Παρουσία του μπαμπά στο δωμάτιο των ωδίνων - στο τοκετό

[Antonakis]

Στο Ελενα Βενιζέλου απαιτείται ο αντρας να εχει παρακολουθησει κάποια ταχύρυθμα σεμιναρια προκειμενου να παρει ενα σχετικο πιστοποιητικο, αλλα σε καθε περιπτωση πρεπει να συμφωνει και ο γιατρος για την παρουσια του.

[grinitsa]

Καλησπέρα σε όλους

 

Σκεφτόμαστε να βάλουμε μπρος για μπεμπέ και ένα θέμα που μας απασχολεί είναι το εάν επιτρέπεται η παρουσία του μπαμπά κατά τη διάρκεια του τοκετού σε δημόσιο νοσοκομείο. Μπορεί να με διαφωτίσει κάποιος σχετικά; Ευχαριστώ

[maraki1983]

κοριτσια καλησπερα..κι εμενα ο αντρας μου ηταν σε ολα μπροστα

την ωρα που εβγαινε ο πιτσιρικος μας ηταν απο κατω....αλλα ηταν τρομερη εμπειρια και με βοηθησε παρα πολυ...δεν ξερω αν θα ημουν τοσο ψυχραιμη αν ελειπε!ο κακομοιρης ηταν απο τις 3 τα ξημερωματα εως τις 3 το μεσημερι διπλα μου και ου κρατουσε το χερι

δεν εφυγε λεπτο !ηταν υπεροχη στιγμη που κρατουσαμε και οι δυο αγκαλια τον μικρουλη μας πριγκιππα!!!!!!!κοριτσια αφηστε τους αντρες σας.θα σας βοηθησουν παρα πολυ!πιστεψτε με!!!!!!

[efi25]

σε δημοσιο νοσοκομειο δεν επιτρεπεται η παρουσια του πατερα μεσα!αυτο ειναι σιγουρο!

[ολια]

Εγω γεννησα στο νερο και ηταν διπλα μου αν και ουτε ο ιδιος το περιμενε οτι θα εμενε ως το τελος.εμεις ειμαστε τελικα που εμπνεουμε η οχι την εμπιστοσυνη στις δυναμεις μας και την ψυχραιμια με τη συμπεριφορα μας.Πιστευω πως ειναι υπεροχο και πιστεψτε με υπαρχει πολυ μεγαλος σεβασμος αργοτερα

[κατια81]

Απο την εγκυμοσυνη ειχαμε πει με τον αντρα μου οτι θα ειναι διπλα μου μεχρι τελους!!!

Ηταν κατι βεβαια που το ηθελε παρα πολυ και ο ιδιος!!!

Αυτο που μας εκνευριζε ειναι οτι οταν τον ρωτουσαν και ελεγε οτι θα ειναι μεσα οι περισσοτεροι προσπαθουσαν να τον αποτρεψουν,λεγοντας τις γνωστες μπαρουφες,οτι θα με βλεπει αλλιως μετα.....θα αηδιασει κ.α!!!!

Αποτελεσμα..........ηταν μαζι μου απο τις ωδινες και με βοηθουσε παρα πολυ!!!!!!!!

Οταν μπηκαμε στην αιθουσα τοκετου ηταν διπλα μου και με χαιδευε ......και μονο η παρουσια του μου εδινε δυναμη!!!!

Την στιγμη που βγηκε η νεραιδα μας και την αντικρυσαμε.....ο αντρας μου αρχισε να κλαιει με λιγμους και να λεει διαρκως...δεν το πιστευω...δεν το πιστευω!!!!

Ηταν μια μαγικη στιγμη!!!

Οπως ειπε και ο ιδιος αργοτερα και εξακολουθει να λεει...δεν υπαρχει πιο συγκλονιστικη εμπειρια!!!Για μια ζωη, λεει,θα θυμαμαι αυτην την στιγμη που ειδα το παιδι μου να ερχεται στον κοσμο!!!

Συν της αλλης ενιωσε πολυ περισσοτερο κι εμενα και ολα αυτα που περναμε και υποκλινεται στο μεγαλειο της μητροτητας και της ζωης!!!

