλη (ο ιδιος ειχε γεννηθει 6αδακτυλος)και φωναζε "μου μοιαζει μου μοιαζει"...

 

Νιωθω πολυ τυχερη που τον ειχα διπλα μου.Ακομη και τα δυσκολα δεπτερολεπτα τα εκανε να ειναι ομορφα και χαμογελστα.Δε θα τις αλλαζα με τιποτα αυτες τις στιγμες που ζησαμε ως ζευγαρι και ειλικρινα μας εδεσαν πολυ περισσοτερο!

.png.png
Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Στην αρχη ο καλος μου δεν ηθελε με τιποτα να ειναι στη γεννα μου.

Ειδαμε μαζι ενα dvd με δυο γεννες καισαρικη και φυσιολογικη και τοτε το αποφασισε μονος του να ειναι διπλα μου!

 

Τελικα οταν με παραλαβανε μεχρι να παρκαρει και να κανει την εισαγωγη εγω ημουν ηδη στο δωματιο ωδινων και με ρωταει ο γιατρος μου που ειναι ο αντρας μου. Ηταν στην παραλαβη απ'εξω και ζηταγε να μπει και δεν τον αφηναν με τιποτα!

Τελικα βγηκε ο γιατρος μου και μου τον εφερε και ηταν συνεχεια μαζι μου να μου δινει κουραγιο και να μου κραταει το χερι.

 

Ηταν αποφασισμενος αλλα τελικα πηγαμε με καισαρικη και τον εβγαλαν εξω και στεναχωρηθηκε κι απο πανω!!!

Ποιος???? Αυτος που δεν ηθελε ουτε να το ακουσει να ειναι στη γεννα!

Link to comment
Share on other sites

Eιχα γράψει παλιότερα ότι ο αντρας μου με τιποτα δεν ήθελε να είναι μέσα την ώρα του τοκετου. Ο καημενος είδε τόσα φριχτα πραγματα στα ντοκιμαντερ που δεν ήθελε με τιποτα να τα δει live. Την ώρα τον ώδινών βεβαια είχε απόφασίσει να είναι μαζί μου, μολις όμως πλησιασε το κρισιμο σημείο βγηκε έξω από την αίθουσα, και τότε εμφανίστηκε η μαία που ήταν μάζί με το γιατρό μου και άρχισε να του λέει "Μπες μέσα, πόσες φορες θα έχεις την ευκαιρία να το ξαναζησεις?". Με τα πολλά μπηκε ο Β μέσα και τώρα θέλει οπωσδήποτε να είναι μέσα και στο δευτερο παιδάκι μας, λέει μάλιστα ότι ηταν η πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής του. (Εννοείτε οτι γεννησα με επισκληρήδιο οπότε ηταν πολυ χαλαρή η ατμοσφαιρα)

Link to comment
Share on other sites

Emeis me ton antra mou eimaste kati san... siamaia... opote eimaste pantou kai panta mazi, opote... den tha eimastan ston toketo ?

 

Mphkame loipon mazi apo tis 6 to proi kai ksekinhsa me texnhtous ponous. Htan synexeia ekei (oute gia tsigaro den phge o kahmenos) kai malista eixame parei kai kamera kai exoume ena binteaki, allo na sas leo kai allo na to blepete !!! xaxaxaxaxaxa

 

To kako sthn dikh mas periptosh htan oti otan o giatros milhse gia kaisarikh ego hmoun antitheth, ithela na to palepso ki allo, eno ekeinos me eide na ponao kai na ypofero kai synenaise na pame gia thn kaisarikh mia ora arxitera.

Link to comment
Share on other sites

Μαριλένα και με εμένα μου φαίνεται το ίδιο θα συμβεί!

Οι άντρες αμέσως λιποψυχούν! Όμως κακά τα ψέματα, κι εγώ δεν θα άντεχα να τον βλέπω να υποφέρει, ενώ για τον εαυτό μου θα σκεφτόμουν διαφορετικά.

Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά τελικά, αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία!

Να σας ζήσει!

.png
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Για να δούμε... Ο άντρας μου, ο οποίος δεν αντέχει να βλέπει αίμα και βελόνες ή ...τέλος πάντων δεν του είναι καθόλου ευχάριστο, έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να είναι εκεί μέχρι το τέλος. Το φοβερό και ταυτόχρονα απαράδεκτο είναι ότι μια γνωστή μου μαία, όταν ο άντρας μου ρώτησε τη γνώμη της ήταν αρνητική. Επέμενε πως είναι μία σκληρή εμπειρία που δεν χρειάζεται να την υποστεί. Δεν της πολυέδωσε βέβαια σημασία.. αλλά εμένα παρά ταύτα μου έκανε εντύπωση. Δεν νομίζω η άποψη της συγκεκριμένης μαίας (η οποία , απ'ότι ξέρω σπάνια έχει παρεθρεθεί σε τοκετό μιας και δουλεύει ως υπάλληλος στο ΙΚΑ) να είναι κοινώς αποδεκτή ή η πλέον σύγχρονη.

Προσωπικά θεωρώ λάθος να πιέσω τον άντρα μου. Αν όμως το επιθυμεί, νομίζω ότι θα βιώσει κάτι το ανεπανάληπτο..

Link to comment
Share on other sites

Εμένα ο αντρας μου ήταν μέσα σε όλη τη διαδικασία του τοκετού με απόφαση δική του.Μου κρατούσε συνεχώς το χέρι και με βοήθησε πολύ η παρουσία του στις ωδίνες.Τίποτα δε θα ήταν ίδιο για μένα αν δεν ήταν ο άντρας μου εκεί αν και τον έλεγα να μη μπεί αν δε μπορεί.Από τότε διαλαλεί στους πάντες ότι αν δε ζήσουν αυτή την εμπειρία δεν έχουν δεί τίποτα ακόμα στη ζωή τους.

Link to comment
Share on other sites

Και εμένα ο άντρας μου δεν ήξερε αν ήθελε να μπει ή όχι εξαιτίας κυρίως διαφόρων φημών που κυκλοφορούν. Του είπα ότι θα ήταν πολύ σημαντικό για μένα να ήταν παρών αλλά δεν τον πίεσα πολύ. Τελικά μπήκε μέσα και δεν το μετάνιωσε καθόλου. Με βοήθησε και εμένα αφάνταστα κυρίως ψυχολογικά και ο ίδιος έζησε μια μοναδική εμπειρία. Φυσικά τώρα δεν το συζητάει αν θα ξαναμπεί, το ξέρει ήδη!

Δημήτρης 25/01/07

Εβελίνα 12/04/08

Χριστίνα 04/10/10

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...