Ηταν μια υπεροχη εμπειρια...μοναδικη!!!Δεν μετανοιωσαμε στιγμη που ηταν μπροστα σε ολα!!!Πιστευω τελος οτι μας εδεσε ακομη περισσοτερο ως ζευγαρι!!!!!!!

[Xristinakip]

Τι να πω βρε κορίτσια...εγώ απο πάντα έλεγα οτι δεν θέλω τον άντρα μου μέσα την ώρα του τοκετού (και κάνεναν άλλο βασικά) και τώρα που είμαι έγκυος τα ίδια λέω.. και αυτός δεν τρελάθηκε κιόλας να τα δει όλα..Όχι οτι φοβάτε ή κατι τέτοιο απλά μας κάνει κάπως too much!! Δεν μιλάω για τις ώρες πριν τον τοκετό, εντάξει εκεί η παρέα και το χιουμορ του είναι ευπρόσδεκτα!! αλλά μετά προτιμώ να είμαι μόνη μου και οι λεπτομέριες να μείνουν στο σκοτάδι!! Το μωρό θα το δει μόλις γεννηθεί δεν θέλω να ξενερώσει ο άνθρωπος!!! Βέβαια δεν ξέρω αν θα αλλάξουμε γνώμη όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα δούμε..

[thokat]

Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, είχαμε συμφωνήσει με τον άντρα μου ότι θα είναι μέσα, αλλά θα είναι δίπλα μου και όχι από μπροστά ώστε να μην βλέπει τα πάντα (και εγώ δεν αισθανόμουν άνετα στην ιδέα αλλά και αυτός δεν ήξερε εαν θα το αντέξει/ θέλει). Πιο πολύ το συμφώνησα γι'αυτόν, για να αισθανθεί ότι είναι και αυτός μέρος της όλης διαδικασίας, να μην χάσει την πρώτη στιγμή του παιδιού του. Κάποια στιγμή του είπε η μαία να πάει από μπροστά για να δεί το κεφαλάκι, και πηγε χωρίς δευτερη κουβέντα (εγώ βεβαια τον ρώτησα αν είναι σίγουρος οτι θέλει). Τελικά και στις τελευταίες εξωθήσεις πηγε από μπροστα για να βλέπει (δεν μου είπε τίποτα και εγώ δεν το κατάλαβα εκείνη την στιγμή γιατί ζοριζόμουν και είχα κλειστά τα μάτια). Απ' ότι μου είπε μετά, ήταν η συγκλονιστικότερη εμπειρία που έχει ζήσει και δεν θα ήθελε να την έχει χάσει με τίποτα. Θα αγχονώταν λέει πολύ περισσότερο έαν ήταν απ'έξω γιατί δεν θα ήξερε τι γίνεται, ενώ μέσα δεν κατάλαβε πως πέρασε η ώρα.Αισθανόταν και υπρήφανος που τα κατάφερε να μείνει όρθιος.

 

Στη δευτερη γέννα, όχι μόνο ήταν μέσα, αλλά πηγαινε και στους άλλους μπαμπάδες έξω από τα δωμάτια ωδυνών να τους δίνει κουράγιο και συμβουλές!!

 

Α και όσο για το άλλο θέμα, δεν ξενέρωσε καθόλου όπως φοβόμουν και εγώ. Το αντίθετο μάλιστα. Μετά τις γέννες είμασταν καλύτερα από ποτέ (δεν ξέρω, ίσως με κάποιο τρόπο να τα διαχωρίζουν στο κεφάλι τους). Νομίζω πάντως ότι δεν μπορείς να προδιαγράψεις τίποτα, βλέποντας και κάνοντας εκείνη την στιγμή, ανάλογα με την ψυχολογία και τις αντοχές.

[dimi_Gio]

Καλημέρα και από εμένα. Εμείς θέλαμε και οι δύο να είναι μέσα ο άντρας μου... Το μόνο αρνητικό (για μένα)? Η εικόνα του κεφαλιού του μικρού να βγαίνει (τον ρωτησε η μαία αν ήθελε να το δει, και είπε ναι). Όταν γέννησα και του έδωσαν αγκαλια τον μικρό, τον κοίταγε στα μάτια και του έλεγε "αντράκι μου, αντράκι μου" με τόση αγάπη και τόσο δέος!!!! Εμένα για παράδειγμα, δεν με έχει κοιτάξει ποτέ έτσι. Η αλήθεια όμως είναι ότι ναι μεν με σεβαστηκε σαν γυναίκα και σαν μητέρα, αλλά μας πήρε μηνες να ξαναγίνουμε κανονικό ζευγάρι. Και δυσκολεύτηκε παααρα πολύ να μου πει γιατί δεν με πλησίαζε. Αν όμως τον ρωτήσεις (και εμένα), και στο επόμενο μέσα θα είναι πάλι. Απλά δεν θα είναι μπροστά. Σε κάθε περίπτωση, το ζευγάρι τα ξαναβρίσκει. Το θέαμα να κρατάει το νεογέννητο παιδί του, τον κάνει να ξεχνάει τα πάντα στο τέλος.

[kat3r1na]

Και εμεις ειχαμε πει με τον πολυαγαπημενο μου συζυγο πως δε θα εμενε μεσα κατα τη διαρκεια του τοκετου.Ναι,καλα!!!

Αληθεια,δε ξερω τι θα ειχα κανει χωρις εκεινον.Τα λογια υποστηριξης,τα χαδια και τα φιλια,η εμπρακτη συμπαρασταση,τα αστεια και τα γελια,ολα αυτα ανακουφισαν τις 21 ωρες τοκετου,καλυτερα απο οποιοδηποτε φαρμακο.Κι οταν ο διαδοχος κατεφθασε,κι ειδα τον αντρα μου πρωτη φορα να κλαιει,να κρατα το μωρο μας και να με ευχαριστει για το δωρο που του εκανα.....δεν το μετανιωνω λεπτο που τελικα εμεινε διπλα μου.και κατ' εμε αξιζει τετοιες στιγμες,εμπειριες να τις ζεις ως ζευγαρι.

Καλα βεβαια,οταν πηγαμε σπιτι μου ρχοταν να του σπασω το κεφαλι (ατιμες ορμονες) Παντα ομως θα θυμαμαι τα πρωτα μας λεπτα ως οικογενεια!

Οσο για το ....αλλο θεμα,ειχαμε <αλμα αναπτυξης> σεξι μάμα!!!!

[mariori]

σε δημοσιο νοσοκομειο δεν επιτρεπεται η παρουσια του πατερα μεσα!αυτο ειναι σιγουρο!

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι δεν επιτρέπεται. Στο Έλενα που είναι δημόσιο γέννησα το 2009 με τον άντρα μου παρόντα. Οπότε το αν επιτρέπεται εξαρτάται από το μαιευτήριο και το γιατρό. Στο Έλενα ζητείται από το σύζυγο να έχει παρακολουθήσει 2 τρίωρα μαθήματα που γίνονται σε αίθουσα του μαιευτηρίου, όπου και του δίνουν μια βεβαίωση.

[psfx]

Στην πρώτη μας κόρη ήταν μέσα (κλινική), το ήθελε πολύ άλλωστε, εξαιρετική εμπειρία είχε πει. Στην δεύτερη, ήταν αναγκαστικά μιας και έπαιζε ρολό μαιευτήρα (δεν μας κόστισε κιόλας ), δεν προλάβαμε να βγούμε από το σπίτι, πάλι καλά που ήμασταν και στο σπίτι...

[viki35]

Και μενα κοριτσια και στις 2 γεννες ητανε μεσα . Πιστευω οτι στην πρωτη το εκανε για μενα και μονο γιατι τον ηθελα μεσα μαζι μου , αλλα τελικα αποδειχτηκε συγκλονιστη εμπειρια , προς το τελος βοηθησε και το γιατρο του εριχνε λαδι στα χερια γιατι η μαια επρεπε να τρε3ει καπου , με βοηθησε απιστευτα την ωρα της εξωθησης οπου ηταν λιγο δυσκολη στην πρωτη γεννα (ευτυχως που εχω τοσο καλο γιατρο και γλυτωσα την καισαρικη ) , το ζουσε μαζι μου και μου εδεινε μαζι με το γιατρο και τις μαιες οδηγιες . Το κυριοτερο ειναι οτι μολις βγηκε το κεφαλι του γιου μας συγκλονιστικε και φωναζε "νατος μωρο μου σπρωξε σπρωξε!!! "

Στη δευτερη γεννα μπηκε συνειδητα και το ηθελε πολυ , στο τελος οταν αντικρυσε την κορη του εκλαιγε , το θεωρω καταπληκτικο , γιατι αυριο μεθαυριο θα λεμε και οι 2 στα παιδια μας οτι τα βλεπαμε την ωρα που γεννιοντουσαν .

[γαρυφαλλάκι]

Και μένα ο άντρας μου ήταν μέσα σε όλη τη διάρκεια του τοκετού, 4 ώρες κράτησε. Δεν έκανα επισκληρίδιο,αλλά είχα εύκολη γέννα. Ούτε φώναζα ούτε τίποτα. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία και για τον άντρα μου ο οποίος δεν ήθελε αρχικά να μπει μέσα! Τον ανάγκασε όμως η γιατρός μου κάτι που κάνει με όλα τα ζευγάρια και λίγο λίγο γεννήθηκε και η μπέμπα!

 

Στο Ιασώ γέννησα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ε'ίναι ωραίο το ζευγάρι να μοιράζεται την εμπειρία αυτή.

[XanthiS]

Μακάρι όλοι οι μπαμπάδες να ήταν μεσα στον τοκετο της γυναίκας τους. Ο δικός μου ηταν και ηταν και για τους δύο μας μια ξεχωριστή εμπειρία. Υπάρχει μεγαλύτερο δώρο για εναν πατέρα απο το να βλέπει το παιδί του να γεννιέται?

Κορίτσια σε όσες ο άντρας σας έχει δυσταγμο προτείνω να τους πειέζετε. Στο τέλος θα ανταμοιφθείτε και οι δύο σίγουρα. και μην ξεχνάτε τα μαθήματα ανώδυνου. Βοηθάνε.

[Βιβή!]

Καλημέρα!!!

Εγώ γέννησα τη δεύτερη μέρα του Πάσχα στο ΡΕΑ με φυσιολογικό τοκετό, που πήρε περίπου 19 ώρες. Ο άντρας μου ήταν μέσα στο μεγαλύτερο διάστημα και ευτυχώς γιατί δε θα την πάλευα τόσες ώρες μόνη μου!!! Κάποια στιγμή, ενώ είχα αρχίσει τις ωθήσεις γύρισα δίπλα μου και δεν τον είδα...είχε φύγει γιατί δεν αισθανόταν καλά. Όμως από εκεί και μετά δεν τον χρειαζόμουν πια...με είχε βοηθήσει εκεί που τον είχα ανάγκη!

Τη στιγμή που μου έδωσαν τη μπεμπίνα μου στην αγκαλιά μου ίσως να ήταν καλύτερα να ήταν και εκείνος εκεί, αλλά εκείνη την ώρα δεν το σκέφτηκα...ζούσα το θαύμα!!!

Δεν του είπα κάτι...είχαμε ετσι και αλλιώς συμφωνήσει να μήνει όσο εκείνος ήθελε και νομίζω ότι έτσι είναι καλύτερα!!!

Μια σημείωση: στο ΡΕΑ ο τοκετός γίνεται στον ίδιο χώρο που είσαι από την αρχή για τις ωδίνες!!!

[anva]

Εγω είμαι από επαρχία και γέννησα σε ιδιωτική κλινική.Ο άντρας μου έζησε όλη αυτήν την εμπειρία.ήταν μαζί μου σε όλη την διάρκεια των ωδινών αλλά και την ώρα των εξωθήσεων.όχι απλά ηταν εκεί,αλλα ήταν ακριβώς από κάτω και τα έβλεπε όλα...!!!Ευτυχώς δεν ήταν μόνο ψύχραιμος αλλά μου έδινε και κουράγιο.Δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή,να έχω αγκαλιά τον γιο μου πριν ακόμα ο γιατρός κόψει τον λώρο και απέναντι ο άντρας μου συγκινημένος να μου χαμογελάει!!!Και στο επόμενο παιδί φυσικά θέλω να είναι δίπλα μου!

[fido-dido]

ηταν μαζι μου στο νοσοκομειο και τη δευτερη φορα ηταν συνεχεια μαζι μου στο δωματιο των ωδινων ειδικα απο τη στιγμη που μου εβαλαν τους τεχνητους πονους δεν εφυγε λεπτο. εγω απ την εξαντληση και αφου πιο πριν ειχα λιποθυμησει ημουν σε αφασια τελειως εκτος απ τους αφορητους πονους δεν καταλαβαινα τιποτα, και ενω ειχα ακομα 8 διαστολη ο μπεμπης εσπρωχνε για να βγει το λεω στον αντρα μου και εψαξε να βρει τις μαιες (μονο δυο ηταν εφημερια, ειχαν απεργια εκεινη τη μερα και επεσαν και πολλες γεννες μαζεμενες) και προσπαθουσε η μαια να μου ανοιξει με το χερι τον τραχηλο για να μη σχιστει.

στις εξωθησεις δν ηταν μεσα δεν αφηνουν αλλα μετα που με πηγαν σε κρεβατι πριν παω στο δωματιο και μου εφεραν το μπεμπη να θηλασει ηρθε παλι

[fido-dido]

Καλημέρα!!!

Εγώ γέννησα τη δεύτερη μέρα του Πάσχα στο ΡΕΑ με φυσιολογικό τοκετό, που πήρε περίπου 19 ώρες. Ο άντρας μου ήταν μέσα στο μεγαλύτερο διάστημα και ευτυχώς γιατί δε θα την πάλευα τόσες ώρες μόνη μου!!! Κάποια στιγμή, ενώ είχα αρχίσει τις ωθήσεις γύρισα δίπλα μου και δεν τον είδα...είχε φύγει γιατί δεν αισθανόταν καλά. Όμως από εκεί και μετά δεν τον χρειαζόμουν πια...με είχε βοηθήσει εκεί που τον είχα ανάγκη!

Τη στιγμή που μου έδωσαν τη μπεμπίνα μου στην αγκαλιά μου ίσως να ήταν καλύτερα να ήταν και εκείνος εκεί, αλλά εκείνη την ώρα δεν το σκέφτηκα...ζούσα το θαύμα!!!

Δεν του είπα κάτι...είχαμε ετσι και αλλιώς συμφωνήσει να μήνει όσο εκείνος ήθελε και νομίζω ότι έτσι είναι καλύτερα!!!

Μια σημείωση: στο ΡΕΑ ο τοκετός γίνεται στον ίδιο χώρο που είσαι από την αρχή για τις ωδίνες!!!

δηλαδη γεννας στο κρεβατι?

[Βιβή!]

Το κρεβάτι που σε βάζουν από την αρχή για παρακολούθηση μετατρέπεται σε αυτό του χειρουργίου σε κλάσματα δευτερολέπτου!!! ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε εμένα...Στον ίδιο χώρο παρακολουθούν και το μωρό σου!!!

[eleni2008]

Το κρεβάτι που σε βάζουν από την αρχή για παρακολούθηση μετατρέπεται σε αυτό του χειρουργίου σε κλάσματα δευτερολέπτου!!! ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε εμένα...Στον ίδιο χώρο παρακολουθούν και το μωρό σου!!!

 

Δεν σου φάνηκε...Έτσι γίνεται!

Και στο διαβαλκανικό που γέννησα εγώ δεν αλλαξα ούτε δωμάτιο ούτε κρεβάτι,και το μωρό το εξέτασαν εκεί.

[Brigitta]

Καλησπερα!

μηπως γνωριζει κανεις τι γινεται εαν δεν ειμαι παντρεμενη? θα αφησουν τον μπαμπα να ειναι μαζι μου στην αιθουσα τοκετου?

προκειται να γεννησω στο Ελενα

[MINNI]

Μέσα στην αίθουσα τοκετού αφήνουν τον πατέρα του μωρού. Δε νομίζω να τους αφορά αν είσαστε παντρεμένοι ή όχι!

[Brigitta]

MINNI, ευχαριστω!

θελω πολυ να ειναι διπλα μου

[αγγρλικη]

Εμενα στο Ελενα θα παω να κανω ναθηματα ανωδυνου τοκετου και στα δυο θα πρεπει να ειναι και ο συζηγος για να μπορει να ειναι μεσα οταν θα γεννησω!!!